ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το ταυτοποιείτε κατά κάποιο τρόπο σ’ ένα ποσοστό Α, Β, Γ Δ τόσο τα εκατό ή λέτε ότι «μπορεί να είναι και μπορεί και να μην είναι›, ή είναι με ποσοστά πιθανότητας τόσο; Κάτι μπορείτε να πείτε. Και για ποιο λόγο θα μου πείτε μετά, δεν θα το πείτε σκέτο.
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Βάσει της περιγραφής που έκανα παραπάνω, λέω το πρόσωπό του μου μοιάζει κυρίως σε ό,τι αφορά στην κατανομή του προσώπου, στα μάτια, στη μύτη, δηλαδή στη μορφή του προσώπου, στη δομή του προσώπου. Συγκρίνοντάς τον δηλαδή με την εικόνα εκείνη που έχω εγώ στο μυαλό μου, μου μοιάζει το πρόσωπό του.
Όμως η σωματοδομή του όπως την είδα εδώ στο δικαστήριο, είχα ζητήσει εγώ τον ανακριτή να μου δείξει φωτογραφία και ολόσωμη ή εκείνης της περιόδου του κατηγορουμένου δεν είχε να μου τη δείξει, μου έδειξε μια με ένα μελίσσι που κρατούσε. Δεν μπορώ να σας πω με ποσοστό, σαφώς δεν είμαι βέβαιος. Το ύψος δεν αλλάζει στον άνθρωπο, μπορεί να πρόκειται και για διαφορετικό άτομο τελικά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορεί να είναι διαφορετικό άτομο, μπορεί να μην είναι αυτός δηλαδή.
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έφυγε σιγά – σιγά, τρέχοντας; Πώς έφυγε;
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Μου είχε κάνει εντύπωση τότε ότι έφυγε ατάραχος, πάρα πολύ ψύχραιμος, πέρασε τη Σόλωνος ακριβώς απέναντι, τον περίμενε απέναντι και διαγώνια ο συνεργός του στο παπάκι, ήταν πάρα πολύ ψύχραιμος, πολύ μεθοδικός στις κινήσεις του, δεν αγχώθηκε. Ανέβηκε στο παπάκι και πάλι σιγά διέσχισαν αντίθετα τη Σόλωνος και ανέβηκαν στη Λυκαβηττού, όπως τους βλέπαμε εμείς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχετε κάποια ερώτηση; Ο κ. Αναπληρωτής.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε μάρτυρα μας είπατε αυτά για το δράστη. Ένας άνθρωπος χτυπήθηκε ή χτυπήθηκαν δύο;
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Χτυπήθηκαν δύο άνθρωποι. Χτυπήθηκε ο κ. Γρίσπος και ο Βρανόπουλος.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τότε τους ξέρατε εσείς;
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Όχι δεν τους ήξερα.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Βλέπετε αυτά που μας είπατε. Τι κάνει μετά ο δράστης, αυτός που πυροβόλησε. Ένας πυροβόλησε;
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Ένας. Και ένας ήταν παρόν επί της σκηνής της δολοφονίας.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τι κάνει αυτός;
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Αφού πυροβόλησε τρεις τέσσερις φορές –δεν θυμάμαι ακριβώς τον αριθμό- γυρνάει ατάραχος, εποπτεύει λίγο το χώρο, χωρίς όμως να σταματήσει το βηματισμό του. Πρέπει να σημειώσω ότι δεν συνάντησε κίνηση και μου είχε κάνει εντύπωση αυτό το γεγονός γιατί η Σόλωνος το πρωί 09:00 έχει πολύ κόσμο.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πέστε μας πρώτα τι κάνει και θα σας ρωτήσω ενδεχομένως μετά.
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Περνάει κάθετα τη Σόλωνος στο απέναντι πεζοδρόμιο και 2 – 3 μ. προς στο ύψος της Λυκαβηττού τον περίμενε πάνω στη μηχανή κάποιος συνεργός του.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Να πάρουμε δύο σημεία της Σόλωνος. Ένα προς το Κολωνάκι πάνω κι ένα προς την Ομόνοια. Όταν λέτε διασχίζει κάθετα και κάνει προς τη Λυκαβηττού, δηλαδή;
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Προς το Κολωνάκι.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Και τι κάνει;
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Ανεβαίνει στη μηχανή.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ποια μηχανή;
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Ένα παπάκι ήταν. Περίμενε μπροστά σ’ ένα κατάστημα με είδη γυμναστικής που υπήρχε τότε, δεν νομίζω ότι υπάρχει πλέον στην οδό Σκουφά και Λυκαβηττού, 4 – 5 μ. πριν τη διασταύρωση Σκουφά και Λυκαβηττού στη γωνία, ανεβαίνει στο μηχανάκι και ήρεμα, δηλαδή χωρίς να αναπτύξει μεγάλη ταχύτητα και το μηχανάκι προχώρησαν προς την πλατεία Κολωνακίου.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είχε άλλο οδηγό το μηχανάκι;
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Ναι είχε άλλο οδηγό.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτά θέλω να μας διηγηθείτε.
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Το είπα πριν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν πειράζει.
