ΠΕΜΠΤΗ 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2003
ΔΙΚΗ 17Ν
ΠΕΜΠΤΗ 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2003
ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΕΩΣ: 09:00
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ
Α΄ ΜΕΡΟΣ
09:00 – 11:00
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλημέρα σας. Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση που έχει διακοπεί. Τον κ. Βοζόρα δεν τον θέλετε τώρα; Θα αργήσει; Διαβάζαμε τίποτα τώρα;
ΑΣΤΥΦΥΛΑΚΑΣ: (Εκτός μικροφώνου)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι θέματα υγείας και για τους δύο. Κύριε Εισαγγελεύ τι λέτε; Ο κ. Αγιοστρατίτης είναι εδώ. Επιτρέπει την εκπροσώπηση από τον συνήγορο προσωρινά.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: (Εκτός μικροφώνου) Κατά παράκληση του κ. Δημακόπουλου, αν είναι δυνατόν η υπόθεση Ανδρουλιδάκη να γίνει τη Δευτέρα .
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶μα συμφωνείτε εσείς δεν έχουμε λόγο να διαφωνούμε. Ενημερώστε μόνο και τον κ. Παπαδάκη ο οποίος μου λέει «μην με βάζετε κάθε μέρα να πηγαινοφέρνω τη δικογραφία›. Εντάξει δεν έχω αντίρρηση εγώ. Όταν οι δικηγόροι θέλουν κάτι και είναι νόμιμο και εφικτό. Κύριε Αγιοστρατίτη, εκπροσωπείτε και όλους τους άλλους, που οι συνήγοροί τους καθυστερούν, εκτός αν καθυστερήσουν μια και είναι 12:00 η ώρα κανονικά.
Ο κ. Νικόλαος Τσαϊνης. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μιλάμε για ένα περιστατικό το οποίο συνέβη στις 20/11/90. Πέστε μου που βρισκόσασταν;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Εγώ ήμουν οδηγός στο αυτοκίνητο του κ. Βαρδινογιάννη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Του Βαρδή.
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Μάλιστα. Φύγαμε το πρωί από το σπίτι του για το γραφείο, από την Εκάλη πηγαίνοντας για Αθήνα. Όταν φτάσαμε στην Ερυθραία στην πλατεία, κάνω δεξιά στρίβω εγώ το αυτοκίνητο, την ώρα που έκοψα ταχύτητα να πάρω τη στροφή έγινε η έκρηξη. Ήταν παγιδευμένο ένα αυτοκίνητο MITSUBISHI.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Φορτηγάκι;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Ι.Χ. Έγινε η έκρηξη οι πόρτες δεξιά είχαν εγκλωβιστεί δεν μπορούσαμε να βγούμε, βγήκαν από αριστερά. Κατεβήκαμε, ο κ. Βαρδινογιάννης έφυγε μετά από λίγο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η έκρηξη έγινε όταν ήσασταν δίπλα στο αυτοκίνητο;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Ακριβώς δίπλα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς. Το δικό σας.
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Πολύ κοντά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γιατί υπήρχε κι άλλο αυτοκίνητο. Πίσω από εσάς;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Πίσω ήταν το συνοδευτικό το οποίο ήταν περίπου 1 μ. πίσω από εμένα. Έσκασαν τα λάστιχα του αυτοκινήτου του κ. Βαρδινογιάννη και το συνοδευτικό πίσω. Λάστιχα και τζάμια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσάς ήταν αλεξίσφαιρα τα τζάμια;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Ήταν αλεξίσφαιρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν θωρακισμένο το αυτοκίνητο;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Ήταν θωρακισμένο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Οπότε πάθατε απλώς μικροζημιές.
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Η δεξιά πλευρά είχε πάθει ζημιά, είχε πάει προς τα μέσα. Είχαν κλείσει οι πόρτες και δεν άνοιγαν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν μεγάλη η ποσότητα του δυναμίτη; Ήταν μεγάλο το τράνταγμα;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Ναι ήταν πάρα πολύ δυνατός κρότος. Παρ’ όλο που το αλεξίσφαιρο δεν ακούς καλά, ακούσαμε ένα δυνατό κρότο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κλυδωνίσθηκε το αυτοκίνητο;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Ναι. Τραντάχτηκε όλο το αυτοκίνητο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εκτός από την έκρηξη στο παγιδευμένο υπήρξαν τίποτα πυραυλάκια ή ρουκέτες;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Εγώ είδα δύο ρουκέτες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δύο είδατε;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Δύο είδα εγώ πεσμένες στην πλατεία και μία που εξερράγη. Έφυγε πίσω από το αυτοκίνητο το δικό μας και πήγε απέναντι σ’ ένα σπίτι και χτύπησε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η μία η πάνω στο σπίτι.
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Ναι. Τις δύο τις είδαμε εκεί. Μέσα σε σωλήνες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έσκασαν;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Αυτές δεν έσκασαν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε σωλήνες μέσα;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Σε σωλήνες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είχαν φύγει από τις σωλήνες;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γιατί ο κ. Βαρδινογιάννης μας είπε ότι η μία σας χτύπησε στην πόρτα του, δηλαδή που καθόταν ο κ. Βαρδινογιάννης;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Δεξιά μπροστά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λέει ότι τον χτύπησε στην πόρτα, όχι στο τζάμι.
