Πολιτική
Δευτέρα, 26 Μαΐου 2003 18:02

Ανεπίσημα πρακτικά δίκης 17Ν (26/05/2003) Μέρος 3/8

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Εισαγγελεύ; Κύριοι συνάδελφοι; Όχι. Η Υπεράσπιση; Δεν έχει κανένας τίποτα. Πάτε στο καλό κυρία.

Κ-Ε.ΚΟΥΓΙΟΥΛΗ: Ευχαριστώ. Γεια σας.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Συνεχίζουμε με τον πληρεξούσιο του ιδιοκτήτη της Δαμάρεως.

Ο κ. Βραχάτης Πέτρος. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Ορκίζομαι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είστε πληρεξούσιος του ιδιοκτήτη.

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Του ιδιοκτήτη, μάλιστα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Του κτιρίου της Δαμάρεως.

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Του διαμερίσματος.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιος ήταν ο ιδιοκτήτης;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Είναι στην Αμερική, Τσάτσας Νικόλαος.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήρθε κάποιος να κάνει ενοικίαση; Το είχατε βάλει αγγελία;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Μόνο ενοικιαστήριο στην πόρτα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Οπότε πέρασε και λέει «καλημέρα›.

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Πέρασαν αρκετοί. Με πήραν τηλέφωνο, είχα γράψει το τηλέφωνο επάνω. Είχαμε κλείσει ένα ραντεβού το απόγευμα. Πέρασαν αρκετά άτομα με το δίωρο ραντεβού που είχαμε πει στο τηλέφωνο και πέρασαν πάρα πολλά άτομα. Σε άλλους δεν τους άρεσε, σε άλλους τους άρεσε. Ο άλλος μου είπε ότι το κοιτάω για λογαριασμό του ξαδέλφου μου, άλλος το κοιτάω για λογαριασμό της αρραβωνιαστικιάς μου. Διάφορα τέτοια θέματα δηλαδή.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιος το νοίκιασε τελικά;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Ο τελικός ενοικιαστής που παρουσιάστηκε με όλα τα στοιχεία για την ενοικίαση ήταν ο κ. Γεωργιάδης. Ο φέρων την ταυτότητα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι εδώ ο δικηγόρος του; Από την αρχή μιλήσατε με τον κ. Γεωργιάδη;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Όχι. Ο κ. Γεωργιάδης παρουσιάστηκε την επόμενη μέρα το πρωί με τα χαρτιά για την ενοικίαση.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιος παρουσιάστηκε στην αρχή;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Δεν μπορώ να σας πω συγκεκριμένα γιατί ήταν πάρα πολλοί.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν θυμάστε. Κανένας εδώ γνωστός μας, γιατί έχουμε και γνωριμίες εδώ μέσα.

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Όλοι για τον ξάδελφό τους, για την αρραβωνιαστικιά τους.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάντως δεν είναι κανένας εδώ από τους γνωστούς μας;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Δεν μου έρχεται καμία σαφή εικόνα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρουσιάστηκε την άλλη μέρα που λέτε ο κ. Γεωργιάδης.

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Ναι. Είπα σε αυτούς το απόγευμα που ήταν εκεί, όποιος ενδιαφέρεται αύριο το πρωί ή το απόγευμα – δεν θυμάμαι – στις 17.00-19.00 θα είμαι στο διαμέρισμα. Συνεννοηθείτε. Αν σας ικανοποιεί και αρέσει το διαμέρισμα για λογαριασμό αυτών που το βλέπετε ας προσέλθει για τα σχετικά.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι εδώ ο κ. Γεωργιάδης. Θα μας πει κάποια στιγμή. Ήρθε ο κ. Γεωργιάδης. Σας είπε «λέγομαι Γεωργιάδης;›.

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Όχι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί σας είπε;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Με τα στοιχεία της ταυτότητας.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή; Είχε ταυτότητα;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Είχε ταυτότητα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Με τί όνομα;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Παπαδημητρίου Βασίλειος.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έμοιαζε η ταυτότητα;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Η φωτογραφία ναι είχε μια σχετική.... Δεν έκανα ακριβώς ταυτοποίηση.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κι εμένα αν κοιτάξεις τώρα την ταυτότητά μου πριν από 30 χρόνια μοιάζω; Οι ταυτότητες είναι μέσον που δεν εξακριβώνεις.

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Και ο κ. Γεωργιάδης αναφέρεται σαφώς εις την απολογία του και με περιγράφει με γλαφυρότητα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν πάμε στην απολογία. Θέλω να μου πείτε εσείς τί ακριβώς έγινε. Έρχεται λοιπόν.

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Ήρθε στον 1ο όροφο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το πρόσωπο το οποίο σας έφερε την ταυτότητα και σας λέει ότι είμαι ο τάδε και θέλω το διαμέρισμα. Τί του είπατε; «Πάμε να το δεις;›.

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Όχι, δεν το είδε το διαμέρισμα. Είχε συνεννοηθεί εκ των προτέρων με τον προηγούμενο που ήταν ξάδελφός του.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το είχαν δει την περασμένη μέρα.

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Ναι, την περασμένη μέρα. Κάποιος τον έστειλε από αυτούς που ήταν εκεί. Ήρθε έτοιμος, έφερε τα λεφτά τις 180.000, έφερε την ταυτότητα και συνετάγην επιτόπου εκεί στο χωλ του διαμερίσματος του 1ου ορόφου που ήταν το διαμέρισμα που έμενε η μητέρα μου και ο πατέρας μου – οι οποίοι έχουν πεθάνει τώρα – συνετάγην το συμβόλαιο. Τον είδα εκείνα τα 5-10 λεπτά. Έκτοτε ουδεμία επαφή.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν τον ξαναείδατε τον κύριο που νοίκιασε το διαμέρισμα;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Ουδεμία επαφή.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Περιγράψτε τον. Τί ανάστημα είχε; Ψηλός, κοντός, αυτός που νοίκιασε, που ήρθε.

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Αυτός που ήρθε κατά πρόσωπο μου θυμίζει, ήταν λίγο πιο αδύνατος, φορούσε ένα μπουφάν, ευγενική φυσιογνωμία, πολύ λιγόλογος. Με έπεισε ότι είναι ένας άνθρωπος, δεν μου έδωσε την εντύπωση για να υποψιαστώ κάτι το ιδιαίτερο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί να υποψιαστείτε όταν βλέπετε έναν άνθρωπο;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Ήταν σοβαρός, λιγόλογος.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν υποψιαζόμασταν δεν θα μιλάγαμε σε κανέναν.

