ΠΕΜΠΤΗ 8 ΜΑΪΟΥ 2003
ΔΙΚΗ 17Ν
ΠΕΜΠΤΗ 8 ΜΑΪΟΥ 2003
ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΕΩΣ: 09:00
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ
Α΄ ΜΕΡΟΣ
09:00 – 11:10
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλημέρα σας. Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση που έχει διακοπεί. Ο κ. Τζωρτζάτος θέλει να κάνει μια δήλωση.
Β. ΤΖΩΡΤΖΑΤΟΣ: Κύριε Πρόεδρε αντιμετωπίζουμε μία κατάσταση πρωτοφανή στα δικαστικά χρονικά και μάλιστα σε μια τόσο σοβαρή δίκη. Λόγω παντελούς έλλειψης ή ένδειας ισχυρών αποδεικτικών στοιχείων, παρουσιάζεται το φαινόμενο του μυθιστορηματικού σχεδιασμού σεναρίων, τα οποία στηρίζονται με ψευδομάρτυρες. Όλα αυτά, για να μπορέσουν να δέσουν το εν πολλοίς κατασκευασμένο κατηγορητήριο.
Σ’ αυτόν τον άθλιο σχεδιασμό είναι προφανές ότι ενέχονται οι διωκτικοί μηχανισμοί με την κατασκευή ψευδομαρτύρων, αλλά έχουμε κι ένα ιδιαίτερο φαινόμενο: Το φαινόμενο κάποιων δημοσιογράφων που εντάσσονται σ’ αυτόν τον άθλιο σχεδιασμό, ως διεκπεραιωτές, με την έννοια ότι έχουν αναλάβει αυτό το έργο της επιλεκτικής προβολής των ψευδών ισχυρισμών των ψευδομαρτύρων, ενώ ταυτόχρονα διαστρεβλώνουν, όταν βέβαια δεν αποκρύπτουν τις δικές μας απαντήσεις.
Χαρακτηρίσατε κ.Πρόεδρε τους δημοσιογράφους «μαντρόσκυλα της δημοκρατίας›. Συμφωνώ με τον χαρακτηρισμό σας, διευκρινίζοντας ότι τον αποδίδω μόνο σε αυτούς τους δημοσιογράφους που αποδέχονται αυτό το ρόλο. Γιατί μαντρόσκυλα χρειάζονται εκείνοι που θέλουν να μετατρέψουν το λαό σε ενεχόμενες αγέλες ώστε να τον εκμεταλλεύονται απρόσκοπτα. Ακούσαμε αυτές τις ημέρες διάφορους ψευδείς ισχυρισμούς ψευδομαρτύρων, όπως τον κ. Ασπραδάκη στην Τράπεζα Εργασίας Πατησίων και την κα Βεργή, υπάλληλο της ΕΥΠ και της Υπηρεσίας Πληροφοριών, οι ισχυρισμοί της οποίας έκαναν ακόμα και τους συναδέλφους της σ’ αυτή την αίθουσα, να δυσκολεύονται να κρατήσουν τα γέλια τους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν επιτρέπεται όμως να βρίζουμε έτσι. Εσείς λέτε ότι δεν λέει αλήθεια....
Β. ΤΖΩΡΤΖΑΤΟΣ: Όταν κ. Πρόεδρε κάποιοι δημοσιογράφοι, κυρίως του γνωστού συγκροτήματος, γίνονται υπάλληλοι των διωκτικών.....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για τους δημοσιογράφους δεν θέλω εδώ μέσα.... δε μ’ ενδιαφέρει για τους δημοσιογράφους. Σας είπα, δεν ελέγχω κανέναν εγώ.
Β. ΤΖΩΡΤΖΑΤΟΣ: Κύριε Πρόεδρε σ’ αυτή την αίθουσα θα κριθούμε κι εμείς, θα κριθείτε κι εσείς και οι δημοσιογράφοι είναι ένα μέρος του ελληνικού λαού και θα κριθούμε από το λαό. Κι έχουν παίξει σοβαρό ρόλο σ’ αυτή την υπόθεση κι έχουν καθορίσει στη συνείδηση του ελληνικού λαού και διαδικασίες και ετυμηγορία και το ξέρει αυτό ο ελληνικός λαός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο ελληνικός λαός τί να φταίει τώρα; Εμείς πάντως απονέμουμε δικαιοσύνη εν ονόματι του ελληνικού λαού. Η Οργάνωση εν ονόματι τίνος απένειμε; Αφήστε λοιπόν τα πολλά λόγια.
Β. ΤΖΩΡΤΖΑΤΟΣ: Όταν κ. Πρόεδρε κάποιοι δημοσιογράφοι κυρίως του γνωστού συγκροτήματος γίνονται υπάλληλοι των διωκτικών μηχανισμών.....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας παρακαλώ να αφήσετε το συγκρότημα.....
Β. ΤΖΩΡΤΖΑΤΟΣ: .... στο άθλιο έργο τους, τότε οποιεσδήποτε δημοκρατικές κατακτήσεις του λαού, ακόμα και στο επίπεδο της αστικής δικαιοσύνης κινδυνεύουν. Το γνωστό συγκρότημα έγραψε το ψευδές, ότι ο Ασπραδάκης....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δε μ’ ενδιαφέρει το συγκρότημα, σας παρακαλώ πολύ, δεν θα πούμε τί κάνουν οι δημοσιογράφοι. Δεν κάνω εγώ κριτική στους δημοσιογράφους. Αυτοί έχουν δικαίωμα να με κρίνουν, αλλά εγώ δεν έχω δικαίωμα να τους κρίνω. Σας παρακαλώ.
Β. ΤΖΩΡΤΖΑΤΟΣ: Τελειώνοντας κ. Πρόεδρε, θέλω να σας πω ότι ο λαός είναι ο τελικός κριτής κάθε δικαστικής απόφασης κυρίως όταν είναι πολιτική η δίκη.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, με συγχωρείτε....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι κ. Εισαγγελεύ, δεν δίνω το λόγο σε κανέναν. Έχει έρθει του Συκουρίου ο Αξιωματικός, ένας μάρτυρας είναι, ας τον βάλουμε τώρα διότι θέλει να φύγει για το εξωτερικό.
Ο κ. Μποζίκας Παναγιώτης ας έλθει. Ωραίες είναι οι δηλώσεις, μ’ αρέσει να τ’ ακούω, αλλά ξέρετε, πρέπει να φεύγει ο κόσμος από δω. Στο τέλος θα τα δούμε όλα αυτά. Δεν προσέχουμε νομίζετε εδώ μέσα, ή έχουμε, όπως είπατε στην αρχή προκατάληψη; Ίσως το πιστεύετε κι ακόμα, αλλά δεν είναι έτσι. Κανένας δε μουτζουρώνει την ιστορία, καθόλου.
Λοιπόν, ο κ. Μποζίκας Παναγιώτης για την υπόθεση Συκουρίου. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
Π. ΜΠΟΖΙΚΑΣ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς τί ήσαστε εκείνη την εποχή;
Π. ΜΠΟΖΙΚΑΣ: Ο Διοικητής της Μονάδας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί ήταν αυτή, ΣΕΙΠ;
Π. ΜΠΟΖΙΚΑΣ: Ήταν Μονάδα Ειδικού Πολέμου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ΠΑΠ ήταν;
Π. ΜΠΟΖΙΚΑΣ: Μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Προκεχωρημένη Αποθήκη Πυρομαχικών.
