Β.ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε μάρτυς καταλαβαίνετε, ότι και στις δικές σας καταθέσεις πρέπει να στηριχθούμε για να διαμορφώσουμε μια άποψη. Και έρχεστε τρεις άνθρωποι που είδατε έναν άνθρωπο μέσα στον ίδιο χώρο και πέραν των χαρακτηριστικών, ο ένας ξανθός, ο άλλος μελαχρινός, έχετε τρεις διαφορετικές περιγραφές για τα ρούχα που φορούσε. Σκούρο πράσινο εσείς, μπεζ – ζαχαρί ο προηγούμενος, μπεζ – λαδί ο άλλος.
Λ.ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ: Αχρωματοψία πάντως δεν έχω, κάτι άλλο μπορεί να έχω, αλλά αχρωματοψία, βλέπω πολύ ωραία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ θα ήμουνα πολύ κακός μάρτυρας, δεν ξέρω αν θα πρόσεχα τι φοράει ο καθένας ή θα ήμουνα φορτισμένος με το γεγονός ή οτιδήποτε άλλο. Και η ψυχολογία δεν λέει πάντα, ότι οι μη παρατηρητικοί λένε ψέματα ή οι άλλοι που θυμούνται λεπτομέρειες σίγουρα είναι φιλαλήθεις.
Β.ΜΑΡΚΗΣ: Όχι, δεν έθεσε έτσι το θέμα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δυστυχώς όλα έτσι τίθενται. Συνεκτιμούνται όλα, τι να κάνουμε. Τελικά ήταν ο Σάββας, ήταν ο Βασίλης, ήταν κανένας άλλος, δεν ήταν κανένας απ’ αυτούς, πέστε μια άποψη πριν φύγετε, έτσι για να αφήσετε μια εντύπωση κι εσείς;
Λ.ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ: Κοιτάξτε, επειδή είπαν οι συνάδελφοι, ότι το όνομά του είναι αυτό και εγώ για λόγους όχι συναδελφικούς, εν πάση περιπτώσει σας είπα αυτά που σας είπα, δεν το ξέρω το όνομά του, λέω αφού το ξέρουν αυτοί και οι ίδιοι το έχουν διαπιστώσει, δεν ξέρω πως το διαπιστώσανε σαν συνάδελφοι, ρωτήσανε, μάθανε από εμένα περισσότερα πράγματα, γιατί καμιά φορά εγώ δεν θέλω να έχω μισές γνώσεις, αυτές οι γνώσεις να είναι συγκεκριμένες, γιατί πρόκειται για κατηγορητήριο ...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς είχατε πει το Σάββα.
Λ.ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ: Είπαν, ότι το λένε Βασίλη. Εγώ είπα αυτό το όνομα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς είπατε Σάββας. Πάντως δεν είστε βέβαιος αν είναι ο ένας ή ο άλλος ή κανένας απ’ αυτούς;
Λ.ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ: 100% δεν μπορώ να σας πω, γιατί σας είπα, εύκολα μπορούμε ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και μπορεί να μην είναι και κανένας απ’ αυτούς τους δύο, γιατί ή ο ένας ή άλλος, ξέρετε αυτή η διαζευκτική παραδοχή, μπορεί να μην είναι ούτε κανένας απ’ αυτούς τους δύο ή όχι;
Λ.ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ: Μπορεί να είναι, εάν και εφ’ όσον μεταμορφώσει, γιατί είπαμε το πρόσωπο το μεταμορφώνουμε με πολλούς και διαφόρους τρόπους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει, τι να κάνουμε, αυτά λέει. Έχετε το λόγο, ο κ. Σίδερης.
κ.ΣΙΔΕΡΗΣ: Παρακαλώ λέτε ή ο ένας ή ο άλλος, οι άνθρωποι κάθονται εκεί, ποιος από τους δυο είναι κατά τη γνώμη σας;
Λ.ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ: Ποιους αναφέρετε;
κ.ΣΙΔΕΡΗΣ: Δεν ξέρω κύριε, εσείς λέτε ή ο ένας ή ο άλλος. Υπάρχουν δύο κατηγορούμενοι, περιμένουν μια απάντηση αυτή τη στιγμή, ποίος από τους δύο είναι, αν είναι, μπορεί να μην είναι και κανένας;
Λ.ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ: Δεν μπορώ να πω ευθέως αυτή τη στιγμή ότι είναι ο ένας κύριος ή ο άλλος.
κ.ΣΙΔΕΡΗΣ: Ή κανένας ακόμα μπορείτε να πείτε. Λοιπόν, δέστε τους.
Λ.ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ: Δηλαδή, ουσιαστικά υπάρχει και ένας τρίτος, κανένας, έτσι μου λέτε.
κ.ΣΙΔΕΡΗΣ: Αφήστε τώρα τα ευφυολογήματα. Είναι 19 άνθρωποι κάτω, γνωρίζετε κάποιον από τους 19;
Λ.ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ: Δεν μπορώ να σας πω αν είναι ο Βασίλης ή ο Σάββας εν πάση περιπτώσει. Όταν δεν ξέρω συγκεκριμένα δεν μπορώ να το αναφέρω.
κ.ΣΙΔΕΡΗΣ: Μπορείτε να δείξετε ποιος είναι κατά τη γνώμη σας ο άνθρωπος αυτός; Δεν θέλω το όνομά τους, αν γνωρίζετε κάποιον από τους 19;
Λ.ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ: Από τους 19;
κ.ΣΙΔΕΡΗΣ: Ναι, βέβαια, δεν σας λέω να πείτε δύο.
Λ.ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ: Όχι, είπατε Σάββας και Βασίλης Ξηρός, όχι 19, δύο άτομα.
κ.ΣΙΔΕΡΗΣ: Γνωρίζετε κάποιον από τους κατηγορουμένους κύριε, αυτόν που είδατε πρόσωπο με πρόσωπο;
Λ.ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ: Όχι, δεν γνωρίζω. Με τα χαρακτηριστικά που είχε, δεν γνωρίζω κανέναν, με το μουστάκι, με το κοντό μαλλί ?
κ.ΣΙΔΕΡΗΣ: Τότε θα θεωρήσω ότι σας είπαν οι συνάδελφοί σας ή Σάββας ή ο Βασίλης Ξηρός αυτό μας λέτε, από τις θεωρίες που σας είπαν οι συνάδελφοί σας;
Λ.ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ: Ναι, είπαν αυτοί, ότι είναι ...
