(Διαλογικές συζητήσεις)
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, εκκρεμούν δύο αιτήματα της Υπεράσπισης.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχουμε έναν μάρτυρα ακόμα. Να τελειώσουμε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Όταν τελειώσει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχουμε έναν της Ριανκούρ, τον κ. Γκιώνη Βασίλη. Να δούμε τι θα μας πει κι αυτός για να τελειώνουμε και μετά έχουμε μάρτυρες Υπεράσπισης του Τέλιου.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε υπάρχει κάποια εκκρεμότητα σε αυτό το θέμα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιο;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Το θέμα των κλειδιών. Θα πω να γίνει δεκτό το αίτημα κ. Πρόεδρε και να έρθουν τα κλειδιά εδώ την ημέρα που θα ζητήσει η Υπεράσπιση για να της επιδειχτούν τα κλειδιά. Το ένα. Διαφωνείτε; Νομιμοποιείστε πάντως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έρχονται. Δεν αποφαινόμαστε αν δεν τους ακούσουμε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Έχει ζητηθεί κ. Πρόεδρε να έρθει η δικογραφία η πειθαρχική η οποία αναφέρεται στον Σάββα Ξηρό. Ναι κ. Πρόεδρε, να γίνει δεκτό αυτό το αίτημα της Υπεράσπισης και να έρθει η δικογραφία ολόκληρη και να τεθεί στη διάθεση του Δικαστηρίου και της Υπεράσπισης.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σύμφωνοι. Διατάσσει να έρθουν τα κλειδιά, έχουμε πει, ο φάκελος από τον Ευαγγελισμό που αφορά την ένορκη διοικητική εξέταση στην περίπτωση του Σάββα Ξηρού, της νοσηλείας Σάββα Ξηρού. Θα έρθουν όλα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τα κλειδιά σας τα έχετε πάρει;
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Τα έχει πάρει η κα Πεϊνό με βούλευμα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Χρυσικόπουλε, για να μας δώσετε εδώ πέρα μερικές πληροφορίες. Τα κλειδιά τι έγιναν;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Να μας πείτε τι έγιναν τα κλειδιά. Αν είναι στα χέρια της προανάκρισης, το Δικαστήριο θα τα φέρει εδώ.
(Διαλογικές συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στα χέρια του Σάββα φυσικά θα έρθουν. Αλλά δεν αφορούν τον κ. Γιωτόπουλο.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό ήταν το αίτημα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τώρα κατάλαβα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Και αυτό και το θέμα επίσης της δικογραφίας ?
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ότι έχουν επιστραφεί τα κλειδιά, έχουν επιστραφεί με έκθεση απόδοσης. Το ποια κλειδιά ήταν αυτά, είναι άλλο θέμα, θα το συζητήσουμε όταν έρθει η ώρα. Υπάρχει έκθεση απόδοσης ότι μας παραδόθηκαν κλειδιά τα οποία αναφέρονται σε μια έκθεση κατάσχεσης αρχική.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και βγάλαμε απόφαση να έρθει όλη η δικογραφία αυτή η αρχική που έγινε, η ΕΔΕ που έγινε στην υπόθεση της νοσηλείας του Σάββα Ξηρού. Να έρθει ολόκληρη, να τα δείτε κι εσείς.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ακριβώς. Θα θέλαμε να τα δούμε πριν αυτά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλώς. Δεν υπάρχει θέμα.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Το αίτημα όμως επαναλαμβάνω ήταν για τα άλλα κλειδιά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποια άλλα κλειδιά;
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Του Σάββα που κατασχέθηκαν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάει τελείωσαν. Αυτά διατάξαμε. Γιατί νόμιζα ότι έχουμε κι αυτά τα κλειδιά από τον κ. Γιωτόπουλο, αλλά αυτά δεν έχουν καμία σχέση, έχουν αποδοθεί αυτά.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Έχουν αποδοθεί αυτά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάνε αυτά. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα. Έχουμε τίποτα άλλο; Μπορούμε να διαβάζουμε; Ριανκούρ λοιπόν. Ο κ. Γκιώνης Βασίλειος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον πατέρα σας;
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Ιωάννη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Που γεννηθήκατε;
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Στο Λούτσι Λεβαδείας Βοιωτίας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και κατοικείτε;
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Λεωφόρο Αλεξάνδρας 173.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εδώ λοιπόν στην Αθήνα. Επάγγελμα;
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Αστυνομικός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εδώ έχουμε ορισμένα ερωτηματικά για την υπόθεση της Ριανκούρ. Αποδόθηκε ότι κάποια Τσιντέρη Μαρία ζήτησε κάτι χρήματα κλπ. κλπ. Ετέθη ένα θέμα και ζητήθηκε εδώ η μαρτυρία σας αν ξέρετε τίποτα γι’ αυτό.
