Πολιτική
Τρίτη, 22 Απριλίου 2003 21:06

Ανεπίσημα πρακτικά δίκης 17Ν (22/4/2003) Μέρος 6/9

ΤΡΙΤΗ 22 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2003

ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΕΩΣ: 09:05

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ

Γ' ΜΕΡΟΣ

13:00 – 15:40

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση που είχε διακοπεί. Είναι ο κ. Περατικός εδώ, φαντάζομαι να ξεκουραστήκατε λίγο από την επίπονη παραμονή σας εδώ. Εάν θέλει εγώ του είπα και όποια στιγμή μου ζητήσει θα καθίσει.

Γ.ΠΕΤΣΟΣ: Δεν μπορώ να το προτείνω εγώ, γιατί είναι νέος άνθρωπος, τουλάχιστον εις την ψυχή.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόσο ετών είστε κύριε Περατικέ;

Μ.ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: 85 στα 86.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ελάτε παρακαλώ.

Γ.ΠΕΤΣΟΣ: Είμαι αναγκασμένος να σας κάνω μερικές ερωτήσεις και δράττομαι αυτής της ευκαιρίας ακριβώς για το λόγο που το γνωρίζετε. Και αυτό που γνωρίζετε είναι, ότι με τον μακαρίτη τον Κωστή με συνέδεε φιλία. Και θα ήθελα η φωνή του αυτή τη στιγμή που δεν είναι εδώ, μέσω των ερωτήσεων να ακουστεί.

Είπατε για το θέμα της έλλειψης πολιτικής βούλησης. Εγώ αυτή την έχω ονομάσει πολιτική χλιαρότητα, γιατί πιστεύω ότι η πολιτική βούληση σε ένα βαθμό υπήρχε, απλώς ήταν χλιαρή.

Δεν αναφερθήκατε όμως εις το περιστατικό και θα ήθελα να το πείτε εις το Δικαστήριο της αφαίρεσης αστυνομικού, πότε τούτος ήταν διατεταγμένος να φυλάει τον γιο σας, πότε έφυγε από την υπηρεσία του γιου σας και βάση ποίων περιστατικών ζητήθηκε η επαναπρόσληψή του, μάλλον η επανατοποθέτησή του.

Μ.ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Υπήρχε ένας αρχιφύλαξ ο οποίος προστάτευε τον Κωστή, οδηγούσε και το αυτοκίνητό του και υπήρχε και ένας άλλος, τον οποίον επλήρωνε ο Κωστής, ένας σωματοφύλαξ. Ο αρχιφύλαξ μου εδήλωσε, μετά το κλείσιμο του Ναυπηγείου, ορισμένους μήνες, ότι τον απέσυραν, θα τον απέσυραν. Και τον ρώτησα, δεν υπάρχει κίνδυνος; Και μου είπε, έχουμε παρακολουθηθεί δυο φορές το τελευταίο διάστημα. Υπάρχει.

Το είπες στον αξιωματικό σου; Το είπα. Τότε θα μου κάνεις μια χάρη, να κάνεις μια γραπτή έκθεση και να λες την ιδέα σου, την γνώμη σου. Ότι υπάρχει κίνδυνος ακόμα. Την οποία μου υπεσχέθη και την έκανε όπως μου δήλωσε. Παρόλα αυτά, απεσύρθη, του είπε ο αξιωματικός ότι δεν σκοτώνουν πια.

Γ.ΠΕΤΣΟΣ: Πιστεύετε εσείς ότι η φύλαξη του γιου σας ήταν απαραίτητη, πριν την παράδοση εις την πιστώτρια τράπεζα των ναυπηγείων, ή μετά την παράδοση σ’ αυτήν; Πότε ο κίνδυνος μεγάλωνε, εάν υποτεθεί ότι υπήρχε κίνδυνος;

Μ.ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Εγώ νομίζω ότι υπήρχε κίνδυνος πάντοτε.

Γ.ΠΕΤΣΟΣ: Είχατε δεχθεί απειλητικά τηλεφωνήματα; Είχατε δεχθεί και επιστολές απειλητικές;

Μ.ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Και επιστολές και τηλεφωνήματα.

Γ.ΠΕΤΣΟΣ: Εξ όσων γνωρίζετε, μετά την δημοσίευση της προκηρύξεως και την δολοφονία του Κωστή, διαπιστώσατε πότε είχε αποφασίσει η εταιρεία δολοφόνων, όπως την αποκαλέσατε, την δολοφονία του Κωστή, ποιο χρονικό διάστημα;

Μ.ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Εγώ πιστεύω αυτό που λέει η προκήρυξη, είναι ασυνάρτητη και είναι παραλήρημα αλλά λέει μερικές αλήθειες.

Γ.ΠΕΤΣΟΣ: Προσέξτε, γράφει η προκήρυξη ότι είχε αποφασιστεί σαν στόχος ο Κωστής Περατικός για τις ιδιωτικοποιήσεις των Ναυπηγείων της Ελευσίνας, το 1995, προτού παραδοθούν τα ναυπηγεία εις την πιστώτρια τράπεζα. Και σας ρωτώ, γιατί η απάντησή σας σ’ αυτό το σημείο είναι πάρα πολύ βασική. Είχε αποφασιστεί όταν λειτουργούσαν τα Ναυπηγεία;

Μ.ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Βεβαίως.

Γ.ΠΕΤΣΟΣ: Αυτό λέει η προκήρυξη τουλάχιστον και δεν έχουμε λόγο να μην την δεχθούμε.

Μ.ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Βεβαίως και θα έλεγα και ίσως πιο πριν.

Γ.ΠΕΤΣΟΣ: Πιστεύετε κύριε Περατικέ, μια ιδιωτική ή μια δημόσια επιχείρηση, εφόσον δεν υπάρχουν ανταγωνιστικές προϋποθέσεις, είναι δυνατόν να διατηρηθεί εις την ζωή των επιχειρήσεων στη χώρα μας;

Μ.ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Έχει να κάνει με το επίπεδο του πολίτου.

