Πολιτική
Τετάρτη, 07 Μαΐου 2003 21:04

Ανεπίσημα πρακτικά δίκης 17Ν (7/5/2003) Μέρος 4/10

Ν. ΒΕΡΓΗ: Τα άτομα τα οποία ήταν εκεί, όλοι λίγο-πολύ σας είπα ήταν ατημέλητοι....

Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Αναφέρομαι στις κουκούλες και στα μαντήλια τώρα.

Ν. ΒΕΡΓΗ: Σας είπα, είχαν στο κεφάλι τους ορισμένα τέτοια καλύμματα τέλος πάντων, δεν ήταν έτσι όπως είμαι εγώ τώρα. Τους θυμάμαι σα να τους ξαναβλέπω μπροστά μου.

Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Δε με βοηθάτε πολύ όμως γιατί στο επόμενο άτομο, μάλλον στο έκτο άτομο έχετε μία άλλη παραλλαγή. Λέτε: « Έφερε στο κεφάλι κουκούλα›. Δηλαδή, συνοψίζω και κάνω το ερώτημά μου: Τα έξι αυτά άτομα, σύμφωνα με τα λεγόμενά σας τότε, εμφανίζουν το πρόσωπό τους κατά διαφορετικό τρόπο. Οι δύο δεν έχουν κανένα κάλυμμα, ούτε μαντήλι, ούτε κουκούλα, τίποτα και βέβαια λογικό είναι αυτούς να τους αναγνωρίζετε.

Υπάρχουν άλλοι δύο που έχουν, σύμφωνα με τα λεγόμενά σας και κουκούλα και μαντήλι στο πρόσωπο. Η λογική μου λοιπόν λέει ότι αυτούς τους δύο που έχουν και κουκούλα και μαντήλι τους αναγνωρίζετε πιο δύσκολα. Υπάρχει όμως και μια τρίτη ενδιάμεση κατηγορία στην οποία εντάσσεται αυτός που αναγνωρίζετε τώρα ως κ. Τζωρτζάτο και εδώ θέλω λίγο να επιμείνω. Είπαμε, οι δύο δεν έχουν τίποτα στο κεφάλι, οι άλλοι δύο έχουν και κουκούλα και μαντήλι και έχουμε, προσέξτε με, και άλλους δύο από αυτούς, ο ένας που δεν είναι ο κ. Τζωρτζάτος έφερε στο κεφάλι κουκούλα, τον αφήνουμε αυτόν, ας μην ασχοληθούμε με αυτόν και να επικεντρώσουμε την προσοχή μας στον κ. Τζωρτζάτο κατά την άποψή σας, κατ’ ακριβολογία σε αυτόν που εμφανιζόταν ως ψευτο-κρατούμενος.

Αυτόν λοιπόν, το δεύτερο άτομο, το περιγράφετε, θα το πω και πάλι, με πολύ μεγάλη ακρίβεια που όμως ταυτόχρονα είναι και ασάφεια, είναι αυτό το περίεργο. Λέτε: «Έφερε στο κεφάλι κουκούλα, χωρίς να είναι καλυμμένο το πρόσωπο›. Εξειδικεύω το ερώτημά μου ως εξής: Όταν λέτε έφερε στο κεφάλι κουκούλα τί εννοείτε;

Ν. ΒΕΡΓΗ: Ότι φορούσε ένα σκεβρέ που λέμε.....

Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Σκούφο δηλαδή;

Ν. ΒΕΡΓΗ: Όχι σκούφο, ένα σαν μαντήλι με ουρά πίσω, ένα ανοιχτόχρωμο.

Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Μια στιγμή, αν ήταν μαντήλι θα το είχατε πει γιατί για κάποιους άλλους λέτε ότι είχαν μαντήλι στο πρόσωπο.

Ν. ΒΕΡΓΗ: Όχι μαντήλι τέτοιο όπως φοράνε οι γυναίκες.....

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν νομίζετε ότι οδηγούν κάπου αυτά....

Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Κύριε Πρόεδρε είναι προφανές, ότι κανείς έχει κουκούλα στο κεφάλι, πώς μπορούμε να τον αναγνωρίσουμε;

Ν. ΒΕΡΓΗ: Όχι κουκούλα, σας είπα, όχι κουκούλα.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τους κουκουλοφόρους δεν τους γνώρισε κ. συνήγορε.

Ν. ΒΕΡΓΗ: Όχι, δεν τους γνώρισα.

Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Κα μάρτυς, κάποιος που φοράει κουκούλα στο κεφάλι του, μπορείτε να δείτε αν τα μαλλιά του είναι καστανά, μαύρα, κοντά, μακριά, περιποιημένα ή ατημέλητα;

Ν. ΒΕΡΓΗ: Όταν φοράει κουκούλα εξ ολοκλήρου όχι, δε μπορεί να δει κανένας κ. συνήγορε τα μαλλιά του. Όταν φοράει κουκούλα και είναι ολόκληρο το κεφάλι καλυμμένο. Σας είπα, για να προφτάσω να δω πώς ήταν τα μαλλιά του άτεχνα, ατημέλητα, μπορεί και άλουστα, τέλος πάντων αχτένιστα......

Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Μα πώς μπορούμε να δούμε αν είναι χτενισμένο ένα κεφάλι όταν φοράει κουκούλα;

Ν. ΒΕΡΓΗ: Σας είπα τα μαλλιά του δεν ήταν στο μήκος που είναι τώρα, φαίνονταν.

Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Προσδιορίστε λοιπόν ειδικότερα το είδος της κουκούλας και μέχρι πού έφτανε.

Ν. ΒΕΡΓΗ: Έπεφταν τα μαλλιά του από δω κι από κει, δεν ήταν έτσι.

Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Τί κουκούλα ήταν αυτή; Ήταν σκούφος; Τί ήταν τέλος πάντων;

Ν. ΒΕΡΓΗ: Σας είπα, ήταν ένας σκεβρές, έτσι το λέμε εμείς, δηλαδή έπεφτε άτεχνα, πώς να σας το πω τώρα;

Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Τί χρώματος;

Ν. ΒΕΡΓΗ: Ανοιχτόχρωμο.

Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Τώρα μας λέτε ότι ήταν σκεβρές ανοιχτόχρωμος, τότε λέγατε κουκούλα χωρίς να προσδιορίσετε χρωματικά.

Ν. ΒΕΡΓΗ: Κουκούλα το έγραψαν πάνω στην υπηρεσία, τέλος πάντων.

Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Γιατί για όλους λέτε, δηλαδή για τους τρεις λέτε ότι έφεραν κουκούλα.

Ν. ΒΕΡΓΗ: Ήταν ένα πράγμα το οποίο το φορούσαν στο κεφάλι σαν φακιόλι που λέμε.

Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Τώρα είναι φακιόλι, είναι σκεβρές, είναι μαντήλι, τί επιτέλους είναι;

Ν. ΒΕΡΓΗ: Την ίδια έννοια έχουν αυτά κύριε. Κάθε τόπος το λέει διαφορετικά. Εδώ δεν ξέρω πώς τα λέτε εσείς αυτά εδώ.

Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Και βέβαια παραμένει η απορία μου και βεβαίως θα το κρίνει το Δικαστήριο, πώς είναι δυνατόν κάποιος που φοράει κουκούλα στο κεφάλι......

Ν. ΒΕΡΓΗ: Δεν φορούσε κουκούλα που να είναι καλυμμένο το κεφάλι του.

Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Μα το έχετε πει, το πρόσωπο δεν ήταν καλυμμένο.

Ν. ΒΕΡΓΗ: Έτσι διατυπώθηκε εκεί στην εγγραφή, σας είπα δε φορούσε κουκούλα αυτή καθαυτή που να μη φαίνεται τα μαλλιά του και η όψη του.

Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Δηλαδή το ότι λέτε «έφερε στο κεφάλι κουκούλα› το διευκρινίζετε τώρα κατά τέτοιο τρόπο «ώστε να μπορώ να δω αν ήταν χτενισμένος, άλουστος, με κοντά ή μακριά μαλλιά›.

Ν. ΒΕΡΓΗ: Σας το αναλύω γιατί δεν το είδατε εσείς για να το διατυπώσετε, το είδα εγώ και προσπαθώ να σας το αναλύσω για να καταλάβετε περίπου πώς ήταν ο κύριος αυτός εκείνη τη στιγμή.

Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Φορούσε λοιπόν κουκούλα αλλά μπορούσατε να δείτε και το χτένισμά του.

Ν. ΒΕΡΓΗ: Πάρτε το όπως θέλετε κ. συνήγορε.

Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Μου κάνει εντύπωση κάτι: Περιγράφετε και τα έξι πρόσωπα και για τα έξι πρόσωπα λέτε ότι ήταν αδύνατος, λεπτός. Υπήρχε χοντρός σ’ αυτά τα έξι πρόσωπα;

Ν. ΒΕΡΓΗ: Όχι.

Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Υπάρχει ένας από τους εισβολείς, ας το πούμε έτσι, στο Αστυνομικό Τμήμα, τον οποίο έχετε δει πάρα πολύ καλά. Είναι ο Νο 5, τον οποίο περιγράφετε ως εξής: «¶τομο ηλικίας 26-28 ετών, αναστήματος 1,70 περίπου, με μαλλιά καστανά, αραιά, κανονικά κουρεμένα, αδύνατο, χωρίς μουστάκι, φορούσε πουκάμισο κοντομάνικο χρώματος σκούρου και τζιν παντελόνι τριμμένο (το ένα μπατζάκι είχε ίχνη χρώματος), επίσης φορούσε γάντια πλαστικά λεπτά χειρουργικά και κρατούσε πιστόλι›. Αυτά τα έχετε πει ακριβώς έτσι.