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Ακριβώς. Καθόταν εκεί στα αριστερά. Ενώ συνέταξα το συμβόλαιο, έγραφα τα στοιχεία του συμβολαίου. Τον είδα με πεταχτές ματιές. Δεν είχα τον χρόνο να καθίσω να κάνω μία πλήρη περιγραφή.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν ψηλός, κοντός;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Ήταν μετρίου αναστήματος προς το ψηλό του κ. Γεωργιάδη ήταν αυτός. Ήταν πιο αδύνατος λίγο, πιο πολλά μαλλιά είχε. Δεν ήταν τόσο κοντά κουρεμένα τα μαλλιά του, ήταν πιο μεγάλα τα μαλλιά του.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας έδωσε την όψη ανθρώπου εργατικού που λένε, που να δουλεύει με χειρονακτική εργασία; Όχι ότι εμείς δεν είμαστε.

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Δεν μου έδωσε εντύπωση για βαριά χειρονακτική εργασία. Για έναν εργαζόμενο όπως μου έλεγε και στο τηλέφωνο που μιλήσαμε για τις επισκευές του διαμερίσματος με τους υδραυλικούς, είχα ρωτήσει κατ’ επανάληψη και μου είπε ότι εργάζεται σε μία μεταφορική εταιρεία η οποία μεταφέρει computers. Έρχεται στην Αθήνα ένα βράδυ, φορτώνει και την άλλη μέρα το πρωί φεύγει.

Μάλιστα χαρακτηριστικά μου είπε μια φορά όταν τον είχα πάρει για το διαμέρισμα, για τα υδραυλικά, δεν ξέρω αν μιλούσα με τον κ. Γεωργιάδη. Στο τηλέφωνο μου έλεγε Παπαδημητρίου. Δεν ξέρω αν ήταν ο ίδιος. Δεν μπορώ να το βεβαιώσω αυτό. Μάλιστα μου είπε «διαπίστωσα κι εγώ ότι χάλασαν τα υδραυλικά. Χθες το βράδυ έβαλα χόρτα να φτιάξω και είδα ότι κάτι δεν πάει καλά με τα υδραυλικά›.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί οδό και αριθμό ήταν το διαμέρισμα;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Ήταν στον 1ο όροφο, οδός Δαμάρεως 73.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το νοίκιασε. Πληρωνόσασταν κανονικά τα ενοίκια;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Τα έφερναν στην μητέρα μου τον πρώτο καιρό. Μετά από λίγο καιρό τα έριχναν κάτω από την πόρτα μαζί με τα κοινόχρηστα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάντως είδατε κανέναν να έρχεται να σας φέρνει ενοίκια εσάς;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Προσωπικά εμένα όχι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στη μαμά.

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Στη μαμά η οποία δεν έβλεπε, είχε πρόβλημα. Την έχω χάσει 1,5 χρόνο περίπου.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λυπάμαι βαθιά γι αυτό το θέμα. Δεν είδατε εσείς κανέναν να έρχεται;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Έκτοτε ποτέ κανέναν.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Χάλασαν ποτέ σωλήνες;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Βέβαια υδραυλικά. Αυτά είναι κατ’ επανάληψη.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιους φέρατε για τα υδραυλικά;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Είχαμε δύο υδραυλικούς.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιους;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Τον κ. Ιστρούμπο και τον κ. Κατσιγιάννη.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήρθαν αυτοί. Ήρθε κανέναν με κανένα κλειδί;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Εγώ δεν ήμουν μπροστά. Ήταν οι ώρες τέτοιες πρωινές που εγώ δεν μπορούσα να ήμουν εκεί γιατί ήμουν στο γραφεί εκείνη την ώρα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς ποιον ειδοποιήσατε;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Εγώ έριχνα χαρτί από κάτω στο διαμέρισμα γιατί δεν είχα άλλο μέσο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν σας είχαν αφήσει κανένα τηλέφωνο;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Τίποτα. Παρ’ όλες τις ενοχλήσεις δεν είχαν αφήσει τηλέφωνο. Ένα χαρτί από κάτω κι έλεγα «κύριε Παπαδημητρίου παρακαλώ τηλεφωνείστε μου διότι έχουμε πρόβλημα τα υδραυλικά›. Και την άλλη φορά πάλι το ίδιο και ούτω καθεξής αυτό γινόταν. Μου τηλεφωνούμε μετά από 2-3 ημέρες αναλόγως.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Την ημέρα που ήρθαν οι υδραυλικοί, τις δυο φορές μάλλον που ήρθαν οι υδραυλικοί δεν ήσασταν εκεί παρών για να δείτε ποιος ήταν αυτός που άνοιξε;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Όχι, δεν ήμουν παρών.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εδώ οι υδραυλικοί ήρθαν και μας είπαν ότι είδαν άλλο πρόσωπο να ανοίγει, άλλο πρόσωπο να τους δείχνει τους βοηθητικούς χώρους, την κουζίνα, χωλ, λουτρό.

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Δεν ήμουν εγώ μπροστά. Δεν μπορώ να σας πω τίποτε έπ’ αυτού.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μας είπε άλλο πρόσωπο. Δεν μας είπε γι αυτόν που λέτε εσείς.

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Δεν ήμουν μπροστά, δεν μπορώ να σας πω. Εγώ σας είπα, πλην της ώρας της ενοικιάσεως, της συντάξεως του συμβολαίου και της ταυτότητας από εκείνη την στιγμή και πέρα δεν είχα καμία οπτική επαφή πλην της τηλεφωνικής 3-4 φορές. Δεν είχα καμία άλλη επαφή.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον κ. Γεωργιάδη αν τον δείτε σήμερα τον αναγνωρίζετε;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Βεβαίως, όσον αφορά λίγο τα στοιχεία του προσώπου γιατί έχει παχύνει, έχει αλλάξει από τότε. Μου δείχνει λίγο το πρόσωπο, τα στοιχεία αυτά.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να μας πείτε πρώτα ποιος είναι. Τον βλέπετε;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Ο κ. Γεωργιάδης, ο κύριος με την γραβάτα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχετε την καλοσύνη κ. Γεωργιάδη να σηκωθείτε να έρθετε πιο κοντά εδώ; Είναι αυτός ο κύριος σίγουρα;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Ναι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν σας μένει καμία αμφιβολία; Έναν άνθρωπο που τον είδατε μια φορά μόνο;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Δεν μου μένει καμία αμφιβολία.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον είδατε μια φορά, ποιο έτος;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Το 2000.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι τώρα κοντά. Γιατί εκεί πήγα για 15 χρόνια πίσω.

