ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Βλαίδης είναι εδώ; Απών. Η κα Ελένη Τσαμπαρλάκη. Υπόθεση Παύλου Μπακογιάννη. Κύρια Τσαμπαρλάκη «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Ορκίζομαι να πω την αλήθεια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπήρχε κάποτε κάποιος οφθαλμίατρος Τσαμπαρλάκης;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Ναι, ήταν ο άντρας μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον εγνώριζα. Πέστε μου για ένα συμβάν, γυρίζουμε λίγα χρόνια πίσω, 26/9/1989 πρωινές ώρες. Τί ακριβώς έγινε, πού βρισκόσασταν εσείς, τί είδατε, τί αντιληφθήκατε, τί ακούσατε;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Βρισκόμουν στο σπίτι μου Ομήρου 39 κι εκείνη την ώρα έπινα τον καφέ μου στον Γ΄ όροφο. Βλέπει στο δρόμο το δωμάτιο αυτό και άκουσα πιστολιές. Κατάλαβα ότι κάτι γίνεται.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πυροβολισμούς λοιπόν πολλούς, έναν, δύο;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Πολλούς, επανειλημμένους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: 4-5 κάπου εκεί. Σηκώθηκα επάνω, αναταράχθηκα βέβαια και βγήκα στο μπαλκόνι. Ήταν ησυχία, δεν ήταν περιστατικός κανένας αλλά είδα τον περιπτερά ο οποίος δυστυχώς δεν ζει σήμερα, να μου δείχνει ακριβώς κάτω από το μπαλκόνι μου τους ανθρώπους. 2 άνθρωποι ήταν καλοντυμένοι και να μου λέει «αυτοί είναι, αυτοί είναι›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο περιπτεράς με νεύμα, με νόημα σας έδειχνε. Σας είδε που βγήκατε εσείς στο μπαλκόνι και σας έλεγε «αυτοί, αυτοί είναι›.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Μου έλεγε «αυτοί, αυτοί είναι›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς τους είδατε από τον Γ΄ όροφο και κάθετα;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Τους είδα από πάνω κάθετα και είδα τρεις καλοντυμένους. Δύο ήταν, ο τρίτος ήταν προς τα πίσω, καλοντυμένους με μπλέιζερ ανθρώπους, καλοκουρεμένους σαν να έβγαιναν από γραφείο Ολυμπιακής ή από δικηγορικό, καλοσχηματισμένοι και τους είδα αυτούς τους ανθρώπους. Κατάλαβα ότι είναι αυτοί και άρχισα να ξεφωνίζω για να βγουν άνθρωποι κι άλλοι από την γειτονιά μήπως και μπορέσουν να τους δουν για να καταλάβουν, να τους αναγνωρίζουν κάποτε.
Και άρχισα να ξεφωνίζω πιάστε τους, πιάστε τους, με πολύ δυνατή φωνή, όπως στην απελπισία μου επάνω ξεφώνιζα. Αυτοί γυρίσανε το κεφάλι επάνω να δουν από πού έρχεται η φωνή. Ο αριστερά, ο οποίος ήταν κοντύτερος του μεσαίου, είχε ένα πλούσιο κεφάλι από μαλλιά, όχι πολύ μακριά, ίσα-ίσα στον σβέρκο του πίσω, μαύρα με δέρμα λαιμού σκούρο, μελαχρινός.
Ο μεσαίος είχε κεφάλι με μαλλιά αρκετά αλλά καλοκουρεμένα και όπως γύρισε πάνω, είδα το χαρακτηριστικό, είμαι αναισθησιολόγος εγώ και ξέρω να διακρίνω τα κεφάλια σας όπως σας βλέπω τι είναι το κάθε ένα. Το κρανίο, το σχήμα, τα αυτιά και το σχήμα του σώματος. Διότι είναι η δουλειά μου αυτή, πρέπει να ξέρω τι κεφάλι παίρνω για να δώσω τη νάρκωση.
Όπως γύρισε ο μεσαίος?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Με το κεφάλι πάει η νάρκωση;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Βέβαια, γιατί αν έχετε σχηματισμούς άσχημους στο στόμα ή λαρύγγι, εγώ θα βρω δυσκολία. Ή αν είστε χοντρός, αν είστε κοντόλαιμος, εγώ θα βρω δυσκολία και πρέπει αναλόγως να έχω την άρρωστο. Και προσπάθησα μετά από εκεί να δω τι χαρακτηριστικά έχουν αυτοί οι άνθρωποι ως προς το σώμα τους και ως προς την κατασκευή τους.
Το χρώμα του λαιμού του μεσαίου ήταν ανοιχτότερο απ’ τον αριστερό και είχε ένα μεγάλο καρύδι, το καρύδι είναι χαρακτηριστικό και το αναγνωρίζω και απ’ τις φωτογραφίες του μεσαίου κατηγορούμενου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το μήλο του Αδάμ.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Του Αδάμ, το οποίο ήταν?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Του στάθηκε στο λαιμό.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Έτσι λέμε. Μετά από λίγα βήματα ακολούθησε δεξιά ένας με ίδια χρώματα με τον αριστερό, πιο κουρεμένος όμως και λεπτότερη κατασκευή. Περάσανε, φεύγανε. Έμαθα μετά ότι ανεβαίνοντας επάνω μια κυρία ακούγοντας τα ξεφωνητά πήγε να τους σταματήσει. Περαστική η κυρία αυτή και με όπλο την παραμέρισαν, όπως μου διηγήθηκαν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς τώρα θα μου πείτε, είδατε τα χαρακτηριστικά και λέτε εξ οφίτσιο, από επάγγελμα δηλαδή μπορείτε καλύτερα απ’ τον συνηθισμένο άνθρωπο να διακρίνετε τα χαρακτηριστικά, σχήμα κεφαλιού κλπ κλπ. Τώρα τι να σας πω, είδατε ένα σωρό φωτογραφίες, είδατε προβολές, τηλεοράσεις δείχνανε κόσμο κλπ. Αναγνωρίσατε κανέναν;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Μοιάζουν στα σχήματα με τους κατηγορούμενους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιους κατηγορουμένους;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Τον κ. Κουφοντίνα τον μεσαίο και το καρύδι του και όταν σήκωνε το κεφάλι όλο το προφίλ του, τον αριστερό τον κ. Ξηρό τον Σάββα ο οποίος είχε τα ίδια χρώματα στο λαιμό, ίδιο ύψος περίπου, αλλά όπως είδα προχθές που προσπάθησα να τους δω καλά που είχα έρθει εδώ πάλι, το χρώμα του δέρματός του έχει τελείως αλλάξει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τίνος;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Του Ξηρού.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Του Σάββα; Έχει αλλάξει;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Έχει γίνει όπως λέμε εμείς στην ιατρική γεώδες. Και μου είπαν ότι πιθανώς να είναι απ’ την έκρηξη. Έχει ένα χρωματισμό. Αλλά το χρώμα του λαιμού του παρέμεινε, κυρίως είδα την δεξιά μεριά. Τα μαλλιά δε του κ. Κουφοντίνα έχουν αλλάξει. Έχει μεγαλώσει τούτο εδώ, έχουν πέσει εκεί πέρα τα μαλλιά και είναι λιγότερα. Ενώ τα μαλλιά του κ. Ξηρού είναι πιο πολλά και μεγαλύτερα.
