ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι ξέρει ο μάρτυρας έχει σημασία. Αν δεν γνωρίζει, δεν θα εισφέρει πράγματα που δεν θα ξέρει. Όταν λέει ο ίδιος «εγώ δεν ξέρω› τελείωσε, δεν έχει άλλη ερώτηση μετά.
Δ. ΚΑΠΡΑΝΟΣ: Μπορώ να απαντήσω. Η δανειοδότηση έγινε σε ιδιώτη και στη συνέχεια άλλαξε η κυβέρνηση, αν ήταν κάτι παράνομο θα είχε ελεγχθεί πιστεύω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: «Θα είχε›... αυτό λέγεται υποθετικώς .
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Μόνο που η ερώτηση που έκανα εγώ δεν αφορούσε νομιμότητα ή παρανομία, γιατί κ. μάρτυς, ως γνωστόν, η Εμπορική Τράπεζα λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και μπορεί να πουλάει τα λεφτά της με όποια τιμή θέλει. Αυτό που ρώτησα εγώ είναι αν σας φαίνεται φερέγγυα λύση με οικονομική λογική.
Δ. ΚΑΠΡΑΝΟΣ: Απάντησα: δεν ξέρω τι εγγυήσεις πήρε για να δώσει τα χρήματα.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Δεν ξέρετε για τις εγγυήσεις.
Να προχωρήσω λίγο παραπάνω στις εγγυήσεις. Μήπως θετικά ξέρετε να μου πείτε οποιαδήποτε εγγύηση έστω και αποσπασματικά; Έστω τη γνωστή εγγύηση που παίρνουν οι Τράπεζες στην υποθήκη επί των κινητών, επί των παγίων, αυτή του νόμου του ’20.
Δ. ΚΑΠΡΑΝΟΣ: Μπορώ να απαντήσω ότι δεν μπορώ να διανοηθώ μια Τράπεζα που μπορεί να δώσει δάνειο χωρίς εγγυήσεις.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Θεωρητικά. Εδώ όμως έχετε να μου πείτε κάτι συγκεκριμένο; Γιατί έρχεστε σαν μάρτυρας ειδικών γνώσεων και εγώ μέχρι τώρα το ειδικό δεν το είδα κ. μάρτυρα.
Δ. ΚΑΠΡΑΝΟΣ: Σας απαντώ συγκεκριμένα: δεν υπάρχει τράπεζα που να δίνει δάνειο χωρίς εγγυήσεις.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα εκτιμηθεί ότι δεν το ξέρει. Τελείωσε.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Με πρόταση ποίου αγοράστηκαν τα ναυπηγεία από τον κ. Περατικό;
Δ. ΚΑΠΡΑΝΟΣ: Πρόταση ποίου;
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Ναι. Εγώ είχα δει μια δήλωση του αδελφού του μακαρίτη του Περατικού, που λέει «με πίεση του κ. Παυλίδη του τότε Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας› και νομίζω και στην κατάθεσή του το λέει κιόλας.
Δ. ΚΑΠΡΑΝΟΣ: Διόλου απίθανο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: το «διόλου απίθανο› εισφέρει σε τίποτα; Δεν εισφέρει. Το ξέρετε ή δεν το ξέρετε κ. μάρτυς.
Δ. ΚΑΠΡΑΝΟΣ: Μα δεν μπορώ να ξέρω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: «Δεν ξέρω› θα λέτε άμα δεν ξέρετε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Και τι αξία έχει;
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Αν έχει αξία κ. Εισαγγελέα αυτό; Μια κρατική περιουσία! Ένα περιουσιακό στοιχείο αντικειμενικώς μεγάλης αξίας και ειδικά στην περίπτωση που είναι κρατικό βλέπετε ότι είναι λογικός τρόπος πώλησης η ευθεία διαπραγμάτευση Υπουργού και επιχειρηματία; Μήπως θεσμικά τουλάχιστον έπρεπε να υπάρχουν κάποιες άλλες διαδικασίες; Σήμερα αν γράφατε για κάποια άλλη υπόθεση θα το λέγατε διαπλοκή αυτό;
Δ. ΚΑΠΡΑΝΟΣ: Πιστεύω ότι έχω απαντήσει.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Όχι δεν έχετε απαντήσει. Είναι διαπλοκή αυτό με τα σημερινά κριτήρια όταν ένας Υπουργός διαπραγματεύεται απ’ ευθείας με έναν εφοπλιστή την αγορά ενός ναυπηγείου και πιέζει και συγκεκριμένο εφοπλιστή να αγοράσει;
Δ. ΚΑΠΡΑΝΟΣ: Δεν ξέρω αν πίεσε, δεν μπορώ να το ξέρω αυτό το πράγμα.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Έτσι λέει ο αδελφός του μακαρίτη, ότι πιέστηκε πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ξέρει ο κ. μάρτυρας αν πιέστηκε ή δεν πιέστηκε. Θα απαντάει σε πράγματα που δεν ξέρει; Δεν το ξέρει. Μην φέρνετε σε δύσκολη θέση το μάρτυρα.
Δ. ΚΑΠΡΑΝΟΣ: Όχι δεν με φέρνει σε δύσκολη θέση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μα σώνει και καλά θα πείτε πράγματα που δεν τα ξέρετε; Που να ξέρετε εσείς αν πιέστηκε ή δεν πιέστηκε;
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Είπε η συνάδελφος της Πολιτικής Αγωγής ότι το ναυπηγείο κατά το χρόνο της αγοράς είχε δυο προγραμματικές συμβάσεις. Έτσι δεν είναι;
Δ. ΚΑΠΡΑΝΟΣ: Ναι.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Εσείς συμφωνείτε με τις προγραμματικές συμβάσεις; Δεν είναι κρατικός καπιταλισμός του χειρίστου είδους; Εσείς λέτε ότι το ελληνικό κράτος ήταν αφερέγγυο γιατί δεν τήρησε τις προγραμματικές συμβάσεις.
Δ. ΚΑΠΡΑΝΟΣ: Δεν είπα αφερέγγυο. Δεν ήταν σοβαρό.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Η έλλειψη σοβαρότητας είναι ότι δεν του έδωσαν τα αρματαγωγά και βαγόνια. Αυτά τα πράγματα δεν είναι προγραμματικές συμβάσεις; Είναι ελεύθερη οικονομία αυτό;
Δ. ΚΑΠΡΑΝΟΣ: Θα σας πω αμέσως. Ήταν μέρος του πακέτου για να γίνει ελκυστικό, για να πουλήσει το ναυπηγείο το οποίο ήταν ελκυστικό με αυτές τις προφορές.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Με τη δική σας λογική τι φιλελεύθερο βλέπετε σε αυτό;
Δ. ΚΑΠΡΑΝΟΣ: Εγώ δεν θα απαντήσω γιατί είναι άποψη δική μου.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Τη δική σας άποψη να μου πείτε.
