ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η κα Κούρτοβικ έχει το λόγο.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κύριε μάρτυς, στην κατάθεση σας την τότε - σας περιγράφηκε πολλές φορές, αναγκαστικά θα το πω κι εγώ – περιγράφετε το άτομο αυτό το οποίο ήταν πάνω στην μηχανή και σας ζήτησε τσιγάρο κλπ. ψηλό, περίπου 1,85. Θα περιγράφατε ως ψηλό 1,85 τον Δημήτρη Κουφοντίνα; Με αυτόν βρίσκει ομοιότητες.
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Ο κ. Κουφοντίνας ήρθε δίπλα μου και είμαι σε διαφορετικό επίπεδο. Μια μεγάλη διαφορά. Για δευτερόλεπτα. Αλλά εγώ βλέπω ότι δεν μίλησα για τον κ. Κουφοντίνα, οποιοδήποτε κ. Κουφοντίνα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να το ξεκαθαρίσουμε. Το άτομο που είδατε τότε, σας θυμίζει με οποιονδήποτε τρόπο σε οποιοδήποτε χαρακτηριστικό του τον κ. Κουφοντίνα;
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Κατά ελάχιστο ποσοστό ναι. Το είπα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Επανέρχομαι επομένως στην περιγραφή σας. Λέτε ότι ήταν 1,85. Σας δίνει την εντύπωση ότι είναι 1,85; Πόσο ύψος έχετε εσείς;
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: 1,84.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Πόσο νομίζετε ότι είναι; Θα τον περιγράφατε ως έναν άνδρα 1,85 έτσι όπως ήρθε δίπλα σας στην αίθουσα;
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Όχι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κοντύτερο ή πολύ κοντύτερο;
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Όπως τον είδα με τη διαφορά επιπέδου πολύ κοντύτερο.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Λαβαίνοντας υπόψη τη διαφορά επιπέδου. Εντάξει είμαστε σε θέση ?
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Λαβαίνοντας υπόψη τη διαφορά επιπέδου, λίγο πιο χαμηλός από σας, πιο κοντός από μένα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να ρωτήσω παραπέρα. Λέτε ότι είχε χαρακτηριστικά προσώπου χοντρά, μάτια σφιχτά, που σχημάτιζαν ρυτίδες. Αυτή είναι η περιγραφή που κάνετε.
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Τότε.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ναι. Ο Κουφοντίνας σήμερα θα τον περιγράφατε σαν έναν άνθρωπο με μάτια σφιχτά που σχηματίζουν ρυτίδες; Είμαστε και 10 χρόνια μετά βέβαια, είναι και 10 χρόνια νεώτερος τότε, κατά τεκμήριο πρέπει να έχει περισσότερες ρυτίδες από τότε, αλλά τι θα πει σφιχτά μάτια;
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Όταν λέω εγώ την έκφραση κλειστά προσωπικά τι πιστεύω;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Σφιχτά λέτε. Μάτια σφιχτά.
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Όταν κλείνουν τα βλέπεις.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αυτό είναι σμιχτά φρύδια.
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Με συγχωρείτε, σας είπα ότι τότε τα έγραφαν με λόγια ? Εγώ προσωπικά όταν εννοώ σφιχτά, εννοώ ότι τα φρύδια να κλείνουν.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Έχει σμιχτά φρύδια ο κ. Κουφοντίνας;
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Κατ’ εμέ όχι. Αυτό που πιστεύω εγώ ότι είναι αυτά που δήλωναν ?
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν έχουν σχέση με το πρόσωπο που είναι εδώ. Να ξαναέρθω αν και θεωρώ ότι έχει λήξει το θέμα. Ξέρετε από την κατάθεση σας κινήθηκε ποινική δίωξη κατά της κας Σωτηροπούλου με βάση την περιγραφή που είχατε κάνει τότε.
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Δεν το γνωρίζω, αυτό μου το λέτε εσείς σ’ εμένα. Βάσει της καταθέσεως μου το ’93;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Όχι, βάσει της κατάθεσης σας της τωρινής στον Ανακριτή. Κινήθηκε ποινική δίωξη.
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Τον Φεβρουάριο λέτε;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ναι. Και κατηγορήθηκε ως συνεργός.
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Μα νομίζω εγώ τον Φεβρουάριο δήλωσα ότι δεν αναγνωρίζω την κυρία ?
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Πότε καταθέσατε; 2 Οκτωβρίου καταθέσατε κ. Κάτσο.
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Πριν με καλέσουν για το δικαστήριο.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εσείς είπατε «δεν αναγνωρίζω› στον Ανακριτή;
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Κάτι δήλωσα ότι δεν είμαι πεπεισμένος, δεν πιστεύω, δεν μου φέρει την κυρία που πιστεύω εγώ.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αυτό είπατε στον Ανακριτή.
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Καθολικά δεν είπα όχι δεν αναγνωρίζω την κυρία, αλλά τα λόγια μου ήταν κάτι που δεν φέρουν καθόλου με την κυρία που έβλεπα. Έχετε την καλοσύνη να μου διαβάσετε τι κατέθεσα;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αυτό που διατυπώνετε είναι ότι «το ασπρουλιάρικο δέρμα είναι το μόνο στοιχείο το οποίο μπορώ να αναγνωρίσω στις φωτογραφίες›. Καταθέσατε αυτό. Ότι το ασπρουλιάρικο δέρμα και το κακόμοιρο ύφος - εν πάση περιπτώσει ας το πούμε, δεν νομίζω ότι έχει κακόμοιρο ύφος η κα Σωτηροπούλου - είναι το μόνο στοιχείο το οποίο μπορώ να αναγνωρίσω στις φωτογραφίες.
Αυτή η διατύπωση για σας σήμαινε ότι μου μοιάζει ή ότι δεν μου μοιάζει; Εγώ κατάλαβα ότι λέγατε ότι δεν μου μοιάζει, αλλά ο Εισαγγελέας κατάλαβε διαφορετικά. Γι’ αυτό να σας ρωτήσουμε να το διευκρινίσετε εδώ. Όταν είπατε ότι το ασπρουλιάρικο δέρμα και το κακόμοιρο ύφος είναι τα μόνα στοιχεία που μου φέρνουν, εννοούσατε ότι την αναγνωρίζετε ή ότι δεν την αναγνωρίζετε; Τότε. Σήμερα λέτε ότι δεν είναι αυτή.
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Το ’93 λέτε;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Όχι, τώρα τον Οκτώβριο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στον κ. Ανακριτή.
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Ότι δεν την αναγνωρίζω. Αυτό δήλωσα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ότι δεν την αναγνωρίζετε. Αυτό θέλετε να πείτε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχετε κανένα σχόλιο τίποτα; Κε Κατσαντώνη κανένα σχόλιο; Τίποτα. Ο κ. Εισαγγελεύ κάτι θέλει να πει.
