ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ελάτε κα Κούρτοβικ.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Πράγματι έχουμε μία περίπτωση χαρακτηριστική για το Δικαστήριό σας, αξίζει να σταθούμε και μόνο γι αυτό, γιατί έχουμε σε μεγάλη έκταση και με πολύ διαφανή τρόπο το φαινόμενο της διαμόρφωσης πεποίθησης από πλευράς των μαρτύρων, όχι με βάση την προσωπική τους εμπειρία, αλλά με βάση εξωγενείς παράγοντες, εντελώς εξωγενείς παράγοντες.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση είχαμε ακριβώς τη διαμεσολάβηση όχι της μνήμης, της πεποίθησης των μαρτύρων, από τη μια υπό την πίεση τη μια φορά συνδικαλιστικών συμφερόντων και συνδικαλιστικών ανταγωνισμών, τη δεύτερη φορά από όρους εμπάθειας και πίεσης πάλι από πλευράς της αστυνομίας για να στηριχθεί ένα κατηγορητήριο ενάντια σε έναν αντιπαθή κατηγορούμενο όπως ήταν ο Δαναλάτος και την τρίτη περίπτωση νομίζω με μεγάλη σαφήνεια, τόσοι πολλοί μάρτυρες σε μια υπόθεση σας είπαν ότι κλήθηκαν από τις ανακριτικές αρχές, όχι να πουν αν αυτοί αναγνωρίζουν, αν αυτοί βλέπουν να έχουν κάποια σχέση οι συγκεκριμένοι κατηγορούμενοι με την υπόθεση, αλλά να υποδείξουν σε ποιο ρόλο ήταν ο καθένας από τους κατηγορουμένους.
Έχουμε λοιπόν μια περίπτωση η οποία εδώ βέβαια εκτέθηκε με σαφή τρόπο η πίεση υπό την οποία διαμορφώθηκε αυτή η πεποίθηση, μία πίεση η οποία νομίζω θα πρέπει να έχει γίνει σαφές στο Δικαστήριό σας ότι σε πάρα πολλές αντίστοιχες περιπτώσεις, έχει υπάρξει. Η διαμόρφωση της πεποίθησης των κατηγορουμένων από εξωγενείς παράγοντες, πρέπει να πω ότι άλλοτε είναι άδολη, γίνεται με άδολο τρόπο και άλλοτε υπηρετεί συγκεκριμένες σκοπιμότητες και το έχουμε δει σ’ αυτή την διαδικασία πολλές φορές.
Θέλω να επισημάνω δύο πράγματα: Βεβαίως υπό την πίεση, είναι σαφές ότι κάποιοι εκ των μαρτύρων οδηγήθηκαν στο να ταυτοποιήσουν τη σωματοδομή του κατηγορούμενου Κουφοντίνα με τη σωματοδομή κάποιων εκ των δραστών της υπόθεσης. Να επισημάνω κ.κ. δικαστές, ότι έψαχνα να βρω, νομίζω ότι αυτή τη σωματοδομή που έχει ο κατηγορούμενος Κουφοντίνας, έχει περίπου το 60% των συνηγόρων που βρίσκονται σ’ αυτή την αίθουσα και περίπου το 30% των δικαστών που κάθονται σ’ εκείνη την Έδρα. Είναι γύρω στο 1,70-1,75, είναι η μέση σωματοδομή. Επιπλέον πρέπει να τονίσουμε ότι ο εκ των μαρτύρων ευρισκόμενος πιο κοντά στον εκ των δραστών ενδεδυμένο ως αστυνομικό, ο νεότερος, ο Μπερεδήμας, είναι αυτός ο οποίος έχει δει τον δράστη αυτόν από απόσταση μισού μέτρου και έχει παραμείνει κοντά του, δηλαδή την ώρα της εξόδου του από την τράπεζα κατά την οποία δέχεται το πολυβόλο στη μέση του, δε θυμάμαι πώς ακριβώς το είπε, τον αγγίζει το πολυβόλο στη μέση και στη συνέχει παραμένει όπως καταθέτει, περίπου όση ώρα διαρκεί η ληστεία, σε απόσταση δύο μέτρων από τον δράστη αστυνομικό.
Ο συγκεκριμένος μάρτυρας, νομίζω ότι περιέγραφε κάποια πολύ χαρακτηριστικά στοιχεία για τον δράστη αυτόν, χαρακτηριστικά στοιχεία τα οποία μου έκανε έκπληξη γιατί το Δικαστήριό σας δε στάθηκε λεπτό. Περιέγραφε μία γαμψή μύτη, ένα χαρακτηριστικό το οποίο πολύ δύσκολα παραποιείται, πολύ δύσκολα αλλοιώνεται, πολύ δύσκολα προστίθεται χωρίς να γίνεται πολύ εμφανές και περιέγραφε και μία ελιά πολύ εμφανή και πολύ χαρακτηριστική, που αν καταλαβαίναμε καλά επρόκειτο για ελιά η οποία αποτελούσε ουσιαστικά σημάδι και όχι τις κοινές ελιές τις οποίες προσπάθησε να αποδώσει ο συνήγορος της Πολιτικής Αγωγής και στα δύο χαρακτηριστικά δεν είδα να σταθεί το Δικαστήριό σας για να αναδείξει τα στοιχεία εκείνα τα οποία απέκλειαν την ταυτοποίηση.
