κ. ΚΑΡΑΠΙΠΕΡΗΣ: Το κλειδί του λουκέτου είναι πάνω από το καμάρι της πόρτας. Το παίρνουμε και ανοίγουμε.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Και ποιος το ξέρει αυτό ότι είναι; Το ήξεραν αυτοί που έβαλαν την βόμβα; Μόνο το πλήρωμα. ¶ρα; Μήπως θέλετε να πείτε κάτι για το πλήρωμα δηλαδή τώρα και τα λέτε αυτά τα πράγματα; Εγώ άλλο ρωτάω. Λέω ότι τότε δεν είχατε πει ούτε για ανιψιό, ούτε ότι θα πήγαινε άνθρωπος τη νύχτα να ανέβει στο καράβι, ούτε τίποτα.
κ. ΚΑΡΑΠΙΠΕΡΗΣ: Ναι, η τροφοδοσία πήγε.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Τώρα τα λέτε αυτά. Εκεί δεν τα λέτε ούτε αυτά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έχουμε κατηγορία κ. Παπαδάκη. Το δηλώνω, δεν υπάρχει κατηγορία, δεν υπάρχει δυνατότητα νομικής αναβάθμισης.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Υπάρχει προσπάθεια εντυπώσεων, εν πάση περιπτώσει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι θα έπρεπε; Να διατυπώσουμε εμείς τώρα; Αφού δεν έχουμε δυνατότητα νομική.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Δεν πρόκειται να απαντήσω σε ότι ακούστηκε. Το μόνο αίτημα που έχω από σας, διότι θεωρώ ότι γι‘ αυτό επακολούθησε ό,τι επακολούθησε από την άλλη πλευρά, είναι να καταχωρηθεί στα πρακτικά η απειλή του κ. Κουφοντίνα στο πρόσωπο μου και δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα εσείς, διότι προφανώς αυτή η απειλή δεν αφορούσε δράση εντός της αιθούσης.
Παρακαλώ να καταχωρηθεί - όσο κι αν προσπάθησαν κάποιοι με διάφορα να το σκεπάσουν μετά - το ότι απευθυνόμενος σε μένα μου είπε «για προσέξτε›. Φυσικά εδώ μέσα δεν μπορεί να κάνει κάτι, αλλά μπορεί να μιλάει για κάποιους που δεν είναι ακόμη εδώ.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Δεν υπάρχει καμία περίπτωση στον κ. Γεωργίου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον συμπαθείτε ιδιαίτερα και αποκλείεται, έτσι;
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Με κατοχυρώνει να γραφτεί όμως γιατί μπορείτε να βρεθείτε κατηγορούμενοι για ηθική αυτουργία μεθαύριο αν πάθω κάτι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, είναι πρόκληση εις τέλεσιν κακουργήματος. Η ηθική αυτουργία θέλει συγκεκριμένο. Δεν με αφήνετε να προχωρήσει λίγο η διαδικασία. Ελάτε. Αυτό καταχωρήθηκε. Αυτονόητο είναι ότι ό,τι λέγεται καταχωρείται.
Ελάτε σας παρακαλώ. Εσείς είστε ο κ. Βάος. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
Α. ΒΑΟΣ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι σχέση είχατε με αυτό το πλοίο;
Α. ΒΑΟΣ: Για το συγκεκριμένο καμία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αλλά;
Α. ΒΑΟΣ: Για την υπόθεση αυτή με καλούν;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι, για την υπόθεση αυτή. Έγινε μια έκρηξη σε ένα πλοιαράκι εκεί πέρα, ρυμουλκό που λέμε.
Α. ΒΑΟΣ: Ναι, έγινε στο ΚΑΡΑΠΙΠΕΡΗΣ 6. Εγώ τότε ήμουν στο ΚΑΡΑΠΙΠΕΡΗΣ 2. Ήμουν η επαφή που υποθέτω ότι μπορεί να έχω και το μόνο που μπορώ να υποθέσω ότι είναι και ο λόγος που μας κάλεσαν και θα ήθελα και κάτι άλλο να πω μετά αν έχουμε ώρα κι αν το επιτρέπετε.
Ότι στο ΚΑΡΑΠΙΠΕΡΗΣ 2 που εργαζόμουν τότε σχολάσαμε γύρω στις 23:30, 12 παρά αν θυμάμαι και καλά γιατί είναι και 12 χρόνια. Κατά τα ξημερώματα με πήραν τηλέφωνο, κατεβήκαμε ξανά εκεί πέρα στον χώρο εργασίας, είδαμε πράγματι την όλη κατάσταση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι είδατε δηλαδή; Το ΚΑΡΑΠΙΠΕΡΗΣ 6 να έχει γίνει πως;
Α. ΒΑΟΣ: Το ΚΑΡΑΠΙΠΕΡΗΣ 6 απ’ ότι ακούσαμε μπήκε ένας μηχανισμός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βυθίστηκε; Πως το είδατε εσείς;
Α. ΒΑΟΣ: Είχε πάρει κλίση. Από τη στιγμή που έγινε έκρηξη ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το 2 το δικό σας ήταν δίπλα;
Α. ΒΑΟΣ: Το 2 ήταν από την άλλη πλευρά. Είχαν σπάσει τζάμια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στο 2 είχαν σπάσει τζάμια.
Α. ΒΑΟΣ: Μάλιστα. Και στο 3 που ήταν δίπλα και στα άλλα σκάφη που ήταν δίπλα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόσα σκάφη ήταν δίπλα;
Α. ΒΑΟΣ: Τώρα είναι και τα χρόνια πολλά. Δίπλα από το 6 πρέπει να ήταν άλλα 2 σκάφη αν θυμάμαι καλά. Με επιφύλαξη μιλάμε, έτσι;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Με επιφύλαξη, δηλαδή μπορεί και να μην είχαν σπάσει;
Α. ΒΑΟΣ: Όχι, είχαν σπάσει, αλλά ποια ήταν η όλη κατάσταση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποια είναι η επιφύλαξη;
Α. ΒΑΟΣ: Η επιφύλαξη ότι τώρα αν ρωτήσει κάποιος λεπτομέρειες ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι λεπτομέρειες, αν είχαν σπάσει τζάμια μας ενδιαφέρει. αν είχε γίνει κάποια ζημιά στα διπλανά.
Α. ΒΑΟΣ: Ζημιές είχαν γίνει. Γενικές ζημιές.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μάλιστα. Δεν έχω τίποτα άλλο. Κύριε Εισαγγελεύ;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Από την έκρηξη έγινε εκτίναξη πραγμάτων;
Α. ΒΑΟΣ: Τι εννοείτε;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τα προϊόντα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κομμάτια από το πλοίο θέλει να πει ο Εισαγγελέας.