Ν. ΛΙΒΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, με συγχωρείτε, μια παρατήρηση. Αν κάναμε εμείς τις ερωτήσεις που κάνει η κυρία συνάδελφος, θα βάζατε τις φωνές.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας απαγορεύω την ερώτηση.
Ν. ΛΙΒΟΣ: Δεν παραπέμπει στη κα Σωτηροπούλου. Γιατί κάνετε τις ερωτήσεις; Για να κερδίσετε εντυπώσεις; Κάνουμε δίκη εντυπώσεων εδώ πέρα; Με συγχωρείτε πολύ. Είναι δυνατόν να ρωτάει αυτά τα πράγματα; Παραπέμπεται η κα Σωτηροπούλου; Είπαμε τίποτα για την κα Σωτηροπούλου εμείς;
Γιατί κάνετε αυτές τις ερωτήσεις κα Κούρτοβικ; Να μας απαντήσετε, βεβαίως να μας απαντήσετε γιατί κάνετε αυτές τις ερωτήσεις.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αν σας απαντήσω, θα σας κακοφανεί.
Ν. ΛΙΒΟΣ: Παρακαλώ.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Διότι ρώτησε ο κ. Εισαγγελέας. Είναι απλό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ρώτησε ο κ. Εισαγγελέας, βλέπετε; Ρώτησε ο κ. Εισαγγελεύ και σου λέει ρωτάμε κι εμείς. Να γιατί. Για συμμετοχή ρωτάει ο κ. Εισαγγελέας.
Ν. ΛΙΒΟΣ: Η παρατήρηση μου τότε αφορά τους πάντες που κάνουν αυτά τα πράγματα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπε ο κ. Εισαγγελέας ότι ρωτάει διότι κατηγορείται και για συμμετοχή στην ομάδα. Μπορεί να μη φτάνει μέχρι το βαθμό της συνέργιας, αλλά η παρουσία της εκεί μπορεί να θεωρήθηκε ως συμμετοχή. Αυτό ρωτάει ο κ. Εισαγγελέας και επομένως αυτοί έχουν δικαίωμα να υποβάλλουν σχετική ερώτηση για να αποδομήσουν την σχετική αιτίαση.
Ν. ΛΙΒΟΣ: Κυρία συνάδελφε, το πότε ικανοποιούμαι σας παρακαλώ να απευθύνεστε με μεγαλύτερο σεβασμό.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: (εκτός μικροφώνου)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ελάτε κα Κούρτοβικ, μη λέμε περιττά λόγια.
Ν. ΛΙΒΟΣ: Δεν έρχομαι για να ικανοποιηθώ εγώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έρχεται για χρηματική ικανοποίηση. Λόγω ψυχικής οδύνης.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν έχω κανένα λόγο για να σας απευθύνω οποιοδήποτε λόγο ειρωνείας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ νομίζω ότι ο κ. Λίβος πάντοτε είναι παράδειγμα και ήθους και συμπεριφοράς. Δεν νομίζω ότι μας έχει δώσει ποτέ .?
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κανένα. Αν υπάρχουν κάποιες εντάσεις ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στην πλευρά σας έχει δώσει ποτέ δικαίωμα; Όχι. Ούτε καν αιχμηρές ερωτήσεις δεν έχει κάνει.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν θα είχα κανένα λόγο ειλικρινά ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ελάτε για να τελειώνουμε διότι σήμερα φάγαμε την ημέρα μας με ?
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να συνεχίσω επομένως. Η γυναίκα αυτή λέτε είχε πολλά μαλλιά, σπαστά, που κάλυπταν μεγάλο μέρος του προσώπου. Τα μαλλιά της ήταν μαύρα με πολλές άσπρες τρίχες. Ανταποκρίνεται αυτό που θυμάστε σε σχέση με το πρόσωπο;
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Σας είπα αν το έχω δηλώσει το 1993, αποδέχομαι την οποιαδήποτε κατάθεση μου του ’93 ως πιο ειλικρινής από ότι αν απαντήσω αυτή τη στιγμή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τελειώσαμε.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Το πρόσωπο της ήταν ταλαιπωρημένο; Να σας δείξω μια φωτογραφία της.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δείξτε την φωτογραφία να τελειώνουμε. Τα διαβάσαμε 4 φορές του ανθρώπου αυτά. Κα Κούρτοβικ του το διαβάσαμε αυτό. Δείξτε και τη φωτογραφία εκεί πέρα να τη δει. Να τη δω κι εγώ.
(Διαλογικές συζητήσεις)
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ρωτάω: αυτή είναι μια γυναίκα που έχει μαύρα μαλλιά με άσπρες τρίχες, με ρυτίδες πολλές;
(Διαλογικές συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Μυλωνάς περιμένει ο άνθρωπος να κάνει ένα σχόλιο. Του έχουμε βγάλει τη ψυχή. Πραγματικά του βγάλαμε την ψυχή σήμερα.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Θέλω να τον ρωτήσω κάτι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θέλετε τον μάρτυρα;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι. Κύριε μάρτυς παρακαλώ, βλέπετε να έχω πολύ βαθιές ρυτίδες;
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Με συγχωρείτε, επαναλαμβάνετε την ερώτηση; Αν έχετε βαθιές ρυτίδες είπατε;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι.
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Θέλετε ειλικρινή απάντηση;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι, όπως με βλέπετε τώρα.
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Σας βλέπω ταλαιπωρημένη.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Τώρα. Δέκα χρόνια πριν ήμουν έτσι; Είναι δυνατόν να ήμουν έτσι; Είπε ο κ. Κατσαντώνης ότι τα χρώματα στα μαλλιά αλλάζουν. Είναι σίγουρο. Μπορούσα να βάλω μαύρα μαλλιά και να πρόσθετα και άσπρες τρίχες. Το ύψος αλλάζει; Μοιάζω για 1,75; Φοράω επίτηδες από τη μέρα που ξεκίνησε το δικαστήριο το πιο ψηλό τακούνι που έχω βάλει στη ζωή μου για να σας διευκολύνω. Μια ζωή φορούσα ίσια. Μοιάζω 1,75;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ελάτε τώρα να τελειώνουμε κα Σωτηροπούλου.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπε το ύψος. Πόσο το έχει πει; 1,75 έχει πει;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι. Και είναι το μόνο στοιχείο που δεν ανέφερε ο κ. Εισαγγελέας. Είπε όλα τα άλλα που ναι μπορεί να αλλάξουν, μαλλιά, διάφορα άλλα, αλλά το ύψος δεν το ανέφερε αν είμαι εγώ αυτό το πρόσωπο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχε κάποιο σύστημα ο Σίνης και ο Προσκρούστης εκεί και το άλλαζε το ύψος. Καθίστε τώρα να τελειώνουμε. Ελάτε εδώ. Κάτι ανέκυψε. Δεν φεύγεις εύκολα άμα έρθεις εδώ.
