Α΄ ΜΕΡΟΣ
09:00 – 11:10
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλημέρα. Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση που έχει διακοπεί. Λίγο κόσμο βλέπω. Ο κ. Βασίλειος Ξηρός για λόγους υγείας κ. Εισαγγελεύ δεν θα παραστεί.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Να επιτραπεί κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Παρασκευόπουλος σας εκπροσωπεί σήμερα όλους μέχρι να έρθουν και οι λοιποί. Έχουμε μάρτυρες από τις εκρήξεις, από την ΑΒΜ, από την ασφαλιστική εταιρεία ALICO, ΔΟΥ Καμινίων, ενός αυτοκινήτου στην Πλατεία Κολιάτσου, ΔΟΥ Μοσχάτου, MAC DONALDS. Μπορούμε να τους εξετάζουμε, είναι δευτερεύοντες. Αυτοί θα μας πουν αν υπήρξε κίνδυνος ανθρώπου ή όχι. Δεν νομίζω ότι έχουμε τίποτα ιδιαίτερο. Αυτοί έρχονται να μας πουν τί προέκυψε από την έκρηξη. ΔΟΥ Μοσχάτου, ο κ. Μητσέας Γιώργος, αριθμός 287. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
Γ. ΜΗΤΣΕΑΣ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έγινε μία έκρηξη τότε στην ΔΟΥ Μοσχάτου. Εσείς ήσασταν εκεί;
Γ. ΜΗΤΣΕΑΣ: Εγώ ήμουν προϊστάμενος τότε της Εφορίας Μοσχάτου. Μου τηλεφώνησαν ότι έγινε έκρηξη. Παίρνω ένα ταξί, πάω κάτω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί ώρα έγινε η έκρηξη;
Γ. ΜΗΤΣΕΑΣ: 19:30-20:00 το απόγευμα. Δεν το θυμάμαι καλά, έχουν περάσει τόσα χρόνια. Είχαν σβήσει τα φώτα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έγινε 21:20 όπως μας λέει η κατηγορία. Υπήρχε κόσμος μέσα στην ώρα της εκρήξεως;
Γ. ΜΗΤΣΕΑΣ: Ευτυχώς όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έγιναν ζημιές;
Γ. ΜΗΤΣΕΑΣ: Τον μηχανισμό αυτό τον είχαν τοποθετήσει σε μία οικοδομή δίπλα η οποία τότε την κατασκεύαζαν. Έσκασε μέσα και άνοιξε μία οπή στον α΄ όροφο τον δικό μας που είχαμε το ταμείο και μας έκανε υλικές ζημίες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτοσχέδιος εκρηκτικός μηχανισμός ήταν. Σας έκανε ζημιές υλικές;
Γ. ΜΗΤΣΕΑΣ: Υλικές ζημιές και στα computers. Εμείς τις κασέτες για λόγους ασφαλείας τις πηγαίναμε κάθε βράδυ στο ΜΗΚΥΟ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπήρξε κίνδυνος να χτυπήσει κάποιος άνθρωπος ή να σκοτωθεί ή να τραυματιστεί;
Γ. ΜΗΤΣΕΑΣ: ¶μα ήταν μέσα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεδομένο έχουμε ότι δεν ήταν μέσα. 21:20 το βράδυ κάθεται κανένας μέσα;
Γ. ΜΗΤΣΕΑΣ: Καμία φορά πήγαινε η καθαρίστρια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εκείνο το βράδυ υπήρχε;
Γ. ΜΗΤΣΕΑΣ: Δεν πήγε, όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα μπορούσε κανένας που είναι απ’ έξω να δει αν υπάρχει κόσμος μέσα;
Γ. ΜΗΤΣΕΑΣ: Δεν νομίζω γιατί εμείς είχαμε βάλει ασφάλειες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ένας ο οποίος ήθελε να κάνει την έκρηξη θα μπορούσε να δει αν υπάρχουν άνθρωποι μέσα, αν θα κινδυνεύσουν άνθρωποι; θα μπορούσε να το αντιληφθεί;
Γ. ΜΗΤΣΕΑΣ: Όχι, δεν νομίζω ότι μπορούσε άμα ήταν άνθρωποι, άμα ήταν η καθαρίστρια στον γ΄ όροφο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η καθαρίστρια είναι συνήθως εκείνη την ώρα εκεί μέσα;
Γ. ΜΗΤΣΕΑΣ: Συνήθως όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η κα Μυλωνά ποια ήταν;
Γ. ΜΗΤΣΕΑΣ: Αυτή είναι η καθαρίστριά μας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν τραυματίστηκε λίγο η κα Μυλωνά;
Γ. ΜΗΤΣΕΑΣ: Δεν το ήξερα εγώ αυτό το πράγμα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Εισαγγελεύ.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Την ώρα εκείνη τα γραφεία είχαν φωτισμό;
Γ. ΜΗΤΣΕΑΣ: Φωτισμό δεν είχαν. Τον φωτισμό τον οποίο αφήνουμε για λόγους ασφαλείας μόνο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μπορεί κάποιος με αυτόν τον φωτισμό να υπάρχει εκεί και να κάνει κάποια δουλειά;
Γ. ΜΗΤΣΕΑΣ: Όχι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Η καθαρίστρια;
Γ. ΜΗΤΣΕΑΣ: Δεν πρέπει να ήταν μέσα η καθαρίστρια.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πού ήταν;
Γ. ΜΗΤΣΕΑΣ: Μήπως ήταν κάτω στην είσοδο. Συνήθως στις δημόσιες υπηρεσίες ο προϊστάμενος, η καθαρίστρια και ο κλητήρας έχει κλειδιά.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Υπήρχε φωτισμός;
Γ. ΜΗΤΣΕΑΣ: Υπήρχε. Ο φωτισμός της ασφάλειας.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μπορούσε κάποιος να εργάζεται στην είσοδο;
Γ. ΜΗΤΣΕΑΣ: Στην είσοδο ήταν και λογιστικά γραφεία. Μπορεί να εργαζόταν. Εκείνη την ώρα έτυχε να μην είναι. Κάτω στην είσοδο της Εφορίας είναι λογιστικά γραφεία.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εργάζονταν;
Γ. ΜΗΤΣΕΑΣ: Δεν ξέρω αν εργάζονταν.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αν μπορούσαν την ώρα εκείνη να εργάζονται;
Γ. ΜΗΤΣΕΑΣ: Εργάζονταν βέβαια, η ώρα ήταν 20:00. Αν ήθελαν εργάζονταν.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ήταν ώρα εργασίας.
