Ο Κόλπος του Μεξικού έχει τη φυσική ικανότητα να καθαρίζεται από μόνος του, ακόμη και μετά από μια τεράστια περιβαλλοντική καταστροφή, όπως η πετρελαιοκηλίδα που προκλήθηκε από τη φονική έκρηξη στην εξέδρα άντλησης Deepwater Horizon, το 2010.
Ο Κόλπος του Μεξικού έχει τη φυσική ικανότητα να καθαρίζεται από μόνος του, ακόμη και μετά από μια τεράστια περιβαλλοντική καταστροφή, όπως η πετρελαιοκηλίδα που προκλήθηκε από τη φονική έκρηξη στην εξέδρα άντλησης Deepwater Horizon, το 2010. Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζουν ερευνητές από το πανεπιστήμιο του Τενεσί, οι οποίοι παρουσίασαν τα αποτελέσματα της μελέτης τους σε συνέδριο της αμερικανικής ένωσης χημικών.
Σύμφωνα με τον καθηγητή περιβαλλοντικής βιολογίας Τέρι Χέιζεν, ο οποίος παρουσίασε τα συμπεράσματα της ομάδας του, το μεγαλύτερο τμήμα της πετρελαιοκηλίδας εξαφανίστηκε λίγες εβδομάδες αφότου συνεργεία κατόρθωσαν να «σφραγίσουν» τη διαρροή, στις 15 Ιουλίου του 2010, χάρη σε μικροοργανισμούς που έχουν την ιδιότητα να διασπούν το πετρέλαιο.
Ο Χέιζεν υποστήριξε επίσης ότι χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται σε επιχειρήσεις καθαρισμού πετρελαιοκηλίδων ενδέχεται να διαταράσσουν τις φυσικές διεργασίες, τονίζοντας πάντως ότι οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις του πετρελαίου σε ένα οικοσύστημα, όπως στον Κόλπο του Μεξικού, παραμένουν άγνωστες.
«Το πετρέλαιο του Deepwater Horizon αποτέλεσε μια νέα πηγή θρεπτικών συστατικών στα βαθύτερα σημεία της θάλασσας. Με την παρουσία περισσότερης τροφής στο νερό, παρατηρήθηκε πληθυσμιακή έκρηξη των βακτηρίων που είχαν ήδη συνηθίσει να αξιοποιούν το πετρέλαιο ως πηγή τροφής», είπε μεταξύ άλλων ο ερευνητής.
«Ήταν εκπληκτικό πόσο γρήγορα κατανάλωναν το πετρέλαιο», πρόσθεσε. «Σε κάποιες περιοχές χρειάστηκε μόλις μια μέρα για να περιορίσουν ένα γαλόνι πετρελαίου (3,8 λίτρα) σε μισό, ενώ σε άλλες περιπτώσεις ο χρόνος ημιζωής μιας ποσότητας πετρελαίου περιορίστηκε στις έξι ημέρες.»
Σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις, η έκρηξη προκάλεσε τη διαρροή σχεδόν 5 εκατομμυρίων βαρελιών αργού πετρελαίου σε διάστημα τριών μηνών, στον Κόλπο του Μεξικού. Όπως εξήγησε ο Χέιζεν, η περιοχή διαθέτει ήδη πάρα πολλά βακτήρια διάσπασης πετρελαιοκηλίδων, λόγω φυσικών διαρροών που έχουν ως αποτέλεσμα κάθε χρόνο να απελευθερώνονται έως και 1,4 εκ. βαρέλια.
«Το βασικό συμπέρασμα αυτής της μελέτης είναι ότι ο Κόλπος του Μεξικού ίσως είναι ανθεκτικότερος και ικανότερος απ’ ό,τι πιστεύαμε να ανακάμψει από πετρελαιοκηλίδες», κατέληξε ο Τέρι Χέιζεν. Ξεκαθάρισε, ωστόσο, ότι «δεν γνωρίζουμε ποιες είναι οι επιπτώσεις [της διαρροής στο περιβάλλον], αλλά μάλλον δεν είναι καλές.»