Κατ’ αρχήν είναι το αυτοκίνητο. Εμείς έχουμε την κλοπή αυτοκινήτου εδώ. Ξέρετε να μας πείτε τίποτα για την κλοπή αυτοκινήτου στη Ριανκούρ αν έγινε τίποτα;
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Όσον αφορά για το συμβάν στη Ριανκούρ, για την επιχείρηση που είχε η Αστυνομία τότε, δεν γνωρίζω απολύτως τίποτα. Υπηρετούσα στην Δίωξη Ναρκωτικών και δεν έχω καμία επαφή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήσαστε της Δίωξης Ναρκωτικών εσείς εκείνη την εποχή.
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Το 1993 υπηρετούσα στην Υποδιεύθυνση Δίωξης Ναρκωτικών.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κάπου όμως σας φώναξαν να παρακολουθήσετε κάποια παράδοση χρημάτων νομίζω.
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Δεν διατάχτηκα για να παρακολουθήσω παράδοση χρημάτων.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αλλά;
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Το ’93 ως Αρχιφύλακας στην Υποδιεύθυνση Δίωξης Ναρκωτικών στο Τμήμα Γενικών Υποθέσεων μας κάλεσε ο Διοικητής Ασφαλείας ο κ. Αποστολόπουλος, Υποστράτηγος, μαζί με τον συνάδελφο μου Ανθυπαστυνόμο Μπούρα Κωνσταντίνο και μας μίλησε στο γραφείο του, στο γραφείο του Διοικητού και μας ανέφερε μια πάρα - πάρα πολύ σοβαρή δουλειά που θα κάναμε.
Συγκεκριμένα εγώ θα έκανα την παρακολούθηση με μοτοσικλέτα, διότι γνώριζε ο κ. Διοικητής τότε, επειδή ήταν και Διευθυντής της Δίωξης Ναρκωτικών, ότι ήμουν μοτοσικλετιστής και με έκρινε ικανό για παρακολούθηση για τη συγκεκριμένη δουλειά που θα μου ανέθετε και τον Κωνσταντίνο Μπούρα για την επιχείρηση να με καθοδηγεί για τον στόχο, τον οποίον δεν μας τον ανέφερε.
Υπέθεσα ότι ήταν για υπόθεση ναρκωτικών. Αν και ρώτησα τον Διοικητή Ασφαλείας λόγω του θάρρους που είχα, όπως προείπα ήταν Προϊστάμενος μου πριν 1 χρόνο, από το ’93 δηλαδή ήταν στην Δίωξη Ναρκωτικών, δεν μου απάντησε. Δεν πήρα απάντηση αν πρόκειται για ναρκωτικά. Πήγαμε μαζί με τον Στρατηγό τις επόμενες ημέρες. Πάντα εννοώ τον κ. Αποστολόπουλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι, με τον κ. Αποστολόπουλο. Εκείνον δεν είχατε Προϊστάμενο τότε;
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στα ναρκωτικά ήταν εκείνος τότε.
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Ήταν πριν στα ναρκωτικά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παλιότερα εγώ θυμάμαι.
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Το ΄93 ήταν Διοικητής Ασφαλείας. Με τον Διοικητή Ασφαλείας πήγαμε στην Δροσιά. Πριν φτάσουμε στην πλατεία αριστερά, στην Εθνάρχου Μακαρίου αν θυμάμαι καλά, σε ένα αδιέξοδο. Ήταν ο δρόμος χωματόδρομος γύρω στα 100 μέτρα αδιέξοδο. Μας υπέδειξε έναν σκουπιδοτενεκέ μεταλλικό, ο οποίος ήταν στηριγμένος στο έδαφος.
Όπως βλέπαμε στην ευθεία, μακριά ήμασταν, έδειχνε αυτά ο Διοικητής, αριστερά βλέπαμε τον σκουπιδοτενεκέ στον χωματόδρομο προς το τέλος, όχι στο τέλος όμως, σε κάτι δέντρα που ήταν εκεί και δεξιά ήταν τα σπίτια. Μας ανέφερε ότι όποιος αφήσει κάτι εκεί τον παρακολουθούμε και «Βασίλη δεν τον χάνεις από τα μάτια σου με τίποτα›.
Τις επόμενες μέρες είχε φύγει και ο Διοικητής, δεν θυμάμαι τις ώρες όμως κι αυτές, πρέπει να ήταν 2, 3 φορές, 4, δεν το θυμάμαι. Ξέχασα να πω ότι ο Κωνσταντίνος Μπούρας ο Ανθυπαστυνόμος ήταν μέσα σε ένα ειδικό φορτηγάκι σε μακρινή απόσταση από το σημείο στην ευθεία, γιατί εκεί ήταν γειτονιά και δεν μπορούσαμε να βάλουμε το ειδικό φορτηγάκι για να μην χάσει ο κόσμος το πάρκινγκ του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λίγα λόγια, δεν χρειάζονται πολλά.
