ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 30 ΜΑΪΟΥ 2003
ΔΙΚΗ 17Ν
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 30 ΜΑΪΟΥ 2003
ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΕΩΣ: 09:00
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ
Α΄ ΜΕΡΟΣ
09:00 – 10:15
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλή σας μέρα. Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση που έχει διακοπεί.
Έχουμε τον κ. Μαυρουλέα από την υπόθεση Ριανκούρ. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχουμε μια ιστορία στη Ριανκούρ, η οποία εγώ δεν μπόρεσα να καταλάβω τί είναι. Μπορείτε να μας εξηγήσετε εσείς σας αστυνομικός που εκείνη την εποχή ήσαστε στα ΕΚΑΜ, πού ήσαστε;
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Διοικητής των ΕΚΑΜ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί έγινε εκεί πέρα;
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Θα σας αναφέρω καταθέτοντας κ. Πρόεδρε ό,τι γνωρίζω στον τομέα τον επιχειρησιακό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ό,τι ξέρετε, φυσικά. Πήρατε εντολή από ποιον;
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Την παραμονή της 27ης, δηλαδή την Πέμπτη το βράδυ, την 26η, με κάλεσε στην Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία, ο Διοικητής τηλεφωνικά για κάποια αποστολή. Πήγα στην Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία, στο γραφείο του Διοικητού και επί παρουσία και του Υποδιοικητού της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας, ήρθε ο τότε Διοικητής Ασφαλείας ο κ. Νηστικάκης, ο οποίος μας έδωσε κάποια πληροφορία και στη συνέχεια την εντολή.
Η πληροφορία είχε ως εξής: «Έχουμε μια πληροφορία ότι αύριο το πρωί η 17Ν θα χτυπήσει ένα δικαστικό, άγνωστο ποιον και που. Αν για τον Α ή Β λόγο δεν προβάλλει το στόχο της, τα μέλη της θα μεταβούν στη Ριανκούρ με ένα ασθενοφόρο και ένα περιπολικό μαϊμούδες ντυμένοι νοσοκόμοι και αστυφύλακες›. Κατά την ίδια πάντα πληροφορία «Στο περιπολικό θα επιβαίνει και μια αστυφύλακας μαϊμού, αλλά εάν χρειαστεί να δώσετε μάχη, δεν θα τη σκοτώσετε επειδή έχει δώσει την πληροφορία›.
Αυτό κ. Πρόεδρε για μας τους επιχειρησιακούς είναι συγκεκριμένος στόχος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ασφαλώς.
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Διότι αν δεν ήταν συγκεκριμένος ο στόχος, εγώ δεν θα πήγαινα με την ομάδα μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βέβαια πως θα πηγαίνατε.
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Διότι δεν μπορείς σε κατοικημένη περιοχή και σ’ ένα πολυσύχναστο δρόμο, να πας όταν η πληροφορία είναι γενική, ασαφής και αόριστη. Δηλαδή αυτό που ακουγόταν μέχρι προχθές ότι η Αστυνομία είχε πληροφορία, ότι στη Ριανκούρ θα πάνε τρομοκράτες, εκεί δεν μπορείς να κάνεις επιχείρηση, διότι υπάρχει μια ασάφεια.
Αποφασίστηκε την επομένη το πρωί, πήρα εντολή με την ομάδα μου να πάω για το συγκεκριμένο αυτό σκοπό, ώστε όταν θα έρθει το ασθενοφόρο με το περιπολικό να τους εγκλωβίσουμε. Ορίστηκε ως συντονιστής γενικός στο κέντρο επιχειρήσεων, ο τότε διοικητής της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας και συντονιστής της επιχείρησης στη Ριανκούρ ο υποδιοικητής της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας, εγώ ήμουν προϊστάμενος στον επιχειρησιακό τομέα και εφόσον θα ερχόταν ο στόχος μας.
Έτσι ήταν η πληροφορία, αυτή την εντολή μου έδωσαν και μου είπαν «βρες τους πιο επίλεκτους άνδρες σου και αύριο το πρωί να είσαι εκεί›. Εγώ κάλεσα έναν υπαστυνόμο δικό μου, επιλέξαμε τους δικούς μας άνδρες και τους ειδοποιήσαμε στις 05:30 να είναι στην έδρα μας πάνω, για να ξεκινήσουμε να πάμε σε αυτό το σημείο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόσους θέλατε;
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: 25 άτομα. Δύο ομάδες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Με αυτοκίνητα;
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Κλειστά αυτοκίνητα, τοποθετήθηκαν δεξιά και αριστερά της Ριανκούρ, δεν τους είδε κανείς, μα κανείς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας είπαν ότι θα έρθετε μπροστά σ’ ένα σπίτι 3ώροφο κίτρινο;
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Σε μια κίτρινη οικοδομή. Παρέλειψα να σας πω, για να συναντηθούν με κάποιο σύνδεσμο.
Τον τομέα της παρακολούθησης ανέλαβε η αντιτρομοκρατική υπηρεσία και εδώ κ. Πρόεδρε επειδή είχα πείρα από τις επιχειρήσεις ζήτησα να αναλάβω εγώ όλη την υπόθεση αυτή, για να μην γίνει μπέρδεμα. Διότι οι δικοί μου άνδρες δεν γνώριζαν τους άνδρες της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βέβαια.
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Μου είπαν «όχι εμείς θα έχουμε τον τομέα αυτό και σε περίπτωση που θα γίνει κάποια μάχη, θα φορέσουν πορτοκαλί περιβραχιόνιο, για αναγνώριση›. Δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς από τη στιγμή που είχα το στόχο μου, εμένα με ενδιέφερε ο στόχος και τίποτα άλλο. Τα άλλα ήταν υπόθεση όπως σας ανέφερα της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας.
