Πολιτική
Παρασκευή, 04 Απριλίου 2003 21:02

Ανεπίσημα πρακτικά δίκης 17Ν (4/4/2003) Μέρος 2/9

Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Εκ του συνδυασμού των καταθέσεων του ταξιτζή και του Ζητά, προκύπτει πως επιβιβάσθη το άτομο αυτό. «Ανέβαινε›, λέει «το αριστερό της Σκουφά και έφτασε στο «ΝΤΟΛΤΣΕ› το παλιό, το νυν «ΦΙΛΙΟΝ›, το ζαχαροπλαστείο, όπου ανέβηκε τα σκαλιά της Λυκαβηττό . Ο Ζητάς έφυγε ευθεία και έκανε αριστερά στη Δημοκρίτου κι έφτασε γωνία Τσακάλωφ και Δημοκρίτου και κοιτάζει αριστερά του και δε βλέπει κανέναν.

Είναι προφανές, το άτομο αυτό ανέβηκε τα σκαλιά, μόλις πήγε ο Ζητάς από κει κατέβηκε κάτω και επιβιβάστηκε στο ταξί της Σόλωνος, κατέβηκε δηλαδή πάλι τη Λυκαβηττού, με αποτέλεσμα να συμπίπτουν πλήρως η περιγραφές του Ζητά ως προς το άτομο με την περιγραφή του ταξιτζή. Εν πάση όμως περιπτώσει, υπάρχει ένα αντικειμενικό στοιχείο κ. Πρόεδρε, το οποίο δεν αξιοποιήθηκε, δεν ξέρω αν σώζεται μέχρι σήμερα.

Θα παρακαλούσαμε να ερευνηθεί από το κέντρο της Αστυνομίας, επειδή μαγνητοφωνούνται όλοι αυτοί οι διάλογοι, αν υπάρχει ο διάλογος του Ζητά με το κέντρο που δίνει αναφορά ανά 5’ πού βρίσκεται και ποιον κυνηγά. Εάν υπάρχει αυτό το στοιχείο –και φαντάζομαι ότι λόγω της σοβαρότητας του πράγματος θα πρέπει να έχει διατηρηθεί αυτό το στοιχείο- δε χάνουμε τίποτα να ρωτήσουμε την αστυνομία εάν διατηρεί στα αρχεία της τον διάλογο αυτόν μεταξύ του Ζητά και του κέντρου.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επίσης απ’ ότι κατάλαβα και ο κ. Ξηρός ο οποίος λέει ότι αναγνωρίστηκε, δεν αμφισβητεί τη συμμετοχή του.

Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Αμφισβητεί όμως ο κ. Ξηρός ότι έφυγε με ταξί.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ενώ αν έφυγε με κάτι άλλο, η συμμετοχή του δεν υπάρχει....

Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Τότε τί σας ενοχλεί αν έφυγε πέμπτο άτομο με ταξί; Δεν ξέρω. Ας μας πει με τί έφυγε. Εγώ τον ρώτησα αν γνωρίζει κάποιον, αν, αν, αν.... Δεν απαντά σε τίποτα. Μου λέει μονάχα ότι «εγώ ό,τι έχω πει με το υπόμνημά μου› και τελειώνει. Τί να κάνουμε; Δεν βοηθά κι αυτός να βρούμε κάποια άκρη....

Με τί φύγατε κ. Ξηρέ που ρωτούν εδώ πέρα όλοι; Με τί φύγατε τότε, εκείνη την ημέρα; Ήσαστε εκεί κατ’ αρχήν;

Σ. ΞΗΡΟΣ: Θα μου δώστε το λόγο να πω δυο πράγματα γι αυτά τα θέματα;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γι αυτό το θέμα που σας ρωτάμε όμως, όχι για άλλα.

Σ. ΞΗΡΟΣ: Για μία ερώτηση;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας ρωτάμε: Εκείνη την ημέρα, στου Μπακογιάννη, ήσαστε ή δεν ήσαστε;

Σ. ΞΗΡΟΣ: Θέλω να κάνω ένα σχόλιο πάνω σ’ αυτό. Δε μπορώ να απαντήσω μ’ ένα ναι ή ένα όχι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λοιπόν, απαντήστε με δύο ναι και με δύο όχι τότε. Πείτε ό,τι θέλετε, σας ακούω.

Σ. ΞΗΡΟΣ: Κατ’ αρχήν εγώ πράγματι συμμετείχα στις περισσότερες ενέργειες της Οργάνωσης. Αυτό δε σημαίνει όμως ότι αυτές συμπίπτουν αναγκαστικά και με το κατηγορητήριο. Δεν έχω σκοπό να πω πού ήμουν ή ποιος ήταν ο ρόλος μου.....

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει, δε θέλετε, δικαίωμά σας. Είναι δικαίωμά σας να μην πείτε. Και αν δε θέλετε και τώρα που μου μιλάτε, να μη μου μιλήσετε καθόλου.

Σ. ΞΗΡΟΣ: Αναφέρεται συνέχεια το υπόμνημα εδώ μέσα. Δεν πρόκειται να απαντήσω ούτε ποιος ήταν ο ρόλος μου ούτε σε ποιες συμμετείχα ούτε ποιος ήταν ο χρόνος ένταξής μου στην Οργάνωση. Αυτό αφορά εμένα προσωπικά και την Οργάνωση. Όσο για το υπόμνημα.....

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Την κοινωνία την ελληνική και το Δικαστήριο δεν τα αφορά δηλαδή. Μόνο εσάς και την Οργάνωση. Εντάξει.

