Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Καταθέτοντας πριν από λίγο και ερωτώμενη από έναν συνάδελφό μου, είπατε, στιγμιαία βεβαίως το είπατε, ότι πέρασα πρώτα από την αστυνομία και μετά πήγα στον ανακριτή. Το είπε κύριε Πρόεδρε ή θα με παραπέμψετε; Θα έχουμε και τα απομαγνητοφωνημένα πρακτικά. Καταθέτοντας πριν από λίγο και απατώντας στην ερώτηση, νομίζω του κ. Καρύδη, ερωτώμενη είπε, ότι πήγα πρώτα στην αστυνομία και μετά πήγα στον ανακριτή. Όχι για τη διαμαρτυρία, για το πού κατέθεσε. Τώρα απαντάτε άλλο. Ότι δεν περάσατε από την αστυνομία.
Θ.ΜΑΝΙΑ: Σας είπα πάρα πολλές φορές.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Πάρα πολλές φορές. Θα επιμείνω όμως γιατί τα έχετε πει και έτσι, τα έχετε πει κι αλλιώς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα τα δούμε στα πρακτικά κύριε Πρόεδρε.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Γιατί κύριε Πρόεδρε ήταν δυο αριθμοί, ένας τριψήφιος και ένας τετραψήφιος. Ο τριψήφιος αριθμός ήταν το 170, είναι ένας απλός αριθμός, τον ξέρει όλη η Ελλάδα?.
Θ.ΜΑΝΙΑ: Ένδεκα χρόνια έπαιρνα τηλέφωνα, η δουλειά μου ήταν στα τηλέφωνα 11 χρόνια, έχω πάρει άπειρα τηλέφωνα.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ήσαστε τηλεφωνήτρια θέλετε να πείτε.
Θ.ΜΑΝΙΑ: Και τηλεφωνήτρια, άπειρα.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να συνεχίσω. Δουλεύετε επί 11 χρόνια στον Σαραντόπουλο. Από πότε;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Από το 1991 περίπου μέχρι το Σεπτέμβριο που μας πέρασε.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Το 2002. Και δουλεύατε πάντα σταθερά σε εκείνο το σημείο;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Ακριβώς.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εκείνη την ημέρα που πιάνετε δουλειά στις οκτώ το πρωί, δηλαδή τι ώρα περίπου φθάνετε στη δουλειά σας;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Εξαρτάται, οκτώ παρά είκοσι, παρά τέταρτο, παρά δέκα?
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Πόσο φθάσατε εκείνη την ημέρα του συμβάντος;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Οκτώ παρά?
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Οκτώ παρά πόσο;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Δεν το θυμάμαι.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Οκτώ πάρα πολύ, παρά λίγο, παρά πόσο; Και τι κατάσταση βρήκατε εκεί;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Δεν το θυμάμαι. Σταμάτησε το λεωφορείο γιατί είχε πάρα πολύ κίνηση και κατέβηκα, αυτό θυμάμαι.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Σταμάτησε το λεωφορείο πού;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Λίγο πριν το σημείο της δολοφονίας, γιατί δεν περνούσε αυτοκίνητο.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Το λεωφορείο με το οποίο έρχεστε, κινείται επί της Κηφισίας ή επί της Στρέϊτ;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Επί της Κηφισίας.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν έρχεστε από την Στρέϊτ; Από την Καποδιστρίου περνάει στην Στρέϊτ ή στην Κηφισίας;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Κάνει δεξιά και βγαίνει στην Στρέϊτ?
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν περνάει στο λοξό δρόμο για να μπει στη Κηφισίας, από το παράδρομο της Στρέϊτ;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Από τη Στρέϊτ.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Τον παράδρομο της Στρέϊτ. Ωραία. Το αυτοκίνητό σας έρχεται από την Καποδιστρίου, μπαίνει στην Στρέϊτ και σταματάει πού;
Σε ποια στάση κατεβαίνετε εσείς;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Λίγο πριν , μα σταμάτησε γιατί δεν μπορούσε να προχωρήσει.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Λέτε ότι σταμάτησε επί της Κηφισίας;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Λίγο πριν το σημείο της δολοφονίας, στη στάση που κατέβαινα εγώ, μετά το σημείο της δολοφονίας, μερικά μέτρα πάλι.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εσείς κατεβαίνατε στη στάση Ρενιέρη, ή στην επόμενη στάση;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Στην επόμενη στάση, αυτή που είναι ακριβώς έξω από το γραφείο του κ. Σαραντόπουλου και καμιά φορά και στη προηγούμενη γιατί ήθελα να περπατήσω.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εκείνη την ημέρα κατεβήκατε σε ποια στάση;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Δεν σταμάτησε σε στάση το λεωφορείο. Δεν μπορούσε να προχωρήσει λόγω της κίνησης και σταμάτησε ανάμεσα στις δυο στάσεις.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ξέρετε μιλάμε για το παράδρομο της Κηφισίας, δεν μιλάμε για την ίδια την Κηφισίας, όπου όντως υπάρχει μπλοκάρισμα εκείνη τη στιγμή, μιλάμε για το παράδρομο της Κηφισίας, γι’ αυτό σας ρωτάω σε ποιο σημείο ο παράδρομος, ο οποίος όσες φορές έχω περάσει εγώ είναι άδειος, ή έχει μια ελάχιστη κίνηση αυτοκινήτων, σε ποιο σημείο σταμάτησε το λεωφορείο και κατεβήκατε εκείνη την ημέρα;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Μετά την διχάλα, μπροστά σχεδόν από το σπίτι που έδειξε η κυρία.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Είχε περάσει τη στάση Ρενιέρη;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Δεν το ξέρω αυτό.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν την ξέρετε τη στάση Ρενιέρη;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Όχι.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κατεβαίνατε εκεί επί τόσα χρόνια και έχετε μια παρατηρητικότητα εδώ εκπληκτική. Μας έχετε τρομάξει και δεν θυμάστε ποια ήταν η στάση που κατεβαίνατε;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Όχι θα σας απογοητεύσω.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν θυμάστε. Ωραία λοιπόν, κατεβαίνετε λοιπόν πριν ή μετά το σημείο όπου έχει γίνει το συμβάν;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Λίγο πριν, σταμάτησε το λεωφορείο εκεί.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: ¶δειασε το λεωφορείο ή κατεβήκατε εσείς;
Θ. ΜΑΝΙΑ: Εγώ και κάποιοι άλλοι.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Θα σας δείξω την φωτογραφία στη στάση Ρενιέρη, αυτή η στάση προηγείται του Σαραντόπουλου;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Ναι. Η επόμενη είναι Σαραντόπουλος?
