ΤΡΙΤΗ 8 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2003
ΔΙΚΗ 17Ν
ΤΡΙΤΗ 8 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2003
ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΕΩΣ: 09:00
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ
Α΄ ΜΕΡΟΣ
09:00 – 11:00
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλή σας ημέρα. Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση που διακόπηκε. Έχουμε καμία έλλειψη; Τον κ. Ψαραδέλλη. Είναι θέματα υγείας δηλαδή που τους εμποδίζουν. Κύριε Εισαγγελεύ;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Να επιτραπεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να επιτραπεί η παράσταση δια Συνηγόρου. Είναι εδώ οι Συνήγοροί τους; Ο κ. Ψαραδέλλης και ο κ. Γεωργιάδης δεν μπορούν να ανέβουν. Για λίγο κ. Χρυσικόπουλε θα τους εκπροσωπήσετε. Επιτρέπεται η εκπροσώπηση.
Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Να μην θεωρηθεί άστοχη η έκφραση αυτής της απορίας αλλά πιστεύω ότι εκφράζω πολλών παραγόντων τα ερωτηματικά της δίκης αυτής. Διακοπές του Πάσχα πότε προτίθεστε να διακόψετε τις συνεδριάσεις και πότε να τις επαναλάβετε; Το λέω αυτό διότι υπάρχει πρόβλημα όσον αφορά την μετάβασή μας σε διάφορα χωριά ή στην επαρχία και ούτω καθεξής. Θα παρακαλούσα θερμότατα αν ήταν δυνατόν να διευκολυνθούν όλοι με την δικιά σας απόφαση εγκαίρως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όπως ξέρετε είναι μία δίκη που δεν ξέρουμε πόσο θα κρατήσει κι αν δεν θα βρεθούμε προ εκπλήξεων κάποιας όχι καλής έκβασης. Αν δηλαδή τελειώσει σε ένα περιθώριο το οποίο πρέπει να τελειώσει, γι αυτό μόνο τις αργίες το Δικαστήριο διακόπτει. Βέβαια εργάσιμη είναι και η Μεγάλη Πέμπτη. Εγώ τουλάχιστον δεν νομίζω ότι τη Μεγάλη Πέμπτη μπορούμε να κάνουμε Δικαστήριο. Όλες τις άλλες μέρες....
Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Παίζει ρόλο και η επιστροφή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλή είναι η επιστροφή να γίνεται ημέρα αργία. Τί να κάνω; Ξέρετε περισσότερο από όλους ποιος κουράζεται εδώ μέσα;
Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Δεν είναι θέμα κόπωσης. Είναι θέμα ρύθμισης της μετάβασής μας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα τα ρυθμίσετε ούτως ώστε τις εργάσιμες μέρες να είμαστε όλοι εδώ.
Γ. ΠΕΤΣΟΣ: ¶ρα προσδοκούμε Τετάρτη η διακοπή, έναρξη την Τετάρτη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η Τρίτη είναι εργάσιμος της Διακαινησίμου. Διότι εγώ δεν μπορώ να αναλάβω τέτοιο κόστος. Το αντιλαμβάνεστε τώρα που επίκειται και μια άλλη αργία να δημιουργηθεί και δεν ξέρω και άλλο.
Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Η Πρωτομαγιά;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η Πρωτομαγιά φυσικά είναι αργία, είναι Εργατική Πρωτομαγιά. Αυτή είναι βαμμένη με αίμα. Έγινα αντιληπτός. Για την Πέμπτη μάλλον θα πρέπει να αποφασίσει το Δικαστήριο. Εγώ σαν ιδέα το θέτω. Θα το ξανασυζητήσουμε φυσικά.
Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Το θέμα της Τρίτης σκεφτείτε το. Θα αυξηθούν τα οδικά ατυχήματα. Διότι όλος ο κόσμος επιστρέφει, το αντιλαμβάνεστε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλά είναι, όλοι θα επιστρέψουνε. Εγώ λέω να μην φύγω μάλιστα. Μ’ αρέσει πιο καλά εδώ. Να ξεκουραστώ και λίγο. Θα διαβάζεις και κανένα βιβλίο. Είναι πιο ωραία όταν κλείνεσαι. Εγώ είμαι και τύπος που κλείνεται. Εσάς σας αρέσουν και οι εκδρομές. Δεν πειράζει, μέσα στα πλαίσια οι επιλογές. Από πού πρέπει να αρχίσουμε σήμερα;
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Είχαμε κάποιους συμπληρωματικούς μάρτυρες, αν είναι εδώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί είχαμε πει κ. Εισαγγελεύ; Είναι εδώ για τον κ. Μπορόβα; Κύριε Μαύρε να σας ακούσουμε κι εσάς.
Γ. ΜΑΥΡΟΣ: Ευχαριστώ πολύ κ. Πρόεδρε. Αφορά την υπόθεση Παλαιοκρασσά. Παρακαλεί θερμώς ο κ. Παλαιοκρασσάς και η σύζυγός του αν είναι δυνατόν να έρθουν την Πέμπτη. Τούτο για τον εξής λόγο κ. Πρόεδρε και ζητώ συγγνώμη, ο κ. Παλαιοκρασσάς είναι Πρόεδρος της εταιρείας ΙΔΡΥΜΑ ΤΥΠΟΥ η οποία εκδίδει τον «ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ›. Ο «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ› γιορτάζει τα 20 χρόνια του με μία δημόσια εκδήλωση η οποία γίνεται αύριο, την Τετάρτη στο Μέγαρο Μουσικής.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα έχουμε φτάσει εκεί άραγε; Αλλιώς θα κάνουμε του κ. Παπαδημητρίου την υπόθεση που είναι εδώ. Δεν γεννάται θέμα. Να δούμε σήμερα πού θα πάμε. Ο κ. Μπορόβας είναι σε ποια υπόθεση κ. Εισαγγελεύ; Μομφεράτου. Έχουμε εδώ τους κ. Συνηγόρους; ¶μα δεν τους έχουμε δεν μπορώ εγώ να τον εξετάσω. Έχουμε παρακαλέσει να είναι και οι Συνήγοροι. Το είπαμε αλλά ειδοποιήθηκαν; Αυτό είναι το ερώτημα.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Ο κ. Ποταμίτης είναι ο Συνήγορος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Συνεννοηθήκατε κ. Ραχιώτη;
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Δεν έχω κανένα τηλέφωνό του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επομένως δεν έχει ειδοποιηθεί ο άνθρωπος. Να μην καταλαμβάνουμε εξ απήνης κανέναν. Ας ερχόταν την ίδια μέρα ο μάρτυρας, δεν του φταίει κανένας. Ο μάρτυρας να έρχεται την ίδια μέρα. Εγώ την κατ’ αντιμωλία δίκη τη σέβομαι και θέλω να είναι όλοι εδώ. Τον μάρτυρα ούτε με ενδιαφέρει, ας ερχόταν την ίδια μέρα ο μάρτυρας. Δεν θα έρχεται όποτε θέλει ο καθένας. Ο κ. Ιωάννης Αθανασόπουλος. ¶μα έρθουν αργότερα γιατί όχι; Αλλά άμα μου λέει ο κ. Ραχιώτης ότι δεν επικοινώνησε και δεν έχει ειδοποιηθεί πώς θα έρθει;
ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: Δημοσιεύονται τα πρακτικά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δημοσιεύονται αλλά τα παρακολουθεί κανένας τώρα; Έχουμε γεγονότα άλλα πολύ σημαντικά. Κύριε Αθανασόπουλε, παρίστανται Πολιτική Αγωγή. Δεν ορκίζεστε. Ήσασταν εκείνη την ημέρα στο λεωφορείο των ΜΑΤ;
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πού καθόσασταν;
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Ήμουν έξω την ώρα της επίθεσης.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήσασταν από αυτούς τους δύο, ένας μπρος, ένας πίσω στο λεωφορείο. Εσείς πού καθόσασταν;
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Ο μπροστά σκοπός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί αντελήφθητε; Ας αρχίσουμε από κει δηλαδή, από το σημείο που μας ενδιαφέρει. Τί αντελήφθητε;