Π. ΜΠΟΖΙΚΑΣ: Μάλιστα, 361 ΠΑΠ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχαμε φυλάξει και σκοποί κάποτε στην ΠΑΠ, όχι σ’ αυτή, σε άλλες. Λοιπόν, πείτε τί γινόταν εκεί. Είχαμε φύλαξη, δεν είχαμε, είχαμε αποθέματα όπλων;
Π. ΜΠΟΖΙΚΑΣ: Καταρχήν η Μονάδα είχε τρία στρατόπεδα. Είχε το συγκεκριμένο στρατόπεδο που ήταν και η έδρα της Μονάδας....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στο Συκούριο Λαρίσης.
Π. ΜΠΟΖΙΚΑΣ: Περίπου 5 χιλιόμετρα από εκεί, στο Κυψελοχώρι όπως λεγόταν, ήταν ένα δεύτερο στρατόπεδο και ένα τρίτο στρατόπεδο στο Δαμάσι, έξω από τον Τύρναβο. Η Μονάδα είχε πάρα πολύ λίγο στρατιωτικό προσωπικό και η ασφάλειά της ήταν πλημμελής.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ασφάλεια πλημμελής γιατί;
Π. ΜΠΟΖΙΚΑΣ: Ελλείψει προσωπικού.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μα τόσες χιλιάδες στρατιώτες έχουμε.....
Π. ΜΠΟΖΙΚΑΣ: Η Μονάδα για τα τρία αυτά στρατόπεδα είχε από 10-15 φαντάρους όλους κι όλους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και άλλοι υπηρετούσαν εδώ στο Επιτελείο κοντά στα σπίτια τους;
Π. ΜΠΟΖΙΚΑΣ: Δεξιά και αριστερά, αποσπασμένοι ήταν...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γιατί έτσι γίνεται, φυλάνε τα σύνορα εκεί πέρα, Χολαργού-Παπάγου εκεί κοντά στο Επιτελείο οι περισσότεροι και τα στρατόπεδα αφύλαχτα. Οι περισσότεροι εκεί, στα σύνορα υπηρετούν. Δε σας είχαν λοιπόν προσωπικό. Πότε έγινε αυτή η κλοπή, θυμάστε;
Π. ΜΠΟΖΙΚΑΣ: Τα ξημερώματα της 25ης Δεκεμβρίου του 1989.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το ανακαλύψατε το πρωί που πήγατε;
Π. ΜΠΟΖΙΚΑΣ: Καταρχήν έγινε αντιληπτό το γεγονός στις 26 το βράδυ, το απόγευμα, από μία δεσμίδα πυρομαχικών, σφαίρες δηλαδή που βρέθηκαν έξω από μία αποθήκη. Ενεργοποιήθηκε το σύστημα και την επομένη το πρωί, μετά από έλεγχο κάθε αποθήκης με τα κλειδιά, βρέθηκαν ότι είχαν δύο αποθήκες ανοιχτεί. Είχαν ανοιχτεί, είχαν αφαιρεθεί τα πυρομαχικά και είχαν κλειστεί ξανά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν πολλά τα πυρομαχικά που αφαιρέθηκαν;
Π. ΜΠΟΖΙΚΑΣ: Ήταν αρκετά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόσα άτομα θα πρέπει να ήταν για να μπορούν να τα μεταφέρουν;
Π. ΜΠΟΖΙΚΑΣ: 8-10 άτομα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτά ήταν σε κιβώτια; Οι ρουκέτες επί παραδείγματι, γιατί από τις ρουκέτες ξεκινάμε.
Π. ΜΠΟΖΙΚΑΣ: Ήταν σε κιβώτια, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Των πόσων κιλών;
Π. ΜΠΟΖΙΚΑΣ: Είχαν αναφερθεί βέβαια τα κιβώτια, είχαν μείνει μέσα στην αποθήκη και είχαν φύγει εκτός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶ρα λοιπόν δεν έφυγαν με τα κιβώτια.
Π. ΜΠΟΖΙΚΑΣ: Όχι. Ορισμένα ενδεχομένως έφυγαν...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έφευγαν λίγα-λίγα, αυτά είναι ελαφριά ένα-ένα, δύο-δύο, τρία-τρία, μπορείς να τα πας έτσι. Κατά τη μεταφορά τους υπάρχει κίνδυνος να εκραγούν αυτά;
Π. ΜΠΟΖΙΚΑΣ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι ασφαλισμένα;
Π. ΜΠΟΖΙΚΑΣ: Βεβαίως. Το συγκεκριμένο είδος πυρομαχικού που με ρωτάτε, η ρουκέτα, ήταν και αποσυρθέντα, γι αυτό και δεν έγινε έκρηξη. Ήταν πυρομαχικά για καταστροφή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Του ’54 ήταν αυτά;
Π. ΜΠΟΖΙΚΑΣ: Δε θυμάμαι ποια ήταν ο χρονολογία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κάπου διαβάζαμε σε μια έκθεση.... Ήταν πολλά αυτά που χάθηκαν;
Π. ΜΠΟΖΙΚΑΣ: Οι ρουκέτες ήταν γύρω στις 130. Δε θυμάμαι νούμερο ακριβώς, αλλά εκεί περίπου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είδατε αυτά που βρέθηκαν εδώ; Διαβάσατε τις εκθέσεις που βρέθηκαν μέσα σε κάτι κρησφύγετα;
Π. ΜΠΟΖΙΚΑΣ: Μόνο από εφημερίδες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορείτε να πείτε αν ήταν αυτά τα οποία εκλάπησαν ή όχι; Γιατί έχουμε κάτι εκθέσεις που λένε ορισμένα πράγματα, αριθμό μερίδας και κάτι τέτοια. Αυτή τη στιγμή εσείς μπορείτε να πείτε κάτι;
Π. ΜΠΟΖΙΚΑΣ: Δε μπορώ, δεν το ξέρω γιατί δεν με κάλεσε και κάποιος να δω δηλαδή, εκτός αυτού εγώ δεν είμαι πυροτεχνουργός, είναι ειδικοί αυτοί οι Αξιωματικοί. Εγώ είμαι Διοικητικός Αξιωματικός, ήμουν Επιτελικός, ήμουν Διοικητής της Μονάδας, δεν ήμουν ο Τεχνικός Αξιωματικός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήσαστε πεζικό εσείς;
Π. ΜΠΟΖΙΚΑΣ: Όχι, του ΣΕΙΠ ήμουν, αλλά ήμουν Διοικητικός, άλλο Διοικητικός άλλο πυροτεχνουργός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπατε ότι πρέπει να ήταν 6, 7, 8;
Π. ΜΠΟΖΙΚΑΣ: Η εκτίμησή μου είναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από τον όγκο καταλαβαίνετε.