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Αν ήταν ρουκέτα κ. Πρόεδρε δεν θα υπήρχαμε. Θα είχε γίνει κι εμείς και οι υπόλοιποι σκόνη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Που ήταν το σημείο εκτόξευσης των ρουκετών; Που βρισκόταν;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Ήταν τρεις.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Που ήταν αυτές;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Πιο πίσω θα ήταν το παγιδευμένο αυτοκίνητο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στο παγιδευμένο πάνω ήταν;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Ναι μέσα στο αυτοκίνητο ήταν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μέσα;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Μέσα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στα καθίσματα πάνω;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Πρέπει να ήταν στα πίσω καθίσματα. Γιατί εγώ πρέπει να προχώρησα λιγάκι γιατί αν ήμουν μισό μέτρο πιο πίσω, θα έβρισκε κι εμένα η ρουκέτα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ένα λεπτό, ήταν μέσα σε εκτοξευτήρες;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Ήταν σε σωλήνες. Πεταμένα στην πλατεία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βρέθηκαν πεταμένα στην πλατεία.
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Οι δύο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η μία;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Η μία έφτασε και έφυγε πίσω από το αυτοκίνητό μας και πήγε απέναντι σ’ ένα σπίτι και βρήκε το μπαλκόνι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όπου και εξερράγη;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Εξερράγη εκεί. Εκεί έσπασαν όλα τα τζάμια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι έγινε; Γιατί δεν μας το περιέγραψε.
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Γιατί τον πήραν και έφυγαν. Εγώ παρέμεινα εκεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Βαρδινογιάννης έφυγε;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Έφυγε αμέσως και ούτε του είπαμε και λεπτομέρειες και δεν γνωρίζει και τους μικρο-τραυματισμούς που είχαμε. Όχι εμείς οι μπροστά, οι πίσω. Ούτε ξέρει τίποτα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πολύ τραυματιστήκατε;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ελαφρά;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Ναι ελαφρά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από τα τζάμια;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Στο χέρι λίγο ψιλοπράγματα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αντικείμενα ή εξαρτήματα ή στοιχεία του αυτοκινήτου που εξερράγη έφτασαν;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Στο αυτοκίνητο που είχαν παγιδεύσει δεν έμεινε τίποτα, μόνο το πάτωμα κάτω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μόνο το πάτωμα;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Όλο έφυγε. Ένα αυτοκίνητο που ήταν πίσω, ένα AUTOBIANCHI κι αυτό έπαθε ζημιά πίσω από το MITSUBISHI.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς αντιληφθήκατε ποιοι ήταν αυτοί και πόσοι;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ξέρετε να μας πείτε. Να πω και κάτι άλλο: αυτός ο όποιος ήταν, που προπαρασκεύασε ή που εκτέλεσε αυτή την πράξη που πάτησε το κουμπί, τι ήθελε να κάνει; Σκοπός του ποιος ήταν;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Οι ρουκέτες αστεία δεν κάνουν. Είναι αντιαρματικές.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή τι ήθελε να κάνει;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Να μας σκοτώσει. Να σκοτώσει τον κ. Βαρδινογιάννη και εμάς. Εμάς τους δύο. Με εμάς δεν είχαν τίποτα, εμείς οπωσδήποτε θα σκοτωνόμασταν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το πρώτο αυτοκίνητο ή να σκοτώσει κι αυτούς που ήταν στο δεύτερο;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Δεν ξέρω. Αλλά αν μια ρουκέτα βρει το πρώτο αυτοκίνητο για 1 μ. δεν νομίζω να γλίτωναν, αλλά εν πάση περιπτώσει δεν γνωρίζω 100%. Αλλά το βλέπω λίγο δύσκολο να γλίτωναν και τα παιδιά πίσω. Αλλά εμείς, οι τρεις μπροστά οπωσδήποτε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Οι ρουκέτες ήταν στραμμένος προς το αυτοκίνητό σας;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Προς το αυτοκίνητο ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τους είδατε όμως μετά στο δρόμο, έξω και δεν μπορείτε να ξέρετε.
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Ναι οι δύο ήταν πεταμένες στην πλατεία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ενώ η άλλη που έσκασε, μου λέτε ότι πέρασε πίσω από το αυτοκίνητο.
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Ναι πέρασε πίσω από τον προφυλακτήρα. Γιατί και το πίσω φανάρι της MERCEDES, έσπασε. Φαίνεται πρέπει να έφυγε από εκεί και πήγε απέναντι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πρέπει μάλλον να έφυγε. Μπορεί το φανάρι να έσκασε και από τα εξαρτήματα του αυτοκινήτου δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι.
