ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόσοι μπήκαν;
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Έναν είδα που ήρθε προς τα εμένα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιος ήταν αυτός;
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Δεν τον είδα γιατί φορούσε κουκούλα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έναν είδατε με κουκούλα.
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ψηλό; Κοντό;
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Ψηλός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόσο;
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Το ύψος είναι σχετικό όταν είμαι πεσμένος κάτω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν μπορούσατε να καταλάβατε;
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Ήταν ψηλός, δηλαδή από εμένα αρκετά ψηλότερος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς πόσο είστε;
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: 1.70.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτός δηλαδή πόσο θα ήταν;
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: 1.80 περίπου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κατ’ αρχήν ήταν αυτός με το αυτόματο;
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Όχι. Εκείνος έμεινε στη θέση του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτός με το αυτόματο τι χαρακτηριστικά είχε; Ψηλός; Κοντός; Παχύς; Αδύνατος;
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Μπορώ να πω ότι ήταν περίπου στο ύψος μου, έτσι όπως τον έβλεπα, είχε μούσι, περίπου στα χρώματά μου, μαλλί ατημέλητο και με λίγο φαλακρίτσα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχε κάποιο άλλο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό να προσέξει κάποιος στο πρόσωπό του;
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας έμεινε αυτή η εικόνα στο μυαλό;
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Μου έχει μείνει βέβαια γιατί κοιταχτήκαμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είδατε –λέτε- τις φωτογραφίες και τον αναγνωρίσατε.
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Ναι τον αναγνώρισα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν τον δείτε τώρα τον αναγνωρίζετε;
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Τον αναγνωρίζω. Εντάξει, τότε ήταν με μούσι, από την φωτογραφία που μου επιδείχθηκε τον αναγνωρίζω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το μούσι δηλαδή θα σας εμποδίσει;
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Όχι τον αναγνωρίζω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ρίξτε μια ματιά. Αρχίστε από εκεί και δέστε τους όλους. Ποιος; Ο κ. Χριστόδουλος;
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Ο κ. Κουφοντίνας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτόν λοιπόν αναγνωρίζετε σίγουρα και λέτε ότι πήγε να σας σκοτώσει. Είστε βέβαιος γι’ αυτό, αλλά εξοστρακίστηκε η σφαίρα, μάλλον άλλαξε πορεία, ας το πούμε όπως το λέτε εσείς.
Αυτή τη σφαίρα ήταν; Μεγάλη; Μικρή;
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Δεν ξέρω τι διαμέτρημα ήταν;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σφηνώθηκε στο πόδι σας;
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Σφηνώθηκε και σταμάτησε στο κόκαλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτή τη στιγμή είναι καλά το πόδι σας;
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Καλά είναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Περπατάτε κανονικά;
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν χωλαίνετε;
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Όχι. Που και που κάτι πόνους με τις αλλαγές του καιρού, εντάξει δεν είναι τίποτα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μάθατε τελικά τι έγινε; Τι πήραν από την Τράπεζα; Ποιος ήρθε εκεί μέσα; Ο ψηλός με την κουκούλα;
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπήκε μέσα;
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Μπήκε μέσα στα χρηματοκιβώτιο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν ανοιχτό βέβαια.
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Ήταν ανοιχτό, πέρασε από πάνω μου όπως ήμουν και πήρε τα χρήματα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόσα χρήματα πήρε;
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Από ό,τι έμαθα μετά γύρω στα 110 εκ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλά λεφτά για εκείνη την εποχή; Ποια εποχή ήταν;
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Το ’98.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλούτσικα, όχι πολλά.
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Ήταν και μέρες συντάξεων γι’ αυτό υπήρχαν τόσα χρήματα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τελικά οι συντάξεις τι έγιναν; ¶ργησαν λίγο να πάρουν τα λεφτά τους οι συνταξιούχοι;
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Όχι. Η Τράπεζα δούλεψε κανονικά από ό,τι έμαθα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτά είναι ασφαλισμένα τα χρήματα;
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Είναι ασφαλισμένα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Οπότε πληρώνει η ασφάλεια.
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν χάνει δηλαδή η Τράπεζα.
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η σφαίρα; Ενδιαφέρει εσάς η σφαίρα.
