ΤΕΤΑΡΤΗ 4 ΙΟΥΝΙΟΥ 2003
ΔΙΚΗ 17Ν
ΤΕΤΡΑΤΗ 4 ΙΟΥΝΙΟΥ 2003
ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΕΩΣ: 09:30
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ
Γ' ΜΕΡΟΣ
13:05 – 14:00
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση που έχει διακοπεί. Να σας πω ορισμένα πράγματα πρώτα. Βλέπω ότι θα έχουμε αύριο κάτι σχετικά με τις εκθέσεις, έναν ειδικό γραφολόγο, επίσης τα πειστήρια θα είναι την Παρασκευή και από Δευτέρα αρχίζουμε τους μάρτυρες της υπεράσπισης.
Θα εξεταστούν πρώτα οι γενικοί μάρτυρες, αν έρθει π.χ. ένας από τη Γαλλία θα τον εξετάσουμε κατ’ εξαίρεση, δε θα τον αφήσουμε τον άνθρωπο εδώ να κάθεται. Έχουμε λοιπόν τους γενικούς μάρτυρες και μετά των κατηγορουμένων με τη σειρά που είναι. Δε μπορούμε να κάνουμε αλλιώς, άμα δεν είναι εδώ, πάνε, έφυγαν, δε γυρίζουμε πίσω. Θα τελειώνουμε με έναν-έναν. Η υπεράσπιση ας φέρει αύριο όσα έγγραφα έχει.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, παρεμπιπτόντως δύο ζητήματα συναφή με αυτά τα οποία θέσατε. Το ένα είναι να ξέρουμε εάν θα τεθεί από το Δικαστήριό σας ένα χρονικό σημείο λήξης της δυνατότητας προσαγωγής υλικού κατηγορίας, εγγράφων κτλ., ενόψει και της σημερινής απόφασης που πήρατε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς θα φέρετε έγγραφα μέχρι να πούμε «κηρύσσεται η λήξη της αποδεικτικής διαδικασίας›. Δε θα σας στερήσω το δικαίωμα, διότι σας έφεραν και λίγο αργά τα έγγραφα, δεν θα τα αντικρούσετε;
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Μιλώ για το υλικό της κατηγορίας. Είχα θέσει και άλλη φορά την ανάγκη να οριοθετηθεί χρονικά εκείνο το σημείο πέραν του οποίου δεν επιτρέπεται, είτε η πρόταση μαρτύρων κατηγορίας είτε η εγχείρηση εγγράφων κατηγορίας στο Δικαστήριο από την Εισαγγελία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶μα το σημείο που τα φέρουν, κρίνουμε ότι δεν έχετε επαρκή χρόνο να τα αντικρούσετε, θα πούμε να τα πάρουν πίσω.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Επίσης ένα δεύτερο, να διευκρινιστεί το εξής, κάτι που είχατε πει στην αρχή και το κρατάμε βέβαια αυτό, ότι έχουμε τη δυνατότητα προτάσεων μαρτύρων υπεράσπισης και στη συνέχεια της διαδικασίας, αν αυτό ισχύει μέχρι τη στιγμή της έναρξης εξέτασης των μαρτύρων υπεράσπισης.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο καθένας να τους φέρνει να ξέρουμε για ποιον εξετάζουμε κάθε φορά. Δεν είναι κοινοί οι μάρτυρες υπεράσπισης, είναι του καθενός που τους φέρνει, αυτό το ξέρουμε. Φέρνει ο καθένας να τον υπερασπιστούν. Και μάλιστα θα τους εξετάζει ο συνήγορος, εγώ αυτόν τον τρόπο θα επιλέξω και αν χρειαστεί μπορεί να υποβληθεί και κάποια ερώτηση από την Έδρα. Θα τους εξετάζετε εσείς οι ίδιοι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε έχουμε ένα αίτημα σχετικά με αυτό το ενημερωτικό σημείωμα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί είναι αυτό;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πλαστή γαλλική άδεια οδήγησης του Αλέξανδρου Γιωτόπουλου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό το άνευ εκδότου, συντάκτου; Αποσύρεται και θεωρείται μη αναγνωσθέν. Πάρτε το λοιπόν. Τελείωσε. ¶μα δεν προκύπτει εκδότης, δεν είναι έγγραφο.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Επειδή η Εισαγγελική αρχή είναι ένα θεσμικό όργανο και μας έφερε ένα έγγραφο εδώ, μπορεί και να το αποσύρει βεβαίως από την ανάγνωσή του, θα όφειλε όμως η Εισαγγελία να μας πει πώς περιήλθε στην κατοχή της, γιατί είναι κρατική αρχή η Εισαγγελία και θα πρέπει να μας πει πώς βρέθηκε αυτό το έγγραφο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν μέσα στη δικογραφία λέει.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Δεν ήταν μέσα στη δικογραφία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έτσι μου είπε ο κ. Εισαγγελέας.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Δεν ήταν μέσα στη δικογραφία και αυτό είναι δεδομένο και μην το συζητάμε. Αυτό που υπήρχε ήταν η κατάθεση της Σων Κριστιάν στις 11/10 που είναι σκέτη κατάθεση στον ανακριτή χωρίς κανένα συνημμένο. Έγγραφο χωρίς διαβιβαστικό, χωρίς τίποτα, δεν μπορεί να είναι μέσα στη δικογραφία. Είναι περίεργο από μόνο του, πώς φτάνει στην Εισαγγελική αρχή ένα έγγραφο χωρίς διαβιβαστικό. Θα μπορούσε να το στείλει και κάποιος με αλληλογραφία βεβαίως, αλλά αυτό το πράγμα θα πρέπει να διευκρινιστεί.