Γι αυτό το άτομο δε λέτε ότι είχε ούτε μαντήλι, ούτε κουκούλα ούτε τίποτα. Και μάλιστα τον έχετε δει τόσο προσεκτικά που όχι μόνο διαπιστώνετε τα λεπτά χειρουργικά γάντια που φορούσε αλλά διαπιστώνετε ότι και το μπατζάκι του είχε ίχνη χρώματος. Σχηματίζω λοιπόν την εντύπωση και θέλω να μου πείτε αν κάνω ή όχι λάθος, ότι ειδικά αυτό το άτομο το είχατε προσέξει πάρα πολύ καλά γιατί το περιγράφετε λεπτομερώς.

Όταν λοιπόν σας δείχνει ο κ. Ανακριτής, ο κ. Ζερβομπεάκος όλες τις φωτογραφίες των τότε συλληφθέντων και νυν κατηγορουμένων, δεν τον αναγνωρίζετε καθόλου. Αυτό το άτομο λοιπόν, το πέμπτο, το οποίο δεν είχε σκούφο, δεν είχε μαντήλι, είχε ίχνη χρώματος στο παντελόνι του και πλαστικά γάντια, άρα αυτό το άτομο το οποίο το είχατε δει πολύ καλά, δεν μπορείτε να το αναγνωρίσετε. Να υποθέσω λοιπόν ότι δεν είναι κάποιος από τους παρόντες κατηγορούμενους; Ότι είναι κάποιος άλλος; Γιατί σας έχουν επιδειχθεί φωτογραφίες όλων των κατηγορουμένων.

Ν. ΒΕΡΓΗ: Αυτό δεν μπορώ να το γνωρίζω αν ήταν κάποιος άλλος συνεργός τους, ούτε μπορώ να πάρω όρκο γι αυτό και να πω ότι ήταν ο τάδε. Τη στιγμή που δεν τον βλέπω μπροστά μου, πώς θα κατονομάσω κάποιον άνθρωπο;

Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Δηλαδή, κάποιον που τον έχετε δει πάρα πολύ προσεκτικά χωρίς να φοράει κουκούλα στο κεφάλι....

Ν. ΒΕΡΓΗ: Το ότι μου έμεινε το χαρακτηριστικό αυτό που αναφέρω, ότι είχε χρώμα στο παντελόνι του κάτω, στο πλάι, το θυμάμαι πάρα πολύ καλά και μάλιστα μου έκανε και εντύπωση.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ σας είπα να κοιτάξετε, μου είπατε όχι, τελείωσε.

Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Να τελειώσω λοιπόν με την εξής ερώτηση: Πώς είναι δυνατόν, για μεν τον κ. Τζωρτζάτο, ο οποίος φορούσε την κουκούλα και λέτε εσείς ότι «παρ’ όλα αυτά μπορούσα να δω τα χαρακτηριστικά του›, πώς είναι δυνατόν για ένα άτομο που εν μέρει είχε καλυμμένα χαρακτηριστικά να τον αναγνωρίζετε με πολύ μεγάλη βεβαιότητα και ένα άλλο άτομο που εσείς έχετε καταθέσει ότι δεν είχε καμία κουκούλα, δεν είχε καλύψει τα χαρακτηριστικά του και επιπλέον θυμάστε τα χέρια του, τα πόδια του, το κοντομάνικο πουκάμισο, δεν μπορείτε να τον αναγνωρίσετε;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα είπαμε, τώρα είναι βεβαία ότι δεν είναι κανένας. Δε θέλει να πάρει στο λαιμό της κανέναν λέει.

Ν. ΒΕΡΓΗ: Μου έκανε εντύπωση το λέω, δεν είναι κακό, το πρόσωπο του κ. Τζωρτζάτου.

Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Στο πρόσωπό του, τί σας έκανε εντύπωση; Τί είναι αυτό που σας εντυπώθηκε ώστε να θυμάστε τον μισοκαλυμμένο Τζωρτζάτο και να μη θυμάστε τον άλλον συνεργό του που δεν είχε καμία κάλυψη; Τί είναι αυτό που σας έκανε εντύπωση, τί σας εντυπώθηκε από το πρόσωπο του κ. Τζωρτζάτου;

Ν. ΒΕΡΓΗ: Το εμπρός μέρος του προσώπου του μου έμεινε φυσιογνωμικά όπως τον αντιμετώπισα εκείνη τη στιγμή εγώ μπροστά μου.

Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Δηλαδή τί θυμόσαστε; Τη μύτη, τα μάτια, το μάγουλο, το στόμα; Τί;

Ν. ΒΕΡΓΗ: Τα πάντα. Τη φυσιογνωμία του την εμπρός.

Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Τα πάντα ίσον τίποτα. Δηλαδή αν μου πείτε ότι «θυμάμαι μία μεγάλη μύτη›, να το δεχθώ. Αν μου πείτε ότι «θυμάμαι περίεργα μάτια›, να το δεχθώ. Αλλά προσπαθούμε και ο κ. συνάδελφος ο κ. Παπαδάκης και εγώ να δούμε ποια χαρακτηριστικά του σας εντυπώθηκαν τόσο πολύ. Προσδιορίσετε χαρακτηριστικά.