Σ. ΞΗΡΟΣ: Αφορά και το Επαναστατικό Κίνημα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και το Επαναστατικό σας Κίνημα, αλλά την κοινωνία και τον κόσμο που έρχεται εδώ που λένε ότι είναι θύματα αυτής της Οργάνωσης δεν τους αφορά λοιπόν. Κανέναν άλλον, μόνο εσάς και την Οργάνωση.

Σ. ΞΗΡΟΣ: Θέλω να απαντήσω για το υπόμνημα. Αυτό είναι μια άλλη συζήτηση, μεγάλη. Το υπόμνημα έχει ακουστεί, έχει γίνει μια προσπάθεια εδώ πέρα να προσαρμοστεί ακόμα και το υπόμνημα που υπέβαλλα μετά, να προσαρμοστεί στα δεδομένα του κατηγορητηρίου.

Γι αυτό το λόγο, από τις 18-20 σελίδες που έχω γράψει, αναφέρετε μία σειρά μόνο από μία παράγραφο στην οποία παράγραφο επίσης αναφέρω και τους ηθικούς αυτουργούς αυτής. Αυτή η παράγραφος κατ’ αρχήν την περίοδο που την έγραψα ήταν σαν πρόκληση στις ανακριτικές Αρχές για το στημένο κατηγορητήριο που έχει φτιάξει.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όλα στημένα για σας.

Σ. ΞΗΡΟΣ: Επειδή διαστρεβλώνεται και συνέχεια χρησιμοποιείται κατά δοκούν όπου χρειαστεί, θα ήθελα να αναγνωστεί το υπόμνημα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλώς. Όλα στημένα λοιπόν και τις γιάφκες και τα κλειδιά όλα στημένα. Η Αστυνομία τα βρήκε, πήγε έβαλε τα αντιαρματικά και όλα! Και το υπόμνημα στημένο κι αυτό;

Σ. ΞΗΡΟΣ: Δεν είναι στημένο το υπόμνημα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λοιπόν; Να ξέρουμε και τι λέμε. Απευθύνεστε σε έλλογα όντα.

Σ. ΞΗΡΟΣ: Να συνεχίσω με το σχόλιο του κυρίου που λέει δεν μπορούν να διέφυγαν σε τρεις κατευθύνσεις.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εμένα ξέρετε, δεν με ενδιαφέρει και πολύ από που διαφύγατε, με ενδιαφέρει ήσασταν ή δεν ήσασταν, είχατε ή δεν είχατε.

Σ. ΞΗΡΟΣ: Δεν πρόκειται να διευκολύνω.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν εγώ κλήθηκα εδώ να καθίσω να προεδρεύω σε αυτό το Δικαστήριο για να απαντάω σε τέτοια ερωτήματα, εάν φύγατε από εδώ ή αν φύγατε εκεί, είστε γελασμένος. Δεν θέλω τίποτε άλλο καθίστε! Δεν με ενδιαφέρει εμένα από που διαφύγατε. Αν ενδιαφέρουν τους δικηγόρους, να ρωτάνε όσο θέλουν. Γιατί έχουν δικαίωμα να ρωτάνε. Εμένα πάντως δεν με ενδιαφέρει από που διαφύγατε. Αφού στο αν ήσασταν ή δεν ήσασταν, απαντάτε με ασάφεια. Τι να τα κάνω τώρα;

Να αναγνωσθεί και η κατάθεση του άλλου.

Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Εμείς κ. Πρόεδρε, επιφυλασσόμαστε να αναγνωσθεί και του Μπασδέκη.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βέβαια, θα το διαβάσουμε.

Β. ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: (Διαβάζει):

«Αθήνα 26/9/89 – Βασδέκης Ανδρέας

Ερώτηση: Τι γνωρίζεις να καταθέσεις σχετικά με τη δολοφονική επίθεση που έγινε σήμερα στις 26/9/89 στην οδό Ομήρου 35 σε βάρος του Βουλευτή της Ν.Δ. Μπακογιάννη Παύλου.

Απόκριση: Είμαι οδοκαθαριστής του Δήμου Αθηναίων. Σήμερα 26/9/89 και περί ώρα 7:45 βρισκόμουν επί της οδού Ομήρου και καθάριζα το δρόμο. Τη στιγμή εκείνη άκουσα 4 πυροβολισμούς που προέρχονταν από την είσοδο πολυκατοικίας της οδού Ομήρου, σε απόσταση περίπου 15 μ. από εμένα. Αμέσως σχεδόν, 3 άτομα να βγαίνουν από την είσοδο της πολυκατοικίας, όπου ακούστηκαν οι πυροβολισμοί και κατευθύνθηκαν προς το μέρος μου, περπατώντας σιγά, χωρίς να βιάζονται και με κατεύθυνση προς την οδό Σκουφά.

Πίσω από τα άτομα αυτά, άκουσα τον κόσμο να φωνάζει «πιάστε τους, πιάστε τους›. Όταν τα άτομα αυτά έφτασαν δίπλα μου, ετοιμάστηκα να τους χτυπήσω με το φτυάρι που κρατούσα και τότε ο ένας από αυτούς, έβγαλε μέσα από το σακάκι του ένα περίστροφο και με σημάδεψε με αυτό χωρίς να μου μιλήσει καθόλου. Εγώ τραβήχτηκα πίσω και τους άφησα να συνεχίσουν το δρόμο τους.