Σε κάθε περίπτωση που έχετε εδώ πέρα αναγνωρίσεις και χαρακτηριστικά, θα έχετε παρατηρήσει ότι σηκωνόμαστε όλοι οι συνήγοροι Υπεράσπισης να κοιτάξουμε τους κατηγορούμενους που τους βλέπουμε 8 μήνες να δούμε, έχουν πεταχτά αυτιά, μήπως είναι κολλημένα, έχουν μεγάλο μέτωπο..... τους βλέπουμε 8 μήνες, τους βλέπουμε πρόσωπο με πρόσωπο και δεν μπορούμε να πούμε, έχει γαμψή μύτη; Πρέπει να το κοιτάξουμε, έχει ελιά; Να δω και να βεβαιωθώ. Είναι δυνατόν ο μάρτυρας ο οποίος βλέπει για ένα λεπτό.....
Βάζω ένα ακόμη ζήτημα το οποίο θέλω να προσθέσω κι εγώ την άποψή μου σε αυτά που είπαν οι συνάδελφοι. Δυστυχώς, η στάση κάποιων κατηγορούμενων οι οποίοι αρνούνται να σας πουν τί έγινε, αρνούνται όμως να σας πουν και το τί δεν έγινε, δεν βοηθά ίσως ούτε εμάς τους συνηγόρους στο να απορρίψουμε με σαφήνεια και κατηγορηματικά να σταθούμε απέναντι σε τέτοιου είδους κατηγορίες. Νομίζω θα πρέπει να παραπέμψω αναγκαστικά στη δήλωση εκείνη που σας έκανε ένας κατηγορούμενος, ο κατηγορούμενος τον οποίο εκπροσωπώ, που σας είπε ότι δεν είναι δυνατόν όλες τις ανεξιχνίαστες ληστείες να τις φορτώνεται η 17Ν.
Πρέπει να πω ότι αυτή ήταν μία από τις ανεξιχνίαστες ληστείες, η οποία εκ των πραγμάτων και εκ της πορείας της, είχε πονέσει πολύ τις αστυνομικές αρχές και ήταν αναγκαίο γι αυτούς κάπου να τη φορτώσουν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η κα Καραπλιάνη.
Ρ.ΚΑΡΑΠΛΙΑΝΗ: Μόνο για τον αριθμό των δραστών κύριε Πρόεδρε. Θέλω λοιπόν μόνο να πω, ότι θεωρώ ότι είναι αποδεδειγμένο και από τους μάρτυρες και από τα έγγραφα ο αριθμός των δραστών σ’ αυτή τη πράξη είναι 5. Σας το είπαν όλοι οι μάρτυρες εδώ που εξετάστηκαν ενώπιόν σας, το είχαν πει ήδη από την πρώτη στιγμή στην αστυνομική προανάκριση. Μίλησαν είτε για πέντε, είτε για λιγότερους από πέντε. Κανείς για περισσότερους από πέντε.
Μάλιστα σε ερωτήσεις μας εάν συζήτησαν με άλλους ,για τον αριθμό των δραστών είπαν, ότι κανείς δεν τους είπε για περισσότερους από πέντε δράστες. Και το λέω αυτό γιατί, υπήρχαν 40 υπάλληλοι, υπήρχαν 20 άνθρωποι μέσα στο Ταμιευτήριο εκείνη την ημέρα και υπήρχε και ένας μεγάλος αριθμός έξω. Κανείς απ’ όλους αυτούς δεν μίλησε για περισσότερους δράστες.
Θέλω να πω τέλος, ότι μόνο ο Ξηντάρας ήρθε εδώ ενώπιόν σας και είπε, υποθέτω λέει ότι μπορεί να υπήρχε ένας τσιλιαδόρος, γιατί κάποιος πρέπει να ειδοποίησε τον ψευτοαστυνομικό. Και εδώ την απάντηση πιστεύω ότι σας την έδωσε ο Μπερεδήμας που σας είπε ότι πράγματι είδε ο ίδιος κάποιον εκ των δραστών που ήταν μέσα στη τράπεζα, να ειδοποιεί τον ψευτοαστυνομικό για την έλευση του Ξηντάρα.
