ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 2 ΜΑΪΟΥ 2003
ΔΙΚΗ 17Ν
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 2 ΜΑΪΟΥ 2003
ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΕΩΣ: 09:00
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ
Γ' ΜΕΡΟΣ
13:00 – 14:50
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση που έχει διακοπεί. Στις θέσεις άπαντες. Και καλούμαι μάρτυρα τον κ. Ντεβέ Νικόλαος. Είναι της Τράπεζας Εργασίας Περιστερίου, να τον διώξουμε τον άνθρωπο, μην ξανάρχεται πάλι. Όποιος έρχεται να εξετάζεται απ’ αυτές τις καθυστερημένες υποθέσεις.
Περιστερίου. Ντεβές Νικόλαος είναι εδώ, παρών. Ελάτε. Ορκίζομαι να πω την αλήθεια.
Ν.ΝΤΕΒΕΣ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για πέστε μου τι είχε γίνει σ’ αυτή την Τράπεζα Περιστερίου, Εργασίας, τι ήταν αυτή;
Ν.ΝΤΕΒΕΣ: Τράπεζα Εργασίας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τράπεζα Εργασίας Περιστερίου, μιλάμε για το καλοκαίρι του ’90, ποια μέρα ήταν;
Ν.ΝΤΕΒΕΣ: Ημέρα δεν θυμούμαι, πρέπει να ήταν ή 8 ή 9 Ιουλίου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Α, τέλος πάντων, 18 ήταν. Πρωί – μεσημέρι – βράδυ;
Ν.ΝΤΕΒΕΣ: Πρωί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς τι ήσασταν εκεί;
Ν.ΝΤΕΒΕΣ: Εγώ ήμουνα εκεί, στην Τράπεζα αυτή Υποδιευθυντής. Καθόμουν στο ισόγειο, δίπλα από την είσοδο, εκεί ήταν το γραφείο μου και στις 08:40 περίπου, πρωί αντιλήφθηκα έναν άνδρα να έρχεται προς το μέρος μου κρατώντας ένα βαλιτσάκι τύπου samsonite, ο οποίος το άνοιξε, έβγαλε ένα πιστόλι, μου το έβαλε στο κεφάλι και με διέταξε να μην πατήσω τίποτα και να σηκωθώ για να ανοίξουμε το χρηματοκιβώτιο.
Δίπλα μου, χωρίς ίσως να το ξέρει ο άνθρωπος, καθόταν ο Διευθυντής και μιλούσαμε, μας απώθησε και τους δύο προς τη μεριά του χρηματοκιβωτίου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήξερε αυτό το άτομο που βρίσκεται το χρηματοκιβώτιο;
Ν.ΝΤΕΒΕΣ: Ναι, φαινόταν. Εκεί με υποχρέωσε να ανοίξω το χρηματοκιβώτιο θέτοντας τον συνδυασμό, πράγμα το οποίο έκανα και ο δεύτερος υπάλληλος που κρατούσε το κλειδί κι αυτός υποχρεώθηκε από το ίδιο άτομο να ανοίξει το χρηματοκιβώτιο πλέον και το ίδιο άτομο έβαλε σε σακβουαγιάζ όλο το περιεχόμενο του χρηματοκιβωτίου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είδατε άλλο άτομο εσείς, εκτός από το ένα;
Ν.ΝΤΕΒΕΣ: Ναι – ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόσα άλλα άτομα ήταν;
Ν.ΝΤΕΒΕΣ: Εγώ μέτρησα όση ώρα γίνονταν αυτά τα πράγματα περίπου έξι άτομα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι κίνηση έκαναν τα άλλα άτομα, που τοποθετηθήκανε, πώς μπήκανε, πού σταθήκανε, τι δράση είχαν, ενέργειες;
Ν.ΝΤΕΒΕΣ: Πώς μπήκαν δεν τους είδα. Ένα άτομο το έβλεπα μέσα από τα γκισέ και επόπτευε όλο αυτό το χώρο. Αυτό το άτομο κρατούσε αυτόματο όπλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορείτε να μας το περιγράψετε αυτό το άτομο;
Ν.ΝΤΕΒΕΣ: Ένας μετρίου αναστήματος, αδύνατος και μου έδινε την εντύπωση αυτού του ατόμου που εμείς λέμε βλογιοκομμένος, δηλαδή ξέρετε που έχει βγάλει ανεμοβλογιά και μπορεί να έχει κάπως σπυριά στο πρόσωπο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι, ξέρω, μένουν κάτι χαρακώματα μέσα στο πρόσωπο.