Γ. ΜΗΤΣΕΑΣ: Κάτω στην είσοδο είναι λογιστικά γραφεία. Συνήθως σε όλες τις Εφορίες είναι λογιστικά γραφεία.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Αν κατάλαβα καλά επρόκειτο περί ωρολογιακού μηχανισμού. Ο ωρολογιακός μηχανισμός σημαίνει ότι δεν σκοπεύω, βλέπω αν έχει φώτα ή δεν έχει και πυροδοτώ ή δεν πυροδοτώ. Ρυθμίζω και δεν με νοιάζει αν έχει ή δεν έχει.
Γ. ΜΗΤΣΕΑΣ: Έπρεπε να είχε ρυθμιστεί αυτός ο μηχανισμός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι της ώρας αυτό.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Ξέρετε αν τραυματίστηκε και κάποιος άλλος άνθρωπος σε διπλανό κτίριο;
Γ. ΜΗΤΣΕΑΣ: Όχι, δεν το ξέρω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο διαμένων σε διπλανό κτίριο Λεωνίδας Μυλωνάς και η καθαρίστρια. Τα είχαμε αναγνώσει τότε.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Η ωρολογιακή βόμβα που είχε τοποθετηθεί κ. μάρτυς;
Γ. ΜΗΤΣΕΑΣ: Δίπλα ήταν μία νεόκτιστος οικοδομή και είχε τοποθετηθεί εκεί.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Στην νεόκτιστη οικοδομή.
Γ. ΜΗΤΣΕΑΣ: Μάλιστα.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Σε ποιο ύψος ορόφου σε σχέση με την ΔΟΥ;
Γ. ΜΗΤΣΕΑΣ: Στον α΄ όροφο.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Στον α΄ όροφο υπήρχε κανείς εκείνη την στιγμή;
Γ. ΜΗΤΣΕΑΣ: Όχι.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Στις 21:40 είπατε περίπου;
Γ. ΜΗΤΣΕΑΣ: Πρέπει να ήταν 20:00....
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Το πρωί;
Γ. ΜΗΤΣΕΑΣ: Το απόγευμα.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: 20:00 το απόγευμα υπήρχε κόσμος εργασίας στον όροφο αυτό;
Γ. ΜΗΤΣΕΑΣ: Όχι δεν υπήρχε. Μόνο σας είπα στην είσοδο που ήταν τα λογιστικά γραφεία.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Η ωρολογιακή βόμβα έχει ένα συγκεκριμένο χώρο και μια συγκεκριμένη ώρα.
Γ. ΜΗΤΣΕΑΣ: Εκεί που έπεσε δεν υπήρχε κανείς.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ.
Γ. ΜΗΤΣΕΑΣ: Θα παρακαλέσω να μου διαγράψετε και το πρόστιμο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στο τέλος αυτά τα διαγράφουμε.
Γ. ΜΗΤΣΕΑΣ: Δεν το ήθελα. Παρακολουθώ, πρώτα ήρθα όταν μας καλέσατε. Σας ευχαριστώ και με συγχωρείτε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα μεριμνήσει ο κ. Εισαγγελεύς. Θα μας το θυμίσει την ώρα που πρέπει για να τα διαγράψουμε. Όσοι έχουν έρθει θα τα τακτοποιήσουμε. Ο κ. Παπαβραμόπουλος Νικόλαος, αριθμός 296 MAC DONALDS. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
Ν. ΠΑΠΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς έχετε τα MAC DONALDS ή δουλεύετε εκεί;
Ν. ΠΑΠΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ: Δούλευα το συγκεκριμένο διάστημα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το συγκεκριμένο διάστημα που είχαμε κάποια έκρηξη. Τί έγινε κεί πέρα; Έγιναν ζημιές μεγάλες;
Ν. ΠΑΠΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν ήμουν παρών. Ειδοποιήθηκα από τον ιδιοκτήτη του καταστήματος 03:30-04:00 το πρωί. Κατέβηκα στο κατάστημα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε ποιο από τα δύο καταστήματα ήταν;
Ν. ΠΑΠΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ: Στο Χαλάνδρι. Υλικές ζημιές υπήρχαν, σπασμένα τζάμια και τα τζάμια στις γύρω πολυκατοικίες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπήρξε κίνδυνος να τραυματιστεί κάποιος ή να σκοτωθεί;
Ν. ΠΑΠΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ: Εκείνη την ώρα ήταν κλειστό το κατάστημα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στα διαμερίσματα που ήταν γύρω μήπως τραυματίστηκε κανένας;
Ν. ΠΑΠΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ: Απ’ ότι θυμάμαι όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κανένας διερχόμενος πεζός υπήρχε εκεί κοντά;
Ν. ΠΑΠΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν ήμουν αυτόπτης, δεν μπορώ να το επιβεβαιώσω αυτό. Από πληροφορίες πάντως που έχω δεν υπήρξε τραυματισμός, απ’ ότι θυμάμαι γιατί έχουν περάσει και αρκετά χρόνια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν υπήρξε τραυματισμός θυμάστε;
Ν. ΠΑΠΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ: Απ’ ότι θυμάμαι όχι. Έχω φύγει και αρκετά χρόνια από κει. Πάνε πολλά χρόνια που έγινε η υπόθεση. Δεν μπορώ να τα θυμάμαι όλα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Εισαγγελεύ; Κύριοι συνάδελφοι;
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Εκτός από τις εγκαταστάσεις του καταστήματός σας υπήρξαν ζημιές στα γειτονικά διαμερίσματα;
Ν. ΠΑΠΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ: Βεβαίως, σπασμένα τζάμια.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Αυτά ήταν κατοικημένα τα διαμερίσματα;
Ν. ΠΑΠΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι, κατοικούσε κόσμος.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε μάρτυς, κίνδυνος υπήρξε για ανθρώπους; Κινδύνευσαν άνθρωποι;
Ν. ΠΑΠΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ: Όταν είναι σε ένα χώρο που κατοικείται και σπάει κάποιο τζάμι λογικό είναι να υπάρχει κίνδυνος τραυματισμού. Δεν θυμάμαι να τραυματίστηκε κάποιος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Ρούσσος Αντώνιος, αριθμός 294. Έκρηξη αυτοκινήτου. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
Α. ΡΟΥΣΣΟΣ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς ένα αυτοκίνητο είχατε αφήσει κάπου και μπήκε ένας εκρηκτικός μηχανισμός. Ήταν σταθμευμένο σε ακάλυπτο χώρο. Νομίζω ένα VW και αυτό ζημιώθηκε.