Στη συνέχεια τα άτομα αυτά έφτασαν στην οδό Σκουφά και έστριψαν δεξιά, μπαίνοντας στην οδό Σκουφά προς Κολωνάκι. Εγώ έτρεξα και όταν έφτασα στη Σκουφά τους είδα να φεύγουν με ένα μικρό κίτρινο αυτοκίνητο, το οποίο ξεκίνησε με μεγάλη ταχύτητα. Δεν μπόρεσα να συγκρατήσω τον αριθμό κυκλοφορίας και τη μάρκα του αυτοκινήτου. Τα χαρακτηριστικά των ανθρώπων που είδα, είναι τα εξής:

Ο πρώτος ο οποίος και με απείλησε με το περίστροφο, ήταν ύψους 1,65 μ. περίπου, με μουστάκι φαρδύ ξανθό, με ίσια καστανά μαλλιά μήκους 6-7 εκ. και ωοειδές πρόσωπο. Φορούσε σκούρο καφέ κουστούμι και γραβάτα. Κρατούσε δε στη μασχάλη του τσαντάκι, χαρτοφύλακα με φερμουάρ. Το πιστόλι το έβγαλε μέσα από το σακάκι το και με απείλησε με το δεξί χέρι.

Ο δεύτερος, ο οποίος βάδιζε δίπλα του ήταν ύψους 1,65 περίπου, χωρίς μουστάκι, με μαλλιά μαύρα, 6-7 εκ., λίγο σπαστά και με χωρίστρα, το δε πρόσωπό του ήταν σκούρο. Φορούσε και αυτός κουστούμι και γραβάτα και κρατούσε και αυτός τσαντάκι με φερμουάρ στη μασχάλη του. Για τον τρίτο της παρέας δεν συγκράτησα καθόλου χαρακτηριστικά. Και τα τρία άτομα ήταν αδύνατα, ηλικίας 30 ετών περίπου και ίδιας σωματικής διάπλασης. ¶λλο τί, δεν έχω να προσθέσω›.

Η συμπληρωματική κατάθεση του ίδιου μάρτυρα, της ίδιας ημερομηνίας –ρωτήθηκε σχετικά:

«Αναφέρομαι στην από 6/9/89 κατάθεσή μου και συμπληρωματικά αναφέρω ότι: το αυτοκίνητο που μου επεδείχθη στο γκαράζ του Αστυνομικού μεγάλου, το αναγνωρίζω ως προς το χρώμα, ότι είναι το ίδιο με το αυτοκίνητο που χρησιμοποίησαν για αν διαφύγουν οι δράστες της δολοφονίας του Μπακογιάννη το πρωί της σήμερον από την οδό Σκουφά όπου είχαν σταθμεύσει.

Τη μάρκα του αυτοκινήτου δεν πρόλαβα να τη δω γι αυτό και δεν είμαι σίγουρος αν ήταν SEAT όπως το αυτοκίνητο που βρέθηκε και μου επεδείχθη. Τίποτε άλλο δεν έχω να προσθέσω›.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μάλιστα. Έχουμε τίποτε άλλο να διαβάσουμε εδώ; Όχι. Όποιος θέλει να κάνει σχόλια, ευχαρίστως.

Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Μετά από την ανάγνωση των μαρτυρικών αυτών καταθέσεων και σε συνδυασμό με τις καταθέσεις των μαρτύρων που διαβάστηκαν ή κατέθεσαν οι ίδιοι στο ακροατήριο, προκύπτουν πάρα πολλές αντιθέσεις οι οποίες αναξιόπιστες τινές των μαρτυρικών καταθέσεων, ιδιαίτερα: 1) Του μάρτυρα Μπερεντάνου ο οποίος ανέφερε ότι την κα Μανάτου, την καθαρίστρια την άκουσε να φωνάζει «πιάστε τους, πιάστε τους›. Πρώτη ανακρίβεια. Η ίδια καταθέτει ότι φώναζε «βοήθεια›.

Δεύτερη ανακρίβεια, ότι φώναζε από την είσοδο της πολυκατοικίας στην οποία μόλις είχε δολοφονηθεί ο Μπακογιάννης. Η ίδια καταθέτει ότι βρισκόταν στο ύψος της οδού Ομήρου 52, το οποίο βρίσκεται ακριβώς απέναντι από το σημείο που υποτίθεται ότι στεκόταν ο μάρτυρας Μπεραντάνος. Ενώ δηλαδή η ίδια καταθέτει ότι ήταν στο ίδιο ακριβώς ύψος όπου βρισκόταν και ο οδοκαθαριστής, ο μάρτυρας Μπερεντάνος ούτε την κα Μανάτου είδε απέναντί του, ούτε τον οδοκαθαριστή, ακριβώς δίπλα του, αλλά άκουσε, υποτίθεται μία φωνή γυναικεία να φωνάζει «πιάστε τους, πιάστε τους›.

Αν υποτεθεί ότι ήταν η κα Μανάτου, που δεν έχουμε λόγο να πιστέψουμε ότι δεν ήταν, τότε αυτή δεν βρισκόταν όπως είπε ο ίδιος πίσω του και μπροστά στην πολυκατοικία του δολοφονηθέντος Μπακογιάννη, αλλά βρισκόταν στο ίδιο ακριβώς ύψος που υποτίθεται ότι στεκόταν και ο ίδιος.

