Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Κύριε μάρτυς η ερώτησή μου όμως είναι πως συμβιβάζεται η συμφωνία αυτή αγοράς από τον όμιλο Περατικού των ναυπηγείων της Ελευσίνας με τέτοιους όρους παραγγελιών, εξασφαλίσεως επιδοτήσεων, εξασφαλίσεων χαρίσματος χρεών με το πιστεύω σας για την ελεύθερη οικονομία.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Τονίζεται την εξασφάλιση παραγγελιών. Δεν είχαμε υποσχέσεις για πλοία, εκείνο που υπήρχε ήταν μια σύμβαση για 1.200 βαγόνια και τόνισα ότι αυτό ήταν ψεύτικο, όπως τα άλλα.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Ναι αλλά ξέρετε εμείς οι απλοί άνθρωποι έχουμε μάθει ότι στην Ελλάδα η οικονομία λειτουργεί με κρατικές ενέσεις και εσείς ως υπέρμαχος της ελεύθερης οικονομίας, ουσιαστικά παραπονείστε γιατί το κράτος δεν τήρησε την συμφωνία του να κάνει αυτές τις ενέσεις βιωσιμότητας στις επιχειρήσεις σας. Δεν νομίζετε ότι είναι αντιφατικό;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Εάν εσείς ονομάζετε ένεση μια σύμβαση που λέει ότι ένα εργοστάσιο θα φτιάξει 1.250 βαγόνια και τη λέτε ένεση, δεν ξέρω. Γιατί είναι ένεση;
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Να σας πω γιατί. Εάν θέλω να αγοράσω 1.200 βαγόνια βγαίνω στην αγορά και λέω ποιος θα μου τα δώσει. Συμβατική υποχρέωση του κράτους για αποκλειστική ανάθεση της παραγγελίας στα ναυπηγεία Ελευσίνας, είναι ένεση βιωσιμότητας. Σαφέστατα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Βλάχο, το κράτος έχει πίσω του και 2.000 τόσους εργάτες και δεν θέλει την Τράπεζα κάποια στιγμή να την απολύσει και να την παρατήσει.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Σας έχω πολλές φορές θαυμάσει για τις ερωτήσεις σας και πραγματικά μου πήρατε την ερώτηση από το στόμα.
Να σας πω κάτι κ. μάρτυς. Τελικά εσείς μιλήσατε για εξαπάτηση εκ μέρους του κράτους. Εγώ συμφωνώ μαζί σας. Είπατε επίσης ότι ο τελικός αγοραστής αυτής της κρατικής επιχείρησης δεν δεσμεύτηκε, ξεκίνησε από μηδενική βάση να προσλάβει παρά μόνο 700 της επιλογής του και αν θα ήθελε.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Σε ένα τακτό χρονικό διάστημα.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Τελικώς κ. μάρτυς εσείς δηλώνετε εξαπατημένος. Το κράτος δεν ξέρω τι έκανε και τι κέρδισε. Τους εργάτες τους θεωρείτε εξαπατημένους;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Οι εργάτες είχαν μάθει κάτι εκεί μέσα που ήταν τελείως ασύμφορο για τη δουλειά που έκαναν. Όταν ο μέσος όρος δηλαδή εργασίας είναι 2,4 ώρες στις 8, όταν οι διάφορες ειδικότητες χωρίζονται κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να εργάζονται 2 εργάτες και να τους κοιτάνε οι 8 και πολλές φορές να κάθονται πολλοί και οι άλλοι να παίρνουν υπερωρίες αυτό δεν είναι υγιές για την επιχείρηση και μια επιχείρηση είτε κρατική, είτε ιδιωτική, δεν πάει καλά αν δεν είναι υγιής. Δεν ξέρω αν σας απαντώ.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Μου αρκεί η απάντησή σας. Όταν το κράτος διαπραγματευόταν με τον όμιλο Περατικού την πώληση των ναυπηγείων Σκαραμαγκά είχε σαν κυρίαρχο στόχο όπως εσείς δηλώσατε ότι είχατε το κέρδος και πολύ σωστά. Βεβαίως για ποιο λόγο να ανακατευτείτε με αυτή την υπόθεση;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Τι είπατε;
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Εσείς δηλώσατε ως επιχειρηματίας ότι αναλάβατε τη διαπραγμάτευση με το κράτος της αγοράς των ναυπηγείων διότι προσδοκούσατε μεσοπρόθεσμα ίσως, κέρδος. Το κράτος τι στόχο είχε;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Ξέρετε, μου κάνετε ερωτήσεις παραπλανητικές λιγάκι. Διότι μου λέτε ότι ο μόνος μου σκοπός ήταν αυτός. Όχι κ. Βλάχο. Ήθελα να γυρίσω στην Ελλάδα και να κάνω καλό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας υπενθυμίζω ότι είπε ότι όπως είναι η ελληνική ναυτιλία η πρώτη στον κόσμο, θα έπρεπε να ανυψωθεί κάπως κι αυτό που λέγεται ναυπηγείο, που είναι η παραγωγική πλευρά.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Για να λάβω υπόψη αυτή ακριβώς την βελτίωση, δεν μίλησα για άμεσο κέρδος, τη λεγόμενη αρπαχτή. Μίλησα για μεσοπρόθεσμη προοπτική.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και αυτό το δέχτηκε.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Τελικώς το κράτος είχε στις διαπραγματεύσεις στόχο τι; Να πετύχει το δυνατό υψηλότερο τίμημα για την αγορά ή να εξασφαλίσει τις θέσεις εργασίας;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Το κράτος είχε στα χέρια του μια άκρως αποτυχημένη δουλειά διότι δεν τη διαχειρίζεται σωστά. Όταν λέμε κράτος –σας αρέσει η έκφραση- είναι οι ιδιοκτήτριες τράπεζες οι οποίες ήταν κρατικές. Αυτές οι οποίες είχαν μια τεράστια αποτυχία στα χέρια τους που κόστιζε στον ελληνικό λαό αφάνταστα ποσά και ζήτησαν πρώτον να την ξεφορτωθούν, δεύτερον να πάρουν το καλύτερο τίμημα και τρίτον να εξασφαλίσουν βεβαίως εις το αζημίωτο και τους εργάτες.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Είστε ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Δεν είμαι, ήμουν.