Α. ΡΟΥΣΣΟΣ: Ήταν δίπλα το αυτοκίνητο αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το δικό σας πάει ο κινητήρας, πάνε όλα. Το επισκευάσατε;
Α. ΡΟΥΣΣΟΣ: Είχε καταστραφεί. Παραδόθηκε στο ΟΔΔΥ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν μπορέσατε να το φτιάξετε;
Α. ΡΟΥΣΣΟΣ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κίνδυνο ανθρώπου δεν έχουμε εδώ κατηγορία. Κύριε Εισαγγελεύ;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αυτή η βόμβα σε ποιο σημείο μπήκε;
Α. ΡΟΥΣΣΟΣ: Στο μπροστινό τμήμα του αυτοκινήτου κάτω από την μηχανή.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Το δικό σας;
Α. ΡΟΥΣΣΟΣ: Μάλιστα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ειδικά για το δικό σας; Τί δουλειά κάνετε;
Α. ΡΟΥΣΣΟΣ: Τότε ήμουν Αξιωματικός της Αεροπορίας. Τώρα είμαι Απόστρατος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχε ξένες πινακίδες και φαίνεται ότι το πέρασαν για ξένο. Τα είχαμε δει στα έγγραφα. Γι αυτό μπήκε το «καλάθι› από κάτω. Στο καλό να πάτε κ. Ρούσσο.
Α. ΡΟΥΣΣΟΣ: Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ΔΟΥ Καμινίων, ο κ. Κορατζόπουλος Δημήτριος αριθμός 288. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
Δ. ΚΟΡΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πέστε μου τί ακριβώς έγινε εκείνη την ημέρα. Τί ήσασταν;
Δ. ΚΟΡΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Ήμουν προϊστάμενος της ΔΟΥ 6ης Πειραιά – Καμινίων. Ένα πρωί που πήγαμε στο γραφείο στο τμήμα αυτοκινήτων συγκεκριμένα είδαμε, υπήρχε μια ρουκέτα κάτω η οποία δεν είχε εκραγεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν εξερράγη.
Δ. ΚΟΡΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν εξερράγη. Είχε εκτοξευτεί από παρακείμενη ανεγειρόμενη οικοδομή. Διέτρησε το παράθυρο του τμήματος αυτού και εν συνεχεία καρφώθηκε στον τοίχο και έπεσε κάτω. Δεν εξερράγη. Ειδοποίησα τις σχετικές υπηρεσίες, ήρθαν, περισυνέλεξαν. Δεν είχαμε θύματα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έκρηξη πάντως δεν έγινε.
Δ. ΚΟΡΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Η έκρηξη δεν έγινε ευτυχώς γιατί δίπλα ήταν πολυκατοικία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Εισαγγελεύ;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Γιατί δεν έγινε έκρηξη;
Δ. ΚΟΡΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Φαίνεται ήταν ελαττωματική η ρουκέτα. Ήρθαν όλες οι υπηρεσίες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ίσχυε η εγγύηση, είχε περάσει ο χρόνος εγγύησης. Πηγαίνετε στο καλό.
Δ. ΚΟΡΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Παρακαλώ για το πρόστιμο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτά θα τα μεριμνήσει ο κ. Εισαγγελεύς. Θα κάνει μία πρόταση στο τέλος συνολική. Ασφαλιστική εταιρεία ALICO. O κ. Φλώρος Φώτιος. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
Φ. ΦΛΩΡΟΣ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς πού εργαζόσασταν εκείνη την εποχή;
Φ. ΦΛΩΡΟΣ: Ήμουν στην Αντιτρομοκρατική στην ΔΑΕΒ, στην Αστυνομία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αστυνομικός είστε;
Φ. ΦΛΩΡΟΣ: Μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πήγατε στο χώρο που έγινε η εκτόξευση κατά των γραφείων. Μία ρουκέτα ήταν, ένα αντιαρματικό βλήμα.
Φ. ΦΛΩΡΟΣ: Δύο περιπτώσεις ήταν και μία έκρηξη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ALICO και NEDERLANDEN είναι μαζί. Τί έγινε εκεί;
Φ. ΦΛΩΡΟΣ: Περίπου μετά τις 12, 14/4/94 από την απέναντι πλευρά της Κηφισίας στο 91 εκτόξευσαν μία ρουκέτα για τον 4ο όροφο αλλά αυτή βρήκε τον 2ο όροφο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έπεσε δυο ορόφους λάθος;
Φ. ΦΛΩΡΟΣ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πού ξέρετε ότι στόχευσαν τον 4ο;
Φ. ΦΛΩΡΟΣ: Γιατί εκεί είναι τα γραφεία της ALICO.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και χτύπησαν στον Αδαμαντιάδη – Κανελλόπουλο;
Φ. ΦΛΩΡΟΣ: Ναι. Χτύπησαν το γραφείο του Διευθυντή. Μπήκε η ρουκέτα μέσα και έφτασε μέχρι τις ντουλάπες στο αρχείο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπήρχαν άνθρωποι εκείνη την ώρα μέσα;
Φ. ΦΛΩΡΟΣ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κίνδυνος να σκοτωθεί κανένας;
Φ. ΦΛΩΡΟΣ: Δεν υπήρχαν άτομα. Αν ήταν μέσα υπήρχε κίνδυνος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπήρχε ένας θυρωρός;
Φ. ΦΛΩΡΟΣ: Όχι δεν υπήρχε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μάλλον δεν ξέρετε γιατί εδώ έχουμε μια κατηγορία ότι μεταξύ αυτών που κινδύνευσαν ήταν και ο θυρωρός.
Φ. ΦΛΩΡΟΣ: Δεν θυμάμαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επίσης έγινε και στα γραφεία της NEDERLANDEN;
Φ. ΦΛΩΡΟΣ: Εκεί έγινε έκρηξη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Την ίδια ώρα;
Φ. ΦΛΩΡΟΣ: 5΄ λεπτά αργότερα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: 2΄ λεπτά λέει εδώ αργότερα στην Λεωφόρο Κηφισίας. Εκεί υπήρχαν άνθρωποι;
Φ. ΦΛΩΡΟΣ: Όχι, δεν πρέπει να ήταν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Εισαγγελεύ; Κύριοι συνάδελφοι;
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Την ευθύνη αυτών των εκρήξεων γνωρίζετε αν κάποιος ανέλαβε ή όχι;
Φ. ΦΛΩΡΟΣ: Πήραν τηλέφωνο στον σταθμό «ΣΚΑΙ› και την ανέλαβε η 17Ν.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό πώς το ξέρετε εσείς; Λόγω της ιδιότητάς σας;
Φ. ΦΛΩΡΟΣ: Δημοσιεύτηκε.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν έχω άλλη ερώτηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πηγαίνετε στο καλό. Ο κ. Κωνσταντινίδης Σπύρος, μάρτυρας αριθμός 293. ΙΒΜ. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
Σ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς τί σχέση είχατε με την ΙΒΜ;
Σ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ: Ήμουν υπεύθυνος ασφαλείας την εποχή εκείνη της ΙΒΜ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι αυτή με την τεχνολογία, τα computers.
