Φέρνοντας στο φως το ηθικό κατρακύλισμα μιας εποχής που αναζητούσε τρόπους για να καθαρίσει τις πληγές της, οι οποίες ακόμη και σήμερα αιμορραγούν, ο συγγραφέας Θωμάς Κοροβίνης μάς διηγείται μια πραγματική ιστορία, με έναν δράκο που δεν μοιάζει καθόλου με εκείνους των παραμυθιών.
Φέρνοντας στο φως το ηθικό κατρακύλισμα μιας εποχής που αναζητούσε τρόπους για να καθαρίσει τις πληγές της, οι οποίες ακόμη και σήμερα αιμορραγούν, ο συγγραφέας Θωμάς Κοροβίνης μάς διηγείται μια πραγματική ιστορία, με έναν δράκο που δεν μοιάζει καθόλου με εκείνους των παραμυθιών.
Μεταφέροντας στο προσκήνιο την πολύκροτη υπόθεση Αριστείδη Παγκρατίδη, του φερόμενου ως «Δράκου του Σέιχ Σου», το έργο του Θωμά Κοροβίνη, «Ο γύρος του θανάτου», παρουσιάζεται από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος(ΚΘΒΕ), σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη, στο Βασιλικό Θέατρο της Θεσσαλονίκης.
Το γνωστό μυθιστόρημα, που τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος το 2011, μεταφέρεται για πρώτη φορά στη θεατρική σκηνή και - μέσα από εννέα πρόσωπα που συνδέονται με τον πραγματικό ήρωά του - αποκαλύπτει τις σκοτεινές πτυχές της τραγικής προσωπικότητας του νεαρού Αριστείδη Παγκρατίδη, αλλά και το κοινωνικοπολιτικό τοπίο της Θεσσαλονίκης μετά την Κατοχή και τον Εμφύλιο. Ο συγγραφέας του, Θωμάς Κοροβίνης, μιλά για αυτήν την πραγματική ιστορία και για τον δικό μας σύγχρονο «γύρο του θανάτου».
Τί σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
«Η αίσθηση κατάφορης αδικίας και κολασμού - από την ίδια του τη μοίρα και τους συνανθρώπους του - ενός περιθωριοποιημένου θύματος της ζοφερής εκείνης εποχής, που με την καταδίκη και την εκτέλεσή του προσπαθούσε να σκεπάσει δικές της απίστευτες αμαρτίες».
Ποια είναι η εικόνα εκείνης της εποχής;
«Η μετεμφυλιακή εξουσία δείχνει το στυγνότερο πρόσωπό της με την παντοκρατορία του χωροφύλακα και του καταδότη και η φαρισαϊκή ηθικολογία σέρνει πίσω της ακούσια θύματα από τους κόλπους ενός τρομοκρατημένου, παραπλανημένου, απαίδευτου, αλλά και - σε κάποιο βαθμό - συνένοχου λαού».
Πώς επηρέασε τη δική σας προσωπικότητα το κλίμα που επικρατούσε τότε;
«Μικρό παιδί, έζησα τον απόηχο εκείνου του καιρού από πρώτο χέρι, Ό,τι κατόρθωσα να ξεπεράσω έγινε με αγώνα για υπέρβαση συμπλεγμάτων και κάνοντας απολογισμό. Πιστεύω ότι πολλά από τα αρνητικά σύνδρομα της ψυχοπαθολογίας της γενιάς μου έχουν τη ρίζα τους εκεί».
Πώς θα σκιαγραφούσατε τον Αριστείδη Παγκρατίδη;
«Ο Παγκρατίδης ήταν ένα φοβισμένο αγρίμι, που έψαχνε από κάπου να κρατηθεί. Ο ανθρώπινος περίγυρος, εκών – άκων, έκανε ό,τι μπορούσε για να μετατρέψει την ανασφάλειά του σε εφιάλτη. Η σπουδή για εσπευσμένη καταδίκη εις θάνατον, μετά από μια δίκη - μαϊμού με απόκρυψη των ντοκουμέντων των εγκλημάτων, δικαιώνει την κοινή αίσθηση εκείνου του καιρού ότι δεν ήταν ένοχος».
