ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Βοζόρας δεν είναι εδώ. Ο κ. Ασημάκης Σκαρμούτσος. Παρών. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Ορκίζομαι να πω την αλήθεια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μιλάμε για την ανθρωποκτονία Μπακογιάννη, του Παύλου Μπακογιάννη στις 26/9/89 το πρωί στο Κολωνάκι. Εσείς ήσασταν εκεί σε ποιο μέρος ήσασταν, τι καταλάβατε από τις δικές σας αισθήσεις και αν γνωρίζετε κάποιο από τα πρόσωπα τα οποία είχαν κάποια συμμετοχή. Αυτά θέλουμε να μας πείτε με λίγα λόγια.
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Δεν βρισκόμουν εκεί τη συγκεκριμένη ημέρα. Ήμουν μαζί του μέχρι αργά το βράδυ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήσασταν της προσωπικής του φρουράς;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Δεν είχε φρουρά ο Μπακογιάννης, ούτε οπλοφορούσα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αλλά;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Ήμουν συνοδός του, οδηγός του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είσαστε αστυνομικός;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γνωστός του.
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Ναι ήμουν στο γραφείο του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εργαζόσασταν στο πολιτικό του γραφείο.
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Ναι βοηθούσα στο γραφείο του για διάφορα θέματα του γραφείου, οδηγούσα κάποιες φορές όταν ο ξάδελφός μου είχε κάποιες οικογενειακές υποχρεώσεις.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο οποίος ήταν ποιος;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Είναι ο Ηλίας Σκαρμούτσος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο προηγούμενος.
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Μάλιστα. Την προηγούμενη ημέρα ήμουν εγώ μαζί του, ο ξάδελφός μου έλειπε για κάποιες οικογενειακές υποχρεώσεις, είχαμε αργήσει πάρα πολύ, τον πήγα στο σπίτι αργά, ήμασταν στο Συνασπισμό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στο Συνασπισμό είχατε πάει;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Μάλιστα. Στη Βουλή και στο Συνασπισμό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχε επαφές αλλά δεν ξέρετε με ποιους.
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Όχι δεν γνωρίζω συγκεκριμένα. Τον πήγα αργά στο σπίτι, περίπου κατά τις 2, μου είπε «μην έρθεις αύριο το πρωί, έλα στο γραφείο αργότερα κατά τις 10 η ώρα, μόνο πες στον ξάδελφό σου, γιατί συνήθως έπαιρνα και τις εφημερίδες εγώ το πρωί. Την άλλη ημέρα πήρα εγώ τηλέφωνο τον Ηλία το πρωί στις 7 η ώρα και πήρε τις εφημερίδες, τον πήρε τηλέφωνο κάποια στιγμή και έμαθα ότι τον δολοφόνησαν.
Ο Μπακογιάννης ήθελα να πω ότι ήταν σαν πατέρας μας, ήταν πολύ απλός, πολύ ευθύς άνθρωπος, πολύ αγαπητός και πολύ αποδεκτός. Ήταν άνθρωπος που δεν γνώριζε, δεν είχε γραμμές και σύνορα για οτιδήποτε. Και στην Ευρυτανία ήταν ιδιαίτερα αγαπητός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ξέρετε, ποιος να ήταν ο λόγος άραγε για τον οποίο τον δολοφόνησαν; Τον σκότωσαν;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Αυτό κι εγώ ακόμη σήμερα δεν μπορώ να το καταλάβω, δεν μπορώ να δώσω κάποια απάντηση πάνω σε αυτό. Ήταν τόσο αγαπητός άνθρωπος, ήταν άνθρωπος που δεν πείραζε τίποτα και συγκεκριμένα κάποιες φορές που είχαμε μιλήσει γι’ αυτό το θέμα μια δυο φορές που έτυχε μου λέει «μην φοβάσαι, άμα είσαι καθαρός στη ζωή σου, άμα είσαι σωστός άνθρωπος, άμα δουλεύεις σωστά δεν έχεις κανένα φόβο και κανένα πρόβλημα›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχε προειδοποιήσεις;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Δεν το γνωρίζω. Δεν μου είπε ποτέ. Το μόνο που μου έλεγε ήταν αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Διαβάσατε την προκήρυξη;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Εν μέρει. Ήμουν συγκλονισμένος και δεν κατάλαβα βασικά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν καταλάβατε την προκήρυξη.
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Δεν μπορώ να δώσω κάποια εξήγηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποια ήταν τα κίνητρα αυτών που τον σκότωσαν;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Για τον Μπακογιάννη επειδή τον ήξερα, δεν μπορώ να καταλάβω ακόμη γιατί σκότωσαν αυτό τον άνθρωπο. Αυτός ήταν πλούσιος σε συναισθήματα, μιλούσε με όλο τον κόσμο, ήταν ευρεία αποδεκτός σε όλη την κοινωνικά και ειδικά στην Ευρυτανία που τον ήξεραν πάρα πολύ καλά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είστε κι εσείς από την Ευρυτανία;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και ο Ηλίας.
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Μάλιστα. Είμαστε ξαδέλφια και είμαστε και οι δυο από την Ευρυτανία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μάθατε πως έγινε;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Έμαθα εκ των υστέρων και από τα ΜΜΕ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν το θέλω. Κύριε Εισαγγελεύ έχετε τον λόγο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν έχω ερώτηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από Έδρας κάποια ερώτηση; Ναι κ. Μαρκή.
Β.ΜΑΡΚΗΣ: Τις προηγούμενες ημέρες εσείς τον συνοδεύατε.
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Μάλιστα.
Β.ΜΑΡΚΗΣ: Δηλαδή αυτή η συνηθισμένη κίνηση ήταν ότι ο Παύλος Μπακογιάννης κι εσείς, μαζί πηγαίνατε στο γραφείο. Πιστεύετε ότι ήταν σύμπτωση το γεγονός ότι επιχειρήθηκε η δολοφονία του την ημέρα που εσείς δεν τον συνοδεύατε;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Μπορεί και να μην ήταν σύμπτωση, αλλά το θέμα είναι ότι δεν γνώριζα. Εκ των υστέρων κατάλαβα ότι ίσως και να χτυπούσαν και δολοφονούσαν και εμένα. Δεν νομίζω να είχαν αναστολή πάνω σε αυτό το θέμα.
