ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Γιωτόπουλος έχει τον λόγο.
Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μια δήλωση μόνο. Με την ευκαιρία ορισμένα ζητήματα που προέκυψαν και ερωτήματα που με αφορούν, που έχουν γίνει θα ήθελα να κάνω αυτή τη δήλωση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλώ.
Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Θα ήθελα να επισημάνω τρία σημεία που προκύπτουν από τη μέχρι τώρα διαδικασία. Πρώτον, η επιλογή των μαρτύρων έχει γίνει με τρόπο μεθοδευμένο. Ενώ σε κάθε υπόθεση υπάρχουν δεκάδες αυτόπτες μάρτυρες, έχουν κληθεί οι λιγότερο αξιόπιστοι και σοβαροί, αυτοί των οποίων οι αρχικές καταθέσεις βρίσκονται σε πλήρη αντίφαση με τις πρόσφατες. Με μόνο κριτήριο την όψιμη αναγνώριση κάποιου κατηγορούμενου, ανεξάρτητα από τον τρόπο που γίνεται αυτή. Ακόμη κι αν η μαρτυρία είναι ανακριβής, φαιδρή ή και εξόφθαλμα ψευδομαρτυρία.
Δεν καλούνται άλλοι μάρτυρες των οποίων οι μαρτυρίες ταιριάζουν μεταξύ τους και δίδουν μια αντικειμενική εικόνα, διαφορετική και πλησιέστερη στην αλήθεια. Μόνο και μόνο επειδή δεν αναγνωρίζουν κατηγορούμενους! Αυτό φάνηκε καθαρά στην περίπτωση Μομφεράτου, όπου οι μάρτυρες που κλήθηκαν εκ των υστέρων, ανέτρεψαν την ψευδή εικόνα του ψευδομάρτυρα Μπακατσέλου, επιβεβαιώνοντας τις αρχικές καταθέσεις?.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Γιωτόπουλε, λέτε όμως για άλλες υποθέσεις. Αυτά θα τα πείτε στο τέλος.
Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δένουν και με αυτήν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλά, δυο λόγια πέστε μας.
Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Στις αρχικές τους καταθέσεις το ’85 κανένας δεν είδε τους δράστες στην τελευταία φάση της δολοφονίας.
Δεύτερον. Υπάρχει συστηματική προσπάθεια της Έδρας να προσδώσει κύρος σε μάρτυρες που θα χαρακτηρίζονταν αναξιόπιστοι, μυθομανείς μέχρι και φαιδροί. Αυτό συνέβη π.χ. με την κα Ευγενούλα, για την οποία παρά τη γενική ιλαρότητα που προκάλεσε, ο κ. Εισαγγελέας επιχείρησε επανειλημμένα να την παρουσιάσει σαν αξιόπιστη.
Τρίτον. Υπάρχει έλλειψη αμεροληψίας απέναντι στους κατηγορούμενους, σε σημείο που να ταυτίζεται η Έδρα με την Πολιτική Αγωγή. Τρία χτεσινά παραδείγματα το αποδεικνύουν. Στην υπόθεση του «MEGA› αντί να ερωτάται τι πρόθεση είχαν οι δράστες, πιέζονταν οι μάρτυρες να παραδεχτούν ότι ήθελαν να τους σκοτώσουν και όταν δεν το δέχονται, παρουσιάζονται αναξιόπιστοι και ότι δεν ξέρουν από ρουκέτες.
Την υπόθεση της ανθρωποκτονίας Περατικού και ενώ ο μάρτυρας έχει ουσιαστικά διαψεύσει ότι συνέφαγε με τον Γιωτόπουλο, ερωτάται σαν να είναι γεγονός το κοινό γεύμα! Στην ίδια υπόθεση ο κ. Εισαγγελέας ρωτάει τον μάρτυρα «αν εκτός από τους κατηγορούμενους, υπάρχουν κι άλλοι ένοχοι›, θεωρώντας έτσι εκ προοιμίου ενόχους όλους τους κατηγορούμενους.
Τέλος, συνήγορος της Πολιτικής Αγωγής διαμαρτυρήθηκε πριν από μερικές ημέρες, θυμίζοντας στην Έδρα ότι δεν είναι εκπρόσωπός της.
Τα παραπάνω επιβεβαιώνουν τις απόψεις που είχα εκφράσει στην αρχική μου δήλωση. Όχι μόνο δεν έχουμε δίκαιη δίκη, αλλά ούτε καν δίκη. Αυτές οι μεθοδεύσεις είναι που πλήττουν το κύρος της Δικαιοσύνης και της Δημοκρατίας γιατί σε αυτό ευτελίζονται οι εκ των έσω και όχι όσοι επισημαίνουν αυτά τα ατοπήματα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πολύ ωραία κ. Γιωτόπουλε. Μέχρι τώρα άλλα μου λέγατε, άλλα λέτε τώρα. Δηλαδή εμείς κάνουμε μια άδικη δίκη τώρα; Πολύ ωραία! Αφήστε τον να λέει ό,τι θέλει. Κατηγορούμενος είναι, είναι ελεύθερος να λέει ό,τι θέλει. Όπως κι εμείς στο τέλος θα εκτιμήσουμε και θα βγάλουμε την απόφασή μας. Ας τα λέει. Πολύ καλά κάνει και τα λέει.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριοι Δικαστές στην υπόθεση Μομφεράτου ο μάρτυρας δημοσιογράφος κ. Μπακατσέλος ήταν παρόν, εκεί. Ήταν δε παρόν διότι εκεί είναι ο τόπος εργασίας του. Διότι κατά το χρόνο εκείνο εργαζόταν. Έστρεψε την προσοχή του και είδε τον κατηγορούμενο κ. Γιωτόπουλο.
Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Διότι κύριοι Δικαστές τον κ. Γιωτόπουλο είδε.
Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι τότε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Και είχε ηγετικό ρόλο.
Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι το ’85 κ. Εισαγγελέα. Δεν το είπε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τις απόψεις σας να τις κρατήσετε για τον εαυτό σας. Εγώ κρατώ ό,τι είπε ο μάρτυρας.
Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μα λέτε ανακρίβειες, ο μάρτυρας δεν είπε ότι είδε τότε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μην στενοχωριέστε, αυτά είπε ο μάρτυρας.
Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι, είπε ότι σήμερα τον αναγνωρίζει. Τότε είπε ότι ήταν δύο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα είπε ο κ. Γιωτόπουλος και μετά θα τα πούμε. Λοιπόν, διακόπτουμε τη συνεδρίαση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση που είχε διακοπεί. Είδατε τί έκαναν τα πειστήρια που φωνάζατε κ. Παπαδάκη; Δημιουργήθηκε ορυμαγδός?
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ένα αίτημα, ανώδυνο εντελώς. Ο εντολέας μου, ο κ. Τζωρτζάτος παρακαλεί να εγκρίνετε να δει και ο ίδιος μαζί μου τα πειστήρια τα πρωτότυπα γιατί μας είπαν ότι δεν θα μείνουν τα πειστήρια εδώ αλλά θα φύγουν. Αν μπορούμε τώρα να τα δούμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έφυγαν τα πειστήρια. Θα ξανάρθουν και θα τα δει. Ήταν και οι δημοσιογράφοι μέσα που πήγαν και τα είδαν.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, να σας ενημερώσω για κάτι. Μου λένε ότι η μία μάρτυρας που είναι για την υπόθεση Μπακογιάννη, είναι μια πολύ ηλικιωμένη κυρία η οποία έχει πρόβλημα ότι σε λίγες ώρες φεύγει για το εξωτερικό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να την εξετάσουμε, έχουμε όμως εδώ την υπεράσπιση κτλ.;
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Για την υπόθεση Παλαιοκρασσά είναι μάρτυρας έξω νομίζω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς πάντως έχετε αντίρρηση να εξεταστεί τώρα αυτή η μάρτυς;
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Καμία, μα είχε κανονιστεί για την Τετάρτη?
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Έχω ένα αίτημα που αφορά την υπόθεση Σόντερς. Επειδή την επόμενη εβδομάδα ούτε η κα Σόντερς, η εντολέας μου μπορεί να έρθει στην Ελλάδα και εγώ έχω κώλυμα, η παράκλησή μου η θερμή είναι αν είναι δυνατόν, να εκδικαστεί αυτή η υπόθεση 5 του μηνός, Δευτέρα του Θωμά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εφόσον δεν μπορεί να έρθει η κα Σόντερς τί να κάνουμε;
Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Κύριε Πρόεδρε θα επαναλάβω ένα αίτημα: Εμείς τελειώσαμε με τους μάρτυρες του καταλόγου στην υπόθεση Περατικού. Όπως γνωρίζετε θα κληθούν και άλλοι 7 μάρτυρες, τουλάχιστον αυτό έχετε αποφασίσει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εάν τους βρουν θα έρθουν. Εμείς όμως θα διαβάσουμε τώρα τα έγγραφα. Δεν το συζητώ καθόλου.
Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Μα αφού έχετε δύο μάρτυρες να εξετάσετε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εκατό να έχω, θα διαβαστούν τώρα τα έγγραφα. Δεν την ξεχωρίζω την υπόθεση.
Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Δύο μάρτυρες είναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα προλάβουμε. Αν έχετε και άλλα έγγραφα θα τα φέρετε όποτε θέλετε, αν δεν τα έχετε μαζί σας.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Θα ήθελα να κάνω ένα σχόλιο μετά και την τοποθέτηση του κ. Εισαγγελέως αλλά και μετά την τοποθέτηση της πολιτικής αγωγής και αισθάνομαι υποχρεωμένος να κάνω το σχόλιο στο Δικαστήριό σας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ δεν τα λαμβάνω υπόψη τα σχόλια κ. Χρυσικόπουλε, αφήστε τώρα, ο κ. Εισαγγελεύς έχει τις απόψεις του, εσείς τις δικές σας, έχουμε καιρό να τα λέμε αυτά μέχρι το τέλος. Δε μένουν εντυπώσεις από αυτά.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Προέδρε υπάρχει κι ένα ζήτημα γενικότερο, διότι εδώ αισθάνομαι μερικές φορές σε ό,τι με αφορά και το λέω ειλικρινώς στο Δικαστήριό σας, ότι παρακολουθώ εδώ και ακούω διάφορα πράγματα στα οποία δεν επεμβαίνω όταν πρέπει. Αλλά πρέπει να γίνει μια τοποθέτηση για το ζήτημα του φόβου τον οποίο αισθάνονται οι μάρτυρες, διότι έχω την αίσθηση ότι αυτός ο φόβος χρησιμοποιείται και ως όχημα. Όταν η κατάσταση είναι σαφής, έχει καλώς, δε φοβάται ο μάρτυς. Όταν η κατάσταση είναι ασαφής, η αλήθεια είναι αυτή που λέει το βούλευμα, αλλά δεν τη λέει γιατί φοβάται.