Α. ΒΑΟΣ: Υπήρχαν κομμάτια.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πήγαν μακριά αυτά, κοντά;
Α. ΒΑΟΣ: Πήγαν γύρω στα 20-30 μέτρα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εκεί που πήγαν υπήρχαν άλλα πλοία;
Α. ΒΑΟΣ: Μάλιστα, υπήρχαν.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κινδύνεψαν τα άλλα πλοία από αυτά τα κομμάτια; Έκαναν ζημιές;
Α. ΒΑΟΣ: Για βύθιση όχι, αλλά υλικές ζημιές κάποιες έγιναν. Πρέπει να έγιναν.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αρκετά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μάλιστα κ. Εισαγγελεύ. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο φαντάζομαι. Πηγαίνετε στην ευχή του Θεού.
Α. ΒΑΟΣ: Να φύγουμε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι, βεβαίως.
Α. ΒΑΟΣ: Να πούμε το ?
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τον πόνο σας.
Α. ΒΑΟΣ: Δεν είναι πόνος κύριε. Είναι παράπονο. Μας φέρατε εδώ 3 του Μάρτη. Μπορούμε να αποδείξουμε ότι χάσαμε τη δουλειά και η εποχή σήμερα δεν επιδέχεται τέτοια πράγματα. Ευτυχώς ξαναβρήκαμε δουλειά. Ήταν ένα χάος. Ούτε να πει κάποιος ποιοι είστε, τι κάνετε, τι ράνετε. Μια ταμπέλα έβαλαν εδώ πέρα και μας είπε κάποιος τελείως άσχετα και ανώνυμα παρακολουθήστε λέει την τηλεόραση, το ραδιόφωνο, το ένα και το άλλο και όταν θα έρθει η σειρά σας ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχουμε μια δίκη δυστυχώς με 600 μάρτυρες. Που να ξέρουμε πότε θα εξεταστεί ο καθένας;
Α. ΒΑΟΣ: Θα έπρεπε να υπάρχει μια άλφα σειρά, κάποια σειρά, κάτι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Με τη σειρά πάμε. Βέβαια. Μα χωρίς τη σειρά δεν βρίσκαμε άκρη.
Α. ΒΑΟΣ: Εμείς πήραμε άδεια από τη δουλειά πάλι που έχουμε έρθει. Είναι λίγο δύσκολο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Οι εργοδότες είναι.
Α. ΒΑΟΣ: Ένα χαρτάκι από που θα πάρουμε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κι εμάς οι εργοδότες που λέγεται ελληνικός λαός μας έχουν σε πολύ δύσκολη δουλειά βάλει.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, μήπως έχει τιμωρηθεί, γι’ αυτό; Έχετε τιμωρηθεί και σας είπαν πρόστιμο;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχει. Εντάξει, θα τα φτιάξουμε όλα.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Σας ενημέρωσαν ότι σας έχουν τιμωρήσει με πρόστιμο για το ότι δεν ήρθατε;
Α. ΒΑΟΣ: Θα έρθει.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Δεν θα έρθει, τελείωσε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχουμε μετά της ΑLPHA ΠΙΣΤΕΩΣ Αχαρνών. Ο κ. Λουρής Παναγιώτης. Είναι ο μάρτυρας 307.
«Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
Π. ΛΟΥΡΗΣ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι θέση είχατε εκεί στην Τράπεζα;
Π. ΛΟΥΡΗΣ: Ήμουν Διευθυντής του Υποκαταστήματος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι έγινε εκείνη την ημέρα;
Π. ΛΟΥΡΗΣ: Στις 23:30 η ώρα τη νύχτα εξερράγη ένας εκρηκτικός μηχανισμός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έκρηξη ήταν, έτσι;
Π. ΛΟΥΡΗΣ: Μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι ζημιές υπήρξαν;
Π. ΛΟΥΡΗΣ: Υλικές ζημιές.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Που είχε τοποθετηθεί η βόμβα;
Π. ΛΟΥΡΗΣ: Η βόμβα είχε τοποθετηθεί έξω από το κατάστημα σε μια ζαρντινιέρα, η οποία εφαπτόταν στον τοίχο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι ώρα έγινε η έκρηξη;
Π. ΛΟΥΡΗΣ: Γύρω στις 23:30 η ώρα το βράδυ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπήρχε κίνδυνος για κάποιον εκεί;
Π. ΛΟΥΡΗΣ: Θεωρητικά υπήρχε κίνδυνος. Αν περνούσε κάποιος βέβαια. Θα μπορούσε να είχε τραυματιστεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπήρχε κίνδυνος για ανθρώπους από αυτή την έκρηξη; Δηλαδή κάποιος που θα πέρναγε απέξω, ήταν το πεζοδρόμιο κοντά, υπήρχε κίνηση σε εκείνο το μέρος, δεν υπήρχε καθόλου. Μιλάμε βέβαια για τις 22:55 το βράδυ. Εκείνη την ώρα πως είναι διαμορφωμένος ο χώρος;
Π. ΛΟΥΡΗΣ: Είναι γωνία το κατάστημα της οδού Αχαρνών. Δεν θυμάμαι τον δρόμο τον κάθετο. Δίπλα ακριβώς είναι ένα γκαράζ αυτοκινήτων, δίπλα ακριβώς από την Τράπεζα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Περνάει κόσμος από κει;
Π. ΛΟΥΡΗΣ: Περνάει κόσμος, βέβαια. Είναι πεζοδρόμιο, περνάει κόσμος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Με ωρολογιακό ήταν αυτό;
Π. ΛΟΥΡΗΣ: Δεν το ξέρω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορούσε κανένας να προβλέψει ότι θα περάσει ένας άνθρωπος; Δηλαδή αν το έβαλε 10 και κάτι. 11 παρά 5 έσκασε, άρα μπορούσε να το έχει βάλει 10 η ώρα. 10 η ώρα μπορούσε να προβλέψει κάποιος ότι μέχρι τις 11 παρά 5 δεν θα περάσει κανένας από κει;
Π. ΛΟΥΡΗΣ: Δεν νομίζω ότι μπορεί να προβλέψει κανείς ποιος θα περάσει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι μέρος που περνάνε;