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Ίσως και από αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λέτε, ότι τουλάχιστον εσάς που είσαστε μπροστά ήθελε να σας σκοτώσει. Ήταν δυνατόν να σκοτώσει και τους μπρος και τους πίσω μια τέτοια έκρηξη;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Οι ρουκέτες από ό,τι ξέρω είναι δυνατές. Όταν ένα άρμα το καταστρέφει, το αυτοκίνητο δεν θα καταστρέψει; Ένα και δύο και τρία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν έσκαγε.
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Αλλά είχε και σπίτια δίπλα. Δεξιά υπήρχε οικογένεια στη στροφή ακριβώς, απέναντι ήταν ένα βουλκανιζατέρ, ήταν κάτι φορτηγά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κινδύνευσε δηλαδή ο κόσμος εκεί αν έσκαγαν οι ρουκέτες; Γιατί η μία -μου λέτε- οπωσδήποτε έσκασε. Έσκασε σ’ ένα μπαλκόνι είπατε;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Αν έβρισκε μέσα το σπίτι και ήταν οικογένεια; Δεν θα γλίτωνε κανένας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ένας που κάνει μια τέτοια πράξη, υπολογίζει ένα τέτοιο ενδεχόμενο, ότι μπορεί να σκοτώσει κάποιον άλλον εκτός από αυτόν που όπως λέτε εσείς ότι μάλλον εσάς ήθελε να σκοτώσει. Τέλος πάντων.
Ο κ. Εισαγγελεύ;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Έχετε καταθέσει ότι τη στροφή την πήρατε ανοιχτά.
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Ξέρετε, την ώρα που μπήκα στη στροφή, δεν ήξερα αν θα πάω δεξιά ή αριστερά. Όταν λέω ανοιχτά, ξέρετε πόσο υπολογίζω; Ούτε ένα μέτρο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αυτό, είχε κάποια σημασία;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Τεχνικά δεν ξέρω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Με την έκρηξη;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Δεν ξέρω. Τι να σας πω;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αυτό το αυτοκίνητο το οποίο εξερράγη μάθατε τίποτα σχετικά αν και ποιος;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Τίποτα δεν μάθαμε. Εμείς συνεχίσαμε τη δουλειά κανονικά. Εγώ προσωπικά δεν ασχολήθηκα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Σε κάποιο βουλκανιζατέρ ή σε μάντρα;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Όχι δεν ρώτησα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αν ρωτήσατε σχετικά να μάθατε τις προηγούμενες ημέρες αν το μετακινούσαν;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Δεν ρώτησα τίποτα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν θυμάστε. Καλά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από της Έδρας κάποια άλλη ερώτηση; Η Πολιτική Αγωγή;
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Κύριε μάρτυς ακολουθούσατε κάθε μέρα το ίδιο δρομολόγιο ακριβώς;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Αυτό το δρόμο τον πηγαίναμε συχνότερα.
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Με μικρές παραλλαγές ή απολύτως ίδιοι;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Πολύ μικρές. Συνήθως σε αυτό πηγαίναμε.
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Γι’ αυτό και ήξεραν ότι θα περάσετε από εκεί και το παρκάρισαν εκεί. Λέτε στην κατάθεσή σας ότι ράγισαν τα τζάμια και έσπασαν τα ελαστικά.
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Από το αλεξίσφαιρο. Το αλεξίσφαιρο είχε 3 – 4 τζάμια, το ένα πρέπει να είχε ραγίσει.
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Και είχαν σκάσει και τα ελαστικά.
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Και τα 4.
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Οι 2 ρουκέτες που δεν σας πέτυχαν, όχι αυτή που πήγε στο μπαλκόνι πάνω, δεν εξερράγησαν.
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Όχι. Γιατί τις βρήκαμε εκεί.
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Τα τζάμια και τα ελαστικά από τι έσπασαν. Σας το λέω γιατί στο παγιδευμένο αυτοκίνητο υπήρχε και μια ποσότητα δυναμίτη.
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Εγώ πιστεύω από αυτό το πράγμα. Και οι δύο πόρτες, είχαν πάει προς τα μέσα.
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Δηλαδή η έκρηξη η οποία επειδή οι ρουκέτες δεν εξερράγησαν, αυτό είναι αποδεδειγμένο, οι ζημιές όσες έγιναν στο τεθωρακισμένο, έγιναν από την έκρηξη του δυναμίτη. Εάν βεβαίως είχαν εκραγεί οι ρουκέτες δεν θα είχε μείνει τίποτα. Έτσι; Δεν θα ήσασταν σήμερα εδώ.
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Ναι.
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Θα κινδύνευε και κόσμος γύρω;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Εγώ πιστεύω ναι.
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Ακόμη πιο πολύ τα άτομα, οι συνάδελφοί σας που ήταν στο αυτοκίνητο το οποίο ήταν 1 μ.
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Ναι.
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Δεν έχω άλλη ερώτηση.
Π. ΜΑΧΑΣ: Κύριε μάρτυρα ήταν η πρώτη φορά που είχατε αποτελέσει αντικείμενο τρομοκρατικής ενέργειας;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Πρώτη φορά.