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Είχε άλλο οδηγό το μηχανικό, τον περίμενε ο συνεργός του. Μάλιστα εγώ σε εκείνο το σημείο άρχισα να τρέχω για να τους ακολουθήσω, έστριψαν αριστερά στη Λυκαβηττού, δηλαδή προς τη Σκουφά, προς τον Λυκαβηττό δηλαδή και χάθηκαν.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μπορείτε να μας πείτε χαρακτηριστικά πέραν των όσων είπατε; Αν είχε μουστάκι;
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Θυμάμαι ότι είχε μουστάκι, ότι φόραγε ένα σκουρόχρωμο σακάκι και νομίζω ότι ήταν κοστούμι και τότε δεν το είχα συγκρατήσει, ήταν ή μπλε σκούρο ή μαύρο.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όταν λέτε είχε, μιλάτε για ποιο πρόσωπο;
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Αυτός που πυροβόλησε. Τον άλλον, εγώ είδα μόνο την πλάτη του δεν έχω δει χαρακτηριστικά του προσώπου του, του συνεργού.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Καλώς. Δεν έχω άλλη ερώτηση.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Εγώ από το μοτοποδήλατο όπως μας το περιγράφετε, που οι δράστες χρησιμοποίησαν για να απομακρυνθούν. Αντίθετα, στο ρεύμα της Σόλωνος υπήρξε κάποιο άλλο όχημα;
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Επίσης μου είχε κάνει εντύπωση ότι γύρω στα 10 – 20 μ. δηλαδή επί της οδού Σόλωνος αλλά προς την Ομόνοια προς τα κάτω προς τη Νομική Σχολή, ξεκίνησε μια μηχανή μεγάλου κυβισμού μετά το συμβάν και αφού επιβιβάστηκαν οι δράστες, η οποία μάλιστα δεν διέσχισε αντίθετα, δηλαδή προχώρησε κανονικά στο ρεύμα της οδού Σόλωνος, προς τα κάτω, με αρκετά μεγάλη ταχύτητα όμως.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Προς τα κάτω ή προς την ίδια κατεύθυνση;
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Προς την Ομόνοια.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Με συγχωρείτε πάρα πολύ, αλλά εδώ θα επιμείνω κ. Πρόεδρε γιατί έχει μια σημασία. Θα χρησιμοποιήσω την κατάθεσή σας, είναι η αρχική προανακριτική σας και λέτε επί λέξει τα εξής: «Επίσης θα ήθελα να προσθέσω ότι μετά αμέσως από το συμβάν και ενώ οι δράστες είχαν στρίψει αριστερά τη Λυκαβηττού μια άλλη μοτοσικλέτα μεγάλου κυβισμού, μαύρου χρώματος, βγήκε από μια στοά που βρισκόταν στο σημείο ακριβώς που βρισκόμουν εγώ και έστριψε αριστερά, αντίθετα κι αυτή προς το ρεύμα κυκλοφορίας της Σόλωνος. Χωρίς στη συνέχεια να παρακολουθήσω προς τα πού πήγε›. Αυτά είχατε πει τότε.
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Θυμόμουν ότι αυτή η μηχανή μεγάλου κυβισμού προς το ρεύμα της Σόλωνος.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Γιατί επισημάνθηκε αυτός ο οδηγός της μοτοσικλέτας ο οποίος πρόκειται να καταθέσει ως μάρτυρας μετά. Εσείς λοιπόν έχετε πει στην πρώτη σας κατάθεση ότι κι αυτή η μοτοσικλέτα κινήθηκε αντίθετα στο ρεύμα της Σόλωνος.
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Δεν το θυμόμουν καλά το περιστατικό προφανώς. Θα έλεγα αμέσως μετά ότι δεν ήμουν σίγουρος ιδιαίτερα γι αυτό δεν το ανέφερα εξαρχής.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Είπατε πριν από λίγο στις ερωτήσεις του κ. Πρόεδρου δίνοντας μια εξήγηση γιατί δεν έχετε αυτή τη στιγμή τις πιθανότητες το πρόσωπο το οποίο είδατε την ημέρα εκείνη να είναι ο κ. Κουφοντίνας, που είχατε πει στον ανακριτή, είπατε ότι το ύψος του δεν μου ταιριάζει κυρίως.
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Και η σωματοδομή του. Δηλαδή το άτομο το οποίο είχα δει εγώ και είχα στο μυαλό μου ότι είναι ο δράστης της συγκεκριμένης δολοφονίας, ήταν περισσότερο ψηλό και περισσότερο δεμένο.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Έχετε πει ότι έχει ύψος 1.75 περίπου
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Και ότι είναι δεμένο. Ο κατηγορούμενος μου είχε φανεί σ’ ένα διάλειμμα της διαδικασίας που τον είχα δει, ότι είναι κοντύτερος
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Είναι κανονικής σωματικής διάπλασης, ούτε χοντρός, ούτε λεπτός με ύψος 1.75 περίπου.
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Ναι κανονικής. Περισσότερο δεμένος εν πάση περιπτώσει από ότι είναι ο κατηγορούμενος.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Δηλαδή ως προς τη διάπλαση κάποια κιλά παραπάνω τότε και κάποια κιλά λιγότερα τώρα.
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Ναι.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Καλώς.
κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Για να διευκρινίσουμε τελικά στην αρχή είπατε ότι είναι σωματώδης και το έχω σημειώσει. Από την ανάγνωση όμως που γίνεται της προανακρίσεως λέτε επί λέξει τα εξής: «Αυτός που πυροβόλησε ήταν ένας άνδρας κανονικής σωματικής διάπλασης, ούτε χοντρός, ούτε λιγνός, με ύψος 1.75 περίπου, είχε μαύρα μαλλιά›. Ούτε χοντρός, ούτε λεπτός.
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Προφανώς δεν εκφράστηκα σωστά, είπα περισσότερο πιο σωματώδης από τον κατηγορούμενο, μου έκανε εντύπωση ότι ήταν πιο ογκώδης. Έκανα την περιγραφή αφού είπα «αν νομίζεις ότι είναι ο κατηγορούμενος σίγουρα›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπάρχει άλλη ερώτηση; Παρακαλώ.