Π. ΛΟΥΡΗΣ: Βεβαίως, είναι πυκνοκατοικημένη περιοχή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κίνδυνο λοιπόν για πεζούς λέτε εσείς. Πυκνοκατοικημένη περιοχή. Έχει λόγο κανένας να περάσει από κείνο το πεζοδρόμιο;
Π. ΛΟΥΡΗΣ: Όταν από κει είναι το σπίτι του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έχω τίποτα άλλο. Κύριε Εισαγγελεύ.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Όχι.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ακούσατε από κανέναν από τους κατηγορούμενους και πως το ακούσατε και πότε αν έχει πάρει κάποια συγκεκριμένη θέση γι’ αυτή την πράξη;
Π. ΛΟΥΡΗΣ: Από τα μέσα μαζικής επικοινωνίας όταν άρχισαν οι συλλήψεις των κατηγορούμενων έμαθα ότι την ευθύνη γι’ αυτή την ενέργεια την είχε αναλάβει ο Γεωργιάδης.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όταν λέτε μέσα, εννοείτε τους δημοσιογράφους, δηλαδή από τις ειδήσεις και τέτοια;
Π. ΛΟΥΡΗΣ: Μάλιστα, από τις ειδήσεις.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν θέλω τίποτα άλλο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, ένα λεπτό. Απέναντι από το Υποκατάστημα υπάρχει πολυκατοικία;
Π. ΛΟΥΡΗΣ: Μάλιστα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τι έγινε αυτή η πολυκατοικία;
Π. ΛΟΥΡΗΣ: Από το ωστικό κύμα έσπασαν τζάμια.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πόσο απέχει;
Π. ΛΟΥΡΗΣ: Περίπου 20 μέτρα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δηλαδή σε ακτίνα 20 μέτρων υπήρξε ωστικό κύμα
Π. ΛΟΥΡΗΣ: Μάλιστα. Έσπασαν τζάμια στην είσοδο και στον 1ο όροφο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αυτό τι σημαίνει κ. μάρτυς; Ότι υπήρξε ένταση, δύναμη. Αν το ωστικό κύμα εύρισκε κάποιον;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κι αν ήταν κανένας πίσω από κανένα τζάμι; Αν ήταν πίσω από κανένα τζάμι εκεί στην πολυκατοικία σας ρωτάει ο κ. Εισαγγελέας εν συνεχεία ή περαστικός στο πεζοδρόμιο από κάτω;
Π. ΛΟΥΡΗΣ: Εκτός από τζάμια προκλήθηκαν και ζημιές στα αυτοκίνητα που ήταν παρκαρισμένα στο πεζοδρόμιο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αν περνούσε ένας άνθρωπος;
Π. ΛΟΥΡΗΣ: Πιθανόν να τραυματιζόταν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έχουμε τίποτα άλλο. Ερώτηση αν έχετε.
κ. ΣΟΦΟΣ: Κατ’ αρχήν να δηλώσω ότι αρνείται την πράξη ο κ. Γεωργιάδης, ωστόσο θα κάνω λίγες ερωτήσεις για την κατηγορία όπως εισάγεται, δηλαδή ως έκρηξη η οποία μπορεί να προκαλέσει κίνδυνο ζωής.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Αρνείται υστερογενώς θα έλεγα.
κ. ΣΟΦΟΣ: Αρνείται πάντως κ. Εισαγγελέα. Εν πάση περιπτώσει θα προσπαθήσουμε να θεμελιώσουμε τον ισχυρισμό μας αυτόν, ο οποίος κατά τη γνώμη μας προκύπτει και από μάρτυρες οι οποίες θα εξεταστούν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχε ομολογήσει μέχρι και στην Ανακρίτρια.
κ. ΣΟΦΟΣ: Και από ένα έγγραφο το οποίο θα καταθέσουμε ενώπιον του Δικαστηρίου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και μετά το αρνείται. Εντάξει θα τα δούμε στην ώρα τους. Θα ακουστούν όλες οι απόψεις και οι ανακλήσεις και αν οι ανακλήσεις είναι ειλικρινείς, εάν δόθηκαν οι απολογίες με τις συνθήκες που πρέπει. Όλα.
κ. ΣΟΦΟΣ: Θα ήθελα κατ’ αρχήν να σας ρωτήσω ως προς την ένταση της έκρηξης, εάν θυμάστε επειδή είστε Δ/ντής της Τράπεζας, εάν λειτούργησε η Τράπεζα την επόμενη μέρα. Εάν ήσασταν σε θέση δηλαδή σαν υποκατάστημα να λειτουργήσετε.
Π. ΛΟΥΡΗΣ: Τα ταμεία που ήταν στο σημείο που έγινε η έκρηξη δεν λειτούργησαν, λειτούργησαν τα υπόλοιπα.
κ. ΣΟΦΟΣ: Επομένως το εσωτερικό της Τράπεζας είχε κάποιες σημαντικές ζημιές; Τι έσπασε μέσα στην Τράπεζα;
Π. ΛΟΥΡΗΣ: Κατ’ αρχήν δημιουργήθηκε μια τρύπα 20 εκατοστών. Έσπασαν τα τζάμια μπροστά στα Ταμεία που ήταν μπροστά από τον τοίχο, δηλαδή 2 – 3 Ταμεία αχρηστεύτηκαν.
κ. ΣΟΦΟΣ: Συγκρατώ ότι ανέφερε για 20 εκατοστά ενώ η έκθεση αναφέρει 60 εκατοστά κ. Πρόεδρε και είναι και διορθωμένη κιόλας η έκθεση από πάνω. Θα ήθελα να σας ρωτήσω τα σημεία από τα οποία γίνεται η ανάληψη των μετρητών είναι από την πλευρά της Ζαχαρία Παπαντωνίου;
Π. ΛΟΥΡΗΣ: Το μηχάνημα ανάληψης μετρητών είναι από την Αχαρνών.
κ. ΣΟΦΟΣ: Σε ποια απόσταση βρίσκεται το μηχάνημα ανάληψης μετρητών από τη ζαρντινιέρα που ήταν τοποθετημένη η βόμβα;
Π. ΛΟΥΡΗΣ: Η απόσταση είναι διαγώνια και είναι 5 μ.
κ. ΣΟΦΟΣ: Υπέστησαν κάποιες ζημιές τα μηχανήματα ανάληψης μετρητών;
Π. ΛΟΥΡΗΣ: Όχι.
κ. ΣΟΦΟΣ: Θα ήθελα να σας ρωτήσω κάτι άλλο βασισμένο στο σχεδιάγραμμα που περιλαμβάνεται στη δικογραφία. Το πεζοδρόμιο της Ζαχαρία Παπαντωνίου έχει μήπως αμέσως μετά τη ζαρντινιέρα κάποιο τοίχο που παρεμποδίζει την πορεία του πεζού επί του πεζοδρομίου;
Π. ΛΟΥΡΗΣ: Έχει ένα τοίχο όπως λέτε, αλλά περνάει ο κόσμος, είναι πεζοδρόμιο, είναι δίπλα το γκαράζ. Περνάει όμως κόσμος από εκεί.