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν την έχετε προσέξει εδώ την επιγραφή την τεράστια?
Θ.ΜΑΝΙΑ: Όχι.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν την έχετε προσέξει ποτέ.
Θ.ΜΑΝΙΑ: Όχι.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν θυμάστε το τηλέφωνο, δεν θυμάστε την στάση στην οποία κατεβαίνετε, αλλά παρόλα αυτά έχετε πολύ καλή μνήμη, εξαιρετική. Παρόλα αυτά το προφίλ των περαστικών θυμάστε, τους ανθρώπους που προσπερνάτε στο δρόμο. Μισό λεπτό να δούμε κύριε Πρόεδρε τη μνήμη της μάρτυρος. Ίσως ναι, παρατηρείτε τους ανθρώπους δεν παρατηρείτε ναι?για να ρωτήσω λοιπόν κα Μανιά. Κατεβαίνετε. Και βλέπετε τι, ποια είναι η σκηνή ακριβώς που βλέπετε οκτώ παρά, θέλετε να πούμε παρά δέκα εκείνης της ημέρας; Είμαστε λίγο πριν τις οκτώ. Προσδιορίστε μας, έχετε καλή μνήμη και θέλω να μου πείτε.
Θ.ΜΑΝΙΑ: Είναι πάρα πολύς κόσμος.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ο οποίος κόσμος πού βρίσκεται;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Είναι σταματημένο το αυτοκίνητο του SAUNDERS στο σημείο της δολοφονίας, υπάρχει πάρα πολύς κόσμος τριγύρω, πάρα πολύ κίνηση, σταματημένα άπειρα αυτοκίνητα, κοκαλωμένα επί της Κηφισίας και η Στρέϊτ είχε και αυτή μπλοκαριστεί.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Τα πάρα πολλά αυτοκίνητα το καταλαβαίνω, ο πάρα πολύς κόσμος;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Υπήρχε πολύς κόσμος.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Τι κόσμος είναι στη Κηφισίας;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Κάποιοι με τα αυτοκίνητα που περνούσαν δεξιά και αριστερά εκείνη τη στιγμή σταματημένοι, κάποιοι είχαν βγει δεν ξέρω από τα απέναντι κτίρια, κόσμος δεν τους μέτρησα.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Έχουν βγει και από τα απέναντι κτίρια και έχουν κατέβει στο δρόμο;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Δεν το ξέρω αυτό.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν πλησιάσατε εκεί;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Όχι. Πήγα στο γραφείο μου να χτυπήσω την κάρτα μου.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Πηγαίνοντας στο γραφείο σας, φύγατε τρέχοντας για να δείτε ποιον είχαν δολοφονήσει στη μέση της Κηφισίας; Έχετε περιέργεια για ένα ζευγάρι που ψάχνεται στο δρόμο, που στέκεται και δεν έχετε περιέργεια για μια δολοφονία;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Υπήρχε πάρα πολύς κόσμος. Το καταλαβαίνετε αυτό;
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ναι και όταν έχει κόσμο θεωρείτε ότι δεν χρειάζεται; Ρωτάω, είστε περίεργη για ένα ζευγάρι που κάθεται στο δρόμο και έχει τα δικά του – όποια και αν έχει – και δεν είστε περίεργη για ένα αυτοκίνητο που έχει ένα νεκρό;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Είμαι.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Και γιατί δεν πήγατε;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Γιατί υπήρχαν ήδη αστυνομικοί εκεί, γιατί να πάω;
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Γιατί εσείς θα αναπληρώνατε τους αστυνομικούς εάν πηγαίνατε; Γιατί θα πηγαίνατε;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Δηλαδή να πάω να τους πω, ε! τι έγινε εδώ;
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εσείς μου λέτε ότι ήταν πάρα πολύς κόσμος. Ήταν πάρα πολύς κόσμος μου λέτε, που πιθανότατα κατέβηκε από τα διπλανά κτίρια να πάει να δει τι είχε γίνει. Ρωτάω, εσείς το είπατε. Είπατε ότι πιθανόν κατέβηκε από τα διπλανά κτίρια. Και εγώ ρωτάω, εσείς δεν νιώθετε την ανάγκη, όπως νιώθει όλος αυτός ο κόσμος που κατέβηκε από τα κτίρια, να πάτε και εσείς κοντά να δείτε, έχει σκοτωθεί ένας άνθρωπος, βρίσκεται στο δρόμο. Το ξέρετε καταρχήν ότι έχει σκοτωθεί;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Κατάλαβα ότι κάτι έχει γίνει.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν πλησιάσατε; Σας ενδιαφέρει το εάν ψάχνουν στα ψέματα ή στα αλήθεια οι άλλοι μέσα στο δρόμο. Δεν σας ενδιαφέρει ο άλλος εάν σκοτώθηκε στα αλήθεια ή όχι;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Εσείς γιατί λέτε να μη μ’ ενδιαφέρει; Τότε γιατί είμαι εδώ;
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Προσπαθώ να καταλάβω κυρία μου. Προσπαθώ να καταλάβω πραγματικά.
Θ.ΜΑΝΙΑ: Γιατί είμαι εδώ τότε;
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Και αυτό με απασχολεί ιδιαίτερα, με απασχολεί πάρα πολύ και αυτό ειλικρινά.
Θ.ΜΑΝΙΑ: Επειδή δολοφονήθηκε ένας άνθρωπος, για κανέναν άλλο λόγο.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Επειδή δολοφονήθηκε ένας άνθρωπος. Αυτόν τον άνθρωπο όμως που δολοφονήθηκε δεν πλησιάζετε, δεν σας ενδιαφέρει να πλησιάσετε να δείτε.