Συνεπώς πιστεύω ότι είναι πλήρως αποδεδειγμένο, οι δράστες ήταν πέντε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μάλιστα δεν έχουμε τίποτα άλλο. Ελάτε παρακαλώ. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›, είστε ο κ. Κατσιμίχας έτσι;
Γ.ΚΑΤΣΙΜΙΧΑΣ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έγινε κάποια έκρηξη εκεί στο σπίτι σας;
Γ.ΚΑΤΣΙΜΙΧΑΣ: Μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κατοικείτο το σπίτι αυτό;
Γ.ΚΑΤΣΙΜΙΧΑΣ: Όχι ήταν ακατοίκητο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε ποια περιοχή ήταν;
Γ.ΚΑΤΣΙΜΙΧΑΣ: Ήταν Πίνδου και Γράμμου στα Βριλήσσια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πήγατε μετά είδατε;
Γ.ΚΑΤΣΙΜΙΧΑΣ: Ναι βέβαια πήγα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ζημιές;
Γ.ΚΑΤΣΙΜΙΧΑΣ: Ναι τις είδα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Που είχε τοποθετηθεί αυτή;
Γ.ΚΑΤΣΙΜΙΧΑΣ: Είχε τοποθετηθεί βόμβα στην πόρτα της κουζίνας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Με ωρολογιακό ή με άλλο;
Γ.ΚΑΤΣΙΜΙΧΑΣ: Δεν ξέρω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για πείτε μου τώρα τι έγινε εκεί;
Γ.ΚΑΤΣΙΜΙΧΑΣ: Εμένα με ειδοποίησαν ότι είχε σκάσει μια βόμβα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι ζημιές έγιναν, μεγάλες, εκτεταμένες;
Γ.ΚΑΤΣΙΜΙΧΑΣ: Ναι μου χάλασε όλη την κουζίνα και τα έπιπλα της κουζίνας, γύρω στα 3 εκατομμύρια ζημιά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κίνδυνος ανθρώπου υπήρξε;
Γ.ΚΑΤΣΙΜΙΧΑΣ: Όχι, όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από τους πεζούς που περνούσαν απέξω;
Γ.ΚΑΤΣΙΜΙΧΑΣ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι κίνδυνος ανθρώπου. Δεν έχω τίποτα άλλο, κύριε Εισαγγελεύ. Κύριοι συνάδελφοι.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πότε έγινε αυτό κύριε μάρτυς;
Γ.ΚΑΤΣΙΜΙΧΑΣ: Τον Φλεβάρη του ’89.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Σε άλλες οικίες εκείνη την ημέρα, για πείτε μας για ποιες ακόμα οικίες ξέρετε κάτι;
Γ.ΚΑΤΣΙΜΙΧΑΣ: Ναι στο Χαλάνδρι πάλι μια μονοκατοικία ακατοίκητη.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μήπως ξέρετε ποιανού ήταν;
Γ.ΚΑΤΣΙΜΙΧΑΣ: Κάποιου Βαρδουλάκη.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: ¶λλη;
Γ.ΚΑΤΣΙΜΙΧΑΣ: ¶λλη δεν ξέρω.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν έχω άλλη ερώτηση.
Β.ΜΑΡΚΗΣ: Εγώ έχω μια ερώτηση κύριε μάρτυς, κάποιον Αποστολόπουλο και Παγουλάτου τους ξέρετε;
Γ.ΚΑΤΣΙΜΙΧΑΣ: Όχι.
Β.ΜΑΡΚΗΣ: Ξέρετε γιατί, φαίνεται από τα έγγραφα τουλάχιστον, κάτι έγινε και στα δικά τους σπίτια εκεί δίπλα συνεπεία της έκρηξης.
Γ.ΚΑΤΣΙΜΙΧΑΣ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έχουμε καμία άλλη ερώτηση. Να έρθει η κα Πόλκα Μαρία. Τώρα έχουμε κάποια στην Εθνική Χρεμωνίδου νομίζω ότι δεν σας αφορά έτσι δεν είναι; Είναι ο μάρτυς υπ’ αριθμόν η κα Πόλκα 209.
Ελάτε κ. Πόλκα. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
Μ.ΠΟΛΚΑ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ορκιστήκατε, πείτε μου εσείς βρεθήκατε σε κάποια τράπεζα;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Εγώ ήταν τρεις και τέταρτο προς και είκοσι, είχαν κλείσει οι τράπεζες βέβαια, απέναντι ακριβώς έχω κατάστημα. Και έτυχε να έχουμε ανοιχτά, γιατί είχαμε συνεχές ωράριο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι κατάστημα έχετε;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Δερμάτινα είδη. Είδα δυο μηχανάκια που έρχονταν από Φιλολάου προς τα πάνω, ο δρόμος της Χρεμωνίδου είναι κάθετος, αυτά ήρθαν από κάτω προς τα πάνω. Σταματήσανε δυο μέτρα μετά την πόρτα, ήταν 4 επάνω. Και φορούσαν καπέλα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καπέλα ή κράνη;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Όχι, καπέλα αυτά τα μάλλινα. Κατεβάζουν τις μάσκες αυτές?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τις μάσκες τι δηλαδή ήταν αυτές οι κουκούλες που λέμε;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Οι κουκούλες ναι, αυτά τα πλεκτά που ήταν μόνο τα μάτια απέξω. Και βλέπω ένα γεροδεμένο, είχε μια βαριοπούλα με ένα ροζ κοντάρι το κοντάρι του ήταν ακριβώς έτσι και βλέπω ότι πάει και σπάει την πόρτα της τράπεζας. Το κοντάρι ήταν ροζέ. Και μπαίνουν δυο μέσα, αυτός που ήταν εύσωμος με γκρι μπουφάν μου φαίνεται, μπλε θα σας γελάσω. Ο ένας κάθισε στο μηχανάκι ο κοντός. Αυτός ο γεροδεμένος που έσπασε την πόρτα?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Με τι την έσπασε;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Με βαριοπούλα και ο άλλος με ένα περίστροφο μπήκε μέσα. Καθόμουν και κοίταζα και νόμιζα ότι γυρίζουν ταινία και λέω τι γίνεται εδώ; Βλέπω τον άλλον που είχε πάει πιο κάτω στη τράπεζα και είχε ένα πολυβόλο. Αυτό το αυτόματο πώς το λένε; Εγώ βλέποντας όμως τον υπάλληλο που ερχότανε?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχουμε λοιπόν 4. Μια στιγμή.
