ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 11 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2003
ΔΙΚΗ 17Ν
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 11 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2003
ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΕΩΣ: 09:00
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση που έχει διακοπεί.
ΑΡΧΙΦΥΛΑΚΑΣ: (Εκτός μικροφώνου)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι εδώ ο κ. Αγιοστρατίτης ο οποίος μας σώζει συνήθως. Τους εκπροσωπεί. Τί λέτε κ. Εισαγγελεύ για τον κ. Τέλιο;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Να επιτραπεί κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να επιτραπεί δια του Συνηγόρου. Η ανάγνωση θα συνεχιστεί την Δευτέρα. Επομένως αρχίζουμε την ανθρωποκτονία Βρανόπουλου. Η κυρία Σοφία Ιουλία Μιχαήλ Βρανοπούλου. Παρίσταται πολιτικώς ενάγουσα; Είναι μάρτυς. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μιλάμε για το περιστατικό τις 24 Ιανουαρίου 1994 το πρωί. Πέστε μου τί ακριβώς είχε γίνει όπως αναπλάθετε με την μνήμη σας τα περιστατικά, ότι θυμάστε βέβαια διότι έχει περάσει και κάποιος καιρός αλλά αυτά μένουν έντονα.
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, πρώτα απ’ όλα θέλω να σας μιλήσω για το ποιος ήταν ο Μιχάλης Βρανόπουλος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ασφαλώς.
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν ξέρω αν όλος ο κόσμος ξέρει, γιατί ένας άνθρωπος 47 ετών που ξεκινάει το πρωί να πάει στη δουλειά του τον σκοτώνουν εξ επαφής στο κέντρο της Αθήνας. Ο Μιχάλης ήταν γιος ενός Αστυνομικού του Δημήτρη Βρανόπουλου ο οποίος μετά έγινε Πολιτικός, Δήμαρχος, Βουλευτής, Υπουργός. Ο ίδιος δεν θέλησε να γίνει πολιτικός αν και μπορούσε. Σπούδασε νομικά αλλά πάρα πολύ νωρίς αντελήφθη την αξία των οικονομικών στη σύγχρονη ζωή και πήγε στην Αμερική και πήρε το πτυχίο της Διοικήσεως Επιχειρήσεων το master business administration στο καλύτερο Πανεπιστήμιο το «Watton School of Finance›. Εξακολουθεί αυτή την στιγμή και είναι το πρώτο. Τότε δεν υπήρχε άλλον Έλληνας που να έχει αυτό το master.
Για να μπει παρεμπιπτόντως επειδή είχε λάβει μέρος στην αντίσταση κατά της χούντας δεν του έστελνα την αλληλογραφία του κι όταν πήγε στην Αμερική ζήτησε να τον πάρουν στο Πανεπιστήμιο και να δει ότι τον είχαν πάρει. Αυτό έχει σημασία. Γύρισε στην Ελλάδα από την Αμερική και έφερε μαζί με άλλους – ακόμα είναι το ΄73 – μία γαλλική τράπεζα ως αντιπρόσωπό της στην Ελλάδα.
Όταν άλλαξαν τα πράγματα και ήρθε η Δημοκρατία τον φώναξε ο Διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος ο κ. Ζολώτας και τον έκανε Οικονομικό Σύμβουλο της Τραπέζης της Ελλάδος και του ανέθεσε να ξανασυνδέσει τις σχέσεις της Ελλάδος με την Διεθνή Τράπεζα, με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και με την Τράπεζα της Αγγλίας. Ήμασταν μόλις παντρεμένοι. Πήγαμε και ζήσαμε 1,5 χρόνο στο εξωτερικό.
Μετά και σε ηλικία μόλις 31 ετών γίνεται Διοικητής της Ιονικής Τραπέζης που σημαίνει ότι είναι ο νεώτερος ποτέ Διοικητής που έγινε ποτέ στην Ελλάδα. Από τότε και μέχρι σήμερα 30 χρόνια μετά. Μετά την Ιονική έγινε Πρόεδρος της Εμπορικής και Διοικητής της Εθνικής 47 ετών γιατί αυτά που ήξερε και αυτά που έκανε ήταν τραπεζικά σε μία άλλη διάσταση, τα οποία δεν μπορούσε να καταλάβει κανείς. Ήταν μία ιδιοφυία και γι αυτό και αναγνωρίστηκε ως ιδιοφυία.
Την εισαγωγή την είχα ανάγκη. Τώρα θα σας πω τί έγινε στην Εθνική και θα σας πω για κείνο το πρωί. Ήταν Δευτέρα πρωί 24 Ιανουαρίου. Έφυγα εγώ για την δουλειά μου. Ήμουν βοηθός στο Πανεπιστήμιο Αθηνών στη Νομική Σχολή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε ποιο μάθημα.
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Στο Εμπορικό Δίκαιο, Β΄ Τομέας Εμπορικού Δικαίου, Ιδιωτικού Δικαίου. Ήμουν μέσα στο Πανεπιστήμιο στο «Σαριπόλειο› που όλοι ξέρουμε, από τις 08:00’. Στις 09:15’ κάποια Γραμματεύς του σπουδαστηρίου με φώναξε και μου είπε το ατυχές «κα Βρανοπούλου σας ζητάει ο άντρας σας στο γραφείο›. Ήταν πολύ ατυχές ομολογώ. Κατόπιν έμαθα ότι ολόκληρη η Νομική Σχολή το ήξερε αλλά δυστυχώς κανείς δεν είχε το θάρρος να ανέβει να με συνοδέψει.
Βγήκα μόνη μου στο δρόμο. Θεωρώ ότι κάτι έχει πάθει η πεθερά μου η οποία είχε μόλις πάθει κάποιο καρδιακό κι ανεβαίνω τη Σόλωνος σκεπτόμενη αν πρέπει να καθυστερήσω πηγαίνοντας στο γραφείο ή να πάω κατευθείαν σε νοσοκομείο. Τότε αντιλαμβάνομαι ότι η Σόλωνος είναι άδεια. Δεν έχει κίνηση, είναι 09:30΄το πρωί. Γραπώνω έναν περιστατικό και του λέω «τί έγινε›. Μου λέει «σκότωσαν τον Βρανόπουλο›.