κ. ΣΟΦΟΣ: Εάν εγώ μένω στη Ζαχαρία Παπαντωνίου και θέλω να πάω στο σπίτι μου που είναι από την πλευρά της Τράπεζας από τη στιγμή που βλέπω τοίχο μπροστά μου πως θα προχωρήσω;
Π. ΛΟΥΡΗΣ: Υπάρχει το πεζοδρόμιο να περάσετε. Δεν σταματάει το πεζοδρόμιο δηλαδή τον τοίχο, ώστε να βγείτε στο δρόμο. Υπάρχει χώρος να περάσετε.
κ. ΣΟΦΟΣ: Το πεζοδρόμιο της Ζαχαρία Παπαντωνίου δεν είναι χωρισμένο σε δύο μέρη από κάποιες ζαρντινιέρες; Όχι ζαρντινιέρες της έκρηξης από κάποια άλλα χωρίσματα. Δεν πρόκειται για ένα πεζοδρόμιο το οποίο είναι διχαλωτό, έχει δύο πλευρές;
Π. ΛΟΥΡΗΣ: Δεν καταλαβαίνω τι θέλετε να πείτε. Το θέμα είναι ότι άνθρωπος μπορεί να περάσει και περνάει από το πεζοδρόμιο. Τώρα, αν σε κάποιο σημείο στενεύει, πιθανό να στενεύει.
κ. ΣΟΦΟΣ: Αυτό το οποίο λέω είναι ότι το πεζοδρόμιο της Ζαχαρία Παπαντωνίου χωρίζεται –σύμφωνα με το σχεδιάγραμμα που βλέπω εδώ- από κάποιες ζαρντινιέρες και μάλιστα υπάρχον και σκαλάκια ανάμεσα σε δύο επίπεδα του πεζοδρομίου. Αυτό είναι μέρος του πεζοδρομίου. Επομένως εάν θέλω να πάω στο σπίτι μου που είναι στη Ζαχαρία Παπαντωνίου παρεμποδίζομαι στο τμήμα αυτό του πεζοδρομίου που μπήκε η βόμβα από κάποιο μικρό τοίχο, είναι λογικό να περνάω από εκεί; Δηλαδή υπάρχει κίνηση σε σχέση με αυτό το πεζοδρόμιο;
Π. ΛΟΥΡΗΣ: Περνάτε δίπλα από αυτό που λέτε τον τοίχο που παρεμποδίζει.
κ. ΣΟΦΟΣ: Ξέρετε αν κάποια Οργάνωση ανέλαβε την ευθύνη της έκρηξης αυτής;
Π. ΛΟΥΡΗΣ: Όχι.
κ. ΣΟΦΟΣ: Δεν κατοικείτε στην περιοχή αν δεν κάνω λάθος.
Π. ΛΟΥΡΗΣ: Όχι.
κ. ΣΟΦΟΣ: Έχετε κάποιες πληροφορίες για την κίνηση της οδού Ζαχαρία Παπαντωνίου κατά τη νύχτα; Γιατί μέσα από τη δικογραφία υπάρχει μια κατάθεση κάποιου ανθρώπου που δουλεύει στο γκαράζ και λέει ότι η Ζαχαρία Παπαντωνίου είναι ερημική τις βραδινές ώρες.
Π. ΛΟΥΡΗΣ: Δεν το ξέρω αυτό. Ξέρω ότι δίπλα και πίσω από την Τράπεζα και απέναντι είναι πολυκατοικίες και πιο πάνω είναι ένα παρκάκι.
κ. ΣΟΦΟΣ: Κάτι τελευταίο. Το 1998 όπου τοποθετείται η βόμβα στην ALPHA Τράπεζα Πίστεως υπήρχαν σχέδια συγχώνευσης της Τράπεζας ή εξαγοράς της από άλλη Τράπεζα;
Π. ΛΟΥΡΗΣ: Υπήρχε τότε εν εξελίξει η αγορά της Ιονικής από την ALPHA Τράπεζα.
κ. ΣΟΦΟΣ: Στο σημείο αυτό θα ήθελα να καταθέσω κ. Πρόεδρε την «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ› της 24ης Ιουνίου του ’98, μεθεπόμενη μέρα της έκρηξης, όπου την ευθύνη για την έκρηξη στην ALPHA Τράπεζα Πίστεως την ανέλαβε άλλη Οργάνωση. Την ανέλαβε η Οργάνωση Μάης ’98. Αυτό βεβαιώνεται στη δικογραφία και από την κατάθεση του κ. Κυριακόπουλου δημοσιογράφου της «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ› και από το ίδιο το δημοσίευμα της εφημερίδας. Δεν είναι δηλαδή μια ενέργεια την οποία την έχει αναλάβει η Οργάνωση για την οποία δικάζουμε σήμερα, έχει αναληφθεί η ευθύνη για άλλη Οργάνωση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποια Οργάνωση είναι αυτή;
κ. ΣΟΦΟΣ: Μάης ’98. Είναι η Οργάνωση που έχει χτυπήσει και στο παρελθόν 2 – 3 μήνες πριν από το χτύπημα στην ALPHA Τράπεζα Πίστεως. Κατά τη γνώμη της Υπεράσπισης του κ. Γεωργιάδη είναι ένα σημείο το οποίο πρέπει να σας απασχολήσει ενόψει και της άρνησης του κατηγορουμένου σε σχέση με τη συγκεκριμένη ενέργεια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι στην υπόθεση LOWENBRAU, αριθμός 280.
«Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
Κ. ΣΤΑΜΕΛΟΣ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μιλάμε για την LOWENBRAU. Τί σχέση είχατε εσείς;
Κ. ΣΤΑΜΕΛΟΣ: Εγώ ήμουν υπάλληλος της εταιρείας και τότε και μέχρι σήμερα. Ήμουν στο λογιστήριο, εργαζόμουν. Εκείνη την ημέρα όταν πήγαινα στο γραφείο μου για εργασία είδα κόσμο συγκεντρωμένο στην είσοδο, Αστυνομικούς κι εκεί έμαθα ότι την νύχτα περί τις 02:30....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί συνέβη εκεί πέρα;
Κ. ΣΤΑΜΕΛΟΣ: Δύο ρουκέτες είχαν προκαλέσει ζημιά σε 4 δεξαμενές αποθήκευσης μπίρας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έγινε ζημιά αρκετά μεγάλη;
Κ. ΣΤΑΜΕΛΟΣ: Το ύψος δεν το ξέρω γιατί ήταν σε ασφαλιστική εταιρεία....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχει αναλάβει την ευθύνη η 17Ν με την προκήρυξη Βρανόπουλου. Μπορούσε να υπάρξει κίνδυνος για ανθρώπους μέσα εκεί;
Κ. ΣΤΑΜΕΛΟΣ: Στο τμήμα το οποίο χτυπήθηκε υπήρχε βραδινή βάρδια. Ήταν ένα άτομο κάτω από τις δεξαμενές το οποίο δούλευε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: 1 άτομο;
Κ. ΣΤΑΜΕΛΟΣ: 1 άτομο. Υπήρχε δίπλα οικισμός της εταιρείας όπου διέμεναν οι υπάλληλοι και δίπλα οικισμός με κατοίκους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και για άλλους κίνδυνος;
Κ. ΣΤΑΜΕΛΟΣ: Ο κίνδυνος ήταν από την διαρροή της αμμωνίας που αν φυσούσε εκείνη την στιγμή προς την συγκεκριμένη κατεύθυνση του οικισμού η αμμωνία όπως ξέρουμε όλοι μας.... Οι δεξαμενές περικυκλώνονται με δίκτυο αμμωνίας για να κάνουν υψηλή ψύξη. Έτσι είναι η διαδικασία παραγωγής μπύρας. Όταν αυτά χτυπήθηκαν και υπήρχε διαρροή αμμωνίας, η αμμωνία είναι επικίνδυνο αέριο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πώς παράγεται σήμερα η μπύρα; Με λυκίσκο όπως παλιά;
Κ. ΣΤΑΜΕΛΟΣ: Με βύνη, μαγιά, λυκίσκο και νερό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο παραδοσιακός τρόπος που ξέρουμε.
Κ. ΣΤΑΜΕΛΟΣ: Πολύ παραδοσιακός. Αυτός είναι ο βαυαρέζικος τρόπος, ο «άγραφος νόμος της Βαυαρίας› το λένε οι Γερμανοί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γράφει εδώ το κατηγορητήριο ότι υπήρξε κίνδυνος για τους εργαζόμενους Νέστορα, Ψευτούρα, Θεοφανόπουλο, Καραμπά.
Κ. ΣΤΑΜΕΛΟΣ: Η βάρδια ήταν αυτή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έπεσε εκεί κοντά αυτό το πράγμα που λέγεται ρουκέτα;
Κ. ΣΤΑΜΕΛΟΣ: Στις εγκαταστάσεις τις παραγωγικές του εργοστασίου έπεσαν οι ρουκέτες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η βάρδια ήταν εκεί κοντά;
Κ. ΣΤΑΜΕΛΟΣ: Ο Νέστορας που αναφέρατε ήταν βάρδια στις δεξαμενές αυτές. Ο Ψευτούρας ήταν φύλακας του εργοστασίου. Ο Θεοφανόπουλος ήταν ο υπεύθυνος για τον κλιματισμό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εκεί κοντά που έπεσε η ρουκέτα ποιος ήταν που δούλευε;
Κ. ΣΤΑΜΕΛΟΣ: Αυτοί που ήταν η βάρδια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όλοι τους;
Κ. ΣΤΑΜΕΛΟΣ: Όχι. Ο ένας φύλακας ήταν 100 μέτρα μακριά από το σημείο εκείνο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τραυματίστηκε κανένας;
Κ. ΣΤΑΜΕΛΟΣ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γιατί δεν τραυματίστηκε αφού υπήρξε κίνδυνος; Έτυχε να μην βρίσκονται σε κείνο το σημείο;
Κ. ΣΤΑΜΕΛΟΣ: Ο κίνδυνος κατά την γνώμη μου ήταν από την διαρροή της αμμωνίας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Διέρρευσε η αμμωνία τελικά;
Κ. ΣΤΑΜΕΛΟΣ: Διέρρευσε, ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το καταλαβαίνεις, αρχίζει να μυρίζει η αμμωνία. Έχει μία οσμή έντονη και σηκώνεσαι και φεύγεις. Μπαίνεις στον ελεύθερο αέρα. Δεν προλαβαίνεις;
Κ. ΣΤΑΜΕΛΟΣ: Εγώ είπα ότι αν η κατεύθυνση του ανέμου ήταν προς την κατεύθυνση που διέμενε κόσμος, εγώ δεν ξέρω πόσο μπορεί να αντιδράσει κανείς μέσα σε ένα ρεύμα αμμωνίας. Εγώ ο ίδιος το πρωί που πήγα 07:30 να δω τον τόπο και την ζημιά μπήκα μέσα στο ρεύμα της αμμωνίας και τραβήχτηκα πίσω γρήγορα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάντως δεν χτυπήθηκε η αμμωνία. Χτυπήθηκε;
Κ. ΣΤΑΜΕΛΟΣ: Οι δεξαμενές χτυπήθηκαν οι οποίες γύρω-γύρω έχουν περίβλημα με σωλήνες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η αμμωνία δηλαδή βγήκε έξω;
Κ. ΣΤΑΜΕΛΟΣ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και πώς κάποιος δεν κινδύνευσε; Αυτό ρωτάω. Το συνδέω με το αποτέλεσμα καίτοι εδώ μας ενδιαφέρει ο κίνδυνος. Αλλά λέμε ότι υπήρχε κίνδυνος για κάποιον άνθρωπο αλλά δεν επήλθε κίνδυνος, γιατί;
Κ. ΣΤΑΜΕΛΟΣ: Όταν έπεσαν οι ρουκέτες στις δεξαμενές το τοπικό Αστυνομικό Τμήμα της Αταλάντης στις 02:30 είχε πάρει τηλέφωνο στο εργοστάσιο και έλεγα ότι σύμφωνα με ανακοίνωση επίκειται η εκτόξευση ρουκετών.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ειδοποιήθηκε από νωρίτερα.
Κ. ΣΤΑΜΕΛΟΣ: Την ίδια στιγμή που τηλεφωνούσε, αυτός που έπαιρνε το τηλέφωνο ο κ. Βάχλας Βασίλης ο οποίος έχει δώσει καταθέσεις εκεί απ’ ότι ξέρω, ακουγόταν ο θόρυβος από την έκρηξη. Η άμεση αντίδραση γιατί το προσωπικό αυτό που κάνει βάρδιες είναι εκπαιδευμένο, είναι να διακόψει την παροχή αμμωνίας. Αυτός εκεί που αναφέρατε ο κ. Θεοφανόπουλος έκλεισε τις βάνες οι οποίες διοχετεύουν αμμωνία στο όλο σύστημα της ψύξης. Αυτό το οποίο διέρρευσε στην ατμόσφαιρα ήταν το εναπομένων υπόλοιπο μέσα στις σωλήνες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν άφηνε συνέχεια την παροχή....