Μ.ΠΟΛΚΑ: Τέσσερις. Ο ένας καθότανε στην μηχανή. Ο άλλος με την βαριοπούλα που έσπασε την πόρτα. Ο άλλος ο πιο λεπτός μπήκε με περίστροφο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτός με την μηχανή τι έκανε, έμεινε απέξω;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Καθότανε επάνω στην μηχανή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η μια μηχανή, η άλλη μηχανή είχε άλλες δυο επάνω;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Όχι είχε μείνει κενή η μια μηχανή, δεν έβλεπα ανθρώπους. Ο ένας καθότανε στην μηχανή. Ο άλλος είχε πάει εκεί που βγάζουν τα λεφτά, αυτός με το πολυβόλο που λέμε, με το αυτόματο?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ένα λεπτό μου είπατε δυο μηχανές. Η μια μηχανή είχε δυο ανθρώπους. Η μια λοιπόν ο ένας που ήταν οδηγός έμεινε επάνω εντάξει;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο άλλος κατέβηκε από την πρώτη μηχανή που μιλάμε κατέβηκε και πήγε με την βαριοπούλα.
Μ.ΠΟΛΚΑ: Δυο πήγαν μαζί, ο ένας με την βαριοπούλα?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για την δεύτερη μηχανή λέμε τώρα.
Μ.ΠΟΛΚΑ: Ναι. Τρεις κατεβήκανε. Το ένα μηχανάκι έμεινε κενό. Ο άλλος πήγε και κάθισε εκεί που βγάζουν τα λεφτά. Και οι δυο μπήκαν μέσα στη τράπεζα ο ένας με περίστροφο και ο άλλος με την βαριοπούλα που ήταν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από την ίδια πόρτα μπήκαν;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Από την ίδια πόρτα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εκεί που χτύπησε η βαριοπούλα άνοιξε την πόρτα και μπήκαν δυο;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Ναι άνοιξε η πόρτα και μπήκαν δυο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και ο τρίτος;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Ο τρίτος κάθισε εκεί που βγάζουν τα λεφτά με το μηχάνημα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν στο ίδιο μέρος ήταν σε εκείνη την πόρτα που έσπασε η βαριοπούλα;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Όχι πιο κάτω, δυο μέτρα πιο κάτω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και ο τέταρτος έμεινε επάνω στο μηχανάκι.
Μ.ΠΟΛΚΑ: Βλέποντας όλη αυτή τη κίνηση, θεώρησα καλό γιατί ερχόταν ο υπάλληλος από μέσα από το διευθυντή και κρατούσε κάτι βιβλία, κάτι ντοσιέ. Κάτι του κάνανε και πέσανε τα βιβλία κάτω. Και λέει πάει?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βλέπατε εσείς;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Όλα τα είδα. Βλέπω εκεί λέω θα τον σκοτώσουν, άραγε ληστεία γίνεται. Και βγαίνω έξω στο πεζοδρόμιο και άρχισα και φώναζα: «ληστεία, ληστεία›, μέσα στο δρόμο είμαστε τετ α τετ. Τρεις και τέταρτο με τρεις και είκοσι το μεσημέρι. Και μου κάνει αυτός που είχε το αυτόματο, «μπες μέσα› σε μένα. Εγώ όμως δεν ξέρω ήμουν θολωμένη και φώναζα συνέχεια, «ληστεία, ληστεία›. Κάτι πήγε να κάνει ο ταμίας το παλικάρι που ερχόταν και τον πυροβολεί στο πόδι, αυτός που ήταν απέξω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτός που ήταν απέξω πυροβόλησε;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Ναι. Τώρα από εκεί και πέρα μετά φύγανε, πήρανε το σακίδιο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το αυτόματο το κράταγε στα ίσια ή προς τα κάτω;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Όπως ήταν έτσι και μου έκανε εμένα, μπες μέσα, κάποια κίνηση πρέπει να έκανε το παλικάρι μέσα και γυρίζει αυτομάτως και τον πυροβολεί στο πόδι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή φαινόταν να τον σημαδεύει στο πόδι;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι φαινόταν;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Ολοταχώς έτσι το γύρισε ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γιατί πήγε στο πόδι η σφαίρα γι’ αυτό ρωτώ. Εσείς δεν είδατε εάν τον σημάδεψε στο πόδι ή όχι;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Όχι, όχι. Μετά πήραν το σακίδιο και πήραν και ένα σακ βουαγιάζ και βάλανε την βαριοπούλα μέσα, είχαν ένα σακ βουαγιάζ πράσινο. Και μπαίνοντας επάνω στα μηχανάκια εκεί και οι 4 ξαναβγήκα εγώ και φώναζα, «ληστεία, ληστεία› και μου έκανε αυτός με το αυτόματο πάλι?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έριξε σε σας;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Όχι, όχι. Από εκεί και πέρα φύγανε και πήγανε Ηλιάδος επάνω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για τώρα προσπαθήστε να θυμηθείτε, και να περιγράψετε αυτά τα άτομα. Εδώ έχουμε το πρώτο μηχανάκι με την βαριοπούλα.