Όπως μπορείτε να καταλάβετε η απόσταση είναι 300 μέτρα. Αρχίζω και τρέχω και φαίνεται υπάρχει κάτι το οποίο εγώ δεν το έχω δει ποτέ, έχω αρνηθεί σε όλες τις τηλεοράσεις που φαίνεται ότι φτάνω στριγκλίζοντας και το δείχνουν σε σποτ. Ομολογώ το έχω αποφύγει, με έχουν προστατεύσει και δεν το έχω δει.
Μόλις τον είχαν πάρει γιατί ήμουν δίπλα όπως μπορείτε να καταλάβετε. Υπήρχε εκεί διάφορος κόσμος, πάρα πολλοί δημοσιογράφοι. Μπήκα μέσα στο γραφείο, τηλεφώνησα να προστατευθούν τα παιδιά μου. Η μικρή ήταν 11 χρονών, ήταν στο Κολλέγιο ΣΤ΄Δημοτικού. Ο μεγάλος έδινε εξετάσεις, ήταν στο σπίτι και ξαναβγήκα με έναν φίλο μας που είχε ραντεβού με τον Μιχάλη στις 09:30΄. Περνώντας χωρίς να μας αναγνωρίσει πια κανείς στο χάος μέσα από το πλήθος πήγαμε στον ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ όπου ζούσε και αυτό ήταν πολύ μεγάλη υπόθεση γιατί αμέσως μου είπαν ότι ζει. Αυτό έχει μεγάλη διαφορά από τον περαστικό που μου είπε «σκοτώθηκε ο Βρανόπουλος› το ότι ζούσε ήταν τελείως άλλη εικόνα πια. Ζούσε.
Κάναμε τα πάντα εκείνη την ημέρα. Ήταν ο κ. Ρούσσος ο οποίος ήταν καταπληκτικός, ο κ. Κρεμαστινός. Είχαν την καλοσύνη όλοι να σπεύσουν και να βοηθήσουν αλλά δεν μπόρεσε να γίνει τίποτα. Το βράδυ πέθανε από εσωτερική αιμορραγία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πού είχε χτυπηθεί θυμάστε σε ποιο σημείο;
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Χτυπήθηκε παντού κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε ποιο σημείο της Αθήνας;
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Ο κ. Ρούσσος μας είπε, είχε μπει στην ενταντική, είχε βγει από την εντατική και μας φώναξε να μας ενημερώσει, χωρίς να μας δίνει καμία ελπίδα βασικά αλλά μας είπε ότι όλα τα εσωτερικά, το συκώτι δεν υπήρχε καθόλου, ήταν διάτρητο. Το πάγκρεας ήταν διάτρητο. Η αορτή ήταν κομμένη. Τα χέρια, τα πόδια του ήταν .....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ζωτικά όργανα πάρα πολλά.
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι. Δυστυχώς από λάθος έπεσε η δικογραφία με τις φωτογραφίες στα χέρια μου πριν από λίγες μέρες και μπορείτε να την δείτε κι εσείς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορείτε να μου πείτε τις συνθήκες της θανάτωσής του; Συνθήκες που έγινε η εναντίον του ενέργεια.
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Ξεκίνησε το πρωί 08:30΄-08:40΄με τον κ. Γρίσπο που θα έρθει μετά από μένα σε σας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο οποίος ήταν οδηγός του;
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Ήταν οδηγός του άοπλος. Ο Μιχάλης δεν πίστευε σε αυτού του είδους την προστασία και δεν είχε κανένα φόβο για τίποτα. Ήταν ένας άνθρωπος πολύ λεβέντης και δεν είχε λόγο να φοβάται. Ήταν υπερήφανος για ότι έκανε και εξακολούθησε να είναι μέχρι τέλους. Μπορώ να σας πω ότι χίλιοι άνθρωποι θα σας πουν ότι γυρνούσε στο Κολωνάκι χωρίς καμία ασφάλεια. Ο οδηγός του απλώς εκείνη την ημέρα βρέθηκε, το καημένο το παιδί δίπλα του και το χτύπησαν κι αυτό γιατί πάρκαρε αμέσως στη Σόλωνος και το γραφείο είναι στα 50 μέτρα.
Όταν ο Μιχάλης σταμάτησε στην Σόλωνος, κατέβαιναν την Ομήρου και κατέβηκε επί της Σόλωνος και Ομήρου για να πάει τα 25 μέτρα στο γραφείο, ο οδηγός βρήκε αμέσως θέση και πάρκαρε. Την ώρα που πήγαινε να μπει μέσα στη Σόλωνος 39 που είναι το γραφείο, απ’ απέναντι φαίνεται – αυτά απλώς τα διαβάζω και τα ακούω, δεν τα έζησα – πάρα πολύ ήρεμα πέρασε ένας κύριος απέναντι και τον χτύπησε 5 φορές εξ επαφής.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Με πιστόλι.
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Με πιστόλι. Φαίνεται ότι δεν έχασε αμέσως τις αισθήσεις του. Έπεσε πίσω. Έτρεξε τότε ο Νίκος Γρίσπος και έσκυψε να τον προστατεύσει, να τον πιάσει μάλλον κι έτσι και σώθηκε. Γιατί και τον Γρίσπο την χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά, αλλά επειδή έσκυψε εκείνη την ώρα να βοηθήσει τον Μιχάλη τον πήρε στον πνεύμονα κι έτσι το παιδί απλώς υποφέρει, ζει και είναι ανάπηρο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιους θεωρείτε υπεύθυνους για την θανάτωση του συζύγου σας.
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Υπεύθυνους θεωρώ αυτούς που το ανέλαβαν κ. Πρόεδρε. Είχαμε την ίδια μέρα προκήρυξη η οποία έλεγε καταρχήν ότι είναι μια παλιά προκήρυξη γραμμένη τον Ιούνιο. Είμαστε πλέον 24 Ιανουαρίου και πάνω η χρονολογία λέει Δεκέμβριος και πλέον έχει ένα εισαγωγικό μπροστά και λέει ότι «σας δίνουμε την παλιά προκήρυξη του Ιουνίου γιατί κάναμε πολλές απόπειρες εν τω μεταξύ› και θα σας αναφέρω τους λόγους τους οποίους αυτοί ισχυρίζονται.