Γ.ΠΕΤΣΟΣ: Έχει να κάνει με το επίπεδο του πολίτου ή με τον ανταγωνισμό;

Μ.ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Με το επίπεδο του πολίτου πρώτα απ’ όλα. Υπάρχουν κρατικές επιχειρήσεις σε άλλα μέρη του κόσμου, όπου είναι καλά οργανωμένες και επικερδείς. Στην Ελλάδα αυτό το φαινόμενο δεν το έχουμε δει, παρά μόνο σε μονοπώλια. ¶μα μπορεί και σου ανεβάζει το τηλέφωνο όσο θέλει ή τον ηλεκτρισμό, κατ’ ανάγκη θα είναι επικερδής. Όχι όμως αυτά τα Ναυπηγεία.

Προσέξτε, εμείς έχουμε την μεγαλύτερη ναυτιλία του κόσμου και είμεθα επιτυχείς στον διεθνή στίβο. Το λέω με ταπεινότητα, αυτή είναι η αλήθεια, το αποδεικνύουν οι τόνοι των Ελληνικών πλοίων. Γιατί λοιπόν εδώ δεν υπάρχει ένα ναυπηγείο που να μπορεί να χτίσει ένα βαπόρι ανταγωνιστικά;

Γ.ΠΕΤΣΟΣ: Γιατί;

Μ.ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Θα σας πω αμέσως. Οι εργατοώρες κατά λαμαρίνα, τόνο λαμαρίνας διεθνώς, είναι από 20 έως 40. Στο Ναυπηγείο Ελευσίνος ήταν 140-150. Απλό ήταν.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επειδή μ’ αρέσει και εμένα και τα απλά να τα ρωτάω, γιατί είναι συνέχεια, μήπως είναι ο τεχνικός εξοπλισμός διαφορετικός, εκεί που οι εργατοώρες είναι λιγότερες, ή είναι ο ίδιος; Γιατί πάντοτε θα μιλάμε, άλλο να το φτιάχνω εγώ το σίδερο με το αμόνι, και άλλο να έχω τις πρέσες τις κατάλληλες, γιατί όλων των χέρια μας κάπου κρατάνε και ξέρουμε.

Μ.ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Έχετε δίκιο. Ένας παράγων σημαντικός είναι και ο εξοπλισμός.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό λέω. Δηλαδή ήταν παρόμοιος μ’ αυτά τα ναυπηγεία που μου λέτε τόσες ώρες και ο εξοπλισμός της Ελευσίνας;

Μ.ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Με αυτό τον εξοπλισμό που ζητήσαμε, προσπαθήσαμε να βελτιώσομε, διότι ο Κωστής εισήγαγε ειδικό μηχάνημα αυτόματο για το κόψιμο των ελασμάτων επί παραδείγματι, για να αναφέρω ένα μόνο που κάνει ένα και εκατομμύρια?.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για να μην μετατοπιζόμεθα, είπαμε για τις εργατοώρες κατά τόνο λαμαρίνας, έτσι δεν είπαμε; Ρωτώ, αυτά τα συγκριτικά στοιχεία τα οποία φέρατε εδώ, προσομοιάζουν αυτά τα ναυπηγεία με τα δικά μας, σε σχέση με την ποιότητα και την ποσότητα του μηχανολογικού εξοπλισμού;

Γιατί μου είπατε ότι ήταν του ’60 τα μηχανήματα.

Μ.ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, όταν είπα από 20 έως 40-50 ώρες και άλλα Ναυπηγεία, έβαλα και τα χειρότερα μέσα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει, καλύφθηκα εγώ, συνεχίστε κύριε Πέτσο.

Γ.ΠΕΤΣΟΣ: Είναι πολύ σωστός ο προβληματισμός σας, αλλά θα διευκολύνω τον κ. Περατικό, θέτοντας μια ερώτηση που μπορεί να απαντήσει και να λύσει οποιαδήποτε απορία. Μιλάμε για ναυπηγείο επισκευαστικό, είναι τελείως διαφορετικός ο υπολογισμός της εργατοώρας, όταν πρόκειται για κατασκευαστικό τομέα ναυπηγείου και τελείως ο υπολογισμός της εργατοώρας, όταν πρόκειται για επισκευή. Το Ναυπηγείο του Σκαραμαγκά ήταν γνωστό ότι ήθελε εκσυγχρονισμό. Ήθελε ή δεν ήθελε εκσυγχρονισμό το Ναυπηγείο της Ελευσίνας;

Μ.ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Ήθελε μεγάλο.

Γ.ΠΕΤΣΟΣ: Το είχατε ζητήσει αυτό εις την Ευρωπαϊκή Ένωση και εις την Ελληνική κυβέρνηση;

Μ.ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Όχι μόνο, εμείς αρχίσαμε να το κάνουμε και μετά βεβαίως ζητήσαμε να προχωρήσει. Ο Κωστής κάλεσε Νορβηγούς και κάλεσε και Γιαπωνέζους να κάνουν ειδικές μελέτες και για ρομπότ και για τοποθετήσεις.

Γ.ΠΕΤΣΟΣ: Έχετε κάνει ειδική μελέτη;

Μ.ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Βεβαίως η οποία ενεκρίθη.

Γ.ΠΕΤΣΟΣ: Ενεκρίθη από την Ευρωπαϊκή Ένωση κονδύλι, το οποίο θα έδινε τη δυνατότητα να εκσυγχρονιστούν τα Ναυπηγεία της Ελευσίνας;

Μ.ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Πρώτα ενεκρίθη από το Υπουργείο Βιομηχανίας εδώ, μετά ενεκρίθη σε χρόνο ρεκόρ από την Ευρωπαϊκή Ένωση μετ’ επαίνων, και μετά ήρθε και μπήκε στο συρτάρι του Υπουργείου Βιομηχανίας πάλι εδώ.

