Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Είναι ευφυέστατο αυτό που λέτε. Αν διατρέχει κινδύνους λόγω της στρατιωτικής του θέσης και της συμμετοχής του σε στρατιωτική δομή σε ξένη χώρα.
Ν. ΜΠΑΟΥΖΕΡ: Δεν πιστεύω κάτι τέτοιο γιατί η δουλειά του δεν είχε να κάνει με τους Έλληνες, αλλά και η ιδιότητα του αυτή δεν τον έβαζε και σε κίνδυνο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η κα Ξανθούλα Αθανασίου να πλησιάσει.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Το 1991 που σκοτώθηκε ο πατέρας σας, θυμάστε κανένα σημαντικό γεγονός αυτές τις ημέρες;
Ν. ΜΠΑΟΥΖΕΡ: Το πιο σημαντικό που συνέβη εκείνες τις μέρες ήταν ότι πήρα τον πατέρα μου τηλέφωνο και του είπα ότι γεννήθηκε ο εγγονός του και του έδωσα το όνομα του.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Η Οργάνωση που σκότωσε τον πατέρα σας έβγαλε μια προκήρυξη και έλεγε ότι 130.000 άμαχοι είχαν σκοτωθεί εκείνες τις ημέρες από τις αμερικάνικες δυνάμεις στο Ιράκ. ¶οπλοι άνθρωποι. Τι έχετε να πείτε γι’ αυτό; Πως σχετίζεται αυτό με τον φόνο του πατέρα σας; Νομίζετε ότι υπάρχει σχέση;
Ν. ΜΠΑΟΥΖΕΡ: Όχι. Αυτά είναι άσχετα πράγματα μεταξύ τους γιατί αυτό εκεί ήταν πόλεμος. Οι ΗΠΑ δεν βρίσκονται σε πόλεμο με την Ελλάδα. Κυνηγήθηκε και δολοφονήθηκε ο πατέρας μου από εγκληματίες.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Είπατε ότι αυτό εκεί ήταν πόλεμος. Είχαν κηρύξει πόλεμο οι ΗΠΑ στο Ιράκ;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Νομίζω ότι θα κάνουμε μια πολιτική επισκόπηση εκείνης της εποχής από μια μάρτυρα που ήταν 17 ετών τότε.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Μα σκέφτεσαι το θέμα του πολέμου βέβαια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αφήστε, θα τα δούμε εμείς.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Δεν άκουσα την απάντηση της όμως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα την ακούσουμε. Βέβαια θα την ακούσουμε.
Ν. ΜΠΑΟΥΖΕΡ: Αν θέλετε να συζητήσουμε τον πόλεμο, αυτό μπορεί να γίνει σε έναν ύστερο χρόνο. Αυτή τη στιγμή όμως όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν θέλει.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Ευχαριστώ πολύ κ. μάρτυς.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε Γιωτόπουλε, συμφωνείτε στην άποψη ότι επειδή βομβαρδίζουν οι Αμερικανοί το Ιράκ θα έπρεπε να σκοτωθεί ο Στιούαρτ;
Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι, δεν συμφωνώ βέβαια.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Επειδή κάτι τέτοιο βγαίνει από την Υπεράσπιση σας.
Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι, με συγχωρείτε, δεν βγαίνει αυτό το πράγμα. Θέλω να πω ότι με κατηγορείτε για ηθική αυτουργία και είναι άλλο πράγμα εγώ για να υπερασπίσω, γιατί πρέπει να λάβω υπόψη μου το βούλευμα, να με κατηγορείτε για ηθική αυτουργία σε μια μαφιόζικη όπως φαίνεται και άλλο σε μια πολιτική Οργάνωση.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Πάντως αυτό καταχωρήθηκε στα πρακτικά αυτή τη στιγμή. Ότι δεν βλέπετε ότι επειδή γίνονταν βομβαρδισμοί στο Ιράκ έπρεπε να σκοτωθεί ένας μαύρος Αμερικανός λοχίας στην Ελλάδα.
Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι, αλλά από την άλλη μεριά να μη βγάζουμε λόγους για την ιερότητα της ανθρώπινης ζωής.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Κουφοντίνα, η ίδια ερώτηση για σας. Η ίδια ακριβώς. Σας ακούω.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Ζητάτε ? απόψεων από τους κατηγορουμένους;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Όχι, ρωτώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Διευκρινίσεις είναι πάνω είναι πάνω στην κατηγορία.
(Διαλογικές συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν θέλει, να απαντάει. Αυτός θέλει είπε να απαντάει. Και τι σας ενδιαφέρει εσάς για τον κ. Κουφοντίνα; Είναι μέσα στο πλαίσιο και τον ρωτάνε αυτή τη στιγμή. Τι λέτε; Πέστε το κ. Εισαγγελεύ. Δεν δικαιούται να ρωτάει ο Εισαγγελέας; Τώρα θα καταργήσουμε και τη δικονομία;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Σας ακούω. Απαντήστε.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Είναι δύο διαφορετικά πράγματα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λέει, έναν μαύρο λοχία πρέπει να τον σκοτώνουμε επειδή γίνονται βομβαρδισμοί στο Ιράκ άδικα;
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Μπροστά στον πόνο ενός παιδιού που έχασε τον πατέρα του, ό,τι και να είναι υποκλίνεσαι. Όμως αυτή τη στιγμή και το ‘91 αλλά και αυτή τη στιγμή στο Ιράκ γίνεται όχι πόλεμος βέβαια, γίνεται μια σφαγή, μια γενοκτονία στην οποία συμμετέχουν επίσης ισότιμα και μαύροι λοχίες και μαύροι στρατιώτες μισθοφόροι.
