Πολιτική
Δευτέρα, 07 Απριλίου 2003 21:08

Ανεπίσημα πρακτικά δίκης 17Ν (7/4/2003) Μέρος 8/8

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα το αναγνώσουμε σίγουρα ολόκληρο.

Κ. ΚΕΡΑΤΣΑΣ: Το λέω αυτό επειδή ακούστηκε ότι είναι ρουκέτα για να ακινητοποιεί το άρμα, ενώ δεν είναι ακριβώς έτσι, είναι για να προκαλεί τον θάνατο όσων βρίσκονται μέσα σε αυτό, καθώς επίσης και να προκαλεί ανάφλεξη του οχήματος. Η κεφαλή αυτής της ρουκέτας είναι κατά τέτοιο τρόπο κατασκευασμένη, έτσι ώστε να περνά, να διαπερνά υλικά τα οποία είναι θωρακισμένα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο μάρτυρας όμως δεν τα ξέρει. Εγώ δε σας έδωσα να κάνετε ερώτηση. Ελάτε κα Κούρτοβικ κάνετε κι εσείς μια ερώτηση, να μην κρατάμε τον μάρτυρα.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Είπα ότι έχει τη δυνατότητα να προκαλέσει την έκρηξη του άρματος, είπα ότι ακινητοποιεί το άρμα αλλά δεν προκαλεί την έκρηξη. Αυτό προκύπτει βεβαίως από την Έκθεση Πραγματογνωμοσύνης, ότι προκαλεί σε κώνο 30 μοιρών αν θυμάμαι.....

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί να τα κάνω εγώ αυτά;

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εξηγώ το τί είπα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα αναγνώσω τα έγγραφα για να ενημερωθούμε.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Λέει κάτι που με αφορά και οφείλω να διευκρινίσω. Αποδεικνύεται πάντως, ίσως ότι δεν ξέρω τόσο καλά τον χειρισμό των ρουκετών, όπως με έψεξε ο συνάδελφός μου.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τώρα θα φέρουμε κι έναν από τα τεθωρακισμένα κι έναν απ’ το πυροβολικό κι έναν από τις καταδρομές, να φέρουμε 3-4 εδώ να μας τα λένε. Έχουμε μια Έκθεση, θα τη διαβάσουμε και αν δεν είναι ικανοποιητική.....

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Η ερώτηση που έχω να κάνω στον μάρτυρα κ. Πρόεδρε, ίσως απευθύνθηκε από εσάς και μου διέφυγε γιατί ασχολούμην με κάτι άλλο, αν είναι έτσι θα με διορθώσετε. Βρισκόσαστε δίπλα στον άνθρωπο που χτυπήθηκε και έχασε τη ζωή του. Εσείς σωθήκατε, δεν πάθατε τίποτα, ή τραυματιστήκατε ελαφρά, αν είδα καλά. Τί ήταν αυτό που εμπόδισε το να επέλθει και ως προς εσάς το μοιραίο;

κ.ΜΠΑΚΑΣ: Ο συνάδελφος ήταν πιο ψηλός από μένα, οπότε ήταν πιο ψηλά στο λεωφορείο, κι εγώ ήμουν καθιστός, δηλαδή είχα τεντώσει τα πόδια μου....

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δηλαδή αν κάποιος ήταν πιο κοντός.... δηλαδή μόνο ένας ψηλός μπορούσε να κινδυνεύει;

κ.ΜΠΑΚΑΣ: Εάν ήμουν στο ίδιο ύψος, σίγουρα θα με χτυπούσε κι εμένα.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ο συνάδελφός σας που βρισκόταν δίπλα στην πόρτα του λεωφορείου όπου και εξερράγη η ρουκέτα, έπαθε κάτι; Γνωρίζετε αν έπαθε κάτι; Ο συνάδελφός σας που βρισκόταν, ήταν ο προηγούμενος μάρτυρας, ο κ. Πουλημενέας. Βρισκόταν ακριβώς δίπλα στην πόρτα του λεωφορείου όπου έσκασε η ρουκέτα.

κ.ΜΠΑΚΑΣ: Δε γνωρίζω πού βρισκόταν.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Γνωρίζετε αν έπαθε τίποτα; Γνωρίζετε αν έπαθαν τίποτα τα άτομα που κάθονταν δίπλα στην πόρτα;

κ.ΜΠΑΚΑΣ: Δεν το γνωρίζω σε ποια θέση βρίσκονταν αυτά τα άτομα που τραυματίστηκαν.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ελάτε κ. Ανδρωνή παρακαλώ. Εσείς παρίστασθε ως πολιτικός ενάγων. Δεν θα ορκιστείτε. Πείτε μου λοιπόν, τί έγινε εκείνη την ημέρα. Υπηρετούσατε καιρό στα ΜΑΤ κατ’ αρχήν;

κ. ΑΝΔΡΩΝΗΣ: Περίπου τρία χρόνια.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήσαστε παλαιότερα σε άλλη υπηρεσία;

κ. ΑΝΔΡΩΝΗΣ: Όταν βγήκα από τη Σχολή πήγα εκεί πέρα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Φύγατε από Καισαριανή με κατεύθυνση πού;

κ. ΑΝΔΡΩΝΗΣ: Ιπποκράτους και Καλλιδρομίου.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Φτάσατε εκεί;

κ. ΑΝΔΡΩΝΗΣ: Μάλιστα, αλλά υπήρχε πρόβλημα λόγω του ότι το όχημα είναι ογκώδες, δε μπορέσαμε να παραμείνουμε και από κει και μετά, κατόπιν εντολής, μεταβήκαμε στη Χαριλάου Τρικούπη.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σταθμεύσατε το αυτοκίνητο;

κ. ΑΝΔΡΩΝΗΣ: Μάλιστα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί ώρα περίπου;

κ. ΑΝΔΡΩΝΗΣ: Γύρω στις 22:30.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βγήκατε καθόλου έξω από το αυτοκίνητο;

κ. ΑΝΔΡΩΝΗΣ: Όχι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μείνατε εκεί και κουβεντιάζατε;

κ. ΑΝΔΡΩΝΗΣ: Μάλιστα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πού καθόσασταν εσείς, με ποιον δίπλα;