Β.ΜΑΡΚΗΣ: Είναι ενδεχόμενο το να παρακολουθήθηκε;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Το άλλο ήταν να τον παρακολουθούσαν. Κάποιες στιγμές ίσως είχα αντιληφθεί απροσδιόριστα μεν κάποια αυτοκίνητα κλπ., στη κουβέντα που είπα ότι κάναμε πάνω σε αυτό το θέμα μου είπε «μην φοβάσαι› και γενικά δεν φοβόταν. Δεν είχε τέτοια ένδειξη. Δεν φοβόταν ποτέ ότι θα μπορούσε και εγώ ακόμη δεν το πίστευα τότε, ότι υπήρχε άνθρωπος ποτέ που θα προσπαθήσει να τον δολοφονήσει.
Β.ΜΑΡΚΗΣ: Ο τραυματίας μεταφέρθηκε με το αυτοκίνητο το δικό σας;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Με το αυτοκίνητο του Μπακογιάννη τον μετέφερε ο ξάδελφός μου.
Β.ΜΑΡΚΗΣ: Εσείς δεν είχατε προλάβει να πάτε ακόμη μέχρι τότε;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Πήγα στο νοσοκομείο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχατε εσείς όπλο μαζί σας;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Ποτέ δεν οπλοφορούσαμε ούτε εγώ ούτε ο Μπακογιάννης από όσο είχα δει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Γεωργαντόπουλος.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε μάρτυς, εσείς που ξέρετε τους δρόμους εκεί, το δρομολόγιο ή εκείνης της ημέρας ή της προηγούμενης που ξέρατε, αν πάρουμε σαν αρχή την οδό Σόλωνος. Στη Σόλωνος, τα αυτοκίνητα έχουν φορά από Κολωνάκι προς κάτω.
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Ναι.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Που ακριβώς σταματούσατε; Έμπαινε στην Ομήρου;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Ήταν συνηθισμένο το δρομολόγιο.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Στη Σόλωνος. Έτσι;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Μπαίναμε στη Σόλωνος και κατεβαίναμε στη Σόλωνος, πριν φτάσουμε στην Ομήρου?
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πριν από την Ομήρού είναι η Λυκαβηττού όπως κατεβαίνουμε. Την περνάτε τη Λυκαβηττού;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Μάλιστα. Την περνούσαμε και φτάναμε στην Ομήρου από τη Σόλωνος. Πριν φτάσουμε στην Ομήρου ακριβώς στο φανάρι δεξιά, σταματούσαμε.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Στην Ομήρου έχει φανάρι;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Ναι.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Οπότε όπως κατεβαίνετε δεξιά τι γινόταν;;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Σταματούσαμε, κατέβαινε ο Μπακογιάννης, κατέβαινα κι εγώ έπαιρνα τις εφημερίδες ή οτιδήποτε άλλο και έμπαινα μαζί στο γραφείο.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εκεί είναι η Ομήρου, η αμέσως μετά το φανάρι.
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Μάλιστα.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κάνατε δεξιά εσείς;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Όχι. Σταματούσαμε δεξιά, κατεβαίναμε, περπατούσαμε ακριβώς το πεζοδρόμιο και περνούσαμε απέναντι. Το γραφείο ήταν ανεβαίνοντας την Ομήρου.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κατεβαίνατε τη Σόλωνος, το αυτοκίνητο σταματάει αποβιβάζεται, βρίσκει μπροστά την Ομήρου, στρίβει δεξιά της Ομήρου;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Το αυτοκίνητο όχι.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι το αυτοκίνητο, οι πεζοί.
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Εμείς ναι, περνούσαμε απέναντι το φανάρι.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Και μετά;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Στο πεζοδρόμιο αριστερά και μπαίναμε στο γραφείο.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μπαίνατε λοιπόν όπως πάει η Ομήρου και στο αριστερό σας χέρι. Πόσο ψηλά από την Σόλωνος είναι το γραφείο;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Από την Σόλωνος είναι 20 – 25 μέτρα.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Φτάνει στην άλλη γωνία;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Όχι.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν φτάνει.
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Όχι.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είναι δηλαδή ανάμεσα Σόλωνος και;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Σκουφά. Αλλά είναι προς την μεριά της Σόλωνος πιο πολύ. Πιο κοντά προς την Σόλωνος.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ένα κατάστημα που το είπα εδώ «ΕΝΩΤΙΟΝ› το ξέρετε;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Δεν το γνωρίζω.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν το ξέρετε;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Όχι. Απλά η είσοδος της πολυκατοικίας είναι δίπλα στο κατάστημα ψιλικών. Καλημερίζαμε κάθε μέρα τον κ. Δημήτρη. Τον καλημέριζε και ο Μπακογιάννης.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Επομένως εκείνη την ημέρα τί μάθατε γιατί εσείς δεν ήσασταν.
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Μάλιστα δεν ήμουν. Το συνηθισμένο δρομολόγιο έγινε.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ο οδηγός αφήνει τον Μπακογιάννη όπως συνήθως.
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Μάλιστα.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τί κάνει ο οδηγός; Προς τα πού πάει;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Ο οδηγός περιμένει ή να ανάψει το φανάρι να είναι κόκκινο να μπει λίγο μπροστά, να στρίψει αριστερά να πάει το αυτοκίνητο στο γκαράζ.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Επί της Ομήρου στρίβει;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Στην Ομήρου στρίβει αριστερά.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πάει αριστερά.
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Δεξιά δεν επιτρέπετο. Το γκαράζ είναι αμέσως δεξιά, στα 30 μέτρα δεξιά στην γωνία.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αφού στρίψει λοιπόν από την Σόλωνος αριστερά, στο δεξί του χέρι είναι το γκαράζ.