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Το είχαμε αφήσει μακριά. Εγώ ήμουν στον αποκάτω δρόμο με την μοτοσικλέτα και θα με καλούσε ο Μπούρας αν θα παρακολουθούσα κάποιο άλλο. Πράγματι τις επόμενες μέρες -δεν θυμάμαι ακριβώς, τον Ιούλιο πρέπει να ήταν- με κάλεσε ο συνάδελφος μου που έβλεπε τον χώρο και μου είπε ότι πήγε ένα άτομο στον σκουπιδοτενεκέ και άφησε κάτι. ¶φησε, πήρε, δεν μου είπε άφησε, πήγε κάποιο άτομο στον σκουπιδοτενεκέ. Αν άφησε ή πήρε δεν έβλεπε ούτε αυτός αν θυμάμαι καλά.
Το άτομο αυτό μετά από λίγη ώρα μπήκε σε ένα RENAULT ασημί όπως μου διαβίβαζε και έφυγε από την οικία της. Μέσα στο αυτοκίνητο αυτό επέβαινε μια γυναίκα, η οδηγός και κανείς άλλος. Εκείνη την μέρα. Την άλλη μέρα που την παρακολούθησα, έφυγε από το σπίτι με το RENAULT, πήγε προς Αθήνα, στην Κηφισίας, πλην όμως στο φανάρι για Διόνυσο έστριψε αριστερά και πήρε τη λεωφόρο Διονύσου.
Τρία με τέσσερα χλμ. από το σπίτι της υπάρχει ένα περίπτερο. Στην αριστερή μεριά του δρόμου όπως ανέβαινε για τον Διόνυσο σταμάτησε και πήγε στο περίπτερο. Εγώ με τη μοτοσικλέτα προσπέρασα, πήγα από την από πάνω πλευρά του περιπτέρου και πήγα να πάρω τσιγάρα και ασχολήθηκα με τα περιοδικά των μοτοσικλετιστών αν θυμάμαι καλά και εφημερίδες, περιοδικά.
Εκείνη τη στιγμή που είχα πάει δίπλα, άκουσα να μιλάει σε έντονο ύφος και να ζητάει χρήματα. Δεν θυμάμαι άλλες λεπτομέρειες. Έφυγε από κει, έκανε αναστροφή λίγο πιο πάνω από το περίπτερο και κατευθύνθηκε προς τον ¶γιο Στέφανο. Με το αυτοκίνητο το RENAULT το ασημί που προείπα. Πήγε στην πλατεία του Αγίου Στεφάνου. Μπήκε μέσα σε ένα οίκημα και κατόπιν πήγα και έλεγξα από κάτω τα κουδούνια περαστικός και είδα ότι είχε ένα ταμπελάκι και έλεγε «Μικροβιολογικό Εργαστήριο›.
Αμέσως μετά πήρα τον Διοικητή Ασφαλείας και τον ενημέρωσα για το τι είχε γίνει ακριβώς εκείνες τις ώρες, εκείνη την μέρα. Ο κ. Διοικητής αν θυμάμαι καλά μου είπε «μπράβο Βασίλη, αυτή είναι›, δηλαδή μου είπε ότι αυτή είναι ο στόχος. Αυτός είναι ο στόχος, όχι αυτή, αυτός είναι ο στόχος. Του ανέφερα βέβαια και το τηλέφωνο και που πήγε στο μικροβιολογικό εργαστήριο κι αυτά και μου είπε «από μακριά, από μακριά να μην καταλάβει τίποτα›.
Πράγματι τις επόμενες μέρες που παρακολουθούσαμε, πρέπει να κάναμε γύρω στις 20-30 παρακολουθήσεις, ήμουν πάρα - πάρα πολύ διακριτικός στην παρακολούθηση, βέβαια ήταν και οι δρόμοι ανοιχτοί εκεί και μπορούσε να ήταν επιτρεπτό αυτό.
Μια μέρα πάλι έφυγε πάλι από το σπίτι της, πήγε στο μικροβιολογικό εργαστήριο. Μετά από λίγο είχε έρθει ένα άτομο και είχε εισέλθει εντός, το οποίο δεν θυμάμαι την ώρα που βρέθηκε μέσα στο οίκημα του μικροβιολογικού εργαστηρίου. Είχε πάει η γυναίκα αυτή και με το που είχε ανοίξει την πόρτα από κάτω με κλειδιά μετά από λίγο διάστημα 2, 3, 5 λεπτά, είχε πάει αυτός ο άνδρας. Μου προξένησε την περιέργεια και βγαίνοντας τον φωτογράφησα. Είχα μια μικρή φωτογραφική μαζί μου.