Κ. ΣΤΑΜΕΛΟΣ: Εκεί υπήρχε πρόβλημα μεγάλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επειδή ήταν υπό πίεση λόγω της ατμόσφαιρας βγήκαν όλοι έξω.
Κ. ΣΤΑΜΕΛΟΣ: Μέχρι έκρηξη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα είχαμε έκρηξη;
Κ. ΣΤΑΜΕΛΟΣ: Έτσι λένε, δεν ξέρω εγώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η αμμωνία είναι υλικό το οποίο εκρήγνυται;
Κ. ΣΤΑΜΕΛΟΣ: Όταν έρθει σε επαφή μεγάλη ποσότητα, έτσι ξέρω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όταν βρίσκεται υπό πίεση η αμμωνία δεν γίνεται υγρή ή όχι; Σε κάποια πίεση η αμμωνία δεν εκρήγνυται. Γίνεται υγρό. Έτσι ξέρω. Ή όχι; Να μου το πείτε.
Κ. ΣΤΑΜΕΛΟΣ: Δεν είμαι ειδικός σε αυτό να σας πω. Ξέρω ότι κατάβρεχαν συνεχώς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γιατί η εξαέρωση της αμμωνίας γίνεται με την επίδραση κάποια θερμότητας. Παιδιά όλοι περάσαμε από το σχολείο. Γιατί δεν τα θυμόμαστε όλοι αυτά;
Κ. ΣΤΑΜΕΛΟΣ: Ανάλογα τον κλάδο που ακολουθείς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ δεν έχω γνώσεις, ούτε πήγα σε Τεχνικά Λύκεια και Πανεπιστήμια αλλά αυτά τα θυμόμαστε από το σχολείο. Πώς θα γινόταν έκρηξη λοιπόν ενώ ήταν μέσα σε περιορισμένο χώρο με κάποια πίεση και λόγω του τραυματισμού του τοιχώματος βγήκε έξω και να έβγαινε πάρα πολύ η αμμωνία πώς θα γινόταν η έκρηξη; Μήπως είναι εύφλεκτη από φωτιά;
Κ. ΣΤΑΜΕΛΟΣ: Απ’ ότι ξέρω όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πώς θα γινόταν η έκρηξη και θα πέθαινε ο κόσμος από την έκρηξη; Αυτά πρέπει να τα ψάχνουμε όλα. Δεν μπορώ εγώ αλλιώς. Ο κ. Εισαγγελεύς.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ζημιές μικρές ή μεγάλες;
Κ. ΣΤΑΜΕΛΟΣ: Δεν ξέρω το ύψος.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Σε δραχμές;
Κ. ΣΤΑΜΕΛΟΣ: Δεν ξέρω γιατί ήταν σε ασφαλιστική εταιρεία του εξωτερικού. Τώρα τί αποζημιώσεις καταβλήθηκαν δεν ξέρω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Με το να γκρεμίζουμε εργοστάσια κάνουμε καλό στην ελληνική οικονομία;
Κ. ΣΤΑΜΕΛΟΣ: Σαφέστατα όχι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αν γκρεμίσουμε δηλαδή μερικά εργοστάσια;
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: (Εκτός μικροφώνου) Δεν γκρεμίστηκε κανένα εργοστάσιο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Κουφοντίνα, θα τους βρούμε κι εμείς δουλειά μετά.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ας πούμε Τσιμέντα ΧΑΛΥΨ, ο Καραπιπέρης και τόσα άλλα να τα γκρεμίσουμε. Θα ωφεληθούν οι εργαζόμενοι, έτσι; Τί λέτε;
Κ. ΣΤΑΜΕΛΟΣ: Εγώ δεν είμαι αυτής της άποψης. Δεν έχω αυτή την άποψη. Σαφέστατα τα εργοστάσια πρέπει να δουλεύουν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τελείως γενικό.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: (Εκτός μικροφώνου) Εμείς τα στείλαμε στην Βουλγαρία τα εργοστάσια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάλι τα ίδια. Όλοι βοήθησαν κ. Κουφοντίνα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Βοηθήσατε κ. Κουφοντίνα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και για τον τουρισμό βοήθησε. Βοηθάει η Οργάνωση, όχι άτομα συγκεκριμένα. Δεν νομίζω ότι γίνονται καλά με αυτά τα πράγματα. Βοηθάει και τον τουρισμό, βοηθάει και τα εργοστάσια. Όλα τα βοηθάει μια τέτοια Οργάνωση. Δεν συζητάω για τις καλές ή κακές προθέσεις.
(Διαλογικές συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η Ελλάδα είναι συγκροτημένο κράτος, έχει κυβέρνηση, έχει αντιπολίτευση με κόμματα που θα τα συζητούν αυτά τα πράγματα και τους άλλους φορείς οι οποίοι θα συνεισφέρουν και θα βρουν μία λύση. Εμείς εδώ είμαστε ένα Δικαστήριο που δικάζουμε μία ποινική υπόθεση. Τουλάχιστον ούτε να αστειολογούμε πάνω σε αυτά δεν επιτρέπεται νομίζω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μπορούν να γίνουν επενδύσεις με τρομοκρατία; Ποια βιομηχανία μπορεί να επενδύσει όταν ρίχνουν ρουκέτες;
(Διαλογικές συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. συνάδελφος.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτές οι φωτογραφίες έχουν σχέση με την έκρηξη; Μέσα από την δικογραφία είναι. Τί παρουσιάζουν;
Κ. ΣΤΑΜΕΛΟΣ: Την δεξαμενή.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τί έχει μέσα αυτή η δεξαμενή;
Κ. ΣΤΑΜΕΛΟΣ: Μπύρα.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όλες έχουν;
Κ. ΣΤΑΜΕΛΟΣ: Όλες.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: 24 δεξαμενές. Έχει ακόμη μια φωτογραφία που δείχνει αυτό το εξάρτημα. Το είδατε καθόλου;
Κ. ΣΤΑΜΕΛΟΣ: Όχι.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ξέρετε από τί είναι;
Κ. ΣΤΑΜΕΛΟΣ: Όχι.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν έχω άλλη ερώτηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να τα δω κι εγώ αυτά. Να δούμε την κατάσταση εκεί. Η υπεράσπιση; Στην ευχή του Θεού να πάτε. Η κυρία Κοφινά Ρόζα, διαχειρίστρια της Πάτμου. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›. Το χέρι σας στο Ευαγγέλιο.
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είστε ιδιοκτήτρια;
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Είμαι διαχειρίστρια της πολυκατοικίας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βγάζετε τα κοινόχρηστα και το ένα και το άλλο.