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Μάλιστα.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Το μαγαζί «ΕΝΩΤΙΟΝ› δεν το ξέρετε.
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Δεν το γνωρίζω, όχι.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τον περιπτερά τον Δημήτρη είπατε, είναι στην ίδια πολυκατοικία;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Ήταν ένα υπόγειο δίπλα ακριβώς από την είσοδο.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δίπλα από την είσοδο, στην ίδια πολυκατοικία; Έχει το ίδιο νούμερο; Ομήρου τόσο;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Δεν το γνωρίζω. Υπόγειο ήταν.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν πειράζει. Εσείς που ξέρετε εκεί τον τόπο, ένας που είναι στην Ομήρου μετά το γραφείο – πάρτε το σαν δεδομένο αυτό που σας λέω – μετά την πολυκατοικία που είναι το γραφείο Μπακογιάννη και θέλει να προχωρήσει προς τα πάνω για να βγει, σε ποιο δρόμο βγαίνει;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Στη Σκουφά.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αν λοιπόν κάποιος είναι στο πεζοδρόμιο της Ομήρου είτε στο αριστερό όπως ανεβαίνετε που είναι του Μπακογιάννη το γραφείο, είτε στο δεξιό την Σκουρά την βλέπει αμέσως μετά την διασταύρωση είτε προς τα εδώ, είτε προς τα εκεί;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: ¶μα είσαι στην Ομήρου και αριστερά και δεξιά από την διασταύρωση δεν έχεις ορατότητα. Είναι λογικό. Στην γωνία είναι πολυκατοικίες.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είναι πολυκατοικίες στη γωνία; Δηλαδή μόνο το πεζοδρόμιο είναι. Δεν είναι κάποιο κενό εκεί κάπου;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Το πεζοδρόμιο είναι ένα «Τ› του δρόμου που σχηματίζεται εκεί. Έχει μια ορατότητα. Τώρα δεν γνωρίζω αν μου λέτε σε ποιο σημείο πρέπει να είσαι στο πεζοδρόμιο. Αν είσαι πιο κοντά έχεις μεγαλύτερη....
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αν ξέρατε πού είναι το «ΕΝΩΤΙΟΝ› θα μας διευκόλυνε, αλλά δεν το ξέρετε. Δεν επιμένω. Δεν θέλω άλλη ερώτηση κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από της Έδρας υπάρχει κάτι άλλο; Παρακαλείται η Πολιτική Αγωγή.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε μάρτυς, η πολυκατοικία στην οποία ήταν το γραφείο του μακαρίτη είναι η 1η, η 2η, η 3η από την γωνία της Σόλωνος;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Νομίζω η 2η – 3η. Η 2η νομίζω.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: ¶ρα η γωνιακή πολυκατοικία η 2η.
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Μάλιστα.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Το ψιλικατζίδικο είναι στην 1η ή στην 2η;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Νομίζω ότι είναι στην 2η χωρίς να είμαι απόλυτος. Νομίζω.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Είναι όντως λιγάκι μπερδεμένα.
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Είναι επειδή είναι ημιυπόγειο και έχει σκαλάκια.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Σας ερωτώ για τον εξής λόγο: είπατε 25 μέτρα ότι απέχει η είσοδος του γραφείου του Μπακογιάννη.
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: 20 μέτρα, κάπου εκεί.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Για σιγά. Λέτε ότι είναι η είσοδος του γραφείου 20 –25 μέτρα. Είναι όμως το δεύτερο κτίριο.
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Ναι.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Και η είσοδος της πολυκατοικίας είναι, βλέποντας την πολυκατοικία αριστερά – δεξιά, πώς είναι;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Ανεβαίνοντας την Ομήρου εγώ αν ανέβω με τα πόδια αριστερά είναι η είσοδος.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν με καταλάβατε. Κάθομαι απέναντι από την πολυκατοικία. Η είσοδος της πολυκατοικίας είναι στη μέση του κτιρίου, αριστερά του κτιρίου ή δεξιά του κτιρίου;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Στη μέση του κτιρίου είναι.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Στη μέση, ένα αυτό. Δεύτερον, εάν ανεβαίνω το πεζοδρόμιο, το αριστερό πεζοδρόμιο το ανερχόμενο της Ομήρου, όλες οι πολυκατοικίες είναι έπ’ ευθείας ή κάνει κάποια στοά μέσα και ξαναβγαίνει; Θυμάστε;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Δεν είμαι σίγουρος. Δεν μπορώ να πω. Οι περισσότερες πολυκατοικίες πάντως είναι επί του πεζοδρομίου.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Γνωρίζετε αν κάποια πολυκατοικία έχει στοά μέσα;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Νομίζω ότι μία έχει κάποιο βάθος.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Πυλωτή, δηλαδή τη στοά μέσα. Δηλαδή έχει τις κολώνες απ’ έξω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πυλωτές δεν υπάρχουν εκεί πέρα.
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Όχι, πυλωτή δεν υπάρχει.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Η τοιχοποιία του κτιρίου αρχίζει από μέσα.
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Νομίζω ότι είναι πιο μέσα.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Μήπως θυμάστε ποια πολυκατοικία είναι αυτή; Η 1η, 2η, 3η; Η 2η είναι του Μπακογιάννη.
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Μάλιστα.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Η 3η έχει τη στοά, η 4η θυμάστε;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Πιο πάνω πρέπει να είναι.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Μπορείτε να εκτιμήσετε πλέον σε τί απόσταση είναι η πολυκατοικία που έχει αυτή τη στοά;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Εάν είναι θα είναι στο μέσον της Ομήρου και ίσως και λίγο πιο πάνω. Δεν θυμάμαι ακριβώς.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Το πολύ-πολύ να φέρουμε μια φωτογραφία κ. Πρόεδρε της Ομήρου. Μια φωτογραφία είναι άλλο πράγμα.
