Γ΄ ΜΕΡΟΣ
13:10 – 15:15
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση που είχε διακοπεί.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Για το θέμα των πειστηρίων, θέλω να σας ενημερώσω, μίλησα πριν από λίγο με τον Προϊστάμενο της Εισαγγελίας, καταλαβαίνετε, εμείς δεν έχουμε δυνατότητα αμέσων επαφών, ότι έχει διαβιβαστεί με έγγραφο η απόφαση, τον ενημέρωσαν ότι θα έρθουν, αλλά με μία συμφωνία, να μη βγουν από τα προστατευτικά πουθενά.
Δ. ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Αυτό που προσπαθούμε, είναι χρόνο για την υπεράσπιση όπως κι εσείς το κάθε λεπτό το μετράτε.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Αυτή τη γνώση έχω για να μεταφέρω αυτή τη στιγμή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Οπότε είναι σε εξέλιξη το θέμα.
Δ. ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε δεν είναι μόνο να έρθουν και να τα δούμε, πρέπει να έρθουν να τα δούμε και να ασκήσουμε τα όποια δικαιώματα και να έχουμε και τον χρόνο...
ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ: Δοθείσης ευκαιρίας να υποβάλλει και η υπεράσπιση του κατηγορουμένου Γεωργιάδη, αίτηση ακριβώς για δύο πειστήρια τα οποία αφορούν το συγκεκριμένο και τα οποία δεν είναι σε γνώση....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Φέρτε τα, αντιμετωπίζονται όλα κατά ενιαίο τρόπο. Λοιπόν, ο κ. Γεωργιάδης ζητά ορισμένα πειστήρια πάλι, αν έχετε την καλοσύνη κ. Εισαγγελεύ.
ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ: Είναι τα δύο τα οποία τον αφορούν και υπάρχουν βεβαίως στη δικογραφία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορείτε να τα πάρετε, είναι μαζί όλα ενιαία, να μη λάβουμε καινούργια απόφαση, όλα μαζί να τα φέρουμε.
Ο κ. Κότσιας να έρθει. Είναι πολιτικώς ενάγων, δεν ορκίζεται.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε λέει: «αντίθετα, τα δακτυλικά αποτυπώματα αυτά και αν ακόμα έχει υποτεθεί ότι πράγματι ανήκουν σε μένα δεν αποδεικνύουν τίποτα κτλ.›. Τί να φέρουμε; Αφού λέτε «και να είναι, δεν έχουν καμία σημασία›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι, αλλά μπορεί να τα ζητήσει. Χωρίς να δέχεται ότι έχουν σημασία.
(διαλογικές συζητήσεις)
Κύριε Κότσια, θυμηθείτε λοιπόν αυτό το περιστατικό στα Σεπόλια.
Σ. ΚΟΤΣΙΑΣ: Δουλεύαμε νυχτερινή βάρδια, ήμουν ο οδηγός του περιπολικού και είχαμε λάβει σήμα από το κέντρο. Βρισκόμαστε εκείνη τη στιγμή στην Πέτρας και ένα άλλο στενάκι, κάναμε κάποιον έλεγχο αυτοκινήτων με άλλο πλήρωμα περιπολικού, το Α2-5 με τον Σχοινά Δημήτριο και Σταμάτη Γεώργιο. Πήραμε σήμα από το Κέντρο να πάμε συντόμως Κωνσταντινουπόλεως και Ρόδου, «άτομα προσπαθούν να διαρρήξουν αυτοκινήτα. Ο καλέσας Αποστόλου›.
Συνεννοηθήκαμε με το Α2-5, εγώ πήρα την Καπανέως, ανέβηκα Κωνσταντινουπόλεως, πήρα τη Σεπολίων και βγήκα στην Αυλώνος, διότι «τα άτομα κατέρχονται την οδό Ρόδου προς Δυρραχίου›. Αυτό ήταν από το Κέντρο διευκρινιστικό. Εφ’ όσον κατέβαιναν, κατεβήκαμε στην παράλληλη από κάτω, στην Αυλώνος. Το άλλο το περιπολικό ανέβηκε την οδό Δωδώνης και πήγε στην οδό Δυρραχίου, εφ’ όσον κατέρχονται να πιάσει την άλλη παράλληλο από κάτω, να ελέγξει άτομα εκεί κάτω, μήπως κατέβαιναν στη Δυρραχίου και Ρόδου.
Εμείς φτάσαμε στην οδό Αυλώνος και Ρόδου, σταματήσαμε, ελέγξαμε μετά προσοχής όπως συνήθως κάναμε. Εφόσον δεν είδαμε άτομα, προχωρήσαμε αντίθετα τη Ρόδου να πάμε στο σημείο Κωνσταντινουπόλεως. Εκεί ήταν το σήμα Κωνσταντινουπόλεως και Ρόδου, ότι εκεί κλέβουν αυτοκίνητο. Ανεβήκαμε τη Ρόδου αντίθετα κι όταν έφτασα στο σημείο της Κωνσταντινουπόλεως, πριν φτάσω, από τον καθρέφτη μου βλέπω ένα άτομο στη διασταύρωση Αυλώνος και Ρόδου να πετάγεται. Το συζήτηση με τον συνοδό μου, μου είπε «ναι, τον είδα κι εγώ›.
Κάναμε την αναστροφή, εφόσον ελέγξαμε στη Ρόδου και Κωνσταντινουπόλεως, δεν υπήρχαν άτομα εκεί, το σήμα μάλλον δεν ήταν σε εκείνο το σημείο όπως απεδείχθη, δεν υπήρχαν άτομα. Κατεβήκαμε όπως συνήθως είχαν τονίσει ότι κατέρχονται τα άτομα τη Ρόδου και πήραμε την κανονική ροή, δηλαδή να κατέβουμε τη Ρόδου προς Δυρραχίου.
Περίπου πριν φτάσουμε στη διασταύρωση πάλι Αυλώνος, βλέπω ένα άτομο, πάλι το ίδιο άτομο που είχε πεταχθεί από εκεί, πιθανόν να ήταν το ίδιο άτομο, να κάνει νεύμα με τα χέρια να έρθουν άτομα γρήγορα. Μου έκανε εντύπωση μεγάλη. Εγώ όπως το βλέπω το άτομο, λέω κάτι συμβαίνει εδώ. Και πήγα με μεγάλη ταχύτητα και στάθμευσα αντίθετα την Αυλώνος πάλι, απέναντι από το άτομο. Δηλαδή στο ένα πεζοδρόμιο ήταν το άτομο και απέναντι εμείς.
Τότε αντιληφθήκαμε ότι έρχονταν άλλα τρία άτομα τα οποία πιθανόν να καλούσε. Σταματήσαμε, κατέβηκε ο συνοδός, τους ακινητοποιεί, τους λέει «ψηλά τα χέρια, στον τοίχο›. Αυτοί είχαν γυρίσει μόνο το κεφάλι τους, δε γύρισαν το σώμα τους. Χάθηκε ο τσιλιαδόρος, εγώ μετακινήθηκα λιγάκι, πήγα προς το φορτηγάκι να δω πού πήγε ο τσιλιαδόρος, γιατί κινούσε τα χέρια ο τσιλιαδόρος, αυτά τα άτομα μπορεί να πήγαιναν στα σπίτια τους, να μην είχαν καμιά σχέση μαζί του, να καλούσε άλλα άτομα, ή, δικαίωμά του να κινεί τα χέρια του.