Πέραν τούτου, όσον αφορά τον μάρτυρα Γόντικα, σε συνδυασμό με τον οδοκαθαριστή. Ο ίδιος βεβαιώνει ότι βρισκόταν 15 περίπου μ. σε απόσταση από την είσοδο της πολυκατοικίας που δολοφονήθηκε ο Μπακογιάννης, που αν δείτε το σκίτσο είναι ακριβώς στο ύψος του καταστήματος «ΕΝΩΤΙΟΝ› το οποίο έχει τον αριθμό –αν δεν κάνω λάθος- 41 (39 ήταν του Μπακογιάννη) είναι ακριβώς η δίπλα πολυκατοικία και όπως επιβεβαίωσε και η μαρτυρία που αναγνώστηκε του μάρτυρα Τσαγκάρη του περιπτερά, ο οδοκαθαριστής πράγματι βρισκόταν σε αυτό το ύψος, άρα δηλαδή πρέπει να βρισκόταν εκείνη τη στιγμή 1 με 1,5 μ. δίπλα ακριβώς από το μάρτυρα Μπερετάνο ο οποίος ουδέν αντελήφθη.

Εάν είναι αλήθεια όλα αυτά που καταθέτουν οι αναμφισβήτητα αυτόπτες μάρτυρες, τότε τίθεται ισχυρώς εν αμφιβόλω η κατάθεση του μάρτυρα Μπερετάνου, ο οποίος πλην τις άλλοις δεν είδε και όλα αυτά τα άτομα τα οποία βρίσκονταν εκεί, ούτε συνειδητοποίησε τη μοτοσικλέτα του αστυνομικού υπαλλήλου της ομάδας ΖΗΤΑ, η οποία ανέβαινε την οδό Ομήρου, ο μάρτυρας δεν είδε τίποτα από όλα αυτά που έγιναν. Το μόνο που είδε ήταν ότι άκουσε μια φωνή και με βάση τη φωνή που άκουσε και την ξανάκουσε μετά από 15 χρόνια, με 100% βεβαιότητα στο ακροατήριό σας, αναγνώρισε το Σάββα Ξηρό.

Όσον αφορά τη μαρτυρία του αστυνομικού Γόντικα, η οποία πρέπει επίσης να συνδυαστεί και με όσα έχουν λεχθεί στο ακροατήριό σας από το μάρτυρα Βοζώρα. Έχω να επισημάνω ότι ο αστυνομικός καταθέτει ότι ειδοποιήθηκε περί ώρα 8:02 βρισκόταν στη συμβολή των οδών Ακαδημίας και Ομήρου 100 έως 150 μ. από το σημείο της δολοφονίας και έτρεξε αμέσως, το οποίο σημαίνει ότι διέσχισε μόνο ένα οικοδομικό τετράγωνο, από Ακαδημίας μέχρι Σόλωνος, ανεβαίνοντας την οδό Ομήρου, άρα λογικά πρέπει να πέρασε μπροστά ακριβώς από το σημείο στο οποίο βρίσκονταν ο μάρτυρας Βοζώρας, σταματημένος στη γωνία Ομήρου και Σόλωνος στο αριστερό ρεύμα κυκλοφορίας της Σόλωνος κατεβαίνοντας. Λογικά πρέπει να πέρασε –αν είναι αλήθεια- ακριβώς μπροστά από το μάρτυρα Βοζώρα, ο οποίος βρισκόταν στο ΤΑΞΙ του και ουδέν αντελήφθη.

Είπε επίσης ο αστυνομικός ότι όταν έφτασε στο μέρος της δολοφονίας ότι είχε ήδη συγκεντρωθεί γύρω στα 40 με 50 άτομα. Ο ταξιτζής δεν είδε κανένα άτομο κατά τη μαρτυρία του, ήταν άδεια η διασταύρωση, δεν αντιλήφθηκε τίποτα από όλα αυτά.

Συνεχίζοντας λέει ο αστυνομικός υπάλληλος ότι του υπέδειξε κάποια γυναίκα, η οποία φώναζε, ένα άτομο το οποίο απομακρύνονταν τρέχοντας, ανηφορίζοντας την οδό Ομήρου προς την οδό Σκουφά και το οποίο κατεδίωξε.

Εάν αυτό το άτομο κατεδιώχθη στο ίδιο χρονικό διάστημα που ο ταξιτζής ήταν σταματημένος στο φανάρι, πρώτον κανένα φανάρι δεν κρατάει τόσο ώστε αυτό το άτομο να καταδιωχθεί και προς τα σκαλιά της οδού Λυκαβηττού και να έχουμε τη μαρτυρία του κ. Γόντικα ο οποίος λέει πιστεύω ότι δεν ανέβηκε προς τα πάνω τη Λυκαβηττού διότι θα τον έβλεπα διαφορετικά, άρα είναι αδύνατο το άτομο αυτό να βρίσκεται ταυτόχρονα σε δύο εντελώς κυριολεκτικά αντιδιαμετρικά χωρικά σημεία.

Επίσης ο αστυνομικός δεν αναγνώρισε κανένα χαρακτηριστικό του προσώπου, παρά μόνο το ντύσιμο του υπόπτου τον οποίο καταδίωκε. Λέει ο κ. Γόντικας στην κατάθεσή του στο σημείο αυτό, δηλαδή στην περιοχή πάνω από την εκκλησία ασχολήθηκα μισή περίπου ώρα ήτοι από 8:20 της ώρας έως 8:50. δηλαδή έψαχνε γύρω – γύρω (γύρω από την εκκλησία εννοεί του Αγίου Διονυσίου).

«Από 8:50 ώρα περίπου μέχρι 11:30 ώρα που τελείωσε η υπηρεσία μου, ενεργούσα κατ’ εντολή του κέντρου για άλλα συμβάντα›.