Και βέβαια δεν φοράει το μπλέιζερ, δεν είναι ο καλοντυμένος κύριος που είχα δει, ούτε το παντελόνι του όπως είναι. Δηλαδή αλλάζουν οι συνθήκες μ’ αυτές που βλέπω τώρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και το τρίτο άτομο;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Το τρίτο έμοιαζε με τον κ. Ξηρό, αλλά είχε λεπτότερη κατασκευή στο σώμα. Στα χρώματα όμως ήταν ο ίδιος, σκουρόχρωμος κύριος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή για σιγά. Είπατε το ένα ότι μοιάζει με τον κ. Κουφοντίνα, το άλλο με τον κ. Ξηρό τον Σάββα και το τρίτο;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Έμοιαζε με τον κ. Ξηρό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Με ποιον Ξηρό;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Τον Σάββα, αλλά ήταν πιο λεπτός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αφήσαμε και ένα άτομο ακόμα.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Όχι, τρία άτομα σας είπα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μοιάζανε δύο άτομα δηλαδή με τον κ. Ξηρό; Ας πούμε ο ένας μοιάζει με τον κ. Κουφοντίνα.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Ο άλλος έμοιαζε με τον κ. Ξηρό και ο τρίτος έμοιαζε πάλι με τον κ. Σάββα Ξηρό. Αλλά ήταν πιο αδύνατος. Μελαχρινά τα χρώματά τους και σκούρα τα μαλλιά τους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σήμερα μπορείτε να αναγνωρίσετε ποιος είναι ο κ. Κουφοντίνας, ποιος είναι ο Σάββας Ξηρός και ποιος είναι ενδεχομένως ο τρίτος.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Τον κ. Κουφοντίνα γιατί τον κοίταξα πολύ καλά προχθές αν θυμάται και ο ίδιος και τον έχω δει και απ’ τις φωτογραφίες, μοιάζει, μπορώ να τον αναγνωρίσω και κυρίως όταν ανέβαζε δεξιά το κεφάλι επάνω, προσπαθώντας να δει από πού είναι οι φωνές, τα ξεφωνητά. Και τον κ. Ξηρό, η κατασκευή του σώματός του και το χρώμα του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τώρα δηλαδή αυτή τη στιγμή πάλι τους αναγνωρίζετε αν τους δείτε;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Να τους δω;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ρίξτε μια ματιά.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Βέβαια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιοι είναι;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Ο αριστερός, ο κύριος ο μεσαίος ο Κουφοντίνας. Τον άλλο δεν μπορώ να πω. Ήταν μια λεπτότερη κατασκευή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιος άλλος;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Ο τρίτος ο δεξιά που έμοιαζε με τον κ. Ξηρό. Είδα απ’ τις φωτογραφίες, αλλά δεν θα ήθελα να πω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δέστε και την από εκεί πτέρυγα μήπως αναγνωρίζετε κανέναν και από εκεί. Αν αναγνωρίζετε. Αν δεν αναγνωρίζετε με γεια σας με χαρά σας.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Δεν είμαι σίγουρη για τον δεξί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν πάω εγώ σώνει και καλά.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Όταν κατέβηκα κάτω, είδα να κουβαλάνε τον κ. Μπακογιάννη αναίσθητο και να τον βάζουν σε ένα αυτοκίνητο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αργήσατε να κατέβετε κάτω;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Κατέβηκα αμέσως για να δω μήπως χρειάζεται βοήθεια. Τον ξεφορτώνανε και τον βγάλανε κάτω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Με τι τον μεταφέρανε;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Με ένα αυτοκίνητο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι αυτοκίνητο;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Δεν θυμάμαι την μάρκα του αυτοκινήτου. Επιβατικό, όχι ασθενοφόρο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι αστυνομικό, ούτε ασθενοφόρο.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Όχι-όχι. Και τον βάλανε στο πίσω κάθισμα κουβαλητό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν πολύς κόσμος εκείνη την ώρα;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Μετά μαζευόταν ο κόσμος. Εκείνη την ώρα το πρωί ήταν ο περιπτεράς και εγώ. Και μία γυναίκα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶λλος κανένας δεν ήταν εκεί;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Όχι, αλλά μου είπαν, γιατί ρώτησα και πάλι στην γειτονιά επειδή μένω εκεί, ρώτησα τον μανάβη που είναι δίπλα, του λέω τους είδες; Μου λέει «μπήκαν σε ένα αυτοκίνητο και γίνανε λαγός›, επί λέξει. Ήταν ο Φίλιππας ο μανάβης που ήταν στην Σκουφά.