Σ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ: Μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί έγινε εκείνο το βράδυ;
Σ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ: Γύρω στις 24:00 τη νύχτα, ήταν 18 Μαίου 94, μία ρουκέτα χτύπησε στον 3ο όροφο του κτιρίου που είναι στην οδό Φιλελλήνων η οποία είχε κατεύθυνση εκ των κάτω προς τα άνω από την ταράτσα απέναντι κτιρίου επί της οδού Πέτα ακριβώς πίσω από το σπίτι του κ. Τσάτσου. Αυτή η ρουκέτα καρφώθηκε, τρύπησε την πρόσοψη και καρφώθηκε στα γραφεία που ήταν στον 3ο όροφο και προξένησε κάποιες ζημιές σημαντικές.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λίγες ζημιές ή πολλές;
Σ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ: Την εποχή εκείνη τις αξιοποιήσαμε γύρω στα 10 εκατομμύρια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπήρχαν άνθρωποι μέσα;
Σ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ: Υπήρχαν δύο άτομα τα οποία κατά τύχη εκείνη την στιγμή ήταν στο ισόγειο, γιατί αυτοί κυκλοφορούν σε όλο το κτίριο και το ελέγχουν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Φύλακες ήταν αυτοί;
Σ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ: Φύλακες, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έγινε με ωρολογιακό μηχανισμό η έκρηξη. Ρουκέτα ήταν αλλά η εντολή ήταν με ωρολογιακό μηχανισμό για να εκτοξευθεί.
Σ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ: Αυτό είναι όλο το γεγονός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε ποιον όροφο χτύπησε η ρουκέτα;
Σ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ: Στον 3ο όροφο επί της πρόσοψης της οδού Πέτα γιατί το κτίριο έχει τρεις όψεις, Φιλελλήνων, Πέτα και Νίκης.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Εισαγγελεύ;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αν ήταν άνθρωποι εκεί θα κινδύνευαν;
Σ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ: Σίγουρα θα κινδύνευαν εφόσον ήταν μια ρουκέτα. Εξαρτάται σε ποιο μέρος θα βρίσκονταν οι άνθρωποι. Εκείνη την στιγμή δεν υπήρχε κανένας στο χώρο τον συγκεκριμένο. Αλλά συνήθως αυτοί περιφέρονται σε όλο το κτίριο και το ελέγχουν, παράθυρα κλπ. Εάν βρίσκονταν στο παράθυρο ναι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αν βρίσκονται στον χώρο αυτόν;
Σ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ: Θα σκοτώνονταν σίγουρα ή θα τραυματίζονταν.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κατά τύχη δεν ήταν.
Σ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ: Κατά τύχη βρίσκονταν και οι δύο στο ισόγειο.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, με ενημέρωσαν ότι μετά την σύνταξη αυτού του πίνακα εμφανίστηκε και ο άλλος Ρούσσος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να τον καλέσουμε. Ο κ. Εισαγγελεύς.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αυτό που έγινε ποιος το έκανε;
Σ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ: Εμείς προσωπικά δεν μπορούμε να ξέρουμε. Η Αστυνομία μας είπε κάποια Οργάνωση. Η Αστυνομία ήρθε αμέσως.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ποια Οργάνωση;
Σ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ: Δεν θυμάμαι ποια Οργάνωση μπορεί να ήταν.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Η 17Ν να είναι άραγε;
Σ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ: Δεν ξέρω να απαντήσω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Με καταπλήσσετε.
Σ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ: Δεν σας καταπλήσσω γιατί ήταν μια τρομοκρατική ενέργεια. Απ’ ότι ξέρω τις ρουκέτες τις έριχνε μόνο μία Οργάνωση.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ποια είναι αυτή; Φοβάστε να πείτε το όνομά της;
Σ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ: Όχι. Ήταν η 17Ν. Δεν φοβάμαι, απλώς δεν γνωρίζω εκ πρώτης όψεως. Ότι ακούσαμε, μάθατε από τις εφημερίδες μετά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στο καλό να πάτε. Ο κ. Ρούσσος Αντώνιος. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
Α. ΡΟΥΣΣΟΣ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήσαστε ιδιοκτήτης του VW;
Α. ΡΟΥΣΣΟΣ: Μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί έγινε το VW;
Α. ΡΟΥΣΣΟΣ: Έπαθε υλικές ζημιές.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ξέρετε από τί έγιναν; Από μια βόμβα που τέθηκε. Ξάδερφός σας είναι ο Α. Ρούσσος;
Α. ΡΟΥΣΣΟΣ: Πρώτος ξάδερφος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η βόμβα είχε τοποθετηθεί πού;
Α. ΡΟΥΣΣΟΣ: Κάτω από τη MERCEDES, στο εμπρόσθιο τμήμα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν πήγαινε δηλαδή για το δικό σας, αλλά υπήρξε κοινός κίνδυνος. Δε θέλω τίποτε άλλο εγώ.
Έχουμε μια ανακοίνωση:
«Νέα 48ωρη αποχή από την ποινική διαδικασία. Οι Δικηγορικοί Σύλλογοι Αθηνών, Θεσσαλονίκης και Πειραιά, σε κοινή συνεδρίασή τους σήμερα 19 Μαΐου αποφάσισαν ομόφωνα να απέχουν από την άσκηση των καθηκόντων τους στην ποινική διαδικασία, ακροατήριο, ανακριτές κτλ., Τετάρτη και Πέμπτη 21 και 22 Μαΐου 2003 αντίστοιχα.
1. Διαμαρτυρόμενοι για τις υπό ψήφιση διατάξεις του νομοσχεδίου του Υπουργείου Δικαιοσύνης για τροποποίηση του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, οι οποίες θίγουν κατοχυρωμένα δικαιώματα των πολιτών. Αύξηση του εκκλήτου των αποφάσεων, περιορισμό αναβολών λόγω ανωτέρας βίας, κατάργηση αναίρεσης κατά βουλευμάτων κ.ά.
2. Διεκδικώντας την άμεση υλοποίηση του θεσμού της νομικής βοήθειας του ειδικού διανεμητικού λογαριασμού για τους νέους δικηγόρους, την παραχώρηση Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού για την επίλυση του στεγαστικού προβλήματος των Δικαστηρίων. Παράλληλα συγκαλείται εκτάκτως την Παρασκευή 23 Μαΐου συντονιστική επιτροπή των Προέδρων των Δικηγόρων για κλιμάκωση των κινητοποιήσεων›.