Ένα ζήτημα επ’ αυτού του εγγράφου, είναι ένα έγγραφο προφανώς φακελώματος. Μιλά για έναν άνθρωπο άσχετο που ξέρει εδώ πέρα πού δουλεύει, μέχρι πότε δούλευε, πότε άλλαξε δουλειά. Από πού κι ως πού; Τί έγινε εδώ; Ποια ανακριτική πράξη έγινε και έρχεται εδώ στο Δικαστήριο ένα έγγραφο που αποσύρεται, που παρακολουθεί τη ζωή ενός ανθρώπου άγνωστου σε όλους αυτή τη στιγμή; Επιπλέον με επίκληση ανεπισήμων πληροφοριών από γαλλικές αρχές. Ποιος είναι ο ανεπίσημος τρόπος που οι γαλλικές αρχές δίνουν πληροφορίες;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αυτή η περιέργειά σας να βλέπετε παντού πράγματα που δεν υπάρχουν?. Ένα έγγραφο είναι, το απέσυραν, ένα έγγραφο είναι. Κατά λάθος βρέθηκε στη δικογραφία.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Πώς περιήλθε στη δικογραφία;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Σας λέω, κατά λάθος. Μπήκε στον φάκελο αυτό το έγγραφο από λάθος.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Λάθος ποιου; Ποιος έκανε λάθος;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εκείνος ο οποίος τακτοποίησε τη δικογραφία, έβαλε και αυτό το έγγραφο. Το έγγραφο αυτό δεν έχει υπογραφή, ο Αναπληρωτής που το έφερε προφανώς το βρήκε στη δικογραφία, εγώ λέω επίσημα ότι αυτό το έγγραφο δεν είναι έγγραφο αναγνωστέο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάει αυτό, έφυγε από πάνω μας.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Δεν είναι καθόλου έτσι κ. Πρόεδρε και είναι πολύ σοβαρό να τροφοδοτείται η δικογραφία με έγγραφα που μπορεί να τα εμφανίζουμε ή να τα αποσύρουμε. Η δικογραφία όμως είναι στα χέρια του Δικαστηρίου, εσείς τη διαβάζετε κι έχετε υποχρέωση να τη διαβάζετε τη δικογραφία.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αυτό απεσύρθη κ. Συνήγορε.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Απεσύρθη από πού; Από την ανάγνωση. Μπορεί να αποσύρετε έγγραφο από τη δικογραφία;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Και από τη δικογραφία.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Πώς θα το αποσύρετε; Με ποια εξουσία θα αποσύρετε έγγραφα από τη δικογραφία;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Να μην αναγνωσθεί εννοώ.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Έχει η Εισαγγελία εξουσία να αποσύρει έγγραφα από τη δικογραφία;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας έδωσε και αντίγραφα και όλα και λέει να μην αναγνωσθεί. Τελείωσε.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Αυτό είναι τουλάχιστον ύποπτο που έρχεται εδώ. Τουλάχιστον ύποπτο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχετε πάντοτε υποψίες.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Εγώ θα περίμενα μια ευαισθησία να διαταχθεί μια έρευνα για το πώς βρίσκονται τέτοια χαρτιά μέσα στη δικογραφία. Εγώ αυτό θα περίμενα γιατί είναι ένα έγγραφο φακελώματος, είναι ολοφάνερο, αυτά που υπήρχα παλιότερα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μην τα λέτε αυτά τα πράγματα.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Όταν λέει η τάδε δούλευε στον Στρατηγάκη από τότε έως τότε, στο ΒΑΓΚΟΝ-ΛΙ από τότε έως τότε κ.ο.κ. τί είναι αυτά τα πράγματα;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύρια Ραχιώτη προσβάλλετε την πολιτεία, προσβάλλετε τη δημοκρατία μας.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Έχει κάποιες ευθύνες και η πολιτεία και η δημοκρατία μας όταν δεν κάνει σωστά τη δουλειά της, δεν είναι απρόσβλητη.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μας αδικείτε κύριε συνήγορε.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Εγώ ρώτησα κάποια πράγματα και απάντηση δεν πήρα.