Ρώτησα επίσης τον περιπτερά, ο οποίος δυστυχώς δεν ζει τώρα και του είπα κύριε, δεν θυμάμαι τώρα πως τον λένε το όνομά του, εάν με βοηθήσεις και σε βοηθήσω, μπορούμε να κάνουμε το σχήμα των ανθρώπων αυτών και μου είπε κυρία Τσαμπαρλάκη τι ψάχνεις; Ήταν μεταμφιεσμένοι. Αρνήθηκε ο άνθρωπος. Δεν ένιωθε τη δύναμη αυτή. Παραπάνω δεν νομίζω ότι μπορούσα να κάνω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχετε κάτι άλλο που να μπορεί να βοηθήσει εδώ την απόδειξη;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Την απόδειξη, μόνο τον λαιμό, το καρύδι το οποίο ήταν μεγάλο, αρκετά εμφανές για να το δω εγώ από πάνω και το χρώμα του λαιμού τους ήταν ανοιχτόχρωμο, του μεσαίου του κ. Κουφοντίνα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Εισαγγελεύς.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κυρία Τσαμπαρλάκη, εκτός απ’ αυτά τα τρία πρόσωπα, όταν μαζεύτηκε κόσμος εκεί, θυμάστε να είδατε κανένα πρόσωπο που να σας έκανε εντύπωση;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Δεν συγκράτησα κανένα πρόσωπο. Ήταν βέβαια η καθαρίστρια όταν μπήκαν μέσα, η οποία μου διηγήθηκε ότι βγήκαν απ’ τη σκάλα κάτω, αυτό μου το διηγήθηκε, δεν τα είδα, και όταν άρχισε αυτή να ξεφωνίζει, γιατί φώναζε η γυναίκα?
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πλην των δύο και του τρίτου προσώπου.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Δεν θυμάμαι κανένα άλλο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Και άλλο πρόσωπο επάνω στο γραφείο του κ. Μπακογιάννη.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Δεν θυμάμαι κανέναν άλλον.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η Πολιτική Αγωγή αν έχει κάτι.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Εσείς την ώρα που είσαστε στο μπαλκόνι, αυτοί ανέβαιναν την Ομήρου, έτσι δεν είναι; Μέχρι ποιοι σημείου τους παρακολούθησε το μάτι σας;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Λίγα μέτρα, γιατί υπήρχαν και δέντρα.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Γιατί είπατε ότι κατεβήκατε αμέσως κάτω. Θέλω να πω την ώρα που φεύγετε πλέον, σε ποιο ύψος είχαν φτάσει;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Όταν εγκατέλειψα, διότι όταν ξεφώνησα και μετά και στρίψανε αυτοί επάνω, φυσικά δεν κάθισα να τους βλέπω. Αλλά όμως πήγα αμέσως στο τηλέφωνο και τηλεφώνησα στην αστυνομία και μου είπαν ήδη ότι το ξέρανε.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Θέλω να πω, την ώρα συνεπώς που τους εγκαταλείψατε, μπορείτε να λογαριάσετε περίπου σε τι απόσταση ήταν απ’ την γωνία της Σκουφά;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Απ’ την γωνία θα ήταν πολύ μεγάλη, αρκετά μεγάλη απόσταση. Εγώ τους άφησα?
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Η πολυκατοικία σας είναι η διπλανή;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Είναι ακριβώς η διπλανή.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Του θύματος. Είναι αυτή που έχει τη στοά μέσα;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Εγώ τους παρακολούθησα σε μία απόσταση περίπου τόση. Γιατί μετά αρχίσανε δέντρα.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Η πολυκατοικία σας είναι εκείνη που έχει τη στοά;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Έχει στοά, αλλά αυτοί μόλις είχαν βγει απ’ την στοά και τους είδα.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Συμφωνώ. Και είναι εκεί που είναι το «ΕΝΩΤΙΟΝ›;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Αυτούς τους είδα έξω απ’ το «ΕΝΩΤΙΟΝ›.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Στο ύψος δηλαδή αυτό.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Γιατί αλλού δεν φαίνονται.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Και φωνάζατε πιάστε τους-πιάστε τους.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Και άρχισα να ξεφωνίζω.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Με ενδιαφέρει το τι φωνάζατε, πιάστε τους-πιάστε τους, γιατί ένας άλλος μάρτυρας κατέθεσε ότι άκουσα γυναικεία φωνή που να λέει πιάστε τους-πιάστε του. Δεν έχω άλλη ερώτηση κύριε Πρόεδρε εγώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η σειρά σας.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Κυρία Μάρτυς πείτε μου σας παρακαλώ, την ώρα που ακούσατε τους πυροβολισμούς και βγήκατε, σε ποιο μπαλκόνι ήσασταν είπατε, σε ποιον όροφο;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Στον 3ο όροφο.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Η οδός Ομήρου.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: 39.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Έχει δέντρα στο πεζοδρόμιο;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Αυτό το σημείο κάτω που τους είδα ήταν ξέφωτο.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Έχει όμως δέντρα;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Παραπάνω έχει. Τώρα έχει πολλά δέντρα. Τώρα δεν βλέπεις τίποτα.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Είναι δρόμος που χαρακτηρίζεται απ’ τα πολλά δέντρα.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Τώρα δεν βλέπεις τίποτα.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Για πείτε μου κάτι, δηλώσατε και εδώ στο ακροατήριο ότι αναγνωρίσατε τον Σάββα Ξηρό απ’ το χρώμα του λαιμού του.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Απ’ τα χρώματα. Το δικό σας το χρώμα είναι ανοιχτότερο απ’ του κυρίου.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Εσείς όταν ήσασταν επάνω και οι δράστες ήταν όπως δηλώνετε ακριβώς μπροστά στο μαγαζί, υποθέτω ότι ήταν ακριβώς στον κατακόρυφο άξονα απ’ το ύψος που βρισκόσασταν εσείς.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Όχι ακριβώς. Λίγο περνούσαν.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Ωραία, τώρα θα σας κάνω μία ερώτηση κυρία μάρτυς και είναι πολύ σημαντική. Πως αναγνωρίσατε στο ακροατήριό μας, έναν άνθρωπο ο οποίος κατηγορείται για δολοφονία και κινδυνεύει με βάση τη δική σας μαρτυρία να πάει ισόβια τη στιγμή που δεν είδατε τον λαιμό του Σάββα Ξηρού που αναγνωρίσατε, διότι αυτή τη στιγμή ο Σάββας Ξηρός έχει μακριά μαλλιά που κρύβουν το λαιμό του, ενώ εσείς δηλώσατε ότι τον είδατε από πίσω και αυτή τη στιγμή δεν είδατε το λαιμό του από πίσω.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Έστριψαν λοξά επάνω να δουν ποιος ξεφωνίζει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Με συγχωρείτε, δεν λέμε αυχένα, λέμε λαιμό. Ο λαιμός δεν καλύπτεται απ’ τα μαλλιά. Συγχωρήστε με πάρα πολύ, εγώ κατάλαβα λαιμός εδώ μπροστά ή όχι;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Αυτή τη μεριά είδα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εδώ;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Όχι εδώ. Αυτή τη μεριά την λοξή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό καλύπτεται, για κοιτάξτε το.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Κυρία Μάρτυς δείξατε αυτή την μεριά. Την δεξιά λοιπόν μεριά. Όταν ήταν η δεξιά. Να συνεχίσω, να σας ρωτήσω κάτι που μου κάνει μεγάλη εντύπωση. Όταν εσείς βρίσκεστε στον τρίτο όροφο της οδού Ομήρου 39, οι δράστες έχουν μόλις περάσει απ’ τον κατακόρυφο άξονα του μπαλκονιού σας και εσείς αναγνωρίζετε σήμερα στο ακροατήριο τον κατηγορούμενο Σάββα Ξηρό από τη δεξιά πλευρά του λαιμού του.
