ΔΕΥΤΕΡΑ 5 ΜΑΪΟΥ 2003
ΔΙΚΗ 17Ν
ΔΕΥΤΕΡΑ 5 ΜΑΪΟΥ 2003
ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΕΩΣ: 09:00
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ
B' ΜΕΡΟΣ
11:15 – 12:35
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση που είχε διακοπεί. Η κα Saunders παρακαλείται να συνεχίσει.
Ελάτε κυρία Κούρτοβικ.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Είπε η κα Saunders ότι δεν σκοτώνεις κάποιον επειδή πήγε να πολεμήσει στο Ιράκ. Δεν είναι ερώτηση, θα συνεχίσω. Και εγώ συμφωνώ απόλυτα μαζί της σ’ αυτό, αλλά η ερώτησή μου σε σχέση μ’ αυτό είναι, πρέπει να πάει κατά την κρίση της, ένας στρατιωτικός να πολεμήσει στην Γιουγκοσλαβία, σε έναν πόλεμο σαν αυτόν της Γιουγκοσλαβίας, της Σερβίας, ή σε ένα πόλεμο σαν αυτό του Ιράκ;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν θέλει απαντάει, αυτές είναι ερωτήσεις γενικές, δεν εισφέρουν αποδεικτικά σ’ αυτό.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Πολλά απ’ αυτά που είπε δεν εισφέρουν αποδεικτικά κύριε Πρόεδρε. Το μόνο που μπορούν να μας πουν, είναι για τον τρόπο που σκεφτόταν ο θανών και για την δράση του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό είπαμε, ο θανών που σκεφτότανε, ή εκείνοι που τον σκοτώσανε ψάχνουμε τώρα; Γιατί φαίνεται σαν να δικάζουμε εκείνον τώρα, έτσι έχω αυτή την αίσθηση σήμερα.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να επιμείνω και να σας πω, ότι είναι ερωτήσεις που κάνατε εσείς. Είναι ερωτήσεις που έκανε η πολιτική αγωγή, πολλώ μάλλον δικαιολογείται να τις κάνει η υπεράσπιση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶μα μου λέτε ότι τις ρώτησα εγώ, γιατί τις ρωτάτε πάλι; Αυτό είναι το θέμα.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Στο πνεύμα κύριε Πρόεδρε, είναι αντίστοιχες μ’ αυτές που κάνατε εσείς. Και στο πνεύμα αυτό που κάνατε εσείς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶ρα επειδή ρωτάγανε τα ίδια η πολιτική αγωγή, να ρωτήσετε τα ίδια και εσείς.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Και αν μου επιτρέπετε, είναι λίγο σοφιστικό αυτό, η ερώτησή μου εξακολουθεί όμως.
H.SAUNDERS: Δεν καταλαβαίνω ακριβώς το νόημα της ερώτησης αυτής, νόμιζα ότι το θέμα εδώ είναι να δούμε αν οι άνθρωποι που κάθονται πίσω μου, είναι αθώοι ή ένοχοι. Πάντως σίγουρα ο σύζυγός μου δεν μπορούσε να είχε καμία ανάμιξη στον πόλεμο στο Ιράκ, είναι νεκρός και θαμμένος στο κοιμητήριο στο χωριό μας.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να πείτε στην κα Saunders όμως, ότι το ζήτημα δεν είναι μόνο αν είναι αθώοι ή ένοχοι είναι και το γιατί; Ερευνάμε και το γιατί της κάθε πράξης και το ερευνάμε συνεχώς σ’ αυτή την αίθουσα, αφορά τη διαδικασία.
Και σ’ όλες τις ερωτήσεις που τις κάναμε προς αυτή τη κατεύθυνση, αρνήθηκε να απαντήσει.
H.SAUNDERS: Πάντως εάν διαφωνείς με κάτι που κάποιος έκανε, δεν παίρνεις ένα όπλο να τον σκοτώσεις. Αν έχει κάποιος κάνει κάτι και διαφωνείς και είναι κολάσιμο, πρέπει να τον πας στο Δικαστήριο, πάντως δεν παίρνεις ένα όπλο για να τον σκοτώσεις.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ισχύει κατά την γνώμη της το ίδιο, και για την πολιτική της ηγεσίας του Ιράκ των τελευταίων χρόνων;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τώρα ο Σαντάμ Χουσεϊν είναι απών όμως εδώ και θα παραπονεθεί θα πει, ρωτάτε για μένα. Αφήστε τον Σαντάμ που είναι και που βρίσκεται.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ναι κύριε πρόεδρε θα κάνουμε σχολιασμό μετά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ορίστε κύριε Ραχιώτη έχετε ερώτηση;
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Από έναν άνθρωπο που έχει χάσει ένα δικό του, εξαιτίας των απανταχού της γης πολέμων, που έχει διεξαγάγει και των στρατιωτικών αποστολών που έχει στηρίξει ο Βρετανικός Στρατός, θα περίμενα από έναν άνθρωπο που έχει υποστεί και στην ζωή του το κόστος αυτών των πραγμάτων, να καταδικάσει τον πόλεμο . Και δεν το κάνει σ’ αυτή την αίθουσα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ κάτι άλλο κατάλαβα εδώ, ότι δεν αποτελεί λύση είπε ο πόλεμος, νομίζω ότι το είπε η γυναίκα.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αυτό δεν είναι καταδίκη κύριε Πρόεδρε. Αυτό είναι διπλωματική στρατιωτική γλώσσα κύριε συνάδελφε και την αγνοώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τώρα θέλετε να βγάλει κανένα μανιφέστο η κα Saunders; Έχει τα δικά της βάσανα.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ναι θα ήθελα να καταδικάσει ένα πόλεμο, που έχει χιλιάδες παιδιά νεκρά, ακρωτηριασμένα, ένα εκατομμύριο παιδιά νεκρά από το εμπάργκο εδώ και μια δεκαετία, θα ήθελα μια λέξη, μια τόση λέξη καταδίκης.
Σαν μάνα κιόλας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ελάτε κύριε Ραχιώτη κάνετε τις ερωτήσεις σας. Οπωσδήποτε όλοι λυπούμεθα για τα παιδιά και ότι μπορούμε πράττομε για την ειρήνη. Αλλά είναι μάλλον μικρές οι δυνάμεις της κας Saunders και οι δικές μας φυσικά πιο μικρές.