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Το μόνο που αντιλήφθηκα ήταν η στιγμή της έκρηξης, της ρουκέτας. Βρισκόμουν μισό μέτρο μπροστά από το μπροστινό τμήμα του λεωφορείου και είχα μέτωπο προς την Χαριλάου Τρικούπη. Ο δεύτερος συνάδελφος είναι φύγει δύο λεπτά από το πίσω μέρος του οχήματος για να ελέγξει επί της οδού Χαριλάου Τρικούπη κάτι που ήθελε. Όταν έγινε η πρώτη έκρηξη ασυναίσθητα γύρισα προς τα πίσω και βλέπω το όχημα να τραντάζεται, μια φοβερή λάμψη και καταχνιά. Σηκώθηκε σκόνη, χώμα, πέτρες, σβήσανε τα φώτα του οχήματος και ξανάναψαν για κλάσματα του δευτερολέπτου.
Έτρεξα αμέσως στην μπροστινή πόρτα την πλαϊνή τη δεξιά για να δω τί ακριβώς συνέβη και ταυτόχρονα το βλέμμα μου το έστριψα προς τα μπαλκόνια γιατί υπέθεσα ότι από κάπου ψηλά έβαλαν εναντίον μας. Πριν προλάβω να φτάσω στην μπροστινή πόρτα κάνοντας τέσσερα βήματα ξαφνικά βλέπω μια δεύτερη έκρηξη μπροστά μου και της οποίας το αποτέλεσμα ήταν να έχω μια πτώση, από το ωστικό κύμα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πέσατε κάτω από την δεύτερη έκρηξη;
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Από την δεύτερη έκρηξη, ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόσο κοντά σας ήταν αυτή η έκρηξη;
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Στα 4 μέτρα. Εγώ ήμουν στην μπροστινή πλαϊνή πόρτα, η δεύτερη έκρηξη έγινε στην πίσω δεξιά πόρτα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν σας πέτυχε κανένα βληματάκι;
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η δεύτερη έκρηξη ήταν από τί;
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Από την χειροβομβίδα απ’ ότι μάθαμε αργότερα. Αποτέλεσμα της πτώσης μου ήταν να σπάσω το χέρι μου το δεξί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όπως πέσατε σπάσατε το χέρι;
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή σας ώθησε το ωστικό κύμα και πέσατε κάτω;
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Πιθανόν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ή φοβηθήκατε, ακούσατε την έκρηξη;
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι. Σίγουρα υπήρχε μια ταραχή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Οπωσδήποτε.
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Ήταν κάτι πρωτόγνωρο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάντως νοιώσατε το ωστικό κύμα.
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Μια δύναμη η οποία......
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να σας ρίχνει κάτω και σπάσατε το χέρι.
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Στη συνέχεια έγινε ένας πανικός εκεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βγήκαν έξω;
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: ¶λλοι συνάδελφοι αιμόφυρτοι περάσανε από πάνω μου γιατί εγώ ήμουν ήδη πεσμένος στο έδαφος και μένοντας τελευταίος, από τους τελευταίους στον τόπο του συμβάντος βοήθησα και στη μεταφορά του συναδέλφου που είχε ήδη σκοτωθεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Με σπασμένο χέρι;
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Με σπασμένο χέρι, δεν το είχα καταλάβει εκείνη την στιγμή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν το είχατε καταλάβει, ήταν ζεστό.
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Ήταν τόση η ταραχή. Δεν μπορώ να το εξηγήσω. Ήταν κάτι το οποίο ούτε το περιμέναμε. Έχουνε περάσει τόσα χρόνια και ακόμα δεν το έχω συνειδητοποιήσει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όποιος το έκανε αυτό το πράγμα τί επιδίωκε να κάνει; Τί αποτέλεσμα είχε;
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Το μόνο σίγουρο ότι θέλανε να μας σκοτώσουν. Το μόνο σίγουρο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όλους;
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Όσο γινόταν περισσότερους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και πώς δεν τα κατάφερε;
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Από καθαρά θέμα τύχης πιστεύω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έχω τίποτε άλλο. Κύριε Εισαγγελεύς; Κύριοι συνάδελφοι; Η Πολιτική Αγωγή; Ο κ. Παπαδημητρίου.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ. : Έγινε η πρώτη έκρηξη. Τί αντιληφθήκατε με την πρώτη έκρηξη της ρουκέτας;
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Μια τεράστια δύναμη, λάμψη, κρότος και φυσικά μια αντάρα γενικά. Φανταστείτε ένα όχημα 20 τόνων – δεν ξέρω πόσο μπορεί να ζυγίζει το λεωφορείο – και να τραντάζεται ολόκληρο, να σηκώνεται από το έδαφος κάτι εκατοστά.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Εσείς τί κάνατε μετά την έκρηξη;
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Μετά την πρώτη έκρηξη μου δόθηκε η δυνατότητα να ψάξω κάτι, να ρίξω το βλέμμα κάπου, να δω πού μας χτύπησαν, ποιος μας χτύπησε, τί ακριβώς ήταν αυτό.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Μήπως πριν μπήκε στο λεωφορείο έγινε και η δεύτερη έκρηξη από την χειροβομβίδα;
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι, δεν μου δόθηκε χρόνος. Σε κάποια δευτερόλεπτα, δεν πρόλαβα, 4 βήματα έκανα να πλησιάσω το όχημα και έγινε αμέσως η δεύτερη έκρηξη.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Είπατε ότι είχατε υποστεί κάταγμα στο δεξί χέρι. Παρά το γεγονός αυτό προχωρήσατε και μπήκατε μέσα στο λεωφορείο. Ποια ήταν η κατάσταση που επικρατούσε μέσα στο λεωφορείο; Τί είδατε εκεί;
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Χαώδης ήταν η κατάσταση. Όλα τα πράγματα είχαν φύγει από τη θέση τους. Σπασμένα τζάμια, λαμαρίνες είχαν κοπεί και δυστυχώς ένας συνάδελφος γερμένος στο κάθισμα χωρίς να ξέρουμε τί ακριβώς έχει συμβεί. Συγκεκριμένα εγώ και ένας άλλος συνάδελφος διερωτηθήκαμε ποιος ήταν, γιατί δεν μπορούσαμε να δούμε το πρόσωπό του μέχρι που τον σηκώσαμε στα χέρια μας και δυστυχώς είδαμε τα μυαλά του χυμένα στο κάθισμα.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Τα μυαλά του χυμένα στο κάθισμα;
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Μάλιστα.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Η πρόσκρουση της ρουκέτας έγινε στο πάνω μέρος της πίσω δεξιάς πόρτας και στην οροφή με αποτέλεσμα να έχουμε τον θανάσιμο τραυματισμό του Βαρή και τον τραυματισμό 7 άλλων συναδέλφων σας. Έτσι είναι;
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Το σημείο αυτό μέχρι το τζάμι πόσο απείχε; Τί απόσταση είχε; Πόσο εκατοστά ήταν;
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Περίπου 5 εκατοστά.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: 5-10 εκατοστά.