Σας υπενθυμίζω ότι ο Σάββας Ξηρός κινούνταν ανεβαίνοντας την Ομήρου και εσείς απ’ το μπαλκόνι που βρισκόσασταν, αποκλείεται να είδατε την δεξιά πλευρά του λαιμού του.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Κύριε ακριβώς έβλεπα την δεξιά διότι περπατούσαν προς τα επάνω και στρίψανε προς τα δεξιά.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Κυρία Μάρτυς, εάν στρίψουν προς τα δεξιά, το πολύ-πολύ να δείτε την αριστερή πλευρά τους.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Περπατούσαν και στρίψανε. Ποια πλευρά θα δω εγώ από πάνω; Λίγο δεν τα ξεχωρίζετε;
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Εσείς από πάνω;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Ακριβώς.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Όταν ανεβαίνουν την Ομήρου; Και στρίψουν?
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Περνάνε έτσι επάνω, προς τα πάνω και εγώ είμαι πάνω εκεί και στρίβουν, ποια μεριά θα δείτε εσείς. Με συγχωρείτε που μιλάω, αλλά αυτή τη στιγμή ξαναζώ όλη αυτή τη σκηνή, γι’ αυτό και αρρωσταίνω. Λυπάμαι γι’ αυτή την ιστορία, ξέρω την ευθύνη μου, καταλαβαίνω τι σημαίνει, αλλά ξέρω ότι πρέπει να τα πω.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Ωραία. Να μας πείτε αυτή τη στιγμή όπως κάθεται εκεί ο κ. Σάββας Ξηρός, την στιγμή που τον αναγνωρίσατε, ποια πλευρά ακριβώς του λαιμού του είδατε.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Την δεξιά.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Κυρία προσέξτε, βλέπετε έναν άνθρωπο τον οποίο αναγνωρίζετε με μία ματιά που ρίξατε σε ένα κομμάτι του λαιμού του. Αυτό δεν είναι το στοιχείο;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Και τα μαλλιά του τα πλούσια, τα μαύρα και το χρώμα όλης της κεφαλής. Τώρα σας είπα ότι έχει αλλάξει. Αυτά θυμάμαι.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Αν έχει αλλάξει τώρα, πως αναγνωρίζετε αυτό που είδατε τότε;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Έχει αλλάξει το πρόσωπό του, είναι 12 χρόνια, δεν ξέρω πόσα, μου ζητάτε να σας αναφέρω τα χρόνια εκείνα. Εάν μπορείτε εσείς να τα αναπληρώσετε?
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Κυρία μάρτυρα συγνώμη. Κύριε Πρόεδρε κάνω χρήση της προανακριτικής. Διαβάζω: «Και οι τρεις είχαν μαλλιά καλοκουρεμένα και περιποιημένα›. Ο κ. Σάββας Ξηρός μου λέει τώρα είχε πλούσια μαλλιά.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Είχε πλούσια αλλά καλοχτενισμένα.
Ο. ΤΣΟΛΚΑ: Δεν σταματάει εκεί η πρόταση, συνεχίζει: «Οι δύο είχαν μαλλιά μάλλον μαύρα, ενώ ο τρίτος ο οποίος περπατούσε στο δεξιό τμήμα του πεζοδρομίου είχε μαλλιά ανοιχτόχρωμα, καστανοκόκκινα και σγουρά›. Ολοκληρώστε την πρόταση.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Συνεχίζω. Ο κ. Σάββας Ξηρός ποιος ήταν απ’ όλους;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Απ’ ότι βλέπω σε όλες τις φωτογραφίες?
