ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Της Οργάνωσης δεν είναι για τους εγκληματολόγους έτσι, δεν λέω ονόματα, γενικά της Οργάνωσης, δεν είναι αντικείμενο έτσι πολύ για μελέτη;
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Όχι κύριε Πρόεδρε. Όχι αν θέλετε την δική μου την γνώμη, όχι. Δεν είναι αντικείμενο εγκληματολογικής έρευνας. Είναι αντικείμενο πολιτικής, ιστορικής, και ότι άλλο θέλετε. Αλλά όχι εγκληματολογικής.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Της πολιτικής επιστήμης λοιπόν; Ωραία.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να συνεχίσω λοιπόν να σας πω, ναι δεν θεωρώ ότι είναι εγκληματολογική περίπτωση αυτή που έχετε. Μπορεί να δικάζετε, σας το έχω ξαναπεί, εγκλήματα, δεν θεωρώ ότι δικάζετε εγκληματίες, και δεν θεωρώ ότι είναι αντικείμενο της εγκληματολογικής επιστήμης οι κατηγορούμενοι.
Να πω όμως ότι από τους μάρτυρες που παρέλασαν εδώ, υπάρχουν ανεπιτήδευτοι μάρτυρες, οι οποίοι πραγματικά καταθέτουν αυτό που θυμούνται, δεν έχει σημασία αν πέφτουν ή δεν πέφτουν σε αντιφάσεις, νομίζω ότι αυτό είναι το τελευταίο. Ένας ανεπιτήδευτος μάρτυρας πέφτει σε αντιφάσεις. Δεν έχει σημασία αν αναγνωρίζουν, ή δεν αναγνωρίζουν. Υπάρχουν μάρτυρες που αναγνώρισαν, που ήρθαν εδώ και αναγνώρισαν. Και στους οποίους εγώ προσωπικά δεν είπα τίποτα, γιατί ήταν ειλικρινείς, ήταν σαφές ότι ήταν ειλικρινείς. Είτε έπεσαν, είτε δεν έπεσαν σε αντιφάσεις, δεν θεώρησα ότι υπήρχε λόγος να αμφισβητήσω την κατάθεσή τους, γιατί ήταν ανεπιτήδευτοι και ήταν ειλικρινείς.
Υπάρχουν μάρτυρες, οι οποίοι είναι αφελώς βέβαιοι, για πράγματα τα οποία, ούτε τα έχουν ζήσει, ούτε ποτέ τα έχουν δει. Και αυτές τις περιπτώσεις τις επισημάνατε και τις επισημάναμε και αυτές είναι αντικείμενο της εγκληματολογικής επιστήμης και της ψυχιατρικής.
Και υπάρχουν μάρτυρες, οι οποίοι είναι, προσεκτικά και επιμελώς επιτηδευμένοι, προετοιμασμένοι, για να έρθουν να καταθέσουν αυτά που σας καταθέτουν. Αυτοί οι μάρτυρες, αυτή η τελευταία κατηγορία, είναι μάρτυρες οι οποίοι έρχονται με εξαιρετικές βεβαιότητες, οι οποίοι παράγουν σε επίπεδο κατάθεσής τους εξαιρετική αξιοπιστία, οι οποίοι έχουν μελετήσει επιμελώς την προηγούμενη κατάθεσή τους και είτε την αναπαράγουν καταλεπτώς μέχρι κεραίας, είτε και όπου χρειάζεται να την προσαρμόσουν, στις ανάγκες της κατηγορίας του κατηγορητηρίου έχουν έτοιμες τις απαντήσεις και θα πρέπει να σας προβληματίσει αυτό, έτοιμες τις απαντήσεις της αλλαγής της κατάθεσής τους. Και οι οποίοι πολύ συχνά μάλιστα, σας παράγουν και νομικά επιχειρήματα και νομικούς ισχυρισμούς, για να στερεώσουν ακόμα καλύτερα αυτά που καταθέτουν.
Σε κανένα μέρος του κόσμου νομίζω δεν είναι δυνατό, να υπάρχει ένα είδος ανθρώπων, σαν αυτό που παρελαύνει εδώ μέσα και το οποίο κυρίως αποτελούν οι αστυνομικοί μάρτυρες που παρελαύνουν εδώ μέσα και όχι μόνο εδώ, πρόσφατα εδώ και κάποια χρόνια, συμβαίνει σε πολλές αίθουσες δικαστικές, να θυμούνται με τέτοια, τέτοια πληρότητα, τέτοια ακρίβεια, γεγονότα που έχουν συμβεί προ 2, 3, 4 και 15 χρόνων.