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Όχι, τώρα κοντά. Μιλάμε για το 2000 μέχρι το 2002. Μιλάμε πρόσφατα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Συγγνώμη, νόμιζα ότι είναι παλιά. Εσείς κ. Γεωργιάδη τί λέτε γι αυτό; Πέστε μου κι εσείς την άποψή σας.

Δ. ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Εγώ κ. Πρόεδρε αμφισβητώ εν μέρει αυτά που λέει ο μάρτυρας.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον είδατε πάντως;

Δ. ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Ναι, τον έχω δει και το έχω καταθέσει από την πρώτη στιγμή αλλά δεν γράφτηκαν τα πράγματα όπως εγώ τα είπα και όπως έγιναν. Τον κ. μάρτυρα τον έχω δει. Έχω μεταφέρει όντως την ταυτότητα στο σπίτι αυτό προκειμένου να ενοικιαστεί αλλά όχι για λογαριασμό μου. Και δεν εμφανίστηκα σαν ενοικιαστής εγώ. Εγώ πήγα εκεί πέρα μετά όταν μου το ζήτησε ο κ. Σάββας Ξηρός προκειμένου να τον εξυπηρετήσω διότι δεν προλάβαινε ο ίδιος να πάει. Πήγα εκεί πέρα όντως, έδωσα τα λεφτά, πήρα τα κλειδιά τα οποία έδωσα την ίδια μέρα στον κ. Σάββα Ξηρό αλλά δεν υπογράφτηκε μπροστά μου.....

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από εκεί δεν ξανανακατευτήκατε καθόλου.

Δ. ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Όχι. Εγώ ήξερα ότι αυτό το σπίτι το ήθελε.....

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπογράψατε εσείς σαν.....

Δ. ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Απ’ ότι θυμάμαι δεν υπέγραψα μισθωτήριο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε μάρτυς, ο ίδιος υπέγραψε;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Υπέγραψε το συμβόλαιο μπροστά εκεί απάνω και αυτό ελέχθη μετά, τελευταία.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ εκείνο συγκράτησα από όλη την ιστορία.

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Δεν είναι δυνατόν να παραδώσουμε τα κλειδιά εάν δεν υπογραφτεί συμβόλαιο, εάν δεν γίνουν οι τυπικές διαδικασίες. Πώς θα πάρει τα κλειδιά;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν και ξένο το διαμέρισμα, δεν ήταν δικό σας.

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Δεν ήταν δικό μου. Θα του πω «πάρε τα κλειδιά και μην υπογράφεις;›. Δεν το καταλαβαίνω αυτό.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: (Εκτός μικροφώνου)

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Στοιχεία ταυτότητας μου έδωσαν μόνο, το νούμερο και το Τμήμα Ασφαλείας Περιστερίου. Αυτή ήταν όλη η διαδικασία.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπογράψατε λέει κ. Γεωργιάδη. Δεν θέλω να μου τα πείτε τώρα. Σκεφτείτε το αυτό, με ενδιαφέρει.

Δ. ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Εγώ δεν έχω πρόβλημα. Είτε τώρα, είτε μετά δεν έχω κανένα πρόβλημα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν θέλω να σας στενοχωρήσω. Θέλω απλώς να δείτε ποια είναι τα προβλήματα που δημιουργούνται στο μυαλό ενός ο οποίος δικάζει.

Δ. ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Το καταλαβαίνω απόλυτα κ. Πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εδώ το βεβαιώνει ο μάρτυρας. Το διαψεύδετε ότι υπογράψατε;

Δ. ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Ναι, είμαι κατηγορηματικός. Ο κ. μάρτυς μου είχε πει ότι δεν έχει έτοιμο μισθωτήριο και εμένα μου είχαν πει ότι το μισθωτήριο μου είχε πει ο κ. Σάββας Ξηρός να πω στο κ. μάρτυρα να το πετάξει κάτω από την πόρτα για να περάσει ο ίδιος να το υπογράψει.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έγινε αυτό;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Δεν έγινε αυτή η διαδικασία.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπέγραψε μπροστά σας.

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Δεν έγινε αυτή η διαδικασία. Υπέγραψε το συμβόλαιο γιατί σας είπα, δεν είναι δυνατόν να παραδώσουμε τα κλειδιά χωρίς να έχει υπογραφτεί το συμβόλαιο. Να παραδώσω τα κλειδιά σε τί;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπέγραψε ότι είναι ο ίδιος. Αυτό δεν είπατε;

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ότι ο ίδιος είναι ο Παπαδημητρίου.

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Ως Βασίλης Παπαδημητρίου υπέγραψε. Τώρα από κει και πέρα αν είναι η υπογραφή αυτή δεν ξέρω.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάντως δεν το πήρε μαζί του για να το φέρει την άλλη μέρα ο Σάββας που μας λέει.

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Όχι, δεν το πήρε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα το δούμε κ. Γεωργιάδη. Όλα τα ερευνούμε, τα εξετάζουμε.

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να αναφερθώ στο υπόμνημα το οποίο έχει κάνει ο κ. Σάββας Ξηρός εις το απολογητικό του υπόμνημα το οποίο αναφέρεται και σε αυτή την περίπτωση της ενοικιάσεως, το οποίο υπεβλήθη τέλος Οκτωβρίου, αρχές Νοεμβρίου. Έχει μια παράγραφο μέσα η οποία αναφέρεται μέσα.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Και λέει;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Και λέει ότι: την μόνη παράνομη πράξη την οποία έκανε ο κ. Γεωργιάδης είναι η ενοικίαση του διαμερίσματος αυτού κλπ.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Επιβεβαιώνει δηλαδή αυτός....

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Επιβεβαιώνει. Λέει ότι «του πήρα τα κλειδιά› λέει το υπόμνημα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα τα δούμε. Εμείς πήραμε την κατάθεσή του. Θα τα εκτιμήσουμε. Θα ακούσουμε και τον κ. Γεωργιάδη στην ώρα του και τον κ. Ξηρό Σάββα και θα δούμε. Ας μην τρέχουμε τόσο πολύ.