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Εμένα μόνο ενδιέφερε τελικά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λέτε, ότι θέλανε να σας σκοτώσουν. Καλά θα τα δούμε εμείς αυτά τα πράγματα. ¶λλους είδατε, μάθατε πόσοι ήσαν τέλος πάντων αυτοί που μπήκαν μέσα;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Δύο μου είπαν, ότι μπήκανε μέσα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εκτός απ’ αυτόν που σας πυροβόλησε, ο οποίος έμεινε απέξω.
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Ναι, έμεινα απέξω στη θέση του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο άλλος που μπήκε και πήρε τα λεφτά, ήσαν και δύο που μπήκαν μέσα;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Αυτός που πήρε τα λεφτά και άλλος ένας. Αυτό δεν το ξέρω καθόλου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και άλλος ένας ακούσατε από τους άλλους;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Ναι, άκουσα από τους άλλους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μόνο ένας.
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Δεν ξέρω, δεν μπορώ να πω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλά, ότι σας είπαν, δεν ξέρω. Πώς φύγανε αυτοί οι άνθρωποι, γιατί φαντάζομαι δεν θα διήρκεσε και καμιά ώρα η ληστεία αυτή;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Όχι, πολύ γρήγορα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόσο διήρκεσε;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Το πολύ πέντε λεπτά να ήταν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε σάκο είπατε τα βάλανε;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Σε σάκο τα βάλανε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχαν μαζί τους;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Προφανώς, ήμουνα πεσμένος κάτω, δεν είδα την όλη διαδικασία μετά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πώς φύγανε αυτοί, τρέχοντας, σιγά – σιγά;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Δεν ξέρω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είδατε.
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Δεν είδα τίποτα. Από εκεί και πέρα ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπήρχε κανένα μέσο διαφυγής, κανένα αυτοκίνητο απέξω;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Έμαθα ότι φύγανε με μηχανάκια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Α. μάθατε, δεν είδατε τίποτα. Δεν έχω τίποτε άλλο κ. Εισαγγελεύ.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Διευθυντά στις 17/12/98, ώρα 3:00 το μεσημέρι.
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: 3:00 το μεσημέρι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Για πείτε μου τώρα, σας έριξε μία σφαίρα;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Μία σφαίρα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Είπατε ότι είχε σκοπό να σας σκοτώσει. Προηγουμένως αυτό είπατε, αν κατάλαβα καλά, το είπατε αυτό;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Ήταν μια βολή εν ψυχρώ στο 1,20, αυτό διευκρίνισα. Τώρα που θα πήγαινε αυτή η σφαίρα, δεν μπορώ να το ξέρω εγώ.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αυτό προκύπτει από το τζάμι; Έχει μετρηθεί δηλαδή;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Ναι, έτσι μου είπαν από την Αστυνομία στην κατάθεση που έδωσα την επόμενη μέρα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Και από εκεί λέτε, ότι σκοπό είχε, εάν είχε σκοπό να χτυπήσει το πόδι σας σε ποια απόσταση θα ήταν το σημείο εισόδου στο Τζάμι από την Τράπεζα;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Μα ασφαλώς πολύ χαμηλότερα από το 1,20.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πόσο θα ήταν κ. μάρτυς;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Δεν μπορώ να το υπολογίσω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Περίπου, το έχεις σκεφτεί;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Σε 70-80 πόντους, τι να πω τώρα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: 70-80 πόντους. 1,20 είπατε. Και είπατε βέβαια, ότι αυτό έγινε την ώρα που πήγατε να κλείσετε το διακόπτη.