Ν. ΒΕΡΓΗ: Και τότε και τώρα που τον κοιτάζω τον κύριο, μου κάνει εντύπωση το παρουσιαστικό του. Και τον θυμόμουν και τον θυμάμαι.

Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Δηλαδή πείτε, «μου κάνουν εντύπωση τα χείλια του, τα μάτια του, τα μάγουλά του›.

Ν. ΒΕΡΓΗ: Σας είπα όλα αυτά, γενικώς, η περίμετρος του προσώπου του, το ύφος του, το στυλ του, γενικά το πρόσωπό του.

Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Μα το στυλ δεν είναι τρόπος προσδιορισμού κα μάρτυς.

Ν. ΒΕΡΓΗ: Το πρόσωπό του.

Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Ναι, πώς ήταν το πρόσωπό του;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτά λέει η μάρτυς κ. συνήγορε, τί να κάνουμε εμείς;

Ν. ΒΕΡΓΗ: Κι εσείς βλέπετε κάποιον άνθρωπο, για να σας μείνει στη μνήμη, θα σας έχει κάνει εντύπωση κάποιο χαρακτηριστικό.....

Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Ναι, αλλά ξέρετε εγώ τί θα πω; «Πώπω, μου έκαναν εντύπωση τα ωραία του μάτια, η μεγάλη του μύτη, τα πεταχτά του αυτιά›. Κάτι μας κάνει εντύπωση.

Ν. ΒΕΡΓΗ: Ακούστε να δείτε, εγώ δε μπορώ να χαρακτηρίσω το πώς είναι τα μάτια του ή τα χείλη του, αν είναι ωραία ή άσχημα ή αν έχει μακριά μύτη ή κοντή ή τι άλλο μπορεί να έχει.

Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Μα κάτι μας κάνει εντύπωση κα μάρτυς για να το θυμόμαστε μετά από 15 χρόνια. Κάτι πρέπει να μας κάνει εντύπωση.

Ν. ΒΕΡΓΗ: Πώς να γίνει κ. συνήγορε, αφού μου έχει μείνει και τον θυμάμαι τί να κάνω; Να τον βγάλω απ’ το μυαλό μου;

Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Μα, «έτσι θυμάμαι›; Δηλαδή στη θέση του Τζωρτζάτου μπορεί να ήταν ο Μυλωνάς, ο Παπαδόπουλος, ο Μαργαρίτης, ο Χ, ο Ψ.....

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε συνήγορε αυτά λέει, τί να κάνουμε τώρα....

(Διαλογικές συζητήσεις)

Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, τις προσβολές που υφίσταται η υπεράσπιση, ως πότε θα τις αντιμετωπίζει; Όχι από εσάς, αλλά όταν λέγεται ότι κάνω μάθημα στην μάρτυρα.....

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, οι απ’ έξω της έκαναν μάθημα.... Εσείς θα κάνετε μάθημα στη μάρτυρα; Κύριε Μυλωνά σας έχω για άνθρωπο ιδιαίτερης εφυίας. Μπορούσατε να υποθέσετε τέτοιο πράγμα, ότι εσείς θα κάνατε μάθημα στη μάρτυρα;

Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Όχι, γιατί έχει ειπωθεί και στην αίθουσα ότι κάνω μαθήματα και είναι το τελευταίο που κάνω.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μαθήματα Διοικητικού Δικαίου ή Ποινικού, τί κάνετε; Όχι εδώ όμως.

Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Το είχατε πει εσείς κάποια στιγμή, αλλά σε κάποια στιγμή έντασης, ότι κάνω μαθήματα προς το Δικαστήριο, κάτι που βεβαίως το αρνούμαι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είπαμε τελείωσε αυτό;

Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Βεβαίως, σε κανέναν δεν κάνω μάθημα, ούτε στον μάρτυρα, ούτε σε κανένα άλλον.

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Με συγχωρείτε να είμαι καθισμένος κα μάρτυς γιατί έχω πρόβλημα πραγματικά αλλιώς θα σηκωνόμουν να μη φανώ ότι είμαι αγενής.

Ν. ΒΕΡΓΗ: Εγώ δεν έχω κανένα πρόβλημα, στον κ. Πρόεδρο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το έχει δηλώσει, έχει πρόβλημα με τη μέση του ο άνθρωπος.

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Πείτε μου κα μάρτυς το εξής: λέτε στην προανακριτική σας κατάθεση ότι ήταν φρουρός ο κ. Ζερβογιαννάκης στην πύλη. Εσείς δεν αναφέρεστε καν ότι έφυγε από την πύλη ο κ. Ζερβογιαννάκης. Μπορείτε να μου πείτε αν αντιληφθήκατε εκείνη τη στιγμή ή αργότερα για πόσο χρονικό διάστημα έλειψε από την πύλη;

Ν. ΒΕΡΓΗ: Για πολύ λίγο.