Μ.ΠΟΛΚΑ: Ο ένας που καθότανε επάνω στο μηχανάκι φαινότανε κοντός.
Β.ΜΑΡΚΗΣ: Εσείς λέτε αυτός που έμεινε στο μηχανάκι, ο κ. Πρόεδρος λέει άλλον.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι αυτόν λέω που έμεινε στο μηχανάκι επάνω.
Β.ΜΑΡΚΗΣ: Είχε κουκούλα και αυτός;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Ναι. Ο μόνος που δεν είχε κουκούλα, ήταν αυτός με το αυτόματο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έναν – έναν θα τους ψάξουμε. Ο πρώτος λοιπόν με το μηχανάκι έμεινε με την κουκούλα, κρατούσε κανένα όπλο στο χέρι;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Όχι δεν τον είδα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι ανάστημα είχε;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Πρέπει να ήταν κοντός. Πρέπει δεν τον είδα, δεν τον είδα δηλαδή όρθιο, όπως καθότανε στο μηχανάκι φαινότανε κοντός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάμε λοιπόν σ’ αυτόν που κατέβηκε απ’ αυτό το μηχανάκι, του ανθρώπου που έμεινε, που παρέμεινε. Αυτός φορούσε κουκούλα;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Όλοι φοράγανε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έναν – έναν θα σας ρωτήσω εγώ. Αυτός λοιπόν που κατέβηκε από το μηχανάκι με την βαριοπούλα όπως είπατε. Ψηλός, κοντός, αδύνατος πώς ήταν;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Εύσωμος ήταν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πολύ;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Αρκετά, ύψος 1.75, 1.70 φαινόταν ψηλός πάντως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: 1.70 είναι ψηλός;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Ήταν πάντως εύσωμος, φορούσε και απ’ αυτά τα μπουφάν τα γκρι τα φουσκωτά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο άλλος;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Ο άλλος ήταν λεπτός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο άλλος που παρέμεινε εκεί;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Όχι που μπήκαν μέσα μαζί, ήταν λεπτός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο άλλος λοιπόν από το δεύτερο μηχανάκι από το άλλο μηχανάκι πήγε μαζί του τι ήταν αυτός;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Με το περίστροφο. Ήταν λεπτός και ψηλός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πιο ψηλός απ’ αυτόν;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Σχεδόν το ίδιο ήταν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο τρίτος που κατέβηκε και πήγε στο μηχάνημα κοντά;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Ο τρίτος με το αυτόματο, αυτός ήταν μέτριος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή πόσο πιο κοντός από τους άλλους;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Αυτόν στο μηχανάκι δεν τον είδα όρθιο, δεν ξέρω. Από τους άλλους ήταν πιο κοντός, λίγο πιο κοντός ένα κεφάλι πρέπει να ήταν πιο κοντός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτός φορούσε μάσκα;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτόν τον είδατε;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Αυτός είχε μια γένια πολλά, μαύρα, κατάμαυρα και φορούσε και ένα καπέλο απ’ αυτά που φοράνε οι ναυτικοί, ένα μπερεδάκι, τραγιασκάκι ,ή μαύρο ή μπλε σκούρο ήταν. Το φορούσε χαμηλά στο κεφάλι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είδατε το πρόσωπό του;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Μπροστά στην λαχτάρα μου τον είδα που είχε μούσι. Αλλά με την αγωνία που είχα για τα παιδιά μέσα και αυτά, το πρόσωπό του το είδα, ήταν μαύρος και μάλιστα τον περιέγραψα ότι ήταν ένας μαύρος αλλά όχι αράπης, ήταν μελαχρινός πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δικός μας πάντως έτσι;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτούς τους δυο με την κουκούλα τι να σας γνωρίσω, με την κουκούλα τι να γνωρίσετε; Αυτόν τουλάχιστον που είδατε με τα γένια τον αναγνωρίσατε σε κάποιο στάδιο; Δηλαδή σας ρώτησαν στην ανάκριση είδατε το πρόσωπό του, φωτογραφίες;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Όχι αυτό είπα ότι ήταν με γένια δεν τον γνώρισα ακριβώς. Εκείνη την ώρα κύριε Πρόεδρε μπορούσα να γνωρίσω, από τόσα χρόνια έχω περάσει τόσα προβλήματα που δεν θυμάμαι ούτε τι έφαγα χθες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχασε τον άνδρα της η κυρία πριν λίγες μέρες, λυπούμαι πάρα πολύ. Δεν μπορείτε σήμερα να μας πείτε για κάποιον απ’ αυτούς που έχουμε εδώ, εάν ήταν κάποιος; Και αν ήταν, να μας δικαιολογήσετε γιατί;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Ποιους να πω;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ξέρω και εγώ, εσείς που μας περιγράψατε πείτε μου, είναι κανένας απ’ αυτούς ή δεν είναι; Τι θα πω, εγώ θα πω;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Όχι δεν μπορώ, δεν μπορώ να πάρω όρκο, δεν μπορώ όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λέτε εδώ, πράγματι στον Ανακριτή θυμάστε τι έχετε πει; Ότι κάτι είδατε στην τηλεόραση μοιάζει?