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Όχι-όχι, όταν βαδίζανε οι τρεις στο πεζοδρόμιο.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Πρέπει να ήταν ο αριστερά όπως ανέβαιναν.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Ήταν ο αριστερά απ’ όσο ανεβαίνατε. Εδώ λέτε ότι ο τρίτος ο οποίος περπατούσε στο δεξιό τμήμα του πεζοδρομίου είχε μαλλιά ανοιχτόχρωμα.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Ερχόταν λίγο πιο πίσω.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Εδώ λέτε ο δεξιός. Ο τρίτος ο οποίος περπατούσε στο δεξιό τμήμα του πεζοδρομίου, είχε μαλλιά ανοιχτόχρωμα, καστανοκόκκινα και σγουρά. Είναι ότι σας υπενθύμισε και η συνάδελφος της Πολιτικής Αγωγής. ¶ρα δεν μπορεί να ήταν ο Σάββας Ξηρός εφ’ όσον ο αριστερός όπως μόλις δηλώσατε.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Σας είπα ότι θυμάμαι.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Πείτε μας τι θυμάστε. Θυμάστε αντιφατικά πράγματα;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Και τα επαναλαμβάνω από την αρχή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι-όχι πάλι απ’ την αρχή.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Κυρία μάρτυς συγνώμη. Λέτε ότι ο κ. Σάββας Ξηρός ήταν το άτομο απ’ τα τρία που ανέβαινε το πεζοδρόμιο της Ομήρου απ’ την αριστερή πλευρά και το γνωρίσατε απ’ τα πλούσια μαλλιά του.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Όχι μόνο. Και απ’ την κατασκευή του λαιμού του και το σκουρόχρωμο των χρωμάτων του.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Επανέρχομαι και σας παρακαλώ πολύ να δώσετε σημασία, πως εξηγείτε ότι το μόνο άτομο το οποίο ας πούμε ότι σας έκανε εντύπωση απ’ τα μαλλιά τα οποία σήμερα θεωρείτε ότι είναι όμοια μ’ αυτά του κατηγορουμένου Σάββα Ξηρού που αναγνωρίζετε, ήταν το άτομο που ανέβαινε δεξιά.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Δεν αναγνωρίζω το δεξιά. Σας είπα ότι το δεξί-δεξί δεν το θυμάμαι τώρα καλά. Αλλά τον μεσαίο θυμάμαι τον λαιμό του.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Βάζω αλλιώς την ερώτηση. Με βάση τα μαλλιά έτσι όπως τα περιγράψατε, του δεξιού ατόμου το οποίο ανέβαινε, ήταν ο Σάββας Ξηρός ή όχι;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Με τα σημερινά μαλλιά ή τα τότε μαλλιά;
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Εσείς με ποια μαλλιά τον αναγνωρίσατε σήμερα στο ακροατήριο.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Εγώ τον αναγνωρίζω απ’ τη κατασκευή του λαιμού του, απ’ το σκούρο χρώμα των μαλλιών του. Βέβαια τώρα έχουν προστεθεί άσπρες τρίχες. Και απ’ το κυματιστό μαλλί το οποίο είχε. Τότε ήταν κοντά. Κοντύτερα, όχι κοντά.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Κυρία Μάρτυς, ο περιπτεράς ο κ. Μήτσος με τον οποίο λέτε ότι συνομιλήσατε?
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Αλλά πέθανε δυστυχώς.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Πέθανε, το γνωρίζω και εγώ, είπατε στον κ. Πρόεδρο σε ερώτησή του, ότι ήταν μεταμφιεσμένοι σας είπε.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Μου είπε, «μα, αστειεύεστε κυρία Τσαμπαρλάκη, ήταν μεταμφιεσμένη›, του λέω πως Μήτσο το λες εσύ, αυτός τους είδε βέβαια πολύ κοντά.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Μπράβο, αυτός του είδε πολύ κοντά, ενώ εσείς τους είδατε απ’ τον τρίτο όροφο.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Εγώ τους είδα γενική κατασκευή.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Και σας είπε ότι ήταν μεταμφιεσμένοι. Ήταν πιθανό δηλαδή να φορούσαν και περούκα.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Δεν μπορώ να το ξέρω εγώ. Σας λέω ότι σήμερα ο μάρτυρας έχει μαλλιά τα οποία πάνω προς τα πίσω, τότε ήταν πιο κάτω και ήταν πιο πλούσια τα μαλλιά του. Αυτά είδα και αυτά σας λέω.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Κυρία Μάρτυς, από εκεί που στέκεστε, απ’ τη θέση σας στο εδώλιο, για γυρίστε λίγο σας παρακαλώ προς τη θέση του υποτιθεμένου..
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Κύριε αρνούμαι να το κάνω, διότι αυτός φορούσε ωραίο κουστούμι, περπατούσε και μου βάζετε τώρα να αναγνωρίσω όσο μπορώ?
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Όχι κυρία Μάρτυς, θα πρέπει να το κάνετε. Γι’ αυτό ήρθατε εδώ.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Βάλτε τον με κουστούμι, βάλτε τον να περπατήσει έτσι να τον δω.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Σας παρακαλώ μία ματιά, έτσι όπως είναι ο κ. Ξηρός, εσείς βλέπετε απ’ το εδώλιο όπου στέκεστε τη δεξιά πλευρά του λαιμού του;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Τη δεξιά για να τη δω πρέπει να έρθει από άλλη πλευρά.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Ακριβώς κα μάρτυς. Τη δεξιά για να τη δείτε, πρέπει να έρθει από άλλη μεριά. Όπως το είπατε. Πώς λοιπόν, πριν από 5’ αναγνωρίσατε την πλευρά του λαιμού της;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Η γενική κατασκευή όμως του λαιμού δεν είναι ο κοντόλαιμος άνθρωπος που μπορώ να δω από το ακροατήριο να σας πω. Εσείς είστε λεπτός. Ο κύριος δίπλα έχει το κεφάλι του διαφορετικά μέσα στο σώμα του. Λοιπόν, αυτή η κατασκευή, εγώ μπορώ να τη δω. Και το σχήμα του κρανίου επίσης ξέρω να το δω και το σχήματα, τα κόκαλα του μετώπου επίσης μπορώ να τα δω. Βέβαια, δεν μου έδωσαν να τα αναγνωρίσω σωστά, δε φταίω εγώ, αλλά έτσι όπως τα βλέπω, βλέπω αυτή την κατασκευή που θυμάμαι και το σώμα που θυμάμαι. Καλοπερπατούσε χωρίς ελάττωμα, χωρίς να κουτσαίνει, χωρίς να έχει κοιλιά, και σωστό θώρακα.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Αυτή τη στιγμή, ο κατηγορούμενος που αναγνωρίσατε, είναι καθήμενος.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Μπράβο, και μου ζητάτε περισσότερα από αυτά που θυμάμαι.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: ¶ρα πώς τον αναγνωρίζετε;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Βλέπω την κατασκευή, τη χοντρή κατασκευή.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Χοντρή ποίου; Του σώματος;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Σας εξηγώ, το δικό σας κεφάλι αλλάζει με το κεφάλι του κυρίου. Εγώ μπορώ να το ξεχωρίσω, κι εσείς αν σας δώσω τα χαρακτηριστικά μπορείτε.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Προς κρίσιν του Δικαστηρίου. Μια άλλη ερώτηση: Το κατάστημα «ΕΝΩΤΙΟΝ› το γνωρίζετε;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Είναι δίπλα μου.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Τί εννοείτε δίπλα σας;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Δίπλα από την πολυκατοικία μου.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Δίπλα από την είσοδο της πολυκατοικίας. Δηλαδή στην ουσία στην πολυκατοικία σας.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Δίπλα από την πολυκατοικία μου.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Στη διπλανή πολυκατοικία. Όταν φωνάζατε «πιάστε τους, πιάστε τους›....