Π. ΜΑΧΑΣ: Θυμάστε μήπως την υπόθεση λίγο καιρό πριν στην «ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗ›; Είχε υπάρξει κάποια βόμβα στη «ΜΕΣΗΜΒΡΗΝΗ›;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Ναι. Νομίζω ότι είχαν βάλει μια βόμβα.
Π. ΜΑΧΑΣ: Θυμάστε εάν εσάς προσωπικά σας είχαν απειλήσει με προηγούμενη προκήρυξη;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Εμένα προσωπικά;
Π. ΜΑΧΑΣ: Μάλιστα.
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Όχι.
Π. ΜΑΧΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, αν μου επιτρέπετε με την άδειά σας, επειδή δεν είναι αναγνωστέα αλλά φαντάζομαι ότι θα αναγνωστεί η προκήρυξη της ενέργειας, η οποία λέει:
«Όσον αφορά τον οδηγό σωματοφύλακα και τον σωματοφύλακα που βρίσκεται στη MERCEDES του Βαρδινογιάννη, τους είχαμε προειδοποιήσει στην πρόσφατη ενέργεια των εμπρησμών στην Εκάλη, που είναι η δεύτερη ενέργεια που είχε γίνει με τις εμπρηστικές βόμβες στην Εκάλη, τους γράφαμε «Προειδοποιούμε όλους όσους δουλεύοντας σαν ιδιωτικοί αστυνομικοί προστατεύουν περιουσίες, κτίρια, χρήματα, όλων αυτών των απατεώνων φοροκλεφτών και ληστών του λαού, η δουλειά τους είναι όμοια με αυτή των φυλάκων και των προστατών του Κοσκωτά. Όσο είναι ακόμη καιρός, ας αλλάξουν επάγγελμα, βρίσκοντας μια πιο τίμια δουλειά. Αλλιώς για οτιδήποτε τους συμβεί στο μέλλον, μόνοι υπεύθυνοι θα είναι οι ίδιοι και το βρώμικο επάγγελμα που έχουν διαλέξει›.
Αυτό σας το λέω κ. μάρτυς διότι είπατε πριν «φαντάζομαι ότι προσωπικά με εμάς δεν είχαν κάτι, ήθελαν να σκοτώσουν τον κ. Βαρδινογιάννη›.
Κάνω ένα βήμα παρακάτω. Ρωτηθήκατε από τον κ. Πρόεδρο: αποδέχονταν ότι και να σκοτωθείτε εσείς δεν χάλασε ο κόσμος; Το αποδέχονταν.
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Διότι αν ήθελαν θα με σκότωναν μ’ ένα πιστόλι.
Π. ΜΑΧΑΣ: Εδώ λέμε τα εξής: υπήρχε τρεις ρουκέτες μέσα στο αυτοκίνητο και εκρηκτική ύλη, δυναμίτες όπως αποδεικνύεται από την έκρηξη. Θα αναγνωστεί από το δικαστήριο αργότερα. Από τη δυναμίτιδα υπήρχε περίπτωση να πάθει το τεθωρακισμένο;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Δεν νομίζω.
Π. ΜΑΧΑΣ: Από τις ρουκέτες οι οποίες ήταν αντιαρματικές;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Ναι.
Π. ΜΑΧΑΣ: Ερώτηση δεύτερη: από τη δυναμίτιδα των μη θωρακισμένο συνοδευτικό αυτοκίνητο θα κινδύνευε, εάν ήταν σωστά χρονικά;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Ναι.
Π. ΜΑΧΑΣ: ¶ρα μιλάμε για θέμα χρόνου. Ότι αν βρισκόταν στο σωστό σημείο, τότε και οι ρουκέτες θα είχαν εκραγεί και η δυναμίτιδα θα είχε το αποτέλεσμα το οποίο επιδιωκόταν. Που ήταν τι; Ποιος ήταν ο λόγος της δυναμίτιδας;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Δεν ξέρω. Ίσως να τους φοβερίσουν.
Π. ΜΑΧΑΣ: Να τους φοβερίσουν ή να τους σκοτώσουν.
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Να μην βγουν αμέσως από το αυτοκίνητο έξω, δεν ξέρω.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε συγγνώμη, στις ερωτήσεις θα υποβάλλετε και τις απαντήσεις μαζί;
Π. ΜΑΧΑΣ: Γιατί κύριε συνάδελφε τι σας ενοχλεί σε αυτό;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο μάρτυρας λέει να τους εκφοβίσει. Το λέει.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Είδατε πως έθεσε την ερώτηση. Με την απάντηση μέσα! Αν ακούω καλά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γιατί καμιά φορά ρωτάω κι εδώ. Λέω: να τους σκοτώσουν; Να τους τραυματίσουν ή να τους εκφοβίσουν; Αν τα ακούμε εναλλακτικά, ξέρετε μόνο όταν είναι μονοδρομική η ερώτηση και του πεις «θέλατε να τον σκοτώσουν;› «ναι› θα πει αυτός. Δεν το είπε έτσι όμως. «Να τους εκφοβίσουν ή να τους σκοτώσουν;›. Ή, ή. Διάζευξη δεν λέγεται αυτό; Τέλος πάντων, παρακαλώ να μην ξαναγίνεται έτσι.