κ.ΣΙΔΕΡΗΣ: Εσείς απ’ αυτούς που είδατε δεν αναγνωρίζετε κανέναν;
Λ.ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ: Δεν μπορώ να το πω 100%. Κοιτάξτε, όταν κατηγορούμε κάποιον πρέπει να είναι 100%, όταν είναι να αιτιολογούμε, να λέμε διάφορα και θέλω να με συγχωρήσετε αν νομίζετε ότι ευφυολογώ, δεν ευφυολογώ και εγώ το γνωρίζω στη δουλειά μου είμαι, ξέρω, εν πάση περιπτώσει, δεν θέλω να αναφερθώ γιατί είναι κρίμα να πιάσουμε στο λαιμό μας ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς αφού βγάζετε αντίγραφα λογαριασμών τις ομοιότητες πρέπει να γνωρίζετε, αν ο ένας λογαριασμός είναι ίδιος με το αντίγραφο και τα πρόσωπα γιατί δεν τα αναγνωρίζετε τότε; Ελάτε κ. Πρόεδρε.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Μάρτυρα, εδώ έχουμε 18 άνδρες κατηγορούμενους και μια γυναίκα, μπορείτε να μας πείτε, ο τάδε που είναι στην τάδε θέση, αυτός είναι ο Βασίλης Ξηρός, μας το ξεκαθαρίσετε ότι δεν είστε σίγουρος ποιος είναι ο δράστης, αυτό το παίρνουμε δεδομένο. Εδώ μέσα στους 18 άνδρες μπορείτε να μας πείτε, ο τάδε που κάθεται εκεί, είναι ο Βασίλης και ο άλλος που κάθεται εκεί είναι ο Σάββας;
Λ.ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ: Εάν δω κάποιον με μουστάκι και με κοντά μαλλιά, θα πω ότι είναι αυτός. Εάν δεν είναι, δεν μπορώ να σας πω.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Σας λέω εγώ, κοιτάξτε όλους τους άνδρες κατηγορουμένους και πέστε μου ο τάδε που κάθεται εκεί ή που φοράει εκείνο είναι ο Βασίλης Ξηρός και ο άλλος που κάθεται εκεί ή εκεί είναι ο Σάββας. Μπορείτε να τους αναγνωρίσετε αυτούς τους δύο;
Λ.ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ: Γνωρίζω καλά τον συνάδελφο τον Γιάννη τον Λεμπέση ...
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αφήστε τα αυτά κύριε.
Λ.ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ: Γιατί ζούμε και ξέρω τα πρόσωπα αυτά. Για μένα εδώ είναι πρόσωπα τα οποία δεν γνωρίζω, δεν έχω επαφές.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν μπορείτε λοιπόν μέσα στους 18 κατηγορούμενος να πείτε ποιος είναι ο Βασίλης Ξηρός και ποιος είναι ο Σάββας Ξηρός. Αυτή είναι η απάντηση που μου δίνετε;
Λ.ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ: Ναι, αυτό δεν το ξέρω.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εμένα μου φτάνει. Ένα δεύτερο, είπατε, ότι ο δράστης μίλησε και είπε κάτι σχετικό με τα λεφτά στον υπάλληλο της εταιρείας;
Λ.ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ: ¶φησε τα λεφτά κάτω.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είπε τέτοιο πράγμα;
Λ.ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ: Ναι, οπωσδήποτε, γιατί τα λεφτά περίμενε να πάρει.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αφήστε το οπωσδήποτε, το ακούσατε αυτό;
Λ.ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ: Ναι, άκουσα μια φωνή έτσι βροντερή που προκάλεσε και φόβο στους συναδέλφους απέναντι στα Ταμεία που τους έχω. Ε, βέβαια επόμενο είναι να φοβηθούν κιόλας, γιατί καταλάβανε ότι πρόκειται περί ληστείας.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Στην πρώτη κατάθεση που δώσατε, είπατε, δεν άκουσα να μιλάει, αλλά πιστεύω ότι είναι Έλληνας. Δώσατε την ίδια μέρα, 2 Μαϊου 17:25 το απόγευμα, γύρω στις 10 γραμμές πριν από το τέλος της, διαβάζεται περικοπή κ. Πρόεδρε με την άδειά σας: «Δεν τον άκουσα να μιλάει, αλλά πιστεύω ότι ήταν Έλληνας›, είναι η 6ης σειρά από το τέλος, έτσι είναι γραμμένο την ίδια μέρα.
Λ.ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ: Ναι, Έλληνας. Μα η φωνή του δεν έδειξε τίποτα, δηλαδή ?
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αφού δεν τον ακούσατε και πιστεύετε ότι είναι Έλληνας. Όμως λέτε, ότι τον ακούσατε να λέει, άφησε κάτω τα λεφτά. Ποιο είναι από τα δύο αλήθεια;
Λ.ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ: Να σας πω κάτι, ίσως δεν το κατέθεσα τώρα, αλλά συγκεκριμένα ότι είπε, άφησε τα λεφτά ή κάτι παρόμοιο, γιατί τα λεφτά επιζητούσε να πάρει. Τώρα όμως το βεβαιώ αυτό το πράγμα ότι το είπε και ο τρόπος που το είπε, έδειχνε ότι είναι Έλληνας και καθαρός, δηλαδή ελληνικότατος, γλώσσα ελληνικότατη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ελληνικότατος Έλληνας, με φουστανέλα ελληνικότατος.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Κύριε Αντωνάκο να διευκρινίσω μόνο ένα θέμα, εγώ δεν θα σας καθυστερήσω, τιμής ένεκεν όπως λέτε κι εσείς, μία ερώτηση. Εσείς αυτή τη στιγμή δεν μπορείτε να αναγνωρίσετε ποιος είναι ο Βασίλης και ποιος είναι ο Σάββας Ξηρός. Τηλεόραση ή εφημερίδες δεν βλέπατε όλο αυτό το διάστημα, δεν τους είδατε;
Λ.ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ: Δεν παρακολουθώ, να μην πω ψέματα. Αλλά αυτά που βλέπω μετά το γεγονός που έγινε, βλέπω πρόσωπα τα οποία μου κάνουν εντύπωση, δηλαδή εντύπωση, λέω αλλάξανε και επόμενο είναι μετά από 2 χρόνια να έχουν αλλάξει. Σας είπα, ασπρίζουν τα μαλλιά σε μια μέρα, σε ένα χρόνο αλλάζουν πολλά πράγματα.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Στα 15 χρόνια να δείτε πως αλλάζουν.
Λ.ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ: Απλώς ακούω Σάββας και Βασίλης.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Από που το ακούτε αυτό;
Λ.ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ: Από την τηλεόραση κλπ.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Ότι κάνανε αυτή την πράξη δηλαδή, ο Σάββας και ο Βασίλης.
Λ.ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ: Ναι.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Όμως όταν είχατε πάει στον κ. Ζερβομπεάκο είπατε με απόλυτη σιγουριά, ότι δράστης είναι ο Σάββας ο Ξηρός, πώς το είπατε;
Λ.ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ: Δεν το είπα απόλυτα. Έψαξα, τα έφερα βόλτα, λέω έχετε άλλα κ. Ζερβομπεάκο να μου δείτε; Περίπου αυτός λέω μοιάζει, γιατί εντάξει, κάπου σε ορισμένα σημεία μοιάζουν. Αν και εγώ θυμάμαι είχε λεπτά χαρακτηριστικά, του το τόνισα αυτό, το χείλος του ήταν λεπτό, έδειχνε αποφασιστικότητα.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Σας είπε, αυτός είναι ο Σάββας Ξηρός, σας έδειξε φωτογραφία;
Λ.ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ: Ναι, μας είπε, ότι αυτός είναι ο Σάββας Ξηρός.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Και σας είπε, ότι αυτός είναι και ο δράστης, δηλαδή ότι συμμετείχε σ’ αυτή την ιστορία;
Λ.ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ: Ναι, για το συγκεκριμένο περιστατικό μου ανέφερε αυτό.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Και κατόπιν αυτού εσείς είπατε, ότι δράστης είναι ο Σάββας Ξηρός.