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Δεν βγήκε κανένας από τα παράθυρα κι απ’ τα μπαλκόνια. Εγώ ξεφώνιζα για να βγουν.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Βγήκατε και κοιτούσατε, όπως είπατε, από τον 3ο όροφο και είδατε τους δράστες μπροστά στο κατάστημα «ΕΝΩΤΙΟΝ›. Δίπλα στους δράστες ήταν και κάποιο άλλο πρόσωπο ή ήταν μόνοι τους;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Μετά ερχόταν ο τρίτος που σας λέω με διαφορά 2-3 βήματα. Σιγά-σιγά κέρδιζε την απόσταση.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Πλην των δραστών, υπήρχε άλλο άτομο εκεί;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Δεν είδα κανένας, ήδη σας το εξήγησα.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Είστε στον 3ο όροφο, βλέπετε κάποια άτομα κάτω, δε μ’ ενδιαφέρει η θέση τους κτλ. και διακρίνετε από τα μαλλιά, πλούσια, κοντά ή μακριά, δεν έχει σημασία, αυτά είναι μεγέθη που μεταβάλλονται και τα χρώματα του λαιμού, το είπατε πάρα πολλές φορές. Κι εγώ αναγνωρίζω ότι λόγω του επιστημονικού σας αντικειμένου, πιθανότατα έχετε μια δυνατότητα να αναγνωρίζετε κάποιους ανθρώπους από τα χρώματα του λαιμού. Αυτά τα χρώματα τα έχουν πολλά άλλα εκατομμύρια άνθρωποι ή τα έχει ειδικά ένας που αναγνωρίζετε σήμερα;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Εσείς τί λέτε κύριε; Ασφαλώς τα έχουν πολλοί, αλλά δεν σημαίνει ότι δεν τα αναγνωρίζω σε έναν.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Η ερώτησή μου λοιπόν τώρα είναι η εξής: Εσείς δεν βλέπετε χαρακτηριστικά για να μπορείτε να περιγράψετε του προσώπου, βλέπετε τα χρώματα του λαιμού.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Είδα χαρακτηριστικά τη στιγμή που έστριψαν το κεφάλι τους πάνω. Είδα το προφίλ τους και έστριψαν να ψάχνουν να με βρουν.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Εδώ δεν μας περιγράψατε τίποτε χαρακτηριστικά προσώπου. Επιμείνατε στα χρώματα του λαιμού. Ό,τι συγκρατήσατε τότε, πριν 15 χρόνια. Σήμερα ήρθατε και είπατε ότι αυτά τα χρώματα του λαιμού, ένα καρύδι που επίσης το έχουν πάρα πολλοί άνθρωποι κτλ., στον άλλον κατηγορούμενο, με αυτά τα δεδομένα εγώ αναγνωρίζω το Σάββα Ξηρό και τον Κουφοντίνα. Η ερώτησή μου λοιπόν είναι η εξής: Εάν υποθέσουμε ότι από εκείνη την ημέρα ήσαστε κλεισμένη κάπου χωρίς να έχετε πληροφόρηση καμία, με αυτά τα δεδομένα, θα μπορούσατε σήμερα να αναγνωρίσετε τον Σάββα Ξηρό και τον Κουφοντίνα ή αυτή η αναγνώριση που κάνετε, έχει σχέση με αυτές τις εικόνες, άνω των 500.000 περιπτώσεων, που προβλήθηκαν από τα Μέσα και σήμερα τους αναγνωρίζετε;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Δεν καταλαβαίνω την ερώτηση.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Λέω το εξής: Είδατε κάποια χρώματα λαιμού κι ένα καρύδι. Ας υποθέσουμε ότι δεν είχατε ξαναδεί αυτές τις φωτογραφίες, τις εικόνες κτλ. Θα μπορούσατε να τους αναγνωρίσετε;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Αν μου δείχνατε τον άνθρωπο θα αναγνώριζα το προφίλ του, το λαιμό του, το χρώμα του και το καρύδι του. Νομίζω τα είπα.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Από το χρώμα και το καρύδι θα κάνατε μετά 15 χρόνια, αναγνώριση για κάποιους ανθρώπους. Εγώ σέβομαι πολύ την ηλικία σας γι αυτό δεν θέλω να πω τίποτε άλλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να πω κάτι κι εγώ: Είπατε μόνο το καρύδι και το χρώμα του λαιμού;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Και το προφίλ του.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Δεν είπε κανένα προφίλ κ. Πρόεδρε. Τα χρώματα του λαιμού είπε και το καρύδι του Κουφοντίνα.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Και το προφίλ του.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Δεν μας έκανε καμία περιγραφή προσώπου ή προφίλ του κτλ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γιατί άμα ήταν μόνο το καρύδι....
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Τα έχω καταθέσει και είναι κάτι το οποίο θα θυμάμαι.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρία μάρτυς, υποθέστε ότι είμαι στο μπαλκόνι σας. Η είσοδος του καταστήματος «ΕΝΩΤΙΟΝ›, αν κοιτάζω προς τα κάτω είναι αριστερά;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Αριστερά είναι.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Είπατε προηγουμένως ότι οι δράστες, την ώρα που σκύψατε εσείς ήταν στο ύψος του «ΕΝΩΤΙΟΝ›.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Περίπου.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Δηλαδή δεν ήταν στην κάθετό σας, αλλά ήταν αριστερά σας.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Τί εννοείτε αριστερά μου;
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Προς τα αριστερά. Κοιτάζοντας προς τα κάτω....