Δ. ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Αν μου επιτρέπετε, ο κ. μάρτυρας έχει προσέλθει στην ΓΑΔΑ τον καιρό της σύλληψής μου. Με έχει δει από την ίδια απόσταση και δεν με αναγνώρισε. Τώρα δεν ξέρω γιατί ξαφνικά με αναγνωρίζει. Εγώ δεν έχω πρόβλημα με την αναγνώριση του κ. μάρτυρα. Απλά είναι προφανές ότι δεν θυμάται καλά. Εγώ δεν αμφισβητώ το γεγονός ότι πήγα εκεί πέρα και μετάφερα μια ταυτότητα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλά παιδί μου, κάθισε. Θα τα δούμε όλα.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, το θέμα αυτό είναι ότι υπέγραψε με την ταυτότητά του, με το όνομά του.

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Παπαδημητρίου, με ξένη ταυτότητα. Δεν ήταν δική του η ταυτότητα.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αλλά υπέγραψε αυτός. Ο ίδιος υπέγραψε αυτό το συμφωνητικό.

Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Ο κ. Γεωργιάδης ήρθε μόνο την ημέρα που συντάχθηκε και υπογράφτηκε.....

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Μόνο. Μόνος του.

Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Την προηγούμενη μέρα όποιο άτομο ήρθε σας συστήθηκε ως τάδε.

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Όχι, όχι. Έμπαιναν μέσα, έβλεπαν το διαμέρισμα, μου έλεγαν ότι είναι για έναν ξάδελφό μου. Δεν μου απεκάλυψε όνομα να μου πει ότι είμαι ο τάδε κλπ.

Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Το μισθωτήριο ποιος το πήγε στην Εφορία;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Εγώ προσωπικά.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είχε ΑΦΜ η Οργάνωση εκεί που έβαλε τα όπλα. Ο κ. Πρόεδρος.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εδώ κατατέθηκε από έναν άλλο μάρτυρα ότι την ημέρα της επίσκεψης των υποψηφίων συζήτησε μια κυρία μάρτυρας με εσάς ή με τον υποψήφιο ενοικιαστή. Θυμάστε κάτι τέτοιο;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Να συζήτησε ως προς τί; Ως προς την ενοικίαση;

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τί θέλετε, ποιος είστε, τί κάνετε, το νοίκιασα, δεν το νοίκιασα;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Όχι, μόνο εγώ ήμουν στο διαμέρισμα κάτω που το επέδειξα.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Στο μπες και στο βγες που λέμε.

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Στην είσοδο αν συναντήθηκε με κανέναν άλλον δεν ξέρω. Εγώ στο διαμέρισμα μέσα ήμουν μόνος μου. Ήταν αυτά τα άτομα.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Την διπλανή κάτοικο του διαμερίσματος την ξέρετε;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Εξ όψεως.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πώς την λένε;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Κυρία Καλφόγλου.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τί δουλειά κάνει;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Δεν γνωρίζω.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εκείνη την είδατε την ημέρα.....;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Όχι. Την ημέρα εκείνη δεν την είδα.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Επομένως εκείνη που λέει έτσι είναι ψέματα;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Όχι, μπορεί να συναντήθηκαν στην είσοδο. Μπορεί να συναντήθηκαν κάπου. Εγώ ήμουν μέσα στο διαμέρισμα. Δεν ήμουν έξω. Ήμουν μέσα, μιλούσα με ένα κύριο. Μου έλεγε πόσο κάνει, άλλος πήγε στα πίσω δωμάτια.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τελικά εκείνος που το νοίκιασε, με εκείνον που συζητήσατε προφορικά ....

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Με πολλούς συζήτησα προφορικά.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Για ποιον το ήθελε; Για αδελφό;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Για ξάδελφο. Ήταν για ξάδελφο, ήταν για αρραβωνιαστικιά.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εκείνος που καταλήξατε, που ήρθε την άλλη μέρα....

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Την άλλη μέρα ήρθε ο κ. Γεωργιάδης. Αυτός ήρθε την άλλη μέρα.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ως ξάδελφος ή ως αδελφός;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Ήρθε απλώς να νοικιάσει το διαμέρισμα, τίποτε άλλο. Δεν μου ήρθε ούτε ως ξάδελφος, ούτε ως αδελφός, ούτε ως συγγενής, ούτε με κάποια ιδιαίτερη σύσταση.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Υπάρχει διαχείριση στην πολυκατοικία; Πώς βγαίνουν τα κοινόχρηστα;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Τα κοινόχρηστα μου τα έδινε εμένα μαζί με το ενοίκιο.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Σε σας ή στην μάνα σας;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Όχι σε μένα, εννοώ στην μητέρα μου. Τα πήγαινε με τον φάκελο.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: ¶λλο ρωτώ. Τα βγάζει κάποιο γραφείο;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Τα βγάζει η κυρία που είναι διαχειρίστρια, η κα Τσάγκα.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αναρτά κατάσταση;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Δεν θυμάμαι, νομίζω όχι.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Να δω τί όνομα βάζει στη κατάσταση ή στην απόδειξη.

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Παπαδημητρίου έβαζε στην απόδειξη.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Το ξέρετε αυτό;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Ναι, το έχω δει.

Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Το πρόσωπο που ήρθε την προηγούμενη μέρα πριν από την προσέλευση του κ. Γεωργιάδη για να υπογράψει το συμφωνητικό, συζητήσατε μαζί του;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Με όλους συζήτησα. Με ρώτησαν πόσο είναι η τιμή, πόσο είναι το διαμέρισμα κλπ. Με όλους, δεν υπήρχε κανένας που να μην με ρωτήσει.

Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Το διαμέρισμα τί επιφάνεια είχε;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Νομίζω 50 τόσα τετραγωνικά. Δυο δωμάτια είναι, κουζίνα και χωλ.

Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Σε καλή κατάσταση ήταν;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Σε καλή κατάσταση.

Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Την επομένη βλέπετε να έρχεται ένα άλλο πρόσωπο και να σας λέει ότι θα το νοικιάσει ο ίδιος ή για λογαρισμό.....;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Δεν μου είπε για λογαριασμό. Ο ίδιος. Με την ταυτότητα ήρθε να το νοικιάσει ο ίδιος, ο φέρων τα σχετικά έγγραφα. Όχι για λογαριασμό κάποιου άλλου.

Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Επομένως εσείς εκείνη την στιγμή ξεχάσατε τον προηγούμενο;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Δεν είχα προηγούμενο θετικό αποτέλεσμα.

Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Τον θεωρήσατε ......