Ο Πρόεδρος κ. Παξινός
ο Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης κ. Παπαδόπουλος και ο Πρόεδρος του Πειραιά, κ. Πεταλάς
Εγώ βέβαια δεν μπορώ να πω τίποτα. Είναι επαγγελματικά και θεσμικά φυσικά τα αιτήματα, δε μπορώ να πω τίποτα. Όμως, απ’ ότι γνωρίζω, όταν υπάρχει αποχή πάντοτε ο Σύλλογος δίνει άδειες για τις δίκες που βρίσκονται σε εξέλιξη και είναι προσωρινά κρατούμενοι οι κατηγορούμενοι. Εδώ τί κάνουμε;
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Το είπατε και την άλλη φορά και επειδή επί 15 χρόνια συνδικαλίζομαι στο Σύλλογο, ο Σύλλογος δίνει άδειες σε ποινικές υποθέσεις όταν υπάρχουν 18μηνα. Αυτές είναι οι περιπτώσεις και μόνο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εδώ δεν υπάρχει κίνδυνος 18μηνου;
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Δεν υπάρχει 18μηνο πριν τον Ιανουάριο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ σας το θέτω ότι υπάρχει κίνδυνος 18μηνου, δεδομένου ότι κι εσείς αναλαμβάνετε τις ευθύνες σας. Μη ζητάτε άδειες, δε μπορώ να κάνω τίποτε άλλο, ούτε να σας δώσω εγώ την άδεια μπορώ, αλλά δεν μπορεί ο Πρόεδρος να βρίσκεται μόνος του σε μια τέτοια δίκη, να μην υποστηρίζεται από κανέναν, να μην ενδιαφέρεται κανένας αν θα τελειώσει τούτη εδώ η δίκη και να μπαίνει το Δικαστήριο τούτο στη μέση διαμάχης.
Η ελληνική κοινωνία και ο ελληνικός λαός συγκεκριμένα, ο οποίος μας έχει δώσει την εντολή με τις συνταγματικές του διατάξεις να δικάσουμε τούτη την υπόθεση, αναμένει να την τελειώσουμε. Δεν θα την τελειώσουμε ποτέ. Το λέω και ας ληφθεί σοβαρά υπόψη απ’ όλες τις πλευρές. Δεν εννοώ βέβαια μόνο τον Δικηγορικό Σύλλογο, εννοώ όλους οι οποίοι βρίσκονται έξω απ’ αυτή την αίθουσα. Η δίκη αυτή πρέπει να γίνει, δεν θα αφήσουμε να περάσουν ούτε τα 18μηνα, διότι μία συμβαίνει το ένα, μία συμβαίνει το άλλο. Δε λέω ότι είναι αδικαιολόγητη η αποχή σας, απεναντίας. Κάθε μέρα και κάθε στιγμή που περνά να ξέρετε ότι δημιουργείται ο κίνδυνος και γίνεται πιο έντονος. Δε ροκανίζεται ο χρόνος...
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Αν μου επιτρέπετε να πω μια κουβέντα για να τελειώσω, σε ό,τι αφορά τους δικηγόρους......
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δε μπορώ εγώ να σας πω τί θα κάνετε, αλλά είμαι υποχρεωμένος να το επισημάνω να το ακούσει όλος ο κόσμος.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Έχουμε 8 μήνες πριν τη συμπλήρωση 18μηνου. Επίσης προ ημερών είχα την τύχη να τοποθετηθώ πλήρως και να αποκρούσω τις μομφές εμμέσως ή αμέσως διατυπούμενες κατά των συνηγόρων υπεράσπισης, όσον αφορά την παρακώλυση της προόδου της δίκης.
Λοιπόν, δεν τη δέχομαι αυτή τη μομφή ούτε για τον εαυτό μου ούτε για κανέναν συνήγορο υπεράσπισης και ούτε βεβαίως για τον Δικηγορικό Σύλλογο ο οποίος απεργεί για ένα νομοσχέδιο που είναι από το Δεκέμβριο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο Δικηγορικός Σύλλογος δίνει άδειες άμα πάτε, δε φταίει ο Δικηγορικός Σύλλογος σε τίποτα.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Όχι κ. Πρόεδρε, δίνει άδειες μόνο για 18μηνα σε ποινικές υποθέσεις και για πλειστηριασμούς και αναστολές και παραγραφές αστικές. Μόνο γι αυτά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εάν πάτε εσείς και του πείτε ότι κινδυνεύει να περάσει το 18μηνο, θα σας δώσει.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Εάν το κάνουμε κ. Πρόεδρε, πρώτον είμαστε εκτός πραγματικότητας γιατί έχουμε 8 μήνες από τα 18μηνα και δεύτερον προδίδουμε τον αγώνα αυτόν και ελπίζω ότι εκφράζω και τους λοιπούς συναδέλφους υπερασπιστές και δεν θα το κάνουμε αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ δε μπορώ να κάνω τίποτε άλλο. Σας το λέω, δε μπορώ να κάνω τίποτα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, επί του θέματος: Θεωρώ πολύ σοβαρό αυτό που λέτε. Πράγματι υπάρχει κίνδυνος και προτείνω το δικαστήριο να ερευνήσει τη λήψη μέτρων τέτοιων ώστε να μπορέσουμε απροσκόληπτα να βαδίσουμε εδώ και τώρα σ’ αυτή τη δίκη ανεξάρτητα από την απεργία των δικηγόρων.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Μπορώ να έχω τον λόγο;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί να τον κάνουμε τον λόγο; Για να φάμε κι άλλη ώρα;
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Με συγχωρείτε, έγινε μία διάκριση και ίσως θα ήταν εν τη ρύμη του λόγου. Έγινε μια διάκριση ότι μόνον οι δικηγόροι της Υπεράσπισης. Εγώ ως παλαιός συνδικαλιστής και μετέχων και σε διάφορες επιτροπές του συλλόγου, δεν είναι δυνατόν να διαφωνήσω με την απόφαση του συλλόγου μου. Παρ’ όλα αυτά ζήτηση, γιατί ξέρω, όπως πολύ σωστά λέχθηκε, ότι δίνονται άδειες μόνο όταν υπάρχει κίνδυνος παραγραφής και δεύτερον όταν υπάρχει κίνδυνος 18μηνου.
Θα μου επιτρέψετε ενόψει του γεγονότος ότι έχουμε μπροστά μας πάνω από έξι μήνες, έχω το αίσθημα ότι δεν υπάρχει τουλάχιστον άμεσος κίνδυνος 18μηνου. Εγώ δηλώνω ότι θα προσπαθήσω να πάρω άδεια. Μου εδήλωσαν όμως χθες, και μάλιστα χθες το βράδυ, ότι ούτε να το συζητήσω, Τετάρτη και Πέμπτη ο Δικηγορικός Σύλλογος απέχει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τότε περιττεύει. Εάν ο Δικηγορικός Σύλλογος δεν δίνει άδειες, τί κάθομαι εγώ και συζητώ;
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Δίνει πότε; Όταν επείγει το 18μηνο και υπάρχει πραγματικός κίνδυνος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όταν θα είναι η παραμονή, θα το πούμε.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Το Δικαστήριό σας μπορεί να δώσει, αν θέλετε, περιοριστικούς όρους. Συμβαίνει κι αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θέλετε να τελειώνουμε ή δεν θέλετε; Μια αξιακή απόφαση πρέπει να λάβετε όλοι. Εάν δεν τη λάβετε, θα τη λάβετε με κάθε θυσία. Αν θέλετε, αν δε θέλετε μη τη λαμβάνετε. Δεν θα σας πω εγώ τί θα κάνετε.