Ν.ΝΤΕΒΕΣ: Ήταν ένα άτομο ακριβώς μπροστά του απέξω από τα γκισέ ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, στο πρώτο άτομο, σταματάμε στο πρώτο άτομο. Τι εμφάνιση κατά τα λοιπά είχε;
Ν.ΝΤΕΒΕΣ: Κανονική.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κανονική. Αναγνωρίζετε κανέναν απ’ αυτούς, σας δείξανε φωτογραφίες στην ανάκριση, είδατε;
Ν.ΝΤΕΒΕΣ: Τότε είδαμε πολλές φωτογραφίες ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στην ανάκριση αναγνωρίσατε αυτό το άτομο πουθενά;
Ν.ΝΤΕΒΕΣ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάει αυτό το άτομο. Ένα, λοιπόν, έκανε αυτή την κίνηση. Δεύτερο άτομο. Όχι, το πρώτο ήταν αυτό που ήρθε σ’ εσάς. Αυτό βέβαια θα το είδατε από πολύ κοντά;
Ν.ΝΤΕΒΕΣ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το αναγνωρίζετε εάν το δείτε σήμερα;
Ν.ΝΤΕΒΕΣ: Εκτιμώ ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορείτε να μου το περιγράψετε;
Ν.ΝΤΕΒΕΣ: Ήταν ένας άνδρας περίπου 45-50 χρονών, ευτραφής, μου είχε δώσει την εντύπωση ότι φορούσε γυαλιά που δεν τα χρειαζόταν, γυαλιά με χοντρό μαύρο σκελετό που μάλλον δεν ήταν γυαλιά μυωπίας, ήταν γυαλιά με απλά τζάμια θα έλεγα. Ένα άτομο ευτραφές με μεγάλο κεφάλι, ένας άνθρωπος περίπου 50 χρονών.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: 50 ετών. Σας δείξανε φωτογραφίες, αναγνωρίσατε αυτό το άτομο;
Ν.ΝΤΕΒΕΣ: Όχι. Μας δείξανε φωτογραφίες, δεν το αναγνώρισα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θέλετε σήμερα να ρίξτε μια ματιά αν αναγνωρίζετε αυτό το άτομο εδώ μέσα, αν είναι κάποιος από τους κυρίους εδώ;
Ν.ΝΤΕΒΕΣ: Βεβαίως. Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μάλιστα, όχι δεν τον αναγνωρίζετε. ¶λλο άτομο μπορείτε να μου πείτε, τι κίνηση έκανε, να μου τον περιγράψτε και αν τον αναγνωρίζετε εδώ μέσα; Απλά πράγματα.
Ν.ΝΤΕΒΕΣ: Υπήρχαν δύο άτομα που τα έβλεπα απέξω από το γκισέ και μας απειλούσαν με όπλα. Ο ένας ήταν λίγο ξανθός, νεαρός, μου έδινε την εντύπωση ότι φοβόταν, έτρεμε το χέρι του. Έβλεπα ένα άτομο, όπως σας είπα, ακόμα απέξω από το γκισέ, το οποίο κι αυτό μας απειλούσε.
Ακριβώς μπροστά μου ήταν η κολώνα που στηρίζει το κτίριο και έβλεπα με την άκρη του ματιού μου ένα ευτραφές άτομο, ψηλό, δυνατό και έβλεπα και άλλον έναν με την πλάτη του προς εμένα, ο οποίος καθόταν στην πόρτα την ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Νομίζω τους βγάλαμε εφτά τώρα.