Εγώ μετακινήθηκα να δω πού πήγε ο τσιλιαδόρος, να διαβιβάσω και στο Κέντρο να αναζητηθεί αυτό το άτομο. Με το σταμάτημα που κάνω δίπλα στο φορτηγάκι, γιατί έτυχε να σταθμεύσω στο υποτιθέμενο κλεμμένο φορτηγάκι, στο πίσω μέρος, με το σταμάτημα που κάνω, ακούω έναν πυροβολισμό. Αυτόν τον πυροβολισμό μόλις τον άκουσα, επειδή πίσω μου δεν έβλεπα γιατί ήταν σκοτάδι, λέω μήπως πυροβόλησαν τον συνοδό μου και καταδιώκει τα άτομα. Τη στιγμή που πάω να ανοίξω την πόρτα, διότι πάντα κατέβαινα και βοηθούσα πάντα τους συναδέλφους μου, πάω να ανοίξω την πόρτα και βλέπω ξαφνικά ένα άτομο την ώρα που ανοίγω την πόρτα να με πυροβολεί γελώντας.
Την ώρα που με πυροβολεί, πέφτοντας με ξαναπαίρνει ακόμα μία. Την ώρα που πέφτω, βλέπω και το άλλο το άτομο να έρχεται πίσω από το φορτηγάκι. Την ώρα που πέφτω πάνω στο τιμόνι, ένα άλλο τρίτο άτομο πιθανόν, αυτό δεν το είδα, πίσω από το φινιστρίνι, δεν ξέρω αν έχετε φωτογραφικό υλικό, με πήρε στη σπονδυλική στήλη. Μου ακινητοποιεί τελείως όλο το σώμα. Το χέρι μου ήταν ματωμένο, δηλαδή πέρασε αρκετό χρονικό διάστημα, νόμιζα ότι θα το χάσω, θα το κόψω το χέρι, διότι είχε μπει εδώ στο βραχίονα σφαίρα, ανέβηκε, είχε μείνει εδώ μέσα και είχε αιμάτωμα το οποίο ήταν μαύρο τελείως. Νόμιζα ότι δεν πρόκειται να συνέλθει. Έχω βλάβη μέσα στο νεύρο βέβαια, είναι σε αναπηρία το χέρι μου.
Η άλλη που με πήρε εδώ στην αριστερή πλευρά, στο αριστερό ημιθωράκιο, η οποία άνοιξε, έχω 13 θραύσματα τα οποία μου έφεραν πολλούς πόνους και έχω κάνει θωρακοτομή η οποία αφαιρέθηκε. Χτυπώντας στη σπονδυλική στήλη, μπήκε με τόση ορμή μέσα και είναι παράξενο, και η επιστήμη ακόμα δε μπόρεσε να εξηγήσει, ενώ είχε τη φόρα να μπει μέσα, πώς εξοστρακίσθηκε και έκανε τη διαδρομή του σπονδύλου ως απάνω και βρέθηκε εδώ στον αυχένα. Δηλαδή κατέστρεψε όλα αυτά εδώ, έκανε θραύσματα εδώ στη σπονδυλική στήλη και νέκρωσε όλο το σώμα μου, διότι τα θραύσματα πίεζαν τα νεύρα.
Όταν έγινε όλο αυτό το περιστατικό, εφόσον είχα πέσει νεκρός βέβαια, ήμουν νεκρός και αναστήθηκα, ο Θεός θέλησε και επανήλθα, κάποια δύναμη μ’ έσωσε, πήρα το ασύρματο και διαβίβασα συντόμως να προσέλθει ασθενοφόρο να με παραλάβει. ¶κουσαν πάρα πολλοί συνάδελφοι, ακόμα και από τον Υμηττό που ήταν στις κεραίες επάνω, κατέβηκαν, άφησαν όλα τα σημεία που είχαν εκεί, εγκατέλειψαν τις θέσεις τους και ήρθαν πολλοί συνάδελφοι στο 401 να δουν αν ζω ή αν πέθανα. ¶κουσαν και άλλοι συνάδελφοι, όπως ο Παπαφώτης ο οποίος θα καταθέσει, ο οποίος τραυματίστηκε κι αυτός, την περίπτωση θα σας την πει ο ίδιος, και πολλοί άλλοι συνάδελφοι.
Εν συνεχεία, εφόσον διαβίβασα, ήρθε το Α2-5, εφόσον είχαν πετάξει μια χειροβομβίδα λένε, και μέσα στους καπνούς και με κίνδυνο ο συνάδελφος ο Σχοινάς Δημήτριος στο Α2-5 μαζί με τον συνοδό του, με παρέλαβαν και με πήγαν στο ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ, διότι αν πήγαινα στο 401, κατά τη γνώμη μου δε θα ζούσα, διότι ήταν η ζωή μου ήταν θέμα δευτερολέπτων. Διότι μόλις έφτασα στο ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ, είχε γεμίσει ο πνεύμονάς μου αίματα, αέρα κτλ., και δε μπορούσα να αναπνεύσω.
Τότε το Πρώτων Βοηθειών του ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟΥ, κάποιος χειρούργος γιατρός, πήρε έναν σωλήνα, ο οποίος όταν μπει χωρίς να είσαι ναρκωμένος πονάει πάρα πολύ και έσπρωχνε ο γιατρός να βάλει το σωλήνα για να μου αφαιρέσει το αίμα από μέσα. Τόσο πόνο είχα. Μετά μεταφέρθηκα στο 401. Στο 401 έλεγαν ότι θα πεθάνω ή θα μείνω ανάπηρος σε όλη μου τη ζωή. Είχα αγωνία να ζήσω εγώ, να μη μάθει τίποτα η γυναίκα μου εκείνο το βράδυ, τους παρακαλούσα «μην πείτε τίποτα στη γυναίκα μου, θα σοκαριστεί, πιθανόν να χαθεί κι αυτή›.
Το πρωί, καλούν τη γυναίκα μου. Της λένε «ετοίμασε τα πράγματα, διότι μάλλον ο άντρας σου δε ζει›. Σοκαρισμένη, έχοντας δυο παιδιά, η κόρη μου πήγαινε Γ’ Λυκείου, το μεγάλο σοκ που ένιωσαν και τα παιδιά μου και η γυναίκα μου, η κόρη μου πήγαινε σχολείο και 15 μέρες δε θυμόταν τί διάβαζε. Να παρακαλεί η γυναίκα μου τους καθηγητές «σας παρακαλώ, βοηθήστε αυτό το παιδί› και κανένας δεν αναλάμβανε. Έλεγε «εμείς τί να το βοηθήσουμε;› «Μα λίγη υποστήριξη, από κάποιον ζητάμε υποστήριξη, το παιδί ήταν άριστη μαθήτρια›.
Πέρασα πάρα πολλά κι εγώ και τα παιδιά μου. Ευχαριστώ βέβαια τον Δημήτρη Σχοινά που με παρέλαβε και σε 0 χρόνο με μετέφερε στο νοσοκομείο, τους ειδικούς γιατρούς, τους επιστήμονες που με έσωσαν. Αλλά και όταν ήμουν στο 401 και βγήκα μετά από την Εντατική και πάλι είχα το φόβο κ. Πρόεδρε, όσες μέρες είχα νοσηλευθεί εκεί, είχα πάντα το φόβο μήπως με χτυπήσουν με κάποια ρουκέτα από την Κατεχάκη. Είναι άσχημο πράγμα κανείς να νιώθει τον πόνο και το φόβο αυτόν.