Εάν υπάρχει ένα τέτοιο είδος και εάν εμείς διαθέτουμε τόσα πολλά παραδείγματα αυτού του είδους, νομίζω ότι η ελληνική περίπτωση θα πρέπει να αποτελέσει, αντικείμενο μελέτης, όχι πλέον της εγκληματολογικής επιστήμης, αλλά της βιογενετικής και θα πρέπει να καλέσουμε ένα συνέδριο ειδικών της βιογενετικής απ’ όλο τον κόσμο να έρθει και να μας πει, γιατί είμαστε τόσο ανώτερο είδος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ελάτε κύριε Παπαγιάννη.
Θ.ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Δεν θα ασχοληθώ με το θέμα των αναγνωρίσεων, γιατί δεν αφορούν τον πελάτη μου. Δεν έχει εξάλλου αναγνωριστεί, έχει «αναγνωρίσει› μόνος του τον εαυτό του, ότι ήταν μέσα στη συγκεκριμένη ενέργεια. Αυτό που θα ήθελα να επισημάνω και να αξιολογήσω την κατάθεση της μάρτυρος σε κάποια σημεία, με αφορά καθόσον έχει σχέση με κάποιες καταθέσεις, με κάποια πράγματα που είπε και τα οποία δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα και θα αξιολογήσω κάπως την κατάθεσή της, σχετικά με τη θέση που παίρνει σήμερα, σε σύγκριση βέβαια με τη θέση που είχε πάρει τότε που έδωσε για πρώτη φορά κατάθεση.
Επισημαίνω το γεγονός ότι, η πρώτη κατάθεσή της φαίνεται πολύ πιο φυσιολογική, λέει κάποια πράγματα τα οποία πράγματι τα πιστεύει, δεν είναι επιτηδευμένα και αναφέρει συγκεκριμένα ότι, παρακαλούσε όπως κάθε εχέφρων άνθρωπος, να μη την σκοτώσουν ούτε αυτή, επειδή έχει έναν αδερφό, και να μην σκοτώσουν και τους συναδέλφους. Πολύ φυσιολογικό.
Έρχεται εδώ και καταθέτει ενώπιόν σας τι; Ότι παρακαλούσε μόνο για τους συναδέλφους της, όχι για την ίδια και ότι εν πάση περιπτώσει μίλησε και απαξιωτικά για τον εαυτό της, μιλώντας για το τομάρι της, ενώ οι άλλοι συνάδελφοί της είχαν παιδιά και είχαν οικογένειες και έπρεπε κατά κάποιο τρόπο να τους χαρίσουν την ζωή.
Είναι μια στάση, η οποία δείχνει έντονα την προσπάθεια ηρωοποίησης του εαυτού της. Από την οποία προσπάθεια ηρωοποίησης του εαυτού της, δεν ξέφυγε και ο εκλεκτός συνάδελφος της άλλης πλευράς, ο οποίος συστηματικά, αγνοήθηκε αν και είναι ο μόνος, ο οποίος έχει επιτελέσει ηθικά το καθήκον του εις το έπακρον, παίρνοντας μια νεαρή αστυνομικό, προστατεύοντάς την, πηγαίνοντάς την να υπηρετήσει στην Ασφάλεια και εν συνεχεία δεν ξέρω εάν εκεί ανελίχθηκε η κα μάρτυρας και πήγε στη ΚΥΠ και εν πάση περιπτώσει αυτή τη στιγμή εγώ δέχθηκα και μια επίθεση από την άλλη συνάδελφο, ότι εγώ, μίλησε ίσως απαξιωτικά για όλα αυτά.
Μακάρι και ο άνθρωπος ο οποίος έχει δεχτεί 15-20 εγχειρήσεις για να αποκαταστήσει την υγεία του, να έχει αυτή τη μεταχείριση. Αλλά όμως η θλίψη της συναδέλφου η οποία ούτε λίγο ούτε πολύ σας ζήτησε να προστατεύσετε τη μάρτυρα, νομίζω ότι προέρχεται από μία διαστρεβλωμένη ίσως αντίληψη των πραγμάτων. Εγώ δεν είπα ότι σαν αστυνομικός δεν έπρεπε να προστατευθεί. Έπρεπε και έπρεπε να έχει μία ευνοϊκότερη μεταχείριση, εξάλλου είναι γνωστό ότι η αστυνομία συστηματικά κάποιους ανθρώπους οι οποίοι είναι αναξιοπαθούντες, οι οποίοι έχουν μία αναπηρία και δεν μπορούν να βγουν ακόμα στη σύνταξη τους προσέχει πολύ καλά. Δεν το έκανε όμως για κάποιους άλλους.
