ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Εισαγγελεύς.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Σας είχε μήπως αναφέρει τίποτα για την δράση του;
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Όχι, τίποτα. Και εγώ έπεσα από τα σύννεφα όπως ελέχθη όταν έμαθα ότι ήταν ....
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Η τελευταία συζήτηση πότε ήταν;
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Η τελευταία συζήτηση ήταν τηλεφωνική το 1998-1999.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τί περίπου είπατε;
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Πάλι για ποιήματα συζητούσαμε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Είστε καθηγητής του;
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Όχι, δεν είμαι καθηγητής του.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Απλά γνωστός.
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Απλώς γνωστός.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μετά ταύτα με την αποκάλυψη κάνατε κουβέντα;
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Όχι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μετά ταύτα, μετά από 2002;
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Προχθές για πρώτη φορά μου τηλεφώνησε από την φυλακή.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Σας είπε να έρθετε να καταθέσετε.
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Όχι, όχι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τί είπατε στο τηλέφωνο;
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Δεν μου ζήτησε να έρθω να καταθέσω. Εγώ ο ίδιος γνωρίζοντας τον αδελφό του από τις τηλεοπτικές του εμφανίσεις, τον είδα μια μέρα στο δρόμο και του είπα ότι υπάρχουν κάποια κείμενα του κ. Κωνσταντίνου Τέλιου τα οποία θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν προς υπεράσπισή του. Το είπα αυτό γιατί από την γνωριμία που είχα μαζί του και από τα κείμενα αυτά που έχω διαβάσει, είμαι πεπεισμένος ότι όσα είπε στην απολογία του είναι ειλικρινή. Γι αυτό ζήτησα να καταθέσω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Καλά κάνατε. Είχατε καθήκον να μαρτυρήσετε γι αυτό το θέμα. Γιατί δεν βγήκε από την Οργάνωση;
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Δεν ξέρω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Να ήταν λόγοι εσωτερικοί ή εξωτερικοί; Τί καταλάβατε;
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Εγώ πιστεύω ότι οι λόγοι είναι κυρίως εξωτερικοί. Ότι μπορεί να ένιωθε ότι απειλείται.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αν δηλαδή εξέλθει θα είχε προβλήματα.
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Αν εξέλθει θα είχε προβλήματα από την Οργάνωση.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Επειδή είχε εκτεθεί ας πούμε.
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Μάλιστα. Ότι η Οργάνωση ενδεχομένως φοβόταν ότι μπορούσε.....
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ευχαριστώ.
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Παρακαλώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα μας την δώσετε αυτή την κριτική θα σας παρακαλούσα. Θέλω να δω εγώ.
ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: Δεν διέκοψα τον κ. Εισαγγελέα. Φαντάζομαι όταν εννοεί «δεν αποχώρησε› ο κ. Εισαγγελέας εννοεί βάσει του βουλεύματος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχει ο κ. Πρόεδρος μια ερώτηση. Θα παρακαλούσα.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε μάρτυρα, ξέρετε τί δουλειά έκανε σαν επάγγελμα;
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Ξέρω. Ήταν δάσκαλος. Το ήξερα.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Το ξέρατε.
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Ναι.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όσο καιρό ήταν δάσκαλος είχατε επαφές μαζί του σχετικά με την συμπεριφορά του απέναντι στα καθήκοντά του τα εργασιακά, τα επαγγελματικά;
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Όχι, δεν ξέρω για την συμπεριφορά στο χώρο της εργασίας του.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αν ήταν καλός δάσκαλος;
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Είχα ακούσει ότι ήταν καλός και θεώρησα ότι θα πρέπει να ήταν καλός από τις συνομιλίες που είχα μαζί του πάνω σε θέματα λογοτεχνίας. Ήξερε πολλά πράγματα.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Από όσα εσείς έχετε διαβάσει δικά του και από όσα έχετε ακούσει για κείνον, από πλευράς ψυχικής υγείας έχετε κάτι να εισφέρετε στο Δικαστήριο;
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Για να είμαι ειλικρινής όταν τον πρωτογνώρισα κατάλαβα ότι ήταν πάρα πολύ ευαίσθητος, ότι είχε ένα ψυχικό, ψυχολογικό πρόβλημα. Το οποίο το συζήτησα κιόλας με τους ανθρώπους τους οποίους έτυχε να βρεθούν την ημέρα της γνωριμίας μας.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν ξέρετε αν είχε παρακολουθεί από κάποιον επιστήμονα;
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Όχι, δεν το ήξερα.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κάπου βγαίνει ή υποστηρίζετε ότι έχει ψυχικό νόσημα. Γι αυτό σας ρωτώ. Δεν τα ρωτάω στην τύχη.