Θ.ΜΑΝΙΑ: Υπήρχε πολύς κόσμος, ήταν ήδη οι αστυνομικοί εκεί.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Επιμένω να ξαναγυρίσω να σας πω, η παρουσία η δική σας δεν αναπληρώνει την αστυνομία, όπως καταλαβαίνετε. Η παρουσία η δική σας είναι η παρουσία του μέσου πολίτη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η απάντηση της μάρτυρος είναι δεδομένη.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Είναι δεδομένη και δεν μπορούμε να συνεχίσουμε. Πηγαίνετε λοιπόν στο γραφείο σας. Πότε μαθαίνετε ότι έχει σκοτωθεί απέναντι κάποιος;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Κάποιος μου το είπε από το γραφείο, δεν θυμάμαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ήταν ώρα δουλειάς, γιατί δεν την ρωτάτε; Τι ώρα έπρεπε να πάει στο γραφείο της; Τι ώρα ήταν τότε; Τι θα καθότανε να χαζεύει στους δρόμους;
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κύριε Πρόεδρε εάν μου επιτρέπετε, η μάρτυρας κατά την εκδοχή της περνάει από το σημείο εκείνο, την ώρα σχεδόν που γίνεται το συμβάν. Οκτώ παρά τέταρτο γίνεται το συμβάν και κατά την εκδοχή τη δική της περνάει παρά είκοσι, παρά τέταρτο, παρά δέκα από εκείνο το σημείο.
Θ.ΜΑΝΙΑ: Μπορεί να ήταν οκτώ και κάτι, δεν το ξέρω, η κάρτα μου όμως θα το σιγουρέψει.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να φέρετε την κάρτα σας, δεν την έχετε φέρει, ούτε τα ένσημά σας. Μήπως έχετε την καρτέλα με τα ένσημά σας μαζί σας;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Δεν την έχω όχι.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν την έχετε ούτε αυτή. Του ΙΚΑ δεν είναι; Αυτό λέω. Να δούμε εάν πράγματι δούλευε εκεί κύριε συνάδελφε. Δεν έχω ιδιαίτερο λόγο αν το αμφισβητήσω, αλλά μια και είναι τόσο προσεκτική η μάρτυρας στις υποχρεώσεις της. Να πω κάτι, σταματάτε συχνά όταν βλέπετε ζευγάρια στο δρόμο;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Όχι δεν έχω τέτοιο πρόβλημα.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν έχετε. Συνηθίζετε να παρεμβαίνετε και να μιλάτε σε ανθρώπους τυχαίους στο δρόμο χωρίς να σας δίνουν το δικαίωμα;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Όχι.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ούτε αυτό το κάνετε.
Συνηθίζετε να τους κρυφοκοιτάτε πίσω από τα θάμνα, πίσω από τα δένδρα, ή όταν τους προσπερνάτε κατά κανόνα;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Όχι.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Συνηθίζετε να παρατηρείτε τους ανθρώπους που διέρχονται δίπλα σας, ή διέρχεστε δίπλα τους καθ’ οδόν;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Όπως οι φυσιολογικοί άνθρωποι.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εκείνη την ημέρα από το γραφείο σας μέχρι τη στάση πόσα ζευγάρια συναντήσατε ας πούμε;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Ήταν ένα πιο μπροστά?
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Σταματήσατε και του μιλήσατε και εκείνου;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Για ποιο λόγο; Δεν είχα λόγο.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ρωτάω και εδώ δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο σταματήσατε.
Θ.ΜΑΝΙΑ: Δεν υπήρχε λόγος να το κάνω.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν υπήρχε λόγος να το κάνετε . Μετά από εκεί, μετά απ’ αυτό ποιο άλλο ζευγάρι συναντήσατε;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Κανένα.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ποιους άλλους ανθρώπους συναντήσατε μέχρι τη στάση;
Θ.ΜΑΝΙΑ:Μόνο ένα ζευγάρι που πήγαινε προς το λεωφορείο, κανέναν άλλον.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εσείς μας είπατε ότι εκείνη την ώρα υπάρχει πολύς κόσμος ο οποίος επιστρέφει από τη δουλειά του. Ποιους άλλους συναντήσατε λοιπόν; Δυο ζευγάρια, επομένως ένα πριν και ένα μετά;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Εσείς πόσους συναντήσατε σήμερα για να έρθετε εδώ;
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εγώ δεν θυμάμαι κανέναν απ’ αυτούς που συνάντησα κυρία μου.
Θ.ΜΑΝΙΑ: Ούτε εγώ.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Και επ’ ουδενί λόγο δεν θα πάω σε ένα Δικαστήριο να καταθέσω ότι αυτοί οι άνθρωποι ενέχονται σε μια δολοφονία, εσείς έρχεστε και το κάνετε.
Θ.ΜΑΝΙΑ: Εάν είχατε λόγο θα το κάνατε, εάν δεν είχατε λόγο δεν θα το κάνατε.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Και έχετε λόγο. Και επιμένω το ζευγάρι που συναντήσατε πριν το θυμάστε πώς ήταν;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Ένα ζευγάρι θυμάμαι.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Θυμάστε ένα ζευγάρι. Το ζευγάρι που συναντήσατε μετά το θυμάστε πώς ήταν;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Όχι δεν το θυμάμαι.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να σας ρωτήσω κάτι, σας συμβαίνει συχνά όταν είστε με το φίλο σας, ή με κάποιο φίλο σας να πλησιάζουν άλλοι και να σας χώνονται μέσα και να σας ρωτάνε, μήπως με χρειάζεστε τίποτα και μένα; Σας έχει συμβεί;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Εάν συνέβαινε κάτι τέτοιο θα έλεγα ότι ο άνθρωπος δεν στέκει στα μυαλά του δεν είναι καλά.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εσείς στέκατε καλά στα μυαλά σας εκείνη την ημέρα, εάν έχουν συμβεί αυτά που μας περιγράφετε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είναι ερώτηση αυτή.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αυτό έκανε κύριε Πρόεδρε, η μάρτυς το είπε, εάν δεν το έλεγε δεν θα το έλεγα ούτε και εγώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι προσβλητική ερώτηση αυτή.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Λέει ότι ένας άνθρωπος που σταματάει στη μέση του δρόμου, να χωθεί στη σχέση δυο ανθρώπων, δεν στέκει καλά στα μυαλά του.