Πέρα από αυτά κ. Πρόεδρε, θα ήθελα να επισημάνω το γεγονός ότι διαχέεται, διαπνέεται όλη η πρώτη κατάθεση της μάρτυρος, από μία δυσπιστία. Λέει ότι «μου έκανε εντύπωση αυτό, μου έκανε εντύπωση ότι δεν υπήρχαν πινακίδες στην πόρτα, εκεί που ήταν τα δικόγραφα, αλλά αυτός που είχε ανέβει επάνω το ήξερε, μου έκανε εντύπωση ότι γνώριζαν ότι είμαι ένα μήνα στο Αστυνομικό Τμήμα, μου έκανε εντύπωση ότι γνώριζαν ότι έμενα κοντά›. Αυτά, τηρεί σιγή ενώπιον του Δικαστηρίου σας, δεν λέει τίποτα γι αυτά, λέγει όμως ότι την κατεπάτησαν, ότι της φέρθηκαν πάρα πολύ άσχημα χωρίς να παραβλέπω το γεγονός ότι έχει τραυματιστεί, αλλά έκανε κατά το κοινώς λεγόμενο κ. Πρόεδρε εδώ, «την τρίχα τριχιά›, χωρίς να θέλω να πω ότι ο τραυματισμός δεν ήταν σοβαρός.
Όμως, η ενόχληση της απέναντι πλευράς, γιατί εγώ θεωρώ ότι πρέπει τα πράγματα να τα αφήνουμε να τα αξιολογείτε εσείς που έχετε και το βάρος της κρίσεως και όχι βέβαια εμείς, εμείς μία μικρή βοήθεια σας προσφέρουμε για να δείτε τί γίνεται. Νομίζω όμως ότι η απέναντι πλευρά θορυβήθηκε ίσως υπερβολικά, από το γεγονός ότι εγώ αναφέρθηκα σ’ αυτή τη μεταχείριση της μάρτυρος και λέω μήπως αυτό το λαϊκό, θα μου επιτρέψετε, γνωμικό ή τη λαϊκή παροιμία, μήπως εδώ εφαρμόζεται αυτό που λέγεται ότι «ο έχων τη μύγα μυγιάζεται›;
Θα ήθελα να προσθέσω κάτι: Η μάρτυρας έρχεται εδώ και λέει τέσσερις φορές χθες και μία τουλάχιστον σήμερα, ότι προστάτευσε τα όπλα, ότι δεν πήραν τουλάχιστον τα όπλα, εμφαντικά και πανηγυρικά εχθές λέει ότι «δεν μου πήραν τα όπλα, ό,τι έκανα το έκανα για τα όπλα›. Η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική σχετικά με το σημείο της κατάθεσής της αυτό. Θέλησε και πάλι, ίσως για να το αξιοποιήσει προσωπικά, προς ίδιον όφελος, στην καριέρα της ενδεχομένως, να πει ότι ήταν μια ηρωίδα η οποία προστάτευσε τα όπλα.
Η πραγματικότητα είναι η εξής: Αναφέρεται στην απολογία του εντολέα μου: «Δέχτηκα έντονη κριτική γιατί δεν είδα μία πόρτα στην οποία υπήρχαν μέσα τα όπλα›. Η πραγματικότητα είναι λοιπόν ότι δεν προστάτευσε τα όπλα η μάρτυρας, αλλά ο Τσελέντης, ο εντολέας μου, βλέποντας πού είναι τα όπλα και ξέροντας ότι έχουν πάρει δύο, τρία, τέσσερα όπλα, αρκέστηκε και τους είπε ότι «δεν υπάρχουν άλλα όπλα, προχωρήστε να φύγουμε και φύγαμε›.