Γ.ΠΕΤΣΟΣ: Διαμαρτυρηθήκατε εγγράφως εσείς απ’ ότι γνωρίζετε από τον μακαρίτη τον Κωστή εις τον τότε Υπουργό και αναπληρωτή Υπουργό Βιομηχανίας, δια την καθυστέρηση της εγκρίσεως των κονδυλίων που αρχικώς η κυβέρνηση είχε δώσει προκειμένου να εκσυγχρονιστούν τα ναυπηγεία;

Γ.ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Βεβαίως.

Γ.ΠΕΤΣΟΣ: Πότε στείλατε την επιστολή και πότε πήρατε απάντηση;

Για να δούμε κύριε Πρόεδρε ποιος φταίει; Φταίει ο ιδιώτης ο οποίος με εθνική ευαισθησία ήρθε εδώ να επενδύσει; Ή φταίει το σύνολο της συμπεριφοράς της κρατικής μηχανής;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶ραγε εάν πούμε ότι φταίει ο ιδιώτης, καλά κάνανε και τον σκοτώσανε;

Γ.ΠΕΤΣΟΣ: Ασφαλώς όχι. Αλλά δεν θα μου απαγορεύσετε να εξετάσω τα κίνητρα, να δούμε τα κίνητρα.

Γ.ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Ακριβώς.

Γ.ΠΕΤΣΟΣ: Τι προσέφερε στους εργάτες, τι προσέφερε εις το ναυπηγείο, τι προσέφερε στην εθνική οικονομία.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα ξέρανε όμως αυτοί αυτά; Εκείνο είναι το θέμα. Διότι ποια είναι η πραγματικότητα, μου είπε ο άνθρωπος και μάλιστα αναλυτικά ποια είναι η πραγματικότης. Τι ξέρανε όμως αυτοί προς τα έξω απ’ αυτά που γράφανε οι εφημερίδες εγώ κοίταξα να ρωτήσω. Γιατί τα κίνητρα δεν δημιουργούνται από τη γνώση της αλήθειας, αλλά από τα έξω όσα μαθαίνουμε. Συνεχίστε όμως όπως θέλετε τις ερωτήσεις σας, εγώ απλώς λέω τι μ’ ενδιαφέρει.

Γ.ΠΕΤΣΟΣ: Προσπαθώ να είμαι μέσα στα πλαίσια τα δικονομικά για να διευκολύνω την διαδικασία κύριε Πρόεδρε. Και αν θέλετε, ήρθε η στιγμή να γίνει και μια άλλη ερώτηση. Έχετε διαβάσει τις προκηρύξεις κύριε Περατικέ. Κατά την άποψή σας υπάρχει μέσα στην προκήρυξη που δόθηκε εις την δημοσιότητα, μετά την δολοφονία του Κωστή, στοιχεία τα οποία ουδέποτε είχαν αναφερθεί εις τις εφημερίδες;

Μ.ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Είπα ότι ο Γκέμπελς έλεγε ότι το καλύτερο ψέμα ήταν αυτό που είχε και δόση αλήθειας.

Γ.ΠΕΤΣΟΣ: Εγώ είπα κάτι άλλο όμως.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε μάρτυς έχετε διαβάσει τις προκηρύξεις έτσι;

Μ.ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Μάλιστα.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αυτές έχουν ορισμένα στοιχεία, ορισμένα νούμερα. Ερωτώ, αυτά πού τα βρήκανε;

Μ.ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Ορισμένα απ’ αυτά μου λένε εμένα ότι είχαν πληροφορίες.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Από τις εφημερίδες.

Μ.ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Όχι από τις εφημερίδες. Από συμβάσεις τις οποίες κάποιος τους είχε δείξει, κάποιος είχε διαβάσει.

Γ.ΠΕΤΣΟΣ: Ακριβώς αυτή ήταν η ερώτηση, αν είχατε διαπιστώσει εσείς, ότι μέσα από το σύνολο των προκηρύξεων υπήρχαν και στοιχεία τα οποία ήταν άγνωστα εις την κοινή γνώμη.

Μ.ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: ¶λλο εάν οι αριθμοί δεν είναι σωστοί.

Γ.ΠΕΤΣΟΣ: Υπάρχουν αριθμοί οι οποίοι πράγματι δεν είναι σωστοί, αλλά υπάρχουν όμως στοιχεία συμβιβασμών και συσκέψεων, τα οποία ήταν γνωστά, μόνο εις τη διοίκηση της εταιρείας και εις τους υπόλοιπους συναλλασσόμενους, δηλαδή της τράπεζας.

Μ.ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Επί παραδείγματι, οπωσδήποτε έχουν διαβάσει το κείμενο της διαιτησίας. Οπωσδήποτε. Αλλά το διαστρέφουν και λένε, ότι πήραμε τα χρήματα, ενώ αυτό ήταν για έκπτωση της τιμής που χρωστούσα.

Γ.ΠΕΤΣΟΣ: Όταν πήρατε την απόφαση – κατ’ εμέ μεγαλειώδη- κύριε Περατικέ, να επενδύσετε εις την Ελλάδα και διαπιστώσατε εκ των υστέρων ότι κάνατε το μεγαλύτερο λάθος της ζωής σας.

Μ.ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Κατ’ εμέ ανοησία.