Ο κ. Βοζώρας δήλωσε εδώ παρρησία δήλωσε, μετά από ερώτησή μου, ότι συνάντησε τον αστυνομικό της ομάδας ΖΗΤΑ με τον οποίο και συνομίλησε περί ώρα 8:20 όπως ανέφερε.

ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: 8:50.

Ι.ΒΛΑΧΟΣ: 8:50 κ. συνάδελφε. Δεν θα τα χαλάσουμε εκεί πέρα. Συνάντησε στη λεωφόρο Αλεξάνδρας τον αστυνομικό και μάλιστα του είπε ο αστυνομικός «εσύ βρε άνθρωπε τον πήρες και εγώ τον έψαχνα γύρω – γύρω, δεν μου έλεγες ότι τον πήρες να έρθω να τον συλλάβω›. Μα κ. Πρόεδρε όταν με τόση παρρησία λέμε ένα σωρό ψέματα, τα οποία ορίστε από άλλους μάρτυρες που θεωρούνται κατ’ εξοχήν πιο αξιόπιστοι, αναιρούνται.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶ρα λένε ψέματα και ο πελάτης σας δεν έχει καμία συμμετοχή.

Ι.ΒΛΑΧΟΣ: Δεν είναι αυτό το συμπέρασμα κ. Πρόεδρε. Κατ’ αρχήν το συμπέρασμα που πρέπει να απασχολήσει και εσάς τον ίδιο, είναι ότι οι μάρτυρες λένε ψέματα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εμένα με ενδιαφέρει αν λένε ψέματα σε ουσιώδη πράγματα για να μην πάρουμε κανένα στο λαιμό μας. Καταλάβατε τι προσπαθώ να κάνω;

Ι.ΒΛΑΧΟΣ: Επαναλαμβάνω κ. Πρόεδρε όσο πιο απομακρυσμένοι χρονικά και τοπικά είναι οι μάρτυρες από το σημείο του συμβάντος, τόσο πιο μεγάλος είναι ο βαθμός βεβαιότητας με τον οποίο έρχονται εδώ ενώπιόν σας και αναγνωρίζουν. Αυτό θα πρέπει να απασχολεί τη διαδικασία και όταν δεν είναι αυτό εύρεση αληθείας, με βάση αληθείς καταθέσεις, τότε αναρωτιέμαι γιατί να κάνουμε την πολύμηνη διαδικασία.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βεβαίως την κάνουμε για να βρούμε την αλήθεια.

Ι.ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε πραγματικά κι εγώ διερωτώμαι γιατί όλη αυτή η ταλαιπωρία. Υπό την έννοια ότι ο κ. Αγιοστρατίτης, χτες, πολύ σωστά και συμφωνώ μαζί του έκανε ορισμένες επισημάνσεις, με τις οποίες συμφωνώ κατ’ αρχήν. Ότι καθήκον μας είναι η διερεύνηση της αλήθειας αυτών που λένε οι μάρτυρες.

Όμως δεν μπορώ παρά να σημειώσω τα εξής: αυτούς τους μάρτυρες που η ίδια η Υπεράσπιση αναγνωρίζει ως πιο αξιόπιστους σύμφωνα με τα όσα λέει η ίδια που ήταν πράγματι αυτόπτες, δεν τους αμφισβητεί, καταλήγουν εάν τους πάρουμε όλους μαζί σε ορισμένα κοινά χαρακτηριστικά της πράξης, δηλαδή αυτών που είδαν, τον αριθμό των δραστών, το ύψος των δραστών, την ώρα, το ποιοι ήταν παρόντες, αυτά καθ’ εαυτά μπορεί αυτά τα περιστατικά, να μην είναι πάντοτε αρκετά.

Εάν όμως και όταν τεθεί το θέμα του 211 της Ποινικής Δικονομίας, τα στοιχεία αυτά θα αξιοποιηθούν απολύτως, εφόσον βεβαίως υπάρχει –δεν το αμφισβητώ αυτό- η δυνατότητα να αξιοποιηθούν με τις υπάρχουσες νομολογίες. Εφόσον λέω, δεν κάνω χρήση αυτή τη στιγμή.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καταλαβαίνω.

Ι.ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Μπορεί να μην χρησιμοποιηθούν διότι είναι ανεπίτρεπτες οι ομολογίες. Δεν κρίνω, ούτε προκαταλαμβάνω. Λέω όμως το εξής: ας προσέξει ίσως η Υπεράσπιση το εξής ότι μήπως ανακηρύσσοντας σε αξιόπιστους μάρτυρες αυτούς οι οποίοι ήταν αυτόπτες και οι οποίοι δεν αναγνωρίζουν εκείνη τη στιγμή βεβαίως και ίσως ούτε και μετά, ή εν μέρει μετά.

Τι κάνει; Εάν και όταν οι ομολογίες και εφόσον γίνουν δεκτές, ουσιαστικά είναι τα αποδεικτικά εκείνα στοιχεία τα οποία η ίδια η Υπεράσπιση θα έχει αποδεχθεί ως επιρρωνύοντα της ίδιας της ομολογίας. Αυτό θέλω να επισημάνω και γιατί στην ουσία είναι περιττές οι συζητήσεις.