Και ο Στιούαρτ που ήταν εδώ, ήταν μέλος αυτής της στρατιωτικής μηχανής, η οποία είναι ένα σύμπλεγμα που δένει όλο τον πλανήτη και ιδιαίτερα την πατρίδα μας. Η Σούδα συμμετέχει σ’ έναν σημαντικότατο ρόλο και εκεί υπηρετούν επίσης μαύροι λοχίες, οι οποίοι συμβάλλουν στην εύρυθμη λειτουργία αυτού του μηχανισμού, ο οποίος ευθύνεται γι’ αυτή την γενοκτονία σήμερα στο Ιράκ, αύριο στο Ιράν.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ποιος σας έδωσε το δικαίωμα να σκοτώνετε;
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Ο σημερινός ουμανισμός είναι η αντίσταση ενάντια σ’ αυτές τις σφαγές και σ’ αυτόν τον νέο αμερικάνικο αιώνα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει, ο άνθρωπος λέει την άποψή του. Αλλά θα προσπαθήσουμε στην πορεία της δίκης να κατανοήσουμε κι εμείς διότι έχουμε ενδεχομένως άλλο αξιακό εμείς σύστημα στο μυαλό μας. Αλλά θα κατανοήσουμε των κατηγορουμένων. Αυτή είναι η δουλειά μας. Μήπως πρέπει να ερωτηθεί και ο κ. Κωστάρης; Να υπομνήσει στο Δικαστήριο ο κ. Σταμούλης.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Θα ήθελα να υπομνήσω στο Δικαστήριό σας ότι το άρθρο 366 ορίζει ότι: αφού τελειώσει η απολογία κάθε κατηγορουμένου μπορούν να γίνουν ερωτήσεις στον κατηγορούμενο από εκείνον που διευθύνει τη συζήτηση, τον Εισαγγελέα ή τον Δημόσιο Κατήγορο και τους Δικαστές.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι άλλο άρθρο που επικαλούνται. Δείτε το 357.2, εκείνο μου επικαλέστηκαν. Θέλετε να το διαβάσετε κι αυτό για να δούμε να το ξανασυζητήσουμε πάλι γιατί όλα ανοιχτά είναι. Δεν τελείωσε η διαδικασία.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Βεβαίως. Θα ήθελα το εξής, γιατί βλέπω μία όξυνση της διαδικασίας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ δεν την ήθελα καθόλου και το είδατε. Δεν την θέλω την όξυνση αλλά δεν υπάρχει λόγος.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Όπως αντιλαμβάνεστε εκείνο το οποίο επιβάλλεται διότι το 357.2 δεν λέει αυτό το πράγμα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί λέει;
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Το 357.2 – αν μου επιτρέπετε μισό λεπτό – λέει: μετά την εξέταση του μάρτυρα. Του μάρτυρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτού εδώ, της κυρίας.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Μπορούν επίσης οι ίδιοι να απευθύνουν και στον κατηγορούμενο όλες τις ερωτήσεις που είναι χρήσιμες για την εξακρίβωση της αλήθειας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ωραία, αυτές είναι οι ερωτήσεις.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Με συγχωρείτε, να απευθυνθούν ερωτήσεις στον κατηγορούμενο αλλά υπό την μορφή που εξηγούνται, που διατυπώνονται οι ερωτήσεις είναι εκείνες που θα πρέπει να απευθυνθούν στους κατηγορουμένους μετά την απολογία τους. Εάν τώρα παρελκύουμε κατ’ αυτόν τον τρόπο την διαδικασία.....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δυστυχώς δεν μας τα πολυξεχωρίζει κι έτσι είπαμε ότι μπορούν να ρωτάνε.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Δεν ξέρω κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν μας τα ξεχωρίσει ο νόμος. Ξέρετε είναι και του ΄50 αυτή η Δικονομία. Αν με βάλουν να φτιάξω μια καινούρια μπορεί να μην το βάζαμε αυτό.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, με συγχωρείτε γιατί δεν θέλω να φαίνεται ότι εμείς είτε αυθαιρετούμε ή δεν τηρούμε τη Δικονομία. Υπέβαλλα την ερώτηση στον κ. Γιωτόπουλο γιατί από την πλευρά της Υπεράσπισής του ρωτήθηκε η μάρτυρας η συγκεκριμένη όπως είχε δικαίωμα η Υπεράσπιση να το κάνει σχετικά με τα κίνητρα, τις δικαιολογίες, γιατί ο πατέρας ήταν στόχος ή όχι. Είχα λοιπόν εγώ την υποχρέωση – τουλάχιστον αυτό αισθάνθηκα – να ακούσω τη θέση και του κ. Γιωτόπουλου γι αυτό το πράγμα, για το ίδιο ακριβώς θέμα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Την ακούσατε.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Ο κ. Γιωτόπουλος ευθαρσώς ο άνθρωπος είπε ότι «εγώ δεν συμφωνώ γι αυτό το πράγμα›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το είπε ότι δεν συμφωνεί. Τί να κάνουμε, αυτό είπε. Κύριε Παπαδάκη. Αν και ο δικός σας εδώ δεν βλέπω να εμπλέκεται, αλλά είναι γενικό το ζήτημα.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Δεν έχει σχέση απλώς είναι γενικό. Το 357 παρ. 2 πως εφαρμόζεται. Θα ήθελα να πω το εξής: ότι με δεδομένη την διάταξη αυτή τί λέει το 357; Ερωτήσεις που είναι χρήσιμες για την εξακρίβωση της αλήθειας. Διερωτώμαι το εξής, ερώτηση προς τον κ. Γιωτόπουλο ή προς τον κ. Κουφοντίνα, επειδή σκοτώνουν οι Αμερικανοί στο Ιράκ πάει να πει ότι καλά κάνουν και σκοτώνουν το Λοχία εδώ, είναι ερώτηση η απάντηση στην οποία βοηθά την εξακρίβωση της αλήθειας; Νομίζω ότι είναι σαφής.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Συνήγορε, τα κίνητρα. Τα κίνητρα να τα προβάλουμε......
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Με συγχωρείτε. Κύριε Πρόεδρε, ρωτώ το εξής: εάν ο κατηγορούμενος που ρωτήθηκε απαντούσε καταφατικά, τί σήμαινε, ότι θεμελιούται η ηθική αυτουργία του ή θεμελιούται η φυσική αυτουργία του;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν το ξέρω. Σε αυτό το στάδιο είμαστε στο στάδιο της απόδειξης και των.....
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Με συγχωρείτε, είναι μία ερώτηση η οποία στόχο είχε ομολογημένα από τον κ. Μαρκή να αποδυναμώσει την επιχειρηματολογία της Υπεράσπισης του κ. Γιωτόπουλου και να προσπαθήσει να δημιουργήσει μία εικόνα αντιπαράθεσης μεταξύ κατηγορουμένου και υπερασπιστή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορεί να το θέλει και αυτό.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ακούστε όμως ποιος είναι ο κίνδυνος. Εάν εξαντληθούμε σε ερωτήσεις δηλώσεων ......
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Μην προσπαθείτε να μας ερμηνεύετε.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Παρακαλώ, δεν σας ερμηνεύω. Απλώς σας διατυπώνω όπως εσείς το είπατε, ευθέως το είπατε ότι είστε σε αντίθεση. Θα πάμε σε δηλώσεις μετανοίας εδώ πέρα, ερωτήσεις που να αποσκοπούν σε ένα «απεταξάμην›. Εκεί πάμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό το λέμε στα βαφτίσια.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Το 357 παρ. 2 μιλάει για ερωτήσεις που είναι χρήσιμες για την εξακρίβωση της αλήθειας. Ερωτήσεις που έχουν σχέση με τις πεποιθήσεις των κατηγορουμένων, δεν πρέπει να απευθύνονται με χρήση του τρόπου αυτού, διότι δίνουμε άλλο χαρακτήρα στη δίκη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είναι θέμα πεποιθήσεων αυτό.
Κ.ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Όταν λέει, συμφωνείτε μ’ αυτό, ή όχι?τι είναι αυτό, πεποίθηση δεν είναι;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η κα Ξανθούλα Αθανασίου. Απούσα. Ο κ. Χρήστος Κοντός. Απών. Η κα Δέσποινα Παναγιωτοπούλου. Απούσα. Νικόλαος Σκούφος. Απών. Τον έχουν προτείνει, αλλά δεν τον έχουμε καλέσει. Να δούμε αν έχουν κληθεί πρώτα απ’ όλα. Είπαμε να διαταχθεί η βιαία προσαγωγή αυτών που κλητεύθηκαν. Αλλιώς να διατάξουμε την κλήτευση. Εδώ δεν είναι μια δίκη συνηθισμένη και πρέπει όλοι να είμαστε προσεκτικοί εδώ. Και προπάντων να μην κοιτάμε να βγάλουμε τσιγκέλια από τον καθένα, δεν το θέλω και εγώ, γι’ αυτό δεν ρωτάω και εγώ κανέναν απ’ ότι είδατε, δεν θέλω. Με τους συνηγόρους λέω καμιά κουβέντα παραπάνω, αλλά όχι με τους ίδιους δεν λέω. Έχουν κλητευθεί επομένως κ. Εισαγγελεύ; Να διατάξουμε βιαία προσαγωγή. Διατάσσει βίαιη προσαγωγή της Ξανθούλας Αθανασίου, του Χρήστου Κοντού και της Παναγιωτοπούλου, οι οποίοι κλητεύθηκαν και δεν ήρθαν. Τώρα θα πρέπει να διαβάσουμε τα έγγραφα Ρόναλντ Στιούαρτ.