κ. ΣΙΔΕΡΗΣ: Είπατε ότι είδατε τον κ. Κουφοντίνα. Πότε τον είδατε;
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Σ’ ένα διάλειμμα της ακροαματικής διαδικασίας που είχα έρθει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λοιπόν σηκωθείτε να σας δει ο κ. μάρτυρας. Κατεβείτε κι εσείς εκεί, και δείτε τον.
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Ενώ το ύψος του είναι περίπου το ίδιο με αυτόν, δηλαδή πρέπει να είναι μέσου ύψους γύρω στο 1.72.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στο ύψος τώρα που τον είδε όρθιο, το βλέπει περίπου το ίδιο.
κ. ΣΙΔΕΡΗΣ: Επιμένω ότι είναι λιγότερο σωματώδης, δηλαδή έχει πολύ στενές πλάτες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λιγότερο ογκώδης. Αλλά τα χαρακτηριστικά του προσώπου είπατε σε εμένα ότι μοιάζουν. Αλλά δεν μπορείτε να πείτε βαθμό βεβαιότητας και ότι είχατε αμφιβολία περισσότερο για το ύψος.
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Για τη σωματοδομή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λέω για το ύψος που είπατε προηγούμενα.
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Μέσου ύψους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έχετε πια κανένα λόγο να το διαστέλλετε. Μόνο για το ύψος. Αλλά το πιο σωματώδης, ναι.
Πόσο χρονών ήσασταν τότε;
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Ήμουν 17. Β’ Λυκείου πηγαίναμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μήπως τα βλέπαμε λίγο πιο μεγαλύτερα τα πράγματα τότε, γιατί ήμασταν κι εμείς μικρότεροι;
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Μπορεί. Μπορεί και το γεγονός του σοκ που υποστήκαμε εκείνη τη στιγμή, να μεγαλοποίησε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ θυμάμαι τη γειτονιά μου παλιά ότι για να κατέβω στα σκαλάκια του Αγίου Νικολάου νόμιζα ότι ήθελα διαβατήριο. Τόσο μεγάλη την έβλεπα! Και είναι μια απόσταση 2 λεπτών.
Ερωτήσεις. Ο κ. Γιαννίδης.
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Κύριε μάρτυς τότε ήσασταν μαθητής Β’ Λυκείου.
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Ναι.
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Τώρα είστε γιατρός;
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Ναι.
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Πόσο είστε τώρα; 1.75;
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Κάπου εκεί, 1.77.
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Πόσα κιλά περίπου;
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: 77 – 78.
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Τότε θυμάστε πόσα κιλά ήσασταν;
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Τα ίδια ακριβώς, την ίδια δομή.
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Ήσαστε από τότε 80 κιλά;
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Ναι.
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Είπατε ότι ήσασταν στο 44 στη Σόλωνος που είναι ένα μαγαζί αθλητικών ειδών. Νομίζω και σήμερα είναι ακόμη.
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Ναι.
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Αυτό, σε σχέση με την πολυκατοικία της απέναντι μεριάς στο 39, που έγινε η πράξη, είναι περίπου απέναντι.
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Ναι.
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Δηλαδή είναι ελάχιστα λοξά.
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Ναι.
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Συνεπώς η απόσταση η οποία σας χώριζε πρέπει να ήταν το πλάτος του δρόμου, συν 1 – 2 μ. του πεζοδρομίου.
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Ναι.
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: ¶ρα μιλάμε για 8 με 10 μ. το πολύ.
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Ναι.
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Πόσοι ήσασταν;
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Ήμασταν τέσσερις.
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Αυτά που είδατε εσείς τα είδαν και οι άλλοι τρεις εκεί που ήταν μαζί σας ή μόνο εσείς τα είδατε; Το συζητήσατε καθόλου;
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Το συμβάν λέτε;
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Ναι.
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ:Τα είδαν και οι άλλοι.
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Το συζητήσατε;
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Με τον έναν βασικά.
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Με τον κ. Καραπατζόγλου;
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Ναι.
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Είχατε καταλήξει στο ίδιο συμπέρασμα; Και αυτός το ίδιο είχε πει;
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Περίπου είχαμε τις ίδιες αμφιβολίες, ή τις ίδιες βεβαιότητες.
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Αναλόγως πως το είδατε, από ποια μεριά. Συνεπώς για να συνοψίζω –αν διαφωνείτε πέστε μου- εκείνο το οποίο σας κάνει να είστε αβέβαιος αυτή τη στιγμή, ενώ το πρόσωπο από ότι είπατε σας φέρνει αρκετά?
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Μοιάζει.
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Εκείνο που σας διαφοροποιεί δεν είναι ούτε το ύψος, είναι το εύρος. Δεν είναι τόσο ευρύς δηλαδή ο κ. Κουφοντίνας, αυτό λέτε.
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Ναι και μου φαινόταν περισσότερο ογκώδης. Η εικόνα τουλάχιστον του δράση που έχω εγώ στο μυαλό μου.
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Απλώς ήθελα να δω αν το κατάλαβα καλά. Αλλά στην περιγραφή αυτή του ανθρώπου 1.75 με το πρόσωπο, είπατε ότι συμφωνούσε και ο Καραπατζόγλου που ήταν τότε μαζί σας και το συζητήσατε.
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Μην με βάζετε τώρα να λέω για άλλους.
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Ρωτάω απλώς. Δεν απαγορεύεται αυτή η ερώτηση. Αν το συζητήσατε και αν συμφωνούσε. Αυτό σας λέω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αρκετά.
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Μάλιστα. Δεν έχω άλλη ερώτηση.
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Αλλά είχε περισσότερες αμφιβολίες από εμένα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι κ. Τζανετή.