I.ΒΛΑΧΟΣ: Πραγματικά επιβεβαιώνουμε αυτό που είπε ο συνάδελφος της Πολιτικής Αγωγής, θέλουμε πραγματικά με πραγματικά και αληθινά στοιχεία, να αποδοθεί η ευθύνη στον καθένα. Και εμείς το θέλουμε. Αλλά με πραγματικά και αληθινά στοιχεία.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πολύ ωραία. Κύριε Παρασκευόπουλε

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: (εκτός μικροφώνου) Κλείνω με το εξής: Ο κ. Βοζώρας συναντήθηκε με τον συχωρεμένο Γόντικα, τον αστυνομικό του οποίου αναγνώσαμε την κατάθεση. Πράγματι, στις δύο καταθέσεις του δεν αναφέρει καν το περιστατικό. Δεύτερον, αναφέρει ο κ. Βοζώρας στις προανακριτικές του, περί ταραχής του Ξηρού «Δεν μ’ ενδιαφέρει εμένα ο Ξηρός, έχει υπερασπιστές›. Όμως έρχεται και λέει στην ανακριτική, στη 2η σελίδα: «μου έκανε εντύπωση η ψυχραιμία του?›

Τρίτον, έχουμε την αυτοψία του αυτοκινήτου. Λέει ότι μέσα στην Ασφάλεια του είπε κάποιος αστυνομικός ότι η αυτοψία του SEAT έδειξε τα αποτυπώματα. Καταθέτει ο κ. Βοζώρας στις 26 του μηνός, 11 η ώρα. «Το αμάξι ανευρίσκεται 9:30-10:00. Είναι γνωστό τοις πάσι ότι για να αποδώσει τα αποτυπώματα, χρειάζεται μια διεργασία κάποιων ωρών›. ¶ρα, ψεύδεται κατάφορα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η κα Νικόλ Μπάουζερ.

Β. ΜΑΚΡΗΣ: Η υπόθεση Βαρδινογιάννη πρέπει να συνεχιστεί κ. Πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι έχουμε με την Βαρδινογιάννη;

Β. ΜΑΚΡΗΣ: Τα αναγνωστέα έγγραφα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τίποτα δεν έχουμε αναγνώσει; Τότε συνεχίζουμε εδώ πέρα.

(Διαλογικές συζητήσεις)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αναγιγνώσκεται η έκθεση.

κ. ΖΑΪΡΗΣ: Έκθεση αυτοψίας της έρευνας και κατάσχεσης.

Π. ΜΑΧΑΣ: Οι μάρτυρες;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι μάρτυρες; Δεν φώναξα και δεν είναι καμία εδώ;

Π. ΜΑΧΑΣ: Ναι, αλλά όπως αντιλαμβάνεστε η μάρτυς η οποία ξεκίνησε να καταθέτει δεν μπορεί να έρθει στο Δικαστήριο σας, είναι αντικειμενικός ο λόγος, εισήχθη σε νοσοκομείο και φαντάζομαι ότι θα συμφωνεί και ?

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όταν έρθει κάποια μέρα θα την εξετάσουμε. ¶λλη μέρα.

Π. ΜΑΧΑΣ: Δεν ξέρω αν έχει αντίλογο η Υπεράσπιση ?

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι να έχει αντίλογο; Αφού δεν τελείωσε.

Π. ΜΑΧΑΣ: Να αναγνωσθεί.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι να αναγνωσθεί, θα έρθει εδώ. Δεν θέλω να την αναγνώσω αν έρθει εδώ. Μπορεί να έρθει εδώ. Θα της περάσει η αδιαθεσία να έρθει εδώ. Να μάθει να έχει θάρρος ο καθένας. Ό,τι έχει να πει, να έρθει να το πει. Τι θα το κάνουμε δηλαδή; Φοβάμαι και δεν έρχομαι και μου αναγιγνώσκουν; Δεν είναι τέτοιος λόγος αυτός.

Π. ΜΑΧΑΣ: Μόνο μια ερώτηση. Στην μάρτυρα ? Ελένη η οποία έχει κληθεί τι συνέβη;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βίαια προσαγωγή είπαμε. Διατάξαμε βίαια προσαγωγή.

Π. ΜΑΧΑΣ: Για πότε κ. Πρόεδρε. Γνωρίζετε;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όποτε μου τη φέρουν. Τι να κάνω εγώ;

Π. ΜΑΧΑΣ: Για να ξέρουμε να είμαστε κι εμείς εδώ, γι’ αυτό.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορώ να το ξέρω πότε θα μου τη φέρουν;

Π. ΜΑΧΑΣ: Η Εισαγγελία μήπως.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ξέρω αν είναι ευκαιρία αυτή καλή ή κακή μάλλον ευκαιρία να έρχεστε εδώ κάθε μέρα. Μάλλον αφήνετε τις άλλες δουλειές σας. Αρχίζουμε να διαβάζουμε.

κ. ΖΑΪΡΗΣ: (Διαβάζει):

Την Αθήνα σήμερα την 20η του μηνός Νοεμβρίου του έτους 1990 ημέρα εβδομάδος Τρίτη και ώρα 19.00, ημείς ο Αστυνόμος Δαβήλας Νικόλαος της ΔΑΕΔ και Αστυνόμος Ανάγνου Γεώργιος, προσληφθείς ως Β’ ανακριτικός υπάλληλος, εκθέτουμε τα ακόλουθα:

Πληροφορηθέντες ότι την 09.30 ώρα της 20.11.90 στην περιοχή Νέα Ερυθραία Αττικής και επί της συμβολής των οδών Γεωργίου Παπανδρέου και Βάρναλη έλαβε χώρα βομβιστική ενέργεια σε βάρος του εφοπλιστή – επιχειρηματία Βαρδινογιάννη Βαρδή του Ιωάννη και της Χρυσής, γεννηθέντος το ’43 στην Επισκοπή Ρεθύμνου Κρήτης, κάτοικο Εκάλης, οδός Ρόδων 81 ενώ επέβαινε στον υπ’ αριθμόν RT197Α Ι.Χ. επιβατικό αυτοκίνητο μάρκας MERCEDES 560 χρώματος μπλε και εκινείτο επί της οδού Γεωργίου Παπανδρέου και καθ’ ήν στιγμή πραγματοποιούσε στροφή δεξιά για να εισέλθει επί της οδού Βάρναλη με προορισμό τα γραφεία της εταιρείας του δια πυροδοτήσεως σταθμευμένου Ι.Χ. επιβατικού αυτοκινήτου παγιδευμένου με εκρηκτικά που είχε σαν αποτέλεσμα την ολοσχερή καταστροφή του παγιδευμένου αυτοκινήτου, την πρόκληση υλικών ζημιών τόσο στο αυτοκίνητο στο οποίο επέβαινε ο παραπάνω στον υπ’ αριθμόν ΕΝ1163 Ι.Χ. αυτοκίνητο μάρκας MERCEDES χρώματος γκρι στο οποίο επέβαινε η συνοδεία του παραπάνω καθώς και την πρόκληση υλικών ζημιών σε παρακείμενα σταθμευμένα αυτοκίνητα, καταστήματα και οικίες, μεταβήκαμε στον τόπο προς διενέργεια αυτοψίας όπου με τις αισθήσεις μας αντιληφθήκαμε, διαπιστώσαμε τα ακόλουθα:

Επί της συμβολής των οδών Γεωργίου Παπανδρέου και Βάρναλη στην Νέα Ερυθραία Αττικής βρίσκεται η πλατεία Δελβόυ, κυκλικής μορφής, διαμέτρου 12 μέτρων με επικάλυψη χόρτου (γκαζόν), η οποία περιβάλλεται από οδό πλάτους 8,5 μέτρων. Εκτός των προαναφερθεισών οδών στην πλατεία Δελβόϋ συμβάλλει και η οδός Στροφυλίου.

Η οδός Παπανδρέου οδηγεί από την Εκάλη προς Κηφισιά και μέχρι την είσοδο της στην παραπάνω πλατεία είναι διπλής κατευθύνσεως με διαχωριστική νησίδα στο μέσον του οδοστρώματος και με συνολικό πλάτος 16,60 μέτρων.

Η ανωτέρω οδός μετά την έξοδο της από την πλατεία προς Κηφισιά συνεχίζει και είναι μονής κατευθύνσεως, μονόδρομος και ομόρροπος σε σχέση με την προαναφερθείσα κατεύθυνση με πλάτος οδοστρώματος 8 μέτρων. Με κατεύθυνση στην παραπάνω οδό υπάρχουν πεζοδρόμια πλάτους 1,80 μέτρων.

Η οδός Βάρναλη οδηγεί στην Πολιτεία προς Νέα Ερυθραία και μέχρι την είσοδο της στην παραπάνω πλατεία είναι διπλής κατευθύνσεως με διαχωριστική νησίδα στο μέσον του οδοστρώματος και με συνολικό πλάτος 18 μέτρα. Η ως άνω οδός μετά την έξοδο της από την πλατεία προς την οδό Ελευθερίου Βενιζέλου συνεχίζει και είναι μονής κατεύθυνσης μονόδρομος και ομόρροπος σε σχέση με την παραπάνω κατεύθυνση με πλάτος οδοστρώματος 8,5 μέτρα. Εκατέρωθεν αυτής υπάρχουν πεζοδρόμια πλάτους 1,80 μέτρων.

Η οδός Στροφυλίου συμβάλλει διαγωνίως στην πλατεία Δελβόϋ και οδηγεί από την οδό Ελευθερίου Βενιζέλου προς την πλατεία αυτή όπου και τελειώνει. Είναι οδός μονής κατευθύνσεως, μονόδρομος και ομόρροπος ως προς την ως άνω κατεύθυνση με πλάτους οδοστρώματος 8 μέτρων. Εκατέρωθεν αυτής υπάρχουν πεζοδρόμια πλάτους 1,5 μέτρου.

Επί της συμβολής των οδών Βάρναλη και Παπανδρέου, εις απόστασιν 0,40 του μέτρου από το πεζοδρόμιο αυτής υπήρχαν διαβρώσεις επί του οδοστρώματος, επίσης και μικρά βαθουλώματα επ’ αυτού σε επιφάνεια διαστάσεων 1,30 Χ 1,50 μέτρων.

Προφανώς το σημείο αυτό αντιστοιχεί στο σημείο που σημειώθηκε η έκρηξη και συγκεκριμένα στο πίσω μέρος του παγιδευμένου αυτοκινήτου το οποίο πριν από την έκρηξη ήταν σταθμευμένο εκεί. Επίσης στο σημείο αυτό η επιφάνεια της ασφάλτου έφερε ίχνη φωτιάς και το κράσπεδο του πεζοδρομίου είχε μαυρίσει (Βλ. φωτ. Νο1).