Δ. ΚΑΠΡΑΝΟΣ: Δεν είμαι υπέρ αυτής της οικονομίας.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Γιατί το φέρετε σαν στοιχείο εξαπάτησης του ελληνικού δημοσίου από τον Περατικό, κάτι, που εσείς λέτε ότι διαφωνείτε.
Δ. ΚΑΠΡΑΝΟΣ: Γιατί εγώ δεν είμαι κυβέρνηση και δεύτερον διότι αν υπογράφεις κάτι το σέβεσαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κάτι θέλει να ρωτήσει ο κ. Ραχιώτης, σημαντικό φυσικά.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Θα το κρίνετε εσείς, όλα συνεκτιμώνται κ. Πρόεδρε. Εκτός από τις δύο προγραμματικές συμβάσεις λοιπόν που το κράτος, παρ’ όλο που είναι κρατικός καπιταλισμός δεν τήρησε την υπογραφή του σε αυτό το ζήτημα, ήθελα να μου πείτε ποιες δουλειές έφερε ο Περατικός στο ναυπηγείο στα τρία χρόνια; Ήταν ένας ζωντανός επιχειρηματίας με όνειρα, ξοδεύτηκε κιόλας, για πείτε μου ποιες δουλειές έφερε από τον ιδιωτικό τομέα, γιατί εγώ καταλαβαίνω μέχρι τώρα ότι διεκδικούμε κρατικές δουλειές, μονοπώλιο δηλαδή.
Δ. ΚΑΠΡΑΝΟΣ: Όχι, έφερε πολλές.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Για πείτε μου μία.
Δ. ΚΑΠΡΑΝΟΣ: Πολλές επισκευές.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Οι επισκευές είπατε κι εσείς ότι είναι η ζημιογόνα πλευρά του ναυπηγείου. Πείτε μου μια ναυπήγηση.
Δ. ΚΑΠΡΑΝΟΣ: Όχι, δεν είναι ζημιογόνα.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Πριν μας είπατε άλλο όμως.
Δ. ΚΑΠΡΑΝΟΣ: Δεν είπα αυτό. Όταν έχεις ένα ναυπηγείο επισκευαστικό βγάζεις χρήματα αν έχεις τόσο προσωπικό. Όταν θέλεις να είναι και κατασκευαστικό, πρέπει να έχεις και κατασκευές. Ο Περατικός είχε εμπιστευθεί τις κατασκευές τις κυβερνητικές για να μπορέσει να προχωρήσει στη συνέχεια, δεν έγιναν, έμεινε πίσω και τό’ ριξε στις επισκευές να βγάλει κάποια χρήματα. Η αγορά ήταν πολύ άσχημη στη συνέχεια, έπεσε μέσα στην κρίση των ναυπηγείων τη γενική.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: ¶ρα δεν έχετε να μου πείτε μια κατασκευαστική δουλειά που έφερε στο ναυπηγείο δυόμισι χρόνια. Κατασκευαστική ρωτώ.
Δ. ΚΑΠΡΑΝΟΣ: Δυόμισι χρόνια είναι ελάχιστος χρόνος για να πάρεις δουλειές.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Μας είπε εδώ ο κ. Περατικός ότι απ’ αυτή την ιστορία έχασε την περιουσία του. Για πείτε μου εσείς ένα περιουσιακό στοιχείο που είχε και το απώλεσε. Ήδη εσείς είπατε ότι η περιουσία του είναι υποθηκευμένη. Αυτό βέβαια είναι διαφορετικό από την απώλεια περιουσίας. Αλλά πείτε μου ένα συγκεκριμένο περιουσιακό στοιχείο του κ. Περατικού στην Ελλάδα που το είχε και το απώλεσε.
Δ. ΚΑΠΡΑΝΟΣ: Αυτά τα ξέρει εκείνος, εγώ ξέρω τί λέει η αγορά.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Ποιος τα ξέρει;
Δ. ΚΑΠΡΑΝΟΣ: Εκείνος.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Δεν μας τα είπε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δε νομίζω ότι θα κάνουμε σχόλια τώρα, στο τέλος.
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Αν μου επιτρέπετε, εγώ μίλησα για σχόλια συνολικά από την αποδεικτική διαδικασία για Περατικό και μάλιστα να σας δώσουμε και δυο-τρία έγγραφα. Νομίζω ότι έχουν διαβαστεί τα έγγραφα, δεν ήμαστε εδώ, ήταν Μεγάλη Εβδομάδα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δώστε μας τα έγγραφα.
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Ολιγόλεπτο θα είναι το σχόλιό μου κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα σχόλια είναι εναντίον της αξιοπιστίας των μαρτύρων που πρέπει να γίνονται και όχι υπέρ, αλλά τέλος πάντων.
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Αν μου επιτρέπετε, με το 358, εγώ θα κάνω σχόλιο και αναφορικά με τα αναγνωσθέντα έγγραφα, διότι ακριβώς επικεντρωθήκαμε και στην ανάγκη ανάπτυξης των κινήτρων. Από τα πειστήρια, όταν θα αναγνωσθούν στη σειρά, ζητούμε ειδικά το τρίτο τετράδιο. Κατασχέθηκαν δύο τετράδια οικονομικών εγγραφών. Έχουν κατασχεθεί, είναι στα πειστήρια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα λογιστικά τους.
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Κάπως, γιατί δεν υπάρχουν τα εισερχόμενα, μόνο εξερχόμενα χρήματα. Δεν υπάρχει δηλαδή ο τρόπος απόκτησης, εκεί δεν είναι καταγεγραμμένος, από τα βιβλία φαίνεται.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βιβλίο εξόδων λοιπόν.
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Είναι μόνο εξόδων και μοιρασμού χρημάτων, που έχει σημαντική αξία. Τουλάχιστον όταν θα το αναγνώσετε, εγώ επιφυλάσσομαι να κάνω χρήση γιατί αφορά στο χρονικό διάστημα δολοφονίας Κωστή Περατικού ειδικά. Γι αυτό λέω το τρίτο τετράδιο.
Επίσης βρέθηκε το σχέδιο της προκήρυξης αυτούσιο στη γιάφκα της Πάτμου. Σε αυτό το σχέδιο, υπάρχουν χειρόγραφες παραπομπές. Έχει γίνει γραφολογική εξέταση γι αυτές τις χειρόγραφες παραπομπές και υπάρχει ένα πόρισμα. Δεν προκαταλαμβάνω, φαντάζομαι ότι θα διαβαστεί. Αποδίδεται η γραφή της παραπομπής σε συγκεκριμένο κατηγορούμενο στην αίθουσα, γι αυτό το ζητώ. Από τα έγγραφα που σας δίνουμε, είναι το έγγραφο Τμήματος Εξερευνήσεων περί ευρέσεως ανόμοιων αποτυπωμάτων στο φορτηγάκι, μετά στο ταξί, μετά στο αυτοκίνητο OPEL, τα τρία αυτοκίνητα που έλαβαν μέρος σ’ αυτή τη δολοφονία, υπάρχει συλλογή αποτυπωμάτων από το ’97 και επομένως έχει γίνει ταυτοποίηση, αλλά δεν έχουμε τα πορίσματα, αυτά φαντάζομαι θα αναγνωσθούν, απλώς σας τα δίνουμε ως έγγραφα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ό,τι υπάρχει εμείς θα το διαβάσουμε.