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι εκεί.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Εάν είχε χτυπήσει, προσκρούσει στο τζάμι η ρουκέτα ποια θα ήταν η συνέπεια;
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ πιστεύω ότι η πρόθεση αυτών που έκαναν αυτό που έκαναν ήταν να περάσει το βλήμα στο πίσω μέρος του οχήματος, από το πίσω τζάμι ούτως ώστε η έκρηξη να γίνει μέσα στο όχημα.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Ξέρετε από ρουκέτες 3,5 ιντσών ή από χειροβομβίδες «ARGES›; Είναι αυτές εδώ κ. Πρόεδρε.
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Κάποιες γενικές γνώσεις έχω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και αυτές είναι οι χειροβομβίδες.
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Γνωρίζω ότι η δύναμη της ρουκέτας είναι τεράστια. Εφόσον είναι αντιαρματική μόνο το όνομά της τα λέει όλα, είναι για να καταστρέφει άρματα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έχει ειδικές όμως και δεν μας διαφωτίζει. Ρωτήστε τον κάτι άλλο που να ξέρει.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Κύριε μάρτυς, η εκτόξευση της ρουκέτας έγινε από το υπερυψωμένο τοιχίο.
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Μάλιστα.
..........: Για τον κ. Κουφοντίνα έχουμε ορίσει κάποιον;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Αγιοστρατίτης εκπροσωπεί τους πάντες πάντοτε. Δεν έχουν αντίρρηση κανένας, το έχουμε δηλώσει. Να μην έχουμε και δέσμιους όλους τους Δικηγόρους εδώ. Το βλέπω σκληρό και εκ μέρους μας να ζητάμε τέτοια πράγματα. Ένας Δικηγόρος άμα είναι εδώ και είναι ομαλή η κατάσταση, δεν υπάρχει σύγκρουση μεταξύ τους μπορεί να προχωράει η διαδικασία. Δεν είναι θέμα συγκρούσεων μεταξύ τους. Όχι δεν το έκανα εγώ, όχι ήσουν εσύ σε είδα.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Να περιμένω να έρθουν οι συνάδελφοι;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να μην περιμένετε γιατί εδώ δεν πρόκειται να περιμένω κανέναν. Παρακαλώ να προχωράει η διαδικασία όσο μπορεί πιο γρήγορα και άμα δεν χρειάζεται κάποια ερώτηση ας μην την κάνετε. Αυτοδέσμευση φυσικά.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Ακριβώς. Είπατε ότι χρησιμοποιήθηκε αυτοσχέδιος μηχανισμός για την εκτόξευση της ρουκέτας.
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Μάλιστα.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Ο δράστης μπορούσε έπ’ ακριβώς να χτυπήσει το στόχο ή κατά προσέγγιση;
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Πιστεύω στην απόσταση που ήθελαν μάλλον για να μας χτυπήσουν ότι θέλανε να μας χτυπήσουν ακριβώς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θέλανε να σας χτυπήσουν ακριβώς αλλά τελικά δεν τους χτυπήσανε ακριβώς.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Χρησιμοποιήθηκε είπαμε το υπερυψωμένο τοιχίο. Αυτό το τοιχίο τί ύψος είχε;
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Περίπου 3,5 – 4 μέτρα.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Για την εκτόξευση βοήθησε και άλλο άτομο ή ένα πρόσωπο έκανε την εκτόξευση;
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Φυσικά χρειάζονται δύο άτομα.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Δεν μπορούσε δηλαδή να πάει – επειδή υπήρχε ένας χρόνος για να προετοιμαστούν οι δράστες – δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει μια σκάλα;
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν μπορούσε γιατί ο χρόνος που μεσολάβησε από την στιγμή που τοποθέτησαν τον μηχανισμό μέχρι την ώρα που έγινε η έκρηξη ήταν ελάχιστος. Ο σκοπός δηλαδή ο πίσω αν είχε φύγει πάνω από 2΄λεπτά είναι ζήτημα. Δηλαδή μέσα σε 2΄λεπτά δεν πιστεύω ότι είχαν προετοιμαστεί τόσο ούτως ώστε να βάλουν σκάλα, να βάλουν κάτι. Έγινε πρόχειρα η.....
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Η γνώμη σας, η εκτόξευση της ρουκέτας έγινε από δύο πρόσωπα.