κ.ΑΝΔΡΩΝΗΣ: Ήμουν δίπλα στον οδηγό ο οποίος είχε έρθει στο πίσω μέρος, ήταν από τα δεξιά μου, από τα αριστερά υπήρχε κάποιο κενό και ήταν ο συγχωρεμένος.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο Βαρής πού καθότανε;

κ.ΑΝΔΡΩΝΗΣ: Ήταν μισό, ένα μέτρο παραδίπλα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παραδίπλα σας. Τι έγινε λοιπόν κάποια στιγμή, που χάθηκε αυτή η ησυχία που καθόσαστε και κουβεντιάζατε, η ανιαρή τέλος πάντων στιγμή. Διότι το να κάθεσαι και να περιμένεις ένα αυτοκίνητο δεν είναι και τόσο ευχάριστο βέβαια. Τι συνέβη κάποια στιγμή που ξεφύγαμε από τα συνηθισμένα;

κ.ΑΝΔΡΩΝΗΣ: Έγινε η έκρηξη.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι ακριβώς;

κ.ΑΝΔΡΩΝΗΣ: Είδα την λάμψη, τινάχτηκα και ένα κάψιμο στο πάνω μέρος..

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και νιώσατε κάψιμο, θερμότητα νιώσατε; Το κάψιμο τι ήταν;

κ.ΑΝΔΡΩΝΗΣ: Εγώ είχα ψιλοκαψίματα από θραύσματα στο πάνω σημείο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από θραύσματα;

κ.ΑΝΔΡΩΝΗΣ: Έτσι μου είπε ο γιατρός, έτσι λέω.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι θραύσματα ήταν αυτά, από τι αντικείμενα;

κ.ΑΝΔΡΩΝΗΣ: Δεν μου το προσδιόρισε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν από κομμάτι αυτού του βλήματος που εκτοξεύτηκε; Ήταν από του λεωφορείου μικρά κομματάκια;

κ.ΑΝΔΡΩΝΗΣ: Κοιτάξτε, όταν πήγαμε στο νοσοκομείο, εκτός από το κούτελο που είχα ένα θραύσμα, με ξύλο και λαμαρίνα που βγάλανε μέσα και στο χείλος, τα υπόλοιπα είπαν είναι ή κάτι πυρακτωμένο που έκαψε, ή γυαλάκια γιατί δεν φαινότανε πουθενά σε ακτινογραφία.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν φαινότανε. Νιώσατε λοιπόν το κάψιμο, ήταν απ’ αυτά τα κομμάτια μάλλον που λέτε.

κ.ΑΝΔΡΩΝΗΣ: Συμπεραίνω.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν νιώσατε μια φλόγα εκεί μέσα να σας καίει, να κάνει, όλα εκεί το πρόσωπό σας, τι νιώσατε; Ή δεν θυμάστε;

κ.ΑΝΔΡΩΝΗΣ: Δεν θυμάμαι, έγιναν πολύ γρήγορα. Επήλθε μετά απ’ αυτό σε σύντομο χρονικό διάστημα ακόμα μια έκρηξη.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς λοιπόν μόλις έγινε αυτό τέλος πάντων η έκρηξη και νιώσατε αυτά τα καψιματάκια που λέτε, τι κάνατε; Βγήκατε έξω, μείνατε μέσα;

κ.ΑΝΔΡΩΝΗΣ: Κινήθηκα προς την μπροστινή έξοδο του λεωφορείου για να βγω, προτού κατεβώ κάτω φώναξε ο συνάδελφος Πουλημενέας ότι υπάρχει άλλος συνάδελφος μέσα ο οποίος δεν έχει βγει και πήγα γύρισα πίσω να βοηθήσω το συνάδελφο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και ήταν ποιος;

κ.ΑΝΔΡΩΝΗΣ: Ήταν ο Βαρής.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο οποίος ήταν πεσμένος κάτω;

κ.ΑΝΔΡΩΝΗΣ: Έτσι όπως ήταν ξαπλωμένος δεν έδειχνε ?όταν δοκιμάσαμε να τον μετακινήσουμε, είδαμε ότι έχει ξεκολλήσει το πίσω μέρος του κεφαλιού.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον βγάλατε έξω, ή τον αφήσατε;

κ.ΑΝΔΡΩΝΗΣ: Ναι τον βγάλαμε, ήρθε και ο κ. Αμράζης και βοηθήσαμε και τον βγάλαμε έξω.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και τι κάνατε μετά ταύτα; Πήγατε πουθενά εσείς σε κανένα νοσοκομείο;

κ.ΑΝΔΡΩΝΗΣ: Ναι. Είχε έρθει ένα περιπολικό και μας πήγανε στο νοσοκομείο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μείνατε στο νοσοκομείο καθόλου;

κ.ΑΝΔΡΩΝΗΣ: Μια μέρα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τώρα είστε καλά απ’ όλα αυτά;

κ.ΑΝΔΡΩΝΗΣ: Εντάξει.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λέω εάν σας άφησε κάτι.

κ.ΑΝΔΡΩΝΗΣ: Όχι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εκτός απ’ αυτό το βλήμα που λέτε και αυτό το περιστατικό που είδατε νεκρό τον συνάδελφό σας. Πεσμένο, αιμόφυρτο τέλος πάντων, ακούσατε κανέναν άλλο κρότο;

κ.ΑΝΔΡΩΝΗΣ: Σας είπα, μετά την έκρηξη αυτή, υπήρξε και δεύτερη έκρηξη σε σύντομο χρονικό διάστημα, δεν μπορώ να πω, σε δυο δευτερόλεπτα, ή σε πόσο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η οποία ήταν μέσα στο αυτοκίνητο ή έξω;

κ.ΑΝΔΡΩΝΗΣ: Εκτός.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε ποιο μέρος δηλαδή σε σχέση με το αυτοκίνητο;

κ.ΑΝΔΡΩΝΗΣ: Μετά έμαθα, γιατί δεν παρέμεινα στο σημείο, έφυγα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ούτε είδατε αν έσκασε κοντά, δίπλα, πιο πέρα;

