Α. ΚΟΤΣΙΦΗΣ: Παρών.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, ένα σχόλιο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βεβαίως, ότι θέλετε.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Είπε ο μάρτυρας αν κατάλαβα, εγώ πάντως δεν το έχω κατανοήσει ακόμα ακόμα αν επρόκειτο περί αυτοκινήτου το οποίο εξερράγη ή αν επρόκειτο περί ρουκετών
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και τα δυο μαζί.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Χθες ακούσαμε κάτι άλλο από τον κ. Βαρδινογιάννη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τελείως διαφορετικό.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Μας έδωσε μια εξήγηση ότι ήταν συγχυσμένος, δεν κατάλαβε. Εδώ από την έκθεση αυτοψίας την οποία θα διαβάσουμε μετά βέβαια και θα κάνουμεκαι δεύτερο σχόλιο μετά, βγαίνει ότι οι ρουκέτες αυτές εκτοξεύτηκαν και είχαν δύναμη χαρακτηριστική. Γιατί είπε ο μάρτυρας – αν μου επιτρέπετε – την εξής φράση, ότι «αν αυτές οι ρουκέτες μας βρίσκανε, είναι αντιαρματικές, θα μας διέλυαν›. Αν θυμάμαι καλά. Αυτό το σημειώνω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχει σημασία. Αυτό έχει μεγάλη σημασία. Γι αυτό είπαμε ότι θα τα βγάλουμε από την έκθεση. Γι αυτό σας είπα, αυτά δεν θα τα βγάλουμε από τον μάρτυρα αλλά από τις εκθέσεις.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι κ. Πρόεδρε. Δεν κατάλαβα αν ήταν οι ρουκέτες που εκτοξεύτηκαν ή παγιδευμένο αυτοκίνητο που είχε δυναμίτη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπε και τα δύο αυτός.
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Το θέμα κ. Πρόεδρε δεν το αντιλαμβάνομαι πλήρως διότι η εκτόξευση ρουκετών δεν συνιστά πρόσφορο απόπειρας σε καμία περίπτωση ακόμη κι αυτές εξερράγησαν ή δεν εξερράγησαν. Το θέμα το οποίο προκύπτει πράγματι από την κατάθεση του μάρτυρα είναι αν οι μη εκραγείσες ρουκέτες έπληξαν το αυτοκίνητο ή δεν εξερράγησαν και έπεσαν παράπλευρα στην πλατεία ή κάτι τέτοιο. Τώρα το τί διαφορά νομική μπορεί να έχει αυτό εγώ προσωπικώς αδυνατώ να αντιληφθώ. Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα τα ψάξουμε όλα, θα τα βρούμε. ¶λλωστε όταν υπάρχει απόπειρα είμαστε υποχρεωμένοι όλα αυτά που λέει και ο κ. Παρασκευόπουλος να τα ερευνούμε.
Ο κ. Κοτσίφης. Το χέρι σας στο Ευαγγέλιο. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
Α. ΚΟΤΣΙΦΗΣ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς πού βρισκόσασταν εκείνη την ημέρα;
Α. ΚΟΤΣΙΦΗΣ: Εγώ ήμουν στο πίσω κάθισμα, καθόμουν.
.
Α. ΚΟΤΣΙΦΗΣ: Μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεξιά ή αριστερά;
Α. ΚΟΤΣΙΦΗΣ: Δεξιά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πίσω του ακριβώς.
Α. ΚΟΤΣΙΦΗΣ: Πίσω ακριβώς από τον κ. Βαρδή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχατε από το σπίτι ξεκινήσει και πηγαίνατε προς τα γραφεία;
Α. ΚΟΤΣΙΦΗΣ: Προς τα γραφεία και όταν φτάναμε στην Ερυθραίας στην στροφή επάνω ακριβώς είχαμε κόψει πολύ ταχύτητα όπως καταλαβαίνετε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί έγινε;
Α. ΚΟΤΣΙΦΗΣ: Δίπλα παγιδευμένο αυτοκίνητο και έγινε η έκρηξη εκεί πέρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έκρηξη, τί εννοούμε;
Α. ΚΟΤΣΙΦΗΣ: Έκρηξη και συγχρόνως και η ρουκέτες φύγανε απ’ ότι είδαμε μετά βέβαια. Κάηκε το αυτοκίνητο, μας σκεπάσανε οι καπνοί όλοι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από τί η έκρηξη; Σας πέτυχε ρουκέτα;
Α. ΚΟΤΣΙΦΗΣ: Η μία ρουκέτα χτύπησε ακριβώς στις δύο πόρτες στο ενδιάμεσο. Η μία έφυγε πίσω στο πίσω φανάρι κι έπεσε λίγο πιο πάνω και η άλλη όπως μάθαμε μετά έπεσε μέσα σε ένα διαμέρισμα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μέσα σε διαμέρισμα;
Α. ΚΟΤΣΙΦΗΣ: Στο διαμέρισμα επάνω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ή έξω από το διαμέρισμα;
Α. ΚΟΤΣΙΦΗΣ: Μέσα στο διαμέρισμα από ό,τι ακούσαμε μετά. Δεν το είδαμε εμείς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είδατε εσείς τίποτα. Καταλάβατε να χτύπησε κάποια ρουκέτα πάνω στην πόρτα ή μήπως ήταν κομμάτια από ένα αυτοκίνητο παγιδευμένο κλπ;
Α. ΚΟΤΣΙΦΗΣ: Το αυτοκίνητο έγινε έτσι κύριε Πρόεδρε. Για να γίνει αυτό, δεν νομίζω μετά να γίνει αυτό μόνο και άλλο αυτοκίνητο;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ξέρω, δεν ήμουν εκεί. Εγώ ρωτάω εσάς.
Α. ΚΟΤΣΙΦΗΣ: Είχαμε πλησιάσει τους 50 πόντους, τόσο κοντά ήταν το ένα αυτοκίνητο με το άλλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πολύ κοντά περάσατε από το παγιδευμένο;
Α. ΚΟΤΣΙΦΗΣ: Στη στροφή πάνω έκοψε πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόσο κοντά από το σημείο;
Α. ΚΟΤΣΙΦΗΣ: Το ένα με το άλλο ίσως και 50 πόντους. Είχαμε πλησιάσει με το παγιδευμένο αυτοκίνητο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ρουκέτα λέτε ότι σας χτύπησε μεταξύ των δύο θυρών;
Α. ΚΟΤΣΙΦΗΣ: Μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εκεί;
Α. ΚΟΤΣΙΦΗΣ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και δεν εξερράγη;
Α. ΚΟΤΣΙΦΗΣ: Έσκασε επιτόπου εκεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η ρουκέτα έσκασε;
Α. ΚΟΤΣΙΦΗΣ: Πώς έγινε η ζημιά αυτή όλη;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η ρουκέτα καταρχήν είναι κι ένα σώμα που κι αν δεν εκραγεί, αν χτυπήσει κάπου σε ένα σίδερο, λόγω της ορμής και κρούσης όπως λέγεται θα κάνει κάποια παραμόρφωση στο σώμα που θα δεχθεί αυτή την πίεση την απότομη. Αλλά είναι άλλο να χτυπήσει το βάρος του σώματος και μάλιστα από μικρή απόσταση που έχει εξαπολυθεί και άλλο είναι να εκραγεί. Εξερράγη ή δεν εξερράγη;
Α. ΚΟΤΣΙΦΗΣ: Εγώ νομίζω ότι εξερράγη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτός που έκανε, όποιος νά’ ναι, θα δούμε ποιος είναι, τί σκοπό είχε με αυτή την ενέργεια;
Α. ΚΟΤΣΙΦΗΣ: Όταν έχουμε κ. Πρόεδρε ένα παγιδευμένο αυτοκίνητο με άγνωστο πόσα κιλά, δεν ξέρω τί είχαν βάλει οι κύριοι αυτοί και τρεις ρουκέτες, ασφαλώς σκοπός ήταν να μας σκοτώσουν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να σκοτώσουν ποιον απ’ όλους;
Α. ΚΟΤΣΙΦΗΣ: Όταν είμαστε τρία άτομα σε ένα αυτοκίνητο, ασφαλώς όλους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στο άλλο αυτοκίνητο που πήγαινε πίσω ή μπροστά, πού πήγαινε...