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Μπορούσε αυτός που εκτόξευσε τη ρουκέτα να ρίξει και τη χειροβομβίδα;
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Πιθανόν όχι. Μάλλον όχι.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Ποια είναι η γνώμη σας;
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Ίσως χρειάστηκε το δεύτερο άτομο ή μπορεί και κάποιος τρίτος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υποθετικές είναι οι απαντήσεις.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Είδατε τη λάμψη εσείς της χειροβομβίδας. Από πού προήρχετο η χειροβομβίδα, από ποιο χώρο;
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Από πίσω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Οι δύο ερωτήσεις όμως ήταν όχι στο τετράγωνο, ούτε εις τον κύβο, στην νιοστή δύναμη.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Το χτύπημα αυτό ήταν τυφλό;
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Ήταν τυφλό, ναι.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Είχε δηλαδή οπτική επαφή;
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι καμία.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Μπορούσε να πέσει στην οροφή ή να πέσει στο τζάμι, μέσα δηλαδή στο λεωφορείο ή στην έξοδο όπου προσπάθησαν να φύγουν αυτοί που διεσώθησαν;
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι, θα μπορούσε.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Ποιος ήταν ο σκοπός και της ρήψης της χειροβομβίδας μετά την εκτόξευση της ρουκέτας; Τί ήθελαν;
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Προσωπική μου άποψη, πιστεύω να αποτελειώσουν και κάποιον που μπορεί να ήταν όρθιος ακόμα.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Να σας αποτελειώσουν. Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ξέρω αν πολύ βοηθάνε την απόδειξη αυτές οι ερωτήσεις. Υποθετικές και γνώμη του μάρτυρα ο οποίος δεν τα είδε. Τί να κάνουμε όμως, μπορείτε να τα ρωτάτε γιατί μετά έχετε και παράπονα όλοι. Πάντως έχω πει στην Πολιτική Αγωγή αν πράγματι θέλετε να τελειώνει αυτή η δίκη βοηθάτε έτσι με το να αυτοπεριορίζεστε. Δεν θέλετε; Δεν μπορώ να κάνω τίποτε άλλο.
κ. ΣΠΕΡΧΟΣ: Εσείς είδατε πού εκτινάχθηκαν τα θραύσματα της χειροβομβίδας;
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι, αυτό μπορείς να το διαπιστώσεις μετά την έκρηξη.
κ. ΣΠΕΡΧΟΣ: Είδατε σε απόσταση;
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι, φυσικά στο όχημα, σε όλη την πλευρά του οχήματος την δεξιά.
κ. ΣΠΕΡΧΟΣ: Επί της Χαριλάου Τρικούπη εκτινάχθηκαν θραύσματα;
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι. Πιστεύω και απέναντι είχαν πεταχτεί θραύσματα, στον τοίχο, σε τζάμια, σε αυτοκίνητα.
κ. ΣΠΕΡΧΟΣ: Υλικές ζημίες σε καταστήματα υπήρχαν;
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Φυσικά υπήρχαν υλικές ζημιές.
κ. ΣΠΕΡΧΟΣ: Γνωρίζετε τη διαφορά αμυντικής και εκρηκτικής χειροβομβίδας;
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Το μόνο που ξέρω ότι η αμυντική χειροβομβίδα έχει μεγαλύτερα αποτελέσματα απ’ ότι η επιθετική.
κ. ΣΠΕΡΧΟΣ: Υπό ποία έννοια;
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Η επιθετική δημιουργεί κάποια πανικό, κάποιο κρότο μεγαλύτερο ενώ η αμυντική εξαπολύει μεγαλύτερες σε θραύσματα.....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν μας χρειάζονται. Αφού δεν τα ξέρει ο άνθρωπος. Έχει πιάσει ποτέ του χειροβομβίδα αυτός;
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Ότι μάθαμε από το στρατό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στο στρατό όλοι έχουμε πιάσει. Αυτές όμως είναι οι γνώσεις που θέλει εδώ ένα Δικαστήριο για να βρει τί; Θα τα δούμε. Δεν έχουμε εκθέσεις; Τί τα θέλουμε αυτά στους μάρτυρες; Δεν μπορώ να καταλάβω. Πρέπει οπωσδήποτε να τον ρωτάμε. Να τον ρωτάμε, αλλά να τον ρωτάμε πράγματα που να εισφέρουν στην διαδικασία κάτι.
Ο κ. Παπαδάκης.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Δεν θα έκανα καμία ερώτηση αλλά επειδή ερωτώνται οι μάρτυρες από την Πολιτική Αγωγή πράγματα τα οποία έχουν σχέση, που εγώ συμφωνώ απολύτως με την επισήμανσή σας για τις ειδικές γνώσεις, δημιουργούνται όμως εντυπώσεις και είμαι αναγκασμένος κι εγώ να ρωτήσω.
Λοιπόν κ. μάρτυρα εσείς αυτόν που έριξε τη χειροβομβίδα τον είδατε;
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Τότε πώς ξέρετε ότι είναι τυφλό χτύπημα, ότι δηλαδή την έριξε χωρίς να βλέπει εκεί που την έριξε; Γιατί αυτό αποδείξατε πριν.
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Γιατί η χειροβομβίδα έσκασε περίπου 1 μ. πάνω από το έδαφος.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Και λοιπόν;
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό σημαίνει ότι ρίχτηκε από κάποια απόσταση από τον τόπο που έγινε το συμβάν ολόκληρο. Από εκεί που υποτίθεται ότι έβαλαν εναντίον μας, υπάρχει και ύψος και αρκετό διάστημα μεταξύ του σημείου που έγινε με το όχημα. Οπότε πιστεύω και γι αυτό και σώθηκα προσωπικά, δε με βρήκε κάποιο θραύσμα, ότι η χειροβομβίδα δεν πρόλαβε να σκάσει στο έδαφος. Το κενό που μεσολάβησε μεταξύ της λάμψης κι εμένα και το κενό με το έδαφος, του 1 μ. περίπου, δε με βρήκε.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Εγώ άλλο σας ρώτησα. Παρεμπιπτόντως να σας πω ότι εγώ αμφιβάλλω αν θυμάστε καν την έκρηξη της χειροβομβίδας....
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Αν τη θυμάμαι την έκρηξη το ξέρω εγώ κ. συνήγορε, δεν το ξέρετε εσείς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε μάρτυς, σας παρακαλώ ηρεμήστε. Ο συνήγορος δικαιούται να ρωτά.
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Δε μπορεί όμως να λέει ότι αμφιβάλλει αν θυμάμαι εγώ την έκρηξη ή τί έζησα εκείνο το βράδυ και αν το θυμάμαι μέχρι και σήμερα που έχουν περάσει τόσα χρόνια.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Δεν είπα για το τί ζήσατε εκείνο το βράδυ. Λέω το εξής: Είστε ίσως ο μόνος στου οποίου την προανακριτική κατάθεση δεν γίνεται καμία αναφορά για την έκρηξη χειροβομβίδας. Δεν είπα ότι λέτε ψέμματα, είπα ότι μπορεί να μη θυμάστε, είναι ανθρώπινο. Ηρεμήστε λιγάκι.