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Τα πάντα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εκεί υπήρχε κάποιο διαμέρισμα.
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Κάτω από το δικό μου, ένα ισόγειο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το οποίο έγινε ολόκληρος θόρυβος μετά. Ακούσατε ότι κάποια Οργάνωση, η 17Ν είχε εκεί στεγάσει υλικό.
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Όταν ήρθε η Αντιτρομοκρατική, είδαν το διαμέρισμα, ήταν ένα ισόγειο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ισόγειο είναι το διαμέρισμα;
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Αυτό που έμενε ο κ. Ξηρός ισόγειο είναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Ξηρός;
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιος κ. Ξηρός από τους τρεις;
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Ο κ. Σάββας. Εγώ τον ήξερα Γρηγόρη Ξηρό. Μας έλεγε ότι τον έλεγαν Γρηγόρη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έκανε τις δουλειές του γρήγορα ο Γρηγόρης. Τί έκανε ο Γρηγόρης; Ήρθε εκεί και λέει «καλημέρα σας›.
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Ερχόταν, πλήρωνε τα κοινόχρηστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε σας ερχόταν;
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Σε μένα, στο σπίτι επάνω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κι έλεγε «πάρτε τα κοινόχρηστα›.
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν και τακτικός;
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Πάντοτε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ευγενής;
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Ευγενής.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν σας είχε προκαλέσει τίποτα;
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Ποτέ, ποτέ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όταν το ακούσατε τί είπατε, μετά που του κόπηκαν τα δάχτυλά του, που είχε ένα ατύχημα πολύ σοβαρό;
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Έπαθα σοκ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σοκ; Τί είπατε «δεν πιστεύω ότι αυτός ο άνθρωπος μπορεί να έχει κάνει αυτές τις ιστορίες που του καταλογίζουν;›. Του καταλογίζουν σοβαρά πράγματα. Δεν το πιστέψατε;
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γιατί; Οία η μορφή, τοιάδε και η ψυχή, έτσι είχε πει ο Πλάτωνας. Τον βλέπατε έτσι όμορφο, ωραίο, ευγενή, άρα δεν κάνει κακές πράξεις. Είναι έτσι όμως; Θα το δούμε εμείς. Δεν απαντάτε εσείς. Έχετε να μας πείτε κάτι που να βοηθάει εδώ στην απόδειξη; Δηλαδή εκτός από τον κ. Σάββα έτυχε να δείτε κάποιον άλλον να πηγαίνει σε αυτό το διαμέρισμα;
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Έμπαιναν πολλοί αλλά δεν δίναμε σημασία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όταν λέμε πολλοί, πόσοι; Διαφορετικές φυσιογνωμίες.
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Και έμπαιναν και ορισμένοι χωρίς να είναι ο κ. Ξηρός μαζί. Μόνοι τους, είχαν κλειδιά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας ποιος ας πούμε τώρα; Μπορείτε να ρίξετε μια ματιά εδώ πέρα να μας πείτε κανέναν; Περιγράψτε κάποιον. Ψηλοί, κοντοί, μελαχρινοί, ξανθοί;
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Μια φορά είχα δει τον κ. Γιωτόπουλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Περιγράψτε τον κ. Γιωτόπουλο.
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Πριν γίνω διαχειρίστρια, γιατί κατέβαινα συνήθως με τα πόδια και έτυχε να ανεβαίνει με τον κ. Ξηρό με δύο άλλους. Με χαιρέτισε ο κ. Ξηρός ο οποίος με ήξερε. Τον χαιρέτισα κι εγώ και γύρισε και με κοίταξε και πραγματικά ήταν ο κ. Γιωτόπουλος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Περιγράψτε τον, πώς είναι ο κ. Γιωτόπουλος; Και πώς ήσαν οι άλλοι δυο που ήσαν μαζί; Γιατί που θα μπήκαν αν μπήκαν όπως λέτε δεν θα πρέπει να είναι άσχετοι. Για να πήγαιναν σε αυτό το σπίτι δεν θα πρέπει να ήσαν άσχετοι. ¶ρα θα πρέπει να μας τους περιγράψετε και τους τρεις τώρα. Αυτόν που λέτε για τον κ. Γιωτόπουλο, τί φυσιογνωμία είχε, τί ανάστημα, τί παράστημα;
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Ήταν πολύ καλά ντυμένος. Τα μαλλιά του τότε δεν ήταν τόσο πολύ άσπρα γιατί ήταν πολλά χρόνια. Είχε γκρίζα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόσα χρόνια ήταν;
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Μπορεί να ήταν πριν από 7-8 χρόνια. Εγώ κάθομαι πολλά χρόνια στην πολυκατοικία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πότε είχε νοικιαστεί αυτό το σπίτι στον κ. Σάββα Ξηρό;
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Το 1991.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον είχατε δει πριν από τόσα χρόνια.
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Εγώ κάθομαι 38 χρόνια εκεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν ψηλός, κοντός, πώς ήταν;
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Ήταν λεπτός, ευπαρουσίαστος κύριος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ψηλός; Από σας ψηλότερος;
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Βέβαια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόσο ψηλότερος;
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Ήταν ψηλός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πολύ ψηλός;
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Όχι πάρα πολύ ψηλός αλλά ήταν ψηλός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή πόσο;
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Οι άλλοι δύο που ήταν στην μέση ήταν πιο κοντοί. Ήταν 4 άτομα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Οι άλλοι ήταν ξανθοί, μελαχρινοί, με άσπρα μαλλιά;
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Όχι, ήταν πιο νέοι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί λόγο είχατε να συγκρατήσετε την φυσιογνωμία αυτή που λέτε του κ. Γιωτόπουλου;
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Γιατί γύρισε και με κοίταξε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας κοίταξε με χαμόγελο;
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Όχι, επειδή με χαιρέτισε ο κ. Ξηρός. Τίποτε άλλο. Ο κύριος δεν με χαιρέτισε αλλά γύρισε και με κοίταξε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας κοίταξε χαμογελαστά ή αυστηρά;
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Απλά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αδιάφορα. Εσείς τόσα χρόνια έπρεπε να θυμάστε έναν που σας κοίταξε;
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Τον θυμήθηκα. Όταν πήγα και μου έδειξαν και μία φωτογραφία εκεί και ήταν πραγματικά όπως ήταν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν τον δείτε σήμερα μπορείτε να τον αναγνωρίσετε;
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Η φυσιογνωμία του μοιάζει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κοιτάξτε, είναι κανένας από αυτούς εδώ;
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: (Δείχνει) Ο κύριος με τα λευκά μαλλιά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Γιωτόπουλε, χαμογελάτε.