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Και εμείς υπηρετούμε την δημοκρατία και έχουμε θεσμικό ρόλο και αν δεν προέβαλλα την ένσταση, θα ήταν αναγνωστέο το έγγραφο. Εγώ προέβαλλα την ένσταση. Αν το θυμάστε, ανεγνώσθη το έγγραφο και το είδα μετά την ανάγνωση και προέβαλλα την ένσταση. Μου απαντήσατε ότι θα το δείτε και το αποσύρατε. Έχουμε θεσμικό ρόλο κι εμείς εδώ οι δικηγόροι, να προστατεύσουμε τη δημοκρατία. Και εμείς εδώ έχουμε ρόλο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Βεβαίως, αλλά να ακούτε και το λόγο του Εισαγγελέα, ο οποίος και αυτός έχει τα παράπονά του. Δε θέλω να με αδικείτε, σας παρακαλώ πολύ. Έχω κι εγώ ευαισθησίες πολλές όπως κι εσείς.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Η Εισαγγελία λειτουργεί ως εξουσία, όχι ως πρόσωπο που έχει παράπονα, τουλάχιστον στο πλαίσιο μιας δίκης και ως εξουσία κάνει μια ενέργεια εδώ κι εμείς ζητάμε πληροφορίες γι αυτή την ενέργεια και θα περιμέναμε και ως εξουσία να έχει μια συγκεκριμένη δράση όταν βλέπει μια παράνομη πράξη.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Μία δήλωση παρακαλώ. Επανερχόμενος για τελευταία ελπίζω φορά στο θέμα της έλλειψης σεβασμού στο θεσμικό ρόλο των συνηγόρων υπεράσπισης και τη δημιουργία κλίματος εναντίον τους από μερίδα του Τύπου, θέτω υπόψη του Δικαστηρίου σας δημοσίευμα της εφημερίδας «ΒΡΑΔΥΝΗ› της 3/6/2003, υπογραφόμενο από τον συντάκτη της Φάνη Καραμπατσάκη, πρόσωπο μονίμως απόν από το χώρο της Δίκης όπως από συναδέλφους του πληροφορούμαι, το οποίο απαντά στην προχθεσινή μου δήλωση για το θέμα:
Μόνο το εν λόγω δημοσίευμα και ενώ όλα όσα χθεσινά αναφέρονται στη δήλωσή μου την αντιμετωπίζουν ήπια με προφανή έστω και συγκυριακή πρόθεση να χαμηλώσουν επιτέλους οι τόνοι, εμμένει στην όξυνση, εμπλέκει το Δικαστήριο στους χαρακτηρισμούς που χρησιμοποιεί, επαναλαμβάνει την ασέβεια στο ρόλο του συνηγόρου και την ταύτισή του με τον εντολέα και καταφεύγει στην επιστράτευση ψευδών προς ενίσχυση της ανύπαρκτης αξιοπιστίας. Έτσι λοιπόν το εν λόγω δημοσίευμα:
α) Με παρουσιάζει στο κοινό ως συνήγορο του Τζωρτζάτου δίπλα στο όνομα του οποίου έχει σε παρένθεση τη φράση «έξι φόνοι, απόπειρες, ληστείες κλπ.› καταδεικνύοντας πλήρως την έλλειψη όχι μόνο ενημέρωσης από τη δικογραφία αλλά και κάθε σεβασμού στο τεκμήριο αθωότητος και για να με ταυτίσει μαζί του με έκφραση των απόψεών του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί να τα κάνω εγώ αυτά; Υπάρχει η ΕΣΗΕΑ κτλ. Έχετε την εντύπωση ότι για μένα δε γράφουν τίποτα;
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Το ξέρω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μ’ ενδιαφέρουν; Καθόλου.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Αφήστε με να διαβάσω τη δήλωσή μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μα τί να την κάνω; Δε μας αφορά. Δε μπορεί να κάνει δηλώσεις ο καθένας ό,τι θέλει εδώ. Μόνο δηλώσεις που να αφορούν το Δικαστήριο.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: β) Εμπλέκει στην αντιπαράθεση τον Πρόεδρο του Δικαστηρίου, στον οποίο αποδίδει φράση ανάλογη με εκείνον του τίτλου του αισχρού δημοσιεύματός του της 6/5/2003 «Η υπεράσπιση αποτελειώνει τα θύματα της 17Ν›. γ) Διατυπώνει ευθέως τη θέση ότι άλλο είναι δικηγόρος κατηγορουμένου και άλλο δικηγόρος τρομοκράτη. δ) Υποστηρίζει ότι ο Τζωρτζάτος κατηγόρησε τους πρώην δικηγόρους του για πλεκτάνη, οι οποίοι και παραιτήθηκαν, ενώ κάτι τέτοιο δεν προκύπτει ούτε από τη δικογραφία ούτε από δηλώσεις στον Τύπο και ο συντάκτης το γνωρίζει πολύ καλά και ψεύδεται ενσυνείδητα. ε) Συσχετίζει ευθέως τον σεβασμό του θεσμικού ρόλου του συνηγόρου από το είδος της προσωπικότητας του εντολέα του καθώς και από την υπερασπιστική γραμμή που ακολουθεί.