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Επίσης η από 14/10/99 έκθεση εργαστηριακής εξέτασης περί ανευρέσεως τριχών στα τρία αυτοκίνητα που χρησιμοποίησαν οι δράστες. Και σε αυτά τα στοιχεία θα έχουν γίνει στην ώρα της ανάγνωσης οι ταυτοποιήσεις.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει κα Βόζεμπεργκ.
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Αν μου επιτρέπετε να κάνω το σχόλιό μου συνολικά. Σχολίασα δι’ ολίγον μόνον αποκλειστικά την κατάθεση του Μιχάλη Περατικού γιατί είχε ειδική αξία, όχι μόνο ως πατέρα του θύματος, αλλά επειδή είχε και άποψη τόσο για τα στοιχεία που αναγράφονται στις προκηρύξεις όσο και για τα αίτια σύμφωνα με τη δική του κριτική.
Εγώ έχω να σχολιάσω κ. Πρόεδρε ότι από το σύνολο των μαρτύρων που παρήλασαν ενώπιόν σας και μάλιστα με πρωτοβουλία της Εισαγγελίας, διότι υπήρξε εξαιρετικά ελλιπής κλήτευση κατά την προδικασία –δεν το κρίνω, απλώς το καταγράφω-, υπήρξαν σαφείς και συγκεκριμένες αναγνωρίσεις σε πρόσωπα μεταξύ των κατηγορουμένων από μάρτυρες, κατέρρευσε κατά την άποψή μου την προσωπική και νομίζω φάνηκε στο ακροατήριο μία περιρρέουσα άποψη περί κατασκευασμένων μαρτύρων, διότι οι μάρτυρες ήταν όλοι αυτόπτες, είχαν δώσει πολύ συγκεκριμένα φωτογραφικά χαρακτηριστικά στις προανακριτικές καταθέσεις τους, τα οποία ταυτοποίησαν μετά τη σύλληψη των μαρτύρων και αναγνώρισαν συγκεκριμένα πρόσωπο και επίσης πάλι θα επαναλαμβάνω ότι σε κάποια άτομα φάνηκε να διακατέχονται από δισταγμό, δεν θα επιλέξω τη λέξη φόβο, που ερεθίζει ενδεχομένως τον κ. Ραχιώτη, αλλά θα πω ότι είναι δισταγμός να καταθέσουν συγκεκριμένα πράγματα.
Αναφέρομαι ειδικά στην μάρτυρα Παπακώστα που είναι συνάδελφος και κανείς δεν μπορεί να πει ότι υπήρξε υποκείμενο μεθόδευσης καμιάς αρχής και καμιάς διαδικασίας και κανενός μυστικού υφέρποντος κινδύνου διότι η ίδια ερωτηθείσα από εμένα ειδικά, αν πιστεύει ότι τα άτομα αυτά αποτελούν μέλη της 17Ν, αν είναι όλα ή αν είναι κάποια από αυτά είπε «δεν απαντώ›, αυτό εσείς θα το αξιολογήσετε.
Βεβαίως αναφέρομαι ειδικά και στον μάρτυρα που κλητεύθηκε από το Δικαστήριό σας και παρά ταύτα δεν προσήλθε, κ. Μπεζεντάκο, ο οποίος απ’ ότι κατέθεσε ο μάρτυρας Μιχαήλ Περατικός αφηγηματικά, περιγραφικά, κατηγορηματικά και συγκεκριμένα του δήλωσε ότι έχει δει τους δράστες, αλλά όταν προσήλθε στον κ. Ζερβομπεάκο όπου τον παρότρυνε και σωστά κατά νόμο ο κ. Περατικός, είπε ότι «δεν θέλω να καταθέσω για να μη γίνει η κατάθεσή μου αντικείμενο και βορρά των ΜΜΕ› και όταν εκλητεύθη από το Δικαστήριό σας, δεν προσήλθε.
Αυτά σε ό,τι αφορά τις μαρτυρικές καταθέσεις. Για τα κίνητρα κύριοι Δικαστές, πιστεύω από το σύνολο των εγγράφων που διαβάσατε και ειδικότερα από τις τρεις προκηρύξεις, προκύπτει με σαφήνεια και δεν θα ασχοληθώ, ειλικρινά σας λέω με την ακρίβεια ή την ανακρίβεια των οικονομικών στοιχείων, διότι εδώ, όπως πολύ προσφυώς είπατε, ακόμη και ακριβή τα στοιχεία δεν δικαιολογούν σε καμία περίπτωση δολοφονία, πόσο μάλλον και αυτόκλητους τιμωρούς με οποιαδήποτε ιδιότητα, πέραν του νομικού μας συστήματος, είναι απολύτως προσχηματικά τα κίνητρα σε ό,τι αφορούν τη δραστηριότητα του Περατικού και ιδιαίτερα του Κωστή Περατικού και το λέω για έναν απολύτως λόγο:
Στην ίδια την προκήρυξη του ’96, γράφουν επί λέξει: «Η παραπάνω απάνθρωπη συμπεριφορά του κράτους απέναντι στον Περατικό, είχε σαν συνέπεια να αποθρασυνθεί τελείως› και έχουν ένα σκεπτικό για τη συμπεριφορά Περατικού, αφού παραδέχονται αυτά τα οποία ο ίδιος ο Περατικός λέει, ότι το κράτος τον αδίκησε, τον «εξαπάτησε› ή εν πάση περιπτώσει του φέρθηκε απάνθρωπα.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: (παρέμβαση εκτός μικροφώνου)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτή είναι η πεμπτουσία της δίκης, σας παρακαλώ μην διακόπτετε.
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Ευτυχώς κ. Πρόεδρε, που η ανάγνωση των εγγράφων που τουλάχιστον δεν αμφισβητούνται, δεν μπορούν να μου χρεώσουν διαστρέβλωση και διαβάζω μόνο μια μικρή περικοπή, για να κρίνει το Δικαστήριό σας είτε του λόγου μου το αληθές περί προσχηματικού λόγου, είτε το ειρωνικό που ισχυρίστηκε ο συγκεκριμένος κατηγορούμενος τώρα.