«Ιατροδικαστική Έκθεση – Νεκροψία – Νεκροτομία Ρόναλντ Στιούαρτ. Νοσοκομείο Υγεία.
Νεκροψία. Σημεία από προηγηθείσες κακώσεις και εγχειρίσεις. Πολλαπλά ανώμαλα κατά συρροή τραύματα κεφαλής, κορμού και άκρων, οι δε επισυναπτόμενες φωτογραφίες, εκ των ανώμαλων τούτων τραυμάτων τα περισσότερα είναι βαθέα, διαπλέκονται μεταξύ τους, είναι ρυπαρά, ευρίσκονται κυρίως στη δεξιά πλευρά της κεφαλής, του κορμού και των άκρων. Πλήρης καταστροφή του βολβού του δεξιού οφθαλμού (φωτ. 1) με επικοινωνία από την περιοχή του έσω κανθού, με την κρανιακή κοιλότητα δια κατακερματισμού της οροφής του οφθαλμικού κόγχου από δίοδο μεταλλικού τεμαχίου που ανευρίσκεται σφηνωμένο στα οστά της οροφής του κόγχου, τα οποία διασπώνται.
Πολλαπλές χάσεις, εκδορές και εντυπώματα κεφαλής, θώρακος κοιλίας και άκρων. Πλήρης καταστροφή της αριστεράς κνήμης, με κατασύντριψη των οστών, ρακοποίηση, διατομή και κατακερματισμό μαλακών μορίων μυϊκών μαζών, αγγείων και νεύρων (φωτ. 4)
Διασχίσεις και εκδορές των δακτύλων των άκρων χειρών, ρήξη ακροποσθίας, μικρές τομές έξω επιφανείας αριστερού ημιθωρακίου και δεξιάς υποκνημίου χώρας, χειρουργικά συνεραμμένες, εντυπώματα προκαρδίου χώρας και μέσης στερνικής και απινιδωτή. Από τα τραύματα του κορμού και των άκρων, αφηρέθησαν διαφόρων σχημάτων μικρά μεταλλικά αντικείμενα. Και από την δεξιά λαγόνιο χώρα, αντικείμενο προσομοιάζον με λίθο, 36 ώρες περίπου.
Αιμορραγική διήθηση στο κρανίο μαλακών μορίων τριχωτού κεφαλής. Συντριπτικό κάταγμα οστών οροφής δεξιού οφθαλμικού κόκκου, με ενωμένο μικρό μεταλλικό αντικείμενο.
Υποσκληρίδιος-Μήνιγγες – Εγκέφαλος. Αιμορραγία δεξιού ημισφαιρίου του εγκεφάλου, διάχυτος ή παραχνοειδής αιμορραγία. Το υγρό των κοιλιών αιματηρό. Στοιχεία θλάσεως εγκεφαλικής?Αιμορραγική διήθηση μαλακών μορίων, κάτωθι του ιωδούς οστού ως προς το στόμα – λαιμό. Πλευρές, πεζοκός, αιμορραγική διήθηση μέσω και πνεύμονες, μεσοπλευρίων διαστημάτων παραστερνικά. Πνεύμονες ατελεκτασικοί, με στοιχεία θλάσεως και ιδία του δεξιού πνεύμονα, περικάρδιο – καρδία αγγεία: Ανευρυσματική διάταση ανιούσα αορτής, μικρής εκτάσεως θλάση του μυοκαρδίου, αιμορραγική διήθηση.
Περιτόναιο και έντερα: Στοιχεία θλάσεως – αιμορραγική διήθηση του εγκαρσίου κώλου και τυφλού.
Στόμαχος και γαστρικό περιεχόμενο: Στόμαχος πλήρης τροφών σε αρχόμενη πέψη, ήπαρ-σπλην-πάγκρεας. Ήπαρ με μικρή ρήξη της άνω επιφανείας. Σπλήνας και πάγκρεας χωρίς κάκωση. Ουροποιογεννητικό σύστημα – νεφροί. Χωρίς ίδιες αλλοιώσεις.
Πληροφοριακά στοιχεία. Σύμφωνα με την παραγγελία κλπ, υπέκυψε 0.19 ώρα της 13.3. στο θεραπευτήριο ΥΓΕΙΑ όπου είχε μεταφερθεί από το Νοσοκομείο της Βάρης, μετά από τραυματισμό του από έκρηξη αυτοσχέδιου εκρηκτικού μηχανισμού μεγάλης ισχύος, στο πεζοδρόμιο Ταϋγέτου 4 ¶νω Γλυφάδα 22.10.
Ελήφθη, αίμα, ούρα, χοληδόχος κύστη με τμήμα ήπατος τοξικολογική εξέταση που έδειξε στο αίμα του παρουσία οινοπνεύματος σε συγκέντρωση 0.21.
Επισυναπτομένης της 170/22.3.91 εργαστηριακής έκθεσης. Αίμα από τα εξαχθέντα αντικείμενα, παραδόθηκαν στο Τμήμα Ερευνών της Ασφαλείας Αττικής. Την νεκροτομή κατόπιν ειδικής εισαγγελικής αδείας, παρηκολούθησαν ομάδα αμερικανών ειδικών. Ελήφθησαν φωτογραφίες του πτώματος, επισυναπτομένων 5 εξ αυτών. Η κατά συρροή εντόπιση κακώσεων στη δεξιά πλευρά του κορμού και των άκρων, συνηγορεί υπέρ της εκδοχής ότι τούτος επλήγη εκ δεξιών και βρισκόμενος σε κίνηση. Βαριές κακώσεις κεφαλής αιτία θανάτου και αριστερού κάτω άκρου εξ εκρήξεως. 26/3 Ο ιατροδικαστής: Κανάκης›.
Αυτή είναι η έκθεση τοξικολογικής εξέτασης. Το συμπέρασμα ήδη το έχουμε πει. Το αίμα του πτώματος του παραπάνω βρέθηκε ότι περιέχει οινόπνευμα σε συγκέντρωση 0.21. Είναι στο όριο; Όχι είναι πολύ κάτω. Μάλιστα.
Διαβάζουμε την Έκθεση Αυτοψίας.