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Εγώ σας είπα ότι την πρώτη φορά που τον είδα αισθάνθηκα ότι αυτή η υπερευαισθησία που είχε θα πρέπει να τον ταλάνιζε και να του δημιουργούσε ψυχολογικά προβλήματα. Το συζήτησα αυτό με τους ανθρώπους οι οποίοι μου τον σύστησαν και κάναμε μία συζήτηση για την ψυχική του κατάσταση γενικά αλλά σύντομη. Εκ των υστέρων πληροφορήθηκα ότι είχε νοσηλευθεί, ότι είχε προβλήματα έντονα.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ποια εποχή είχε νοσηλευθεί;
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Δεν ξέρω. Το πληροφορήθηκα μετά την σύλληψή του ότι είχε ψυχολογικά προβλήματα. Αλλά εμένα μου έδωσε την αίσθηση ότι ο άνθρωπος είχε, χωρίς να είμαι ειδικός.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Να σας ρωτήσω για την συμπεριφορά του, για τις πράξεις που κατηγορείται είπατε ότι όταν άκουσα αυτά που λέγονται ή αυτά που άλλα έχει πει, έχει κάνει, λέει άλλα – κάπως έτσι το είπατε – πέσατε από τα σύννεφα.
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Όχι, έπεσα από τα σύννεφα όταν έμαθα ότι συμμετείχε στην 17Ν.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μόνο αυτό ξέρετε; Για τις πράξεις που κατηγορείτε;
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Ξέρω και για τις πράξεις που κατηγορείτε.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ποιος σας τις είπε;
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Τις διάβασα στις εφημερίδες.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Σε μία εφημερίδα έχει δώσει κάποια συνέντευξη. Ξέρετε περί αυτού; Της Βόρειας Ελλάδας.
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Όχι. Ξέρω το περιεχόμενο της συνέντευξης από την αναμετάδοσή της κατά κάποιο τρόπο από την τηλεόραση.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ξέρετε ποια ήταν η εφημερίδα και τί περίπου έλεγε;
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Στην «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ›.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν την έχετε διαβάσει ο ίδιος την συνέντευξη;
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Όχι. Γνωρίζω κομμάτια της συνέντευξης από την αναμετάδοσή της την τηλεοπτική.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτά τα κομμάτια που εσείς γνωρίζετε σας δίνουν κάποια εικόνα για την ψυχική του υγεία; Δεν είστε ειδικός. Δεν σας ρωτάω ως ειδικός. Σας ρωτάω σαν ένα μέσο κοινωνικό άνθρωπο.
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Τα κομμάτια αυτά τα οποία γνωρίζω επιβεβαιώνουν αυτό που είχα πει προηγουμένως, ότι βρίσκεται σε σύγχυση, σε έναν πανικό και γι αυτό το λόγο.....
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είπατε ότι σε αυτή την κριτική που κάνει χρησιμοποιεί 2-3 φορές το «αναπόδραστο›. Την έννοια ή την φράση ή την λέξη «αναπόδραστο›. Πότε είναι αυτή η κριτική;
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Είναι του 1997, Νοέμβριος-Δεκέμβριος.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό εσείς αν καλά κατάλαβα, αλλιώς να με διορθώσετε, το ανάγετε ότι είχε ενοχές για την συμμετοχή του στην Οργάνωση; Αυτό θέλετε να πείτε;
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Ακριβώς. Εκ των υστέρων κατάλαβα καλύτερα, χωρίς να είμαι απολύτως βέβαιος γιατί αυτή η κριτική δεν είναι κριτική βιβλίου αλλά είναι ένα ψυχογράφημα το οποίο χαρακτηρίζει άλλωστε ως ψυχογράφημα. Λέει ότι είναι προσωπικά αυτά που γράφω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δώστε το να το διαβάσω.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Επιμένω, αυτό το «αναπόδραστο› το είπατε εδώ ότι ήταν κάτι που το βίωνε εκείνη την εποχή που το έγραφε;
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Το ένιωσα όταν διάβασα την κριτική το 1997.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όταν μετά μάθατε και τα όσα κατηγορείται ποια εντύπωση σας δίνει; Ποια εντύπωση σας δίνει; Όταν τα γράφει ακόμα νιώθει το «αναπόδραστο›.
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Νιώθει ένα αίσθημα αναπόδραστου σε ότι αφορά την επιθυμία του να ξεφύγει από μία κατάσταση.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δηλαδή δεν είχε ξεφύγει;
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Ακριβώς. Όχι δεν είχε ξεφύγει, δεν μπορούσε να ξεφύγει. Αυτό λέει το κείμενο αυτό.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό το κείμενο λοιπόν που είναι γραμμένο το ΄97 εσείς με όσα ξέρετε και όπως το κρίνετε .....
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Εκ των υστέρων.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εκ των υστέρων πάντα λέτε ότι ακόμα και το ΄97 δεν μπορούσε να ξεφύγει.
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Μάλιστα.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Σας τα ρωτώ αυτά διότι αν δεν με απατά η μνήμη μου στα στοιχεία της δικογραφίας εκείνος υποστηρίζει ότι πήγε από το 1993 στην Οργάνωση. Γι αυτό σας ρωτώ. Εσάς πάντως όλα αυτά συνδυαζόμενα στο μυαλό σας καταθέτετε στο Δικαστήριο ότι και το ΄97 ακόμα δεν μπορεί να ξεφύγει. Έτσι λέτε εσείς.