Β. ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: Καταθέσατε προηγουμένως, ότι όταν περιγράφετε την ουλή αυτή που διακρίνατε στο χέρι του κατηγορουμένου του κ. Κουφοντίνα, η διατύπωση ότι η ουλή αυτή διακρίνεται στο μετακάρπιο του δεξιού χειρού που καλύπτει από την μέση έως και τον αντίχειρα αυτού, δεν είναι δική σας διατύπωση, έτσι δεν είπατε; Ήταν διατύπωση του προανακριτή. Κατάλαβα καλά;
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Την κατάθεσή μου την έδωσα σε μία ομάδα 5-6 αστυνομικών.
Β. ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: Όπως σας το διάβασα τώρα, είπατε εδώ ότι δεν ήταν δική σας διατύπωση λέτε το μετακάρπιο.
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Εγώ έλεγα απλώς τι έβλεπα.
Β. ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: Εγώ είπα ότι διάκρινα μια ουλή και είπατε, μου λέει ο προανακριτικός υπάλληλος ότι ήταν στο μετακάρπιο. Ναι του είπα εγώ. Έτσι είναι;
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Όχι δεν με ρώτησε ήταν στο μετακάρπιο. Έβαλε την έκφραση μετακάρπιο. Εγώ δήλωσα απλώς το σημείο.
Β. ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: Και εν όψει του ότι στην κατάθεσή σας που δίνετε στον κ. Ανακριτή λέτε ότι το σημάδι, ότι ο άνδρας που ήταν μαζί με την γυναίκα είχε σημάδι σε ένα απ’ τα χέρια του, το σημάδι ήταν ουλή μεγάλη. Εδώ δεν κάνετε καμία, δεν συγκεκριμενοποιείτε το σημείο του χεριού, που σημαίνει ότι ο κύριος ανακριτής αφ’ ενός μεν δεν αναφερθήκατε?
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Δήλωσα στον κ. ανακριτή ότι θυμάμαι απλώς το σημάδι στο δεξί χέρι που ήταν και τέτοια μετά από τόσα χρόνια δεν τω θυμάμαι.
Β. ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: Προτρέχετε. Σας τα είπα όλα αυτά για να σας κάνω την τελευταία ερώτηση. Τώρα που είδατε εδώ το χέρι του κατηγορουμένου του κ. Κουφοντίνα και διακρίνατε αυτή την ουλή σ’ αυτό το σημείο, έχετε καμιά αμφιβολία ότι την ουλή που έχετε στο μυαλό σας και είδατε στο άτομο εκείνο που το είδατε για δεύτερη φορά, στο σημείο εκείνο, είναι ο κατηγορούμενος ο κ. Κουφοντίνας;
Που λέτε ότι από τις φωτογραφίες που μου επιδεικνύει κλπ, φέρει κάποια χαρακτηριστικά του Κουφοντίνα.
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Όχι δεν ήταν η ουλή που είχα δει. Για το σημάδι με ρωτήσατε πάλι.
Β. ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: Είδατε άλλο σημάδι εσείς; Εγώ διέκρινα μια φοβία στο πρόσωπό σας, το λέω αυτό. Εγώ προσωπικά. Σας ξαναρωτάω, αυτή η ουλή, είναι κάποια άλλη που έχετε στο μυαλό σας και όχι αυτή την οποία είδατε τότε σε εκείνο το άτομο;
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Αν θέλετε να προσδιορίσω στου κ. Κουφοντίνα αυτό είναι κάψιμο.
Β. ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: Αυτό πως θα το χαρακτηρίζατε εσείς;
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Είναι σημάδι.
Β. ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: Δεν είναι ουλή αυτό, τι είναι; Εγώ έτσι κατάλαβα. Απ’ την περιγραφή που δώσατε προηγουμένως εδώ, λέτε εγώ και ένα άλλο σημάδι μπορώ να το χαρακτηρίσω ουλή.
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Το δήλωσα δύο φορές και στην αρχή.
Β. ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: Και ξέρετε γιατί σας το λέω αυτό; Και για κάτι άλλο. Ενώ αρχίσαμε απ’ το μετακάρπιο, ο κύριος κατηγορούμενος όταν ήρθε εδώ, δεν το άνοιξε να πει ακούστε κύριε, εγώ έχω μια ουλή εδώ πάνω, δέστε την, αλλά δεν είναι αυτή. Έμεινε εκεί στο μετακάρπιο και μετά απ’ την συζήτηση αφού προχώρησε εδώ απ’ τις ερωτήσεις, φτάσαμε σ’ αυτό που φτάσαμε, δηλαδή να προκύψει ότι πρέπει να δεχθεί και το επάνω χέρι.
Και κάτι άλλο. Εδώ λέτε είναι δική σας διατύπωση, «κάλυπτε η ουλή αυτή απ’ την μέση και προς τον αντίχειρα›. Μήπως είναι απ’ τη μέση και προς τα πάνω όπως είναι εδώ τώρα που είδαμε την ουλή; Αφού δεν είναι δική του η διατύπωση;
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Όχι.
Β. ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: Επιμένετε ότι αυτή η ουλή που είδατε δεν είναι?
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Δεν είναι αυτή που έχω δει εγώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επιμένει ότι δεν είναι. Όλα εκτιμώνται απ’ το δικαστήριο. Και εμείς έχουμε νόηση.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Μάρτυρα, όλοι μιλάμε για ουλές και εσείς μιλήσατε για μεγάλη ουλή στις καταθέσεις σας. Μεγάλη ουλή εγώ θέλω να το καταλάβω, εννοείτε φαρδιά; Εννοείτε μακριά;
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Εμφανές σημάδι μεγάλο.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Το σημάδι κύριε είναι και αυτό που δεν είναι για μένα σημάδι. Για σας τι είναι;
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Σημάδι είναι τούτο, σημείο, σημάδι.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ θέλω το μεγάλη ουλή να μου το πείτε με λόγια.
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Αυτή τη στιγμή τι σημαίνει; Ή μου ζητάτε συγκεκριμένα γι’ αυτό το σημάδι; Γενικά.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ σας ζητάω, όταν λέτε στην κατάθεσή σας μια μεγάλη?
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: ¶ρα για την κατάθεσή μου μιλάτε, για το σημάδι της κατάθεσης. Δεν μπορώ να θυμηθώ το σημάδι του ’93. Δεν μιλάω σημαδάκι πάντως, για να το διακρίνω και να το δηλώσω απ’ τα λίγα που γνωρίζω ακόμη. Κάποιο εμφανές σημάδι μεγάλο.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όταν λέτε απ’ το μετακάρπιο.