Πέρα από αυτό κ. Πρόεδρε, σχετικά με τα όπλα, δεν κατέθεσε κανένας, ούτε η ίδια η μάρτυρας, δεν κατέθεσε ότι υπήρχε κάποιος τρόπος να μεταφέρουν 160 όπλα. Δεν πήγαν να πάρουν 160 κ. Πρόεδρε, γιατί έστω και πιστόλια να ήταν, είτε πλακέ είτε με μύλο, θα έπρεπε ο καθένας από τους 6 να κουβαλάει γύρω στα 30 πιστόλια. Δεν υπήρχε ούτε η κατάλληλη προετοιμασία ούτε η κατάλληλη υποδομή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ελάτε κ. Κουφοντίνα. Δεν είπαν βέβαια τίποτε για εσάς εδώ, ούτε ήσαστε εκεί. Ήσαστε εκεί;
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Είπαν για την Οργάνωση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η Οργάνωση δεν είναι κατηγορουμένη. Αλλά εσείς έχετε αναλάβει λέτε όσες ευθύνες ήθελε αποδώσει το Δικαστήριο. Τέλος πάντων, θα δούμε κι εμείς τί θα κάνουμε, αλλά πείτε τί έχετε να πείτε.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Θα ξεκινήσω από τον πρώτο μάρτυρα, τον κ. Ζερβογιαννάκη ο οποίος δέχθηκε μάλιστα μια βάναυση προσβολή της προσωπικότητάς του, της αξιοπρέπειάς του από τον κ. Λάμπρου σε μια υβριστική και εξευτελιστική επίθεση.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πιο μεγάλη από τη δική σας κ. κατηγορούμενε;
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Δεν θέλω να τον υπερασπίσω, θα αναφέρω πραγματικά περιστατικά.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, απευθύνεται στον Εισαγγελέα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να απευθύνεστε με μεγαλύτερο σεβασμό στον κ. Εισαγγελέα, σας το υπενθυμίζω, με μεγαλύτερο σεβασμό στον κ. Εισαγγελέα, κάνει και αυτός το καθήκον του. Έτσι νόμιζε ότι έπρεπε να πει κτλ. Εσείς τον θεωρείτε λοιπόν αξιόπιστο. Πού ξέρετε ότι είναι αξιόπιστος αφού δεν ήσαστε εκεί;
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Ο σεβασμός στην προσωπικότητα του μάρτυρα δεν αφορά τον κ. Εισαγγελέα; Απέδειξε ότι δεν μετράει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πού ξέρετε αν ο μάρτυρας είναι αξιόπιστος αφού δεν ήσαστε εκεί;
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Διάβασα στην προκήρυξη?..
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί να την κάνω εγώ την προκήρυξη. Μιλάμε για την αξιοπιστία του μάρτυρα. Σας ρωτώ πού ξέρετε, αφού δεν ήσαστε εκεί, λέτε, ή ήσαστε μήπως; Αν θέλετε λέτε. Μόνο για τον εαυτό σας, δε ρωτώ εγώ για τους άλλους ποτέ.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Ξεκινώ πρώτα από τον κ. Ζερβογιαννάκη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δε με νοιάζει εμένα τί κάνει ο Ζερβογιαννάκης. Εμένα με νοιάζει, πείτε μου αν ήσαστε εκεί και αν ξέρετε ή όχι αν λέει αλήθεια αυτός ο άνθρωπος. Λέει; Τα είπαν οι συνήγοροι. Όχι να κάνουμε όλοι σχολιασμό του μάρτυρα, λάθος είναι αυτό, δεν έχει δικαίωμα.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Δε θα μιλήσω κι εγώ; Μίλησαν όλοι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να εξετάζουμε και κανένα μάρτυρα, δεν είπαμε; Κάτι έχουμε πει εδώ, να μ’ ακούτε κι εμένα.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Ο Ζερβογιαννάκης είδε δυο ανθρώπους, έναν αστυνομικό να μεταφέρει έναν κρατούμενο. Κατά τον κ. Λάμπρου τί έπρεπε να κάνει; Να τον πυροβολήσει; Τον πλησίασε ο αστυνομικός τον κρατούμενο και την ίδια στιγμή?.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πώς γνωρίζετε αυτά που λέτε;
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Από την κατάθεση του κ. Ζερβογιαννάκη και από ό,τι διάβασα στην προκήρυξη και τις εφημερίδες. Λοιπόν, την ίδια στιγμή μπαίνουν άλλοι τέσσερις. Ταυτόχρονα όταν βλέπει το όπλο του αστυνομικού και του κρατούμενου τα όπλα, βλέπει επίσης άλλους τέσσερις. Τί έπρεπε να κάνει κατά τον κ. Λάμπρου;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, ούτε τον ξέρω ούτε με ξέρει. Είναι κατηγορούμενος, σέβομαι τη θέση του. Να σεβαστεί και αυτός τη δική μου.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Βλέποντας ταυτόχρονα έξι όπλα να τον σημαδεύουν, παρ’ όλα αυτά προσπάθησε να τραβήξει όπλο απ’ ότι λέει η προκήρυξη. Ακινητοποιήθηκε γρήγορα. Τώρα γιατί έγινε αυτό, γιατί εμφανίστηκαν ταυτόχρονα έξι άνθρωποι; Ήταν μέσα στον σχεδιασμό και μέσα στη λογική της χρησιμοποίησης της ελάχιστης βίας. Πραγματικά ένας φρουρός δε μπορούσε να κάνει τίποτε απέναντι σε έξι ένοπλους και έχοντας το στοιχείο του αιφνιδιασμού σε βάρος του.