Όταν τροποποιείται η κατάθεση σε σχέση με την αρχική, την πρόσφατη κατάθεση, τροποποιείται μετά από χρόνια η κατάθεση «ξέρετε, λόγω του φόβου δεν τα είπα τότε και τώρα δε φοβάμαι και τα λέω›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γι αυτά σας παραπέμπω στη «Ρητορική του Αριστοτέλη› στον β’ τόμο, στα «Ενθυμήματα›, να δείτε ότι το ίδιο πράγμα αλλιώς το αξιολογεί ο ένας, αλλιώς ο άλλος. Διαβάστε τα με προσοχή και θα τα δείτε.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε εγώ κάνω λόγο περί της μεθόδου του Καρτέσιου, ως προς την μέθοδο με την οποία προσεγγίζουμε τα αποδεικτικά στοιχεία αυτής της δικογραφίας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ωραία, ο ντε Καρτ λέει τα δικά του, εμείς θα πούμε εδώ πέρα τα δικά μας. Ο Αριστοτέλης, ενώ έχει τα τοπικά που μιλά για την καθαρή λογική, εκεί στη «Ρητορική› τα νοθεύει λίγο τα πράγματα, διότι έτσι υπάρχουν αυτά τα λεγόμενα «Ενθυμήματα› που τα παίρνουμε αλλιώς και τα λέμε, δηλαδή ας το πούμε, δεν είναι καθαρά τοπική αλλά είναι φαινομένη λογική. Είναι άλλο το λογικό, άλλο το λογικοφανές.
Εδώ λοιπόν σε αυτά τα περιθώρια, επιχειρηματολογεί ο καθένας. Δε θα του απαγορεύσω εγώ πώς θα επιχειρηματολογεί. Αλλά εγώ θα το εκτιμήσω στο τέλος, διότι έχω μία ψήφο, όταν θα έρθει η ώρα.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Σε όλο το Δικαστήριο απευθύνομαι, δεν απευθύνομαι μόνο στον Διευθύνοντα τη συζήτηση, απευθύνομαι σε όλους τους Δικαστές και γι αυτό κάνω το σχόλιο σε σχέση και με την αξιολόγηση των μαρτυρικών καταθέσεων και βεβαίως είμαι υποχρεωμένος να κάνω και το σχόλιο πάλι με συντομία σε σχέση και με την τοποθέτηση του κ. Εισαγγελέως. Δεν είχα καμία διάθεση αυτή τη στιγμή να μιλήσω για τον κ. Μπακατσέλο?.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κοιτάξτε, η δικονομία λέει «αξιολόγηση που δεν έχει εφαρμοστεί σε καμία δίκη›. Τώρα έχουμε και αξιολόγηση των αξιολογήσεων, για να μην τελειώνουμε ποτέ.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Έχω την αίσθηση ότι η τοποθέτηση του κ. Εισαγγελέως έτσι όπως γίνεται, εννοώ του Τακτικού κ. Εισαγγελέως, έτσι όπως γίνεται, ακόμα και η τοποθέτηση που έκανε σε σχέση με τον κ. Μπακατσέλο, επιβεβαιώνει αυτό που εκφράζει και με τη δήλωσή του ο εντολέας μου, ο κ. Γιωτόπουλος, ότι δεν ερευνάται τουλάχιστον και η άλλη πλευρά, και οι άλλες εκδοχές. Θεωρείται δεδομένη η εκδοχή του βουλεύματος. Δεν είναι δεδομένη η εκδοχή του βουλεύματος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Μαύρο κι εσείς δι’ ολίγον.