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Το μετακάρπιο δεν το έβαλα εγώ. Το μετακάρπιο ήταν στη βοήθεια?
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δείξτε το μου στο χέρι σας που την είδατε.
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Βάλτε και εσείς τη λογική του να κάνει κάποιος μια κίνηση έτσι και να παρατηρήσει εδώ αυτό το κομμάτι.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δηλαδή από εδώ μέχρι εδώ που μου δείχνετε; Έτσι;
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Ναι, αυτή την κίνηση.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δηλαδή από πού μέχρι που; Βάλτε μου το ένα χέρι στο άλλο.
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Σας είπα εδώ.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε ζητούμε πάλι να δούμε το χέρι του κ. Κουφοντίνα. Δείξτε λίγο το χέρι. Γυρίστε το λίγο προς τα μέσα. Βλέπετε τίποτα παρόμοιο;
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Όχι.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εκεί.
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Όχι.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό θέλω να ξεκαθαρίσει μια και καλή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όπως ξέρετε κυρία Κούρτοβικ στους δικαστές δεν δικαιούται ούτε ο Πρόεδρος, ούτε εσείς, ούτε κανένας, να τους λέει τι θα ρωτάνε. Έχουν δικαίωμα να ρωτάνε ότι θέλουν, γιατί οι δικαστές θα κληθούν να δώσουν ψήφο. Δεν μπορώ εγώ να πω στους δικαστές, μην απευθύνεστε σας παρακαλώ σε εμένα.
Και άλλη φορά μην απευθύνεστε. Ο δικαστής ρωτάει ότι θέλει. Ότι νομίζει χρήσιμο για να σχηματίσει κρίση. Στους δικηγόρους να πω κύριε σας αφαιρώ τον λόγο, να προσφύγουν εδώ, ακόμη και στον εισαγγελέα. Αλλά όχι στους δικαστές. Γι’ αυτό κυρία Κούρτοβικ εσείς θα ξέρετε. Κύριε μάρτυς, πάτε στην ευχή του Θεού.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε με συγχωρείτε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι σε ένα σημείο που μπορεί να κάνει έτσι ο άνθρωπος να το δείξει και είχε ούτε καν αντίρρηση. Πάτε στην ευχή του Θεού κύριε μάρτυς.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε μου επιτρέπετε πάρα πολύ, μετά απ’ την εξέλιξη αυτού του γεγονότος μία ερώτηση. Δεν με ικανοποιεί κύριε Πρόεδρε η απάντηση του μάρτυρος ότι δεν ήρθε την προηγούμενη φορά όταν κλήθηκε για προσωπικούς λόγους. Ποιοι ήταν αυτοί οι προσωπικοί σας λόγοι. Γιατί δεν ήρθατε;
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Για ποιο λόγο δεν ήρθα;
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κληθήκατε ως μάρτυς να εμφανιστείτε εδώ, να καταθέσετε. Γιατί δεν ήρθατε; Γιατί χρειάστηκε δηλαδή να διατάξει το δικαστήριο να ξαναρθείτε.
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Όταν άρχισε το δικαστήριο ήρθα την πρώτη μέρα, αλλά δεν ήξερα πότε θα?
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κοιτάξτε, προηγουμένως απαντώντας σε συνήγορο Υπερασπίσεως είπατε διαφορετικά πράγματα.
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Σας λέω, σας απαντάω. Αφήστε με να τελειώσω σας παρακαλώ. Σας λέω ότι για προσωπικούς λόγους. Σας παρακαλώ να γίνει σεβαστό αυτό αν είναι επιτρεπτό.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κοιτάξτε, η ερώτηση ήταν συγκεκριμένη. Μέσα σ’ αυτούς έβαζα και τον φόβο κλπ και εσείς κα το αφήσατε μετέωρο. Αυτό σας λέω. Γιατί δεν είχατε έρθει, όπως όλοι οι άλλοι μάρτυρες της υποθέσεως.
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Προσωπικοί λόγοι, οι οποίοι δεν θέλω να ασχοληθώ με την παρούσα εκδίκαση του όλου θέματος.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Και ξέρετε γιατί επιμένω; Διότι εμφανίζεται ίσως μια εκπληκτική σύμπτωση. Πραγματικά εκπληκτική σύμπτωση. Περιγράφετε το 1994 ως βασικό στοιχείο αναγνώρισης ενός υπόπτου μια μεγάλη ουλή στο χέρι και ερχόμαστε τώρα μετά από 12 χρόνια, που έχουμε τον βασικό ύποπτο εδώ και αυτός απ’ όλους τους 11 εκατ. Έλληνες έχει μια μεγάλη ουλή στο ίδιο χέρι. Αλλά εσείς επιμένετε και λέτε ότι δεν είναι αυτή η ουλή που είδα. Το αποδέχομαι.
Β. ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: Κύριε Μάρτυς, είπατε ότι δεν ήρθατε εδώ την ημέρα που είχε σειρά η εκδίκαση της παρούσας υπόθεσης, διότι δεν θέλατε να ασχοληθείτε. Τι δεν θέλατε να ασχοληθείτε;
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Παρεξηγήσατε την απάντηση που δίνω εγώ.
Β. ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: Εσείς προηγουμένως είπατε, δεν ήθελα να ασχοληθώ.
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Δεν ήθελα από ποια έννοια, ότι από την πρώτη πίστευα ότι αυτά που είχα πει το ’93 κάπου δεν στέκανε.
Β. ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: Δηλαδή πιστεύατε ότι θα τα διαβάζανε αυτά που είπατε;
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Νόμιζα, νομικά δεν γνωρίζω, ότι απλώς θα διαβάζατε?.
Β. ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: Τι δουλειά κάνετε κ. Μάρτυς.
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Οικονομικός σύμβουλος.
Β. ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: Και έχετε αυτή την εντύπωση ότι όταν γίνεται ένα δικαστήριο οι μάρτυρες δεν πάνε εκεί.
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Όχι, δεν είπα κάτι τέτοιο.
Β. ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: Δεν μου λέτε, όταν πήγατε και δώσατε προανακριτική κατάθεση, σας καλέσανε ή πήγατε, γιατί απ΄ την κατάθεσή σας εδώ προκύπτει?
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Με καλέσανε και πήγα.
Β. ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: Μια στιγμή, ακούτε, σας διαβάζω, «τι προσήλθες να καταθέσεις στην υπηρεσία μας›. Που εγώ διαβάζοντάς το αυτό, αντιλαμβάνομαι ότι εσείς μάθατε προδήλως για το περιστατικό, είχατε υπόψη σας την προηγούμενη και την επόμενη και λέτε τότε, ας πάω να βοηθήσω και εγώ.
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Βεβαίως το έκανα.
Β. ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: Έτσι έγινε;
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Βεβαίως. Δεν το αρνήθηκα ποτέ αυτό.