Η ίδια λογική που διέπνεε τις ενέργειες της Οργάνωσης ήταν αυτή που καθόρισε και τη στάση της μέσα στο Τμήμα. Ουδέποτε ασκήθηκε βία στην Αρχιφύλακα. Αυτό βεβαιώνεται και από τις καταθέσεις των άλλων αστυνομικών και από τα δημοσιεύματα του Τύπου της ίδιας ημέρας και από φωτογραφίες που τραβήχτηκαν δικές της εκείνη την ημέρα.
Τελειώνοντας θα πω κάτι που ανέφερε ο κ. Πανταζής που ήταν και Γραμματέας του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης, είπε χαρακτηριστικά αν θυμάμαι τη φράση του, ότι «με την επίθεση αυτή καταρρακώθηκε το κύρος του κράτους›. Έχω την εντύπωση ότι αυτός ήταν και ο σκοπός της ενέργειας, να χτυπηθεί η εικόνα της ανίκητης αστυνομίας, του ανίκητου κράτους και αυτό επετεύχθη χωρίς να ανοίξει μύτη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επομένως ποιον λέτε κ. Εισαγγελεύ να καλέσουμε; Μου είπατε τον κ. Τσαπουρνή Γεώργιο.
(διαλογικές συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η κα Λούτα Ζωή του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, μη μπαίνουμε σε καινούργια υπόθεση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι άλλη υπόθεση, Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Δεν την έχουμε αρχίσει αυτή την υπόθεση.
Επομένως AMERICAN EXPRESS, Τσαπουρνής Γεώργιος. Συνεχίζουμε, οι μάρτυρες οι υπόλοιποι θα έρθουν αύριο.
(διαλογικές συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είστε ο κ. Τσαπουρνής Γεώργιος. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
Γ. ΤΣΑΠΟΥΡΝΗΣ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς πού δουλεύατε εκείνη την εποχή;
Γ. ΤΣΑΠΟΥΡΝΗΣ: Στην τράπεζα, φύλακας ήμουν, τη συγκεκριμένη ημέρα δεν δούλευα εγώ. ;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήσαστε απ΄έξω, κάτω στην πόρτα;
Γ. ΤΣΑΠΟΥΡΝΗΣ: Όχι, δεν δούλευα εκείνη την ημέρα. Εγώ δούλευα μόνο Δευτέρα-Παρασκευή. Αυτό έγινε Σαββατοκύριακο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Περνούσατε απ’ έξω;
Γ. ΤΣΑΠΟΥΡΝΗΣ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αλλά;
Γ. ΤΣΑΠΟΥΡΝΗΣ: Τίποτε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τότε τί ξέρετε;
Γ. ΤΣΑΠΟΥΡΝΗΣ: Εγώ τίποτα, και απόρησα πώς με κάλεσαν για μάρτυρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μήπως είδατε καμία ύποπτη κίνηση, ζευγάρι να βγάζει φωτογραφίες κάποια προηγούμενη ημέρα κτλ.;
Γ. ΤΣΑΠΟΥΡΝΗΣ: Τη Δευτέρα που πήγα για δουλειά μας είπε ο Διευθυντής «προσέξτε μήπως δείτε κανέναν ύποπτο απέναντι›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μετά τη ρουκέτα;
Γ. ΤΣΑΠΟΥΡΝΗΣ: Ναι, μετά τη ρουκέτα. Απλώς είδα εγώ ένα ζευγάρι και έδωσα κάποια στοιχεία τυπικά και στην αστυνομία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Την προηγούμενη ή την επόμενη μέρα; Μετά την έκρηξη;