H.SAUNDERS: Εμένα δεν μ’ αρέσει ο οποιοσδήποτε πόλεμος, στην οποιαδήποτε μορφή του, σχήμα ή κατάσταση. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι εάν διαφωνούμε με κάποιον, παίρνουμε ένα όπλο και τον σκοτώνουμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό ελέχθη και εξηντλήθη νομίζω.
Ι.ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Μόνο μια ερώτηση θέλω να κάνω. Είχα διαβάσει μια δήλωση της κας Saunders, δημοσιεύθηκε στις εφημερίδες της 10ης Ιουνίου 2000, προφανώς ήταν μια δήλωση της προηγουμένης, 8 Ιουνίου είναι η ενέργεια που δικάζουμε σήμερα. Και δεν ξέρω εάν θυμάται ότι είχε κάνει μια δήλωση στις εφημερίδες.
H.SAUNDERS: Ναι το θυμάμαι.
Ι.ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Είναι μεγάλη η δήλωση. Εγώ για ένα σημείο μόνο θέλω να ρωτήσω αυτής της δήλωσης. Η δήλωση αυτή τελειώνει: «μπορεί αυτός ο φόνος να ήταν πολιτικός, αλλά ήταν φόνος.› Και ήθελα να την ρωτήσω, γιατί τον χαρακτήρισε πολιτικό;
H.SAUNDERS: Το είπα αυτό, επειδή γενικότερα οι τρομοκράτες χρησιμοποίησαν την δικαιολογία των πολιτικών λόγων για να δολοφονήσουν ανθρώπους και εγώ δεν συμφωνώ μ’ αυτό, δεν το ανέχομαι αυτό, να είναι αυτή η δικαιολογία για να δικαιολογηθούν αθώοι άνθρωποι, πολιτικοί λόγοι.
Και επίσης όταν έκανα αυτή τη δήλωση, δεν είχα ακόμα διαβάσει την προκήρυξη, δεν είχα δει όλα αυτά που λέγανε για το Κόσσοβο κλπ σαν δικαιολογία για το ότι σκότωσαν τον σύζυγό μου.
Ι.ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Ποιο πολιτικό αγαθό κατά την γνώμη σας αποσκοπούσαν να πλήξουν αυτοί που σκότωσαν τον σύζυγό σας;
H.SAUNDERS: Δεν υπήρχε κάποιο πολιτικό αγαθό που εξυπηρετήθηκε με το θάνατο του συζύγου μου, δεν βγήκε κάποιο καλό απ’ αυτό. Για να είμαι ειλικρινής δεν έχω καταλάβει. Διάβασα μετάφραση της προκήρυξης αργότερα, μπορεί να είμαι χαζή αλλά δεν κατάλαβα ποιο ήταν το νόημα που πήγαν να βγάλουν, ήταν αποπροσανατολιστικό και μπερδεμένο για μένα.
Ι.ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Κατά την γνώμη σας υπήρχε κάποιος πολιτικός στόχος, έστω και εάν εσείς δεν τον κατανοούσε; Δεν είναι απαραίτητο ότι κατανοούμε όλους τους πολιτικούς στόχους όλων των ανθρώπων, στόχος, σκοπός εννοούμε έτσι;
H.SAUNDERS: Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος τέτοιος στόχος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Εισαγγελεύς έχει τον λόγο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Στον κ. Κουφοντίνα, σας ακούω. Την ημέρα εκείνη είστε εκεί στον τόπο της δολοφονίας; Αν ναι, με ποιον;
Δ.ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Αφού σηκώθηκα θα απαντήσω σε κάτι που ήθελα καταρχήν στον κ. δικηγόρο της πολιτικής αγωγής, ο οποίος έκανε δυο αναφορές στην προκήρυξη της 17Ν και έκανε δυο διαστρεβλώσεις.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Επί της ερωτήσεως μπορείτε να απαντήσετε πρώτα;
Δ.ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Έχω απαντήσει, υπάρχει μια γενική τοποθέτηση.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δηλαδή τι ακριβώς είπατε, γιατί δεν σας άκουσα κύριε Κουφοντίνα και δεν θυμάμαι.
Δ.ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Γνωρίζετε πολύ καλά, διαβάζετε και τα πρακτικά να βοηθηθεί η μνήμη σας.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εγώ τι να γνωρίζω κύριε Κουφοντίνα;
Δ.ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Θα πω στις δυο διαστρεβλώσεις που έχει κάνει ο κ. Αναγνωστόπουλος. Ότι η προκήρυξη γράφει μάλιστα, ότι εστάλθη στην Γιουγκοσλαβία και τη λέξη αυτή την αποδίδετε στην προκήρυξη. Βέβαια δεν υπάρχει ούτε τέτοια λέξη, ούτε τέτοια πρόταση ότι εστάλθη στη Γιουγκοσλαβία.
Και ένα άλλο ότι είχε υπηρετήσει στην Σιέρα Λεόνε, δεν αναφέρει επίσης κάτι τέτοιο η προκήρυξη. Αναφέρει ότι ήταν παρών, λίγες μέρες πριν την εκτέλεση, κατά τη διάρκεια στρατιωτικής επέμβασης, στρατιωτικών δυνάμεων των ¶γγλων στη Σιέρα Λεόνε, συμμετείχε εκεί, δεν είχε υπηρετήσει, έφυγε από εδώ, πήγε εκεί, συντόνισε κάποιες στρατιωτικές ενέργειες.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κατηγορούμενε η προκήρυξη είναι δική σας;
Δ.ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Η προκήρυξη είναι της 17Ν και οι δυο προκηρύξεις.
Θέλω να πω επίσης κάτι, το πώς αντιλαμβάνονται οι ¶γγλοι τα ειρηνευτικά καθήκοντα. Γιατί υπήρχε ανακοίνωση τότε, επίσημη ανακοίνωση από την Αγγλική Κυβέρνηση ότι ήταν ο πρώτος ¶γγλος στρατιωτικός που σκοτώνεται στην Ελλάδα από το ’44. Υπήρχε τέτοια ανακοίνωση. Και θέλω να θυμίσω ότι τότε, είχαν ασκηθεί πάλι αυτά τα ειρηνευτικά καθήκοντα, όπου για ένα μήνα, δυόμισι χιλιάδες βόμβες πέφτανε κάθε μέρα στις λαϊκές γειτονιές της Αθήνας.
Επίσης ειρηνευτικά καθήκοντα είδαμε να ασκούνται στην Κύπρο, όπου δεκάδες αγωνιστές της ΕΟΚΚΑ απαγχονίστηκαν, χαρακτηρίζοντάς τους τότε σαν τρομοκράτες.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Συνομολογείτε ότι είστε ένας από τους αυτουργούς, συναυτουργούς κύριε Κουφοντίνα; Δεν απαντάτε. Λέτε, προσπαθείτε τώρα να κάνετε προπαγάνδα για μια πράξη που είναι δολοφονία.