κ.ΖΑΪΡΗΣ: (Διαβάζει)
Στην Αθήνα σήμερα 13 του μηνός Μαρτίου του 1991, ημέρα Τετάρτη και ώρα 18.30, ο αστυνόμος Πολίτης Κωνσταντίνος και ο υπαστυνόμος Κατσαρός, εκθέτομε τα ακόλουθα:
Πληροφορηθέντες ότι την 22.25 ώρα της 12.3.91 σημειώθηκε έκρηξη αυτοσχέδιου εκρηκτικού μηχανισμού στην οδό Ταϋγέτου 4 στη Γλυφάδα, συνεπεία της οποίας τραυματίστηκε θανάσιμα ο λοχίας του αμερικανικού στρατού Στιούαρτ Ρόναλντ, κάτοικος Αθηνών Ταϋγέτου 4 Γλυφάδα, μεταβήκαμε επιτόπου για να ενεργήσουμε αυτοψία, κατά την διάρκεια της οποίας με τις αισθήσεις μας, διαπιστώσαμε τα εξής:
Η οδός Ταϋγέτου άρχεται από την κάθετη προς αυτήν οδό Σκιάθου και αποτελεί συνέχεια της οδού Σάκη Καράγιωργα, είναι διπλής κατευθύνσεως με ελάχιστη κίνηση πεζών και οχημάτων. Έχει πλάτος οδοστρώματος 7,60 και στις δυο πλευρές διαθέτει πλακόστρωτα πεζοδρόμια και πρασιές με θαμνοειδή δενδράκια συνολικού πλάτους 6 μ. από κάθε πλευρά. Ο οικοδομικός αριθμός 4 της ανωτέρω οδού βρίσκεται δεξιά το ανερχόμενο και εις το τμήμα της οδού που περιλαμβάνεται μεταξύ των καθέτων προς αυτή οδό Σκιάθου και Λεβαδείας
Στο ίδιο τμήμα της ανωτέρω οδού βρίσκονται και οι οικοδομικοί αριθμοί -2,6,8 και 1,3,5,7,9 αντίστοιχα. Προς κάθε πλευρά, του ανερχομένου σ’ όλους τους οικοδομικούς αριθμούς που προαναφέρονται υπάρχουν αντίστοιχες οικίες, πλην του οικοδομικού αριθμού 9, Ταϋγέτου, Λεβαδείας που είναι οικόπεδο.
Όλες οι προαναφερόμενες οικίες χωρίζονται από τα πεζοδρόμια–πρασιές με μικρά τοιχία και τοιχία με μεταλλικά κάγκελα επ’ αυτών. Στον οικοδομικό αριθμό 4 της ανωτέρω οδού, υπάρχει τριώροφη πολυκατοικία, η οποία διαθέτει –όπως προαναφέρθηκε– μικρό προστατευτικό τοιχίο, με το οποίο χωρίζεται από το προ αυτού πεζοδρόμιο–πρασιά, και φέρει το τοιχίο μεταλλικά κάγκελα επ’ αυτού. Δεξιά και αριστερά στις δυο άκρες του προστατευτικού τούτου υπάρχουν δυο μικρές μεταλλικές πύλες εισόδου, στον περίβολο της πολυκατοικίας.
Προ των δυο προαναφερομένων εισόδων υπάρχουν πλακόστρωτοι διάδρομοι επί της πρασιάς, οι οποίοι ενώνονται με το πλακόστρωτο επίσης πεζοδρόμιο και μεταξύ αυτών και του πεζοδρομίου υπάρχει ακάλυπτο τμήμα πρασιάς με σχήμα τετραγώνου με θαμνοειδή δενδράκια.
Στη γωνία του προαναφερομένου τμήματος της πρασιάς που σχηματίζεται από το πλακόστρωτο πεζοδρομίου και από το πλακόστρωτο του αριστερού διαδρόμου, ο οποίος οδηγεί στην αντίστοιχη εξωτερική μεταλλική θύρα – όπως προαναφέρεται – έχει δημιουργηθεί από την έκρηξη μεγάλος κρατήρας, διαστάσεων 1,90Χ1,50Χ0,50 μ.
Ο κύριος όγκος του κρατήρα είχε δημιουργηθεί επί του χωμάτινου τμήματος της πρασιάς και μόνο μικρό τμήμα του πλακόστρωτου διαδρόμου, που αποτελούσε το αριστερό χείλος του κρατήρα, έχει καταστραφεί από την έκρηξη.
Στο σημείο δημιουργίας του κρατήρα της έκρηξης, υπήρχε προ αυτής θαμνοειδές δενδράκι, το οποίο έχει κυριολεκτικά διαλυθεί και ο εκρηκτικός μηχανισμός πρέπει να είχε τοποθετηθεί κάτω από αυτό και επί του κορμού.
Το κέντρο του κρατήρα απείχε 3,30 μέτρα από την εξωτερική πλευρά του τοιχίου της πολυκατοικίας Ταϋγέτου 4, και 3,10 από το χείλος του πεζοδρομίου. Στο χείλος του κρατήρα προς την πλευρά του πεζοδρομίου βρέθηκε κατεστραμμένο από την έκρηξη, τμήμα παροχής νερού, για τις ανάγκες της πρασιάς.
Σε απόσταση δυο μέτρων από τον κρατήρα και στο κέντρο περίπου από το χωμάτινο τμήμα της πρασιάς, υπάρχει ρολόι παροχής ΕΥΔΑΠ, καλυμμένο με μεταλλική τετράγωνη πλάκα.
Το σώμα του θύματος δεν βρέθηκε στο σημείο, λόγω άμεσης μεταφοράς του στο νοσοκομείο, πλην όμως σε απόσταση 4 μέτρων από το κέντρο του κρατήρα, επί του οδοστρώματος της οδού Ταϋγέτου και πλησίον επί του χείλους του πεζοδρομίου, υπήρχε μεγάλη κηλίδα αίματος, διαστάσεων 0,60Χ0,40 μ. καθώς και λοιπές μικρότερες κηλίδες γύρω από την προαναφερθείσα και επί του οδοστρώματος.
Αριστερά του κρατήρα και σε απόσταση 3,50 μ. από το κέντρο του και επί της πρασιάς που αντιστοιχεί στον οικοδομικό αριθμό 6 επί της οδού Ταϋγέτου, βρέθηκε ολοσχερώς κατεστραμμένο από την έκρηξη το υπ’ αριθμόν ΕΤ2876 Ι.Χ. αυτοκίνητο μάρκας CITROEN.
Το προαναφερόμενο αυτοκίνητο βρέθηκε σταθμευμένο σε λοξή θέση, με την πρόσοψη στραμμένη προς την οικία του οικοδομικού αριθμού 4 της οδού Ταϋγέτου, προφανώς λόγω της δύναμης των αερίων. Δεξιά του κρατήρα, σε απόσταση 6,5 μέτρων από το κέντρο του και επί του πλακόστρωτου διαδρόμου που οδηγεί στην δεξιά εξωτερική μεταλλική θύρα της οικίας Ταϋγέτου 4, βρέθηκε σταθμευμένο το υπ’ αριθμ. Ο.Τ. 8126 Ι.Χ. αυτοκίνητο μάρκας FIAT RITMO, το οποίο είχε υποστεί από την έκρηξη μεγάλες υλικές ζημίες σε ολόκληρη την αριστερή πλευρά του, στον ουρανό, στο καπό της μηχανής, στα δυο παρ-μπριζ και στον εσωτερικό χώρο.
Επί του οδοστρώματος της οδού Ταϋγέτου, μπροστά από την οικία Ταϋγέτου 4 και σε απόσταση 4 μέτρων από το κέντρο του κρατήρα, βρέθηκε σταθμευμένη η υπ’ αριθμ. ΒΕ724 μοτοσικλέτα η οποία είχε υποστεί από την έκρηξη διάφορες υλικές ζημίες και συγκεκριμένα, είχαν σπάσει το παρ-μπριζ του κουβουκλίου – θέση οδηγού – το τζάμι-παράθυρο θέσης οδηγού, το τζάμι πίσω παραθύρου του κουβουκλίου και τα πίσω φανάρια STOP.