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Πήγε στο WC λέει για τουαλέτα.

Ν. ΒΕΡΓΗ: Ήθελε να πάει τουαλέτα.

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Λέω αν αντιληφθήκατε τη χρονική στιγμή. Πόσο διάστημα πέρασε.

Ν. ΒΕΡΓΗ: Πολύ λίγος χρόνος.

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Συνεπώς να υποθέσω ότι ο κ. Ζερβογιαννάκης είδε όλη τη σκηνή;

Ν. ΒΕΡΓΗ: Ο κ. Ζερβογιαννάκης είδε όλη τη σκηνή, ποια σκηνή; Για ποια σκηνή μιλάτε συγκεκριμένα;

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Θα σας πω αμέσως, γιατί θα υποχρεωθώ βέβαια να επαναλάβω όχι βέβαια ερώτηση αλλά κείμενο, ένα μικρό κομμάτι. Μισό λεπτό, ζητώ συγνώμη.

Λέτε πως αναλάβατε υπηρεσία κλπ. και λέτε επί λέξει για το συγκεκριμένο θέμα τα εξής: «Ο σκοπός πύλης ήταν συνέχεια στην θέση του και εκτελούσε τα καθήκοντα του κανονικά›.

Ν. ΒΕΡΓΗ: Αυτά από αστυνομικής πλευράς, δηλαδή ότι δεν έφευγε, δεν ?

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν με ενδιαφέρει αστυνομικά τι έκανε. Μας ενδιαφέρει αν τη χρονική στιγμή. Παρακάτω σε όλη τη μακροσκελή κατάθεση σας ?

Ν. ΒΕΡΓΗ: Ο φρουρός ήταν συνεχώς ?

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Αφήστε με να ρωτήσω και μετά θα απαντήσετε. Δεν θα σας ταλαιπωρήσω.

Ν. ΒΕΡΓΗ: Ζητάω συγνώμη.

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Λέτε λοιπόν εδώ πέρα ότι ο σκοπός πύλης ήταν συνέχεια στη θέση του και εκτελούσε τα καθήκοντα του. Και παρακάτω στην μακροσκελή – αν θέλετε παρακολουθείστε με για να μη δώσετε λανθασμένη απάντηση – παρακάτω σε όλη τη μακροσκελή σας κατάθεση δεν αναφέρετε τίποτε που να αφορά το διάλειμμα από την πύλη του Ζερβογιαννάκη.

Συνεπώς μένει η εντύπωση στον αναγνώστη της προανακριτικής σας κατάθεσης ότι πράγματι δεν έλειψε ή εσείς δεν αντιληφθήκατε καν αν έφυγε ο Ζερβογιαννάκης. Είναι έτσι;

Ν. ΒΕΡΓΗ: Το επισημαίνω κι εγώ σαν κάποια παράλειψη.

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Κι εδώ μας είπατε εν συνεχεία ότι για πολύ λίγο χρονικό διάστημα. Ο ίδιος λέει προς νερού του, «για τουαλέτα λέει πήγα›.

Ν. ΒΕΡΓΗ: Κύριε συνήγορε, επισημαίνεται ως παράλειψη, έτσι; Όχι ότι δεν πήγε στην τουαλέτα.

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν σας κατακρίνει κανείς επειδή πήγε ο άνθρωπος τουαλέτα. Να συντομεύουμε το χρόνο. Με βάση αυτό εγώ λέω: ότι κ. Ζερβογιαννάκης, ο οποίος κατέθεσε πράγματι χθες και προανακριτικά και ο οποίος δεν θυμάται τον από μένα υπερασπιζόμενο κ. Τζωρτζάτο, λέει κι αυτός αυτό που σας ρώτησε ο κ. Παπαδάκης περί του ύψους.

Είπατε λοιπόν προηγουμένως ότι «ξέρετε κάτι κ. Πρόεδρε, κ. Δικασταί, τα μαλλιά αλλάζουν το καλοκαίρι, παίρνουν μια άλλη χροιά λόγω καλοκαιριού.

Ν. ΒΕΡΓΗ: Λόγω ζέστης, λόγω ήλιου.

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Επίσης αναρωτηθήκατε και είπατε «ξέρετε κάτι κύριε, μετά από 4 χρόνια θα με γνωρίσετε; Όχι.›. Ρωτώ λοιπόν εγώ: στην Ασφάλεια ?

Ν. ΒΕΡΓΗ: Συγνώμη, τι είπα;

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Με απορία διατυπώσατε το εξής: όπως αλλάζουν τα μαλλιά το καλοκαίρι, είπατε στον κ. Παπαδάκη προηγουμένως απαντώντας σε κάποια σχετική ερώτηση «μετά από 4 χρόνια από σήμερα εσείς θα θυμάστε;› και κάνατε ένα διάλογο περί μνήμης.

Ν. ΒΕΡΓΗ: Αν με δει λέω δεν θα θυμάται όπως είμαι; Θα με θυμάται. Νομίζω πως θα με θυμάται.