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Λόγω ηλικίας πλέον.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είναι λόγω ηλικίας.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Νομίζω ότι αν ήσασταν πιο νέος θα είχατε την ικανότητα να γίνεται ξανά δέκα φορές. Αυτό εννοώ.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Ελπίζω να μην επαναλάβετε τη φράση του κ. Αγιοστρατίτη ότι θα θέλατε να αλλάξουμε θέση. Δεν μιλώ για την ηλικία.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Τελικώς από όλη αυτή τη συμφωνία η οποία δεν τηρήθηκε, εσείς έχετε την εντύπωση ότι υπήρχε μια εμπάθεια των τότε εκπροσώπων του κράτους προς την οικογένειά σας; Γιατί να μην τηρηθούν αυτά και γιατί να αλλάξουν όλα τα πλαίσια της συμφωνίας στον επόμενο αγοραστή; Γιατί ο Περατικός ειδικά;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Έχω το μέσο όρο της παρανοϊκότητας όχι παραπάνω. Έτσι πιστεύω ότι θέλησαν να ξεφορτωθούν μια αποτυχημένη δουλειά, βρήκαν τον πρώτο που ήρθε εκεί εθελοντής και την πήρε και αυτός έλαχε να είμαι εγώ. Δεν είχαν τίποτε ιδιαίτερα εναντίον μου.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Να έρθω σε κάτι άλλο. Είπατε και σας επαναλαμβάνω να σας το θυμίσω σε μια αποστροφή του λόγου σας κατά την κατάθεσή σας και τις ερωτήσεις του κ. Προέδρου ότι ο ελληνικός λαός είναι ένας οξύινος λαός, ικανός για προτροπή και ότι χρειάζεται μια έννομη κοινωνία ως προϋπόθεση για να αναπτυχθεί. Το επιβεβαιώνετε;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Απόλυτα.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Σημαίνει δηλαδή ότι δεν υπάρχουν αυτές οι προϋποθέσεις σήμερα στην Ελλάδα.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Χωρίς πολύ βελτίωση.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Η έννομη κοινωνία αυτή από ποιον αμφισβητείται; Δηλαδή ποιος δεν βοηθάει να εδραιωθεί; Είναι η νοοτροπία του ελληνικού λαού ή είναι η νοοτροπία του ελληνικού κράτους;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Πρώτοι και καλύτερο το μάτσο που κάθονται εδώ πέρα!
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είδατε; ¶μα ρωτάτε τέτοια, θα σας απαντήσει τέτοια! Είναι πονεμένος άνθρωπος και πολύ ώρα κάθεται και ακούει από εδώ και από εκεί.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Εγώ όμως θα επιμείνω λίγο ακόμη. Πιστεύετε ότι αυτοί που κάθονται εδώ είναι αυτοί που πραγματικά υπονομεύουν το κράτος και την προκοπή του ελληνικού λαού;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Κάνουν τα πάντα. Το χειρότερο είναι να μην σέβεσαι τα ανθρώπινα δικαιώματα. Όταν το ιερότερο ανθρώπινο δικαίωμα είναι η ζωή και δεν τη σέβονται και σκοτώνουν, όπως σκότωναν, μάλιστα.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Εσείς δηλαδή μιλήσατε για αφερεγγυότητα των φορέων του κράτους. Το είπατε. Σας εξαπάτησαν. Μιλήσατε για ελλείψεις εννόμων προϋποθέσεων της κοινωνίας που θα βοηθούσαν την ανάπτυξη του ελληνικού λαού που το αξίζει και έρχεστε και μου λέτε?
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Συγχρόνως κ. Βλάχο κάλεσα να βοηθήσουμε όλοι να βελτιωθεί η δική μας η Δημοκρατία, που την έχουμε έτσι με ελαττώματα για πρώτη φορά, σχεδόν 30 χρόνια. Είναι όνειδος για την Ελλάδα και δεν το αξίζει.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Να σας κάνω μια πολύ ευθεία ερώτηση και σας παρακαλώ να μου απαντήσετε. Ανθρώπους οι οποίοι πιθανώς συμμερίζονται τις ίδιες απόψεις για το κράτος και την κοινωνία με εσάς και επιλέγουν άλλους δρόμους για να αντιδράσουν γι’ αυτούς τους ανθρώπους έχετε κατανόηση;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Κατανόηση έχω για τους ανθρώπους που είναι έννομοι. Για τους ανθρώπους μόνο σαν κι εκείνους. Θα σας πω κάτι. Έχω απέραντη θλίψη αυτή τη στιγμή γι’ αυτούς τους ανθρώπους.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Το καταλαβαίνω.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Δεν έχω κανένα ίχνος εκδίκησης. Μου δίδετε την ευκαιρία να κάνω μία ευχή. Σε όσους έχουν παιδιά –και ξέρω ότι μερικοί έχουν παιδιά- να μην έχουν την ατυχία να αντιμετωπίσουν ανθρώπους σαν τους γονείς τους και τους συντρόφους τους, όπως είχε την ατυχία ο γιος μου να τους αντιμετωπίσει. Μια δεύτερη ευχή: ο Θεός να φωτίζει αυτά τα παιδιά να μην ακολουθήσουν το δρόμο των γονιών τους.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Δεκτή η ευχή σας. Θα τελειώσω δυστυχώς με μια ερώτηση που ίσως την εκλάβετε λίγο αρνητικά. Δεν έχετε κατανόηση και ίσως για πάρα πολύ κόσμο να είναι κατανοητό αυτό, ασχέτως αν δεν είναι όλοι που συμμερίζονται τις απόψεις σας, για ανθρώπους που διαλέγουν αυτό τον τρόπο για να αντιδράσουν σε μια κατάσταση.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Ποιον τρόπο;
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Τον ένοπλο. Την ένοπλη βία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν περιμένετε έναν άνθρωπο ο οποίος από την ένοπλη βία στερήθηκε ό,τι πολυτιμότερο είχε, να σας δικαιώσει, λυπάμαι πάρα πολύ!