Π. ΜΠΟΖΙΚΑΣ: Από τον όγκο και από την υπόθεση ότι έγινε άπαξ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε ένα βράδυ. Πόσες ώρες λέτε να διήρκεσε αυτή η επιχείρηση, να την πω κι εγώ έτσι;
Π. ΜΠΟΖΙΚΑΣ: Τέσσερις-πέντε ώρες οπωσδήποτε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σκοπός εκεί κοντά που υπήρχε;
Π. ΜΠΟΖΙΚΑΣ: Δεν υπήρχε καθόλου, ήταν αρκετά μακριά. Το στρατόπεδο είναι ιδιόμορφο τελείως. Έχει μια περίμετρο περίπου 7-8 χιλιόμετρα, έχει υψώματα για να κρύβεται η μία αποθήκη από την άλλη σε περίπτωση εκρήξεως, για αυτασφάλεια, συνεπώς όταν ενεργεί ένας σε μία αποθήκη, είναι αδύνατο να τον δει άλλος. Βεβαίως υπάρχουν υπερυψωμένες σκοπιές που μπορούν να δουν, εφόσον είναι επανδρωμένες. Όμως, τη συγκεκριμένη ημέρα ήταν μόνο δύο σκοπιές επανδρωμένες, η πύλη ουσιαστικά και μία άλλη πίσω κι ένα περίπολο....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ θυμάμαι μια φορά που φυλάγαμε ΠΑΠ έξω από την Κόρινθο, ήμαστε πολύ ψηλά εμείς οι σκοποί με τα όπλα έτοιμα....
Π. ΜΠΟΖΙΚΑΣ: Ήταν υπερυψωμένες, αλλά δεν ήταν επανδρωμένες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή υπήρχαν σκοπιές, αλλά δεν υπήρχε σκοπός.
Π. ΜΠΟΖΙΚΑΣ: Ακριβώς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχατε ζητήσει εσείς τέτοια πράγματα;
Π. ΜΠΟΖΙΚΑΣ: Βεβαίως, πάρα πολλές φορές. Έχω και ειδικά έγγραφα και χαρτιά αν θέλετε μετά να σας τα εγχειρίσω, με ειδικές αναφορές, με ειδικές μελέτες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κατάλαβα, είναι τα γνωστά που γίνονται....
Π. ΜΠΟΖΙΚΑΣ: Η περίπτωση αντιμετωπιζόταν μόνο με ηλεκτρονικά μέσα πλέον, δηλαδή με συναγερμούς και τέτοια πράγματα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό λέω, δε μπορούσατε τέτοια πράγματα....
Π. ΜΠΟΖΙΚΑΣ: Βεβαίως, είχαμε κάνει μελέτη, για την οποία όμως δεν δόθηκαν τα χρήματα, δεν υλοποιήθηκε και δεν έχει υλοποιηθεί ακόμα απ’ ότι ξέρω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τώρα είστε εν ενεργεία;
Π. ΜΠΟΖΙΚΑΣ: Όχι. Έχω αποστρατευθεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας ζήτησαν ευθύνες τότε γι αυτή την κλοπή;
Π. ΜΠΟΖΙΚΑΣ: Οι ευθύνες μου ήταν όχι για την ουσία του θέματος, για τον τύπο, για να την πληρώσει ως συνήθως ο τελευταίος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κι εσείς τιμωρήσατε μερικούς φαντάρους;
Π. ΜΠΟΖΙΚΑΣ: Όπως γίνεται.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έχω τίποτε άλλο. Να πάτε στο καλό. Υπάρχει κι ένας άλλος μάρτυρας. Ο κ. Τσιώμος. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
Δ. ΤΣΙΩΜΟΣ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εκείνη την εποχή που έγινε κάποια κλοπή στο Συκούριο, το ’89, πού βρισκόσαστε εσείς;
Δ. ΤΣΙΩΜΟΣ: Δεν ήμουν υπηρεσία εκείνη την ώρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί έργο είχατε εκεί; Ήσαστε φύλακας, τί ήσαστε;
Δ. ΤΣΙΩΜΟΣ: Όχι, πολίτης ήμουν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και γιατί πηγαίνατε ως πολίτης;
Δ. ΤΣΙΩΜΟΣ: Έτσι παίρνανε....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εθνοφυλακή ήσαστε;
Δ. ΤΣΙΩΜΟΣ: Ένας πολίτης κι ένας φαντάρος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εθνοφύλακας ήσαστε; Τί δηλαδη΄;
Δ. ΤΣΙΩΜΟΣ: Περίπολο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπάλληλος;
Δ. ΤΣΙΩΜΟΣ: Κάναμε έλεγχο στις αποθήκες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπάλληλος λοιπόν στρατιωτικός, πολιτικός υπάλληλος του στρατού και πηγαίνατε και κάνατε έναν έλεγχο απλώς. Πότε πήγατε για τελευταία φορά εκεί; Πόσες μέρες πριν;
Δ. ΤΣΙΩΜΟΣ: Πηγαίναμε κάθε μέρα από δυο ώρες, τα απογεύματα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και τί κάνατε; Ψάχνατε τα όπλα ή κοιτάγατε τις πόρτες μήπως έχουν σπάσει;
Δ. ΤΣΙΩΜΟΣ: Κοιτάζαμε τις πόρτες, αν είναι εντάξει τα λουκέτα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Διαπιστώσατε ποτέ ότι δεν είναι εντάξει τα λουκέτα;
Δ. ΤΣΙΩΜΟΣ: Όχι, εντάξει ήταν, τα τραβούσαμε κι ήταν εντάξει, κλειδωμένα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και πώς έγινε και έφυγαν 130 ρουκέτες και ποιος ξέρει τί άλλο;
Δ. ΤΣΙΩΜΟΣ: Πού ξέρουμε τί έγινε από κει και πέρα; Δεν ξέρω τί έγινε, πώς το άνοιξαν... Τα λουκέτα, κάναμε έλεγχο και ήταν εντάξει, τα τραβούσαμε κι ήταν εντάξει και βάζαμε «καλώς› στα τετράδιά μας. Τί άλλο να κοιτάξουμε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ξέρω γω τί κοιτάτε; Εγώ ξέρω στις αποθήκες κοιτάνε και μέσα μια ματιά, δεν κοιτάνε μόνο τα λουκέτα, ξεκλειδώνουν, γιατί καμιά φορά αν τ’ αφήνεις κλειδωμένα πολύν καιρό.... Εσείς ήσαστε περίπολοι λοιπόν, κοιτάζατε τα λουκέτα και φύγατε. Δεν ξέρετε τίποτε άλλο.
κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Περίπολο τί ώρα κάνατε;
Δ. ΤΣΙΩΜΟΣ: Τί ώρα ήμουν υπηρεσία εγώ;
κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Τί ώρα κάνατε περίπολο και κοιτάζατε τις κλειδαριές και τις αποθήκες;
Δ. ΤΣΙΩΜΟΣ: Ήμαστε σε βάρδιες. 2-4, 4-6....
κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: 2-4 το απόγευμα ή το βράδυ;
Δ. ΤΣΙΩΜΟΣ: Τη νύχτα, και στις 6 η ώρα τελειώνει η υπηρεσία.
κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Το βράδυ είχατε υπηρεσία;
Δ. ΤΣΙΩΜΟΣ: Ναι, μόνο τη νύχτα πηγαίναμε. Όχι την ημέρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ας έρθει και ο κ. Φάκος. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
Θ. ΦΑΚΟΣ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς πού υπηρετούσατε;
Θ. ΦΑΚΟΣ: Στη Λάρισα. Στο Επιτελείο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήσαστε δηλαδή Αξιωματικός;
Θ. ΦΑΚΟΣ: Μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Με τί βαθμό τότε;
Θ. ΦΑΚΟΣ: Αντισυνταγματάρχης.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί έγινε εκεί στο Συκούριο; Τί μάθατε ότι έγινε, γιατί δεν ήσαστε βέβαια εκεί.