Θα ήθελα να κάνω μια εισαγωγή για να εξηγήσω επειδή ο επιχειρησιακός τομέας όσο κι αν φαίνεται απλός είναι πάρα πολύ δύσκολος. Οπωσδήποτε χρειάζεται στήριξη για οτιδήποτε άλλο συμβεί. Διότι κ. Πρόεδρε σε μια επιχείρηση, ο επικεφαλής της επιχείρησης αυτής δεν μπορεί να κάνει οτιδήποτε άλλο, πέρα από το στόχο, ει μη μόνο σε δύο περιπτώσεις, δηλαδή σε κάτι έκτακτο. Μόνο αν πάρει εντολή -γιατί κάτι μπορεί να αλλάξει- ή αν δεχτεί μια επίθεση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βέβαια.
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Σε καμία άλλη περίπτωση δεν μπορεί να αφήσεις να εγκαταλείψεις το στόχο σου και μάλιστα όταν έχεις προσεγγίσει, ή όταν, όπως στην περίπτωση της Ριανκούρ, σε προσεγγίζει ο στόχος, βρίσκεται πλησίον.
Το επόμενο πρωί αφού μέχρι 13:00 η ώρα ήμουν στους δρόμους πέριξ να κάνω αναγνώριση, το πρωί στις 05:30 η ώρα πήγα στην έδρα ενημέρωσα τους άνδρες μου, οι οποίοι ήταν πανέτοιμοι και πάνοπλοι, επιβιβάστηκαν στα δύο αυτά όπως σας προανέφερα και πήγαμε και πήραμε τις θέσεις μας στη Ριανκούρ.
Αρκεί να σας πω ότι ήταν τόσα πολλά τα αυτοκίνητα, τα οχήματα και τότε την εποχή εκείνη, που δυσκολευτήκαμε κατά κάποιο τρόπο να βρουν θέσεις τα αυτοκίνητα δεξιά και αριστερά. Θέλω να πω ότι η κίνηση ήταν πάρα πολύ μεγάλη και για την εποχή εκείνη παρ’ ότι πέρασαν τόσα χρόνια.
Όταν τοποθετήθηκαν οι άνδρες μας εγώ έχω μείνει με την εντύπωση ότι η αντιτρομοκρατική υπηρεσία –όπως μου έλεγαν από το προηγούμενο βράδυ- θα έχει πιάσει οικοδομές, θα κάνουν τους αθλητές, θα κάνουν τους οικοδόμους, εν πάση περιπτώσει θα έχουν με το επιχειρησιακό κέντρο την επαφή που πρέπει να έχουν, για να είναι καλυμμένος όλος ο τομέας.
Πήγαμε το πρωί και περιμέναμε. Επειδή η 17Ν συνήθως χτυπούσε πρωινές ώρες, όσο πλησίαζε η ώρα σκεφτόμασταν και λέγαμε ότι εάν δεν συμβεί αυτό που βάσει της πληροφορίας είχε ειπωθεί, ενδεχομένως από στιγμή σε στιγμή να φανούν.
Λίγο μετά τις 08:30 κ. Πρόεδρε παίρνω ένα σήμα από το κέντρο επιχειρήσεων, που έλεγε: «το περιπολικό με το ασθενοφόρο με τα γνωστά στοιχεία ανέρχεται τη Συγγρού› δηλαδή υπολογίζεις πια, είσαι πανέτοιμος και διαβίβασα στους δικούς μου άνδρες «Ελήφθη το σήμα› και ήταν πανέτοιμοι.
Ένα τέταρτο να έκανε να ανέβει από τη Συγγρού;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ας έκανε και 25 λεπτά.
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Ύστερα από 2 λεπτά παίρνουμε δεύτερο σήμα, το οποίο έλεγε «κατά νεότερη πληροφορία η αστυφύλακας που επιβαίνει του περιπολικού είναι μεγάλης ηλικίας›. Αυτά όλα συνετέλεσαν στο να είναι βέβαιο πλέον για μας, ότι ο στόχος πλησιάζει.
Δεν θυμάμαι αν πέρασαν 10 λεπτά ή ένα τέταρτο μετά από αυτό, που σε κάποια στιγμή με πλησιάζει κάποιος τον οποίο δεν γνώριζα και όπως αποδείχθηκε ήταν αστυφύλακας της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας και ο οποίος λέει «Παιδιά, φεύγει ένα φορτηγάκι με κλεμμένες πινακίδες›.
Κύριε Πρόεδρε από εδώ και πέρα αρχίζει το δύσκολο έργο το δικό μου, που για να γίνει αντιληπτό αυτό θα πρέπει ο οποιοσδήποτε το ακούει, να έρθει στη δική μου θέση τη στιγμή εκείνη, διότι εφόσον οι πάντες γνωρίζουν το αποτέλεσμα, όλα είναι εύκολα και κρίνουν στη συνέχεια και βλέπουν λάθη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πέστε πως έγιναν τα γεγονότα και θα το κουβεντιάσουμε.
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Εκείνη τη στιγμή εγώ μετακινήθηκα ενστικτωδώς, δεν είχα χρόνο καν, επειδή θα μπορούσε να έχει συμβεί το οτιδήποτε ακόμη και παγίδα να ήταν, εγώ έπρεπε να μετακινηθώ. Εάν καθόμουν να κάνω εξακρίβωση να του πω ποιος είσαι και που ξέρει ότι έχει κλεμμένες πινακίδες και τι άλλο ξέρει κλπ., πάλι το φορτηγάκι θα είχε φύγει. Διότι ήδη είχε φύγει. Μετά θα σας αναφέρω τι ακριβώς είχε γίνει κατά το διάστημα αυτό, που δεν έλαβα καμία γνώση.
Το φορτηγάκι έχει πλησιάσει προς τη Λάμψα να στρίψει. Εγώ σκεφτόμουν αν είναι αστυνομικός –αυτά, μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου, πέρασαν από το μυαλό μου όλες οι σκέψεις- γιατί δεν διαβίβασε στο κέντρο. Μου έκανε μεγάλη εντύπωση αν ήταν αστυνομικός τι συνέβη και διαβίβασε στο κέντρο. Το κέντρο εάν το ήξερε έπρεπε να μου δώσει κάποια εντολή.