Ν.ΝΤΕΒΕΣ: Έξι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αναγνωρίζετε κανέναν απ’ αυτούς, σας δείξανε φωτογραφίες;
Ν.ΝΤΕΒΕΣ: Μας δείξανε φωτογραφίες, τότε δεν αναγνώρισα κανέναν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τώρα εδώ μέσα οποιονδήποτε αν αναγνωρίζετε και θα δούμε;
Ν.ΝΤΕΒΕΣ: Έχω την εντύπωση ότι κύριος που κάθεται εκεί με την μπλε μπλούζα ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπλε είναι ή μαύρη;
Ν.ΝΤΕΒΕΣ: Μπλε – μπλε, μονόχρωμη, εδώ μπροστά μας, που είναι η κυρία με το γαλάζιο, δίπλα της, ότι ήταν το άτομο που καθόταν από μέσα από τον γκισέ και κρατούσε αυτόματο όπλο, θα σας έλεγα ότι ήταν ο δεύτερος πιο κοντινός μου μετά απ’ αυτόν που πήρε τα λεφτά και με απείλησε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Που πήρε τα λεφτά και σας απείλησε και τον οποίον δεν αναγνωρίζετε κανέναν.
Τον περιγράψατε τότε αυτόν;
Ν.ΝΤΕΒΕΣ: Ναι, είχα περιγράψει ένα άτομο αδύνατο, μετρίου αναστήματος που μου έδινε την εντύπωση του βλογιοκομμένου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό που μου είπατε τώρα βλογιοκομμένος, προηγουμένως μου τον περιγράψατε. Αυτόν εννοείτε;
Ν.ΝΤΕΒΕΣ: Μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ξέρετε ποιος είναι ο κ. κατηγορούμενος;
Ν.ΝΤΕΒΕΣ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τώρα πώς λέγεται;
Ν.ΝΤΕΒΕΣ: Δεν ξέρω. Ο κύριος εδώ που κοιτάζει με την μπλε μπλούζα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πώς λέγεται αυτός; Δεν ξέρετε. Δεν σας έδειξε ο κ. Ανακριτής φωτογραφίες;
Ν.ΝΤΕΒΕΣ: Βεβαίως, τότε. Εγώ είδα φωτογραφίες αμέσως μετά τη ληστεία στην Ασφάλεια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στην Ασφάλεια σας είχαν δείξει τότε φωτογραφίες και δεν είχατε αναγνωρίσει κανέναν. Τώρα εδώ απ’ όλους που είναι εδώ πέρα και μου τους περιγράψατε, αναγνωρίζετε ως άτομο βλογιοκομμένο τον κ. Κουφοντίνα. Για κοιτάξτε τον έχει σημάδια από ανεμοβλογιά ο άνθρωπος αυτός;
Ν.ΝΤΕΒΕΣ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τότε γιατί τον είπατε τότε βλογιοκομμένο;
Ν.ΝΤΕΒΕΣ: Αυτή την εντύπωση μου είχε δώσει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι όμως και γιατί τον αναγνωρίζετε αφού δεν είναι βλογιοκομμένος σήμερα;
Ν.ΝΤΕΒΕΣ: Σαφώς δεν είναι βλογιοκομμένος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι, αλλά σαφώς όμως λέτε, ότι τον αναγνωρίζετε κιόλας.
Ν.ΝΤΕΒΕΣ: Λέω ότι η εντύπωσή μου είναι, ότι ήταν αυτό το άτομο. Δεν είμαι σίγουρος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Α, εντάξει, η εντύπωσή σας είναι.
Ν.ΝΤΕΒΕΣ: Ότι δεν είναι βλογιοκομμένος το βλέπω. Είχα την εντύπωση ότι ήταν ένα άτομο που το λέμε βλογιοκομμένο, αδύνατο και έχω την εκτίμηση ότι κατά κάποιο τρόπο μοιάζει με τον κύριο αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κατά κάποιο τρόπο. Όταν λέμε κατά κάποιο τρόπο, πολύ, λίγο, πάρα πολύ;
Ν.ΝΤΕΒΕΣ: Θα σας έδινα μία πιθανότητα του 40%.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή περισσότερο να ήταν παρά να μην ήταν ή περισσότερο να μην ήταν παρά να ήταν;
Ν.ΝΤΕΒΕΣ: Το 40% είναι να μην ήταν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶ρα περισσότερες πιθανότητες απ’ ότι λέτε, είναι να μην ήταν αυτός. Περισσότερες πιθανότητες να μην ήταν ο κ. Κουφοντίνας. Δεν έχω τίποτε άλλο εγώ. Κύριε Εισαγγελεύ; Κύριοι συνάδελφοι; Ο κ. Πρόεδρος;
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε μάρτυρα πέστε μου, το χρηματοκιβώτιο ήταν κλειστό;
Ν.ΝΤΕΒΕΣ: Μάλιστα.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό το χρηματοκιβώτιο ανοίγει με κλειδί μόνο;
Ν.ΝΤΕΒΕΣ: Όχι
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Χρειάζεται τι άλλο;
Ν.ΝΤΕΒΕΣ: Και συνδυασμό.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τον συνδυασμό τον έδωσε κάποιος;
Ν.ΝΤΕΒΕΣ: Τον έβαλα εγώ.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Γιατί τον βάλατε;
Ν.ΝΤΕΒΕΣ: Γιατί με απείλησαν, αφού είχα ένα πιστόλι εδώ.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Λόγω της απειλής αυτής. Δεν έχω άλλη ερώτηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶λλη ερώτηση από την έδρα δεν υπάρχει. Δεν φαντάζομαι να έχετε τίποτα;
ΧΡ.ΞΗΡΟΣ: Κύριε Πρόεδρε εγώ ήθελα να ρωτήσω τον μάρτυρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι – ναι κ. Χριστόδουλε, μπορείτε να ρωτήσετε ότι θέλετε.
