Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν το αξιολογήσατε.
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Δεν το αξιολόγησα καθόλου.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Παρόλα αυτά θυμάστε τα πρόσωπα που ήταν.
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Τα πρόσωπα θα θυμάμαι γιατί ο κ. Κουφοντίνας έχει κάτι χαρακτηριστικό στο πρόσωπό του που μοιάζει με έναν φίλο μου.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ο κ. Κουφοντίνας έχει κάτι χαρακτηριστικό κ. Ασπραδάκη. ¶λλοτε μοιάζει κάποιος με την θεία του τάδε, άλλος με τον θείο στην Αμερική κ. Πρόεδρε. Για να δούμε στην συνέχεια λοιπόν την μνήμη σας. Λέτε τώρα ότι σας έμεινε ο κ. Κουφοντίνας στο μυαλό. Πού ακριβώς καθόταν ο κ. Κουφοντίνας;
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Ήταν στο αυτοκίνητο.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Σε ποια θέση;
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Κάθετα στον δρόμο που λέγεται Ματσούκα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ήταν στην Ματσούκα κάθετα. Πόσο απείχε από την γωνία το αυτοκίνητο;
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: 3-4 μέτρα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεξιά ή αριστερά ήταν;
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Δεξιά ήταν παρκαρισμένο.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ήταν δεξιά παρκαρισμένο. Το μαγαζί της νύφης σας είναι....
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Είναι στην γωνία Ματσούκα και Πατησίων.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ματσούκα και Πατησίων έχει ένα φούρνο.
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Ο φούρνος είναι Μαβίλη και Πατησίων.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ματσούκα και Πατησίων λοιπόν είναι το κατάστημα εκείνο με τα ρούχα που είναι στην γωνία και αυτό είναι τρία μέτρα μέσα από την γωνία.
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Ναι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Μισό λεπτό κ. Πρόεδρε για να καταλάβω κι εγώ πώς ακριβώς είναι αυτό το πράγμα. Από το σημείο εκείνο που καθόντουσαν είχαν οπτική επαφή στην τράπεζα;
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Ναι. Δεν ξέρω αν είχε το AUTOBIANCHI .....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, σε αυτή την τράπεζα. Για την τράπεζα Εργασίας.....
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Για την Γενική λέμε κ. Πρόεδρε ότι για την τράπεζα Εργασίας. Για άλλη ληστεία μιλάμε. Εμένα μου σαφές ότι για απόπειρα απρόσφορη άλλης ληστείας μιλάμε. Ελπίζω ότι είναι και σε σας......
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Η Γενική τράπεζα με την Εργασίας απέχουν 50 μέτρα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ναι 50 μέτρα. Είχαν οπτική επαφή με την Γενική τράπεζα;
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Είχαν.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Με την τράπεζα Εργασίας είχαν από το στενό;
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Υποθέτω όχι. Εκτός αν υπήρχε κανένας άλλος παραπάνω....
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αυτός που ήταν μέσα στο στενό είχε οπτική επαφή με την τράπεζα .....
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Με την τράπεζα Εργασίας όχι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν είχε οπτική επαφή με την τράπεζα Εργασίας και καθόταν πού μέσα στο AUTOBIANCHI;
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Στη θέση του οδηγού.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Στην κατάθεσή σας όμως στον κ. Ανακριτή λέτε ότι ήταν επιβάτης.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λέει ότι ήταν;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Επιβάτης.
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Εγώ δεν είπα επιβάτης, εγώ είπα στη θέση του οδηγού.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εσείς γράφετε «αναγνωρίζω τον Κουφοντίνα ως επιβάτη›.
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Δεν ξέρω τί γράφει ο αστυνομικός την ώρα που τα καταθέτω.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ο κ. Ζερβομπεάκος ο κ. Ανακριτής τα γράφει. Έχει σαφέστατη αντίληψη του τί.....
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Επιβαίνει θέλει να γράψει ή έτσι μπορεί να είπα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Σαφέστατα γνωρίζει ο κ. Ανακριτής το τί γράφει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Διευκρινίζει, εδώ λέει ότι είπε «επιβαίνει και ότι ήταν στην θέση του οδηγού›.
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Δεν υπήρχε άλλος οδηγός μέσα, ένα ήταν το άτομο.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Και αυτό να το ξεπεράσουμε. Λέτε λοιπόν ότι όταν βλέπετε αυτά τα άτομα βλέπετε τον άντρα μέσα στο αυτοκίνητο ή έξω;
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Μέσα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Και βλέπετε και τρεις μηχανές.
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Μία μηχανή.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Πού ήταν η μία μηχανή;
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Παρκαρισμένη Πατησίων 366 μπροστά.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αυτή ήταν επί της Πατησίων.
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Πάνω στο πεζοδρόμιο.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Βρισκόταν κάποιος πάνω στην μηχανή, κάποιος δίπλα στη μηχανή;
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Όχι, ήταν δύο άτομα δεξιά προς τον δρόμο.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ήταν δύο άτομα δεξιά προς τον δρόμο σε μία μηχανή. Εδώ βέβαια εάν έχω ακριβώς την κατάθεσή σας – γιατί μπορεί και άλλου ανθρώπου και να κάνω λάθος – λέτε ότι «εγώ είδα 3-4 άτομα που επέβαιναν σε 3 μοτοσικλέτες›.