Θ. ΦΑΚΟΣ: Εκ των υστέρων μαθεύτηκε ότι έλειπαν πυρομαχικά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μεγάλη ποσότητα;
Θ. ΦΑΚΟΣ: Μεγάλη ποσότητα, αυτό έγινε γνωστό το Δεκέμβριο του ’89.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ρουκέτες;
Θ. ΦΑΚΟΣ: Ρουκέτες αντιαρματικές.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Οι οποίες είχαν κλαπεί από αγνώστους, δεν είχατε μάθει βέβαια....
Θ. ΦΑΚΟΣ: Η ανάκριση που έγινε εστρέφετο κατά αγνώστων στρατιωτικών και πολιτών.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και ήταν βέβαια χωρίς κάποιο αποτέλεσμα η ανάκριση.
Θ. ΦΑΚΟΣ: Έγινε ανάκριση από την αστυνομία και το στρατό, δεν κατέληξε πουθενά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ξέρετε ποιος τα έκλεψε αυτά τα όπλα;
Θ. ΦΑΚΟΣ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ακόμα δεν έχετε μάθει;
Θ. ΦΑΚΟΣ: ¶κουσα από την τηλεόραση που είχαν βγάλει μια ανακοίνωση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μόνο από την τηλεόραση τα μαθαίνουμε λοιπόν.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Πώς αποκαλύφθηκε αυτό το πράγμα; Μέχρι και σήμερα δεν είμαστε σίγουροι ότι τα λουκέτα είναι στη θέση τους και ότι τα πυρομαχικά είναι εκεί....
Θ. ΦΑΚΟΣ: Απ’ ότι θυμάμαι από την ανάκριση που είχε γίνει, βρέθηκαν σπασμένα λουκέτα κι έγινε καταμέτρηση φυσιγγίων, διετάχθη καταμέτρηση όλου του υλικού και ανακαλύφθηκε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η κυρία Κτιστάκη από την Κρήτη, για την υπόθεση Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου Πατησίων. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
Μ. ΚΤΙΣΤΑΚΗ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπηρετούσατε ως υπάλληλος στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο Πατησίων; Τί έγινε εκείνη την ημέρα; Πότε ήταν πρώτα απ’ όλα;
Μ. ΚΤΙΣΤΑΚΗ: Ήταν 13 Ιουλίου 1988.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί έργο επιτελούσατε;
Μ. ΚΤΙΣΤΑΚΗ: Ήμουν ταμίας. Ένας ταμίας υπήρχε εκείνη την περίοδο. Ήταν μεσημέρι, είχε καύσωνα, ήταν νεκρή ημέρα από πελατεία και μπήκε ένας πρώτα, ήρθε στο ταμείο κατευθείαν και μου ζήτησε να του αλλάξω ένα πεντοχίλιαρο. Αυτό είναι συνηθισμένο φαινόμενο. Πήρα 5 χιλιάρικα απ’ το συρτάρι και την ώρα που έκανα στο ταμείο την κίνηση αυτή να τα δώσω, έβγαλε από το πουκάμισο το όπλο και μου λέει «κάτω›. Εγώ δεν ξέρω τί έπαθα, στο μυαλό μου κάτι έγινε, ούτε κατέβαινα ούτε τίποτα, δεν ανταποκρίθηκα κι εκείνος κατάλαβε προφανώς το χαμό που έγινε στο μυαλό μου και μου λέει «κάτω› με πιο έντονη φωνή και με σφιγμένο το στόμα. Όταν κατέβηκα από το ταμείο, είχαν γίνει όλα τα υπόλοιπα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποια ήταν τα υπόλοιπα;
Μ. ΚΤΙΣΤΑΚΗ: Είχε χτυπηθεί ο αστυφύλακας, ήταν μέσα στο παραβάν, είχαμε ένα χώρο βοηθητικό δίπλα και οι δύο υπάλληλοι, οι συνάδελφοί μου, ήταν κάτω από το τραπέζι. Όρθιοι ήταν μόνο οι ληστές, δύο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶λλοι δύο ληστές ή και αυτός τρεις;
Μ. ΚΤΙΣΤΑΚΗ: Δύο είδα όρθιους κι εγώ χωρίς να μου το πουν, ομολογουμένως χωρίς να με οδηγήσει κανείς, από τον πανικό μου, πήγα κι εγώ κάτω από το τραπέζι μαζί με τους συναδέλφους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα λεφτά ποιος τα κρατούσε; Πόσα πήραν;
Μ. ΚΤΙΣΤΑΚΗ: 13 εκατομμύρια νομίζω. Από κει και πέρα άρχισε η διαδικασία της πίεσης για μένα, απειλείτο ο αστυφύλακας να πετάξει το όπλο γιατί «σκοτώνω την ταμία› έλεγε ο ληστής. Εγώ φώναζα μαζί με τους ληστές να το πετάξει γιατί φοβόμουν. Εκείνος έλεγε «δεν το πετώ›, δεν ήθελε να το παραδώσει, ήταν πίσω από πόρτα, ένιωθε κάποια ασφάλεια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και τι έγινε;
Μ. ΚΤΙΣΤΑΚΗ: Έβριζαν, τον απειλούσαν, προς τον αστυφύλακα βέβαια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έμειναν στις βρισιές ή έκαναν και κάτι άλλο; Στον αστυφύλακα λέω. Λέτε ότι του έλεγαν «πέτα το όπλο›, τον έβριζαν, εκείνος δεν το πέταξε. Τί έγινε; Έγινε τίποτε άλλο;
Μ. ΚΤΙΣΤΑΚΗ: Όταν είχε μπει ο αστυφύλακας μέσα είχε πληγωθεί, γιατί μπροστά σε μένα δεν έγινε τίποτα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ακούσατε τουλάχιστον κάτι να έγινε;
Μ. ΚΤΙΣΤΑΚΗ: Όχι, δεν άκουσα και μάλιστα στις ανακρίσεις απορούν διότι ήταν πληγωμένος, ήταν τρυπημένο το γραφείο, εγώ δεν άκουσα πυροβολισμούς. Δεν ξέρω τί έγινε, νεκρώθηκε το μυαλό μου, παρ’ όλο που είναι αποδεδειγμένο ότι υπήρξαν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήρθε λοιπόν κάποιος εκεί σε σας. Μπορείτε να μου τον περιγράψετε αυτόν που ήρθε;
Μ. ΚΤΙΣΤΑΚΗ: Όχι, απλά η πρώτη εντύπωση πριν πανικοβληθώ, ήταν ένα νεαρό άτομο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόσο χρονών; Ψηλό, κοντό, παχύ, αδύνατο;
Μ. ΚΤΙΣΤΑΚΗ: Τί να σας πω; Εγώ ήμουν 30, θα ήταν κι εκείνος εκεί γύρω. Ήταν νεαρός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ψηλός, κοντός;
Μ. ΚΤΙΣΤΑΚΗ: Στο μυαλό μου είπα ένα εμφανίσιμο νεαρό άτομο, αλλά δεν προλαβαίνει κανείς.....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας έδειξαν τίποτα φωτογραφίες, αναγνωρίσατε κάποιον;
Μ. ΚΤΙΣΤΑΚΗ: Μου έδειξαν, αλλά δεν αναγνώρισα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τώρα μπορείτε να αναγνωρίσετε αυτό το πρόσωπο; Ρίξτε μια ματιά.