Γ.ΠΕΤΣΟΣ: Όχι, διότι δώσατε και το αίμα στην επένδυση αυτή του γιου σας, αλλά και όλη σας την περιουσία. Θα ήθελα να σας ρωτήσω, η τότε πολιτεία, τα τότε κυβερνητικά όργανα, σας είχαν διαβεβαιώσει, πέραν του μηχανολογικού εξοπλισμού, που στο κάτω – κάτω της γραφής, αν δεν το ελέγξατε εσείς και με τεχνικούς συμβούλους, ίσως υπάρχει και κάποια ευθύνη δική σας. Αλλά είχατε ελέγξει τους ισολογισμούς και τα ισοζύγια και τις προγραμματικές συμφωνίες, που έδιναν τη δυνατότητα να πιστέψετε ότι η εταιρεία αυτή θα είναι κερδοφόρα στην επόμενη πενταετία;

Μ.ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Ήταν όλα απλουστευμένα και πλασματικά.

Γ.ΠΕΤΣΟΣ: Πώς το διαπιστώσατε ότι ήταν πλασματικά και πείτε εάν λειτούργησαν δυο βασικές προγραμματικές συμφωνίες. Σας υπενθυμίζω ότι η μια ήταν με το Υπουργείο Εθνικής ¶μυνας και με το Πολεμικό Ναυτικό και η δεύτερη προγραμματική συμφωνία ήταν με τον Οργανισμό Σιδηροδρόμων Ελλάδος. Προχώρησαν αυτές οι συμφωνίες;

Μ.ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Όχι. Εμείς παραδώσαμε, ο Κωστής πάντοτε με την εταιρεία, παρέδωσε το πρώτο πλοίο πολεμικό στο ναυπηγείο, που δεν θα είχε την ελπίδα να παραδοθεί ούτε σήμερα κύριοι και το παρέδωσε με μεγίστη οικονομική θυσία. Επισκεύασε τις δεξαμενές βεβαίως και άλλα τέτοια. Ως προς τους σιδηροδρόμους έκανε ολόκληρη νέα εγκατάσταση.

Γ.ΠΕΤΣΟΣ: Τι γνωρίζετε γι’ αυτό γιατί υπήρχε προγραμματική συμφωνία από το 1987.

Μ.ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Μάλιστα, η οποία σταμάτησε, γιατί δεν μας είχαν πει, είχαν αποκρύψει, ότι δεν ήταν δεσμευμένοι αυτοί να τηρήσουν τη συμφωνία συνεχώς και έτσι, ενώ ελέγετο μέσα στη σύμβαση για 1200 βαγόνια, εσταμάτησαν στα 40.

Γ.ΠΕΤΣΟΣ: Δηλαδή μέχρι τώρα διαπιστώνουμε ότι δεν τηρήθηκε η προγραμματική συμφωνία με το Υπουργείο Εθνικής ¶μυνας, δεν τηρήθηκε η προγραμματική συμφωνία με τον Οργανισμό Σιδηροδρόμων Ελλάδος παρά μόνο εις το τέλος, το 1995 που υπεγράφη και αρχικά για 45 φορτάμαξες. Δεν απήντησε για 19 μήνες στις δικές σας εκκλήσεις το Υπουργείο Βιομηχανίας για την ενεργοποίηση όλων αυτών των χρημάτων που επρόκειτο να δοθούν από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Μ.ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Όχι μόνο. Είναι το 40% από την εταιρεία του Ναυπηγείου, το 20% είναι δάνειο.

Γ.ΠΕΤΣΟΣ: Καθώς επίσης είχατε στείλει κάποια επιστολή σε κάποιο υπουργείο, η οποία χάθηκε όταν την αναζητήσατε; Και εκεί επισημαίνατε τον κίνδυνο τα Ναυπηγεία της Ελευσίνας να κλείσουν;

Μ.ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Μάλιστα και όχι μόνο.

Γ.ΠΕΤΣΟΣ: Τι έγινε με την επιστολή αυτή, χάθηκε;

Μ.ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Δεν ξέρω τι έγινε. Στην Ελλάδα καμία αρχή δεν απαντά.

Γ.ΠΕΤΣΟΣ: Κοιτάξτε όμως σας κάνω μια ερώτηση τώρα, η οποία μπορεί να δικαιώνει αυτόν τον αφορισμό σας, ότι στην Ελλάδα καμία αρχή δεν απαντάει, αλλά θα ήθελα πραγματικά να μου απαντήσετε εάν το γνωρίζετε. Η ανεργία στη χώρα μας ήταν και είναι σε υψηλά ποσοστά. Γνωρίζετε την εποχή του 1985 και του 1984 για να πάμε πιο πίσω, αν υπήρχε επιδότηση θέσεως ανά εργάτη στη βιομηχανία; Και ποιο το ποσό της επιδότησης αυτής;

Μ.ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Δεν το ξέρω κύριε Πέτσο.

Γ.ΠΕΤΣΟΣ: Όχι παίζει ρόλο. 20.000.000 η επιδότηση στον τομέα τον επισκευαστικό, 50.000.000 για την άλλη βιομηχανία. Πού θέλει να καταλήξει κανείς με μια άλλη ερώτηση?

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτά μπορούν να δικαιολογήσουν, ή να μην δικαιολογήσουν μια τέτοια πράξη; Έφυγε ένας άνθρωπος και να είχαν δίκιο 100% να λέγανε ότι ήταν απατεώνας, ότι ήταν παλιάνθρωπος, σας λέω εγώ τώρα?

Γ.ΠΕΤΣΟΣ: Ακούστε κύριε Πρόεδρε αυτό το έχω ακούσει από σας και θα μου επιτρέψετε να πω το εξής. Εφόσον στα αναγνωστέα έγγραφα είναι οι προκηρύξεις, εφόσον θίγεται η μνήμη ενός ανθρώπου που δολοφονήθηκε, είμαι υποχρεωμένος να επαναφέρω εκείνα τα στοιχεία που δικαιώνουν την μνήμη του. Να μη το κάνω;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βεβαίως να το κάνετε. Και εσείς θα κάνετε ερωτήσεις και θα αναγνωστούν.