Εγώ λέω το εξής: Τυφλό χτύπημα σημαίνει χωρίς να βλέπω ρίχνω μία κι όπου πάει. Αφού δεν τον είδατε να ρίχνει, πώς συμπεραίνετε ότι έριξε μια χειροβομβίδα στην τύχη όποιος ήταν; Αυτό λέω. Αν δεν έχετε να απαντήσετε, δεν πειράζει. Να πάω στην επόμενη ερώτηση.
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν την έριξε στην τύχη, την έριξε εσκεμμένα εκεί που πήγε. Το αποτέλεσμα μετράει τώρα, ή αν την έριξε τυχαία να πάει εκεί που πήγε ή εσκεμμένα εκεί που πήγε;
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Το τί μετράει θα το κρίνει η Έδρα. Εγώ κάνω ερωτήσεις. Λέω λοιπόν το εξής: Λέτε, πάλι ερωτηθήκατε, ότι τη χειροβομβίδα δεν πρέπει να την έριξε αυτός που έριξε τη ρουκέτα. Από πού το βγάζετε αυτό το συμπέρασμα;
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Από τη στιγμή που θεωρούμε ότι χρησιμοποιήθηκαν δύο άτομα για την εκτόξευση της ρουκέτας, θεωρώ λίγο απίθανο, αυτός που ήταν στις πλάτες του άλλου και κράταγε τον πυροσωλήνα να έριξε και τη χειροβομβίδα.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: ¶μα κράταγε ολόκληρο πυροσωλήνα που έχει τόσο όπλο και βάρος, για μία χειροβομβίδα θα είχε το πρόβλημα;
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Εκτός αν ήταν ακροβάτης κι έχει κάνει στο τσίρκο.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Την εκδοχή ότι ανέβηκε ο ένας πάνω στον άλλον την είχατε υποστηρίξει εσείς ή οποιοσδήποτε άλλος και πριν από το καλοκαίρι που μας πέρασε; Γιατί δεν την έχω δει πουθενά στη δικογραφία, δεν είμαι αρμόδιος βέβαια εγώ να το ρωτήσω αυτό, αλλά εν πάση περιπτώσει, μου φαίνεται πολύ ακροβατική και δεν την έχω ακούσει πουθενά ως εκδοχή ότι ανέβηκε ο ένας πάνω στον άλλον κουβαλώντας ρουκέτες και σωλήνες και τέτοια.
Αλλά λέω, αν τα είχε κάνει όλα αυτά, θα ήταν δύσκολο να κρατάει και μια χειροβομβίδα που έχει ελάχιστο όγκο και ελάχιστο βάρος;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ερώτηση ρητορική, δεν απαιτεί απάντηση.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Η γνώση σας από χειροβομβίδες και από ρουκέτες προέρχονται από κάποια ειδίκευση, από το στρατό, από πού;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πού να ξέρει ο άνθρωπος;
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: ¶μα πει ότι δεν ξέρει, να μη τον ρωτήσω τίποτε άλλο. Προηγουμένως όμως απάντησε ότι οι αμυντικές κάνουν πιο πολλή ζημιά από τις επιθετικές. Ας πει «δεν ξέρω› να τελειώνουμε.
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Απάντησα σ’ αυτό. Από τις γνώσεις που απέκτησα από το στρατό, η αμυντική κάνει περισσότερη ζημιά από την επιθετική.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ποια είναι η περισσότερη ζημιά που κάνει δηλαδή; Για πείτε μου για να καταλάβω.
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Εξαπολύει περισσότερα σφαιρίδια απ’ ότι η επιθετική χειροβομβίδα.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Και γιατί τη λένε αμυντική τότε, αφού εξαπολύει περισσότερα σφαιρίδια;
Ι. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό δεν το γνωρίζω, να ρωτήσετε τον κατασκευαστή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να έλθει ο Σταμάτιος Σάββας. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
Σ. ΣΑΒΒΑΣ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς ήσαστε μέσα;
Σ. ΣΑΒΒΑΣ: Ήμουν σκοπός έξω από το λεωφορείο μαζί με τον αστυφύλακα Αθανασόπουλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς ήσαστε στο μπρος ή στο πίσω μέρος;
Σ. ΣΑΒΒΑΣ: Κανονικά ήμουν στο πίσω μέρος, αλλά επειδή έκανε κρύο αλλάζαμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εκείνη την ώρα δεν ήσαστε εκεί στο σημείο...
Σ. ΣΑΒΒΑΣ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί έγινε λοιπόν εκείνο το βράδυ;
Σ. ΣΑΒΒΑΣ: Γύρω στις 12:40, το θυμάμαι γιατί είχα κοιτάξει το ρολόι, ήμουν στο πεζούλι που εκτοξεύτηκε η ρουκέτα. Ήμουν επάνω. Δεν υπήρχε τίποτα. Έκανα την κίνηση προς το τοιχίο που υπάρχει στο πάρκινγκ, παράλληλα, γύρισα, προσπέρασα τον άλλον σκοπό και έφτασα μέχρι τη γωνία Χαριλάου Τρικούπη και Διδότου, με σκοπό να ελέγξω κάποιο σημείο εκεί πέρα.
Όταν πήγα να ξεκινήσω, έκανα την κίνηση να γυρίσω πίσω, άκουσα την έκρηξη. Στην αρχή αιφνιδιάστηκα γιατί, επειδή ήταν δίπλα μας παρκαρισμένο αυτοκίνητο, σταθμευμένο δίπλα στο λεωφορείο, νόμισα ότι εξερράγη το αυτοκίνητο. Κατόπιν, μόλις κάνω να τρέξω προς τα πίσω, σκάει και η χειροβομβίδα, η δεύτερη έκρηξη και μετά από 1-2 δευτερόλεπτα, ήρθα σε μέτωπο με τα παιδιά που είχαν βγει από το λεωφορείο γεμάτοι αίματα και έτρεχαν.....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Οι συνάδελφοί σας βγήκαν από το λεωφορείο αιμόφυρτοι. Σκοτώθηκε κανένας εκεί;
Σ. ΣΑΒΒΑΣ: Σκοτώθηκε ο Γιάννης Βαρής.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶λλοι, πόσοι τραυματίστηκαν;
Σ. ΣΑΒΒΑΣ: Νομίζω 6-7 άτομα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς τραυματιστήκατε καθόλου;
Σ. ΣΑΒΒΑΣ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτός που έκανε αυτή την ενέργεια, τί σκοπό είχε; Τί πρόθεση είχε κατά τη δική σας άποψη;
Σ. ΣΑΒΒΑΣ: Το πυρομαχικό το οποίο χρησιμοποιήθηκε, έχω υπηρετήσει στα τεθωρακισμένα, χρησιμοποιείται εναντίον αρμάτων. Είναι ένα διατρητικό πυρομαχικό, το οποίο όταν κάνει την τρύπα στο άρμα, εκτοξεύει λιωμένο μέταλλο και αέρια. Δηλαδή εάν η ρουκέτα έβρισκε το λεωφορείο θα σκοτώνονταν όλοι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν το βρήκε;
Σ. ΣΑΒΒΑΣ: Η ρουκέτα χτύπησε στον τοίχο, εξωστρακίστηκε, χτύπησε στο πάνω μέρος του λεωφορείου και ένα κομμάτι από το μέταλλο, χτύπησε τον Γιάννη Βαρή, μπήκε μέσα στο λεωφορείο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή δεν έσκασε πάνω στο λεωφορείο.