Αυτό το άτομο βγαίνοντας επιβιβάστηκε σε ένα αυτοκίνητο με ξένες πινακίδες. Δεν μπόρεσα να το παρακολουθήσω γιατί είχα παρκάρει αντίθετα την μοτοσικλέτα. Δεν μπόρεσα να προλάβω. Έκανα την φωτογράφηση και δεν μπόρεσα να τον ακολουθήσω. Τα στοιχεία της πινακίδας και την περιγραφή, αλλά και την φωτογραφία, το φιλμ, τα παρέδωσα στον Διοικητή Ασφαλείας.
Η γυναίκα αυτή πήγε μερικές φορές και σε άλλα περίπτερα της περιοχής. Πλην όμως δεν ξαναπήγα πάλι κοντά της γιατί έπρεπε να ήμουν κατά διαταγή του Στρατηγού πάρα – πάρα πολύ διακριτικός. Δεν χρειαζόταν πλέον εφόσον μου είπε ο Διοικητής ότι αυτός είναι ο στόχος. Κάθε βράδυ που τελειώναμε, ή απόγευμα ή βράδυ, την ίδια μέρα πηγαίναμε στο γραφείο του Διοικητή είτε εγώ είτε ο κ. Μπούρας εφόσον είχαμε συντάξει πρώτα μαζί το ενημερωτικό και το παραδίδαμε προσωπικά στον Διοικητή Ασφαλείας.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Αν έχετε την καλοσύνη για προσωπικό εντελώς λόγο να διακόψουμε για 2 λεπτά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βεβαίως. 5 λεπτά έτσι χωρίς να μετακινηθούμε.
ΔΙΑΚΟΠΗ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση που έχει διακοπεί. Πήρε το άτομο αυτό πράγμα από κει, δεν άφησε κάτι; Το άτομο που παρακολουθούσατε πήρε ή δεν είδατε εσείς;
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Δεν γνωρίζω. Εγώ ήμουν ένα στενό από κάτω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είδατε. Μπορείτε να μου πείτε ποια ήταν αυτή η κυρία;
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Έχω μιλήσει με τον συνάδελφό μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποια ήταν αυτή η κυρία να μου πείτε. Διαπιστώσατε, διακριβώσατε; Να μάθουμε κι εμείς.
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Πέρσι το καλοκαίρι στις εφημερίδες διάβασα για μία γυναίκα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Την κα Μαρία Τσιντέρη.
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Αναγνωρίζω αυτήν την κυρία. Αναγνωρίζω ότι αυτή την γυναίκα παρακολουθούσαμε. Δεν υιοθετώ τί λέει η εφημερίδα, ποια είναι και τί είναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν μας ενδιαφέρει.
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Εγώ αναγνωρίζω αυτή την γυναίκα. Αυτή την φωτογραφία, αυτή την γυναίκα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Την είδαμε κι εμείς την φωτογραφία. Θα μας τα αφήσετε όμως. Αυτή ακούσατε να ζητάει χρήματα στο τηλέφωνο;
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Ναι. Ζητούσε έντονα χρήματα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από πού τα ζητούσε ξέρετε;
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Εγώ δεν άκουσα όλη την συνομιλία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ξέρετε από πού τα ζητούσε τα λεφτά; Μπορεί να της χρωστούσε κανένας λεφτά και να έλεγε «ρε παιδί μου, δεν θα μου τα δώσεις τα λεφτά μου›.
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Όχι, όχι. Δεν γνωρίζω......
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί έλεγε, θυμηθείτε τί είπε. Τί χρήματα ζητούσε;
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Δεν θυμάμαι ακριβώς. Θυμάμαι ότι ζητούσε τα χρήματά της σε έντονο ύφος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: «Τα λεφτά μου› δηλαδή.
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Ναι. Δυνατά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν της χρωστούσε κανένας; Δεν μπορείτε εσείς να πείτε. Πάντως είναι αυτή η γυναίκα την οποία παρακολουθούσατε για καιρό.
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Νομίζω ότι από την στιγμή που ενημέρωσα τον Διοικητή Ασφαλείας.....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από κει και πέρα «εγώ δεν έχω καμία σχέση›. Καλώς. Δεν μάθατε όμως λεπτομέρειες γιατί την παρακολουθούσατε, γιατί και πώς και τί. Δεν μάθατε;
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶λλωστε εσείς γιατί να τα ρωτήσετε αυτά; Δεν υπήρχε λόγος.
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Ήταν οι εντολές μόνο για την παρακολούθηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Εισαγγελεύς.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε μάρτυρα, από την θέση που ήσασταν εσείς με την μηχανή βλέπατε τον σκουπιδοτενεκέ;
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Όχι.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ποιος έβλεπε;
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Ο κ. Μπούρας Κωνσταντίνος, Ανθυπαστυνόμος που ήμασταν μαζί.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Και πώς συνεννοούσασταν εσείς ώστε να αρχίσετε εσείς με την μηχανή την παρακολούθηση;
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: «Βασίλη, ο στόχος μπήκε στο αυτοκίνητο›.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό σας το έλεγε από κάτω;
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Από την μοτορόλα. Είχα στο αυτί μου ακουστικό «Βασίλη, τώρα στρίβει δεξιά, πηγαίνει προς Αθήνα. Βασίλη, αριστερά προς ¶γιο Στέφανο›.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εσείς από την δικογραφία βγαίνει ότι έχετε δώσει μία κατάθεση στον κ. Ανακριτή.