Γ.ΠΕΤΣΟΣ: Σας το λέω εάν είναι λάθος να σταματήσω.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Απλώς πιο συνοπτικά είπα εγώ, δεν είπα ότι είναι λάθος για όνομα του Θεού, αν σας έλεγα ότι είναι λάθος θα ήμουν εκτός των πραγμάτων, αλλά δεν είμαι όμως. Και είδατε και εγώ ρώτησα όλα αυτά τα πράγματα, αλλά δεν τα ήξερα όλα αυτά που γνωρίζετε εσείς, δεν μπορώ να τα ξέρω εγώ αυτά όλα.

Γ.ΠΕΤΣΟΣ: Γι’ αυτό βρισκόμαστε εδώ για να διευκολύνουμε τη διαδικασία.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όπως νομίζετε εσείς.

Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Ποια ήταν η άποψη κυβερνητικών στελεχών της εποχής μετά την Νέα Δημοκρατία για την επιχειρηματική σας δραστηριότητα; Σας θεωρούσαν καλούς επιχειρηματίες, σας θεωρούσαν τους Έλληνες που έφεραν τα λεφτά τους εδώ για να επενδύσουν και να προσφέρουν στον τόπο;

Σας θεωρούσαν ικανούς ανθρώπους να δικαιώσετε αυτό το οποίο πίστευαν ότι πρέπει να δικαιωθεί κανείς μέσω της ιδιωτικοποίησης;

Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Νομίζω ναι, διότι μας επροτάθησαν και άλλα ναυπηγεία.

Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Πέστε ποια.

Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Μας επροτάθη της Σύρου και μετά ο Σκαραμαγκάς.

Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Και γιατί αυτές τις προτάσεις δεν τις κάνατε αποδεκτές;

Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Είχε διάφορες συζητήσεις ο Κωστής για τον Σκαραμαγκά. Τη Σύρο δεν την κοιτάξαμε, αλλά για τον Σκαραμαγκά είχε διάφορες συζητήσεις για να τον αναλάβει μαζί με τους νυν ιδιοκτήτες τους Γερμανούς που χτίζουν τώρα τα υποβρύχια εδώ με τιμές βεβαίως υπέρογκες.

Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Γνωρίζετε αν αυτές οι συζητήσεις οι οποίες είχαν γίνει τότε, αναφέρονται μέσα στην προκήρυξη η οποία κυκλοφόρησε;

Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Ναι, υπάρχει μνεία.

Γ. ΠΕΤΣΟΣ: ¶ρα δεν χρειάζεται να σας ξαναρωτήσω που το γνωρίζετε. Πόσους εργάτες είχε το ναυπηγείο; Και τελειώνω κ. Πρόεδρε.

Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Πάνω από 2.000.

Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Ποια συμφωνία έγινε με την Ελληνική Κυβέρνηση και εις το προσύμφωνο και εις την κυρία σύμβασιν δια την διατήρηση ή μη του προσωπικού εις την επιχείρηση;

Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Ότι θα διατηρηθεί ολόκληρο το προσωπικό και δεν θα φύγει κανείς.

Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Γνωρίζετε τι ισχύει στην Ευρώπη γι’ αυτόν τον λόγο;

Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Βεβαίως.

Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Τι ισχύει;

Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Αρχίζουν από μηδενική βάση.

Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Σε ποια περίπτωση; Στην περίπτωση των ιδιωτικοποιήσεων.

Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Των ιδιωτικοποιήσεων και όπως άρχισε τώρα το ίδιο το ναυπηγείο που εμείς κλείσαμε από μηδενική βάση. Το άρχισε ο νέος και άξιος ιδιοκτήτης.

Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Σήμερα ποιος έχει το ναυπηγείο αυτό;

Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Ο κ. Ταμπουλάρης με μια εταιρεία δική του.

Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Και άρχισε από μηδέν ο καινούριος;

Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Από μηδενική θέση ως προς τους εργάτες.

Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Δηλαδή αν ήθελε τους απέλυε όλους;

Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Ναι.

Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Το έπραξε όμως αυτό; Είναι σοβαρό αυτό που λέτε.

Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Δεν προσέλαβε κανέναν. Εκείνο που έκανε, έχει την υποχρέωση σε ένα τακτό χρονικό διάστημα να προσλάβει 700 της δικής του επιλογής. Δεν ξέρω αν τους έχει προσλάβει ακόμα.

Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Σήμερα γνωρίζετε πόσο προσωπικό έχουν τα ναυπηγεία της Ελευσίνας;

Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Δεν ξέρω αν έχει τους 700 ακόμη.

Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Πάντως δεν έχει πάνω από 1.000.

Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Οπωσδήποτε όχι.

Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Εσείς γνωρίζετε ότι δεν απελύθη κανείς από την επιχείρηση αυτή των Ναυπηγείων Ελευσίνας στη διάρκεια της διεύθυνσης και της διαχείρισης από τον Κωστή Περατικό;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχω σημειώσει μόνο 100 που συνταξιοδοτήθηκαν όμως, δεν απολύθηκαν.

Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Ήταν ολιγότεροι.

Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα καταθέσω καταστάσεις που εμφανίζονται οι απολύσεις, οι οικειοθελείς παραιτήσεις και οι επαναπροσλήψεις, που αποδεικνύουν ότι δεν υπήρχε απόλυση παρά μόνο 30 ατόμων λόγω δυσχερειών όσον αφορά το παραγωγικό τους έργο.

Αυτή ήταν η επιχείρηση, η οποία δημιουργούσε προβλήματα και έπρεπε να χαθεί η ζωή ενός ανθρώπου για να αλλάξει η καθεστηκυία τάξη και η κυβερνητική πολιτική στο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων. Δεν έχω καμιά άλλη ερώτηση κ. Πρόεδρε.

Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Σας ευχαριστώ.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η κα Βόζεμπεργκ έχει τον λόγο.

Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Ναι κ. Πρόεδρε, ευχαριστώ. Κύριε Μιχάλη, ερωτηθήκατε από την Έδρα γιατί έχει σημασία επειδή οι κατηγορούμενοι ισχυρίζονται ότι υπήρξαν κάποια κίνητρα για την δολοφονία του Κωστή Περατικού, ποια ήταν τότε η περιρρέουσα εντύπωση. Δηλαδή τα δημοσιεύματα της εποχής είχαν γράψει ναι ή όχι κατά επανάληψη ότι δεν τύχατε της αρωγής της Πολιτείας;

Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Το είχαν γράψει.

Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Είχαν γράψει ποτέ ότι υπ’ ευθύνη του Ομίλου Περατικού και ιδιαίτερα του Κωστή που ήταν επικεφαλής οδηγείται αυτή η επένδυση σε ναυάγιο;

Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Όχι.

Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Κύριε Πρόεδρε, στο σημείο αυτό σας δίνω αναγνωστέο, επειδή ρωτήσατε κατ’ επανάληψη, δημοσίευμα της «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ› Φεβρουάριος 1995, του ειδικού οικονομικού αναλυτή του Δημήτρη Καπράνου τον οποίον έχουμε προτείνει και ως μάρτυρα στο Δικαστήριο σας. Διότι σας ενημερώνουμε ότι προς διευκόλυνση από αυτούς που προτείνουμε θα παραιτηθούμε, θα εξετάσουμε μόνο τον κ. Καπράνο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ό,τι θέλετε.

Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Το οποίο απλώς έτσι για τα πρακτικά σε ένα σημείο λέει ότι φαίνεται ότι κάποιοι δεν επιθυμούν τον εκσυγχρονισμό.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δώστε το να το διαβάσουμε.

(Διαβάζει)

«Φαίνεται όμως ότι κάποιοι δεν επιθυμούν τον εκσυγχρονισμό των Ναυπηγείων Ελευσίνας κι αυτοί από άγνοια ή από πρόθεση προσπαθούν να παρεμβάλουν εμπόδια στην υλοποίηση του προγράμματος. Τα Ναυπηγεία Ελευσίνας κλείνουν.

Ο Όμιλος Περατικού έχει καταστήσει σαφή την πρόθεση του αυτή και είναι απόλυτα θεμιτή. Δεν μπορώ να ανανεωθώ, δεν μπορώ να κερδίσω, έχασα όσα έχασα και αποχωρώ. Μια απλή και λογική σκέψη στον χώρο των business.

Καλείται λοιπόν η Κυβέρνηση, μάλλον η Ελλάδα, να αποφασίσει: επιθυμεί ή όχι να υπάρχει ανταγωνιστική ναυπηγική βιομηχανία; Η επιλογή ανήκει στην Κυβέρνηση και οι συνέπειες στους πολίτες›.

Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Σας ρωτώ λοιπόν κ. Περατικέ στο σημείο αυτό. Αν η Πολιτεία είχε υλοποιήσει τις προγραμματικές συμβάσεις για τις οποίες ερωτηθήκατε από τον κ. Πέτσο κι αν είχε υλοποιήσει την ήδη προεγκριθείσα δαπάνη για τον εκσυγχρονισμό του τεχνολογικού εξοπλισμού, υπήρχε περίπτωση αυτή η επένδυση να μην είχε ευδοκιμήσει;

Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Καμία. Θα πήγαινε μπρος.

Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Αναφορικά με τους κατά την Οργάνωση απολυθέντες εργαζόμενους των ναυπηγείων και καθ’ ημάς μη απολυθέντες, ένα αντικειμενικό γεγονός, υπήρξε έστω και ένας εργαζόμενος μετά την αναστολή της λειτουργίας των ναυπηγείων που να διαμαρτυρηθεί είτε δημόσια είτε ιδιωτικά για τον ρόλο του Κωστή Περατικού πάνω στην επένδυση;

Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Κανείς. Και στην κηδεία του ήμουν περήφανος γιατί ήταν εκατοντάδες εργατών.

Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Εκατοντάδες εργατών από τα ναυπηγεία στην κηδεία του.

Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Μάλιστα.

Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Στο σημείο αυτό θέλω να σας ρωτήσω ποια ήταν η οικονομική σας εξέλιξη μετά την αναστολή της λειτουργίας. Δηλαδή μετά το ’95 και μέχρι το ’97, 2 χρόνια μετά που δολοφονήθηκε ο Κωστής Περατικός.

Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Καταστρεπτική.

Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Τη στιγμή της δολοφονίας του Κωστή Περατικού, δηλαδή τον Μάιο του ’97, 2 χρόνια μετά, σε ποια οικονομική κατάσταση βρισκόταν το θύμα;

Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Μηδενική.

Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Πόσα δικαστήρια κάνατε στα οποία αιμορραγήσατε και οικονομικά από το ‘95 μέχρι το ’97;

Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Διάφορες πωλήσεις έργων τέχνης και ότι άλλο είχα. Υπεστήριξα εκατόν είκοσι τόσες δίκες, μελών του Συμβουλίου του Ναυπηγείου, γιατί είχε φύγει και ο Κωστής και το εθεώρησα καθήκον μου βέβαια με καταστρεπτικά αποτελέσματα. Όλα ότι ήταν, όποτε υπήρχε καταγγελία για κάποιον, αναγκάστηκα να είμαι εκεί.

Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Σήμερα ποια είναι ποια είναι η περιουσιακή σας κατάσταση κύριε Περατικέ;

Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Είναι πολύ άσχημη, μου έχουν εκποιήσει όλα τα περιουσιακά μου στοιχεία στην Ελλάδα. Όλα.

