Πολιτική
Τρίτη, 20 Μαΐου 2003 19:23

Ανεπίσημα πρακτικά δίκης 17Ν (20/05/2003) Μέρος 4/6

Γ. ΜΑΥΡΟΣ: Από τη συγκριτική ανάγνωση της προκηρύξεως στις καταθέσεις των μαρτύρων και τη συνέντευξη του κ. Ξηρού: Ότι εκείνη την ημέρα επρόκειτο να γίνει ένα χτύπημα, αυτό είναι αναμφισβήτητο, προκύπτει από τη συνέντευξη του κ. Ξηρού που λέει ότι είχαν πάει 18 φορές στο σημείο εκείνο, από το γεγονός ότι ήταν όλοι υπερ-οπλισμένοι, αυτό το λέει δύο φορές στην προκήρυξη, «ενώ ήμαστε πέντε υπερ-οπλισμένοι› και φαίνεται ότι επρόκειτο να χρησιμοποιηθεί για τη δολοφονία αυτή, το όπλο αυτό το οποίο βρέθηκε. Πώς το συνάγω αυτό; Το λέει πάλι ο κ. Ξηρός ο οποίος λέει «μπαίνοντας, έβαζα τη ζώνη με τη θήκη και το περίστροφο για την ενέργεια που θα έκαναν στην Κηφισίας›. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία.

Η δεύτερη παρατήρηση είναι η αξιοπιστία της πληροφορίας την οποία είχε η Αστυνομία. Νομίζω αυτό παρέλκει να το τονίσει κανείς, ήταν έτοιμοι για μία ενέργεια και έχει ενδιαφέρον η λεπτομέρεια κ. Πρόεδρε. Η λεπτομέρεια είναι ότι η πληροφορία έλεγε, όπως μας κατέθεσε και ο μάρτυρας εδώ, ότι θα είναι τα μέλη αυτά της 17Ν ντυμένοι αστυνομικοί. Πράγματι, ο κ. Σάββας Ξηρός, το ακούσατε, το είπε και μπροστά σας, το λέει και στη συνέντευξή του, ότι ήταν ντυμένος αστυνομικός και λέει ο κ. Ξηρός, όχι μόνον εγώ αλλά και ακόμα ένας ήταν ντυμένος Αξιωματικός. Αυτές οι λεπτομέρειες, πέραν του γεγονότος ότι πράγματι βρέθηκαν εκεί, νομίζω ότι είναι αποκαλυπτικές για την αξιοπιστία της μαρτυρίας.

Τελειώνω με τη συνηθισμένη παρατήρηση που μου αρέσει να κάνω, ως προς την αξιοπιστία αυτών των ανακοινώσεων. Διάβασε ο κ. Πρόεδρος ότι στη συνέντευξη, με υπερβολική, γαλατική ευγένεια μάλιστα θα έλεγα, ο συντάκτης της λέει «να μας επιτρέψετε να μη σας πούμε γιατί αφήσαμε το περίστροφο›. Το περίστροφο το ξέχασαν αξιότιμε κ. Πρόεδρε και αυτό προκύπτει από τη συνέντευξη του κ. Ξηρού, ο οποίος λέει ότι «όταν πήγαμε σε ένα σπίτι που είχαμε και κάναμε καταμέτρηση του οπλισμού, είδαμε ότι λείπει το περίστροφο›. Η Οργάνωση αυτή δεν ήθελε να φαίνεται ότι κάνει λάθη και προσπάθησαν με τη γαλατική ευγένεια που σας είπα, να πουν ότι το άφησαν επίτηδες, ενώ απλώς το ξέχασαν. Έχει μεγάλη σημασία να λεχθεί, ήταν σαφές ότι αυτό το περίστροφο θα εχρησιμοποιείτο στο χτύπημα για να είναι ακόμα ένα αποτύπωμα συνηθισμένο, το ξέρετε ότι η 17Ν χρησιμοποιούσε τα όπλα στις διάφορες δολοφονίες για να αφήνει το στίγμα της, διότι αυτό ήταν ένα από τα πράγματα που χαρακτηρίζουν αυτή την Οργάνωση.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορούμε να αναγνώσουμε τα έγγραφα των υποθέσεων που κάναμε σήμερα, που εξετάσαμε τους μάρτυρες. Έχουμε τους υδραυλικούς της Δαμάρεως.

Ο κ. Ιστρούμπος Χρήστος. Είστε υδραυλικός;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Μάλιστα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί ξέρετε για την υπόθεση στη Δαμάρεως;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Τίποτε, απλώς μπήκα στο διαμέρισμα....

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πότε μπήκατε

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Δε θυμάμαι την ημερομηνία.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έτος;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Πριν ένα-δυο χρόνια περίπου, ούτε δυο χρόνια.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιος σας έστειλε να μπείτε;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Με κάλεσε ο Γιάννης ο Μισιρλής από κάτω και ο διαχειριστής του διαμερίσματος. Πήγαμε και φτιάξαμε τις σωλήνες που ήταν χαλασμένες.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στο διαμέρισμα αυτό που λένε ότι είναι το κρησφύγετο, κοινώς γιάφκα. Σε ποιον όροφο;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Στον 1ο όροφο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όπως μπαίνουμε δεξιά ή αριστερά;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Όπως μπαίνουμε δεξιά.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπήκατε μέσα λοιπόν και τί είδατε;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Έτρεχαν τα νερά.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πού; Στο διάδρομο, στα δωμάτια;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Στο κατάστημα από κάτω έτρεχαν.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς πού είδατε τη διαρροή να υπάρχει, μέσα στο διάδρομο;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Πουθενά δεν υπήρχε διαρροή. Από το λουτρό κάτω έσταζε, κλείσαμε τον γενικό και διαπιστώσαμε ότι είναι από τους σωλήνες του νερού και αλλάξαμε τους σωλήνες.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπήκατε σε όλα τα δωμάτια του διαμερίσματος;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Όχι, λουτρό και κουζίνα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επομένως δε μπορείτε να ξέρετε τί υπήρχε μέσα.