Π. ΜΑΧΑΣ: Κύριε μάρτυς να σας ρωτήσω κάτι άλλο, αν έχετε την καλοσύνη. Κύριε Πρόεδρε, με την άδειά σας να αναγνώσω την έκθεση η οποία υπάρχει στη δικογραφία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα την αναγνώσουμε εμείς.
Π. ΜΑΧΑΣ: Θα επιδείξω τις φωτογραφίες στο μάρτυρα και εν συνεχεία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό μάλλον μπορείτε να το κάνετε. Επιδεικνύεται η φωτογραφία που είναι στην έκθεση.
Π. ΜΑΧΑΣ: Φωτογραφίες από την έκθεση του ταξίαρχου Μαντά. Εδώ είναι οι ζημιές τις οποίες είχε υποστεί η λαμαρίνα. Αυτή ποια πόρτα είναι; Η εμπρός αριστερή πόρτα;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Δεν καταλαβαίνω. Ναι.
Π. ΜΑΧΑΣ: Δείχνει κ. Πρόεδρε την παραμόρφωση που είχε υποστεί το μεταλλικό περίβλημα, δηλαδή το εξωτερικό της πόρτας.
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Η δεξιά πλευρά.
Π. ΜΑΧΑΣ: Εδώ θα δείξουμε μόνο το αυτοκίνητο.
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Το MITSUBISHI είναι αυτό.
Π. ΜΑΧΑΣ: Είναι σε ποια κατάσταση βρέθηκε το αυτοκίνητο μετά την έκρηξη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι. Ούτε το πήγμα δεν υπήρχε.
Π. ΜΑΧΑΣ: Αυτό ήταν το αυτοκίνητο όπως έμεινε μετά την έκρηξη;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα έχουμε και θα τα αναγνώσουμε στην ώρα τους. Γι’ αυτό μην βιάζεστε με το μάρτυρα. Ο μάρτυρας είπε ό,τι είχε να πει.
Π. ΜΑΧΑΣ: Κάτι τελευταίο κ. μάρτυς. Επισημαίνω κ. Πρόεδρε το σχεδιάγραμμα για να είναι πιο παραστατικό. Εδώ είναι ο τόπος που έγινε η έκρηξη.
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Ναι.
Π. ΜΑΧΑΣ: Εσείς από πού ερχόσασταν; Αυτή είναι Βάρναλη, η Γεωργίου Παπανδρέου....
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Εγώ έστριβα εδώ και βγαίνω στον κεντρικό δρόμο. Ακριβώς εδώ έκοψα για να στρίψω να βγω στον κεντρικό δρόμο.
Π. ΜΑΧΑΣ: Εδώ στην γωνία ακριβώς ήταν το αυτοκίνητο με τα εκρηκτικά;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Εδώ στη γωνία, ναι.
Π. ΜΑΧΑΣ: Μπορούσε κάποιος ο οποίος ευρίσκετο σε απόσταση και σε σημείο που να βλέπει το αυτοκίνητο να περνάει, να έχει οπτική επαφή με το αυτοκίνητο που εξερράγη; Ήταν στην γωνία, εδώ ακριβώς.
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Ναι βέβαια, μπορούσε γιατί εδώ πέρα είναι μια νησίδα.
Π. ΜΑΧΑΣ: ¶ρα μπορούσε να το βλέπει.
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Και από δω και από εδώ. Υπάρχει ορατότητα.
Π. ΜΑΧΑΣ: Έχει οπτική δυνατότητα γύρω-γύρω. Κύριε μάρτυς, εδώ γύρω-γύρω είπατε υπάρχουν σπίτια. Μπορείτε να μας πείτε πού καρφώθηκε η ρουκέτα, θυμάστε;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Εδώ σε αυτό το σπίτι, στη γωνία ακριβώς.
Π. ΜΑΧΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, εδώ είναι το σπίτι, στο μπαλκόνι του οποίου ευρέθη και εξερράγη η ρουκέτα. Κατοικούσαν σε αυτά όλα τα σπίτια κόσμος, υπήρχε κόσμος;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Κατοικούσαν. Δεν ξέρω αν ήταν μέσα όμως την ώρα αυτή.
Π. ΜΑΧΑΣ: ¶λλο σας ερωτώ. Ήταν κατοικήσιμη περιοχή, υπήρχαν σπίτια, μαγαζιά.
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Κι εδώ σπίτια κι εδώ μαγαζιά. Εδώ ήταν το λαστιχάδικο, εδώ ήταν κάποια φορτηγά, οδηγοί που ξεκινούσαν κι εδώ είχε σπίτι.
Π. ΜΑΧΑΣ: Κατοικημένη περιοχή. Τίποτε άλλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η Υπεράσπιση αν έχει κάτι; Όχι. Κύριε Παρασκευόπουλε έχετε το λόγο.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε μάρτυς, μιλάτε για ρουκέτες.