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Θα σας θυμάται. Εγώ ρωτώ το εξής: δέχεστε ότι αλλάζουν οι άνθρωποι ή δεν δέχεστε; Τα μαλλιά ότι αλλάζουν το καλοκαίρι.

Ν. ΒΕΡΓΗ: Εδώ βάφουμε τα μαλλιά μας, κόβουμε τα μαλλιά μας.

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: ¶ρα αλλάζουν δηλαδή. Συμφωνείτε δηλαδή;

Ν. ΒΕΡΓΗ: Αυτό που δεν αλλάζει στον άνθρωπο είναι τα χαρακτηριστικά του.

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Για μένα το ύψος δεν αλλάζει, αλλά επειδή έχετε ερωτηθεί πολλές φορές δεν θα σας κουράσω.

Ν. ΒΕΡΓΗ: Όχι, η φάτσα του, αυτό εννοώ, η όψη του. Δεν αλλάζει. ¶ντε να παχύνει.

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Αφήστε να σας ρωτήσω. Κα μάρτυς, θα είμαι σύντομος σας είπα και συγκεκριμένος. Καταθέτετε το 1988 με όλες αυτές τις ελλείψεις περί περιγραφής - μη τα επαναλαμβάνω, ειπώθηκαν πολλές φορές αυτά - και μετά από 14 χρόνια σας επιδεικνύουν φωτογραφία του Τζωρτζάτου. Είναι έτσι ή δεν είναι;

Ν. ΒΕΡΓΗ: Έτσι είναι.

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Ή, σας έφεραν σε αντιπαράσταση; Φωτογραφία.

Ν. ΒΕΡΓΗ: Όχι, φωτογραφία.

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Και λέτε αυτός είναι. Σύμφωνοι; Εσείς τι λέτε; Ανεξάρτητα από τη φωτογραφία που πήρα και την είδατε προηγουμένως, που ενδεχομένως να είναι πισώχρονη, ενδεχομένως να μην είναι και δεν ξέρω τι άλλο, ο Τζωρτζάτος πριν από 14 χρόνια από το 2002 λέτε ήταν ο ίδιος ακριβώς, αυτό;

Ν. ΒΕΡΓΗ: Εννοείτε αν ήταν ο ίδιος όπως είναι σήμερα.

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι, βέβαια. Και δεν τον είδατε ολόσωμο, ούτε δια ζώσης. Φωτογραφία είδατε. Για πείτε μου. Πως δηλαδή καταλήξατε ότι αυτός είναι εκείνος;

Ν. ΒΕΡΓΗ: Να επισημάνω κι αυτό το σημείο. Σε μια φωτογραφία ήταν ολόσωμος στον κ. Ζερβομπεάκο που τον είδα.

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Το πρόσωπο σας είχε κάνει εντύπωση όμως, όχι το ολόσωμο, στο σώμα κάνετε λάθος.

Ν. ΒΕΡΓΗ: Όχι, επισημαίνω επειδή λέτε ότι δεν τον είδα ολόσωμο. Τον είδα και ολόσωμο στη φωτογραφία.

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι κα μάρτυς. Εγώ λέω το εξής: πριν από 14 χρόνια λέτε ήταν ακριβώς ο ίδιος όπως εμφανιζόταν στη φωτογραφία; Δεν θα σας πω εγώ αν άλλαξε ή όχι. Εσείς θα μου πείτε.

Ν. ΒΕΡΓΗ: Θα σας πω εγώ τι αλλαγή υπάρχει. Δυο λεπτά. Με ρωτάτε να απαντήσω. Μπορώ να απαντήσω;

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Βεβαίως. Γι’ αυτό σας ρώτησα.

Ν. ΒΕΡΓΗ: Η μόνη αλλαγή η οποία υπάρχει είναι ότι ο άνθρωπος είναι πιο εύσωμος σήμερα, έχει πάρει κάποια κιλά. Δεν έχω επισημάνει άλλη αλλαγή. Καμία.

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Κα μάρτυς, λέτε το εξής στην προανακριτική σας κατάθεση: ότι αυτός ο ψευτο-κρατούμενος ο οποίος εν πάση περιπτώσει θεωρείτε ότι είναι ο Τζωρτζάτος μπήκε μέσα, σας έβαλε το αυτόματο -ερωτηθήκατε γι’ αυτό - και απ’ ότι φαίνεται από τη διήγηση σας, την τότε πραγματικά νωπή διήγηση, δεν σας απασχόλησε τόσο πολύ όσο ο άλλος ο ψευτο – αστυφύλακας.

Στη συνέχεια λέτε κάτι άλλο που μου έκανε εντύπωση. Ότι ο ψευτο-αστυφύλακας σας έβαλε σ’ έναν καναπέ, σας είπε κάποια άσχημα λόγια, δεν θέλω να τα επαναλάβω και εν συνεχεία σας πατούσε στην κοιλιά. Ερωτώ λοιπόν. Προσέξτε τι ακριβώς λέτε και μου έκανε εντύπωση αυτό και γι’ αυτό θέλω να σας ρωτήσω. Είναι η δεύτερη και θα ρωτήσω μόνο μια ερώτηση ακόμα.