Εγώ για να πιάσω το φορτηγάκι μόνος μου δεν υπήρχε καμία περίπτωση, διότι το φορτηγάκι οποιοσδήποτε στόχος κι αν ήταν και μάλιστα κλειστός χωρίς να βλέπεις μέσα τίποτα και καμία κίνηση, έπρεπε να εγκλωβιστεί. Δυνάμεις δεν μπορούσα να κινητοποιήσω, διότι περίμεναν το ασθενοφόρο και το περιπολικό. Περιορίστηκα ενστικτωδώς σας αναφέρω και πάλι, να ακολουθήσω από μια απόσταση, μη τυχόν έχει αλλάξει κάτι και πάρω μια εντολή, για να μην χαθεί.
Δεν κατάφερα και θα σας απαντήσω για τον ασύρματο, δεν πάτησα τον ασύρματο όπως με κατηγορούν, διότι εάν το κέντρο το ήξερε έπρεπε να διαβιβάσει, αν δεν το ήξερε φοβήθηκα μην προκληθεί κάποια σύγχυση. Όταν το φορτηγάκι σε κάποια στιγμή το πλησίασα και μπήκαν κάποια αυτοκίνητα μαζί, απομακρύνθηκε πάλι, αναγκάστηκα -αυτό που λένε γιατί έστριψα- πήρα τον παράλληλο δρόμο, γιατί ούτως ή άλλως έστριβε και ξαναείδα το φορτηγάκι στο βάθος.
Προχώρησα, χάθηκε και στη συνέχεια γύρισα πίσω στον τομέα μου. Όταν πλέον βρέθηκε αργότερα το φορτηγάκι και βρήκαν ένα πιστόλι μέσα και δεν ήρθαν το ασθενοφόρο με το περιπολικό, τότε αρχικά ξεκίνησαν να μου λένε γιατί δεν πυροβολούσα το φορτηγάκι και στη συνέχεια κατέληξαν να με κατηγορήσουν επειδή δεν ειδοποίησα το κέντρο.
Επί της ουσίας κ. Πρόεδρε και το κέντρο να ειδοποιούσα πάλι δεν θα γινόταν τίποτα, δυστυχώς. Διότι πριν με πλησιάσει ο αστυνομικός αυτός, είχαν συμβεί τα εξής: επί ένα 20λεπτό δύο αστυφύλακες της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας που βρίσκονταν στον τόπο, έβλεπαν να μπαινοβγαίνουν σ’ ένα φορτηγάκι άτομα, δεν έδωσαν σημασία αρχικά και στη συνέχεια όταν είδαν ότι συνεχίζεται αυτό, πήγαν στο περίπτερο και πήραν το κέντρο τους τηλέφωνο και αυτό διότι δεν είχαν ασυρμάτους.
Στο κέντρο υπήρχε ένας καλός αξιωματικός ο οποίος όμως εκείνο το πρωί έμπαινε για πρώτη φορά στο κέντρο επιχειρήσεων. Ήταν άπειρος από το κέντρο επιχειρήσεων. Όταν δε ζήτησα από το διοικητή του να μάθει γιατί τον έβαλε σε αυτό το πόστο, ο διοικητής του και διοικητής της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας του είπε «Δεν χρειάζεται να ξέρεις, θα είμαι εγώ δίπλα σου› και από εκεί και ύστερα δεν είδαμε τίποτα.
Παίρνοντας τηλέφωνο, δίνοντας τον αριθμό στο κέντρο ο αστυνόμος του κέντρου έκανε τον έλεγχο και είδε ότι οι πινακίδες ήταν κλεμμένες. Του λέει όμως του αστυφύλακα ο οποίος είναι στο τηλέφωνο του περιπτέρου «πήγαινε να βεβαιωθείς για να μην κάνουμε λάθος›. Φεύγει ο αστυφύλακας, αφήνει το ακουστικό στο περίπτερο πάνω και πλησιάζει το φορτηγάκι να βεβαιωθεί. Επανέρχεται και λέει στο κέντρο ότι «είναι αυτός ο αριθμός. Τι να κάνουμε;› και λέει ο αστυνόμος «περίμενε να πάω να βρω τον διευθυντή›.
Τα άτομα αυτά μπήκαν μέσα και έφυγαν. Όταν ο αστυφύλακας βλέπει ότι ήδη έχει ξεκινήσει και φεύγει το φορτηγάκι, ψάχνει να βρει το διευθυντή του, το συντονιστή στη Ριανκούρ ο οποίος κι αυτός απουσίαζε, είχε πάει στην Κηφισίας, για να ελέγχει τα περιπολικά και βρήκε εκείνη τη στιγμή που τυχαία βρέθηκα σε αυτό το σημείο, εμένα.
Κύριε Πρόεδρε αυτή είναι η όλη αλήθεια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Απορία ενός εφέδρου αξιωματικού ο οποίος δεν είναι της Αστυνομίας, ούτε στα ΕΚΑΜ, ούτε τίποτα. Μας δίνουν μια αποστολή και μας λένε θα έρθουν οι τρομοκράτες και η πληροφορία είναι συγκεκριμένη ότι οι τρομοκράτες θα έρθουν μ’ ένα ψεύτικο ασθενοφόρο και με ένα ψεύτικο περιπολικό. Καθόμαστε εκεί και κάποια στιγμή έχουμε αμέσως μια πληροφορία από ένα αστυφύλακα παρατυχόντα της αντιτρομοκρατικής που λέτε, που μας λέει «αυτό το φορτηγάκι μου φαίνεται ότι είναι κλεμμένο›. Αφήνουμε την επιχείρηση που περιμένουμε, να τρέξουμε για ένα φορτηγάκι;
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γιατί το αφήσατε λοιπόν; Κάνατε ένα βήμα το οποίο δεν έπρεπε. Όταν είμαι επιχειρησιακός και έχω μια συγκεκριμένη επιχείρηση, δηλαδή με βάζουν να παρακολουθώ για να ναρκωτικά στην πλατεία Ομονοίας κι έχω μάθει ότι εκεί θα γίνει ανταλλαγή και κάποια στιγμή βλέπω μπροστά μου ένα κλεφτρόνι. Θα αφήσω εγώ αυτή την επιχείρηση να χαθεί και θα τρέχω πίσω από το κλεφτρόνι; Νομίζω ότι οι αστυνομικές οδηγίες θα πρέπει να είναι σαφείς: Όταν παρακολουθώ κάτι είναι εκείνο.