Λ.ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ: Εγώ μπορεί να είχα τις δικές μου, ας πούμε, γιατί όντως κάτι είχε αλλάξει σας είπα, τώρα να μην τα επαναλαμβάνω ?
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Δεν έχω καμία άλλη ερώτηση κ.Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάμε ΟΤΕ Πατησίων, Σαγανάς Αθανάσιος.
Δ.ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Κύριε Πρόεδρε να κάνω μια μικρή δήλωση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βεβαίως, εγώ πάντα σας ακούω με προσοχή, γιατί το λέτε;
Δ.ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Ήρθαν τέσσερις μάρτυρες για την υπόθεση αυτή και οι τέσσερις αναφέρανε το όνομα Βασίλης Ξηρός, άλλος με 100%, άλλος με 60%-70%. Κανείς κάτω από 60% πάντως. Αυτό για μένα δείχνει μία κατεύθυνση, δηλαδή αυτοί οι άνθρωποι κατευθύνονται κάπου, να πουν για ένα συγκεκριμένο άνθρωπο, για τον Βασίλη Ξηρό.
Θέλω να διερωτηθείτε κι εσείς, ποιος κάνει αυτό τον καταμερισμό ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήσασταν εκεί εσείς να ξέρετε, ποιοι ήσαν; Οι μάρτυρες ήσαν παρόντες. Εσείς πάρτε μια θέση και πέστε, ξέρεις, εγώ ήμουνα εκεί και ξέρεις δεν ήταν αυτοί, ήταν ο τάδε και ο τάδε και ο τάδε. ¶μα δεν το πείτε έτσι, τι να τα κάνω εγώ αυτά τα πράγματα. Αυτά είναι τα αγωνιστικά όπως τα λέτε, το ένα, το άλλο, τα σέβομαι. Αλλά διερεύνηση της αλήθειας, να πείτε, τι λέτε ρε παιδιά, εγώ ήμουνα εκεί πέρα και ήταν ο τάδε, ο τάδε και ο τάδε, τι είναι αυτά που λέτε ή δεν ήταν κανένας. Μήπως δεν ήταν κανένας;
Δ.ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Έχω κάνει μια αρχική δήλωση ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πέστε την.
Δ.ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Ότι δεν θα πω, ποιος ήταν, ποιος δεν ήταν, αν ήμουνα ή δεν ήμουνα. Όμως αυτό νομίζετε, ότι μου αφαιρεί το δικαίωμα να πω, ότι ήρθαν τέσσερις μάρτυρες κατευθυνόμενοι;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό δικαίωμά σας να τα λέτε όπως θέλετε. Όπως και εμάς είναι δικαίωμά μας να τα πιστέψουμε.
Δ.ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Κι αυτός είπε το όνομα Βασίλης και αναρωτιέμαι πώς έγινε και φαντάζομαι, ότι δεν θα έγινε από τον κ. Ζερβομπεάκο, γιατί εκεί κατέθεσε για Σάββα. Επομένως η κατεύθυνση για Βασίλη δόθηκε από αλλού και αργότερα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τέλος πάντων τι να σας πω, εγώ τα ακούω με προσοχή πάντως αυτά που λέτε και οπωσδήποτε τα σημειώνω, μην νομίζετε ότι περνάνε έτσι. Αλλά εάν παίρνατε μια σαφέστερη στάση ίσως βοηθάγατε και όπως ξέρετε οι μάρτυρες καμιά φορά, στηρίζεται το Δικαστήριο στους μάρτυρες εάν δεν έχει λόγους να τους διαψεύδει, μην πάρουμε που λένε, κανέναν στο λαιμό μας.
Πάρτε, λοιπόν, μια υπεύθυνη θέση όλοι να ξέρουμε αν είναι κανένας, δεν είναι κανένας, τι έκανε, τι δεν έκανε, να ακούσουμε κι εσάς. Η αρνητική τελείως στάση δεν νομίζω ότι τους βοηθάει τους άλλους.
Σ.ΞΗΡΟΣ: Κατ’ αρχήν ήθελα να συνεχίσω αυτή τη δήλωση, η κατεύθυνση γίνεται και μέσα σ’ αυτή την αίθουσα στους μάρτυρες, άλλοτε με το να τους υποδεικνύουν ποιον θα δείξουν, άλλοτε με το να τους σταματάνε να μην υποδείξουν και άλλοτε να τους υπενθυμίζουν τι είπαν μην τυχόν και πέσουν σε αντιφάσεις.
Επίσης ως προς την κατασκευή αυτής της κατηγορίας της συγκεκριμένης που κατευθύνεται προς ένα πρόσωπο μόνο, εγώ θέλω να δηλώσω, ότι εγώ ήμουνα εκεί πέρα που πυροβόλησα σ’ αυτή την ενέργεια. Ο Βασίλης δεν ήταν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σημειώστε το αυτό το πράγμα και ότι ο Βασιλάκης δεν ήταν καθόλου.
Σ.ΞΗΡΟΣ: Κι αυτό αποδεικνύει αυτά που είπε ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή τέτοιες δηλώσεις βοηθάνε την απόδειξη. Λέει, όχι κύριε, δεν ήταν αυτός, ήμουνα εγώ εκεί πέρα μπροστά και θα εκτιμηθεί φυσικά με την βαρύτητα που πρέπει.
Σ.ΞΗΡΟΣ: Θα ήθελα επίσης να έρθει, εφ’ όσον υπάρχει και κασέτα, να έρθει και η κασέτα να συγκρίνουμε, να δούμε τι βλέπουν οι μάρτυρες και τι πραγματικά γίνεται, εφ’ όσον υπάρχει μια κασέτα ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶μα υπάρχει, φυσικά να έρθει.
Σ.ΞΗΡΟΣ: Το είπαν, ότι υπάρχει. Δεν υπάρχει αν σ’ αυτή την περίπτωση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Σάββα Ξηρέ την έχουμε εδώ στα χέρια μας, ένα βίντεο και μια τηλεόραση θέλουμε για να τα δούμε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ μία δήλωση θέλω να κάνω στο Δικαστήριο. Έτσι σήμερα κύριοι Δικαστές βλέπετε ένα κομμάτι αυτής της εκστρατείας επιχείρησης αμφισβήτησης του ανακριτικού έργου, ένα κομμάτι έχει αρχίσει αυτή η επιχείρηση εδώ και πολλές μέρες.