Ήμουν ασθενής σε τέτοια βαριά κατάσταση, να έχω και το φόβο μήπως με χτυπήσουν από εκείνο το σημείο. Έζησα ένα δράμα μεγάλο κι εγώ και η οικογένειά μου και όλοι οι συγγενείς και όλο το περιβάλλον μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ εκφράζω βέβαια λύπη για το περιστατικό και ό,τι σας συνέβη, αλλά εδώ πρέπει να ψάξουμε για πρόσωπα συγκεκριμένα και ακριβώς αναπαράσταση του γεγονότος. Δηλαδή θέλω να μου πείτε, συμπλοκή είδατε εσείς αυτών των ατόμων που ήταν εκεί; Καταρχήν, είπατε πόσα αντελήφθητε άτομα;
Σ. ΚΟΤΣΙΑΣ: Τρία άτομα να έρχονται.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και ένα ο τσιλιαδόρος τέσσερα. Αντελήφθητε κάποια συμπλοκή αυτών των ατόμων με συνάδελφό σας; Να ανταλλάσσουν πυροβολισμούς;
Σ. ΚΟΤΣΙΑΣ: ¶κουσα έναν πυροβολισμό και γι αυτό άνοιξα και την πόρτα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έναν ακούσατε;
Σ. ΚΟΤΣΙΑΣ: Έναν πυροβολισμό άκουσα και γι αυτό πήγα να ανοίξω την πόρτα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ανοίξατε την πόρτα ή το τζάμι;
Σ. ΚΟΤΣΙΑΣ: Την πόρτα άνοιξα, αλλά για κακή σύμπτωση ήμουν δίπλα στο φορτηγάκι. Την ώρα που πάω να ανοίξω την πόρτα, έρχεται ένα άτομο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από ποιο μέρος;
Σ. ΚΟΤΣΙΑΣ: Πίσω από το φορτηγάκι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από ποιο μέρος του αυτοκινήτου σας;
Σ. ΚΟΤΣΙΑΣ: Ήμουν στην αντίθετη κατεύθυνση, το φορτηγάκι ήταν προς τέρμα Αυλώνος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, εσάς από πού σας πλησίασε.
Σ. ΚΟΤΣΙΑΣ: Από την μπροστινή αριστερή πόρτα του οδηγού.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας πλησίασε με το πιστόλι;
Σ. ΚΟΤΣΙΑΣ: Με το περίστροφο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το κρατούσε με το δεξί χέρι ή το αριστερό;
Σ. ΚΟΤΣΙΑΣ: Δεν το θυμάμαι, μάλλον με το δεξί. Πυροβόλησε και γελούσε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον είδατε κατά πρόσωπο;
Σ. ΚΟΤΣΙΑΣ: Τον είδα, πώς δεν τον είδα; Αφού γελούσε ο άνθρωπος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γελούσε; Το καταθέτετε αυτό;
Σ. ΚΟΤΣΙΑΣ: Γελούσε, ασφαλώς, την ώρα που με πυροβολούσε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Χαρά, ε;
Σ. ΚΟΤΣΙΑΣ: Το συγκεκριμένο που εγώ σαν άνθρωπος που είδα, γιατί είμαι παθών και πονώ και λέω πραγματικά γεγονότα, εύχομαι κανείς να μην τα ζήσει αυτά, ο άνθρωπος αυτός ενώ γελούσε, κάτω εδώ στο πρόσωπο πρέπει να είχε μικρό μούσι και νόμιζα ότι ο άνθρωπος είχε γράσο ή ήταν λαδωμένος. Λέω είναι δυνατόν άνθρωπος να είναι γρασσωμένος, να έχει λάδι; ¶ρα ο άνθρωπος πρέπει να είχε κάποια κάλτσα, να ήταν μεταμφιεσμένος και γι αυτό γυάλιζε στο πηγούνι του. Αυτός είναι ο Σάββας Ξηρός.
Ο άλλος που βγήκε μετέπειτα και με πυροβόλησε ήταν ο Χριστόδουλος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτός που σας πυροβόλησε αυτές τις φορές που είπατε;
Σ. ΚΟΤΣΙΑΣ: Είναι ο Σάββας Ξηρός. Ο δε μετέπειτα που ήρθε πίσω αλλά δεν ξέρω αν με πυροβόλησε, εάν είναι διαφορετικές οι 38άρες, μπορεί να πυροβόλησε και ο Χριστόδουλος. Αν όμως δεν είναι, πιθανόν να ήρθε πάλι από πίσω, δε ξέρω ποιο άτομο ήταν εκείνο το οποίο πήρε το 45άρι και με χτύπησε από το φινιστρίνι
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή μπορεί να ήταν άλλο πρόσωπο εκτός από τον κ. Χριστόδουλο Ξηρό που σας πυροβόλησε; Ο Σάββας είπαμε πυροβόλησε σίγουρα. Ο Χριστόδουλος δεν είμαστε βέβαιοι αν πυροβόλησε.
Σ. ΚΟΤΣΙΑΣ: Δεν ξέρω, γιατί βγήκε πίσω βέβαια....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Οι σφαίρες είναι από δύο όπλα;
Σ. ΚΟΤΣΙΑΣ: Είναι 38άρες και 45άρες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το άλλο πρόσωπο το οποίο είχε το άλλο όπλο, ποιος νομίζετε ότι μπορεί να ήταν;
Σ. ΚΟΤΣΙΑΣ: Δεν ξέρω, εκείνο ήταν στην πλάτη μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό που πήγε στη σπονδυλική στήλη και ανέβηκε πάνω. ¶ρα δε μπορούμε λοιπόν να πούμε ποιος ήταν ο άλλος.
Σ. ΚΟΤΣΙΑΣ: Όχι, δεν μπορώ να το πω εκείνο, δεν ξέρω. Αλλά ο Χριστόδουλος ήρθε από πίσω απ’ το φορτηγάκι, έτσι όπως τον είδα εγώ φορούσε μια ζώνη, σα μπαλάσκα στρατιωτική η οποία ήταν με χειροβομβίδες και η κοιλιά του ελαφρά έξω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είδατε χειροβομβίδες;
Σ. ΚΟΤΣΙΑΣ: Ήταν η θήκη, δεν είδα αν είχε χειροβομβίδες, απεδείχθη ότι εφόσον είχε αυτή σε στυλ μπαλάσκας, έτσι το αναφέρω και στις καταθέσεις μου, πρέπει να ήταν χειροβομβίδες, κατά τη γνώμη μου. Δε φαινόταν αν ήταν χειροβομβίδες, δεν μπορεί να το αποδείξει τί έχει μέσα ο καθένας... Επειδή ήταν σε στυλ μπαλάσκας. Δεν έχω δει τέτοια πορτοφόλια στο εμπόριο, αυτά που βάζουν στις ζώνες, κάπως πιο διαφορετικό ήταν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ίσως λοιπόν λέτε, ίσως.... Αυτός που σας πυροβόλησε ήθελα να σας σκοτώσει ή να σας φοβίσει απλώς;
Σ. ΚΟΤΣΙΑΣ: Σίγουρα ήθελαν να μας σκοτώσουν, διότι μας έριξαν τόσες πολλές σφαίρες, περίπου εγώ υπολόγισα γύρω στις 20 σφαίρες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έριξαν εναντίον σας;
Σ. ΚΟΤΣΙΑΣ: Εγώ πιστεύω ότι έριξαν αρκετές σφαίρες, κατά τη γνώμη μου, δεν ξέρω.... Η Ασφάλεια δεν ξέρω τί κάλυκες έχει πάρει από κει και τί εκθέσεις έχει κάνει, δεν ξέρω, αλλά πρέπει να έπεσαν πολλές, διότι πρέπει να γάζωσαν όλη την πόρτα. Δεν είδα ούτε φωτογραφίες, δεν μου έδειξε κανείς του αυτοκινήτου. Ζήτησα να δω το αυτοκίνητό μου να δω πού έχω φάει τις σφαίρες, πόσες σφαίρες έχω φάει. Είδα μόνο από τις εφημερίδες το φινιστρίνι. Ζητήσαμε την αναπαράσταση και δεν έγινε. Από τις εφημερίδες και από τις τηλεοράσεις τα είδαμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Εισαγγελεύς, οι κ.κ. συνάδελφοι. Ο κ. Παπαδημητρίου έχει τον λόγο.