Α. ΚΟΤΣΙΦΗΣ: Πίσω ήταν το άλλο αυτοκίνητο, το συνοδευτικό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπήρχαν άλλοι άνθρωποι μέσα;
Α. ΚΟΤΣΙΦΗΣ: ¶λλα τρία άτομα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτούς, είχε σκοπό να τους σκοτώσει;
Α. ΚΟΤΣΙΦΗΣ: Αυτό φυσικά δε μπορώ να το πω εγώ, δεν ξέρω, αλλά σίγουρα δεν ξέρεις τί μπορεί να συμβεί, γιατί είμαστε πολύ κοντά το ένα αυτοκίνητο με το άλλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχατε συνεχή επαφή να μη μπει άλλος μεταξύ σας. Αυτό που γίνεται συνήθως όταν παρακολουθεί το ένα το άλλο. Το κάνουμε καμιά φορά κι εμείς αυτό, για να μη χαθούμε στο δρόμο πάμε κολλητά. Ήταν λοιπόν πολύ κοντά αυτά τα αυτοκίνητα. Επιμένετε ότι έσκασε η ρουκέτα; Ξέρετε αν βρέθηκαν οι δυο ρουκέτες χωρίς να έχουν σκάσει;
Α. ΚΟΤΣΙΦΗΣ: Οι δύο βρέθηκαν νομίζω, δεν το είδαμε εμείς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το μάθατε λοιπόν; Είδατε τις δυο ρουκέτες ότι δεν είχαν σκάσει;
Α. ΚΟΤΣΙΦΗΣ: Όχι, δεν το είδαμε αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το μάθατε; Μάθατε ότι δεν είχαν σκάσει;
Α. ΚΟΤΣΙΦΗΣ: Στο διαμέρισμα μέσα...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι στο διαμέρισμα. Ήταν τρεις οι ρουκέτες. Οι δυο έσκασαν απ’ τις τρεις; Τις είδατε τις ρουκέτες; Ακούσατε ότι δεν έσκασαν οι δύο;
Α. ΚΟΤΣΙΦΗΣ: Αυτό που ακούσαμε είναι για το διαμέρισμα, ότι εάν γινόταν έκρηξη θα είχε και κάποια θύματα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στο διαμέρισμα έγινε έκρηξη.
Α. ΚΟΤΣΙΦΗΣ: Δεν το ξέρω αυτό, για μέσα στο διαμέρισμα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για να λέτε «αν γινόταν έκρηξη›, σημαίνει ότι δεν έγινε.
Α. ΚΟΤΣΙΦΗΣ: Με ρωτήσατε αν ακούσαμε.....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι, αν έγινε έκρηξη που λέτε, έγινε ή δεν έγινε στο διαμέρισμα; Τί ακούσατε; Σήμερα τί ξέρετε; Έγινε έκρηξη ή δεν έγινε στο διαμέρισμα;
Α. ΚΟΤΣΙΦΗΣ: Δεν το ξέρω αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ρουκέτες δύο είδατε εκεί, στον τόπο της πράξης
Α. ΚΟΤΣΙΦΗΣ: Δύο ναι. Αυτή που μας είχε χτυπήσει στο πίσω φανάρι, γιατί δεν είχε πέσει πολύ, 10 μ. .....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Την είδατε;
Α. ΚΟΤΣΙΦΗΣ: Ναι. Τώρα, σωλήνα είδα... δεν έχω εμπειρία από αυτό το πράγμα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σωλήνα ή ρουκέτα; Είναι άλλο η σωλήνα άλλο η ρουκέτα.
Α. ΚΟΤΣΙΦΗΣ: Δεν ξέρω τώρα πώς είναι αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είχε βγει απ’ τη σωλήνα, ήταν μέσα; Αυτή που λέτε ότι σας χτύπησε επάνω την είδατε; Υπήρχε δεύτερη ρουκέτα εκεί στον τόπο χωρίς να έχει σκάσει;
Α. ΚΟΤΣΙΦΗΣ: Όχι, δεν είδα να μην έχει σκάσει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ δεν έχω τίποτε άλλο. Ο κ. Εισαγγελεύς, οι κύριοι συνάδελφοι.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Ένα πράγμα θα ρωτήσω. Βγήκατε λέτε όλοι από την αριστερά πλευρά.
Α. ΚΟΤΣΙΦΗΣ: Ναι, το αυτοκίνητο σας είπα, είχε γείρει, δε μπορούσαμε να βγούμε και βγήκαμε από την άλλη μεριά.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Γιατί δε μπορούσατε να βγείτε;
Α. ΚΟΤΣΙΦΗΣ: Αφού το αυτοκίνητο ήταν σε τέτοια κατάσταση.... Το είπα προηγουμένως. Πρώτον μας είχε σκεπάσει ο καπνός, εγώ προσπάθησα να ανοίξω και δε μπορούσα. Και εγώ και ο κ. Βαρδής και ο οδηγός βγήκαμε από τις αριστερές πόρτες.
Π. ΜΑΧΑΣ: Στο αυτοκίνητο είπατε ότι χτύπησε η μία ρουκέτα, δεν την είδατε εσείς, βγήκατε απ’ την άλλη πλευρά. Γνωρίζετε πώς έγινε η έκρηξη; Δηλαδή έγινε πρώτα, αν το θυμάστε αυτό, η έκρηξη της εκρηκτικής ύλης και μετά έφυγαν οι ρουκέτες; Το θυμάστε αυτό, πώς έγινε; Ακούσατε το θόρυβο; Είδατε τη λάμψη; Κάτι άλλο;
Α. ΚΟΤΣΙΦΗΣ: Όχι, δεν προλαβαίνει να το δει κανείς αυτό το πράγμα, μόνο ακούσαμε το μπαμ, συγχρόνως μας κάλυψαν οι καπνοί και αυτό ήταν. Τί να προλάβεις να δεις εκεί πέρα;
Π. ΜΑΧΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, είναι στα αναγνωστέα, όταν χρειαστεί θα κάνω χρήση, το ηλεκτρικό κύκλωμα της ενέργειας, δηλαδή πώς δόθηκε η εντολή στους τρεις πυροσωλήνες να εκπυρσοκροτήσουν και να φύγουν οι ρουκέτες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πού να ξέρει ο μάρτυρας;
Π. ΜΑΧΑΣ: Αλλού κατατείνει η ερώτησή μου: Εσείς έχετε πάει στρατό κ. μάρτυς;
Α. ΚΟΤΣΙΦΗΣ: 28 μήνες.