Γ. ΤΣΑΠΟΥΡΝΗΣ: Ναι, μετά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχουμε την κατάθεση; Κύριε Πρόεδρε, έχετε την καλοσύνη να κάνετε την εξέταση του μάρτυρα.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εσείς εκτελούσατε κάποια χρέη πριν γίνει το περιστατικό, φύλαξης εκεί στην AMERICAN EXPRESS; Είτε δυο μέρες πριν, είτε οκτώ μέρες πριν, αντιλήφθητε τίποτα ή σας είπε κάποιος της τράπεζας άνθρωπος, Υποδιευθυντής για κάποιο ζευγάρι που ήταν απέναντι και φωτογράφιζε;
Εκείνο το περιστατικό να μας πείτε που ελέχθη εδώ ότι είναι προηγούμενων ημερών, όχι επόμενων από το περιστατικό. Έτσι έχετε πει κι εσείς σας πληροφορώ. Έχετε δώσει μία κατάθεση 28 Ιανουαρίου και λέτε ότι «17/1 και περί ώρα 14:30, με ειδοποίησε ο Διευθυντής Μαραγδούλης ότι στο χώρο της Ακαδημίας υπήρχε ένα ζευγάρι που φωτογράφιζε προς το κτίριο›. Πείτε μας τί έγινε.
Γ. ΤΣΑΠΟΥΡΝΗΣ: Πήγα, έριξα μια ματιά απ’ έξω εκεί και έδωσα κάποια χαρακτηριστικά.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μιλήσατε με το ζευγάρι; Το προλάβατε εκεί;
Γ. ΤΣΑΠΟΥΡΝΗΣ: Όχι δεν πρόλαβα, έφυγε το ζευγάρι.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όταν πήγατε εκεί, δεν το προλάβατε καθόλου;
Γ. ΤΣΑΠΟΥΡΝΗΣ: Καθόλου, όχι.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Περικοπή της κατάθεσής σας πάλι. Λέτε: «Πράγματι πήγα και είδα ότι στη βάση του αγάλματος της Αθηνάς που είναι εκεί, στεκόταν μια κοπέλα με φωτογραφική μηχανή στα χέρια της ενώ μαζί της στεκόταν κι ένας νεαρός›. Ποιο είναι αληθές, αυτό που σας διάβασα ή το τώρα, ότι δεν προλάβατε κανέναν να μιλήσετε;
Γ. ΤΣΑΠΟΥΡΝΗΣ: Να μιλήσω; Δε μίλησα.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τους προλάβατε εκεί;
Γ. ΤΣΑΠΟΥΡΝΗΣ: Όχι, δεν τους πρόλαβα.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τότε πώς λέτε «όταν πήγα εκεί είδα ότι στη βάση του αγάλματος που είναι εκεί, στεκόταν μια κοπέλα›; Είναι έτσι ή δεν είναι; Διευκρινίστέ το μας. Δε σημαίνει ότι τα σημερινά είναι ανακριβή και τα τότε είναι αληθινά.
Γ. ΤΣΑΠΟΥΡΝΗΣ: Με φώναξε ο Διευθυντή και ξεκινώ να κατέβω κάτω για να πάω απέναντι και δεν πρόλαβα και γυρίζω και του λέω «έφυγαν, δεν τους πρόλαβα τους ανθρώπους›.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν τους προλάβατε. Συνεχίζω εγώ λοιπόν. Πάλι περικοπή: «Πλησίασα και τους ρώτησα παρατηρώντας τους, γιατί φωτογραφίζουν το κτίριο της τράπεζας›. Είναι αληθές ή ανακριβές;
Γ. ΤΣΑΠΟΥΡΝΗΣ: Όχι, δεν έχω πει εγώ τέτοιο πράγμα.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είναι αυτή η υπογραφή σας; Δε φαντάζομαι να κάνω λάθος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μήπως φρεσκάρουμε τη μνήμη με καμία παραπομπή για ψευδορκία τώρα; Ή ήσαστε ή δεν ήσαστε κύριε, τί ορκιστήκατε εκεί πέρα;
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Συνεχίζω και λέω αν ήρθατε σε συζήτηση.
