Πολιτική
Τρίτη, 27 Μαΐου 2003 19:20

Ανεπίσημα πρακτικά δίκης 17Ν (27/05/2003) Μέρος 1/7

ΤΡΙΤΗ 27 ΜΑΪΟΥ 2003

ΔΙΚΗ 17Ν

ΤΡΙΤΗ 27 ΜΑΪΟΥ 2003

ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΕΩΣ: 09:00

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ

Α΄ ΜΕΡΟΣ

09:00 – 11:05

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλή σας μέρα. Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση που έχει διακοπεί. Ο κ. Σερίφης προτείνει μάρτυρες, θα τους φέρει στην ώρα τους ο ίδιος και θα τους εξετάσουμε, όταν θα αρχίσουμε τους μάρτυρες υπεράσπισης.

Έχουμε τον μάρτυρα κ. Παντελεήμονα Τριβιζά στην υπόθεση της έκρηξης της Ολλανδικής Πρεσβείας. Ελάτε κ. Τριβιζά. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.

Π. ΤΡΙΒΙΖΑΣ: Ορκίζομαι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πείτε μου τί γνωρίζετε γι αυτή την έκρηξη.

Π. ΤΡΙΒΙΖΑΣ: Ήταν βράδυ και ήμουν στο σπίτι και άκουσα απλώς την έκρηξη.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μένετε εκεί κοντά;

Π. ΤΡΙΒΙΖΑΣ: Ναι, στο διπλανό κτίριο από την Ολλανδική Πρεσβεία, δηλαδή στην πλευρά που είναι και το γκαράζ του Ολλανδού Πρέσβη που έγινε και η έκρηξη. Δεν αντελήφθην τίποτε άλλο, μέσα ήμουν.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είδατε τα αποτελέσματα της έκρηξης; Ήταν μεγάλα, μικρά;

Π. ΤΡΙΒΙΖΑΣ: Όσον αφορά το δικό μου το σπίτι που είδα, έσπασαν οι υαλοπίνακες και υποθέτω και στο κτίριο ολόκληρο το διπλανό.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ξέρετε αν υπήρχαν άνθρωποι μέσα σ’ αυτά τα κτίρια, ειδικά στο διπλανό, στην Πρεσβεία;

Π. ΤΡΙΒΙΖΑΣ: Ασφαλώς υπήρχαν.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιος υπήρχε;

Π. ΤΡΙΒΙΖΑΣ: Οι ένοικοι οι οποίοι είναι μέσα, είδα και την μάρτυρα την κα Γερουλάνου που κατέθεσε χθες και οι λοιποί ένοικοι, δε θυμάμαι τα ονόματα γιατί ήδη έχω φύγει από εκεί.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η κόρη του Πρέσβη ήταν μέσα εκείνη την ώρα;

Π. ΤΡΙΒΙΖΑΣ: Αυτό δεν το ξέρω.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κινδύνευσε κάποια ζωή;

Π. ΤΡΙΒΙΖΑΣ: Υποθέτω ότι θα κινδύνευσε. Βέβαια δεν ξέρω, την ώρα εκείνη ο δρόμος αυτός έχει τέλος πάντων και κάποια κίνηση στοιχειώδη.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έξω στο πεζοδρόμιο περνά κόσμος;

Π. ΤΡΙΒΙΖΑΣ: Ναι, βέβαια ήταν και ώρα περασμένη, δεν έχει τόση κίνηση...

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εδώ έχουμε κίνδυνο σε ξένα πράγματα και κίνδυνο για τη θυγατέρα του Πρέσβη, που βρισκόταν μέσα στο σπίτι. Δεν έχω τίποτε άλλο κ. Εισαγγελεύ.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Στο Κολωνάκι είναι, έτσι;

Π. ΤΡΙΒΙΖΑΣ: Στη Ρηγίλλης, ένα στενό της Ρηγίλλης είναι η Λυκείου. Πίσω από την ΕΡΤ κατά κάποιο τρόπο.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τα θραύσματα από την βόμβα έμειναν στον τόπο εκεί ή πήγαν και μακρύτερα;

Π. ΤΡΙΒΙΖΑΣ: Όταν βγήκαμε δεν είχε βέβαια και τίποτα εμφανές, γιατί προφανώς ήταν απέξω τοποθετημένος ο εκρηκτικός μηχανισμός.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τα διαμερίσματα, τα παράθυρα κτλ.;

Π. ΤΡΙΒΙΖΑΣ: Αυτά ήταν, αλλά στην πλευρά που έγινε η έκρηξη, στο κτίριο που ήταν δίπλα όπως σας λέω.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εκεί στην πλευρά υπήρχαν άνθρωποι, κατοικούσαν ή όχι;

Π. ΤΡΙΒΙΖΑΣ: Ναι, στο διπλανό κτίριο κατοικούσαν άνθρωποι. Προφανώς θα κινδύνευσαν. Μάλλον περισσότεροι αυτοί που θα περνούσαν από κάτω, όχι οι ένοικοι.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν περνούσαν όμως.

Π. ΤΡΙΒΙΖΑΣ: Όχι, απ’ ότι φάνηκε εκείνη την ώρα όχι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έχουμε άλλη ερώτηση. Είστε ελεύθερος να φύγετε. Μπορούμε να προχωρήσουμε στα έγγραφα.

Στο σημείο αυτό αναγιγνώσκονται:

1. Έκθεση αυτοψίας έρευνας και κατάσχεσης (3/7/2002) στο διάμερισμα Πάτμου 84

2. Έγγραφο Τμήματος Διερεύνησης Γραφολογικής γνωμοδότησης

3. Έκθεση γραφολογικής πραγματογνωμοσύνης

4. Σύγκριση εγγράφων Τσελέντη με τα έγγραφα που ανευρέθησαν στο κρησφύγετο επί της Δαμάρεως 73

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχουμε και το κείμενο σε φωτοτυπία, είναι αυτό που λέμε «η επανάσταση.....›.

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Θέλω να δηλώσω ότι το κείμενο αυτό δεν είναι πνευματική μου εργασία. Είναι αντιγραφή. Το έχω αντιγράψει εγώ από άλλο χειρόγραφο. Δεν είναι πνευματική μου εργασία. Είναι απλώς αντιγραφή.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το χειρόγραφο τίνος ήταν; Ή δεν ξέρετε;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δεν θυμούμαι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είστε υποχρεωμένος να το πείτε. Εγώ σας ρωτάω απλώς.

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δεν θυμούμαι. Αν ήξερα θα σας έλεγα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πρέπει να το διαβάσουμε κι εγώ δεν τα βγάζω τα γράμματα. Η επανάσταση λέει ματαιώνεται οριστικά.