ΧΡ.ΞΗΡΟΣ: Στην κατάθεση που δίνετε τότε περιγράφετε ένα ευτραφές άτομο και ψηλό αν θυμάμαι καλά με μαύρα κατσαρά μαλλιά. Το θυμάστε αυτό το πράγμα, αυτό θέλω μόνο, αν είχε μαύρα κατσαρά μαλλιά, αν το επιβεβαιώνετε δηλαδή όπως είπατε τότε;
Ν.ΝΤΕΒΕΣ: Βεβαίως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο άνθρωπος το έχει πει τότε, δεν αρνείται τίποτα. Πάτε στο καλό.
Έχουμε επίσης άλλον έναν μάρτυρα, μου έχουν πει.
ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, τώρα που μιλάμε για την υπόθεση του Περιστερίου, στην έναρξη της διαδικασίας σας είχαμε δώσει έναν κατάλογο μαρτύρων και είχαμε ζητήσει να δούμε αν έχουν κληθεί αυτοί; Αναφέρομαι στη μάρτυρα Θεοφανία Γκούσκου την οποία έχω προτείνει κ. Γραμματέα, δεν είμαι σίγουρος αν έχει εκδοθεί απόφαση ή όχι του Δικαστηρίου;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ρωτήσω τον κ. Κονδύλη, παρακαλώ πείτε μου για τη συμμετοχή σας σ’ αυτή την πράξη;
Σ.ΚΟΝΔΥΛΗΣ: Καμία συμμετοχή.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Νομίζω, έχετε παραδεχθεί στο παρελθόν;
Σ.ΚΟΝΔΥΛΗΣ: Όχι, από την πρώτη στιγμή όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το σημειώνουμε ότι αρνείται συμμετοχή. Δεν κατηγορείται; Νομίζω ότι κατηγορείται. Αρνείται πάντως τη συμμετοχή του, αυτό είναι το θέμα.
Μην καλούμε πολλούς μάρτυρες, βλέπετε να εισφέρουν τίποτα; Θεοφανία Γκούσκου μόνο, έτσι. Διατάσσει την κλήτευση της Θεοφανίας Γκούσκου.
Ο κ. Λιδωρίκης Θεόφιλος. Είναι εδώ, μου έχουν δώσει το όνομά του. Εκρήξεις Εκάλης, η ΔΕΗ, αυτή η ιστορία εκεί πάνω, τα γκαζάκια. Κύριε Λιδωρίκη «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›. Το χέρι σας στο Ευαγγέλιο.
Θ.ΛΙΔΩΡΙΚΗΣ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι γνωρίζετε εσείς για όλα αυτά; Κάτι εκρήξεις έγιναν εκεί στην Εκάλη κλπ.
Θ.ΛΙΔΩΡΙΚΗΣ: Στην οδό Ρόδων κυρίως. Εκεί πέρα υπήρχε κάποιο οικόπεδο τότε επ’ ονόματι της συζύγου μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Α, της γυναίκας σας το όνομα.