Δεύτερη απορία ενός οδηγού 40 τόσων ετών: όταν παρακολουθώ ένα αυτοκίνητο, ένα φορτηγάκι ή οτιδήποτε, βάζω δευτέρα που μπορεί να φτάσει....Τι αυτοκίνητο οδηγούσατε;
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Ένα FIAT. Δεν το οδηγούσα εγώ, είχα οδηγό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ωραία. Μπορώ με δευτέρα ή με τρίτη να του κάνω τέτοιο κόλλημα, που να μην μπορεί να φύγει ούτε ίντσα και όχι να αλλάξω δρόμο και να πάω στον παράλληλο και να το χάσω. Αυτό πως έγινε; Πως χάθηκε; Δεν ήταν δηλαδή καθόλου έμπειρος αυτός ο οδηγός που ήταν δίπλα σας;
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Όχι δεν έφταιξε ο οδηγός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τότε; Για να χάσω ένα αυτοκίνητο, γιατί καμιά φορά πηγαίνουμε παρέα πολλοί, εγώ τυχαίνει και δεν ξέρω το δρόμο, τελείωσε του έγινα κολλητήρι. Δεν φεύγει το αυτοκίνητο ούτε ίντσα. ¶μα δω ότι σταματάει αυτός λίγο, άμα έχω χαμηλή ταχύτητα λίγο να αφήσω το γκάζι, κάνω πίσω. Αυτές ήταν οι δικές μου απορίες.
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε εκείνη τη στιγμή δεν μπορώ να σας μεταφέρω τη σκέψη μου. Πλησίασα το φορτηγάκι κάποια στιγμή, μπήκαν άλλα αυτοκίνητα μέσα, δεν έκανα καταδίωξη. Διότι δεν ήταν σίγουρος ο στόχος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τότε γιατί αφήσατε το γάμο και πήγατε για τα πουρνάρια!
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Δεν έφυγα μακριά από τον τομέα μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Απορία τρίτη ενός δικαστή: πως έτυχε εκείνη την ημέρα που αυτό το υποτιθέμενο ή κλεμμένο πραγματικά αυτοκίνητο, είχε ανθρώπους η 17Ν -γιατί αποδείχθηκε ότι υπήρξε ένα πιστόλι εκεί μέσα, δεν μπορούν ούτε αυτοί να το αμφισβητήσουν ότι ήταν αυτοκίνητο δικό τους- πως έφυγε; Ένα αυτοκίνητο κλεμμένο, άσχετο με τις περιγραφές, άσχετο με εκείνα που περιμένουμε και το ακολουθήσατε εσείς από ένστικτο ή από οτιδήποτε και έτυχε να είναι αυτό το αυτοκίνητο
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Δεν ξέρω κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Διότι αν εκείνη τη στιγμή εσείς κινητοποιούσατε το σύμπαν γι’ αυτό το φορτηγάκι, είχατε δηλαδή πληροφορία ή σας έλεγε έστω η δική σας έμπνευση ότι αυτοί είναι οι τρομοκράτες, τους πιάσαμε. Ξέρετε πόσες δολοφονίες θα είχαμε αποφύγει; Δεν έχω τίποτα άλλο.
Ο κ. Εισαγγελεύς έχει τον λόγο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε μάρτυς, έχω πολλές απορίες. Πρώτα από όλα υπάρχει αυτό το θέμα που είπατε η πληροφορία γιατί δύο υπηρεσίες για το θέμα αυτό λειτουργούν και ποιος είναι ο σύνδεσμος ανάμεσα σε αυτές τις υπηρεσίες. Δηλαδή πάτε εκεί οι δύο η αντιτρομοκρατική και εσείς.
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Μάλιστα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Είστε των ΜΑΤ;
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Όχι των ΕΚΑΜ είμαι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ακόμη καλύτερα. Ποιος ήταν αυτός ο οποίος εσάς, εδώ προδήλως, η αντιτρομοκρατική που έλεγε σε εσάς ότι τώρα θα επέμβεις εσύ, ή εσείς βλέπατε ότι τώρα επεμβαίνετε. Δηλαδή εσείς είστε η πλευρά της επιχείρησης η πολεμική.
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Μάλιστα. Θα δίναμε μάχη. Κύριε Εισαγγελεύ ανέφερα προηγουμένως ότι οτιδήποτε αλλάξει θα πρέπει να πάρεις μία εντολή και αυτή την εντολή θα τη δώσει το συντονιστικό όργανο, δηλαδή το κέντρο επιχειρήσεων.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ποιος διευθύνει αυτή την επιχείρηση εν πάση περιπτώσει;
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Ο Διοικητής της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πού είναι αυτός;
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Εκείνη τη στιγμή δεν ήταν εκεί.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Βλέπετε λοιπόν; Ο μετά απ’ αυτόν ήταν εκεί;
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Ούτε αυτός ήταν.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Η Ασφάλεια, η Αντιτρομοκρατική εν πάση περιπτώσει η οποία έχει και αρμοδιότητα γι αυτό το ύποπτο φορτηγάκι που είναι οι τρομοκράτες μέσα, γιατί αυτή δεν παρεμβαίνει και παρεμβαίνετε εσείς; Εσείς είστε είπαμε για το τμήμα.....
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Το επιχειρησιακό για τη μάχη.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Γιατί δηλαδή οι άντρες της Αντιτρομοκρατικής δεν πράττουν το καθήκον τους; Αρμοδιότητα αυτοί δεν είχαν; Ή εσείς;
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Αυτοί είχαν. Και το φορτηγάκι να μην τύχαινε ή να τύχαινε κάτι άλλο που θα έθετε σε κίνδυνο ακόμα και τη δύναμη τη δική μας, και πάλι μόνος μου θα ήμουν, έπρεπε να τα αντιμετωπίσω όλα εγώ.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ακούστε, μην πάμε στο μετά. Εγώ χρονικά ακολουθώ αυτό που λέτε εσείς. Δεν πάω σ’ αυτό που τώρα γνωρίζουμε, ό,τι γνωρίζουμε, αν γνωρίζουμε, γιατί και εγώ προσωπικώς έχω τις απορίες μου. Την ώρα που κατά την άποψή σας εκτελείται το γεγονός, γιατί να παρέμβει εκεί πέρα στο φορτηγάκι η υπηρεσία σας και να μην παρέμβει η Αντιτρομοκρατική.
