Απίστευτο κι όμως αληθινό: εξωτικά ψάρια από την Ιαπωνία διέσχισαν τον Ειρηνικό Ωκεανό κι έφθασαν – ζωντανά – στο Ολυμπιακό Εθνικό Πάρκο της Ουάσιγκτον. Κατάφεραν να επιβιώσουν έχοντας διανύσει 8.000 χιλιόμετρα μέσα σε μια μικρή δεξαμενή με δολώματα, που βρέθηκε μέσα σε λέμβο μήκους 5,5 μέτρων, απομεινάρι του καταστροφικού τσουνάμι του 2011.
Απίστευτο κι όμως αληθινό: εξωτικά ψάρια από την Ιαπωνία διέσχισαν τον Ειρηνικό Ωκεανό κι έφθασαν – ζωντανά – στο Ολυμπιακό Εθνικό Πάρκο της Ουάσιγκτον. Κατάφεραν να επιβιώσουν έχοντας διανύσει 8.000 χιλιόμετρα μέσα σε μια μικρή δεξαμενή με δολώματα, που βρέθηκε μέσα σε λέμβο μήκους 5,5 μέτρων, απομεινάρι του καταστροφικού τσουνάμι του 2011.
Από τα έξι ψάρια που έκαναν το μεγάλο ταξίδι, μόλις ένα παραμένει ζωντανό και φιλοξενείται σε ενυδρείο του Όρεγκον. Τα υπόλοιπα θανατώθηκαν προκειμένου να αποτραπεί η εισαγωγή ενός ξένου είδους που θα μπορούσε να διαταράξει το οικοσύστημα με απρόβλεπτο τρόπο. Οι ερευνητές που ανέλαβαν την υπόθεση ήθελαν να κρατήσουν ένα ψάρι, το οποίο έβαλαν σε «καραντίνα», ώστε να μη συνιστά κίνδυνο.
Παρότι μέχρι σήμερα αρκετοί ζωντανοί οργανισμοί από την Ιαπωνία – ανάμεσά τους φύκια, αστερίες και ζωντανοί κάβουρες – έχουν φθάσει στις Ηνωμένες Πολιτείες πάνω σε συντρίμμια από το τσουνάμι, αυτά είναι τα πρώτα ψάρια που καταλήγουν στη χώρα.
«Πρόκειται για κάτι πολύ ακραίο», δήλωσε στους Los Angeles Times ο Τζον Τσάπμαν από το κρατικό πανεπιστήμιο του Όρεγκον, ο οποίος ειδικεύεται σε θαλάσσια είδη-εισβολείς. «Γνωρίζουμε ότι αυτά τα πράγματα συμβαίνουν, ότι οργανισμοί διασπείρονται κατ' αυτόν τον τρόπο, όμως μιλάμε για κάτι που μπορεί να συμβεί μια φορά σε ένα εκατομμύριο χρόνια, ούτε καν μία φορά κάθε αιώνα.»
Τα ψάρια κατόρθωσαν να επιβιώσουν τρώγοντας άλλους ζωντανούς οργανισμούς κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι δεν ήταν διαρκώς παγιδευμένα στη μικρή δεξαμενή, αλλά πως έμπαιναν και έβγαιναν από αυτήν.
Έκπληξη τους προκάλεσε επίσης το γεγονός ότι επιβίωσαν σε ύδατα πολύ ψυχρότερα από αυτά, στα οποία κολυμπούν υπό κανονικές συνθήκες. «Υποθέτουμε όμως ότι είχαν δύο χρόνια στη διάθεσή τους για να προσαρμοστούν», αναφέρουν οι ίδιοι.