κ.ΑΝΔΡΩΝΗΣ: Όχι. Απ’ ότι μου είπαν μετά και διάβασα, ότι έσκασε στο πίσω μέρος του λεωφορείου.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποια κατά την αντίληψή σας ήταν η πρόθεση αυτού, ή αυτών των ανθρώπων που πετάξανε το βλήμα, αυτό που λέτε εσείς την ρουκέτα και την χειροβομβίδα; Ή το ένα ή το άλλο και τα δυο μαζί πέστε μου ποια ήταν η πρόθεσή τους; Να εκφοβίσουν, να τραυματίσουν, να σκοτώσουν; Τι;

κ.ΑΝΔΡΩΝΗΣ: Να σκοτώσουν όσους ήταν, ή όσους περισσότερους μπορούσαν μέσα από το λεωφορείο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και πώς δεν έγινε αυτό και σκοτώθηκε μόνο ένας; Και μερικοί δεν τραυματίστηκαν κιόλας; Πώς δεν έγινε αυτό; Τι ήταν αυτό που έκανε να μην επέλθει που λένε το αποτέλεσμα, που υποθετικά εσείς αποδίδετε στους δράστες;

κ.ΑΝΔΡΩΝΗΣ: Τι να σας πω.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν μπορείτε να ξέρετε. Μήπως δεν έσκασε στο σωστό σημείο, μήπως δεν είχε την κατάλληλη γέμιση; Εσείς πάντως δεν ξέρετε να δώσετε πουθενά την εξήγηση;

κ.ΑΝΔΡΩΝΗΣ: Ναι, ναι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η χειροβομβίδα πάλι; Όποιος θέλει να σκοτώσει δεν την πετάει μέσα στο λεωφορείο; Μπορούσε να πεταχτεί μέσα στο λεωφορείο η χειροβομβίδα ή όχι;

κ.ΑΝΔΡΩΝΗΣ: Από έξω εσωτερικά όχι. Αυτό ήταν προσωπική μου εκτίμηση ότι ρίχτηκε για όσους είναι έξω, ή έχουν βγει έξω να χτυπήσει αυτούς.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ένας που ήταν απέξω, δεν έβλεπε εάν υπήρχε κανένας έξω ή όχι; Ένας που πέταγε την χειροβομβίδα από το σημείο εκείνο εκεί, δεν μπορούσε να δει, εάν υπάρχουν άνθρωποι στο δρόμο, δεν υπάρχουν άνθρωποι στο δρόμο;

κ.ΑΝΔΡΩΝΗΣ: Εννοείτε από την κάτω μεριά του parking; Γιατί δεν γνωρίζω εάν πετάχτηκε από το σημείο που στήσανε και ρίξανε την ρουκέτα, οπτική επαφή δεν υπάρχει. Είναι ψηλός ο τοίχος.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από σημείο που λέτε το πίσω μέρος που λέτε, από πού λέτε να την πετάξανε από το ίδιο σημείο που έφυγε η ρουκέτα, ή ίσως από κάποιο άλλο;

κ.ΑΝΔΡΩΝΗΣ: Δεν το γνωρίζω.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν μπορείτε να ξέρετε. Εγώ δεν μπορώ να ρωτήσω τίποτα άλλο. Ο κ. Εισαγγελεύς αν έχει, από της έδρας δεν υπάρχει. Έχει κάτι ο κ. Εισαγγελεύς.

Β.ΜΑΡΚΗΣ: Εγώ θα ρωτήσω κάτι, άκουσα αυτό που καταθέσατε, ότι σας έβγαλαν από το κεφάλι ένα κομμάτι λαμαρίνα με ξύλο είπατε. Μπορείτε να μας δείξετε, από πού ακριβώς; Το σημάδι που έχει μείνει δηλαδή.

κ.ΑΝΔΡΩΝΗΣ: Το ένα κομμάτι ήταν εδώ, είναι εδώ, το οποίο έχω ακόμα ένα γυαλάκι μέσα, το οποίο δεν με ενοχλεί δεν το βγάζω.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Παπαδημητρίου.

Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Τραυματιστήκατε, τα σωματικά προβλήματα πιστεύω έχουν ξεπεραστεί. Επειδή είδατε τον Βαρή εκείνη τη στιγμή, τα ψυχολογικά προβλήματα τα έχετε ξεπεράσει από τότε μέχρι σήμερα;

κ.ΑΝΔΡΩΝΗΣ: Δεν σβήνει.

Ε.ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Σβήνει τίποτα; Σβήνουν αυτά;

κ.ΑΝΔΡΩΝΗΣ: Όχι.

Ε.ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Έχετε έντονα ψυχολογικά προβλήματα; Πείτε το.

κ.ΑΝΔΡΩΝΗΣ: Όταν αναφερθούμε σ’ αυτό, εντάξει, είναι λιγάκι ψυχοφθόρο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γι’ αυτό μην τον πολυφορτίζουμε τον άνθρωπο.

Ε.ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Σταματώ εδώ, δεν κάνω άλλη ερώτηση.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό είπα και εγώ γιατί ο άνθρωπος, ειδικά αυτόν τον είδα έτσι λίγο. Δεν θέλει κανείς κάτι; Η κα Κούρτοβικ. Και εσείς ελάτε.

Κ.ΚΕΡΑΤΣΑΣ: Ξέρετε κάποια, από την όποια εμπειρία σας, στρατιωτική ή αστυνομική, ξέρετε εσείς καμία χειροβομβίδα, είτε είναι επιθετική, είτε αμυντική να μην περιέχει και να μην εκτοξεύει θραύσματα;

κ.ΑΝΔΡΩΝΗΣ: Δεν μπορώ να σας απαντήσω.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν γνωρίζει λέει καθόλου απ’ αυτά τα πράγματα. Εσείς κυρία Κούρτοβικ που ζητήσατε το λόγο και μετά ο κ. Παπαδάκης.

Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κύριε μάρτυρα, έχετε ακούσει εάν η συγκεκριμένη οργάνωση είχε κάνει άλλες επιθέσεις σε άλλα λεωφορεία;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχει παρασταθεί, δεν είναι πολιτική αγωγή;

(Διαλογικές Συζητήσεις)

Ε.ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Παρίσταμαι σαν συνήγορος της πολιτικής αγωγής για τους εν ζωή αστυνομικούς τους 11, για όλους ναι, ναι. Και για την Γεωργία Βαρή.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχουν παραστεί όλοι.

Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ο Πουλημενέας ορκίστηκε, δεν ήταν τραυματίας και είπε μάλιστα ότι δεν είμαι πολιτικός ενάγων.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εδώ δεν πάει για τον τραυματισμό. Έχετε υπόψη σας ότι εδώ δικάζουμε απόπειρα ανθρωποκτονίας. Δεν έχει σημασία εάν τραυματίστηκε ή όχι.

Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Επειδή ρωτήθηκε ο προηγούμενος.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον ρώτησα και μου λέει, δεν τραυματίστηκα. Αλλά τον ρώτησα στην αρχή, παρίσταται ως πολιτική αγωγή; Ναι μου είπαν και δεν τον ρώτησα. Το βεβαιώνει και ο Γραμματέας, έχει περάσει στα πρακτικά αυτό στην αρχή. Ελάτε παρακαλώ.

Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Η ερώτηση ήταν, αν είχε υποπέσει στην αντίληψή σας σαν άλλες φορές, είχαν γίνει επιθέσεις αυτής της οργάνωσης της 17Ν σε άλλα αυτοκίνητα της Αστυνομίας.

κ.ΑΝΔΡΩΝΗΣ: Στην Υπηρεσία γνωρίζαμε για την κλούβα των ΜΑΤ που λέγανε στο Κάραβελ ότι έγινε επίθεση τρομοκρατική από εκεί και πέρα μας ζητούσαν να παίρνουν κάποια μέτρα προστασίας.

Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Είχατε ακούσει για του Ρέντη ότι είχε γίνει μια άλλη επίθεση;

κ.ΑΝΔΡΩΝΗΣ: Μάλιστα?.

Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Θέλω κύριε Πρόεδρε να τον ρωτήσω, τις προηγούμενες ενέργειες, είχε γνώση του εάν είχαν σκοτωθεί άνθρωποι; Και πόσες φορές;

κ.ΑΝΔΡΩΝΗΣ: ΄Ότι δημοσιευόταν στις εφημερίδες, που λέγανε η τηλεόραση, αυτά.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ότι έλεγαν οι τηλεοράσεις, αυτά ήξερε.

Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Λέτε ότι από τύχη σωθήκατε. Και ότι ήθελαν να σας χτυπήσουν όλους, γιατί δεν το πέτυχαν; Λέτε;

κ.ΑΝΔΡΩΝΗΣ: Δεν το γνωρίζω γιατί δεν το πέτυχαν.

Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Γιατί δεν σας σκότωσαν, ήθελαν να σας σκοτώσουν, γιατί δεν σας σκότωσαν όμως;

κ.ΑΝΔΡΩΝΗΣ: Αυτό δεν το γνωρίζω να σας το πω, για ποιο λόγο δεν σκοτώθηκα.

Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Όχι γιατί αφού απέβλεπαν στο να σας σκοτώσουν, πώς δεν επήλθε αυτό το αποτέλεσμα; Αυτό σας ρώτησε και το Δικαστήριο και σας ρωτάω και εγώ, για να κάνω μια παρατήρηση, να κάνω ένα σχολιασμό.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον ρώτησα εγώ κυρία Κούρτοβικ, μου λέει από τύχη λέω, τι να κάνουμε τώρα. Κάντε τον σχολιασμό, βεβαίως να τον κάνετε. Ελάτε κύριε Παπαδάκη.

Κ.ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Κύριε μάρτυρα, από την χειροβομβίδα τραυματίστηκε κανένας;

κ.ΑΝΔΡΩΝΗΣ: Δεν είμαι σε γνώση να το πω, εάν στη δεύτερη έκρηξη τραυματίστηκε κανένας?

Κ.ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Να θυμίσω λίγο την κατάθεσή σας που δώσατε εκείνη την ημέρα στις 6.30 το πρωί λίγες ώρες μετά; «Θέλω να διευκρινίσω στο σημείο αυτό, ότι άκουσα δυο εκρήξεις με διαφορά μεταξύ τους πέντε περίπου δευτερόλεπτα. Η πρώτη έκρηξη ήταν αυτή που προκάλεσε τον τραυματισμό μας και την ζημιά στο λεωφορείο. Ενώ η άλλη πιστεύω, ότι σημειώθηκε κάπου κοντά στο λεωφορείο, αλλά όχι πάνω σ’ αυτό.›

Το θυμάστε είναι έτσι;

κ.ΑΝΔΡΩΝΗΣ: Ναι, δεν γνωρίζω που έσκασε η δεύτερη έκρηξη.

Κ.ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Υπήρξε κανείς έξω από το λεωφορείο που να τραυματιστεί από την χειροβομβίδα; Είχε προλάβει να βγει κανείς έξω από το λεωφορείο;

κ.ΑΝΔΡΩΝΗΣ: Μερικά άτομα ναι.

Κ.ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Σε πέντε δευτερόλεπτα ποιος είχε βγει;

κ.ΑΝΔΡΩΝΗΣ: Οι σκοποί.

Κ.ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ποιος; Δεν ξέρετε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Βρουβάκης να έρθει. Ελάτε κύριε Βρουβάκη εσείς. Και αυτός παρίσταται ως πολιτικός ενάγων, επομένως δεν ορκίζεται. Ήσασταν στα ΜΑΤ εκείνη την εποχή;

κ.ΒΡΟΥΒΑΚΗΣ: Μάλιστα κύριε Πρόεδρε, ήμουν νέος αστυφύλακας, ήμουν στα ΜΑΤ εκείνη την εποχή.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είστε από την Κρήτη;

κ.ΒΡΟΥΒΑΚΗΣ: Είμαι από τα Χανιά.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι ακριβώς αντιληφθήκατε εκείνη την ημέρα; Σας στείλανε κάπου σε ένα συγκεκριμένο σημείο?