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Να μην λυπάστε διότι δεν με καταλάβατε και με παρεξηγείτε και δεν ξέρω αν το κάνετε εσκεμμένα. Δεν έχω καμία τέτοια πρόθεση. Δηλώνω ότι σέβομαι την άποψη του κ. μάρτυρα ότι δεν αποδέχεται σαν τρόπο αντίδρασης σε μια κατάσταση την οποία κι ο ίδιος κρίνει ως πάρα πολύ προβληματική -για να μην χρησιμοποιήσω άλλους χαρακτηρισμούς- το δρόμο που διάλεξαν οι κατηγορούμενοι.
Η τελευταία ερώτησή μου είναι: εσείς που κάνετε όλη αυτή την κριτική στην κοινωνία και που πολύ σωστά την κάνετε, οι κατηγορούμενοι έκαναν αυτό που έκαναν, εσείς τι κάνατε για να αλλάξετε την κοινωνία;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Εγώ προσπαθώ όσο μπορώ και προσπάθησα όλη μου τη ζωή. Αλλά θέλω να σας πω: έχετε εσείς κατανόηση προσωπικώς γι’ αυτό τον τρόπο τους; Αποδέχεστε εσείς αυτό τον τρόπο προσωπικώς;
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Εγώ δεν καλούμαι να απαντήσω σε αυτές τις ερωτήσεις.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι ρητορική η ερώτηση πάντως και δεν χρειάζεται απάντηση.
Ελάτε κι εσείς.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε μάρτυς αφού κι εγώ σας εκφράσω την λύπη μου και με σεβασμό στον πόνο που έχετε ως γονιός, θα ήθελα να διευκρινίσουμε δυο τρία σημεία από την κατάθεσή σας. Δεν είχα σκοπό να σας ρωτήσω, αλλά θα ρωτήσω κατ’ αρχήν σχετικά με αυτό που είπατε για τον ταβερνιάρη που σας διηγήθηκε κάτι.
Εσείς ζείτε στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό κυρίως; Με ενδιαφέρει σε εκείνο το διάστημα ’95 - ’96 – ’97.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Στο εξωτερικό τότε, αλλά επισκεπτόμουν την Ελλάδα συχνά. Συνήθως πηγαίνω στους Λειψούς κάθε 9μερα της Παναγιάς 22 – 23 Αυγούστου για να προσκυνήσω και στην τελευταία μου επίσκεψη είδα και την ιδεολογική βίλα, τη ροζ, η οποία δεσπόζει σε όλο το χωριό.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν θα σας ρωτήσω γι’ αυτό. Θα ήθελα να μου πείτε αν επίσης ο άλλος σας γιος, ο Νίκος Περατικός και ο μικρότερος γιος σας ο Αντώνιος Περατικός αν ζουν στην Ελλάδα ή ζουν στο εξωτερικό.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Ο ένας είναι έξω, ο άλλος είναι εδώ.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Αναφέρομαι στην περίοδο ’95 – ’96 – ’97.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Έξω.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Γιατί αυτό προκύπτει και από τις καταθέσεις που έχουν δοθεί από όλους. Ζουν στο εξωτερικό.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Μάλιστα.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Επίσης θα ήθελα να μου διευκρινίσετε και το εξής αν το θυμάστε: αναφέρομαι στο συχωρεμένο το γιο σας τον Κωστή Περατικό. Ζούσε στην Ελλάδα ή ζούσε στο εξωτερικό από το ’95 έως το ’97;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Και εδώ και εκεί.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Υπάρχει κατάθεση η οποία έχει δώσει και του μικρότερου γιου σας, που λέει μετά την παράδοση των ναυπηγείων, αποχώρησε και ζούσε στο Λονδίνο. Από το ’95 δηλαδή ζούσε στο Λονδίνο.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Ήταν συντετριμμένος, ήρθε εκεί και μετά ζήτησε και γύρισε εδώ.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Γύρισε το Μάρτιο του ’97. Είναι ακριβές αυτό; Διότι αυτό γράφει η κατάθεση και μπορώ να σας το αναγνώσω. Γύρισε το Μάρτιο του ΄97.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Ναι αλλά εν τω μεταξύ έκανε κι άλλα ταξίδια, τρίμηνα, δίμηνα κλπ.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Έκανε κάποια ολιγοήμερα ταξίδια για να δει τους γιους του, να δει τα παιδιά του. Επίσης και η εν διαστάσει σύζυγός σας, η μητέρα του συχωρεμένου Κωστή η κα Σοφία Περατικού ζει και αυτή στο εξωτερικό;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Ζει στο εξωτερικό.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Όταν έρχεται από τις διακοπές της που έρχεται κάθε καλοκαίρι σε ποιο νησί ζει;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Στη Σάμο.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Μπορείτε να μου πείτε ποιο μέλος της οικογένειάς σας μπορεί να έχει συνφάγει με τον κ. Γιωτόπουλο; Διότι όλοι από τις καταθέσεις σας ζουν στο εξωτερικό. Ποιο μέλος της οικογένειάς σας μπορεί να έχει συνφάγει με τον κ. Γιωτόπουλο;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Το καλοκαίρι εδώ.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Σε ποιο καλοκαίρι αναφέρεστε;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Τα καλοκαίρια πάντοτε έρχονται μέλη της οικογένειάς μου για μεγάλο χρονικό διάστημα στα νησιά μας. Στην Πάτμο ο Κωστής είχε νοικιάσει σπίτι, όπως σας είπα. Δεν αποκλείεται να είναι έτσι. Δεν ξέρω.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ προσπαθώ να διευκρινίσω αυτή ακριβώς την αναφορά την οποία κάνατε, έστω κι αν είναι ασαφής και αόριστη και δεν έχει συγκεκριμένα στοιχεία. Προσπαθώ να το διευκρινίσω από τα στοιχεία της δικογραφίας και βλέπω ότι σχεδόν όλη η οικογένειά σας ζει το περισσότερο καιρό στο εξωτερικό, δεν ζει στην Ελλάδα.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Το καλοκαίρι για μεγάλα χρονικά διαστήματα, ή ο ίδιος ο Κωστής ή η οικογένειά του, ή οι άλλοι μου οι γιοι πάνε στα ελληνικά νησιά.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Εσείς το όνομα Γιωτόπουλος ή το όνομα Οικονόμου πότε το ακούσατε για πρώτη φορά στη ζωή σας;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Όταν συνελήφθη.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Πριν δεν το είχατε ακούσει, έτσι δεν είναι;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Δεν το είχα ακούσει.