Ε.ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Κύριε Κότσια, είπατε ότι τραυματιστήκατε βαριά και ότι σωθήκατε, λόγω της έγκαιρης μεταφοράς και της αποτελεσματικής ιατρικής βοήθειας. Οι ζημιές που σας προκάλεσε η τρομοκρατική ενέργεια έχουν σήμερα ξεπεραστεί;
Σ.ΚΟΤΣΙΑΣ: Όχι. Μέχρι πέρσι έκανα την τελευταία εγχείρηση, από εδώ από τις μολύνσεις που παθαίνω, είχα πάθει συμφύσεις με είχαν τυλίξει τα έντερα και έπαθα δυο φορές ειλεό και έβγαιναν οι ακαθαρσίες από το στόμα, τι να πω. Είναι τραγικά, όχι μόνο εγώ, αυτά που ζει και η οικογένειά μου.
Και είναι μουδιασμένα όλα, κουβαλάω μια κολόνα πάγο στην πλάτη μου, γιατί η σπονδυλική στήλη δεν θεραπεύεται, δεν υπάρχει επιστήμη που να θεραπεύσει την σπονδυλική στήλη, είναι μουδιασμένα, βαριά τα πόδια μου, λες και έχω βαρίδια στα πόδια μου. Εγώ κάνω προσπάθειες υπεράνθρωπες και κάποια δύναμη με κρατάει και βαδίζω, δεν μπορεί να βαδίσει άνθρωπος. Λογικά θα έπρεπε να είμαι κατάκοιτος, έτσι είπαν οι γιατροί, μα δεν μπορεί αυτός ο άνθρωπος να σηκωθεί. Εγώ λέω θα πατήσω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχατε υπηρετήσει στα ΜΑΤ ποτέ;
Σ.ΚΟΤΣΙΑΣ: Όχι, στο στρατό ήμουν, έχω εκπαιδευτεί σε όλα τα όπλα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στο στρατό εντάξει, λέω για ΜΑΤ.
Σ.ΚΟΤΣΙΑΣ: Όχι δεν έκανα, αλλά ήμουν από τους αστυφύλακες, που αν και ήμουν 48 χρονών, έτρεχα σαν έφηβος, έχω καταδιώξει πάρα πολλά άτομα νέα και με έχουν χειροκροτήσει και άτομα, ταξιτζήδες, και γυναίκες πολλές, να έρχονται να λένε, πάντα η Παναγιά μαζί σας. Αυτό μας έσωσε, οι ευχές του κόσμου μας σώνανε πολλές φορές. Γιατί το 100 έτρεχε παντού. Έχω μεταφέρει δεκάδες παιδάκια ασθενείς, όταν δεν υπήρχε το ΚΑΤ, δεκάδες ασθενείς, δεν ξέρω πόσους ασθενείς είχα μεταφέρει με κίνδυνο της ζωής μου να πάω αντίθετα, πεζοδρόμια. Βιδωμένος σε ένα αυτοκίνητο – περιπολικό. Αυτή ήταν η ζωή μου. Ήθελα να υπηρετήσω τον πολίτη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ελάτε παρακαλώ.
Ε.ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Ξεπεράσατε τον φόβο από την τρομοκρατική ενέργεια;
Σ.ΚΟΤΣΙΑΣ: Κοιτάξτε ο τρόμος δεν υπάρχει καμία ιατρική που να θεραπεύει τον τρόμο, ο τρόμος παραμένει για πάντα στη ζωή σου. Δεν μπορεί κανείς να πει ότι θα θεραπεύσω τον τρόμο. Δεν θεραπεύεται ο τρόμος.
Για πάντα μια ζωή ο κάθε άνθρωπος, κάποτε θα έχει τον τρόμο και τον φόβο μια ζωή, δεν μπορεί να μείνει ήσυχος να πει τώρα είμαι εντάξει. Δεν θεραπεύεται ο τρόμος και ο φόβος. Παραμένει στον άνθρωπο.
Ε.ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Σας είπε ο κύριος πρόεδρος αν ήθελαν να σας σκοτώσουν ή να σας εκφοβίσουν και εσείς είπατε, ότι ήθελαν να σας σκοτώσουν, από πού το συνάγετε αυτό;
Σ.ΚΟΤΣΙΑΣ: Από τους πυροβολισμούς που δέχθηκα. Γιατί όταν πέρασα από μπροστά, εγώ πέρασα από την Αυλώνος. Όταν ανέβηκα στην Κωνσταντινουπόλεως που ήταν το σημείο του σήματος, είχαν χρόνο να φύγουν οι άνθρωποι. Αντί να φύγουν του σκάνε μια βόμβα στο μέρος του, για ποιο λόγο; Μέσα στο φορτηγό ήταν οι κύριοι όταν περάσαμε, γιατί δεν παραμείνανε; Ποιος θα τους πείραζε; Και πιθανόν κατά την γνώμη μου, οι ίδιοι καλέσανε κύριε Πρόεδρε, οι ίδιοι καλέσανε ότι κατέρχονται τα άτομα, να κατεβαίνανε την οδό όπως θέλανε οι κύριοι. Γιατί όταν πέρασα από μπροστά δεν μας ενοχλήσανε, παρά μόνο όταν κατεβαίναμε βγήκε ο τσιλιαδόρος και τους κινεί τα χέρια, να έρθουν προς το μέρος τους. Είχαν το χρόνο να φύγουν, γιατί δεν φύγανε; Δεν πρόκειται να τους ενοχλούσε κανείς. Και εξάλλου μ’ αυτό το τρόπο λοιπόν, τώρα σταματάς το αυτοκίνητο, ή να μπαίνεις στο ασανσέρ είναι πολύ εύκολο να σκοτώνει ο καθένας κ. Πρόεδρε.
Και εμείς σαν ¶μεση Δράση όταν μας καλούσαν στις πολυκατοικίες για ασήμαντα και πηγαίναμε στο ασανσέρ ή μπαίναμε στο κάθε διαμέρισμα, μπορούσαν να σκοτώσουν χιλιάδες αστυφύλακες. Ήταν η δουλειά του 100 αυτή της Αμέσου Δράσεως ήταν εύκολη λεία. Το να σταματήσω εγώ το περιπολικό και να έρθει ο άλλος και να με χτυπήσει, να δεχτώ τόσες σφαίρες;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κάντε και εσείς ερωτήσεις.