Γ. ΤΣΑΠΟΥΡΝΗΣ: Όχι, δεν ήρθαμε.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πάλι περικοπή: «Πλησίασα και τους ρώτησα. Η κοπέλα μου απάντησε ότι αντανακλούν στα τζάμια τα άλλα κτίρια και αυτό φωτογράφιζε›. Έτσι έχετε γράψει. Είναι αληθές, είναι ανακριβές; Διευκρινίστε το μας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τους περιγράφει κιόλας κ. Πρόεδρε;
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι, θα πάμε παρακάτω.
Γ. ΤΣΑΠΟΥΡΝΗΣ: Έχω δώσει και μια περιγραφή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κάνατε και μια περιγραφή αλλά μέχρι τώρα δε θυμόσαστε. Είδατε πώς φρεσκάρεται η μνήμη;
Γ. ΤΣΑΠΟΥΡΝΗΣ: Όχι, περιγραφή έχω κάνει.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ένας φυσιολογικός μάρτυρας που δεν θυμάται καν τίποτα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Παπαδάκη, άμα πούμε για φυσιολογικούς μάρτυρας, θα κάνουμε πραγματεία εδώ. Και του Φιλιππίδη είναι πια ξεπερασμένη, είναι άλλες πιο καινούργιες, αλίμονο να είχαμε μείνει στον Φιλιππίδη.
Λοιπόν κ. μάρτυς, θυμάστε ή δεν θυμάστε; Αυτά που σας διάβασε ο κ. Πρόεδρος είναι αληθινά ή δεν είναι; Σας κάλεσε ο κ. Ανακριτής, ο κ. Πετρόπουλος, ο Επίκουρος, 24/9/2002 και λέει: «Αναφέρομαι στην κατάθεσή μου, το περιεχόμενο της οποίας....›, σας διάβασε την κατάθεση και την επιβεβαιώσατε και μετά από λίγους μήνες έρχεστε εδώ και λέτε «δε θυμάμαι πάλι τίποτα›. Αυτοί είναι οι μάρτυρες που θυμούνται καλά; Έτσι θέλετε να είναι όλοι; Δεν έχω να κάνω ερωτήσεις.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εν πάση περιπτώσει, είτε τους είδατε από κοντά είτε τους είδατε από μακριά, σήμερα είστε σε θέση να μας τους περιγράψετε; Αν είστε, αν δεν είστε πείτε «δε θυμάμαι, πέρασε τόσος καιρός›.
Γ. ΤΣΑΠΟΥΡΝΗΣ: Όχι, είχα δώσει τότε την περιγραφή.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Σήμερα δε μπορείτε να την επαναλάβετε, δεν τη θυμάστε....
Γ. ΤΣΑΠΟΥΡΝΗΣ: Όχι.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ούτε για τον άντρα, ούτε για τη γυναίκα. Εγώ δεν έχω άλλη ερώτηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί γραμματικές γνώσεις έχετε;
Γ. ΤΣΑΠΟΥΡΝΗΣ: Γυμνάσιο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Με καλό βαθμό;
Γ. ΤΣΑΠΟΥΡΝΗΣ: Με 13.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Νυχτερινό;
Γ. ΤΣΑΠΟΥΡΝΗΣ: Όχι, ημερήσιο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Εισαγγελεύ, έχετε τον λόγο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Λέτε για τη γυναίκα: «Η κοπέλα ήταν......›. Πείτε πώς ήταν. Είχε μαλλιά;
Γ. ΤΣΑΠΟΥΡΝΗΣ: Είχε, ναι, πέρασαν και πολλά χρόνια, δε θυμάμαι τώρα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τα μαλλιά κοντά, μακριά;
Γ. ΤΣΑΠΟΥΡΝΗΣ: Μακριά νομίζω ήταν.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μέχρι πού ήταν; Πόσο μακριά; Σγουρά; Περμανάν; Βαμμένα;
Γ. ΤΣΑΠΟΥΡΝΗΣ: Ίσια μαλλιά.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Φορούσε γυαλιά;
Γ. ΤΣΑΠΟΥΡΝΗΣ: Νομίζω όχι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ήταν εύσωμη ή λεπτή;
Γ. ΤΣΑΠΟΥΡΝΗΣ: Κανονική νομίζω
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Το μπόι της; Στο περίπου βέβαια, μεζούρα δεν είχατε.....