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Ακριβώς.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν έχω άλλη ερώτηση κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα το διαβάσουμε. Δεν θα φύγετε για να συζητήσουμε ενδεχομένως κάτι.
Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Εσείς σχηματίσατε για τον ψυχικό κόσμο, για την παιδεία του συγκεκριμένου κατηγορουμένου το 1997. Αν αυτή την χρονιά σας εξομολογείτο ο συγκεκριμένος κατηγορούμενος ότι ήταν μέλος αυτής της Οργάνωσης ή υπήρξε μέλος αυτής της Οργάνωσης και γνωρίζοντας αυτό το κείμενο που μας φέρατε εδώ, ποια θα ήταν η συμβουλή σας προς αυτόν;
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Θα του έλεγα να πάει στην Αστυνομία να παραδοθεί. Αυτό θα του έλεγα.
Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Γιατί δεν ένιωσε την ανάγκη να το ανακοινώσει αυτό, να το γνωστοποιήσει αυτό το γεγονός, ότι είναι ή υπήρξε κάποτε μέλος αυτής της Οργάνωσης; Πώς το εξηγείτε εσείς;
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Εγώ το εξηγώ σε μεγάλο βαθμό....
Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Και είχε, ένιωσε την ανάγκη να ξεφύγει λέτε.
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Το εξηγώ από το φόβο ότι αυτό μπορεί να είχε.....
Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Ποιον φόβο;
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Το φόβο ότι η 17Ν μπορούσε να του κάνει κακό.
Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Η παιδεία του δεν του παρείχε την δύναμη να προλάβει αυτά τα οποία έγιναν μετά το 1992 σε βάρος άλλων συνανθρώπων του;
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Σας είπα ότι έχω την εντύπωση ότι ήταν ο φόβος.
Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Τί ο φόβος; Μόνο για τον εαυτούλη μας; Η παιδεία και αυτό που λέτε ότι αναβλύζει μέσα από τα κείμενά του είναι μόνο για τον εαυτό του; Όχι για τους άλλους;
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Υποθέτω χωρίς να θέλω να τον υπερασπιστώ πάση θυσία, υποθέτω .....
Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Δώστε μου μία απάντηση σε αυτό που σας λέω.
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Υποθέτω ότι ο φόβος τον οποίο ένιωθε....
Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Επιβεβαιώσατε την κρίση του κ. Προέδρου ότι οι λογοτέχνες, οι ποιητές έχουν και ιδιαίτερες .....
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Ευαισθησίες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν το λέω εγώ. Ο Τζέιμς Τζόις το λέει.
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Σωστό.
Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Αυτό πώς το ερμηνεύετε εσείς;
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Πιστεύω ότι υπερίσχυσε το αίσθημα του φόβου.
Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Κι εδώ πάλι, αυτό γιατί το έκανε μετά την γνωστοποίηση, την ανακάλυψη της Οργάνωσης;
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Ακριβώς επειδή ο φόβος τον οποίο αισθανόταν....
Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Ο φόβος τί έγινε τότε;
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Ο φόβος πιστεύω ότι ήρθη, έπαψε να υπάρχει διότι συνελήφθη η 17Ν.
Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Αν θυμάμαι καλά δεν είχαν συλληφθεί όλα τα μέλη της Οργάνωσης. Δεν είχε εξαρθρωθεί πλήρως η Οργάνωση αυτή. Δεν υπήρχε κίνδυνος την επομένη της συνεντεύξεώς του να μην υπάρχει στη ζωή; Γιατί τότε το έκανε; Συμβουλεύτηκε νομικό και ακολούθησε τις οδηγίες του νομικού. Αυτό δεν θα μπορούσε να το είχε κάνει πριν;
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Σας είπα ότι έχω την εντύπωση ότι δεν φοβόταν τόσο πλέον γιατί θα φυλακίζονταν.
Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Μετράμε το φόβο με την μεζούρα.
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Πιστεύω ότι ο φόβος είναι ένα συναίσθημα που ενίοτε υπερβαίνει κάποιες ευαισθησίες. Δεν τον δικαιολογώ. Προσπαθώ να δώσω μία εξήγηση. Δεν τον δικαιολογώ με τίποτα. Έχετε δίκιο να μου κάνετε αυτές τις ερωτήσεις. Απλώς επειδή μου ζητάτε την εξήγηση σας λέω ότι, προφανώς έπαψε να φοβάται τόσο γιατί ήταν βέβαιος ότι θα φυλακιστεί. Μέσα από την φυλακή θα ήταν ασφαλής.
Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: ¶λλος γνώριζε για το πρόβλημά του εκτός από σας από το χώρο σας;
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Για ποιο πρόβλημα του;
Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Το λογοτεχνικό.
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Για ποιο πρόβλημα; Τί ακριβώς εννοείτε;
Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Για το πρόβλημα αυτό που αντιμετώπιζε, το ψυχικό; ¶λλα πρόσωπα γνώριζαν εκτός από σας;
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Από συζητήσεις που είχα με κοινούς γνωστούς....
Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Η οικογένειά του;
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Δεν την ξέρω την οικογένεια.
Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Ο αδελφός του;
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Ούτε τον ήξερα τον αδελφό του. Τώρα τον γνώρισα.
Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Δεν τον γνωρίζατε.
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Όχι.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, να κάνω μία ερώτηση πριν αναγνώσετε. Φοβάμαι ότι θα παίξω τον ρόλο του κακού. Να προσγειώσω λίγο τα πράγματα σε ποινικό επίπεδο. Νομίζω επεκταθήκαμε πολύ σε λογοτεχνικό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Φταίω εγώ λίγο. Όχι μόνο τον Μάρξ κ. Παρασκευόπουλε.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: (Εκτός μικροφώνου)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Συμφωνείτε μαζί μου.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΠΟΥΛΟΣ: (Εκτός μικροφώνου)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Συμφωνούμε και με αυτό που λέτε.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Μας περιγράψαμε μια προσωπικότητα όπως την ζήσατε μετά το ΄97 όπως αντιλαμβάνομαι. Έναν άνθρωπο ευαίσθητο, με λογοτεχνική φλέβα, με τα ταλέντο, με, με, με. Δεν μπόρεσα να καταλάβω τί εξήγηση δώσατε για την συμμετοχή τους στις εγκληματικές αυτές ενέργειες που του αποδίδονται.
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Η μόνη εξήγηση που μπορώ να δώσω και το είπα είναι ότι επειδή ήταν κοινωνικά, πολιτικά πολύ ευαισθητοποιημένος σε θέματα δικαιοσύνης προφανώς πίστεψε ότι συμμετέχοντας σε αυτή την Οργάνωση θα συμβάλλει στην απονομή της δικαιοσύνης. Προφανώς αυτό πίστεψε.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Και υποθέτω ότι το έκανε αυτό το πράγμα. Το σκέφτηκε και έλαβε μέρος σε μία ενέργεια κατά την διάρκεια της οποίας είδε να αιματοκυλιέται ένας άνθρωπος μπροστά του. Δεν τον συγκράτησαν οι ευαισθησίες του αυτές, δεν του δημιούργησαν κάποιες αναστολές; Να του πουν, τί κάνουμε εδώ πέρα; Είναι δυνατόν με αυτό το αιματοκύλισμα να δίνουμε λύσεις σε κοινωνικά προβλήματα;
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Το ερώτημα ποιο είναι;
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Το ερώτημα είναι μήπως δεν είναι τόσο πολύ ο ευαίσθητος άνθρωπος που θέλετε να μας περιγράψετε. Όλα αυτά τα διερευνώ εγώ, γι αυτό σας είπα θα κάνω σε αυτό το στάδιο τον «κακό›. Μήπως δεν είναι τόσο το ευαίσθητο παιδί που θέλετε να μας περιγράψετε.
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Τί να σας πω; Δεν μπορώ να ξέρω αν είναι....
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Λαβαίνω μέρος σε μία ενέργεια που αιματοκυλούμε έναν συγκεκριμένο άνθρωπο, λαμβάνω μέρος μετά από κάποια χρόνια σε μια άλλη ενέργεια στο κέντρο της Αθήνας που αιματοκυλούμε δεκάδες ανθρώπους. Εγώ όμως εξακολουθώ να επιμένω ότι με αυτές τις ενέργειές μου προωθώ την κοινωνική δικαιοσύνη; Μας είπατε για τις ευαισθησίες κλπ. Από πλευράς αντίληψης πώς θα τον κρίνατε; Δηλαδή είναι ένας άνθρωπος ο οποίος μπορεί να αντιληφθεί, να εκτιμήσει;
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: ¶λλο πράγμα είναι η αντίληψη και άλλο η ευαισθησία.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Γι αυτό ακριβώς σας είπα. Μέχρι τώρα μιλάμε για την ευαισθησία του. Τώρα σας ρωτάω για την ικανότητα αντίληψης.
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Εκ των υστέρων αποδεικνύεται με την συμμετοχή του στην 17Ν ότι δεν ήταν άνθρωπος υψηλής αντιλήψεως κατά την άποψή μου.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Για τα γεγονότα δεν έχετε συζητήσει ποτέ μαζί του;
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Όχι.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Ευχαριστώ κ. Πρόεδρε. Δεν έχω τίποτε άλλο.
κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Θεωρείτε σήμερα ότι ο κατηγορούμενος κ. Κωνσταντίνος Τέλιος έχει ειλικρινά μετανιώσει για τις πράξεις τις οποίες ο ίδιος ομολογεί ότι έχει διαπράξει;
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Το θεωρώ και αυτός ακριβώς είναι ο λόγος για τον οποίο εγώ ο ίδιος ζήτησα να καταθέσω και δεν μου το ζήτησε η οικογένειά του.
κ. ΣΙΔΕΡΗΣ: Είπατε ότι είχατε μία τηλεφωνική επικοινωνία μαζί του πριν έρθετε εδώ.