Ο πρώτος λόγος είναι η ιδιωτικοποίηση της τσιμεντοβιομηχανίας ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ. Όπως ξέρουμε όλοι αυτό είναι το 1994. Τώρα έχουμε 2003. Όλο το οικονομικό σύστημα και της παρούσης κυβερνήσεως αλλά και στην διεθνή οικονομία στηρίχτηκε στο λιγότερο κράτος από κει και πέρα. Ο Μιχάλης παρόλο που δεν ήταν δική του απόφαση η ιδιωτικοποίηση του ΗΡΑΚΛΗ γιατί πάρθηκε στην Διυπουργική Επιτροπή με τον Πρόεδρο κ. Μητσοτάκη-Παλαιοκρασσά-Μάνο και Ανδριανόπουλο. Ο Μιχάλης ήταν απλώς το εκτελεστικό όργανο η Εθνική. Να σας εξηγήσω λίγο γιατί δεν θα ξέρετε, την ιστορία του ΗΡΑΚΛΗ. Όταν ήρθε ο Παπανδρέου στα πράγματα το 1982.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το ΄81.
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Το ΄82 όμως έχουμε φτάσει, ήταν Οκτώβριος. Ο Υπουργός Εθνικής Οικονομίας ο κ. Αρσένης επειδή κατηγόρησε την τότε διοίκηση του ΗΡΑΚΛΗ για ποινικά αδικήματα. Έβαλε την τσιμεντοβιομηχανία ΑΓΕΤ στις προβληματικές εκείνης της εποχής και την ενέταξε στον Οργανισμό Ανασυγκροτήσεων Επιχειρήσεων, το ΟΑΕ.
Ο ΟΑΕ επειδή είχε χρέη ο ΗΡΑΚΛΗΣ στο κράτος κεφαλαιοποίησε τα χρέη του ΗΡΑΚΛΗ προς το κράτος κι έκανε μία αύξηση κεφαλαίο βγάζοντας καινούριες μετοχές, κεφαλαιοποιώντας αυτά τα χρέη. Έτσι το κράτος έγινε μέτοχος του ΗΡΑΚΛΗ με 70%.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Κατά πλειοψηφία. Οι παλιοί όμως μέτοχοι, η οικογένεια Τσάτσου βασικά προσέβαλε αυτή την αύξηση κεφαλαίου λέγοντας ότι «κι εμείς έχουμε δικαίωμα προτιμήσεως και δικαιούμεθα να λάβουμε μέρος στην αύξηση›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το γνωστό που έφτασε μέχρι.....
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια. Πολλές οικογένειες όπως Καρελέοι και διάφοροι άλλοι το είχαν κερδίσει και το είχαν κερδίσει ήδη. Αλλάζουν τα πράγματα, έρχεται η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και η Νέα Δημοκρατία και ο κ. Μητσοτάκης και η κυβέρνηση αποφασίζουν, λιγότερο κράτος, ιδιωτικοποιήσεις και βεβαίως να πουλήσουν το 70% του ΗΡΑΚΛΗ που ανήκει στο κράτος και διοικείται από κρατικούς και δεν πάει και σπουδαία γιατί οι κρατικοί δεν είναι managers.
Βρίσκει η κυβέρνηση την εταιρεία Καλτσεστρούτσι που ανήκει στον Όμιλο Φερούτσι που τότε ήταν ο 42ος ισχυρότερος οικονομικός όμιλος στον κόσμο και αποφασίζει η κυβέρνηση να πουλήσει τις μετοχές του ΟΑΕ στην Καλστεστρούτσι. Βεβαίως και η κυβέρνηση ξέρει το πρόβλημα ότι υπάρχει δικαστικός αγώνας.
Έτσι καλεί τον Διοικητή της Εθνικής ο οποίος είναι από παλιά – η Εθνική και η ΔΕΗ ήταν οι μεγαλύτεροι μέτοχοι του ΗΡΑΚΛΗ – και του λέει «έλα εδώ, φέρε τις δικές σου τις παλιές τις μετοχές τις τσιμεντένιες που δεν έχουν πρόβλημα προσβολής να τις ενώσουμε με τις καινούριες του ΟΑΕ κι έτσι αυτό το πακέτο να πουλήσουμε στον Ιταλό›. Τον οποίο τον ενδιαφέρει όχι ολόκληρο το πακέτο αυτό των μετοχών. Αυτό που ενδιαφέρει τον Ιταλό είναι η διοίκηση και αυτό ενδιαφέρει και τους Έλληνες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το management.
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Ο Μιχάλης είχε ένα πάθος να βγάλει λεφτά για το κράτος, για την Εθνική που δούλευε αυτή την στιγμή. Ήταν μία υστερία. Για να καταλάβετε, κατόρθωσε όταν του ζήτησαν αυτό κι έκανε κάτι που ο κ. Καρατζάς κάθε χρόνο από τότε στην Γενική Συνέλευση της Τραπέζης λέει, κατόρθωσε και έβγαλε ομόλογα του κράτους κεφαλοποιώντας τα χρέη που είχε το κράτος στην Εθνική. Τα πούλησε αυτά τα ομόλογα στο Χρηματιστήριο κι έτσι έκανε την Εθνική στερεά και κάθε χρόνο στην Γενική Συνέλευση τώρα ο κ. Καρατζάς λέει ότι το πλάνο του Βρανόπουλου έσωσε την Εθνική Τράπεζα που στηρίζει όλη την εθνική οικονομία, γιατί βεβαίως έπαιρνε το κράτος δάνεια, έπαιρνε, έπαιρνε για τα διάφορα και δεν εκεφαλαιοποιούντο κι υπήρχαν τρύπες. Παρένθεση ήταν αυτή.
Τώρα σκέφτεται με τους Ιταλούς μαζί και δεν δίνει τις μετοχές αμέσως της Εθνικής και του ΟΑΕ. Κάνουν μία εταιρεία Καλστεστρούτσι National Bank 50-50 και βάζει όρο μέσα ότι με την πάροδο του χρόνου οι Ιταλοί θα εξαγοράζουν ένα τμήμα των μετοχών είτε στην χρηματιστηριακή τιμή είτε σε ένα μίνιμουμ τιμής ?plus premium labor? που είναι ένας τεχνικός όρος, μία φόρμουλα διεθνής αν δεν πάει καλά η μετοχή.