Κύριοι Δικαστές, φτάνουμε στα όρια της συκοφαντικής δυσφήμησης. Είναι ένα επικίνδυνο δηλητήριο, επικίνδυνο. Τρεις Εφέτες Δικαστές εκ των αρίστων που έχει η Ελληνική Δικαιοσύνη. Κοσμήματα! Αυτοί οι άνθρωποι γίνεται προσπάθεια να αμφισβητηθούν και όχι για την ικανότητά τους, αλλά για το πώς έκαναν αυτή την κύρια ανάκριση.
Εμένα κύριοι Δικασταί δεν με εκπλήσσει από κατηγορουμένους σαν αυτούς που έχετε μπροστά σας, μην περιμένετε και τίποτα άλλο, ή μάλλον να περιμένετε και χειρότερα. Λυπούμαι που επιτέλους δεν βλέπω ορισμένοι να περνούν τα όρια, μέσα στα οποία πρέπει να κινούμαστε. Κύριοι Δικασταί δεν είμαι οργισμένος, είμαι βαθύτατα λυπημένος και η υπεράσπιση έχει τα όριά της. Τι άλλο να σας πω; Είναι επικίνδυνα αυτά τα πράγματα. Πολύ επικίνδυνα και το τίμημα βαρύ. Θα το δείτε.
Κύριοι δικαστές έκκληση απευθύνω σε όλους μας: αυτή τη Δίκη να τη σεβαστούμε. Είναι Δίκη πολύ σημαντική. Αν δεν τη σεβαστούμε θα εισπράξουμε τις συνέπειες, πολύ κακές.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ως προς εμέ βέβαια ο σεβασμός πιστεύω ότι σε όλες τις δίκες πρέπει να είναι ο ίδιος. Όπως δίκαζα ως Ειρηνοδίκης, δικάζω και σήμερα με τον ίδιο σεβασμό.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν αναφέρομαι στο Δικαστήριό σας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πιστεύω ότι όλοι θα έχουν το ίδιο συναίσθημα εδώ πέρα. Η Δικαιοσύνη και στις βαριές και στις μικρές υποθέσεις, είναι το ίδιο, πρέπει να είναι ακέραιη και να υπάρχουν όλες οι συνθήκες μιας έκτυπης έκδοσης και οι διαδικασίες της έκδοσης μιας ορθής απόφασης. Αλλά θα πείτε μόνο δυο λόγια οι λοιποί μετά από αυτά που λέω εγώ.
Ο κ. Αγιοστρατίτης έχει τον λόγο.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε επειδή κυρίως ο κ. Εισαγγελέας όταν παίρνει τον λόγο υπαινίσσεται κάποια πράγματα τα οποία αφορούν εμένα, γι’ αυτό με δυο λέξεις θα πω τα εξής: σεβόμαστε απόλυτα τη διαδικασία και πιστεύω ότι το δείχνουμε, σεβόμαστε την κύρια ανάκριση και το έχουμε δηλώσει. Έχουμε τις σοβαρότατες αντιρρήσεις μας για τις αθλιότητες που έλαβαν χώρα σε όλο το διάστημα της προανάκρισης και επίσης τα έχουμε πει.
Αυτές οι κινδυνολογίες του είδους «Κινδυνεύει η Δημοκρατία από τον υπερασπιστικό μας λόγο› ή οι έμμεσες απειλές για συκοφαντική δυσφήμιση, νομίζω ότι δεν έχουν θέση εδώ και πιστεύω ότι εάν συνεχίσει ο κ. Εισαγγελέας να διατυπώνει τέτοιου είδους απόψεις, θα αναγκαστούμε κι εμείς να διατυπώσουμε κάποια άλλα ζητήματα τα οποία αν θέλετε από σεβασμό στο Δικαστήριό σας, δεν τα διατυπώνουμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Παρασκευόπουλος έχει τον λόγο.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Έχω τη γνώμη ότι οποιαδήποτε αντίρρηση δεν κατευθύνθηκε κατ’ αρχήν κατά των κύριων ανακριτών, από την αίθουσα αυτή τουλάχιστον. Όποια όμως αμφισβήτηση για δικονομικές αταξίες ενδεχομένως επισημάνθηκε, είναι δικαίωμα της Υπεράσπισης.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ασφαλώς είναι.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Πιστεύω ότι ο κ. Εισαγγελέας έκανε λάθος να νομίζει –και το λέω αυτό παρενθετικά- έχουμε υποβάλλει π.χ. εμείς μια μήνυση εκ μέρους του κ. Τζωρτάτου για κάποιες ατασθαλίες, κάποιες πλημμέλειες ή κάποια πράγματα τα οποία έγιναν. Αυτό σημαίνει ότι προσβάλλουμε τον οποιονδήποτε εισαγγελικό λειτουργό που παρέστη κατά την προανάκριση; Δεν θα πω το όνομά του γιατί δεν έχει καμιά σημασία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει. Τα δικαιώματά σας είναι δικαιώματά σας.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Συνεπώς θα έπρεπε και ο κ. Εισαγγελέας σε αυτές τουλάχιστον τις επισημάνσεις, να είναι πιο προσεκτικός. Δεν έχουμε κανένα λόγο εμείς να λέμε ότι «ξέρετε, φτάνουμε στα όρια της συκοφαντικής δυσφήμισης›. Προς Θεού. Κάνω μια έφεση κατά μιας αποφάσεως και λέω «έκανε λάθος›, αυτό είναι συκοφαντική δυσφήμιση των πρωτοδικών; Προς Θεού.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν αναφέρομαι σε πρόσωπα. Σε θεσμούς αναφέρομαι. Τίποτα άλλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Παπαδάκης έχει τον λόγο.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε μια παράδοξου τύπου πολιτική ασκεί ο αγαπητός Εισαγγελέας κ. Λάμπρου από την έδρα τον τελευταίο καιρό υπεραμυνόμενος εν συνόλω και χωρίς συγκεκριμένη αφορμή πάντοτε, τόσο του έργου της προανάκρισης από την Αντιτρομοκρατική υπηρεσία της Αστυνομίας όσο και του έργου της κύριας ανάκρισης.
Εκείνο το οποίο με κάνει να χαρακτηρίζω αυτή την παρέμβασή του ως «άσκηση πολιτικής› είναι το εξής: ενώ από την Υπεράσπιση όποτε ακούγονται φωνές και όχι μόνο από την Υπεράσπιση, διότι για μεν την κύρια ανάκριση έχουν ακουστεί σοβαρά παράπονα και από την Πολιτική Αγωγή με δικονομικό τρόπο εννοώ, για δε την Αστυνομία θα φτάσουμε στη στιγμή και θα σας κάνω μια ανθολογία το τι έχουν πει οι μάρτυρες κατηγορίας που έχουν από εδώ πέρα, πέραν του τι λέει η Υπεράσπιση.