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Ναι, αν θυμάμαι, η κίνησή μου ήταν αυτή, να κλείσω το χρηματοκιβώτιο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Προηγουμένως τον είχατε δει;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Πηγαίνοντας για το χρηματοκιβώτιο, επειδή είναι η τζαμαρία δίπλα, γύρισα το πρόσωπό μου αλλά δεν έδωσα σημασία.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τι είδατε προηγουμένως, πριν από την επίθεση εναντίον σας, τον κύριο αυτό είδατε ή κάποιον άλλον κύριο;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Δεν μπορώ να θυμηθώ, γιατί ήταν και η πρώτη μέρα συνεχούς ωραρίου των καταστημάτων λόγω των Χριστουγέννων και πέρναγε κόσμος, είναι πολυσύχναστος δρόμος.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πριν από την επίθεση είδατε τον κύριο;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Δεν ξέρω, δεν θυμάμαι αυτό το πράγμα να είδα τον κύριο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τώρα γιατί, αφού είναι σκοπό ανθρωποκτόνο, γιατί δεν έριξε και άλλες σφαίρες εναντίον σας;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Δεν μπορώ να το ξέρω αυτό.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τι λέτε εσείς;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Μπορεί να ήθελε να με εκφοβίσει, δεν μπορώ να ξέρω σ’ αυτό το πράγμα. Αλλά το ύψος της σφαίρας που πέρασε από το κρύσταλλο με προβληματίζει, ήταν ψηλά.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Είπατε προηγουμένως, ότι συνδυάζετε το πλήγμα εναντίον σας με την προσπάθειά σας να κλείσετε το χρονοδιακόπτη;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Υποθέτω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Υποθέτετε ή λογικά ?
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Πήγα να κλείσω, χωρίς να έχω δει τίποτα, μια αυθόρμητη κίνηση που έκανα κάθε μέρα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Και τη στιγμή εκείνη δέχεστε τη βολή;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Δέχομαι τη βολή, ναι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μετά το πλήγμα, μπορούσατε να κλείσετε το χρονοδιακόπτη;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Έγιναν γρήγορα μετά.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πέσατε κάτω με το πλήγμα;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Όχι, γύρισα και κοίταξα. Έτσι όπως ήμουνα στο πλάι ?
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Και τι είδατε όταν κοιτάξατε, τον κύριο τον είδατε;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Ναι τον είδα, ολοκάθαρα με το όπλο που το κρατούσε, όλα τα πάντα και μάλιστα σας λέω, αναρωτήθηκα, γιατί.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Και μετά ταύτα;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Μετά μούδιασε το πόδι μου ?
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Γιατί δεν συνεχίσατε να κλείσετε το χρονοδιακόπτη;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Μα δεν μπορούσα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν μπορούσατε;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Με το που γύρισα να δω τι έγινε, άρχισε και μούδιαζε το πόδι μου και ταυτόχρονα έπεσα κάτω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Είναι και αυτό, αντιλαμβάνεστε τι λέω. Λογικά μιλάμε, αλλά ενίοτε η λογική εκ των πραγμάτων αμφισβητείται, έτσι δεν είναι; Δεχτήκατε το πλήγμα, γυρίζετε και τον βλέπετε ?
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Δέχτηκα το πλήγμα. Γυρίζω και κοιτάξω έτσι, όπως είμαι αυτή τη στιγμή ..
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Και λέτε, γιατί;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Αναρωτήθηκα γιατί, όπως βλέπω τον κ. Πρόεδρο τώρα, σε λίγο πιο μακρινή απόσταση να ήταν ένα μέτρο ακόμα και τότε μούδιασε το πόδι μου και έπεσα κάτω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Το όπλο ο κύριος αυτός το έχει στα χέρια του;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Ναι, το έχει στα χέρια του.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Σας σημαδεύει;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Ναι, με σημαδεύει.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Σας βλέπει ότι πέφτετε κάτω και ότι δεν μπορείτε να κλείσετε το χρηματοκιβώτιο.
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Ναι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τελείωσα κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μάλιστα. ¶λλη ερώτηση από την έδρα.
Β.ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: Το άτομο αυτό που σας πυροβόλησε από το τζάμι και εδώ λέτε, ότι αναγνωρίζετε στο πρόσωπο του ατόμου αυτού τον κ. Κουφοντίνα, είχες αντιληφθεί που σας είχε πλήξει η βολή;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Δεν μπορώ να το ξέρω αυτό, ότι με είχε πλήξει το είχε αντιληφθεί, ναι.
Β.ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: Από το τζάμι είχε ορατότητα που σας έπληξε η βολή;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Βεβαίως ναι, σίγουρα είχε ορατότητα.
Β.ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: Και αισθανθήκατε λέτε και ένα κάψιμο στο πόδι σας, αυτός ο άνθρωπος το αντιλήφθηκε αυτό;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Πρέπει να το αντιλήφθηκε, γιατί δεν είχε τίποτα να με κρύψει.