Μ. ΣΙΝΙΟΣΟΓΛΟΥ: Κύριε Παπαδάκη, οι μομφές με άδεις αποκρούονται.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Με άδειες κ. Σινιόσογλου, το ξέρετε πολύ καλά, είστε της μαχομένης δικηγορίας, πηγαίνουμε και ζητάμε. Όταν επείγει το 18μηνο....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ακούστε, εγώ έκανα τη δήλωσή μου, καταχωρήθηκε, για να υπάρχει αύριο στην ιστορία, όταν θα ζητηθούν οι ιστορικές ευθύνες απ’ όλους.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, αντιμετωπίζουμε κι εμείς σαν Υπεράσπιση το πρόβλημα αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αφού είναι για 2 μέρες, όπως λέμε και άμα είναι αποχή διαρκείας.....
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Πειράζει κ. Πρόεδρε το Δικαστήριο να δώσει αντικατάσταση με περιοριστικούς όρους; Πού θα πάνε; Εκτός Ελλάδος;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εμένα πολύ με πειράζουν και δεν κάνω τέτοιες συζητήσεις.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Εάν επίκειται το 18μηνο, να κάνομε τα αιτήματα αυτά. Έλληνες πολίτες είναι, εδώ ζουν και δεν τολμούν να βγουν και έξω μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάρα πολύ ωραία τα λέτε και σας ακούει κι ο κόσμος. Να βγείτε έξω να τα πείτε αυτά. Ο καθένας έχει την ευθύνη εκείνων που λέει. Εγώ σας είπα, αυτή είναι η τοποθέτησή μου. Αν τη θεωρείτε ανορθολογική και λάθος, θα δείτε ότι στο τέλος θα δικαιωθώ εγώ.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Κι άμα υποβάλλουμε το αίτημα της αντικαταστάσεως;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί να το κάνετε κύριε το αίτημα της αντικαταστάσεως; Αυτό δηλαδή βάζετε; Ή τους βγάζετε τώρα, ή εμείς θα περάσουμε το 18μηνο; Τέτοιες διλημματικές καταστάσεις;
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι κ. Πρόεδρε, δεν το υποβάλλουμε, επίκειται το 18μηνο;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ είμαι βέβαιος ότι αν συνεχίσει έτσι τούτη η δίκη, θα περάσει το 18μηνο. Είμαι απόλυτα βέβαιος. Αλλά ευτυχώς υπάρχει ένας μέσα στην αίθουσα που με επιβεβαιώνει, ότι θα περάσει το 18μηνο αν συνεχίσει έτσι η δίκη.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Μα είναι βέβαιο κ. Πρόεδρε, δεν υπάρχει αμφιβολία καμία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ δε θέλω να γίνομαι Κασσάνδρα, αλλά να ξέρετε ότι έχετε όλοι ευθύνες.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Αλλά είναι χρησμός αυτό που λέτε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί είναι;
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι για σας, για τον κ. Σινιόσογλου, ότι είναι βέβαιος.
Μ. ΣΙΝΙΟΣΟΓΛΟΥ: Αυτή είναι η γνώμη μου αυτή λέω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λοιπόν, να εξετάσουμε την μάρτυρά μας. Μαρία Τσιντέρη. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
Μ. ΤΣΙΝΤΕΡΗ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για σας σας είπαν εδώ πέρα ότι πήρατε ένα τηλέφωνο και είπατε ότι «γνωρίζω κάποια επιχείρηση στη Ριανκούρ της 17Ν κατά κάποιου Εισαγγελέα› και ότι μετά ζητούσατε λεφτά, τη μια φορά πήρατε 13.000.000, την άλλη σας έβαλαν εφημερίδες κτλ. Τί έχετε να πείτε;
Μ. ΤΣΙΝΤΕΡΗ: Ότι όλα αυτά είναι ψέματα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όλα είναι ψέματα; Δεν σας παρακολούθησαν εσάς;
Μ. ΤΣΙΝΤΕΡΗ: Αυτό εγώ δεν το ξέρω. Δεν αντιλήφθηκα κάποια παρακολούθηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λένε ότι σας παρακολούθησαν, λένε ότι έχουν τη φωνή σας μαγνητοφωνημένη και λένε ότι ο ανακριτής αυτή τη στιγμή κάνει παραβολή φωνών. Εσείς δεν το παραδέχεστε ότι ποτέ τηλεφωνήσατε και είπατε.
Μ. ΤΣΙΝΤΕΡΗ: Δεν τηλεφώνησα ποτέ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν βρεθεί από το γραφολόγο η φωνή εγώ θα σας ξανακαλέσω γιατί σήμερα βλέπω, αφού εξακολουθείτε να αρνείστε, δεν έχω τίποτε άλλο να σας ρωτήσω ούτε θα φάω την ώρα μου μαζί σας.
Μ. ΤΣΙΝΤΕΡΗ: Έχω εγώ όμως κ. Πρόεδρε ορισμένα στοιχεία να καταθέσω. Με κατηγόρησαν ότι πήρα κάποιο τηλέφωνο σε κάποιον αρχηγό της Αστυνομίας....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είναι κυρία μου κατηγορία, εδώ είναι ένα αντικειμενικό γεγονός.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Την 17Ν την ξέρετε;
Μ. ΤΣΙΝΤΕΡΗ: Όχι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ξέρετε κάποιον κατηγορούμενο της 17Ν;
Μ. ΤΣΙΝΤΕΡΗ: Κανέναν.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αναμιχθήκατε στη 17Ν;
Μ. ΤΣΙΝΤΕΡΗ: Ποτέ.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τελείωσα κ. Πρόεδρε.
Μ. ΤΣΙΝΤΕΡΗ: Κύριε Πρόεδρε συγνώμη, έχω κι εγώ να πω ορισμένα πράγματα. Κάποιος κύριος ήρθε εδώ και κατηγόρησε ότι πήρα κάποιο τηλέφωνο. Το τελευταίο διάστημα κ. Πρόεδρε έχω κατηγορηθεί, έχω συκοφαντηθεί τόσο πολύ που κανένας άλλος άνθρωπος στον κόσμο δεν έχει συκοφαντηθεί και κατηγορηθεί τόσο πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, είναι κι άλλοι περισσότερο. Ο Ντρέιφους κτλ. Να πάτε στο καλό.