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Σίγουρα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είδατε καμία φωτογραφία του Τσε Γκουεβάρα φωτογραφία, το αστεράκι κτλ., είδατε;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Όταν μπαίνουμε στα σπίτια, πάμε κατευθείαν στο λουτρό κ. Πρόεδρε, δεν εξετάζουμε τα σπίτια.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάντως δε χρειάστηκε να μπείτε. Στο διάδρομο μείνατε;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Ήταν κλειστά. Από το διάδρομο στο λουτρό.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εκεί δεν είδατε τίποτα, κάτι που να έχει σχέση με 17Ν, με όπλα, τέλος πάντων κάτι να σας κινήσει κάποια υποψία.

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Όχι, απολύτως τίποτα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κανέναν από τους κυρίους είδατε εκεί;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Μόνο το παλικάρι εκει, τον Σάββα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πού τον είδατε τον κ. Σάββα;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Μ’ αυτόν είχα το ραντεβού.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας είπε τί;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Τίποτα, μας άνοιξε την πόρτα, φτιάξαμε τη δουλειά και φύγαμε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχε αυτός τα κλειδιά απλώς και σας είπε «ορίστε, περάστε›. Δε χρειάστηκε να πείτε «για να δούμε μήπως τρέχει και πουθενά αλλού›, να μπείτε και σε κανένα άλλο δωμάτιο;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Όχι, όχι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μιλήσατε με τον κ. Ξηρό;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Ναι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί είπατε;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Μόνο για τα ραντεβού μας, τίποτε άλλο, για τις ώρες που θα μπούμε μέσα και τίποτε άλλο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εκεί που τον είδατε, πιάσαμε καμιά κουβέντα;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Όχι. Καλημέρα, χαίρετε, γεια σας....

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πού είναι το κατάστημά σας;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Στην Αρύβου 5, στο Παγκράτι.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ποιος ήρθε και πώς εσείς πήγατε στη Δαμάρεως;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Με ειδοποίησε σας είπα ο Γιάννης από κάτω που έχει τα εσώρουχα, επειδή είμαστε και φίλοι.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τί σας είπε δηλαδή;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Ότι έχει διαρροή στο μαγαζί του.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα είπε αυτά κ. Εισαγγελέα

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τα είπε κ. Πρόεδρε, αλλά εδώ υπάρχει το εξής: ¶λλος τον ειδοποιεί, άλλον βρίσκει.

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Συγνώμη, από κάτω υπάρχει κατάστημα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν τον ειδοποίησε ο κ. Ξηρός.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ναι αλλά τον κατηγορούμενο Ξηρό Σάββα πώς τον βρήκατε εκεί;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Αφού ήταν στο διαμέρισμα, υποτίθεται ότι είχε νοικιάσει το διαμέρισμα.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δηλαδή αυτός ειδοποίησε τον καταστηματάρχη να σας ειδοποιήσει;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Όχι, ο καταστηματάρχης ειδοποίησε εμένα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο καταστηματάρχης παραπονιόταν ότι είχε τη ζημιά.

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Στα υφάσματά του, στα ρούχα του. Κλείσαμε το νερό και τελείωσε η υπόθεση.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μπήκατε δηλαδή στο διαμέρισμα αυτό;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Βεβαίως.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν είχε τίποτα μέσα;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Σας λέω, δεν είχε τίποτα. Στη κουζίνα ένα τραπέζι και μία καρέκλα, τίποτε άλλο.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Με τον γνωστό σας, το ραντεβού το κλείσατε μ’ εκείνον; Πήγατε χτυπήσατε κουδούνι, σας είπε κάτι; Πώς έγινε;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Ο γνωστός μου πήρε τον Σάββα τον Ξηρό και ήρθε ο Σάββας και μας άνοιξε.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είχε τηλέφωνο του Ξηρού ο γνωστός σας;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Υποθέτω ότι είχε τηλέφωνο του Ξηρού, για να τον ειδοποίησε.... Δε μπορώ να ξέρω.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εσείς λοιπόν πήγατε μόνος σας ή με τον καταστηματάρχη;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Με τον καταστηματάρχη μαζί.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Χτυπάτε κουδούνι;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Όχι, ας περίμενε κάτω στην είσοδο το παιδί.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μπαίνετε μέσα, κάνατε ότι κάνατε. Ποιος σας πλήρωσε;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Ο διαχειριστής του διαμερίσματος

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: ¶λλο, τρίτο πρόσωπο;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Ναι, τρίτο πρόσωπο.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟ: Ποιο; Το όνομά του;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Δε θυμάμαι το όνομά του, αλλά είναι διαχειριστής γιατί αυτός που έχει το διαμέρισμα είναι στην Αμερική.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δώσατε απόδειξη;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Βεβαίως.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Σε τί όνομα την κόψατε την απόδειξη;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Δεν το θυμάμαι.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Δηλαδή η επίσκεψή σας στο διαμέρισμα έγινε μετά από ραντεβού.

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Βεβαίως.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κατά τη διάρκεια που ήσαστε στο διαμέρισμα, απομακρύνθηκε καθόλου ο κ. Ξηρός από κοντά σας;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Όχι.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Να υποθέσω λοιπόν, έτσι σαν λογικό συμπέρασμα, ότι κάποιος που περιμένει κάποιον να έρθει, εν είναι εύκολο να του δείξει αν έχει κάτι ύποπτο στο σπίτι του. Δεν πήγατε συμπτωματικά να χτυπήσετε το κουδούνι, ραντεβού είχατε.