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Προχθές, για πρώτη φορά.
κ. ΣΙΔΕΡΗΣ: Τί συμπέρασμα βγάλατε από αυτή την επικοινωνία γιατί μέχρι τώρα καταθέτετε για πράγματα τα οποία μέχρι τότε δεν ξέρατε την συμμετοχή του. Αναφέρεστε σε χρόνο, η τελευταία επικοινωνία σας οδήγησε σε κάποια άλλη κρίση ή κάποιο άλλο συμπέρασμα που δεν καταθέσατε μέχρι τώρα;
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Η τηλεφωνική μου επικοινωνία κράτησε περίπου δύο λεπτά πριν από τρεις μέρες. Δεν μπορώ να εκφράσω άποψη για την ψυχολογική του κατάσταση. Οπωσδήποτε ήταν ένα τηλεφώνημα συγκεχυμένο. Δηλαδή μου είπε ότι σκέφτεται να βγάλει μία ποιητική συλλογή φυσικά αφού τελειώσει η δίκη. Πώς το βλέπω, τί κάνω. Τον ρώτησα κι εγώ τί κάνει. Ήταν ένα πολύ σύντομο και μάλλον συγκεχυμένο τηλεφώνημα θα έλεγα. Δεν μπορώ να σας πω τίποτε περισσότερο από αυτό.
Ν. ΠΡΩΤΕΚΔΙΚΟΣ: Καταρχήν φαντάζομαι ότι οι ερωτήσεις έγιναν στα πλαίσια του βουλεύματος του παραπεμπτικού και για την συμμετοχή του και για τον χρόνο. Θα σας κάνω τρεις ερωτήσεις. Είστε ειδικός στην κριτική της λογοτεχνίας και μάλιστα χρησιμοποιείστε γενικά γι αυτό το αντικείμενο. Κατά την επιστημονική σας άποψη μπορεί ο λογοτέχνης μέσα από το κείμενό του να μην είναι αυτός που πραγματικά είναι; Μπορεί δηλαδή να είναι υποκριτικό το έργο του, μπορεί να υποκρίνεται όταν γράφει;
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Όχι, δεν μπορεί. Μπορεί να είναι υποκριτικός αλλά φυσικά αυτό που θα παραγάγει δεν θα είναι λογοτέχνημα. Η λογοτεχνία είναι η έκφραση των βαθύτερων αισθημάτων του ανθρώπου. Για την ακρίβεια είναι η έκφραση του συνολικού ανθρώπου, διανοητικό και συναισθηματικό με έμφαση στο συναισθηματικό. ¶ρα τα λογοτεχνικά κείμενα όταν είναι πράγματι λογοτεχνικά εκφράζουν τον βαθύτερο και ως εκ τούτου τον ειλικρινή εαυτό του συγγραφέα.
Ν. ΠΡΩΤΕΚΔΙΚΟΣ: Στην προκειμένη περίπτωση από το έργο που έχετε υπόψη σας, δηλαδή τόσο τις βιβλιοκριτικές του, όσο και την ποιητική του συλλογή που έχει εκδοθεί ήδη, μπορείτε εσείς ως ειδικός να διακρίνετε ότι ενδεχομένως υποκρίνεται και ότι δεν είναι αυτό που φαίνεται από αυτή την ανάλυση που μας κάνατε προηγουμένως;
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Η ποιητική του συλλογή περιέχει ποιήματα επιτυχημένα και αποτυχημένα. Τα αποτυχημένα ποιήματα οφείλονται όχι σε έλλειψη ειλικρίνειας των συναισθημάτων αλλά σε τεχνικές ατέλειες. Απεναντίας τα επιτυχημένα για μένα εκφράζουν απολύτως ειλικρινή αισθήματα. Το ίδιο θα έλεγα και για την κριτική αυτή για την οποία μιλάμε.
Ν. ΠΡΩΤΕΚΔΙΚΟΣ: Από το έργο το οποίο πάλι έχετε υπόψη σας, έχετε διαγνώσει για τον συγκεκριμένο λογοτέχνη και κατηγορούμενο σήμερα ροπή προς την βία ή έγκριση της βίας εν γένει;
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Όχι, το αντίθετο θα έλεγα.
Ν. ΠΡΩΤΕΚΔΙΚΟΣ: Μία τελευταία ερώτηση για να επανέλθω σε αυτό που σας ρώτησαν κατά κόρον από την Έδρα. Το 1997 όταν γράφει αυτό, έχουμε το θέμα της απόδρασης ή μη. Αυτό είναι σίγουρα όπως τέλος πάντως αναρωτήθηκε ίσως η Έδρα μία πραγματική κατάσταση ή μπορεί να είναι μία ψυχολογική; Δηλαδή θα μπορούσε πραγματικά να έχει αποχωρήσει ήδη, να κατάφερε με τον όποιο τρόπο να αποχωρήσει από το 1992 από αυτή την Οργάνωση στην οποία είχε την όποια συμμετοχή αλλά αυτό πλέον μέχρι και τέλος ενδεχομένως του βίου του να τον βαραίνει ως τύψη γι αυτά τα οποία είχαν γίνει κατά την διάρκεια στην οποία συμμετείχε;
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Οπωσδήποτε πέρα από τα αισθήματα της ενοχής και το αίσθημα της τύψης είναι έντονο σε αυτό το κείμενο.