Δ.ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Προσπαθώ να εξηγήσω τι σημαίνουν ειρηνευτικά καθήκοντα, γιατί τα είδαμε να ασκούνται αυτά επίσης στην Ιρλανδία, ενάντια στους αγωνιστές του I.R.A. και σ’ ολόκληρο το λαό εκεί πέρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτούς δικάζουμε τώρα; Διεθνές Δικαστήριο είμαστε εμείς; Γιατί εδώ δεν έχω καταλάβει δηλαδή. Τι λέτε εσείς?
Δ.ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Δεν σας ενδιαφέρουν τα κίνητρα της ενέργειας; Πρόκειται για έναν στρατιωτικό ακόλουθο?.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Προσέξτε πώς έχω μάθει εγώ εδώ στα Δικαστήρια. Ναι κύριε Πρόεδρε, τα έκανα, αλλά ξέρεις τα κίνητρά μου είναι καλά. Εσείς λέτε, εγώ δεν έκανα τίποτα, τι καθόσαστε και μιλάτε για κίνητρα; Εσείς δεν έχετε καμία σχέση μου λέτε.
Δ.ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Δεν είπα τέτοιο πράγμα εγώ. Είπα ότι ανέλαβα την πολιτική ευθύνη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πολιτική ευθύνη, μα εδώ δεν είναι Βουλή, εδώ ποινικές ευθύνες έχουμε. Αναλαμβάνουμε ευθύνες περί ενοχής αν θέλουμε, αν δεν θέλουμε, έχουμε το δικαίωμα της σιωπής. Όχι να μου λέτε τώρα για τους ιμπεριαλιστές και το ένα και το άλλο, που όλοι μας μετέχουμε βέβαια μιας τέτοιας άποψης, δεν μας αρέσει κανενός αυτό. Τι να κάνουμε δηλαδή; Δεν παίρνουμε όλοι τα 45άρια, αλίμονο. Αλίμονό μας δηλαδή.
Έχουμε κράτος, έχουμε πολιτική, έχουμε μια δημοκρατικά δομημένη πολιτεία και όλες οι εντάσεις και οι διαφοροποιήσεις λύονται μέσω κατοχυρωμένων συνταγματικών οργάνων. Τι να κάνουμε τώρα. Έχει δικαιοσύνη κάποιος έβλαψε κάποιον, ή το κοινό, ή οτιδήποτε θα πάει να δικαστεί, τι να κάνουμε;
Αν η Δικαιοσύνη δεν είναι τέλεια, φροντίστε να γίνετε δικαστής να την κάνετε καλύτερη. Και εμείς παρατήσαμε όλες μας τις δουλειές τις άλλες και μπορούσαμε πολλά περισσότερα χρήματα να παίρνουμε και ήρθαμε εδώ, με πέντε δεκάρες να υπηρετούμε, γιατί πιστεύουμε στη δικαιοσύνη και πιστεύουμε ότι θα κάνουμε καλύτερο τον κόσμο μέσω αυτών των μέσων, όχι με τα 45άρια.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κατηγορούμενε Κουφοντίνα, έχετε αντιληφθεί τι κακό έκανε η Οργάνωση αυτή στον τόπο αυτόν, πόσο τον έβλαψε; Δεν απαντάτε. Ρωτώ τον Σάββα τον Ξηρό τον κατηγορούμενο, ήταν εκεί, μετέσχε στην δολοφονία εναντίον του Stephen Saunders; Ρωτάτε τον κ. Κουφοντίνα αν πρέπει να απαντήσετε;
Πώς δεν ακούει; Αυτά είναι μεθοδεύσεις, ότι δεν ακούει, δεν διαβάζει, δεν βλέπει.
(Διαλογικές Συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Εισαγγελεύ, υπενθυμίζω και πάλι έχουν το δικαίωμα σιωπής. Τον ρωτάμε μια φορά δεν θέλει να απαντήσει, αφήστε τον, δεν έχουμε το δικαίωμα να επιμείνουμε στους κατηγορουμένους.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, να δηλώσει ότι δεν απαντάει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπε, δεν απαντάει, το είπε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εγώ κύριε Πρόεδρε δεν το άκουσα, με συγχωρείτε.
Σ.ΞΗΡΟΣ: Πρώτα απ’ όλα δεν άκουσα την ερώτηση?
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ορίστε να την ακούσετε. Απ’ αυτό που βλέπω, θα ρωτήσω τον κ. Γιωτόπουλο τώρα, παρότι με τον διάλογο δεν έχει και πολύ καλή σχέση.
Α.ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Με συγχωρείτε δεν είναι διάλογος αυτός, είναι μονόλογος, ότι σας λέω και δεν σας αρέσει σταματάτε. Εσείς κάνετε ερωτήσεις ρητορικής, ποια είναι η ερώτησή σας καταρχήν;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ερωτώ τη συμμετοχή σας σ’ αυτό το έγκλημα, σ’ αυτή τη δολοφονία του Stephen Saunders.
Α.ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τι με ρωτάτε εάν συμμετείχα;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πως έχετε δράσει, εάν έχετε δράσει.
Α.ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν έχω καμία σχέση σας το έχω πει χίλιες φορές.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πώς συμμετείχατε εν πάση περιπτώσει.
Α.ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν έχω καμία σχέση σας έχω πει.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κατηγορείστε.
Α.ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κατηγορούμαι για πολλά πράγματα, αλλά μέχρι τώρα υποτίθεται ότι φέρνονται εδώ πέρα αποδείξεις, δεν έχει έρθει καμία απόδειξη.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αυτό θα το δούμε, αυτό το λέτε εσείς.
Α.ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αλλά αυτές οι ερωτήσεις γίνονται για μια άλλη δίκη που φαίνεται ότι είναι πιο σημαντική απ’ αυτή, αυτή που γίνεται στα media και γι’ αυτό γίνονται αυτές οι ερωτήσεις να γράφουν τα media ρωτήθηκε ο Γιωτόπουλος γιατί πριν ο κ. Πρόεδρος είπε, είναι σημαντικό, να λέμε είναι στημένα για την κοινή γνώμη, μπορεί να παρασυρθεί, πόσο μάλλον για ένα κατηγορούμενο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αυτή είναι η δική σας άποψη. Κατηγορούμενη Γιωτόπουλε, μπορείτε να απαντήσετε σ’ αυτό που σας ρώτησα;
Α.ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ποια είναι η ερώτησή σας;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Για την συμμετοχή σας.