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Μα σε όλα τα σπίτια με ραντεβού πάω, δε μπορώ να πάω ξεκάρφωτα να πω ότι «ήρθα να σας φτιάξω τα υδραυλικά σας›.

Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Σαν μάστορας, ρωτήσατε τον κ. Ξηρό ή τον οποιοδήποτε άλλο, αν εκτός της κουζίνας και του λουτρού, υπάρχει άλλος χώρος που υπάρχουν υδραυλικά; WC ή οτιδήποτε άλλο, ένα δεύτερο λουτρό;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Όχι, επειδή ήξερα το διαμέρισμα, είμαι χρόνια υδραυλικός εκεί.

Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Οι συγκεκριμένοι χώροι που ήθελαν παρατήρηση και επισκευή ήταν αυτοί οι δύο χώροι.

Μ. ΣΙΝΙΟΣΟΓΛΟΥ: Είπατε ότι σας πλήρωσε ο διαχειριστής της πολυκατοικίας;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Όχι ο διαχειριστής της πολυκατοικίας, ο διαχειριστής του διαμερίσματος, αυτός που διαχειρίζεται το διαμέρισμα.

Μ. ΣΙΝΙΟΣΟΓΛΟΥ: Τί εννοείτε ο διαχειριστής του διαμερίσματος;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Κάποιος συγγενής του είναι στην Αμερική.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο αντιπρόσωπος του ιδιοκτήτη.

Μ. ΣΙΝΙΟΣΟΓΛΟΥ: Ο ιδιοκτήτης δηλαδή, όχι ο μισθωτής, όχι ο Ξηρός.

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Όχι, ο αντιπρόσωπος.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εμείς δεν αμφισβητούμε ότι μέσα στο διαμέρισμα υπήρχαν τα πράγματα που βρέθηκαν και δεν κλήθηκε γι αυτό ο μάρτυρας, για να καταθέσει αν τυχόν είδε όπλα και για να αποδείξουμε ότι αφού δεν είδε, δεν υπήρχαν. Εσείς πόσες φορές μπήκατε στο διαμέρισμα συνολικά;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Δυο με τρεις φορές.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εδώ αναφέρετε στην κατάθεσή σας ότι κάνατε μία επισκευή μία περίοδο σε κάποιο χρονικό σημείο που δεν πολυ-καθορίζετε και ξαναπήγατε για μια άλλη επισκευή μετά από δυο μήνες περίπου. Την πρώτη φορά πού ήταν οι επισκευές που κάνατε;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Την πρώτη φορά ήταν από το πεζοδρόμιο μέχρι την κουζίνα.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Η βλάβη ήταν στην κουζίνα δηλαδή την πρώτη φορά.

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Αλλάξαμε τον σωλήνα από το πεζοδρόμιο μέχρι την κουζίνα. Την περάσαμε εξωτερική.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Τη δεύτερη φορά;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Τη δεύτερη φορά που πήγα δε συμφωνήσαμε στην τιμή....

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Πού ήταν όμως η βλάβη;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Στο μπάνιο μέσα.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Έχετε μπει επομένως και στο μπάνιο και στην κουζίνα. Μπήκατε και τις δυο φορές και στο μπάνιο και στην κουζίνα;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Ναι.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Θυμάστε αν είχε άλλους χώρους το διαμέρισμα, αλλά εσείς είπατε το ξέρετε αυτό το διαμέρισμα;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Ξέρω το διαμέρισμα, την ξέρω την πολυκατοικία.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Λέτε στην κατάθεσή σας ότι ήσαστε ο υδραυλικός της πολυκατοικίας για 10 χρόνια. Μπαίνοντας σ’ αυτούς τους χώρους που κινηθήκατε, περάσατε από το χωλ, περάσατε από το οφίς του σπιτιού και πήγατε κουζίνα και μπάνιο. Είδατε οτιδήποτε μέσα που να σας κινεί την προσοχή;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Απολύτως τίποτα.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Λέτε ότι αυτό το παιδί που βρισκόταν εκεί, ήταν ένα πάρα πολύ καλό παιδί. «Η εντύπωση› λέτε «που είχα, ήταν ότι ο Ξηρός Σάββας πρέπει να ήταν ένα πάρα πολύ καλό παιδί›.

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Ναι, δεν το αλλάζω.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Όταν δεν εγκληματούσε, καλό παιδί ήταν.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Πρέπει να αποδείξει η διαδικασία ότι εγκληματούσε.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Όλες τις πράξεις τις έχει παραδεχτεί, τίποτε άλλο.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Θα σας πει ο Πρόεδρος για το τεκμήριο αθωότητας όμως.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, να ρωτήσω συμπληρωματικά τον μάρτυρα: Πήγατε μία ή δύο φορές;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Με τον Ξηρό συναντήθηκα τρεις φορές, μέχρι να διαπιστώσουμε τη βλάβη.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Τρεις φορές σε δύο διαφορετικά σημεία.

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Όχι την ίδια ημέρα.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δηλαδή πήγατε τρεις φορές στο διαμέρισμα;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Ναι, τρεις.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ερευνήσατε για τη βλάβη;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Την πρώτη φορά κλείσαμε ραντεβού.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Με ποιον;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Με τον Ξηρό.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Σας πήρε τηλέφωνο;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Σας είπα ποιος με πήρε τηλέφωνο. Δε με πήρε τηλέφωνο ο Ξηρός. Με τον Ξηρό συναντηθήκαμε στην πολυκατοικία. Την πρώτη φορά που συναντηθήκαμε μιλήσαμε και τη δεύτερη κλείσαμε ραντεβού.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Έγινε το τηλεφώνημα, υπήρξε και θέμα αμοιβής;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Όχι, αμοιβή καθόλου.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Σας είπε ότι εκεί θα σας περιμένει κάποιος κύριος;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Κλείσαμε ραντεβού, τίποτε άλλο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η κα Βαγιανού να ρωτήσει κάτι θέλει.

Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: (εκτός μικροφώνου). Μπαίνοντας σ’ αυτό το διαμέρισμα τί εικόνα μπορούσε να αποτυπώσει κάποιος; Ότι μπορεί να είναι κι ένα άδειο διαμέρισμα; Ένα ακατοίκητο.

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Οπωσδήποτε. Σε πολλά διαμερίσματα μπαίνουμε και είναι σχεδόν άδεια. Ένας εργένης μένει, μπορεί να κάνει ό,τι θέλει.

Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Δεν ήταν δηλαδή διαμέρισμα που έδειχνε κάτι το περίεργο...

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Όχι, απολύτως τίποτα.

Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Το κατάστημά σας είναι κοντά στην περιοχή; Σε τί απόσταση από το διαμέρισμα;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Είναι δύο στενά παραπάνω.

Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Περνούσατε καμία φορά απέξω;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Κάθε μέρα.

Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Τον κατηγορούμενο, τον κ. Σάββα Ξηρό, εκτός από τις δυο-τρεις φορές που είχατε συναντηθεί δεν τον είδατε;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Όχι, επειδή είμαι με μηχανάκι πάντα....

Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Κανέναν άλλον από τους κυρίους κατηγορουμένους;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Όχι, κανέναν.

Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Μετά, όταν μάθατε ότι σ’ αυτή τη διεύθυνση υπήρχε η γιάφκα και βλέποντας και τις φωτογραφίες κάνατε καμιά διασταύρωση;

Χ. ΙΣΤΡΟΥΜΠΟΣ: Όχι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Κατσιγιάννης Δημήτριος. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Ορκίζομαι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κι εσείς υδραυλικός;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Εγώ είμαι βοηθός υδραυλικού από άλλο συνεργείο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πήγατε καμία βόλτα μέχρι την Δαμάρεως;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Είχαμε πάει μαζί με το αφεντικό μου.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιο είναι το αφεντικό;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Ο κ. Κατσιγιάννης Μιχαήλ κι εγώ είμαι ο βοηθός του. Είχαμε πάει για δουλειά εκεί.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πότε πήγατε;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Τον Φλεβάρη μήνα περίπου.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποια χρονιά;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Πριν δύο χρόνια.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιος σας κάλεσε;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Εμένα δεν με κάλεσε κανείς. Με πήρε το αφεντικό μου και μου είπε να βγω εκεί πέρα. Βγήκα με το αυτοκίνητό μου. Το αφεντικό μου μένει στην Ηλιούπολη, εγώ μένω στο κέντρο της Αθήνας.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ξέρετε ποιος κάλεσε το αφεντικό σας; Ονομαστικά ποιος, ο διαχειριστής, ο ιδιοκτήτης;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Όχι τίποτα. Το αφεντικό μου χτύπησε το κουδούνι από κάτω, κάποιος νεαρός από πάνω μας άνοιξε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιος είναι αυτός;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Αυτό δεν το θυμάμαι καλά εγώ. Του μίλησα του νεαρού που ήταν επάνω, ένας ψηλός νεαρός πολύ ευχάριστος.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον γνωρίζετε εδώ πέρα άμα τον δείτε; Ρίξτε μια ματιά, μήπως είναι κανένας από αυτούς εδώ; Μην φοβάστε. Εμείς βγάλαμε και τα κλουβιά, τα βγάλαμε όλα. Με ανθρώπους μιλάτε.

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Ο κ. Σάββας ήταν με μούσι και με μαλλιά. Δεν τον θυμάμαι πολύ καλά.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάντως ήταν ο κ. Σάββας.

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Ναι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μιλήσατε μαζί; Ευχάριστος, καλός, ωραίος;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Μάλιστα και του είπα «φτιάξε μου και καφέ›.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έφτιαξε;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Όχι, μου λέει «δεν έχει›.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν πετύχαινε τις φουσκάλες φαίνεται. Δεν έφτιαξε λοιπόν καφέ. Τον κ. Σάββα πάντως τον είδατε εκεί πέρα έτσι;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Ναι, του μίλησα και του είπα «τί δουλειά κάνεις› και μου είπε ότι «δουλεύω σε φορτηγό αυτοκίνητο›. Αυτό ήταν όλο-όλο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εκεί υπήρχαν και κάποια άλλα δωμάτια. Εσείς πού μπήκατε; Μπαίνετε από την πόρτα. Στην πόρτα τί είναι, διάδρομος;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Ένας διάδρομος και φάτσα μέσα ήταν η τουαλέτα και από ήταν η κουζίνα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπήκατε και στην τουαλέτα και στην κουζίνα;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Τουαλέτα και κουζίνα σχεδόν κοντά ήταν.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπήκατε μέσα και στους δύο αυτούς χώρους;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Στην κουζίνα όχι, μόνο στην πόρτα που κάθονταν ο νεαρός εκεί.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί είδατε εκεί;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Εκεί είδα ένα τραπέζι φορμάικα με μια καρέκλα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μία μόνο καρέκλα;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Μία καρέκλα μόνο είδα. Στα άλλα δωμάτια δεν πήγα πουθενά. Μου κίνησε την περιέργεια που δεν είχε ούτε ένα πιάτο, ένα μπρίκι να φτιάξει καφέ. Όταν του ζήτησα έναν καφέ λέω, αμφιβάλλω, δεν έχει τίποτα ούτε μπρίκι, ούτε καφέ.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχε όμως άλλες συσκευές πιο μαστόρικες. Είδατε τα άλλα δωμάτια;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Όχι, δεν μπήκα στα δωμάτια.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν κλειδωμένα;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Δεν ήταν κλειδωμένα. Ανοιχτή ήταν η πόρτα. Από ένα δωμάτιο – θυμάμαι καλά – ήταν λίγο ανοιχτή η πόρτα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Χαραμάδα. Την είδατε ανοιχτή.