Σ. ΣΑΒΒΑΣ: Όχι, η ρουκέτα χτύπησε πάνω στον τοίχο, άλλαξε πορεία, χτύπησε στο πάνω μέρος, πάνω απ’ την πόρτα του λεωφορείου, άνοιξε το μέταλλο, είχε ανοίξει προς τα έξω και ένα κομμάτι από το μέταλλο μπήκε μέσα στο λεωφορείο και έφυγε λοξά δεξιά και χτύπησε τον Γιάννη Βαρή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η εκρηκτική ύλη τί έγινε;
Σ. ΣΑΒΒΑΣ: Κομμάτια της ρουκέτας μαζεύτηκαν από γύρω-γύρω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εκτοξεύτηκαν γύρω-γύρω;
Σ. ΣΑΒΒΑΣ: Ναι, αν περνούσαν περαστικοί από τη Χαριλάου Τρικούπη μπορεί να υπήρχε κάποιος τραυματισμός ή θανατηφόρο τραύμα. Έφτασαν σε απόσταση 50 μ. απ’ ότι έχω διαβάσει από την έκρηξη....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πώς έγινε και δεν το πέτυχαν; Ήταν σε μεγάλη απόσταση αυτός που σκόπευε;
Σ. ΣΑΒΒΑΣ: Η απόσταση ήταν 15 μ. περίπου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι δύσκολο να σκοπεύσουν;
Σ. ΣΑΒΒΑΣ: Όχι, αλλά ο σωλήνας ήταν αυτοσχέδιος. Αυτός που τον κράταγε, αν μετακινήθηκε έστω ένα εκατοστό, μπορεί να έφυγε το βλήμα, δηλαδή το ένα εκατοστό μπορεί να δώσει τελείως αντίθετη......
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Με ομαλές συνθήκες, ένας που ήθελε να σκοπεύσει το λεωφορείο, πού έπρεπε να το χτυπήσει;
Σ. ΣΑΒΒΑΣ: Στη θέση που ήταν το λεωφορείο, μόνο εκεί μπορούσε να το χτυπήσει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή πού έπρεπε να το χτυπήσει;
Σ. ΣΑΒΒΑΣ: Στο πίσω μέρος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πιο πάνω, πιο κάτω, πιο δεξιά;
Σ. ΣΑΒΒΑΣ: Το τοιχίο που υπήρχε.....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αφήστε το τοιχίο. Πού έπρεπε να χτυπηθεί το λεωφορείο;
Σ. ΣΑΒΒΑΣ: Πιο χαμηλά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στα τζάμια δηλαδή;
Σ. ΣΑΒΒΑΣ: Στη μέση περίπου, περίπου στα τζάμια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί θα γινόταν τότε; Περιγράψτε τί θα γινόταν τότε.
Σ. ΣΑΒΒΑΣ: Αν έμπαινε ρουκέτα μέσα στο λεωφορείο, με τα αέρια που εκλείει και με τη θερμότητα που δημιουργεί, η οποία μπορεί να φτάσει στους 1.000-1.100 βαθμούς, αν θυμάμαι καλά, θα σκοτώνονταν όλοι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η χειροβομβίδα;
Σ. ΣΑΒΒΑΣ: Εγώ δεν είδα πού ρίχτηκε, δεν είχα οπτική επαφή με το λεωφορείο για να δω πού ρίχτηκε η χειροβομβίδα, απ’ ότι έμαθα μετά ήταν αμυντική, η οποία μπορεί σε απόσταση μέχρι 10 μ. να προκαλέσει εκτεταμένες ζημιές και θανάτους. Έχει 2.600 σφαιρίδια μέσα μεταλλικά, εκ των οποίων τα 1.600-1.700 πάνε μέχρι τα 10 μ. Στα υπόλοιπα γίνεται αραιά η διασκόρπιση.
Έχω φέρει εδώ αν θέλετε προσπέκτους από την εταιρεία που φτιάχνει τις χειροβομβίδες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: «Επιθετική χειροβομβίδα: Χειροβομβίδα ασκήσεων επιθετική›.
Σ. ΣΑΒΒΑΣ: Στο πίσω αντίγραφο είναι η αμυντική.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: «Αμυντική: Προδιαγραφές ΝΑΤΟ, κόστος παραγωγής χαμηλό λόγω υψηλής κατασκευαστικής τεχνολογίας. Ειδικό ξύλινο κιβώτιο, 30 χειροβομβίδες›. Αν θα μπορούσαμε να είχαμε κι ένα τέτοιο προσπέκτους για το βλήμα, δε θα ήταν άσχημα. Λοιπόν, αναγνώσθηκαν και επιδείχθηκαν. Είναι σημαντικά.
Εγώ δεν έχω τίποτε άλλο. Κύριε Εισαγγελεύ, κύριοι συνάδελφοι από Έδρας, καμία ερώτηση.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Εκτελούσατε υπηρεσία σκοπού;
Σ. ΣΑΒΒΑΣ: Μάλιστα.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Πριν από τις εκρήξεις διαπιστώσατε κάτι ύποπτο;
Σ. ΣΑΒΒΑΣ: Όχι, περνούσε κόσμος από κει, ήταν Παρασκευή βράδυ προς Σάββατο.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Δηλαδή υπήρχαν και περαστικοί, υπήρχε και κίνηση οχημάτων;
Σ. ΣΑΒΒΑΣ: Ναι, βέβαια.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Προκλήθηκαν υλικές ζημίες;
Σ. ΣΑΒΒΑΣ: Την ώρα εκείνη όχι, δεν περνούσαν οχήματα.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Περαστικοί υπήρχαν;
Σ. ΣΑΒΒΑΣ: Όχι, εκεί την ώρα δεν είχα δει κάποιον.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Κατά αραιά διαστήματα;
Σ. ΣΑΒΒΑΣ: Κατά αραιά διαστήματα περνούσαν. Ήταν Παρασκευή βράδυ προς Σάββατο και είναι μια περιοχή πολυσύχναστη η Χαριλάου Τρικούπη.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Από τις εκρήξεις προκλήθηκαν υλικές ζημιές στα γύρω κτίρια και στα αυτοκίνητα;
Σ. ΣΑΒΒΑΣ: Απ’ ότι έμαθα μετά, ναι.