Π. ΜΑΧΑΣ: Γνωρίζετε να πυροδοτήσετε τρεις ρουκέτες;
Α. ΚΟΤΣΙΦΗΣ: Όχι, δε γνωρίζω.
Π. ΜΑΧΑΣ: Κάποιος ο οποίος δεν έχει πάει στρατό, μπορεί να γνωρίζει πώς θα λειτουργήσουν αυτές οι ρουκέτες; Το θεωρείτε δύσκολο; Χρειάζονται ειδικές γνώσεις ηλεκτρονικού για να κάνει αυτή τη ζεύξη, προκειμένου να φύγουν τρεις ρουκέτες ταυτόχρονα;
Α. ΚΟΤΣΙΦΗΣ: Δε νομίζω ότι ξέρουν πολλοί....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εξακολουθείτε να τον ρωτάτε πράγματα που δεν τα ξέρει.
Π. ΜΑΧΑΣ: ¶λλο ρώτησα κ. Πρόεδρε. Εάν μπορεί κάποιος που δεν έχει ειδικές γνώσεις ηλεκτρονικού, να πυροδοτήσει ταυτόχρονα, ο ίδιος απ’ την κοινωνική του εμπειρία... Εσείς θα μπορούσατε κύριε;
Α. ΚΟΤΣΙΦΗΣ: Δε νομίζω, όχι, γιατί και κανείς απ’ ότι ακούγαμε τότε, είναι λίγοι αυτοί που ξέρουν.
Π. ΜΑΧΑΣ: Αυτό το κύκλωμα κ. Πρόεδρε, δείχνει γνώσεις ηλεκτρονικού.
Α. ΚΟΤΣΙΦΗΣ: Σίγουρα πρέπει να είχαν κάποιες γνώσεις.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ελάτε κ. Παρασκευόπουλε, μετά φειδούς.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Σας ρώτησε ο κ. Εισαγγελέας γιατί αναγκαστήκατε να βγείτε από την αριστερή πλευρά και όχι από τη δεξιά και είπατε ότι ήταν κατεστραμμένο το αυτοκίνητο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν άνοιγαν οι πόρτες.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: (εκτός μικροφώνου)
Α. ΚΟΤΣΙΦΗΣ: Ποια είναι η ερώτησή σας; Γιατί δε βγήκαμε από την πόρτα τη δεξιά;
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Στην ερώτηση του Εισαγγελέως γιατί βγήκατε από αριστερά και δεν βγήκατε από δεξιά, απαντήσατε «διότι ήταν το αυτοκίνητο χαλασμένο....› ενώ τότε δεν είπατε σαν λόγο του ότι βγήκατε αριστερά αυτόν, αλλά ότι ήταν φλεγόμενο το αυτοκίνητο με τα εκρηκτικά.
Α. ΚΟΤΣΙΦΗΣ: Και να μπορούσαμε να βγαίναμε, πάλι δε θα μπορούσαμε να βγούμε από κει γιατί καιγόταν και όχι μόνο αυτό, και το διπλανό και το άλλο, το ξέρετε.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό το καταλαβαίνω. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί δεν είπατε τότε....
Α. ΚΟΤΣΙΦΗΣ: Ας είσαστε εσείς εκείνη την ώρα να δω τί θα λέγατε... Τί να σας πω; Οι πόρτες δεν άνοιγαν, είχε καταστραφεί το αυτοκίνητο και τα τρία αυτοκίνητα έμειναν εκεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Μπασάκης Ευάγγελος. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
ΕΥ. ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πού βρισκόσασταν εσείς την ημέρα του συμβάντος; Όταν έγινε κάποιο συμβάν εις βάρος, κατά την κατηγορία, Βαρδινογιάννη και αυτών που τον συνόδευαν.
ΕΥ. ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Όπως κάθε μέρα, πηγαίναμε στο γραφείο εκείνη την ημέρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς πού βρισκόσαστε;
ΕΥ. ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Εγώ ήμουν στο πίσω αυτοκίνητο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στο συνοδευτικό αυτοκίνητο. Πόσοι ήσαστε μέσα;
ΕΥ. ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Τρία άτομα, ο οδηγός, ο συνοδηγός και εγώ πίσω δεξιά. Στη Γ. Παπανδρέου και Βάρναλη, όπως πήγαιναν τα δύο αυτοκίνητα, ακούστηκε μια μεγάλη έκρηξη. Πεταχτήκαμε έξω από τα αυτοκίνητα, βλέποντας δεξιά ήταν φωτιά, καπνός.
Πάω να ανοίξω την πόρτα να βγω έξω, από τη δεξιά πόρτα, δεν άνοιγε. Βγήκαμε όλοι από τις αριστερές πόρτες και κατευθυνθήκαμε στο μπροστινό αυτοκίνητο για να μπορέσουμε να βγάλουμε τον κ. Βαρδή έξω. Ούτε οι δεξιές πόρτες του κ. Βαρδή άνοιγαν. Είχαν σκάσει τα λάστιχα, ακινητοποιημένα τα αυτοκίνητα, πολύς καπνός, φωτιά, το αυτοκίνητο δίπλα, ένα παγιδευμένο αυτοκίνητο καιγόταν. Ο στόχος μας ήταν να πάρουμε τον κ. Βαρδή και να φύγουμε. Και αυτό κάναμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πείτε μου τώρα, τί ήταν αυτή η έκρηξη; Δυναμίτης; Πυραυλάκια; Ρουκέτες; Τί ήταν; Η έκρηξη προκαλείται από διάφορα...