Α.ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Σας είπα ότι αρνούμαι την συμμετοχή μου.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Σχετικά με την δολοφονία του Stephen Saunders ποια είναι η άποψή σας;
Α.ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Σ’ αυτό έχω απαντήσει τόσες φορές και ισχύει η ίδια απάντηση.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μια ακόμα δηλαδή;
Α.ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Έχω απαντήσει, δεν θα συνεργήσω στη δίκη των media.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Την αποδοκιμάζετε την δολοφονία;
Α.ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Έχω απαντήσει για όλες, η απάντηση που έχω δώσει ισχύει για όλες, δεν ξαναπαντάω στην ερώτηση αυτή. Εάν αυτός είναι διάλογος, ε! όχι, αυτός δεν είναι διάλογος.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Σας ερωτώ, μια απάντηση, την αποδοκιμάζετε ή όχι την δολοφονία;
Α.ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Έχω απαντήσει για όλες τις δολοφονίες.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τώρα εγώ να κρίνω ότι δεν την αποδοκιμάζετε;
Α.ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Σ’ αυτή την ερώτηση που κάνετε, σας έχω πει, ότι εγώ δεν συμμετέχω στη δίκη που γίνεται στα media. Γι’ αυτό το κάνετε και το ξέρετε πολύ καλά.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Όχι. Εμένα μ’ ενδιαφέρει η αλήθεια.
Α.ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Η αλήθεια είναι καθαρή.
ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: Σχηματίσατε μια κρίση; Εάν έχετε σχηματίσει μια κρίση να μας την πείτε κύριε Εισαγγελέα, ποια είναι η κρίση σας;
Α.ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ περιμένω μια απόδειξη γι’ αυτό που γράφει το βούλευμα, ότι ήμουν μπροστά σε δέκα λέει επιθέσεις ή ?.περιμένω μια απόδειξη γι’ αυτό, δεν μου απαντάτε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Περιμένω την αποδοκιμασία σας.
Α.ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Έχω διαφωνήσει και έχω αποδοκιμάσει όλες τις ενέργειες εξ αρχής.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εδώ την συγκεκριμένη.
Ι.ΒΛΑΧΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, συγνώμη που επεμβαίνω είναι σχεδόν σαν δήλωση αυτό. Δηλαδή ζητάει ο Εισαγγελέας επισήμως από τον κατηγορούμενο να κάνει δήλωση; Περάσανε οι καιροί αυτοί.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Θα ήθελα το λόγο να κάνω ένα πολύ σύντομο σχολιασμό. Ήθελα όμως να κάνω πριν μια παρατήρηση.
Προσπαθήσαμε να διερευνήσουμε και γι αυτό το λόγο υποβάλαμε και τις ερωτήσεις στην κα Saunders κι εσείς κι εγώ. Τα αίτια της δράσης, της γενικότερης και ειδικής της Οργάνωσης που δικάζεται, τα φερόμενα ως μέλη της δικάζονται σήμερα εδώ και σε αυτή την προσπάθεια υποβάλαμε τις ερωτήσεις που υποβάλαμε.
Νομίζω ότι όπως επανειλημμένα έχουμε πει, ισχυρίζεται η Οργάνωση και η υπεράσπιση ότι επέλεξε τους στόχους τους ή ανέπτυξε την δράση της ενάντια, μάλλον σε ζητήματα αιχμής της πολιτικής συγκυρίας, σε ζητήματα τα οποία απασχολούσαν την κοινή γνώμη και έπλητταν την ευαισθησία ευρύτερων κοινωνικών στρωμάτων.
Την εποχή που γινόντουσαν οι βομβαρδισμοί ενάντια στην Γιουγκοσλαβία, στην Σερβία ο ελληνικός λαός τουλάχιστον – δεν ήταν ευρωπαϊκό το φαινόμενο – βρισκόταν σχεδόν καθημερινά στους δρόμους. Είχαμε καθημερινά διαδηλώσεις. Είχαμε καθημερινά διαμαρτυρίες. Είχαμε συχνά εκδηλώσεις μαζικής αν θέλετε βίας ενάντια σε ότι μπορούσε να εκπροσωπεί τις χώρες οι οποίες εμπλέκονταν σε αυτό τον πόλεμο.
Η συγκεκριμένη ενέργεια είναι σαφές ότι ήταν μία ενέργεια η οποία στρεφόταν ενάντια σε έναν εκπρόσωπο των Βρετανικών Στρατιωτικών Δυνάμεων. Δυνάμεων που είχαν εμπλακεί σε πολέμους απ’ ότι προέκυψε κι εδώ σε πολεμικές επιχειρήσεις σε πολλά μέρη του κόσμου, απ’ ότι προέκυψε και από την ίδια την κατάθεση της κας Saunders και ιδιαίτερα σε εκείνη την περίπτωση εμπλεκόντουσαν στον πόλεμο που γινόταν ενάντια, που διεξήγαγαν κύρια οι Αμερικανοί ενάντια στην Σερβία.
Έχω την εντύπωση ότι με κατάθεσή της η κα Saunders επικεντρώνοντας συνεχώς στον όρο «ειρηνευτικά καθήκοντα – διπλωματική αποστολή – αμυντικός ακόλουθος – με όλους τους όρους που χρησιμοποίησε προσπάθησε να καταδείξει στο Δικαστήριό σας ότι ο σύζυγός της δεν είχε, δεν έφερε ευθύνη για όλες αυτές τις πολεμικές επιχειρήσεις, τις στρατιωτικές επιχειρήσεις που έγιναν στον κόσμο.
Αυτή η προσπάθειά της νομίζω θεμελιώνει σε ένα βαθμό τον ισχυρισμό των κατηγορούμενων. Θεμελιώνει υπό την έννοια ότι εάν ο σύζυγος, εάν ο θανών εμπλεκόταν σε τέτοιες επιχειρήσεις είναι προφανές ότι και για την κα Saunders, την ίδια την μάρτυρα οι ενέργεια αυτή θα είχε μία βάση, μία αιτία κατανοητή, μια αιτία ούτως ή άλλως πολιτική.
Νομίζω λοιπόν ότι δικαίως αναλωθήκαμε σε ερωτήσεις, αναλώθηκε η υπεράσπιση, αναλώθηκα εγώ αν θέλετε σε ερωτήσεις γύρω από αυτά τα ειρηνευτικά καθήκοντα και γύρω από την δράση του συζύγου της πολύ περισσότερο γιατί ένας Στρατιωτικός Ακόλουθος, ένας Ταξίαρχος δεν φτάνει.