Θ.ΜΑΝΙΑ: Όχι βέβαια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ απορώ πώς αντέχει η μάρτυς με τόσο?
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Και εγώ απορώ κύριε Πρόεδρε, πώς αντέχει από ντροπή να βρίσκεται εδώ μέσα πραγματικά.
(Έντονες Διαλογικές Συζητήσεις)
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ναι κύριε Εισαγγελεύ. Και εγώ απορώ και με την αντίδρασή σας, αλλού θα την περίμενα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επειδή εγώ έχω μια ψήφο στο τέλος, πρέπει να είναι ουδέτερη η αντίδρασή μου έναντι πάντων. Αλίμονο εάν ο δικαστής αρχίσει να λέει, εάν ο μάρτυρας λέει αλήθεια ή ψέματα?
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να συνεχίσω λοιπόν και να ρωτήσω, ένας άνθρωπος που σταματάει στο δρόμο και χώνεται στις σχέσεις άλλων, για σας είναι φυσιολογικός ή όχι; Είπατε είναι τρελός.
Θ.ΜΑΝΙΑ: Δεν είπα είναι τρελός, είπα δεν στέκει στα καλά του. Δεν είναι φυσιολογικό αυτό. Χωρίς να υπάρχει λόγος.
????: Κύριε Πρόεδρε, μήπως έχει δημιουργηθεί πάρα πολύ μεγάλη ιλαρότητα στην πλευρά αυτή του ακροατηρίου;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι ιλαρότητα; Εδώ δεν είναι για να γελάμε, εδώ δικάζουμε δολοφονία έτσι; Αν το θεωρούν αστείο την αφαίρεση της ζωής ενός ανθρώπου?
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Γιατί δεν κάνετε την παρατήρηση και στην μάρτυρα κύριε Πρόεδρε, που γελάει εδώ και δυο ώρες. Εδώ και δυο ώρες γελάει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Την μάρτυρα κοντεύουμε όλοι να την τρελάνουμε μ’ αυτά που της λέμε.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Μα, μας τρελαίνει αυτή μ’ αυτά που λέει κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας παρακαλώ πάρα πολύ, αν θέλουμε τα πιστεύουμε αν δεν θέλουμε δεν τα πιστεύουμε. Όχι να την τρελάνουμε κιόλας τη μάρτυρα, κανένας μας. Και εγώ της έκανα πολύ περισσότερες ερωτήσεις απ’ ότι κάνω συνήθως, δεν υπάρχει λόγος να προσβάλουμε κανέναν. Αν βέβαια κάποιος γελάει για δολοφονίες, είναι τέτοιος κι αυτός, σαν εκείνους που κάνανε αυτή τη δολοφονία. Και εάν είναι υπερήφανος και αυτός γι’ αυτά τα πράγματα, ντροπή του εκείνου που γελάει. Γιατί εγώ δεν γελάω, καθόλου δεν γελάω, δεν γελάει το Σύνταγμα, δεν γελάει ο νόμος ο δικός μου εδώ πέρα. Γι’ αυτό δεν γελάω. Η ανθρώπινη ζωή είναι υπεράνω όλων. Και όποιος δεν το έχει κατανοήσει αυτό, έχει κάνει μεγάλο λάθος, μεγάλο λάθος κοινωνικό, μεγάλο λάθος αν είναι άτομο της κοινωνίας ή όχι.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Και η ελευθερία των ανθρώπων είναι σημαντικό αγαθό κύριε Πρόεδρε. Να σας θυμίσω και εγώ κρίνεται εδώ μέσα και αυτό κρίνεται από καταθέσεις σαν και αυτή. Πείτε το και στη μάρτυρα, έπρεπε να το έχετε πει, όταν κατέθετε όλη την προηγούμενη ώρα, με τον τρόπο που κατέθετε. Με τρόπο που είναι προκλητικό για έναν άνθρωπο που είναι 8 μήνες πραγματικά, σε ένα υπόγειο κάτω από σας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Την άκουσα και την σεβάστηκα απ ότι είδατε, ούτε την διέκοψα, φαντάζομαι το καταλάβατε, τι σεβάστηκα απόλυτα τη γυναίκα αυτή, γι’ αυτό ας σεβαστούμε και τη μάρτυρα και θα δούμε ποιον θα πιστέψουμε, ή τον έναν, ή τον άλλον. Αλλά να το πούμε από τώρα τι θα κάνουμε;
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Είπατε λοιπόν κυρία μάρτυς, δώσατε 4 διαφορετικές απαντήσεις, ερωτώμενη στο γιατί δεν πήγατε την επόμενη ημέρα, να πείτε αυτά που είχατε δει. Είπατε: Τη μια φορά, δεν ήξερα ποιος είναι αρμόδιος. Δεν ήξερα πού να πάω. Είναι έτσι;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Έχω απαντήσει?
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αυτό που σας ρωτάω, την μια φορά είπατε δεν ήξερα πού να πάω, την δεύτερη φορά είπατε δεν έχω εμπιστοσύνη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κυρία Κούρτοβικ έχει απαντήσει.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Την τρίτη φορά ερωτώμενη είπατε ότι είχατε φοβηθεί. Την άλλη φορά είπε κύριε Πρόεδρε, ότι δεν έβρισκα έναν αρμόδιο. Υπέπεσε στην αντίληψή σας, αν τις επόμενες μέρες, μοιράστηκαν φυλλάδια στην περιοχή, με τα οποία καλούσαν, οι αρμόδιοι οι κατ’ εξοχήν αρμόδιοι τον κόσμο να πει ότι είχε δει, οτιδήποτε είχε δει, σχετικό με το συμβάν;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Δεν πήρα κανένα τέτοιο φυλλάδιο.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν υπέπεσε στην αντίληψή σας αυτό το φυλλάδιο;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Δεν υπέπεσε.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κινιόσαστε σε εκείνη την περιοχή με τα πόδια;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Ναι.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Μοιράστηκαν χιλιάδες φυλλάδια?είναι μέσα στην δικογραφία. Ακούσατε τις εκκλήσεις που γινόντουσαν από ραδιόφωνα και τηλεοράσεις, για να εμφανιστεί οποιοσδήποτε ήξερε το οτιδήποτε ήταν να το καταθέσει;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Φυσικό επόμενο ήταν ναι.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ακούσατε ότι έδιναν και τηλέφωνα για να επικοινωνήσει κάποιος;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Θυμάμαι?