ΕΥ. ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Η δουλειά μας ήταν να πάρουμε τον κ. Βαρδή, εφόσον ήμαστε σώοι όλοι και να φύγουμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί καταλάβατε εσείς; Ότι η έκρηξη, από τί ήταν;
ΕΥ. ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Το μυαλό μας πήγε κατευθείαν σε μια επίθεση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επίθεση από τί; Από δυναμίτη;
ΕΥ. ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Εφόσον βλέπω μπροστά μου φωτιά και καίγεται ένα αυτοκίνητο που είχε μείνει το μισό, ούτε το μισό, τέσσερα λάστιχα...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶ρα λοιπόν, παγιδευμένο αυτοκίνητο;
ΕΥ. ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Παγιδευμένο αυτοκίνητο, από την πείρα μας, απ’ όλα αυτά τα χρόνια που κάναμε τη δουλειά μας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ασφαλώς, δε χρειάζεται πολλή σοφία, βλέπετε μια έκρηξη, βλέπετε ένα αυτοκίνητο που έχει μείνει.... βγάζετε το συμπέρασμα λοιπόν εσείς αυτό. Ρουκέτες καταλάβατε;
ΕΥ. ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Βεβαίως. Από τη στιγμή που πάω να ανοίξω εγώ την πόρτα του κ. Βαρδή για να κατέβει και δεν ανοίγει, πάω από αριστερά. Όλες αυτές οι κινήσεις μου μέσα και τα χτυπήματα που είχε το αυτοκίνητο του κ. Βαρδή, το δικό μας, σκασμένα τα λάστιχα και ορισμένα κομμάτια ρουκέτες. Δηλαδή στην πλατεία όπως ήταν στα 10 μέτρα ακριβώς, είδαμε και μία ρουκέτα η οποία ήταν που δεν είχε σκάσει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶λλη ρουκέτα να μην είχε σκάσει είδατε;
ΕΥ. ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Εκ των υστέρων, στις έρευνες κτλ., έμεινε ένας συνάδελφός μας πίσω, τηλεφωνηθήκαμε και μας είπε ότι είχαν βάλει τρεις ρουκέτες, των 3,5.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόσες έσκασαν από τις τρεις;
ΕΥ. ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Η μία, απ’ ότι είπαν μετά, έφυγε και πήγε απέναντι σε ένα σπίτι. Η άλλη χτύπησε το αυτοκίνητο του κ. Βαρδή πίσω στο φανάρι, έμεινε στην πλατεία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έσκασε αυτή;
ΕΥ. ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Δεν έσκασε. Ίσως δεν την έφαγε όπως έπρεπε να τη φάει., ίσως οι αποστάσεις.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και η άλλη, η τρίτη;
ΕΥ. ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Η τρίτη είχε πέσει κάτω από το αυτοκίνητο του κ. Βαρδή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επομένως πάνω στο αυτοκίνητο έσκασε καμία του κ. Βαρδινογιάννη;
ΕΥ. ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Χτυπήθηκε, αλλά δεν έσκασε ολοκληρωτικά. Η απόσταση της ρουκέτας δεν δίνει στον επικρουστήρα δύναμη για να σκάσει. Είμαι υπαξιωματικός καταδρομών και γνωρίζω πάρα πολύ καλά τα θέματα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτή δηλαδή θέλει κάποια απόσταση για να σκάσει ο επικρουστήρας του; Ή έχει κάποιο χρονοδιακόπτη που λέει ότι αν δεν περάσουν τόσα δευτερόλεπτα...
ΕΥ. ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Πρέπει να αναπτύξει ταχύτητα και να χτυπήσει για να μπορέσει να περάσει με μεγαλύτερη δύναμη ο επικρουστήρας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η δύναμη είναι μόνο...
ΕΥ. ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Η δύναμη για να σκάσει και τα αέρια μετά σκοτώνουν....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είχε δηλαδή την ανάλογη δύναμη.
ΕΥ. ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Έτσι είπαν οι αρμόδιοι. Τώρα, από κει και πέρα, η δουλειά μου εμένα ήταν να σώσω το στόχο. Και αυτό έκανα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σύμφωνοι, αλλά θέλουμε κι εμείς να πάρουμε μια πληροφορία, γιατί δεν έσκασαν αυτά τα πράγματα. Στο μέτρο που ξέρετε.
ΕΥ. ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Νομίζω ότι είναι άλλοι αρμόδιοι γι αυτά. Στο μέτρο αυτό είναι οι αποστάσεις, δεν έδωσαν την ευκαιρία να σκάσουν οι ρουκέτες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό λέτε. Ενώ στο σπίτι απέναντι δεν ήταν αρκετή η απόσταση να σκάσουν;
ΕΥ. ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Δεν ξέρω ακριβώς τί έγινε στο σπίτι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Εισαγγελεύς.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Η μηχανή του αυτοκινήτου του εκραγέντος, πήρε φωτιά;
ΕΥ. ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Όχι φωτιά, και τα δύο κάρτερ των αυτοκινήτων είχαν σκάσει, έτρεχαν λάδια από κάτω. Αυτές τις σκηνές έπρεπε να τις δούμε εμείς που ήμαστε στο πίσω αυτοκίνητο, να ελέγξουμε αν μπορούμε να φύγει γρήγορα ο στόχος και να φύγουμε να πάμε στο σπίτι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μπορούσε να πάρει φωτιά;
ΕΥ. ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Βεβαίως.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εάν έπαιρνε φωτιά και έσκαγε η μηχανή του παγιδευμένου αυτοκινήτου, τί θα γινόταν;
ΕΥ. ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Ότι γίνεται πάντα όταν εκρήγνυται ένα αυτοκίνητο. Θα είχαμε θύματα. Θα εκρήγνυτο το ρεζερβουάρ του αυτοκινήτου, θα καιγόμαστε όλοι ζωντανοί εκεί πέρα. Και μπροστά και πίσω, τα πάντα, δεν ήταν απλά τα πράγματα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Του δικού σας αυτοκινήτου η μηχανή πήρε φωτιά;
ΕΥ. ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Δεν πήρε φωτιά, έτρεχε από κάτω λάδι, δεν έπαιρναν μπρος οι μηχανές των αυτοκινήτων, ούτε του ενός ούτε του άλλου.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εσείς τί πάθατε;
ΕΥ. ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Εγώ πίσω δεξιά όπως ήμουν, χτύπησα στο αριστερό χέρι, λίγο στο πόδι και πήραν φωτιά τα μαλλιά μου.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Και τί έγινε;
ΕΥ. ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Κατέβηκα κάτω, έσβησα τα μαλλιά μου με το άλλο χέρι, ό,τι μπορούσα έκανα και πήρα το όπλο μου και πήρα να πάρω το στόχο και να φύγουμε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τώρα με το χρόνο που πέρασε, τί λέτε εσείς, αυτοί που έκαναν αυτή την πράξη, τί ήθελαν; Οι δράστες τί επεδίκωκαν; Για το αυτοκίνητο του Βαρδινογιάννη και το άλλο, το δικό σας.
ΕΥ. ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Η πείρα η δική μου, σας είπα, επειδή ξέρω πάρα πολύ τα 3,5, αυτές τις ρουκέτες, είναι για τα τανκς.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δηλαδή;
ΕΥ. ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Εάν εκρήγνυντο όλα αυτά, νομίζω ότι δεν θα έμενε τίποτα όρθιο. Ο στόχος κι όποιον πάρει ο χάρος από κει και πέρα. Δε θα γλίτωνε κανείς.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δηλαδή και το δικό σας αυτοκίνητο.
ΕΥ. ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Βεβαίως.
κ. ΖΑΪΡΗΣ: Την ημέρα εκείνη είδατε καμία κίνηση, καμία μηχανή, κανέναν επιβάτη που να σας έκανε εντύπωση;
ΕΥ. ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Όπως πάντα βλέπουμε ορισμένες κινήσεις το πρωί, προσπαθούμε....
κ. ΖΑΪΡΗΣ: Αν είδατε το πρωί της ημέρας εκείνης κάτι.... Το λέτε στην κατάθεσή σας.
