Υπέρ της συγκρότησης επιτροπής αυτοψίας για τον καθορισμό ζώνης Α΄ απολύτου προστασίας γύρω από τον ναό του Απόλλωνα Ζωστήρα, ο οποίος βρίσκεται εντός των εγκαταστάσεων του Αστέρα Βουλιαγμένης, γνωμοδότησαν – κατά την τελευταία συνεδρίασή τους - τα μέλη του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ).
Υπέρ της συγκρότησης επιτροπής αυτοψίας για τον καθορισμό ζώνης Α΄ απολύτου προστασίας γύρω από τον ναό του Απόλλωνα Ζωστήρα, ο οποίος βρίσκεται εντός των εγκαταστάσεων του Αστέρα Βουλιαγμένης, γνωμοδότησαν – κατά την τελευταία συνεδρίασή τους - τα μέλη του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ).
Σύμφωνα με το αρχικό σκεπτικό, η συγκρότηση επιτροπής αυτοψίας θα είχε ως έργο τον καθορισμό ζώνης απολύτου προστασίας γύρω από το μνημείο, προκειμένου να εξαιρεθεί από οποιαδήποτε εκμετάλλευση, καθώς το ξενοδοχειακό συγκρότημα του Αστέρα Βουλιαγμένης βρίσκεται σε διαδικασία εκποίησης από το Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ).
Ωστόσο, το γεγονός ότι υπάρχουν κι άλλα αρχαία στην περιοχή που σχετίζονται με τον ναό, όπως η Ιερατική Οικία η οποία, σύμφωνα με την επικρατέστερη άποψη, λειτουργούσε ως εστιατόριο, δημιούργησε ερωτηματικά στα μέλη. Όταν μάλιστα έγινε γνωστό ότι θα ακολουθήσει αναοριοθέτηση όλων των αρχαιοτήτων της περιοχής, το Συμβούλιο συμφώνησε το θέμα του ναού να αντιμετωπιστεί συνολικά.
Ο Ναός
Το 1924, τα παιδιά του ορφανοτροφείου Βουλιαγμένης, σκάβοντας στην παραλία κοντά σε κάποια φαινομενικά ασήμαντα ερείπια τοίχων, έφεραν στο φως τμήματα κιόνων, μαρμάρινα βάθρα και τμήμα επιγραφής, που ονόμαζε το Ιερό του Απόλλωνος του Ζωστήρος. Η διεύθυνση της ανασκαφής ανατέθηκε στον αρχαιολόγο Κωνσταντίνο Κουρουνιώτη, ο οποίος στα 1926 – 1927 έφερε στο φως, μέσα από στρώματα θαλάσσιας άμμου που το κάλυπταν, το ιερό του αρχαίου δήμου των Αιξωνιδών Αλών ο οποίος κάλυπτε τις σημερινές περιοχές της Βούλας και της Βουλιαγμένης.
Η σημασία του ιερού υπήρξε τεράστια στην αρχαιότητα, όπως δείχνει η εμβέλεια και λάμψη του σε ολόκληρη την Αττική, η απευθείας σύνδεσή του με το μεγάλο ιερό του θεού, στη Δήλο, αλλά και η δυνατότητα - λόγω θέσης - ελέγχου της θαλάσσιας περιοχής.
Στο ιερό υπήρχαν τουλάχιστον 3 αγάλματα, από τα οποία έχουν επιζήσει οι βάσεις τους: της Λητούς, του Απόλλωνα και της Αρτέμιδος. Σε δύο από αυτές διασώζεται η αρχαϊκή επιγραφή: «ΗΑΛΑΙΕΙΣ ΑΝΕΘΕΣΑΝ». Στον ναό υπάρχει ακόμη ένας μαρμάρινος θρόνος, πιθανότατα για τον ιερέα. Έξω από την είσοδο, μια λίθινη λεκάνη ήταν το περιρραντήριο με νερό για τον εξαγνισμό των πιστών, ενώ λίγο μακρύτερα σώζεται και η βάση του μεγάλου βωμού.