Κ.ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ως προς αυτό δεν θέλω άλλη ερώτηση να σας κάνω. Μια τελευταία ερώτηση θα ήθελα να σας κάνω μόνο για την διευκρίνιση των τοποθετήσεων σας σε σχέση με όσα γενικά καταθέσατε. Ήσαστε προσωπικός φίλος του πρώην Πρωθυπουργού του κ. Κωνσταντίνου Μητσοτάκη; Επειδή το λέει στην κατάθεση ο γιος σας Αντώνιος, ο μικρός.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Γνωρίζω τον κ. Μητσοτάκη.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Είχε γίνει από τον τότε Πρωθυπουργό - διότι όταν έγινε η συμφωνία για την αγορά των ναυπηγείων έγινε το 1992 με Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, υπήρξε μεταβολή κυβερνητική το ΄93, οι εκλογές έγιναν και υπήρξε κυβερνητική μεταβολή - όταν σας ζητήθηκε να αναλάβετε τα ναυπηγεία σας ζητήθηκε και προσωπικά από τον τότε Πρωθυπουργό τον κ. Κωνσταντίνο Μητσοτάκη;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Δεν μου ζητήθηκε, με συνεχάρη. Εγώ όμως πριν διαπραγματευτεί ο Κωστής έστειλα ένα τηλεγράφημα στον Πρωθυπουργό της χώρας και παρακαλούσα να γίνει με διαφάνεια και να είναι σωστή η πώληση των ναυπηγείων.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Επειδή έχετε αναφέρει κατά κόρον ότι έχετε εξαπατηθεί, αυτό προσπαθώ να αντιληφθώ κι εγώ, ότι έχετε εξαπατηθεί ενώ είναι προσωπικός σας φίλος νομίζω ο κ. Μητσοτάκης. Από ποιον εξαπατηθήκατε δηλαδή; Για να καταλάβω.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Σας είπα ότι γνωρίζω τον κ. Μητσοτάκη. Έστειλα ένα τηλεγράφημα στον Πρωθυπουργό της χώρας ζητώντας πλήρη διαφάνεια και κανονική πώληση αν εμείς πηγαίναμε μπρος και έμεινε το πράγμα εκεί. Και μετά με συνεχάρη.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ πολύ, δεν θέλω τίποτα άλλο.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Παρακαλώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Ραχιώτης έχει το λόγο.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Ένα – δύο θέματα θέλω μόνο να διευκρινίσουμε. ¶κουσα με προσοχή τη θέση σας και τη στάση σας απέναντι στη συμπεριφορά του κράτους, είτε μέσω των Τραπεζών, είτε ευθέως, σ’ αυτή την επένδυση που προσπαθήσατε να κάνετε εδώ. Είπατε κιόλας συγκεκριμένα ότι εξαπατηθήκατε κιόλας. Αυτή την έκφραση χρησιμοποιήσατε.
Θέλω να πω, αντιστρόφως η θέση της άλλης όχθης, του αντισυμβαλλόμενου σας, ποια ήταν για το κλείσιμο του ναυπηγείου, για την επιστροφή του ναυπηγείου το ’95;
Υπήρξε κατακραυγή αυτής της κίνησης σας; Και εννοώ από τα δημόσια πρόσωπα, δεν εννοώ από κάποιον τυχαίο δημοσιογράφο ή έναν τυχαίο πολίτη. Από αυτούς που είχαν ικανότητα λήψης αποφάσεων ή έκφρασης της κυβερνητικής βούλησης. Ποια ήταν η θέση τους; Αυτό θέλω να διευκρινιστεί.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Υπήρξε κατακραυγή. Αφού δεν εδέχοντο να μας δουν για να τους εκθέσουμε τα διάφορα προβλήματα τα οποία ήσαν βασικά και φαίνεται και από την καταστροφή. Όταν παραδώσαμε το ναυπηγείο, υπήρξε κατακραυγή.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Τι σας προσήπταν;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Ανικανότητα κ. Ραχιώτη. Και πράγματι είμαι ανίκανος γιατί κι εγώ και οι δικοί μου, εγώ έπαιζα συμβουλευτικό ρόλο, διότι σε τέτοια θέση απάτης και ψευτιάς είμαι ανίκανος τελείως.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Εγώ προσπάθησα να ανασυνθέσω στο μυαλό μου την εικόνα της κρατικής θέσης απέναντι σας της τότε εποχής κυρίως διαβάζοντας τις εφημερίδες αυτές αυτής της εποχής. Έχω αυτές τις φωτοτυπίες που έχω εδώ.
Θα ήθελα να μου επιβεβαιώσετε αν οι Τράπεζες και κυρίως η ΕΜΠΟΡΙΚΗ, που ήταν η ηγέτης απέναντι σας, εξέφρασε τότε μια θέση ότι προσπαθήσατε να χρησιμοποιήσετε την αναλήθεια των οικονομικών στοιχείων ως άλλοθι για να εκβιάσετε μείωση της τιμής εξαγοράς κατά 7,5 δις. Αυτό δεν είναι επινόηση μου, το βρίσκω σε μια εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ› του 1997.