Γ. ΜΑΥΡΟΣ: Κύριε Προέδρε, άκουσα με προσοχή τη δήλωση του κ. Γιωτόπουλου και συγκρατώ ένα σημείο μόνο που ενδιαφέρει την αποδεικτική διαδικασία, τίποτε άλλο. Είπε ο κ. Γιωτόπουλος, μάλλον διαμαρτυρήθηκε, διότι έγινε κάποια επιλογή μαρτύρων και δεν εκλήθησαν εδώ αυτοί των οποίων οι περιγραφές και οι καταθέσεις αποδίδουν αντικειμενικώς την αλήθεια. Επειδή είμαι σε αυτή την αίθουσα, έχω την εξής απορία: Πώς τη γνωρίζει την αλήθεια ο κ. Γιωτόπουλος αφού ο ίδιος λέγει ότι ούτε μέλος της Οργανώσεως ήτο, ούτε μετέσχε των ενεργειών αυτών, τις οποίες περιγράφουν, πώς είναι σε θέση να ξέρει λοιπόν ότι οι περιγραφές αυτές αποδίδουν την πραγματικότητα;
Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όλοι οι άλλοι μάρτυρες που κλήθηκαν εκ των υστέρων, διαψεύδουν τον Μπακατσέλο και η μαρτυρία τους είναι ίδια με αυτή του ’85. Λοιπόν, πλησιέστερα πού είναι η αλήθεια;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Την αλήθεια ή αναλήθεια, ο κ. Γιωτόπουλος απ’ ότι αντιλαμβάνομαι, την τοποθετεί στο αντικειμενικό γεγονός ότι «εγώ κύριε δεν ήμουν εδώ, πώς λέτε ότι ήμουν εκεί›. Αυτό είναι. Δε μπορούμε να βγούμε από αυτή τη λογική.
Να έρθει η μάρτυρας παρακαλώ. Σας έχουμε καλέσει εσάς;
Κ. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι, με είχαν καλέσει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το χέρι σας στο ιερό Ευαγγέλιο.
Κ. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ: Ορκίζομαι να πω την αλήθεια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί είχε γίνει εκείνη την ημέρα που σκοτώθηκε ο Παύλος Μπακογιάννης;
Κ. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ: Μένω κοντά στο γραφείο του Μπακογιάννη, δηλαδή στη γωνία Σκουφά και Ομήρου. Εκείνη την ώρα κατέβαινα κι εγώ να πάω στο γραφείο μου γιατί είμαι δικηγόρος. ¶κουσα κάτι πυροβολισμούς, δεν κατάλαβα ότι ήταν πυροβολισμοί βέβαια, γιατί συχνά εκεί υπάρχουν παιδάκια με πιστολάκια, παιχνίδια κτλ.
Αλλά είδα κάποιον να μπαίνει μέσα σε ένα αυτοκίνητο και να έχει χειρουργικά γάντια. Κάποιον κύριο νέο που έμπαινε σε αυτοκίνητο, δε μπορώ να θυμηθώ τώρα τα χαρακτηριστικά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έμπαινε σε ποιο αυτοκίνητο;
Κ. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ: Σε ένα που ήταν σταματημένο, γωνία Σκουφά και Ομήρου, απέναντι από το σπίτι μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί αυτοκίνητο ήταν αυτό; Τί χρώμα;
Κ. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ: Μάλλον κίτρινο. Έχουν περάσει χρόνια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί μάρκα ήταν;
Κ. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ: ¶κουσα πως ήταν FIAT.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αριθμό είδατε;
Κ. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μόνος του ήταν μέσα στο αυτοκίνητο; Μπήκε μόνος του στο αυτοκίνητο;
Κ. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ: Δε μπήκε, έμπαινε, έφτιαχνε τα γάντια του, τα χειρουργικά. Εγώ έφυγα και ανέβηκα στο σπίτι μου γιατί ταράχτηκα λιγάκι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είδατε τίποτε άλλο. Έχετε ερωτήσεις; Ελάτε κα Τσόλκα.
Ο. ΤΣΟΛΚΑ: Κυρία μάρτυς στην προανακριτική κατάθεσή σας λέτε ότι είδατε τρεις ανθρώπους. Σήμερα μας μιλάτε για έναν. Θέλω να μας πείτε αν ήταν τρεις ή ένας,
Κ. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ: Από όσο θυμάμαι –είναι και 14 χρόνια κιόλας-, έναν θυμάμαι.
Ο. ΤΣΟΛΚΑ: Αυτόν τον έναν, είδατε την πλάτη του; Τον είδατε στο πρόσωπό του;
Κ. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ: Τα γάντια εγώ κοίταξα, επειδή είναι ο άντρας μου γιατρός, είδα χειρουργικά γάντια και τα παρατήρησα.
Ο. ΤΣΟΛΚΑ: Το πρόσωπό του το είδατε κα μάρτυς;
Κ. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ: Μπορεί να το είδα τότε, αλλά είναι 14 χρόνια όπως σας λέω, είναι πολλά.
Ο. ΤΣΟΛΚΑ: Δε θυμάστε πλέον το πρόσωπο του ανθρώπου αυτού.
Κ. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ: Δε θυμάμαι.
Ο. ΤΣΟΛΚΑ: Μήπως είδατε κάποιο άτομο εκείνη τη στιγμή; Καταρχήν από πού τα βλέπατε όλα αυτά κα μάρτυς;
Κ. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ: Από το σπίτι μου απέναντι.
Ο. ΤΣΟΛΚΑ: Δηλαδή πού ήσαστε; Στο πεζοδρόμιο;
Κ. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι.