κ.ΣΠΑΧΟΣ: Να κάνω μια παρατήρηση πρώτα. Υπάρχει μια διαφορά στις καταθέσεις των μαρτύρων ως προς τον τσιλιαδόρο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα είναι καλύτερα να ρωτήσετε, να μην παραβιάζουμε την οικονομική τάξη εφόσον υπάρχει μάλιστα και αντίρρηση.
κ.ΣΠΑΧΟΣ: Εσείς τις προανακριτικές σας καταθέσεις πού τις δώσατε;
Σ.ΚΟΤΣΙΑΣ: Τις έδωσα στις 16 Ιανουαρίου στον υπαστυνόμο κ. Αποστόλου και επειδή μου έμεινε και ο Καλέσας, ο Αποστόλου, τον Καλέσα δεν τον ξεχνάω και δεν ξέρω έχει κάποιο υπονοούμενο και κάποιος Σκανδάλης υπαστυνόμος. 16 Ιανουαρίου ήρθαν στο σπίτι μου και μου είπαν, είμαστε της Αντιτρομοκρατικής, να πάρουμε κάποια κατάθεση.
κ.ΣΠΑΧΟΣ: Για πείτε μου, αναφέρετε ότι υπήρχαν οι σφαίρες ακόμα μέσα σας όταν δίνατε κατάθεση;
Σ.ΚΟΤΣΙΑΣ: Ναι. Στις 16 του μηνός υπήρχε μια μέσα εδώ στον αριστερό βραχίονα η οποία δεν είχε βγει και την έβγαλα μετά στις 21 Ιανουαρίου ξαναπήγα πάλι στο 401 και μου την αφαίρεσαν, νομίζοντας ότι αυτή στο χέρι, επειδή ήταν κάτω από το δέρμα, νομίζαμε ότι είναι 45άρα και σε κάποια κατάθεση αναφέρω ότι ήταν 45άρα, ήταν 38άρα απεδείχθη μετά.
κ.ΣΠΑΧΟΣ: Αναφέρθηκε και για κάποιο τσιλιαδόρο που είδατε στην αρχή, ο οποίος σε κατάθεση άλλου μάρτυρα προσδιορίζει ένα ψηλό. Εσείς τον περιγράφετε κοντό στις προανακριτικές καταθέσεις.
Σ.ΚΟΤΣΙΑΣ: Κοιτάξτε από την θέση που βρισκόμουν του οδηγού και επειδή έγιναν σε χρόνο μηδέν, δηλαδή σε δευτερόλεπτα όλα αυτά, σταματάς, ξεκινάς, προχωράς, έτσι όπως φεύγει το βλέμμα, εγώ όπως ήμουν καθισμένος τον είδα κοντό, μπορεί ο άνθρωπος να ήταν και ψηλός.
κ.ΣΠΑΧΟΣ: ¶λλα χαρακτηριστικά του προσδιορίσατε;
Σ.ΚΟΤΣΙΑΣ: Ήταν εύσωμος, αυτός ο τσιλιαδόρος ήταν εύσωμος.
κ.ΣΠΑΧΟΣ: Ειδικότερα τον είδατε; ¶λλα χαρακτηριστικά; Μόνο αυτά, γενικά φευγαλέα τον είδατε;
Σ.ΚΟΤΣΙΑΣ: Όπως τα ανέφερα που μου έκανε την ερώτηση ο κ. Πρόεδρος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ορίστε άλλες ερωτήσεις έχετε;
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Κύριε Κότσια, εγώ προσωπικά λυπάμαι για την περιπέτειά σας αυτή και τα προβλήματα υγείας που απ’ ότι λέτε μέχρι σήμερα έχετε, πρέπει όμως, επειδή και το Δικαστήριο δεν πρέπει να κάνει κάποιο λάθος και να δικάσει κάποιους ανθρώπους που δεν έχουν σχέση, να σας κάνω κάποιες ερωτήσεις.
Εσείς σήμερα αναγνωρίζετε τον Χριστόδουλο και τον Σάββα Ξηρό, τους είδατε δηλαδή τότε και μετά τους ξαναβλέπετε εδώ ή τους είδατε και στην τηλεόραση και τους αναγνωρίσατε;
Σ.ΚΟΤΣΙΑΣ: Και στις τηλεοράσεις και εδώ.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Και τους αναγνωρίσατε;
Σ.ΚΟΤΣΙΑΣ: Μάλιστα.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Θα σας πω λοιπόν το εξής. Πόση ώρα ήρθατε σε επαφή με τα πρόσωπά τους έτσι και τους είδατε;
Σ.ΚΟΤΣΙΑΣ: Πολλές μέρες έρχομαι εδώ κύριε συνήγορε και προσπαθώ να δω τα πρόσωπα για να είμαι σίγουρος, γιατί είμαι υπεύθυνο άτομο και ξέρω τι λέω.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Επειδή είστε λοιπόν υπεύθυνος άνθρωπος θέλω να μου απαντήσετε στο εξής. Εσείς είστε συνταξιούχος τώρα, έχετε μια πείρα μεγάλη.
Σ.ΚΟΤΣΙΑΣ: Μάλιστα, αυτοί που με κάνανε δηλαδή, άλλοι συνάδελφοί μου δουλεύουν ακόμα.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Πείτε μου το εξής, εσείς όταν δίνετε καταθέσεις στην Αστυνομική Αρχή, για όλες αυτές τις επαφές που είχατε με τους ανθρώπους εκεί που έγινε συμπλοκή, σας ρωτάνε οι αστυνομικοί, μπορείτε κύριε να μας περιγράψετε; Και απαντάτε εσείς; «Δεν μπορώ να περιγράψω το πρόσωπο κανενός. Καθώς δεν είδα στο πρόσωπο κανένα από τα άτομα.›
Σ.ΚΟΤΣΙΑΣ: Μάλιστα. Για διαβάστε την τρίτη σελίδα εκεί, να δείτε το ανάστημα, τη χαίτη, το μέτωπο κλπ.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Μάλιστα. Θα έρθω και στη τρίτη σελίδα. Δεν μπορείτε να αναγνωρίσετε κανένα πρόσωπο.
Σ.ΚΟΤΣΙΑΣ: Κοιτάξτε από το φόβο και τον τρόμο εκείνη την εποχή 16 Ιανουαρίου που βγαίνω από το νοσοκομείο μα κανείς, μα κανείς, όταν έχει τα δικά μου τα προβλήματα δεν μπορεί να καταθέσει συγκεκριμένα, ούτε να αναφέρει, ούτε τον ενδιαφέρει. Κοιτάει πώς θα ζήσει.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Καλά θα μπορούσατε να δώσετε μια περιγραφή, δεν διατρέχατε κανένα κίνδυνο να πείτε?
Σ.ΚΟΤΣΙΑΣ: Δεν μπορούσα, η λογική αυτό έλεγε, υπήρχε ο φόβος και ο τρόμος. Σε κάθε άνθρωπο, όχι σε μένα, στη περίπτωσή μου.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Δηλαδή θέλετε να πείτε, ότι εσείς ξέρατε τα πρόσωπα αναλυτικά να τα περιγράψετε?