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Ότι του μεταβίβασε κάποιος από αυτούς που είδε χθες.....

Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Του περιέγραψε το διαμέρισμα, είδε ότι του κάνει και ήρθε αυτό.

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Προσήλθε ο ξάδελφός του ή ο συγγενής του να υπογράψει τα σχετικά χαρτιά. Έτσι έγινε.

Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Δεν σας είπε ο ίδιος ότι, εγώ ήρθα εδώ σε σας, σας έφερα....

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Να φύγω και να περάσει άλλος να υπογράψει.

Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: ..... που είχατε συμφωνήσει με τον χθεσινό που θα έπρεπε να σας πει το επώνυμο ή να σας τον περιγράψει.

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Δεν μου είπε τίποτε έπ’ αυτού. Ήρθε ο ίδιος καθαυτού ως ενοικιαστής του διαμερίσματος. Δεν μου είπε ούτε για τα προηγούμενα, ούτε για τα επόμενα τίποτα.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τα λεφτά ποιος τα έδωσε;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Ο κ. Γεωργιάδης.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πόσα χρήματα;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: 180.000. 90.000 συν 90.000, την προκαταβολή συν το ενοίκιο.

Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Αν σας έλεγε ο κ. Γεωργιάδης ότι: ξέρετε εγώ έρχομαι για λογαριασμό του χθεσινού φίλου μου ο οποίος δεν μπόρεσε σήμερα και ....

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Δεν μπορεί να υπογράψει αντ αυτού για κάποιον άλλον ο οποίος.....

Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Θα το δεχόσασταν;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Όχι, ποτέ δεν δεχόμαστε τέτοια πράγματα. Να έρθει άλλος για λογαριασμό άλλου, δεν γίνονται τέτοια πράγματα.

Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Την ίδια μέρα δώσατε και τα κλειδιά του διαμερίσματος;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Τα πήρε κανονικά.

Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Είπατε προηγουμένως ότι αν δεν υπογραφόταν το συμφωνητικό δεν θα παραδίδατε τα κλειδιά.

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Αν δεν κάνουμε τις διαδικασίες που πρέπει δεν παίρνει τα κλειδιά. Πώς θα πάρει τα κλειδιά;

Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Μετά την αποκάλυψη της δράσης της Οργάνωσης, όταν μάθατε ότι αυτό το διαμέρισμα το χρησιμοποιούσε η Οργάνωση τί σκέψεις κάνατε;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Πέσαμε από τα σύννεφα.

Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Τί είπατε;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Δεν μπορούσαμε να το χωνέψουμε, δεν μπορούσαμε να το καταλάβουμε.

Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Δηλαδή πιστέψατε ότι το πρόσωπο αυτό που ήρθε και σας το μίσθωσε πριν από 2 χρόνια ήταν μέλος......;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Όχι, δεν μου έδινε την εντύπωση αυτή. Μου φαινόταν ένας λιγομίλητος, κατά κάποιο τρόπο ένας ευγενικός νέος, συνεσταλμένος. Δεν μου έδωσε την εντύπωση να πάει το μυαλό μου κάπου αλλού διαφορετικά.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Μαρκής έχει τον λόγο.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε μάρτυς, δεν έχω καταλάβει κάτι και θέλω να το διευκρινίσω. 1η Φεβρουαρίου φαίνεται να έχει υπογραφεί ένα συμφωνητικό. Εμφανίστηκε λοιπόν κάποιος άνθρωπος και τί σας είπε;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Ότι «έρχομαι να νοικιάσω το διαμέρισμα αυτό›.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Ποιο διαμέρισμα;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Αυτό του 1ου ορόφου.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Συζητήσατε μαζί του για ενοίκιο, για όρους....

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Όχι, υπέθεσα ότι αυτός ο οποίος είχε έρθει χτες, κάποιος απ’ αυτούς που είχαν έρθει χτες, τον είχε ενημερώσει σχετικά με όλα τα θέματα αυτά τα οποία είχαμε συζητήσει, όσον αφορά το ενοίκιο.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Δηλαδή ο Γεωργιάδης δεν έκανε καμία διαπραγμάτευση.

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Όχι, διαπραγμάτευση καμία.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Δεν θα έπρεπε όμως την παρουσία του να τη συνδυάσετε με κάποιον συγκεκριμένο της προηγούμενης ημέρας;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Με ποιον απ’ όλους; Δεν ήταν ένα πρόσωπο να πω αυτό το πρόσωπο το συγκεκριμένο, μίλησα με αρκετούς εκείνο το βράδυ, πέντε-έξι άτομα ήταν.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Σε όλους λέγατε τους ίδιους όρους; Ότι είναι 90.000 το ενοίκιο, πρέπει δύο μισθώματα να καταβληθούν.....

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Ακριβώς.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Εμφανίστηκε λοιπόν ο κύριος αυτός και είπε για το διαμέρισμα που νοικιάζατε, «ήρθα να υπογράψουμε το συμβόλαιο›. Δε θέλω τίποτε άλλο.

κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Μια ερώτηση μόνο. Για πόσο διάστημα κάνατε τη μίσθωση;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Για δύο χρόνια.

κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Εσείς μένατε στην ίδια πολυκατοικία;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Όχι.

κ. ΣΟΦΟΣ: Σε συνέχεια της ερώτησης του κ. Αναπληρωτή Εισαγγελέα, θα ήθελα να σας ρωτήσω, όταν έρχεται ο Γεωργιάδης για να σας μεταφέρει την ταυτότητα σύμφωνα με τα όσα λέει, αναφέρεται σε κάποιο πρόσωπο με το οποίο είχατε συνομιλήσει χθες; Λέει δηλαδή ότι «έρχομαι εξ ονόματος του τάδε που ήρθε χτες το απόγευμα;›

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Όχι.

κ. ΣΟΦΟΣ: Έρχεται και τί σας λέει λοιπόν;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: «Έρχομαι να νοικιάσω το διαμέρισμα αυτό›.

κ. ΣΟΦΟΣ: Το διαμέρισμα αυτό εκείνη την ημέρα που ήρθε, το είδε;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Όχι, το είδε από την προηγούμενη. Φαντάστηκα ότι ήρθε συστημένος από κάποιον ο οποίος του είπε πώς είναι το διαμέρισμα και πώς είναι η διαδικασία. Ποιος ήταν τώρα απ’ αυτούς που πέρασαν και του έδωσε αυτές τις πληροφορίες... γιατί όπως αναφέρει μέσα, λέει ότι πήγε να συναντήσει τον πληρεξούσιο, γιατί δεν είναι δικό μου το διαμέρισμα, είμαι πληρεξούσιος του ιδιοκτήτη.