Ο. ΤΣΟΛΚΑ: Δεν έχω άλλη ερώτηση κ. Πρόεδρε.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Απ’ ότι φαίνεται εδώ από τη δικογραφία, έχετε δώσει μία κατάθεση δύο μέρες μετά την εγκληματική ενέργεια. Να υποθέσω και με δεδομένο ότι είστε και συνάδελφος, ότι αυτά που έχετε τότε καταθέσει ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα;
Κ. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ: Βέβαια, γιατί σας είπα, τότε ήταν κοντά.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Το καταλαβαίνω, είναι φυσικό τώρα να θυμάστε λιγότερα απ’ ότι τότε. Θα ήθελα όμως να σας διαβάσω δυο-τρία σημεία από την κατάθεσή σας και ειδικά γι αυτά τα σημεία να μου πείτε αν ανταποκρίνονται στην αλήθεια ή όχι.
Έχετε πει λοιπόν ότι «είδα τρεις αγνώστους σε μένα άντρες να ανεβαίνουν την οδό Ομήρου και στη συνέχεια, φτάνοντας στη διασταύρωση, ο ένας εξ αυτών...› -μάλλον πριν κάνω το ερώτημα να κάνω ένα εισαγωγικό ερώτημα: Εσείς το αυτοκίνητο το είδατε παρκαρισμένο πού ακριβώς;
Κ. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ: Γωνία Σκουφά και Ομήρου.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Είναι τέσσερις οι γωνίες. Σε ποια από τις τέσσερις;
Κ. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ: Στη δεξιά μεριά όπως κατεβαίνουμε από την Ομήρου, περνάμε τη Σκουφά, εκεί. Αυτό είναι το μόνο που θυμάμαι καλά.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Όπως είμαστε στη Σκουφά, μόλις περάσουμε την κάθετο της Ομήρου, στο δεξί χέρι ακριβώς, γωνία Σκουφά, επί της Σκουφά όμως. Έχετε πει όμως κα μάρτυς ότι «ο ένας απ’ αυτούς, ο οποίος είχε και τα γάντια, άνοιξε την πόρτα του συνοδηγού ενός αυτοκινήτου το οποίο ήταν παρκαρισμένο ακριβώς δίπλα στο πεζοδρόμιο της διασταυρώσεως των οδών Σκουφά και Ομήρου›, εδώ θέλω λίγο την προσοχή σας, «και στη συνέχεια οι άλλοι δύο άντρες που τον ακολουθούσαν, των οποίων τα χαρακτηριστικά δε θυμάμαι μετά βεβαιότητος, μπήκαν στο αυτοκίνητο και στη συνέχεια μπήκε και αυτός›.
Η ερώτησή μου είναι ίσως αυτονόητο αλλά έχει νομική σημασία. Εφόσον τα έχετε πει όπως ακριβώς σας διάβασα, λέτε και τώρα ότι έτσι θα έχουν γίνει. Δεν αναιρείτε τώρα κάτι από αυτά που έχετε πει τότε.
Κ. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ: Πώς μπορώ να αναιρέσω; Είμαι δικηγόρος και θέλω να λέω πράγματα σωστά. Δε μπορώ να αναιρέσω κάτι που τότε ήταν πρόσφατο, ύστερα από 14 χρόνια που δε θυμάμαι.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Επίσης λέτε ότι «κατόπιν το αυτοκίνητο αναχώρησε›. Μήπως θυμάστε αν υπήρχαν άλλα άτομα στο αυτοκίνητο πέραν των τριών που είδατε να μπαίνουν μέσα;
Κ. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν το είπα; Αν δεν το είπα, κατά μείζονα λόγω δε θα μπορώ να θυμάμαι τώρα.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Να το πω διαφορετικά: Το αυτοκίνητο αυτό ήταν ένα μεγάλο αυτοκίνητο, ένα μεσαίο ή ένα μικρό;
Κ. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ: Μάλλον μικρό.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Μήπως θυμάστε πόσες πόρτες είχε; Έχουν μεγάλη σημασία ειδικά για τον εντολέα μου αυτά που ρωτά, δεν το κάνω για να σας κουράσω.
Κ. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ: Καταλαβαίνω κ. συνάδελφε, αλλά κι εγώ δεν θέλω να πω πράγματα που δεν θυμάμαι.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Όχι, θα πείτε την αλήθεια και μόνο την αλήθεια. Μπήκαν αυτά τα τρία άτομα. Είχατε προσέξει από πριν αν υπήρχε άλλο άτομο στο αυτοκίνητο;
Κ. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι, αυτό δε μπορώ να σας το πω. Το είπα τότε, δεν το είπα, δεν ξέρω.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Δεν έχετε πει για άλλο άτομο, γι αυτό.
Κ. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ: Δε θα το πρόσεξα. Εγώ πρόσεξα τα γάντια....