Γ. ΜΑΥΡΟΣ: Παρακαλώ εγώ θέλω να έρθει ο κ. Αποστολόπουλος ο οποίος την αναγνώρισε την κυρία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για να δούμε αν τη γνωρίζει. Κύριε Αποστολόπουλε, έχετε την καλοσύνη να τη δείτε;
Δ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Η κυρία ήταν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μετά βεβαιότητας; Πλήρους βεβαιότητας; Απόλυτης;
Δ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι.
Μ. ΤΣΙΝΤΕΡΗ: Μία ερώτηση στον κ. Αποστολόπουλο. Στις 13 Σεπτεμβρίου –κι έχω εδώ κάποια βιντεοκασέτα- βγήκατε σε ένα πάνελ σε κάποιο κανάλι στην τηλεόραση και μετά από ερώτηση που σας έκαναν αν είναι αυτή η κυρία που είναι στη φωτογραφία που έχει δημοσιεύσει «ΤΟ ΚΑΡΦΙ›, είπατε τα εξής: «Ο Θεός να βρέξει, να μας ξεπλύνει, δεν είναι αυτή η κυρία›. Την κασέτα την έχω εδώ.
Δ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν ήθελα να σας διαπομπεύσω δημοσίως.
Μ. ΤΣΙΝΤΕΡΗ: Αυτό δεν είναι δικαιολογία κ. Αποστολόπουλε. Κι εδώ δημοσίως μου το λέτε.
Δ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Εδώ δεν είναι δημοσίως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εδώ δεν είναι δημοσίως; Παραείναι δημοσίως εδώ. Εδώ είναι δημοσίως με 50-60 δημοσιογράφους. Πιο δημοσίως δε γίνεται.
Μ. ΤΣΙΝΤΕΡΗ: Κι εδώ δημοσίως είναι, δεν είναι δικαιολογία κ. Αποστολόπουλε: Αφού με παρακολουθούσατε, ο οποιοσδήποτε, γιατί δε με πιάνατε εκείνη την ώρα, εκείνη τη στιγμή; Τη στιγμή που έπαιρνα τηλέφωνο. Γιατί δεν ήταν μια απλή υπόθεση, ήταν μια υπόθεση που μετά από αυτό, σκοτώθηκαν τόσα άτομα.
Δ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Να σας κάνω μια ερώτηση: Μένετε στην Εθνάρχου Μακαρίου;
Μ. ΤΣΙΝΤΕΡΗ: Έμενα.
Δ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Είχατε σύζυγο Πλωτάρχη;
Μ. ΤΣΙΝΤΕΡΗ: Μάλιστα.
Δ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Εργαζόσαστε στο μικροβιολογικό εργαστήριο;
Μ. ΤΣΙΝΤΕΡΗ: Μάλιστα.
Δ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Τηλεφωνήσατε από το περίπτερο στον Αρχηγό της Αστυνομίας;
Μ. ΤΣΙΝΤΕΡΗ: Ποτέ. Τότε γιατί δε με πιάνατε όταν τηλεφωνούσα στην Αρχηγό;
Δ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν είχα λόγο να σας πιάσω.
Μ. ΤΣΙΝΤΕΡΗ: Γιατί;
Δ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν ήμουν εγώ ο αρμόδιος.
Μ. ΤΣΙΝΤΕΡΗ: Όποιος ήταν αρμόδιος. Αν ήμουν εγώ η πληροφοριοδότης και με πιάνατε εκείνη τη στιγμή, δε θα υπήρχαν τόσα θύματα που υπάρχουν τώρα, μετά το ’92, δεν θα κλείνονταν τόσα σπίτια. Και να μην ήμουν η πληροφοριοδότης και να με πιάνατε, πάλι καμία φασαρία δεν θα έκανα γιατί αυτό ήταν εθνικό θέμα, ήταν θέμα ζωής.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εν πάση περιπτώσει, αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε εξέλιξη μία πραγματογνωμοσύνη για τη φωνή σας. Την είχαν κρατήσει τότε....
Μ. ΤΣΙΝΤΕΡΗ: Οικειοθελώς την έδωσα τη φωνή μου, οικειοθελώς ήρθα εδώ, δεν έχω να φοβηθώ τίποτα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ας δούμε τί θα βγάλει και αυτή η πραγματογνωμοσύνη και μετά θα ξαναέρθετε εδώ πέρα και θα τα ξαναπούμε.
Μ. ΤΣΙΝΤΕΡΗ: Απλώς λέω στον κ. Αποστολόπουλο ότι έχω εδώ την κασέτα, που άλλα εκεί και άλλα λέει εδώ. Εγώ την έχω, μπορώ να την καταθέσω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπε «εγώ δεν ήθελα να σας διαπομπεύσω δημοσίως›.
Μ. ΤΣΙΝΤΕΡΗ: Και εδώ είναι δημόσια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εδώ είναι Δικαστήριο και ορκίστηκε. Οι δημοσιογράφοι δεν τον ορκίζουν απ’ ότι ξέρω.
κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Ο κ. Αποστολόπουλος και οι άλλοι αστυνομικοί γιατί σας κατηγορούν αδίκως;
Μ. ΤΣΙΝΤΕΡΗ: Δεν το ξέρω κι εγώ.
κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Γιατί βρήκαν το συγκεκριμένο πρόσωπο το δικό σας;
Μ. ΤΣΙΝΤΕΡΗ: Κι εγώ αυτή την απορία έχω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ελάτε κι εσείς κ. Μακρή.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Παρακαλώ πείτε μας τον αριθμό του τηλεφώνου που είχατε την εποχή εκείνη, γιατί ο κ. Μακρής είπε ένα νούμερο από 81... νομίζω.
Μ. ΤΣΙΝΤΕΡΗ: 8141720.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Το είχατε την εποχή εκείνη;
Μ. ΤΣΙΝΤΕΡΗ: Μάλιστα.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Γιατί είπε ο κ. Μακρής χθες ότι καταχωρήθηκε στο καντράν της τηλεφωνικής συσκευής το τηλέφωνο αυτό.
Μ. ΤΣΙΝΤΕΡΗ: Το 8141720;
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Ναι.
Μ. ΤΣΙΝΤΕΡΗ: Πότε καταχωρήθηκε;
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Τον Μάρτιο του 2002.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχετε την καλοσύνη να μου το δώσετε; «Βεβαιώνουμε ότι για την 0108141720 τηλεφωνική σύνδεση, έχει ζητηθεί απόκρυψη καλούντος αριθμού από 1/2/2002 μέσω του κέντρου τηλεφωνικής εξυπηρέτησης και έχει παρασχεθεί›.
Σ. ΜΑΚΡΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, δεν είχα κανένα λόγο να πω εγώ....
Μ. ΤΣΙΝΤΕΡΗ: Πού το βρήκατε το τηλέφωνό μου; Έχει απόκρυψη.
