Το υποατομικό σωματίδιο που ανακαλύφθηκε το 2012 και πιστεύεται ότι είναι το διάσημο μποζόνιο Higgs οδηγεί τώρα σε νέα δεδομένα που μπορούν να αποβούν μοιραία για το Σύμπαν μας, σύμφωνα με ερευνητές.
Το υποατομικό σωματίδιο που ανακαλύφθηκε το 2012 και πιστεύεται ότι είναι το διάσημο μποζόνιο Higgs οδηγεί τώρα σε νέα δεδομένα για το Σύμπαν μας, σύμφωνα με ερευνητές.
Η μάζα του σωματιδίου, το οποίο ανακαλύφθηκε στο μεγάλο επιταχυντή σωματιδίων του CERN στη Γενεύη, αποτελεί βασικό συστατικό σε έναν υπολογισμό που προμηνύει το μέλλον του χωροχρόνου.
«Ο υπολογισμός αυτός μας δείχνει ότι σε δεκάδες δισεκατομμύρια έτη από τώρα θα υπάρξει μία καταστροφή», δήλωσε στο ετήσιο συνέδριο του Αμερικάνικου Συνδέσμου για την Προώθηση των Επιστημών ο Τζόζεφ Λίκεν, θεωρητικός φυσικός στο Εργαστήριο Φερμί του Ιλινόις των Ηνωμένων Πολιτειών.
Η επιστημονική κοινότητα εξέταζε το ερώτημα της μακροχρόνιας σταθερότητας του σύμπαντος πολύ πριν από την ανακοίνωση της ανακάλυψης του μποζονίου Higgs. Όμως προκειμένου να γίνουν ακριβείς υπολογισμοί χρειαζόταν η εκτίμηση της μάζας του σωματιδίου Higgs με ακρίβεια της τάξεως του ενός τοις εκατό όπως και ο υπολογισμός της ακριβής μάζας των συσχετιζόμενων υποατομικών σωματιδίων. Σύμφωνα με τον Λίκενς, ο οποίος συμμετείχε στην έρευνα για το σωματίδιο Higgs, αν αλλάξουμε ελάχιστα μία από αυτές τις παραμέτρους στο Κλασικό Μοντέλο (σωματιδιακής φυσικής), υπολογίζεται ένα τελείως διαφορετικό «τέλος» του Σύμπαντος.
Οι τελευταίες αναλύσεις υποδεικνύουν ότι το μποζόνιο Higgs διαθέτει ενέργεια 126 δισεκατομμύρια ηλεκτροβόλτ (eV), ή άλλιως ότι έχει 126 φορές μεγαλύτερη μάζα από το πρωτόνιο. Αυτό το γεγονός σημαίνει ότι το σύμπαν μπορεί να είναι θεμελιωδώς ασταθές, κάτι που θα οδηγήσει σε ένα καταστροφικό φινάλε στο (πολύ) απώτερο μέλλον.
Σύμφωνα με το θεωρητικό φυσικό Κρίστοφερ Χιλ η μάζα του μποζονίου Higgs σχετίζεται με το πόσο σταθερό είναι το κοσμικό κενό. «Βρίσκεται ακριβώς πάνω στην κρίσιμη γραμμή. Θα μπορούσε να είναι μία κοσμική σύμπτωση, ή αποτέλεσμα κάποιου φυσικού νόμου που δεν έχουμε εξερευνήσει ακόμα».
Πώς θα επέλθει η υποθετική καταστροφή;
Σϋμφωνα με τον Λίκεν, ο υπολογισμός μάς υποδεικνύει ότι σε δισεκατομμύρια χρόνια από τώρα θα υπάρξει μία τελική καταστροφή. «Μία μικρή φυσαλλίδα από κάτι που θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε ως ‘εναλλακτικό σύμπαν’ θα εμφανιστεί κάπου και αφού εξαπλωθεί θα μας καταστρέψει», δήλωσε. Το καταστροφικό γεγονός θα συμβεί με την ταχύτητα του φωτός και έτσι θα χρειαστεί δισεκατομμύρια έτη να εξαπλωθεί, σύμφωνα με τη θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν.
Εφόσον η καταστροφή συμβεί με την ταχύτητα του φωτός κανένας παρατηρητής στην χωροχρονική τοπικότητα που βρισκόμαστε θα μπορεί να την προβλέψει. Υπό αυτή την έννοια ο Λίκεν συνιστά με μία δόση σαρκασμού ότι δε θα πρέπει να ανησυχούμε. Εξάλλου σε 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια από τώρα ο Ήλιος θα εξαντλήσει τα αποθέματα καυσίμων του πυρήνα του και θα εξελιχθεί στη λεγόμενη φάση του «κόκκινου γίγαντα». Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας θα απορροφήσει τη Γη και τους γειτονικούς πλανήτες.