Ν. ΠΡΩΤΕΚΔΙΚΟΣ: Δηλαδή είναι βέβαιο....
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Όχι βέβαιο.
Ν. ΠΡΩΤΕΚΔΙΚΟΣ: Είναι πιθανόν, τόσο πιθανόν να συμμετείχε το 1997 ακόμα ή μπορεί η αγωνία του για απόδραση να αναφέρεται ακριβώς σε ένα πλαίσιο πλέον ζωής στο οποίο είχε πει μετά την συμμετοχή την όποια σε κείνη την Οργάνωση;
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Το κείμενο αυτό για το οποίο μιλάμε εμένα τουλάχιστον μου δείχνει ότι τον σημάδεψε τόσο πολύ η συμμετοχή του στην 17Ν ώστε μέχρι το τέλος του βίου του θα νιώθει αυτά τα αισθήματα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, μήπως θα μπορούσε ο κ. Τέλιος – μια κουβέντα μόνο – γιατί δεν φύγατε από την 17Ν;
Κ. ΤΕΛΙΟΣ: Έφυγα. Μάλλον δεν ήμουν ποτέ στην 17Ν. Απλώς συμμετείχα με την παρουσία μου σε κάποιες ενέργειες. Δεν υπήρξα ποτέ μέλος της 17Ν κατά την δική μου κρίση.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Έχετε διχασμένη προσωπικότητα;
Κ. ΤΕΛΙΟΣ: Όχι καθόλου.
Ν. ΠΡΩΤΕΚΔΙΚΟΣ: Το εξήγησε κ. Εισαγγελέα στις απολογίες του τις οποίες δεν έχει πάρει πίσω. Το τονίζουμε αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Παρασκευόπουλος.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΠΟΥΛΟΣ: Ήθελα να ρωτήσω τον κ. Καθηγητή ο οποίος βέβαια και .....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καταρχήν είναι συγγραφέας πολύ γνωστός. Δεν είναι μόνο καθηγητής.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΠΟΥΛΟΣ: Βεβαίως γι αυτό και μας τιμά με την παρουσία του πιστεύω. Κύριε μάρτυρα, είναι βέβαιο και δεδομένο ότι ο κ. Τέλιος είχε και έχει πιστεύω ευαισθησίες και υπερευαισθησίες γύρω από ορισμένα πράγματα και ορισμένα θέματα. Πιστεύετε λοιπόν με βάση αυτό το δεδομένο ότι όποιος του μίλησε, όποιος τον εισήγαγε, όποιος τον πλησίαζε από την 17Ν του μίλησαν για στυγνά εγκλήματα και κοινού ποινικού δικαίου εγκλήματα ή για κάποιους κοινωνικούς στόχους οι οποίοι είχαν κάποιες ακραίες ....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πού να ξέρει ο άνθρωπος τί του είπαν;
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΠΟΥΛΟΣ: Να μας πει την άποψή του κατά κάποιο τρόπο το έργο του κ. Τέλιου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να την πει.
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Η άποψή μου είναι ότι ισχύει το δεύτερο από αυτό που είπατε.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΠΟΥΛΟΣ: Ότι;
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Ότι δεν του μίλησαν για εγκλήματα, ούτε για εγκληματικές πράξεις. Του μίλησαν για συμμετοχή σε μία....
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΠΟΥΛΟΣ: Να δούμε σε ποιο πλαίσιο εκινείτο η 17Ν. Υπερασπίζομαι έναν συγκατηγορούμενο και γενικά εδώ πέρα όλοι κατηγορούνται για μια συμμετοχή σε μια τέτοια τρομερή και εγκληματική Οργάνωση. Να δούμε και τους στόχους, το πλαίσιό τους κλπ. Γι αυτό κάνω αυτή την ερώτηση.