Μ.ΠΟΛΚΑ: Ναι ότι είναι γνωστοί, αφού τους βλέπω και νομίζω ότι τους ήξερα χρόνια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Με ποιον μοιάζει τι είπατε στον Ανακριτή, με ποιον μοιάζει;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Μα κανέναν δεν είπα εγώ. Όχι στον κ. Ανακριτή λέει όλους μου φαίνονται γνωστοί, όπως τους βλέπω τώρα, τους βλέπω όλους γνωστούς λες και τους ξέρω χρόνια στην τηλεόραση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εδώ όμως έχετε πει για έναν: «Μοιάζει λίγο πάντως σ’ αυτόν που είδα στην τηλεόραση σαν Κουφοντίνας και η σωματική διάπλαση που έσπασε την βιτρίνα, ταιριάζει με του Χριστόδουλου. Βέβαια βεβαία δεν είμαι.›
Τώρα τι λέτε, μοιάζουν ή δεν μοιάζουν;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Δεν μπορώ να πω, δεν παίρνω όρκο γιατί δεν είμαι σίγουρη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εδώ είχατε πάρει όρκο όμως που τα είπατε.
Μ.ΠΟΛΚΑ: Όχι και τώρα παίρνω όρκο αλλά δεν είμαι σίγουρη, εφόσον τους βλέπω στην τηλεόραση και μου είναι γνωστοί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπατε ότι βεβαία δεν είμαι. ¶λλο είναι αν είμαι βεβαία και άλλο αν μοιάζουν που είπατε.
Μ.ΠΟΛΚΑ: Κοιτάξτε να δείτε, επειδή τους είδα στη τηλεόραση και μου φαινόντουσαν έτσι γνωστοί, όπως είδα τον κ. Κουφοντίνα όταν είχε τα γένια λέω γνωστός μου μοιάζει, αλλά μπορώ να πάρω όρκο ότι είναι αυτός;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάντως σας μοιάζει γνωστός, εκεί όπως τον είδατε στην τηλεόραση;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Με τα γένια έτσι όπως έμοιαζε?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τώρα σήμερα μπορείτε να τον δείτε μια ματιά μήπως μοιάζει;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Όχι, έτσι όπως τον κοιτάζω τώρα τον κ. Κουφοντίνα, όχι. Δεν μπορώ να πάρω όρκο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είστε σίγουρη;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Δεν είμαι σίγουρη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορεί δηλαδή και να είναι;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Δεν μπορώ να πω ναι. Δεν μπορώ να πω ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν μπορείτε, ούτε εάν μπορεί να είναι;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Έτσι όπως τον βλέπω, ούτε κατά διάνοια μοιάζει τώρα ο κ. Κουφοντίνας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μάλιστα, εγώ έχω υποχρέωση να ρωτάω. Τώρα που είπατε για την σωματική διάπλαση με τον Χριστόδουλο. Τον ξέρετε ποιος είναι ο κ. Χριστόδουλος Ξηρός σήμερα;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Έτσι όπως τον έχω δει στην τηλεόραση λες και είμαστε χρόνια γνωστοί. Τον παρακολουθώ στη τηλεόραση, ναι τον βλέπω τον κ. Χριστόδουλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ένα τέτοιο άτομο ήταν τότε; Ή είχε διαφορετική σωματική διάπλαση;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Όχι, εκείνον που είδα εγώ, ήταν πιο παχύς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάντως σήμερα μπορείτε να μας πείτε ότι είναι ο κ. Χριστόδουλος Ξηρός;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Έτσι όπως τον βλέπω όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έχω τίποτα άλλο, ο κ.Εισαγγελεύς.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κυρία μάρτυς, έχετε την καλοσύνη σας παρακαλώ, όταν πήγατε στον κ. Ανακριτή σας έδειξαν φωτογραφίες;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Ναι, και μάλιστα θα πω και την αλήθεια. Εγώ είπα ότι δεν γνωρίζω κανέναν και ο κ. Ανακριτής?
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αυτή εδώ κυρία αν έχετε την καλοσύνη..
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα το πει, αφήστε την να το πει.