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Το ερώτημά μου είναι, τι λιγότερο είχαν εκείνα τα τηλέφωνα, από το ανώνυμο τηλέφωνο το 170 στο οποίο απευθυνθήκατε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Νομίζω ότι απάντησε, όταν τους πιάσανε λέει και μετά, δεν ήθελα λέει από τη δική μου την κατάθεση να μπουν άνθρωποι μέσα.
Θ.ΜΑΝΙΑ: Αυτό, εφόσον είχαν πιαστεί και υπήρχαν τα στοιχεία εναντίον τους πήγα και έκανα κατάθεση?.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Όταν τους πιάσατε καταθέσατε για συγκεκριμένα πρόσωπα. Τότε δεν καταθέτατε για πρόσωπα, καταθέτατε για περιστατικά και είναι διαφορετικό. Περιστατικά τα οποία μαζί με τα άλλα, θα μπορούσαν να βοηθήσουν τις αρχές, να φθάσουν στη σύλληψη των δραστών. Τότε δεν βάζατε το χέρι σας στη φωτιά. Δεν καίγατε κανέναν. Όταν όμως πήρατε στο 170, καίγατε ανθρώπους. Και γι’ αυτό ρωτάω. Γιατί τότε, που ήταν τόσο ανώδυνο δεν πήρατε; Και τώρα που ήταν τόσο οδυνηρό, τολμήσατε και το κάνατε;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Γιατί ήταν τόσο οδυνηρό τώρα; Οι άνθρωποι αυτοί ήταν στη φυλακή.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Γιατί τώρα μπαίνανε άνθρωποι μέσα.
Θ.ΜΑΝΙΑ: Ήταν ήδη.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν ήταν ήδη. Δεν κατηγορήθηκε η κα Σωτηροπούλου για τον SAUNDERS παρά μόνο βάση της δικής σας κατάθεσης. Αποκλειστικά βάση της δικής σας κατάθεσης.
Θ.ΜΑΝΙΑ: Δεν μου είπαν αυτό.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Και θα συνεχίσω. Και λέτε ότι πήγατε να καταθέσετε γιατί?συγνώμη κύριε πρόεδρε έχασα τον ειρμό μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ηρεμήστε, για να είστε πιο ήρεμη, αλλά εσείς πολλές φορές συγχύζεστε, γιατί συγχύζεστε κυρία Κούρτοβικ;
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Συγχύζομαι γιατί με αγανακτεί και εμένα η αδικία σ’ αυτές τις αίθουσες κύριε Πρόεδρε, με αγανακτεί. Και η κατασκευή με αγανακτεί και η φαντασίωση με αγανακτεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είδα όμως άλλες αδικίες που είναι και αφαιρέσεις ζωής να σας αγανακτούν κιόλας, τώρα σας έπιασε η αγανάκτηση με τούτη τη μάρτυρα. Για προχωρήστε, σας είπα, όχι μόνο αυτό, να σας πιάνει και για τις ανθρωποκτονίες κάποια αγανάκτηση που χάσανε άνθρωποι τη ζωή τους εδώ πέρα. Δεν λέω για τα μπουρλότα και τις ρουκέτες και τα τζάμια?
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ο σεβασμός στην ανθρώπινη ζωή, δεν έχει να κάνει σε τίποτα με τους κατασκευασμένους μάρτυρες, είναι άλλο θέμα και άλλο θέμα είναι οι κατασκευασμένοι μάρτυρες, ή οι φαντασιόπληκτοι μάρτυρες, ή οι φαντασιούμενοι?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό τώρα είναι μεγάλη κουβέντα, διότι θα ρωτήσω ποιος ο κατασκευαστής, ποιος ο άλλος; Εάν αυτοί είναι φαντασιόπληκτοι ή όχι?
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να συνεχίσω λοιπόν και να ξανάρθω στο περιστατικό. Προχωράτε λοιπόν και βλέπετε μπροστά σας το ζευγάρι.
Θ.ΜΑΝΙΑ: Να σας ρωτήσω εγώ κάτι?
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Παρακαλώ πολύ δεν ρωτάτε καθόλου, απαντάτε μόνο. Δεν έχει να ρωτήσει κύριε πρόεδρε τίποτα, δεν το κατάλαβα.
Θ.ΜΑΝΙΑ: Τότε γιατί με ρωτάει, αφού όποια απάντηση να πάρει θα είναι της φαντασίας μου, γιατί με ρωτάει;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λοιπόν εσείς της λέτε ότι είναι κατασκευασμένη, αυτό, δεν σας απαντάει?.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Όχι κύριε Πρόεδρε δεν έχει δικαίωμα να μη μου απαντήσει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν σας απαντάει και εγώ θα την προστατεύσω, δεν μπορείτε να την λέτε ούτε κατασκευασμένη μπροστά της?
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν είπα ότι είναι κατασκευασμένη?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπατε, ή κατασκευασμένη, ή φαντασιόπληκτη?δεν μπορώ εγώ να ανεχθώ τέτοια συμπεριφορά στους μάρτυρες? εάν σας πει δεν απαντάει, εγώ θα την προστατεύσω και θα την διώξω. Ρωτάτε την αν θέλετε.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Όχι κύριε Πρόεδρε δεν θα την διώξετε?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶μα λέει δεν σας απαντάω γιατί με βρίσατε, να δούμε τι θα κάνετε εσείς.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Το «δεν σας απαντάω› της το βάζετε εσείς στο στόμα?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και τι να της κάνω, όταν εσείς πάτε και της λέτε, ή κατασκευασμένη, ή φαντασιόπληκτη τι θέλετε να κάνω εγώ μετά;
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν σας είπα αυτό κύριε Πρόεδρε, γιατί δεν ξέρω τι ακριβώς είναι η κοπέλα ψάχνω και εγώ να το βρω.