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Ήταν κάθετα και ανέβαιναν ίσια προς τα πάνω.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: ¶ρα πήγαιναν προς τα αριστερά σας. Κάθετα αλλά στην από δω πλευρά.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Το μπαλκόνι μου είναι κάθετα από πάνω.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Συμφωνούμε. Οι δράστες προχωρούν προς τα πάνω. Κινούνται λοιπόν στο να φύγουν στην αριστερή σας πλευρά. Μπορείτε τώρα, χωρίς να κοιτάτε εμένα, να κοιτάξετε το Δικαστήριο, υποθέστε ότι είστε ένας από τους τρεις ή και οι τρεις που ανεβαίνετε την οδό Ομήρου. Μπορείτε να δείξετε στο Δικαστήριο τί κίνηση έκανε αυτός που σας κοίταξε;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Γύρισαν έτσι, επάνω.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Γυρίζοντας έτσι επάνω, ποια πλευρά του σώματός του σας προέβαλλε;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Τη δεξιά πλευρά.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ πολύ.
Ο. ΤΣΟΛΚΑ: Μία τελευταία ερώτηση: Εάν κάποιος άνθρωπος ήταν στην είσοδο του μαγαζιού «ΕΝΩΤΙΟΝ› εσείς από πάνω μπορούσατε να τον δείτε;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Δεν είδα κανέναν άλλον, είδα αυτούς τους δύο και τον τρίτο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν μπορούσατε ρωτά.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Εγώ ξέρω ότι δεν είδα κανέναν. Αν υπήρχε....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δε ρωτάμε αυτό. Η οπτική σας επαφή με το σημείο που ήταν στο «ΕΝΩΤΙΟ› μπροστά ήταν χωρίς παρεμβολή εμποδίου;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Δεν είχε κανένα εμπόδιο. Τους έβλεπα καθαρά.
Ο. ΤΣΟΛΚΑ: Δε λέμε γι αυτούς κα μάρτυς, που ήταν στο πεζοδρόμιο. Υπάρχει μια στοά εκεί μπροστά;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Το «ΕΝΩΤΙΟΝ› είναι σε στοά.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: (εκτός μικροφώνου).
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Δε θέλετε να απαντήσει η μάρτυς στα όσα είδε; Σας ενδιαφέρει να κρύψετε τα όσα είδε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αφήστε λοιπόν να τη ρωτήσω εγώ. Με ενδιαφέρει εμένα.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Το «ΕΝΩΤΙΟ› είναι σε στοά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Φαίνεται με το μάτι σας το «ΕΝΩΤΙΟ›;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Δεν μπορώ να δω. Δε μπορώ και δεν είδα. Να πάω σπίτι μου να ξαναδώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: «Δε μπορώ αυτή τη στιγμή να σας πω αν μπορώ να δω›. Εντάξει, αυτή είναι η απάντηση. Δε νομίζω ότι ήταν ικανοποιητική για σας. Έτσι κάναμε τη φασαρία.
Η υπεράσπιση έχει τον λόγο.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Δε θα σας κουράσω γιατί μάλλον συμφωνούμε με αυτό που είπατε. Θέλω διευκρινιστικά μόνο κάτι: Εσείς είδατε τρία άτομα να ανεβαίνουν, δεν είδατε, αν κατάλαβα καλά, εσείς προσωπικά το πώς μπήκαν στο αυτοκίνητο, είπατε όμως ότι ο χασάπης, αν θυμάμαι καλά... για πείτε το αυτό πάλι παρακαλώ, τί ακριβώς έγινε; Αυτοί οι τρεις άνθρωποι τί σας είπαν ότι έκαναν;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Μου είπε «έγιναν λαγοί, μπήκαν στο αυτοκίνητο στη Σκουφά›. Λέω «μωρέ, δεν είδες τίποτα παραπάνω;›
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Εμένα μ’ ενδιαφέρει το αυτοκίνητο. Για το αυτοκίνητο ρωτώ κα μάρτυς.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Δεν το ξέρω.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Είπατε όμως ότι ένα συγκεκριμένο πρόσωπο σας είπε κάτι. Τί ακριβώς σας είπε;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Μου είπε ότι μπήκαν σε αυτοκίνητο και έφυγαν και άκουσε μετά κι ο ίδιος, ότι έφυγαν προς το Λυκαβηττό, από πάνω.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Εσείς λοιπόν, προσωπικά μεν δεν τους είδατε να μπαίνουν σε αυτοκίνητο, όμως μας είπατε συγκεκριμένα ότι –νομίζω ο χασάπης αναφέρατε- σας είπε ότι και οι τρεις αυτοί μπήκαν σε ένα αυτοκίνητο.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Όχι και οι τρεις, μου είπε ότι μπήκαν, αν ήταν οι τρεις, πόσοι μπήκαν, δεν το είπε.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Έχουμε λοιπόν ως περιφερειακό δεδομένο σε σχέση με τη δική σας κατάθεση, ότι ένα συγκεκριμένο πρόσωπο σας είπε ότι μπήκαν σε αυτοκίνητο και έφυγαν. Κατάλαβα καλά;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Έτσι θυμάμαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η κα Κούρτοβικ έχει τον λόγο.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Είπατε ότι λόγω της δουλειάς σας προσέχετε ιδιαίτερα τα σωματομετρικά, κάπως έτσι το είπατε, στοιχεία.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Ακριβώς.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Είπατε ότι σε αυτή την περίπτωση κυρίως αυτό που προσέξατε ήταν ακριβώς αυτό.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Το λαιμό τους και το χρώμα. Προσπάθησα να δω αν υπήρχαν ελαττώματα, όπως κοιλιά να προεξέχει και γλουτοί, τέλος πάντων ορισμένα πράγματα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Μπορούσατε να δείτε την κοιλιά από εκεί που ήσαστε;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Λοξά που γύρισε, μπορούσα. Το στομάχι φαίνεται.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ακόμα και αν φοράει κανείς κουστούμι φαίνεται το στομάχι;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Ακόμα και αν κάθεται.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ακόμα και αν φορά κουστούμι;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Φαίνεται, ξεχωρίζει.