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Μάλιστα.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε μάρτυς, μιλάτε για ρουκέτες. Εδώ βλέπω στην προανακριτική σας κατάθεση ένα κομμάτι, μια περικοπή σας διαβάζω, μιλάτε για παγιδευμένο αυτοκίνητο και εν συνεχεία λέτε:
«Η απότομη ακινητοποίηση του αυτοκινήτου οδήγησε στο σκάσιμο των ελαστικών. Μόλις συνειδητοποιήσαμε τί έγινε κατεβήκαμε όλοι από το αυτοκίνητο, κοιτάξαμε για κάποια ύποπτη κίνηση, πλην όμως ούτε εγώ, ούτε οι συνεπιβαίνοντες διαπιστώσαμε κίνηση υπόπτου ατόμου›. Και παρακάτω άλλη περικοπή: «κατά το χρόνο αυτό άκουσα τον ιδιοκτήτη του παρακείμενου περιπτέρου να λέει ότι το παγιδευμένο αυτοκίνητο που είναι μάρκας GALLANT, να το βλέπει κτλ.›
Σε όλο το κείμενο δεν μιλάτε για τις ρουκέτες. Τι συνέβη; Τότε ήταν η πρώτη κατάθεσή σας. Το διάβασα γι αυτό και μου κάνει εντύπωση αυτό. Δηλαδή σε όλο το κείμενο της πρώτης κατάθεσής σας που δώσατε την εποχή εκείνη στις 20 Νοεμβρίου.
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Την ίδια μέρα.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: (Εκτός μικροφώνου) Ναι, την ίδια μέρα δεν μιλάτε για ρουκέτες. Αν θέλετε μου απαντάτε γιατί δεν αναφέρετε για ρουκέτες παρά μόνο για παγιδευμένο αυτοκίνητο. Να σας θυμίσω «....παγιδευμένο αυτοκίνητο, που εξερράγη το αυτοκίνητο...› Πρόκειται περί παγιδευμένου αυτοκινήτου το οποίο εξερράγη από την απέναντι πλευρά ή για ρουκέτες που εκτοξεύθηκαν;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Οι ρουκέτες ήταν τρεις, γιατί εγώ έμεινα εκεί, τις είδα. Η μία έφυγε. Οι άλλες δύο τις βρήκαν, αλλά νομίζω ότι υπάρχει και στην έκθεση της Αστυνομίας. Τώρα γιατί δεν το αναφέραμε εκεί....
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Χθες ο κ. Βαρδινογιάννης είπε ότι έφυγαν τρεις ρουκέτες. Δύο προσέκρουσαν στο αυτοκίνητο επάνω....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον ρώτησα και είπε όχι. Δεν κατάλαβε ο κ. Βαρδινογιάννης.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Επρόκειτο λοιπόν για ρουκέτες ή για παγιδευμένο αυτοκίνητο; Κι αν πρόκειται για ρουκέτες γιατί λοιπόν αφού ήσασταν πιο ψύχραιμος από τον κ. Βαρδινογιάννη........
(Διαλογικές συζητήσεις)
Απαντήσατε ότι ο κύριος Βαρδινογιάννης δεν κατάλαβε. Ήσασταν συνεπώς εσείς πιο ψύχραιμος και ο κ. Βαρδινογιάννης πιο συγχυσμένος γιατί δεν κατάλαβε. Αν λοιπόν ο κ. Βαρδινογιάννης δεν κατάλαβε, ερωτώ εσάς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γιατί δεν το είπατε τότε;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Ο κ. Βαρδινογιάννης έφυγε αμέσως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς γιατί δεν το είπατε τότε;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Ήμουν σε μία κατάσταση, πήγαμε στην Ασφάλεια δώσαμε μια κατάθεση, φύγαμε πήγαμε στη δουλειά, συνεχίσαμε. Ίσως δεν το κατάλαβα. Εγώ παρέμεινα εκεί και τις είδα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βεβαιώνει ότι τις είδε.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, δεν θέλω να αμφισβητήσω την αξιοπιστία του μάρτυρα εν προκειμένω αλλά την ακρίβεια των καταθέσεων.
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Κακώς δεν το γράψαμε.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Συγνώμη που επιμένω, αλλά δεν μπορώ να μιλήσω για ακρίβεια καταθέσεων. Όταν σε ολόκληρο κείμενο από 2 –3 σελίδες δεν αναφέρει μία φορά για ρουκέτες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για μας δεν έχει καμία αξία. Αξία έχει, υπήρχαν ή δεν υπήρχαν οι ρουκέτες. Αν σας ενδιαφέρει εσάς αν το γράψανε οι αστυνομικοί, αν το είπε εκείνο ρωτάτε τον. Εμένα δεν με ενδιαφέρει πάντως.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Εμένα δεν με αγγίζει ιδιαίτερα αυτή η ιστορία. Κύριε μάρτυς, πείτε μου αυτό το αυτοκίνητο που καθ’ υμάς ή εξερράγη ή από αυτό εκτοξεύτηκαν οι ρουκέτες σε τί απόσταση βρισκόταν από το αυτοκίνητο που εσείς οδηγούσατε είπατε, αν θυμάμαι καλά.