Β. ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: Μάθατε για το περιστατικό.
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Μόνος μου πήγα.
Β. ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: Και πήγατε εσείς στην αστυνομία και είπατε ξέρετε, να καταθέσω και εγώ γι’ αυτό.
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Βεβαίως. Σας είπα το ίδιο βράδυ που έγινε η απόπειρα κατά του κυρίου?
Β. ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: Δεν σας κάλεσε κανένας.
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Το θέμα του παιδιού να μη πω και λάθος το όνομα. Είπα αν μπορώ να κάτι και μπορώ να βοηθήσω καλώς.
Β. ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: Να πω και κάτι άλλο. Τώρα μπορεί να ευαισθητοποιηθήκατε και απ’ την θανάτωση του Αξαρλιάν, προσέξτε και αυτό να σας ευαισθητοποίησε και πήγατε. Τώρα γιατί λέτε, δεν θέλω να ασχοληθώ, δεν ήθελα να ασχοληθώ με την υπόθεση; Δηλαδή τώρα που έχουμε συγκεκριμένους κατηγορούμενους εδώ και δικάζονται, δεν θέλετε να δώσετε την μαρτυρία σας και τότε πήγατε;
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Τη δίνω τη μαρτυρία μου, όπως και τον Οκτώβριο όταν με κάλεσε ο κ. Εισαγγελεύς στο γραφείο του, πήγα χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα.
Β. ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: Αυτό συνδυαζόμενο και με τους λόγους που είπατε και τώρα δεν τους διευκρινίζετε, γιατί προηγουμένως είπατε να ασχοληθώ και λέτε, έχω και προσωπικούς λόγους.
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Έχω προσωπικούς λόγους, αλλά αυτά που δήλωση είναι ειλικρινή που λέω. Δεν μπορώ θα θυμηθώ το σημάδι, δεν μπορώ να θυμηθώ τον κύριο ή την κυρία που μου υποδεικνύετε.
Β. ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: Τώρα που καταθέτετε, πάλι προσωπική μου γνώμη, ότι δεν φωτογραφίζεστε. Δεν θέλω τίποτα άλλο.
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Τι λέτε δεν φωτογραφίζομαι, με συγχωρείτε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Μάρτυς, τότε είδατε αυτά, την προηγουμένη και την ημέρα της δολοφονικής επίθεσης τα πρόσωπα αυτά που είδατε, να συμπεριφέρονται όπως συμπεριφέρθηκαν, γιατί εκρίνατε ότι αυτή η συμπεριφορά αυτών των προσώπων είναι σημαντική;
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Το έκρινα διότι είδα δια δύο συνεχόμενες μέρες όπως εγώ ετύγχανε να είχα εργασία εκεί.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πήγατε αυθημερόν;
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Για την κατάθεσή μου λέτε;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ναι.
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Αν ενθυμούμαι το βράδυ.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Γιατί, επαναλαμβάνω, εκρίνατε ότι αυτά που είδατε?
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Συγκεκριμένα αν θέλετε ακριβώς πως έγινε, σε φίλο μου αξιωματικό της αστυνομίας είπα ότι συγκεκριμένα το μικρό χρησιμοποιώ, «Γιάννη παρατήρησα αυτό και αυτό›, όπως τηλεφωνηθήκαμε το βράδυ. Γιώργο καλό είναι να ‘ρθεις να καταθέσεις και έτσι έγινε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Γιατί επαναλαμβάνω, γιατί παρατηρείτε αυτά και γιατί αυτά σας έμειναν και κρίνετε ότι πρέπει να τα καταθέσετε. Τόσο σημαντικά ήταν αυτά;
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Υπόθεση ότι διέκρινα κάτι;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τόσο πολύ τα συνδέσατε με τη δολοφονική επίθεση;
Γ. ΚΑΤΣΟΣ: Υπέθεσα μήπως έχουν καμία σχέση.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε μακάρι αυτή η εξονυχιστική εξέταση του μάρτυρα, ο οποίος έχει μια άποψη που εμείς την θεωρούμε ειλικρινή, να γινόταν και στους αυταπόδεικτα ψευδομάρτυρες που εμφανίστηκαν από το πουθενά ενώπιον του δικαστηρίου σας και στους οποίους δεν υπεβλήθη καμία απολύτως ερώτηση από καμία πλευρά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και μακάρι να μην τελείωνε και ποτέ η διαδικασία.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: (εκτός μικροφώνου)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στο καλό να πάτε κύριε μάρτυς. Πηγαίνετε στο καλό. Πρώτα η Πολιτική Αγωγή αν έχει κανένα σχόλιο.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Έχουμε σχολιασμό αλλά έχουμε επιφυλαχθεί συνολικά, όχι στο συγκεκριμένο μάρτυρα μόνο. Στο τέλος και για το τμήμα?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ελάτε.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Νομίζω ότι είναι σαφές?
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Δεν σημαίνει ότι παραιτήθηκα απ’ τον λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπα, μετά από δυο μάρτυρες θα κάνουμε σχολιασμό και για τους κυρίους.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Εγώ ζητώ τον λόγο τώρα πάντως.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Και εγώ κύριε Πρόεδρε τώρα θα κάνω στον κ. Κάτσο.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Έχει δικονομική σημασία κύριε Πρόεδρε αυτό που θέλω να πω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχω τελειώσει ποτέ διαδικασία.. Αν αυτή η δικονομική σημασία δεν είναι βέβαια ηθελημένη για σας, αλλά για μένα θα είναι συνέπεια οπωσδήποτε, δεν θα τελειώσει η διαδικασία έτσι αν πάμε. Έχουμε 650 μάρτυρες. Εάν κάνουμε έτσι για τον καθένα, μην περιμένετε να τελειώσει. Μέχρι τώρα πηγαίναμε καλά. Δεν ξέρω σήμερα που κόλλησε η διαδικασία. Ομολογώ ότι ίσως δεν υπήρξα και εγώ αυστηρός όσο ήμουν τις άλλες μέρες. Αλλά θα αναγκαστώ από την άλλη μέρα να είμαι εξίσου αυστηρός, διότι θα τελειώσει η διαδικασία, είτε το θέλετε, είτε δεν το θέλετε.
Εσείς θα έπρεπε να παρωθείτε τον Πρόεδρο να τελειώνει η διαδικασία. Αλλά δεν το θέλετε φαίνεται. Ελάτε.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κύριε Πρόεδρε, εάν η έδρα δεν είχε επιμείνει τόσο πολύ στην εξέταση αυτού του μάρτυρα και μάλιστα προσπαθώντας να τον κάνει να ανατρέψει την κατάθεσή του και την τότε και αυτή στον ανακριτή και αυτή που είχε κάνει σ’ αυτή την αίθουσα, νομίζω ότι δεν θα υπήρχε κανένας λόγος από πλευράς της υπεράσπισης να κάνει την οποιαδήποτε ερώτηση. Ο μάρτυρας ήταν σαφής.