Τώρα τί έχει γίνει διεθνώς πλέον. Γίνεται στην Ιταλία, στο Χρηματιστήριο αυτό που έγινε το 1999 και στην Ελλάδα. Αρχίζουν και πέφτουν οι εταιρείες. Οι εταιρείες που κάποτε ανέβηκαν όπως ο Όμιλος Φερούτσι και όχι η Καλτσεστρούτσι η οποία έμεινε μέχρι τέλους κρατερά. Ο μητρικός όμιλος καταρρέει γιατί πουλούσαν τις μετοχές τους όπως έκαναν κι εδώ άλλωστε με τις «φούσκες›. Στο Χρηματιστήριο κι αγόραζαν δικές τους μετοχές άλλων εταιρειών που ήταν «φούσκες› και αρχίζει και μπαίνει ο Εισαγγελεύς με τα καθαρά χέρια στην Ιταλία αλλά την Καλτσεστρούτσι επειδή είναι πάρα πολύ μεγάλη εταιρεία κι επειδή έχει χρέη προς τις Τράπεζες την αναλαμβάνει η διοίκηση της ΜΕDIA ΒΑΝΚ. Η Καλτσεστρούτσι μένει σταθερή. Απλώς από την οικογένεια Φερούτσι άλλαξε χέρια και πήγε στην MEDIA BANΚ. Είναι ο μεγαλύτερος έμπορος αυτή την στιγμή τσιμέντου, κατασκευαστής και το μεταχειρίζεται κιόλας.
Γιατί τα λέω αυτά; Λένε στην προκήρυξή τους ότι χάθηκαν 3 δισεκατομμύρια σε αυτή την ιδιωτικοποίηση. Πρώτα σας εξήγησα ότι δεν ενέκρινα την ιδιωτικοποίηση. Δεύτερον, λένε χάθηκαν 3 δισεκατομμύρια. Οι Ιταλοί όπως κι εμείς μερίζουν ότι το 70% το 35% που θα αγοράσουν του ΟΑΕ έχει νομικό πρόβλημα και θέλουν να εξασφαλίσουν εις το διηνεκές το management και το οποίο και μπαίνουν.
Τί κάνουν λοιπόν; Στέλνουν στον αντιπρόσωπό τους στην Ελλάδα, έναν κ. Νίκο Γεωργιάδη δόξα τω Θεώ εν ζωή και του λένε «κ. Γεωργιάδη θα αγοράζεις μετοχές από τις παλιές σιγά-σιγά στο Χρηματιστήριο›. Αυτό που σας λέω έχει αποδειχθεί με τρεις δικαστικές αποφάσεις. Πρώτον, ο κ. Γεωργιάδης ο ίδιος επειδή δεν τον πλήρωσαν και είχε παραδώσει τις μετοχές έκανε ασφαλιστικά μέτρα και γράπωσε τις μετοχές που είχε δώσει κατά δεύτερο λόγο στην Ιταλία και έχει αποδειχθεί πλήρως. Οι Ιταλοί δικαίως αγόραζαν παλιές μετοχές.
Το τρίτο που λέει η περίφημος ασυναρτησία της προκηρύξεώς τους την οποία δυστυχώς – όπως βλέπετε κάθισα άπειρες φορές και μελέτησα – λέει ότι δεν έγινε μεγαλύτερη φασαρία στην Εξεταστική Επιτροπή που από όλες ενεκρίθη. Ούτε καν έγινε θέμα και όλα εγκρίθηκαν αφού τα εξήγησε ο άντρας μου και οι Υπουργοί και ο κ. Μάνος και ο κ. Παλαιοκρασσάς και βεβαίως ο Πρωθυπουργός ο κ. Μητσοτάκης και έτσι έκλεισαν όλα τα θέματα.
Η περίφημος προκήρυξη λέει ότι ο Παπανδρέου και η κυβέρνησή του δεν έκανε μεγάλη φασαρία γιατί είχε πουλήσει τάχατες ένα σπίτι στην Πάτμο στην σύζυγο του γιου του του Ανδρίκου. Ο κ. Κεσέογλου ο ιδιοκτήτης των Τσιμέντων Χαλκίδος και λέει μάλιστα η προκήρυξη ότι ακυρούται η πώληση των Τσιμέντων Χαλκίδος. Παρένθεση, τα Τσιμέντα Χαλκίδος πουλήθηκαν μετά από 3 χρόνια από αυτά τα γεγονότα στο όλο το τίμημα 36,5 δις όπως το είχε φτιάξει ο άντρας μου. Πήρε 16,5 δις η Εθνική ενώ μετέπειτα η ιδιωτικοποίηση ας πούμε των Ναυπηγείων Ελευσίνας ή Σκαραμαγκά που θεωρείτο μεγάλη επιτυχία ήταν 8 δις και τώρα προσπαθούμε να ιδιωτικοποιήσουμε την ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ, το ένα, το άλλο και δεν γίνεται τίποτα. Ήταν όλα τεράστιες επιτυχίες.
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Πέστε μου τι άλλο;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βέβαια. Διότι μπήκαμε σε πολύ τεχνικά.
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι αλλά νομίζω ότι δεν τα ξέρατε. Κύριε Πρόεδρε, τον σκότωσαν στη μέση της Αθήνας. Εγώ έχασα τον πατέρα μου, είμαι κόρη του Γιώργου Δασκαλάκη, δίδασκε δίκαιο του Καθηγητή, του Υπουργού. Δίδασκε δίκαιο 50 χρόνια, ήταν φιλόσοφος του δικαίου της γενιάς του ’30 και πέθανε σε 35 μέρες γιατί δεν μπορούσε να δεχτεί ότι ένας άνθρωπος πήγαινε στη δουλειά του στις 09:30 το πρωί και τον σκότωσαν στο κέντρο της Αθήνας. Έκοβε τα αποκόμματα να καταλάβει και στο τέλος έπεσε στον ύπνο του και έσκασε σε 35 μέρες μετά το θάνατο του Μιχάλη έχασα τον πατέρα μου. Έναν υγιέστατο άνθρωπο. Από τον καημό του κ. Πρόεδρε! Του ανέτρεψε το σύστημα ζωής. Δεν μπορείς έναν άνθρωπο που διδάσκει δίκαιο να δεχτεί ότι σε σκοτώνουν εξ επαφής και άνευ λόγου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό το σκεπτικό αυτής της προκήρυξης το βλέπετε να έχει πολιτική χροιά; Είναι πολιτικό το σκεπτικό αυτό;
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Ποια πολιτική συνέπεια, ποια κοινωνική συνέπεια είχε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, σαν σκεπτικό.