Σ. ΜΑΚΡΗΣ: Ούτε η ηγεσία όλη θα είχε κανένα λόγο να ασχολείται με την κα Τσιντέρη. Η κα Τσιντέρη παρακολουθήθηκε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Την αναγνωρίζετε εσείς; Την είχατε δει ποτέ;
Σ. ΜΑΚΡΗΣ: Εγώ δεν την είδα ποτέ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τώρα τη φωνή της ακούτε δηλαδή.
Μ. ΤΣΙΝΤΕΡΗ: Κύριε Μακρή με είδατε ποτέ;
Σ. ΜΑΚΡΗΣ: Όχι.
Μ. ΤΣΙΝΤΕΡΗ: Με συναντήσατε ποτέ;
Σ. ΜΑΚΡΗΣ: Όχι.
Μ. ΤΣΙΝΤΕΡΗ: Αυτό το χαρτί εδώ τί λέει; Ότι εγώ έχω απόκρυψη το Μάρτιο μήνα στο τηλέφωνό μου. Όταν εσείς βγαίνετε στους «Φακέλους› του Παπαχελά το 2000 και λέτε ότι αυτή η γυναίκα μπορεί και να έχει πεθάνει και τώρα λέτε ότι με ξέρετε από το ’94, πώς το λέτε αυτό; Να εξηγήσετε.
Σ. ΜΑΚΡΗΣ: Το ’93 διαπιστώσαμε ποια είστε με την παρακολούθηση και από τότε και από τότε είχα και τηλεφωνικές επαφές, αλλά και το 2002, οπότε στο καντράν έγραψε αυτό το τηλέφωνο.
Μ. ΤΣΙΝΤΕΡΗ: Ορίστε, έχω απόκρυψη.
Σ. ΜΑΚΡΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, δεν είχα κανένα λόγο το 2002 να ασχολούμαι με την κα Τσιντέρη μετά από 10 χρόνια. Δεν ξέρω τί συμβαίνει στην υπόθεση αυτή και πώς έρχονται αυτά τα χαρτιά εδώ πέρα.
Μ. ΤΣΙΝΤΕΡΗ: Κύριε Μακρή, με έχετε κατηγορήσει....
Σ. ΜΑΚΡΗΣ: Ειλικρινά, διερωτώμαι και πέφτω από τα σύννεφα όταν έρχονται τέτοια χαρτιά εδώ πέρα.
Μ. ΤΣΙΝΤΕΡΗ: Μα το χαρτί αυτό το πήρα εγώ.
Σ. ΜΑΚΡΗΣ: Θεωρώ ότι το τηλέφωνό της ανεγράφη στο καντράν του τηλεφώνου μου, είμαι βέβαιος. Ήρθε την επομένη και μου παραπονέθηκε γιατί της είπα ότι «εγώ θα σας καταγγείλω στην αστυνομία και στις δικαστικές αρχές›, όπως και το έκανα.
Μ. ΤΣΙΝΤΕΡΗ: Δε σας έχω πάρει ποτέ τηλέφωνο κ. Μακρή. Δε σας γνωρίζω. Αυτό το χαρτί από τον ΟΤΕ, από δημόσια υπηρεσία, είναι ψέματα; Είναι ψέματα ότι ο κ. Μακρής είπε στους «Φακέλους› του Παπαχελά το 2000, ότι εγώ μπορεί να έχω πεθάνει;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πολύ ασχοληθήκαμε. Να πάτε στην ευχή του Θεού.
Γ. ΜΑΥΡΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, με το «πάτε στην ευχή του Θεού› δε μπορούμε να κάνουμε τη δουλειά μας. Μας δημιουργεί ένα άγχος ότι ό,τι και να πούμε παρακωλύουμε την διαδικασία. Όταν πρέπει να έρθουν εδώ γιατροί για να μας πουν το αυτονόητο, ότι ο κ. Σάββας είναι σε άσχημη κατάσταση....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γιατί είναι αυτονόητο; Αυτονόητο ήταν;
Γ. ΜΑΥΡΟΣ: Δε χρειάζονται τρεις γιατροί για να πουν το αυτονόητο. Εδώ έχουμε έναν άνθρωπό από τη μαρτυρία του οποίου πράγματι θα είχαν σωθεί ζωές, λέμε ότι δεν χρειάζεται.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί κάνουμε τώρα δηλαδή; Αυτή εξακολουθεί και λέει «όχι›.
Γ. ΜΑΥΡΟΣ: Έτσι δε μπορούμε να βοηθήσουμε....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ωραία, μη βοηθάτε. Σας παρακαλώ, αυτές οι μαξιμαλιστικές απόψεις είναι εκτός τόπου και χρόνου.
Σ. ΜΑΚΡΗΣ: Μα ήρθε κ. Πρόεδρε όλη η ηγεσία της αστυνομίας να πει ψέματα;
Μ. ΤΣΙΝΤΕΡΗ: Ναι κ. Μακρή, έκαναν μία κατασκευασμένη Έκθεση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για τούτη την υπόθεση τί προστίθεται εδώ πέρα; Δε μπορώ να καταλάβω.
Σ. ΜΑΚΡΗΣ: Η κα Τσιντέρη ξέρει για τη 17Ν;
Μ. ΤΣΙΝΤΕΡΗ: Όχι, δεν ξέρω τίποτα. Τίποτε δεν ξέρω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάρτε τη λοιπόν, βάλτε την σε ένα δωμάτιο βασάνων, εγώ δε μπορώ να βγάλω τίποτε άλλο.
Μ. ΤΣΙΝΤΕΡΗ: Κύριε Μακρή, εμένα μου καταστρέψατε τη ζωή. Εγώ έχω αυτό το χαρτί. Αυτό το χαρτί δεν το δίνει ο ΟΤΕ ψέματα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το χαρτί κρατήστε το και βγάλτε μας μια φωτοτυπία.
Μ. ΤΣΙΝΤΕΡΗ: Όταν κατέθεσα στον κ. Ζερβομπεάκο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το έχετε καταθέσει;
Μ. ΤΣΙΝΤΕΡΗ: Έχουν κάνει μια κατασκευασμένη έκθεση με στοιχεία τα οποία τα έχω καταθέσει στον κ. Ζερβομπεάκο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας παρακαλώ. Δεν θέλει να τα πει.
Μ. ΤΣΙΝΤΕΡΗ: Δεν έχω τίποτα να πω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ πιστεύω ότι πρέπει κάτι κι αυτή να κρύβει. Αλλά τι; Πέστε μου κι εμένα.
Μ. ΤΣΙΝΤΕΡΗ: Δεν φοβάμαι κανέναν. Δεν γνωρίζω κανέναν κατηγορούμενο.
(Διαλογικές συζητήσεις)