Ήρθε εδώ και σας είπε ότι δεν θυμάται. Ήρθε και σας είπα κάτι πολύ χαρακτηριστικό, επαναλάβατε πολλές φορές τις ερωτήσεις. Παρόλα αυτά στην πρώτη του απάντηση σας έδωσε τον λόγο για τον οποίο δεν ήθελε να έρθει να καταθέσει. Είπε, δεν πιστεύω ότι αυτά που είδα τότε και κατέθεσα, είναι σημαντικά γι’ αυτή τη διαδικασία.
Νομίζω ότι αυτό ήταν η σαφής θέση του μάρτυρα απέναντι στην πρώτη και στη δεύτερη κατάθεσή του και στη σχέση που έχουν οι περιγραφές που έκανε τότε, με τους ανθρώπους με τους οποίους κλήθηκε και πιέστηκε από την έδρα να αναγνωρίσει. Από πλευράς μου βέβαια θα έλεγα ότι οφείλετε, δεν έχουμε αμερικανικό σύστημα κυρίως σε ότι αφορά τους εισαγγελείς το λέω αυτό, οφείλετε να αναζητάτε έτσι κι αλλιώς την αλήθεια, εάν τόσο δίκαιοι, τόσο επίμονοι μάλλον όχι τόσο δίκαιοι, δίκαιοι δεν ήσασταν, εάν τόσο επίμονοι ήσασταν πραγματικά και με τους άλλους μάρτυρες που πέρασαν από εδώ και σας είπαν τερατώδη πράγματα παραποιώντας και υποστηρίζοντας ότι σήμερα θυμούνται πολύ καλύτερα απ’ ότι πριν 10, 15 χρόνια, νομίζω ότι σ’ αυτή τη διαδικασία θα πηγαίναμε πολύ πιο γρήγορα κύριε Πρόεδρε. Το ίδιο γρήγορα θα πηγαίναμε.
Γιατί εμείς δεν θα είχαμε λόγο τότε να παρεμβαίνουμε. Και για να πω κα το παράπονό μου το πιο συγκεκριμένο, δεν καταλαβαίνω γιατί να πω και το παράπονό μου το πιο συγκεκριμένο, δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο θα έπρεπε να επαναφερθεί εδώ σ’ αυτή την αίθουσα ένα ζήτημα, το οποίο έκλεισε με το βούλευμα το οποίο ήταν απαλλακτικό για την κυρία Σωτηροπούλου.
Είναι σαφές και περιγράφεται στο βούλευμα, ότι μία γυναίκα 1,75 δεν μπορεί να είναι η κυρία Σωτηροπούλου. Πολύ περισσότερο δεν μπορεί να είναι μία γυναίκα με μαύρα μαλλιά, με άσπρες τρίχες, με μεγάλη μύτη, με μουστάκι, με όλα αυτά που περιγράφονται μέσα στην κατάθεση του μάρτυρα. Ήταν σαφές. Ήταν η πιο κεκραγμένη υπόθεση και γι’ αυτό το λόγο εδέησε το βούλευμα να απαλλάξει τουλάχιστον απ’ αυτό το βάρος την κυρία Σωτηροπούλου. Εγώ ήρθα εδώ με την εντύπωση ότι δεν θα είχα τίποτα να πω γι’ αυτό τον μάρτυρα και γι’ αυτό το λόγο δεν είχα καν την κατάθεσή του.
Να επισημάνω, είναι σαφές και το είπα και το ξαναείπα επανειλημμένα, ότι δεν έχει καμία σχέση η κυρία Σωτηροπούλου, προκύπτει και απ’ τις καταθέσεις της, εγώ θα σας έλεγα ότι σε κάθε περίπτωση οι άνθρωποι που είδε ο άνθρωπος εκείνο το μεσημέρι εκεί, δεν είχαν καμία σχέση και με τους κατηγορούμενους και πιθανόν ούτε και με την υπόθεση. Πιθανόν.
Επειδή επανειλημμένα γυρίσατε και ξαναγυρίσατε στην ουλή, ήταν μόνο η ουλή τον περιέγραφε αυτόν τον άνθρωπο που είχε δει και περιέγραφε ως Κουφοντίνα; Το 1.85 ύψος δεν είναι στοιχείο; 1.72 είναι ο Κουφοντίνας. Το ότι είχε χοντρά χαρακτηριστικά προσώπου, αυτό σε σας αντιστοιχεί σ’ αυτό τον άνθρωπο; Αντιστοιχούν τα μάτια τα σφικτά και σμιχτά φρύδια μας είπε εδώ. Μάτια σφικτά τότε, εγώ άλλο καταλαβαίνω από τα μάτια μικτά και σφιγμένα και μαζεμένα αυτό που λέει με ρυτίδες, αυτή είναι η περιγραφή που κάνει, μάτια με ρυτίδες πολλές στις άκρες. Αυτή η περιγραφή και τα φρύδια ίσως τα σμιχτά, αντιστοιχεί σε τίποτα στον Κουφοντίνα;
Αντιστοιχεί σε τίποτα η περιγραφή που κάνει παραπέρα ότι ήταν αθλητικός τύπος γύρω στα 95 κιλά ο Κουφοντίνας; Ή μήπως αντιστοιχούσε με οποιονδήποτε τρόπο η ουλή, την οποία σας υπέδειξε και ο κατηγορούμενος, είναι σαφές σε ποιο σημείο περιγράφει την ουλή ο μάρτυρας, είναι καλοκαίρι, τον βλέπει δυο μέρες, τον βλέπει με κοντομάνικο, δεν προσέχει την ουλή. Και προσέχει την ουλή, όταν ο άνθρωπος με τον οποίον συναλλάσσεται και συνομιλεί, φέρνει το χέρι στο στόμα για να ανάψει τσιγάρο, για να λειτουργήσει τον αναπτήρα και τότε προσέχει ακριβώς τι; Τον αντίχειρα, τον καρπό, το μετακάρπιο. Αυτό βλέπεις όταν ο άλλος πάει να ανάψει τσιγάρο, δεν βλέπεις τον αγκώνα, ούτε το μπράτσο, ούτε τον βραχίονα, αυτά κρύβονται όταν το χέρι κλείνει για ν’ ανάψει το τσιγάρο.
Και βεβαίως πολύ περισσότερο ο κατηγορούμενος ο συγκεκριμένος δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία για το Δικαστήριο βέβαια, δεν καπνίζει, είναι σαφές και από την φωνή του, ποτέ του δεν κάπνισε. Όλη αυτή η σκηνή αντίστοιχη σε άλλα πρόσωπα είναι σαφές, σ’ όποιον τα διαβάζει.