Υπάρχουν μάρτυρες που λένε ότι «η Αστυνομία έγραψε άλλα από αυτά που είπαμε›, μάρτυρες που λένε ότι «η Αστυνομία του είπε μην καταθέσετε δεν πειράζει και αφήστε το›, μάρτυρες οι οποίοι λένε ότι «η Αστυνομία έγραψε έτσι και ήταν αλλού›. Θα φτάσουμε και θα τα πούμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Αλλά όποτε διατυπώνεται κριτική, διατυπώνεται με τρόπο συγκεκριμένο. Ο κ. Εισαγγελέας όταν έχει αντίθετη άποψη ουδείς τον εμποδίζει να την αναπτύξει, να υπεραμύνεται του έργου της ανάκρισης ή της προανάκρισης, αλλά αυτό του είδους οι γενικές νουθεσίες οι οποίες στις προάλλες συνδέονταν με την υπεράσπιση της Δημοκρατίας, λες και η Αστυνομία είναι η κατακλείδα και το προπύργιο της Δημοκρατίας. Σήμερα με την κύρια ανάκριση δεν μπορούν να έχουν άλλο περιεχόμενο και δεν είναι απαξιωτικές φράσεις.
Εμένα με ενοχλεί η ρήση «από αυτούς τους κατηγορουμένους τι άλλο μπορούμε να περιμένουμε, ακόμα θα δούμε και χειρότερα›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κατ’ αρχήν είδατε και ο Πρόεδρος τι θέση πήρε.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Το είδαμε κ. Πρόεδρε. Αλλά βλέπουμε ότι δεν σταματάει η άλλη πλευρά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήδη κάποιος συνήγορος είπε και για μένα για μεροληψίες κλπ. Δεν απάντησα καθόλου. Διότι λέω ο άνθρωπος μπορεί και να το πιστεύει μέσα του.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Νομίζω ότι ήταν ένα επεισόδιο το οποίο δεν επεκτάθηκε πέραν των χρονικών ορίων στο οποίο τέθηκε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εάν καθίσουμε τώρα και δεν αφήνουμε καρφί να πέσει κάτω, κανένας μας θα αναλωθούμε στα δικονομικά.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε καμία αντίρρηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Προσπαθώ εδώ πέρα να υπάρχει μια ηρεμία στην ατμόσφαιρα, μην πάρουμε κανέναν στο λαιμό μας. Η ηρεμία είναι μεγάλη δουλειά μέσα σε μια τέτοια δίκη πρέπει να περιοριστούμε στην επιχειρηματολογία και στην απόδειξη. Δεν με ενδιαφέρουν όλα τα άλλα.
Ξέρετε, είναι παράπλευρα, βέβαια χτες ήταν και λίγο υπνηλή η διαδικασία λόγω της διαρκούς ανάγνωσης. Σήμερα πρέπει να ανέβει λίγο η αδρεναλίνη, αλλά κάπου να δώσουμε ένα τέλος.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Υπάρχουν δύο πράγματα και με αυτά τελειώνω. Το ένα είναι ότι η αυτού του είδους «πολιτική› δεν είναι τίποτε άλλο παρά νουθεσίες οι οποίες αποβλέπουν και αποσκοπούν στον περιορισμό της κριτικής στην προδικασία και σαν τέτοια δεν μπορούν να γίνουν δεκτές, όπως επίσης δεν μπορεί να γίνει δεκτή και η έκκληση σεβασμού στη Δίκη προς την Υπεράσπιση διότι η Υπεράσπιση έχει αποδείξει ότι η Δίκη τη σέβεται. Θυμηθείτε τι δημοσιεύματα υπήρχαν πριν τη Δίκη ότι η Υπεράσπιση θα παραιτηθεί, θα δημιουργεί προσχώματα στη διαδικασία και όλα αυτά τα πράγματα και τι από όλα αυτά έχει αποδειχθεί στην πράξη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έχω ούτε ένδειξη τέτοια.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Κάποτε θα πρέπει να λεχθεί κι αυτό, διότι θα σας φέρω δεκάδες δημοσιευμάτων από τις γνωστές Κασσάνδρες ότι οι συνήγοροι θα παραιτηθούν. Μέχρι και νόμο έφτιαξαν για υποχρεωτικό διορισμό συνηγόρων για να καλύψουν αυτή την περίπτωση. Εγώ θα παρακαλέσω ας σταματήσει αυτή η πολιτική από τον κ. Εισαγγελέα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει ακουστήκατε κι εσείς. Ο κ. Πρωτέκδικος έχει τον λόγο.
Ν. ΠΡΩΤΕΚΔΙΚΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, δεν έχω ξαναζητήσει τον λόγο, θα παρακαλούσα στο σημείο αυτό ο κ. Εισαγγελέας μόνο να διευκρινίσει τι εννοεί «κατηγορούμενοι σαν αυτούς εδώ›. Νομίζω ότι αυτό θίγει τους κατηγορουμένους όλους και μάλλον χρίζει περαιτέρω διευκρινίσεως. Είναι κατηγορούμενοι ειδικοί; Είναι κατηγορούμενοι κάποιας άλλης κατηγορίας ίσως την οποία πρέπει να δούμε; Παρακαλώ τον κ. Εισαγγελέα να διευκρινίσει.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Από την κατηγορία που τους αποδίδεται.
Ν. ΠΡΩΤΕΚΔΙΚΟΣ: Κύριε Εισαγγελέα αδυνατώ να καταλάβω το «κατηγορούμενοι σαν αυτούς εδώ›. Αυτό, μάλλον σημαίνει ότι είναι κατηγορούμενοι κάτι άλλο και όχι απλοί κατηγορούμενοι ενώπιον ενός Δικαστηρίου.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κατηγορούμενοι με αυτή την κατηγορία. Απλό είναι.
Ν. ΠΡΩΤΕΚΔΙΚΟΣ: Τη δέχομαι τη διευκρίνισή σας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ελάτε κι εσείς.
Δ. ΖΩΤΟΣ: Κύριε Πρόεδρε κι εγώ δεν έχω κάνει κατάχρηση του λόγου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και για σας είναι σίγουρο ότι δεν έχετε κάνει κατάχρηση.
Δ. ΖΩΤΟΣ: Απλώς αυτό που με κάνει να παίρνω τον λόγο είναι επειδή ο κ. Εισαγγελέας αναφέρθηκε συνολικά και συλλήβδην στους κατηγορουμένους και ότι βρίσκεται σε εξέλιξη μια προσπάθεια, ένα σχέδιό τους σκοπός του οποίου είναι η απαξίωση ή η υπόσκαψη με περίεργους τρόπους του ανακριτικού έργου και αυτό αφήνει περιθώρια να σκεφτεί κανείς ότι έχουν επεξεργαστεί οι κατηγορούμενοι συλλογικά, συλλήβδην και συνολικά ένα τέτοιο σχέδιο και ότι αυτό είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο.