Ένας επικεφαλής της αντίστοιχης θέσης, της αντίστοιχης ομάδας μιας διπλωματικής αποστολής δεν φτάνει σε αυτή την θέση χωρίς να έχει πιάσει ποτέ στα χέρια του πιστόλι όπως μας είπε η κα Saunders εδώ και όπως έχει πει σε άλλες της συνεντεύξεις. Δεν φτάνει σε αυτή την θέση χωρίς να έχει δώσει αποδείξεις της στρατιωτικής του αξίας προτού φτάνει να δίνει για την ειρηνευτική του δυνατότητα, την δυνατότητα συμμετοχής του σε ειρηνευτικά σώματα και πολύ περισσότερο γιατί κάθε ειρηνική, ειρηνευτική αποστολή σήμερα στον κόσμο είναι μία μορφή είτε γίνεται στο όνομα της Αγγλίας και της Αμερικής των πρώην επιτιθέμενων δυνάμεων, είτε γίνεται στο όνομα του ΝΑΤΟ, είτε ακόμα και στο όνομα του ΟΗΕ είναι μία δύναμη κατοχής.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, μία δήλωση σε απάντηση της δηλώσεως του κ. Πέτσου έχω να κάνω. Θέλετε τώρα, θέλετε μετά;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να τελειώσει ο μάρτυρας πρώτα, να μην κρατάμε όρθιους τους ανθρώπους. Εσείς ότι αφήσετε από δηλώσεις θα τις διαβάσετε κλπ. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς είστε ο κ. Κωνσταντίνος Δαβάκης.
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Μάλιστα
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μιλάμε για κάποια μέρα στις 8 Ιουνίου 2000, δηλαδή κοντά πάμε τρία χρόνια παρά ένα μήνα.
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Ακριβώς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πρωί. Πού ήσασταν εσείς;
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Στην Κηφισίας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Με τί;
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Με το αυτοκίνητό μου πήγαινα στο κατάστημα της Τράπεζας Πειραιώς που εργαζόμουν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε ποια Τράπεζα;
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Στο κατάστημα Ψυχικού της Τράπεζας Πειραιώς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κατεβαίνατε προς Αθήνα, με ρεύμα προς Αθήνα.
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Κατέβαινα την Κηφισίας από την κατοικία μου στην Κηφισιά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιο διάζωμα της οδού είχατε πιάσει;
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Την αριστερή λωρίδα προκειμένω να μπορέσω να στρίψω αριστερά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πείτε μου από κει που αρχίζει το ασυνήθιστο και κάτω. Μπροστά σας, πίσω σας πήγαινε κάποιο άλλο αυτοκίνητο λευκό; Μας είπαν ότι ήταν λευκό.
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Λευκό ήταν το αυτοκίνητο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πίσω;
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Πίσω μου όχι ακριβώς. Πίσω μου ήταν ένα άλλο αυτοκίνητο, πίσω από το άλλο αυτοκίνητο ήταν το λευκό αυτοκίνητο που οδηγούσε ο Saunders. Κάποια στιγμή σταμάτησε η κυκλοφορία λόγω........
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να είστε κοντά για να ακούνε και οι δημοσιογράφοι κάτω. Κάνουν και αυτοί τη δουλειά τους αλλά και το ακροατήριο γιατί αλλιώς η δημοσιότης δεν υπάρχει.
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Κάποια στιγμή σταμάτησε η κυκλοφορία λόγω μποτιλιαρίσματος και άκουσα έναν πυροβολισμό, έναν θόρυβο όπου στην αρχή δεν ήξερα τί ήταν γιατί πίστευα, είχα δει από τον καθρέφτη μου την μοτοσικλέτα που ήταν δίπλα στο αυτοκίνητο και νόμιζα ότι είχε σκάσει η εξάτμιση της μοτοσικλέτας. Γύρισα να δω τί συνέβη και είδα ότι ο οδηγός της μοτοσικλέτας πυροβολούσε μέσα από μία σακούλα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο οδηγός της μοτοσικλέτας πυροβόλησε;
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Ο οδηγός της μοτοσικλέτας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πυροβολούσε μέσα από μία σακούλα;
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Πυροβολούσε μέσα από μία σακούλα και μετά έδωσε το όπλο στον πίσω και συνέχισε ο πίσω να πυροβολεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Με τί όπλο πυροβολούσε;
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Μπροστά δεν το είδα. Το πίσω όπλο που πιθανότατα ήταν η ίδια η σακούλα που το περιεχόμενό της βγήκε ήταν ένα μαύρο με τετράγωνη κάνη. Δεν ξέρω, δεν αναγνωρίζω όπλα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μεγάλο;
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Μικρό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πιστόλι ας το πούμε ή περίστροφο. Πάντως μικρό, του χεριού όπλο. Πόσες φορές πυροβολήθηκε;
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: 3-4 φορές.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: 3 φορές.
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Παραπάνω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από ποια πόρτα έριχναν;
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Από του συνοδηγού.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶λλο τίποτα, τί αντιληφθήκατε;
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: ¶νοιξε μετά η κυκλοφορία και έφυγα για την δουλειά μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτούς τους δύο τους είδατε; Λέτε επάνω ήταν δύο στην μοτοσικλέτα.
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Ήταν δύο στην μοτοσικλέτα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τους είδατε;
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Ο οδηγός φορούσε κράνος. Ο συνοδηγός πάλι φορούσε κράνος αλλά φαινόταν το πρόσωπό του. Όπως καταθέσει κιόλας δεν είμαι σε θέση να τον αναγνωρίσω. Ήταν ένας άντρας γύρω στα 35-45 με μουστάκι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ψηλός, κοντός, μέτριος, παχύς, αδύνατος;
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Πιο κοντός από τον μπροστινό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο μπροστινός ήταν ο πιο ψηλός;
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Ήταν πιο ψηλός, ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αναγνωρίζετε κανέναν από αυτούς τους δύο;
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας έδειξαν φωτογραφίες;
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Βεβαίως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και δεν μπορέσατε να αναγνωρίσετε;
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μόνο αυτοί οι δύο πυροβόλησαν λέτε;
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κανένας άλλος;
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Εισαγγελεύς; Οι κ.κ. συνάδελφοι; Ο κ. Ζαϊρης έχει τον λόγο.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Από τον καθρέφτη του αυτοκινήτου σας είχατε παρακολουθήσει κάποιο αυτοκίνητο;
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Από τον καθρέφτη του αυτοκινήτου μου είχε δει ένα αυτοκίνητο πίσω μου.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Χρώμα;
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Χρώματος μωβ που το οδηγούσε μία νεαρή κοπέλα. Αυτό το αυτοκίνητο ήταν κανένα δεκάλεπτο πίσω μου. Το αυτοκίνητο αυτό όμως ήταν πιο μέσα στο δρόμο. Ήταν προς την πλευρά του διαζώματος κολλητά, κοντά σχεδόν και έτσι εγώ είχα ορατότητα για να μπορώ να δω ακριβώς πίσω μου τί γινόταν.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Ξέρετε μετά το συμβάν το αυτοκίνητο αυτό τί στάση ακολούθησε; Αν σταμάτησε, αν έφυγε, αν ακολούθησε κάποιους;
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Έφυγε.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Ακολούθησε την συγκεκριμένη μοτοσικλέτα, ξέρετε;
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Όχι. Έφυγε μπροστά μου. Δεν είπα ότι ακολουθούσε την μοτοσικλέτα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ακολουθούσε.