Εγώ σας είπα ότι αγανακτώ με τους μάρτυρες που είναι έτσι ή αλλιώς, αυτό το πράγμα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή για αυτή εδώ αγανακτείτε; Γι’ αυτή εδώ αναφερόσαστε, δεν έχουμε κανέναν άλλον. Για τους άλλους τα είπαμε. Αλλά σας έχω πει, ότι εάν δεν ξεχωρίσουμε τις ερωτήσεις από την αξιολόγηση, τότε τους μάρτυρες τους πτοούμε, τους εκφοβίζουμε και τους κάνουμε όπως τους θέλουμε εμείς. Αυτή τέλος πάντων η γραμμή δεν είναι σωστή. Εγώ θα την προστατεύσω.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Πώς θα την προστατεύσετε, θα απαγορεύσετε να απαντήσει; Δεν το κατάλαβα κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, αν πει ότι δεν απαντώ, θα της πω, πήγαινε στο καλό.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ερώτηση, τι υπάρχει απέναντι από τον Σαραντόπουλο;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Στην πραγματικότητα ή στην φαντασία μου θέλετε;
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κυρία μου δεν έχετε δικαίωμα, σας παρακαλώ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλώ εάν ξέρετε, ειδάλλως θα λέτε ότι δεν ξέρετε, δεν ξέρω, δεν θυμάμαι, δεν ξέρω.
Θ.ΜΑΝΙΑ: Ωραία, ένα πολυώροφο κτίριο ακριβώς απέναντι?
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Τι είναι αυτό το πολυώροφο κτίριο;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Δεν το γνωρίζω.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δίπλα στο πολυώροφο κτίριο τι υπάρχει προς την πλευρά της Καποδιστρίου όπου κινείστε κάθε μέρα, πηγαίνοντας και γυρίζοντας προς τη δουλειά σας;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Πολλά πράγματα υπάρχουν.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Τι, για πείτε μου ένα.
Θ.ΜΑΝΙΑ: Από την πλευρά της Καποδιστρίου που πηγαίνω προς το σπίτι μου είναι, ο Βασιλόπουλος, δίπλα μια πολυκατοικία, μετά ένα δρομάκι?
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Όχι απέναντί σας, είσαστε και δουλεύετε 11 χρόνια στο Σαραντόπουλο και μετράω την παρατηρητικότητά σας και ρωτάω τι έχετε απέναντί σας;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Σας είπα κτίρια.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Πάντα κτίρια έχει στους δρόμους, ρωτάω τι κτίριο υπάρχει απέναντί σας.
Θ.ΜΑΝΙΑ: Ένα πολυώροφο κτίριο.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Έχετε προσέξει αν λέει κάτι επάνω, έχετε μάθει τι είναι; Δεν ρωτήσατε να μάθετε αυτό το ψηλό το γυάλινο τι είναι;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Όχι δεν με ενδιέφερε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ξέρει λέει, τελείωσε.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δίπλα στο Βασιλόπουλο τι είναι;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Από το δρόμο της Καποδιστρίου ή αριστερά;
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Όπως κοιτάτε αριστερά στου Βασιλόπουλου την Καποδιστρίου τι είναι εκεί;
Θ.ΜΑΝΙΑ: Είναι ένα σπίτι με αυλή, μετά δίπλα είναι μια άλλη πολυκατοικία με τούβλα. Δίπλα μια άλλη πολυκατοικία?
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κύριε Μαρκή, εξετάζουμε την παρατηρητικότητα της μάρτυρος για να δούμε πώς είναι δυνατόν ένας μάρτυρας να έρχεται εδώ να καταθέτει, ότι είδα το προφίλ μιας γυναίκας και το θυμάται μετά από τρία χρόνια και δεν θυμάται τι βρίσκεται απέναντί της, επί 11 χρόνια δεν το θυμάται.
Β.ΜΑΡΚΗΣ: Για να ξεκαθαρίσουμε ένα πράγμα. Όταν ο μάρτυρας απαντάει και λέει, είναι ένα κτίριο, δεν μπορεί ο δικηγόρος να λέει, όχι δεν είναι, είναι ένα οικόπεδο, από πού προκύπτει αυτό;
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εγώ ρωτάω την κα μάρτυρα, τι είναι απέναντι, ποια είναι τα κτίρια που είναι, ποιες είναι οι υπηρεσίες που στεγάζονται απέναντι από τη δουλειά της και από τον Σαραντόπουλο μέχρι την Καποδιστρίου, στο δρόμο που κινείται επί 11 χρόνια, πηγαίνει και γυρίζει?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και είπε δεν ξέρει.
Θ.ΜΑΝΙΑ: Υπάρχουν κάποια κτίρια?.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κύριε Πρόεδρε γιατί το λέτε αυτό;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μα δεν σας είπε, δεν ξέρω προηγουμένως;
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ρώτησα τι είναι πίσω, δίπλα στο πολυώροφο κτίριο, η Ι.Β.Μ. είναι, ρώτησα τι υπάρχει δίπλα και περιμένω μια απάντηση;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δίπλα πού, για να καταλάβω και εγώ, δίπλα πού; Για να δούμε κι εμείς, να ξέρουμε τί περιμένουμε ν’ ακούσουμε τουλάχιστον.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δε μπορώ να αποδείξω ότι κάποιος άνθρωπος δεν ήταν εκεί. Να σας φέρω μάρτυρες να σας πουν ότι δεν ήταν;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Οι άλλοι θα αποδείξουν ότι ήταν.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Σας έχει κατατεθεί έγγραφο από την απολογία της κας Σωτηροπούλου από το οποίο προκύπτει ότι εκείνη την ημέρα, όπως και κάθε μέρα, η κα Σωτηροπούλου στα Βριλήσσια, εκείνες τις ώρες, μια ώρα πριν, δεν έχει σημασία, παραλάμβανε το παιδί της.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν θα το εκτιμήσουμε αυτό; Νομίζετε δε θα το συνεκτιμήσουμε κα Κούρτοβικ;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Όταν ένας άνθρωπος έρχεται εδώ και μας λέει τον τερατώδη ισχυρισμό ότι θυμάται πριν από τρία χρόνια το προφίλ ενός ανθρώπου που προσπέρασε στο δρόμο...... Πίσω από το σημείο που χτυπήθηκε ο Saunders τί υπάρχει κα μάρτυς;