κ.ΒΡΟΥΒΑΚΗΣ: Μια από τις συνεχείς υπηρεσίες που κάναμε ήταν και εκείνη η νυχτερινή υπηρεσία. Μας στείλανε στο συγκεκριμένο σημείο, σταθμεύσαμε στο parking και ξαφνικά μας χτύπησαν από πίσω με μια ρουκέτα και μια χειροβομβίδα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Που καθόσαστε εσείς;

κ.ΒΡΟΥΒΑΚΗΣ: Ήμουν, η πιο κοντινή πλάτη ήμουν στο πίσω μέρος του λεωφορείο, για να μπορέσει να καταλάβει το σεβαστό Δικαστήριο, το λεωφορείο έχει πίσω πόρτα και η πόρτα έχει τζάμι. Πιστεύω ότι ήθελαν να βάλουν την ρουκέτα από το πίσω τζάμι, έτσι ώστε να μας σκοτώσουν όλους. Δεν τα κατάφεραν, γιατί βοήθησε ο Θεός όπως πιστεύω και σκοτώθηκε ο συνάδελφος ο οποίος καθόταν στο μέσο του λεωφορείου.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πώς έγινε τώρα, μπήκε από εκεί από το πίσω, έκανε ζικ – ζακ πώς γίνονται αυτά τα πράγματα;

κ.ΒΡΟΥΒΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, η ρουκέτα με την τεράστια ταχύτητα που έχει, είναι όπως ένα βλήμα πυροβόλου, εξοστρακίζεται κάπου χτύπησε, τώρα εάν χτύπησε στο τοίχο, στο τοιχίο που ήταν πίσω, εάν χτύπησε σε κλαδί, δεν γνωρίζουμε πού ακριβώς χτύπησε, ούτε γνωρίζουμε και ποιος την έριξε, δεν ξέρουμε εάν την έριξαν οι συγκεκριμένοι κατηγορούμενοι, δεν τους έχουμε δει, δεν είδα κάποιον να την ρίξει εναντίον μου. Εγώ ήμουν μέσα στο λεωφορείο. Πήρε στροφή η ρουκέτα και ενώ ήταν να μπει από το πίσω τζάμι, πήρε στροφή και μπήκε από το πλάι του λεωφορείου, με αποτέλεσμα το ατσάλι που έχει μπροστά, το σίδερο η ρουκέτα, όπως καθότανε ο συνάδελφος στο μέσο του λεωφορείου, του πήρε το μισό κεφάλι, όπως κόβουμε μια φέτα καρπούζι, έτσι από εδώ.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το είδατε με τα μάτια σας;

κ.ΒΡΟΥΒΑΚΗΣ: Όχι μόνο το είδα, αυτά τα χέρια πιάσανε τα μυαλά και τα βάζανε μέσα. Και θέλω να πω στους κυρίους εδώ, να πούνε μια συγνώμη, στην μάνα του παιδιού, να πούνε μια συγνώμη, να σηκωθούν να πούνε, κάναμε λάθος, σκοτώσαμε ένα φτωχό παιδί.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εμείς ψάχνουμε για την αλήθεια και να αποδώσουμε τις ευθύνες.

κ.ΒΡΟΥΒΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, εάν το κάνανε, εάν είναι αυτοί. Τώρα μια συγνώμη στη μάνα του που έβαλε το παιδί στο χώμα. Όποια και αν είναι η απόφαση, το παιδί από το χώμα δεν βγαίνει κύριε Πρόεδρε. Εγώ το κατέβασα στο χώμα το παιδί και το έθαψα. Δεν βγαίνει από το χώμα. Ας πούνε μια συγνώμη, να σηκωθούν να πούνε, κάναμε λάθος, σκοτώσαμε ένα παιδί.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο Πρόεδρος δεν μπορεί να κάνει τον κατηγορούμενο να του πει να ζητάει συγνώμη όπως ξέρετε. Αν στο τέλος στην απολογία του, θελήσει ο ίδιος να πει ότι έκανα λάθος, ή τα έκανα αυτά ναι, αλλά έκανα λάθος, ζητώ συγνώμη, ας τα πει μόνος του. Εμείς τώρα κάθε τόσο να του λέμε?

κ.ΒΡΟΥΒΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε ήμασταν οκτώ μήνες στα ΜΑΤ. Ήρθαμε από την επαρχία, ο συγχωρεμένος ο συνάδελφος φόρτωνε τσιμέντα στο ΤΙΤΑΝ αυτή ήταν η εργασία του, εγώ ήμουν αγρότης σε ένα ορεινό χωριό των Χανίων. Και ήρθαμε να βγάλουμε με αξιοπρέπεια ένα κομμάτι ψωμί. Δεν γνωρίζω ποιοι μας χτύπησαν, δεν το γνωρίζω. Αλλά εάν είναι αυτοί και είναι άνδρες να σηκωθούν να μιλήσουν να πούνε συγνώμη στην μάνα του, που είχε ένα παιδί και της το βάλανε στο χώμα. Και εάν αυτοί από πολύτεκνη οικογένεια που είμαι και εγώ, να πούνε, ξέρουμε πώς βγαίνει το ψωμί και πώς αγωνιζόμαστε. Τι να πούμε και στους κ. συνήγορους, εάν ήταν 15 μέτρα, εάν η χειροβομβίδα ήταν επιθετική ή αμυντική, αν ήταν 20 μέτρα, τι να κάνουμε;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλώ να μην τα βάζουμε με τους συνηγόρους, είναι ιερό το έργο του συνηγόρου. Δεν μπορώ εγώ, ξέρετε, καθένας βρίσκεται σε δύσκολη θέση και δεν κάθονται πάντα εκείνοι οι οποίοι πρέπει εδώ και πρέπει οι συνήγοροι να κάνουν το καθήκον τους όπως μπορούν αυτοί και όπως θεωρούν αυτοί. Και απ’ ότι βλέπω είναι μέσα στα όρια της ευπρέπειας όλοι, μη τα βάζουμε με τους συνηγόρους.