Σ.ΚΟΤΣΙΑΣ: Όχι δεν τα ήξερα τα πρόσωπα, από τα χαρακτηριστικά όμως βλέποντας κατάλαβα ότι είναι αυτά. Δηλαδή αναγνώρισα ότι είναι αυτά.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Πώς τα αναγνωρίσατε; Εάν δεν είχατε τα χαρακτηριστικά τους πώς τα αναγνωρίσατε;
Σ.ΚΟΤΣΙΑΣ: Μα είχα τα χαρακτηριστικά τους, κοιλιά ελαφρώς, χαίτη εδώ, εύσωμος?.την φράντζα?
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Κύριε Κοτσιά, ακούστε, από την φράντζα δεν μπορεί να γίνει αναγνώριση ενός ανθρώπου, όπως έρχεστε σήμερα. Μάλιστα και στον κ. Ζερβομπεάκο ενώ στην αρχή είστε απολύτως αρνητικός, «δεν ξέρω κανένα χαρακτηριστικό› και μετά αφού έχουν μεσολαβήσει οι τηλεοράσεις και όλα αυτά που μεσολάβησαν, δεν θέλω να τα περιγράψω, λέτε, ότι με επιφύλαξη ήταν ο Χριστόδουλος και ο Σάββας.
Κ.ΚΟΤΣΙΑΣ: Γιατί ζητήσαμε την αναπαράσταση, δεν έγινε δεκτή. Δεν μπορούσα εγώ, από την εφημερίδα το ένα το άλλο, ήρθα, είδα τα άτομα και είπα ότι είναι αυτά, τα αναγνώρισα ότι είναι αυτά. Μα έκανα αγώνα και εγώ ο ίδιος, δεν θέλω κανείς να δικαστεί άδικα, είτε δικαστεί ο Σάββας ή ο Ξηρός εγώ δεν πρόκειται να γίνω καλά κύριε Αγιοστρατίτη, κανένας δεν θα με κάνει καλά.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Σαφώς και σας εξέφρασα την λύπη μου για τα προβλήματα που έχετε. ¶λλο όμως αυτό και άλλο να λειτουργεί η μνήμη σας αντίστροφα, δηλαδή αμέσως μετά το περιστατικό, να δηλώνετε γραπτά, ότι εγώ κύριε δεν τους έχω δει στο πρόσωπο και δεν μπορώ να τους περιγράψω, στη συνέχεια να περνάνε 12 χρόνια να λέτε, έχω με επιφύλαξη, μπορεί να είναι ο Σάββας και ο Χριστόδουλος και σήμερα να έρχεστε και να λέτε, τελειωμένο είναι ο Σάββας και ο Χριστόδουλος. Αυτό θέλω να μου εξηγήσετε γιατί γίνεται και γίνεται, όχι μόνο στη δική σας περίπτωση, όλων η μνήμη λειτουργεί αντίστροφα. Μετά από 15 χρόνια έρχονται όλοι και δηλώνουν, τώρα τον αναγνωρίζω, τότε δεν είχαν δει τίποτα.
Σ.ΚΟΤΣΙΑΣ: Μα τότε δεν ξέραμε κανείς πώς λέγεται, πώς ήταν το άτομο. Τώρα είχαμε επώνυμα άτομα.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Και το λέτε σε δυο σημεία της καταθέσεώς σας, «δεν μπορώ να πω κάποιο χαρακτηριστικό για κανένα από τα τέσσερα άτομα.› Και σήμερα έρχεστε και κάνετε αναγνώριση από την φράντζα; Η φράντζα είναι ένα πράγμα που μεταβάλλεται.
Σ.ΚΟΤΣΙΑΣ: Μα δεν είναι η φράντζα, είναι η σωματική του διάπλαση, είναι το πρόσωπό του?
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Εντάξει, εγώ δεν παίρνω απάντηση.
Σ.ΚΟΤΣΙΑΣ: ?δεν υπέδειξα τότε ότι ξέρεις κάτι, συλλάβετε τον Σάββα ή τον Χριστόδουλο γιατί αυτοί με χτυπήσανε. Οι ίδιοι ομολογήσανε, σύμφωνα με τις ομολογίες αναγνωριστήκανε και τα άτομα.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Δεν μου δίνετε κύριε Κοτσιά απάντηση και αυτό θα το κρίνει το Δικαστήριο. Αυτός ο τσιλιαδόρος περιεγράφη από τον προηγούμενο μάρτυρα με τον οποίον ήσαστε μαζί στο περιπολικό;
Σ.ΚΟΤΣΙΑΣ: Μάλιστα μαζί ήμασταν.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Σαν ένας χοντρός, ψηλός, γεμάτος, με χοντρά πόδια κλπ. Εσείς ξέρετε πώς τον περιγράφετε; Έτσι τον περιγράφετε;
Σ.ΚΟΤΣΙΑΣ: 1.60 με 1.65. Από το σημείο που καθόμουνα και στο χρόνο που έγινε?.λάθος δηλαδή ο άνθρωπος δεν κάνει κάποια λάθη; Δηλαδή έτσι τον θεώρησα εκείνη την ώρα που πέρασε σκηνικά μπροστά μου, μια σκηνή πέρασε μπροστά μου γιατί μετακινήθηκα.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Ακούστε εάν πέρασε μια σκηνή μπροστά σας τότε δεν θα μπορείτε?
Σ.ΚΟΤΣΙΑΣ: Τον είδα όμως ότι ήταν εύσωμος και ότι έκανε νεύμα με τα χέρια του.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Ο πρώτος τσιλιαδόρος ήταν κοντός και σήμερα αναγνωρίζετε στο πρόσωπό του τον Χριστόδουλο Ξηρό, ο οποίος είναι 1.87.
Σ.ΚΟΤΣΙΑΣ: Δεν είπα για τσιλιαδόρο εγώ. Ο Χριστόδουλος ήρθε πίσω από το φορτηγάκι την ώρα που ήμουν εγώ ?κάτω έρχεται ο Χριστόδουλος?
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Εδώ είναι που τα μπερδεύετε. Ο συνάδελφός σας λέει, ότι πίσω από το φορτηγάκι ήρθε ο Σάββας Ξηρός.
Σ.ΚΟΤΣΙΑΣ: Μα ήρθε ο Σάββας.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Εσείς λέτε ότι ήρθε ο Χριστόδουλος Ξηρός.
Σ.ΚΟΤΣΙΑΣ: Και ο Σάββας και ο Χριστόδουλος μιλάω. Ήρθε ο Σάββας με πυροβόλησε ο πρώτος και μετά την ώρα που πέφτω, βγαίνει και ο Χριστόδουλος.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Κύριε Κότσια, παρακολουθείτε την διαδικασία και προηγουμένως και δεν έχετε συνεννοηθεί να πείτε μια συγκεκριμένη άποψη.
Σ.ΚΟΤΣΙΑΣ: Εγώ τα έζησα κύριε Αγιοστρατίτη, τα έζησα, τα ξέρω, μιλάμε δηλαδή για πραγματικά γεγονότα.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Εγώ δεν το αμφισβητώ. Εγώ αμφισβητώ αυτή τη ταχύτητα που έχετε μετά από 12 χρόνια, να αναγνωρίζετε μ’ αυτή τη σιγουριά και την βεβαιότητα, δυο ανθρώπους οι οποίοι μπορεί να καταδικαστούν γι’ αυτή τη πράξη σε πολύ βαριά ποινή και για τους οποίους έχετε πει, κατ’ επανάληψη μάλιστα όχι μια φορά, ότι είναι αδύνατον να τους περιγράψετε, γιατί δεν τους είδατε καθόλου στο πρόσωπο.