Γιατί έπρεπε να ταλαιπωρηθεί τόσο πολύ ο μάρτυρας για να εξάγεται απ’ αυτή την κατάθεση κάτι τις. Και δεν εξάγατε τίποτα. Βέβαια και καταλήξαμε στο τέλος, αφού δεν μπορούσε η πολιτική αγωγή να εξάγει τίποτα, να μιλήσει περί εκφοβισμού και άλλων, πράγματα που πρέπει να σας πω, ότι εγώ θεωρώ ότι θίγουν όχι τους κατηγορούμενους, θίγουν εμάς.
Γ.ΜΑΥΡΟΣ: (Εκτός μικροφώνου)
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Όχι κύριε συνάδελφε, εγώ δεν είδα κανένα τρόπο. Και θα το θεωρούσα πολύ πιο φυσιολογικό να φοβάται τότε, θα ήταν πολύ πιο φυσιολογικό να φοβάται όταν έδινε την κατάθεση στον Ανακριτή, αλλά δεν το θεωρώ φυσιολογικό να φοβάται σήμερα και μάλιστα αυτούς τους κατηγορούμενους με την εικόνα που δίνουν σ’ αυτή τη δίκη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει αρκετά.
Δ.ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: (Εκτός μικροφώνου)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας παρακαλώ κύριε Παρασκευόπουλε όλα θα τα δούμε και θα τα συνεκτιμήσουμε. Και οι σχέσεις και οι συμπεριφορές και όλα και οι κινήσεις ακόμα των ματιών συνεκτιμώνται. Γι’ αυτό είδατε ότι όταν γράφουμε, εκ των μαρτύρων κλπ και εν της γένει διαδικασίας απεδείχθησαν, δεν την κάνουμε τη δίκη από το σπίτι μας, είμαστε παρόντες, βλέπουμε αντιδράσεις, βλέπομε τα πάντα. Σχέσεις, συμπεριφορές?
Δ.ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Έντρομο τον μάρτυρα; Λανθασμένο ναι, ανακριβή ναι, να ψεύδεται ναι, να μην ψεύδεται ναι?.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς όμως θα αφήσετε και τον κ. Μυλωνά να κάνει την δουλειά του, έχει δουλειά να κάνει.
Ι.ΜΥΛΩΝΑΣ: Θα ξεκινήσω κύριε Πρόεδρε λέγοντας μάλλον το αυτονόητο όσον αφορά το άτομό μου, ότι ο σεβασμός και θα προσθέσω ο ιδιαίτερος σεβασμός προς το πρόσωπό σας είναι δεδομένος εκ μέρους μου.
Όμως εάν τυχόν κατάλαβα καλά και εάν θεωρείται ότι η εκ μέρους μου λήψη του λόγου σ’ αυτό το σημείο συνιστά μια παρελκυστική τακτική και οδηγεί στο να θέλω να μην τελειώσει αυτή η δίκη, θεωρώ ότι με αδικείτε κατάφωρα και ότι ίσως προσβάλλετε λίγο και την υπερασπιστική μου τακτική.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι καθόλου?
Ι.ΜΥΛΩΝΑΣ: Όταν ζητάω προσωπικά το λόγο, το κάνω μόνο όταν έχω κάτι κρίσιμο πάντα, πολύ ουσιαστικό ν’ αναφέρω για τον συγκεκριμένο εντολέα. Και δεν δέχομαι με τίποτα την μομφή – αν την κατάλαβα καλά βέβαια – ελπίζω να μην την κατάλαβα καλά, ότι η δική μου συμβολή τώρα, συνιστά την παρέλκυση της δίκης.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπα δεν την καταλάβατε καλά, πάντα μιλάω γενικά. Και παρακαλώ όλοι να συμβάλουν να τελειώνει η υπόθεση.
Ι.ΜΥΛΩΝΑΣ: Γι’ αυτό λοιπόν κρίνω απολύτως αναγκαίο να σχολιάσω τώρα την κατάθεση του συγκεκριμένου μάρτυρα; Ο συγκεκριμένος μάρτυρας, μαζί με τους δυο μάρτυρες που ακολουθούν αφορούν ένα και πολύ συγκεκριμένο συμβάν.
Η τρίτη μάρτυρα που ελπίζω να είναι παρούσα σήμερα, είναι η μόνη που μετά από ενάμιση μήνα ακροαματικής διαδικασίας έχει αναγνωρίσει τον κ. Τζωρτζάτο, μέχρι στιγμής κανείς μάρτυρας δεν τον έχει αναγνωρίσει.
Θα έρθει λοιπόν πολύ πιθανόν η κυρία και θα πει, ενδεχομένως, αυτά που έχει πει και στον Ανακριτή. Εγώ οφείλω από τώρα να ετοιμάσω την υπερασπιστική μου γραμμή. Και να εξηγήσω από τώρα, γιατί κατά την άποψή μου η κατάθεση της κας μάρτυρος ?.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, όχι, δεν θέλουμε να την ακούσουμε, μόνο του παρόντος μάρτυρα.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Μα δεν με αφήνετε όμως, με διακόπτετε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εδώ δεν μπορώ να σας αφήσω, πρέπει να πείτε μόνο για το συγκεκριμένο μάρτυρα και όχι για μάρτυρα ο οποίος θα έρθει, αν θα έρθει, και αν θα καταθέσει?
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Τα όσα είπε ο κ. μάρτυρας ο κ. Κάτσος, έχουν άμεση σχέση με την μαρτυρική κατάθεση που λέω. Από τώρα λοιπόν κρίνω σκόπιμο να επισημάνω το εξής. Ο συγκεκριμένος μάρτυρας, μάλιστα μας είπε και το λόγο, επειδή έχει κάποιο φίλο αξιωματικό, το ίδιο βράδυ του τραγικού συμβάντος στις 14 το βράδυ 9.30 αν δεν κάνω λάθος, πηγαίνει και καταθέτει.
Το βασικό του σημείο, όσον αφορά τον δικό μου εντολέα, είναι το εξής: Αναγνωρίζει ο μάρτυρας και το επιβεβαίωσε και τώρα και φαντάζομαι ο κ. Γραμματέας θα το έχει σημειώσει γιατί έχει πολύ μεγάλη σημασία, ότι υπήρχε μια κόκκινη μοτοσικλέτα μεγάλου κυβισμού, την περιέγραψε ως cross μοτοσικλέτα, στην κατάθεσή του έχει γραφεί 250 κυβικά, μας διευκρίνισε ότι και αν δεν ήταν 250 ήταν μεγάλη και οπωσδήποτε δεν ήταν παπάκι δεν ήταν 50 κυβικών μια βέσπα.