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Ναι. Εγώ κατέβαζα μπάζα κάτω και όπως πήγαινα στον διάδρομο έξω είδα την πόρτα ανοιχτή αλλά δεν είδα τίποτε άλλο μέσα, έπιπλα, κρεβάτι και τέτοια πράγματα. Δεν πήρε το μάτι μου τίποτα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έδινε την εντύπωση για κάτι ύποπτο εκεί μέσα;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Όχι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Φαινόταν ένα σπίτι....

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Ένα σπίτι αδειανό με έναν εργένη. Αφού μου είπε κιόλας «εγώ δουλεύω οδηγός στα φορτηγά› λέω πηγαίνει και έρχεται το παιδί, κοιμάται εδώ και φεύγει ξανά.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόση ώρα μείνατε εκεί μέσα;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Πήγαμε 08:00 το πρωί και φύγαμε περίπου 13:00.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το φτιάξατε το κύκλωμα του νερού;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Το φτιάξαμε και φύγαμε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί αλλάξατε;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Ένα σιφόνι της λεκάνης. Την έξοδο της λεκάνης που φεύγει έξω και πηγαίνει στον κεντρικό.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό το αλλάξατε; Τίποτε άλλο;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Όχι, τίποτε άλλο. Το αφεντικό μου είχε πάει πριν να δει την δουλειά.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Εισαγγελεύ.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε μάρτυς, πήγατε με ραντεβού;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Ναι, με ραντεβού πήγε το αφεντικό μου.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Σας περίμενε

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Ναι, βέβαια.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Από πόση ώρα σας περίμενε;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Το αφεντικό μου τα ξέρει αυτά. Αυτός κλείνει την δουλειά, αυτός κλείνει τα ραντεβού κι εμένα μου λέει «έλα στο τάδε μέρος›.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Σας είπα πού είναι η ζημιά;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Ναι, το αφεντικό μου με τον γαμπρό του που είναι μάστορες.....

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Χτυπήσατε το κουδούνι.

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Το αφεντικό μου χτύπησε το κουδούνι.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: ¶νοιξε ο νεαρός που είπες.

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Μάλλον αυτός θα άνοιξε. Εμείς πήραμε τα εργαλεία από πίσω.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μπήκατε μέσα στο χωλ.

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Ναι.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Είδατε τίποτα στο χωλ;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Τίποτα.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: ¶δειο.

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: ¶δειο.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Η κουζίνα είναι αριστερά ή δεξιά όπως μπήκατε;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: (Δείχνει)

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεξιά.

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Ναι.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Η κουζίνα ήταν ανοιχτή ή κλειστή;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Ανοιχτή η πόρτα.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εκεί ήταν ο νεαρός;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Εκεί ήταν ο νεαρός.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ρωτάει τί θέλετε και πάτε κατευθείαν στην τουαλέτα ευθεία.

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Ναι.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Το αφεντικό έχει ξαναπάει βέβαια. Ήξερε περί τίνος πρόκειται.

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Ναι.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δωμάτια είχε αυτό το σπίτι; Είδατε αν έχει δωμάτια;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Είχε δωμάτια.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πόσα δωμάτια;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Αν δεν κάνω λάθος είχε ένα υπνοδωμάτιο και το σαλονάκι.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Στο υπνοδωμάτιο μπήκατε μέσα;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Όχι.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Γιατί δεν μπήκατε;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Δεν είχα καμία δουλειά εγώ να πάω εκεί μέσα.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Στο σαλόνι μπήκατε;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Όχι.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Γιατί δεν μπήκατε στο σαλόνι;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Δεν είχαμε καμία δουλειά. Εμείς δουλεύαμε μόνο στην τουαλέτα. Εγώ έπαιρνα μόνο μπάζα και τα κατέβαζα κάτω στο δρόμο.

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε μάρτυρα, ο κ. Κατσιγιάννης ήταν το αφεντικό σας;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Κατσιγιάννης λέγομαι κι εγώ.

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Μου έκανε εντύπωση. Έχετε καμία συγγένεια με το αφεντικό σας;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Ναι, ανιψιός μου είναι.

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Ήταν γνωστός του κ. Σάββα που δείξατε προηγουμένως ο κ. Κατσιγιάννης;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Όχι. Τον ανιψιό μου τον έστειλε κάποιος από την Κυψέλη που αντιπροσωπεύει το διαμέρισμα αυτό. Ο ιδιοκτήτης είχα μάθει ότι είναι στην Αμερική. Είναι ο αδελφός του εδώ πέρα και τον έχει πελάτη το αφεντικό μου και μας έστειλε εκεί πέρα.

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Με τον δεύτερο συνάδελφο τον κ. Ιστρούμπο αν δεν με απατά η μνήμη μου πήγατε στο διαμέρισμα αυτό με επιλογή του εκπροσώπου του διαμερίσματος.

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Μάλιστα.

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Πόσες ώρες έμεινε εκεί ο κ. Σάββας μαζί σας ή έφυγε;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Μέχρι τότε που σχολάσαμε, όταν τελειώσαμε την δουλειά.

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Η πόρτα είπατε ήταν ανοιχτή του διαμερίσματος, μισάνοιχτη;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Ήταν η κουζίνα ανοιχτή και είχε ένα τραπεζάκι οβάλ, όπως είναι το μισοφέγγαρο και μια καρέκλα. ¶λλο τίποτα δεν είδα. Ούτε κρεβάτια είδα, ούτε τίποτα. Δεν μπήκα μέσα στα δωμάτια, ούτε στο σαλόνι. Μόνο στο διάδρομο που έπαιρνα τα μπάζα και τα κατέβαζα κάτω στα σκουπίδια.