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Κανένα απολύτως. Δεν υπάρχει κανένα πολιτικό. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν ένα κοινωνικό φόνο, έχουν ένα φόνο είτε είναι αγράμματοι τελείως, είτε ημιμαθείς. Δεν μπορούν να δεχτούν έναν άνθρωπο πετυχημένο, έναν άνθρωπο εργαζόμενο. Έχουν αυτή την απόσταση και αυτό δεν μπορούν να δεχτούν ότι ανήκουν σε ένα περιθώριο κι έχουν μια ιδεολογική ασυναρτησία πλήρη.
Το μόνο που είχε συνέπεια η δολοφονία του Μιχάλη, είναι στα παιδιά μου και σε εμένα και στο κοινωνικό σύνολο που έχασε ένα εργάτη που μέχρι τα 47 του χρόνια είχε ανέβει σε όλες τις τράπεζες. Δεν είναι τυχαίο αυτό κ. Πρόεδρε. Δεν μπορούσαν να το ανεχτούν την επιτυχία αυτή, του να διοικείς τις 4 μεγάλες τράπεζες σε ηλικία 47 ετών. Δεν είναι τυχαίο ούτε έγινε έτσι, κάτι παραπάνω ήξερε από όλους τους άλλους γι’ αυτό αναγνωριζόταν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶λλες προκηρύξεις της Οργάνωσης έχετε διαβάσει;
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Δυστυχώς ναι και δεν καταλαβαίνεις και πολλά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βλέπετε πολιτικό σκεπτικό;
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Μα τι λέτε κ. Πρόεδρε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιότητα ή χωρίς ποιότητα;
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Μα τι λέτε κ. Πρόεδρε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ή, δεν είναι πολιτικό καθόλου;
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Μα τι λέτε κ. Πρόεδρε; Τι πολιτικό;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ξέρετε, ψάχνουμε για τα κίνητρα. Ποια είναι τα κίνητρα αυτών των ανθρώπων; Προσωπικά βέβαια δεν είχαν κάτι με τον σύζυγός σας, τον αείμνηστο.
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Είχαν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν νομίζω.
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Είχαν την κοινωνική απαξία τους, την οντότητά τους που δεν υπάρχει. Είναι ανύπαρκτοι οι άνθρωποι. Δεν μπορούν να δεχτούν κανέναν που υπάρχει και ζει και προσφέρει και εργάζεται και πληρώνει φόρους, που είναι υπερήφανος για τις πράξεις του. Αυτοί είναι υπερήφανοι για τις δικές τους;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μιλάνε για διαφορετικό αξιακό σύστημα το οποίο δικαιολογεί τέτοιες πράξεις. Νομίζετε όμως ότι μπορεί να γίνει ανεκτό ένα τέτοιο αξιακό σύστημα που καλά, σήμερα λένε τούτοι εδώ ότι εμείς είμαστε Αριστεροί.
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Μα είναι νεκρά αυτά τα συστήματα κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αύριο μπορεί να βρεθεί κάποια ομάδα να λέει ότι «ξέρεις, κακώς έρχονται ξένοι στην Ελλάδα› ας αρχίσουμε κι εμείς να σκοτώνουμε μερικούς για να συγκινηθεί το κράτος να τους διώξει. Τι θα κάνουμε δηλαδή; Πως το βλέπετε αυτό; Όχι δηλαδή κράτος, τι έθνος θα υπάρχει εδώ, τι λαός; Θέλω δηλαδή να μπω στο σκεπτικό και αυτών, διότι πρέπει ένα Δικαστήριο να είναι ανοιχτό και στις απόψεις των κατηγορουμένων. Πως θα το βρω αυτό;
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Βεβαίως. Αλλά εσείς ως δικαστής ξέρετε ότι υπάρχουν συμμορίες δολοφόνων. Είναι μια ανάλογη συμμορία δολοφόνων. Τίποτα άλλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε αυτό το status τους καταχωρείτε;
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Βεβαίως και τους καταχωρώ ως συμμορία δολοφόνων.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έχω τίποτα άλλο να ρωτήσω.
Κύριε Εισαγγελεύ.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Σε αυτή την προκήρυξη λογική βλέπετε;
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι δεν βλέπω. Είναι μια ασυναρτησία. Αλλά όταν σου έχουν σκοτώσει τον πατέρα των παιδιών σου, είσαι υποχρεωμένος να δώσεις εξηγήσεις.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τι λέει αυτή;
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Λέει κολοκύθια για να το πω απλά. Λέει τρίχες. Απλώς σας εξήγησα πως ήταν τα θέματα, για να μην έχετε εσείς κανένα ερωτηματικό και γιατί δεν είστε υποχρεωμένοι να τα ξέρετε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πείτε μου εάν μάθατε συγκεκριμένα ποιοι δολοφόνησαν τον άνδρα σας;
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Μετά, αφού έχει σκοτωθεί ο Μιχάλης και πάμε για διάφορους λόγους σε αστυνομικά τμήματα, βεβαιώσεις υπογραφών κλπ. είτε με τα παιδιά, είτε μόνη μου. Υπάρχουν τα σκίτσα τους εκεί, χρόνια ολόκληρα. Τρία – τέσσερα χρόνια κανείς άλλος από εσάς δεν τα βλέπει, δεν σας ενδιαφέρει, εμάς που μας καίει το βλέπουμε στη Φιλοθέη, το βλέπουμε στη Γλυφάδα. Όπου πάμε τα σκίτσα.
Εκείνο το μεσημέρι της Δευτέρας 3 Ιουλίου εγώ είμαι αλλού.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Του έτους;
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Το 2002. Η κόρη μου είναι αλλού και η αδελφή μου είναι αλλού. Είμαστε τρεις διαφορετικοί άνθρωποι ο καθένας σε άλλη εικόνα. 2 – 3 το μεσημέρι βγαίνει ο αρχηγός της Αστυνομίας ο κ. Νασιάκος και λέει το εξής: «Αυτός ο άνθρωπος (μας δείχνει τη φωτογραφία του πια) δεν ξέραμε ποιος είναι τότε, δεν έχει ανακαλυφθεί, όποιος γνωρίζει γι’ αυτόν παρακαλούμε να μας πει. Δεν ξέρουμε ότι είναι η 17Ν το μεσημέρι της Δευτέρας.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ποιος ήταν αυτός;
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Ήταν ο Σάββας Ξηρός. Εγώ που τον είδα και με ρωτάει ο κ. Νασιάκος από την τηλεόραση, αυτόματα ξέρω ότι είναι ο ένας από τους δικούς μας, το ίδιο και η κόρη μου, το ίδιο και η αδελφή μου. Ο καθένας χωριστά ξέρουμε ότι έχει πιαστεί η 17Ν. Το ξέρουμε εκείνη την ώρα. Σε 15 μέρες όταν αρχίζουν και ψάχνουν τον Κουφοντίνα, βγαίνει το σκίτσο του Κουφοντίνα, η φωτογραφία του Κουφοντίνα. Για μας πλέον δεν μιλάει κανείς από τις απολογίες αυτές, που δεν δέχονται τώρα, ποιος έκανε το φόνο. Μετά, πολύ αργότερα το δέχτηκαν.