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Μπορεί να θυμάται ο ξάδελφός μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν νομίζετε να μας φέρετε εδώ τα κολωνάκια, να τα φέρετε. Να τα φωτογραφίσετε. Εσείς θα κρίνετε, εγώ δεν το ζητάω.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν έχω άλλη ερώτηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Συνήγορος.
Β. ΒΛΑΧΟΣ: Ήσασταν ο πιο κοντινός συνεργάτης του μακαρίτη του Μπακογιάννη και οδηγός και στο ιδιαίτερο γραφείο. Μπορείτε να μας πείτε ακριβώς τί ώρα ξεχωρίσατε για τελευταία φορά;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Περίπου στις 02:00 ήταν. 02:00 παρά κάτι, 02:00 και κάτι.
Β. ΒΛΑΧΟΣ: Τη νύχτα.
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Η ουσία ναι, εκεί ήταν.
Β. ΒΛΑΧΟΣ: Γιατί δεν πήγατε το πρωί στην υπηρεσία;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Μου είπε ο Μπακογιάννης αφού άργησα και μας πήρε η ώρα κλπ, εγώ έμενα Πετρούπολη να αργήσω, να πάω κατά τις 10:00 στο γραφείο, να ξεκουραστώ.
Β. ΒΛΑΧΟΣ: Αυτό το ήξερε άλλος κανείς ότι εσείς δεν θα ήσασταν το πρωί στο γραφείο του Μπακογιάννη;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Αυτό και από το σπίτι το είπε το πρωί, το είδανε αλλά το ήξερε και το ξάδελφός μου. Τον πήρα και τηλέφωνο και του το είπα το πρωί στις 07:00.
Β. ΒΛΑΧΟΣ: Εσείς τηλεφωνήσατε πουθενά ότι δεν θα είστε το πρωί στην υπηρεσία;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Το πρωί στις 07:00 τηλεφώνησα στον ξάδελφό μου και του είπα «δεν θα έρθω ή θα έρθω αργότερα. Μου είπε να έρθω αργότερα, μόνο πάρε τις εφημερίδες μου είπε› γιατί συνήθως τις έπαιρνα εγώ.
Β. ΒΛΑΧΟΣ: Δηλαδή εσείς τηλεφωνήσατε μία ώρα νωρίτερα ότι δεν θα είστε στην υπηρεσία;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Ναι.
Β. ΒΛΑΧΟΣ: Τίποτε άλλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η άλλη πλευρά αν έχει ερωτήσεις; Ο κ. Παρασκευόπουλος.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: (Εκτός μικροφώνου) Κύριε μάρτυς, άκουσα που είπατε ότι πράγματι σας εξέπληξε ο θάνατος του μακαρίτη, του αειμνήστου Μπακογιάννη γιατί δεν βρίσκατε λόγο όπως είπατε. Μετά την προκήρυξη και μετά τα όσα ελέχθησαν τί γνώμη σχηματίσατε, για ποιο λόγο θανατώθηκε ο άνθρωπος αυτός;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Δεν μπορώ να κάνω εκτίμηση έπ’ αυτού. Το θέμα είναι ότι δεν βρίσκω και επίσημα μια δικαιολογία. Δεν μπορείς να αφαιρείς τη ζωή κάποιου ανθρώπου έτσι.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό είναι άλλο θέμα.
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Αλλά ειδικά και πόσο μάλλον τον Μπακογιάννη. Εσείς θέλετε να κάνω μία εκτίμηση.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: (Εκτός μικροφώνου) Πριν ακριβώς δεν γνωρίζατε και πραγματικά......
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Αν θέλετε να κάνω μία εκτίμηση.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: (Εκτός μικροφώνου) Όχι, δεν είναι θέμα εκτιμήσεως. Απλώς είναι άποψη, αν σχηματίσατε άποψη μετά το θάνατο του μακαρίτη Μπακογιάννη και μετά τα όσα διαβάσατε από την προκήρυξη και τα όσα γράφηκαν. Για την αιτία, καταλάβατε;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Για την αιτία μπορώ να πω ότι ήταν ένας δημοσιογράφος ο οποίος μπορεί να έψαχνε τα πάντα. Μπορεί και έπ’ αυτού ακόμα και επί της 17Ν να τον ενδιέφεραν κάποια πράγματα. Ίσως αυτό να δημιούργησε κάποια κίνητρα. Αλλά ήταν και ένας άνθρωπος ο οποίος είχε.....
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: ((Εκτός μικροφώνου)
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Αυτό το είχε σαν γεγονός, ήταν αυτονόητο. Στον Μπακογιάννη αυτό το πράγμα ήταν στον χαρακτήρα του, αυτό το πράγμα ήταν έμφυτο στο χαρακτήρα του. Δεν είναι ποτέ διαφορετικές γραμμές. Δεν έβλεπε ποτέ τον άλλον σαν Κόμμα ή οτιδήποτε.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Κύριε μάρτυς, βρεθήκατε στον τόπο της δολοφονίας μια ώρα μετά απ’ ότι κατάλαβα.
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Όχι στον τόπο, στο νοσοκομείο πήγα.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Φαντάζομαι ότι τις επόμενες μέρες είχατε κάποια επαφή με το χώρο εκεί πέρα. Ήθελα να σας ρωτήσω, μήπως από τις συζητήσεις, γιατί δεν ήσαστε ο ίδιος μπροστά, ακούσατε ότι υπήρχαν αυτόπτες μάρτυρες και ποιοι.
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Εκ των υστέρων έμαθα ότι κάποιος αστυνομικός ήταν, αυτά που όλοι μάθαμε από τα ΜΜΕ, από τις εφημερίδες κτλ.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Να σας κάνω πιο συγκεκριμένα την ερώτηση: Το γραφείο του κ. Μπακογιάννη ποιος το καθάριζε;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Η καθαρίστρια.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Πώς τη λέγανε;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Μανάτου.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Η κα Μανάτου Μαγδαληνή. Με την κα Μανάτου δε μιλήσατε;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Δε μίλησα εγώ.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Γιατί, δεν ξαναήρθε στο γραφείο;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Ναι, εγώ ξαναπήγα αλλά όλο αυτό το γεγονός μας συνέτριψε, δε μπορούσαμε εμείς, πόσο μάλλον η αστυνομία....