Το ιδιαίτερα επικίνδυνο κατά την εισαγγελική απόφαση είναι η αμφισβήτηση του ανακριτικού έργου. Εγώ θα έλεγα το αντίθετο σε αυτή την αίθουσα θα ήταν επικίνδυνο. Δηλαδή εάν δεν εξετάσουμε, εάν δεν ερευνήσουμε όλα τα ευρήματα της ανάκρισης και της προδικασίας και της κύριας ανάκρισης.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό δεν κάνουμε; Όλα θα τα εξετάσουμε.
Δ. ΖΩΤΟΣ: Αυτό μας έδωσε αφορμή ο τελευταίος μάρτυρας ο οποίος έτσι όπως τουλάχιστον εγώ το άκουσα και όπως νομίζω ότι καταγράφηκε στα πρακτικά, είναι ότι «Ξέρετε, εγώ το ότι ανέφερα τον Σάββα Ξηρό ενώ ήθελα να πω τον Βασίλη, ήταν από κάτι φωτογραφίες που μου έδειξε ένας ανακριτής που μου είπε ξέρεις αυτός κατηγορείται και έτσι το είπα εγώ›. Από εκεί πήρε αφορμή ο συνάδελφός μας και είπε «αυτά έτσι έγιναν στην ανάκριση›.
Νομίζω ότι θα πρέπει να αποκαταστήσουμε το ρόλο της Υπεράσπισης στο ρόλο της ακραίας κριτικής κι αυτός είναι ο ρόλος της του να ελέγχει και να κριτικάρει όλα τα ευρήματα της ανάκρισης και της ακροαματικής διαδικασίας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από ό,τι είδατε δεν σας απαγόρευσα σε τίποτα. Εάν έχει παράπονο από τον Πρόεδρο, να προσφεύγετε στο Δικαστήριο.
Δ. ΖΩΤΟΣ: Προφανώς όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Εισαγγελεύ έχει την κατηγορία. Μπορεί να λέει κάτι διαφορετικό. Γιατί να μην το λέει;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε μου επιτρέπετε; Σήμερα όλοι είδαμε και ακούσαμε ότι οι μάρτυρες εξετάστηκαν από όλους τους παράγοντες της Δίκης ως προς τα κατατιθέμενα από όλες τις πλευρές και αμφισβητήθηκαν προσηκόντως όπως ορίζει ο Κ.Ποιν.Δ. και μάλιστα από την ώρα εκείνη ότι ο Εισαγγελέας σήμερα ρωτάει διαφορετικά. Περίπου αυτό ελέχθη.
Βεβαίως κ. Πρόεδρε αυτό, το ότι τα μέσα ερευνήθηκαν έφτανε. Οι δηλώσεις των κυριών κατηγορουμένων είναι εκείνες οι οποίες εμένα μου προκαλούν λύπη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Των συγκεκριμένων κατηγορουμένων που έκαναν κάποιες δηλώσεις. Αλλά οι δηλώσεις –από ότι είδατε- του κ. Σάββα Ξηρού είναι ότι «εγώ ο ίδιος πυροβόλησα›. Ο κ. Κουφοντίνας είπε ευρύτερα πράγματα μην τα επαναλάβει.
Ελάτε πέστε κι εσείς.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Λύπη στον κ. Εισαγγελέα θα έπρεπε να προκαλεί η πρακτική της κατεύθυνσης των μαρτύρων. Το να έρχονται συγκεκριμένα εδώ. Και έγινε πασιφανές με τις καταθέσεις των 4 αυτών μαρτύρων.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει. Πέστε δυο λόγια κι εσείς.
Σ. ΡΑΠΤΗΣ: Όπως είπατε κι εσείς καθήκον όλων μας είναι η αναζήτηση της αλήθειας και σε αυτό συμφωνούμε όλοι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ασφαλώς.
Σ. ΡΑΠΤΗΣ: Έχω την εντύπωση –και λυπάμαι που το λέω- ότι η παρέμβαση του κ. Εισαγγελέα αποτελεί ολίσθημα στην κατεύθυνση να εξομοιώνει τους πάντες και να υπαινίσσεται διάφορα πράγματα για τα οποία πολύ φοβάμαι ότι δεν κατάλαβαν όλοι τι υπαινίσσεται.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πέστε καλύτερα λάθος. Δεν ολισθαίνουν οι Εισαγγελείς, η άποψή του είναι. Η άποψη, την οποία δεν δέχεστε εσείς. Δεν είπαμε ότι «Πρέπει να δίνω και τη ζωή μου για να είναι ελεύθερος ο άλλος να λέει ό,τι νομίζει›;
Σ. ΡΑΠΤΗΣ: Ακριβώς πάνω σε αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιος το είπε αυτό; Δεν το ξέρει κανένας σας. Ο Βολταίρος. Επειδή πρέπει να τελειώνουμε και ετούτος ο μάρτυρας θα λέει μέσα του «που πήγα›! Θα με αφήσετε να σας πω εκείνα που ξέρω ή δεν με αφήσετε; Πέστε ότι δεν θέλουμε να τον αφήσουμε.
Σ. ΡΑΠΤΗΣ: Αναφέρομαι στη ρήση του κ. Εισαγγελέα ότι «αυτοί είναι οι κατηγορούμενοι›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Χρυσικόπουλος έχει τον λόγο.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, συμπεραίνοντας, θεωρώ ότι μου προξενεί δυσκολία πραγματικά, να ακούω ότι όταν θα ασκώ το υπερασπιστικό μου έργο και θα αμφισβητήσω κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας τα λεγόμενα ενός μάρτυρα, ή θα ελέγξω την αξιοπιστία του, αυτό ενέχει ταυτοχρόνως και προσβολή, που μπορεί να φθάνει και τα όρια της συκοφαντικής δυσφήμισης του συγκεκριμένου κ. Ανακριτού, του όποιου κυρίου Ανακριτού ο οποίος διενήργησε την ανάκριση.
Είναι αυτονόητο ότι όλα τα ευρήματα της ανάκρισης, ελέγχονται στην αποδεικτική διαδικασία, είναι αυτονόητο ότι όποιες ενδείξεις ή αποδείξεις, ελέγχονται στην αποδεικτική διαδικασία, είναι απλά πράγματα αυτά και πραγματικά σε αυτή τη δίκη, όταν φθάνουν μάρτυρες να καταθέτουν ότι για λόγους συναδελφικής αλληλεγγύης κατέθεσαν το άλφα ή το βήτα και αυτό είναι γραμμένο στην ανάκριση και το διευκρινίζει στην αποδεικτική διαδικασία και γίνονται αυτά, δεν είναι δυνατόν να λέγεται και αόριστα μάλιστα να σεβαστούμε αυτή τη δίκη.