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Να σας πω κάτι. Πιθανότατα ότι έχω πει.....
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Γιατί όπως το διαβάζουμε δίνει την εικόνα σε αυτόν που διαβάζει ότι υπήρχε κάποια συνεργασία μεταξύ των οδηγών......
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Σε καμία περίπτωση δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω κάτι τέτοιο. Καταρχήν έχουν περάσει τρία χρόνια από την κατάθεσή μου και δεν είμαι σε θέση να θυμάμαι κατά λέξη τί έχω γράψει στην κατάθεσή μου. Τότε όταν έδωσα την κατάθεση όλα αυτά τα οποία δήλωσα ήταν και πιο πρόσφατα. Από την άλλη πλευρά απ’ όσα θυμάμαι δεν είμαι σε θέση να πω ότι υπήρχε κάποια συνεργασία μεταξύ της μοτοσικλέτας και του άλλου ανθρώπου. Ίσα-ίσα είπα νομίζω και στην κατάθεσή μου ότι την μοτοσικλέτα δεν την ξαναείδα.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Ήταν η ίδια αυτή μοτοσικλέτα; Καταρχήν η μοτοσικλέτα η πρώτη που επέβαιναν οι δύο δράστες τί τύπου μοτοσικλέτα ήταν;
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Ήταν μία τύπου ENDURO.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Σας επέδειξαν μετά στην Γενική Ασφάλεια.....;
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Μου επέδειξαν ένα παπάκι πράσινο.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Είπατε στο Δικαστήριο σήμερα ότι και ο δεύτερος ο συνεπιβάτης φορούσε κράνος. Έτσι κατάλαβα.
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Δεν είπα έτσι. Είπα ότι φαινόταν το πρόσωπό του.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Φορούσε ή δεν φορούσε κράνος;
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Μπορεί να φόραγε ένα κράνος το οποίο να μου επέτρεπε να βλέπω το πρόσωπό του.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Σας το επισημαίνω γιατί απ’ ότι κατάλαβα σήμερα είπατε ότι φορούσε και ο συνοδηγός κράνος. Έτσι εγώ άκουσα. Διορθώστε με αν είναι λάθος.
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Θα σας πω κάτι. Όταν έγινε η κατάθεση, όταν πήγα στην Ασφάλεια και προσπαθούσα να θυμηθώ το συμβάν θυμόμουν ότι ο συνεπιβάτης της μοτοσικλέτας είχε ακάλυπτο το πρόσωπό του. Συμπέρανα λοιπόν ότι δεν φορούσε κράνος.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Αυτό είχατε καταθέσει.
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Ακριβώς.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Ενώ σήμερα λέτε ότι φορούσε κράνος. Το ύψος;
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Για ύψος είπα και νομίζω ότι το γράφει και στην κατάθεσή μου ότι ήταν πιο κοντός από τον μπροστινό.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Ως προς τον οδηγό αναφέρομαι εγώ, τί ύψος είχε;
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Ψηλός.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Πόσο;
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Δεν ξέρω.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Το λέτε.
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Γύρω στο 1,85. Ήταν ψηλός ο άνθρωπος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Εισαγγελεύ.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Μία ερώτηση έχω κ. Πρόεδρε για να αντιληφθώ την ικανότητά σας να αντιληφθείτε. Πηγαίνατε στο αριστερό ρεύμα κι εσείς.
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Μάλιστα.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Έχει προκύψει μέχρι τώρα ότι και το αυτοκίνητο του... ήταν στο αριστερό ρεύμα.
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Βεβαίως.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Ήταν το ακριβώς πίσω σας αυτοκίνητο;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶λλο ένα πιο πίσω.
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Ένα άλλο πιο πίσω.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Πίσω από σας ήταν ένα PUNTO;
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Όχι, το PUNTO είναι το δικό μου αυτοκίνητο.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Είναι το αυτοκίνητο με μία κοπέλα το οποίο περιγράφετε ότι σας ακολουθούσε σε όλη την διαδρομή;
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Ακριβώς, ναι.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Ακούτε λοιπόν ένα «μπαμ› από πίσω σας.
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Ακριβώς.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: «Ακούω ένα μπαμ στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου›.
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Ακριβώς.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Για να μου εξηγήσετε πώς αντιληφθήκατε τα γεγονότα που μας περιγράψατε πριν από λίγο. Είστε οδηγός.....
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Είμαι οδηγός. Γύρισα κοίταξα στον καθρέφτη μου. Είδα την μηχανή που είναι σταθμευμένη δίπλα στο αυτοκίνητο.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Σε ποιον καθρέφτη κοιτάξατε;
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Στον καθρέφτη τον επάνω μου, της οροφής μου.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Τον εσωτερικό.
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Τον εσωτερικό.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Γιατί από τον καθρέφτη του οδηγού δεν θα μπορούσατε να δείτε γιατί ήταν από την άλλη.