Σε απόσταση 2 μ. από το προαναφερθέν σημείο και στο δεξιό του οδοστρώματος ως προς το κατερχόμενο επί της οδού Βάρναλη 36 και σε θέση διαγώνια ως προς το πεζοδρόμιο αυτής υπήρχε το μεγαλύτερο τμήμα του παγιδευμένου Ι.Χ. αυτοκινήτου (εμπρόσθιο τμήμα) με τον εμπρόσθιο δεξιό τροχό του επί του πεζοδρομίου και σε απόσταση 0,30 του μέτρου από το κράσπεδο αυτού. Το εμπρόσθιο τμήμα του εν λόγω αυτοκινήτου ήταν ημικατεστραμμένο, ενώ το υπόλοιπο ολοσχερώς κατεστραμμένο και καμένο. (Φωτογραφίες 2, 3, 4).

Στο εμπρόσθιο τμήμα του παγιδευμένου εκραγέντος αυτοκινήτου υπήρχε πινακίδα κυκλοφορίας με αριθμό ΥΒΖ 4846. Από τον αριθμό πλαισίου του κινητήρα του οχήματος διεπιστώθη ότι το παγιδευμένο αυτοκίνητο είχε πραγματικό αριθμό κυκλοφορίας ΜΙ 4272. Είναι ιδιοκτησίας του Μπελανοφρίρη Χρήστου του Περικλή και της Αικατερίνης, γεννηθέντος το ’55 στην Αθήνα, μηχανοτεχνίτη. Το εν λόγω αυτοκίνητο είχε κλαπεί τις νυχτερινές ώρες 27 προς 28 Οκτωβρίου του ’90 από την παραπάνω περιοχή.

Η πινακίδα ΥΒΖ 4846 ανήκει σε αυτοκίνητο ΙΧ φορτηγό μάρκας VW ιδιοκτησίας Σιδεροπούλου Δημητρίου και είχε κλαπεί μαζί με άλλη που δεν βρέθηκε, στις 11-18.11.90.

Από το προαναφερόμενο σημείο της έκρηξης καθώς και από το εκραγέν αυτοκίνητο μέσα, κάτω και γύρω από αυτό περισυλλέγησαν τα παρακάτω:

Α) τεμάχια καλωδίων διαφόρων μεγεθών χρώματος λευκού, μαύρου και ερυθρού, πλέγμα καλωδίων πράσινου και πράσινου ερυθρού χρώματος προσαρμοσμένο σε πλαστικό πλαίσιο, τεμάχια μονωτικής ταινίας ερυθρού, μπλε, μαύρου και κίτρινου χρώματος.

Β) ένας σύνδεσμος δύο καλωδίων χρώματος μαύρου και ερυθρού με λευκό διπολικό καλώδιο, ο οποίος σύνδεσμος είχε καλυφθεί με μονωτική ταινία ερυθρού χρώματος και μία μπανάνα – βίσμα αρσενική της οποίας το πλαστικό μέρος ήταν καλυμμένο με μονωτική ταινία μαύρου χρώματος.

Γ) ένα τεμάχιο σιδήρου πεπλατυσμένο επί το οποίο είχε προσδεθεί τεμάχιο σύρματος.

Δ) διάφορα μεταλλικά και πλαστικά θραύσματα διαφόρων μεγεθών, καθώς και τμήμα ασφάλτου και καμένων αντικειμένων.

Ε) δύο τεμάχια σωλήνων μεταλλικών κυκλικής διατομής διαμέτρου 10 εκ. μήκους περίπου 50 εκ. και 30 εκ. στρεβλωμένων μέσα σε ένα εκ των οποίων υπήρχε ένα πτερύγιο αντιαρματικού βλήματος άνευ ενδείξεων.

Στ) τεμάχια λαμαρινών διαφόρων μεγεθών και

Ζ) κεφαλή αντιαρματικής ρουκέτας που έφερε τις ενδείξεις POCKET SXM 1-7Μ 20F.

Σε απόσταση 3,5 μέτρων από το εμπρόσθιο τμήμα του προαναφερόμενου αυτοκινήτου και 4,80 από το δεξιό πεζοδρόμιο της Βάρναλη, παράλληλα προς αυτό στο μέσο περίπου του οδοστρώματος ως προς τον κατερχόμενο και στο ύψος του οικοδομικού αριθμού 38 βρέθηκε το υπ’ αριθμόν κυκλοφορίας RT197Α Ι.Χ. επιβατικόν μάρκας MERCEDES στο οποίο επέβαινε ο Βαρδινογιάννης Βαρδής.

Τα ελαστικά των τριών τροχών του ήταν σκασμένα πλην του οπισθίου αριστερού και η όλη δεξιά αυτού έφερε βαθουλώματα στην λαμαρίνα του αμαξώματος. Επίσης είχαν αποκολληθεί οι μασπιέδες του αμαξώματος και το τζάμι του παραθύρου του συνοδηγού ήταν ραγισμένο. Στο πίσω δεξιό φτερό του οχήματος υπήρχε οπή διαστάσεων 0,07Χ0,05. Επίσης το οπίσθιο αριστερό φανάρι του οχήματος είχε αποκολληθεί.

Σε απόσταση 2,5 μέτρων από το οπίσθιο τμήμα του παγιδευμένου αυτοκινήτου και σε απόσταση 3,5 μέτρων από το δεξί πεζοδρόμιο της Βάρναλη και σε θέση ελαφρώς διαγώνια προς αυτό στο μέσο περίπου του οδοστρώματος ως προς τον κατερχόμενο και στο ύψος της συμβολής των οδών Βάρναλη και Παπανδρέου βρέθηκε το υπ’ αριθμόν κυκλοφορίας ΕΝ1163 Ι.Χ. αυτοκίνητο μάρκας MERCEDES στο οποίο επέβαινε η συνοδεία του Βαρδινογιάννη.