«Η σημερινή κυβέρνηση εσκεμμένα δεν κάνει τίποτε, παρακολουθεί ατάραχα τα ναυπηγεία να βουλιάζουν στα χρέη για να μπορέσει να προχωρήσει σε μαζικές απολύσεις και να τα κλείσει, με πρόσχημα τη μη βιωσιμότητα. Εδώ βέβαια, μεγάλο μερίδιο ευθύνης φέρουν οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του ’80, την εποχή αυτή που τα ναυπηγεία βρίσκονταν υπό κρατική διαχείριση και μπροστά στην παγκόσμια κρίση της ναυπηγικής βιομηχανίας, τόσο η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ όσο και τα διάφορα ανώτατα στελέχη του δημοσίου, όφειλαν να εκπονήσουν σε στενή συνεργασία με τους εργαζομένους και μετά από διεξοδικές και ειλικρινείς συζητήσεις μαζί τους ένα σχέδιο εκσυγχρονισμού με μεγάλες κρατικές επενδύσεις, μοντέρνου τεχνολογικού εξοπλισμού›.
Κλείνοντας τον σχολιασμό σε ό,τι αφορά τα πραγματικά προσχηματικά κίνητρα –και το λέω συγκεκριμένα- ο Κωστής Περατικός δολοφονείται δύο χρόνια μετά την αναστολή της λειτουργίας των ναυπηγείων και σ’ αυτά τα δύο χρόνια, όπως βεβαίωσαν οι μάρτυρες και ιδιαίτερα ο κ. Καπράνος αλλά και ο Μιχαήλ Περατικός και είναι και κοινό τοις πάσι, είχε δοθεί στη δημοσιότητα η οικονομική έκπτωση του ομίλου Περατικού. Επομένως, ποιος ήταν ο λόγος που επιστρατεύθηκε δύο χρόνια μετά να δολοφονηθεί ο Κωστής Περατικός ο οποίος τα έχει χάσει όλα, ή όποια έχει χάσει αλλά σε κάθε περίπτωση έχει χάσει τα ναυπηγεία;
Η τελευταία λοιπόν προκήρυξη που φέρεται να έχει γραφεί δυο χρόνια πριν αλλά που υποτίθεται ότι θέλει να δικαιολογήσει την μετά δυο χρόνια από την αναστολή της λειτουργίας δολοφονία Περατικού, όχι μόνο δε λέει τίποτε για τον Περατικό και για τα ναυπηγεία, αναφέρεται στη στάση της κυβέρνησης για τα Ίμια και στη δράση του κατασκόπου Ρόζεμπεργκ με τις εξηγήσεις που έδινε ένας άλλος κατάσκοπος Ρώσος, ο Φεκλίσωφ. Αυτή λοιπόν είναι η προκήρυξη που μας εξηγεί –εδώ είναι η «ειρωνεία› η δική μου- γιατί δολοφονήθηκε ο Κωστής Περατικός.
Να γιατί, κ. Πρόεδρε, με την άδειά σας επεχείρησα κάποιες ερωτήσεις που μπορούσαν να έχουν ένα άλλο σκεπτικό, διότι όταν αναγνώσετε και αυτό το τρίτο βιβλίο σε συνδυασμό και με κάποια άλλα έγγραφα, ίσως κι εσείς να οδηγηθείτε ότι η δολοφονία Περατικού ήταν μια εκτέλεση συμβολαίου. Τίποτε άλλο προς το παρόν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Συμβόλαιο;
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Μάλιστα. Σχολιασμό έκανα κ. Πρόεδρε, στην αγόρευσή μου θα σας πω κι άλλα. Έχω την ευθύνη του σχολιασμού μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κυρία Βόζεμπεργκ, αυτό ήταν ψιλο-ρουκέτα με εκτοξευτήρια αυτοσχέδιο.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Εγώ, αντίθετα με αυτά που υποστήριξε η συνάδελφος της Πολιτικής Αγωγής, πιστεύω ότι οι μάρτυρες που εξετάστηκαν σε μια δεύτερη φάση για την ίδια υπόθεση ενώπιόν σας, δεν κατάφεραν να προσθέσουν τίποτε. Το αντίθετο, οι αντιφατικές καταθέσεις τους αμφισβητούν εν πολλοίς τα πραγματικά γεγονότα έτσι όπως περιγράφονται στο κατηγορητήριο και για τα οποία παραπέμπονται οι κατηγορούμενοι τους οποίους υπερασπίζομαι.
Θα ήθελα να τονίσω ότι ο μάρτυρας Αβδούλος, ο οποίος είναι και αστυνομικός, κατέθεσε πράγματα τα οποία διαψεύδονται από άλλους αυτόπτες μάρτυρες, αποδεδειγμένα αυτόπτες μάρτυρες. Το πιο σημαντικό είναι ότι ο ίδιος δηλώνει ότι στο ταξί που επιβιβάστηκαν οι δράστες για να διαφύγουν, ως οδηγός μπήκε ο Βασίλης Ξηρός, ο οποίος ήταν και αυτός ο οποίος είχε επιβιβαστεί και στο φορτηγάκι πριν, στη θέση του οδηγού. Αυτό διαψεύδεται και από τον μάρτυρα Παπαγεωργίου, τον ναυπηγό, ο οποίος κατέθεσε ενώπιόν σας ότι ο οδηγός του ταξί ήταν άλλο, τρίτο πρόσωπο, το οποίο ο ίδιος αναγνώρισε ως τον συγκατηγορούμενο κ. Κουφοντίνα, όσο και από τον μάρτυρα κ. Ρούσση, ιδιοκτήτη τουριστικού γραφείου στη γωνία και ακριβώς επί της οδού Χαριλάου Τρικούπη 1, ο οποίος επίσης ανέφερε ότι αυτός ο δράστης τον οποίο ο ίδιος υπέθεσε ότι ίσως να ήταν ο κατηγορούμενος Βασίλης Ξηρός, εν πάση περιπτώσει επιβιβάστηκε πίσω στο ταξί.
Τίθεται βεβαίως το ερώτημα γιατί ο κ. Αβδούλος επιμένει σε μία άποψη η οποία δεν ανταποκρίνεται με τα υπόλοιπα στοιχεία της δικογραφίας. Είναι πολύ απλό, διότι έτσι παραπέμπεται ο κ. Βασίλης Ξηρός και ξαφνικά έτσι πρέπει να θυμηθεί και ο μάρτυρας ότι τον είδε σε αυτή τη θέση να επιβιβάζεται. Ως οδηγός παραπέμπεται ο κ. Ξηρός, ως οδηγό λοιπόν ήθελε σώνει και καλά να τον αναγνωρίσει ο κ. Αβδούλος, αντίθετα σε αυτά που κατέθετε πριν.
Είχε πει τότε, στην προανακριτική του, ότι στο αυτοκίνητο το βαν, μετά τη δολοφονία είδε ο ίδιος –και θα δούμε κατά πόσον το είδε- ότι μπήκαν δύο πρώτα και τελευταίος αυτός τον οποίον αναγνώρισε ο Βασίλη Ξηρό, τελευταίος μπήκε στο βαν στη θέση του οδηγού ο φερόμενος ως δράστης Βασίλης Ξηρός, ενώ προανακριτικώς ο ίδιος είχε πει «ήδη βρισκόταν μέσα στο αυτοκίνητο ο οδηγός και εκείνη ακριβώς τη στιγμή, εισέρχεται και τρίτο άτομο στη θέση του συνοδηγού›.