Επίσης είχε υποστεί φθορές η αριστερή θύρα οδηγού ή καρότσα και πίσω η μικρή μεταλλική πορτίτσα που προστατεύει τη μηχανή. Στο χώρο πλησίον του κρατήρα πάνω στα καλώδια της ΔΕΗ και στα κλαδιά των δένδρων κοντά στο χώρο της έκρηξης βρέθηκαν διασκορπισμένα, ένα ημικατεστραμμένο αθλητικό παπούτσι, 3 ανδρικά σλιπ, λευκό-θαλασσί-ερυθρό, τρία μπλουζάκια μωβ-πορτοκαλί-μαύρο, δυο πετσέτες μπάνιου, δυο σεντόνια και δυο παντελόνια τζιν.
Επίσης από τον κρατήρα και συνεπεία της έκρηξης είχαν εκτιναχθεί χώματα, προς την τριώροφη οικία Ταϋγέτου 4, στο ύψος του 3ου ορόφου, προς το Ι.Χ. αυτοκίνητο FIAT RITMO και προς την δίκυκλη μοτοσικλέτα δηλαδή πίσω και δεξιά του κρατήρα.
Επί του οδοστρώματος της οδού Ταϋγέτου έναντι ακριβώς του κρατήρα της έκρηξης, σε απόσταση 9,60 του μέτρου απ’ αυτόν και έμπροσθεν του οικοδομικού αριθμού 5 της ανωτέρω οδού, βρέθηκε σταθμευμένο με κατεύθυνση προς την οδό Σκιάθου, το υπ’ αριθμόν ΥΥΕ1837 Ι.Χ. αυτοκίνητο του θύματος μάρκας CHEVROLET το οποίο είχε υποστεί από την έκρηξη διάφορες υλικές ζημίες και συγκεκριμένα είχαν σπάσει τα δυο παρ-μπριζ τα τζάμια των δυο θυρών αριστερά, θέση οδηγού και το πίσω δεξιό, κλατάρισμα πίσω δεξιού τροχού, μπλοκάρισμα θύρας οδηγού προς την πλευρά της έκρηξης και παρουσίαζε ελαφρά βαθουλώματα, σαν να ήταν χτυπημένο από χοντρά σκάγια στην αριστερή του πλευρά προς τον κρατήρα.
Επί του οδοστρώματος της οδού Ταϋγέτου, έμπροσθεν του οικοδομικού αριθμού 6 και με κατεύθυνση προς την οδό Λεβαδείας βρέθηκαν σταθμευμένα τα υπ’ αριθμ: ΗΑΒ 9908 Ι.Χ. αυτοκίνητο μάρκας FIAT 127 και ΥΑΤ 4197 μάρκας SUZUKI τα οποία είχαν υποστεί επίσης από την έκρηξη διάφορες υλικές ζημίες και συγκεκριμένα: Το υπ’ αριθμ. ΗΑΒ 9908 παρουσίαζε ράγισμα στο εμπρόσθιο παρμπριζ, είχαν σπάσει τα δυο πίσω τζάμια του παραθύρου και του πίσω παρμπριζ, και έφερε διάφορες στρεβλώσεις στη πόρτα του πορτ-παγκάζ και στο καπό της μηχανής.
Το υπ’ αριθμ. ΥΑΤ 4197 είχε σπασμένο το παρ-μπριζ του. Επίσης πλησίον του χώρου της έκρηξης, βρέθηκαν σταθμευμένα και με διάφορες υλικές ζημίες από την έκρηξη τα παρακάτω αυτοκίνητα: Υπ’ αριθμ. ΧΑΒ 1852 μάρκας TALBOT, το οποίο ήταν σταθμευμένο επί της πρασιάς και έμπροσθεν του αριθμού 1 επί της οδού Ταϋγέτου. Το αυτοκίνητο είχε σπασμένο το δεξί τζάμι παραθύρου -θέση συνοδηγού- και απροσδιόριστες ζημιές στην πίσω πόρτα. Υπ’ αριθμ. ΕΕ7991 ΙΧ αυτοκίνητο μάρκας CITROEN το οποίο ήταν σταθμευμένο επί της πρασιάς και έμπροσθεν του αριθμού 3 της οδού Ταϋγέτου αυτοκίνητο, είχε υποστεί ελαφρές υλικές ζημίες στο αμάξωμα. Υπ’ αριθμ. ΥΥΕ2548 ΙΧ μάρκας PONTIAC το οποίο ήταν σταθμευμένο επί της πρασιάς και έμπροσθεν του αριθμ. 3 επί της οδού Ταϋγέτου, με σπασμένο το δεξί τζάμι του συνοδηγού και βίαια ανασηκωμένο το καπό του πορτ-παγκάζ.
Το υπ’ αριθμ. ΥΙΗ6960 Ι.Χ. αυτοκίνητο μάρκας SKODA που ήταν σταθμευμένο επί του οδοστρώματος της οδού Ταϋγέτου 2 και έμπροσθεν του αριθμού. Το αυτοκίνητο είχε ραγισμένο το εμπρόσθιο παρ-μπριζ και ήταν γεμάτο χώματα που εκτινάχθηκαν από τον κρατήρα της έκρηξης. Το υπ’ αριθμ. ΧΕ3328 ΙΧ μάρκας FORD ESCORT το οποίο ήταν σταθμευμένο μέσα στον περίβολο της οικίας Ταϋγέτου 5. Το αυτοκίνητο παρουσίαζε μικρές υλικές ζημίες στην πόρτα, στο πορτ-μπαγκάζ και στην πόρτα του συνοδηγού.
Σοβαρές υλικές ζημίες παρουσίαζε και η διώροφη πολυκατοικία Ταϋγέτου αριθμ. 4 προ της οποίας σημειώθη η έκρηξη και συγκεκριμένα, είχε αποκολλήσει μεγάλο τμήμα του προστατευτικού τοιχίου, κυρίως από τη μέση και αριστερά. Στο ισόγειο διαμέρισμα της Κοντού Αφροδίτης είχαν υποστεί ζημιές δυο κουφώματα. Στην πρόσοψη υπήρχαν εξωτερικά ραγίσματα επί του σοβά, και είχαν σπάσει δυο κρύσταλλα θυρών και δυο τζάμια παραθύρων.
Στο ισόγειο διαμέρισμα του Πολυκράτη Ιωάννη, ισόγειο δεξιά, υπήρχαν ραγίσματα στο τοίχο εσωτερικά της πρόσοψης και είχαν σπάσει δυο κρύσταλλα θύρας εισόδου και 9 λοιπά τζάμια παραθύρου.
Στο διαμέρισμα του θύματος, 1ος όροφος αριστερά, είχαν υποστεί υλικές ζημίες τα κουφώματα της πρόσοψης και είχαν σπάσει δυο τζαμαρίες από μπαλκονόπορτες και έξι λοιπές τζαμαρίες παραθύρων και εσωτερικές θύρας.
Στο διαμέρισμα του Αθανασίου Γεωργίου του Ιωάννου, 1ος όροφος δεξιά, είχαν υποστεί υλικές ζημίες τα κουφώματα της πρόσοψης και είχαν σπάσει δυο τζαμαρίες από μπαλκονόπορτες και 7 λοιπά τζάμια παραθύρων.
Στο διαμέρισμα της Κοντού Ελένης, 2ος όροφος, είχαν σπάσει δυο μεγάλες τζαμαρίες του σαλονιού και καθιστικού και 4 τζάμια παραθύρων. Επίσης είχαν αποκολληθεί ξύλινα διακοσμητικά κουφωμάτων παραθύρων και υπήρχε ράγισμα οροφής σε γωνία του σαλονιού. Τέλος είχαν σπάσει 4 λοιπές τζαμαρίες σε μπαλκονόπορτες και παράθυρο του ίδιου διαμερίσματος.