Α. ΤΖΑΝΕΤΗΣ: Κύριε μάρτυς, θυμάστε το χρώμα του μοτοποδηλάτου με το οποίο διέφυγε ο δράστης;
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Νομίζω αμυδρά ότι ήταν γαλάζιο. Θυμάμαι τον αριθμό της πινακίδας πάντως.
Α. ΤΖΑΝΕΤΗΣ: Γιατί έχετε καταθέσει ότι είναι μαύρο.
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Δεν το θυμάμαι.
Α. ΤΖΑΝΕΤΗΣ: Καλώς. Έχουν περάσει και πολλά χρόνια άλλωστε. Προσέξατε αν όσο περίμενε ο οδηγός του μοτοποδηλάτου τον δράστη, είχε αναμμένη τη μηχανή ή όχι;
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Όχι δεν το προσέξαμε, γιατί εμείς περάσαμε δίπλα στο μοτοποδήλατο, υποθέτω όμως και τεκμαίρω ότι είχε αναμμένη τη μηχανή για να μην χάσει χρόνο. Υποθέτω.
Α. ΤΖΑΝΕΤΗΣ: Είπατε ότι δεν είδατε καθόλου το πρόσωπο του οδηγού. Δηλαδή βλέπατε μόνο την πλάτη του;
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Έβλεπα πλάτη.
Α. ΤΖΑΝΕΤΗΣ: Δεν είδατε καθόλου πρόσωπο;
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Καθόλου. Ενδεχομένως λίγο στο τέλος, αλλά δεν θυμάμαι καθόλου.
Α. ΤΖΑΝΕΤΗΣ: Μετά ήταν και απόσταση άλλωστε. Ευχαριστώ πολύ.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, για τα χαρακτηριστικά. Έχετε πει, σας διαβάζω κι εγώ, στην προανακριτική σας κατάθεση: «το πρόσωπό του ήταν αρκετά μελαχρινό, μελαμψό θα έλεγα, είχε μουστάκι μαύρο παχύ και ίσια μαλλιά χωρίς να κατεβαίνουν μέχρι την κοίτη›. Φορούσε σακάκι. Μήπως το σακάκι τον έκανε πιο δεμένο;
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Αυτό δεν το ξέρω.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Πάντως αυτός φορούσε σακάκια.
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Ναι, φορούσε σίγουρα. Το θυμάμαι, σκούρου χρώματος.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Αυτό το περιστατικό που το ζήσατε από τόσο κοντά, μήπως σας επηρέασε ώστε να μη μπορείτε να κάνετε μια σωστή περιγραφή;
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Θέλω να πιστεύω πως όχι αλλά όπως καταλαβαίνετε, τότε ήμαστε και μικρότεροι, ένα τέτοιο περιστατικό σε οποιαδήποτε ηλικία και να σου συμβεί, νομίζω ότι σε επηρεάζει πάρα πολύ ψυχολογικά. Αλλά πολλώ δε μάλλον τότε που ήμαστε και μικρότεροι σε ηλικία. Δεν ξέρω, θέλω να πιστεύω ότι όσα λέω είναι ακριβή.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Από ποια απόσταση πυροβόλησε ο δράστης τον μακαρίτη και τον Γρίσπο;
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Πολύ κοντινή απόσταση.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Δηλαδή;
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Μικρότερη του ενός μέτρου.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Την εκτίμησή σας θα ήθελα. Ήθελαν να σκοτώσουν και τους δύο; Ο ένας σκοτώθηκε, για τον έναν ήταν θανάσιμος ο τραυματισμός. Για τον Γρίσπο με ενδιαφέρει περισσότερο. Είναι εξ επαφής είπατε. Κατά τη γνώμη σας ήθελε να σκοτώσει και τον Γρίσπο;
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Ιατρικώς μιλώντας, κάποιος ο οποίος περνά σφαίρα ένα εκατοστό πάνω από την αορτή, για να σκοτώσει πηγαίνει, για τί πηγαίνει;
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Γι αυτό, επειδή είστε γιατρός, τον χτύπησε στο αριστερό μέρος του θώρακα. Εάν ήθελε να τον εκφοβίσει ή ήθελε να τον εξουδετερώσει για να μη τον καταδιώξει, θα τον χτυπούσε στην καρδιά ή σε άλλο μέρος του σώματος;
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Δε θα τον χτυπούσε ούτε στον θωρακικό ούτε στο κοιλιακό τοίχωμα, θα τον χτυπούσε στα πόδια..... Αλλά πάντως επειδή είχα διαβάσει τις εφημερίδες εκείνης της εποχής διότι παρακολουθήσαμε το περιστατικό, θυμάμαι, έχω συγκρατήσει ότι η σφαίρα πέρασε ένα εκατοστό πάνω από την αορτή. Αν δεν είναι αυτή θανάσιμη, ποια είναι; Ήταν θανατηφόρο το πλήγμα θέλω να πω.]
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Εσείς που είστε γιατρός, αυτή η έγκαιρη μεταφορά που έγινε στο νοσοκομείο και η αποτελεσματική ιατρική βοήθεια, μήπως η έγκαιρη μεταφορά στο νοσοκομείο και η αποτελεσματική ιατρική βοήθεια συνετέλεσαν ώστε να σωθεί; Μιλάμε για τον Γρίσπο, έτσι;
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Και η βοήθεια του Θεού βέβαια. Δεν μπορεί το πλήγμα να ήταν σχεδιασμένο ώστε να ήταν τόσης ακριβείας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είδατε κάποια αντίδραση εκ μέρους του Βρανόπουλου ή του κ. Γρίσπου κατά τη στιγμή του συμβάντος. Κάποια αντίδραση εννοώ όχι βέβαια με φωνές, αλλά κάποια χειρονομία, μια πράξη άμυνας, αντίστασης ή οτιδήποτε;
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Δε μπορώ να σας πω ότι θυμάμαι ξεκάθαρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ενδιαφέρει αυτό και προσπαθήστε να θυμηθείτε.