Θ. ΜΑΝΙΑ: Κάποιο από τα κτίρια που έχετε εκεί. Μπορώ να σας πω με βεβαιότητα ότι δεν ήταν του Λαϊνόπουλου η MERCEDES π.χ. Μπορώ να σας πω ότι δεν ήταν τα έπιπλα που υπάρχουν στη γωνία. Τα λάστιχα ΠΑΧΥΛΑΣ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είδατε τη φωτογραφία;
Θ. ΜΑΝΙΑ: Φυσικά και την είδα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είδατε αλήθειες που λέει η μάρτυρας; Εγώ δεν την είχα δει.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Γράψτε στα πρακτικά ότι αφού είδε τη φωτογραφία η μάρτυρας κατέθεσε ότι ήταν τα λάστιχα ΠΑΧΥΛΑΣ. Η μάρτυρας βεβαίως κάνει ένα λάθος στο σημείο αυτό και να επισημάνω κάτι: Αυτό δεν είναι το σημείο στο σημείο σκοτώθηκε.....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν δέχομαι παρατηρήσεις τώρα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν είναι παρατήρηση επί της κατάθεσης της μάρτυρος, μία διευκρίνηση θέλω να κάνω. Αν δεν κάνω λάθος, το σημείο της ανθρωποκτονίας, του συμβάντος, του χτυπήματος δεν είναι αυτό το οποίο σας δείχνω. Εκεί είναι το σημείο στο οποίο έχει αναρτηθεί η φωτογραφία και το στεφάνι του Saunders.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τότε γιατί ρωτήσατε;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εγώ τη ρώτησα για να δω αν θυμάται έστω και ένα κατάστημα από αυτά που βρίσκονται απέναντι και μου κάνει εντύπωση ότι δεν θυμάται κανένα. Να έρθω στο ίδιο το περιστατικό: Έρχεστε από το πλάι. Βλέπετε ένα χέρι να δείχνει την Κηφισίας και δυο ανθρώπους πίσω από το χέρι, αν κατάλαβα καλά, μέσα στα δέντρα.
Θ. ΜΑΝΙΑ: Όχι μέσα στα δέντρα. Δίπλα από κάποια δέντρα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ωραία, βλέπετε ένα χέρι τεντωμένο.
Θ. ΜΑΝΙΑ: Όχι σε πλήρη προέκταση.....
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εκτός από αυτό το χέρι που δείχνει και το άγριο βλέμμα που σας κοίταξε, τί άλλο θυμάστε από αυτόν τον άνθρωπο;
Θ. ΜΑΝΙΑ: Χαρακτηριστικά το βλέμμα του.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: ¶λλο τίποτα;
Θ. ΜΑΝΙΑ: Όχι, τον άνθρωπο αυτό, σαν προσωπικότητα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Τίποτε άλλο, το καταθέσατε και πριν κα μάρτυς, είπατε ότι «δεν θυμάμαι τίποτε άλλο, εκτός από το βλέμμα του›. Δε θυμάστε κανένα άλλο χαρακτηριστικό.
Θ. ΜΑΝΙΑ: Όχι, δε μπορώ να σας πω ότι είχε μία ελιά ή μία ουλή, ή φορούσε σορτσάκι.....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μη λέτε πολλά, «θυμάμαι μόνο αυτό›. Αφού δε θυμάστε τίποτε άλλο.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Γιατί υπάρχουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κ. Πρόεδρε που απασχόλησαν επί μακρόν το Δικαστήριό σας. Από ποια μεριά τον βλέπετε τον άντρα; Από δεξιά ή από αριστερά;
Θ. ΜΑΝΙΑ: Όπως προχωρώ, μπροστά μου δεξιά.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Την κυρία την περιγράψατε καταλεπτώς εδώ, στην κατάθεσή σας την αρχική λέτε ότι είχε μαλλιά ως τους ώμους. Εδώ μας κατεβάζετε τα μαλλιά 10-20 πόντους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μέχρι πού; Θα μας δείξετε τώρα. Τα δικά σας είναι μέχρι τους ώμους;
Θ. ΜΑΝΙΑ: Περίπου, λίγο πάνω απ’ τους ώμους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν μακρύτερα από τα δικά σας.
Θ. ΜΑΝΙΑ: Μακρύτερα από τα δικά μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πολύ μακρύτερα;
Θ. ΜΑΝΙΑ: Μέχρι τους ώμους θυμάμαι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κύριε Πρόεδρε καταθέτει «μέχρι τους ώμους› και αυτά τα μαλλιά ήταν καστανόξανθα και πώς ήταν χτενισμένα με βάση την παρατηρητικότητά σας;
Θ. ΜΑΝΙΑ: Ίσια.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ολόισια;
Θ. ΜΑΝΙΑ: Όχι από κομμωτήριο.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ίσια, όπως είναι τώρα τα μαλλιά της κας Σωτηροπούλου δηλαδή;
Θ. ΜΑΝΙΑ: Όχι, δεν έχουν καμία σχέση με τα μαλλιά της κας Σωτηροπούλου. Είναι μακριά της κας Σωτηροπούλου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Φέρτε εδώ τη φωτογραφία να τη δούμε.
(διαλογικές συζητήσεις)
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ένα σχόλιο θέλω να κάνω. Κύριοι δικασταί, σήμερα είδατε μία πολύ καλή πολίτη, έναν σωστό, σοβαρό και υπεύθυνο άνθρωπο. Εννοώ την μάρτυρα που προηγουμένως κατέθεσε. Με συναίσθηση του χρέους προς την κοινωνία και τη δικαιοσύνη, μετά λόγου γνώσεως κατέθεσε ό,τι είδε, ό,τι αντελήφθη νωρίς το απόγευμα, στις 16:00 της προηγούμενης ημέρας του δολοφονίας του Steven Saunders.
Είπε ότι είδε τους κατηγορουμένους Κουφοντίνα και Σωτηροπούλου να μελετούν, να σχεδιάζουν, να προετοιμάζουν τη δολοφονική επίθεση της 17Ν που πραγματοποιήθηκε την επομένη, 8/6, στη λεωφόρο Κηφισίας. Θέλω να σας πω ότι όταν βλέπω πολίτες του ύψους της μάρτυρος, της κας Μανιά Θεοδοσίας του Νικολάου και της Αικατερίνης, όταν βλέπω μάρτυρες νέους χαίρομαι και σκέφτομαι ότι μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι για την καλή πορεία της χώρας μας.