Ν. ΖΑΪΡΗΣ: (Διαβάζει)

«Εισαγωγή πριν φτάσουμε στην πρόθεση ενός ορισμένου οργανωτικού σχήματος είναι ανάγκη να συνοψίσουμε ορισμένες σκέψεις σχετικά με τα προβλήματα που δημιουργούνται με την λειτουργία μιας Οργάνωσης σαν την δικιά μας, τους κινδύνους που περικλείουν και να συμφωνήσουμε στον τρόπο με τον οποίο αυτά τα προβλήματα και οι κίνδυνοι μπορούν όχι να εξαλειφθούν από τώρα και με μιας με το οργανωτικό σχήμα γιατί αυτό δεν έγινε πουθενά και ούτε μπορεί να γίνει απλώς με ένα οργανωτικό σχήμα, αλλά μπορούν να περιοριστούν και να αντιμετωπιστούν με τον καλύτερο τρόπο ώστε και η Οργάνωση να μην χάσει τον επαναστατικό χαρακτήρα της, να λειτουργεί δημοκρατικά αλλά και να περιορίσει στο ελάχιστο τα χτυπήματα από τον ταξικό αντίπαλο.

Πρώτο το οργανωτικό σχήμα μιας Οργάνωσης βασίζεται στην αρχή του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού και ειδικότερα σε μια δημοκρατική παραλλαγή του. Ο δημοκρατικός συγκεντρωτικός σημαίνει καταρχήν πλατιά και πλήρη δημοκρατική συζήτηση σε όλη την Οργάνωση για τις βασικές πολιτικο-ιδεολογικές κατευθύνσεις της.

Αυτή η πλατιά συζήτηση είναι αυτή που θεμελιώνει τον συγκεντρωτισμό που χωρίς αυτή καταντά σκέτος μπλανικισμός, δηλαδή συνωμοτισμός και δεν έχει κανέναν νόημα›.

(Διαλογικές συζητήσεις)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι φυσιογνωμία λένε εδώ πέρα του επαναστατικού κινήματος. Εμένα επιτρέψτε μου να μην το ξέρω. Τον Ροβεσπιέρο όμως τον θυμάμαι καλά.

Ν. ΖΑΪΡΗΣ: (Διαβάζει)

«Στην συγκεκριμένη περίπτωση αυτή η συζήτηση σημαίνει το σύνολο των συζητήσεων που έγιναν από την αρχή μέχρι σήμερα με τα οποία ξεκαθαρίστηκαν οι αιτίες για τις οποίες διαλέχτηκε η στρατηγική της λαϊκής επαναστατικής βίας αλλά και κυρίως οι συγκεκριμένοι πολιτικοί λόγοι των ενεργειών, το είδος των ενεργειών, το πολιτικό τους περιεχόμενο γιατί αυτές και όχι άλλες, σε όλο το πλάτος του πολιτικού φάσματος που προπαγανδίζουν την αναγκαιότητα της επαναστατικής λαϊκής βίας.

Μέλη της Οργάνωσης είναι όσοι αποδέχονται πρώτον την αναγκαιότητα της ένοπλης λαϊκής βίας και την κατάκτηση του στόχου του σοσιαλισμού και της λαϊκής εξουσίας όχι μόνο θεωρητικά και αφηρημένα αλλά την εφαρμογή της στην σημερινή συγκεκριμένη πολιτική πραγματικότητα του ελεγχόμενου κοινοβουλευτισμού και σύμφωνα με την πολιτική στρατηγική της Οργάνωσης όπως αυτή εκφράστηκε στα καίρια σημεία τόσο του κειμένου που δημοσιεύθηκε στον τύπο, όσο και αυτού του ΄83 ενάντια στους εμπρησμούς των πολυκαταστημάτων.

Αποδέχονται β) τις τέσσερις πρώτες ενέργειες της Οργάνωσης. γ) δέχονται να δουλέψουν ενεργά και με αφοσίωση για την πραγματοποίηση των στόχων της Οργάνωσης μέσα στην συγκεκριμένη οργανωτική δομή της. Δεύτερον, μία από τις βασικότερες αρχές της Οργάνωσης είναι ότι δεν δέχεται μέλη που θέλουν να δουλέψουν μόνο σε έναν τομέα ή σε μια μόνο δραστηριότητα παραδείγματος χάρη πολιτική και όχι στρατιωτική.

Τα μέλη δέχονται στην αρχή ότι μπορούν να δουλέψουν οπουδήποτε χρειαστεί. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν τομείς δραστηριοτήτων για ορισμένα χρονικά διαστήματα και συγκεκριμένες υπευθυνότητες, ούτε ότι δεν λαμβάνονται υπόψη οι αδυναμίες ή η απειρία, τα προσόντα και οι προτιμήσεις του κάθε συντρόφου. Ούτε ότι στέλνονται αμέσως νέοι και άπειροι σύντροφοι χωρίς την απαραίτητη προετοιμασία στις δυσκολότερες δουλειές.

Αν όμως κάποιος σύντροφος δουλεύει σε έναν τομέα και τον ζητήσει η Οργάνωση μέσω των οργάνων να δουλέψει σε έναν άλλον δεν μπορεί να αρνηθεί. Σαν αρχή όλοι δεχόμαστε να δουλέψουμε οπουδήποτε.

Τρίτον, κάθε μέλος οφείλει να βρίσκει τρόπους για να συνδέσει σωστά την επαγγελματική, προσωπική, οικογενειακή του ζωή με την επαναστατική του δραστηριότητα στην Οργάνωση έτσι ώστε από την μία να μην δημιουργεί υπόνοιες στο περιβάλλον του αλλά και στους μπάτσους για τις απουσίες του και από την άλλη να μην παραμελεί την δουλειά του στην Οργάνωση.

Πρέπει να παρουσιάζεται προς τα έξω με καθαρή και αθώα δραστηριότητα που να έχει μια λογική εξήγηση για τους έξω και ακόμα να βρίσκει διάφορες λεζάντες, ιστορίες λογικές που μερικές φορές να διαδίδει για να καλύψει μερικώς αυτή την εικόνα.

Γι αυτό η Οργάνωση λαβαίνει υπόψη τις διάφορες άλλες υποχρεώσεις του κάθε μέλους. Αν όμως δημιουργηθεί μια πολύ σοβαρή κατάσταση όπου αυτές συγκρούονται με την επαναστατική του δραστηριότητα στην Οργάνωση και δεν μπορεί να βρεθεί άλλη λύση παρά μόνο σε βάρος της Οργάνωσης τότε υπερισχύουν οι ανάγκες της Οργάνωσης. Αυτό βέβαια σε έσχατη ανάγκη.