Ε.ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Εξηγήστε γιατί στο Δικαστήριο, είχατε εγγυηθεί προσωπικά για τα δάνεια που «κατηγορείστε› από την προκήρυξη ότι βάλατε στην τσέπη;

Μ.ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Εμείς κάναμε δάνειο από όμιλο τραπεζών με ηγέτιδα την CITIBANK την αμερικανική τράπεζα και εκλήθην να τα εγγυηθώ ώστε να πάρουμε κάτι παραπάνω. Και ήξερα ότι και αυτά ήταν λίγα όταν είδα την κατάσταση του ναυπηγείου εγώ. Αλλά ήταν τέτοιες οι ζημίες, ώστε κατάπιε αυτά, κατάπιε 20.000.000 εν όλω της εταιρείας δολάρια όχι δραχμές. Και μετά βεβαίως μου εκποίησαν κάθε περιουσιακό στοιχείο που είχα εγώ και ακόμα εκποιούν και του Κωστή το τελευταίο του τώρα, που είναι η κατοικία της οικογενείας μας.

Ε.ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Ερωτηθήκατε προηγουμένως, γιατί καταθέσατε για πολιτική σκοπιμότητα και αυτό σε κάποιο βαθμό ερευνήθηκε. Είναι δεδομένο ότι η πολιτεία δεν σας βοήθησε και κάθε άλλο παρά συνέδραμε στην υλοποίηση των προγραμματικών συμφωνιών. Στην διάδοχο κατάσταση, τον κ. Ταβουλάρη, με το 1/3 των εργαζομένων το βοήθησε η πολιτεία, αν γνωρίζετε, και πώς;

Μ.ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Όχι. Μόνο άλλαξε όλες τις συμβάσεις, άλλαξε τα πάντα, έδωσε πέντε φορές εκείνα που είχε ζητήσει ο Κωστής και του τα αρνήθηκαν.

Ε.ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Όταν λέτε πέντε φορές, εννοείτε και τα χαμηλότερα δάνεια χωρίς προσωπικές εγγυήσεις;

Μ.ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Βεβαίως. Μα αυτό είναι σε κάθε ιδιωτικοποίηση.

Ε.ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Ναι αλλά εσείς εγγυηθήκατε προσωπικά κύριε Περατικέ?

Μ.ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Και όχι μόνο, την δεύτερη φορά η προκαταβολή ήταν ένα δισεκατομμύριο, που ένα δισεκατομμύριο σήμερα, δεν είναι τα ίδια δολάρια που δώσαμε εμείς τότε.

Ε.ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Οι κατηγορούμενοι για την δολοφονία του Κωστή Περατικού που όπως φάνηκε μέχρι στιγμής εδώ για τα στοιχεία, κάποια στοιχεία που περιλαμβάνουν στις προκηρύξεις, πρέπει να είχαν δει, ή να είχαν στα χέρια τους συμβάσεις, δεν είχαν κατ’ ανάγκη και τους όρους αυτούς που μας καταθέτετε; Δηλαδή δεν εγνώριζαν ότι οι Περατικοί έχουν εγγυηθεί με την προσωπική τους περιουσία για την επένδυση που κάνουν;

Μ.ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Κοιτάξτε, διαβάζει κανείς ότι θέλει να διαβάσει και το ερμηνεύει όπως θέλει να το ερμηνεύσει. Και δρα, για διαφορετικούς λόγους πολλές φορές. Και εγώ δεν πιστεύω αυτά τα παραληρήματα που γράφουν τα ασυνάρτητα.

Ε.ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Ερωτηθήκατε από τον κ. Εισαγγελέα και είναι βέβαιο ότι όλοι παράγοντες εδώ διακονούμε την αλήθεια, ή τουλάχιστον προσπαθούμε να την ερευνήσουμε σε βάθος. Σας ρωτώ κύριε Περατικέ, υπάρχει ένας άνθρωπος που σας τηλεφώνησε και σας είπε χωρίς να το γνωρίζετε, ότι είδα εγώ τους δράστες της δολοφονίας του γιου σας κύριε Περατικέ, και πείτε μου τι να κάνω; Και τον παροτρύνατε να πάει στο κ. Ζερβομπεάκο να δώσει κατάθεση και ποιος είναι αυτός;

Μ.ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Δεν μου τηλεφώνησε, ήρθε να με δει. Και μου είπε, συγνώμη που δεν σας έχω μιλήσει μέχρι τούδε, αλλά εγώ ήμουν δυο μέτρα μακριά με ένα φίλο μου περπατούσα, όταν έγινε η δολοφονία του γιου σας. Γύρισα, τους είδα και τους φωτογράφησα, τους θυμούμαι καλά.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Με την μνήμη τους φωτογράφησε.

Μ.ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Ακριβώς. Και τον παρακάλεσα να καταθέσει. Πήγε στον Ανακριτή και κατέθεσε, ότι δεν θέλει να αναμιχθεί με κανάλια και με τέτοια. Εδώ διακρίνω κύριε Πρόεδρε ότι υπάρχει φόβος.

Ε.ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Πείτε το όνομά του κύριε Περατικέ.

Μ.ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Δεν θα ήθελα, όχι.

Ε.ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Κύριε Εισαγγελεύ, μπορεί να ζητήσουμε και να κρίνει το Δικαστήριό σας ότι ο άνθρωπος αυτός, την στιγμή που έδειξε την ευαισθησία ως πολίτης, να τηλεφωνήσει στον πατέρα του θύματος, να του πει ότι γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα και προσέρχεται στον Ανακριτή και δεν καταθέτει, γιατί δε θέλει η κατάθεσή του – όπως δηλώνει – να γίνει βορά των καναλιών, μπορεί εσείς να κρίνετε, ότι στο Δικαστήριό σας ενδεχομένως να δώσει ένα φως στην αλήθεια και γι’ αυτό τον ρώτησα τον κ. Περατικό.

Μ.ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Δεν είναι ο πρώτος και μόνον, που εθελουσίως ήρθαν και μου είπαν και μου λένε, δεν πρόκειται να καταθέσουμε, έχουμε παιδιά.