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Από τον εσωτερικό μου καθρέφτη είδα την σακούλα που την κράταγε ο οδηγός της μηχανής. Εν τω μεταξύ γύρισα ολόκληρος πίσω γιατί σκέφτηκα μήπως είχαν κάποια ανάγκη τα παιδιά που ήταν πάνω στην μηχανή, μήπως έσκασε η εξάτμισή τους και ήθελαν κάποια βοήθεια κι εκεί είδα την σακούλα να μεταφέρεται από τον μπρος στον πίσω και να πυροβολεί ο πίσω ξανά τον θανόντα.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Είστε απολύτως βέβαιος ότι πυροβόλησαν και οι δύο;
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Ναι.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Καλώς κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Εισαγγελεύ.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Το αυτοκίνητο που επέβαινε μία κυρία, την κυρία την είδατε; Θυμάστε να μας πείτε κάτι για την κυρία;
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Είχα περιγράψει. Ήταν μία νεαρή κοπέλα καστανόξανθη με μαλλιά μέχρι τον ώμο. Ήταν ντεγκραντέ κουρεμένη, ήταν ντεγκραντέ τα μαλλιά της. Τίποτε άλλο δεν έχω να σας πω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Το ύψος της;
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Δεν μπορώ να το ξέρω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχαμε και μία κομμώτρια εδώ πέρα, θα μας έλεγε τί είναι το ντεγκραντέ.
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Ήταν πιο κοντά μπροστά, πιο μακριά πίσω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Οδηγούσε;
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Οδηγούσε η γυναίκα, ναι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αυτή τί σχέση είχε στην πορεία;
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Στην πορεία ήταν πίσω μου στην αρχή.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Από πόση ώρα;
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Κανένα 10λεπτο. Με ακολουθούσε από το Μαρούσι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μπορούσε να σε περάσει και δεν σε πέρασε;
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Στην Κηφισίας εκείνη την ώρα είναι ώρα που δεν μπορεί να περάσει κανένας κανέναν.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν μπορεί να προσπεράσει.
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Όχι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Καλώς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ερωτήσεις από την Πολιτική Αγωγή υπάρχουν;
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είπατε για τον οδηγό ότι ήταν περίπου στο 1,85 – έτσι έχετε πει και στην προανάκριση και ότι ο άλλος ήταν πιο κοντός. Την ηλικία του την προσδιορίζετε μεταξύ 35-45 του συνοδηγού. Έτσι είναι;
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Ναι.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Το θυμάστε και τώρα. Θέλω το εξής να σας ρωτήσω γιατί έχει μία αξία και σε σχέση με περιγραφές άλλων μαρτύρων. Εσείς δηλαδή όταν είδατε από τον καθρέφτη, λέτε ότι την σακούλα την κράταγε ο οδηγός;
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Μάλιστα.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Και το μηχανάκι δεν το κρατούσε δηλαδή;
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Το κρατούσε αλλά είχε σταματήσει δίπλα στο αυτοκίνητο.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είχε τραβήξει τα χέρια του από το τιμόνι; Πώς κρατούσε την σακούλα αυτή;
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Με το δεξί του χέρι.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εκτός από την σακούλα και τις κινήσεις όπως εσείς τις περιγράφετε αντιληφθήκατε να ρίχνονται πυροβολισμοί από άλλο όπλο;
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Αντελήφθην να πυροβολεί ο μπροστινός και μετά να μεταφέρει την σακούλα στον πίσω και να πυροβολεί ο πίσω. Δεν μπορώ να καταλάβω αν ο πρώτος ήταν διαφορετικός ή αν ήταν από άλλο όπλο.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κοιτάξτε τί λέτε εδώ «ακολούθως είδα τον συνεπιβάτη της μοτοσικλέτας να κρατά στο δεξί του χέρι ένα όπλο χρώματος μαύρο με τετράγωνη κάνη και να πυροβολεί 2-3 φορές κατά του οδηγού›.
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Βεβαίως. Είπα όμως πριν ότι και η σακούλα είχε μεταφερθεί από τον μπροστινό στον πίσω.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Λέτε δηλαδή ότι αυτό ήταν το ίδιο όπλο;
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Πιθανότατα. Δεν είμαι σε θέση να το γνωρίζω αυτό αλλά πιθανότατα να ήταν το ίδιο, μπορεί.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Η Οργάνωση 17Ν η οποία έστειλε μία προκήρυξη και ανέλαβε την ευθύνη για αυτή την ενέργεια λένε εδώ οι συντάκτες της προκηρύξεως ότι αρχικά ρίχθηκε μία σφαίρα με ένα G3. Εσείς δεν ξέρετε βέβαια από όπλα.
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Ξέρω το G3 γιατί ήμουν στρατιώτης.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Έχει ένα μέγεθος. Το G3 έχει ένα μέγεθος. Αυτό που ήταν στην σακούλα θα μπορούσε να είναι G3;
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Θα μπορούσε, ναι.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Στη συνέχεια λένε ότι έπαθε εμπλοκή αυτό το G3 λόγος για τον οποίο ερρίφθησαν εν συνεχεία πυροβολισμοί με πιστόλι. Τα λέει η Οργάνωση η ίδια γι αυτό σας ρωτάω εάν παρατηρήσατε κάτι. Εάν το όπλο με το οποίο πυροβόλησε ο συνοδηγός δεν ήταν πλέον αυτό της σακούλας αλλά κάποιο άλλο.
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω τί είχε μέσα η σακούλα, τί είδους όπλο είχε μέσα η σακούλα. Ξέρω όμως ότι η σακούλα πυροβολούσε και ξέρω ότι ο πίσω πυροβόλησε με ένα μαύρο όπλο.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μία τελευταία ερώτηση. Τους ανθρώπους αυτούς που πυροβόλησαν όσον αφορά τις κινήσεις και την συμπεριφορά τους σας έδειχναν να είναι άνθρωποι που έχουν αγωνία, έχουν φόβο, ήσαν ψύχραιμοι;
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Όχι, την μηχανή την είχα δει και πριν, πριν πυροβολήσει τον Saunders. Δεν μου κίνησαν καμία υποψία γενικότερα.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Την ώρα που γινόταν αυτό;
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Ήταν ψυχραιμότατοι και έφυγαν.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Γιατί έχετε πει κι εδώ στην κατάθεσή σας ότι «μου προκάλεσε εντύπωση το γεγονός ότι φαινόταν αρκετά ήρεμοι κατά την όλη διαδικασία›.
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Μάλιστα, ήταν πολύ ήρεμοι.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτή την εντύπωση σχηματίσατε. Δεν έχω άλλη ερώτηση κ. Πρόεδρε.
ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: Σε μία δεύτερη συμπληρωματική κλήση σας για κατάθεση σας έδειξαν μια μοτοσικλέτα. Ήταν μια τύπου MONTENAS με αριθμό κυκλοφορίας ΖΜΑ 756. Σας έδειξαν αυτή την μοτοσικλέτα και είπατε τί; Την αναγνωρίσατε ως τη μοτοσικλέτα που είχατε δει τον τόπο της ενέργειας;
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Όχι, η μοτοσικλέτα που είδα στην Ασφάλεια ήταν μένα παπάκι, ήταν μία βέσπα ενώ η μοτοσικλέτα ήταν μεγάλου κυβισμού που είδα στον δρόμο.
ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: Επιμένετε δηλαδή ακόμα ότι αυτή η μοτοσικλέτα που σας επιδείχθηκε δεν είχε καμία σχέση με αυτή που εσείς εντυπώσατε;
Κ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Απολύτως.
ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η κα Ελένη Ατάρτ απούσα. Ο κ. Αθανάσιος Μπασινάς. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›. Πέστε μας.
Α. ΜΠΑΣΙΝΑΣ: Εγώ είμαι ταξιτζής κ. Πρόεδρε. Κατέβαινα την Κηφισίας εκείνο το πρωινό γύρω στις 8 παρά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχατε πελάτη μέσα;
Α. ΜΠΑΣΙΝΑΣ: Είχα μια κυρία. Πάω στη γέφυρα, είχαμε μποτιλιάρισμα είχαμε σταματήσει. Έρχεται μια μηχανή δίπλα και φοβήθηκα την ώρα εκείνη, έπεσα κάτω κι εγώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σιγά –σιγά ένα λεπτό, είδατε –είπατε- μια μοτοσικλέτα. Έγινε τίποτα με τη μοτοσικλέτα; Σταμάτησε;
Α. ΜΠΑΣΙΝΑΣ: Σταμάτησε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Που σταμάτησε; Σε ποιον κοντά; Που ήταν το άλλο αυτοκίνητο στο οποίο σταμάτησε. Έτσι περιγράφουν τα γεγονότα και τελείωσε; Τι είδατε; Τι καταλάβατε, όπως αντιληφθήκατε εσείς τα γεγονότα.
Α. ΜΠΑΣΙΝΑΣ: Ήμουν σταματημένος και ήρθε μια μοτοσικλέτα ανάμεσα σε εμένα και στο ROVER.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: To ROVER ποιο ήταν;
Α. ΜΠΑΣΙΝΑΣ: Το αμάξι του σκοτωμένου, ένα άσπρο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν λοιπόν δίπλα σας.
Α. ΜΠΑΣΙΝΑΣ: Ναι ακριβώς δίπλα μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σταματημένο κι εκείνο;
Α. ΜΠΑΣΙΝΑΣ: Σταματημένο λόγω μποτιλιαρίσματος. Δεξιά ήταν ένα SAAB καινούριο αμάξι, πιο δίπλα ένα πράσινο παλιό και μπροστά από τη ROVER ήταν νομίζω MERCEDES.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ας πάρουμε το ROVER. Στο ROVER ήταν ένας μέσα ή περισσότεροι;
Α. ΜΠΑΣΙΝΑΣ: Δεν αντιλήφθηκα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι είδατε; Είδατε μια μοτοσικλέτα που σταμάτησε εκεί και τι έγινε;
Α. ΜΠΑΣΙΝΑΣ: Και άκουσα τους πυροβολισμούς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόσους;
Α. ΜΠΑΣΙΝΑΣ: Δεν μπορώ να θυμηθώ, 4 – 5 δεν θυμάμαι ακριβώς. Ξαφνιάστηκα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κοιτάξατε προς τα εκεί;
Α. ΜΠΑΣΙΝΑΣ: Κοιτάω προς τα εκεί και την ώρα που κοιτάω προς τα εκεί με κοιτάει αυτός με τη μηχανή από πάνω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτός που οδηγούσε, εννοείτε.
Α. ΜΠΑΣΙΝΑΣ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δύο ήταν πάνω στη μηχανή;
Α. ΜΠΑΣΙΝΑΣ: Δυο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο ένας οδηγούσε και ο άλλος στην πίσω θέση.
Α. ΜΠΑΣΙΝΑΣ: Ναι. Όταν με κοίταξε αυτός και είχε το βλέμμα του στον ήλιο που χτυπούσε στην κάσκα –γιατί φορούσε κάσκα- αντιλήφθηκα ένα πρόσωπο και εγώ το πέρασα για μαύρο, για νέγρο, έτσι τον πέρασα με τη φαντασία μου. Παράλληλα έπεσα δίπλα γιατί φοβήθηκα (αυτά σε δευτερόλεπτα) και λέω της κυρίας «πέσε κάτω μην φάμε καμιά αδέσποτη› γιατί τις μέρες εκείνες είχε γίνει ένα άλλο έγκλημα και φοβήθηκα μήπως ήταν κάτι τέτοιο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καμιά φορά πετυχαίνει η σφαίρα, σε αυτούς που δεν προορίζεται.
Α. ΜΠΑΣΙΝΑΣ: Βεβαίως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είδατε το πρόσωπο αυτού που σας αγριοκοίταξε.
Α. ΜΠΑΣΙΝΑΣ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πως ήταν; Ψηλός; Κοντός; Παχύς; Αδύνατος;
Α. ΜΠΑΣΙΝΑΣ: Δεν μπορώ να το προσδιορίσω πάντως μέτριος πρέπει να ήταν. Δεμένος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς είστε μέτριος;
Α. ΜΠΑΣΙΝΑΣ: Όχι τόσο πολύ σαν κι εμένα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το πρόσωπο του άλλου το είδατε;
Α. ΜΠΑΣΙΝΑΣ: Είδα μέσα από την κάσκα γιατί ήταν και χρωματιστή μου φάνηκε ότι ήταν νέγρος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν κατεβασμένη;
Α. ΜΠΑΣΙΝΑΣ: Κατεβασμένη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πίσω δεν ήταν κι άλλος που καθόταν;
Α. ΜΠΑΣΙΝΑΣ: Ήταν πίσω ένας άλλος που δεν είδα πρόσωπο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κρατούσε κανένας από τους δυο όπλο;
Α. ΜΠΑΣΙΝΑΣ: Δεν είδα όπλα. Ήταν τόσο γρήγορα κ. Πρόεδρε που δεν μπόρεσα να κοιτάξω. Φοβήθηκα. Δεν σήκωσα το κεφάλι μου πάνω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει, φυσιολογικό είναι σε τέτοιες περιπτώσει να φοβηθεί κάποιος. Αλλά καμιά φορά η περιέργεια σκοτώνει τη γάτα, δηλαδή φοβόμαστε μεν αλλά για να δούμε κιόλας και τι έγινε.
Α. ΜΠΑΣΙΝΑΣ: Δεν είχα αυτή την περίεργα.