Τέταρτον, τα μέλη της Οργάνωσης δουλεύουν σε πυρήνες 3 έως 5 συντρόφων όπου για διάφορους λόγους αυτό δεν είναι δυνατόν το μέλος δουλεύει σε διμερή επαφή με άλλους συντρόφους. Ο πυρήνας εκλέγει έναν υπεύθυνο πυρήνα. Οι επαφές ανάμεσα στους πυρήνες γίνονται μέσω των υπευθύνων.

Στις διάφορες δουλειές μέσα στους πυρήνες υποχρεώνονται να τηρούν με σχολαστικότητα και αυστηρότητα τα μέτρα ασφάλειας που απορρέουν από την αναγκαιότητα της παρανομίας και της συνωμοτικότητας. Τα μέτρα αυτά δεν είναι αυτοσκοπός αλλά μέσα για την αντιμετώπιση των πολυάριθμων υπηρεσιών που χρησιμοποιώντας μοντέρνα μέσα και μεθόδους καθώς και την παγκόσμια πείρα έχει στην διάθεσή της η αστική τάξη και ο ιμπεριαλισμός για να καταστείλουν τα λαϊκά επαναστατικά κινήματα. (βλέπε ... τα μέτρα ασφαλείας).

Ειδικότερα το μέλος δεν αναφέρει τίποτα για την επαναστατική του δραστηριότητα σε κανέναν απολύτως και ούτε αφήνει να εννοηθεί κάτι τέτοιο ακόμα και στα πιο στενά του αγαπημένα πρόσωπα. Με αυτά που μαθαίνει μέσα στην Οργάνωση γίνεται υπεύθυνος όχι μόνο για την ασφάλειά του αλλά και για την ασφάλεια των άλλων συντρόφων και της Οργάνωσης. Γι αυτό οφείλει να μαθαίνει όσο το δυνατόν λιγότερα και μόνο αυτά που του χρειάζονται για την δουλειά.

Γενικά προσπαθεί να μην μαθαίνει (το να μάθει κάτι για κάποιον άλλο σύντροφο χωρίς λόγο και ενώ θα μπορούσε να μην το μάθει θεωρείται σαν σοβαρό λάθος). Τα μέλη κάνουν την καθημερινή επαγρύπνηση ώστε να κάνουν επαφές με άλλους συντρόφους του πυρήνα όντας καθαροί. Γι αυτό οφείλουν να βρίσκουν τρόπους, δρομολόγια ώστε να σιγουρεύονται ότι δεν παρακολουθούνται.

Όποιος δεν είναι σίγουρος δεν πρέπει να κάνει επαφή να τις πάει μέχρι να σιγουρευτεί. Όποιος δει οτιδήποτε ύποπτο πρέπει να το αναφέρει στον υπεύθυνο του πυρήνα και αυτός στην γραμματεία. Το να πάει κάποιος σύντροφος σε επαφή με μπάτσο που τον παρακολουθεί θεωρείται σοβαρό λάθος.

Κανένας δεν πρέπει να κρατάει γραμμένο τίποτα για άλλο σύντροφο, ονόματα, διευθύνσεις, φωτογραφίες, τηλέφωνα. Ακόμα και με κώδικες. Αυτοί σπάνε πολύ εύκολα. Κανένας δεν πρέπει να τηλεφωνά σε άλλο σύντροφο για να του μιλάει με υπονοούμενα, μισόλογα και συνθηματικά. Γενικά αυτό το ξέρουν οι μπάτσοι και το αποτέλεσμα είναι καταστροφικό γιατί καίνε και οι δύο.

Δεν πρέπει να τηλεφωνούμε ούτε και σε συντρόφους ή βοηθητικά μέλη ή συμπαθούντες που τους θεωρούμε καθαρούς γιατί οι παρακολουθήσεις τηλεφώνων γίνονται κατά περιόδους και δειγματοληπτικά ή ακόμα μπορούν να γίνουν για λόγους τελείως άσχετους από μας. Ακόμα δεν πρέπει να μιλάμε μέσα στα σπίτια μας ή σε δωμάτιο που υπάρχει τηλέφωνο γιατί μπορεί να τοποθετηθεί εύκολα μικροπομπός.

Κάθε μέλος-πυρήνα οφείλει να βρίσκει τρία μέρη για επαφές και πρέπει περιοδικά να αλλάζουν γιατί πρέπει να αποφεύγονται όσο είναι δυνατόν τα στέκια. Οφείλει να έχει επαφή την ίδια μέρα αν χαθεί με τον υπεύθυνο πυρήνα. Το ίδιο υπεύθυνοι πυρήνων οφείλουν να έχουν έκτακτες συναντήσεις αν χαθούν.

Για τα σπίτια κάθε πυρήνα οφείλουν να έχει έναν υπεύθυνο που αναλαμβάνει να το φροντίζει όχι βέβαια μόνος του, να πηγαίνει σε τακτικά διαστήματα, να βλέπει αν όλα πάνε καλά. Καλό είναι ο υπεύθυνος να είναι αυτός που το νοίκιασε.

Πέμπτον, τα μέλη του πυρήνα συζητάνε για την γενική πολιτική κατάσταση, την πολιτική γραμμή της Οργάνωσης, τις ενέργειες και την εν γένει δραστηριότητά της και να κάνουν συγκεκριμένες προτάσεις. Οι προτάσεις αυτές για να μετατραπούν σε αποφάσεις εκτός από τις δευτερεύουσες βοηθητικές ενέργειες πρέπει πρώτον, να αποφασιστούν σε συνδιάσκεψη, δεύτερον, ή να ακολουθηθεί η παρακάτω διαδικασία, να μεταφερθούν στην επιλεγμένη γραμμή. Αυτή καταβάλλει την πρόταση στους πυρήνες για να υπάρξει ένας συλλογικός προβληματισμός και η άποψη του κάθε πυρήνα.

Αν υπάρχουν περισσότερες προτάσεις ή αν η γραμματεία έχει άλλη άποψη η παρουσίαση πρέπει να γίνεται με σχολαστικότητα, με απόλυτη πιστή μεταφορά των επιχειρημάτων της κάθε πρότασης αν βέβαια αυτό γίνεται προφορικά. Αν γίνεται γραπτά μεταφέρονται όλες οι προτάσεις. Αυτός ο συλλογικός προβληματισμός και μερικές σκέψεις των πυρήνων ξαναγυρίζουν στην ΕΓ (εκτελεστική γραμματεία) που αποφασίζει λαμβάνοντας υπόψη σοβαρά τις μερικές απόψεις και τον προβληματισμό, αλλά χωρίς αυτές να αποτελούν επιτακτική εντολή.