Θ.ΛΙΔΩΡΙΚΗΣ: Ναι. Και ένα βράδυ, ίσως μετά από τις 11:00 η ώρα προς τις 11:30 ακούσαμε εκρήξεις και είδαμε και ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς μένετε εκεί κοντά;
Θ.ΛΙΔΩΡΙΚΗΣ: Μένουμε περίπου ένα τετράγωνο μακριά, ίσως και λιγότερο. Και ήταν εμφανές ότι κάτι συνέβαινε. Πήγα εγώ εκεί πέρα, ήδη είχε μαζευτεί κόσμος και είχαν αρχίσει και καίγονταν τα δέντρα. Μετά από λίγο ακολούθησαν άλλες εκρήξεις σε άλλα μέρη και αυτό συνεχίστηκε σχεδόν όλο το βράδυ.
Ήρθε η πυροσβεστική βεβαίως, σβήσανε τη φωτιά τουλάχιστον τοπικά εκεί πέρα που μ’ ενδιέφερε εμένα. Βεβαίως ακούστηκαν και άλλες εκρήξεις και αργότερα, ίσως και μέχρι τις 02:00 η ώρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τώρα μ’ ενδιαφέρει κατ’ αρχήν εάν υπήρξε κίνδυνος σε ξένα πράγματα απ’ αυτές τις εκρήξεις που έγιναν εκεί γύρω τέλος πάντων;
Θ.ΛΙΔΩΡΙΚΗΣ: Κοιτάξτε, το συγκεκριμένο οικόπεδο για το οποίο μπορώ να σας πω, το ίδιο βεβαίως ήταν ακατοίκητο, δεν υπήρχε τίποτα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε πράγματα όμως;
Θ.ΛΙΔΩΡΙΚΗΣ: Κάηκαν τα δέντρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα δέντρα. Ήταν δασικό;
Θ.ΛΙΔΩΡΙΚΗΣ: Όχι δασικό, όλα αυτά τα οικόπεδα ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γιατί εδώ έχουμε κατηγορία για εμπρησμό δάσους.
Θ.ΛΙΔΩΡΙΚΗΣ: Ήταν πευκόφυτο ναι, υπήρχαν δέντρα – πεύκα, όπως έχει όλη η περιοχή. Αλλά ήταν εντός σχεδίου πόλεως, δεν ήταν δασικό με την έννοια του επισήμου δάσους. Όλα τα οικόπεδα στην Εκάλη έχουν βλάστηση αρκετή και αυτή η βλάστηση πήρε φωτιά και κάηκαν δέντρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εκείνη την ώρα υπήρχαν διερχόμενοι πεζοί και τέτοια πράγματα;
Θ.ΛΙΔΩΡΙΚΗΣ: Πεζοί υπήρχαν κάποιοι και μάλιστα ήταν και ορισμένοι οι οποίοι ήσαν και πολύ κοντά. Αυτό που υπάρχει, υπάρχουν γείτονες εκεί πέρα, γιατί το οικόπεδο γύρω – γύρω είχε σπίτια. Τώρα το πόσο κινδύνευσαν οι γείτονες ή όχι δεν μπορώ να το βεβαιώσω εγώ, δεν ξέρω και μάλιστα ήσαν αυτοί που κινήθηκαν και τηλεφώνησαν και στην πυροσβεστική γιατί τους ενδιέφερε άμεσα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, αν κινδύνευσαν από τις εκρήξεις μας ενδιαφέρει;
Θ.ΛΙΔΩΡΙΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε δεν μπορώ να ξέρω, δεν ήμουνα εκεί όταν έγινε η έκρηξη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και εκείνη την ώρα, τι ώρα ήταν θυμάστε;
Θ.ΛΙΔΩΡΙΚΗΣ: 11:00-11:30 το βράδυ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπάρχει περίπτωση εκείνη την ώρα να περνάει κόσμος από εκεί; Αυτό ρωτάω.
Θ.ΛΙΔΩΡΙΚΗΣ: Η Ρόδων είναι ένας δρόμος, σήμερα ειδικότερα, αρκετά πολυσύχναστος, την εποχή εκείνη δεν ήταν τόσο, αλλά μπορεί να υπήρχαν επειδή ήταν και αρχή του καλοκαιριού, να υπήρχαν περιπατητές. Αλλά δεν έμαθα ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος ή κάποιος κινδύνευσε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι συγκεκριμένος. Αν γενικά μπορούσε να προκύψει κίνδυνος ανθρώπου, δηλαδή ?