Γ. ΤΣΑΠΟΥΡΝΗΣ: Μέτρια.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Για τον άντρα;
Γ. ΤΣΑΠΟΥΡΝΗΣ: Ψηλός με σγουρά μαλλιά. Δε θυμάμαι, έχουν περάσει πολλά χρόνια.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Παχύς; Αδύνατος;
Γ. ΤΣΑΠΟΥΡΝΗΣ: Αδύνατος νομίζω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Με μουστάκι;
Γ. ΤΣΑΠΟΥΡΝΗΣ: Γένια νομίζω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τα μαλλιά του;
Γ. ΤΣΑΠΟΥΡΝΗΣ: Σγουρά.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μακριά, κοντά;
Γ. ΤΣΑΠΟΥΡΝΗΣ: Μακριά. Έχουν περάσει πολλά χρόνια, δε θυμάμαι κιόλας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶σχημη ήταν ή όμορφη;
Γ. ΤΣΑΠΟΥΡΝΗΣ: Δε θυμάμαι τώρα....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κάποιος άλλος μας την είπε όμορφη εδώ πέρα.....
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εργάζεστε τώρα;
Γ. ΤΣΑΠΟΥΡΝΗΣ: Ναι, οδηγός.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Σε τί;
Γ. ΤΣΑΠΟΥΡΝΗΣ: Σε φορτηγό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θέλει η κα Κούρτοβικ να κοιτάξετε μεταξύ των κατηγορουμένων υπάρχει μια γυναίκα, η κα Σωτηροπούλου. Έχετε την καλοσύνη να ρίξετε μια ματιά, αν μοιάζει....
Γ. ΤΣΑΠΟΥΡΝΗΣ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γιατί δεν σας μοιάζει; Πιο ψηλή, πιο κοντή, πιο γεμάτη, πιο αδύνατη;
Γ. ΤΣΑΠΟΥΡΝΗΣ: Πιο ψηλή και πιο γεμάτη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μαλλιά; Έτσι ήταν;
Γ. ΤΣΑΠΟΥΡΝΗΣ: Δε θυμάμαι τώρα κ. Πρόεδρε, τόσα χρόνια πέρασαν....
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε να καταθέσω ένα έγγραφο στο μεταξύ;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ότι θέλετε να το διαβάσω εγώ. «Ληξιαρχική πράξη θανάτου, επώνυμο Λέκκας Σπυρίδων του Κωνσταντίνου›.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Από την υπόθεση Μπακογιάννη που το Δικαστήριο είχε κλητεύσει μετά από αίτημά μας. Είχε βρεθεί αγνώστου διαμονής, έκανα μία έρευνα, κατέληξα στο αποτέλεσμα αυτό, τώρα μου το έστειλαν με φαξ, αύριο θα έχω το πρωτότυπο και έλεγα αν δεν έχετε αντίρρηση, αναλαμβάνοντας να ειδοποιήσω εγώ την πολιτική αγωγή να αναγνωσθεί αύριο η προανακριτική του κατάθεση γιατί είναι σημαντική, να τους πω κάποια στιγμή μετά το διάλειμμα, για μισό λεπτό, η υπόθεση Μπακογιάννη είναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σ’ αυτά πολύ ευχαρίστως. Αρκεί να φέρετε και τον άλλον κόσμο.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Εγώ θα κοιτάξω για αύριο, αν δεν είναι θα σας πω όχι αύριο.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Σχετικά με αυτό το θέμα κ. Πρόεδρε, ένα αίτημα έχω για την κα Σωτηροπούλου. Στις προανακριτικές καταθέσεις υπάρχουν πέντε καταθέσεις περίπου υδραυλικών, οι οποίοι είχαν περάσει κατά καιρούς από το διαμέρισμα της οδού Δαμάρεως, είχαν περάσει και είχαν προβεί σε διάφορες επισκευές. Οι μάρτυρες αυτοί που είναι σημαντικοί γιατί μπορούν να μας δώσουν στοιχεία για το πώς ήταν, θα ήθελα να κληθούν. Να σας φέρω αύριο τον κατάλογο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Φέρτε τον κατάλογο και να τα πούμε. Ο κ. Σωτηρόπουλος Γεώργιος. Είναι απών. Διακόπτεται η συνεδρίαση για αύριο.