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Δε συζητήσατε ποιοι ήταν εκεί μπροστά, εσείς ο πιο στενός συνεργάτης του μακαρίτη;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Ρώτησα, έμαθα ότι τους είδε, ότι έφτασε πρόσωπο με πρόσωπο, όταν έγιναν αυτά τα γεγονότα.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Αυτό λοιπόν. Η κα Μανάτου λοιπόν μάθατε ότι τους είδε πρόσωπο με πρόσωπο. ¶λλος κανένας; Ο Μήτσος ο περιπτεράς;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Τους είδε απλώς.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Τους είδε κι αυτός.
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Εμένα δε μου είπε προσωπικά, ούτε πήγα να γίνω αστυνομικός.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Όχι, μήπως ακούσατε από τις συζητήσεις στο γραφείο. Η ίδια πολυκατοικία είναι τώρα...
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Αυτός μπορεί να τους είχε δει που ήταν εκεί, που μπήκαν ή που βγήκαν. Απ’ όσο γνωρίζω τους καλημέρισε, καλημέρισε τον Μπακογιάννη κτλ.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Απέναντι από την είσοδο της πολυκατοικίας του Μπακογιάννη, θυμάστε τί κατάστημα υπήρχε και ποιος το είχε;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Δε γνωρίζω.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Μήπως ένα στεγνοκαθαριστήριο;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Δε γνωρίζω.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Ευχαριστώ.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Έχετε εξεταστεί απ’ ότι είδα εδώ για πρώτη φορά στις 18/10. Οι πυροβολισμοί έπεσαν στις 26/9. Είπατε ότι συνήθως παίρνατε τις εφημερίδες, τις οποίες θα έπαιρνε πλέον ο ξάδερφός σας... από πού τις παίρνατε, από το περίπτερο;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Όχι, τις παίρναμε από την Ακαδημίας. Πότε εγώ πότε ο ξάδερφός μου.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Αυτός που έχει το περίπτερο, ο Μήτσος που λέτε, αυτός είναι δίπλα το περίπτερό του; Ακριβώς;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Έχει ένα μικρό κατάστημα ψιλικών, ημιυπόγειο δίπλα στην είσοδο, 10 μέτρα από την είσοδο.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Δηλαδή η πολυκατοικία στην οποία ήταν το γραφείο του μακαρίτη του Μπακογιάννη, ήταν στο Νο 35. Η αρίθμηση έρχεται από κάτω προς τα πάνω, ο Τσαγκάρης Δημήτριος βλέπω εδώ ότι ήταν στην Ομήρου 33. Μετά το 35, ξέρετε τί είναι; Είναι η εσοχή για την οποία μιλήσατε. Είναι ακριβώς δίπλα από την πολυκατοικία του 35;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Δεν το γνωρίζω τώρα και δε μπορώ να σας πω με βεβαιότητα.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Αυτός ο Δημήτρης ο περιπτεράς ο οποίος έχει εξετασθεί την ίδια μέρα στην αστυνομία και ήταν αυτόπτης κι εσείς ξέρετε ότι είναι αυτόπτης...
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Το άκουσα, βρισκόταν την ώρα του εγκλήματος εκεί.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Επίσης αυτόπτης φέρεται να είναι εκτός από τη Μανάτου και απέναντι από την πολυκατοικία το στεγνοκαθαριστήριο, ένας Βλαϊδης που έχει εξετασθεί. Τα έχετε μάθει αυτά; Ότι αυτοί οι δύο τους αντελήφθησαν πρώτοι;
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Μετά από τη δολοφονία του Μπακογιάννη, όλοι χάσαμε τον κόσμο. Για μας ήταν πατέρας μας, δε θα μπορούσα να γίνω εγώ αστυνομικός να ψάξω... Σας καταλαβαίνω, μου λέτε αν πήγα και ρώτησα τον Α’ ή τον Β’....
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Όχι αν πήγατε και ρωτήσατε, με συγχωρείτε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί μάθατε σας ρωτά.
Α. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Αυτό το άκουσα. ¶κουσα για τον κ. Δημήτρη ότι ήταν εκεί, δεν το έψαξα ιδιαίτερα για να βρω....
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Κύριε Πρόεδρε δεν έχω άλλη ερώτηση για τον μάρτυρα όμως θα παρακαλούσα, αυτοί οι δύο –γιατί αντιλαμβάνεστε εδώ τα περίεργα της υποθέσεως, υπάρχουν δύο αυτόπτες μάρτυρες, ο Δημήτριος Τσαγκάρης που έχει εξετασθεί αυθημερόν, η κατάθεσή του υπάρχει, είναι Ομήρου 33 και ο κ. Βλαϊδης Βλάσσιος, είναι στην Ομήρου 44.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λένε εδώ ότι έχει πεθάνει ο Τσαγκάρης.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Εάν έχει πεθάνει θα διαβάσουμε την κατάθεσή του, αλλά πρέπει να κληθεί ο Βλαϊδης.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μόνο για τον κ. Βλαϊδη, ο οποίος είναι Ομήρου 44 λέτε.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: ¶λλη ερώτηση δεν έχω.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Θα ήθελα να θέσω υπόψη σας ότι ο μάρτυρας ο συγκεκριμένος και από προσωπική μου γνώση, έχει αποβιώσει δύο χρόνια μετά τη δολοφονία.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, μια και τέθηκε από την Υπεράσπιση θέμα κλήτευσης μάρτυρος, θα έλεγα το εξής: Υπάρχει ένα θέμα, υπάρχει κάποιος μάρτυρας ο οποίος έχει κληθεί, είναι ο Ζήσης Βοζώρας, είναι ο γνωστός οδηγός του ταξί...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα διατάξουμε βιαία προσαγωγή.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Αυτή ακριβώς είναι η πρότασή μου, να διαταχθεί βιαία προσαγωγή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πρέπει να έρθει αυτός...