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Ο κ. Σάββας σας παρακολουθούσε συνέχεια;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Το παιδί πότε κουβέντιαζε εμένα, πότε τον κουβέντιαζα εγώ, πότε κουβέντιαζε και τον άλλο τον μάστορα που έσπαγε πίσω από την λεκάνη.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί συζήτηση κάνατε; Πολιτικά συζητούσατε; Σας έλεγε ότι πάει καλά η κοινωνία, θέλει καμιά μεταβολή ή δεν σας αρέσει τούτο το καθεστώς, η δημοκρατία, το ένα, το άλλο;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Όχι, δεν είπαμε τέτοια πράγματα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για σας την ρώτησα την ερώτηση κα Βαγιανού.

Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Έχω την εντύπωση κ. μάρτυρα ότι είπατε ότι εκτός από τους βοηθητικούς χώρους και το χωλ είδατε και μια μισάνοιχτη πόρτα.

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Ναι, το σαλονάκι μέσα.

Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Το σαλονάκι είναι συνεχόμενο με το χωλ;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Ναι.

Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Είναι δηλαδή με πόρτες ανάμεσα;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Είναι ο διάδρομος και από κει είναι το σαλονάκι αυτό και δίπλα είναι η κουζίνα.

Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Αυτή την εικόνα πιο λεπτομερειακά, φαίνονταν τίποτα από αυτή την μισάνοιχτη πόρτα;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Τίποτα.

Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Τί είδατε, τί εικόνα αποκομίσατε;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Ήταν σβηστό το φως, ήταν σκοτεινό. Το παντζούρι ήταν κατεβασμένο και ήταν σκοτεινό.

Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Είδατε τίποτα πακέτα αραδιασμένα, μπαούλα;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Όχι, δεν είδα τίποτα.

Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Έδινε δηλαδή την εικόνα ενός άδειου χώρου;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν φαινόταν, μας είπε ήταν σκοτεινά.

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Σαν να ήταν αδειανό το σπίτι.

Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Για το σαλονάκι σας λέω. Από αυτή την μισάνοιχτη πόρτα τί εικόνα έπαιρνε κανείς;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Ήταν λίγο μισάνοιχτη η πόρτα, ήταν σκοτεινό μέσα και δεν έβλεπα τίποτα, αν είχε τίποτα μέσα. Δεν είδα ούτε κρεβάτι, ούτε τίποτα. Απλώς ήταν λίγο ανοιχτή.

Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Πηγαίνοντας προς την κουζίνα είχατε οπτική επαφή με άλλη πόρτα δωματίου;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Όχι.

Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Αυτό το υπνοδωμάτιο, καμιά πόρτα κλειστή....;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Εμείς ήμασταν στην τουαλέτα, στο χωλ μέχρι την πόρτα της κουζίνας.

Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Αυτούς τους χώρους περιδιαβάσατε.

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Μέσα στην κουζίνα να πάω να πιω νερό δεν μπήκα.

Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Αν σας ρώταγε κανείς μετά την εικόνα που αποκομίσατε, ήταν ένα διαμέρισμα άδειο, τί θα λέγατε;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Τίποτα ύποπτο. Σε πολλά σπίτια που πηγαίνουμε βρίσκουμε και τέτοιες περιπτώσεις.

Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Αυτό το ρωτώ. Έδινε την εικόνα ενός διαμερίσματος οικογένειας που κατοικούσε;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Όχι, ήταν σαν ένας εργένης.

Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Σαν ένα εργένικο διαμέρισμα.

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Ναι.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κύριε μάρτυς, από την πόρτα που ήταν ανοιχτή είδατε κανέναν να μπαίνει, να βγαίνει;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Όχι, τίποτα.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Έμεινε ανοιχτή όσο δουλεύατε;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Ναι.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εάν κάνατε να μπείτε μέσα;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: ¶νετα.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Θα μπορούσατε να μπείτε.

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Ναι.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: (Εκτός μικροφώνου)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το ρώτησα κι εγώ αυτό. Αν έκανες ότι σκόνταφτες να δεις τί γίνεται μέσα. Λέει όχι.

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: ¶νετα μπορούσες να μπεις.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: (Εκτός μικροφώνου) Δεν πάρθηκε επομένως κανένα μέτρο προφύλαξης.

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Όχι.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, με συγχωρείτε. Δεν είπε αυτό το πράγμα ο μάρτυς ότι προφυλάσσετο κλπ.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Τον ρώτησα αν πάρθηκε κανένα μέτρο προφύλαξης.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν τον έβλεπε δηλαδή να κλείσει την πόρτα ή να τους κοιτάει συνέχεια.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Χρειαζόταν μέτρο προφύλαξης; Εσείς συγκεκριμένα πήγατε για το μπάνιο;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Για το μπάνιο πήγαμε.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τί δουλειά είχατε λοιπόν στους άλλους χώρους;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Δεν πήγα σε άλλους χώρους.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Καφέ που ζητήσατε σας έφτιαξε;

Δ. ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ: Όχι.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Το ερώτημα ήταν εάν κάποιος προσπάθησε με οποιονδήποτε τρόπο να προφυλάξει εκείνο το δωμάτιο από τον μάρτυρα. Και ο μάρτυρας είπε ότι όχι, ανοιχτό έμενε. Αν έσπρωχνε θα μπορούσε να μπει.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν υπήρχε τίποτα δηλαδή μέσα.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Τίποτα το επιλήψιμο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν υπήρχε τίποτα ύποπτο. Δεν βρέθηκαν μετά τίποτα μέσα σε αυτά;

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Σε αυτό όχι. Είναι στο πίσω δωμάτιο το οποίο έμενε κλειδωμένο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το άλλο είχε τα ύποπτα πράγματα; Τα «κινέζικα βάζα›, η συλλογή πού ήταν;

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Σε μία ντουλάπα στο πίσω δωμάτιο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επομένως για ποιο λόγο τα ρωτάμε αν μπορούσε να μπει μέσα. ¶μα ήθελε έμπαινε ο άνθρωπος. Γι αυτό είχε και μισάνοιχτη την πόρτα. Να πάτε στο καλό.