Εν πάση περιπτώσει δεν είναι οι μόνες αντιφάσεις του, υποστηρίζει ότι οι δράστες πυροβόλησαν δυο φορές ενώ αποδεδειγμένα πυροβόλησαν μία σύμφωνα με τα έγγραφα που υπάρχουν στη δικογραφία, ότι ο πυροβολισμός είπε ότι έπεσε από τα δεξιά του ταξί, εν πάση περιπτώσει τίθεται το ερώτημα γιατί να επιμένει τόσο πολύ ότι είδε έναν άνθρωπο, πράγμα για το οποίο υπάρχει εύλογη αμφισβήτηση. Ο κ. Μπούας, βιβλιοπώλης που βρισκόταν κι αυτός μπροστά στον τόπο της δολοφονίας, στην ερώτησή μου αν είδε τον αστυνομικό και πότε τον είδε, λέει «ποιος αστυνομικός; Ο αστυνομικός εμφανίστηκε όταν οι δράστες είχαν φτάσει ήδη στη γωνία Χαριλάου Τρικούπη και Φίλωνος›, κάτι που αφήνει αρκετό περιθώριο για να εξεταστεί.
Βεβαίως σαν αστυνομικός που όφειλε να είναι πιο ενεργός και να καταδιώξει ή και να πυροβολήσει και να συλλάβει τους δράστες και δεν το έκανε, έχει και κάθε καλό λόγο εκ των υστέρων να θέλει να λέει ότι ήταν σε πράγματα στα οποία δεν ήταν, έχει συμφέρον ο ίδιος να υποστηρίζει πράγματα τέτοια, διαψεύδεται όμως από τον κ. Μπούα, ο οποίος βεβαίως ο ίδιος, σε αντίθεση με την προανακριτική του κατάθεση στην οποία δεν είχε δηλώσει ότι ήταν αυτόπτης μάρτυρας και της δολοφονίας, είχε δηλώσει μόνο ότι είδε τους δράστες που διέφευγαν προς την οδό Χαριλάου Τρικούπη, τώρα δήλωσε ότι ήταν αυτόπτης και της δολοφονίας, στην οποία όμως είδε ένα δράστη τον οποίο εγώ προσωπικά νομίζω ότι δεν κατάφερε ο ίδιος να εντοπίσει αν ήταν ο εκ των κατηγορουμένων Σάββας ή ο αδερφός του Βασίλης Ξηρός, ο οποίος όμως κρατούσε δύο πιστόλια, πράγμα το οποίο δεν προκύπτει από κανένα άλλο στοιχείο.
Επίσης, ο μάρτυρας Αβδούλος δηλώνει ότι ο Βασίλης Ξηρός έφερε μουστάκι, ο μάρτυρας Παπαγεωργίου διαψεύδει, τον περιγράφει ως τον άνθρωπο με το τζόκεϋ, τα μαύρα γυαλιά, λέγοντας ότι ταιριάζει βεβαίως η σωματική του διάπλαση στον κατηγορούμενο Βασίλη Ξηρό, όμως δεν έφερε μουστάκι. Ο μάρτυρας Ρούσσης δηλώνει ότι δεν έφερε μουστάκι ο Βασίλης Ξηρός και ότι ο πυροβολισμός έπεσε από το αριστερό μέρος του ταξί, τη στιγμή που ο κ. Αβδούλος υποστηρίζει ότι ο πυροβολισμός που ρίχτηκε για να τον αποτρέψει από την καταδίωξη, ρίχτηκε από το δεξιό μέρος του ταξί.
Εν πάση περιπτώσει, όλες αυτές οι αντιφάσεις καθιστούν σαφές ότι πολύ λίγο συνεισφέρουν οι μάρτυρες στο να αποδειχθεί τί πράγματι έγινε εκείνη τη μέρα. Εκείνο που ήθελα τελευταία να τονίσω είναι η μάρτυρας Παπακώστα, η οποία θεωρώ ότι και λόγω επαγγέλματος και λόγω του νεαρού της ηλικίας και λόγω της αυξημένης παρατηρητικότητας, εύσχημο το οποίο της αναγνώρισε ο συνάδελφος της Πολιτικής Αγωγής, είπε «εσείς έχετε αυξημένη παρατηρητικότητα, είχατε παρατηρήσει τόσα πράγματα από τον 5ο όροφο, γιατί εδώ δεν αναγνωρίζετε;›
Λοιπόν, επειδή θεωρώ πολύ αξιόπιστη τη συνάδελφο, η οποία και εμπειρία έχει και χρήση του λόγου καλή, ήρθε εδώ πέρα και αρνήθηκε να αναγνωρίσει, ακριβώς όπως είπε γιατί έχει αυτή την ιδιότητα την οποία επεσήμανε και ο συνάδελφος απέναντι: παρατηρητικότητα. Δε μπορούμε να χρησιμοποιούμε την παρατηρητικότητα μόνο για να γνωρίζουμε. Εξίσου θα χρησιμοποιηθεί η ίδια παρατηρητικότητα και για να αρνηθούμε την αναγνώριση.
Ένας παρατηρητικός άνθρωπος παρατηρεί και όταν βλέπει το δράση στον τόπο του εγκλήματος και όταν βλέπει έναν κατηγορούμενο και καλείται με την ίδια παρατηρητικότητα λοιπόν να συγκρίνει και να αναγνωρίσει. Λοιπόν, η μάρτυς εδώ που είχε παρατηρητικότητα, αρνείται και να αναγνωρίσει. Βεβαίως, κάτι είναι σημαντικό και πρέπει να τονιστεί: Είπε η μάρτυρας –και αυτό θέλω να το διαβάσω επί λέξει- όταν αναφέρθηκε, γιατί πάντα πέφτουν αυτές οι υπόνοιες για φόβο και «μη φοβάστε και ελάτε πείτε το και μη φοβάστε›, όλο εκεί λοιπόν γίνεται καταφυγή κάθε φορά που δεν βολεύει η μαρτυρία ενός μάρτυρα και ίσως και να μετανιώνουμε που τον φέραμε κιόλας στο ακροατήριο, εν πάση περιπτώσει είπε η μάρτυρας όταν πιέστηκε για τα ποσοστά από την απέναντι πλευρά, διότι είχε πει ότι «δεν είμαι 100% βέβαιη›. «Τί εννοείτε;› «Εννοώ ότι δεν είμαι βέβαιη›. «Γιατί αναφέρατε ποσοστό;› «Πιέστηκε να δώσω ποσοστό από τον κ. Ανακριτή, ίσως θα έπρεπε απ’ την αρχή να είμαι πιο κατηγορηματική σ’ αυτό. Αυτό είναι ίσως η μόνη μου αμέλεια›.