κ. ΣΠΕΡΧΟΣ: Το ύψος του τοιχίου από το οποίο εκτοξεύτηκε η ρουκέτα;
Σ. ΣΑΒΒΑΣ: Είναι 3,5 μ.
κ. ΣΠΕΡΧΟΣ: Αν υποθέσουμε ότι δεν χρησιμοποιήθηκε σκάλα και ότι απλά δύο άτομα συνέργησαν για να εκτοξευθεί η ρουκέτα, μπορούσε αυτός που εκτόξευσε τη ρουκέτα να πετάξει τη χειροβομβίδα;
Σ. ΣΑΒΒΑΣ: Λογικά όχι.
κ. ΣΠΕΡΧΟΣ: Για ποιο λόγο;
Σ. ΣΑΒΒΑΣ: Δεν ξέρω για ποιο, αλλά λογικά, εφ’ όσον κρατούσε τον πυροσωλήνα, δε μπορούσε να πετάξει και τη χειροβομβίδα την ίδια ώρα. Γιατί η χειροβομβίδα έσκασε μερικά δευτερόλεπτα μετά. Πρέπει να πετάχτηκε την ίδια στιγμή ακριβώς. Γιατί κάνει μερικά δευτερόλεπτα να σκάσει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶λλη ερώτηση δεν υπάρχει. Ο κ. Αραβαντινός Αγαμέμνων. Παρίσταται πολιτική αγωγή κ. Παπαδημητρίου, δεν τον ορκίζουμε λοιπόν. Πείτε μου τί έγινε εκείνο το βράδυ.
Α. ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ: Ήμαστε διατεταγμένη υπηρεσία 22:00-06:00 στην περιοχή Εξαρχείων. Ξεκινήσαμε από την έδρα στην Καισαριανή, πήγαμε Ιπποκράτους και Καλλιδρομίου όπου δεν βρήκατε σημείο να παρκάρουμε, δεν υπήρχε χώρος και πήγαμε στο πάρκινγκ της Χαριλάου Τρικούπη. Γύρω στις 10:15-10:30.
Εγώ τη στιγμή εκείνη, 00:50 καθόμουν στη δεξιά πλευρά του λεωφορείου, προς τη μπροστινή πόρτα. Ακούσαμε έναν θόρυβο, σαν καπνό, έσβησαν τα φώτα, τραντάχτηκε το λεωφορείο, πεταχτήκαμε έξω. Μάλλον άκουσα κι άλλον έναν θόρυβο, δηλαδή άλλη μια έκρηξη. Πεταχτήκαμε έξω, άλλοι ήταν τραυματισμένοι, έτρεχαν αίματα....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς;
Α. ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ: Εγώ όχι, τίποτα. Κάποιος είπε ότι ένας συνάδελφος είχε χτυπήσει, είχε μείνει στο λεωφορείο μέσα. Πήγαν δύο πιο ψύχραιμοι συνάδελφοι, τον κατέβασαν και πήγε στο νοσοκομείο, όπου απεδείχθη ότι ήταν νεκρός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η πρώτη έκρηξη από τί ήταν, αν θυμάστε;
Α. ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ: Από ρουκέτα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η δεύτερη;
Α. ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ: Από χειροβομβίδα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όποιος έκανε αυτά τα πράγματα ή όποιοι, αυτό ψάχνουμε να βρούμε. Τί σκοπό είχαν;
Α. ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ: Να μας σκοτώσουν όλους. Πιστεύω ότι για να ρίξουν μια ρουκέτα σε τόσο κοντινή απόσταση σε ένα λεωφορείο, ήταν για να μας σκοτώσουν όλους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πώς έγινε και δε σκοτωθήκατε όμως και σκοτώθηκε μόνο ένας;
Α. ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ: Δε γνωρίζω τί αποτέλεσμα μετά μπορεί να είχε η ρουκέτα, πώς χτύπησε, δεν ξέρω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ερώτηση κ. Εισαγγελεύ, κύριοι συνάδελφοι, η πολιτική αγωγή, η υπεράσπιση; Καμία ερώτηση.
Ο κ. Ευάγγελος Γώγος. Ήσαστε τότε σ’ εκείνο το συμβάν, στο λεωφορείο των ΜΑΤ στα Εξάρχεια;
Ε. ΓΩΓΟΣ: Μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί έγινε εκείνη την ημέρα;
Ε. ΓΩΓΟΣ: Ήταν περίπου 00:50 το βράδυ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς ήσαστε εκεί σε διατεταγμένη υπηρεσία;
Ε. ΓΩΓΟΣ: Βεβαίως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πού καθόσαστε εσείς προσωπικά; Μέσα στο λεωφορείο;
Ε. ΓΩΓΟΣ: Εγώ προσωπικά καθόμουν μέσα στα μπροστινά καθίσματα. Γύρω στις 00:50, έγινε τρομακτική έκρηξη. Ακούσαμε, έσπασαν τα τζάμια, διαλύθηκαν μέσα τα πράγματα....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Χτυπηθήκατε εσείς καθόλου;
Ε. ΓΩΓΟΣ: Εγώ όχι, από τότε έχω από το δεξί αυτί την ακοή μου. Δεν ακούω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ακούτε; Από την έκρηξη σας έχει μείνει αυτό;
Ε. ΓΩΓΟΣ: Βεβαίως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έπαθε κανένας άλλος κάτι σοβαρό μέσα;
Ε. ΓΩΓΟΣ: Αρκετοί συνάδελφοι τραυματίστηκαν και ένας συνάδελφος νεκρός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιος ήταν;
Ε. ΓΩΓΟΣ: Ο Γιάννης Βαρής.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η έκρηξη λοιπόν ήταν λέτε από τη ρουκέτα. Θερμότητα μεγάλη καταλάβατε;
Ε. ΓΩΓΟΣ: Μια ζέστη στο πρόσωπο τη νιώσαμε εκείνη τη στιγμή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μια ζέστη. Όχι βέβαια κόλαση-ζέστη.....