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Συνεχίζω κ. Πρόεδρε. Ήδη σας έχει υποβληθεί μία πρότασή μας με την κατάθεση ενός συμπληρωματικού καταλόγου, εγώ όμως το συγκεκριμενοποιώ αυτή τη στιγμή. Στη δικογραφία και στο φάκελο των μαρτύρων, υπάρχει κατάθεση μάρτυρος Ελένης Τσαμπαρλάκη, η οποία νομίζω ότι κάτι έχει να προσφέρει στη διαδικασία.
Αφού λοιπόν αποφασίζουμε να κινήσουμε μια διαδικασία κλήτευσης κάποιων επιπλέον μαρτύρων, προτείνω στο Δικαστήριό σας να κληθεί και η μάρτυς αυτή.
(διαλογικές συζητήσεις)
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Επί της προτάσεως του κ. Εισαγγελέως συμφωνούμε απολύτως διότι κι εμείς είχαμε την πρόθεση να καλέσουμε τη συγκεκριμένη μάρτυρα. Έχουμε όμως να προτείνουμε και κάποιους άλλους, συγκεκριμένα την κα Μαράτου Μαγδαληνή η οποία είναι η μάρτυρας η αυτόπτης η οποία τους είδε, είναι αυτή η οποία φώναζε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχει κληθεί, είναι μάρτυς. Ας κάνουμε τώρα τους μάρτυρες που είναι εδώ και μετά σκεφθείτε ποιους άλλους θέλετε και μου λέτε.
Να έρθει ο κ. Ηλίας Σκαρμούτσος. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς ήσαστε ο οδηγός. Θέλω να θυμηθείτε πώς έγιναν τα πράγματα εκείνη την ημέρα. Καταρχήν, τί σχέση είχατε με τον Μπακογιάννη; Υπηρεσιακή; Ήσαστε μισθωτός του; Ποιος σας πλήρωνε τέλος πάντων;
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Ήμουν δυο χρόνια μαζί του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εργαζόσασταν σ’ αυτόν ως οδηγός του;
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Μάλιστα, οδηγός του, συνεργάτης, όλες τις δουλειές έκανα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μάλιστα. Οποιαδήποτε άλλη εργασία. Είχατε πολύ καλή σχέση μαζί του;
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Οπωσδήποτε, πάρα πολύ καλή σχέση. Εμείς οι Ευρυτάνες είμαστε περήφανοι που πέρασε από τη ζωή μας και από την Ευρυτανία ο Παύλος Μπακογιάννης. Όταν ήρθα στην Αθήνα έλεγα Ευρυτανία και ντρεπόμουν να το λέω και τώρα λέμε Ευρυτανία και όλοι λένε τα καλύτερα λόγια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κανένας κύριε δε ντρέπεται για τον τόπο καταγωγής του, όποιος και να είναι και όποια και να είναι η ιστορία του.
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Θέλω να πω με αυτά ότι έπαιξε σημαντικό ρόλο ο Παύλος Μπακογιάννης.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έλεγαν οι αρχαίοι: «Πενεί αείκωτε σύντροφος τη Ελλάδι›. Μη ντρέπεστε για τη φτώχεια της περιοχής σας. Πείτε μου λοιπόν τί έγινε πάνω στα περιστατικά τώρα.
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Έκανε ένα πράγμα το οποίο, για την ανάπτυξη του νομού Ευρυτανίας την ημέρα που δολοφονήθηκε υπογράφηκε από τον Ζακ Ντελόρ και έγινε η Ευρυτανία σήμερα γνώριμη. Αισθάνομαι υπερηφάνεια που υπηρέτησα έναν τέτοιο άνθρωπο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πέστε μου τι έγινε εκείνο το πρωί καλύτερα.
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Το σοκ που ένιωσα ήταν τρομερό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πέστε τι έγινε τώρα και μετά μου λέτε για τα δικά σας συναισθήματα.
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Κάθε μέρα την ίδια ώρα τον έπαιρνα από το σπίτι του και πηγαίναμε το γνωστό δρομολόγιο: Βασιλίσσης Σοφίας, Σέκερη, Σόλωνος στο γραφείο του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόσο κοντά είναι από εκεί δηλαδή;
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: 5 λεπτά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ήθελε να πηγαίνει με το πόδια.
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για συνεχίστε
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Εκείνη την ημέρα 8 η ώρα φύγαμε από το σπίτι, 8:05 ήμασταν στο γραφείο. Την ημέρα εκείνη ο συνοδός του ξαδέλφου μου έλειπε, διότι Δευτέρα το απόγευμα πήρα άδεια για προσωπική μου δουλειά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο Ασημάκης;
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Ναι. Και ήμουν μόνος μου. σταμάτησα γωνία Ομήρου και Σόλωνος. Κατέβηκε από το αυτοκίνητο, μόνος του εντελώς και εγώ περίμενα να στρίψω αριστερά για να πάω στο γκαράζ που είναι στην οδό Ομήρου πιο κάτω στα 15 μ. Μόλις ανέβηκε τα σκαλιά πάνω στο γραφείο, πήγε στην είσοδο της πολυκατοικίας έστριψα και πήγα αριστερά να παρκάρω το αμάξι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχατε μέρος να το παρκάρετε;
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Ακριβώς στα 15 μ. πιο κάτω από τη Σόλωνος ήταν το γκαράζ, το parking.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το βάζατε μέσα;
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Βεβαίως. Αυτό το έκανα μόλις ανέβηκε τα σκαλάκια και πήγε στην πολυκατοικία. Δηλαδή σε διάστημα ενός λεπτού.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μετά ταύτα δεν είδατε, αλλά μάθατε τί έγινε, έτσι;
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Μόλις πήγα να πάρω εφημερίδες και τα πράγματα που έπαιρνα απ’ το αυτοκίνητο, γιατί είχα πάρει εφημερίδες εκείνη την ημέρα, μου φωνάζουν οι υπάλληλοι του γκαράζ: «Ηλία, ακούσαμε πυροβολισμούς›. Εγώ βέβαια κρύωσα ολόκληρος και κατάλαβα, άκουσα έναν υπόκωφο κρότο, κατά κάποιο τρόπο, γιατί είχα σκύψει στο αμάξι. Τρέχω γρήγορα στο γραφείο και είδα τον Παύλο οριζόντια, μπρούμυτα στο ασανσέρ.