Λέει ότι: η ΕΜΠΟΡΙΚΗ και άλλες Τράπεζες παίρνουν τα πρώτα ανησυχητικά μηνύματα καθώς ο Όμιλος Περατικού ζητεί την τροποποίηση του συμφωνητικού προτείνοντας τη μείωση της τιμής εξαγοράς – το ’95 τώρα πια, έτσι; - κατά 7,5 δις και υποστήριξαν ότι τότε οι Περατικοί –αυτή την έκφραση χρησιμοποιεί, δεν είναι δικιά μου– είχαν πάρει αναληθείς διαβεβαιώσεις.
Τότε το πρωτοϋποστήριξαν, το ’95. Αυτά έλεγε, δήλωνε η ΕΜΠΟΡΙΚΗ. Έτσι ήταν το ’95 τα πράγματα με την ΕΜΠΟΡΙΚΗ; Αυτή ήταν η δημόσια τοποθέτηση της ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ για το ζήτημα το δικό σας;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Υπήρχε ένας συνεχής διάλογος από ένα χρόνο μετά, δηλαδή το ’93 με την ΕΜΠΟΡΙΚΗ για τη μείωση της τιμής, η οποία όπως σας είπα και με μελέτη ξένων απέδειξε ότι θα έπρεπε να ήταν κατά 28,8 εκ. δολάρια μικρότερη και αυτό σημαίνει το μισό από εκείνο που υποχρεωθήκαμε να υπογράψουμε.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Είχε φτάσει σε επίπεδα αυτός ο διάλογος και σε δημόσιες δηλώσεις εναντίον σας από την ΕΜΠΟΡΙΚΗ; Σαν αυτή που σας διάβασα τώρα. Γιατί εδώ ο δημοσιογράφος που το έγραψε αυτό επικαλείται ότι η ΕΜΠΟΡΙΚΗ είπε ότι ήταν άλλοθι των Περατικών όπως λέει οι αναλήθειες ως προς την πραγματική εικόνα και το έκαναν αυτό για να γλιτώσουν 7,5 δις από το τίμημα. Αυτά ήταν δημόσιος διάλογος.
Η εφημερίδα είναι του ’97 και αναφέρεται σε γεγονότα του ’95.
Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Επρόκειτο να γίνουν δηλαδή διαπραγματεύσεις δια την αγορά;
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Όχι, ακριβώς το αντίθετο. Ενώ είχε ολοκληρωθεί η σύμβαση, λέει η ΕΜΠΟΡΙΚΗ με δημόσιες θέσεις ? ¶λλο θέλω να πω, μη βιάζεστε.
Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Όχι, ερωτώ για να καταλαβαίνω κι εγώ.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Εκβίαζε με πρόσχημα αυτό, μείωση του τιμήματος. Αυτά τα λέει η ΕΜΠΟΡΙΚΗ όμως. Εγώ δεν σημαίνει καθόλου ότι συμφωνώ ή διαφωνώ. Θα σας πω ποια είναι η θέση μου γι’ αυτό.
Επίσης θέλω να σας θέσω υπόψη σας και μια άλλη δήλωση ενός τραπεζίτη. Η εφημερίδα τον εμφανίζει ως ανώνυμο. Αφήνει να εννοηθεί ότι κι αυτή προέρχεται από την ΕΜΠΟΡΙΚΗ, αλλά εσείς θα μου το επιβεβαιώσετε. Αυτό θέλω να ρωτήσω.
Λέει το εξής: «τον Δεκαπενταύγουστο του ’40 οι Ιταλοί τορπίλισαν την «ΕΛΛΗ›. Τον Δεκαπενταύγουστο του ’95 ο Όμιλος Περατικού τορπίλισε τον ναυπηγικό κλάδο πλήττοντας την ελληνική οικονομία›. Με τα λόγια αυτά σχολίασε τότε τραπεζίτης την αιφνιδιαστική απόφαση του εφοπλιστή Περατικού κλπ.›
Ξέρετε, επειδή είναι χαρακτηριστική δήλωση, επειδή μιλάει για την «ΕΛΛΗ›, για το ’40 κλπ., από που είχε προέλθει αυτή η δήλωση κ. μάρτυρα; Αν το θυμόσαστε. Το σταχυολόγησα επειδή είναι χαρακτηριστική.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Δεν έχω διαβάσει ούτε το πρώτο μέρος ούτε το δεύτερο αυτού που διαβάσατε.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Κι ένα τελευταίο. Φαίνεται ότι έγινε μια δήλωση ?
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Το ‘97 κ. Ραχιώτη έχασα το γιο μου. 28 Μαϊου. Από στυγερούς δολοφόνους, ληστές, δειλούς, άνανδρους και ψεύτες έχασα το γιο μου το ’97. Δεν διάβασα καμία εφημερίδα.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Αυτά όμως είναι του ’95 κ. μάρτυρα γι’ αυτό το ρωτάω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε εφημερίδα του ’97 όμως.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Ναι, αλλά είναι του ’95 δηλώσεις και γι’ αυτό ρωτάω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Φέρτε τις εφημερίδες του ’95 να δούμε αν είχαν γραφτεί.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θερμή παράκληση να μην διακόπτετε στην εξέταση του μάρτυρα. Νιώθω ότι αδικούμαι κ. Πρόεδρε κι εγώ και οι συνάδελφοι μου της Υπεράσπισης. Εγώ τα διευκρίνισα αυτά κ. Πρόεδρε. Μόνος μου είπα ότι διαβάζω μια εφημερίδα του ’97, αναφέρεται σε γεγονότα του ’95.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και λέει ο άνθρωπος «εγώ δεν το ξέρω›. Είπε δεν το ξέρω. Δεν φτάνει αυτό;
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Ποιο είναι το πρόβλημα της διακοπής μου λοιπόν; Εγώ με τον μάρτυρα δεν νομίζω ότι είμαστε σε ένα επίπεδο παραπλάνησης αυτή τη στιγμή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι βέβαια.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Γιατί διακόπτομαι τότε κ. Πρόεδρε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Διότι να μας φέρετε τις εφημερίδες να τις δούμε κι εμείς.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Τώρα αυτό έχω εγώ. Εγώ αυτό έχω κ. Πρόεδρε και αυτό θέλω να μου επιβεβαιώσει ή να μου διαψεύσει.