Β.ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: Εμποδίζονταν από κάπου;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Από τίποτα, μόνο το κρύσταλλο ήταν, τίποτε άλλο, δεν είχε ούτε στόρια ούτε τίποτα.
Β.ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: Με την επόμενη κίνηση τη δικιά σας που αφήσατε, προδίκως θα είχε κάποιο χέρι εκεί το χρηματοκιβώτιο που πήγατε να το κλείσετε, σταμάτησε, δεν επανέλαβε τον πυροβολισμό, γιατί δεν είχε άλλη σφαίρα μέσα στο όπλο ή γιατί ικανοποιήθηκε από τον τραυματισμό σας και την εγκατάλειψη της προσπάθειας.
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Ναι, ίσως να έγινε κι αυτό.
Β.ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: Τότε πώς λέτε ότι είχε σκοπώ να σας σκοτώσει;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Από το ύψος της σφαίρας που πέρασε. Στο 1,20 όταν μπαίνει η σφαίρα από το κρύσταλλο δεν πάει για το πόδι, απ’ αυτή την πλευρά.
Β.ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: Δηλαδή θέλετε να πείτε, ότι αρχική σκόπευση ήταν από τη μέση και πάνω;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Ήταν ένας πυροβολισμός εν ψυχρώ χωρίς καμιά προειδοποίηση, χωρίς τίποτα.
Β.ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: Αφήστε αυτό εσείς. Εδώ εξετάζουμε και το σημείο του σώματος που σας έπληξε. Είπατε βέβαια, ότι άλλαξε κατεύθυνση –σας είπαν στην Αστυνομία- η βολή λόγω της αντιστάσεως του τζαμιού, πήγε προς τα κάτω;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Του κρυστάλλου, έτσι μου είπαν. Δεν είμαι τεχνικός.
Β.ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: Για να δούμε τώρα την πρόθεσή του. Και μία σφαίρα αν κατευθυνθεί στο θώρακα ή στην κοιλιά κι αυτή μπορεί να φέρει το αποτέλεσμα του θανάτου. Τώρα τι λέτε, ότι δεν έριξε δεύτερο πυροβολισμό, αυτό εσείς πώς το εξηγείτε;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Ταυτόχρονα με όλο αυτό το θέμα, σπάσανε και την πόρτα. Δεν ξέρω τώρα τον τρόπο σκέψης τους ή πώς το σκέφτηκε εκείνη την ώρα, δεν μπορώ να ξέρω γιατί δεν έριξε. Εγώ λέω αυτό που έγινε, δεν μπορώ να υποθέσω κάτι άλλο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κάτι συμπληρωματικό. Κύριε μάρτυς, έχετε πέσει κάτω, η πόρτα του υποκαταστήματος πλήττεται με βαριοπούλα και σπάει, έτσι;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Ναι, ακούω το θόρυβο, ναι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ο κύριος αυτός που σας χτύπησε είναι έξω;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Είναι έξω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τι λέτε, εάν εσείς σηκωνόσαστε και επιχειρούσατε να κλείσετε το χρονοδιακόπτη, θα σας χτυπούσε πάλι, τι λέτε;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Υποθετική απάντηση δεν μπορώ να δώσω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ποια είναι η δική σας η πεποίθηση, πώς το συνδυάζετε αυτό το πράγμα;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Το πιθανότερο θα είναι, να κοιτάζανε να τελειώσουν όσο πιο γρήγορα μπορούνε, γιατί όταν έπεσα κάτω εγώ, είχε ήδη σπάσει η πόρτα και έπεσε και μπήκε μέσα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ναι, εάν πηγαίνατε να κλείσετε τον χρονοδιακόπτη;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Δεν ξέρω, δεν μπορώ να υποθέσω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ή μήπως είχατε πάρει μία απόσταση πτωτική εσείς από το χρονοδιακόπτη και δεν μπορούσατε πλέον να τον κλείσετε;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Δεν μπορώ να υποθέσω.