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Γιατί να πω ψέματα;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έτσι λέει η γυναίκα.
Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ποιο έτος ήταν μπορείτε να μου πείτε;
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Το έτος δεν το θυμάμαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: 7-8 χρόνια μας είπε εμάς.
(Διαλογικές συζητήσεις)
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Έχω αδυνατίσει 10 κιλά, πέθανε και ο άντρας μου. Έχω αλλάξει τελείως.
..........: Πόσο ψηλός ήταν περίπου;
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Δεν μπορώ να θυμάμαι ακριβώς, ούτε ήξερα τί συνέβαινε εκεί. Γιατί αν ήξερα τί συνέβαινε θα κοίταγε όλους που έμπαιναν μέσα. Εκεί είναι 25 διαμερίσματα. Ούτε μπορεί να ελέγχουμε τον καθένα ποιος μπαίνει και βγαίνει. Αλλά απλώς έτυχε να τον δω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν πρωί, απόγευμα;
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Πρωί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Χειμώνας, καλοκαίρι;
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Φορούσε κουστούμι με γραβάτα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Φόραγε ο κ. Γιωτόπουλος γραβάτα; Εδώ μέσα δεν έχει έρθει ποτέ με γραβάτα.
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Ο Σάββας ήταν πάντα σπορ ντυμένος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν του αρέσουν οι γραβάτες. Ούτε κι εμένα μου αρέσουν αλλά κάθε μέρα τις φοράω.
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Ήταν καλοντυμένος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλά ντυμένος, λουξ. Με καλό κουστούμι; Το καλό ντύσιμο φαίνεται από μακριά.
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Δεν είχα και την περιέργεια να δω.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε μάρτυς, έχετε καταθέσει σε δύο φάσεις για το πρόσωπο αυτό. Και στις δύο φάσεις λέτε ότι ο κ. Σάββας Ξηρός συνοδευόταν από άλλα τρία άτομα, δύο πιο κοντά και έναν.....
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Όχι, ήταν και οι τέσσερις μαζί στη σειρά.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Λέτε ο ένας ήταν πιο ψηλός ή στο ίδιο ανάστημα με τον Σάββα.
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Ο Σάββας ήταν πιο ψηλός.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Λέτε ένα χαρακτηριστικό και θέλω αρνητικά τουλάχιστον να το ελέγξω. Το έχει κάνει η υπεράσπιση μια άλλη φορά, θα το διακινδυνεύσω εγώ αυτή την στιγμή. Λέτε ως χαρακτηριστικό του ανθρώπου που είδατε εκεί, που είχε τους γκρίζους κροτάφους, λέτε στον κ. Ανακριτή και λέτε και τώρα ότι είναι ο κ. Γιωτόπουλος ότι είχε γαλανά μάτια. Το θυμάστε αυτό;
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Βέβαια ανοιχτόχρωμα, γιατί κι εγώ γαλανά έχω. Έχω πρόβλημα τώρα, έπαθα ένα σοκ μετά από όλα αυτά. Να με πιστέψετε, λέω την αλήθεια και μόνο την αλήθεια. Δεν έχω να πω τίποτε άλλο.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Έχετε γαλανά μάτια κ. Γιωτόπουλε; Εγώ τουλάχιστον στην απόσταση αυτή δεν μπορώ να σας δω, γι αυτό σας ρωτάω.
Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πράσινα έχω.
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Ανοιχτά μάτια ωραία. Είδατε που σας είπα ότι είστε και πολύ όμορφος.
Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μόνο που δεν φοράω κουστούμι και γραβάτα.
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Δεν ξέρω, ο Γρηγόρης μπορεί να θυμάμαι που μπήκαν μαζί μέσα. Εγώ τον Σάββα τον ήξερα Γρηγόρη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ευτυχώς που δεν είπατε ότι ήταν και ο Σταμάτης γιατί θα είχαμε άλλες ερωτήσεις από κει.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κυρία, ξέρετε τί έκαναν οι κατηγορούμενοι;
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Όχι, απλώς όταν ήρθαν....
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τώρα αν μάθατε.
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Το έμαθα από την τηλεόραση. Ήρθε πρώτον η Αντιτρομοκρατική εκεί και όταν ήρθε φώναξαν εμένα κάτω.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Όταν δοκίμασαν να ανοίξουν κλήθηκε η κυρία ως μάρτυς κ. Πρόεδρε.
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Ναι. Είχαν διάφορα κλειδιά. Πήραν το κλειδί το δικό μου της εξώπορτας και το σύγκριναν με αυτά.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ταίριαζε με κανένα από αυτά που είχαν;
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Ταίριαζε. Εν τω μεταξύ φώναξαν την κυρία Φώκου η οποία ήταν Εισαγγελέας για να ανοίξουν την πόρτα. Ήρθαν οι άντρες της Αστυνομίας. Στάθηκαν μπροστά. Εμένα με έβαλαν και την ώρα που άνοιξαν την πόρτα μπήκα εγώ πρώτα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μπήκες μέσα;
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Τί να κάνω;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τί είδες μέσα;
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Στην άκρη είχαν τις ρουκέτες.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τις ρουκέτες.
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Ναι. Μετά είχαν τις φωτογραφίες.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ποιες φωτογραφίες; Να μάθουμε κι εμείς που δεν ξέρουμε.
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Όπως μπαίναμε μέσα είχε τον Τσε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τον Τσε Γκεβάρα;
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Ναι. Είχαν χειροβομβίδες, είχαν κλειδιά πολλά, είχαν μάσκες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πού τον γνωρίζατε εσείς τον Τσε; Είναι σε όλα τα σπίτια και στα καλύτερα σπίτια.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πολύ μεγάλη προσωπικότης.
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Αυτά είδα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα παιδιά των πλουσίων όλα έχουν τον Τσε εκεί πέρα.
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Μετά με έβγαλαν έξω γιατί φοβήθηκαν μήπως γίνει κάτι. Ήταν οπλοστάσιο. Βγήκα έξω γιατί μπήκε ένας κύριος με στολή ειδική για να μην γίνει τίποτα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τί οπλοστάσιο; Δηλαδή τί είδατε; Όπλα;
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Όλα αυτά που είπε ο κ. Νασιάκος.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Σφαίρες;
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Χειροβομβίδες.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Το αστέρι το είδατε, αυτό το αστέρι το γνωστό;
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Όλα, όλα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Το είδατε και αυτό;
Ρ. ΚΟΦΙΝΑ: Όλα. Και μετά βγήκα έξω. Μετά άδειασαν την πολυκατοικία. Εμένα με κράτησαν μέχρι τις 22:00 το βράδυ και μετά ήρθαν τα ανίψια μου και με πήραν.