κ.ΒΡΟΥΒΑΚΗΣ: Ζητώ συγνώμη για την ένταση.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έτσι. Και οι συνήγοροι πρέπει να είναι σεβαστοί απ’ όλους και όσο μπορώ προσπαθώ και εγώ να προβάλω ότι και η Ελλάδα έχει ένα νομικό πολιτισμό ανώτερο απ’ όλες τις άλλες χώρες. Ούτε μαλώνουν μεταξύ τους, έχουμε κρατήσει ένα ωραίο?μη το χαλάμε. Βέβαια έχετε την αγανάκτησή σας, συμμερίζομαι, την συγκίνησή σας, ξαναζείτε ένα γεγονός, πολύ τραγικό που συγκλονίζει, αλλά από εκεί και πέρα ας είμαστε ψύχραιμοι για να δούμε παρακάτω τι έγινε.

Μετά ταύτα λοιπόν όταν έγινε αυτό το περιστατικό, με την ρουκέτα που λέτε και μπροστά η κεφαλή, ακούστηκε και η χειροβομβίδα. Η χειροβομβίδα πού έπεσε ακριβώς;

κ.ΒΡΟΥΒΑΚΗΣ: Περίπου στο πίσω μέρος του λεωφορείου., αν ήταν κοντά στον πίσω τροχό, αν ήταν κοντά στην πίσω πόρτα, αυτό που γνωρίζω συγκεκριμένα βέβαια, ότι η χειροβομβίδα ήταν κοντά κάτω στο λεωφορείο, ένα θραύσμα της χειροβομβίδας με πήρε εδώ στο πόδι..

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας χτύπησε η χειροβομβίδα;

κ.ΒΡΟΥΒΑΚΗΣ: Βεβαίως, βεβαίως, το σημάδι υπάρχει ακόμα, όπως υπάρχουν στα μούτρα μου τα σημάδια από τα γυαλιά. Από τα τζάμια. Και εγώ νόμιζα ότι μου έβγαλε το στομάχι μου, αγκάλιασα τον συνάδελφο και τον παρακινούσα να μιλήσει, αν είναι καλά. Διαπίστωσα τότε, κατέβηκα τελευταίος, δεν είχα κατέβει από το λεωφορείο, φώναξα τους συναδέλφους, είχαν αντιληφθεί τι γινότανε, είχαν φθάσει τα περιπολικά όταν κατέβηκα εγώ και οδηγηθήκαμε στο νοσοκομείο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μάλιστα. Θέλω να μου πείτε τώρα κάτι άλλο. Αυτός που έκανε αυτή την ενέργεια, ή αυτοί τέλος πάντων, είπαμε δεν ξέρουμε ποιοι είναι, το είπατε εσείς, ψάξτε να τους βρείτε εσείς που είστε δικαστήρια κλπ, εγώ σας λέω τι έπαθα και τι είδα. Τι σκοπό εσείς νομίζατε ότι είχαν, να εκφοβίσουν, να τραυματίσουν, να σκοτώσουν, τι απ’ όλα;

κ.ΒΡΟΥΒΑΚΗΣ: Θα σας πω μια λέξη και αυτή πιστεύω ότι τα λέει όλα. Να μας ξεκληρίσουν κύριε Πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να σας σκοτώσουν όλους, αυτό δεν σημαίνει να ξεκληρίσουν; Να σας σκοτώσουν όλους όσους ήσασταν μέσα στο λεωφορείο;

κ.ΒΡΟΥΒΑΚΗΣ: Αν έμπαινε η ρουκέτα από το πίσω τζάμι, όπως εκεί σημάδεψαν, και ας το πούνε, αν είναι αυτοί, δεν θα έμενε ούτε ένας.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γιατί δεν θα έμενε ούτε ένας;

κ.ΒΡΟΥΒΑΚΗΣ: Η δύναμη με την οποία ήρθε το ατσάλι έτσι όπως χτύπησε στο τοίχο, δημιούργησε στο τοίχο μια λακκούβα, πέρασε από το τζάμι, πέρασε μέσα, έκοψε το μισό κεφάλι του συναδέλφου και χτύπησε στο τοίχο, δημιούργησε μια λακκούβα, στην οποία μπορούμε να πούμε πώς είχε και 3 και 4 πόντους βάθος. Έχει απίστευτη δύναμη.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ας πούμε ότι πετύχαινε στο τζάμι, θα το τρύπαγε το τζάμι βέβαια, δεν είναι κανένα εμπόδιο σοβαρό, δεν θα πέρναγε από το άλλο τζάμι;

κ.ΒΡΟΥΒΑΚΗΣ: Εμείς είμαστε μαζεμένοι?

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι σας λέω εκείνη την ώρα, δεν θα μπορούσε, εάν χτυπούσε στο τζάμι, να περάσει από το άλλο τζάμι και να μην σας πειράξει κανέναν?

κ.ΒΡΟΥΒΑΚΗΣ: Όχι κύριε Πρόεδρε, γιατί το λεωφορείο είναι από την πίσω πλευρά. Αν έμπαινε από το πίσω τζάμι, όπως ήμασταν εμείς μαζεμένοι μέσα, από το πίσω τζάμι, όχι από ένα πλαϊνό τζάμι να περάσει από το άλλο και να μην γίνει τίποτα, από το πίσω τζάμι θα έμπαινε σε όλα τα σώματά μας μέσα, όπως ήμασταν μαζεμένοι πίσω.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και αν πέρναγε μέσα – μέσα και δεν χτύπαγε κανέναν; Εσείς ήσαστε δεξιά – αριστερά. Εάν χτύπαγε λοιπόν μέσα από την μέση, μπορεί και να μην χτύπαγε κανέναν;

κ.ΒΡΟΥΒΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε το είχαν προγραμματίσει πολύ καλά. Το απίστευτο και το απίθανο ήταν αυτό που συνέβη, να χτυπήσει και να εξοστρακιστεί και να μπει από τη μέση.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και δεν μου λέτε αυτή η ρουκέτα, είναι όποιον τρυπάμε, ή έχει κάποια δύναμη, αέρια?