Β.ΜΑΡΚΗΣ: Προσπαθήστε να θυμηθείτε ακριβώς, έτσι να αναπλάσετε λίγο την πραγματική κατάσταση που είχε διαμορφωθεί. Θυμάστε αν κάποιος από τους δράστες σας πλησίασε και σας είπε κάτι;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Αυτός που μπήκε μέσα και πέρασε στο χρηματοκιβώτιο μου λέει, κάτσε εκεί που είσαι, γιατί με έβλεπε, κάτσε εκεί που είσαι, φτηνά τη γλίτωσες. Αυτή την κουβέντα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το έχετε πει από τότε αυτό. Κύριε Εισαγγελεύ το έχει πει από τότε;
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να διαβαστεί κ. Πρόεδρε, για να ξέρουμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλώ να διαβαστεί κ. Εισαγγελεύ αν έχετε την καλοσύνη.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αν σηκωθεί είναι τελειωμένος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Του είπε, εάν σηκωθεί είσαι τελειωμένος.
Β.ΜΑΡΚΗΣ: Αυτό δεν σας το είπε αυτός που πυροβόλησε;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Όχι – όχι, αυτός που μπήκε μέσα για να πάρει τα χρήματα. Πέρασε έτσι από πάνω μου όπως ήμουνα εκεί πέρα και μου το είπε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το σημειώνουμε.
κ.ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, απλώς για να μην μένει καμία αμφιβολία, το κρύσταλλο ήταν διαφανές ή φιμέ;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Διαφανές.
κ.ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Δηλαδή αυτός που ήταν απέξω μπορούσε να δει μέσα.
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Όπως είναι αυτά τα κρύσταλλα έτσι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχετε το λόγο.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Κύριε Μάρτυς απ’ ότι κατάλαβα η απόσταση ανάμεσα σ’ εσάς εκεί που πυροβοληθήκατε και την Τζαμαρία από την οποία εισήλθε ο πυροβολισμός ήταν απ’ ότι είπατε γύρω στα δύο μέτρα;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Ίσως και πιο κοντινή απόσταση από εμένα με τη τζαμαρία.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Από εσάς με τη τζαμαρία. Από ποια απόσταση υποθέτετε ότι σας πυροβόλησε ο δράστης, κάτι είπατε;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Να σας πω, έξω από την Τράπεζα είναι μεγάλο το πεζοδρόμιο και έχει κολώνες η πολυκατοικία.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Ο δράστης που στεκόταν;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Στεκόταν μπροστά από την κολώνα. Έτσι όπως είναι η κολώνα της πολυκατοικίας, στεκόταν μπροστά από την κολώνα.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Εσείς πώς το γνωρίζετε αυτό;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Αφού τον είδα.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Πότε;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Όταν με πυροβόλησε, που γύρισα.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Όταν σας πυροβόλησε, τον είδατε στρεφόμενος δηλαδή;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Η απόστασή μας ήταν περίπου όση είναι τώρα μ’ εσάς.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Πριν σας πυροβολήσει τον είχατε αντιληφθεί;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Όχι.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Ήταν δηλαδή συνολικά η απόσταση πόσα μέτρα;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: 3,5 – 4 μέτρα.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: 3,5-4 μέτρα. Απ’ ότι διάβασα, το είπατε κι εσείς, έχετε πυροβοληθεί στο γόνατο. Από ποιο σημείο του ποδιού σας εισήλθε το βλήμα;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Έτσι ακριβώς όπως με βλέπετε εδώ πέρα.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Λοξά. Μπορείτε να μου πείτε αυτό το ύψος μέχρι το πάτωμα πόσο το υπολογίζετε;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: 50-60 πόντους.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Μισό μέτρο δηλαδή. Δηλαδή ο δράστης πυροβόλησε από απόσταση 3,5 μέτρων και σας έπληξε στο γόνατο, δηλαδή 50 εκατοστά πάνω από το έδαφος. Πιστεύετε ότι εάν ήταν η πρόθεσή του να σας σκοτώσει θα σημάδευε τόσο χαμηλά;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπε ότι δεν σημάδεψε χαμηλά ?.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Κύριε Πρόεδρε προφανέστατα σημάδεψε χαμηλά, 50 πόντους πέτυχε, τι σημάδεψε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η τρύπια του τζαμιού από το έδαφος είναι 1,20. Αυτός βρισκόταν μακριά από την τρύπα στην ευθεία 2 μέτρα. Ο φερόμενος, ο δράστης εν πάση περιπτώσει όποιος και να ήταν, ήταν άλλα δύο μέτρα. Επομένως καθίστε με τους κανόνες της φυσικής και βγάλτε το εσείς, πώς πήγε.