Μ.ΠΟΛΚΑ: Εγώ όταν είπα στον κ. Ανακριτή και είπα δεν γνωρίζω κανέναν, μου λέει, δεν σου θυμίζει; Μου έδειξε μια φωτογραφία και μου έλεγε, δεν σου θυμίζει αυτός τίποτα; Έχουν ομολογήσει ότι είναι αυτοί. Λέω, δεν ξέρω, γνωστοί μου φαίνονται στην τηλεόραση όπως τους βλέπω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε μάρτυς, εγώ σας δείχνω αυτή εδώ?
Μ.ΠΟΛΚΑ: Όχι δεν ήταν ούτε κατά διάνοια έτσι. Καταρχήν είχε γένια μέχρι εδώ πάνω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε η φωτογραφία του Χριστόδουλου Ξηρού όπου είναι?
Μ.ΠΟΛΚΑ: Δεν τον είδα στο πρόσωπο τον κ. Χριστόδουλο, εφόσον φορούσε?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν μπορεί να μας πει τώρα ότι αναγνώρισε το πρόσωπο.
Μ.ΠΟΛΚΑ: Τον έναν είδα με το μούσι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν λέει ένας πιο παχύς, δεν είναι σημερινός ο άνθρωπος που βλέπει εδώ.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ο ένας που έμεινε έξω;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Ήταν στο μηχανάκι επάνω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Καθόταν ;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Επάνω, δεν κατέβηκε καθόλου από το μηχανάκι, καθότανε στο μηχανάκι. Επομένως δεν τον είδα αν ήταν, μου φαινότανε κοντός, αλλά δεν τον είδα αν ήταν ψηλός, γιατί δεν κατέβηκε καθόλου από το μηχανάκι και φορούσε την κουκούλα.
Μόλις ήρθαν από κάτω από την Φιλολάου και σταματήσανε εκεί τραβήξανε κουκούλα αμέσως.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ποιος πυροβόλησε είπατε;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Αυτός που ήταν απέξω με τα γένια.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ:Αυτός ήταν ο καθήμενος στο μηχανάκι;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Όχι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πόσοι μπήκαν μέσα είπατε;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Δυο μπήκανε μέσα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ψηλοί, κοντοί;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Ο ένας ο εύσωμος που χτύπησε την πόρτα και την έσπασε με την βαριοπούλα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ποιος ήταν αυτός, πώς ήταν;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Δεν ξέρω ποιος ήταν, ένας εύσωμος. Και ο άλλος ήταν λεπτός, ψηλός.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πόσο ύψος;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Μπορώ να σας πω ότι ήταν ίδιοι αυτοί που μπήκανε αλλά ήταν λεπτός ο άλλος; Και οι τρεις είχαν κουκούλα, μόνο ένας δεν είχε κουκούλα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αυτός που είχε το πολυβόλο, τι έκανε τότε ο ταμίας;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Ο ταμίας έσκυψε με το πόδι του τότε κάτω έβλεπε εκεί, εγώ φώναζα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ένα πυροβολισμό έριξε;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Έναν ναι.
Β.ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε μια ερώτηση μόνο. Κυρία ξεχάστε τα πρόσωπα, στην προσπάθεια να αναγνωρίσετε, ή να μην αναγνωρίσετε, θέλω να μου πείτε από πόση απόσταση παρακολουθήσατε τον πυροβολισμό; Ακούσατε πρώτα απ’ όλα απ’ ότι κατάλαβα;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Από εδώ μέχρι απέναντι στον τοίχο.
Β.ΜΑΡΚΗΣ: Όποιος και αν είναι αυτός ο οποίος πυροβόλησε, μπορείτε να υπολογίσετε και να προσδιορίσετε στο Δικαστήριό μας, σε πόση απόσταση από την τζαμαρία ήταν όταν πυροβόλησε;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Ο ταμίας;
Β.ΜΑΡΚΗΣ: Όχι ο ταμίας.
Μ.ΠΟΛΚΑ: Ήταν κολλητά στη τζαμαρία ήταν.
Β.ΜΑΡΚΗΣ: Ο χ λοιπόν που πυροβόλησε μπροστά σας, ήταν κολλητά στη τζαμαρία. Για τον ταμία έχετε αίσθηση, μπορείτε να μου πείτε σε πόση απόσταση ήταν εσωτερικά από το τζάμι;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Ο ταμίας ήταν πώς να σας το πω, εδώ ήταν τώρα αυτός κολλητά έτσι στο τζάμι και ο ταμίας ήταν εκεί, ήταν δυο μέτρα από την τζαμαρία.
