Καθώς οι απανωτές αναφορές περιστατικών ομαδικών βιασμών στην Ινδία σοκάρουν τη διεθνή κοινότητα, όλο και μεγαλύτερη προσοχή δίνεται στο θέμα της προστασίας γυναικών κατά επιδόξων βιαστών.
Καθώς οι απανωτές αναφορές περιστατικών ομαδικών βιασμών στην Ινδία σοκάρουν τη διεθνή κοινότητα, όλο και μεγαλύτερη προσοχή δίνεται στο θέμα της προστασίας γυναικών κατά επιδόξων βιαστών. Ωστόσο, η ιδέα της Μανίσα Μόχαν, 20χρονης φοιτήτριας του ινδικού πανεπιστημίου SRM (Τσενάι) και δύο συμφοιτητών της (Νιλάντρι Μπασού Μπαλ, Ρίμπι Τριπάθι) είναι πραγματικά πρωτοποριακή, καθώς αξιοποιεί την τεχνολογία για να παρέχει στις γυναίκες ένα μέσο αυτοάμυνας.
Το SHE (Society Harnessing Equipment) είναι ένα σουτιέν το οποίο φέρει ειδικούς αισθητήρες πίεσης, οι οποίοι είναι σε θέση να αντιλαμβάνονται τη βίαιη δραστηριότητα (πίεση, άρπαγμα κ.ο.κ), σε αντίθεση με «φυσιολογικές», όπως μία αγκαλιά. Εάν οι αισθητήρες αντιληφθούν βίαιη ενέργεια, τότε αντιδρούν «ενημερώνοντας» το σουτιέν, το οποίο στέλνει ένα ηλεκτρικό σοκ ισχύος 3800 kv στον επιτιθέμενο- επαρκές για να προκαλέσει ακόμη και εγκαύματα- μέχρι και 82 φορές. Η χρήστης του σουτιέν προστατεύεται από το ηλεκτρικό σοκ μέσω μονωτικού υλικού.
Επίσης, το SHE έχει τη δυνατότητα να αποστέλλει γραπτό μήνυμα σε προκαθορισμένο παραλήπτη (οικογένεια, φίλοι, αστυνομία) σε περίπτωση κινδύνου, ενημερώνοντας για τη θέση της κατόχου του μέσω GPS. Το SHE δεν είναι πάντα ενεργό, καθώς η χρήστης μπορεί να το ενεργοποιεί εάν θεωρεί ότι διατρέχει κίνδυνο.
Σε διαφορετικό πλαίσιο, αλλά πάντα στον τομέα του ρουχισμού, το Studio Roosegaarde, του σχεδιαστή Ντάαν Ρόοζγκαρντ (που έχει ασχοληθεί επίσης και με άλλα εξαιρετικά πρωτοποριακά και φιλόδοξα projects, όπως αυτό των «έξυπνων» αυτοκινητοδρόμων, που αυτοφωτίζονται, φορτίζουν ηλεκτροκίνητα οχήματα ή μεταβάλλονται ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες), εργάζεται πάνω στο «Intimacy Project»: ένα πρόγραμμα το οποίο έχει να κάνει με τη χρήση «έξυπνων υλικών» που μπορούν να αλληλεπιδρούν με το φως, τον ήχο και το ηλεκτρικό ρεύμα, έτσι ώστε να γίνονται διάφανα ή θολά, αναλόγως με το περιβάλλον τους- ή ακόμα και με τη διάθεση αυτού που το φοράει, την οποία το ρούχο «αντιλαμβάνεται» μέσω βιομετρικών αισθητήρων.
Αν και σε αρχικό επίπεδο οι επιδείξεις του Intimacy Project είχαν να κάνουν κυρίως με αισθησιακά γυναικεία φορέματα, ο Ρόοζγκαρντ (ο οποίος δηλώνει πως δεν είναι τόσο «σχεδιαστής», όσο «μεταρρυθμιστής»), έχει δηλώσει στο PSFK πως στο πρόγραμμα εργάζονται και πάνω σε ανδρικά επαγγελματικά ρούχα, τα οποία γίνονται διάφανα όταν «διαπιστώνουν» ότι αυτός που τα φορά λέει ψέματα, καθώς ανιχνεύουν «ενδείξεις» ψεύδους (εφίδρωση, χτύπους καρδιάς) όπως ένας πολύγραφος.