Σ.ΚΟΤΣΙΑΣ: Σας εξήγησα και πάλι.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Και σήμερα μάλιστα είπατε και άλλη άποψη, ότι φορούσε κάλτσα για να αλλοιώσει τα χαρακτηριστικά του κλπ, πράγμα το οποίο δεν λέει ο συνάδελφός σας που ήσασταν μαζί.
Σ.ΚΟΤΣΙΑΣ: Ο συνάδελφός μου μπορεί να μην το είδε εκείνη τη στιγμή?
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Επίσης λέτε το εξής. Είπατε τώρα, ότι ο Χριστόδουλος είχε χειροβομβίδες γιατί είχε κάτι στη κοιλιά του που φόραγε που θεωρήσατε ότι είναι μπαλάσκες και μέσα ενδεχομένως έχει χειροβομβίδες. Αυτά όμως τα πράγματα τα περιγράφετε για άλλο πρόσωπο και όχι για τον τσιλιαδόρο.
Μα κύριε ο τσιλιαδόρος, είναι κατά την άποψη του προηγουμένου, είναι ο Χριστόδουλος, που εσείς λέτε σήμερα ότι είναι 1.60 με 1.65.
Σ.ΚΟΤΣΙΑΣ: Όχι το 1.85 να πάρετε το άτομο το οποίο αναφέρω στην τρίτη σελίδα, που αναφέρεται και το 1.85 που φορούσε την ζώνη που ελαφρώς ήταν η κοιλιά του έξω.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Λυπάμαι πολύ, αλλά τουλάχιστον θα έπρεπε να είστε πιο συγκεκριμένος για να συγκεκριμενοποιήσετε τι μεσολάβησε μετά 12, 13 χρόνια πόσο είναι και ενώ τότε βεβαιώνατε τις Αστυνομικές Αρχές ότι δεν μπορείτε να αναγνωρίσετε, γιατί δεν έχετε δει καθόλου πρόσωπα, σήμερα έρχεστε μ’ αυτή την ευκολία και αναγνωρίζετε τον Σάββα και τον Χριστόδουλο. Αν μπορείτε να μου δώσετε μια εξήγηση πειστική, στο Δικαστήριο δηλαδή, πείτε την.
Σ.ΚΟΤΣΙΑΣ: Σας εξήγησα. Ο φόβος και ο τρόμος που υπήρχε λόγω του συμβάντος, του σοβαρού τραυματισμού μου, και εσείς ο ίδιος να ήσαστε, δεν θα τα δίνατε κύριε.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Δηλαδή τα είχατε και τα αποκρύψατε από την Αστυνομική Αρχή, εσείς ένας αστυνομικός έμπειρος;
Σ.ΚΟΤΣΙΑΣ:?στις 5 Φεβρουαρίου πάλι στον κ?αναφέρω πάλι.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Λέτε πάλι, εσείς πάντα έχετε αυτή την επωδό, λέτε, «δεν έχω δει πρόσωπα και δεν μπορώ να αναγνωρίσω›. Τώρα μου δίνετε την ερμηνεία και αυτό θα κριθεί, ότι τα ξέρατε τα πρόσωπα, τα είχατε δει, μπορούσατε να τα περιγράψετε, αλλά δεν τα περιγράψατε, από φόβο, αυτό μου λέτε.
Σ.ΚΟΤΣΙΑΣ: Ασφαλώς, ο κάθε μάρτυρας αυτό θα έκανε.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Όχι κάθε μάρτυρας, εσείς είστε αστυνομικός και καταθέτετε στους συναδέλφους σας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ελάτε εσείς να συμπληρώσετε.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Όχι να ξεκαθαρίσουμε κύριε Πρόεδρε, δεν είναι μόνο να συμπληρώσουμε, γιατί νομίζω ότι περισσότερο τα μπέρδεψε ο μάρτυρας, παρά μας βοήθησε να τα ξεκαθαρίσουμε. Κύριε μάρτυρα σας παρακαλώ πολύ θυμηθείτε. Εσείς ήσασταν οδηγός του περιπολικού που εβλήθη πρώτο και έσπευσε πρώτο και στην Ρόδου και Αυλώνος. Λέτε λοιπόν ότι είδατε πηγαίνοντας προς τα εκεί, ένα τσιλιαδόρο.
Σ.ΚΟΤΣΙΑΣ: Πότε τον είδα τον τσιλιαδόρο; Τον είδα πριν φθάσουμε στην Κωνσταντινουπόλεως. Και όταν κατεβαίναμε, έκανε νεύμα και καλούσε άτομα.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Ωραία. Στη συνέχεια λοιπόν προσπερνάτε τον τσιλιαδόρο?
Σ.ΚΟΤΣΙΑΣ: Δεν τον προσπερνάμε τον τσιλιαδόρο κάνετε λάθος.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Τι κάνατε;
Σ.ΚΟΤΣΙΑΣ: Κανείς αστυνομικός δεν μπορεί να προσπεράσει τον τσιλιαδόρο εάν τον έχει στην πλάτη του.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Τι κάνατε;
Σ.ΚΟΤΣΙΑΣ: Σταματάμε αμέσως, κατεβαίνει ο συνάδελφος και ερχόμενα τα άτομα, ακινητοποιεί τα άτομα.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Για να το επαναλάβουμε. Σταματάτε λοιπόν μπροστά στον τσιλιαδόρο.
Σ.ΚΟΤΣΙΑΣ: Απέναντί του ακριβώς, όχι και μπροστά του.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Και τον ακινητοποιείτε;
Σ.ΚΟΤΣΙΑΣ: Τα τρία άτομα που ερχόντουσαν.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Δηλαδή ήταν όλοι μαζί;
Σ.ΚΟΤΣΙΑΣ: Όχι δεν είχαν προλάβει να έρθουν στον τσιλιαδόρο τα τρία άτομα, δεν είχαν προλάβει.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Δηλαδή σας είδαν που σταματήσατε τον τσιλιαδόρο και παρόλα αυτά ήρθανε;
Σ.ΚΟΤΣΙΑΣ: Προχωρούσαν πάλι και τους ακινητοποίησε ο συνάδελφος και σταματήσανε. Τους είπε, ψηλά τα χέρια, στον τοίχο.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Κύριε μάρτυρα είστε αστυνομικός?από έναν αστυνομικό περιμένουμε λίγο περισσότερη σαφήνεια.
Σ.ΚΟΤΣΙΑΣ: Δεν είναι σαφήνεια αυτή, δεν είναι πραγματικότητα;
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Όχι. Εγώ δεν είπα ότι είστε ψευδομάρτυρας?
Σ.ΚΟΤΣΙΑΣ: Δεν έχω τραυματιστεί;
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Εμείς σεβόμαστε το ότι έχετε τραυματιστεί, ειλικρινά σας το λέω.
(Διαλογικές Συζητήσεις)
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Κύριε μάρτυς, μην αντιδικείτε μαζί μου, είναι συγκινητικά όλα όσα μας είπατε για την υγεία σας ειλικρινά, άνθρωποι είμαστε, μη το παίρνετε έτσι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε μάρτυς, μην συγχύζεστε περισσότερο, αναπλάθετε ένα συμβάν το οποίο σημάδεψε την ζωή σας. Αυτό όμως δεν θα απαγορεύσει και στους συνηγόρους να κάνουν και αυτοί το έργο τους. Με ύφος και εσείς παρακαλώ λίγο έτσι, όχι ερειστικό ύφος, ρωτήστε τον έτσι πιο μαλακά και ότι θέλετε. Είναι παθών τι να κάνουμε; Μήπως δεν είναι και αυτός παθών άραγε;
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Βεβαίως κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όλα αυτά να τα λάβουμε υπόψη.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Και αν είναι αυτό το ζητούμενο και όλοι και εγώ προσωπικά πρέπει να πω ότι ήταν συγκινητικότατη η περίπτωσή του και ευτυχώς που τον έχουμε και μπροστά μας και αφού τον έχουμε να μας βοηθήσει.