(Διαλογικές συζητήσεις)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Φώτης Αλεξάνδρος. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.

Α. ΦΩΤΗΣ: Ορκίζομαι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μένετε στην Δαμάρεως εσείς;

Α. ΦΩΤΗΣ: Δαμάρεως 19-21.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εκεί που ήταν το σπίτι το καλό;

Α. ΦΩΤΗΣ: Πολύ πιο πάνω. Η Δαμάρεως είναι πολύ μεγάλη.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν μακρύτερα από σας. Τί ξέρετε να μας πείτε εσείς; Μπήκατε ποτέ σε αυτό το διαμέρισμα; Είστε υδραυλικός;

Α. ΦΩΤΗΣ: Είμαι ο βοηθός του κ. Ιστρούμπου που μίλησε πριν.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον είδα σαν γείτονα εγώ. Βοηθός υδραυλικός λοιπόν.

Α. ΦΩΤΗΣ: Βοηθός.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πήγατε με τον κ. Ιστρούμπο.

Α. ΦΩΤΗΣ: Ναι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πότε πήγατε και πόσες φορές;

Α. ΦΩΤΗΣ: 1 φορά και έχω πάει στην ίδια πολυκατοικία 2-3 φορές.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε αυτό το διαμέρισμα αν έχετε ξαναπάει.

Α. ΦΩΤΗΣ: 1 φορά.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πότε πήγατε;

Α. ΦΩΤΗΣ: Πήγα το πρωί με τον μάστορα. Εγώ έπιασα το πεζοδρόμιο, δεν πήγα καθόλου επάνω το πρωί. Έπιασα το πεζοδρόμιο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί κάνατε στο πεζοδρόμιο;

Α. ΦΩΤΗΣ: Το έσκαψα, πέρασα την παροχή του νερού από το ρολόι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σκάψατε. Δεν ανεβήκατε επάνω;

Α. ΦΩΤΗΣ: Ανέβηκα από το μπαλκόνι με την σκάλα κατευθείαν.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είδατε κανέναν εκεί εκ μέρους του σπιτιού; Κάποιον ο οποίος να φαίνεται ότι είναι....

Α. ΦΩΤΗΣ: Ήταν αλλά δούλευα, δεν μίλησα με κανέναν εγώ.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν τον δείτε τον γνωρίζετε τώρα;

Α. ΦΩΤΗΣ: Δεν ξέρω.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κοιτάξτε αν είναι κανένας από δω.

Α. ΦΩΤΗΣ: Δεν μου θυμίζουν κάτι. Δεν μίλησαν καν. Έκανε την δουλειά μου απλά. Συνήθως δεν μιλάω.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό το σπίτι το είδατε μέσα;

Α. ΦΩΤΗΣ: Την κουζίνα μόνο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπήρχαν άλλα δωμάτια, κοιτάξατε;

Α. ΦΩΤΗΣ: Κλειστές πόρτες. Βγήκα μετά από την είσοδο και έφυγα κατευθείαν.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόσες πόρτες ήταν κλειστές;

Α. ΦΩΤΗΣ: Δεν θυμάμαι τώρα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όλες κλειστές ήταν οι άλλες πόρτες εκτός από την κουζίνα και το λουτρό;

Α. ΦΩΤΗΣ: Δεν θυμάμαι πολύ φωτισμό.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Εισαγγελεύς. Οι κ.κ. συνάδελφοι; Η υπεράσπιση;

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Το ποιος σου άνοιξε δεν θυμάσαι;

Α. ΦΩΤΗΣ: Ανέβηκα από το μπαλκόνι, από την σκάλα.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Με ραντεβού πήγες;

Α. ΦΩΤΗΣ: Είμαι βοηθός του κυρίου που μίλαγε πριν, πήγα μαζί με τον μάστορα. Δούλεψα κάτω εγώ.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Εισαγγελεύ, ανέβηκε με την σκάλα από το μπαλκόνι. Να πάτε στο καλό. Ο κ. Σφυρής Απόστολος. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.

Α. ΣΦΥΡΗΣ: Ορκίζομαι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί σχέση είχατε με την NATIONALE NEDERLANDEN;

Α. ΣΦΥΡΗΣ: Ήμουν Διευθυντής στην επιθεώρηση πωλήσεων.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι σχέση είχατε με την NEDERLANDEΝ;

Α. ΣΦΥΡΗΣ: Διευθυντής στην Επιθεώρηση πωλήσεων.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θυμάστε έναν ωρολογιακό μηχανισμό εκρηκτικό που είχαν βάλει;

Α. ΣΦΥΡΗΣ: Στο υποκατάστημά μας.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στο υποκατάστημα λεωφόρο Κηφισίας.