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Καταρχήν, προτού προχωρήσω παραπέρα, εσείς θεωρείτε ότι τα σωματομετρικά στοιχεία, δηλαδή η αίσθηση της σωματοδομής και το χρώμα του λαιμού είναι αρκετά για να καταδικάσουν έναν άνθρωπο; Προσέξτε, σας κάνω μια πολύ συγκεκριμένη ερώτηση. Έρχεστε εδώ με κάποια στοιχεία και λέτε «εγώ έχω αυτά τα στοιχεία›.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Με όλο το σεβασμό, τα θεωρώ ενδεικτικά και θεωρώ ότι μπορώ να αναγνωρίσω αν αυτό το χρώμα του κυρίου μοιάζει με το άλλο το χρώμα του κυρίου.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Μπορείτε όμως από το χρώμα του κυρίου να βάλετε το χέρι στην καρδιά και να πείτε ότι ένας άνθρωπος επειδή έχει το ίδιο χρώμα αυτού του κυρίου, επειδή το χρώμα μάλλον αυτού του κυρίου είναι το ίδιο με το χρώμα του άλλου κυρίου, ο άνθρωπος αυτός είναι δράστης; Βάζω το χέρι μου στο Ευαγγέλιο και με τη δική μου κατάθεση αποδέχομαι να πάει φυλακή 25 χρόνια ή ισόβια; Θέλω αν καταλάβω εάν αυτά τα στοιχεία θεωρείτε ότι είναι αρκετά, τα είπατε ενδεικτικά πριν, ρωτώ αν είναι αρκετά για να βάλετε το χέρι στο Ευαγγέλιο και να βάλετε έναν άνθρωπο στη φυλακή.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Δε θα τον καταδικάσω, η κρίση είναι σε σας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η κα Κούρτοβικ δηλαδή θα τον καταδικάσει;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Εννοώ στο Δικαστήριο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κα Κούρτοβικ βλέπω έχετε διαβάσει πάρα πολύ κατά από τη Ρητορική του Αριστοτέλη τα «Ενθυμήματα› και τα χρησιμοποιείτε πάρα πολύ αριστοτεχνικά.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κύριε Πρόεδρε διαβάζω ελάχιστα, μόνο τις καταθέσεις και τη δικογραφία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ξέρετε, τα «Ενθυμήματα› παραπέμπουν και όχι στην τοπική τελείως.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κολακεύομαι αν με παραπέμπτετε εκεί, κολακεύομαι πολύ, αλλά δεν έχω διαβάσει ποτέ Αριστοτέλη.
Θέλω να θέσω στην μάρτυρα το πλαίσιο υπό το οποίο καταθέτει. Να την θέσω προ των ευθυνών της όταν έρχεται και λέει «το χρώμα του λαιμού›.....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κα Κούρτοβικ, θα κάνετε αξιολόγηση μετά, όταν θα φύγει η μάρτυς. Κάντε της ερωτήσεις τώρα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν θέλω να κάνω αξιολόγηση. Θέλω όταν καταθέτει να έχει υπόψη της ποιες είναι οι συνέπειες του χρώματος του λαιμού. Θέλω να το έχει υπόψη της όταν η κα μάρτυς μιλά για χρώμα λαιμού, εμείς μιλάμε, εσείς μιλάτε για 25 χρόνια φυλακή και ισόβια. Αυτό θέλω να είναι σαφές στη μάρτυρα.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Ό,τι είδα το κατέθεσα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ξαναερχόμαστε σε εκείνη τη στιγμή. Με βάση τη μνήμη σας, την τότε και την τώρα, σκύβετε από το μπαλκόνι σας. Η πολυκατοικία του θανόντος βρίσκεται δεξιά σας και οι δράστες περνούν κάτω από σας. Βγαίνετε στο μπαλκόνι σας λοιπόν και κινούντο προς τα αριστερά σας οι δράστες.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Όχι προς τα αριστερά μου, προς τα πάνω. Κάτω και πάνω.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εσείς βγαίνετε στο μπαλκόνι. Όταν βγαίνετε στο μπαλκόνι από πάνω, η πολυκατοικία του Μπακογιάννη πού είναι;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Πίσω μου, γιατί κοίταζα κι εγώ προς τα πάνω. Δίπλα και πίσω μου.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δίπλα δεξιά;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Είμαι στο 39, αλλά το δικό του το νούμερο είναι ακριβώς δίπλα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεξιά ή αριστερά;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Δεξιά κάτω.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Και οι δράστες κινούνται προς τα πάνω, επομένως προς τα αριστερά σας.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Τα έχω πει αυτά τα πράγματα. Κάτω και προς τα πάνω. Γιατί θέλετε να τους βάλετε αριστερά;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εσείς το περιγράψατε πριν για να εξηγήσετε γιατί δεν βλέπετε το αριστερό αλλά βλέπετε το δεξί μέρος...
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Διότι έστριψαν προς τα πάνω δεξιά.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Βγαίνετε στο μπαλκόνι κα μάρτυς. Από δω είναι του Μπακογιάννη. Οι δράστες προς τα πού κινούνται; Κινούνται προς τα εκεί;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Ήμουν στο μπαλκόνι. Οι δράστες κινούνταν προς τα πάνω.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Προς τα αριστερά δηλαδή.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Αριστερά πάνω.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Το ξεκαθαρίσαμε αυτό. Εσείς βγαίνοντας στο μπαλκόνι, τους βλέπετε ακριβώς από κάτω;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Τους είδα προς τα κάτω αμέσως, μου τους έδειχνε ο περιπτεράς.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ήταν κάτω απ’ το μπαλκόνι σας.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Κάτω, ένα βήμα είχαν προχωρήσει προς τα πάνω.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Όχι από την πολυκατοικία του Μπακογιάννη, προς τα πάνω. Ένα βήμα προς τα πάνω. Είσαστε στον 1ο όροφο;
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Στον 3ο.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Είναι λοιπόν ένα βήμα πιο αριστερά από σας, πιο πάνω έστω, όπως το λέτε, από σας, την ώρα που βγαίνετε στο μπαλκόνι και κοιτάτε. Το πρόσωπο τους επομένως δεν το έχετε δει ποτέ.
Ε. ΤΣΑΜΠΑΡΛΑΚΗ: Όχι. Μόνο την πλάτη τους, τον λαιμό τους και τον τρόπο που περπατούσαν.