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Με συγχωρείτε, δεν έχω πει τέτοιο πράγμα και είμαι σίγουρος γι αυτό.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Θυμάστε καλά ότι δεν το είπατε;
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Ναι, 3-4 άτομα; 1 ήταν η μοτοσικλέτα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εδώ λέτε – κ. Πρόεδρε μήπως κρατάω άλλη κατάθεση; - βλέπω εδώ πέρα 29 Ιουνίου ο κ. Ασπραδάκης Γεώργιος;
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Ναι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Στην δεύτερη σελίδα «είδα 3-4 άτομα› τρίτη γραμμή, τέταρτη γραμμή «που επέβαιναν σε τρεις μοτοσικλέτες και παρακολουθούσαν....›. Εγώ είπα, μιλάμε για απόπειρα πρόσφορη άλλης τράπεζας ή πιθανόν για άλλο γεγονός το οποίο μπορεί να αφορά όμως μόνο την κα Σωτηροπούλου, αλλά δεν αφορά ούτε την κυρία Σωτηροπούλου γιατί τότε δεν γνώριζε τον κ. Κουφοντίνα οπότε νομίζω ότι ούτε αυτό μπορεί να αφορά την διαδικασία. Δεν το θυμάστε λοιπόν αυτό.
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Δεν είπα τέτοιο πράγμα, είμαι σίγουρος. 1 μηχανή είδα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αυτή είναι η υπογραφή σας;
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Ναι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Σας το διάβασαν όταν το υπογράψατε;
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Ήταν περασμένη η ώρα, εγώ είχα δυο μικρά παιδιά εκείνη την εποχή και το πιθανότερο είναι να μην την διάβασα διότι ήταν πολύ άνθρωποι να δώσουν.... Εγώ αποκλείεται να είπα τρεις μηχανές. 1 μηχανή είπα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βάλανε τρεις για να είμαστε μέσα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να σας πω ότι καταθέτετε σε έναν άξιο αστυνομικό αν κρίνουμε από την εξέλιξή του, στον κ. Σύρο που είναι σήμερα επικεφαλής της αντιτρομοκρατικής. Θέλετε να πείτε ότι παραποίησε ο επικεφαλής της αντιτρομοκρατικής τότε αυτά που γράψατε;
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Όχι, δεν παραποίησε. Πιθανόν ήταν πολλοί άνθρωποι εκεί που κατέθεταν, γιατί δεν ήμουν μόνος μου. Περίμεναν στην σειρά.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εσείς όμως καταθέτετε στον κ. Σύρο. Έχει και μία ιστορική σημασία.
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Εγώ δεν τον γνωρίζω. Εγώ κι εδώ καταθέτω σε ένα Δικαστήριο.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Λέω ότι καταθέτετε σε έναν άξιο αστυνομικό αν κρίνουμε από την εξέλιξή του. Εγώ δεν τον γνωρίζω τον κ. Σύρο, δεν μου έκανε την τιμή και σε έναν άξιο επί των αρίστων είπε ο κ. Εισαγγελέας και άριστος είναι, ανακριτή. Παραποίησε και ο ένας και ο άλλος;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει, αυτά είπα. Θα τα εκτιμήσουμε εμείς.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κύριε Πρόεδρε, αν φέρνετε εδώ μάρτυρες να καταθέσουν τέτοια πράγματα για τέτοιες υποθέσεις είναι δικό σας πρόβλημα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πηγαίνετε στην ευχή του Θεού.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Όχι, δεν θα πάει στην ευχή του Θεού, παρακαλώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αφού κάνετε σχολιασμό.....
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ρωτάω για να δω την αξιοπιστία και την μνήμη του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ....περάσαμε το στάδιο των ερωτήσεων.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Συνεχίζουμε. Καλέσατε το 100 λέτε. Ήρθε το 100;
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Δεν ξέρω.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Είπατε όχι. Εδώ όμως λέτε στην κατάθεσή σας «όταν ήρθε εκεί περιπολικό ήταν αργά›. Εδώ λέτε ότι ήρθε περιπολικό.
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Μου είπαν από την αστυνομία ότι θα ήρθε περιπολικό. Λέω «όταν ήρθε....›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για σιγά κ. μάρτυς γιατί εδώ είναι αλλιώς τα πράγματα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Έχω την εντύπωση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όταν λέτε «όταν ήρθε περιπολικό› σημαίνει ότι ήρθε περιπολικό.
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Εγώ δεν νομίζω ότι θα ήρθε περιπολικό. Η αστυνομία θα μου είπε.... Εγώ δεν ξέρω αν ήρθε ή δεν ήρθε.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εσείς εδώ καταθέτετε ότι «όταν ήρθε περιπολικό ήταν πλέον αργά›. Κι αυτό λοιπόν το άλλαξαν στην αστυνομία.