Εγώ θέλω οι θεσμοί κύριε Πρόεδρε, το είπα και άλλη φορά, το λέω και πάλι, δεν υπάρχουν αθροισμένοι θεσμοί, υπάρχουν πρόσωπα που κάθε φορά εκτελούν ένα έργο και υλοποιούν τη λειτουργία, η οποία έχει ανατεθεί από το θεσμό σε ένα φυσικό πρόσωπο.
Όταν λέγεται να σεβαστούμε αυτή τη δίκη και αναφέρεται συνολικά, εγώ αντιλαμβάνομαι ότι περιλαμβάνει και εμένα σαν υπερασπιστή, ότι δεν την σέβομαι. Εγώ δεν δέχομαι να ακούω ότι δεν σέβομαι αυτή τη δίκη, δεν μπορώ να το δεχθώ.
Και θα έλεγα κύριε Πρόεδρε, ότι αυτή η σειρά εδώ που καθόμαστε εμείς οι δικηγόροι υπεράσπισης, έχουμε ακούσει από όλους τα πάντα. Το λέω αναφερόμενος στο Δικαστήριό σας βέβαια έτσι; Έχουμε ακούσει, ακόμα και από κατηγορουμένους αιχμές. Έχουμε ακούσει. Ακούμε από διαφόρους, το ζούμε καθημερινά. Εδώ πρέπει κάποια στιγμή να διευκρινιστεί, και γι’ αυτό θεωρώ εγώ άκρως επικίνδυνο να ακούγεται ότι δεν σεβόμαστε την υπεράσπιση, όταν ασκούμε το υπερασπιστικό μας έργο πρέπει να ξεκαθαρίσουμε και να ξέρουμε τους ρόλους μας και οι ρόλοι μας θα γίνονται σεβαστοί και όταν υπάρχουν στοιχεία ότι κάποιος δεν σέβεται τη δίκη, να λέμε συγκεκριμένα ποιος και για ποιο λόγο δεν την σέβεται. Και το καθήκον μας θα το ασκήσουμε.
Θα το ασκήσουμε, αν θέλετε, γιατί μας έχει ανατεθεί και γιατί το πιστεύουμε και ανεξάρτητα από τι λέει ο οιοσδήποτε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αρκετά.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να πω και εγώ πάντως μια κουβέντα, να πω ότι και εμείς σε αντιστοίχιση περιμένουμε από το Δικαστήριο να τιμήσει τους θεσμούς και τη διαδικασία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχετε καμία αμφιβολία κυρία Κούρτοβικ;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Το επισημαίνουμε κύριε Πρόεδρε, γιατί πολλές φορές πολλά που συμβαίνουν εδώ, μας δημιουργούν αγωνίες εύλογες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όπως ξέρετε εδώ υπεισέρχονται μάρτυρες, χαρτιά, το ένα, το άλλο, δεν ελέγχονται και όλα βέβαια, θέλω όλοι να συμβάλλετε κυρίως σε μια ήρεμη διεξαγωγή της δίκης με ενδιαφέρει, η ηρεμία θα φέρει τελικά το ορθό αποτέλεσμα. ¶μα είναι να μαλώνετε μεταξύ σας και αντεγκλήσεις δεν θα τελειώνουμε. Κύριε μάρτυς ορίστε παρακαλώ.
Φ. ΚΟΤΤΕΑΣ: Θέλω να μου επιτρέψετε να ρωτήσω τον κ. Εισαγγελέα, εάν θεωρεί μεταξύ των τέτοιου είδους κατηγορουμένων και τον πελάτη μου τον κ. Σερίφη.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ποιος είναι ο κ. Σερίφης;
Φ.ΚΟΤΤΕΑΣ: Ο κ. Ιωάννης Σερίφης, ο πελάτης μου.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε συνήγορε, εγώ ομίλησα για όσους, δεν ομίλησα συγκεκριμένα, για όσους, εκείνοι οι οποίοι?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ξέρουν οι ίδιοι είπε ο κ. Εισαγγελεύς, επομένως ο κ. Σερίφης άμα δε ξέρει, σημαίνει ότι δεν είναι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Βεβαίως.
(Διαλογικές Συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τώρα κύριε συνήγορε θα πάρουμε κατάθεση από τον κ. Εισαγγελέα, το αντικρούσατε, εγώ σας άφησα.
Φ. ΚΟΤΤΕΑΣ: Υπάρχει το δεύτερο θέμα, επειδή ακούγεται συνέχεια εδώ πέρα, αποτελούσε λέει το Συμβούλιο Εφετών, τον εκ των αρίστων Εφέτη. Παρακαλώ τον κ. Εισαγγελέα να μας πει ποιοι είναι οι άριστοι;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Των Ανακριτών λέει.
Φ. ΚΟΤΤΕΑΣ: Των Ανακριτών λέω, τον οιονδήποτε λέω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Για τους κυρίους Ανακριτάς είπα.
Φ. ΚΟΤΤΕΑΣ: Εκ των αρίστων, πείτε μου σας παρακαλώ, ποιοι δεν είναι οι άριστοι εκ των Εφετών;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Όλοι είναι άριστοι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είμαστε συμβούλιο προαγωγών εδώ πέρα, πάμε και λέμε πράγματα εδώ μέσα που δεν μας χρειάζονται, γι’ αυτό είπα, κανένας καλύτερα είναι να λέει λιγότερα, όσο μπορεί, αφήστε τώρα ποιοι είναι οι άριστοι και ποιοι δεν είναι οι άριστοι.
Ι.ΒΛΑΧΟΣ: Μια μικρή αξιολόγηση της προηγούμενης μαρτυρικής κατάθεσης, πολύ μικρή, πριν ξεκινήσει ο μάρτυρας. Ήθελα απλώς, επειδή με την χαλαρότητα που επήλθε στη διαδικασία με τις παρεμβάσεις της εισαγγελικής έδρας και τις ανταπαντήσεις της υπεράσπισης, έχει ξεχαστεί και λίγο η κατάθεση. Ήθελα απλώς να τονίσω, ότι απ’ όσους μάρτυρες καταθέσανε, τον πελάτη που υπερασπίζομαι τον κ. Βασίλη Ξηρό, μόνο ένας τον αναγνώρισε και μάλιστα –λυπούμαι που το λέω– ο μόνος, ο οποίος είχε εμφανέστατο συμφέρον, από το να βρεθεί κάποιος δράστης και να καταδικαστεί, διότι όπως είπε ο ίδιος στο ακροατήριό σας, έχει μια αγωγή εναντίον του, 90 εκατομμυρίων από την εταιρεία η οποία τον θεωρεί υπεύθυνο έως ότου βρεθεί κάποιος άλλος, για να στραφούν εναντίον του πραγματικού δράστη τα βέλη.