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Το λέω γιατί εμείς ακούσαμε μετά τον πρώτο πυροβολισμό. Εκείνη τη στιγμή όμως και μετά, είδαμε τον κ. Γρίσπο να προσπαθεί να πάει προς το μέρος του δράστη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι αυτό, αμέσως προ του πυροβολισμού.
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Όχι, πριν τον πυροβολισμό δεν έχουμε δει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν γινόταν κάτι θα βλέπατε; Ήσαστε σε θέση να δείτε;
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή αν αυτός τραβούσε ένα πιστόλι θα βλέπατε;
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Καταρχήν θα βλέπαμε το πιστόλι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έστω καράτε, έστω κάτι άλλο έκανε, κάτι τέτοιο;
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Δεν εννοούσα ότι θα έβλεπε το πιστόλι αν έκανε την κίνηση να το βγάλει.....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εννοώ ο κ. Γρίσπος αν έκανε κάτι.
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Όχι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να συνεχίσω την ερώτηση του κ. Προέδρου. Δε σας ρωτά αν πριν από τις σφαίρες, προφανώς δεν ακούσατε τίποτα, αν μετά τις πρώτες σφαίρες και την ώρα που είδατε τον κ. Γρίσπο, τον είδατε να έρχεται σε επαφή με το δράστη; Είπατε ότι κινήθηκε προς τα πάνω. Έχετε δει αυτές τις σκηνές. Θυμάστε;
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Δεν το θυμάμαι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Είπε κ. Πρόεδρε ότι «τον είδα να κινείται προς το μέρος του› δε μπορεί όμως να μας βοηθήσει στο τί παραπέρα έγινε.
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Μετά τον πυροβολισμό...
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Όχι μετά τον πυροβολισμό που δέχθηκε ο ίδιος ο Γρίσπος. Μετά τον πυροβολισμό που δέχθηκε ο Γρίσπος τον είδατε να κινείται πάνω του;
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Δεν κινήθηκε προς τον Γρίσπο.....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Γρίσπος όταν δέχθηκε τον πυροβολισμό τί έκανε;
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Εμείς τον είδαμε αμέσως μετά. Είχε αρχίσει να πέφτει προς το έδαφος.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Οπότε δε μπορεί να μας βοηθήσει εδώ. Είχε χτυπηθεί κ. Πρόεδρε, είναι μετά. Εγώ λέω το χρόνο ανάμεσα στους πυροβολισμούς κατά του πρώτου θύματος και κατά του δεύτερου. Να σας ρωτήσω πού ακριβώς είστε σε σχέση με το σημείο.....
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Στο απέναντι πεζοδρόμιο και προς την είσοδο μιας μικρής στοάς που έχει εκεί, μιας πολυκατοικίας. Μετά το συμβάν ήμαστε ακριβώς απέναντι. Πώς είναι το πλάτος της Σόλωνος, είναι τα δύο πεζοδρόμια.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Θα το δούμε. Είστε και γιατρός βεβαίως και χρησιμοποιήσατε κάποιους όρους χαρακτηριστικούς. Μιλήσατε για σωματοδομή και μιλήσατε για ένα άτομο γεμάτο. Θα ήθελα να διευκρινίσετε, αυτό που κατάλαβα εγώ, όταν λέτε για σωματώδες άτομο, για σωματώδη άνθρωπο με διαφορετική σωματοδομή, εννοείτε με περισσότερα κιλά ή με διαφορετική κατατομή σκελετού, γύμναση σώματος, κίνηση....
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Νομίζω το έδειξα κιόλας, με διαφορετική κατανομή του σκελετού, είπα και χαρακτηριστικά «πιο ευρέως πλάτους›.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αυτό είναι κάτι που αλλάζει με τα περισσότερα ή λιγότερα κιλά που μπορεί να έχει κανείς; Η σωματοδομή δηλαδή αλλάζει;
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Φαντάζομαι ότι μόνο με τη γυμναστική και την άσκηση αλλάζει.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κάτι ακόμα: Λέτε στην αρχική σας κατάθεση ότι «ήταν μελαχρινός, μελαμψός θα έλεγα›. Επισημαίνετε, το επεσήμανε και η άλλη πλευρά, «μελαμψός θα έλεγα›. Μελαμψός σημαίνει περισσότερο από μελαχρινός;
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Περισσότερο από μελαχρινός.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ο κ. Κουφοντίνας είναι μελαμψός;
Θ. ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ: Όχι, έχει πολύ άσπρο δέρμα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Καμία άλλη ερώτηση. Μια διευκρίνηση μόνο: Νομίζω ότι αφιστάμενος από την κατάθεση την ανακριτική ο μάρτυρας, ανέτρεψε αυτή την κατάθεση σύμφωνα με την οποία αναγνώριζε τον Δημήτρη Κουφοντίνα ως αυτουργό, που όμως και τότε τον αναγνώρισε με πλείστες όσες αμφιβολίες. «Μπορώ να αναγνωρίσω αλλά έχει περάσει πολύς καιρός και δε μπορώ να είμαι βέβαιος›, καταθέτει τότε, έχοντας μόνο μπροστά του μία φωτογραφία.