κ.ΒΡΟΥΒΑΚΗΣ: Δεν έχω ιδιαίτερες γνώσεις.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κάποια δύναμη αέρια;

κ. ΒΡΟΥΒΑΚΗΣ: Δεν έχω ιδιαίτερες γνώσεις.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλά, δεν θα σας ρωτήσω άμα δεν ξέρετε. Η χειροβομβίδα πάλι τί νόημα είχε; Να σκοτώσει κανέναν;

κ. ΒΡΟΥΒΑΚΗΣ: Βεβαίως για να σκοτώσει.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιον να σκοτώσει;

κ. ΒΡΟΥΒΑΚΗΣ: Αν κάποιος άνοιγε και έβγαινε, γι αυτό και καθυστέρησε η χειροβομβίδα ή αν κάποιος τους ακολουθούσε ή εάν κάποιος κάτι είχε αντιληφθεί, αυτό το νόημα έχει η χειροβομβίδα. Να ρίξουν την χειροβομβίδα να τον καθηλώσουν.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ τα άκουσα αυτά που είπατε.

Ο κ. Εισαγγαλεύς.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Στην ερώτηση του κ. Προέδρου συνέχεια. Σε ποιο ύψος ήταν το λεωφορείο και ποιο ύψος είχε αυτός που έριξε την ρουκέτα; Εννοώ ότι και ο επάνω.

κ. ΒΡΟΥΒΑΚΗΣ: Αυτός που έριξε την ρουκέτα σημάδεψε από πίσω προς τα πάνω. Δηλαδή δεν ήταν στην ίδια ευθεία.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Προς τα πάνω ή προς τα κάτω;

κ. ΒΡΟΥΒΑΚΗΣ: Σημάδεψε προς την ευθεία την δικιά μας, να έρθει η ρουκέτα μέσα.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ήσασταν στο ίδιο επίπεδο;

κ. ΒΡΟΥΒΑΚΗΣ: Όχι, δεν ήμασταν ακριβώς στο ίδιο επίπεδο.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ή εκείνος ήταν ψηλότερα από σας;

κ. ΒΡΟΥΒΑΚΗΣ: Εμείς ήμασταν ψηλότερα από αυτόν.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ψηλότερα εσείς από εκείνον; Καταλάβατε τί ρωτώ; Εσείς είστε στο parking.

κ. ΒΡΟΥΒΑΚΗΣ: Στο parking.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Έχετε ένα τοιχίο πίσω σας.

κ. ΒΡΟΥΒΑΚΗΣ: Ναι.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Το τοιχίο αυτό πόσο ψηλό ήταν;

κ. ΒΡΟΥΒΑΚΗΣ: Ήταν ψηλό κοντά στο τζάμι του λεωφορείου. Περίπου στην ίδια ευθεία μάλλον, ίσως.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Το λεωφορείο τί ύψος έχει;

κ. ΒΡΟΥΒΑΚΗΣ: Το λεωφορείο από το έδαφος έχει περίπου στα 2 μέτρα ύψος, 2,20.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ο τοίχος είχε 2 μέτρα λιγότερο ή περισσότερο;

κ. ΒΡΟΥΒΑΚΗΣ: Λιγότερο από 2 μέτρα ήταν ο τοίχος.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μήπως δεν έχετε αντιληφθεί τί ερωτώ;

κ. ΒΡΟΥΒΑΚΗΣ: Αν μπορείτε να είστε λίγο πιο σαφής γιατί ......

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: (Εκτός μικροφώνου)

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, υπάρχουν ορισμένα δεδομένα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Παπαδάκη, ας αφήσουμε τον κ. Εισαγγελέα να ρωτήσει.

κ. ΒΡΟΥΒΑΚΗΣ: Δεν την κατάλαβα κ. Πρόεδρε την ερώτηση.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ρωτάει πολλά ο κ. Εισαγγελεύς. Ας τον αφήσουμε να ρωτήσει.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εάν στενοχωρώ κ. Παπαδάκη, σταματάω κ. Πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, να μην σταματήσετε. Δεν θέλει ούτε να σας στενοχωρεί λέει ο κ. Εισαγγελεύς. Τί άλλο θέλετε; Ούτε να σας στενοχωρεί δεν θέλει.

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: (Εκτός μικροφώνου) Επιμένει ο κ. μάρτυρας ότι ήταν πιο χαμηλό το τοιχίο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θέλω να είμαστε σε χαμηλό τόνο και το ζητάω για να προχωράει η απόδειξη αλλιώς δεν θα προχωρήσει η απόδειξη. Ο κ. Μαρκής έχει το λόγο.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε μάρτυς, λέτε σε κάποιο σημείο στην κατάθεσή σας ότι σας έβγαλαν ένα κομμάτι οι γιατροί μέταλλο από την πλάτη.

κ. ΒΡΟΥΒΑΚΗΣ: Μάλιστα.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Πού ακριβώς στην πλάτη;

κ. ΒΡΟΥΒΑΚΗΣ: Εδώ ακριβώς, δίπλα στην σπονδυλική στήλη. Ευτυχώς όπως είπαν και οι γιατροί που δεν είχε πιάσει την σπονδυλική στήλη, θα με είχε αφήσει ανάπηρο.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Ξέρετε τώρα τί ψάχνουμε; Υπάρχει απ΄ ότι καταλαβαίνω κάποια ισχυρισμός από την Υπεράσπιση ότι δεν ήθελαν να σας σκοτώσουν, οι άγνωστοι αυτοί που πυροβόλησαν. Για να το δεχθούμε αυτό το πράγμα θα πρέπει να δεχθούμε, ξέρετε τί; Ότι υπολόγισαν ότι εσάς θα σας χτυπήσει εκεί και δεν θα σας χτυπήσει λίγο παρακάτω στην καρδιά σας παραδείγματος χάρη. Το γεγονός είναι ότι σας έβγαλαν από την πλάτη κοντά στην σπονδυλική στήλη ένα κομμάτι λαμαρίνα. Δεν θέλω τίποτε άλλο κ. Πρόεδρε.

κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Είπατε ότι χτυπηθήκατε και στο πόδι από την χειροβομβίδα.

κ. ΒΡΟΥΒΑΚΗΣ: Βεβαίως.

κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Γιατί στην ιατροδικαστική έκθεση αναφέρεται μόνο το τραύμα στην ωμοπλάτη; Λέει ακριβώς «ήδη φέρει μικράν ουλή κατά την αριστερά ωμοπλάτη απότοκον πλήρως επουλωθέντος θλαστικού τραύματος›. Δεν αναφέρει τίποτα για τραύμα στο πόδι.

κ. ΒΡΟΥΒΑΚΗΣ: Εβρισκόμουν στο χειρουργείο για τα θραύσματα στην πλάτη και στο κεφάλι μου πάνω από μία ώρα.

κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Για το πόδι λέω.

κ. ΒΡΟΥΒΑΚΗΣ: Και το είπα στους γιατρούς λέει, «τόση ώρα δεν μας έχεις πει τίποτα;›.

κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Ότι είχατε τραύμα στο πόδι.

κ. ΒΡΟΥΒΑΚΗΣ: Ότι είχα και στο πόδι.

κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Ο ιατροδικαστής γιατί δεν το διαπίστωσε;

κ. ΒΡΟΥΒΑΚΗΣ: Αυτό δεν το γνωρίζω γιατί δεν έγραψε. Ήμουν σε πολύ μεγάλη σύγχυση.

κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Γράφει ότι «νοσηλεύθηκε επί δύο μέρες στο 401, ήδη φέρει μικράν ουλή κατά την αριστερά ωμοπλάτη απότοκον πλήρως επουλωθέντος θλαστικού τραύματος›.

κ. ΒΡΟΥΒΑΚΗΣ: Εδώ φαίνονται.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έχουμε τίποτε άλλο. Η Πολιτική Αγωγή. Ο κ. Παπαδημητρίου έχει το λόγο.

Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Πριν κάνω ερώτηση στον κ. μάρτυρα, θα ήθελα να συνεχίσω την ερώτηση του κ. Εισαγγελέα για να διευκολύνω και το Δικαστήριο. Κύριε Πρόεδρε, το υπαίθριο parking έχει μία ιδιορρυθμία. Δηλαδή υπήρχε μια διαφορά ύψους.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτά είναι πληροφορίες δικές σας. Δεν τις θέλω. Ερώτηση παρακαλώ.

Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Να διευκολύνω το Δικαστήριο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν θέλω να διευκολυνθούμε τίποτα. Ερώτηση στον μάρτυρα κατευθείαν. Δεν θα βγούμε από την διαδικασία ούτε ένα πόντο.

Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Το τοιχίο που είναι πίσω στο αριστερό μέρος του μικρού parking, τί ύψος έχει;

κ. ΒΡΟΥΒΑΚΗΣ: Δεν ξέρω το ύψος. Εγώ ξέρω το σημείο που μπήκε η ρουκέτα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτά είναι αντικειμενικά τα στοιχεία, θα τα δούμε στις εκθέσεις. Μην τον παιδεύουμε τον άνθρωπο.

Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Η έκρηξη έγινε στο πάνω μέρος της πίσω δεξιάς πόρτας και στη οροφή. Είπατε ότι ήθελαν να σας σκοτώσουν όλους. Γιατί δεν σας σκότωσαν όλους στο σημείο που έγινε η έκρηξη;

κ. ΒΡΟΥΒΑΚΗΣ: Όταν εκτοξεύτηκε η ρουκέτα δεν μπήκε από εκεί που ήθελαν.

Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Μετά την έκρηξη ποια κατάσταση επικράτησε μέσα στο λεωφορείο;

κ. ΒΡΟΥΒΑΚΗΣ: Πανικός κ. Συνήγορε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να τα ξαναπεί τώρα ο άνθρωπος; ¶στε τον το καημένο. Τον λυπάμαι δηλαδή και τον ίδιο τώρα. Να βρεθεί σε τέτοια κατάσταση, να παίρνει μυαλά να τα βάζεις μέσα στο κεφάλι, να μην τα ρωτάμε πάλι. Δεν έχουμε άλλη ερώτηση φαντάζομαι από την Πολιτική Αγωγή. Κυρία Κούρτοβικ, ούτε εσείς έχετε. Ο κ. Παπαδάκης.

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Την πεποίθησή σας ότι η ρουκέτα εξοστρακίστηκε και χτύπησε από το πλαϊνό μέρος του λεωφορείου από πού την βγάζετε;

κ. ΒΡΟΥΒΑΚΗΣ: Υπήρχαν σημάδια και στο κλαδί και στον τοίχο.

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Από αυτό;

κ. ΒΡΟΥΒΑΚΗΣ: Και από το σημείο που μπήκε. Δεν μπορεί ακόμα και να σημαδέψεις δεν μπορείς να βάλεις την ρουκέτα από κείνο το σημείο που μπήκε μέσα στο λεωφορείο.

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Από κείνο το σημείο που εκτοξεύθηκε εννοείτε;

κ. ΒΡΟΥΒΑΚΗΣ: Από πίσω που μας έριξαν και να μπει η ρουκέτα από το πλάι, ακόμα και να σημαδέψεις δεν μπορείς να το βάλεις από κει.

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: ¶ρα λοιπόν είναι ένας συλλογισμός με βάση το σημείο που σας έριξαν που κατ’ εσάς απαντήσατε επανειλημμένα ότι ήταν 2 μέτρα και από κάτω προς τα πάνω και από κάποια σημάδια στο πλαϊνό μέρος.

κ. ΒΡΟΥΒΑΚΗΣ: Δεν γνωρίζω την απόσταση από το σημείο ακριβώς.

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Το είπαμε αυτό. Τίποτε άλλο ευχαριστώ.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μην εκνευρίζεστε κ. μάρτυς. Ηρεμήστε. Βλέπω ότι είστε φορτισμένος. Υπέστητε τραύματα. Ζήσατε πολύ άσχημη κατάσταση. Αύριο θα συνεχιστεί βέβαια η εξέταση των μαρτύρων της παρούσας υπόθεσης καθώς θα γίνει η υπόθεση Σεπολίων, Πετρακάκος, Κότσιας κλπ, η ρουκέτα ΒΙΟΧΑΛΚΟ και θα συνεχίσουμε με απόπειρα Παλαιοκρασσά.

Η συνεδρίαση διακόπτεται για αύριο τις 09:00.