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Αυτό το ερώτημα το είχα κι εγώ όλα τα χρόνια. Και να με ενημέρωνε εάν είχε έναν ασύρματο, όταν είδε τις κινήσεις αυτές και διαβίβαζε, θα ελάμβαναν γνώση, κάποιοι θα πήγαιναν να το ελέγξουν το φορτηγάκι αυτό πριν φύγει.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αρμοδιότητα γι αυτό είχε η Αντιτρομοκρατική.
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Αυτό είπα, είναι ξεχωριστές αρμοδιότητες και εξειδικεύσεις.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάντως εάν εσείς δεν φεύγατε από κει, λέγατε ότι «αφού περιμένουμε το περιπολικό και περιμένουμε και το ασθενοφόρο, ένα κλεμμένο αυτοκίνητο, άστο να φύγει›, θα άλλαζαν σε τίποτα τα πράγματα;
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Θα έβρισκα πάλι εγώ το μπελά μου. Ό,τι και να συνέβαινε τον κρίσιμο χρόνο εκεί κ. Πρόεδρε, εγώ θα έβρισκα το μπελά μου, γιατί ήμουν μόνος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εμένα μου κάνει εντύπωση, πώς, ενώ δεν ενεργήσατε σύμφωνα με την αστυνομική πρακτική που λέει ότι όταν έχεις μια αποστολή δεν αποπροσανατολίζεσαι με κλεμμένα.....
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Έκανα λάθος εκείνη τη στιγμή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λάθος κάνατε, αλλά να που κατά σύμπτωση ήταν το αυτοκίνητο αυτό το δικό τους. Αυτές οι συμπτώσεις είναι που μου δημιουργούν τις απορίες και θα μου τις αφήσουν βέβαια μέχρι το τέλος, καίτοι δεν ερευνούμε εμείς αυτή την υπόθεση, εμείς μόνο την κλοπή του αυτοκινήτου ερευνούμε εδώ.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Μαυρουλέα, πολύ σκοτάδι....
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε ερευνάται και από κάποια άλλη αρχή αυτό το θέμα. Αυτό θέλω να εντοπίσω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μάθατε εν πάση περιπτώσει ότι αυτό το φορτηγάκι που απασχολούσε ήταν των τρομοκρατών;
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Ναι, το έμαθα όταν είπαν ότι βρέθηκε ένα πιστόλι από τον Βύρωνα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εκτός από το πιστόλι;
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Δεν έλαβα γνώση ποτέ.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μήπως μάθατε ποιοι εκ των τρομοκρατών ήταν;
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Όχι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μήπως μάθατε ποιον επρόκειτο να χτυπήσουν;
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Όχι, διότι η πληροφορία έλεγε άγνωστο ποιον και πού.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Ποια ημερομηνία έγινε η επιχείρηση αυτή;
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: 27η Μαρτίου 1992.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Τί σας έκανε ενώ έχετε μπροστά σας το αυτοκίνητο, το φορτηγάκι των μελών, όποιοι ήσαν, τί σας έκανε να κόψετε αριστερά όπως είπατε -κι εσείς και ο κ. Μακρής το επιβεβαίωσε αυτό στην κατάθεση.
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Ναι, έτσι έγινε.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Ενώ το είχατε μπροστά σας.
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Ήδη χανόταν. Επαναλαμβάνω ότι και αυτό που έκανα με τον παράλληλο, το είχαμε κάνει πολλές φορές άλλωστε αυτό το πράγμα και σε καταδιώξεις. Το ξαναείδα πάλι το φορτηγάκι.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Πήρατε τον αριθμό του; Έστω με ψεύτικες πινακίδες, πλαστές.
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Όχι.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Γιατί;
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Δε μπόρεσα να τον πάρω γιατί η απόσταση που ήταν δεν βοηθούσε.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Μεσολαβούσαν άλλα αυτοκίνητα;
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Στη Λάμψα μεσολάβησαν μερικά αυτοκίνητα.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Ποια ήταν η απόσταση μεταξύ του αυτοκινήτου του δικού σας του υπηρεσιακού και του φορτηγού;
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: 150 μέτρα.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Τόσο μακριά ήταν;
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Βεβαίως, είχε φύγει το φορτηγάκι. Δεν το προλάβαινα. Έλεγαν «δεν κλείσατε τους δρόμους;› -φυσικά δεν ήξεραν την πληροφορία γιατί η πληροφορία είχε δοθεί διαφορετικά προς τα έξω στα ΜΜΕ.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Το δέχομαι αυτό, δεν πήρατε τον αριθμό, εντάξει. Δεν είχατε τη δυνατότητα να επικοινωνήσετε με συχνότητα με τον ασύρματο; Μπορούσατε με τηλέφωνο δικό σας να πάρετε την ¶μεσο Δράση και να πείτε «αυτή τη στιγμή στα 150 μέτρα προπορεύεται με κατεύθυνση αυτή το φορτηγάκι αυτό›.