Αλλά να σας πω κάτι; Η Πολιτική Αγωγή εξέτασε εμπεριστατωμένα τον μάρτυρα και καλά έκανε χωρίς την παραμικρή διακοπή. Βλέπω και σε μένα και στους συναδέλφους μου συνεχείς διακοπές.
Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Εγώ σας διέκοψα, όχι το Δικαστήριο.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Υπάρχει και μια δήλωση του Υπουργείου Βιομηχανίας, γιατί εμένα μ’ ενδιαφέρει η στάση των κρατικών αρχών απέναντί σας. Αυτό είναι που αναζητά και το λέω καθαρά, δεν προσπαθώ να παραπλανήσω κανέναν.
Υπάρχει μια δήλωση του Υπουργείου Βιομηχανίας που κατηγόρησε τον Όμιλο Περατικού, ότι «στα λίγα χρόνια που λειτούργησε τα ναυπηγεία Ελευσίνας τα οποία είχε αγοράσει από το δημόσιο, συσσώρευσε χρέη δισεκατομμυρίων και ότι δεν εξοφλούσε καν τις εισφορές στο ΙΚΑ›. Τέτοιες κατηγορίες δεχθήκατε τότε από το Υπουργείο Βιομηχανίας
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Σωστά.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Κι ένα τελευταίο: Όταν πια παραδόθηκαν τα ναυπηγεία, είχε προηγηθεί μια διαπραγμάτευση, μία προσφορά σας μάλλον, να πάρετε και το Σκαραμαγκά.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Ναι.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Τί τίμημα είχατε προσφέρει, θυμάστε;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Για τον Σκαραμαγκά, αν δεν απατώμαι, ήταν 55.000.000 δολάρια.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Εδώ αυτοί τα γράφουν βέβαια σε δις, λένε 5,5 δις, κάτι τέτοιο. Αλλά εγώ θυμάμαι ότι το ’92 συμφωνήσατε την Ελευσίνα στα 60.000.000 δολάρια. 55.000.000 δολάρια το ’95, για το ασυγκρίτως μεγαλύτερο ναυπηγείο του Σκαραμαγκά.....
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Δεν είναι απλό κ. Ραχιώτη.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Το φαντάζομαι, ότι η εμπορική λογική είναι διαφορετική.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Όχι η εμπορική λογική. Η λογική. Διότι αν βάλετε κάτω ότι ο Σκαραμαγκάς τότε είχε 3.500 εργάτες και ένα έργο που δεν αναλογούσε ούτε σε 800, το φέρνει να είναι μια επιζήμια επιχείρηση.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Ήταν κατώτερης αξίας τελικώς δηλαδή από την Ελευσίνα.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Γιατί λοιπόν ενδιαφερόμεθα; Ενδιαφερόμεθα διότι ήταν η μόνη ελπίς, κατά το γιο μου πάντα, να πάρει η εταιρεία εκείνο το ναυπηγείο, για να μπορέσει να μην υπάρχει ο αθέμιτος συναγωνισμός που έως τότε του έκανε ο Σκαραμαγκάς και είχα, όπως είπα και στον Πρόεδρο, δήλωση από τον Διευθύνοντα στο ναυπηγείο εκείνο, ότι δεν ελαμβάνετο υπόψη εις τους λογαριασμούς, η μισθοδοσία. Αυτό ήταν κολοσσιαίο έξοδο.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Όμως με αφορμή αυτό το συνδυασμό των δύο ενεργειών, από τη μία της πρότασης εξαγοράς των ναυπηγείων και μετά από λίγο διάστημα του κλεισίματος, ο σημερινός Πρωθυπουργός έκανε μία δήλωση για σας, η οποία έλεγε: Ο κ. Σημίτης είχε απαντήσει σκληρά και αφού υπενθύμιζε τις συσσωρευμένες οφειλές πολλών δις του Περατικού, τόνιζε ότι «η κυβέρνηση δεν έχει την πρόθεση να ξεπουλήσει όπως-όπως τη δημόσια περιουσία ή να τη χαρίσει σε επιχειρήσεις που δεν εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους. Ιδιωτικοποίηση δεν σημαίνει υποταγή σε επιχειρηματίες που εκβιάζουν την πολιτεία›. Αυτή είναι δήλωση του σημερινού Πρωθυπουργού. Τί έχετε να πείτε γι αυτή τη δήλωση; Ήταν κοντά στην πραγματικότητα;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Μάλλον όχι.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Τελικώς φαινόταν ότι δεχόσαστε το ’95 μια ευρύτατη επίθεση από κορυφαία πια στελέχη. Σας διάβασα μέχρι και δήλωση του Πρωθυπουργού, τότε δεν ήταν ακόμη Πρωθυπουργός, τον άλλο χρόνο έγινε Πρωθυπουργός, αλλά ήταν Υπουργός τότε ακόμα στην κυβέρνηση. Δεχόσασταν μια ευρεία επίθεση. Αυτή πιστεύετε ότι είχε αντανάκλαση και στην ελληνική κοινωνία και στα πολιτικά κόμματα; Έλεγαν ότι ο Περατικός είναι αφερέγγυος εκβιαστής είπε ο κ. Σημίτης τότε για σας. Πιστεύετε ότι αυτό ήταν πεποίθηση ευρέων στρωμάτων;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Εξαρτάται από το ποιος τα διάβαζε και πώς ήθελε να τα διαβάσει.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Εννοώ κυρίως πολιτικά πρόσωπα, το πολιτικό σύστημα.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Δε νομίζω, ήταν πολιτικοί που ήξεραν ακριβώς τί συνέβαινε.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Τα αριστερά κόμματα έλεγαν τα ίδια;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Για να σας πω ένα παράδειγμα μόνο, ο Ανδρέας Παπανδρέου μου είπε ότι «καλά έκανες, διότι δεν ήταν δυνατό να το κρατήσεις›. Ο ίδιος. Συγνώμη που αναφέρομαι σε άνθρωπο μεταστάντα....