ΕΥ. ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Ναι, λέμε ότι είδαμε κάτι ύποπτες κινήσεις αλλά δεν τις υπολογίσαμε.
κ. ΖΑΪΡΗΣ: Δε μιλάτε για κάποιον που φορούσε και σκούφο και αστειευόσασταν γι αυτό το πράγμα;
ΕΥ. ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Ναι, φορούσε κάποιος και λέγαμε μήπως μ’ αυτόν συμβαίνει κάτι, μήπως με τον άλλον; Εντάξει, αυτά τα πράγματα τα συζητάμε κάθε μέρα στη δουλειά μας για να είμαστε και σε εγρήγορση.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Σε συνέχεια της ερωτήσεως αυτής, τί ώρα συνήθως πηγαίνατε στο σπίτι του Βαρδινογιάννη;
ΕΥ. ΜΠΑΣΑΚΗΣ: 8:30 το πρωί ήμαστε στη δουλειά μας.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εκείνη την ημέρα, πόσο μετά ξεκινήσατε μαζί με τον άνθρωπο τον οποίο συνοδεύατε;
ΕΥ. ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Εμείς περιμέναμε έξω από το σπίτι, στο συνοδευτικό αυτοκίνητο και στις 9:05-9:10 περίπου κατεβαίνει η MERCEDES?
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δηλαδή μετά από 30-40’. Το σπίτι του Βαρδινογιάννη σε ποιο δρόμο είναι;
ΕΥ. ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Ρόδων 80, Εκάλη.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Από εκεί φαίνεται κάποιος άλλος δρόμος που να διασταυρώνεται, άμα κανείς κοιτάζει; Για να σας ρωτήσω πιο συγκεκριμένα: Από την οδό αυτή, τη Ρόδων και την Πεντέλης, τον ξέρετε το χώρο, εκεί πέρασε κάποιο άλλο όχημα, μηχανή....
ΕΥ. ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Περνούν πάρα πολλά αυτοκίνητα από κει.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εκείνη την ημέρα και την ώρα που περιμένατε σας ρωτώ.
ΕΥ. ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Μα είναι πολυσύχναστος ο δρόμος, κάθε 5’ μπορεί να περνά κι ένα αμάξι.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δε θυμάστε λοιπόν κάτι που να το σχολιάσατε μετά.
ΕΥ. ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Μετά όλα μας φάνηκαν ύποπτα μετά.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι, να περάσει κάποιο όχημα και ενώ εσείς κάθεστε εκεί και περιμένετε να ξεκινήσετε, αν σχολιάσατε κάτι το ιδιαίτερο...
ΕΥ. ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Κάποια στιγμή συζητήσαμε μεταξύ μας ότι πέρασαν και μηχανές και πέρασε και μια μηχανή που ήταν ένας με έναν σκούφο, όλα αυτά ήταν στα «μήπως›. Δεν μπορούσαμε να πούμε στάνταρ.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τραυματιστήκατε;
ΕΥ.ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Χτύπησα στο χέρι ελαφρά.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Σε ποιο χέρι;
ΕΥ.ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Το αριστερό.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Για εξηγείστε μου, κάθεστε στο δεξιό μέρος, πώς έγινε και τραυματιστήκατε στο αριστερό χέρι;
ΕΥ.ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Μέσα στο αμάξι μπήκε τόση φωτιά, τα τζάμια είχαν χτυπήσει από πάνω, όπως σκάσανε τα τζάμια, χτύπησαν στον ουρανό κάτω, πέσανε και στη συνέχεια τα χέρια μου ήταν εδώ, το όπλο μου ήταν κάτω εδώ. Το χέρι μου είναι εδώ. Πού να ξέρω εκείνη τη στιγμή τι έγινε; Φωτιά και καπνός και εκρηκτικές ύλες ήταν κύριε Πρόεδρε.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ερωτώ γιατί, αφού κάθομαι δεξιά και σπάνε τα τζάμια, θα τραυματιστώ στο δεξί χέρι, γι’ αυτό ρωτάω πώς τραυματιστήκατε στο αριστερό που είναι στο εσωτερικό του αυτοκινήτου.
ΕΥ.ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Σπάσανε όλα τα τζάμια του αυτοκινήτου, μπορεί να ήταν και εκρηκτικές ύλες..
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Καλά αυτό δεν έχει τόση σημασία, απλώς είχα εγώ αυτή την απορία. ¶λλος κανείς τραυματίστηκε;
ΕΥ.ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Όχι.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όταν λέτε όχι, εννοείτε τους ανθρώπους που είσαστε στην Ασφάλεια, ή συνοδοί κλπ;
ΕΥ.ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Όχι, όχι.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κανείς διερχόμενος, ακούσατε; Αν δεν ακούσατε δεν πειράζει. Πεζός εννοώ.
ΕΥ.ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Ήταν και κάτι αμάξια που ήταν πίσω από τα δικά μας και αυτά νομίζω είχαν σπάσει?
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Για πεζό μιλάω, αν ακούσατε. Δεν ακούσατε, δεν έχει σημασία.
ΕΥ.ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Όχι δεν άκουσα τίποτα.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τώρα ποια άτομα ήταν αυτά που εσείς λέτε πώς είσαστε συνοδοί. Πέρασε από εδώ ο κ. Τσαϊνης, ο κ. Κοτσίφης, εσείς είστε ο κ. Μπασάκης. Ποιοι άλλοι ήσαστε;
ΕΥ.ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Ο οδηγός ο κ. Κοσμαδάκης, το συνοδευτικό μιλάμε πάντα και ο κ. Μανουσέλης.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν έχω άλλη ερώτηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από την έδρα άλλη ερώτηση; Η Πολιτική Αγωγή.
Ι.ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Κύριε μάρτυς, έχετε δώσει μια κατάθεση, αν θυμάστε δεν αντελήφθην εάν το θυμάστε ή όχι. Είχατε πει ότι μισή ώρα προτού αναχωρήσετε εκείνη την ημέρα από το σπίτι του κ. Βαρδινογιάννη, είδατε μια μοτοσικλέτα μεγάλου κυβισμού. Θυμάστε τι είχατε πει για τα πρόσωπα τα οποία επέβαιναν σ’ αυτή τη μοτοσικλέτα;
ΕΥ.ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Θυμάμαι. Είχα πει ότι είχα δει έναν που μπροστά φορούσε κράνος και ο πίσω σκούφο.
Ι.ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Ήταν δυο άτομα και ο μπροστά φορούσε κράνος και ο πίσω σκούφο, αυτό είδατε.
ΕΥ.ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Ή μπροστά ή πίσω, δεν θυμάμαι τι ακριβώς.
Ι.ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Γιατί το προσέξατε;
ΕΥ.ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Σας λέμε ότι μετά απ’ αυτό που έγινε, όλα τα θυμόμαστε σαν εικόνες και λέμε, ξέρεις μήπως ήταν αυτό, μήπως το άλλο.
Ι.ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Μάλιστα που πέρασε τότε, το συνδυάσατε δηλαδή.
ΕΥ.ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Σκεφτόμαστε.