Αλλά το ζήτημα είναι, το όπλο λέει είναι αυτόματο και τα αυτόματα απ’ ότι θυμάμαι εγώ τα ρίχνουμε από εδώ πέρα, περίπου από τη μέση. Σκεφτείτε ένας από το ύψος της μέσης και πάει στο 1,20, 1,20 λέω χτυπάει αυτός τη σφαίρα στο τζάμι, πώς πάει, να κάνουμε αυτό που λέγεται κινητική, βέβαια παρεμβάλλεται το κρύσταλλο το οποίο καμιά φορά εκτρέπει.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Ναι, εδώ δεν έχουμε κανένα στοιχείο κ. Πρόεδρε, δεν μπορούμε σε μία υπόθεση να στηρίξουμε ανθρωποκτόνο πρόθεση.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ ας ρωτηθεί ο μάρτυς από ποιο σημείο του σώματός μας έβαλε αυτός που τον έπληξε, που κρατούσε το όπλο; Δείξτε μας.
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Κάπως έτσι, δεν μπορώ να ξέρω πως έβαλε ακριβώς εκείνη την ώρα, δεν τον είδα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν μου λέτε, δεν κατηγορείται ο δικός σας ούτε για συνέργια σε απόπειρα απ’ ότι ξέρω. Δεν έχουν απαλλαγεί; Έχουν απαλλαγεί. Εσείς για τη ληστεία. Όσοι έχουν απαλλαγή δια βουλεύματος πάνε στο καλό τους. Δεν ήταν στο σχέδιο είπαν, να σκοτώσουν και άνθρωπο, άστε στο καλό, φύγετε εσείς.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Έχει και μια λογική κ. Πρόεδρε, για να ελέγξουμε λίγο την αξιοπιστία όσων έρχονται εδώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι αξιοπιστία, τι να πει ο άνθρωπος;
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Γιατί να σας πω, στην κατάθεσή του τότε ?.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έφαγε και μια σφαίρα, θα τους πάνε και για την αξιοπιστία τώρα. Δεν μας φτάνει που πήγαμε να σκοτώσουμε έναν άνθρωπο, οτιδήποτε τέλος πάντων, θα τον βγάλουμε και αναξιόπιστο, άντε να τον βγάλουμε και ηθικώς ανάξιο, αφού δεν μπορέσαμε να τον σκοτώσουμε, άντε να γίνει απόρριμμα ο άνθρωπος της κοινωνίας.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Η λέξη αναξιόπιστος δεν ανήκει σ’ εμένα. Από εκεί και πέρα και άλλες φορές έχει συμβεί στο Δικαστήριο ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γι’ αυτό τον άνθρωπο δεν έχετε εσείς λόγο σας λέω να πείτε κάτι.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: ¶λλο αυτό κ. Πρόεδρε και άλλο να σας βάλω λόγια, δεν είπα τη λέξη αναξιόπιστος. Έχω λόγο να δω γιατί ο μάρτυρας ξαφνικά εν γένει, όπως δεν είναι ο μόνος, έρχεται και μεγαλοποιεί, δραματοποιεί πράγματα τα οποία δεν πάση περιπτώσει πρέπει ?
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Εγώ πήγα να δουλέψω.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Εγώ πιστεύω ότι όποιος και αν ήταν ο δράστης που σας πυροβόλησε, εάν ήθελε να σας έχει σκοτώσει, αυτή τη στιγμή δεν θα καταθέτατε εδώ. Κι αυτό το γνωρίζετε και εσείς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το γνωρίζετε, γι’ αυτό χάρη σας κάνανε.