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Μια δήλωση αν την έκανε, γιατί να μην την πείτε; Τα αριστερά κόμματα σας έκαναν επίσης επίθεση για τις επιλογές σας αυτές του ’95; Θυμάστε καθόλου;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Θα σας πω για τα αριστερά κόμματα: Στο συνδικάτο υπήρχαν διαφόρων κομμάτων εκπρόσωποι. Οι μεν του Συνασπισμού ήσαν αν αναφέρεστε σε αυτά τα αριστερά κόμματα, του Συνασπισμού ήταν πάρα πολύ υπέρ, του ΠΑΣΟΚ αναφανδόν....
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Αναφανδόν υπέρ ή κατά;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Υπέρ. Είχαμε εξαίρετες σχέσεις. Ο ένας του ΚΚΕ μου έκανε εμένα μεν κομπλιμέντα, άλλα έλεγε στο «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ›.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Ο κ. Σημίτης δηλαδή πιστεύετε ότι εξέφραζε μειοψηφική θέση τότε με αυτά που έλεγε για εσάς;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Είναι μάλλον αυτή η αλήθεια, έτσι νομίζω.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Πάντως υπήρχαν κομμάτια δηλαδή του πολιτικού συστήματος που σας πολέμησαν εκείνη την εποχή.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Βεβαίως.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Αυτού του πολέμου θα μπορούσε να το εισπράττει και μια Οργάνωση σαν τη 17Ν; Να το βιώνει;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Μου κάνετε μία ερώτηση, πρώτα-πρώτα μεροληπτώ.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Μια ένοπλη οργάνωση που έχει διάφορα πράγματα....
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Κύριε Ραχιώτη δεν έχει κάνει διάφορα πράγματα, κόντεψε να γονατίσει τον τόπο μας. Αυτή είναι η δική μου αντίληψη και δε μπορώ να είμαι αμερόληπτος.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Όχι, δε θέλω να είστε αμερόληπτος. Πάντως, αυτό θα είχε απήχηση και σε τέτοιες ένοπλες παράνομες οργανώσεις κατά τη γνώμη σας; Μιλάμε απ’ ότι καταλαβαίνω για μεγάλο πολιτικό θέμα πλέον. Το θέμα Περατικός το ’95 πρέπει να ήταν μεγάλο πολιτικό ζήτημα.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Εξαρτάται και από τη λογική τους και εξαρτάται και από την ψυχική τους κατάσταση.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Εγώ ξέρετε πού θέλω να καταλήξω με όλα αυτά; Μια οργάνωση που έχει αποφασίσει να δρα έτσι και έδρασε και στην περίπτωση του γιου σας με αυτόν τον τρόπο.....
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Δεν την αποκαλώ δράση εγώ αυτή.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Αποκαλέστε την με όποιο φράση θέλετε κ. μάρτυρα, δε θα υπεισέλθω και θα σεβαστώ οποιαδήποτε θέση θέλετε να δηλώσετε. ¶λλο θέλω να πω εγώ: Χρειαζόταν μια ειδική υποκίνηση, όχι δράσης, που θα αποδειχθεί εδώ πέρα, για να δράσει εναντίον του γιου σας με τον συγκεκριμένο τρόπο όταν ήταν στοχοθετημένος από όλο το πολιτικό σύστημα, από ένα πολύ μεγάλο μέρος της Ελλάδας; Του πολιτικού συστήματος της χώρας; Αυτή είναι η ερώτηση.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Δε μπορώ να σας απαντήσω εγώ κ. Ραχιώτη.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Τη γνώμη σας.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Εάν κάποιου δεν του άρεσε ο τρόπος που εμφανιζόταν, ο οποίος είχε μια εμφάνιση, είχε κάποια προβολή, -μίλησε στην τηλεόραση μια-δυο φορές- και δεν του άρεσε αυτό, τί να σας πω; Μου κάνετε μία ερώτηση που δεν μπορώ να την απαντήσω.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: ¶ρα λοιπόν ήταν ένα γνωστό πρόσωπο εκείνες τις ημέρες ο μακαρίτης.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Βεβαίως και μόνο αυτό ίσως κατά τη δική σας την άποψη, να είναι αρκετό για να γαργαλήσει κάποιον, να βγάλει την κουμπούρα και στην πλάτη του να τον δολοφονήσει.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Συμφωνείτε με αυτή την άποψη, ότι αυτό το κλίμα που, όπως το είπατε εσείς, είναι αρκετό για να γαργαλήσει κάτι;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Όχι, δε συμφωνώ.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Όχι αν κάνει καλά, αν το κλίμα αυτό είναι επαρκές, αυτό ρωτώ.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Όχι, καθόλου επαρκές. Τίποτε δεν είναι επαρκές για δολοφονίες.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Όμως συνέβη τελικώς.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Συμβαίνουν πολλά.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Συνομολογεί τώρα ο κ. συνήγορος;
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Ποιο πράγμα; Αν έγινε ο φόνος ή όχι, αν το συνομολογώ; Αυτό συζητάμε κ. Εισαγγελέα; Αν έγινε ο φόνος; Ο φόνος συνέβη. Αν καταλάβατε κάτι άλλο, δεν είπα αυτό που καταλάβατε. Εγώ είπα αν έγινε ο φόνος ή δεν έγινε. Τί θα πούμε, ότι δεν έγινε ο φόνος;
Χρειαζόταν λοιπόν κάποια ειδική υποκίνηση ο χ ή ψ δράστης σε αυτό το κλίμα, σε αυτή την προβολή και με αυτή την επίθεση, ο ένας δράστης που είναι μαθημένος να δρα έτσι, δεν ήταν το πρώτο θύμα της 17Ν ο γιος σας βεβαίως εκείνη την εποχή, το προτελευταίο πρέπει να ήταν, αυτό θέλω να μου διευκρινίσετε εδώ, αν χρειαζόταν δηλαδή μέσα σε αυτό το κλίμα κάτι ειδικότερο ή αν αυτό, όπως γίνονταν τα πράγματα τότε, ήταν επαρκές, μια οργάνωση που ήταν μαθημένη να δρα έτσι, να δράσει έτσι.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Νομίζω είναι ακατανόητο, το να πηγαίνουν άνθρωποι να κρίνουν ότι ένας άνθρωπος πρέπει να σκοτωθεί κατ’ αυτόν τον δειλό και άνανδρο τρόπο και δεν καταλαβαίνω καθόλου τη θέση σας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αφήστε να σας βοηθήσω να καταλάβει τί ρωτάτε.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Θα συνεχίσω και θα ολοκληρώσω χωρίς να κουράσω τον μάρτυρα πάνω σ’ αυτό το πράγμα. Η τελική ιδέα της ερώτησης κ. μάρτυρα, αυτό που θέλησε να πει και ο κ. Πρόεδρος, είναι ότι εδώ έχουμε έναν άνθρωπο, αυτόν που εκπροσωπώ εγώ που κατηγορείται ως υποκινητής του Χ, του Ψ και του Ζ για να σκοτώσει τον γιο σας, υπό την έννοια ότι αυτοί δεν είχαν την απόφαση και με τη συνήθη πορεία των πραγμάτων δε μπορούσαν να την πάρουν και χρειάστηκε αυτός που τους την έβαλε στο κεφάλι.