Σ.ΚΟΤΣΙΑΣ: Περίμενα να έρθει αυτή η ώρα εδώ να καταθέσω.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Ερώτηση κύριε μάρτυρα. Πόσα άτομα συνολικά είδατε όταν φθάσατε στην οδό Ρόδου και Αυλώνος;
Σ.ΚΟΤΣΙΑΣ: Τρία άτομα να έρχονται.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Και ένας ο τσιλιαδόρος;
Σ.ΚΟΤΣΙΑΣ: Έφυγε ο τσιλιαδόρος μείνανε τα τρία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας παρακαλώ, είναι ένας άνθρωπος φορτισμένος τον ρωτάτε πάλι τα ίδια που ρώτησα και εγώ, δεν τον καταλαβαίνετε, ρωτάτε κάτι άλλο.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Με ένα φορτισμένο μάρτυρα πάει να πει ότι δεν μπορούμε να αξιοποιήσουμε την κατάθεσή του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μήπως θέλετε να τον αποφορτίσουμε; Να γυρίσουμε το ρολόι που είναι από εκεί και να μην έχει τραυματιστεί; Πάρα πολύ ωραία να το ξαναγυρίσουμε, αλλά δεν ξέρω ποιοι θα έπρεπε να το ξαναγυρίσουν.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, ο μάρτυρας φορτίζεται μόνος του όταν αναγνωρίζει, όταν τον καλούμε όμως να καταθέσει κάποιες λεπτομέρειες που υποτίθεται ότι είδε, εγώ δεν λέω εάν τις είδε ή δεν τις είδε, αλλά να μας πει τι είδε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εμένα μου τα είπε αυτά. Αν τώρα δεν τα πιστεύετε, θα κάνετε αξιολόγηση και θα πείτε ότι ο μάρτυρας μας λέει ψέματα. Να το πείτε αυτό, όταν θα φύγει όμως ο μάρτυρας. Τώρα σας παρακαλώ κάντε του ερώτηση, αυτά που δεν ερωτήθηκαν από τους άλλους σας είπα.
Κ. ΒΛΑΧΟΣ: Δεν έχω κ. Πρόεδρε. Με αυτό το κλίμα τί ερώτηση να κάνω;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶μα είναι το κλίμα που σας φταίει, τί θέλετε να είναι το κλίμα; Όταν έρχεται ένας με σφαίρα που σας λέει από δω κι από κει, τί κλίμα να έχει ο άνθρωπος; Να τον σεβαστούμε κι εμείς. Θα εκτιμήσουμε την αξιοπιστία του απλώς.
Κ. ΒΛΑΧΟΣ: Ο συνοδός σας, ο κ. Καδάς, έχει καταθέσει και μας επανέλαβε κι εδώ ότι του φώναξαν οι δράστες, λέει τη λέξη, «παιδιά φύγετε, γιατί θα ρίξουμε κι άλλη χειροβομβίδα. Ακούτε; Θα ρίξουμε κι άλλη χειροβομβίδα›. Ακούσατε εσείς κάτι τέτοιο;
Σ. ΚΟΤΣΙΑΣ: Εγώ ήμουν νεκρός κύριε μέσα στο αυτοκίνητο. Την ώρα που καθόταν, έπεσε η χειροβομβίδα. Που να το ακούσω εγώ; Από τη στιγμή που τελειώνει ο τραυματισμός μου, από κει και μετά δεν γνωρίζω τι έκαναν οι άλλοι συνάδελφοι.
Κ. ΒΛΑΧΟΣ: Καλώς. Δεν έχω τίποτα άλλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Ιωάννης Ψουνόπουλος. Εδώ χρειάζεται και το καταλαβαίνω, αλλά θέλω κι εσείς να καταλάβετε όταν ο άνθρωπος έχει τόσο πολύ υποφέρει, δεν ξέρω τώρα αν τα βάζει επί δικαίων ή επί αδίκων, αυτό θα το εκτιμήσουμε εμείς, να μην τον φορτίζουμε όμως κι εμείς περισσότερο.
Κ. ΒΛΑΧΟΣ: Τόσες βδομάδες εδώ πέρα, πιστέψτε μας δεν έχουμε πρόθεση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όλοι μας είμαστε υποχρεωμένοι να σεβόμαστε και τον ανθρώπινο πόνο.
Κ. ΒΛΑΧΟΣ: Είναι αλήθεια. Από την άλλη όμως είμαστε υποχρεωμένοι να σεβόμαστε και την αλήθεια, διότι γι αυτό συγκροτήθηκε η δίκη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η αλήθεια είναι υπεράνω όλων.
Κ. ΒΛΑΧΟΣ: Πρέπει να βρούμε λοιπόν τί συνέβη ακριβώς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γι αυτό κάντε την αξιολόγησή σας, πολύ σωστά.
Κ. ΒΛΑΧΟΣ: Έχω λοιπόν να κάνω την αξιολόγηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να την ακούσω.
Κ. ΒΛΑΧΟΣ: Ότι ο μάρτυρας παραδόξως αναγνωρίζει με απόλυτη σαφήνεια άτομα, πρόσωπα τα οποία και προανακριτικά αρνήθηκε να αναγνωρίσει δηλώνοντας ότι δεν είχε συγκρατήσει κανένα χαρακτηριστικό, αλλά και εδώ στο εδώλιο ενώπιόν σας τα περιέγραψε αντιφατικά, τη μια φορώντας κάλτσα για να κρύψει τα χαρακτηριστικά του ο κατηγορούμενος κ. Σάββας Ξηρός, την άλλη ο κ. Χριστόδουλος Ξηρός με χαίτη. Περιγραφή η οποία δεν ανταποκρίνεται ούτε καν στην δική του περιγραφή που είχε δώσει προανακριτικώς.
Επιπλέον ο μάρτυρας είναι αναξιόπιστος ως προς τον αριθμό των ατόμων που αντιλήφθηκε όταν κατέφθασε με το περιπολικό διότι ήταν 3 τα άτομα και 1 ο τσιλιαδόρος, 4 όπως είπε ή ήταν 3 τα άτομα μόνο όπως είπε ο προηγουμένως ο μάρτυρας που εξετάστηκε. Επιπλέον όσον αφορά τις συνθήκες κάτω από τις οποίες σταμάτησε ο συνοδηγός Αστυνομικός τους δράστες και τους ζήτησε να στραφούν προς τον τοίχο, η περιγραφή που δίνει ο μάρτυρας δεν ανταποκρίνεται με την περιγραφή που είχαμε ως τώρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έχουμε τίποτε άλλο. Ο κ. Ψινόπουλος παρακαλείται να έρθει, απών. Εν τη αύτη περιπτώσει είναι ο κ. Σταυρακάκης Γεώργιος. Είναι εδώ. Είστε Πολιτική Αγωγή; Κύριε Παπαδημητρίου, παρίστανται Πολιτική Αγωγή;