Ε.ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Κύριε Πρόεδρε, το ότι δεν υπάρχει φόβος στους μάρτυρες, είναι ένα στοιχείο που θα πρέπει να το δούμε. Στην υπόθεση Περατικού κύριε Πρόεδρε, ήταν 100 μάρτυρες παρόντες. 98 έχουν προανακριτικά εξεταστεί και δεν κλήθηκε κανείς στην ανάκριση και όσοι εκλήθησαν δεν εγνώριζαν και δεν μπορούσαν να αναγνωρίσουν τίποτα.

Επειδή ειπώθηκε μια εκτενής συζήτηση για τον φόβο των μαρτύρων, χωρίς να υπονοώ τίποτα. Όμως είναι ένα υπαρκτό μέγεθος που θα πρέπει να απασχολήσει το Δικαστήριό σας ως προς τους αυτόπτες. Γιατί εδώ κατηγορούνται 4, σύμφωνα με το βούλευμα, 3 είπε ο κ. Περατικός, εμείς είμαστε αρμόδιοι να συμβάλουμε να αναδειχθεί η αλήθεια, αλλά πρέπει να είναι φυσικά πρόσωπα και κάποιος πρέπει να τους δείξει.

Μ.ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Μη ξεχνάτε ότι ο άνθρωπος που τους είδε πολύ πολύ καλά και καθαρά και το είπε στη τηλεόραση, ο ιδιοκτήτης του γκαράζ, δέκα μέτρα από τον τόπο της δολοφονίας, την άλλη μέρα είχε πυροβολισμούς στο αυτοκίνητό του.

Ε.ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Το όνομά του κ. μάρτυς.

Μ.ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Δεν το θυμάμαι.

Ε.ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Το έχουμε εμείς στη κατάθεση θα σας το πούμε. Ο κ. Κυριακού νομίζω ότι έχει κληθεί από τον κ. Εισαγγελέα.

Μ.ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Πυροβόλησαν το αυτοκίνητό του την επόμενη ημέρα.

Ε.ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Κύριε Πρόεδρε στο σημείο αυτό εμείς παρακαλούμε να κληθούν ως μάρτυρες, η κα Γεωργιοπούλου, έχει δώσει προανακριτικά κατάθεση εκ δέκα σελίδων, με πλήρη περιγραφή και φωτογράφηση των δραστών, οι οποίοι παρακολουθούσαν την οικία Κωστή Περατικού και οι οποίοι είχαν και συνομιλία μαζί της.

Στον Ανακριτή βέβαια δεν ανεγνώρισε κανέναν, αλλά εμείς θέλουμε να πιεστεί, ως πολίτης υπεύθυνος αυτή η γυναίκα να έρθει στο Δικαστήριο, στη κρίση σας το θέτουμε. Και θέλουμε να κληθεί και σ’ αυτό εσείς βεβαίως θα το κρίνετε, ο κ. Χειλογιάννης που ήταν ο ταξιτζής που είδε από κοντά και δεν έχει κληθεί στον Ανακριτή, έδωσε προανακριτικά δέκα σελίδες κατάθεση, δεν κλήθηκε στον κ.Ζερβομπεάκο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γι’ αυτόν ναι, αλλά ο άλλος που πήγε στον Ανακριτή που τους είχε δει στην τηλεόραση?

Ε.ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Ο κ. Μπεζεντάκος είναι αυτός για τον οποίον ερωτήθηκε ο κ. Περατικός.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ένας ο οποίος θα μπορεί να εισφέρει κάτι στη διαδικασία, είτε υπέρ, είτε κατά.

Ε.ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Κύριε Πρόεδρε εμείς προσδοκούμε, στην ασφάλεια που προσφέρει το Δικαστήριο, κάποιοι που στον Ανακριτή φοβήθηκαν αποδεδειγμένα να καταθέσουν, εδώ να λυθεί η γλώσσα τους.

Γιατί αντιλαμβάνεστε, ότι όταν ένας μάρτυρας προανακριτικά και μιλάμε για μια δολοφονία που ήταν πριν 5 χρόνια, όχι πριν 20 ούτως ώστε να έχουν τόσο αλλοιωθεί οι κατηγορούμενοι και να μην τους αναγνωρίζει, όταν περιγράφει ο μάρτυρας σε δέκα σελίδες, εντελώς φωτογραφικά τους δράστες και στον Ανακριτή είναι εμφανές ότι φοβάται, εμείς ελπίζουμε ότι στο Δικαστήριό σας ενδεχομένως να θέλει να βοηθήσει στην ανάδειξη της αλήθειας. Και γι’ αυτό τους προτείνουμε. Τον κ. Σκυλογιάννη, την κα Γεωργιοπούλου και τον κ. Μπεζεντάκο και τον κ. Κυριακού που ήταν ο θυρωρός που λέει ο κ. Περατικός.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για όλους αυτούς; Πείτε τουλάχιστον δυο τους κυριότερους. Γιατί όσους έχουμε φέρει τελικά δεν μας εισέφεραν πολλά πράγματα.

Ε.ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Κύριε Πρόεδρε και μόνο η εισφορά του φόβου στο Δικαστήριο αυτό, για μας είναι επιχείρημα για τις αγορεύσεις μας και για την αλήθεια.

Ι.ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Θα έπρεπε απλά να διαβάσετε την κατάθεση που επικαλείστε στον Ανακριτή, που ο άνθρωπος λέει ότι φοβάται.

Ε.ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Γιατί φωνάζετε;

Ι.ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Γιατί δεν λέτε την αλήθεια. Γιατί έχετε ένα έγγραφο μπροστά σας που δεν το διαβάζετε. Που λέει, ότι δεν θέλω η κατάθεσή μου να γίνει βορά στα κανάλια. Ποιος έφτιαξε το κλίμα στα κανάλια; Οι κατηγορούμενοι το έφτιαξαν το κλίμα; Τον κανιβαλισμό φοβάται των καναλιών, αυτό που κανιβάλισε και τους κατηγορούμενους, αυτό φοβάται ο μάρτυρας και το αποκρύπτετε αυτό το στοιχείο.