Θ.ΛΙΔΩΡΙΚΗΣ: Μόνο για τους γείτονες, δηλαδή αν μεταδιδόταν η φωτιά στα γειτονικά σπίτια ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, αν μεταδιδόταν, εμένα μ’ ενδιαφέρει από την έκρηξη.
Θ.ΛΙΔΩΡΙΚΗΣ: Όχι κ. Πρόεδρε, δεν μπορώ να πω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει. Δεν θέλω τίποτε άλλο. Ο κ. Εισαγγελεύς έχει τον λόγο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πάντως την φωτιά την έσβησε η Πυροσβεστική.
Θ. ΛΙΔΩΡΙΚΗΣ: Κατ’ αρχάς επενέβη μια τοπική Πυροσβεστική που υπάρχει από την Κοινότητα και στη συνέχεια ήρθε η Πυροσβεστική η οποία ασχολήθηκε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αν δεν την έσβηνε η Πυροσβεστική τι θα γινόταν;
Θ. ΛΙΔΩΡΙΚΗΣ: Θα έπιαναν σίγουρα τα πλαϊνά δέντρα και ίσως στη συνέχεια και τα πλαϊνά σπίτια.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Υπήρξε κίνδυνος δηλαδή με αυτή την έννοια.
Θ. ΛΙΔΩΡΙΚΗΣ: Ίσως ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶λλη ερώτηση δεν υπάρχει.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Εγώ έχω μια ερώτηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι, βεβαίως. Παρακαλώ. Ο κ. Μαρκής έχει τον λόγο.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Είπατε ότι για ώρες, μέχρι τις 2 η ώρα, συνεχίζονταν διαδοχικά εκρήξεις.
Θ. ΛΙΔΩΡΙΚΗΣ: Τώρα αν ήταν 1:30 ή 1:40, αυτά δεν τα θυμάμαι γιατί είναι και τόσα χρόνια.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Μπορείτε να μας υπολογίσετε η πλησιέστερη στο δικό σας οικόπεδο έκρηξη σε άλλο οικόπεδο ποια ήταν και σε πόση απόσταση βρισκόταν;
Θ. ΛΙΔΩΡΙΚΗΣ: Κατ’ αρχάς πήραν φωτιά και τα δέντρα που ήσαν σε ένα διάζωμα που υπάρχει απέναντι από το οικόπεδο.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Αυτό να το επισημάνουμε. Η φωτιά δεν περιορίστηκε μόνο στο δικό σας οικόπεδο.
Θ. ΛΙΔΩΡΙΚΗΣ: Όχι, επεκτάθηκε.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Επεκτάθηκε και σε γειτονικούς χώρους.
Θ. ΛΙΔΩΡΙΚΗΣ: Γιατί ξέρετε κι αυτά είναι πολύ εύφλεκτα τα πεύκα. Στον ίδιο δρόμο λίγο πιο κάτω νομίζω ότι ήταν οι επόμενες εκρήξεις.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Πόσα μέτρα υπολογίζετε;
Θ. ΛΙΔΩΡΙΚΗΣ: Ξέρω εγώ; 100 μέτρα;
Β. ΜΑΡΚΗΣ: 100 μέτρα. Μάλιστα.
Θ. ΛΙΔΩΡΙΚΗΣ: Βεβαίως αυτά διαδοχικά για διάφορους λόγους.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Καλώς.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, για μια μοτοσικλέτα να μας πει. Τι ξέρετε;
Θ. ΛΙΔΩΡΙΚΗΣ: Για ποια μοτοσικλέτα είναι τώρα;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Με πρόσωπα. Για πείτε. Έχετε καταθέσει.
Θ. ΛΙΔΩΡΙΚΗΣ: Για βοηθήστε με λιγάκι για να θυμηθώ ακριβώς για τι πράγμα μιλάμε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ότι «είχε εντοπιστεί πριν από την ανθρωποκτονία του Αθανασιάδη – Μποδοσάκη μπροστά από το σπίτι μας μια μοτοσικλέτα με δύο άτομα›.