Ν. ΒΕΡΓΗ: Ό,τι θέλετε ρωτήστε.

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ απλώς θα σας υπενθυμίσω την αρχική σας έκφραση. Λέτε εδώ ότι «αυτός, ο ψευτο-αστυφύλακας, συνέχισε να με πατάει και να πηδάει επάνω μου ενώ με είχε ξαπλώσει πάνω στον καναπέ›. Ξέρετε τι σημαίνει αυτό. Είστε αστυνομικός. Ξαπλώνω κάποιον στον καναπέ και τον πατάω σαν τα σταφύλια.

Ν. ΒΕΡΓΗ: Πως δεν ξέρω κ. συνήγορε;

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Για πείτε μου λοιπόν. Αυτό που λέτε εσείς συνέβη πράγματι ή δεν συνέβη; Γιατί η ιατροδικαστική έκθεση δεν αναφέρει κάτι τέτοιο. Το είπατε στον ιατροδικαστή; Να του πείτε «κύριε εδώ πέρα έχω τεράστιες σωματικές βλάβες›.

Ν. ΒΕΡΓΗ: Για το χθες; Για τότε μιλάτε;

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Πότε; Για σήμερα; Τότε.

Ν. ΒΕΡΓΗ: Μπορείτε αν θέλετε να ανατρέξετε και να βρείτε τις γνωματεύσεις των γιατρών στο «401›.

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Κα μάρτυς, εγώ βλέπω την ιατροδικαστική έκθεση που υπάρχει μέσα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έγινε αυτό το πράγμα ή δεν έγινε; Αυτό σας ρωτάει.

Ν. ΒΕΡΓΗ: Έγινε κ. Πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έγινε. Τελείωσε, πάει.

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, τότε να μας πει γιατί δεν το ανέφερε στον ιατροδικαστή να κάνει έκθεση ο ιατροδικαστής.

Ν. ΒΕΡΓΗ: Και το ανέφερα κ. Πρόεδρε και με εξέτασε γιατρός του νοσοκομείου και διαπίστωσε ότι είχα ?

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Υπάρχει τέτοιο έγγραφο μέσα κ. Πρόεδρε; Νομίζω όχι.

Ν. ΒΕΡΓΗ: Να το αναζητήσετε.

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι να το αναζητήσω. Αυτό είναι αναζήτηση της Εισαγγελικής Αρχής αν θέλετε, αφού είστε και προανακριτής.

Ν. ΒΕΡΓΗ: Έγινε και εγγραφή, έγιναν τα πάντα.

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Μου έκανε εντύπωση και σας ερωτώ. Και πάλι αν θέλετε απαντήστε μου.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να σας πω κάτι. Αν δεν καθόταν ή καθόταν λίγο πιο μαλακά η ληστεία θα είχε γίνει ή δεν θα είχε γίνει; Για να ξέρω κι εγώ δηλαδή.

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Είναι δυνατόν να προαχθεί η ληστεία ή όχι από το Δικαστήριο σας, να προαχθεί στις επιβαρυντικές; Ναι ή όχι;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιο;

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Η ληστεία.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι να προαχθεί;

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Να προαχθεί. Αν υπάρχει σκληρότης;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εδώ;

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι. Τι λέτε;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από το Δικαστήριο; Εσείς τι λέτε; Μπορεί;

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ δεν ξέρω.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι βέβαια.

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Υπάρχει και διχοστασία.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μόνο το βούλευμα μπορεί να προσθέσει. Εδώ το Δικαστήριο ?

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν θα προστεθεί.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πρώτα απ’ όλα είναι η σύμβαση της Ρώμης που δεν το επιτρέπει τώρα πια. Ότι και να πούμε.

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ συντάσσομαι με την δική σας άποψη εδώ και έχω συνταχθεί παλαιόθεν. Παρ’ ότι σας λέω το αντιμετώπισα διαφορετικά αλλού.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶στε τους να λένε.

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ λοιπόν λέω το εξής: είναι δυνατόν αυτού του είδους η συμπεριφορά να μετρήσει ?.

Ν. ΒΕΡΓΗ: Κύριε Πρόεδρε, θερμή παράκληση. Κύριε Πρόεδρε, σας παρακαλώ πάρα πολύ, θερμή παράκληση. Λόγω του ότι βλέπω ότι ο κ. συνήγορος αμφισβητεί τα όσα λέω όσον αφορά τη βιαιότητα, δηλαδή αυτή την άσκηση ψυχολογικής και σωματικής βίας που υπέστη εγώ τότε, μπορεί να ρωτήσει και τον κ. Καλογερά αν θέλει, τον τότε Αρχηγό, σε τι κατάσταση με βρήκε όταν ήρθε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, εγώ δεν ρωτάω τον κ. Καλογερά. Ο κ. συνήγορος δεν ήταν εκεί και ρωτάει εσάς.