Έχοντας σήμερα τον άνθρωπο και έχοντας τη δυνατότητα και σα γιατρός, το ξαναλέω διότι είναι ενδιαφέρον στη δεδομένη περίπτωση, να αξιολογήσει τη σωματοδομή, τα σωματικά χαρακτηριστικά, κάτι που δεν το καταθέτει ο κάθε μάρτυρας, μάλλον δεν το προσδιορίζουν εδώ, σπάνια ήρθαν μάρτυρες να μας προσδιορίσουν με τέτοιους όρους κάτι, έχοντας λοιπόν τη δυνατότητα να αξιολογήσει και τη σωματοδομή, εξέφρασε πλείστες όσες αμφιβολίες και θα έλεγα ότι ανέτρεψε την ανακριτική, στην οποία πάντως και πάλι δεν είχε με βεβαιότητα αναγνωρίσει τον κατηγορούμενο.
Θέλω να επισημάνω δε κάτι ακόμα ως προς το ύψος, ότι το ύψος 1,72, ο μάρτυρας είχε μία ιδιαίτερη ικανότητα να προσδιορίσει το ύψος πραγματικά, πολύ ιδιαίτερη, το 1,72 που είπε. Το 1,72 από το 1,77 που είναι ο μάρτυρας, έχει μια πολύ μεγάλη διαφορά. Είπε ο ίδιος ότι «εγώ είμαι 1,77› όταν ερωτήθηκε. 1,77 με 1,72 που προσδιόρισε τη διαφορά των υψών όταν βρέθηκε αντιμέτωπος με τον κατηγορούμενο, είναι μεγάλη διαφορά, είναι πολύ μεγάλη διαφορά.
Ο τρόπος με τον οποίο προσδιόρισε τα ύψη, νομίζω και αυτός είναι χαρακτηριστικός, αφίσταται πολύ η αρχική του περιγραφή από αυτήν την παρουσίας του κ. Κουφοντίνα, αυτή που γίνεται παρουσία του κ. Κουφοντίνα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Οι δύο μάρτυρες που λείπουν κ. Εισαγγελεύ, χρειάζονται;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε να δούμε τον άλλον μάρτυρα....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Γιαννίδης έχει το λόγο για έναν σύντομο σχολιασμό.
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Εκείνο το οποίο θέλω να επισημάνω είναι το εξής: Ο μάρτυς είχε δώσει μία κατάθεση στην οποία προσδιόριζε το ύψος του δράστη, όποιου ήταν αυτού, στο 1,75. Εδώ πέρα, ενώ στην αρχή πήγε να έχει αμφιβολία και ως προς το ύψος, όταν είδε τον συγκεκριμένο, είπε ότι στο ύψος δεν υπάρχει διαφορά. Το είπε αυτό. Όπως και είπε ότι υπάρχει αρκετή ομοιότητα στο πρόσωπο με αυτό το οποίο είχε περιγράψει.
Όπως και είπε, κατόπιν ερωτήσεώς μου, ότι με την περιγραφή αυτή συμφωνούσε και ένας έτερος από τους παρόντες τότε αυτόπτες μάρτυρες ο οποίος δεν είναι εδώ. Από κει και πέρα πράγματι, διαφοροποιήθηκε ως προς τη λεγόμενη σωματοδομή. Τώρα το τί ακριβώς σημαίνει σωματοδομή, εάν σημαίνει πιο χοντρός, πιο αδύνατος, πιο φαρδύς, πιο λεπτός, πράγματι αυτό είναι μία διαφορά. Αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί η υπεράσπιση επικαλείται συχνά τα όσα, 10 ή 12 ή 11 ή 9 χρόνια έχουν περάσει, όταν υπάρχουν διαφοροποιήσεις οι οποίες είναι υπέρ της και γιατί η μόνη διαφορά στη σωματοδομή να μην αιτιολογείται από την εντύπωση του ενός, των λίγων δευτερολέπτων που είχε πριν από 9 χρόνια ο μάρτυς. Αυτό είναι το σχόλιό μου.
Δηλαδή θέλω να πω ότι τελικά οι ομοιότητες οι οποίες διεπίστωσε ήταν περισσότερες από τη μία διαφορά.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Διότι το τεκμήριο λειτουργεί υπέρ του κατηγορουμένου και όχι εναντίον του, είναι προφανές γιατί η υπεράσπιση επιμένει στην επίκληση όλων αυτών των στοιχείων και επιμένει επιπλέον διότι νομίζω ότι ήταν σαφές ότι ο μάρτυρας πρόβαλλε πλείστες, άπειρες αμφιβολίες για το εάν και κατά πόσον μπορεί να έχει σχέση ο σημερινός κατηγορούμενος με τον δράση εκείνης της υπόθεσης.
Αλλά και επιπλέον να πω ότι η σωματοδομή μας προσδιόρισε ότι δεν είναι το πόσο χοντρός ή πόσο αδύνατος είναι κάποιος γιατί αυτό αλλάζει, ανθρώπινα, αλλά το ποια είναι η δομή των οστών του, του σκελετού, που είναι κάτι το οποίο δεν αλλάζει όσα χρόνια και αν περάσουν και επιπλέον ως προς το σημείο το οποίο επικαλεσθήκατε, την έμεση μαρτυρία του μάρτυρος ο οποίος δεν υπάρχει ή δεν εκλήθη και δεν πρόκειται να καταθέσει περί του αν κατέθεσε και εκείνος, αν συμφωνούσε και ο ίδιος στην περιγραφή, κατέθεσε ο μάρτυρας εδώ ερωτώμενος από εσάς, ότι «εκείνος είχε πολύ περισσότερες από μένα αμφιβολίες›, επομένως νομίζω ότι σε όλα τα σημεία τα οποία σχολιάσατε, ότι σφάλλετε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει, άποψή σας και θα εκτιμηθεί. Έχουμε τον μάρτυρα με κωδικό Β1 ο οποίος φαντάζομαι να μην είναι πάλι εδώ μέσα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εδώ έχουμε ένσταση προς τις εξής κατευθύνσεις:
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα λειτουργήσει όπως λέει ο νόμος. Θέλετε να διαβάσουμε τί λέει ο νόμος πρώτα; Αν το διαβάσουμε, ξέρουμε ότι και το Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δεν τους απορρίπτει αυτούς τους μάρτυρες. Διότι ενδιαφέρεται και για την ασφάλεια των μαρτύρων όταν δικάζουμε τέτοιες υποθέσεις, δεν ενδιαφέρεται μόνο για αυτά τα οποία θέλετε εσείς ή έχετε στο νου σας.