Θ. ΛΙΔΩΡΙΚΗΣ: Ναι. Ένα πρωί φεύγοντας για τη δουλειά είχε εντοπιστεί μια μοτοσικλέτα η οποία εκινείτο πάνω κάτω και η οποία κρύφτηκε θα έλεγα πίσω από κάποια παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Μου είπαν εκεί πέρα ξέρεις υπάρχει μια μοτοσικλέτα. Πλησίασα εγώ και ρώτησα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τα πρόσωπα αυτά;
Θ. ΛΙΔΩΡΙΚΗΣ: Ναι, τα πρόσωπα αυτά. Αυτοί οι άνθρωποι μου είπαν ότι περιμένουν κάποιον από μια οικοδομή.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εσείς πως το βλέπετε αυτό που είπαν;
Θ. ΛΙΔΩΡΙΚΗΣ: Ήταν ύποπτο, διότι τότε υπήρχαν και κάποιες επισκέψεις κυρίως ανθρώπων του κοινού ποινικού δικαίου και κάπου τα συνδέαμε αυτά τα πράγματα. Τους ανθρώπους αυτούς, τον έναν δεν τον είδα καθόλου γιατί είχε κατεβασμένη τη μάσκα. Ο άλλος τον είδα από το πλάι. Ανταλλάξαμε δύο κουβέντες, έβαλαν μπροστά και έφυγαν. Τους είδα μετά, έκαναν μια βόλτα και έφυγαν.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Συνδέεται αυτή η υπόθεση με τους κυρίους εδώ που είναι κάτω, πίσω από σας;
Θ. ΛΙΔΩΡΙΚΗΣ: Δεν θα μπορούσα να πάρω όρκο ότι ήταν κάποιος από τους κυρίους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Παπαδάκης έχει το λόγο.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Κύριε μάρτυρα, στην πρώτη σας κατάθεση 16 Μαϊου του 1990 λέτε το εξής: «σήμερα είδα ότι έχουν καεί θάμνοι κυρίως και όχι μεγάλα πεύκα›. Αυτό μπορείτε να το θυμηθείτε και να το επιβεβαιώσετε; Γιατί σήμερα το είπατε κάπως αλλιώς.
Θ. ΛΙΔΩΡΙΚΗΣ: Όχι, δεν μπορώ να το θυμηθώ αν ήταν θάμνοι ή μεγάλα δέντρα. Είναι μια λεπτομέρεια πραγματικά ?
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Έχει όμως σημασία, γιατί τα είπατε αλλιώς, έγινε και μια επισήμανση από τον κ. Εισαγγελέα. Έχετε κάποιο λόγο να αμφισβητείτε το περιεχόμενο της τότε καταθέσεως σας που ήταν την επόμενη μέρα του συμβάντος;
Θ. ΛΙΔΩΡΙΚΗΣ: Όχι, δεν έχω. Το πιθανότερο είναι αυτά που είπα τότε να είναι τα πραγματικά.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Μετά ένα άλλο θέμα. Όλα αυτά τα σημεία στα οποία έγιναν οι εκρήξεις φέρονται να είναι εκατέρωθεν της οδού Ρόδου η οποία σύμφωνα με τον χάρτη είναι ένας κεντρικός δρόμος στην Εκάλη. Έγινε βέβαια η ερώτηση προηγουμένως, αλλά θέλω να την ξανακάνω για να μη μείνει αμφιβολία γι‘ αυτό.
Υπάρχει εκεί πέρα δάσος, υπάρχει δασική περιοχή, υπάρχει σχέδιο πόλεως, υπάρχουν οικόπεδα; Τι υπάρχει;
Θ. ΛΙΔΩΡΙΚΗΣ: Από το σχέδιο πόλεως το έχετε αυτό. Αυτό που έχετε εκεί είναι αντίγραφο του σχεδίου πόλεως.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Τέλος πάντων, είναι ένας δρόμος κεντρικότατος εκεί πέρα.
Θ. ΛΙΔΩΡΙΚΗΣ: Ναι, είναι ένας δρόμος ο οποίος έχει κάποια κίνηση θα έλεγα. Ο κεντρικός δρόμος είναι αυτός. Όπως σας εξήγησα, τα οικόπεδα που υπάρχουν έχουν θάμνους και έχουν και πεύκα. Τώρα είναι πολύ λιγότερα.