Β.ΜΑΡΚΗΣ: Αυτό εγώ ήθελα να μου πείτε, δεν θέλω να μου πείτε τίποτα άλλο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε πρόεδρε να ρωτήσω συμπληρωματικώς δηλαδή η απόσταση ανάμεσα σ’ αυτόν που πυροβόλησε και στον ταμία, πόσο είναι συνολικά;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Δυο, ή τρία μέτρα ήταν, γιατί ήταν απέξω κολλητά στη τζαμαρία.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Το ύψος της τζαμαρίας που έχει χτυπηθεί πόσο είναι;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Αυτό δεν το έχω προσέξει, δεν το ξέρω, είδα την τρύπα αλλά δεν μπορώ να σας πω δεν το ξέρω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Είναι πολύ χαμηλά;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Δεν θυμάμαι καθόλου.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: ¶κουγες τίποτα;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Όχι γιατί εμένα ήρθε και με πήρε η Ασφάλεια αμέσως, γιατί φώναζα και μετά μέσα λιποθύμησα κλπ και ήρθε και με πήρε η Ασφάλεια και με πήγε στην Αλεξάνδρας.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: ¶κουσες τίποτα σχετικά με τον ταμία αν κινδύνευσε, αν?
Μ.ΠΟΛΚΑ: Ο ταμίας την ώρα που φώναζα εγώ, ληστεία, ληστεία έξω, και με κοίταζε, πάει να κάνει κάποια κίνηση τώρα να χτυπήσει συναγερμό, να κλείσει το χρηματοκιβώτιο και τότε, πυροβόλησε. Αυτό το ξέρω, γιατί την ώρα που μου έκανε εμένα έτσι και μου έλεγε, μπες μέσα συνέχεια, γιατί είμαστε σε απόσταση ?.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Γιατί κατηγορείται κάποιος ότι ήθελε να σκοτώσει τον ταμία.
Μ.ΠΟΛΚΑ: Όχι δεν νομίζω, δεν ήθελε να σκοτώσει, γιατί του έριξε χαμηλά, δεν ήθελε να σκοτώσει, απλούστατα ήθελαν να πάρουν τα λεφτά. Για να σκοτώσουν δεν ήθελαν, γιατί θα σκότωναν και εμένα που φώναζα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μετά τον πυροβολισμό τι έκανε ο ταμίας;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Τίποτα, κάθισε σε μια καρέκλα και μετά ήρθε και τον πήρε το ασθενοφόρο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εσείς τι λέτε, εάν πήγαινε να χτυπήσει τον συναγερμό θα τον χτυπούσε;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Οπωσδήποτε θα τον χτύπαγε. ¶μα χτυπούσε τον συναγερμό. Αλλά δεν είχε και ώρα που είχε έρθει η χρηματαποστολή και τα λεφτά δεν είχαν προλάβει, ήταν φρέσκα, ζεστά, τα βάλανε στην πλάτη και φύγανε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ορίστε άλλη ερώτηση.
Β.ΜΑΡΚΗΣ: Κυρία σας ρωτάω, όχι για πρόσωπα όπως καταλαβαίνετε, έτσι; Απ’ αυτό το μηχάνημα δίπλα στο οποίο υπάρχει η τρύπα της σφαίρας, την έχετε δει εσείς αυτή τη τρύπα;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Όχι δεν την έχω δει.
Β.ΜΑΡΚΗΣ: Να σας ρωτήσω άλλο, επειδή εμείς έχουμε φωτογραφίες, απ’ αυτό το μηχάνημα έχετε πάρει ποτέ λεφτά;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Συνέχεια, κάθε μέρα.
Β.ΜΑΡΚΗΣ: Μπορείτε να υπολογίσετε και να μας δείξετε στο Δικαστήριο το ύψος που είναι το πληκτρολόγιο; Σε σχέση με το δικό σας μπόι;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Ακριβώς όσο είναι αυτό.
Β.ΜΑΡΚΗΣ: Όπως είστε εσείς έτσι τώρα, δηλαδή αυτό το ύψος; Εντάξει ευχαριστώ.
Β.ΚΑΡΥΔΗΣ: Κυρία μάρτυς, μια ερώτηση να σας κάνω. Πείτε μου ακούμπησε το όπλο πάνω στην τζαμαρία και πυροβόλησε;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Δεν ξέρω, δεν το είδα αυτό το πράγμα. Δεν το είδα, ήταν κολλητά στη τζαμαρία αλλά δεν το είδα, εγώ από την λαχτάρα μου που φώναζα δεν το είδα.
Β.ΚΑΡΥΔΗΣ Ακούσατε τον πυροβολισμό απλώς δηλαδή;
Μ.ΠΟΛΚΑ: ¶κουσα τον πυροβολισμό, δεν ξέρω τίποτα άλλο.
Β.ΚΑΡΥΔΗΣ: Πάντως βεβαιώνετε ότι ο δράστης ήταν κολλητά στη τζαμαρία;
Μ.ΠΟΛΚΑ: Ήταν απέξω από την τζαμαρία, όπως είναι εδώ το μηχάνημα, ήταν ακριβώς εκεί και εγώ βγήκα και φώναζα στο πεζοδρόμιο, ήμαστε τόσο κοντά, όσο είμαστε μαζί. Και επειδή φώναζα εγώ μου έκανε συνέχεια, μπες μέσα, μπες μέσα.
Β.ΚΑΡΥΔΗΣ: Εντάξει ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τελειώσατε. Έχουμε υπόθεση Τσάντες αύριο και όσοι έρχονται από εκρήξεις θα τους εξετάζουμε.