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Τότε να πω και ένα ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για όνομα του Θεού, δεν θα σας ωφελούν ως υπερασπιστές αυτές οι εντάσεις μ’ αυτούς τους ανθρώπους.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Όχι κ. Πρόεδρε, μα έχουμε κάνει την απόπειρα ανθρωποκτονίας εν πάση περιπτώσει ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μα δεν είναι για σας λέω η απόπειρα.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Δεν έχει σημασία, είναι ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Α, δεν έχει σημασία. Α, εντάξει, άμα δεν έχει σημασία για σας, για μας έχει.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Υπερασπιζόμαστε όλοι την ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι υπερασπιζόσαστε, την οργάνωση υπερασπιζόσαστε ή υπερασπίζεστε τους δικούς σας; Έχετε τρεις κατηγορούμενους στους οποίους δεν αποδίδεται τέτοια κατηγορία, φύγανε με βούλευμα.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Ακόμη και ο τρόπος που στοιχειοθετείται το κατηγορητήριο και κάθε μία πράξη, είναι χαρακτηριστικό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορείτε να πείτε ότι θέλετε, αλλά σας λέω, ότι δεν ωφελεί πολύ. Εάν θέλετε να το καταλάβετε πολύ καλά, εάν δεν θέλετε, συνεχίστε τις ερωτήσεις σας επάνω σ’ αυτό για το οποίο δεν κατηγορείστε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν νομιμοποιείστε.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Κύριε Εισαγγελεύ όταν θέλουμε είναι ενιαία, όταν δεν θέλουμε, αλλά εν πάση περιπτώσει δεν είναι ενιαία, είναι κομματιασμένη.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν είμαστε το ίδιο.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Ούτε θα διανοούμουνα ποτέ κ. Εισαγγελεύ να το ισχυριστώ αυτό το πράγμα.
Β.ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε εάν μου επιτρέπετε, κύριε συνήγορε, κύριε Κουφοντίνα σας παρακαλώ, θέλω τη θέση σας, ένας άνθρωπος λέει από απόσταση 4 μέτρων δέχτηκε έναν πυροβολισμό στο πόδι και γύρισε και σας είδε να κρατάτε ένα αυτόματο. Μας λέει αλήθεια;
Δ.ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Θέλετε να σας απαντήσω;
Β.ΜΑΡΚΗΣ: Μπορεί να πείτε, δεν απαντώ κ. Πρόεδρε, θα σας απαντήσω όταν θέλω ή δεν απαντώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λέτε ότι είστε μια οργάνωση με θάρρος, θέλατε να βελτιώσετε την κοινωνία.
Β.ΜΑΡΚΗΣ: Ένας εργαζόμενος στην Τράπεζα λέει σας είδε από απόσταση 4 μέτρων να τον πυροβολείτε πίσω από μια τζαμαρία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν θέλετε το λέτε, δεν θέλετε μην λέτε τίποτα, δεν μας ενδιαφέρει.
Β.ΜΑΡΚΗΣ: Βοηθήστε και τη διαδικασία, βοηθήστε και τους συνηγόρους σας δηλαδή, μην φθείρονται. Σας ακούω.
Δ.ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Να σας απαντήσω. Αλλά τώρα μια που με προκαλείτε να σας απαντήσω λίγο πιο γενικά. Δεν θα μου πείτε πως θα σας απαντήσω.
Β.ΜΑΡΚΗΣ: Ακούστε – ακούστε, θα πρέπει να μ’ έχετε αντιληφθεί όλο αυτό τον καιρό, δεν προκαλώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν προκαλεί κανένας εδώ. Εδώ ψάχνουμε για την αλήθεια για να μην πάρουμε ανθρώπους στο λαιμό μας χωρίς λόγο.
Δ.ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Θα διευκόλυνε πάρα πολύ βέβαια τις διωκτικές αρχές και εσάς να σηκωθώ και να πω ακριβώς τι ξέρω, τι δεν ξέρω, τι έγινε, τι δεν έγινε, εσείς τι θα κάνατε τότε;
Β.ΜΑΡΚΗΣ: Για μένα είναι αρκετό και να πείτε, δεν θέλω να απαντήσω κ. Εισαγγελέα.
Δ.ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Θα κάνατε μόνο την επιμέτρηση των ποινών. Όχι, δεν είναι έτσι. Νομίζω, θα μπω λίγο και στα χωράφια σας περί της δικονομίας. Νομίζω ότι η δικονομία καθιερώνει την αρχή της απόδειξης.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Παρακαλώ για τη δικαιοσύνη να ξέρουμε την αλήθεια να μην κάνουμε κανένα λάθος, αν λέγατε την αλήθεια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν θέλει.
Δ.ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Πώς θα βρείτε την αλήθεια;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αφού θα την λέγατε εσείς.