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Μάλιστα.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: ¶λλη κατάθεση κατά την προανάκριση έχετε δώσει; Αν θυμάστε.
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Από το ΄93 έως και πέρσι νομίζω Σεπτέμβριο που με κάλεσε ο Ειδικός Ανακριτής δεν έχω ερωτηθεί.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ σας ρωτώ για κατάθεση.
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Όχι, ποτέ.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: «Πώς λέγεστε, πού γεννηθήκατε, πέστε μας περί αυτού;›.
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Ποτέ και από κανέναν δεν έχω ερωτηθεί για αυτό το θέμα.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Θυμηθείτε, όταν σας κάλεσε ο Διοικητής εκεί της Ασφαλείας τί σας είπε; Ότι θα παρακολουθήσετε κάποιον άνθρωπο; Να κάνει τί; Να δίνει ή παίρνει;
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Θα παρακολουθήσουμε άτομο που θα πάει στον σκουπιδοτενεκέ να αφήσει ή να πάρει κάτι.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Προσέξτε, να αφήσει ή να πάρει;
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Που θα πάει στον σκουπιδοτενεκέ. Τον ενδιέφερε αυτό το άτομο που θα πάει στον σκουπιδοτενεκέ. Ρωτήσαμε τον Στρατηγό γιατί είχαμε θάρρος. Ήμουν στα ναρκωτικά και ήταν προϊστάμενός μου πριν.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Και είχατε θάρρος.
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Είχα θάρρος. Τον ρώτησα. «Τί θα αφήσει; Θα αφήσει δείγμα ναρκωτικών; Τί θα είναι αυτό το πράγμα;›. Μου λέει, «πήγαινε εκεί και δεν χρειάζεται τίποτε περισσότερο.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Και αν ήταν περισσότεροι εκείνοι που πήγαιναν να αφήσουν ή να πάρουν τί θα γινόταν;
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Θα έκανα ότι μπορούσα.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δηλαδή;
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Θα παρακολουθούσα τον 1ο, τον 2ο, τον 3ο. Ότι μπορούσα θα έκανα. Εάν πήγαινε ένας 80-90 χρονών πιστεύω ότι δεν θα τον παρακολουθούσα. Ήταν στην κρίση μου. Με τις εντολές που είχα πάρει ήταν στην κρίση με μένα και του κ. Μπούρα.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Το ερωτώ μήπως είστε σε θέση να διευκρινίσετε – γι αυτό έκανα την ερώτηση αν πήγαιναν πολλοί – να παρακολουθήσετε άνθρωπο αρσενικού γένους ή θηλυκού γένους;
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Όχι. Το άτομο μας είπε. Δεν είχε πάει κανένας στον σκουπιδοτενεκέ. Όπως προείπα κάθε βράδυ το συντάσσαμε μαζί το ενημερωτικό με τον κ. Μπούρα.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εσείς φυσικά ότι έλεγε ο κ. Μπούρας υπογράφατε. Αφού δεν βλέπατε από εκεί που ήσασταν, γι αυτό σας ρώτησα. Το ενημερωτικό το υπογράφατε.
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Βέβαια.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αλλά άμεση αντίληψη οπτική εσείς δεν είχατε;
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Όχι, όχι.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Επομένως ότι έλεγε ο κ. Μπούρας υπογράφατε.
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Βεβαίως, αυτός επιτηρούσε το σημείο.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ όμως επιμένω εάν είστε σε θέση και θα βοηθήσω την μνήμη σας αν χρειαστεί, σε κείνο που σας ρώτησα. Τί σας είπε ο κ. Αποστολόπουλος; Να παρακολουθήσετε άτομο που θα αφήσει ή τα άτομα που θα αφήσουν ή το άτομο που θα πάρει ή τα άτομα που θα πάρουν; Αν είστε σε θέση.
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Ένα το άτομο. Το θυμάμαι πολύ καλά. Το άτομο. Εννοούσε ένα. Δεν μου είπε ένα άτομο θα πάει. Το άτομο. Εννοούσε ένα. Που θα πάει στον σκουπιδοτενεκέ.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Να κάνει τί;
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Κάτι άλλο δεν θυμάμαι.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Περικοπή της κατάθεσής σας ενώπιον του κ. Ανακριτή, 19 Σεπτεμβρίου. Εκεί διαβάζω ότι έχετε πει ότι σας είπε, πήγατε εκεί που υπήρχε ένας σκουπιδοτενεκές επί σταθερής βάσης. Μας είπε ο Στρατηγός κ. Αποστολόπουλος όταν είχε έρθει ότι κάποιο άτομο θα πάει και θα αφήσει κάτι μέσα στον σκουπιδοτενεκέ. Γι αυτό σας ρώτησα γιατί είναι γραμμένο στην κατάθεσή σας.