Έχουμε λοιπόν ως βασικό δεδομένο, ότι οι προανακριτικές αρχές από το βράδυ του συμβάντος, γνωρίζουν, σύμφωνα με τα λεγόμενα του κ. μάρτυρα, που δεν θα τα αμφισβητήσω μου φάνηκε συγκροτημένη η κατάθεσή του, ότι υπάρχει μια κόκκινη μοτοσικλέτα cross μεγάλου κυβισμού.
Αυτή τη μοτοσικλέτα την έχει δει και την προηγουμένη και την ημέρα του συμβάντος, λίγο πριν, του τραγικού συμβάντος. Και τι μας είπε ο κ. μάρτυς και θέλω από τώρα να το επισημάνω. Ότι οι άνθρωποι που ήταν στη μοτοσικλέτα, είτε οδηγώντας την , είτε στεκόμενοι δίπλα της ήταν 3. Μια γυναίκα – που προφανώς δεν αφορά τον εντολέα μου – και δυο άλλοι άνδρες.
Τι μας είπε ο κ. μάρτυς; Ο κ. μάρτυς επιβεβαίωσε και πάλι, ότι όσα έχει πει στην προανακριτική του κατάθεση ανταποκρίνονται στην αλήθεια. Από την προανακριτική του κατάθεση λοιπόν προκύπτει με σαφήνεια, ότι αυτοί οι δυο άνδρες, που είτε οδηγούσαν, είτε ήταν δίπλα στη μοτοσικλέτα, ήταν οι κάτοχοι ας το πούμε της μοτοσικλέτας, ο ένας ήταν 1.85 ψηλός και 95 κιλά, οπότε προφανώς δεν μπορεί να είναι ο κ. Τζωρτζάτος που είναι και πιο ελαφρύς και πιο κοντός, και ο άλλος μάρτυρας είχε μια ουλή και μάλιστα αναφέρει ότι είχε και φαλάκρα.
¶ρα σχολιάζω από τώρα, ότι αυτοί οι δυο άνδρες που ήταν και την παραμονή του συμβάντος και την ίδια την ημέρα που έγινε το τραγικό συμβάν, σύμφωνα με την κατάθεση του μάρτυρα, δεν μπορεί να ήταν ο κ. Τζωρτζάτος.
Αντιθέτως έχουμε ως δεδομένο σαφέστατο, ότι μιλάμε για μια εμπλεκόμενη στο συμβάν κόκκινη μηχανή cross μεγάλου κυβισμού. Αυτά τα δεδομένα, τα οποία νομίζω ότι με σαφήνεια και με πειστικότητα, προέκυψαν από τη μαρτυρική κατάθεση του κ. Κάτσου, νομίζω ότι πρέπει από τώρα να επισημανθούν, γιατί έχουν άμεση σχέση και με την πορεία των επόμενων καταθέσεων. Ευχαριστώ.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Ένα σχόλιο πολύ σύντομο. Ήθελα μόνο να επισημάνω στο Δικαστήριό σας ότι βεβαίως γνωρίζω ότι το γνωρίζετε κ. Πρόεδρε, αλλά πρέπει όμως να προσέχει οποιοσδήποτε θέτει ερωτήσεις, αν θέλει να εξάγει την σωστή απάντηση. Όταν ρωτάμε λοιπόν ένα μάρτυρα, υποβάλλοντάς του ερώτηση με την οποία παράλληλα του υποβάλουμε και την απάντηση, είναι περισσότερο ή λιγότερο αυτονόητο, ότι ο μάρτυρας εκείνη τη στιγμή παγιδεύεται και δεν καταθέτει αυτά που ήρθε πράγματι να καταθέσει, αλλά αυτά τα οποία ήδη του έχουν υποβληθεί με την ερώτηση.
Θα αναφερθώ σε ένα πολύ συγκεκριμένο παράδειγμα, το οποίο στο καιρό του δεν το έθεσα, διότι δεν θεώρησα ότι θα επαναλαμβανόταν, τώρα όμως που επαναλαμβάνεται είμαι υποχρεωμένος να το θέσω. Όταν στην δολοφονία του Μάτη ήρθε μια μάρτυρας η οποία κατέθεσε?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι σας παρακαλώ κύριε συνήγορε, δεν σας έδωσα το λόγο για τίποτα άλλο.
Ι.ΒΛΑΧΟΣ: Όταν κατέθεσε ότι το χαρακτηριστικό του ανθρώπου που είδε του κατηγορουμένου ήταν τα μάτια τα σχιστά, τα κινέζικα, η ερώτηση ήταν ποιος από τους κατηγορουμένους έχει κινέζικα μάτια; Είναι λάθος ερώτηση κ. Πρόεδρε. Η ερώτηση η σωστή είναι, έχει κάποιος από τους κατηγορουμένους τέτοια μάτια; Όχι ποιος από τους κατηγορουμένους έχει τέτοια μάτια. Το ίδιο λοιπόν συνεχίζεται και τώρα.
Με τον τρόπο που ρωτούνται οι μάρτυρες, ήδη τους υποβάλλετε και η απάντηση. Όταν η πολιτική αγωγή κύριε Πρόεδρε, λέει ότι κάνατε πολύ καλές περιγραφές των κατηγορουμένων, τη στιγμή που ο μάρτυρας περιέγραψε κάποια κυρία 1.75 ενώ είναι 1.60, του κ. Κουφοντίνα 1.85 ενώ είναι 1.72, όμως λέγοντας κάνατε πολύ καλές περιγραφές των κατηγορουμένων, έχουμε ήδη προδικάσει το αποτέλεσμα.
Γι’ αυτό λοιπόν οι ερωτήσεις πρέπει να είναι έτσι, που πραγματικά να στοχεύουν στην ανίχνευση της αλήθειας. Όσον αφορά το φόβο για τον οποίο αναφέρθηκε η πολιτική αγωγή, εγώ θα σας αναφέρω κάτι που μου είπε ο αείμνηστος καθηγητής μου ο μακαρίτης ο Δασκαλόπουλος ότι όταν χρειάστηκε να πάει μια φορά μάρτυρας σε ακροατήριο ποινικού δικαστηρίου έτρεμε περισσότερο από τον κατηγορούμενο. Και είναι γνωστό σε όλους, ότι δεν μπορεί ένας μάρτυρας να έρχεται σε ένα τέτοιο δικαστήριο και να είναι χαλαρός και ελεύθερος.
¶λλο φόβος και άλλο εκφοβισμός. Αν λοιπόν η πολιτική αγωγή εννοούσε ότι φοβήθηκε ο μάρτυρας, έπρεπε να κάνει και συγκεκριμένες ερωτήσεις εάν υπήρξε περίπτωση εκφοβισμού και όχι αν φοβάστε, βεβαίως και φοβάται ο μάρτυρας, τι πάει να πει; Δεν μπορεί να έρθει περίπατο εδώ πέρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τελειώσαμε, μάλλον έχουμε ένα ημίωρο για αναψυχή του ακροατηρίου.
ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