κ. ΣΟΦΟΣ: Το ότι είστε πληρεξούσιος είναι γνωστό και προκύπτει και από καταθέσεις μετά την έκρηξη στον Πειραιά. Θα ήθελα να σας ρωτήσω όμως κάτι άλλο: Το όνομα Παπαδημητρίου το είχατε ακούσει την προηγούμενη ημέρα;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Όχι.

κ. ΣΟΦΟΣ: Έρχεται λοιπόν κάποιος Παπαδημητρίου την ημέρα εκείνη, 1η Φεβρουαρίου, νοικιάζει το διαμέρισμα, κατ’ εσάς υπογράφει και μισθωτήριο συμβόλαιο και δεν βλέπει το διαμέρισμα. Δεν σας κινεί την περιέργεια λιγάκι αυτό το πράγμα;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Δεν μου κινεί την περιέργεια γιατί μου είπαν την προηγούμενη ημέρα ότι ενεργούν για λογαριασμό του ξαδέρφου τους. Αυτός ο οποίος τον ενημέρωσε και του είπε ότι είμαι πληρεξούσιος του ιδιοκτήτη, θα του έδωσε και τα στοιχεία του διαμερίσματος κι όταν ήρθε με τα χρήματα και με την ταυτότητα να κάνει την πράξη, από κει και πέρα δεν έχω λόγους εγώ.....

κ. ΣΟΦΟΣ: Εσείς κ. Βραχάτη όταν θα νοικιάζατε ένα διαμέρισμα θα πηγαίνατε και θα μεταφέρατε απλώς τα χρήματα και δε θα το βλέπατε, ένα διαμέρισμα το οποίο επρόκειτο να το χρησιμοποιήσετε;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Οι πληροφορίες του μπορεί να ήταν τέτοιες, να ήταν καταρτισμένος, να μην ήθελε να το δει.

κ. ΣΟΦΟΣ: Πάντως καταθέτετε ότι ο Γεωργιάδης δεν βλέπει το διαμέρισμα, δεν ανοίγετε την πόρτα δηλαδή, δεν το βλέπει, δεν το κοιτά. Το νοικιάζει σαν μισθωτής χωρίς να βλέπει το διαμέρισμα, χωρίς να δει τί νοικιάζει.

Δίνετε μια περιγραφή του ανθρώπου ο οποίος είναι ο μισθωτής στην κατάθεσή σας, «μετρίου αναστήματος, 1,65-1,70, ηλικίας 32-35 ετών›, επισημαίνω ότι ο κ. Γεωργιάδης είναι 24 κατά τον χρόνο αυτό κατά τον οποίο γίνεται η ενοικίαση, «μελαχρινός, κανονικής σωματικής διάπλασης προς το αδύνατο με μαύρο σπαστό μαλλί›. Αυτή η περιγραφή και ως προς τα μόνιμα χαρακτηριστικά, την ηλικία και το ύψος και ως προς τα χαρακτηριστικά τα οποία μπορεί να διαφοροποιούνται, είναι μια απολύτως διαφορετική περιγραφή από αυτό το οποίο είναι ο κ. Γεωργιάδης.

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Δε νομίζω, όσον αφορά το ύψος, νομίζω ότι κάπου εκεί κυμαίνεται.

κ. ΣΟΦΟΣ: Μπορεί να σηκωθεί ο κ. Γεωργιάδης; Πείτε το ύψος σας αν θέλετε.

Δ. ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Είναι 1,80.

κ. ΣΟΦΟΣ: Όρθιο δεν τον είδατε ποτέ;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Όρθιος ήταν, δεν κάθισε καθόλου.

κ. ΣΟΦΟΣ: Το δικό σας ύψος ποιο είναι;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: 1,80.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το θέμα είναι αν ήταν εν γνώσει του τί πήγε το παιδί να κάνει. Εκείνο ψάχνουμε να βρούμε.

κ. ΣΟΦΟΣ: Δεν αμφισβητώ ότι υπάρχει συνάντηση μεταξύ του κ. Γεωργιάδη και του κ. Βραχάτη, αμφισβητώ τη δυνατότητά του να αναπαριστά ορθά τα πράγματα ως έγιναν και όχι βεβαίως εκ προθέσεως αλλά με βάση τη μνήμη μου. Γι αυτό ακριβώς γίνονται και οι ερωτήσεις.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορείτε να συνεχίσετε.

κ. ΣΟΦΟΣ: Αυτό το οποίο ανέφερε ο κ. Γεωργιάδης, ότι όταν έγινε η σύλληψη του κ. Γεωργιάδη πήγατε στη ΓΑΔΑ και κληθήκατε να αναγνωρίσετε τον ενοικιαστή της Δαμάρεως, ισχύει; Πήγατε πράγματι;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Ναι.

κ. ΣΟΦΟΣ: Και σας έφεραν πρόσωπο με πρόσωπο με τον κ. Γεωργιάδη;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Ναι.

κ. ΣΟΦΟΣ: Τον αναγνωρίσατε τότε;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Τον αναγνώρισα κατά 50%, γιατί είχε αλλάξει εν τω μεταξύ, είχε διαμορφώσει άλλη σωματική διάπλαση και δεν μπορούσα να είμαι 100%.

κ. ΣΟΦΟΣ: Τί είπατε τότε λοιπόν; Ότι «πιστεύω ότι μπορεί να ήταν, μπορεί και να μην ήταν;›

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Ναι, δεν έδωσα σαφή απάντηση, ήταν κάτι για το οποίο δεν μπορούσα να πω κάτι μετά βεβαιότητος.

κ. ΣΟΦΟΣ: ¶λλους ανθρώπους σας έδειξαν εκείνη τη μέρα ή ήταν ο κ. Γεωργιάδης ο μόνος;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Αρκετούς.

κ. ΣΟΦΟΣ: Και είπατε ότι «μεταξύ αυτών που μου δείχνουν, εγώ θεωρώ ότι μάλλον είναι ο Γεωργιάδης;›

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Όχι, δεν είπα έτσι, το άφησα ασάφεια. Έδειξα τον διπλανό του.

κ. ΣΟΦΟΣ: Επομένως δεν δείξατε τον κ. Γεωργιάδη.