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Το επιβεβαιώνω γιατί προφανώς .... Τόσος καιρός έχει περάσει.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Γιατί έχω μείνει με την εντύπωση ότι οι μάρτυρες που πέρασαν από δω είπαν ότι σας έβαλαν να παρακολουθήσετε αυτούς που θα πάρουν πράγματα. Μπορεί να κάνω και λάθος. Θα δούμε τα πρακτικά.
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Εμείς πάντως δεν μπορέσαμε να δούμε αν πήραν ή άφησαν.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εσείς πάντως παρακολουθήσατε μια γυναίκα η οποία πήγε στο σκουπιδοτενεκέ και έκανε τί; ¶φησε ή πήρε;
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Αυτό δεν μπορώ να το γνωρίζω. Δεν είχα οπτική επαφή.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Γιατί πιο κάτω στην κατάθεσή σας λέτε το εξής, πάλι διαβάζω την περικοπή. «Εγώ για την παρακολούθησή μου σε μοτοσικλέτα και είχα σαν αποστολή να παρακολουθήσω το άτομο που θα πήγαινε να βάλει οτιδήποτε μέσα στον σκουπιδοτενεκέ›. Πάλι δηλαδή χρησιμοποιείτε ρήμα ενέργειας που είχε σχέση με το να αφήσει ή να βάλει, όχι με το να πάρει. Γι αυτό σας ρωτώ.
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Το επιβεβαιώνω. Θα θυμόμουν καλύτερα σίγουρα. Με τον καιρό που έχει περάσει.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν έχει περάσει και πολύς καιρός από τον Σεπτέμβριο του 2002 στον κ. Ανακριτή. Στην κατάθεση που έχω γι αυτό σας ρώτησα αν έχετε κι άλλη, να ψάξω να την βρω μιλάτε ότι σας είπαν να παρακολουθήσετε άτομο το οποίο θα αφήσει ή θα βάλει. Γι αυτό ήθελα να μου διευκρινιστεί. Εσείς το διευκρινίσατε όσο μπορούσατε. Εγώ δεν έχω άλλη ερώτηση.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Η φωτογράφηση που κάνατε αφορούσε τον άντρα ή την κυρία που παρακολουθούσατε;
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Εγώ μόνο τον άντρα.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Η απορία μου είναι, 20-30 φορές που παρακολουθούσατε την κυρία την φωτογραφίσατε;
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Ήταν αρμοδιότητα του συναδέλφου μου που επιτηρούσε το σημείο. Γιατί όταν παρακολουθείς έναν στόχο δεν πας κοντά. Και οι φωτογραφικές μηχανές μας το ΄93....
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Και τηλεφακοί υπάρχουν.
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Έχουν, δεν είχαν. Η Υποδιεύθυνση Δίωξης Ναρκωτικών είχε δύο φωτογραφικές μηχανές το 1993 οι οποίες δεν είχαν καν zoom. Η φωτογραφία που τράβηξα, το άτομο αυτό που βγήκε δεν την έβαλα καν στο μάτι. Τράβηξα 3-4 φωτογραφίες από αυτό το σημείο. (Δείχνει). Δεν μπορεί ένα άτομο που κάνει παρακολούθηση 20-30 μέρες να έχει και την δυνατότητα να φωτογραφίζει και το άτομο. Μετά εγώ καιγόμουν. Θα πήγαινα και θα.....
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Πάντως δεν σας μένει καμία αμφιβολία από αυτές τις 20-30 παρακολουθήσεις ότι είναι η κυρία;
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Αναγνωρίζω στην φωτογραφία αυτή την γυναίκα που παρακολουθούσα.
κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Τελικώς ο κ. Μπούρας που είχε οπτική επαφή τί σας είπε; ¶φησε η κυρία ή πήρε τίποτα από τον σκουπιδοτενεκέ;
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Λόγω της μακρινής απόστασης δεν ξέρει.
κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Δεν ξέρει;
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Δεν ξέρει αν άφησε ή πήρε.
κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Δηλαδή βγαίνει το συμπέρασμα ότι είδατε ένα άτομο.....
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Βέβαια ο ίδιος μπορεί να θυμάμαι καλύτερα.
κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Βγαίνει το συμπέρασμα ότι είδατε ένα άτομο που πήγε στον σκουπιδοτενεκέ, τον άνοιξε. Τί έγινε δηλαδή;
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Δεν ξέρω αν κρατούσε πράγματα, αν έβαλε μέσα πράγματα.
κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Γιατί πειστήκατε εσείς ότι αυτό το άτομο έπρεπε να παρακολουθήσετε μετά.
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Ναι.
κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Γιατί πειστήκατε; Αυτό ρωτάω. Ή μάλλον ο κ. Μπούρας που την έβλεπε.
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Ο κ. Μπούρας μου είπε ότι πηγαίνει ένα άτομο εκεί.
κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Πηγαίνει τακτικά;
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Όχι. Πηγαίνει ένα άτομο τώρα, μου διαβίβαζε. «Πηγαίνει ένα άτομο τώρα στον σκουπιδοτενεκέ›. «Έφυγε το άτομο από τον σκουπιδοτενεκέ›.
κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Σας είπαν από την Υπηρεσία σας ότι συγκεκριμένη ώρα θα πήγαινε το άτομο αυτό;
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Όχι.
κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Τότε;
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Την επιβεβαίωση ότι ναι, παρακολούθησα αυτό το άτομο, αυτός είναι ο στόχος μας, μου την έδωσε ο Διοικητής Ασφαλείας.
κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Δηλαδή «αυτός είναι ο στόχος σας› πού τον ξέρει ο Διοικητής Ασφαλείας;
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Προφανώς από τα συμπεράσματα από αυτά που έβγαλε. Εγώ δεν ήξερα τίποτα παραπάνω.
κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Κύριε μάρτυς, ο κ. Αποστολόπουλος ήρθε καμιά φορά για παρακολούθηση;
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Ναι, ήρθε. Δεν κάθισε για παρακολούθηση.
κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Αλλά;
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Μας έδινε τις εντολές. Δεν καθόταν 8 ώρες. Ερχόταν πάνω, μας έδινε τις κατευθύνσεις. Έμενε 2-3 ώρες μαζί μας.
κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Ο κ. Αποστολόπουλος μας βεβαίωσε προχθές ότι ήταν στην παρακολούθηση και ότι την αναγνώρισε.
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Την συγκεκριμένη μέρα δεν θυμάμαι αν ήταν.
κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Τώρα τί μας λέτε; Μια μας λέτε ήταν, μια δεν ήταν. Ο κ. Αποστολόπουλος από πού γνώρισε την κα Τσιντέρη Μαρία; Από πού γνώρισε;
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Δεν το γνωρίζω.
κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Μπορούσε να την είχε γνωρίσει; Ο κύριος την είχε συναντήσει;
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Δεν το γνωρίζω.
κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Δεν ξέρω. Εδώ μας βεβαίωσε ότι την γνώρισε. Την γνώρισε μετά από την φωτογραφία που του δείξατε εσείς; Αυτή δεν είναι αναγνώριση.
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Εγώ δεν του έδειξα καμία φωτογραφία.
κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Δεν του δείξατε φωτογραφία. Είπατε όμως προηγουμένως ότι στην Υπηρεσία σας δώσατε το απόκομμα.
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Δεν έδωσα σε κανέναν τίποτα. Να επαναλάβω. Το απόκομμα της εφημερίδας εγώ το βρήκα, εγώ το κράτησα.
κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Δεν το δώσατε στην Υπηρεσία σας;
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Όχι. Γιατί να το δώσω;
κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Ο κ. Αποστολόπουλος από πού ήξερε ότι .....
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Δεν κλήθηκα.....
κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Κύριε μάρτυς, για να καταλάβουμε. Ούτως ή άλλως σκοτεινή είναι η υπόθεση, σκοτεινή θα μείνει. Τί να κάνουμε τώρα; Ο κ. Αποστολόπουλος πώς ήξερε και σας είπε εσάς ότι αυτός είναι ο στόχος; Πού ήξερε;
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Αυτό το γνωρίζει ο ίδιος.
κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Ο ίδιος μας βεβαίωσε εδώ πέρα ενόρκως ότι «αυτή είναι, την αναγνώρισα και την αναγνωρίζω. Την παρακολουθούσαμε κιόλας›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχουμε και μία πραγματογνωμοσύνη και θα την διαβάσουμε. Θα τα διαβάσουμε όλα. Είναι Δικαστήριο το οποίο τα ερευνά όλα. Δεν αφήνει τίποτα σκοτεινό. Δεν νομίζω ότι έχετε τέτοια παράπονα.
ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: (Εκτός μικροφώνου)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν βγάζουμε συμπεράσματα για τίποτα. Ούτε εμπειρίες κάνουμε εδώ. Εφόσον ήρθε παρεμπιπτόντως μία υπόθεση εμείς θα την δούμε.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε μάρτυς, για να αντιληφθώ κάποια πράγματα, πάτε σε έναν κάδο σκουπιδιών κοντά και περιμένετε να παρακολουθήσετε αυτόν που θα πάει κάτι στον κάδο; Το πιθανότερο είναι ότι εκεί θα πήγαιναν 20-30-40 άτομα. Αφού είναι κάδος σκουπιδιών. Θα έπαιρνε κάποιος την σακούλα των σκουπιδιών από το σπίτι του και θα πήγαινε και θα την άφηνε. Δεν μπορώ να καταλάβω.