Εκείνη την ώρα όμως που εμείς έχουμε δει τον Ξηρό, έχουμε δει και τον Κουφοντίνα, είναι τα δύο σκίτσα, τα έχετε κι αυτά στη δικογραφία, ακριβή σκίτσα των δικών μας δολοφόνων, τα οποία εμείς έχουμε εμπεδώσει. Είναι σίγουρο αυτό.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δηλαδή;
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Οι περιγραφές των μαρτύρων, είναι ο Δημήτρης Κουφοντίνας και ο Σάββας Ξηρός.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αυτό το λέτε ανεξάρτητα από όλα τα στοιχεία, με βάση αυτά τα στοιχεία;
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Σε αυτά τα στοιχεία δεν ήμουν εγώ. Τα σκίτσα είναι τα σκίτσα αυτά των δύο ανθρώπων και υπάρχουν στη δικογραφία. Είναι ακριβή.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Είστε βεβαία.
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι είμαι βεβαία. Είναι αυτοί οι δύο άνθρωποι. Ήμουν βεβαία και τα παιδιά μου ήταν βέβαια πριν το ομολογήσουν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶λλη ερώτηση από της Έδρας; Ο κ. Πρόεδρος.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πέστε μου σε συνέχεια όλων αυτών. Τα σκίτσα αυτά τα έχει φτιάξει κάποια υπηρεσία;
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν είμαι σίγουρη γι’ αυτό, αλλά έχω την ιδέα ότι τα έχει φτιάξει η υπηρεσία.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Με ποιες περιγραφές; Τίνων;
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Όλων των μαρτύρων. Ήταν 09:30 το πρωί στην οδό Σόλωνος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Των τότε μαρτύρων.
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Των υπαρχόντων εκείνη την ώρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Των τότε.
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Σας είχαν επιδείξει τα σκίτσα αυτά; Πως τα ξέρατε;
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Πως τα ήξερα;
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρία μου εμείς δεν ξέρουμε τίποτα. Εμείς είμαστε δικαστές. Δεν είμαστε μάρτυρες. Μην εξανίστασθε όταν σας ρωτώ, ούτε να θεωρείτε «μα τι ρωτάει αυτός›.
Έδειξε τις φωτογραφίες ο Νασιάκος και το μυαλό σας πήγε στα σκίτσα και η ερώτηση ήταν: ποιος τα είχε φτιάξει, βάσει ποίων στοιχείων και εσείς πως τα ξέρατε;
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Πρώτον μου τα είχαν δείξει όταν πήγα εγώ και κατέθεσα δύο φορές. Δεύτερον, ήταν τοιχοκολλημένα επί 3 ή 4 χρόνια μετά σε όλα τα αστυνομικά τμήματα της χώρας ως καταζητούμενοι. Δυστυχώς τα βλέπαμε κατ’ εξακολούθηση, γιατί αν δεις κάτι μια φορά το ξεχνάς.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Στην ερώτηση που σας έκανα μου φτάνουν αυτά που είπατε. Προχωρώ παρακάτω. Πότε μεταβιβάστηκε, πουλήθηκε η ΑΓΕΤ στην ιταλική εταιρεία; Ποια εποχή περίπου; Πότε έγινε η μεταβίβαση αυτών των μετοχών που είπατε;
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν έγινε ακριβώς μεταβίβαση. Η Εθνική Τράπεζα μαζί με την Καλτσεστρούτσι, γιατί η Καλτσεστρούτσι πλέον δεν ήθελε όλο το μεγάλο πακέτο.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πότε έγινε αυτό που είπατε;
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Γύρω στο 1993.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Το ’93;
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Μάλιστα.
???.: Φεβρουάριος του ‘92
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Σας παρακαλώ κύριε. Δεν έχω ανάγκη της βοήθειάς σας. Θα έπρεπε να ζητήσετε από τον κ. Πρόεδρο την άδεια και τότε να μιλήσετε. Δεν έχω ανάγκη της προσπαθείας σας, σας παρακαλώ θερμά. Κυρία μάρτυρα επανερχόμαστε.
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Φαίνεται ότι έγινε το Φεβρουάριο ή Μάρτιο του ΄92.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Γιατί προηγουμένως είπατε ’93.
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν το θυμάμαι.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είπατε ότι η προκήρυξη κυκλοφόρησε στις 24 Ιανουαρίου και αναφερόταν σε αυτή κάποια κομμάτια;
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Τι γράφει η προκήρυξη, νομίζω ότι θα τη διαβάσατε κιόλας.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρία μου, δεν θέλω τι γράφει η προκήρυξη. Μου είπατε ότι για την ιδιωτικοποίηση, για τη μεταφορά των μετοχών από την ΑΓΕΤ έγιναν Φεβρουάριο – Μάρτιο του ’92. Είναι αρκετό.
Παρακάτω ερώτηση: τα κομμάτια εκείνα που εσείς είπατε, τα τμήματα της προκήρυξης πότε φέρουν να έχουν συνταχθεί;
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Λέτε οι γράψαντες την προκήρυξη ότι την συνέταξαν τον Ιούνιο του ’93. Έτσι λένε.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ο άνδρας σας πότε σκοτώθηκε;
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: 24/1/94.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Επομένως το προηγούμενο καλοκαίρι.
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Και ότι έκαναν 3 απόπειρες που δεν μπόρεσαν.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πέστε μου ακόμη τούτο: το Φεβρουάριο – Μάρτιο του ’92 ο Μιχάλης Βρανόπουλος τι θέση είχε στην ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ;
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Στην ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ ο Μιχάλης Βρανόπουλος καμία απολύτως. Διοικητής της Εθνικής Τραπέζης ήταν.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Από πότε μέχρι πότε;
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Νομίζω ότι έγινε τον Ιανουάριο του ’92, το Δεκέμβριος του ’90 μέχρι 8 Νοεμβρίου του ’93.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Επομένως όταν έγινε η εις βάρος του επίθεση, είχε παύσει να είναι.