Μ. ΚΤΙΣΤΑΚΗ: Όχι, τους έχω δει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν αναγνωρίζετε, ούτε τους πυροβολισμούς ακούσατε, εσείς φαίνεται ότι είχατε πάθει colapsus τότε, ούτε καταλαβαίνατε τί σας γινόταν. Εκτός αν το πάθατε μετά το colapsus..... Κύριε Εισαγγελεύ έχετε ερώτηση;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Σχετικά με τον αστυφύλακα τί έγινε;
Μ. ΚΤΙΣΤΑΚΗ: Όταν έφυγαν ήταν πληγωμένος, πήγε στο νοσοκομείο...
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πριν τί έγινε;
Μ. ΚΤΙΣΤΑΚΗ: Τις βρισιές που είπα ότι του απευθύνονταν, άλλες κουβέντες όχι, εκείνος φώναζε «δεν το πετώ›, εγώ απογοητευμένη του φώναζα κι εγώ να το πετάξει.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τελικά πόσα πήραν, θυμάστε;
Μ. ΚΤΙΣΤΑΚΗ: 13 εκατομμύρια νομίζω.
Δ. ΖΩΤΟΣ: Μάθατε στη συνέχεια από τις συζητήσεις σας με τους συναδέλφους σας στο Ταχυδρομείο, πόσοι συνολικά ήταν οι δράστες που μπήκαν μέσα στο Ταχυδρομείο;
Μ. ΚΤΙΣΤΑΚΗ: Από τη συζήτηση που κάναμε, ήταν τρεις μέσα και απ’ ότι έλεγαν και οι περίοικοι, κάποιο περίπτερο εκεί, ότι ήταν και κάποιος έξω. Αλλά δε μ’ αρέσει να επικαλούμαι τί είπαν οι άλλοι....
Δ. ΖΩΤΟΣ: Εγώ ακριβώς αυτό θέλω να μου πείτε, τί μάθατε από τους άλλους. Λέτε εσείς δεν ξέρετε συνολικά. Αυτός ο περιπτεράς που λέτε, είναι κοντά στο Ταμιευτήριο; Είναι απ’ έξω;
Μ. ΚΤΙΣΤΑΚΗ: Απ’ έξω. Ειπώθηκε ότι ήταν κάποιος έξω με γουόκμαν.
Δ. ΖΩΤΟΣ: ¶ρα, αυτό που μάθατε εσείς είναι ότι συνολικά ήταν τέσσερις οι δράστες, ένα έξω και τρεις μέσα. Έχουμε ένα δεδομένο σ’ αυτή τη ληστεία, ότι τραυματίστηκε ένας αστυνομικός. Θυμάστε την άλλη μέρα, ήσαστε καλύτερα; Γιατί λέτε ότι εκείνη τη στιγμή εσείς πάθατε μία κατάρρευση.....
Μ. ΚΤΙΣΤΑΚΗ: Ήμαστε καλύτερα βέβαια επειδή είχε λείψει το γεγονός, αλλά ήμαστε χειρότερα ως προς τους πελάτες, ως προς το φόβο δηλαδή.
Δ. ΖΩΤΟΣ: Οι εφημερίδες την άλλη μέρα, τί έγραφαν ως χαρακτηριστικό αυτής της ληστείας; Ότι επρόκειτο για ευγενικά παιδιά, ότι επρόκειτο για αδίστακτους ληστές, ότι ήταν ευγενείς αυτοί;
Μ. ΚΤΙΣΤΑΚΗ: Δε θυμάμαι λεπτομέρειες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς τί λέτε; Όταν ρωτάμε εμείς μετά τις εφημερίδες λέτε γιατί τις ρωτάμε.
Δ. ΖΩΤΟΣ: Επειδή ο εντολέας μου κατηγορείται.....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς ποιον έχετε;
Δ. ΖΩΤΟΣ: Τον κ. Ψαραδέλλη. Κατηγορείται όχι επειδή κάποιος τον αναγνώρισε, αλλά για μία άλλη περίπτωση που από τις εφημερίδες προκύπτει. ¶ρα η ερώτηση είναι σχετική.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Έχω μια ερώτηση για τον κ. Τσελέντη. Κύριε Τσελέντη, ακούσατε προηγουμένως τί είπε η μάρτυς. Απαντήστε μου, σ’ αυτή την πράξη ήσαστε εκεί;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Ναι, ήμουν.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Ψαραδέλλη, κατηγορούμενε, σε αυτή την πράξη έχετε συμμετοχή;
Θ. ΨΑΡΑΔΕΛΛΗΣ: Όχι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αυτό είναι βέβαιο;
Θ. ΨΑΡΑΔΕΛΛΗΣ: Βεβαιότατα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ενθυμήστε καλώς
Θ. ΨΑΡΑΔΕΛΛΗΣ: Ενθυμούμαι πάρα πολύ καλώς, ενθυμούμαι τα πάντα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Κουφοντίνα....
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Δεν έχω να πω τίποτα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Βέβαια τον κ. Σάββα Ξηρό να μην τον ρωτήσω, δεν θα απαντήσετε.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Μπορώ να καταθέσω μια αίτηση και να σας την αναπτύξω σε σχέση με τα πειστήρια;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί να αναλύσετε; Ό,τι ζητάτε θα τα φέρουμε.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Να σας πω τί είναι. Για τον Τζωρτζάτο υπάρχει μια φερόμενη ταυτοποίηση δύο δακτυλικών αποτυπωμάτων, το ένα σε πηλίκιο το άλλο σε βιβλίο, που βρέθηκαν στη γιάφκα της οδού Πάτμου, μου δόθηκαν φωτογραφίες μετά από αίτησή μου εκείνη την ημέρα που ήρθαν, αλλά από μία πρώτη προσπάθεια επεξεργασίας, προκύπτουν οι εξής ελλείψεις:
Πρώτον, οι φωτογραφίες δεν αναφέρουν κλίμακα αναλογίας διαστάσεων μεταξύ του πρωτοτύπου και του φωτογραφιζομένου ώστε να μπορεί να γίνει η επεξεργασία τους. Δεύτερον, δεν είναι ευκρινείς και δεν αναφέρουν –επειδή όλα αυτά εμφανίζουν, θα τα δείτε, σας έχω συνημμένη φωτοτυπία, πολλές δαχτυλιές- ποια είναι εκείνη που φέρεται ότι ανήκει στον Τζωρτζάτο και ποιες είναι οι άλλες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτά θα έρθουν εδώ και θα τα διευκρινίσουμε.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Σας ζητώ τα εξής: κλίμακα αναλογίας, επισήμανση ποιο από τα πολλαπλά φέρεται ότι ανήκει στον Τζωρτζάτο, ποια δαχτυλιά απ’ όλες που εμφανίζονται σε κάθε φωτοτυπία και τρίτον, κατά τη διεθνή πρακτική διερεύνησης των αποτυπωμάτων, αν έχει γίνει ταυτοποίηση στις υπόλοιπες δαχτυλιές και ποιο είναι το αποτέλεσμά της. Λοιπόν, αυτά τα πράγματα ζητώ, είναι αναγκαία για να μπορέσω να έχω μια συνεργασία με έναν τεχνικό σύμβουλο και να ασκήσω τα υπερασπιστικά μου δικαιώματα και γι αυτό σας τα λέω έγκαιρα, διότι εμένα θα με συνέφερε να αιφνιδιάσω αν το αφήσω την τελευταία στιγμή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, δεν αιφνιδιάζουμε εδώ πέρα, δεν είπαμε δεν θα αιφνιδιάζουμε κανέναν; Ψάχνουμε όλοι για την αλήθεια. Δεν θα αιφνιδιάζουμε ο ένας τον άλλον.