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Όπως προανέφερα ο Διοικητής Ασφαλείας αν και ερωτήθηκε λόγω του θάρρους που είχαμε δεν μας απάντησε ....
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Δεν σας ξεκαθάρισε αν θα πάει ή θα πάρει.
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Μόνο το άτομο που θα πάει, τίποτε άλλο.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Εσείς που παρακολουθήσατε, είπατε επί 20 μέρες το πρόσωπο το οποίο προσδιορίσατε ότι είναι η κα Τσιντέρη, μήπως ο κάδος αυτός ήταν κοντά σε κάποιο δρομολόγιο είτε πηγαίνοντας προς το σπίτι της, είτε πηγαίνοντας στην δουλειά της;
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Αυτός ο κάδος όπως είδατε τις επόμενες ημέρες βρισκόταν σχεδόν απέναντι, σχεδόν πλάγια και σε κάποια ικανή απόσταση από το σπίτι, το οίκημα που έμενε η ανωτέρω με έναν άντρα που τον είχαμε δει ....
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Σας ρωτώ μήπως τα μπλέξατε όλοι εκεί πέρα. Κατέβηκε η γυναίκα από το σπίτι της, πέρασε με το αυτοκίνητο και άφησε τα σκουπίδια και αρχίσατε να την παρακολουθείτε επί 20 μέρες. Δεν βλέπω άλλη εξήγηση.
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Εγώ αυτό γνωρίζω και αυτό αναφέρω. Για ποιο λόγο να φύγει από το σπίτι της; Επειδή και τότε έψαχνα να βρω το πονηρό, να είμαι πολύ προσεκτικός όπως είχα εντολές. Γιατί να φεύγει, να πηγαίνει σε μία απόσταση 4 χιλιομέτρων εντελώς αντίθετα από το σπίτι της, εντελώς αντίθετα από την δουλειά της, να παίρνει τηλέφωνο από περίπτερο, να ζητάει χρήματα σε επιτακτικό τόνο, σε έντονο ύφος και να φεύγει μετά και να πηγαίνει στην αντίθετη κατεύθυνση στο μικροβιολογικό εργαστήριο; Πιστεύω ότι όλα τα εργαστήρια έχουν τηλέφωνο. Πιστεύω ότι όλες οι πλατείες έχουν τηλέφωνα.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Δεν σας μιλώ για το τηλέφωνο.
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Εγώ αυτό συγκράτησα.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Εσείς αρχίσατε να την παρακολουθείτε όταν σας είπε ο κ. Μπούρας «ξέρεις, αυτή είναι ύποπτη, μπήκε στο τάδε αυτοκίνητο› και άρχισες να την παρακολουθείς.
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Μάλιστα.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Μετά από αυτό το γεγονός άκουσες το τηλεφώνημα.
Β. ΓΚΙΩΝΗΣ: Μάλιστα.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Εγώ λοιπόν διερωτώμαι ότι δεν έχετε δει, δεν έχετε ξανακούσει κλπ κάποιος να περνάει με το αυτοκίνητό του, να σταματήσει και να πετάξει μια σακούλα σκουπιδιών σε έναν κάδο; Δηλαδή πέσατε πίσω από μία γυναίκα, αρχίσατε να την παρακολουθείτε, άκουσες κι εσύ αυτό το τηλεφώνημα και μπλέκει όλη αυτή η ιστορία, για την οποία θα ακούσετε τώρα σε λίγο ποια είναι η εξέλιξή της.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Εισαγγελεύς έχει το λόγο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Δικασταί, να κάνω μία διευκρίνηση, προηγουμένως σχετικά με τις δηλώσεις του κ. Σάββα Ξηρού σχετικά με την μεταχείρισή του στον ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ και την ανάληψη της πολιτικής ευθύνης για την 17Ν. Οι δικές μου οι δηλώσεις σχετικά με το θέμα αυτό, δηλαδή της πολιτικής ευθύνης και των συνθηκών του νοσηλείας στον ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ απέβλεπαν και αποβλέπουν πάντοτε στην αντικειμενική ενημέρωση του Δικαστηρίου.
Ποτέ και για κανέναν λόγο ο Εισαγγελεύς βλέπει κατηγορουμένους. Βλέπει υπόθεση. Και την υπόθεση πάντοτε θα βλέπει και τώρα και χθες και αύριο και μεθαύριο και πάντοτε και ειδικότερα αυτή την υπόθεση. Το λέω αυτό για να μην δημιουργηθεί οποιαδήποτε παρερμηνεία σχετικά με το θέμα αυτό. Μόνο η αντικειμενική αλήθεια με ενδιαφέρει ανεξάρτητα από τα πρόσωπα που ούτε γνώρισα, ούτε γνωρίζω, ούτε έχω οιανδήποτε σχέση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εννοείται βέβαια αυτό.