Ανάλογες υλικές ζημίες και κυρίως θραύση τζαμιών είχαν υποστεί και τα λοιπά διαμερίσματα εγγύς στον οικοδομικό αριθμό 2,6,8,1,3,5, και 17 της ιδίας οδού καθώς και μερικά διαμερίσματα της κάθετης προς αυτήν οδού Σκιάθου, η οποία βρίσκεται πλησίον του χώρου έκρηξης.
Από τον χώρο της έκρηξης πλησίον του κρατήρα αλλά και στην ευρύτερη περιοχή, βρέθηκαν και περισυνελέγησαν δυο τεμάχια, προφανώς ηλεκτρονικού κυκλώματος, δυο τεμάχια ταινίας χρώματος ασημί, υπολείμματα πλαστικού με έντονη επίδραση του ωστικού κύματος και τέσσερα διάφορα λοιπά υπολείμματα απροσδιόριστης χρήσης, μη δυνάμενα να περιγραφούν. Όλα τα ανωτέρω περισυλλεγέντα, θα αποσταλούν στα Εργαστήρια της Υποδιεύθυνσης Εγκληματολογικών Ερευνών. Γίνεται μνεία ότι η έκθεση διενεργήθη στις 23.30, της 12ης .3.91 και την 0.45. Η έρευνα διακόπηκε λόγω σκότους. Επισυνάπτεται σχεδιάγραμμα της περιοχής›
«Επαναστατική Οργάνωση 17Ν. Αθήνα 12/3/91. Χθες το Βιετνάμ, σήμερα το Ιράκ. Εμπρός για επόμενη γενοκτονία. Τα τελευταία γεγονότα στον πόλεμο του Περσικού Κόλπου, η αποδοχή από το Ιράκ του σοβιετικού ειρηνευτικού σχεδίου για άνευ όρων αποχώρηση από το Κουβέιτ και η απόρριψή του από τις ΗΠΑ και τους Δυτικούς, η εξαπόλυση της χερσαίας επίθεσης, η έναρξη της αποχώρησης του Ιράκ με συνεχιζόμενη τη δυτική επίθεση, η εισβολή και στρατιωτική κατοχή του Νότιου Ιράκ παρά τις αντίθετες δηλώσεις των δυτικών ότι δεν πρόκειται να μπουν στο έδαφός του διέλυσαν και την παραμικρή αμφιβολία για τα πραγματικά αίτια και τους στόχους του πολέμου.
Επιβεβαίωσαν την άποψή μας ότι αυτά δεν ήταν ο σεβασμός της διεθνούς νομιμότητας αλλά η επιβολή μιας αμερικανοκρατούμενης νέας τάξης πραγμάτων στην περιοχή με την εγκαθίδρυση νέων κομπραδόρικων καθεστώτων ερήμην των λαών για τον ασφαλή έλεγχο της ροής του πετρελαίου και την παράλληλη επίλυση των μόνιμων προβλημάτων που έχει δημιουργήσει η επεκτατικότητα του ρατσιστικού κράτους του Ισραήλ.
Ότι αυτή η λύση που επιλέχθηκε σήμερα λόγω της μοναδικής ευκαιρίας που έδινε στις ΗΠΑ η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης προϋπέθετε την πλήρη καταστροφή της στρατιωτικής μηχανής του Ιράκ που ήταν το μόνο υπολογίσιμο εμπόδιο στην περιοχή. Ότι πρόκειται για έναν κλασικό ιμπεριαλιστικό και νεοαποικιακό πόλεμο όπου η πλούσια και αλαζονική Δύση με πρόσχημα την απελευθέρωση του Κουβέιτ επιδόθηκε επί ένα μήνα με ιδιαίτερο ζήλο στην ολοκληρωτική καταστροφή της οικονομίας μιας φτωχής χώρας του Τρίτου Κόσμου και στην γενοκτονία του λαού της.
Δίνοντας παράλληλα ένα φρικιαστικό μάθημα προειδοποίησης σε όλες τις χώρες του Νότου που θα αποπειρώνονταν μελλοντικά να μην σκύψουν το κεφάλι. Για έναν πόλεμο-γενοκτονία με στόχο την διαιώνιση των σχέσεων εκμετάλλευσης και υποδούλωσης του Τρίτου Κόσμου, του καθεστώτος των φτηνών πρώτων υλών και εργατικών χειρών που τροφοδοτούν διαρκώς, αυξανόμενο χάρισμα Βορρά-Νότου.
Με αυτόν τον πόλεμο-γενοκτονία κατέρρευσε ολόκληρο το ιδεολογικό οικοδόμημα της αστικής δημοκρατίας, ολόκληρο το υπόβαθρο των δικαιωμάτων του ανθρώπου. Αυτός θεμελιώθηκε στο γνωστό ναζιστικό δόγμα του ζωτικού χώρου που στην σημερινή ιστορική περίοδο έχει μετονομαστεί σε ζωτικά στρατηγικά συμφέροντα.
Σύμφωνα λοιπόν με αυτό και όπως ομολόγησαν με αποκλειστική και συνάμα κυνική ειλικρίνεια οι επιφανέστεροι θεωρητικοί του αφήνοντας κατά μέρος τις ηχηρές φράσεις περί διεθνούς νομιμότητας, οι ΗΠΑ και η Δύση δεν είναι δυνατόν να αφήσουν τον έλεγχο του 40% των πετρελαίων στα χέρια του Σαντάμ. Έχουν λοιπόν το αναφαίρετο δικαίωμα στην στρατιωτική επέμβαση και στην σφαγή.
Αν βέβαια έτσι κουρελιάζονταν με μιας τα δικαιώματα των λαών του Τρίτου Κόσμου από το κύριο δικαίωμα στην εθνική κυριαρχία των πλουτοπαραγωγικών πηγών του μέχρι όλα τα άλλα δικαιώματα ακόμη και αυτό στην ζωή για τους 130.000 σφαγμένους η αντίφαση είναι απλώς επιφανειακή για τους θιασώτες του δόγματος. Γιατί η κεντρική καθοδηγητική ιδέα του είναι η εξής: η σημερινή επιστημονική και τεχνική ανωτερότητα και υπεροχή της Δύσης θεμελιώνει την ανωτερότητα του Αμερικάνου και δυτικού ανθρώπου πάνω στον τριτοκοσμικό.
Του δίνει το δικαίωμα στην στρατιωτική επέμβαση και την γενοκτονία λαών ακόμη κι αυτοί στο παρελθόν δημιούργησαν λαμπρούς πολιτισμούς. Δίνει το δικαίωμα στη Δύση να επιβάλλει παντού δια πυρός και σιδήρου τους θεσμούς της και το μονοδιάστατο άνθρωπό της να εμποδίσει την δημιουργία οποιουδήποτε διαφορετικού μοντέλου κοινωνίας προς δόξα του πολιτιστικού πλουραλισμού και της συνύπαρξης.