Η δεύτερη είναι, είπε για το «αναπόδραστον›. Είναι γεγονός επίσης ότι προ του κ. Τέλιου και μετά τον κ. Τέλιο η Οργάνωση είχε δράση πιο πριν την είσοδό του ή τη μη συμμετοχή ή την εμπλοκή του – να το πω έτσι για να ευχαριστήσω του πάντες – αλλά και μετά την αποχώρησή του συνέχισε να έχει. Εγώ ενδιαφέρομαι λοιπόν για την προ εισαγωγή, εμπλοκή του μάλλον στη δραστηριότητα της 17Ν, είχε ακούσει υποθέτω. Μορφωμένος άνθρωπος είναι κλπ. Αυτό λοιπόν το «αναπόδραστο› ενδέχεται να ενέχεται με κοινωνικοπλαστικού χαρακτήρα στόχους που πίστευε αυτός ή του έδωσαν να πιστέψει;
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Όχι, το αναπόδραστο όπως είναι εδώ εγώ τουλάχιστον το ερμηνεύω ως επιθυμία, ως αίσθημα αδυναμίας να ξεφύγει από την ενοχή του όχι στην Οργάνωση. Να ξεφύγει από την ενοχή του για την συμμετοχή του στην Οργάνωση. Αυτό το αναπόδραστο γι αυτό σας ότι είναι οντολογικής φύσεως. Είναι υπαρξιακής φύσεως. Ότι δεν μπορούσε να ξεφύγει μέχρι το τέλος της ζωής του από την ενοχή.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΠΟΥΛΟΣ: Είναι το εξής πρόβλημα που έχει τεθεί και ίσως τεθεί και εναργέστερα και πιο έντονα και πιο έγχρωμα. Είναι μια Οργάνωση η οποία....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν χρειάζονται. Καθηγητής Λογοτεχνίας είναι ο άνθρωπος τώρα.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, με συγχωρείτε πάρα πολύ. Αν είναι τόσο εκτός θέματος η ερώτησή μου να μου το απαγορεύσετε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είναι η κοινωνική διάσταση. Τί να πει ο άνθρωπος;
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Εισαγγελεύ, μου επιτρέπετε; Αν πω σε κάποιον ξέρεις κάτι; Πάμε να σκοτώσουμε τον κ. Μαρκή;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι άλλο θέμα.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΠΟΥΛΟΣ: Με δεδομένη την ευαισθησία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το καταλαβαίνουμε κι εμείς ή δεν το καταλαβαίνουμε;
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΠΟΥΛΟΣ: Υπερασπιζόμαστε κάποιο πλαίσιο. Ψέματα ή αλήθεια. Λέει η μία πλευρά «ξέρετε κάτι› και ρώτησε ο κύριος εξ δεξιών αξιότιμος Εφέτης ότι ξέρετε όταν άκουγε τα εγκλήματα τί έκανε. Ρωτώ εγώ στη ζυγαριά την κοινωνική κ. Καθηγητά, κ. μάρτυρα, λέει, ακούει για χιλιάδες εγκλήματα μετά από σφαγές, μετά από κανονιοβολισμούς και βομβαρδισμούς χιλιάδων θυμάτων και του λένε αυτοί που τον εισαγάγουν «εκεί σκοτώνουν χιλιάδες θύματα, εδώ έναν θα φάμε και θα ανατρέψουμε την κατάσταση›. Είναι κοινωνικού χαρακτήρα η είσοδος ναι ή όχι; Η αποδοχή; Λανθασμένα. Εγώ δεν δέχομαι ότι ένας άνθρωπος μπορεί να σκοτωθεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Την δική του άποψη να μας πει ποια είναι.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΠΟΥΛΟΣ: Αυτό λέω κ. Πρόεδρε.
Ν. ΠΡΩΤΕΚΔΙΚΟΣ: Με συγχωρείτε όμως στο σημείο αυτό. Ας μην μιλάμε όμως για τον κ. Τέλιο γιατί ο κ. Τέλιος έχει τοποθετηθεί για ποιους λόγους και πώς ερμηνεύει ο ίδιος το θέμα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ας μας πει ο μάρτυρας. Δηλαδή ήταν λόγος να πει κανένας ότι μια και γίνονται ένα σωρό εγκλήματα πάμε κι εμείς να σκοτώσουμε έναν άνθρωπο αλλά θα προλάβουμε πολλά άλλα. Μπορούσε ο κ. Τέλιος να μιλήσει και να πει «ναι παιδιά, πάμε›.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΠΟΥΛΟΣ: «Αλλά εγώ δεν σκοτώνω ούτε μύγα›. Λέμε.
(Διαλογικές συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Την αποσύρει. Πράγματι τον πειράζει. Διαβάζω λίγα λόγια. Το ποίημα σας, η συλλογή σας έχει παραθέσει εδώ στην κριτική τον εξής στίχο: «Δοκίμαζες μεγάλα φτερά για να πετάξεις. Όμως κράταγες στο χώμα μια χρυσή αλυσίδα. Όλες σου οι προσπάθειες έμοιαζαν με πράξεις ηρωικές. Όμως δεν ήταν, πώς να ήταν η ελπίδα›.