Τρέχω γρήγορα, παίρνω το αμάξι και ήρθα με την όπισθεν και τον έβαλα μέσα με έναν υπάλληλο απ’ το γκαράζ και τον πήγα στο νοσοκομείο, στον ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ. Είχα δώσει σήμα, γιατί είχα ασύρματο στο αμάξι και ήρθαν.....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μάλιστα, τον βάλατε λοιπόν στο αυτοκίνητο εσείς βοηθούμενος από άλλους; Σας βοήθησε και κάποιος άλλος;
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Ένας υπάλληλος από το γκαράζ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πήγατε σε ποιο νοσοκομείο;
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Στον Ευαγγελισμό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κι εκεί μετά από λίγο;
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Μετά από καμιά ώρα, δεν κατάφερε να ζήσει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εξέπνευσε, δε μπόρεσε να δώσει τη μάχη με τη ζωή και να την κερδίσει. Τον είδατε χτυπημένο πολύ; Σε ποια σημεία; Τί φαινόταν;
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Τον είδα μπρούμυτα και τη στιγμή που τον σήκωσα, έπεφταν από τα ρούχα και μέσα στο αμάξι, έπεφταν οι βολίδες, το περίβλημα από τις σφαίρες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Οι κάλυκες;
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Όχι οι κάλυκες, η βολίδα έχει ένα περίβλημα. Όταν τον σήκωσα, το αμάξι και τα ρούχα του ήταν....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μια στιγμή, η βολίδα έχει ένα περίβλημα λεπτό μεταλλικό και μέσα έχει το μολύβι. Το μολύβι τί έγινε; Έμεινε μέσα και βγήκε το.... Αυτά συνήθως πάνε παρέα, δε βγαίνουν. Τέλος πάντων, θα τα δούμε αυτά. Για πείτε μου κάτι άλλο το οποίο να διευκολύνει εδώ την απόδειξη, σχετικά με τις συνθήκες της δολοφονίας.
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Στις 8 η ώρα το πρωί δεν είχε ιδιαίτερη κίνηση ο δρόμος, δε μπόρεσα να παρατηρήσω κάτι το ύποπτο, διότι δεν περνούσε ποτέ από το μυαλό μου ότι μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο, να τον χτυπήσουν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βέβαια, πώς να περάσει από το μυαλό σας... Είχατε τίποτα προειδοποιήσεις;
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Ουδέποτε και πηγαίναμε συνεχώς στην Ευρυτανία....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας είχε πει ποτέ ο Μπακογιάννης ότι «ξέρεις, κινδυνεύουμε να μας σκοτώσουν, μας κυνηγάνε, υπάρχουν άνθρωποι που μας παρακολουθούν›; Κάτι που να σας κινητοποιήσει κάποιο φόβο μέσα σας;
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Ήταν πολύ σίγουρος, ήταν ένας χαμογελαστός άνθρωπος και ουδέποτε περνούσε από το μυαλό του τέτοιο πράγμα. Ούτε θα μας έλεγε ποτέ κάτι τέτοιο, ότι κινδυνεύει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή και αν το σκεφτόταν δεν θα σας το έλεγε; Ήταν άνθρωπος που δεν ήθελε να μεταφέρει...
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Μα δε φοβόταν ποτέ τίποτα και για τίποτα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς καταλάβατε τίποτα ύποπτες κινήσεις; Δε σας παρακαλούσαν τίποτα αυτοκίνητα άγνωστα, τίποτα μηχανάκια ή οτιδήποτε άλλο τέλος πάντων;
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Δεν είχε περάσει ποτέ απ’ το μυαλό μου, ούτε μία στο εκατομμύριο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είχατε ποτέ αντιληφθεί κάποιο αυτοκίνητο και είπατε ότι ήταν της Ασφάλειας, ποτέ; Αν θυμάστε.
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Εάν συνέβαινε ποτέ κάτι τέτοιο, οπωσδήποτε θα είχα κι εγώ υποψιαστεί κάτι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας είχε πει ποτέ ότι ψάχνει για την τρομοκρατία, σαν δημοσιογράφος πια, όχι σαν πολιτικός. Σας είπε;
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Όχι, δε μου είχε πει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχατε καταλάβει να κάνει τέτοιες έρευνες;
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Μπορεί να έκανε, γιατί μελετούσε πάρα πολύ και διάβαζε πάρα πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί άτομα επισκεπτόταν συνήθως; Εκτός βέβαια από αυτούς τους πολιτικούς, που λέτε πήγε στο Συνασπισμό κτλ.... Ξέρετε να είχε επισκεφθεί άτομα που να είχαν σχέση με ένοπλη δράση, κατά τη διάρκεια φυσικά της δικτατορίας, όχι ένοπλη δράση μετά...