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Εκείνη τη στιγμή δεν είχα τα συγκεκριμένα στοιχεία όπως ήταν ακριβώς στο μυαλό μου.

κ. ΣΟΦΟΣ: Σας έδειξαν λοιπόν έξι-επτά ανθρώπους κι εσείς υποδείξατε κάποιο άλλο πρόσωπο ως ενοικιαστή.

Λέτε στην κατάθεσή σας ότι «έχω μιλήσει επανειλημμένα με τον μισθωτή, δεν τον έχω ξαναδεί από τότε αλλά μπορώ να αναγνωρίσω τη φωνή του›. Αυτό ισχύει και σήμερα; Δηλαδή τη φωνή εκείνου του ανθρώπου με τον οποίο μιλούσατε στο τηλέφωνο μπορείτε να την αναγνωρίσετε;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Μιλήσαμε τέσσερις-πέντε φορές στο τηλέφωνο, πολύ χαμηλών τόνων.....

κ. ΣΟΦΟΣ: Τον κ. Γεωργιάδη τον ακούσατε να μιλά προ ολίγου. Είναι η φωνή με την οποία συνεννοηθήκατε εσείς στο τηλέφωνο;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Δε νομίζω ότι πρέπει να είναι η φωνή του.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για ξαναμιλήστε λίγο κ. Γεωργιάδη.

Δ. ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Θέλετε να ξανακούσετε τη φωνή μου; Σας θυμίζει αυτή η φωνή κάτι;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Ήταν άλλη φωνή.

κ. ΣΟΦΟΣ: Το τηλέφωνο το οποίο χρησιμοποιούσατε για να μιλήσετε με τον μισθωτή ποιο είναι;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Δεν είχαμε τηλέφωνο επικοινωνίας. Του έριχνα ένα χαρτάκι από κάτω και με έπαιρνε τηλέφωνο στο δικό μου, στο σπίτι.

κ. ΣΟΦΟΣ: Το όνομα Μισιρλής σας λέει κάτι;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Ναι, είναι του καταστήματος.

κ. ΣΟΦΟΣ: Ο κ. Μισιρλής ισχυρίζεται ότι σας έχει δώσει ένα τηλέφωνο το οποίο του είχε δώσει κάποιο πρόσωπο το οποίο κατοικούσε στο διαμέρισμα αυτό.

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Δεν έγινε χρήση του τηλεφώνου, δεν χρειάστηκε να γίνει στο διάστημα αυτό.

κ. ΣΟΦΟΣ: Εσείς πώς μιλούσατε στο τηλέφωνο μαζί του λοιπόν; Σας τηλεφωνούσε αυτός;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Με σημειώματα. Ένα σημείωμα και με έπαιρναν στο τηλέφωνο, στο δικό μου, στο σπίτι.

κ. ΣΟΦΟΣ: Πάντως υπάρχει ένα τηλέφωνο το οποίο το έχει δώσει στον κ. Βραχάτη, σας έχει δώσει ο κ. Μισιρλής ένα τηλέφωνο λοιπόν και έχει κατατεθεί.

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Αυτό μας το έδωσε τις τελευταίες ημέρες.

κ. ΣΟΦΟΣ: Αναφέρετε στην κατάθεσή σας, ότι ουσιαστικά, πέρα από το Γεωργιάδη άλλο πρόσωπο δεν έχετε δει ποτέ σε σχέση με το διαμέρισμα. Αυτά τα οποία λέει η κα Καλφόγλου, πώς μπορείτε να τα εκτιμήσετε; Η κα Καλφόγλου λέει ότι «πηγαίνω και βλέπω τον πληρεξούσιο του ιδιοκτήτη, τον κ. Βραχάτη......› Η κατάθεσή της είναι ότι βλέπει εσάς, με τον κ. Ξηρό κατά το χρόνο ενοικιάσεως του διαμερίσματος και συνομιλείτε κιόλας και εκείνη τη στιγμή γίνεται η ενοικίαση. Πώς το εξηγείτε αυτό; Υπάρχει μία περίπτωση να μη θυμάστε καλά;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Δεν ξέρω, αν πέρασε ο κ. Ξηρός από εκεί το απόγευμα και δεν μπορώ να τον έχω σε μία ακριβή εικόνα τώρα, δε μπορώ να σας πω ψέματα. Ήταν πολλά τα άτομα και δε μπορώ να συγκρατήσω.....

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάντως ο αποθηκάριος πρέπει να πέρασε για να δει αν κάνει ο χώρος.

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Δε μπορώ να σας το βεβαιώσω.

κ. ΣΟΦΟΣ: Το ερώτημα είναι αν θυμάται και τί θυμάται ο μάρτυρας.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το θέμα είναι αν ο πελάτης σας τα ήξερε αυτά ή δεν τα ήξερε.

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Μίλησα με έξι-επτά άτομα εκεί στο διαμέρισμα, δεν μπορώ να σας πω ότι ο τάδε είναι πράγματι ο κύριος, ή αυτός είναι ο κ. τάδε.

κ. ΣΟΦΟΣ: Η κα Καλφόγλου λέει όμως –και κ. Πρόεδρε, όλες οι ερωτήσεις κατατείνουν στο ζήτημα της μνήμης του μάρτυρα και είναι ουσιαστικό το ζήτημα όπως αντιλαμβάνεστε....

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Μπορεί να ήταν, δεν το αμφισβητώ, αλλά εγώ δε μπορώ να το βεβαιώσω γιατί δεν συγκράτησα και τους επτά-οκτώ να πω ότι είναι ο κύριος ή ο κύριος κτλ.

κ. ΣΟΦΟΣ: Απλώς η κα Καλφόγλου λέει κάτι: Δε λέει ότι ο κύριος, αυτός ο οποίος αναγνωρίζετε ως Σάββα Ξηρό ήρθε και απλώς είδε το διαμέρισμα, αναφέρεται σε έναν διάλογο όπου ο κ. Ξηρός λέει ότι «το νοίκιασα εγώ για τον αδερφό μου›. Επομένως το διαμέρισμα στην περίπτωση αυτή έχει ήδη νοικιαστεί. Αναφέρεται σε πρόσωπο δηλαδή το οποίο έρχεται, συνεννοείται μαζί σας και νοικιάζει το διαμέρισμα. Εσείς αυτό το περιστατικό πώς το εξηγείτε; Λέει ψέματα η κα Καλφόγλου;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Δεν το ξέρω, δεν μπορώ να σας το βεβαιώσω, δεν το θυμάμαι. Δε μπορώ να σας πω ψέματα ότι όντως έγινε αυτό το πράγμα.