Ι.ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Για πείτε μου τώρα. Δηλώσατε πολύ σωστά, διότι αυτό επαληθεύεται και από τις εκθέσεις που υπάρχουν, ότι δεν σκάσανε οι ρουκέτες. Δεν εξερράγησαν.
ΕΥ.ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Δεν εξερράγησαν. Ότι χτυπήσανε το αμάξι, χτυπήσανε.
Ι.ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Δηλαδή η ζημιά που έγινε που βαθούλωσε η πόρτα και δεν μπορούσε να ανοίξει κλπ, μπορεί να έγινε από την πρόσκρουση ?
ΕΥ.ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Μπορεί να έγινε και από την ρουκέτα, μπορεί να έγινε και από τις εκρηκτικές ύλες, αυτά είναι άλλοι αρμόδιοι να τα βρουν, δεν είμαι εγώ.
Ι.ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Μάλιστα. Τώρα η ερώτησή μου και τελειώνω μ’ αυτή. Είπατε ότι ήταν αντιαρματική αυτή η ρουκέτα. Πώς λειτουργεί, επειδή έχετε κάνει, αν το ξέρετε, πώς λειτουργεί αυτή η ρουκέτα; Διαρρηγνύει την θωράκιση και εκρήγνυται μέσα;
ΕΥ.ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Η ρουκέτα αυτή πρέπει να υπάρχει πάντα σε ένα πυροσωλήνα, όπως το μπαζούκας.
Ι.ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Η επενέργειά της ποια είναι, δηλαδή όταν χτυπάει τι κάνει;
ΕΥ.ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Όταν χτυπήσει, χτυπάει ο πυροκρουστήρας μπροστά, αυτομάτως δίνει την έναρξη στις εκρηκτικές ύλες που είναι στο πίσω μέρος της ρουκέτας. Αυτό το πράγμα κάνει ωστικό κύμα και δεν αφήνει τίποτα όρθιο. Το άρμα ? την ερπύστρια και μένει ακινητοποιημένο.
Ι.ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Ολόκληρο άρμα έτσι; Και σκοτώνεται και το προσωπικό μέσα στο άρμα.
ΕΥ.ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Μα είναι δυνατόν!
Ι.ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Λέω το εξής τώρα. Αν σκοτώνεται το προσωπικό μέσα στο άρμα, εάν δυο απ’ αυτές είχαν εκραγεί;
ΕΥ.ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Όποιον πάρει ο χάρος ήταν.
Ι.ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Όποιον πάρει ο χάρος, δεν θα είχε μείνει τίποτα. Ευχαριστώ δεν έχω άλλη ερώτηση.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Συγνώμη, έγινε η έκρηξη;
ΕΥ.ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Βεβαίως.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Και στο αντικείμενο που χτυπάει και στο άρμα δηλαδή, αν προκαλεί έκρηξη;
ΕΥ.ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Το ωστικό κύμα της ρουκέτας, η εκρηκτική ύλη, το ωστικό κύμα που δημιουργεί σκάει ?
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μάλιστα.
Π.ΜΑΧΑΣ: Κύριε μάρτυς, σε συνέχεια αυτού που σας ρώτησε ο κ. Γιαννίδης θα σας ρωτήσω το εξής: εάν πράγματι εύρισκαν στόχο όπως είπαμε οι τρεις ρουκέτες, ή έστω η μια, και πράγματι είχε γίνει έκρηξη, από το θωρακισμένο αυτοκίνητο και από τα κομμάτια του θα υπήρχε περίπτωση να σωθεί το πίσω αυτοκίνητο, το οποίο δεν ήταν θωρακισμένο; Τα κομμάτια με τι ταχύτητα φεύγουν; Όταν γίνεται η έκρηξη, τα κομμάτια το σίδερο, το τζάμι το αλεξίσφαιρο?
ΕΥ.ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Νομίζω αυτή τη ταχύτητα δεν την ξέρω εγώ, δεν μπορώ να ξέρω εγώ, αλλά οπωσδήποτε έκρηξη ξέρουμε όλοι πώς γίνεται. Απλά όταν γίνει η έκρηξη νομίζω ότι εμείς ήδη χωρίς να έχουμε αλεξίσφαιρο αυτοκίνητο πίσω, νομίζω ότι κάπου την πληρώσαμε λιγάκι παραπάνω από το άλλο.
Π.ΜΑΧΑΣ: Λιγάκι παραπάνω ή δεν θα έμενε τίποτα όρθιο άμα γινόταν η έκρηξη;
ΕΥ.ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Αν εκρήγνυτο η ρουκέτα θα ?
Π.ΜΑΧΑΣ: Μα αυτό σας ρωτάω, εάν γινόταν η έκρηξη, γιατί εδώ συζητάμε ότι δεν έγινε.
ΕΥ.ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Δεν ξέρουμε και ποιοι άλλοι θα την πληρώνανε.
Π.ΜΑΧΑΣ: Αυτό σας ερωτώ. Κάτι άλλο. Είπατε ότι ήσαστε αξιωματικός των καταδρομών.
ΕΥ.ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Υπαξιωματικός των καταδρομών.
Π.ΜΑΧΑΣ: Για να εκραγούν ταυτόχρονα τρεις ρουκέτες με τηλεχειρισμό, απαιτείται ένα ιδιαίτερο ηλεκτρονικό κύκλωμα;
ΕΥ.ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Αυτό θα μου επιτρέψετε, είναι στα μοντέρνα συστήματα.
Π.ΜΑΧΑΣ: Από την γνώση σας, γνωρίζετε αν χρειάζεται ηλεκτρονικό κύκλωμα γι’ αυτό το πράγμα; Πώς γίνεται; Με φιτίλι δεν γίνεται σίγουρα, με τηλεχειρισμό σας ερωτώ.
ΕΥ.ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Για να εκραγούν αυτές οι τρεις ρουκέτες σίγουρα. Με τηλεχειρισμό σίγουρα. Έτσι έγινε.
Π.ΜΑΧΑΣ: Αυτό σας ερωτώ κ. μάρτυς. ¶ρα πρώτον χρειάζεται δηλαδή, να υπάρχει ένα ηλεκτρονικό κύκλωμα. Αυτό μπορεί να το φτιάξει ο οποιοσδήποτε ή κάποιος που έχει γνώση ηλεκτρονικών;
ΕΥ.ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Νομίζω ότι πρέπει να υπάρχει και κάποια εμπειρία, δεν μπορώ να το πάρω εγώ να πάω να το φτιάξω.
Π.ΜΑΧΑΣ: Τίποτα άλλο κύριε Πρόεδρε, ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Παρασκευόπουλε έχετε το λόγο.
Δ.ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: (εκτός μικροφώνου) Το αυτοκίνητο σε τι απόσταση ήταν;
ΕΥ.ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Ένα, ενάμιση μέτρο.
Δ.ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: (εκτός μικροφώνου) Ποια απόσταση χρειάζεται για να εκραγεί η ρουκέτα;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποια απόσταση πρέπει να διανυθεί τέλος πάντων για να σκάσουν αυτά; Αυτή είναι η ερώτηση.