Πείτε λοιπόν τις αντιρρήσεις σας, ο νόμος αυτός είναι αντισυνταγματικός; Τί θέλετε να πείτε;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αυτό ούτως ή άλλως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πείτε ό,τι θέλετε, έχετε δικαίωμα. Δεν είμαστε το συνταγματικό Δικαστήριο εδώ πέρα.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, όταν προσπαθούν να επιβάλλουν και να μεταφυτεύσουν μια αρχή που ισχύει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, στη δική μας νομοθεσία, έχουμε διάφορα προβλήματα. Εμείς φυσικά θα θέσουμε και το θέμα της παραβιάσεως της αρχής της αμεσότητας της ποινικής δίκης όπως και της παραβιάσεως του άρθρου 6, παρ. 3 εδάφιο δ’ της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα δικαιώματα του ανθρώπου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Διαβάστε το αυτό τί λέει το άρθρο. Το δικαίωμα υποβολής ερωτήσεων δηλαδή; Γιατί αυτό το έχετε, δεν το χάνουμε....
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: «Στα δικαιώματα του κατηγορουμένου είναι να εξετάζει ή να ζητήσει όπως εξεταστούν οι μάρτυρες κατηγορίας και επιτύχει την πρόσκληση και εξέταση των μαρτύρων υπερασπίσεως υπό τους αυτούς όρους, όπως και οι μάρτυρες κατηγορίας›. Το πρόβλημα δεν είναι νομικό, είναι κυρίως ουσιαστικό.
Εμείς, εγώ προσωπικά δεν έχω αντίρρηση ότι κάποιοι μάρτυρες, ιδιαίτερα όταν αφορά οργανωμένο έγκλημα, πιθανόν να έχουν ανάγκη κάποιας προστασίας. Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως, παρά το γεγονός ότι εμείς θα στερηθούμε της δυνατότητας να τον έχουμε μπροστά μας αυτόν τον μάρτυρα, να δούμε τις αντιδράσεις του, να ξέρουμε την προέλευσή του, τη σχέση του με πρόσωπα και όλα αυτά τα πράγμα, υπάρχει επίσης ένα νομικό ελάττωμα, πιστεύω, ή τουλάχιστον δεν έχω αντιληφθεί, δεν έχω πληροφορηθεί, χρειάζεται αιτιολογημένη απόφαση του Εισαγγελέως Πλημμελειοδικών γι αυτό το πράγμα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Νομίζω κάπου υπάρχει στη δικογραφία μια πράξη, δεν την έχω δει....
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Δε ξέρω, εγώ δεν την έχω υπόψη μου.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Θα έρθει κ. Πρόεδρε και η αρχική του κατάθεση στον ανακριτή και κυρίως εδώ σ’ αυτή την αίθουσα....
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Αυτή είναι μια πράξη που θα τεθεί υπόψη του Δικαστηρίου βέβαια, διότι αν τεθεί υπόψη και όλων, παύει να είναι ανώνυμος.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Εγώ έθεσα το θέμα, αν υπάρχει όπως προβλέπει ο νόμος, αιτιολογημένη απόφαση του Εισαγγελέως Πλημμελειοδικών για να ακολουθηθεί αυτή η διαδικασία. Αν υπάρχει και μου το λέτε εγώ πείθομαι, δε χρειάζεται.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Είναι του αρμόδιου Εισαγγελέα, του Εισαγγελέως Εφετών.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Εφόσον μας λέτε ότι υπάρχει, δεν έχουμε κανένα πρόβλημα. Υπάρχει όμως ένα θέμα ουσίας: Δυστυχώς τα στοιχεία αυτού του μάρτυρα είναι πασίγνωστα. Τα ξέρουν ακόμα και οι κατηγορούμενοι, τα ξέρουμε κι εμείς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή;
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Να σας τα πω; Αν θέλετε τα έχω στη διάθεσή μου. Γιατί; Διότι ενήργησαν με τρόπο μη αποτελεσματικό οι αρχές, η διωκτική αρχή και τί έχει κάνει: Αυτού του συγκεκριμένου μάρτυρα έχει πάρει δύο ένορκες καταθέσεις με παράθεση πλήρη των στοιχειών του, είναι στοιχεία της δικογραφίας και όταν εμφανίζεται πλέον στον κ. Ζερβομπεάκο, αυτός ο άνθρωπος γίνεται Β1. Τα έχω μπροστά μου, δε θέλω να τα πω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να τα πείτε, άμα τα έχετε.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Λέμε ότι ο μάρτυρας αυτός είναι ο κ. Τσερνόγλου Γεώργιος του Σωτηρίου και της Σοφίας, γεννηθείς στη Μυτιλήνη το 1963, κάτοικος Ανάφης 8, ιδιωτικός υπάλληλος, Κ.772494 Τ.Α. Μυτιλήνης κι έχουμε το τηλέφωνο του σπιτιού του και του γραφείου του. Δεν καταλαβαίνω τί προστασία είναι αυτή του μάρτυρα, όταν όλοι γνωρίζουν τα στοιχεία του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό είναι το σοβαρότερο και ας αφήσουμε πρώτα την ΕΣΔΑ και όλα, άμα τον ξέρουμε τί να προστατεύσουμε; Είναι όμως αυτός ή τα έχουν βάλει έτσι αυτά τα στοιχεία;
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, δυστυχώς ο άνθρωπος αυτός έχει δώσει στην αστυνομία δύο καταθέσεις, έχουν παραπέσει πλήρως τα στοιχεία του και υπάρχουν στη δικογραφία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από τη δικογραφία τα πήρατε κ. Αγιοστρατίτη αυτά;
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Βεβαίως κ. Πρόεδρε, είναι έγγραφα της δικογραφίας.