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Για να μη σας κουράζω, μια τελευταία ερώτηση που συνοψίζει αν θέλετε τον προβληματισμό μου. Εσείς είδατε στο μικρό αυτό αυτοκίνητο που ήταν στη γωνία όπως είπατε, να μπαίνουν μέσα τρία άτομα και να φεύγουν. Έτσι τα έχετε πει. Αυτό που έχετε καταθέσει τότε, δύο μέρες μετά το συμβάν, ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Κ. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ: Σωστά.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Ευχαριστώ πολύ.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Από το σημείο που βλέπατε, η αριστερή μεριά του αυτοκινήτου φαινόταν προς τα εσάς;
Κ. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ: Φαινόταν.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Είδατε κανέναν άνθρωπο να κάθεται μέσα στο αυτοκίνητο;
Κ. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν πρόσεξα τότε.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Αυτοί που μπήκαν από δεξιά στο αυτοκίνητο, από τη θέση του συνοδηγού, είδατε σε ποιες θέσεις του αυτοκινήτου κάθισαν;
Κ. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ: Δε θα μπορούσα να το δω γιατί με εμπόδιζε το αυτοκίνητο και όταν έμπαιναν δε μπορούσα να τους δω.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Από το μπαλκόνι τους είδατε ή από το ισόγειο;
Κ. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ: Από το ισόγειο τους είδα.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Από αριστερά μπήκε κανένας, από τη θέση του οδηγού.
Κ. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Από τη δεξιά πλευρά θυμάστε πόση ώρα έκαναν να μπουν αυτοί οι κοιτούσατε;
Κ. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ: Ήταν πολύ άνετοι, εξ όσων θυμάμαι.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Δεν έχω άλλη ερώτηση. Κύριε Πρόεδρε νομίζω ότι υπάρχει ένας μάρτυρας από υπόθεση Παλαιοκρασσά που ήταν από χθες. Θα είναι σύντομη η εξέτασή του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν δεν υπάρχει αντίρρηση, τον εξετάζουμε. Δεν υπάρχει αντίρρηση.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Από την κατάθεση της μάρτυρος προέκυψε με σαφήνεια ότι τρία άτομα μπήκαν αυτοκίνητο και έτσι κατά τούτο κλονίζεται το κατηγορητήριο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εδώ νομίζω είπε ένα άτομο εδώ πέρα, δεν είπε τρία.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Όχι, είπε ότι επιβεβαιώνει πλήρως αυτά που της διάβασα από την πρώτη κατάθεση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λέει «αν τα είπα έτσι, δεν είπα τότε ψέματα›.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, είπε ότι «ανταποκρίνεται πλήρως στην πραγματικότητα η κατάθεση που είχα δώσει τότε›. Από τα χωρία που διάβασα καταθέσεως κατά λέξη, προέκυψε ότι είναι τρία τα άτομα. Βασιζόμενος λοιπόν σε αυτό το σχόλιο, θα επανέλθω σε ένα ήδη υποβληθέν αίτημά μας, το οποίο αν δεν κάνω λάθος έχει γίνει και δεκτό από το Δικαστήριο, να προσέλθει και ο κ. Λέκκας να καταθέσει, ο οποίος είναι ακόμα πιο σαφής ως προς τον οδηγό και τον συνοδηγό του οχήματος.
Αυτό το ζητώ επειδή το κατηγορητήριο για τον κ Τζωρτζάτο στη συγκεκριμένη περίπτωση, αφορά αυτό ακριβώς το θέμα. Επανέρχομαι λοιπόν και τελειώνω μ’ αυτό, ζητώντας την κλήση και ενδεχομένως τη βιαία προσαγωγή του κ. Λέκκα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχει κληθεί ο κ. Λέκκας; Δεν το ξέρουμε.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Το έχουμε ζητήσει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είναι μάρτυρας από αυτούς εδώ. Αν έχει ζητηθεί και έχει κληθεί.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Έχει ζητηθεί και έχει κληθεί. Είναι άγνωστος.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Είναι αγνώστου. Θα προσπαθήσουμε να τον βρούμε, διότι είναι ακριβώς από πάνω και είναι αυτός που λέει ότι μπήκε ο τρίτος από τη θέση του οδηγού.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ευχαρίστως κ. Παπαδάκη. Ποιον είπατε ο άλλος μάρτυρας;
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Τον κ. Τσουκαλά ζητήσαμε από την υπόθεση Παλαιοκρασσά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Τσουκαλάς παρακαλείται. Ελάτε κ. Τσουκαλά. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
κ. ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, συγνώμη είμαι ετερόδοξος. Μπορώ να σας δώσω αυτό;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι είστε;
κ. ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ: Ετερόδοξος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εκκλησία του Θεού της Πεντηκοστής. Σύμφωνα με το ιερό Ευαγγέλιο είναι ανεπίτρεπτος η όρκιση. Μάλιστα, πολύ ωραία. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα. Δηλώνετε επικαλούμενος την τιμή και τη συνείδηση σας να πείτε όλη την αλήθεια και μόνο την αλήθεια χωρίς να προσθέσετε.
κ. ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ: Μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πολύ σωστά. Δεν έχουμε ανάγκη. Αν το δηλώνετε εσείς, το πιστεύουμε εμείς. Δεν έχουμε λόγο. Ακούω. Μιλάτε ξέρετε για ποια υπόθεση;
κ. ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ: Του κ. Παλαιοκρασσά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν που, σε ποιο σημείο και πότε; Θυμάστε πότε;
κ. ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ: Πριν 10 χρόνια περίπου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πριν 10 χρόνια έστω συνέβη κάτι. Τι μήνας ήταν;
κ. ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ: Δεν θυμάμαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Χειμώνας, καλοκαίρι;
κ. ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ: Όχι, καλοκαίρι πρέπει να ήταν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι ώρα περίπου;
κ. ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ: Κατά τις 4.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Που ήσασταν εσείς;
κ. ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ: Εργαζόμουν σε κοσμηματοπωλείο γωνία Βουλής και Μητροπόλεως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήσαστε δηλαδή πωλητής.