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Είχε παύσει, ήταν απροστάτευτος και περπατούσε μόνος του να πάει στο δικηγορικό του γραφείο.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Το οποίο ήταν;
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Σόλωνος 39.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Το συμβάν έγινε επί της οδού Σόλωνος;
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: 39. Ακριβώς την ώρα που πήγαινε να μπει στο γραφείο του.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Στο πεζοδρόμιο;
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Στο πεζοδρόμιο.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Στο πεζοδρόμιο εκείνο που οδηγεί στο κτίριο που είναι το γραφείο του.
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Μάλιστα.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ο άνδρας σας είχε το αποτέλεσμα που είπαμε, την εις βάρος του επίθεση. Ο Γρίσπος -είπατε- ήταν συνοδός του;
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Ήταν ο οδηγός του αυτοκινήτου.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτός τραυματίστηκε;
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Βεβαίως. Τραυματίστηκε πάρα πολύ.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Σε ποιο μέρος του σώματός του; Αν ξέρετε.
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Βεβαίως και ξέρω. Του τρύπησε ο πνεύμονας διάτρητα, μπήκε η σφαίρα και βγήκε από πίσω.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τελικά σώθηκε;
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Είναι εδώ, σώθηκε.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τι σκοπό είχαν ο δράστης ή οι δράστες; Για τον Βρανόπουλο το είδαμε το αποτέλεσμα; Για τον Γρίσπο ερωτώ.
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Τους είδε καλά και φοβήθηκε και φοβάται ακόμη. Απέραντα. Επειδή τους είδε, του έριξαν στην καρδιά να τον σκοτώσουν.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Επομένως σκοπό είχαν να τον σκοτώσουν.
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Βεβαίως.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Γιατί δεν τα κατάφεραν;
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Γιατί έπεφτε ο Μιχάλης και έσκυψε εκείνη την ώρα και αντί να τον πάρει στην καρδιά, τον πήρε λίγο στο πνεύμονα και σώθηκε.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τελικά;
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Σώθηκε.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό ρωτώ. Τι ήταν εκείνο που εμπόδισε -αφού είστε και νομικός- να επιτευχθεί το αποτέλεσμα το οποίο κατ’ εσάς είχαν την πρόθεσή τους οι δράστες ή ο δράστης.
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Ο δράστης είχε σκοπό να τον σκοτώσει, γιατί ήταν αυτόπτης μάρτυρας και η τυχαία κίνηση που έκανε, τον έσωσε.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Η τυχαία κίνηση.
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Μάλιστα.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι ότι πήγε στο νοσοκομείο.
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι. Είναι τελείως τυχαίο το γεγονός. Σώθηκε το παιδί γιατί έκανε αυτή την κίνηση, θα τον χτυπούσε κατ’ ευθείαν στην καρδιά. Το λέει κιόλας, αν μπορεί να το πει, γιατί είναι πολύ ταραγμένο το παιδί.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν έχω άλλη ερώτηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από της Έδρας υπάρχει άλλη ερώτηση;
κ.ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Είπατε ότι η μεταβίβαση των μετοχών της ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ προς την ιταλική εταιρεία ήταν σωστή ενέργεια.
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Βεβαίως.
κ.ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Εγώ παίρνω ακριβώς το αντίθετο, ότι δεν ήταν σωστή η ενέργεια. Δικαιολογείται η δολοφονία του ανδρός σας;
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Βεβαίως και όχι. Για μία τραπεζική απόφαση θα κρίνει άσχετος κόσμος; Υπάρχει ο προϊστάμενος Υπουργός ο οποίος παρεμπιπτόντως είχε δώσει εντολή να γίνουν γιατί η διυπουργική Επιτροπή το αποφάσισε και όχι η Εθνική Τράπεζα. Υπάρχουν δύο εξεταστικές Επιτροπές της Βουλής, που έγιναν. Δεν υπάρχει τέτοιο θέμα. Αλίμονο αν για μια οιανδήποτε επαγγελματική του απόφαση κανένας σκοτώνεται.
Σκεφτείτε μια δική σας απόφαση κ. Πρόεδρε που κάποιος δεν συμφωνεί, που πολλοί μπορεί να μην συμφωνούν με δικές αποφάσεις.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εκείνοι που χάνουν τις δίκες δεν συμφωνούν ποτέ.
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν σας σκοτώνουν όμως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όποιος έρχεται και μας βρίσκει και μας λέει «Ωραία η απόφασή σας› λέω «την κερδίσατε› «ναι› μου λένε.
Έχετε τον λόγο.
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: α Πολύ σύντομα. Προχωρώντας ίσως την ερώτηση του εξ αριστερών του κ. Προέδρου. Ας υποθέσουμε ότι υπήρχε ένα σκάνδαλο, αυτό το «εφημεριδιακό› σκάνδαλο που υπήρχε, των εφημερίδων, το οποίο και αντεγράφη εδώ πέρα. Υπεύθυνος για την τιμωρία των όποιων ενόχων του σκανδάλου είναι η δικαιοσύνη ή όποιος αποφασίσει να παίρνει το πιστόλι και να καθαρίζει επιτόπου αντικαθιστώντας τα δικαστήρια;
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν δέχομαι τον όρο «σκάνδαλο› καταρχήν. Ήταν μια τραπεζική πράξη και για τις τραπεζικές πράξεις όλων ελέγχονται ιεραρχικώς οι Διευθυντές των τραπεζών.....
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Αυτό το είπατε, στην ερώτησή μου απαντήστε.
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Στην ερώτησή σας απαντώ, υπάρχει πάντα η δικαιοσύνη την οποία, στην προκήρυξή τους την καθυβρίζουν δις ή τρις, κ. εισαγγελεύ, επειδή με ρωτήσατε.
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Η προκήρυξη αυτή, εφόσον την έχετε διαβάσει, έχει δυό μέρη: Το πρώτο μέρος υπογράφεται «Αθήνα, Ιούνης του ‘93› και υπάρχει και μία προσθήκη «Δεκέμβρης του ‘93›. Από αυτό προκύπτει ότι η απόφαση ήταν ειλημμένη ήδη με το πρώτο σκέλος. Η δικαιολογία που περιγράφεται σε αυτό το σκέλος, το πρώτο, όταν είχαμε πάρει τη βασική απόφαση, δεν είχε ακόμη τα στοιχεία ότι είχαν δοθεί μίζες, αυτά υποτίθεται ότι απεκαλύφθησαν αργότερα και μπήκαν ως επιπλέον αιτιολογία.