Σε κάθε περίπτωση η εκτελεστική γραμματεία έχει την πολιτική ευθύνη της απόφασης και λογοδοτεί στην συνδιάσκεψη. Αν για διάφορους λόγους δεν είναι δυνατόν να γίνει αυτή η διαδικασία τότε χρειάζεται οπωσδήποτε απόφαση της εκτελεστικής γραμματείας για να μετατραπεί μία πρόταση πυρήνος σε απόφαση.

Ένας πυρήνας μπορεί να αποφασίζει μόνος του χωρίς απόφαση γραμματείας πρώτον, ενέργεια ανεφοδιασμού. Δεύτερον, δευτερεύουσα βοηθητική ενέργεια. Σε αυτές τις περιπτώσεις πρέπει απλά να ειδοποιείται η εκτελεστική γραμματεία ή ο υπεύθυνος άλλου πυρήνα που να μπορεί να ειδοποιεί την γραμματεία για να παίρνονται μέτρα και σημάδια ασφάλειας ότι όλα πήγαν καλά.

Η πολιτική ευθύνη γι αυτή την απόφαση ανήκει ακόμα στον υπεύθυνο πυρήνα και δευτερευόντως στα μέλη του πυρήνα. Οι αποφάσεις μέσα στον πυρήνα είτε στα γενικά πολιτικά ζητήματα, είτε στην προετοιμασία μιας δευτερεύουσας ενέργειας παίρνονται μετά από δημοκρατική συζήτηση.

Αν μετά από μία πρώτη συζήτηση δεν υπάρξει γενική συμφωνία καλό είναι να μην παίρνονται βιαστικές αποφάσεις αλλά να βάζονται και να ξαναγίνεται συζήτηση. Μόνο όταν το ζήτημα έχει εξεταστεί από όλες τις πλευρές και οι απόψεις έχουν ωριμάσει, μόνο τότε πρέπει να περνάμε σε ψηφοφορία τις αποφάσεις. Αν όμως δεν υπάρχει χρόνος για επανάληψη της συζήτησης υπάρχει διχογνωμία, ο υπεύθυνος του πυρήνα μειοψηφεί είναι απόλυτα πεισμένος ότι η άποψη είναι σωστή τότε μπορεί να πάρει την απόφαση αυτός και μετά να λογοδοτήσει στον πυρήνα και στην εκτελεστική γραμματεία.

Αν όμως αφήσει να αποφασίσει η πλειοψηφία και αποδειχθεί εκ των υστέρων ότι η άποψή του είναι λαθεμένη τότε πάλι ο υπεύθυνος έχει την πολιτική ευθύνη απέναντι στη Οργάνωση για την λαθεμένη απόφαση. Τα ζητήματα πρέπει να αντιμετωπίζονται από την ουσιαστική πλευρά τους, το περιεχόμενό του και όχι από την ...... και δεν πρέπει να πιστεύεται ότι η σωστή άποψη και η αλήθεια βγαίνει με μια ψηφοφορία παρότι αυτή είναι αναγκαία στο τέλος μιας συζήτησης.

Κάθε μέλος του πυρήνα και κυρίως ο υπεύθυνος γι αυτό είναι πολιτικά υπεύθυνος και όχι τυπικά, οφείλει να ψάχνει, να μελετάει, να παλεύει τα ζητήματα για να βρει την σωστή λύση τους και μετά να γίνεται η συζήτηση σύνθετη των επιμέρους απόψεων και όχι να επαναπαύεται στην πολλές φορές εύκολη ρουτινιάρικη και τυπικά λύση της επιφανειακής συζήτησης και ψηφοφορίας που μπορεί να καταλήξει σε λανθασμένη θέση σχετικά με την ουσία του προβλήματος.

Η συζήτηση και απόφαση του πλάνου για κάθε δουλειά γίνεται στον πυρήνα βάσει του παραπάνω. Σε κάθε τέτοια ενέργεια πρέπει να υπάρχει όχι μόνο πλάνο αλλά και πλάνο κινδύνου. Δηλαδή αντιμετώπιση μπάτσων που δεν πρέπει να συγχέεται με το κάθε άλλο πλάνο που εφαρμόζεται αν όλα πάνε καλά›.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είναι διδακτικά αυτά;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Θα μου επιτρέψετε να πω ότι είναι μία πρόταση για την δομή της Οργάνωσης γύρω στο 1984, το οποίο εάν το διαβάσει κάποιος καλά θα δει ότι δεν εφαρμόστηκε ποτέ. Αν είχε εφαρμοστεί δεν θα είχαμε αυτό που έχουμε τώρα.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τί δεν θα είχαμε κ. Τσελέντη;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δεν θα είχαμε τις συλλήψεις με αυτό τον τρόπο.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δηλαδή; Οι συλλήψεις είναι το θέμα ή η εγκληματικότητα;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Σε σχέση με την Οργάνωση συζητάω και όχι σε σχέση με την κοινωνία.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Το ίδιο πράγμα λέμε. Υπήρχε δημοκρατία στην λήψη αποφάσεων;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δεν λέω αυτό. Λέω τί λέει αυτό το χαρτί και το τί ήταν στην πράξη. Δηλαδή ότι δεν εφαρμόστηκε ποτέ στην πράξη.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αποφασίζω εγώ, εκτελείτε εσείς.

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Όχι ακριβώς, όχι δεν ήταν έτσι. Θα τα πω στην απολογία μου αυτά που γνώρισα εγώ την εποχή που ήμουν εγώ.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αυτό που είπε ο κ. Πρόεδρος.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό είναι δηλαδή το σχέδιο καταστατικού που δεν δημοσιεύθηκε στο Πρωτοδικείο. Δεν το πήγατε για δημοσίευση.

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δεν εφαρμόστηκε.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ο Σάββας λέει αυτό που είπατε εσείς, ότι μας είπε ο κ. Γιωτόπουλος ο κατηγορούμενος να σκοτώσουμε τον Μπακογιάννη και τον Πέτσο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τέλος πάντων, δεν υπάρχει θέμα αυτή την ώρα.

κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Κύριε Τσελέντη, μας λέτε δηλαδή τελικώς ότι ο συγγραφέας.....

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: (Εκτός μικροφώνου) Ο Σάββας είναι δίπλα.

Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: (Εκτός μικροφώνου)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Γιωτόπουλε, σας βασάνισαν για να τα ομολογήσετε.

Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: (Εκτός μικροφώνου) Όχι. Δεν ομολόγησα εγώ. Τρεις μέρες μετά τα λέει ο Σάββας.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας φοβέρισαν, σας έδειραν κλπ.

Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν με ρώτησαν τίποτα.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Γιωτόπουλε, με δικηγόρο τα οποία αυτά, με τον δικηγόρο του.

Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι, αλλά σε τί κατάσταση ήταν;

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Επί τρεις μήνες τα ίδια έλεγε.

Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Περιγράφει 60 ενέργειες και από τις 60 τις 3 λέτε αυτές τις λέει ο Σάββας.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εδώ είναι ο άνθρωπος. Ο κ. Γιωτόπουλος μόνος του ζήτησε να μιλήσει. Θα του πούμε εμείς να μην μιλήσει;

Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Μόνος του δεν μπορεί;

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Διάλογο κάνουμε κ. Πρόεδρε.

Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Τί είδους διάλογο κάνουμε όμως για να καταλάβω, γιατί το ακούω συνεχώς. Είμαστε στο στάδιο των.....

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ξέρετε ποιο ήταν το θέμα;

Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Το παρακολουθώ κ.Πρόεδρε το θέμα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το θέμα είναι ότι διαβάζουμε εδώ πέρα ένα σαν μανιφέστο και λέει ο κ. Τσελέντης ότι αυτό δεν εφαρμόστηκε ποτέ. Κουβέντα κάναμε. Πάει τελείωσε.

Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, έχετε επιφυλαχθεί όμως να αποφασίσετε για το αν θα γίνουν χρήση των προανακριτικών απολογιών.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είναι απολογία τούτη.

Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ο κ. Εισαγγελεύς το εισάγει στην συζήτηση. Τί ξέρει τί θα πει ο κ. Σάββας Ξηρός;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ότι θέλει ο κ. Εισαγγελεύς μπορεί να το λέει αλλά δεν είναι απόδειξη.

Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι, δεν μπορεί να το λέει κ. Πρόεδρε σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτά που λέει ο κ. Εισαγγελεύς δεν είναι απόδειξη. Είναι άποψη του κ. Εισαγγελέα. Υποστηρίζει την κατηγορία με βάση τα στοιχεία της προδικασίας που έχει υπόψη του. Ότι θέλει ο κ. Εισαγγελεύς. Θα του απαγορεύσουμε;

Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Με οποία στοιχεία της προδικασίας πρέπει να ελεγχθούν κ. Πρόεδρε. Δεν θα απαγορέψουμε σε κανέναν τίποτα. Την δικονομία θα τηρήσουμε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για να γίνουν στοιχείο της αποδεικτικής διαδικασίας ελέγχονται τώρα.

Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Πριν ελεγχθούν όμως γίνονται στοιχείο. Όταν σηκώνεται ο κ. Εισαγγελεύς και λέει ότι θεωρεί δεδομένο αυτό που είπε ο κ. Σάββας Ξηρός έτσι όπως το είπε, λέει ότι το είπε και ως δεδομένο κάνει δεύτερες και τρίτες ερωτήσεις......

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επειδή εις ουδέν οδηγεί η συζήτηση αυτή νομίζω ότι πρέπει να περιοριστούμε στην ανάγνωση εδώ.

Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εσείς ο ίδιος είπατε ... εδώ συζητήθηκαν όλες οι ενέργειες της 17Ν και δεν προέκυψε ούτε ένα στοιχείο. Δεν θα έλεγε κάποιος, που να δείχνει κάποια ηγεσία που να αποφασίζει και οι άλλοι να εκτελούν;

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Ο μάρτυρας αυτός θα το έλεγε, βρέθηκε στον τόπο της πράξης; Αυτό περιμένετε να πει ο μάρτυρας;

Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κάποιος από τους κατηγορούμενους δεν θα έλεγε: αυτός μας έβαλε; Κανένας δεν το είπε. Ρωτήθηκαν 70.....

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Οι μισοί περίπου .....

Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κανένας δεν το είπε. Μόνο ο Σάββας με τα φάρμακα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα έρθει η ώρα και θα τα ερευνήσουμε. Δεν είναι διαπιστωμένο τίποτα. Θα ερευνηθεί.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Θα το δούμε κ. Πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στην ώρα τους θα ερευνηθούν κ. Γιωτόπουλε. Αλίμονο! Τώρα αυτή την στιγμή πραγματικά οι μάρτυρες ούτε θα ήσαν και σε θέση, αλλά και ούτε είπαν «ξέρεις, αυτός έβαλε›. Πώς θα το έλεγαν οι μάρτυρες αυτό; «Έλα εδώ κύριε, πού το ξέρεις εσύ› θα του λέγαμε. Δεν είπε κανένας τίποτα. Ορθώς το θέσατε. Όταν είναι μια ομάδα κλειστή μόνη θα ξέρουν ποιος διέτασσε και ποιος δεν διέτασσε. Ποιος άλλος θα τα ξέρει; Οι μάρτυρες που ήσαν σε έναν τόπο που κάποιος σκοτώθηκε ή κάπου έπεσε μία ρουκέτα. Πώς να τα ξέρουν οι μάρτυρες αυτά; Δυστυχώς ή ευτυχώς σ’ αυτές τις Οργανώσεις είναι ό,τι πουν μεταξύ τους οι κατηγορούμενοι.

κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Μας λέτε τελικώς ότι ο συγγραφέας αυτής της πρότασης ήταν μέλος της Οργάνωσης;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δεν γνωρίζω τον συγγραφέα. Αυτά ήταν κάποια άσχημα προχειρογραμμένα χαρτιά που μου έδωσε ο Δημήτρης Κουφοντίνας για να συζητήσουμε, εγώ και ο Κουφοντίνας για το πώς θα ήταν η Οργάνωση που θα έμπαινα, που θα έπαιρνα μέρος.

κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Δε ρωτήσατε τον κ. Κουφοντίνα από πού τα βρήκε;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Τέτοιες ερωτήσεις δεν έπρεπε να γίνονται, γιατί ήταν κλειστή συνωμοτική Οργάνωση που δεν έπρεπε να γνωρίζει ο ένας ποιος είναι ο άλλος.

κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Δηλαδή η συζήτηση την οποία θα κάνατε επί του κειμένου αυτού θα γινόταν μεταξύ του κ. Κουφοντίνα και υμών...

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Ναι, αν αποδέχομαι εγώ αυτά τα πράγματα και να δουλεύω σύμφωνα με αυτά που λέει αυτό το χαρτί.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Απλώς λοιπόν πρόταση, αλλά τελικά δεν εφαρμόστηκε.

Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Είναι ένα σχέδιο καταστατικού κατά κάποιον τρόπο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ένα σχέδιο όχι καταστατικού, πώς θα πρέπει να λειτουργεί δημοκρατικά η Οργάνωση. Τελικά βέβαια αυτό δεν αποφασίστηκε και έμεινε εκεί.

Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Δεν μπαίνω σ’ αυτό, αν τηρήθηκε, αν δεν τηρήθηκε ή πόσο τηρούνταν, αυτό όμως που είναι προφανές για ανθρώπους που έζησαν την πολιτική, μια φάση ιστορική και προηγούμενες φάσεις, είναι ότι έχει πανομοιότυπα χαρακτηριστικά με τον τρόπο λειτουργίας όλων των αριστερών Οργανώσεων διαφόρων ιστορικών περιόδων.

Αυτό λοιπόν πρέπει να το επισημάνουμε σχετικά με πολλά πράγματα που έχουμε συζητήσει εδώ. Δείχνει δηλαδή, πρώτον την ιστορικότητα αυτού του φαινομένου, την ιστορικότητα από πολιτική άποψη και επίσης τα αριστερά θεμέλια και τα πολιτικά θεμέλια αυτού του φαινομένου, από αυτό το σχέδιο καταστατικού, πέρα απ’ όλα τα άλλα. Νομίζω αυτό είναι χρήσιμο να το πούμε. Είναι ενταγμένο στην ιστορική πολιτική εκδοχή ανθρώπων που παλεύουν στην Αριστερά. Δείχνει επομένως τον πολιτικό χαρακτήρα αυτού του φαινομένου.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γι αυτό είπα να το διαβάσουμε, να ξέρουμε.

Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Ήθελα να κάνω δύο επισημάνσεις: Ακούστηκε ότι απουσιάζουν οι δικηγόροι του κ. Τσελέντη. Ο κ. Τσελέντης είναι ένας άνθρωπος μορφωμένος, έχει όλες τις δυνατότητες να πάρει θέση ανεξάρτητα αν είναι ο δικηγόρος του εδώ ή όχι και δεύτερον, από πού προκύπτει ότι αυτές οι σημειώσεις δίνουν το ενδόσιμο να πιστεύουμε ότι αυτό συμβαίνει ιστορικά σε διάφορες Αριστερές Οργανώσεις; Έχουμε υπόψη μας και άλλες οργανώσεις που δεν είχαν αυτή τη μορφή, παρόλο που ήταν Αριστερές. Αυτό διδάσκει η ιστορία. Τί είναι, εσωτερικός κανονισμός λειτουργίας; Καταστατικό; Τί είναι; Σχέδιο πρότασης για καταστατικό.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εγώ θέλω να κάνω δύο παρατηρήσεις. Καταρχήν σε σχέση με αυτό που είπε ο κ. Ευαγγελάτος: Νομίζω ότι είναι θέμα σεβασμού στο ρόλο των υπερασπιστών να μην απαιτείται από τους κατηγορούμενους να κάνουν δηλώσεις εάν δεν παρίστανται οι συνήγοροί τους. Θεωρώ ότι συνδέεται με το έργο μας, πώς θα ασκήσουμε το έργο μας....

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ζήτησε τον λόγο ο κ. Τσελέντης.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ο ίδιος ο κ. Τσελέντης τον ζήτησε; Γιατί είχα την αίσθηση ότι ερωτήθηκε από την Έδρα, από τον κ. Εισαγγελέα.

(διαλογικές συζητήσεις)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κα Κούρτοβικ, δεν επιβάρυνε ο άνθρωπος κανέναν, ούτε τον εαυτό του με αυτό που είπε.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Το βάζω γενικά κ. Πρόεδρε, ότι δε μπορεί και επιπλέον επειδή σηκώθηκε ο κ. Γιωτόπουλος δεν είχα δει αν υπήρχε συνάδελφος που τον υπερασπιζόταν, είχα δει προηγούμενα έξω τον κ. Χρυσικόπουλο.Μια δεύτερη παρατήρηση σε σχέση με το έγγραφο που διαβάσατε. Δεν ξέρω το περιεχόμενό του, θα το δούμε στην πορεία, δεν είχα κι εγώ τη δυνατότητα....

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι μια γραφολογική εξέταση.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ακριβώς επειδή δεν ήταν στα αναγνωστέα αυτή η πρόταση καταστατικού, ό,τι είναι, της Οργάνωσης. Να κάνω όμως την παρατήρηση ότι οι αρχές που περιλαμβάνονται σ’ αυτήν, είναι γενικά οι αρχές με τις οποίες λειτουργούν αυτού του τύπου οι Οργανώσεις, όλες αυτές οι Οργανώσεις.

Το εάν εφαρμόστηκε ή δεν εφαρμόστηκε, δεν σημαίνει ότι η Οργάνωση λειτούργησε τυχόν με αυτές ή με άλλες αρχές. Αυτό είναι γενικά το πλαίσιο μέσα στο οποίο δουλεύουν αυτές οι Οργανώσεις. Αν σε κάποια επιμέρους ζητήματα υπήρχαν διαφοροποιήσεις προς αυτήν ή προς την άλλη κατεύθυνση, είναι ένα ζήτημα διερεύνησης. Το γενικό πλαίσιο όμως είναι περίπου αυτό. Μην επιχειρήσουμε να αντλήσουμε επιχειρήματα από το γεγονός ότι ο κ. Τσελέντης λέει ότι δεν λειτούργησε, δεν εφαρμόστηκε το Καταστατικό, δεν σημαίνει ότι δεν λειτούργησαν δημοκρατικές αρχές, δεν ξέρω τί μπορεί να σημαίνει αυτό, θα το διερευνήσουμε στη συνέχεια.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ξέρω εγώ τί σημαίνει και έπρεπε να φωνάξει ο κ. Χρυσικόπουλος.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Στην περίπτωσή μας κ. Πρόεδρε, νομίζω ότι είναι ένα ζήτημα.

Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Δεχόμαστε μαθήματα.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ποιος μιλά για μαθήματα;

Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Η δίκη έχει σειρά και σε κάθε στάδιο γίνεται αυτό που γίνεται και στο τέλος θα γίνει η αξιολόγηση. Αναγνώσθηκε ένα έγγραφο, έγιναν κάποιες δηλώσεις, έχουμε ακόμα σειρά.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτά περισσότερο αφορούν εσάς, όχι τους άλλους.

Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Το γνωρίζω κ. Πρόεδρε.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Συνάδελφε δε υπεισέρχομαι στο δικό σας έργο, αλλά στο δικό μου καθαρά στέκομαι και λέω ότι εάν ένας κατηγορούμενος δηλώνει ότι αυτά δεν εφαρμόστηκαν, αυτό δεν σημαίνει με οποιοδήποτε τρόπο ότι οι αρχές αυτής της Οργάνωσης που δικάζεται εδώ μέσα ήταν αρχηγικές, ιεραρχικές ή άλλες. Εξακολουθούν οι αρχές λειτουργίας τέτοιου τύπου συνωμοτικών Οργανώσεων να είναι περίπου αυτές που περιγράφονται εκεί. Αυτή την παρατήρηση θέλω να κάνω και θα επανέλθω στο ζήτημα, επιμένω ότι είναι ένα θέμα το οποίο δεν το είχαμε μέσα στα υλικά των αναγνωστέων.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Κουφοντίνας θέλει τον λόγο.

Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Μια μικρή δήλωση: Το κείμενο αυτό που διαβάζετε είναι ένα ιστορικό κείμενο στα πλαίσια της Οργάνωσης, του οποίου το πνεύμα και οι βασικές αρχές ίσχυαν στην Οργάνωση.

Μ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κάθε κατηγορούμενος έχει το δικαίωμα να τοποθετηθεί και όλα κρίνονται σύμφωνα με το άρθρο 177 ελευθέρως, στο τέλος, διά της αποφάσεως. Δεν μπορούμε να απαγορεύσουμε σε κανέναν από τους κατηγορουμένους αν δεν παρίσταται ο δικηγόρος του να μη μπορεί να μιλήσει και να τοποθετηθεί. Είναι λάθος. Όλοι έχουν το δικαίωμα να μιλήσουν κι εσείς θα μας κρίνετε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπαμε, μετά από κάθε έγγραφο, μετά από κάθε μάρτυρα, δικαιούται το Δικαστήριο να ρωτήσει τον κατηγορούμενο. Αλλά αυτός μίλησε και μόνος του, τί να του πω; «Δε σου δίνω τον λόγο›;

Μ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Δικαίωμά του είναι κ. Πρόεδρε, αναφαίρετο και όλοι κρινόμεθα και όλοι αξιολογούμεθα.

Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Εγώ έχω να κάνω μία παρατήρηση, αφού κάνουν παρατηρήσεις όλοι. Εδώ δηλαδή απ’ ότι αντελήφθην, τέθηκε το θέμα εάν υπήρχε δημοκρατική δομή και αν υπήρχε δημοκρατία στην απόφαση για τη δολοφονία αθώων ανθρώπων.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Νομίζω το απλοποιούμε λίγο το ζήτημα.

Λοιπόν, η υπόθεση είναι έκρηξη στο «ΠΕΝΤΕΛΙΚΟΝ›. Έχουμε έναν μοναδικό μάρτυρα. Ο κ. Χαράλαμπος Βαρδής. Είναι ιδιοκτησία σας το κτίριο;

Χ. ΒΑΡΔΗΣ: Ναι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είστε ιδιοκτήτης του κτιρίου λοιπόν και εκμεταλλεύεστε και το «ΠΕΝΤΕΛΙΚΟΝ› σαν επιχείρηση. Έχει και ξενοδοχείο και εστιατόριο;

Χ. ΒΑΡΔΗΣ: Και διάφορους χώρους εκδηλώσεων.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πείτε μου τί έγινε.

Χ. ΒΑΡΔΗΣ: Ενημερωθήκαμε από το Αστυνομικό Τμήμα της Κηφισιάς ότι σε 20’ θα έσκαγαν στο «ΠΕΝΤΕΛΙΚΟΝ› δύο βόμβες.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κατά τις 22:00 σας ενημέρωσαν;

Χ. ΒΑΡΔΗΣ: Νομίζω λίγο πιο νωρίς. Μας έδωσαν εντολή να κάνουμε σίγουρο ότι δε θα μείνει κανένας πελάτης ή εργαζόμενος μέσα στο χώρο του ξενοδοχείου και να εκκενωθεί το κτίριο σε χρόνο πάρα πολύ σύντομο. Αυτό κάναμε βέβαια. Βγάλαμε όλο τον κόσμο έξω.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή τους είπατε «φύγετε και μακριά από το «ΠΕΝΤΕΛΙΚΟ›.

Χ. ΒΑΡΔΗΣ: Και πολύ μακριά μάλιστα, γιατί φοβηθήκαμε ότι αν εκραγούν δύο βόμβες όπως είχαμε ενημερωθεί, θα ήταν μεγάλο το πρόβλημα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αστυνομία δεν έπρεπε να έρθει εκεί πέρα, γύρω-γύρω;

Χ. ΒΑΡΔΗΣ: Ήρθε αστυνομία.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δε μπορούσε να τους πιάσει επ’ αυτοφώρω; Με ρουκέτα δεν έγινε ή ήταν με μηχανισμό;

Χ. ΒΑΡΔΗΣ: Ρουκέτα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶ρα λοιπόν αυτοί οι οποίοι πέταξαν τη ρουκέτα ήταν εκεί. Η αστυνομία ήταν αλλού όμως.

Χ. ΒΑΡΔΗΣ: Δεν ήταν εκεί, ήταν στην Αύρας και Φιλαδελφέως, σ’ ένα παλιό σπίτι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε τί απόσταση;

Χ. ΒΑΡΔΗΣ: Από το κτίριο πρέπει να είναι 100 μέτρα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δε ζώνουν γύρω-γύρω το χώρο όπου πρόκειται να γίνει έκρηξη κτλ.; Και μάλιστα επειδή ήξεραν, εκείνη την εποχή είχαν βάλει ξανά μηχανισμούς τέτοιους με ρουκέτες. Δεν είχαν βάλει; BARCLAYS, AMERICAN EXPRESS, δεν είχε μείνει τίποτα.

Χ. ΒΑΡΔΗΣ: Θεωρώ ότι επειδή η ενημέρωση ήταν ότι οι βόμβες ήταν μέσα στο χώρο του ξενοδοχείου, μπήκαν μέσα και έψαχναν μέσα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δε σκέφτηκαν τις ρουκέτες δηλαδή.

Χ. ΒΑΡΔΗΣ: Όχι. Έφεραν και σκυλιά εκπαιδευμένα για να κάνουν αυτά που έπρεπε να κάνουν.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Την ώρα της έκρηξης ήταν κανένας μέσα;

Χ. ΒΑΡΔΗΣ: Όχι, ήταν μόνο αστυνομικοί.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έπρεπε να είναι αυτοί; Αφού τους είχαν πει ότι θα εκραγεί σε 20’ έπρεπε να είναι μέσα την ώρα που θα εκραγεί;

Χ. ΒΑΡΔΗΣ: Την ώρα που εξερράγη, νομίζω πως ήταν πολύ συντομότερα από τα 20’. Νομίζω έγινε αυτό στα 16’.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και ήταν μέσα οι αστυνομικοί;

Χ. ΒΑΡΔΗΣ: Αστυνομικοί ήταν ακόμα μέσα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η ρουκέτα τί διαδρομή είχε; Ξεκίνησε από 100 μέτρα μου λέτε απέναντι....