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Εγώ θα συμφωνούσα στο εξής με τον κ. Αγιοστρατίτη: Όταν εισάγεται ένα νέο δικονομικό μέτρο, δεν μπορεί να εφαρμοστεί στα καλά καθούμενα και αποσπασματικά. Εδώ πέρα, αν θέλουμε να κάνουμε τους τυφλούς με το ζόρι να τους κάνουμε, δεν έχω αντίρρηση.
Αλλά όταν διαβάζω τη δικογραφία και βλέπω όμοια κατάθεση προανακριτική του μάρτυρα, η οποία διαφέρει ως προς την αναγνώριση, στο τέλος και μετά, με το ψευδώνυμο Β1 την ίδια, εγώ τί θα σκεφτώ; Ότι θα εθελοτυφλώ; Για να εφαρμοστεί ο νόμος θα έπρεπε να υπάρχει τότε, δεν υπήρχε και όταν ελήφθη η προανακριτική να είναι ήδη μυστικά τα στοιχεία για να είναι και σήμερα. Και να σας πω και κάτι άλλο; Η αξιοπιστία του μάρτυρος είναι πολύ σημαντική στη συγκεκριμένη περίπτωση και ενισχύεται από το γεγονός της προανακριτικής καταθέσεως, δηλαδή εάν συνδυαστεί η προανακριτική με αυτήν που έχει δώσει, την ανακριτική, ο μάρτυρας είναι ένας πολύ ισχυρός μάρτυρας.
Αντιθέτως, εάν δεν συνδυαστεί, είναι ένας μάρτυρας ο οποίος εμφανίζεται για πρώτη φορά στην ανάκριση. Εγώ δεν θα θέσω θέμα, αν και ο νόμος λέει ότι αν το ζητήσει οποιοσδήποτε διάδικος μπορεί να αποκαλυφθεί το όνομα, έχει αποκαλυφθεί εκ των πραγμάτων, δεν φταίει κανένας, ούτε ο κ. Αγιοστρατίτης φταίει ούτε εγώ φταίω.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Εμείς λοιπόν λέμε το εξής: Να κάνουμε μία έκκληση στον κ. Τσερνόγλου να έρθει να καταθέσει. Δεν διατρέχει κανέναν κίνδυνο, αυτό νομίζω ότι είναι πασιφανές. Εδώ εμφανίστηκαν νοικοκυρές, κομμώτριες, ταξιτζήδες, άνθρωποι απλοί και κατέθεσαν πολύ σοβαρά πράγματα και αναγνωρίσεις με κάθε βεβαιότητα, πόσο μάλλον ο κ. Τσερνόγλου δεν έχει κανένα πρόβλημα.
Για να το ξεπεράσουμε αυτό το ζήτημα το οποίο υπάρχει, που αν θέλετε, έχει και τη νομική του διάσταση, εγώ έκκληση κάνω να εμφανιστεί να καταθέσει και να τελειώνουμε με αυτή την ιστορία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχουμε κι άλλον έναν μάρτυρα με κωδικό. Και αυτόν τον ξέρουμε; Έχουμε στοιχεία δικά του από τη δικογραφία; Εκείνο είναι άλλο. Αλλά τώρα εδώ τί θα πούμε, είναι ένα ζήτημα.
Α. ΤΖΑΝΕΤΗΣ: Να δούμε και μία άλλη παράμετρο, το θέμα της αποκαλύψεως του ονόματος είναι κάτι διαφορετικό, όπως τουλάχιστον είναι η διατύπωση του άρθρου 9 με την κατάθεση του μάρτυρας διά της χρήσεως οτπικοακουστικών μέσων, διά της μη αυτοπροσώπου παρουσίας του. Είναι δύο διαφορετικά μέτρα προστασίας μαρτύρων, τα οποία δεν συνδυάζονται σώνει και καλά.
Δηλαδή μπορεί το Δικαστήριό σας να επιβάλλει την μη απόκρυψη του ονόματος, αλλά συγχρόνως να τον εξετάσει εδώ ή και το ανάποδο. Δε σημαίνει δηλαδή ότι επειδή αποκρύπτουμε την ταυτότητα, ότι θα τον εξετάσουμε σώνει και καλά σε άλλο δωμάτιο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έχουμε δικαίωμα να το κάνουμε, να πούμε «έλα κάτω, θέλω να σε εξετάσω›. Αν πει αυτός «εγώ θέλω να μείνω πάνω›, δεν μπορεί το Δικαστήριο να του το επιβάλλει.
Α. ΤΖΑΝΕΤΗΣ: Οι συνθήκες εξετάσεώς του είναι άσχετες με την απόκρυψη ή μη του ονόματος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι άλλο, γιατί το όνομα οπωσδήποτε θα το έλεγε, δεν υπήρχε περίπτωση. Βέβαια μόνο το όνομα θα έλεγε, δε θα έλεγε και τον αριθμό ταυτότητας. Να διακόψουμε για λίγο να σκεφτούμε, είναι σοβαρό θέμα αυτό.
ΔΙΑΚΟΠΗ