(Διαλογικές συζητήσεις)
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Το περιστατικό με τη μοτοσικλέτα επίσης δεν το έχετε πει στην προανακριτική σας κατάθεση που δώσατε 16 Μαϊου του ’90. Αναφέρεται για πρώτη φορά τώρα στις 23 Σεπτεμβρίου του 2002 στον κ. Πετρόπουλο, τον βοηθό του κ. Ζερβομπεάκου και το συσχετίζετε με την ενέργεια της ανθρωποκτονίας του Αθανασιάδη – Μποδοσάκη, η οποία σημειωτέον είχε γίνει 2 χρόνια πριν από τότε.
Θ. ΛΙΔΩΡΙΚΗΣ: Δυο χρόνια πριν από πότε;
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Από το ‘90. Το ’90 είχαν γίνει αυτές οι εκρήξεις στην Εκάλη, το ’88 είχε γίνει ?
Θ. ΛΙΔΩΡΙΚΗΣ: Μα δεν αναφέρομαι εγώ στην ίδια ημερομηνία. Πρέπει να σας πω ότι κατ’ αρχάς την αντιδικία για την παρουσία μιας μοτοσικλέτας με ανθρώπους τους οποίους δεν ξέραμε και που κινούνταν κάπως παράξενα, την ανέφερα εγώ αμέσως στην Αστυνομία για τους λόγους που εξήγησα.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Να διαβάσουμε λοιπόν τι έχει γραφτεί και στη μια και στην άλλη κατάθεση για να μην έχουμε παρερμηνείες. Λέτε: «ούτε χθες, ούτε άλλες μέρες παρατήρησα κάτι το ύποπτο, ούτε πληροφορήθηκα από άλλους. Βέβαια κατά καιρούς γυρίζουν ύποπτοι στην περιοχή και έχουμε καταγγείλει περιστατικά στην τοπική Αστυνομία. ¶λλο τίποτα δεν έχω να προσθέσω›.
Δεν λέτε όμως κανένα συγκεκριμένο περιστατικό εδώ πέρα το οποίο να σας κίνησε την υποψία. Αυτά τα λέτε στις 16 Μαϊου του ΄90. Έρχεστε τώρα στις 23 Σεπτεμβρίου του 2002 και λέτε το εξής και θέλω να μου πείτε με ποιο έναυσμα τα είπατε αυτά τα πράγματα γιατί δεν θυμάμαι να έχετε εξεταστεί ως μάρτυρας στην υπόθεση Μποδοσάκη – Αθανασιάδη.
Θ. ΛΙΔΩΡΙΚΗΣ: Όχι βεβαίως.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Όχι. Σωστά. «Θέλω να πω ότι λίγο πριν την ανθρωποκτονία του Αθανασιάδη – Μποδοσάκη είχε εντοπιστεί μπροστά στο σπίτι μας η ύπαρξη μιας μοτοσικλέτας στην οποία επέβαιναν δύο άτομα τα οποία προσπαθούσαν να κρυφτούν ανάμεσα από δύο αυτοκίνητα.
Τους πλησίασα γιατί ήταν σε ελάχιστη απόσταση από την πόρτα του συγκροτήματος που διαμένω και τους ρώτησα αν θέλουν κάτι. Ο ένας δεν κινήθηκε καν και είχε το πρόσωπο καλυμμένο με το προστατευτικό του κράνος, το οποίο ήταν σκούρου χρώματος, ο άλλος ήταν ηλικίας 40 ετών και μου απάντησε ότι περιμένουν κάτι παιδιά. Συγκρατήσαμε τον αριθμό του δικύκλου, ειδοποιήσαμε την Αστυνομία. Βέβαια αυτοί μετά από λίγο έφυγαν›.
Αυτό κατ’ αρχήν μένει ένα κενό ποια σχέση έχει με τη συγκεκριμένη υπόθεση, διότι δεν προκύπτει ούτε από ερώτηση του Ανακριτή, ούτε από δικό σας συσχετισμό.
Είναι και 2 χρόνια πριν η δολοφονία του Αθανασιάδη. Δύο χρόνια πριν από τότε. Είναι Απρίλιος του ’88. Υπάρχει κάποια σχέση που κατά τη κρίση σας να το συνδέει με αυτές τις εκρήξεις αυτό το πράγμα;
Θ. ΛΙΔΩΡΙΚΗΣ: Όχι.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Δεν έχω άλλη ερώτηση.