Χ. ΒΑΡΔΗΣ: Ίσως λίγο λιγότερο, από τη γωνία Φιλαδελφέως και Αύρας.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πού χτύπησε αυτή;

Χ. ΒΑΡΔΗΣ: Στο παράθυρο του 1ου ορόφου. Θεωρώ ότι εκεί πρέπει να στόχευε, διότι αν κοιτάξουμε από τη γωνία αυτή που ήταν αυτό το σπίτι το εγκαταλελειμμένο, θεωρώ ότι εκεί μάλλον θα στόχευε. Αν αυτό γινόταν θα έσκαγε μέσα στο λόμπι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για ποιο λόγο χτύπησε εκεί; Αυτό σημάδευαν;

Χ. ΒΑΡΔΗΣ: Αυτό πρέπει να σημάδευαν, δεν έγινε αυτό διότι χτύπησε στον κορμό κάποιου δέντρου και εξερράγη εκεί.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πεύκο;

Χ. ΒΑΡΔΗΣ: Ναι, κάποιο πεύκο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και παρεξέκκλινε.

Χ. ΒΑΡΔΗΣ: Εξερράγη εκεί και όλα τα θρύψαλα χτύπησαν το κτίριο και κάποια αυτοκίνητα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κίνδυνος για άνθρωπο; Λέμε εδώ πέρα «εργαζόμενους σε ξενοδοχείο και πελάτες›. Εκείνη την ώρα υπήρχαν πελάτες και εργαζόμενοι; Μου λέτε όχι.

Χ. ΒΑΡΔΗΣ: Μέσα στο ξενοδοχείο εκείνη την ώρα δεν ήταν. Μόνο αστυνομικοί.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν δεν γινόταν αυτή η πρόσκρουση και η αλλαγή πορείας που λέμε, ο εποστρακισμός ο ελαφρύς και πήγαινε και χτύπαγε κατευθείαν;

Χ. ΒΑΡΔΗΣ: Θα είχαμε θύματα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από αστυνομικούς.

Χ. ΒΑΡΔΗΣ: Κυρίως. Όχι κυρίως, μόνο αστυνομικοί ήταν αυτή την ώρα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Οι αστυνομικοί δεν ήξεραν λοιπόν ότι θα σκάσει βόμβα; Δεν έπρεπε να είναι έξω κι αυτοί;

Χ. ΒΑΡΔΗΣ: Δε μπορώ να το κρίνω εγώ αυτό.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όταν σου λένε ότι θα σκάσει βόμβα, κάθεσαι εκείνη τη στιγμή που σε έχουν προειδοποιήσει; Εσείς μέσα ήσαστε;

Χ. ΒΑΡΔΗΣ: Όχι βέβαια.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτός που ήταν εκεί απέναντι, στο πιθανό μέρος της εκτόξευσης, μπορούσε να βλέπει αν μέσα στο ξενοδοχείο υπήρχαν άνθρωποι;

Χ. ΒΑΡΔΗΣ: ¶νετα. Αν ήταν στη στέγη του εγκαταλελειμμένου σπιτιού, μπορούσε να βλέπει όλο το κτίριο και τον κήπο που είχε έρθει αρκετός κόσμος και πολλοί αστυνομικοί.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έβλεπε δηλαδή.

Χ. ΒΑΡΔΗΣ: Ναι.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αυτό γιατί το έκαναν; Αν μπορεί να υπάρξει λογική για τέτοια χτυπήματα.

Χ. ΒΑΡΔΗΣ: Προσπάθησα χρόνια κάτι να σκεφτώ, δεν μπόρεσα να βρω κάτι, τουλάχιστον για μένα, δεν το κατάλαβα αυτό ποτέ.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Είχαν τίποτα προηγούμενα με κανέναν εργαζόμενο εκεί πέρα;

Χ. ΒΑΡΔΗΣ: Όχι.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Καταλάβαιναν τί έκαναν; Είχαν συναίσθηση;

Χ. ΒΑΡΔΗΣ: Δε νομίζω, δεν ξέρω. Δε μπορώ να καταλάβω τί έκαναν αυτοί οι άνθρωποι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Διαβάσατε την προκήρυξη; Μήπως λέει ότι ήταν τόπος συγκεντρώσεως των κυβερνητικών και κανονίζονταν πράγματα....

Χ. ΒΑΡΔΗΣ: Όχι.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Ήταν ιδιοκτησία Βαρδινογιάννη, γι αυτό χτυπήθηκε.

Χ. ΒΑΡΔΗΣ: Όχι.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τότε;

Χ. ΒΑΡΔΗΣ: Η προκήρυξη απ’ ότι θυμάμαι έλεγε ότι «χτυπούμε και θα συνεχίσουμε να χτυπούμε τα συμφέροντα του μεγαλοεπιχειρηματία Βαρδή Βαρδινογιάννη και του μεγαλοαπατεώνα Κοσκωτά› και διάφορα άλλα.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Και να σκοτώνουν αθώους, τους εργαζομένους. Αυτό το έλεγαν;

Χ. ΒΑΡΔΗΣ: Όχι, αυτό δεν το έλεγαν. Δε μπορώ να καταλάβω γιατί το «ΠΕΝΤΕΛΙΚΟΝ›. Εγώ ζούσα στο εξωτερικό από μικρό παιδί, ήρθα στην Ελλάδα με τις οικονομίες μου και αγόρασα το ξενοδοχείο το «ΠΕΝΤΕΛΙΚΟΝ› που ήταν εγκαταλελειμμένο και έκανα μία καλή δουλειά εκεί και εργάζονται σήμερα πάρα πολλοί άνθρωποι και ζουν πολλές οικογένειες.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από ποιο μέρος ήσαστε απέξω;

Χ. ΒΑΡΔΗΣ: Από την Αυστραλία.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Στην Αυστραλία γίνονται αυτά τα πράγματα;

Χ. ΒΑΡΔΗΣ: Όλα τα χρόνια που ήμουν εκεί δεν είχα μια τέτοια κακή εμπειρία.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το «ΠΕΝΤΕΛΙΚΟΝ› μετά είχε ζημία εκ του γεγονότος αυτού;

Χ. ΒΑΡΔΗΣ: Για πολλές μέρες δεν ερχόταν κανένας, μέχρι που κάποια στιγμή άρχισαν.....

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ποιος ζημιώθηκε απ’ αυτή την υπόθεση; Ο Βαρδινογιάννης ή οι εργαζόμενοι;

Χ. ΒΑΡΔΗΣ: Οι εργαζόμενοι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είναι του Βαρδινογιάννη, είναι δικό του λέει.

Χ. ΒΑΡΔΗΣ: Εγώ ήρθα το ’84 από την Αυστραλία και αγόρασα το ξενοδοχείο, ήταν εγκαταλελειμμένο για πολλά χρόνια.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πότε το αγοράσατε;

Χ. ΒΑΡΔΗΣ: Το Νοέμβριο του ’84.