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Δε μπορούσα να κάνω εκείνη τη στιγμή τίποτα διότι φοβόμουν να μη χαλάσει η επιχείρηση, ο κύριος στόχος.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Μα ήταν πλέον ενδεχόμενο, ήταν πλέον σίγουρο να χαλάσει έτσι, παρά να παίρνατε τηλέφωνο. Ποιος είναι κατά τη γνώμη σας υπεύθυνος της αποτυχίας;
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Για μένα είναι το κέντρο επιχειρήσεων, δεν λειτούργησε, δεν ήταν κανείς. Διότι εάν έστω και με το τηλέφωνο βρισκόταν ο συντονιστής, θα έδινε μια εντολή, θα κινητοποιούσαν δυνάμεις. Εγώ δε μπορούσα να δώσω τέτοιες εντολές. Δηλαδή όταν είναι δύο Αστυνομικοί Διευθυντές που πρέπει να είναι παρόντες και απουσιάζουν, δεν ελέγχεται τίποτε άλλο; Μόνο εγώ ελέγχομαι; Και τη στιγμή που και μετά από αυτό εγώ αποτάχθηκα και οι άλλοι έγιναν Ταξίαρχοι; Αυτό το λέω όχι από πάθος, απλά είναι ένας προβληματισμός και αυτός.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Η απόταξή σας επικυρώθηκε τελεσίδικα από το Δευτεροβάθμιο; Προσφύγατε στα Διοικητικά Δικαστήρια;
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Υπήρχε τόσο μεγάλη φόρτιση τότε σε όλο το Πανελλήνιο, γιατί είχε βγει μόνο το όνομά μου και τα πράγματα για μένα ήταν πάρα πολύ δύσκολα και για έναν άλλο λόγο, ότι παρ’ όλη τη φόρτιση και αυτόν τον διασυρμό, με έστειλαν Διοικητή Ασφαλείας στη Σάμο. Θέλω να καταλήξω στην απόταξη.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Η απάντηση ποια είναι; Αποταχθήκατε; Επικυρώθηκε τελεσίδικα; Και αν προσφύγατε στο Δευτεροβάθμιο να ακυρώσετε την απόφαση αυτή.
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Πήγα και στο Πρωτοβάθμιο και στο Δευτεροβάθμιο, μετά δεν πήγα πουθενά διότι είχα γίνει ένα ράκος.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Από πού τοποθετηθήκατε Επόπτης Ασφαλείας στον Ιππόδρομο;
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Από προσωπική γνωριμία και όχι από κάποια Επιτροπή ή κάποιο Υπουργείο. Από προσωπική γνωριμία διορίστηκα και αν δεν πήγαινα εκεί έπρεπε να πάω κάπου αλλού.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε μάρτυς μέχρι και πριν από λίγο είχα την εντύπωση ότι λίγο πριν την έναρξη αυτής της επιχειρήσεως υπήρχε αυτό που λένε «σιγή ασυρμάτου›. Δηλαδή δεν επικοινωνούσατε μεταξύ σας με τους ασυρμάτους. Εσείς μας είπατε ότι 5’ πριν συμβούν αυτά τα πράγματα, σας είχαν δοθεί δύο σήματα. Έχετε ακούσει ποτέ ότι κατορθώνουν κάποιοι και μπαίνουν στις επικοινωνίες; Με τη Motorolla δηλαδή σας δόθηκαν αυτά;
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Ναι, εσωτερική επικοινωνία από το κέντρο επιχειρήσεων.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Θεωρώ εξαιρετικά πιθανόν να ματαιώθηκαν τα πάντα εξαιτίας αυτών των επικοινωνών, όταν σας είπαν «τα ύποπτα, ασθενοφόρο και περιπολικό, ανεβαίνουν τη Συγγρού› κτλ. Έχετε λοιπόν αυτή την πληροφορία, δηλαδή έχετε ένα επιπλέον στοιχείο ότι η πληροφορία για την οποία κινητοποιηθήκατε όλοι υλοποιείται.
Πράγματι δε μπορώ να καταλάβω γιατί απομακρυνθήκατε από το χώρο που επρόκειτο να λάβουν χώρα σε λίγο τα γεγονότα για τα οποία εσείς πήγατε εκεί.
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Ήταν σύντομος ο χρόνος που έπρεπε να περάσουν όλα απ’ το μυαλό μου. Εάν δεν πήγαινα καθόλου και εδίδετο κάποια εντολή από το κέντρο έστω και καθυστερημένα, τότε θα είχε χαθεί τελείως –βέβαια χάθηκε, αλλά εγώ το είδα έτσι εκείνη τη στιγμή, ήταν πολλές οι σκέψεις.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Από ένα σχεδιάγραμμα που υπάρχει στη δικογραφία, φαίνεται ότι στην ευρύτερη αυτή περιοχή είχαν αναπτυχθεί περίπου 14 αυτοκίνητα διαφόρων υπηρεσιών. Αν έχω σημειώσει καλά ήταν 4 δικά σας και 8 της Αντιτρομοκρατικής.
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Όχι, δεν είχα εγώ 4.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Τουλάχιστον έτσι φαίνεται στο σχεδιάγραμμα. Δεν ήταν αυτοκίνητο, ήταν κάποια μοτοσικλέτα, δεν ξέρω τί ήταν, αλλά στην πορεία που φαίνεται ότι οδηγείτε αυτοκίνητο, υπήρχαν 4 ή 5 σταθμοί σας, δηλαδή αυτοκίνητά σας.
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Είναι αυτό που με ρώτησε και ο κ. Πρόεδρε, γιατί κινήθηκα. Κινήθηκα μεν αλλά δε μπορούσα να κινητοποιήσω δυνάμεις άνευ εντολής.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Δεν είναι θέμα άνευ εντολής. «Ύποπτο αυτοκίνητο κινείται προς αυτή την κατεύθυνση. Κάποιος σταθμός ας το ελέγξει› και τελείωσε η ιστορία.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε μάρτυς σκεφθήκατε το ενδεχόμενο οι τρομοκράτες να μπήκαν στη μέση, να υπέκλεψαν δηλαδή τις συνομιλίες τις δικές σας ή οι ίδιοι να μπήκαν στη μέση και να σας παραπλάνησαν; Καταλάβατε τί λέω; Σκεφτείτε αυτό που σας είπα.
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Έχω σκεφθεί αρκετά σχετικά με αυτό διότι δεν βγήκε καταρχήν η πληροφορία που ήταν συγκεκριμένη και μακροσκελής.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δηλαδή εκεί με το νοσοκομειακό, τη μία ανεβαίνει, την άλλη δεν ανεβαίνει....