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Πιθανόν να μου είπαν από την αστυνομία ήρθε το περιπολικό.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Νομίζω ότι θα πρέπει να καλέσουμε τον κ. Σύρο να διευκρινίσει την κατάσταση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον κ. Σύρο θα τον καλούσαμε αλλά έχει κάνει ανακριτικές πράξεις.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αλλά δεν μπορεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βρείτε έναν άλλον να τον καλέσουμε.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Για παράβαση καθήκοντος τουλάχιστον θα πρέπει να τον παραπέμψουμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα παραπέμψουμε και τον κ. Σύρο τώρα;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Έχει παραγραφεί δεν λέω αλλά επειδή πρόκειται....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μάλλον τελικά οι αστυνομικοί έπρεπε να παραπεμφθούν και οι ανακριτές και όλοι και όχι οι κατηγορούμενοι. Να φέρουμε μάρτυρες εδώ τους κατηγορουμένους. Θα κάναμε μια πιο ωραία δίκη.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κύριε μάρτυς, είμαστε και γείτονες. Εγώ νομίζω σας ξέρω και εσείς πρέπει να με ξέρετε. Να συνεχίσουμε να δούμε τί είναι αυτή η κατάθεση που έχετε δώσει και τί μνήμη έχετε. Έχετε κατάστημα γυναικείων εσωρούχων είπαμε. Όταν καλέσατε την αστυνομία τότε, όταν πήρατε την ¶μεση Δράση τί τους είπατε; Τους είπατε ότι κάποιοι παρενοχλούν το κατάστημα της αδελφής μου;
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Όχι, κοιτάνε προς την τράπεζα είπα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κάθε φορά που κάποιος κοιτάει προς την τράπεζα εσείς καλείτε το 100;
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Μου έκανε εντύπωση. Πρώτη φορά έχω πάρει, δεν έχω ξαναπάρει και έχω μπλέξει τόσο. Μου έκανε τέτοια εντύπωση και πήρα το 100 γιατί κάτι μου λέει ότι δεν πάει καλά. Είχα μία διαίσθηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ελάτε.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κύριε Πρόεδρε, όταν φέρνετε εδώ μάρτυρες τί να κάνω;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ τους φέρνω;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ποιος τους έφερε δεν ξέρω. Θα ρωτιούνται διότι φεύγουν μετά και έχουν παράπονο. Λένε «δεν μας ρώτησαν, μας απαξίωσαν οι συνήγοροι›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ξέρετε ποιος φέρνει τους μάρτυρες; Ποιος τους φέρνει τους μάρτυρες; Ο κ. Εισαγγελεύς τους καλεί.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ενιαία η αρχή. Να πω στον κ. Μαρκή και στον κ. Λάμπρου τώρα δεν είναι σωστό. Η εισαγγελική αρχή είναι μία όμως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η εισαγγελική αρχή πάντως όχι το Δικαστήριο. Εκείνους που μου ζητάτε εσείς τους φέρνω εγώ.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εσείς όμως τον ρωτήσατε τον μάρτυρα και τον ρωτήσατε με προσοχή και κάνατε και σχόλια όταν κατέθετε και κάνατε και σημειώσεις και θα έρθετε να μου πείτε ότι ο μάρτυρας αναγνώρισε τον κ. Κουφοντίνα.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, με συγχωρείτε πάρα πολύ. Αυτά μπορούν να λέγονται αλλά όχι παρουσία του μάρτυρα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Έχετε δίκιο. Να συνεχίσω κ. μάρτυρα. Έχω και πρόβλημα γιατί είναι γείτονάς μου, θα τον δω και αύριο. Θα πάω να ψωνίσω στο μαγαζί του και δεν θα με εξυπηρετήσει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί πουλάει το μαγαζί;
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Ρούχα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κυρία Κούρτοβικ, κουπόνι εκπτώσεων εάν σταματήσετε θα σας πει. Αλλά εσείς δεν πρόκειται ούτε για 50% να σταματήσετε. Σας βλέπω, δεν σταματάτε εσείς με τίποτα. Προχωράτε λοιπόν μήπως τελειώσουμε.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Είπατε ότι παρακολουθεί την τράπεζα. Η νύφη σας όμως που σας κάλεσε, που τον έβλεπε αρκετή ώρα δεν σας είπε ότι παρακολουθεί την τράπεζα.
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Εκείνη δεν είχε βγει έξω από το μαγαζί. Μου λέει εμποδίζει μια μηχανή και βλέπω κάτι ανθρώπους έξω από το κατάστημα. Με αυτό το σκεπτικό πήγα εγώ εκεί. Ειδάλλως εγώ δεν έχω καμία δουλειά, δεν είναι δίπλα στο μαγαζί μου.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Μπαίνοντας στο μαγαζί της αδελφής σας που έχει πρόσοψη στην Πατησίων εντοπίσατε τις μηχανές....
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Την μηχανή.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εντοπίζετε κ. μάρτυς την μηχανή και μπαίνετε μέσα και πηγαίνετε στο τηλέφωνο.