Μπορεί λοιπόν να ισοπεδώθηκε μία χώρα, να εξολοθρεύτηκαν 130.000 άνθρωποι, αυτοί όμως δεν ήταν Δυτικοί. Ήταν ¶ραβες, Ιρακινοί, Μωαμεθανοί. Τα δικαιώματα λοιπόν δεν είναι του ανθρώπου αλλά των Δυτικών ακόμη κι αν είναι κατοικίδια. Καλύτερα σκύλος στη Δύση παρά άνθρωπος του Τρίτου Κόσμου. Αυτό λέγεται θρίαμβος των δυτικών παρά ανθρώπινων οικουμενικών αξιών μέσα στα πλαίσια του καπιταλισμού.
Η ανιστόρητη, απολίτιστη, στενόμυαλη και ρατσιστική αυτή θεωρία υπήρχε βέβαια πάντα στην Δύση από τον περασμένο κιόλας αιώνα αν και περιορίζονταν σε ορισμένους κύκλους της πρώην αριστοκρατίας και της άκρας Δεξιάς.
Σήμερα όμως έχει γίνει η κυρίαρχη άποψη στη Δύση, σιωπηρά αποδεκτή από την μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού ακόμη και από τμήματα της Αριστεράς. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο γεγονός ότι ο παραδοσιακός Δυτικός αντισημιτισμός έχει σήμερα αντικατασταθεί σε όλες τις μεγάλες δυτικές χώρες από τον αντιαραβικό, αντιϊσλαμικό ρατσισμό που κάνει θραύση σήμερα στο επίπεδο των ηθών, των προκαταλήψεων και της καθημερινής συμπεριφοράς των μαζών.
Δεν είναι τυχαίο ότι δεν δημιουργήθηκε κανένα ισχυρό μαζικό Κίνημα ενάντια στη γενοκτονία, πέρα από μικρές μειοψηφίες και ότι σύμφωνα με τα γκάλοπ, συντριπτικές πλειοψηφίες την επιδοκίμασαν. Παράλληλα, η περιβόητη ανεκτικότητα στις αστικές δημοκρατίες εξαφανίζεται και αντικαθίσταται από τη μισαλλοδοξία και το φανατισμό. Παρατηρούμε όχι μόνο τις χουντικού τύπου απαγορεύσεις τραγουδιών των Beatles, την απουσία οποιουδήποτε διαλόγου σε βάθος για το τόσο σημαντικό ζήτημα της αναγκαιότητας του πολέμου, αλλά και τη βιαιότητα της εκστρατείας ενάντια σε προσωπικότητες, ακόμη και Δεξιούς πρώην Υπουργούς, που χαρακτηρίζονται συλλήβδην Σανταμικοί, επειδή τάχθηκαν κατά του πολέμου γενοκτονίας, ακόμη και αν το έκαναν από τη σκοπιά της καλύτερης μακρόχρονα εξυπηρέτησης των συμφερόντων της Δύσης.
Όποιος είναι ενάντια στη γενοκτονία του λαού του Ιράκ είναι Σανταμικός. Παρ’ ότι θα μπορούσαν να γραφτούν βιβλία ολόκληρα για την πρακτική και την αξιοπιστία των δυτικών ΜΜΕ σε όλη τη διάρκεια της κρίσης και του πολέμου, δύο και μόνο σημεία δείχνουν ότι στις κρίσιμες στιγμές είπαν ψέματα, παραπλάνησαν και ποδηγέτησαν τη δυτική κοινή γνώμη. Πώς άλλωστε θα μπορούσε να γίνει αλλιώς όταν π.χ. το αμερικάνικο τηλεοπτικό δίκτυο NBC ανήκει στη GENERAL ELECTRIC, που είναι από τους κύριους προμηθευτές όλου του αμερικάνικου Πενταγώνου;
Το πρώτο σημείο είναι η δήθεν συμπεριφορά του Σαντάμ μέχρι την ημερομηνία όριο της 15/1. σε όλη αυτή την κρίσιμη περίοδο προετοιμασίας του πολέμου, μας είπαν ότι ο Σαντάμ ήταν αδιάλλακτος και ότι αρνιόταν να συζητήσει κάθε πρόταση της δύσης για την αποχώρηση από το Κουβέιτ και την αποφυγή του πολέμου. Κατά τη διάρκεια όμως των βομβαρδισμών της Βαγδάτης, το Ιράκ αποκάλυψε δημοσιεύοντας τα πρακτικών των συζητήσεων Κουαγιάρ-Σαντάμ, ότι ήταν πρόθυμος να αποχωρήσει από το Κουβέιτ με την προϋπόθεση να γίνουν διαπραγματεύσεις για τις νόμιμες εδαφικές διεκδικήσεις που είχε.
Δεν ήταν λοιπόν ο Σαντάμ αλλά οι ΗΠΑ και η Δύση που τον είχαν προαποφασίσει. Αυτό βέβαια αποσιωπήθηκε με ιδιαίτερα φροντίδα από τα δυτικά ΜΜΕ, γιατί αν γινόταν γνωστό δεν θα μπορούσε να εξασφαλιστεί η συναίνεση για την επίθεση και την ισοπέδωση του Ιράκ. Το δεύτερο είναι στην περίοδο μετά την 21/2, όταν το Ιράκ αποδέχθηκε το σοβιετικό ειρηνευτικό σχέδιο για πλήρη αποχώρηση άνευ όρων από το Κουβέιτ και οι ΗΠΑ απάντησαν με το τελεσίγραφο-θέατρο που έδινε δήθεν διορία 24 ωρών στο Ιράκ για να αποχωρήσει.
Και εδώ τα δυτικά ΜΜΕ παραπλάνησαν τον κόσμο, αποκρύβοντας ότι οι ΗΠΑ εμπόδισαν την αποχώρηση, αφού στη διάρκεια ακριβώς της προθεσμίας είχαν δυναμώσει τους βομβαρδισμούς τόσο στο Κουβέιτ όσο και στο Ιράκ. Απόκρυψαν το γεγονός ότι το Ιράκ δεν μπορούσε να αποχωρήσει κάτω από τη βροχή των αμερικάνικων βομβών, που δέχονται οι δυνάμεις του και συνεπώς το τελεσίγραφο ήταν σκέτο θέατρο.
Αποκοιμίζοντας έτσι την παγκόσμια κοινή γνώμη, επέτρεψαν την εξαπόλυση της χερσαίας επίθεσης και την εκατόμβη στο δρόμο Κουβέιτ-Βασόρας, την εισβολή και κατοχή εδαφών του Ιράκ που ήταν απαραίτητη για την προσπάθεια ανατροπής του καθεστώτος. Σε αυτές τις κρίσιμες λοιπόν στιγμές, τα δυτικά ΜΜΕ λειτούργησαν όχι σαν όργανα ελεύθερης πλουραλιστικής πληροφόρησης υπεύθυνων πολιτών, αλλά σαν σκέτος προπαγανδιστικός μηχανισμός γκεμπελικού τύπου κλασικών δικτατοριών.
Η σύγκριση άλλωστε με την πρακτική του ανάλογου μηχανισμού της δικτατορίας του Ιράκ και η διαπίστωση της απουσίας οποιασδήποτε ουσιαστικής διαφοράς, το επιβεβαιώνει απόλυτα. Η συγκεκριμένη στρατηγική που χρησιμοποιήθηκε στο Ιράκ, ανοίγει ένα νέο λαμπρό κεφάλαιο στην τέχνη του πολέμου. Παρ’ ότι στα πρώτα βήματα οι βομβαρδισμοί από τον αέρα μη στρατιωτικών στόχων είχαν απαγορευθεί από το δίκαιο του πολέμου, αφού συνεπάγονταν θύματα στον άμαχο πληθυσμό, εν τούτοις χρησιμοποιήθηκαν στον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο τόσο από τον Χίτλερ όσο και από τους Αγγλοαμερικάνους συμμάχους.