Αυτός λοιπόν συνεχίζει, κάνει την κριτική και κάπου κάνει μία προσέγγιση παραλλακτική με κάποια άλλη σας ποιητική συλλογή που λέγεται «Βάρβαρες ωδές› και λέει: «Ξενυχτώ εκτίοντας τον έρωτα›. Παντρεμένος θα ήταν αυτός. Θα μπορούσε με κάθε βεβαιότητα να πούμε ότι οι στίχοι της πτώσης του ιπτάμενου β γράφτηκαν στην αναπόδραστη διαδρομή του ξενυχτώ εκτίοντας την ποίηση. Δηλαδή πήρε το «Εκτίοντας τον έρωτα› και συνειρμικά το συνέδεσε αυτός «ξενυχτώ εκτίοντας την ποίηση›. Μετά μιλάει γι όλα αυτά. Να βάλει σε τάξη τον κόσμο. Μήπως δηλαδή αυτή του η αναφορά ήθελε απλώς να δείξει ότι «εγώ έχω διαβάσει και την προπερασμένη κι εκεί που λέμε «εκτίνοντας τον έρωτα› να το κάνουμε «εκτίοντας την ποίηση› και από κει ξεκίνησε και τα είπε όλα αυτά τα πράγματα. Ή όλα αυτά ήταν με ένα σκοπό να δείξει ότι και αυτός κάπου κρατιέται και δεν μπορεί να φύγει;
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Η φράση «εκτίοντας τον έρωτα› είναι η πρώτη αναφορά όπου το ρήμα «εκτίω› εμφανίζεται. Υπάρχουν τρεις ακόμη αναφορές του ρήματος «εκτίω› παρακάτω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στην δική σας ποίηση όμως.
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Όχι, στην κριτική του Τέλιου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στην δική σας ποίηση όμως το «εκτίοντας τον έρωτα› υπάρχει στις «Βάρβαρες ωδές›.
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Ναι, αναφέρεται μόνο στον έρωτα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στην δική σας ποίηση είναι μόνο το «εκτίοντας τον έρωτα›.
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το «εκτίοντας τον έρωτα› σημαίνει κάτι το καταναγκαστικό.
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Ακριβώς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καταναγκαστικά έργα ο έρωτας; Κάτι άλλο θέλετε να πείτε εσείς αλλά όπως ξέρετε δεν ερμηνεύει ποτέ ο ποιητής το έργο του. Ερμηνεύουν οι άλλοι. «Εκτίοντας τον έρωτα› κάτι θέλουμε να πούμε. Εν πάση περιπτώσει, αυτός πήρε και λέει «εκτίοντας την ποίηση›. Αυτός θέλησε να πιαστεί φαίνεται από αυτή την λέξη για να παρουσιάσει το δικό του το βάσανο. Αυτό λέτε;
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λέει: «η απάντηση απολαυστική έρχεται να καταπραύνει και να βάλει σε τάξη τον κόσμο του κάθε εκπεσόντος›. Αυτό και πάλι νοηματικά πάει σε έναν άνθρωπο δηλαδή που έκανε κάτι που δεν έπρεπε να το κάνει. Εκπεσόν αυτός είναι, ο εκπεσόν άγγελος. Αντίθετα πιστοποιεί το αμετάκλητο μιας πραγματικότητας που αφορά το βίωμα μιας διαρκούς πτώσης, η άλλη όψη του νομίσματος της ανικανότητας για πτήση. Αυτό το συνδέετε πάλι. Ενός ανθρώπου που παρά την τραγική του κατάσταση είναι σε θέση με την συνδρομή μιας σαν κι αυτής πίεσης να παιάται το σκηνικό στο οποίο περιέχεται. Περιέχεται και ο ίδιος δηλαδή προσεγγίζοντας μιας αποκτήσεως γνώση αν και ο ίδιος αμετάκλητα εκπεσόν.
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτή η εκτειόμενη ποίηση που ορίζεται ως τέτοια επειδή ακριβώς το θέμα της μπορεί να είναι η κοινή ανθρώπινη μοίρα, είναι σε θέση μόνη αυτή να αγγίζει εκείνη τη μακρινή περιοχή της ψυχής κι έτσι να λειτουργεί λες και γράφτηκε για τον καθέναν από μας προσωπικά›.
Αμέσως πάλι φέρνει το προσωπικό στοιχείο, αυτά δηλαδή που μας λέγατε εδώ τα στηρίζετε.
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Μάλιστα, και παρακάτω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: «Μια νοσταλγία για τη χαμένη αρμονία. Πώς χάνεται η αρμονία; Όταν υπάρχει διάσταση μεταξύ ψυχικής κατάστασης και πράξης› λέτε εσείς, χάνεται η αρμονία πλέον.
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Χάνεται και η ψυχική ισορροπία καμιά φορά. «Αυτή η εσωτερική εμπειρία πάντα απόλυτα προσωπική υπόθεση, είναι που κατατέθηκε και από τον γράφοντα, γεγονός βέβαια που δεν είθισται να θεωρείται παρουσίαση βιβλίου και γι αυτό ίσως να μη μου συγχωρεθεί. Όμως αλήθεια, τί περισσότερο πολύτιμο θα μπορούσε να κατατεθεί από αυτή την προσωπική ανάγνωση;›
Δέχεται δηλαδή και ο ίδιος ευθέως ότι κάνει προσωπική ανάγνωση.
Α. ΒΑΓΕΝΑΣ: Κοιτάξτε, είναι εντελώς ασυνήθης αυτή η κριτική για βιβλίο. Δεν είναι κριτική βιβλίου, είναι μία προσωπική εξομολόγηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτά που είπατε δηλαδή στην αρχή επιβεβαιώνονται. Διακόπτουμε για μισή ώρα.
ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