Ο κ. Σπυριδάκης Αναστάσιος. Είναι η υπόθεση για το Πολεμικό Μουσείο. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
Α. ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήσαστε φύλακας εκεί;
Α. ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε ποιον όροφο;
Α. ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ: Στον 1ο όροφο ήμουν, άκουσα φωνές στο ισόγειο και πήγα να κατέβω από τις σκάλες για να δω τί γίνεται. Αλλά μετάνιωσα και πήγα με το ασανσέρ. Κατεβαίνοντας με το ασανσέρ στο υπόγειο κάποιος με πιάνει από τα στήθια και με τραβάει έξω και μου δείχνει ένα πιστόλι 45άρι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας το έδειξε;
Α. ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ: Μου το ακούμπησε κιόλας στο στομάχι. Σήκωσα τα χέρια, άνοιξα το σακάκι και του έδειξα ότι είμαι άοπλος, μου είπε να περάσω να καθίσω σε κάτι πολυθρόνες που είχαμε. Κάθισα και μετά που έφευγαν είδα τον συνάδελφο που ήταν στον ημιόροφο να έχει ένα πιστόλι καρφωμένο στην πλάτη και να τον πηγαίνουν άλλοι τρεις στη μέση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί πήραν αυτοί οι άνθρωποι;
Α. ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ: Δυο μπαζούκας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόσοι ήταν;
Α. ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ: Τέσσερις.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τους είδατε;
Α. ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ: Τον έναν δεν είμαι σίγουρος, είμαι 50%.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτός τέλος πάντων που ήρθε σε σας εκεί και σας έδειξε όπως είπατε το πιστόλι, τον είδατε; Ψηλός, κοντός, παχύς, αδύνατος;
Α. ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ: Ψηλός ήταν, παχύς ήταν, φορούσε πράσινη καπαρντίνα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μαλλιά;
Α. ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ: Τα μαλλιά προεξείχαν, φορούσε καπελάκι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶λλα χαρακτηριστικά του;
Α. ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ: Γυαλιά νομίζω φορούσε. Δεν είμαι 100% σίγουρος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας έδειξαν τίποτε φωτογραφίες, αναγνωρίσατε τίποτα;
Α. ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ: Μου έδειξε φωτογραφίες ο βοηθός του κ. Ζερβομπεάκου αλλά από εκεί δεν μπόρεσα να αναγνωρίσω τίποτα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σήμερα αν δείτε, μπορείτε να αναγνωρίσετε κάποιον; Ρίξτε μια ματιά.
Α. ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ: Όχι κύριε Πρόεδρε, δεν είμαι σίγουρος να πω, να μην πάρω άνθρωπο στο λαιμό μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μοιάζει με κανέναν; Ας το πούμε κι αλλιώς. Με ποιον μοιάζει αυτός και σε τί μοιάζει;
Α. ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ: Όχι, δε μπορώ να αναγνωρίσω κανέναν. ¶λλωστε είναι και 12-13 χρόνια τώρα....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κάτι είχατε πει για 50%. Ποιον είχατε πει;
Α. ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ: Έχει αλλάξει κατά πολύ τώρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για ποιον είχατε πει;
Α. ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ: Ο Χριστόδουλος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον Χριστόδουλο είχατε πει; Κι έχει αλλάξει κατά πολύ. Πάντως σήμερα δε μπορείτε να πείτε με βεβαιότητα ότι είναι αυτός.
Α. ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ: Όχι, δεν είμαι σίγουρος, δε μπορώ να πω με βεβαιότητα για να μην τον πάρω στο λαιμό μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν παίρνουμε κανέναν στο λαιμό, ό,τι μπορείτε και ό,τι αναγνωρίζετε, εγώ όπως ξέρετε είμαι ανοιχτός. Ό,τι ξέρουν οι μάρτυρες θα λένε δεν ξέρουν, αμφιβάλλουν, αυτά σημειώνουμε εμείς.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πώς το λέτε ότι έχει αλλάξει;
Α. ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ: Έχει αδυνατίσει....
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τί αλλαγή κύριε μάρτυς;
Α. ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ: Ήταν πιο παχύς, πιο εύσωμος.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τώρα;
Α. ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ: Τώρα είναι αδύνατος, έχει ρυτίδες.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αφού έχασε βάρος απότομα.... Και δε λέτε τώρα ποιος είναι αυτός;
Α. ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ: Είπα, αλλά δεν είμαι σίγουρος 100%.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ποιος είναι λοιπόν κύριε μάρτυς;
Α. ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ: Ο κ. Χριστόδουλος.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ο κ. Χριστόδουλος λοιπόν είναι... Τα υπόλοιπα, περί ποσοστών κτλ., τί λέτε; Υπάρχουν ποσοστά; Αυτός που είπατε προηγουμένως, που περιγράφετε, κοντός, ψηλός.....
Α. ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ: Ψηλός.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δηλαδή είναι ο κ. Χριστόδουλος. Σίγουρο;
Α. ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ: 50%.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: 50%; Το 50% το αρνητικό πώς το διατυπώνετε;
Α. ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ: Καθότι έχει αλλάξει κατά πολύ. Εδώ και 13 χρόνια έτσι ήμουν εγώ;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μακάρι να ήσασταν και ο καθένας μας.
Α. ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ: Κάπως έχει αλλάξει ο κ. κατηγορούμενος.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Καταλάβατε τί λέτε τώρα; Τότε ήταν έτσι, τώρα είναι διαφορετικός. Δηλαδή σαν να λέτε.....
Α. ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ: Όχι, έχει αλλάξει. Πώς να σας το πω τώρα;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δείτε τον κ. Χριστόδουλο.
Α. ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ: Έχει αλλάξει, έχει αδυνατίσει.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μήπως άλλαξε και χτένισμα;
Α. ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ: Δεν έχει αλλάξει χτένισμα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Έστω τότε.
Α. ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ: Φορούσε καπελάκι και εξείχαν τα μαλλιά του έξω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τί χρώμα καπελάκι;
Α. ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ: Καφέ-γκρι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Έχει μνήμη όμως ελέφαντα. Θυμάστε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν γερνάει απότομα ο άνθρωπος μας είπε. Μόνο στο πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέι γέρασε απότομα.
Α. ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ: Δεν είπα ότι γέρασε, προς Θεού.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μόνο εκεί έχει γεράσει άνθρωπος απότομα. Τα χρόνια περνούν αλλά περνάνε από πάνω μας.
Β. ΒΛΑΧΟΣ: Κύριε μάρτυς, επειδή δεν κατάλαβα ακριβώς τί προσπάθησε να σας εκμαιεύσει ο κ. Εισαγγελεύς. Εννοείτε ότι το άτομο το οποίο είδατε..... Κύριε Εισαγγελέα, δεν ξέρω αν είναι οι εκφράσεις, υπάρχουν και άλλα πράγματα που ενοχλούν.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τί ενοχλούν;
Β. ΒΛΑΧΟΣ: Αλλά είπανε να διατηρήσουμε μία ηπιότητα. Ενοχλεί κ. Εισαγγελεύ η απέραντη ικανοποίηση που γεμίζει το πρόσωπό σας και τις εκφράσεις σας κάθε φορά που εκμαιεύετε με οποιοδήποτε τρόπο έστω κι ένα ποσοστό. Δεν χρειάζεται. Σας είπα χθες, δεν αναγνώρισαν οι μάρτυρες και παρόλα αυτά δεν ικανοποιηθήκατε που δεν αναγνώρισαν.