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Ναι.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Σε τί απόσταση;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Ήμουν κοντά, όχι πάρα πολύ κοντά βέβαια. Τώρα ήμουν μισό μέτρο, ήμουν ένα μέτρο,80 πόντους πόσο ήμουν, δεν ξέρω. Τι να σας πω; Δεν μέτρησα. Πήρα την στροφή, έκοψα λιγάκι και τελευταία στιγμή έκοψα δεξιά. Ήταν να πάω ευθεία και κόβω δεξιά και την ώρα που έστριψα, τώρα ακριβώς δεν θυμάμαι. Δεν είναι μεγάλη απόσταση πάντως. Δεν θυμάμαι τώρα ακριβώς τόσα χρόνια.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Να μας πει ο μάρτυρας αν είπε αυτή την φράση: «δεν νομίζω ότι ήσαν ρουκέτες γιατί αλλιώς δεν θα υπήρχαμε σήμερα›.
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Δεν μας βρήκαν ρουκέτες θα εννοώ.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Να το διευκρινίσετε αυτό. Αν μπορεί ο κ. Γραμματέας να μας πει. Η πρώτη του φράση ήταν αυτή. Έχω τις σημειώσεις, αν μου δώσετε λίγο χρόνο...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σήμερα; Τι είπε δηλαδή λέτε; Η έκρηξη λέει δεν ήταν ρουκέτες.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: «Δεν νομίζω ότι ήσαν ρουκέτες›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η έκρηξη δεν ήταν ρουκέτες. Εγώ έτσι το κατάλαβα. Δεν ήταν η έκρηξη ρουκέτες. Η ρουκέτα, η έκρηξη, αν καταλαβαίνουμε γιατί ελληνικά μιλάμε όλοι αλλά φαίνεται ότι δεν είναι η κοινή γλώσσα επικοινωνίας η ελληνική. Η μία εξερράγη επάνω στο μπαλκόνι, οι άλλες δυο βρέθηκαν στο δρόμο. ¶ρα λέει, αυτό που εξερράγη ήταν δυναμίτης είπε. Δεν είπε τίποτε άλλο. Αν δεν το καταλάβαμε τί να πούμε. Δεν τα είπε έτσι;
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν διαφωνούμε κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι είπε;
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν ήταν ρουκέτες. Ήταν τί; Έκρηξη παγιδευμένου αυτοκινήτου;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπε «έκρηξη παγιδευμένου αυτοκινήτου μέσα στο οποίο υπήρχαν ρουκέτες οι οποίες ήταν για να εκραγούν κι αυτές αλλά η μία μεν εκτοξεύτηκε και εξερράγη απέναντι, οι άλλες δυο βρέθηκαν στο δρόμο›. Εγώ τα κατάλαβα. Γιατί δεν τα καταβαίνετε αυτά τα πράγματα κ. Παρασκευόπουλε; Για όνομα του Θεού!
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Θα σας πω αμέσως γιατί δεν το κατάλαβα: Διότι λέει ο μάρτυρας ότι «οι ρουκέτες αν μας έβρισκαν›, αν δεν κάνω λάθος, «δεν θα υπήρχαμε σήμερα›. Θέλω να δω την ακρίβεια των λεχθέντων.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό είναι το πρόβλημά σας; Δεν ξέρω αν θα έπρεπε να είναι αυτό το πρόβλημά σας αλλά τέλος πάντων, συνεχίστε όπως θέλετε. Τι να κάνουμε; Αν νομίζετε ότι η ακρίβεια και όλα αυτά προσδιορίζουν την απόδειξη, άμα θέλετε το ελέγχετε αλλά πού σκοπεύει αυτό το πράγμα; Ότι δεν υπήρχαν ρουκέτες; Υπήρχαν ή δεν υπήρχαν; Να ξέρουμε δηλαδή.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Από το αυτοκίνητο έγινε όλο το κακό; Δηλαδή εξερράγη το αυτοκίνητο με τις ρουκέτες μέσα και έφυγαν οι ρουκέτες μόνες τους ή ήταν το αυτοκίνητο η βάση από την οποία εκτοξεύτηκαν οι ρουκέτες;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εμάς μας είπε ότι εξερράγη το αυτοκίνητο και είδατε τί έγινε. Έμεινε μονάχα ο πάτος κάτω και ότι η μία από τις ρουκέτες εκτοξεύθηκε, οι άλλες δυο δεν εκτοξεύτηκαν και βρεθήκανε στο δρόμο. Αν δεν το καταλάβουμε αυτό τί να κάνω κι εγώ;. Αυτά νομίζω ότι όλοι έχουμε την στοιχειώδη γνώση να τα αντιλαμβανόμαστε και τα καταλάβαμε. Θέλετε λέτε την αξιοπιστία. Τί αξιοπιστία; Ότι δεν ήταν μέσα και ότι λέει αυτός ότι πήγαν να τον σκοτώσουν; Ας το πείτε κι αυτό για να ξέρω δηλαδή κι εγώ. Δεν έχω καταλάβει τί ερευνούμε.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Αντίθετα, είπα για την ακρίβεια, δεν είπα ότι αμφισβητώ την αξιοπιστία του μάρτυρος. Αμφισβητώ αυτή την στιγμή την ακριβή περιγραφή όχι από πλευράς αξιοπιστίας. Αξιοπιστία είναι και θέμα προαίρεσης κακής και κακοβουλίας. Δεν λέω αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όταν ακούτε τέτοιους μάρτυρες να κάνετε. Τώρα τί είπε ο άνθρωπος; Δεν μπορώ να καταλάβω τί είπε.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Η αιτιολογία του κ. μάρτυρος είναι ακριβώς αυτή: ξέρετε δεν ήταν ο κ. Βαρδινογιάννης ψύχραιμος, δεν κατάλαβε. Δεν έχω άλλη ερώτηση. Βλέπω ότι ενοχληθήκατε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ενοχλήθηκα;
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Ενοχληθήκατε βεβαίως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ενοχλήθηκε εγώ. Όταν βλέπω και ρωτάμε πράγματα τα οποία τα είπε με σαφήνεια απόλυτη και τον ξαναρωτάμε πάλι για να τα διευκρινίσει τί να κάνω; Εγώ τα κατάλαβα.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ δεν τα κατάλαβα κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να σας διαβάσουμε τα πρακτικά να τα καταλάβετε.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Μετά την έκρηξη εσείς ήσασταν στο μπροστινό αυτοκίνητο αν κατάλαβα καλά γιατί ήρθα καθυστερημένη.