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Όχι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αλλά;
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Μπαίνω μέσα, την ρωτάω, μου λέει έτσι κι έτσι, κοιτάω από δω, κοιτάω το αυτοκίνητο από κει και έναν απέναντι στο τρόλεϊ που είναι η Γενική τράπεζα και κάτι συνεννοούνται. Λέω κάτι δεν πάει καλά. Έφυγα, πήγα στο μαγαζί μου και πήρα τηλέφωνο.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Γυρίσατε στο μαγαζί σας και πήρατε τηλέφωνο.
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Ναι, από το μαγαζί μου πήρα τηλέφωνο.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Το AUTOBIANCHI πότε το είδατε;
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Την ώρα που πήγα εκεί. Αυτά τα τρία λεπτά που κάθισα είδα και το αυτοκίνητο.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Και είδατε και τον οδηγό, τον προσέξατε.
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Ναι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Πότε ακριβώς είπατε ότι είχε γίνει αυτό το περιστατικό;
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Δύο μέρες πριν.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Στην κατάθεσή σας λέτε ότι είχε γίνει προ μηνός και καταθέτετε 29/6.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το είπα αυτό.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Βεβαίως το είπατε κ. Πρόεδρε, να ρωτήσουμε και τον μάρτυρα διότι ο μάρτυρας έχει μία εκπληκτική μνήμη και να δούμε από πού ακριβώς αντλεί τις βεβαιότητές του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είπαμε δεν ειρωνευόμαστε κανέναν σε αυτήν την αίθουσα;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν θέλω να ειρωνευτώ τον μάρτυρα, όχι. Κύριε μάρτυς, καταθέτετε εδώ ότι «προ μηνός συνέβη το περιστατικό το οποίο σας αναφέρω›. Και ρωτάω, σήμερα θυμάστε δυο μέρες πριν. Σήμερα αυτό θυμάστε. Τότε θυμόσασταν εκείνο όμως. Αυτό καταθέσατε, δεν το αλλάξαμε. Και σήμερα θυμάστε μία μηχανή.
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Μία μηχανή.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Τότε όμως έχετε καταθέσει τρεις και σήμερα θυμάστε δυο άτομα στις μηχανές. Και τότε θυμόσασταν τέσσερα άτομα στις μηχανές.
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Εγώ μία μηχανή πάντως θυμάμαι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Τώρα καταθέσατε κ. μάρτυς ότι ο κ. Τζωρτζάτος ήταν κάτω από την μηχανή. Εδώ όμως λέτε ότι τα άτομα επέβαιναν στις μηχανές. Είσαστε βέβαιος για την μνήμη σας;
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Πάρα πολύ.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν έχω άλλη ερώτηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βέβαια, τί άλλο να έχετε τώρα;
ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: Κύριε μάρτυς, για τον κ. Καρατσώλη είπατε πριν περισσότερο να μην είναι και λιγότερο να είναι, επειδή ξέρετε ότι έστω και 1% μπορεί να οδηγήσει σε μία καταδίκη θα δώσετε αυτό το 1% στο Δικαστήριο;
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Όχι.
ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: Ευχαριστώ. Ούτε το 1%. Κύριε Εισαγγελεύ, ακόμη και το 1% είναι μία πιθανότητα. Το σχήμα Hembel-Obenheim που γνωρίζετε δίνει στατιστική πιθανότητα 1% για ένα συμβάν. Αλλά ούτε το 1% έδωσε ο κ. μάρτυς τώρα, ούτε το 1%. Ευχαριστώ πολύ κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Τζωρτζάτος θέλει κάτι να σας ρωτήσει.
Β. ΤΖΩΡΤΖΑΤΟΣ: (Εκτός μικροφώνου) Τα άτομα που είδατε, τα είδατε να φεύγουν;
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Τα είδα να στέκονται στο ίδιο σημείο.
Β. ΤΖΩΡΤΖΑΤΟΣ: Πως συνδέετε τα άτομα με τα οχήματα;
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Τα άτομα της μηχανής, ήταν τόσο κοντά στη μηχανή, που πρέπει να ήταν δική τους η μηχανή.
Β. ΤΖΩΡΤΖΑΤΟΣ: Και το αυτοκίνητο AUTOBIANCI;
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Ήταν μέσα ο οδηγός.
Β. ΤΖΩΡΤΖΑΤΟΣ: Και συνεννοούνταν ο οδηγός που πήγαινε γύρω – γύρω;
Γ. ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Ναι.
Β. ΤΖΩΡΤΖΑΤΟΣ: Αυτό ήθελα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είδε ένα συνεννοούνται. Πάτε στο καλό. Λοιπόν σχόλια.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Δυο λόγια κ. Πρόεδρε και αυτό το λέω διότι σχολίασε εξ αριστερών ο κ. Εφέτης, το θέμα και ευλόγως βέβαια διαχώρισε πως είναι δυνατόν να αναφέρονται σε μια ληστεία 7 άτομα, οι πάντες αρνούνται πλην του κ. Τέλιου αν άκουσα καλά –να μην τον πάρω στο λαιμό μου- και οι υπόλοιποι τι έγιναν;
Το λέω για τον εξής λόγο: στην πραγματικά σπουδαία μονογραφία του Καθηγητή κ. Φιλιππίδη που σας ανέφερε προ ημερών ο κ. Παπαδάκης αναφέρεται για ήδη των μαρτύρων.