¶ρα ο μόνος που με εκατό τοις εκατό βεβαιότητα τον αναγνώρισε, είναι αυτός ο οποίος είχε και κάποιο λόγο προσωπικό. Από τους υπόλοιπους δράστες, μειώνεται αισθητά ο βαθμός της αναγνώρισης του Βασίλη, βεβαίως παρέλκει μετά την παρέμβαση την αυθόρμητη του πελάτη μου του κ. Σάββα Ξηρού, ότι ο ίδιος πυροβόλησε, η παρατήρηση που είχα ετοιμαστεί να κάνω, εν πάση περιπτώσει φθάνοντας και στον τελευταίο μάρτυρα, ο οποίος κατέθεσε ότι ήταν ο Σάββας Ξηρός, κατόπιν φωτογραφίας που του υπεδείχθη στην ανάκριση και έχει αριθμηθεί και η φωτογραφία και δεν υπάρχει περίπτωση παρεξηγήσεως ότι όταν έβλεπε το πρόσωπό που αναγνώρισε, ήταν ο Σάββας Ξηρός, ασχέτως εάν τον ονόμασε Βασίλη, Μήτσο ή οτιδήποτε άλλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει. Εδώ όμως τον είδατε. Λέει «Δεν γνωρίζω κανέναν›, κοίταγε από εδώ, κοίταγε από εκεί, παραλίγο να δείξει τους αστυφύλακες. Αφήστε τον άνθρωπο τώρα, μην τον βλέπουμε με τόση αυστηρότητα τον καθένα που έρχεται μάρτυρας, εμείς ζούμε εδώ στα Δικαστήρια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
Α. ΣΑΓΑΝΑΣ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θέλω να μας πείτε, για κάποια κατηγορία εδώ που υπάρχει για ληστεία στον ΟΤΕ Πατησίων στις 2/4/2002.
Α.ΣΑΓΑΝΑΣ: Ήμασταν χρηματαποστολή, το μεσημέρι, πήγα στις τρεις η ώρα στον ΟΤΕ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς είστε ποιος;
Α.ΣΑΓΑΝΑΣ: Ο υπάλληλος της χρηματαποστολής συνοδός. Πάω στον ταμία και μέχρι να ετοιμάσει βγήκα έξω τρεισήμισι. Όταν βγαίνω και κατευθύνομαι για το αυτοκίνητο, έρχεται κάποιος άγνωστος πίσω με το όπλο και μου λέει φέρτα με το κουτί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς κρατούσατε το κουτί;
Α.ΣΑΓΑΝΑΣ: Το κουτί. Το αφήνω κάτω, μπαίνω τρέχοντας μέσα στο αυτοκίνητο, ύστερα παίρνει το κουτί δεν τον είδα πρόσωπο, δεν αναγνώρισα, μπαίνει στο πρώτο μηχανάκι. Ύστερα ξεκινάει το μηχανάκι, έρχεται άλλο ένα μηχανάκι δεύτερο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ένα λεπτό, το μηχανάκι είχε και άλλον επάνω;
Α.ΣΑΓΑΝΑΣ: Ναι ήταν επάνω ένα στο μηχανάκι οδηγός μπαίνει με το κουτί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πολύ κοντά από το σημείο που σας πήρε το κουτί;
Α.ΣΑΓΑΝΑΣ: Από εδώ και στα τριάντα μέτρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν με μηχανή αναμμένη, σβηστή τι;
Α.ΣΑΓΑΝΑΣ: Αυτό δεν το είδα. Εγώ είδα όταν ξεκίνησε το πρώτο μηχανάκι και ύστερα συνοδεύει το άλλο και τους κυνηγήσαμε τους καταδιώξαμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τους καταδιώξατε με τι;
Α.ΣΑΓΑΝΑΣ: Με το αυτοκίνητο της χρηματαποστολής. Βγαίνουμε αριστερά στο πρώτο στενό, τους κυνηγάμε με το αυτοκίνητο, μας πυροβολούνε μια στο παρ μπριζ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το παρ μπριζ ήταν αλεξίσφαιρο;
Α.ΣΑΓΑΝΑΣ: Το παρ μπριζ ήταν αλεξίσφαιρο, δεν έσπασε, και ο οδηγός από τα νεύρα του, τους κυνηγάμε στην Πατησίων και τους ρίχνουμε κάτω με τα δυο μηχανάκια, χτυπάμε το πρώτο μηχανάκι και μετά χτυπάμε και το δεύτερο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τους ρίξατε κάτω;
Α.ΣΑΓΑΝΑΣ: Τους ρίξαμε κάτω στην Πατησίων.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν τους χτυπήσατε, δεν τους τραυματίσατε;
Α.ΣΑΓΑΝΑΣ: Δεν χτύπησε κανείς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτοί όταν πέσανε κάτω τι κάνανε;
Α.ΣΑΓΑΝΑΣ: Εμείς φύγαμε, σβήνει το αυτοκίνητο, τρώμε δυο πυροβολισμούς όταν έσβησε το αυτοκίνητο στο τζάμι του οδηγού και φύγαμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και εσείς από πού βγήκατε από δίπλα από το αυτοκίνητο; Πίσω από το αυτοκίνητο;
Α.ΣΑΓΑΝΑΣ: Όχι εμείς φύγαμε κατευθείαν, με το αυτοκίνητο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή δεν κατεβήκατε από το αυτοκίνητο;
Α.ΣΑΓΑΝΑΣ: Δεν κατεβήκαμε καθόλου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στρίψατε κάπου κλπ;
Α.ΣΑΓΑΝΑΣ: Όχι πήγαμε ευθεία την Πατησίων.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μα ήταν πεσμένα τα μηχανάκια, πώς φύγατε;
Α.ΣΑΓΑΝΑΣ: Έκανε δεξιά, για να μην τους πάρει από κάτω ο οδηγός. Αν ήθελε τους έπαιρνε από κάτω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτοί μεν κοιτάγανε πώς να τον σκοτώσουν, αυτός κοίταγε πώς να την γλιτώσουν.
Α.ΣΑΓΑΝΑΣ: Όταν έσβησε το αυτοκίνητο μας ρίξανε δυο πυροβολισμούς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πείτε μου τώρα πόσα άτομα είδατε;
Α.ΣΑΓΑΝΑΣ: Ήταν τέσσερις στο μηχανάκι, δυο μηχανάκια με τέσσερα άτομα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορείτε να περιγράψετε κανέναν απ’ αυτούς;
Α.ΣΑΓΑΝΑΣ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γνωρίσατε κανέναν;
Α.ΣΑΓΑΝΑΣ: Κανέναν όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε κανένα στάδιο της διαδικασίας;
Α.ΣΑΓΑΝΑΣ: Σε κανένα, γιατί τους έβλεπα με τις πλάτες πίσω και πάνω στον πανικό δεν γνώρισα κανέναν.
Και δεν ήταν αυτό, τώρα μας ζητάει η εταιρεία εμάς, 70 εκατομμύρια να της δώσω εγώ για την ληστεία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιος σας τα ζητάει;
Α.ΣΑΓΑΝΑΣ: Η Εταιρεία ζητάει να της δώσω εγώ εβδομήντα εκατομμύρια, μου έχουν κάνει αγωγή.