Δ.ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Κυρίως πρέπει να την βρείτε από τους μάρτυρες που φέρνετε, από το σύνολο των αποδεικτικών στοιχείων και από την αβίαστη ομολογία, έτσι λέει η δικονομία αν δεν κάνω λάθος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Κουφοντίνα, εντάξει. Αυτές τις μέρες εάν πηγαίνατε Εκκλησία θα ακούγατε και τον Πιλάτο να λέει: «Και τι εστί αλήθεια;›
Δ.ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Θέλετε να πούμε, περί του τι εστί αλήθεια;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπήρχε κάποια αλήθεια, αλλά ήταν τόσο πωρωμένος ο Πιλάτος που δεν μπορούσε να την αντιληφθεί και γι’ αυτό ο Χριστός δεν του απάντησε. Δεν απαντάμε, λοιπόν, το τι εστί αλήθεια εδώ μέσα. Εδώ είναι η δικονομική Αλήθεια, αυτό που θα αποδειχθεί. Όταν δεν αποδειχθεί κάτι, είναι σαν μην υπάρχει στον κόσμο. Αυτή είναι η αλήθεια για μένα εδώ μέσα.
Δ.ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Υπάρχει η πραγματική αλήθεια την οποία θα σας εκθέσω κι εγώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα το πείτε;
Δ.ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Θα σας την εκθέσω στο τέλος συνολικά, την πραγματική αλήθεια της δράσης, την πραγματική αλήθεια που υπάρχει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ σας είπα από την αρχή, ό,τι έχετε ελεύθερα να τα εκθέσετε, ούτως ώστε να κατανοήσουμε κι εμείς, ακόμη και την οργάνωση, ακόμη και οτιδήποτε, ακόμη κι αυτά που δεν είναι στο δικό μας που λέτε αξιακό χώρο, να καταλάβουμε τα πάντα, θέλουμε να καταλάβουμε. Και γι’ αυτό η διαδικασία γίνεται με τέτοια άμεση ?
Δ.ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Είπα από την αρχή, ότι δεν θα μιλήσω για καμία συγκεκριμένη ενέργεια ούτε αν ήμουνα, ούτε αν δεν ήμουνα. Δεν θα σας διευκολύνω, θα βλέπω να φέρνετε εδώ τους μάρτυρες και τους ψευδομάρτυρες και να εκτίθεστε.
Β.ΜΑΡΚΗΣ: Εγώ σας ζητώ να μας πείτε αυτό το πράγμα, αν ο μάρτυρας μας λέει ψέματα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό σας ρωτάει, λέει ψέματα ο μάρτυρας σας ρωτάει ο κ. Εισαγγελεύς;
Δ.ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Δεν θα κάνω τη δουλειά του δικηγόρου, νομίζω ότι οι δικηγόροι μπορούν να επισημάνουν ακριβώς τι έγινε και νομίζω, ότι και εσείς θα μπορούσατε να επισημάνετε, να βρείτε εύκολα τι ακριβώς έγινε απ’ αυτά που ακούγονται και από τα στοιχεία της δικογραφίας, μπορεί να φτάσει κάποιος σε ένα συμπέρασμα.
Βλέπω ότι δεν έχουν γίνει όμως σωστές ερωτήσεις. Στο τέλος θα μιλήσω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα μιλήσει στο τέλος όπως έχει δικαίωμα.
Δ.ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Όχι και μετά την κατάθεση του μάρτυρα θα μιλήσω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και μετά την κατάθεση θα μιλήσει. Για πέστε μου κ. μάρτυς τέλος πάντων αυτό που λέγεται αυτόματο που λέτε εσείς, που το κρατούσε, εδώ, στο ισχίο, εδώ πάνω, το είχε σηκώσει ψηλά;
Α.ΒΕΛΧΙΔΗΣ: Εγώ το είδα αυτό μετά τον πυροβολισμό, όταν με χτύπησε και γύρισα, το κράταγε εδώ πέρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το κράταγε εδώ, δηλαδή σε ύψος πόσο, 80 πόντους; Τόσο είναι η μέση περίπου 80 πόντους. Κρατάμε ένα αυτόματο στους 80 πόντους, η σφαίρα πάει στο 1,20 τι σημαίνει, ότι πάει προς τα πάνω ή πάει προς τα κάτω η σφαίρα; Όταν από το 80 πόντους η τροχιά της βολίδας μου ανεβαίνει στο 1,20, προς τα πάνω πάει ή προς τα κάτω; Απλά ερωτηματικά με τη φυσική.