Η πρώτη αιτιολογία που είναι στο πρώτο μισό, τί είναι; Είναι μία καθαρά εφημεριδιακή αντιγραφή, αντιγραφή των αντιπολιτευόμενων εφημερίδων της εποχής ότι υπάρχει ενδεχομένως λανθασμένη απόφαση; Δηλαδή θέλω να πω το εξής: Όταν οι κύριοι υποκαθιστούσαν τη δικαιοσύνη, δεν την υποκαθιστούσαν καν γιατί έστω κάποιος υποθετικά, πήρε χρήματα κτλ., αλλά την υποκαθιστούσαν απλώς και μόνο για την απόφαση. Το έχετε διαβάσει αυτό; Το έχετε δει ότι είναι έτσι;
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Βεβαίως το έχω διαβάσει, την υποκαθιστούσαν γιατί ήθελαν την εφήμερη δόξα, ήθελαν τη δημοσιότητα και μόνο και έπρεπε να βρεθεί ένας επώνυμος στόχος και δόξα τω Θεώ, ήμαστε επώνυμοι στόχοι.
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Κα μάρτυς, ένας αφύλαχτος επώνυμος στόχος.
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Αφύλαχτος και επώνυμος στόχος.
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Επώνυμος στόχος ήταν και ο κ. Μάνος και ο κ. Μητσοτάκης. Ήταν αφύλαχτοι;
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Δε θα τους ζητήσουμε τον λόγο γιατί δε σκότωσαν αυτούς....
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Όχι, άλλο θέλω να πω, προτιμούνται οι αφύλαχτοι, είναι πιο εύκολοι.
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Συμφωνώ απολύτως.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Είπατε ότι ήταν αφύλαχτος στόχος, ξεκινώ από την τελευταία τοποθέτηση του κ. συναδέλφου. Από πότε ήταν αφύλαχτος στόχος;
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Κάποτε μας έδωσαν στην αντιτρομοκρατική, ένα διάστημα 20 ημερών να μας προστατεύει, ήταν Διοικητής της Εθνικής ακόμα, μπερδεύω τα καλοκαίρια, ίσως ήταν το καλοκαίρι του ’92, όχι πάντως το καλοκαίρι του ’93, αλλά ο Μιχάλης το ξαναλέω δε φοβόταν και τους έδιωξε.
Δηλαδή πρέπει να πω ότι η αντιτρομοκρατική κάποια ώρα.... αλλά το βρήκαμε αστείο νέοι άνθρωποι να έχουμε και κάποιον από πίσω μας. Δεν πίστευε ότι μπορεί κανείς να είναι τόσο παράφρων να σκοτώσει κάποιον γιατί κάνει τη δουλειά του. Ήταν πολύ καλός στη δουλειά του και το ήξερε. Δεν είχε λόγο να τον σκοτώσει κανένας. Δε φοβόταν. Κανείς μας δε φοβόταν. Είχαμε δυο μικρά παιδιά μαζί μας, τα βάζαμε στο αυτοκίνητο, δε φοβόμασταν.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Ναι, αλλά οι προκηρύξεις τον φωτογράφιζαν. Αυτό το πράγμα δε δημιούργησε μια κάποια ανησυχία ώστε εάν το κράτος δεν του παρείχε ασφάλεια να προστρέξει σε ιδιωτική ασφάλεια;
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Μα ο κ. Γρίσπος είχε άδεια οπλοφορίας γιατί ήταν υπάλληλος της Εθνικής Τραπέζης ως οδηγός και είχε εκπαιδευτεί και είχε και όπλο. Του το απαγόρευε ο Μιχάλης να κρατά όπλο. Δεν το φανταζόταν. Όπως κι εσείς το φανταζόσαστε ποτέ ότι θα σας σκοτώσουν; ¶νθρωπο βουλευτή, ότι θα σας ρίξουν εσάς;
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Ναι, αλλά πήγε και ζήτησε προστασία.
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Ήρθατε στο νοσοκομείο και μου λέγατε «μη σας νοιάζει, δείτε με, εγώ ζω, κοίτα με›, από τους λίγους που θυμάμαι, δε θυμάμαι πολλά πράγματα, εσάς όμως σας θυμάμαι. Μου λέγατε «θα ζήσει, δείτε εμένα, είμαι μια χαρά›. Αυτό που λέγατε και χαίρομαι που ζείτε.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: ¶ρα, επειδή δεν υπήρχε κάτι που τον ανησυχούσε, γι αυτό έδιωξε τα άτομα που τα είχε παραχωρήσει η Τράπεζα ή το κράτος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δε μας ενδιαφέρουν εμάς τουλάχιστον αυτές οι λεπτομέρειες καθόλου. Και να είχε φρουρά, αν τον σκότωναν το ίδιο θα δικάζαμε. Και 100 να είχε και κανέναν αν μην έχει, δε σκοτώνουν άνθρωπο.
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Περπατούσε μόνος του στο πεζοδρόμιο της οδού Σόλωνος.....
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Είπατε πριν ότι δέχθηκε 5 πυροβολισμούς.
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Έτσι διάβασα, έτσι μου είπε ο κ. Ρούσσος. «Λυπάμαι›, μου είπε ο κ. Ρούσσος και έδωσε μια συνέντευξη το καλοκαίρι και είπε «χαίρομαι που έσωσα τον Ξηρό, αλλά λυπάμαι που δεν έσωσα το Βρανόπουλο›.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Μεταφέρθηκε με νοσοκομειακό ή με ταξί στο νοσοκομείο;
Σ. ΒΡΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Τον έβαλαν σ’ ένα ταξί, μιλούσε, είπε «με σκότωσαν›, είπε «πεθαίνω› στον ταξιτζή. Νομίζω ότι είναι μάρτυρας ο ταξιτζής και θα σας το πεί. Προηγήθηκε ένα περιπολικό και σε κάποιο φανάρι.....
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Μήπως είπε στον ταξιτζή ποιος τον σκότωσε και «να ρωτήσεις τον Ηρακλή› για περισσότερες λεπτομέρειες;