κ. ΣΟΦΟΣ: Τον κ. Ιστρούμπο τον ξέρετε επίσης, έτσι;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Τώρα τελευταία τον είδα, δεν τον έχω δει νωρίτερα.

κ. ΣΟΦΟΣ: Να δούμε λίγο τί έχει καταθέσει ο κ. Ιστρούμπος. Λέει, όταν γίνονται οι επισκευές των υδραυλικών του διαμερίσματος: «Μετά από λίγο στο διαμέρισμα προσήλθε άτομο γνωστό μου το οποίο αυτή τη στιγμή δεν θυμάμαι τα στοιχεία, μπορώ όμως να τα δω από το πελατολόγιό μου και να σας τα αναφέρω όποτε μου ζητηθούν. Πίστευα ότι το άτομο αυτό είναι ο ιδιοκτήτης του διαμερίσματος, καθ’ όσον απ’ ότι γνωρίζω και οι γονείς του διέμεναν σε ιδιόκτητο διαμέρισμα στην εν λόγω πολυκατοικία›. Αναφέρεται σε σας προφανώς. «Μπήκαμε και οι τρεις με το πρόσωπο το οποίο αναφέρει ο Σάββας Ξηρός στο διαμέρισμα όπου κατόπιν ελέγχου στην κουζίνα και στο μπάνιο διαπίστωσα...› κτλ.

Αναφέρεται λοιπόν στο περιστατικό επισκευής του διαμερίσματος ο κ. Ιστρούμπος και θυμάται εσάς και τον κ. Ξηρό να μπαίνετε μαζί στο διαμέρισμα.

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Ποτέ.

κ. ΣΟΦΟΣ: Γιατί τα λέει αυτά ο κ. Ιστρούμπος;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Δεν ξέρω, να τον ρωτήσετε. Εγώ δε μπήκα ποτέ στο διαμέρισμα μέσα. Από την ημέρα που ενοικιάστηκε το διαμέρισμα μέχρι και την τελευταία ημέρα, δεν μπήκα ποτέ μέσα στο διαμέρισμα.

κ. ΣΟΦΟΣ: Να ξαναρωτήσω μήπως δε θυμάστε πάρα πολύ καλά;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Όχι, δε μπήκα.

κ. ΣΟΦΟΣ: Τον κ. Ιστρούμπο και τους άλλους υδραυλικούς, πού και πότε τους πληρώνατε για τις εργασίες τις οποίες έκαναν;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Όταν πήγαιναν και έκαναν δουλειές, το απόγευμα τους άφηνα τα λεφτά ή στο μαγαζί κάτω, στον κ. Μισιρλή και έρχονταν και τα έπαιρναν, ή τον κ. Κατσιγιάννη τον πλήρωνα κατ’ ιδίαν όταν έρχονταν....

κ. ΣΟΦΟΣ: Ο κ. Ιστρούμπος καταθέτει ότι σας έχει δώσει απόδειξη. Σας έδινε απόδειξη για όλες αυτές τις εργασίες, πού τις άφηνε τις αποδείξεις αυτές; Δε βρεθήκατε ποτέ τετ-α-τετ; Τον κ. Ιστρούμπο δεν τον έχετε δει ποτέ;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Τον κ. Ιστρούμπο τον ξέρω, ήταν υδραυλικός, στο σπίτι είχε χρόνια κτλ., τον έχω δει τον κ. Ιστρούμπο.

κ. ΣΟΦΟΣ: Τις αποδείξεις για την εργασία την οποία έκανε, την υδραυλική, πότε σας τις έδινε; Εσείς λέτε ότι τα αφήνατε τα χρήματα στον κ. Μισιρλή.

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Εγώ τα άφηνα στον κ. Μισιρλή. Εάν άφηνε απόδειξη θα μου την έδινε ο κ. Μισιρλής. Δηλαδή λίγες φορές, μία φορά αν τον πλήρωσα τετ-α-τετ τον κ. Ιστρούμπο, γιατί οι ώρες μας ήταν διαφορετικές και τα άφηνα τα χρήματα στον κ. Μισιρλή κάτω. Τον κ. Κατσιγιάννη όντως τον έβλεπα προσωπικώς και τον πλήρωνα.

κ. ΣΟΦΟΣ: Όταν γίνονταν οι υδραυλικές εργασίες στο διαμέρισμά σας, λέτε ότι δεν περάσατε ποτέ. Θα μπορούσατε όμως να έχετε περάσει, έτσι δεν είναι; Εκεί πέρα θα βλέπατε λοιπόν ένα πρόσωπο το οποίο αναγνωρίζετε ότι είναι ο κ. Ξηρός. Πώς θα μπορούσατε λοιπόν να έχετε ένα πρόσωπο μπροστά σας το οποίο δεν είναι ο μισθωτής με τον οποίο υπογράψατε στο διαμέρισμα. Τί θα λέγατε στην περίπτωση αυτή; Δηλαδή πώς θα δικαιολογείτο το γεγονός ότι θα βλέπατε έναν άλλον άνθρωπο μέσα;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Στο τηλέφωνο που μιλούσαμε δεν μου έλεγε ποτέ ότι θα είμαι ο ίδιος εκεί, «θα στείλω έναν ξάδερφό μου, θα στείλω έναν φίλο μου, αν είμαι εκεί θα προσπαθήσω να περάσω, θα στείλω κάποιον άλλον, όποιον βρω εύκαιρο θα στείλω›. Αυτές ήταν οι τυπικές συζητήσεις που κάναμε.

κ. ΣΟΦΟΣ: Το μισθωτήριο στην Εφορία πότε το πήγατε;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Έχει ημερομηνία πίσω, είναι θεωρημένο. Μετά από μια-δυο μέρες.

κ. ΣΟΦΟΣ: Το υπογράψατε την 1η Φεβρουαρίου ακριβώς;

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Νομίζω μια μέρα νωρίτερα, δύο, κάτι τέτοιο...

κ. ΣΟΦΟΣ: Μάλιστα. Και το πήρατε μία-δυο μέρες μετά.

Π. ΒΡΑΧΑΤΗΣ: Μάλιστα.

κ. ΣΟΦΟΣ: Απλώς αναφέρω στο Δικαστήριο ότι έχει πάει 17 μέρες μετά κ. Πρόεδρε, προφανώς ο μάρτυρας δε θυμάται καλά.