κ. ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ: Ναι. Ιδιωτικός υπάλληλος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχε κόσμο στο δρόμο εκείνη την ώρα;
κ. ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ: Όχι πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν ανοιχτά τα μαγαζιά ή κλειστά;
κ. ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ: Κλειστά, αλλά συνήθως παραμέναμε στο κατάστημα, γιατί το διάλειμμα το οποίο μεσολαβούσε ήταν λίγο και συνήθως τις καλοκαιρινές μέρες επειδή υπάρχουν και κάποιοι τουρίστες παραμέναμε στο μαγαζί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όλο και κάποιος θα βάραγε την πόρτα και κάτι θα ήθελε. Μάλιστα.
κ. ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ: Ακούστηκε κάποιος θόρυβος πολύ δυνατός, πετάχτηκα έξω για μια στιγμή και κοίταξα προς την αριστερή μεριά που είναι η γωνία Βουλής και Καραγεώργη Σερβίας. Υπήρχε πολύς καπνός και μετά είχε φασαρία. Από κει βγήκε.
Ανηφόρισα τη Βουλής για λίγο, έφτασα κάπου στη μέση της αποστάσεως, παρακολούθησα λίγο εκεί πέρα. Στο μεταξύ ερωτηθείς την επομένη αν κάτι μου φάνηκε ασυνήθιστο, το μόνο ασυνήθιστο που είχα δει και μου έκανε εντύπωση διότι ενώ ήταν πολύ δυνατός ο θόρυβος και ήμασταν ταραγμένοι όσοι πεταχτήκαμε στο δρόμο, κάποια μηχανή μικρών κυβικών κατέβηκε τη Βουλής και βγήκε Μητροπόλεως και έφυγε με έναν αναβάτη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μετά την έκρηξη;
κ. ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ: Μετά την έκρηξη. Δεν συγκράτησα τα χαρακτηριστικά του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ψηλοί, κοντοί, τι ήσαν αυτοί εκεί πέρα;
κ. ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ: Ένα άτομο ήταν επάνω. Εκείνο που μου έκανε εντύπωση ήταν που έφυγε αδιάφορος. Τόση φασαρία είχε δημιουργηθεί και αυτός έφυγε αδιάφορος. Τίποτα παραπάνω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Με μια μηχανή μικρού κυβισμού. Χρώμα δεν θυμάστε.
κ. ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ: Τίποτα. Ανέβηκα τη Βουλής.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Εργάζεστε μαζί με την κα Στράτου;
κ. ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ: Μάλιστα. Συνάδελφος μου ήταν.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Και μαζί φύγατε από το μαγαζί και κινηθήκατε προς την κατεύθυνση που ακούσατε τον θόρυβο.
κ. ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ: Όχι, βγήκα πρώτος εγώ.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Είναι η περίπτωση που τρέχατε με τα σάντουιτς στα χέρια;
κ. ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ: Όχι, δεν τρέχαμε καν.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Πηγαίνατε προς τα κει με τα σάντουιτς εν πάση περιπτώσει.
κ. ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ: Όχι. Έγινε το μπαμ, δεν θυμάμαι αν ήταν σάντουιτς ή όχι, δεν θα κολλήσω εκεί πέρα. Βγήκα έξω, πετάχτηκα έξω, ήταν πάρα πολύς ο θόρυβος. Ανέβαινα τη Βουλής. Έφτασα κάπου στη μέση της αποστάσεως. Το μόνο που μου φάνηκε παράδοξο ήταν αυτή η μηχανή. Διότι ενώ ήμασταν ταραγμένοι όλοι, αυτός ήταν αδιάφορος και έφευγε.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Εγώ προσπαθώ πρώτον να πειστώ ότι ήσασταν εσείς αυτός που περιέγραψε η κα Στράτου. Η κα Στράτου είπε ότι με τον συνάδελφο μου πήγαμε προς τα κει.
κ. ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ: Εγώ επέστρεψα στο μαγαζί, ζήτησα από την κα Στράτου να κλείσει το μαγαζί και να ανεβούμε μαζί προς τα πάνω. Επέστρεψα στο μαγαζί και ανεβήκαμε μετά.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Ανεβαίνοντας προς τα πάνω είδατε και καμιά άλλη μοτοσικλέτα να κατεβαίνει;
κ. ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ: Εγώ δεν είδα τίποτα.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Ξέρετε γιατί σας το λέω; Γιατί η κα Στράτου έχει καταθέσει ότι η μοτοσικλέτα που κατέβαινε από την κατεύθυνση αυτή είχε δύο ανθρώπους επάνω.
κ. ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ: Όχι. Κατ’ αρχήν όταν είδα εγώ τη μηχανή μικρού κυβισμού η οποία κατέβαινε τη Βουλής για να βγει Μητροπόλεως έγινε την πρώτη φορά που βγήκα εγώ στον δρόμο, που πετάχτηκα από το μπαμ. Ανηφόρισα μόνος μου τη Βουλής.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Γυρίσατε λοιπόν.