Ν. ΒΕΡΓΗ: Μπορεί να ρωτήσει ο ίδιος τους κυρίους κατηγορουμένους να το αμφισβητήσουν αυτό και να πουν ότι δεν είχα υποστεί καμία ψυχολογική και σωματική βία.

Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Ευθέως το αμφισβητώ.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λέει ότι μια γυναίκα τη χτυπάνε μόνο με τριαντάφυλλα και όχι με τα χέρια.

Ν. ΒΕΡΓΗ: Κύριε Κουφοντίνα, ήσασταν παρών;

Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Ναι.

Ν. ΒΕΡΓΗ: Κύριε Κουφοντίνα ήσασταν παρών;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλώ πάρα πολύ, αντιδικονομικό είναι αυτό που κάνετε να ρωτάτε. Δεν επιτρέπεται να τον ρωτάτε, αλλά κι εσείς κακώς κάνετε και πετάγεστε.

Ν. ΒΕΡΓΗ: Αφού ήταν παρών. Μπορεί να μην τον είχα γνωρίσει.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κα μάρτυς, δεν θα πείτε ούτε μπορεί ούτε δεν μπορεί. Εσείς ότι είπατε αυτά κρατάμε και θα τα αξιολογήσουμε.

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Να ολοκληρώσω κ. Πρόεδρε;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έλπιζα ότι θα έχετε ολοκληρώσει όλοι σας. Αλλά βλέπω 2 ώρες σήμερα ρωτάτε τα ίδια και τα ίδια και δεν προστέθηκε ούτε αφαιρέθηκε τίποτα από αυτά που ρωτήσατε χθες και μας είπε χθες. Αυτή εδώ έχει κολλήσει εκεί πέρα, ότι ήταν αυτοί. Τι να κάνω; Ξεκόλλησε;

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, να ρωτήσω γιατί αναγκαστικά θα κάνω κι άλλη ερώτηση, αλλά εν πάση περιπτώσει έπρεπε να τελειώσω εδώ. Αν υποθέσω ότι ο κ. Ζερβογιαννάκης ήταν παρών σ’ αυτή τη σκηνή λέει τα εξής και να μας πει επειδή καταθέτει ο κ. Ζερβογιαννάκης και εχθές κατέθεσε, ότι: «το άτομο που είχε έρθει με τον αστυφύλακα σαν κρατούμενος μπήκε αριστερά στον διάδρομο κατ’ ευθείαν στα γραφεία του Τμήματος Ασφαλείας και σε δευτερόλεπτα τον είδα να ξαναβγαίνει φέρνοντας σπρώχνοντας με την απειλή του όπλου που κρατούσε τον συνάδελφο μου Σβωλίμη Βασίλειο›.

Και λέει παρακάτω: «την ίδια στιγμή που το άτομο αυτό πήγε να φέρει τον Σβωλίμη, δυο άλλοι νεαροί μπήκαν στο γραφείο του Αξιωματικού Υπηρεσίας όπου βρισκόταν η Αρχιφύλακας Βεργή›. Ερωτώ και πείτε μου ποιος από τους δυο σας είπε τα ακριβή πράγματα. Εσείς ή ο κ. Ζερβογιαννάκης; Να επαναλάβω κ. Πρόεδρε;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο καθένας λέει για τον εαυτό του. Εσείς πιστεύετε ότι είπατε τα ακριβή. Τώρα ψάξτε το.

Ν. ΒΕΡΓΗ: Εγώ κ. συνήγορε μπορώ να εκτιμώ τα όσα βλέπω και να μιλάω μόνο για τον εαυτό μου. Δεν μπορώ να μιλάω για κανέναν άλλο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα τα βάλουμε κάτω και θα τα παραβάλουμε και θα τα αξιολογήσουμε. Η μάρτυς αυτά λέει, τι να την κάνουμε τώρα; Δεν σας είπα; Δεν επέμενα εγώ; Είδατε χθες πόσο την επέμενα αυτή τη μάρτυρα; Μου βγήκε η ψυχή.

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Να σχολιάσουμε, δεν έχουμε πρόβλημα. Εγώ δεν πρέπει να το πω αυτό να το σχολιάσω μετά;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να το σχολιάσετε βέβαια. Αλλά όχι τώρα.

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Η τελευταία ερώτηση και τελειώνω εγώ κ. Πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η τελευταία – τελευταία; Γιατί η τελευταία έχει λεχθεί καμιά 20αριά φορές.

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Να μας πει η κα μάρτυς πως την έδεσαν. Τους άλλους τους έδεσαν λέει με τα χέρια πίσω.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπε με τα χέρια μπροστά με σύρμα. Το ρώτησαν.

Ν. ΒΕΡΓΗ: Έκαναν μια εξαίρεση σε μένα, το είπα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι τα ίδια γιατί ήδη έχουμε φωτιστεί που λένε.