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ακούμε κ. Κούρτοβικ. Να ακούμε τί ρωτάτε τουλάχιστον.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Παραμείνατε στο σημείο εκείνο για πόση ώρα περίπου;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Περίπου μία ώρα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Καμιά ώρα μέχρι που ήρθε η Αστυνομία δηλαδή;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Κάθισα, τα αυτοκίνητα να τα πάρουν μετά, να φύγουν.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να μετακινηθούν τα αυτοκίνητα και μετά φύγατε και πήγατε να δώσετε κατάθεση. Στο διάστημα που μείνατε εκεί αυτή την ώρα, μείνατε εκεί στον τόπο που έγινε η έκρηξη;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Εκεί πέριξ.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Απομακρυνθήκατε καθόλου;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: 4-5-6 μέτρα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: 4-5 μέτρα από τον τόπο της έκρηξης.
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Ναι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αυτό το διαμέρισμα απέναντι στο οποίο είχε γίνει η έκρηξη το επισκεφθήκατε;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Εγώ όχι. Δεν ήταν η δουλειά εμένα εκεί. Έκανα κάποια τηλέφωνα .....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πέστε, δεν το επισκέφτηκα. Τα ίδια και τα ίδια....
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Έχετε κάποια γνώση του αν προκλήθηκαν ζημιές μέσα;
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Όχι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Από πού συμπεραίνετε και λέτε επομένως εδώ ότι αν υπήρχαν άνθρωποι μέσα θα είχαν σκοτωθεί; Είπατε τέτοιο πράγμα.
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Αν πήγαινε η ρουκέτα μέσα στο σπίτι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Η ρουκέτα εξερράγη.....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εάν πήγαινε η ρουκέτα μέσα στο διαμέρισμα και υπήρχαν άνθρωποι θα τους σκότωνε. Αυτό είπε.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κύριε Πρόεδρε, προηγούμενα είπε ότι αν υπήρχαν άνθρωποι μέσα θα είχαν σκοτωθεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εάν έμπαινε μέσα στο διαμέρισμα η ρουκέτα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν νομίζω ότι είπε αυτή την φράση πριν. Αυτή τη λέξη την λέει τώρα. Την λέει τώρα ως διευκρίνιση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν κατοικούμενο σπίτι με οικογένεια.
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Είπα ότι δεν πήγε στο σπίτι μέσα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Υπήρχαν άνθρωποι μέσα, εγώ αυτή τη φράση άκουσα. Διευκρινίζεται ότι αυτό θα συνέβαινε αν η ρουκέτα έσκαγε στο δωμάτιο που βρισκόντουσαν οι άνθρωποι.
Ν. ΤΣΑΪΝΗΣ: Ναι, εντάξει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βέβαια. Όχι στο μπαλκόνι. Στο μπαλκόνι δεν υπήρχε τίποτα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Όχι επομένως, δεν το συνάγετε από τις ζημιές που προκάλεσε με την έκρηξή της, ούτε έχετε εικόνα των ζημιών. Διότι κ. Πρόεδρε να επισημάνω ότι η έκθεση αυτοψίας.....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το είπε πολύ καλά.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Βεβαίως. Να επισημάνω ότι αυτό μόνο με ενδιαφέρει. Γιατί η έκθεση αυτοψίας......
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λέει για ταράτσα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Όχι για ταράτσα, για στηθαίο, μιλάνε για μικρές υλικές ζημιές, μικρές. Νομίζω στηθαίο μπαλκονιού είναι. Δεν νομίζω ότι είναι ταράτσα. Να το δούμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα το διαβάσουμε. Ο κ. Ανδρέας Κοτσίφης.