Ένα νέο σχέδιο για ανεμογεννήτριες με τη σφραγίδα ερευνητών του MIT θα μπορούσε να δώσει λύση στο πρόβλημα της διακοπτόμενης και αναξιόπιστης παροχής ενέργειας από τον άνεμο.
Ένα νέο σχέδιο για ανεμογεννήτριες με τη σφραγίδα ερευνητών του MIT θα μπορούσε να δώσει λύση στο πρόβλημα της διακοπτόμενης και αναξιόπιστης παροχής ενέργειας από τον άνεμο.
Η πλωτή ανεμογεννήτρια υψώνεται πάνω σε μία κούφια σφαίρα από τσιμέντο, η οποία μπορεί επίσης να μετατρέψει το θαλασσινό νερό σε ηλεκτρική ενέργεια. Οι επιστήμονες λένε ότι η σφαίρα αυτή λειτουργεί ως αποθηκευτικός χώρος της πλεονάζουσας ενέργειας για ημέρες χωρίς άνεμο.
Η ιδέα πίσω από τη σφαίρα, όπως αναπτύσσεται στην επιθεώρηση IEEE Transactions, είναι αρκετά απλή: καθώς οι πλωτές ανεμογεννήτριες περιστρέφονται, διοχετεύουν το μεγαλύτερο ποσοστό της ενέργειας που παράγουν στο δίκτυο. Λίγη από αυτήν την ενέργεια, ωστόσο, προορίζεται για την άντληση θαλασσινού νερού από τις σφαίρες διαμέτρου 25 μέτρων, οι οποίες είναι τοποθετημένες στον πυθμένα.
Καθώς η ταχύτητα του ανέμου μειώνεται, οι αντλίες παύουν να λειτουργούν και το θαλασσινό νερό επιστρέφει με ορμή στη σφαίρα μέσω ενός στροβίλου, ο οποίος με τη σειρά του περιστρέφεται παράγοντας ηλεκτρική ενέργεια. Οι ερευνητές υπολόγισαν ότι μια τέτοια σφαίρα μπορεί να αποθηκεύσει έως και 6 μεγαβατώρες, ενώ χίλιες σφαίρες θα μπορούσαν να αντικαταστήσουν ένα πυρηνικό εργοστάσιο.
Οι επιστήμονες κατασκεύασαν ένα δοκιμαστικό μοντέλο της σφαίρας διαμέτρου 76 εκατοστών και αναζητούν χρηματοδότηση για να δημιουργήσουν ένα πραγματικό πρωτότυπο, το οποίο θα χρησιμοποιηθεί σε δοκιμές. Οι έρευνές τους εστιάζονται στον καθορισμό του σωστού πάχους των τοιχωμάτων της σφαίρας, ώστε να μπορεί να αντέξει στην υδροστατική πίεση και παράλληλα να είναι αρκετά σταθερή για να υποστηρίζει την ανεμογεννήτρια.
Εκτιμούν ότι, με τα σημερινά δεδομένα, η κατασκευή και εγκατάσταση μόνο μίας τέτοιας σφαίρας θα στοίχιζε περίπου 9 εκατομμύρια ευρώ. Υπολογίζουν, ωστόσο, ότι υπεράκτια αιολικά πάρκα αποτελούμενα από ανεμογεννήτριες με δυνατότητα αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας θα μπορούσαν κάποτε να καλύπτουν πάνω από το ένα πέμπτο των ενεργειακών μας αναγκών.