Εδώ λοιπόν από έναν φοβερά αξιόπιστο μάρτυρα, πού κατατείνει η λογική αυτή των ποσοστών αναγνώρισης; Μάλλον δεν προσφέρει και πάρα πολλά πράγματα. Τώρα, όσο για τα κίνητρα δεν θα επεκταθώ. Κάτι που ήθελα να τονίσω είναι ότι απ’ όλο αυτό που προέκυψε, βεβαίως το να κατηγορείται ο Βασίλης Ξηρός, ένας νεαρός άνδρας ο οποίος μόλις είχε εκείνη την εποχή κατέβει για πρώτη φορά στη ζωή του στην Αθήνα, να εμφανίζεται ως οδηγός των οχημάτων διαφυγής σε μια περιοχή της Αττικής, στον Πειραιά, που σίγουρα από τεκμήριο, δεν γνώριζε καν τους δρόμους ή πώς θα κινείτο μέσα σε μια ξένη γι αυτόν πόλη, νομίζω ότι δεν ευσταθεί και πολύ και αυτό καθιστά τη μαρτυρία του αστυνομικού Αβδούλου ακόμα πιο αναξιόπιστη.
Εν πάση περιπτώσει, για τα κίνητρα, τελευταίο που ήθελα να καταθέσω, είναι μια συζήτηση την μπορούμε και στις αγορεύσεις να την κάνουμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν πολυεπιμένω για τα κίνητρα.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Θα επιμείνουμε κ. Πρόεδρε γιατί είναι το πιο σημαντικό. Σε αυτές τις πράξεις, αν κάτι έχει σημασία για το Δικαστήριό σας είναι τα κίνητρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι αυτά που γράφουν όμως.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Γι’ αυτούς είναι αυτά που γράφουν.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Γιατί σκότωσαν;
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Ναι κ. Εισαγγελέα γιατί σκότωσαν. Ο δολοφόνος δεν έχει κίνητρο;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν είπαν ότι τους σκότωσαν.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Τα κίνητρα αυτών που συνέταξαν την προκήρυξη. Δεν ξέρουν ποιοι είναι, εγώ δεν ξέρω ποιοι είναι, θα αποδειχθεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Με συγχωρείτε, αυτοί που συνέταξαν την προκήρυξη είναι, ή αυτοί που πυροβόλησαν;
(Διαλογικές συζητήσεις)
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Αυτοί που κατηγορούνται ότι έχουν σχέση με αυτούς που συνέταξαν την προκήρυξη κατηγορούνται αυτή τη στιγμή απέναντί σας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν αυτοί που λέτε είναι τα κίνητρα αυτών που συνέταξαν την προκήρυξη και όχι αυτών που πήραν τα πιστόλια, τότε θα πρέπει να κατηγοριοποιήσουμε και να πούμε «αυτός είχε καλά κίνητρα, οι άλλοι ήταν απλοί δολοφόνοι τους είπαμε βαράτε και δεν ξέρετε γιατί›.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Αυτή τη στιγμή που δεν έχουμε προσωποποιήσει τους δράστες και αυτό το γνωρίζει πολύ καλά το Δικαστήριό σας και δεν θέλω να προκαταλάβω, το σίγουρο όμως είναι ότι έχουμε μια για μας πολιτική δίκη, στην οποία υπάρχει μια προκήρυξη και αυτή η προκήρυξη περιέχει ακριβώς τα κίνητρα των όσων έκαναν αυτή την πράξη. Αυτό εννοώ εγώ. Δεν ξέρω ποιοι ήταν συγκεκριμένα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα τη ξαναδιαβάσουμε με μεγάλη προσοχή.
(Διαλογικές συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για τα κίνητρα μπορούμε να μιλάμε, αλλά άλλο είναι το πολιτικό έγκλημα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: ¶ρα πρέπει να ξέρουμε ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν θέλουν το λένε, άμα δεν θέλουν. Να τους πω εγώ τώρα να το πουν σώνει και καλά;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε αυτό ορίζει η δικονομία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ότι;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ότι «εγώ το έκανα και γι’ αυτό το έκανα›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλώς κ. Εισαγγελέα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αυτό λέει ο Ποινικός Κώδικας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα τα εκτιμήσουμε κι εμείς.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Επί της διαδικασίας -όχι για τα θέματα που θέτει ο κ. Εισαγγελέας- υπάρχει ένα πρόβλημα. Έξω βρίσκονται τρεις μάρτυρες απόστρατοι και θέλουν αν μπορείτε να τους προσδιορίσετε αν θα εξεταστούν σήμερα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επειδή πολύ ωραία τα λέτε, σήμερα είναι προγραμματισμένο το ΕΛΤΑ Αιγάλεω. Επίσης στις 10 η ώρα είναι οι γιατροί, βλέπω όμως ότι υπάρχει μια μεμονωμένη μάρτυρας Αλεξανδρή Μαρία της ΔΟΥ Πετρούπολης η οποία μας λέει για έκρηξη 5 λεπτά ας μην την ξαναφέρουμε. Αλλά για την υπόθεση της Ριανκούρ δεν νομίζω ότι μπορούμε να τους εξετάσουμε σήμερα γι’ αυτό πολύ σωστά το λέτε.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Να τους το πούμε να φύγουν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να ακούσω προτάσεις. Τι να πούμε; Να πούμε Πέμπτη; Να πούμε Παρασκευή; Συμφωνείτε κύριοι συνήγοροι;
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Βεβαίως την Παρασκευή.
(Διαλογικές συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Οι μάρτυρες: κ. Αποστολόπουλος, κ. Μακρής και κ. Λαμπαδιάρης παρακαλούνται να έρθουν την Παρασκευή το πρωί, διότι σήμερα εδώ δεν βλέπω να έρθει η ώρα τους να εξεταστούν.
(Διαλογικές συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η κα Κούρτοβικ έχει τον λόγο.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να πω κατ’ αρχήν ότι εκπλήσσομαι για όλη τη συζήτηση που προκάλεσε η αναφορά στα κίνητρα του συναδέλφου μου από πλευράς της Έδρας, διότι νομίζω ότι όλη η εξέταση, όλη η έρευνα γύρω από την υπόθεση του Περατικού επικεντρώθηκε ακριβώς στο ζήτημα των κινήτρων.
Νομίζω ότι το ζήτημα των κινήτρων επικέντρωσε το λόγο της και το ενδιαφέρον της η Πολιτική Αγωγή. Αποκλειστικά στο ζήτημα των κινήτρων θα έλεγα, τόσο ολόκληρη η κατάθεση του κ. Περατικού του πολιτικός ενάγοντως όσες ώρες διήρκεσε μέσα σε αυτή την αίθουσα αναφέρθηκε, ανέλυσε αυτό το ζήτημα όσο και η σημερινή κατάθεση του κ. Καπράνου.