Μεταπολεμικά χρησιμοποιήθηκαν μαζικά κυρίως στην Κορέα και στο Βιετνάμ από τους Αμερικανούς και στο Λίβανο από τους Ισραηλινούς σε ενέργειες που χαρακτηρίσθηκαν σαν εγκλήματα κατά την ανθρωπότητας. Ποτέ όμως δεν χρησιμοποιήθηκαν σε τέτοια έκταση όσο στο Ιράκ, σαν κύριος άξονας μιας πολιτικής στρατηγικής. Σαν υλοποίηση μιας απλοϊκής και συνάμα φρικιαστικής ιδέας.
Βομβαρδίζουν απ’ τον αέρα μια χώρα με πάσης φύσης βόμβες, πυραύλους, βόμβες που αφαιρούν το οξυγόνο από μεγάλες περιοχές, σκοτώνοντας οποιονδήποτε ζωντανό οργανισμό, αδιαφορώντας για τις δεκάδες χιλιάδες θύματα, όπως το έδειξαν μεταξύ άλλων, τα 500 απανθρακωμένα γυναικόπαιδα του καταφυγίου της Βαγδάτης, θύματα των Αμερικάνων, και οι 130.000 άμαχοι της αγοράς της Βαλούζα, θύματα των ¶γγλων.
Βομβαρδίζουν για όσο χρονικό διάστημα χρειαστεί, μέχρι να καταστραφεί ολοσχερώς όλη η οικονομία, μέχρι να μη δουλεύει κανένα εργοστάσιο, ακόμη και τα εργοστάσια γάλακτος, μέχρι να παραλύσουν οι συγκοινωνίες και οι μεταφορές. Μέχρι να φτάσουμε στην κατάρρευση του αντίπαλου απ’ την πείνα, τη δίψα, την αϋπνία λόγω των βομβαρδισμών, τις ασθένειες, τις κακουχίες. Και τότε ξεκινάμε τη χερσαία επίθεση, βασιζόμενοι στη διαγραφή με μια μονοκονδυλιά της κλασικής διάκρισης στην οποία βασιζόταν το Δίκαιο του πολέμου, στρατιωτικού-μη στρατιωτικού στόχου, μάχιμου εχθρού-άμαχου πληθυσμού.
Αυτή η στρατηγική αποτελεί το προτελευταίο βήμα, όντας η χρήση τακτικής πυρηνικής βόμβας στην πορεία επιστροφής της οικουμένης προς την κτηνώδη βαρβαρότητα από ένα συγκεκριμένο κοινωνικό σύστημα που λέγεται καπιταλισμός. Η ολοκληρωτική καταστροφή μιας φτωχής χώρας του Τρίτου Κόσμου για δεκαετίες και η γενοκτονία 130.000 Ιρακινών οι περισσότεροι από τους οποίους είναι άμαχοι, συνιστούν ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, που διέπραξαν οι κυβερνήσεις της Δύσης, με επικεφαλής αυτή των ΗΠΑ.
Συνιστούν τον θρίαμβο του δυτικού κοινοβουλευτικού ναζισμού. Μετά το Βιετνάμ όπου οι ΗΠΑ κατάστρεψαν ακόμη και οικολογικά μια φτωχή χώρα για 100 χρόνια και εξολόθρευσαν 1.400.000 Βιετναμέζους, την Αλγερία όπου η δημοκρατική Γαλλία εξολόθρευσε σε 5 χρόνια 1.000.000 Αλγερινούς σε συνολικό πληθυσμό 10.000.000, ήρθε το Ιράκ, όπου οι Δυτικοί ουμανιστές εξολόθρευσαν σε ένα μήνα 130.000 Ιρακινούς και κατέστρεψαν τη χώρα.
Βιετνάμ, Αλγερία, Ιράκ είναι τα ¶ουσβιτς του Δυτικού Κοινοβουλευτικού Ολοκληρωτισμού, του Κοινοβολευτικού Καπιταλισμού. Αποφασίσαμε λοιπόν να χτυπήσουμε τον εγκληματικό μηχανισμό γενοκτονίας που λέγεται «αμερικάνικες ένοπλες δυνάμεις› εκτελώντας έναν από τους μισθοφόρους επαγγελματίες φονιάδες. Όπως έχουμε δηλώσει και στο παρελθόν θα συνεχίσουμε να χτυπάμε αυτούς τους φονιάδες, είτε εργάζονται στις Αμερικάνικες Βάσεις στη χώρα μας είτε έχουν έρθει για διακοπές στα νησιά μας, μέχρις ότου αποχωρήσει ο τελευταίος Αμερικάνος μισθοφόρος από τη χώρα μας και ο τελευταίος Τούρκος στρατιώτης απ’ την Κύπρο.
Περιμένουμε με ενδιαφέρον και συντριβή τις γνωστές στερεότυπες ανακοινώσεις των διαφόρων φρόκαλων της πολιτικής, της δημοσιογραφίας και της αμερικανοδουλείας, όπου δίκην αθώας περιστεράς κατακεραυνώνουν με αποτροπιασμό την εγκληματική παραβίαση από τη 17Ν του δικαιώματος στη ζωή ενώ δεν διέκριναν τέτοια παραβίαση στη γενοκτονία επί ένα μήνα, 130.000 Ιρακινών σιωπώντας συνένοχα και παραμένοντας ασυγκίνητοι. Αθήνα 12/3/91. Επαναστατική Οργάνωση 17Ν.
Υστερόγραφο 1ο: Αναλαμβάνουμε την ευθύνη για τις 5 βόμβες που τοποθετήσαμε τη Δευτέρα βράδυ σε ισάριθμα πούλμαν. Ανήκαν σε εταιρείες που έπαιζαν το ρόλο απεργοσπάστη, παραβιάζοντας έτσι το δικαίωμα των εργαζομένων στην απεργία. Όλες οι εταιρείες στις οποίες ανήκαν αυτά που χτυπήθηκαν, είχαν δρομολογήσει πούλμαν στη διάρκεια της απεργίας.
Υστερόγραφο 2ο: Πέρασαν σχεδόν δύο μήνες από τότε που τα ΜΑΤ χρησιμοποιώντας τα χημικά τους όπλα, δακρυγόνα και ασφυξιογόνα, κατάπνιξαν μια ειρηνική διαδήλωση, προκαλώντας τον εμπρησμό του καταστήματος «ΚΑΠΑ ΜΑΡΟΥΣΗ›, το θάνατο τεσσάρων πολιτών και τον τραυματισμό δεκάδων άλλων και το δημοκρατικό καθεστώς μας δεν έχει κουνήσει το δαχτυλάκι του για τη δίωξη και την τιμωρία των υπευθύνων αυτού του εγκλήματος. Συνεπώς και σε συμφωνία με όσα έχουμε δηλώσει σε ανύποπτο χρόνο, ότι για οποιαδήποτε μαζική χρήση δακρυγόνων και ασφυξιογόνων με θύματα αθώους, θα πληρώνουμε τους υπευθύνους με το ίδιο νόμισμα. Για οτιδήποτε τους συμβεί θα είναι υπεύθυνοι οι ίδιοι και το δημοκρατικό καθεστώς›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορούμε να διακόψουμε για μισή ώρα σε αυτό το σημείο για να είμαστε και με το πρόγραμμα.
ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