Κύριε μάρτυς, όταν λέτε ότι δεν είστε σίγουρος για το άτομο του κ. Χριστόδουλου Ξηρού τί εννοείτε ακριβώς; Δεν είστε σίγουρος ότι ήταν το άτομο το οποίο μπήκε στο Πολεμικό Μουσείο;
Α. ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ: Όχι, δεν λέω αυτό αλλά δεν είμαι σίγουρος προς τα κιλά του, προς το πρόσωπο που έχει αλλάξει κάπως.
Β. ΒΛΑΧΟΣ: Εννοείτε επειδή έχει αλλάξει ή επειδή το άτομο του κ. Χριστόδουλου Ξηρού δεν σας θυμίζει με βεβαιότητα το άτομο το οποίο είδατε να σας απειλεί με πιστόλι στο Πολεμικό Μουσείο;
Α. ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ: Κάντε το μου λιανά γιατί εγώ είμαι και λίγο αργόστροφος.
Β. ΒΛΑΧΟΣ: Για τον συγκεκριμένο κατηγορούμενο όταν λέτε ότι έχει αλλάξει εννοείτε σε σχέση....
Α. ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ: Με το τότε και τώρα.
Β. ΒΛΑΧΟΣ: Το συγκεκριμένο άτομο που έχετε απέναντί σας το αναγνωρίζετε;
Α. ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ: Στα μάτια και στη μύτη.
Β. ΒΛΑΧΟΣ: Ως το άτομο το οποίο σας απείλησε;
Α. ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ: Και στα μαλλιά που φορούσε το καπελάκι.
Β. ΒΛΑΧΟΣ: Δηλαδή ήταν το άτομο το οποίο σας απείλησε όμοιο με τον συγκεκριμένο κατηγορούμενο στα μάτια και στη μύτη;
Α. ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ: Ναι, και τα μαλλιά του εδώ, το καπελάκι που φορούσε κάλυπτε τα υπόλοιπα μαλλιά του με μια τραγιάσκα η λεγόμενη.
Β. ΒΛΑΧΟΣ: Δηλαδή τα μαλλιά τα είδατε κάτω από την τραγιάσκα;
Α. ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ: Ναι.
Β. ΒΛΑΧΟΣ: Δηλαδή όποιος και να ήταν τα μαλλιά εφόσον φορούσε τραγιάσκα ....
Α. ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ: Εξείχαν από δω τα μαλλιά του.
Β. ΒΛΑΧΟΣ: Εγώ θα σας ξαναρωτήσω. Σήμερα όπως βλέπετε τον συγκεκριμένο κατηγορούμενο πιστεύετε περισσότερο ότι ήταν ή ότι δεν ήταν ο συγκεκριμένος;
Α. ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ: Σας είπα 50-50%.
Β. ΒΛΑΧΟΣ: Ευχαριστώ.
κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Απλώς ήθελα να ρωτήσω εάν θυμόσαστε, ήταν πιο ψηλός ή πιο χαμηλός από σας;
Α. ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ: Με περνούσε περίπου 9 με 10 πόντους.
κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Εσείς πόσο είσαστε;
Α. ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ: 1,80.
κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Ήταν πιο ψηλός από σας δηλαδή;
Α. ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ: Περίπου 5-6 πόντους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: 5-6 με 9. Καλά δεν είχε και μεζούρα.
Α. ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ: Δεν είχα μεζούρα κ. Πρόεδρε.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Κύριε Σπυριδάκη, στην κατάθεση που δώσατε στον κ. Μπίρμπο δηλαδή στον Ανακριτή Εφέτη που πήγατε λέτε τα εξής, σας επιδεικνύονται οι φωτογραφίες όλων των συλληφθέντων. Λέτε μάλιστα ότι «τις έχω δει αυτές τις φωτογραφίες και στις τηλεοράσεις›.
Α. ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ: Βεβαίως.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: «Παρά ταύτα δεν αναγνωρίζω κανέναν από τους κατηγορουμένους σαν αυτόν ο οποίος ήρθε με το όπλο ή με οτιδήποτε άλλο και με απείλησε›. Με δεδομένο ότι στο μεταξύ μεσολάβησε και αυτή η αλλαγή στην εικόνα του κ. Χριστόδουλου Ξηρού, ήταν δηλαδή ένας χοντρός, ψηλός, γεμάτος άνθρωπος σήμερα πώς λοιπόν, να μου πείτε αυτό το 50% που λέτε ότι μπορεί να είναι. Ο κ. Εισαγγελέας σας ρώτησε για το 50% που μπορεί να μην είναι. Εγώ σας ρωτάω για το 50% που μπορεί να είναι. Γιατί δεν τον αναγνωρίσατε τότε στον κύριο που ήταν και ίδια εικόνα του χοντρού.
Α. ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ: Να απαντήσω κι εγώ κάτι. Οι κ. κατηγορούμενοι άλλωστε παραδέχθηκαν ότι μπήκαν στο Πολεμικό Μουσείο.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Όχι, μισό λεπτό. Δηλαδή εσείς με τις απολογίες τους....
Α. ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ: Όχι, προς Θεού.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Επειδή παραδέχθηκαν ότι είναι....
Α. ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ: Προς Θεού δεν το πάω εκεί.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Εκεί το πηγαίνατε, τέλος πάντων.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όταν πήγε στο κ. Ανακριτή δεν είχε ήδη δημοσιευθεί εκεί, τα είχε μάθει. Θα τα εκτιμήσουμε.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Και το λέει κιόλας ότι «μου δείχθηκαν οι φωτογραφίες, τους έχω δει και στην τηλεόραση›. Το λέω γιατί σήμερα που μάλιστα έχει αλλάξει και η εικόνα μήπως λέω και γι αυτό το 50% κάνετε λάθος για τον κ. Χριστόδουλο Ξηρό. Μήπως γι αυτό το 50% που λέτε κάνετε λάθος; Διότι τώρα και η εικόνα του Χριστόδουλου έχει αλλάξει ενώ η εικόνα που έκανε....