ΕΥ.ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Δεν μπορώ να ξέρω ακριβώς. Από τις γνώσεις μου για να γίνει αυτό το πράγμα, η απόσταση απ’ ότι μάθαμε και μετά, αλλά και στην πείρα που έχουμε, χρειάζεται κάποια απόσταση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόση απόσταση περίπου; Ένα μέτρο, πέντε μέτρα, εκατό μέτρα; Αυτό ρωτάει ο κ. Παρασκευόπουλος.
ΕΥ.ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Δεν μπορώ να ξέρω ακριβώς, είναι άλλοι αρμόδιοι γι’ αυτό.
Δ.ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Να σας κάνω μια άλλη ερώτηση, μήπως η θωράκιση απέτρεψε την έκρηξη;
ΕΥ.ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Δεν το γνωρίζω αυτό. Εμένα η δουλειά μου κύριε είναι άλλη, να πάρω τον κ. Βαρδή και να τον πάω σπίτι. Αυτό έκανα και είμαι ευτυχής που ζούμε και ο κ. Βαρδής και εμείς σήμερα.
Δ.ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: (εκτός μικροφώνου) Γνωρίζετε κάποια πράγματα. Είπατε ότι εάν προσκρούσει δεν μένει τίποτα όρθιο. Αυτό δεν είπατε; Η άποψη του κ. Βαρδινογιάννη ήταν ότι είχε θωράκιση και έτσι απετράπη η έκρηξη. Η άλλη άποψη η δική σας είναι η απόσταση. Λίγο πιο πέρα εξερράγη δηλαδή στο σπίτι στα εκατό μέτρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιο είναι το δραστικό βεληνεκές αυτών των μικρών πυραυλάκων; Το δραστικό και το ωφέλιμο ποια είναι; Ξέρετε να μας τα πείτε; Εμείς είχαμε άλλα πράγματα τότε και δεν τα ξέρουμε.
Δ.ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: (εκτός μικροφώνου) ? για να πηγαίνει κοντά στο άρμα ώστε να μπορεί να δράσει.
ΕΥ.ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Κοντά στο άρμα για να βάλει την ρουκέτα;
Δ.ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Όσο πιο κοντά μπορεί.
(Διαλογικές συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η κα Κούρτοβικ έχει το λόγο.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κύριε μάρτυς να ρωτήσω και εσάς αυτό που ρώτησα τον προηγούμενο. Μείνατε στο χώρο της έκρηξης πόση ώρα; Μετά την έκρηξη μείνατε εκεί πόση ώρα; Ή φύγατε εσείς αμέσως με τον κ. Βαρδινογιάννη;
ΕΥ.ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Φύγαμε κατευθείαν, πήραμε τον κ. Βαρδινογιάννη και φύγαμε και πήγαμε σπίτι.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ξαναγυρίσατε ποτέ εκεί να ερευνήσετε να δείτε πώς έγινε, τι έγινε;
ΕΥ.ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Όχι.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν ξαναγυρίσατε ποτέ. Αυτά που καταθέτετε εδώ για τη δυνατότητα, για την ποιότητα της ρουκέτας, για τη δυνατότητά της τα συνάγετε από τι; Από γενικές εκτιμήσεις;
ΕΥ.ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Όχι γενικές, είναι στη δουλειά μου πάνω, πρέπει να ξέρω τι ακριβώς έγινε.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Οδηγός δεν είστε ή συνοδός μάλλον;
ΕΥ.ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Συνοδός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον προστατεύει.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Τον προστατεύετε, δηλαδή οι δικές σας γνώσεις, γιατί εάν κατάλαβα έχετε κάποιες ειδικές γνώσεις από το Στρατό, αν κατάλαβα, δεν έχετε εκπαιδευτεί ειδικά για να κάνετε τη δουλειά που κάνετε, για να συνοδεύετε και να προστατεύετε. Δεν έχετε εκπαιδευτεί σε εκρηκτικά. Έχετε κάποια εκπαίδευση σε εκρηκτικά;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μήπως σας στείλανε σε κανένα από τα ειδικά κράτη που εκπαιδεύουν;
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Λιβύη, Αλγερία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν λέω εγώ, είναι φιλικά κράτη και παρακαλώ να μην φέρουμε ονόματα. Είναι κράτη με τα οποία έχει φιλικές σχέσεις η χώρα μου. Δεν θα αναφερθώ, γενικά μίλησα.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εγώ ρωτάω εάν έχει καμιά ειδική εκπαίδευση στα εκρηκτικά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μη κατονομάζουμε χώρες με τις οποίες έχουμε άριστες σχέσεις.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αναφέρθηκα σε μια παλιά ανάμνηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν κάνει, όχι.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν έχετε λοιπόν κάποια εκπαίδευση στα αρνητικά.
ΕΥ.ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Δεν έχω κανένα δικαίωμα να απαντήσω, δεν ξέρω.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν έχετε δικαίωμα να απαντήσετε;
ΕΥ.ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Αν έχω κάνει εκπαίδευση ή όχι; Είναι στη δουλειά μου.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Έχετε κάνει εκπαίδευση σε εκρηκτικά;
ΕΥ.ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Σας είπα, είμαι Υπαξιωματικός Καταδρομών.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Από το Στρατό έχετε μια εκπαίδευση. Για τη δουλειά που κάνετε τώρα, έχετε κάποια ειδική εκπαίδευση στα εκρηκτικά;
ΕΥ.ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Όχι δεν έχω.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Από πού συνάγετε, ή από που ξέρετε ότι οι ρουκέτες αυτές ? Είπατε πριν ότι ήταν τι διαμετρήματος;
ΕΥ.ΜΠΑΣΑΚΗΣ: 3,5.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Και από πού συνάγετε ότι αυτές έχουν τις ικανότητες και τις ιδιότητες που είπατε;
ΕΥ.ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Στο Στρατό. Τις είχαμε στο Στρατό.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Οι συγκεκριμένες ρουκέτες λοιπόν 3,5 έχουν αυτές τις ικανότητες. Κύριε Πρόεδρε με την έκθεση αυτοψίας είναι 2,36 οι ρουκέτες, δεν είναι 3,5. Δεν είναι αυτό που λέει ο μάρτυρας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να τις μετρήσουμε πάλι.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Όχι δεν θα τις μετρήσουμε. Με συγχωρείτε?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι λέω θα τις μετρήσουμε εμείς πλέον, τι είπε ο μάρτυρας δεν μας ενδιαφέρει.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν χρειάζεται να τις μετρήσουμε, τις μέτρησαν οι αρμόδιοι που κάνανε την έκθεση αυτοψίας και καθόρισαν. Επειδή συχνά λέγονται πράγματα, διογκώνονται καταστάσεις, νομίζω ότι δεν χρειάζεται. Έχουμε ένα βαρύτατο κατηγορητήριο χωρίς να χρειάζεται περιττή παραπέρα διόγκωση.