Αυτό σας λέω, συνάδει με όλο αυτό το κλίμα που περιγράψατε, που ήσαστε αντικείμενο επιθέσεων από ευρύτατη γκάμα του πολιτικού συστήματος; Χρειαζόταν κάποιον να πάει να τους το βάλει στο κεφάλι; Δεν το διάβαζαν από τις εφημερίδες; Δεν διάβαζαν τις δηλώσεις του ενός και του άλλου εναντίον σας; Αυτή είναι η ερώτηση.
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Ποιου ενός και του άλλου; Μία δήλωση του ’97 διαβάσατε, της εποχής εκείνης.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Ραχιώτη ήταν άλλος; Ήταν τρίτος;
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Ποιον εννοείτε άλλο;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ομολογώ δεν μπορώ να παρακολουθήσω αυτό τον διάλογο να καταλάβω κι εγώ. Η ερώτησή σας ήταν σαφής: Ότι χρειαζόταν κάποιος κύριος Γιωτόπουλος που κατηγορείται για ηθικός αυτουργός να τους βάλει ή από μόνοι τους το αποφάσισαν από αυτά που διάβαζαν; ¶μα θέλετε πείτε το.
Η μεταγλώσσα είναι η καθομιλουμένη και όχι η νομική. Λοιπόν, εκεί μεταφέρονται όλα τα νοήματα. Η ερώτηση και ο προβληματισμός του συνηγόρου είναι εάν υπήρχε ένα δεδομένο κλίμα όπως τέλος πάντων το είπατε κι εσείς, ακούστηκε, διάβασαν, τέλος πάντων υπήρχε ένα κλίμα εκεί, ο Περατικό εκείνος, ο Περατικός το άλλο. Δεδομένου λέει αυτού του κλίματος, το θεωρεί δεδομένο, εσείς δεν ξέρω αν το θεωρείτε ή όχι, χρειαζόταν να παρέμβει ο πελάτης μου ο κ. Γιωτόπουλος και να πει «ρε παιδιά, οι λοιποί κατηγορούμενοι, ο κ. Κουφοντίνα κτλ., ελάτε να τον σκοτώσουμε τον Περατικό› ή αυτοί μόνοι τους μπορούσαν να την πάρουν την απόφαση;
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Και με ένα δεύτερο δεδομένο, δεδομένης της στάσης της οργάνωσης απέναντι σε τέτοια προβλήματα επί χρόνια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι μια οργάνωση που δεν διστάζει. Αυτοί τη σκανδάλη την πατάνε ελεύθερα....
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Δε λέω εγώ αυτό, δε θέλω να θίξω κανέναν. Τόσο όσο είπα κ. Πρόεδρε....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το λέω εγώ το τελευταίο. Δεδομένης ότι αυτοί με το παραμικρό σκότωναν, χρειαζόταν να παρέμβει ο κ. Γιωτόπουλος και να τους πείσει με πειθώ κτλ.; Αυτό είναι το ερώτημα. Τί λέτε εσείς;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Εγώ λέω ότι αυτή η εταιρεία έχει μία δομή και ενώ δε μου φαίνεται πλοίαρχος ο Γιωτόπουλος, μου φαίνεται ανθυποπλοίαρχος, εν τούτοις κάποιος ίσως τον ενέπνεε....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπάρχουν και λοστρόμοι εδώ πέρα;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Βεβαίως, Κουφοντίνας, λοστρόμος. Κάποιος τους ενέπνεε και κάποιος του έλεγε και από κει και πέρα πήγαινε κάτω....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Χρειαζόταν λέει λοιπόν ο κ. Ραχιώτης....
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Απάντησε πλήρως, δεν ήταν ο Γιωτόπουλος, λέει ήταν κάποιος που τους ενέπνεε, αλλά δεν ήταν ο Γιωτόπουλος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι ο ανθυποπλοίαρχος λοιπόν.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Συγνώμη, ο ανθυποπλοίαρχος δίνει την εντολή. Ο πλοίαρχος φτιάχνει τη ροζ βίλα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γυρίζει το καράβι και λέει ότι ο ανθυποπλοίαρχος δίνει την εντολή. Αυτό λέει τώρα.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Εγώ έχω εξαντλήσει τις ερωτήσεις. Αν θέλετε να σχολιάσουμε τώρα τις απαντήσεις του μάρτυρα κ. Πρόεδρε εγώ κι εσείς, εγώ δεν έχω άλλη ερώτηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ ούτε ρωτά ούτε σχολιάζω, αυτό λέει ο μάρτυρας.