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Όλα είναι ενδεχόμενα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Είναι δυνατόν δηλαδή οι τρομοκράτες να έμπαιναν στη συχνότητα τη δική σας;
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Μα δεν είναι η πρώτη φορά, αυτό έχει γίνει πολλές φορές, δεν εννοώ από τους τρομοκράτες, γενικά και από άλλους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό που λέει ο κ. Εισαγγελεύς, απ’ ότι ξέρω αυτά τα Motorolla εκπέμπουν στα VHF, έτσι δεν είναι; Είχατε εκείνη την εποχή ηλεκτρονικά μετακινούμενες συχνότητες ούτως ώστε να πηγαίνουν μπρος-πίσω, δώθε-κείθε με ανταπόκριση βέβαια λήπτου και πομπού, που να μη μπορεί κανένας να πιάσει;
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Είχαμε, αλλά το κέντρο επιχειρήσεων μας είχε δώσει συγκεκριμένες συχνότητα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γιατί μπορεί κανένας να μην τα πιάσει. Θα μου πείτε αυτοί έκλεβαν ένα περιπολικό και είχαν πλέον το receiver στα χέρια τους.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Ας ξεκινήσουμε από το ασθενοφόρου και από το περιπολικό που ανέβαιναν τη Συγγρού. Συνεπιβαίνατε στο αυτοκίνητο μαζί με τον κ. Μπακοδήμο και τον κ. Μιχαλοστάμο. Μπορείτε να δώσετε μία εξήγηση στο Δικαστήριο γιατί αυτοί οι δύο δεν άκουσαν αυτό που ακούσατε εσείς για το περιπολικό και το ασθενοφόρο που ανέβαιναν τη λεωφόρο Συγγρού ενώ ήσαστε στο ίδιο αυτοκίνητο;
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Αυτό είναι πρωτάκουστο που λέτε και δεν το δέχομαι με τίποτα.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Θα ακούσουμε πολλά πρωτάκουστα εδώ μέσα, αλλά όταν πήρατε τα αντίγραφα από τις ΕΔΕ για να απολογηθείτε δεν είδατε ότι οι συνάδελφοί σας, δε λάβατε γνώση ότι οι συνάδελφοί σας δεν λένε τίποτα τέτοιο γι αυτό το πράγμα; ¶λλα πράγματα λένε. Είστε ο μόνος που το λέτε, δεν το λέει άλλος.
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Αυτό εξαρχής ήταν και θα κληθεί ο Κωνσταντινίδης ο αστυνόμος, τότε συνάδελφός μου. Μην το λέτε αυτό το πράγμα διότι από την αρχή λέγεται...
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Εγώ λέω ότι οι συνεπιβαίνοντες στο δικό σας αυτοκίνητο, δεν ξέρω ποιος είναι ο Κωνσταντινίδης, δεν αναφέρουν τίποτα για ένα τόσο σημαντικό θέμα.
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Μπορεί να μην το αναφέρουν.....
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Είχατε 25 άτομα δικά σας εκεί. Με πόσα αυτοκίνητα;
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Με δύο.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Πόσα άτομα είχε η Αντιτρομοκρατική μάθατε;
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Όχι, νόμιζα ότι θα είχε αρκετά αλλά απεδείχθη ότι ήταν δύο.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Δύο ήταν;
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Δύο εκεί, στην πλατεία.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Αυτούς είδατε εσείς, δηλαδή έπρεπε να τους δείτε όλους; Γιατί εμείς ακούσαμε ότι ήταν 60. Είναι δυνατό να ήσαστε μόνο εσείς και δύο της Αντιτρομοκρατικής;
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Σας είπα δε ξέρω.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Είπατε εδώ στο Δικαστήριο –ξεκινώ από αυτά που είπατε εδώ, μετά θα πάμε στα άλλα που είχατε πει- «κάποιος τον οποίο δε γνώριζα, ήρθε εκεί, μου είπε ότι το αυτοκίνητο απασχολεί κτλ. κι εγώ έπρεπε να κάνω εξακρίβωση, έπρεπε να λειτουργήσει το μυαλό μου κτλ.›. Έχετε δώσει μία προανακριτική κατάθεση στις 28 Απριλίου 1993....
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Το 1994 έδωσα.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Μα πώς, αφού το 1994 αποταχθήκατε.
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Δεν αποτάχθηκα το 1994.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Ορίστε, υπάρχει και η υπογραφή σας.
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Αυτή είναι στην Αντιτρομοκρατική υπηρεσία, έπαθα σύγχυση με τον ανακριτή, έχετε δίκιο.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Λέτε: «Εκείνη τη στιγμή, έρχεται προς το μέρος μας στο αυτοκίνητό μου ένας αστυνομικός της Αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας της οποίας υπηρεσίας άντρες βρίσκονταν επίσης σε διάφορα σημεία βάσει του προαναφερθέντος σχεδίου, για τον ίδιο σκοπό και μου είπε: Παιδιά το φορτηγάκι που φεύγει είναι κλεμμένο›.
Τότε λοιπόν που το είχατε και πρόσφατο καταλάβατε ότι αυτός που ήρθε ήταν της Αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας. Το ίδιο δε, για να σας βοηθήσω πριν απαντήσετε, λένε και οι δύο συνεπιβαίνοντες στο αυτοκίνητό σας. «Από δύο άντρες της Αντιτρομοκρατικής ήρθε ο ένας και μας είπε ότι το αυτοκίνητο έχει κλεμμένες πινακίδες›.
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Αυτό που λέτε στην Αντιτρομοκρατική υπηρεσία, το έμαθα ύστερα από δύο ώρες απ’ αυτό που έγινε και το είπα.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Δεν είπατε στο Δικαστήριο, κάνατε κάποια χρήση ασυρμάτου;
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Παρέλειψα. Η προσπάθεια την οποία έκανα αρχικά, αλλά δεν πρόλαβε να υλοποιηθεί γιατί δεν είχα άλλον τρόπο –αν πρόφταινα μέσα στη Ριανκούρ, αυτό είναι σημαντικό και το παρέλειψα κι ευχαριστώ που μου το θυμίσατε, μπορεί να είναι και άλλα πράγματα- ενστικτωδώς και πάλι, είπα για να μη χάσω χρόνο: «Γιάννη, κλείσε αν μπορείς το φορτηγάκι που έρχεται›. Αυτό θα γινόταν μέσα σε χρόνο άμεσο, δεν κινητοποίησα δυνάμεις.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Απευθυνθήκατε λοιπόν στον Υπαστυνόμο της υπηρεσίας σας. Πείτε τώρα στο Δικαστήριο σε ποιο σημείο της Ριανκούρ ήταν ο Αστυνόμος της υπηρεσίας σας τον οποίο επιλέξατε να επικοινωνήσετε και αν ήταν δυνατόν αυτόν να υλοποιήσει την εντολή που του δώσατε ως εκ της θέσεως που είχε.