ΕΥ.ΜΠΑΣΑΚΗΣ: Δεν ήταν ρουκέτες δηλαδή; Μήπως ήταν πυροτεχνήματα της Πρωτοχρονιάς;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε μάρτυς εξετάζουμε μια πολύ σοβαρή υπόθεση και δεν θα ήθελα χιούμορ κανενός είδους. Όπως είδατε αποφεύγουμε όλοι. Είναι πολύ βαριά η ατμόσφαιρα. Και εγώ μπορούσα να είχα πει πέντε λόγια όταν μιλάγαμε για νομικά, για το ένα, για το άλλο, έτσι χάριν ας το πούμε να φεύγει η μονοτονία. Εδώ όμως πρέπει να μείνουμε σε πολύ σοβαρή ατμόσφαιρα και παρακαλώ να μην την χαλάμε, απ’ όλους τους παράγοντες. Δεν αστειευόμαστε εδώ πέρα. Πηγαίνετε κύριε μάρτυς.
Ι.ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Θέλω να επισημάνω το εξής. Η απόσταση από το αντικείμενο το οποίο στοχεύεται της ρουκέτας, όπως θα φανεί άλλωστε από τις αναγνώσεις των εκθέσεων, δεν ήταν ο αποφασιστικός παράγοντας της έκρηξης.
Κατά τούτο υπάρχει μια ας πούμε φημολογία ότι η απόσταση έπαιξε κάποιο ρόλο, του οποίου προσπαθεί να γίνει κάποιου είδους εκμετάλλευση, την οποία δεν την καταλαβαίνω ακριβώς, αλλά δεν ήταν η απόσταση η οποία έπαιξε, αλλά ήταν η μη απασφάλιση της περόνης, λόγω εγκλωβισμού της ρουκέτας μέσα στο σωλήνα. Θα τα διαβάσουμε όλα αυτά, υπάρχει έκθεση ειδικών και η απόσταση είναι δευτερεύον στοιχείο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Οπότε οι μάρτυρες δίνουν μια δική τους αυτοτελή ...
Ι.ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Τόσα γνωρίζουν, τόσα λένε, αυτό είναι το σχόλιο.
(Διαλογικές συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η κυρία Κούρτοβικ.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ήθελα να επισημάνω και εγώ, σε σχέση με το σχόλιο του συναδέλφου μου, ότι το ζήτημα της απόστασης και της απροσφορότητας της ενέργειας δεν το θέσαμε εμείς. Το έθεσε ο κ. Βαρδινογιάννης εδώ. Ο κ. Βαρδινογιάννης καταθέτοντας είπε ότι λόγω της απόστασης δεν μπορούσαν να εκραγούν.
(Διαλογικές Συζητήσεις)
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Λυπάμαι, αλλά ο πελάτης σας, όχι εμείς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχει μια νομική αξιολόγηση σχετικά με την πράξη και οφείλουμε και αυτή την εκδοχή να την ερευνήσουμε. Φυσικά δίνουμε ανάλογη βαρύτητα με τις ιδιωτικές γνώσεις ή τις υποθέσεις του καθενός και με τις γνώσεις των ειδικών προσώπων.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Χρησιμοποιούμε και αξιολογούμε αυτά που λέγονται, εμείς δεν είμαστε ειδικοί περί τα τεχνικά ζητήματα και τα ηλεκτρονικά και τα εκρηκτικά. Υπάρχουν άνθρωποι πιο ειδικοί, έρχονται, λένε, το ψάχνουμε και το ερευνούμε και τοποθετούμαστε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είστε μέσα στην έρευνα της αλήθειας και γι’ αυτό οπωσδήποτε εκεί συντείνουμε όλοι. Το είπε ο κ. Βαρδινογιάννης πράγματι. Παρίσταται Πολιτική Αγωγή κύριε Γιαννίδη; Κανένας δεν παρίσταται. Μάρτυρας. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
Ι.ΚΑΝΑΡΗΣ: Ορκίζομαι να πω την αλήθεια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα σας γυρίσω λίγα χρόνια πίσω τώρα. Θα πάμε το 1990 στις 20/11 το πρωί στην Νέα Ερυθραία. Τι έγινε εκείνη την ημέρα;
Ι.ΚΑΝΑΡΗΣ: Εγώ εργαζόμουν τότε στο Δήμο Νέας Ερυθραίας ήμουν Προϊστάμενος των κήπων. Στο σημείο ειδικά που ήταν παρκαρισμένο το αυτοκίνητο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιο αυτοκίνητο;
Ι.ΚΑΝΑΡΗΣ: Ένα MITSUBISHI.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κανονικό ή φορτηγάκι;
Ι.ΚΑΝΑΡΗΣ: Όχι κανονικό. Μικρό βέβαια, δεν θυμάμαι τις διαστάσεις του, αλλά ήταν μικρό. Επειδή μου είχαν παραπονεθεί, εκεί είναι και στάση φορτοταξί, που φορτώνουμε μοτοσικλέτες και τέτοια και είχαν παραπονεθεί, είχαν έρθει στο Δήμο και παραπονέθηκαν ότι παρενοχλούσε εκεί πέρα που ήταν παρκαρισμένο, τους έπιανε τις θέσεις δηλαδή. Όπως περνούσα, εκείνη την ώρα κλειδωνότανε από κάποιον κύριο το αυτοκίνητο και έφευγε, απομακρυνόταν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είδατε να το κλειδώνει κάποιος;
Ι.ΚΑΝΑΡΗΣ: Μάλιστα. Είμαστε πολύ κοντά γύρω στα 2 μέτρα μια απόσταση και μίλησα μάλιστα, είπα ότι ενοχλεί το αυτοκίνητο, αλλά δεν πήρα απάντηση και έφυγε και έφυγα εγώ από το πεζοδρόμιο εκεί ακριβώς που ήταν το αυτοκίνητο, γιατί ήταν μια γνωστή μου απέναντι.
Συγκεκριμένα στην μέση της Γεωργίου Παπανδρέου έχει μια νησίδα και βρισκόμουν εκείνη την ώρα στη νησίδα, που έγινε η έκρηξη. Και μάλιστα εκεί πέρα και τώρα εάν πάτε να δείτε έχει μεγάλους ευκαλύπτους με μεγάλο κορμό, είναι ακόμα καρφωμένα κομμάτια πάνω στο δένδρο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από την έκρηξη, στο δένδρο επάνω;
Ι.ΚΑΝΑΡΗΣ: Μάλιστα. Και ο ουρανός του αυτοκινήτου βρέθηκε στην Νικολάου Πλαστήρα, ακριβώς στο ίδιο ύψος στην παράλληλη οδό στη ταράτσα της πολυκατοικίας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στη διπλανή οδό στη ταράτσα της πολυκατοικίας;
Ι.ΚΑΝΑΡΗΣ: Μάλιστα, βρέθηκε ο ουρανός του αυτοκινήτου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τόσο μακριά λοιπόν. Πόσα μέτρα δηλαδή από εκεί;
Ι.ΚΑΝΑΡΗΣ: Γύρω στα 80 μέτρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς είσαστε εκεί την ώρα της έκρηξης;
Ι. ΚΑΝΑΡΗΣ: Μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε τι απόσταση;
Ι.ΚΑΝΑΡΗΣ: Μάλιστα. Ήμουν ακριβώς στη μέση της νησίδας της Γεωργίου Παπανδρέου. Γύρω στα 7, 8 μέτρα.
(Διαλογικές συζητήσεις)