Υποστηρίξαμε από την πρώτη στιγμή ότι οι πράξεις οι οποίες καλείστε να δικάσετε, υπάγονται στην έννοια του πολιτικού εγκλήματος, με την έννοια ότι συνιστούσαν πράξεις που στρέφονταν κατά του πολιτικού συστήματος και κατά των κυρίαρχων πολιτικών και οικονομικών δομών της χώρας.
Όλοι οι στόχοι της Οργάνωσης –υποστηρίξαμε- επιλέχθηκαν πάντοτε επί ζητημάτων αιχμής της πολιτικής επικαιρότητας, ζητημάτων τα οποία απασχολούσαν την κοινή γνώμη και ζητημάτων τα οποία προκαλούσαν το κοινό αίσθημα, προκαλούσαν λαϊκή αγανάκτηση με την οποία αντιστοιχίζονταν η δράση της Οργάνωσης και αντιστοιχιζόταν το περιεχόμενο των προκηρύξεών της.
Είναι προφανές ότι για όλους εμάς εδώ που δεν διεπόμαστε από τη λογική της διεξαγωγής ενός πολέμου, αυτό που επικαλείται η λογική της Οργάνωσης, αυτό που διείπε τα μέλη της Οργάνωσης δεν μπορούμε να αποδεχτούμε ότι το οποιοδήποτε οικονομικό έγκλημα, μπορεί να συνεπάγεται κεφαλαιακές ποινές.
Δεν μπορεί όμως σε αυτή την αίθουσα οικονομικά εγκλήματα να δικαιώνονται μέσα από αυτές τις διαδικασίες. Είναι σαφές ότι οι διαδικασίες σας θα οδηγήσουν στην καταδίκη των αυτουργών εφόσον εντοπιστούν, αυτών των εγκλημάτων. Δεν μπορείτε όμως να οδηγηθείτε, δεν μπορούμε να οδηγούμαστε στη δικαίωση των οικονομικών εγκλημάτων, τα οποία προϋπήρξαν και δεν μπορούμε να οδηγούμαστε σε μια διαστρέβλωση της ιστορίας.
Νομίζω ότι τα στοιχεία της υπόθεσης των ναυπηγείων Περατικού συνιστούσε ένα οικονομικό έγκλημα, σαν τέτοιο προέκυψε από την εξέταση των μαρτύρων που έγινε κύρια, δεν παρακολούθησα την εξέταση του κ. Καπράνου, κύρια από τα όσα εισέφερε στη διαδικασία ο κ. Περατικός. Ήταν μια χαρακτηριστική περίπτωση σφετερισμού δημόσιας περιουσίας, κατασπατάλησης δημόσιου πλούτου, αναδιανομή εθνικού πλούτου υπέρ των ιδιωτικών οικονομικών συμφερόντων και με τη συνεργασία των τότε κυβερνητικών παραγόντων. Αυτό που συνιστούσε τότε το κράτος.
Τα στοιχεία αυτής της υπόθεσης όπως εκτέθηκαν στη διαδικασία από τον κ. Περατικό ο οποίος κατά την εξέτασή του επιβεβαίωσε –νομίζω λέξη προς λέξη, στοιχείο προς στοιχείο- το περιεχόμενο της προκήρυξης ερωτώμενος –εάν θυμάμαι καλά από τον κ. Αγιοστρατίτη- τα στοιχεία λοιπόν αυτής της υπόθεσες δεν χρειαζόταν ειδικές γνώσεις και δεν χρειαζόταν ειδική αναβύθιση δεν ξέρω σε ποιους χώρους για να βρεθούν, προέκυπταν από τον Τύπο της εποχής, προέκυπταν από τις συνεχείς καταγγελίες των συνδικαλιστικών φορέων, προέκυπταν από τις ίδιες τις δηλώσεις των παραγόντων της Κυβέρνησης το 1995 όταν εγκαταλείφθηκαν τα ναυπηγεία όταν έκλεισαν τα ναυπηγεία Περατικού.
Κατατέθηκε στην Έδρα από το συνάδελφό μου τον κ. Ραχιώτη εφημερίδα της εποχής, η εφημερίδα που κυκλοφόρησε την επόμενη μέρα της ενέργειας, μια εφημερίδα η οποία προτού ακόμη αναγνωστούν και δημοσιευτούν τα στοιχεία της προκήρυξης επιβεβαίωνε τα στοιχεία αυτής της προκήρυξης με μικρές διαφορές και περιείχε όλα τα στοιχεία εκείνα που σας αποδεικνύουν, σας δείχνουν τον τρόπο με τον οποίο η ελληνική κοινωνία και τότε και το ελληνικό κράτος αντιμετώπισαν το έγκλημα που είχε συντελεστεί, το έγκλημα σε βάρος των εργαζομένων, το έγκλημα σε βάρος του ελληνικού λαού.
Έγκλημα, γιατί είχαμε όπως είπα μια αναδιανομή του εθνικού πλούτου, είχαμε μια τεράστιας έκτασης σφετερισμό δημόσιου πλούτου σε μια στιγμή που διανύαμε μια παρατεταμένη περίοδο λιτότητας, σε μια στιγμή στην οποία η ψαλίδα των εισοδημάτων είχε αυξηθεί, η ανεργία κινιόταν πέραν των ορίων ασφαλείας και οι ιδιωτικοποιήσεις προκαλούσαν το λαϊκό αίσθημα και τη λαϊκή οργή.
Δεν θέλω να αναφερθώ άλλο σε αυτό το σημείο, θα ήθελα να κάνω μια δυο παρατηρήσεις σε σχέση με την εξέταση μαρτύρων. Πέραν του να έχει γίνει μια προσπάθεια διόγκωσης αποκατάστασης και δικαίωσης ενός οικονομικού εγκλήματος και είπα ότι είμαστε ενάντια στο έγκλημα που έγινε με τη δολοφονία του Περατικού, αλλά είμαστε ενάντια και στο οικονομικό έγκλημα που προηγήθηκε.
Πέραν αυτού είχαμε και μια προσπάθεια διόγκωσης της κατηγορίας στη περίπτωση αυτή, χαρακτηριστική της όλης λογικής του κατηγορητηρίου. Διόγκωση της κατηγορίας και εξώθησης μαρτύρων να επιβεβαιώσουν ένα διογκωμένο και αβάσιμο κατηγορητήριο.
Δεν θέλω εκτεταμένα να αναφερθώ, δεν θέλω μάλλον ν’ αναφερθώ καθόλου αναφέρθηκε ο συνάδελφός μου ο κ. Βλάχος στο τρόπο με τον οποίο οι διάφοροι μάρτυρες ήρθαν εδώ και πιέστηκαν να αναγνωρίσουν παράλογα πράγματα και αναγνώρισαν παράλογα πράγματα σε διαφορετικές θέσεις. Αναγνώρισαν τον ίδιο άνθρωπο σε διαφορετικές θέσεις! Αναγνώρισαν στοιχεία αντικρουόμενα ως στοιχεία χαρακτηριστικά των δραστών.