Δεν λέει κανείς ότι είναι ψευδομάρτυρας ο οποιοσδήποτε έρχεται εδώ πέρα. Έρχονται άνθρωποι είτε διότι δεν έχουν πλήρη επίγνωση ορισμένων πραγμάτων και ποσοτήτων, είτε δεν ξέρουν ανθρωπομετρία, είτε δεν ξέρουν τίποτε, ή δεν ξέρω από που και πως άγονται και λένε ανακρίβειες.
Δεν έχει κακή προαίρεση έχει καλή προαίρεση. Η άλλη πλευρά λέει ότι υπάρχει και κακή προαίρεση όπως παρατηρείται από τους κατηγορουμένους, δεν είναι πεποιημένοι και σε ποιο βαθμό πεποιημένοι, ή είναι καθ’ οδόν πεποιημένοι ή από τον εαυτό τους πεποιημένοι.
Με βάση τα στοιχεία αυτά έκανα αυτή τη μοναδική ερώτηση που είδατε κι εσείς ότι απέχει πόρω της αληθείας, η διαπίστωση του μάρτυρα ότι ο εμένα υπερασπιζόμενος κ. Τζωρτζάτος ήταν συμμέτοχος σε αυτή τη ληστεία και στη συνέχεια θα απαντήσω στο εύλογο ερώτημα του κ. Εφέτη κάποτε δικαζόταν μια ποινική υπόθεση χαρτοπαιξίας η οποία επειδή ήταν πόκα, είχε 5 πρόσωπα. Ο ένας είπε όχι, ο άλλος είπε όχι, ο τρίτος είπε όχι, ο τέταρτος είπε όχι και φτάνει σ’ ένα γιατρό που έπαιζε πόκα και λέει αυτός «κύριε Πρόεδρε τώρα τι να κάνω; Μόνος μου έπαιζα πόκα;›. Η πόκα είναι γνωστό ότι παίζεται από όλους.
Εδώ για να μην προχωρώ περαιτέρω θέλω να πω ότι δεν είναι της δικονομικής τάξεως υποχρέωση του κατηγορουμένου ή οποιουδήποτε να αποδείξει την αθωότητά του, θα έλεγα να μην ανατρέπουμε και αντιστρέφουμε το δικονομικό αξίωμα που είναι υψίστη αρχή το ότι θα έπρεπε –και δεν αναφέρομαι στους παρόντες Εισαγγελείς- οι ανακριτές, οι προανακριτές, οι όσοι ασχολήθηκαν με την προανάκριση, να φέρουν στοιχεία.
Βλέπω ότι σε πολλές δικογραφίες μέσα να λείπουν μάρτυρες που θα μπορούσαν να διευκολύνουν το έργο σας. Λείπουν πράγματι μάρτυρες. Έγιναν όλα τόσο εν τάχει και γι’ αυτό υπάρχει αυτό το έλλειμμα ακριβείας. Αυτή είναι η άποψή μου και το δίνω σαν απάντηση στον αξιότιμο κ. Εφέτη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Παπαδάκης έχει τον λόγο.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριοι Εφέτες απευθυνόμενος σε εσάς αλλά ζητώντας και την προσοχή του κ. Εισαγγελέα, πρώτα από όλα να επισημάνω ότι προτού αλέκτωρ λαλήσει τρεις από τη χτεσινή ημέρα κατά την οποία διεμείφθησαν διάφορα περί της Αστυνομίας και υποσχέθηκε κάτι για ανθολογία κλπ., ότι να ένας μάρτυρας ακόμη κατηγορίας, ο οποίος χωρίς να έχει καμία πρόθεση σαν τις δικές μας, αποδίδει στην Αστυνομία δύο τουλάχιστον πλημμέλειες. Η μία είναι το 100 το οποίο δεν ήρθε σε μια καταγγελία εκεί και η δεύτερη είναι ότι προανακριτικός υπάλληλος ο οποίος κατέχει ανώτατο αξίωμα σήμερα στην Αντιτρομοκρατική Διεύθυνση δεν αποδίδει το περιεχόμενο της κατάθεσής του, έτσι ακριβώς όπως κατέθεσε.
Κατά τα λοιπά ο συγκεκριμένος σχολιασμός μου είναι ο εξής: όσον αφορά τον κ. Τζωρτζάτο ο μάρτυρας έχει τουλάχιστον δύο αντιφάσεις οι οποίες νομίζω ότι στερούν τη δυνατότητα βεβαιότητας ως προς την αποδεικτική αξία της πεποίθησής του ότι αυτός που είδε του έμοιαζε. Το ένα είναι ότι είπε κατηγορηματικά ότι είναι πιο κοντός από αυτόν, ενώ αποδείχθηκε ότι είναι ισοϋψής παρ’ ότι τον έβλεπε από κοντινή απόσταση και μπορούσε να αναγνωρίσει τουλάχιστον το ύψος του. Η δεύτερη είναι ότι ενώ τότε είχε πει ότι ήταν ένα από 3 – 4 άτομα που επέβαιναν στις μηχανές, σήμερα ήρθε και είπε ότι ήταν πεζός.