Ε. ΓΩΓΟΣ: Κοιτάξτε, με το μπαμ έσπασαν τα πάντα, έσπασαν τζάμια. Αν χτυπούσαν εκεί που σκόπευαν, όπως πιστεύω, εκεί σίγουρα θα ήμαστε....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶λλος θόρυβος ακούστηκε, κρότος;
Ε. ΓΩΓΟΣ: Βεβαίως, μετά έριξαν χειροβομβίδα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόση ώρα μετά δηλαδή;
Ε. ΓΩΓΟΣ: Δευτερόλεπτα. Δεν μπορούσες να μετρήσεις εκείνη τη στιγμή το χρόνο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από τί ήταν ο άλλος ο θόρυβος;
Ε. ΓΩΓΟΣ: Χειροβομβίδα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πού έπεσε αυτή;
Ε. ΓΩΓΟΣ: Στην πίσω πόρτα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κοντά;
Ε. ΓΩΓΟΣ: Δίπλα στο λεωφορείο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς δεν είδατε βέβαια ποιος τα πέταξε αυτά.
Ε. ΓΩΓΟΣ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αλλά ξαναπήγατε στο χώρο.
Ε. ΓΩΓΟΣ: Πολλές φορές.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Που -εσείς, με τις δικές σας αισθήσεις- υπολογίζετε ότι έπρεπε να γίνει η εκτόξευση αυτού του βλήματος και δεύτερον η εξακόντιση της χειροβομβίδας.
Ε. ΓΩΓΟΣ: Αν κατάλαβα καλά, με ρωτάτε από ποιο σημείο θα μπορούσαν να ρίξουν καλύτερα τη ρουκέτα;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι. Από πού νομίζετε ότι ρίχθηκε.
Ε. ΓΩΓΟΣ: Από το πίσω μέρος στο λεωφορείο. Υπάρχει ένα τοιχίο εκεί πέρα γύρω στα 3,50 ύψος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τοιχίο;
Ε. ΓΩΓΟΣ: Ναι ένα ντουβάρι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κάποιος θα έπρεπε δηλαδή να σκαρφαλώσει.
Ε. ΓΩΓΟΣ: Εκεί θέλει τουλάχιστον 2 άνδρες αρκετά ψηλούς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή ο ένας στις πλάτες του άλλου εννοείτε;
Ε. ΓΩΓΟΣ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Με σκάλα δεν μπορούσε να είχε γίνει αυτό;
Ε. ΓΩΓΟΣ: Όχι γιατί πρέπει να γίνει πολύ γρήγορα αυτό το πράγμα, δεν είχαν το χρόνο για σκάλα, γιατί εμείς μισή ώρα πριν καθόμασταν πάνω στο ντουβάρι αυτό και πίναμε καφέ, εγώ τουλάχιστον με άλλους 4 – 5 συναδέλφους. Εκεί που βρήκαμε τη σωλήνα, στο ίδιο σημείο μισή ώρα πριν, πίναμε καφέ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορούσατε δηλαδή να δείτε και πίσω από τον τοίχο τι γινόταν;
Ε. ΓΩΓΟΣ: Πριν μισή ώρα ναι. Μετά έκανε κρύο και μπήκαμε μέσα. Θα μπορούσαν να έρθουν και από δεξιά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ένα άλλο πάλι θέμα που βλέπω να απασχολεί εδώ το ίδιο πρόσωπο να εξακόντισε αυτό το βλήμα και το ίδιο τη χειροβομβίδα;
Ε. ΓΩΓΟΣ: Δεν νομίζω το ίδιο. Δεν εξυπηρετεί το ίδιο. Πιστεύω κάποιο τρίτο πρόσωπο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βέβαια το λέτε υποθετικά χωρίς να ξέρετε.
Ε. ΓΩΓΟΣ: Δεν έχουμε δει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτοί λοιπόν, ο ένας, οι δύο, οι τρεις, όσοι ήταν τέλος πάντων, τι σκοπό είχαν με αυτές τις ενέργειες;
Ε. ΓΩΓΟΣ: Αυτοί ήθελαν να έχουν νεκρούς από εμάς. Ήθελα να μας σκοτώσουν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πως δεν το πέτυχαν;
Ε. ΓΩΓΟΣ: Ο λόγος που πιστεύω ότι δεν το πέτυχαν ήταν ότι δεν στόχευσαν καλά, ή έχασαν την πορεία. Δηλαδή η ρουκέτα από ό,τι αποδείχθηκε εξοστρακίστηκε και ανέβηκε. Διότι αυτοί ήθελαν να χτυπήσουν το λεωφορείο περίπου στη μέση και χαμηλά, εκεί που είναι το σκληρό σημείο του λεωφορείου για να κάνει την τρομακτική έκρηξη. Εκεί αν χτύπαγε σίγουρα οι μισοί θα ήμασταν νεκροί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ξέρετε από τέτοια βλήματα;
Ε. ΓΩΓΟΣ: Έχω διαβάσει. Δεν τα έχω χρησιμοποιήσει ποτέ, δεν πήγα Στρατό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχετε διαβάσει τι δηλαδή;
Ε. ΓΩΓΟΣ: Μετά το χτύπημα ήθελα να διαβάσω τι ακριβώς κάνει αυτό το βλήμα. Αυτό το βλήμα είναι ένα βλήμα το οποίο είναι αντιαρματικό καθαρά. Έχει τη δυνατότητα να διατρύει τουλάχιστον το ελάχιστο 10 πόντους χάλυβα. Αυτό έχει κιλογεμίσματος, χτυπώντας το άρμα –γιατί για άρμα είναι φτιαγμένα- δημιουργεί τεράστια θερμοκρασία, λιώνει το περίβλημα και κάνει θερμών εκτόνωση αερίων μέσα. Οπότε ό,τι μένει μέσα στο άρμα είναι νεκρό. Το άρμα είναι νεκρό γιατί είναι σκληρό δεν μπορεί να διαφύγει.
Ενώ όμως στο λεωφορείο έσπασαν τα τζάμια όλα, οπότε έγινε εκτόνωση. Αν όμως χτύπαγαν πιο χαμηλά στα πόδια μας περίπου που είναι το σκληρό μέρος του λεωφορείου στο πάτωμα, εκεί σίγουρα πιστεύω το ελάχιστο οι μισοί θα ήμασταν νεκροί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι στο τζάμι λοιπόν, πιο καλά θα ήταν χαμηλά.
Ε. ΓΩΓΟΣ: Κατά την άποψή μου η φόρα της ρουκέτας ήθελε να χτυπήσει τη λεωφορείο από τη μέση και κάτω. Εκεί είναι το σκληρό σημείο, εκεί θα έκανε μεγάλη ζημιά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είχαν σκοπό να εκφοβίζουν, αλλά να σας σκοτώσουν όλους.
Ε. ΓΩΓΟΣ: Σίγουρα. Αυτό αποδεικνύεται και από τη χειροβομβίδα. Η χειροβομβίδα είναι αμυντική και την έριξαν αμέσως μετά, ήθελαν να μας αποτελειώσουν.