Θέλω να προσθέσω το γεγονός ότι -όπως προκύπτει και από τα πρακτικά της Δίκης τα είχαμε κοιτάξει εκείνες τις ημέρες- εξωθήθηκε μάρτυρας που παρακολουθούσε το επεισόδιο από τον 4ο όροφο πολυκατοικίας να αναγνωρίσει το χρώμα των ματιών του δράστη τα οποία περιγράφει ως μαύρα μάτια από τον 4ο όροφο της πολυκατοικίας! Εξωθήθηκε ο κ. Κήρυκος.
(Διαλογικές συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχω παρακαλέσω όχι διάλογο. Σας παρακαλώ πάρα πολύ κάνει τις αξιολογήσεις της, κάνατε κι εσείς δεν μπορώ εγώ να παίζω στο άσπρο και στο μαύρο. Θα βγάλουμε εμείς στο τέλος την απόφαση. Εσείς πέστε ό,τι νομίζετε ότι πρέπει να πείτε.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να μην θεωρήσω ότι απευθύνεστε σε εμένα κ. Πρόεδρε με αυτό το σχόλιο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι απευθύνομαι σε εκείνο που σας διέκοψε. Φυσικά όχι σε εσάς. Σε εσάς έχει δοθεί ο λόγος. Μπορώ να απευθυνθώ σε εσάς;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να συνεχίσω και να πω ότι πέραν της τεράστιας γκάμας του χρώματος των μαλλιών των δραστών που από ξανθά γίνονται καστανόξανθα, μαύρα, μαύρα σκούρα, καστανά και πάει λέγοντας. Ν’ αναφερθώ στο γεγονός ότι πιέστηκε αφόρητα θα έλεγα μάρτυρας του 5ου πλέον ορόφου, πολλές δεκάδες μέτρα μακριά από το επεισόδιο και από ύψος να αναγνωρίσει και να ταυτοποιήσει ανθρώπους και όταν αρνήθηκε –ήταν και αξιοπρεπής η κυρία ως δικηγόρος- δέχτηκε και τα πυρά αν δεν κάνω λάθος και της Έδρας κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εμένα;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Όχι τα δικά σας. Νομίζω της εισαγγελικής Έδρας. Αλλά κυρίως τα πυρά της Πολιτικής Αγωγής.
Να πω ότι εξωθήθηκαν μάρτυρες να επιβεβαιώσουν μια απόπειρα ανθρωποκτονίας που με κανένα τρόπο δεν προέκυπτε από την ίδια την περιγραφή των περιστατικών που τη στήριζε όμως το κατηγορητήριο. Κατέγραψα εν τάχει τον τρόπο με τον οποίο ο κ. Αβδούλος απάντησε στις επίμονες ερωτήσεις από όλα τα μέλη του Δικαστηρίου και από την Πολιτική Αγωγή για το εάν και κατά πόσο τον στόχευαν οι σφαίρες οι οποίες ρίχτηκαν. «Ήταν τυφλά› απαντάει ο κ. Αβδούλος, σε νέα ερώτηση «Μπορούσαν και να μην με στοχεύουν, ήταν τυφλό χτύπημα›. Γίνεται νέα ερώτηση «Ήταν τυφλό› επιμένει ο κ. Αβδούλος «Δεν σκόπευσε› απαντάει στον κ. Παπαηλιού.
Επιμένει σε καινούρια ερώτηση «Να φύγουν ήθελαν›. Τέταρτη κατά σειράν ερώτηση, πέμπτη ερώτηση, επαναλαμβάνει ο κ. Αβδούλος «Ήταν τυφλό δεν σκόπευσε›, έκτη ερώτηση επαναλαμβάνει και πάντοτε από την έδρα «Ήταν δύσκολο να σημαδέψει, ήμουν σε απόσταση, δεν μπορούσαν, το χτύπημα ήταν τυφλό›.
Συνεχίζει η Πολιτική Αγωγή επί των ίδιων ερωτήσεων. «Υπό τις συνθήκες που έγιναν οι πυροβολισμοί δεν μπορούσε να σημαδέψει κανένας› επιμένει ο κ. Αβδούλος και ξαναρωτάται και ξαναπαντά «Αν ήταν εκπαιδευμένος, αλλά έπρεπε να έχει χέρι› και ξαναρωτάται και επιμένει στο αν μπορούσε να στοχεύσει ο δράστης. «Ήταν κάτι απίθανο, δεν μπορούσε› και ξαναρωτάται και επιμένει «Εγώ νομίζω ότι οι πυροβολισμοί που έπεσαν, ήταν άνευ ουσίας ως προς εμάς›.
Επανειλημμένα ο κ. Αβδούλος πιέστηκε να επιβεβαιώσει το κατηγορητήριο και σας επιβεβαίωσε ότι δεν συντελέστηκε η απόπειρα ανθρωποκτονίας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶ρα ήταν ειλικρινής ο μάρτυρας;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ως προς αυτό, φυσικά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κατάλαβα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Θέλετε να πείτε ότι ήταν ως προς αυτό, σας φάνηκε ότι ήταν ανειλικρινής κ. Πρόεδρε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, λέω.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ρωτάται και ο κ. Παπαγεωργίου στη συνέχεια επανειλημμένα «Πυοβόλησα για εκφοβισμό› λέει ο κ. Παπαγεωργίου, το λέει στην προανακριτική κατάθεσή του και ξαναρωτάται στο ακροατήριο και μας λέει αρχικά «Πυροβόλησε ο οδηγός›, άλλοι μάρτυρες λένε ότι πυροβόλησε άλλο μέλος, άλλος επιβάτης του ΤΑΞΙ. Συνεχίζει: «Δεν πέρασε κοντά από τον αστυνομικό η σφαίρα, ήταν χαμηλωμένος› και ξαναρωτάται και ξαναπαντά «Θεωρώ ότι δεν ήταν η σφαίρα για τον αστυνομικό› και ξαναρωτάται με εμμονή «Επιμένετε κ. Παπαγεωργίου;› και επιμένει «ναι, εμμένω να τον εκφοβίσει ήθελε› και ξαναρωτάται και απαντά «Τυφλό, σημαίνει χωρίς στόχευση. Είναι προς την πλευρά των αστυνομικών, αλλά χωρίς στόχευση›. Σε επανειλημμένες ερωτήσεις λοιπόν και ο κ. Παπαγεωργίου επιβεβαίωνε το ίδιο πράγμα. Ρίχτηκε μια σφαίρα, ήταν τυφλή, ήταν χωρίς στόχευση, ήταν χωρίς πρόθεση, ήταν μόνο για εκφοβισμό.