Α. ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ: 50%, για να μην πάρω κανέναν στο λαιμό μου.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Επιμένετε στο 50%. Τί να κάνουμε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πηγαίνετε στο καλό. Να πούμε την Procter and Gamble. O κ. Βασιλάτος Γεράσιμος. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
Γ. ΒΑΣΙΛΑΤΟΣ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κεφαλληνία;
Γ. ΒΑΣΙΛΑΤΟΣ: Μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Νέα Σμύρνη, πηγαίνουμε πίσω 12 χρόνια. Τί έγινε εκεί πέρα;
Γ. ΒΑΣΙΛΑΤΟΣ: Τον Ιούνιο του 1990, εγώ ήμουν Διευθυντής της εταιρείας τότε της Procter and Camble. Το πρωί κλήθηκα γιατί είχε χτυπηθεί το κτίριο από ένα βλήμα στην πρόσοψή του. Οι ζημιές επειδή χτύπησε το βλήμα πάνω στο τσιμέντινο της προσόψεως οι ζημιές ήταν πολύ περιορισμένες. Εν συνεχεία από τις εφημερίδες ακούσαμε ότι από την έρευνα επρόκειτο για ρουκέτα η οποία προήρχετο από τις κλαπείσες από το Συκούριο. Αυτά ήθελα να πω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτή η ρουκέτα από ποιο σημείο εκτοξεύτηκε αν μάθατε;
Γ. ΒΑΣΙΛΑΤΟΣ: Υπήρχε ένα κτίριο στην απέναντι πλευρά της Συγγρού το οποίο ήταν μισοκατασκευασμένο και οι εφημερίδες ανέφεραν ότι από κει προήρχετο....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από τις εφημερίδες. Σε ποιο μέρος τώρα του κτιρίου χτύπησε, ποιον όροφο και σε ποιο σημείο;
Γ. ΒΑΣΙΛΑΤΟΣ: Χτύπησε στον 4ο όροφο του κτιρίου που είναι στην Συγγρού 167.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εκεί υπήρχαν άνθρωποι, εργάζονταν;
Γ. ΒΑΣΙΛΑΤΟΣ: Έγινε τις πρωινές ώρες, δηλαδή 04:00-05:00 το πρωί οπότε δεν υπήρχε κανείς στο κτίριο. Το βλήμα επειδή χτύπησε στην πρόσοψη του τσιμέντου δεν μπήκε μέσα στα γραφεία για να κάνει ζημιές στις εγκαταστάσεις.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπήρχε κίνδυνος σε άνθρωπο είτε μέσα στο κτίριο είτε από διερχόμενους ενδεχομένως πεζούς εκεί;
Γ. ΒΑΣΙΛΑΤΟΣ: Σε διερχόμενους θα μπορούσε να υπήρχαν κάποιοι που να πέρναγαν εκείνη την ώρα διότι Συγγρού είναι αλλά δεν προέκυψε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν προέκυψε;
Γ. ΒΑΣΙΛΑΤΟΣ: Δεν προέκυψε τραυματισμός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μήπως τραυματίστηκε κανένας;
Γ. ΒΑΣΙΛΑΤΟΣ: Όχι, δεν έγινε κάτι τέτοιο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εδώ μας λέτε δύο ονόματα Λελέκης και Γκρέτσας.
Γ. ΒΑΣΙΛΑΤΟΣ: Δεν τους ξέρω. Δεν είναι της εταιρείας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπήρχε τοπικό δίκτυο της ΔΕΗ εκεί το οποίο να κινδύνευσε;
Γ. ΒΑΣΙΛΑΤΟΣ: Της ΔΕΗ;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έτσι λέει η κατηγορία.
Γ. ΒΑΣΙΛΑΤΟΣ: Υπήρχε ένα δίκτυο υποσταθμός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κινδύνευσε αυτό;
Γ. ΒΑΣΙΛΑΤΟΣ: Όχι, το κτίριο εκεί που χτυπήθηκε δεν υπήρχε ο σταθμός. Ήταν κάτω στο πεζοδρόμιο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτές οι ρουκέτες τί απόσταση δηλαδή περίπου ήταν το σημείο που λέτε εσείς της εκτόξευσης μέχρι το σημείο που προσέκρουσε;
Γ. ΒΑΣΙΛΑΤΟΣ: Είναι το φάρδος της Συγγρού το οποίο είναι 20-30 μέτρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Οπότε μπορεί να έχει μία σχετική ευστοχία κάποιος. Όταν χτυπάει εδώ δεν θα πάει κάτω στον υποσταθμό ενδεχομένως. Είναι πολύ μακριά.
Γ. ΒΑΣΙΛΑΤΟΣ: Όχι, δεν θα μπορούσε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί καταστροφή, τί ζημία έγινε από την ρουκέτα; Η ρουκέτα εξερράγη καταρχήν;
Γ. ΒΑΣΙΛΑΤΟΣ: Εξερράγη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Χτύπησε τί; Τζάμια, τοίχο;
Γ. ΒΑΣΙΛΑΤΟΣ: Χτύπησε πάνω στην τσιμέντινη πρόσοψη του κτιρίου και αποστρακίστηκε, δηλαδή δεν μπήκε μέσα στο κτίριο. Δεν τον έσπασε τον τοίχο. Επομένως ζημιές δεν υπήρξαν. Μόνο στα τζάμια, στην πρόσοψη, στο τσιμέντο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τζάμια πολλά έσπασαν;
Γ. ΒΑΣΙΛΑΤΟΣ: Όχι, το πλαίσιο των 2-3 παραθύρων που ήταν κοντά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κάτω έγιναν ζημιές σε αυτοκίνητα;
Γ. ΒΑΣΙΛΑΤΟΣ: Απ’ ότι ξέρω όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ούτε μάθατε για πεζούς αν τραυματίστηκαν. Δεν έχω τίποτε άλλο. Κύριε Εισαγγελεύ;
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Γνωρίζετε ότι δεν έγιναν ζημιές ή δεν γνωρίζετε;
Γ. ΒΑΣΙΛΑΤΟΣ: Δεν έγιναν στο κτίριο για το οποίο μπορώ να σας πω. Επίσης και στο πεζοδρόμιο κάτω.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Ο κ. Πρόεδρος σας ρώτησε για αυτοκίνητα και η ερώτηση δεν περιοριζόταν σε αυτοκίνητα της εταιρείας σας. Αν ξέρετε ότι σε αυτοκίνητα που ήταν στον περιβάλλοντα χώρο εκεί υπήρξαν ζημιές; Αυτή ήταν η ερώτηση του κ. Προέδρου.
Γ. ΒΑΣΙΛΑΤΟΣ: Αυτό δεν το ξέρω. Δεν άκουσα να υπάρχει κάτι τέτοιο.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Επίσης ξέρετε – σας το είπε και ο κ. Πρόεδρος – αν υπήρξαν τραυματίες από αυτή την ενέργεια;
Γ. ΒΑΣΙΛΑΤΟΣ: Δεν υπήρξαν. Αυτό είναι σαφές.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Γενικά από όλους ή από την εταιρεία σας;
Γ. ΒΑΣΙΛΑΤΟΣ: Από την εταιρεία αλλά και από την επιτόπου παραμονή μου εκεί και τις συζητήσεις που έγιναν δεν ακούστηκε.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Τί ώρα πήγατε εσείς;
Γ. ΒΑΣΙΛΑΤΟΣ: Εγώ έφτασα στις 07:00 το πρωί.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Το περιστατικό έγινε 05:00 το πρωί.
Γ. ΒΑΣΙΛΑΤΟΣ: Το περιστατικό έγινε 04:00-05:00 το πρωί.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Γιατί σας επεσήμανε και ο κ. Πρόεδρος υπάρχουν δύο άνθρωποι τραυματίες.
Γ. ΒΑΣΙΛΑΤΟΣ: Δεν το ξέρω.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Γι αυτό λέω να μην είστε απολύτως απόλυτος. «Εγώ αυτό που ξέρω είναι ότι και οι εγκαταστάσεις μας και το προσωπικό μας δεν έπαθε απολύτως τίποτα›.
Γ. ΒΑΣΙΛΑΤΟΣ: Αυτό είναι πιο ακριβές, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχετε το λόγο.
Β. ΒΛΑΧΟΣ: Μία ερώτηση. Να θυμίσω από την κατάθεση την προανακριτική, λέτε εδώ πράγματι – αυτό για να επιβεβαιώσετε αν το θυμάστε – «το ύψος των υλικών ζημιών που βαρύνει την εταιρεία ανέρχεται στο ύψος των 20.000 δραχμών περίπου›. Αυτού του επιπέδου ήταν οι ζημιές δηλαδή;
Γ. ΒΑΣΙΛΑΤΟΣ: Ναι, όπως το είπα και προηγουμένως. Ευχαριστώ.