Οι λοιπές αντιφάσεις του μάρτυρα και τα σημεία εκείνα τα οποία μειώνουν την αποδεικτική αξία της κατάθεσής του είναι τα εξής: Πρώτα από όλα μιλάει για ένα περιστατικό το οποίο δημιούργησε ανησυχία στη νύφη του που ήταν υπάλληλος του καταστήματος. Η νύφη του δεν αναφέρεται πουθενά και όλως περιέργως δεν έχει αναζητηθεί από την Αστυνομία, ούτε έδωσε κατάθεση για εκείνο το περιστατικό, το οποίο ισοδύναμα τουλάχιστον όφειλε να γνωρίζει και όφειλε η Αστυνομία να την αναζητήσει να καταθέσει. Ούτε το όνομά της αναφέρεται ούτε τίποτε άλλο.
Το δεύτερο είναι ότι όπως προέκυψε και από τις ερωτήσεις που έκανα, στοιχειώδης πρόνοια κάποιου ανθρώπου που είναι σ’ ένα μαγαζί και φοβάται από κάποια συμπεριφορά ανθρώπων που είναι σ’ ένα όχημα, είναι ότι γράφει τον αριθμό του οχήματος.
Η κυρία είδε μια μοτοσικλέτα, ο κύριος είδε μια μοτοσικλέτα και ένα AUTOBIANCI. Στοιχειωδέστερο που θα απαιτούσε κανένας από έναν άνθρωπο να κάνει, είναι να θυμάται ή να έχει σημειώσει τον αριθμό. Ούτε καν να θυμάται και την περιγραφή των προσώπων. Αλλά ούτε και αυτό το πράγμα υπάρχει.
Το τρίτο είναι ότι και αληθές το περιστατικό να είναι, καμία σχέση δεν μπορεί να έχει με την Τράπεζα Εργασίας, όταν ο ίδιος ο μάρτυρας ομολογεί πρώτον ότι ήταν 50 μ. η απόσταση και άρα από 50 μ. τι παρατήρηση να κάνεις και δεύτερον ότι δεν υπήρχε οπτική επαφή ανάμεσα στο σημείο που ήταν το AUTOBIANCI παρκαρισμένο και η Τράπεζα Εργασίας.
Το επόμενο σημείο είναι ότι ο μάρτυρας εδώ πέρα επιμένει ότι η καταγγελία του στο 100 –η οποία σημειωτέον είναι ανεπιβεβαίωτη και από τον ίδιο και από το 100, διότι σε παρόμοιες περιπτώσεις σε άλλες δικογραφίες, έχει επιληφθεί η Αστυνομία κι έχει φέρει κάποιο αντίγραφο από το δελτίο συμβάντων ή από την καταγγελία, ή από το δελτίο της ¶μεσης Δράσης που δείχνει την κίνηση του περιπολικού αν πήγε το περιπολικό εκεί πέρα, εδώ δεν υπάρχει τίποτα- τα μπερδεύει όμως και στο πότε έγινε αυτό διότι στην προανακριτική του κατάθεση λέει «προ μηνός›, εδώ λέει «προ 2 ημερών›.
Τέλος όπως αναδείχθηκε από τις ερωτήσεις της κα Κούρτοβικ στην προανακριτική κατάθεση μιλάει για 3 μοτοσικλέτες στις οποίες επέβαιναν 3 ή 4 άτομα, σήμερα με επιμονή μιλάει για μια μοτοσικλέτα χωρίς να διακρίνει επιβαίνοντες αλλά μονάχα πεζούς κι ένα οδηγό ή επιβάτη, που σε αυτό υπάρχει αντίφαση στο AUTOBIANCI.
Έχω την εντύπωση ότι ο μάρτυρας αυτός είναι ένα δημιούργημα της Αστυνομίας. Δεν το θεωρώ κακοπροαίρετο, αλλά πραγματικά υπάρχει μια ομοιότητα που εμένα με κάνει να πιστεύω ότι η Αστυνομία τον αναζήτησε να τον βάλει στη θέση του μάρτυρα για τον απλούστατο λόγο ότι το όχημα διαφυγής των δραστών από την Τράπεζα Εργασίας Πατησίων έχει μπλε χρώμα και είναι FIAT 125, μια μάρκα παρεμφερής με το AUTOBIANCI. Νομίζω ότι αυτός ο συνειρμός στα μυαλά του φιλόδοξου από τότε κ. Σύρου λειτούργησε έτσι ώστε να αξιοποιήσει αυτή την καταγγελία και να κάνει το μάρτυρα να καταθέσει αυτά τα πράγματα.
Από εκεί και πέρα ένα τελευταίο θέμα θα ήθελα να επισημάνω είναι ότι αυτή η ιστορία με τα ποσοστά στη μνήμη του μάρτυρα, κάποτε πρέπει να διευκρινιστεί και να τελειώνει. Έχω την γνώμη ότι το τεκμήριο αθωότητας έτσι όπως εφαρμόζεται από το Δικαϊκό μας σύστημα δεν αρκείται ούτε στο 99% της αναγνώρισης για να δημιουργήσει δικανική πεποίθηση αποδείξεως ενοχής.