κ. ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ: Επέστρεψα πίσω, πήρα την κα Στράτου, της λέω «κλείσε γιατί κάτι συμβαίνει σοβαρό στην γωνία› γιατί είδα να ξαναμαζεύεται κόσμος. Πλησιάσαμε πιο κοντά, δεν μας επέτρεψαν να πλησιάσουμε περαιτέρω.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Η ερώτηση μου είναι: όση ώρα ήσασταν με την κα Στράτου κατέβηκε και άλλη μοτοσικλέτα; Γιατί απ’ ότι είπατε θα πρέπει να είναι άλλη μοτοσικλέτα. Γιατί κ. Πρόεδρε θέλω να επισημάνω ότι στις 14 του μηνός η κα Στράτου λέει ότι ενώ πήγαινε προς τα πάνω κατέβαινε μια μεγάλη μοτοσικλέτα.
Λέει ότι ήταν δύο και ότι ο οδηγός ήταν μελαχρινός με μαλλιά χτενισμένα προς τα πίσω – αυτό είναι ουσιαστικό - και μάλιστα υπήρξε αυτή η διαφοροποίηση ότι στον Ανακριτή είχε αναγνωρίσει τον κ. Τζωρτζάτο, εδώ κλπ. Πάντως μιλάει εκεί για μοτοσικλέτα με 2 άτομα πάνω.
κ. ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ: Εγώ δεν είδα δύο. Όταν επήλθε η επομένη ήρθαν από την Ασφάλεια και μας πήραν κατάθεση κι εγώ λέω δεν είδα τίποτα, δεν είδα μηχανή τέτοια, είδα το παπάκι. Μάλιστα μου έκανε εντύπωση γιατί ενώ ήταν φασαρία και ήμασταν ταραγμένοι όλοι να δούμε τι συμβαίνει αυτός έφευγε αδιάφορα δήθεν. Τώρα από κει και πέρα δεν ?
(Διαλογικές συζητήσεις)
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ: Η μηχανή που αναφέρετε στην προανακριτική κατάθεση σας και επαναλάβατε σήμερα στο Δικαστήριο ότι είδατε, ήταν μικρού κυβισμού και την είδατε τη στιγμή που πεταχτήκατε έξω από το κατάστημα, το κατάστημα «ΩΡΟΛΟΓΑΣ› όπου εργαζόσαστε.
κ. ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ: Βεβαίως, Βουλής και Μητροπόλεως.
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ: Στη συνέχεια επιστρέψατε στο κατάστημα.
κ. ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ: Ανέβηκα προς τα πάνω, φτάσαμε μέχρι ?
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ: Είπατε στην κα Στράτου να κλειδώσει και μετά βγήκατε ξανά έξω.
κ. ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ: Ναι.
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ: Η κα Στράτου έχει καταθέσει ότι μετά είδε μια άλλη μηχανή μεγαλύτερου κυβισμού. Αυτή τη μηχανή είπατε στον κ. Εισαγγελέα ότι δεν την είδατε, ούτε συζητήσατε με την κα Στράτου γι αυτό το θέμα.
κ. ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ: ¶κουσα που η κα Στράτου έδινε κατάθεση γι αυτή τη μηχανή. Όταν ερωτήθηκα εγώ από τους αστυνομικούς που ήρθαν να πάρουν κατάθεση και είπα «εγώ δεν είδα καμία μηχανή τέτοια›.
Γ. ΜΑΥΡΟΣ: Μια ερώτηση: Με την κα Στράτου δεν συζητήσατε τίποτα;
κ. ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ: Είπαμε μερικά πράγματα, αλλά εγώ επέμενα ότι δεν είδα.
Γ. ΜΑΥΡΟΣ: Το καταλάβαμε αυτό, είναι σαφές. Εσείς είδατε τη μηχανή όταν βγήκατε μόνο σας.
κ. ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ: Στην αρχή.
Γ. ΜΑΥΡΟΣ: Μετά, σε δεύτερο χρόνο βγήκατε με την κα Στράτου. Η κα Στράτου είδε αυτό το οποίο είδε, εσείς δεν είδατε τίποτα. Η ερώτησή μου είναι η εξής: Μετά, την άλλη μέρα, τη μεθεπόμενη, μετά την κατάθεσή σας στην αστυνομία, συζητήσατε καθόλου με τη κα Στράτου γι αυτό το ζήτημα; Σας είπε ότι «εγώ είδα μια μηχανή στην οποία είδα...›
κ. ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ: Μου το είπε. Μου είπε ότι είδε μια μηχανή και μάλιστα ήρθαν κάτι αστυνομικοί και έκανε και το σκίτσο με τους αστυνομικούς.
Γ. ΜΑΥΡΟΣ: Αυτά που γίνονταν μέσα στο μαγαζί;
κ. ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ: Βεβαίως, στο χαρτί επάνω.
Γ. ΜΑΥΡΟΣ: Τί έλεγε λοιπόν;
κ. ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ: Τα έδειχνε στους αστυνομικούς.