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Δεν είχα χρόνο άλλο, ενστικτωδώς το έκανα αυτό.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Δηλαδή τί δεν είχατε χρόνο; Ειδοποιείτε έναν που ήταν στο αντίθετο ρεύμα της Λουίζης Ριανκούρ και δεν μπορούσε να εκτελέσει την εντολή που του δώσατε και μιλάτε για χρόνο; Μπορούσε να εκτελέσει; Αυτό σας ρωτώ. Τί δεν είχατε χρόνο; Μπορούσε ή δε μπορούσε; Ποια ήταν η θέση του σας ρωτώ.
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Ήταν στη Ριανκούρ και Λάμψα.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Από το αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας, έτσι λένε όλοι.
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Αυτό τί σημαίνει τώρα;
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Ότι έπρεπε να κάνει τον κύκλο και να έρθει πίσω σας για να κλείσει το φορτηγάκι, αυτό σημαίνει.
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Αν υπήρχε χρόνος θα μπορούσε να κάνει επιτόπου.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Motorolla της Αντιτρομοκρατικής σας είχαν δοθεί εκτός από τα δικά σας;
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Βεβαίως.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Είχατε λοιπόν ασυρμάτους για να έρθετε σε επικοινωνία.
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Μα δεν είπα εγώ ότι δεν είχα ασυρμάτους.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Είπατε προηγουμένως ότι στα 150 μέτρα ήταν το φορτηγάκι. Φτάσατε σε ένα σημείο που από το φορτηγάκι σας χώριζε μόνο ένα αυτοκίνητο ΙΧ μάρκας LADA;
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Εεί ήταν 3 αυτοκίνητα.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Εγώ σας λέω μόνο ένα αυτοκίνητο Ι.Χ. μάρκας LADA.
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Δεν θυμάμαι τη μάρκα. Μπορώ να σας απαντήσω ευθέως: την ευθύνη της επιχείρησης την είχα εγώ, δεν την είχε κανένας αστυφύλακας, ούτε οι οδηγοί που είχα, ούτε κανένας. Εγώ είχα την ευθύνη.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Θα τα δούμε αυτά. Μόνο που θα έπρεπε εσείς, να τα βλέπουν και οι άλλοι δύο που ήταν μαζί σας μέσα στο αυτοκίνητο. Δεν μπορείτε να τα βλέπετε μόνος σας, εσείς ο οποίος πήγατε κατηγορούμενος έστω πειθαρχικά, γιατί ποινικά σας έστειλαν μόνο για μάρτυρα.
Πέστε μου έγινε καμία κίνηση από τον οδηγό σας να προσπεράσει το Ι.Χ. και να βρεθεί πίσω από το φορτηγάκι και τι του είπατε;
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Δεν έγινε τέτοια κίνηση διότι δεν πλησίασα τόσο κοντά το φορτηγάκι.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Για να δούμε αν έγινε.
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Δεν πλησίασα τόσο κοντά.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Ο κ. Μπακοδήμος ο οδηγός του αυτοκινήτου σας στην από 18/5/92 προανακριτική εξέτασή του στην ΕΔΕ «Αφού είχαμε μπει περίπου 50 μ. επί της Λάμψα και επειδή εγώ είδα ότι ανέπτυξε ταχύτητα και μεγάλωνε η απόσταση από εμάς, επιχείρησα να προσπεράσω το LADA και να πλησιάσω το φορτηγάκι MUTSIBISHI. Τότε ο διοικητής μου είπε Κόψε – κόψε μην πλησιάζεις θα μας πετάξουν καμιά χειροβομβίδα›.
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Να σας εξηγήσω. Θέλετε να με κλείσετε φυλακή, κλείστε με.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Εγώ δεν μπορώ. Αυτοί που έπρεπε να κάνουν κάτι τότε, δεν το έκαναν. Απλά αναζητώ εξηγήσεις. Εδώ σύρθηκαν 4 άνθρωποι στρατηγοί...
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Εγώ διασύρομαι 10 χρόνια.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Και πέρασαν από ιερά εξέταση, από ανθρώπους οι οποίοι σήμερα δεν είχαν απορίες να σας ρωτήσουν.
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Κύριε συνήγορε, δεν με ενοχλεί απλά θα σας δίνω απαντήσεις και θα σας εξηγήσω.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Ενοχλούν εμένα κάποια πράγματα.
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Ξέρετε ότι όταν ακολουθούμε ένα στόχο πρέπει να λαμβάνουμε μέτρα ασφαλείας;
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Όταν λέτε «μην σας ρίξουν καμία χειροβομβίδα› δεν έχετε καταλάβει τι ακολουθείτε;
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Αυτό με τη χειροβομβίδα δεν το θυμάμαι. Μα τη χειροβομβίδα δεν τη ρίχνουν μόνο τρομοκράτες και να το είπα και να είπα και κάτι παραπάνω. Αυτό τι σημαίνει;
Κύριε συνήγορε είχα δόλο; Γνώριζα ότι είναι τρομοκράτες;
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Εδώ δεν δικάζεστε, μάρτυς είστε. Ερευνούμε τα πραγματικά περιστατικά.
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Εγώ έφυγα από το σπίτι μου να πετύχω την επιχείρηση, ξέρετε πόσες φορές βρέθηκα μπροστά σε κάνες εγκληματιών;
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Να δούμε το παραπάνω. Μήπως στη συνέχεια είπατε στον οδηγό «¶στο να πάει στο διάολο›;
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Όχι κ. συνήγορε.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: «Σε κάποια στιγμή και ενώ το κοίταζα, άκουσα σαν κάτι να μουρμουρίζει κι έπιασα μόνο τις δύο τελευταίες λέξεις, τη φράση του άστο να πάει στο διάολο›.
κ. ΜΑΥΡΟΥΛΕΑΣ: Όχι.