Α. ΣΦΥΡΗΣ: Μάλιστα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι έγινε εκεί;

Α. ΣΦΥΡΗΣ: Ζημιές έκανε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Που το είχαν βάλει; Μπροστά; Στο πίσω μέρος;

Α. ΣΦΥΡΗΣ: Στην κυρία είσοδο του διαμερίσματος.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έγιναν μεγάλες ζημιές;

Α. ΣΦΥΡΗΣ: Τις είχαμε υπολογίσει τότε γύρω στα 5 εκ. Ο ηλεκτρικός πίνακας χάλασε, δεν είχαμε εγκατασταθεί ακόμη εκεί, ήταν τα έπιπλα στη θέση τους.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπήρχε κίνδυνος για ανθρώπους που βρίσκονταν εκείνη την ώρα στο κτίριο;

Α. ΣΦΥΡΗΣ: Ακόμη δεν λειτουργούσε το υποκατάστημα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν υπήρχε κόσμος. Μήπως στο πεζοδρόμιο μπορούσε να περάσει κανένας και μπορούσε να τραυματιστεί από αυτή την έκρηξη ή από τα τζάμια που έπεσαν από την έκρηξη;

Α. ΣΦΥΡΗΣ: Μπορεί. Τα τζάμια έσπασαν και έπεσαν στο δρόμο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στο πεζοδρόμιο. Μπορούσε εκείνη την ώρα να περνάει κάποιος;

Α. ΣΦΥΡΗΣ: Δεν ξέρω, μπορεί πιθανό.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μια παρά 8 λεπτά ήταν.

Α. ΣΦΥΡΗΣ: Πιθανό.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έχω τίποτα άλλο. Ο κ. Εισαγγελεύς έχει τον λόγο.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Εννοείτε στο πεζοδρόμιο της Κηφισίας;

Α. ΣΦΥΡΗΣ: Της Κηφισίας.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάτε στην ευχή του Θεού. Ο κ. Αδαμαντιάδης. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.

Δ. ΑΔΑΜΑΝΤΙΑΔΗΣ: Ορκίζομαι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς από την ALICO είστε ή από τη NEDERLANDEΝ.

Δ. ΑΔΑΜΑΝΤΙΑΔΗΣ: Είμαι στο ίδιο κτίριο με την ALICO αλλά ασφαλιστικές επιχειρήσεις Κανελλόπουλος Αδαμαντιάδης, είναι ο κάτω όροφος.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Αδαμαντιάδης έχει ανώνυμη εταιρεία με Κανελλόπουλο και...

Δ. ΑΔΑΜΑΝΤΙΑΔΗΣ: Και βρισκόμαστε στον 1ο και 2ο όροφο του ιδίου κτιρίου 3ος και 4ος όροφος ανήκει στην ALICO. Η στόχευση έγινε ακριβώς από ένα γιαπί απέναντι από το γραφείο στο ύψος της Κηφισίας 119 στις πρώτες πρωινές ώρες.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από τι απόσταση;

Δ. ΑΔΑΜΑΝΤΙΑΔΗΣ: Θα έλεγα μια απόσταση 30 – 35 βία 40 μ. Ήταν ένα γιαπί μία υπό ανέγερση οικοδομή και μας ειδοποίησαν γύρω στις 01:00 αν δεν κάνω λάθος το πρωί της 11ης Απριλίου του 1994 και όταν φτάσαμε είδαμε ότι μια ρουκέτα είχε χτυπήσει τη πρόσοψη του κτιρίου στον 2ο όροφο και είχε μπει μέσα στα γραφεία.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα δικά σας;

Δ. ΑΔΑΜΑΝΤΙΑΔΗΣ: Τα δικά μας.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχε εκραγεί η ρουκέτα;

Δ. ΑΔΑΜΑΝΤΙΑΔΗΣ: Είχε εκραγεί.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έκανε μεγάλες ζημιές;

Δ. ΑΔΑΜΑΝΤΙΑΔΗΣ: Θα έλεγα του ύψους των 3 εκ. της εποχής εκείνης ’94. Χωρίς ευτυχώς να θιγούν computers κλπ.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶τομα;

Δ. ΑΔΑΜΑΝΤΙΑΔΗΣ: Όχι κανένα γιατί την ώρα εκείνη δεν υπήρχε κανένας άνθρωπος στο γραφείο. Εάν ήταν σε εργάσιμες ώρες βεβαίως τα αποτελέσματα θα ήταν διαφορετικά.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εκείνη την ώρα με ενδιαφέρει. Από την έκρηξη αυτή ή και από την πρόσκρουση του βλήματος, μπροστά είχε τζαμαρία;

Δ. ΑΔΑΜΑΝΤΙΑΔΗΣ: Ναι όλα τα παράθυρα έσπασαν.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπήρξε κίνδυνος για κόσμο, για ανθρώπους οι οποίοι περνούσαν από κάτω από το πεζοδρόμιο;

Δ. ΑΔΑΜΑΝΤΙΑΔΗΣ: Θεωρητικά ναι. Αλλά Κυριακή προς Δευτέρα η ώρα 1 το πρωί σ’ ένα χώρο ο οποίος είναι αποκλειστικά για γραφεία με την εξαίρεση ενός μπαρ που υπήρχε εκεί κοντά.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶μα από το μπαράκι έβγαιναν δυο παιδιά...

Δ. ΑΔΑΜΑΝΤΙΑΔΗΣ: Υπό αυτή την έννοια ασφαλώς.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θεωρητικά υπήρχε κίνδυνος.

Δ. ΑΔΑΜΑΝΤΙΑΔΗΣ: Θεωρητικά ναι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή είδατε να είχαν τζάμια πάνω στο πεζοδρόμιο;

Δ. ΑΔΑΜΑΝΤΙΑΔΗΣ: Είχαν πέσει πάνω στο πεζοδρόμιο και μέσα στο κτίριο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εμένα με νοιάζει για το πεζοδρόμιο. Ψάχνουμε για ανθρώπους εμείς περισσότερο.

Δ. ΑΔΑΜΑΝΤΙΑΔΗΣ: Να πω ότι η οικοδομή έχει έναν περιβάλλοντα χώρο που είναι πεζοδρομημένος. Θα έλεγα ότι τα τζάμια έπεσαν στον πεζοδρομημένο περιβάλλοντα χώρο της οικοδομής που γειτνιάζει άμεσα με το πεζοδρόμιο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και κοντά εκεί υπήρχε μπαράκι. Δεν έχω τίποτα άλλο εγώ.