Ποια πρόσωπα φωτίζουν τις σκοτεινές πτυχές του;
«Τα πρόσωπα που επέλεξα στο μυθιστόρημα για να εξιστορήσουν τη σχέση μαζί του, μέσα από τον μονόλογό τους φωτίζουν το καθένα από την πλευρά του τόσο τις αρετές, όσο και τις μαύρες πτυχές αυτού του μοιραίου παρία».
Πώς αισθάνεστε που το έργο σας μεταφέρεται για πρώτη φορά στο θέατρο, με τη σκηνοθετική ματιά του Νίκου Μαστοράκη;
«Είναι τύχη να μεταφέρεται ένα λογοτεχνικό έργο δραματικής υφής στο θέατρο από έναν ανατρεπτικό σκηνοθέτη. Βέβαια, η δουλειά του συγγραφέα ολοκληρώνεται με την έκδοση του έργου του, αλλά η μετάπλασή του από κάποιον άλλο δημιουργό σε νέα μορφή τέχνης του προσδίδει πρόσθετο ενδιαφέρον».
Στη σημερινή τραυματισμένη Ελλάδα, κάνουμε κι εμείς έναν «γύρο του θανάτου»;
«Σήμερα, κυκλωμένοι από άγριους και ανενδοίαστους κυνηγούς - εντός και εκτός επικρατείας - νιώθουμε να ακυρωνόμαστε ως προσωπικότητες και ως ιστορία. Πρέπει να αντισταθούμε και να αντιδράσουμε».
Τί πρέπει να συνειδητοποιήσουμε, για να μπορέσουμε να βγούμε από αυτήν τη ζάλη;
«Δεν έχω πρόταση. Αλλά, αφού ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται, να μην περιμένουν οι δήμιοί μας αβρότητες. Με υπομονή και υποτακτική συμπεριφορά δε θα προκύψει τίποτε της προκοπής στο μέλλον. Πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε τη νεοελληνική μας ταυτότητα με αυστηρή κριτική, διάθεση αυτογνωσίας, κολασμού των ενόχων και επαναστατικό προσανατολισμό».
Ταυτότητα παράστασης
Σκηνοθεσία – σκηνικά - κοστούμια: Νίκος Μαστοράκης, φωτισμοί: Στέλιος Τζολόπουλος, βοηθός σκηνοθέτη: Δημήτρης Διακοσάββας, βοηθός σκηνογράφου - ενδυματολόγου: Κατερίνα Παπαγεωργίου, οργάνωση παραγωγής: Ηλίας Κοτόπουλος. Παίζουν: Βασίλης Ευταξόπουλος, Ρούλα Παντελίδου, Κατερίνα Γιαμαλή, Αννέτα Κορτσαρίδου, Βασίλης Σπυρόπουλος, Δημήτρης Κολοβός, Βασίλης Σεϊμένης, Κώστας Ίτσιος, Γιάννης Σιαμσιάρης, Φωτεινή Μπαξεβάνη. Παίζει πιάνο, επί σκηνής, ο μουσικός Παναγιώτης Μπάρλας.
Πληροφορίες
Βασιλικό Θέατρο, Πλατεία Λευκού Πύργου, τηλ. κρατήσεων: 2315 200200. Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Τετάρτη, Κυριακή: 19.00, Πέμπτη, Παρασκευή: 21.00, Σάββατο: 18.00 και 21.00. Τιμές εισιτηρίων: κανονικό: (πλατεία) 15 ευρώ, (εξώστης) 12 ευρώ, κανονικό λαϊκών παραστάσεων (Τετάρτη 19.00, Πέμπτη 21.00, Σάββατο 18.00): πλατεία και εξώστης: 12 ευρώ, φοιτητικό – ομαδικό: 10 ευρώ, ανέργων: 5 ευρώ. Προπώληση εισιτηρίων: ταμεία ΚΘΒΕ: Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, Εθνικής Αμύνης 2 (Τρίτη - Κυριακή: 9.30 - 21.30), Βασιλικό Θέατρο (Τρίτη - Κυριακή: 9.30 - 21.30), καταστήματα Public Θεσσαλονίκης.
Γιώργος Σ. Κουλουβάρης