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Ήξερα ότι ήταν στη Γερμανία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στη Γερμανία ήταν, αλλά μαζί με εσάς είχε επισκεφθεί τέτοια άτομα που να είχαν κάποια σχέση με ένοπλη δράστη στο παρελθόν;
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Όχι, τέτοια πράγματα ουδέποτε...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Διότι αν θα μάθαινε ίσως να ρωτούσε κάτι τέτοιους, ποιον άλλον να ρωτούσε; Υποθετικά μιλάμε και αυτοί αν ήξεραν βέβαια. Πού να ήξεραν κι αυτοί... Πάντως δεν καταλάβατε τίποτα. Διαβάσατε την προκήρυξη;
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Τη διάβασα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς τώρα, με αυτά που ξέρατε, που γνωρίζατε τον μακαρίτη το Μπακογιάννη και με αυτά που είδατε και μάθατε και μετά μέχρι σήμερα, ποιος νομίζετε ότι ήταν ο λόγος για τον οποίο έχασε αυτός ο άνθρωπος τη ζωή του;
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Εγώ έμεινα έκπληκτος και έκθαμβος στη ζωή μου γιατί δεν γνώρισα ποτέ στη ζωή μου τέτοιον άνθρωπο που να έχει τέτοιο μυαλό και τέτοια οξυδέρκεια. Ήταν ένας πανέξυπνος και ένας πολύ διορατικός άνθρωπος. Δεν περίμενα ποτέ ότι θα γνωρίσω στη ζωή μου τέτοιον άνθρωπο. Έμεινα έκπληκτος, διότι όταν έλεγε κάτι ήταν σταθερός, ήταν σίγουρος και είχε μια διορατικότητα που δεν την είχα συναντήσει ποτέ στη ζωή μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πείτε μου όμως, πώς το εξηγείτε εσείς, υπήρξαν άνθρωποι οι οποίοι όπλισαν τα όπλα, τα γέμισαν σφαίρες, τα όπλισαν, τον σημάδεψαν και του έριξαν πάνω του. Πώς το δικαιολογείτε; Έναν άνθρωπο τέτοιο, όπως τον περιγράφετε εσείς. Τί λόγος υπήρχε; Διαβάσατε και την προκήρυξη.
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Το ερώτημα θα γίνει σ’ αυτούς που γέμισαν και έριξαν πισώπλατα στον Μπακογιάννη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς τί νομίζετε;
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Ήταν ένας πολύ χρήσιμος άνθρωπος και αφενός μεν για τον τόπο τον δικό μας και για το κόμμα που υπηρετούσε, ήταν πολύ δυνατός, ήταν πολύ σωστός άνθρωπος σε ό,τι έκανε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή είχαν κίνητρα πολιτικά αυτοί, είχαν κάποια άλλα κίνητρα, να εκδικηθούν, φοβούνταν μήπως είχε ανακαλύψει κάτι γι αυτούς; Κάτι τέλος πάντων που να μπορούμε να υποθέσουμε; Γιατί βέβαια δε ρωτώ να τον ληστέψουν κτλ., γιατί δεν έγινε ούτε ληστεία ούτε κάτι τέτοιο. Τί νομίζετε εσείς, κατά τη γνώμη σας για ποιο λόγο να τον σκότωσαν; Ή δε μπορείτε να υποθέσετε καθόλου;
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Διότι ήταν ένας πάρα πολύ δυνατός άνθρωπος, ένας ξεχωριστός άνθρωπος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό εντάξει, αλλά τί λόγο είχαν οι άλλοι και τον σκότωσαν; Βέβαια μου είπατε, «ρωτήστε τους›. Αυτούς, αν τους βρείτε...
Από έδρας, κάποια άλλη ερώτηση;
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, συνεχίζοντας τη δική σας ερώτηση, ξέρετε στην προκήρυξη τί λένε, γιατί τον σκοτώνουν; Έχετε διαβάσει την προκήρυξη;
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Δεν τα θυμάμαι τώρα...
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Καλά, θα έρθει η ώρα και θα τις διαβάσουμε. Κύριε Πρόεδρε, να ξεκαθαρίσω, αν μου έλεγε ότι «ξέρω αυτό›, θα έλεγα, αυτός πραγματικά να είναι ο λόγος ή κρύβεται τίποτε άλλο από πίσω; Διότι στην προκήρυξη λένε σαφώς γιατί τον σκοτώνουν, κατά την άποψή μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τέλος πάντων, θα το δούμε κ. Εισαγγελεύ. ¶λλη ερώτηση δεν υπάρχει. Η πολιτική αγωγή αν θέλει κάτι να ρωτήσει, έχει τον λόγο.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Να σας ρωτήσω κάτι: Έφαγε λεφτά απ’ τον Κοσκωτά ο Μπακογιάννης ο αείμνηστος; Ωφελήθηκε από τη ΓΡΑΜΜΗ; Απολύθηκε από τη ΓΡΑΜΜΗ; Τα λεφτά που έφαγε ο Κοσκωτάς τα έδωσε στο Μπακογιάννη;
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Εγώ ξέρω ότι ήταν ένας δημοσιογράφος που όμοιός του δεν υπάρχει σήμερα. Θυμάμαι το «ΕΝΑ› και το «ΚΑΙ›, κάτι περιοδικά και ξενυχτούσε μέρα-νύχτα, διότι όταν αναλάμβανε κάτι στη ζωή του, έπρεπε να το φέρει εις πέρας και μάλιστα να είναι πρώτος.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Από τη ΓΡΑΜΜΗ απολύθηκε;
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Δεν τα ξέρω αυτά.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν τα ξέρετε... Θα τα ρωτήσουμε εν καιρώ.
Β. ΒΛΑΧΟΣ: Είχε αστυνομική προστασία ο Μπακογιάννης;
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Όχι, δεν είχε ποτέ.
Β. ΒΛΑΧΟΣ: Ποτέ;
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Εγώ δυο χρόνια που ήμουν μαζί του, ουδέποτε αντιλήφθηκα να έχει προστασία.
Β. ΒΛΑΧΟΣ: Είχε ζητήσει.
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Όχι.
Β. ΒΛΑΧΟΣ: Εσείς είστε ιδιωτικός υπάλληλος.
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Μάλιστα.
Β. ΒΛΑΧΟΣ: Ο ξάδερφός σας;
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Το ίδιο.
Β. ΒΛΑΧΟΣ: Και οι δύο μη αστυνομικοί και άοπλοι. Και ο Μπακογιάννης άοπλος.
Η. ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ: Μάλιστα.