Από εκεί και πέρα νομίζω ότι καλό είναι να αποφεύγονται οι ερωτήσεις για τα ποσοστά, διότι δεν οδηγούν σε κάποια ορθή διαδρομή για την αναζήτηση της αλήθειας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η κα Κούρτοβικ έχει τον λόγο.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να πω για πολλοστή φορά σε αυτή την αίθουσα ότι το πρόβλημα δεν είναι οι αφελείς βεβαιότητες των διαφόρων μαρτύρων. Έχουν περάσει πολλοί μάρτυρες από εδώ οι οποίοι με επίταση και με έμφαση επιμένουν ότι θυμούνται πράγματα που είναι σαφές ότι δεν θυμούνται, πράγματα που έχουν επανειλημμένα προκαλέσει το γέλωτα εδώ μέσα και τη θυμηδία.
Το πρόβλημα είναι γιατί τέτοιου είδους καταθέσεις βρίσκονται μέσα στη δικογραφία και γιατί τέτοιου είδους καταθέσεις έχουν θεωρηθεί από την αρμόδια Αρχή κατάλληλες να στηρίξουν αυτή τη δίκη. Νομίζω ότι κατεβάζουμε το επίπεδο της Δίκης και σίγουρα αυτό δεν βαρύνει εμάς κ. Πρόεδρε. Ούτε πρέπει και ούτε μπορούν να το χρεώνονται οι κατηγορούμενοι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Βεχλίδης. Στην Τράπεζα ΕΤΕ Παγκρατίου – Χρεμωνίδου. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Ορκίζομαι να πω την αλήθεια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπάλληλος στην Τράπεζα;
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Χρεμωνίδου;
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Χρεμωνίδου 46.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μιλάμε για το 1998. Μήνα;
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: 17 Δεκεμβρίου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πρωινή; Μεσημβρινή; Απογευματινή ώρα;
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: 3 η ώρα περίπου το μεσημέρι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι έγινε εκείνη την ημέρα ξεχωριστό από όλες τις άλλες; Εσείς τι θέση είχατε στην Τράπεζα;
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Ήμουν ο κεντρικός ταμίας τότε της Τράπεζας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι κάνατε εκείνη την ώρα;
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Ήταν η ώρα που συγκέντρωνα τα χρήματα από τα άλλα ταμία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόσα ήταν; Τρία; Τέσσερα;
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Τρία ταμεία κι ένας εγώ τέσσερα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και τα παίρνατε;
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Έπαιρνα τα χρήματα για να τα βάλω στο χρηματοκιβώτιο και να το κλειδώσουμε.
Τη στιγμή που έκανα την κίνηση να κλείσω το χρηματοκιβώτιο πηγαίνοντας σε μια απόσταση από το ταμείο μου μέχρι το χρηματοκιβώτιο 1 μ. περίπου, αισθάνθηκα ένα κάψιμο στο πόδι. ¶κουσα ένα μπαμ και αισθάνθηκα ένα κάψιμο στο πόδι και γύρισα δεξιά και κοίταξα. Τότε είδα τον έναν από τους κατηγορούμενους με το όπλο ανά χείρας που με είχε πυροβολήσει. Έξω από την Τράπεζα με πυροβόλησε, η σφαίρα πέρασε το κρύσταλλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιος ήταν αυτός;
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Από τις φωτογραφίες που μου επιδείχθηκαν από τον κ. Ανακριτή αναγνώρισα τον κ. Κουφοντίνα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όταν λέτε τον αναγνωρίσατε, περιγράψτε τον, πως τον είδατε εκεί. Πόσο μακριά στεκόταν από εσάς;
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Ζήτημα αν ήταν 4 μ. Το πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μεταξύ υμών και του ανθρώπου σας πυροβόλησε μεσολαβούσε κάτι;
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Το κρύσταλλο της Τράπεζας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κρύσταλλο πόσο χιλιοστών; Μεγάλο;
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Είναι χοντρούτσικο γιατί αυτό –από ό,τι μου είπαν από την Αστυνομία- άλλαξε την πορεία της σφαίρας. Η σφαίρα από ό,τι μου είπαν πέρασε στο 1.20 ύψος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν καταλαβαίνω.
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Η τρύπα που έγινε στο κρύσταλλο ήταν στο 1.20.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: 1.20 σημαίνει;
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Με χτύπησε στο πόδι, άλλαξε την πορεία της σφαίρας το κρύσταλλο και με βρήκε στο πόδι. Ό,τι μου είπαν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μήπως όμως ήταν προς τα κάτω; Δηλαδή όταν εγώ είμαι εδώ πέρα και έχω ένα ύψος και το χέρι μου το υψώσω, είμαι 1.70 – 1.75 επί παραδείγματι και σηκώσω το χέρι μου σε ποιο ύψος πηγαίνει το χέρι μου;
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Στον ώμο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν αφαιρέσετε 30 πόντους του κεφαλιού είναι στο 1.40 – 1.45. Εάν εγώ στοχεύσω στα ίσια και δεν υπάρξει κάποιο εμπόδιο που να την εξοστρακίσει, τι θα γίνει; Θα πάει ευθεία.