(διαλογικές συζητήσεις)
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Βλέποντας τη φωτογραφία και βλέποντας αυτό που πήγαινα να δείξω, η φωτογραφία αντιστοιχεί στο σημείο που έχει τοποθετηθεί η φωτογραφία και ένα στεφάνι, έχει γίνει προφανώς κάποιο πολύ πρόσφατο μνημόσυνο, αυτές είναι φωτογραφίες προχθεσινές.
Το σημείο όμως στο οποίο έγινε δεν είναι αυτό. Δεν είναι ο ΠΑΧΥΛΑΣ που σας έχω δώσει πριν. Είναι το σημείο που είναι μπροστά στο ΜΠΕΝΑΚΟΠΟΥΛΟ που είναι το 294. Σύμφωνα με την έκθεση αυτοψίας το συμβάν έγινε μπροστά στον αριθμό 294 της Κηφισίας και όχι επομένως στον ΠΑΧΥΛΑ. Το επικαλούμαι και αυτό σαν στοιχείο του πόσο μεγάλη παρατηρητικότητα έχει η μάρτυρας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο ένας λοιπόν την έχει άριστη πολίτη, ο άλλος μας λέει ότι είναι φαντασιόπληκτη. Να δείτε δηλαδή το ίδιο πράγμα, πώς το εκτιμούμε διαφορετικά.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αυτή είναι η θέση του Εισαγγελέως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό λέω, το ίδιο πράγμα εκτιμάται διαφορετικά.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Μπορώ να διαβάσω τη δήλωση κ. Πρόεδρε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Διαβάστε την.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Δυο σελίδες είναι όλη κι όλη, έχει προσυπογραφεί και από τους άλλους συναδέλφους:
«Δήλωση κατ’ άρθρα 333 και 141 του Κ.Π.Δ.: Δικαίωμα του κ. Πέτσου και του οιουδήποτε είναι να διακηρύσσει ότι στηρίζει με όλες του τις δυνάμεις τους Εισαγγελείς και δικαστικούς λειτουργούς που συνετέλεσαν στην έκδοση του βουλεύματος καθώς και τον Εισαγγελέα της έδρας. Εξάλλου, τόσο ο ίδιος όσο και οι άλλοι εκ των συνηγόρων πολιτικής αγωγής μας έχουν συνηθίσει σε παρόμοιες δηλώσεις νομιμοφροσύνης στη διάρκεια της δίκης.
Αν κάποιοι αντιλαμβάνονται το ρόλο του συνηγόρου πολιτικής αγωγής ως ενσάρκωση του αγανακτισμένου πολίτη, είναι και αυτό δικαίωμά τους. Η συνεισφορά τους στη δίκη και ακόμα περισσότερο στην αναζήτηση της αλήθειας, έχει κατατεθεί και κρίνεται. Ίσως όμως η προκαταβολική πεποίθηση για το είδος της έκβασης της δίκης, αναπληρώνει την ανάγκη στήριξης των κατηγοριών και μεταθέτει τις προτεραιότητες του κ. Πέτσου σε δραστηριότητες πολιτικές, αντί δραστηριοτήτων πολιτικής αγωγής.
Όπως και αν έχουν τα πράγματα, συνιστά άσκηση πολιτικής και εκφεύγει τόσο από τα δικονομικά όρια των δικαιωμάτων του κ. Πέτσου όσο και από το καθήκον ευπρεπείας του στη δίκη:
α) η προσπάθεια προληπτικής τρομοκράτησης των συνηγόρων υπεράσπισης με τη γνωστή μέθοδο της πολιτικής τους ταύτισης-συνοδοιπορίας με τη 17Ν, μέθοδος που ανακαλεί στη μνήμη άλλες εποχές και άλλα ήθη.
β) Η διενέργεια εξαγγελιών για λογαριασμό της κοινωνίας της οποίας η άποψη προεξοφλείται επίσης, παρ’ ότι με ευθύνη των πάντων πλην της υπεράσπισης επελέγη η κοινωνία να είναι απούσα από τη δίκη.
γ) Η επέκταση της προληπτικής τρομοκράτησης στους μάρτυρες υπεράσπισης, οι οποίοι λίγες ημέρες πριν την προσέλευσή τους, απειλούνται ευθέως ότι θα καταμετρηθούν στις εξαιρέσεις της ελληνικής κοινωνίας.
Εάν ο κ. Πέτσος πιστεύει ότι με τέτοιου είδους πρωτοβουλίες ανταποκρίνεται ευδοκίμως στον θεσμικό του ρόλο, ας είναι βέβαιος ότι η προσήλωση των συνηγόρων υπεράσπισης στα υπερασπιστικά τους καθήκοντα, δεν κάμπτεται από κανενός είδους λεονταρισμούς οι οποίοι προδίδουν τουλάχιστον απώλεια ψυχραιμίας, αν όχι έλλειψη δημοκρατικότητας και πρέπει να ανακληθούν άμεσα, εάν πράγματι ο κ. Πέτσος επιθυμεί να συμβάλλει στην ομαλή διεξαγωγή της δίκης.
Αλλιώς ας διαβάσει για να έχει υπόψη του και κάτι άλλο από το Δημοσθένη: «Ή κρείτων της σιγής έχων λέγειν, ή σιγήν έχε›. Η δήλωση υπογράφει από τον ομιλούντα και από τους συνηγόρους Κώστα Χρυσικόπουλο, Γιάννη Ραχιώτη, Γιώργο Αγιοστρατίτη, Βασίλη Καρύδη, Γιάννη Βλάχο, Γιάννα Κούρτοβικ, Δάφνη Βαγιανού, Ελένη Μπουλιέρη, Γιώργο Ζούλα, Θωμά Παπαγιάννη, Δημήτρη Παρασκευόπουλο και Μαρίνα Δαλιάνη›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να καταγραφεί και στα πρακτικά.
(διαλογικές συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αύριο συνεχίζουμε με αυτή συν τους μάρτυρες που ήρθαν σήμερα. Οι μάρτυρες που ήρθαν σήμερα θα έρθουν πάλι αύριο.