Για συνέχιση της κοροϊδίας με τις απολύσεις - διαθεσιμότητες, κάνει λόγο σε ερώτησή της προς τον υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης η βουλευτής των Ανεξάρτητων Ελληνών Μαρίνα Χρυσοβελώνη, υπογραμμίζοντας ταυτόχρονα την παντελή απουσία δημόσιων δηλώσεων εκ μέρους της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου.
Για συνέχιση της κοροϊδίας με τις απολύσεις - διαθεσιμότητες, κάνει λόγο σε ερώτησή της προς τον υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης η βουλευτής των Ανεξάρτητων Ελληνών Μαρίνα Χρυσοβελώνη, υπογραμμίζοντας ταυτόχρονα την παντελή απουσία δημόσιων δηλώσεων εκ μέρους της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου.
Η κ. Χρυσοβελώνη επισημαίνει ότι ενώ μετά τη συνάντηση των πολιτικών αρχηγών το περασμένο Σάββατο, ο κ. Βενιζέλος ανακοίνωσε ότι θα γίνουν «15.000 αποχωρήσεις μέχρι το τέλος του 2014», την επόμενη μέρα σε non paper του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης αναφερόταν ότι «προβλέπονται 14.000 αναγκαστικές αποχωρήσεις, συνολικά μέχρι το τέλος του 2014, εκ των οποίων 4000 μέχρι το τέλος του 2013».
Τόσο οι «εκπτώσεις» στον αριθμό που αρχικά ανακοινώθηκε όσο και η μέθοδος επικοινωνίας που ακολουθήθηκε και το ανυπόγραφο ανεπίσημο σχόλιο του γραφείου Τύπου του υπουργείου, προκαλούν ιδιαίτερη εντύπωση, σημειώνει η βουλευτής των Ανεξάρτητων Ελλήνων, όπως και η «ικανοποίηση» που εκφράζεται την έκβαση των «διαπραγματεύσεων».
Η κ. Χρυσοβελώνη διερωτάται για την αναφορά του υπουργού ότι «η κινητικότητα αποσυνδέεται από κάθε ενδεχόμενο αναγκαστικής αποχώρησης», καθώς επίσης για την ακατανόητη -όπως χαρακτηριστικά αναφέρει- διαπίστωση πως «οι αναδιαρθρωμένες διευθύνσεις διαθέτουν περιορισμένο αριθμό πλεοναζουσών θέσεων που δεν υπερβαίνει συνολικά το 5%».
Με βάση τα παραπάνω ερωτά τον κ. Μανιτάκη:
1. Ποιος είχε την ευθύνη για την σύνταξη του παραπάνω «ανεπίσημου σχολίου»; Γιατί δεν προτιμάτε αντ’ αυτού την επώνυμη και επίσημη επικοινωνία που εξασφαλίζει η δημόσια παρουσίαση των απόψεων σας από εσάς τον ίδιο;
2. Πόσες θα είναι τελικά οι αναγκαστικές αποχωρήσεις κατά την διετία 2013- 2014; Ισχύει η πρόβλεψη για 14.000 ή για 15.000;
3. Από πού προκύπτει ότι πλέον «η κινητικότητα αποσυνδέεται από κάθε ενδεχόμενο αναγκαστικής αποχώρησης»; Αν για παράδειγμα κάποιος υπάλληλος που μπαίνει στο πρόγραμμα κινητικότητας υποχρεωθεί να μεταταγεί σε άλλο φορέα, εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από την υπηρεσία στην οποία ανήκει και από το σπίτι του, αυτό το γεγονός δεν θεωρείτε ότι θα τον ωθήσει σε αναγκαστική αποχώρηση από το Δημόσιο;
4. Δεδομένου ότι οι αναδιαρθρώσεις των διευθύνσεων υπουργείων σχεδιάστηκαν πολύ πρόσφατα μέσα από την εκπόνηση εκθέσεων αξιολόγησης όλων των δομών του κεντρικού κράτους, πως είναι δυνατόν ξαφνικά να εκτιμάται ότι «οι αναδιαρθρωμένες διευθύνσεις διαθέτουν περιορισμένο αριθμό πλεοναζουσών θέσεων που δεν υπερβαίνει συνολικά το 5%»; Σκοπεύετε πέραν των όποιων περικοπών έχουν ήδη ανακοινωθεί για τα υπουργεία να ανακαλύψετε άλλο ένα 5 % «πλεοναζουσών» οργανικών θέσεων;