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καθιστός ήσασταν ή όρθιος;
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Όρθιος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα σας χτυπούσε κι εσάς σε κάποιο αντίστοιχο ύψος.
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Σε κάποιο αντίστοιχο ύψος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν όμως εγώ το πιστόλι το κάνω πιο κάτω και απέχω από αυτό το τζάμι ποια απόσταση;
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: 2 μ. το πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν απέχω 2 μ. και η σφαίρα πάει που; Πάει στο 1.20 δεν πάει στο 1.40. Μήπως εγώ το έχω χαμηλώσει προς τα κάτω και έχω στόχο κάτω χαμηλά; Αυτό ερευνούμε τώρα. Δηλαδή είχε στόχο κατ’ ευθείαν εσάς, το σώμα σας και προσέκρουσε στο τζάμι. Στο τζάμι θα προσέκρουε που όμως; Ή, το όπλο όπως χτύπησε πήγε λίγο πιο χαμηλά. Στο τζάμι όμως μου λέτε προσέκρουσε 1.20 από το έδαφος.
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σκεφτείτε το χέρι του και την πορεία.
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Εγώ όταν γύρισα και κοίταξα...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πως είχε το χέρι;
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Ήταν από αυτά ημιαυτόματα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν κάτω.
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τότε δεν ήταν εκεί πάνω, ήταν κάτω το όπλο.
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Ήταν αυτά τα ημιαυτόματα που έχουν και οι φρουροί της Τράπεζας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και έκανε βολή κατά βολή. Χτύπησε μία φορά.
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Μία και με βρήκε η σφαίρα κάτω εδώ στο πόδι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η τρύπα που λέτε εσείς στο τζάμι φαινόταν να πηγαίνει προς τα κάτω ή να πηγαίνει προς τα πάνω ή ίσια;
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Αυτό δεν μπορώ να το ξέρω. Γιατί εγώ μετά από αυτό, αφού γύρισα να δω τι έγινε και κοιταχτήκαμε όπως σας βλέπω και με βλέπετε και μάλιστα ψιθύρισα «γιατί›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχε λόγο αυτός να σας σκοτώσει; Να σας τραυματίσει; Να σας φοβίσει; Να κάνει τί;
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Δεν μπορώ να ξέρω αυτό το πράγμα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς τι κάνατε εκείνη τη στιγμή;
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Έκανα την κίνηση να κλείσω το χρηματοκιβώτιο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μήπως δηλαδή ήθελε απλώς να εμποδίσει το κλείσιμο. Διότι επακολούθησε -από ό,τι θα μας πείτε φυσικά γιατί μας τα είπε ήδη η άλλη μάρτυς- μια ληστεία εκεί μέσα. Αν είχατε κλείσει εσείς το χρηματοκιβώτιο μπορούσε να γίνει η ληστεία;
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Όχι. Είχε χρονοκαθυστέρηση και θα αργούσε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα γίνονταν πιο δύσκολα τα πράγματα.
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Βέβαια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μήπως απλώς δηλαδή ήθελε να σας εκφοβίσει ή να σας αχρηστέψει προς στιγμήν, ή να σας σκοτώσει; Εσείς θα μας πείτε. Εσείς δηλαδή πως είδατε το συμβάν; Απειλήθηκε η ζωή σας;
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Βέβαια. Η ζωή μου σίγουρα απειλήθηκε. Γιατί από το ύψος που πέρασε η σφαίρα, σίγουρα δεν σημάδευε το πόδι μου. Ήταν μια βολή εν ψυχρώ. Ούτε καν προειδοποίησε όπως λέγεται «Ληστεία›. Μια βολή εν ψυχρώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από εδώ κι εκεί και λέτε αστοχία, δηλαδή πήγε κάτω χαμηλά.
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ή φταίει το κρύσταλλο;
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Ήταν χοντρό και άλλαξε πορεία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας είπαν κάτι τέτοιο από την Αστυνομία;
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Ναι ότι άλλαξε η πορεία της σφαίρας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλά, θα αξιολογηθεί αυτό.
Μετά ταύτα τι έγινε; Εσείς βέβαια μετά το κάψιμο στο πόδι σας άρχισε ο πόνος και προπαντός τρομοκρατείται κάποιος όταν του χτυπήσουν το πόδι με σφαίρα.
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Ναι. Γύρισα και κοιταχτήκαμε. Μπορώ να πω ότι διατήρησα την ψυχραιμία μου, αλλά παρ’ όλα αυτά μετά από λίγο άρχισε και μούδιαζε το πόδι και έπεσα κάτω. Ταυτόχρονα με αυτό, έσπασαν την πόρτα. Με βαριοπούλα μου είπαν, αλλά δεν το είδα. ¶κουσα τους θορύβους που έπεφταν τα κρύσταλλα και μπήκαν μέσα. Εγώ έναν είδα, ήμουν πεσμένος κάτω.