Ασφαλώς οι κρίσεις του γράφοντος είναι ελεύθερες και για την ελευθερία αυτή οι συνήγοροι θα μάχονται πάντα, έστω και όταν αυτή λειτουργεί υπέρ των υβριστών και εκείνων που έχουν την οικονομική ευχέρεια να τους παρέχουν βήμα. Ο νομικός και ο εν γένει πολιτισμός του γράφοντος κρίνεται και συγκρίνεται, αλλά το ευτυχώς περιορισμένο αναγνωστικό κοινό του είναι αδύνατο να αμυνθεί στα ψεύδη με τα οποία ο συντάκτης δημιουργεί κοινή γνώμη.
Πρόκειται ακριβώς για το είδος του δημοσίου λόγου που επί ένα σχεδόν χρόνο συμβάλλει στην αποδυνάμωση της δίκαιης δίκης, στη δημιουργία κλίματος τηλεοπτικής αυτοδικίας και τρομο-υστερίας, ένα είδος δημοσίου λόγου το οποίο μέσα από την αταλάντευτη προσήλωση των συνηγόρων υπεράσπισης στην τήρηση των συνταγματικών και δικονομικών δικαιωμάτων ολοένα απομονώνεται και εκτοπίζεται στο περιθώριο του δημοσιογραφικού λόγου, άξιο περιφρόνησης πλέον.....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Παπαδάκη, αυτά είναι λογύδρια που δε μας αφορούν, κάντε μια απάντηση στην εφημερίδα να σας δημοσιεύσει στο ίδιο μέρος. Τί να τα κάνω εγώ εδώ πέρα;
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, το να ερχόμαστε εδώ όλοι μας –και εσείς και εμείς- έχουμε γίνει στόχοι από συγκεκριμένες εφημερίδες για διάφορες ενέργειές μας. Σίγουρα όμως θα βρούμε σε άλλες εφημερίδες πρόσφορο έδαφος να στείλουμε μία απαντητική επιστολή. Το να ερχόμαστε εδώ και να κάνουμε κριτική σε επώνυμους δημοσιογράφους οι οποίοι δεν είναι εδώ και δε μπορούν να μας απαντήσουν.....
Κι εγώ έχω παράπονα από πάρα πολλούς δημοσιογράφους αλλά δεν ήρθα εδώ να αρχίσω ο τάδε κάνει εκείνο, ο τάδε κάνει το άλλο, να εκφράζομαι για την εφημερίδα του αν είναι απών. Πού ξέρετε αν η εφημερίδα του μπορεί να διαθέσει διαπιστευμένο συντάκτη εδώ για τους λόγους που εσείς μπορεί να είπατε; Να είμαστε προσεκτικοί σε αυτά τα πράγματα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Προσπάθησα να υπερασπιστώ και το δικηγορικό λειτούργημα και όλα. Αλλά όπως ξέρετε, δεν είμαι παντοδύναμος. Κι εμένα μου λένε διάφοροι –γιατί δεν τις διαβάζω τις εφημερίδες κι ούτε υπάρχει και λόγος να ενδιαφέρομαι- οι εφημερίδες μας κρίνουν όλους, θέλουμε δε θέλουμε. Θα κάνουν την κριτική τους. Όταν εξέρχονται από ορισμένα όρια, κάντε τους μια αγωγή, κάντε τους μια μήνυση, κάντε ό,τι θέλετε. Δε θα πιάσουμε πόλεμο εδώ μέσα. Μια μου λέτε ότι›αυτό είπε ο Πρέσβης›, μια «αυτό είπε ο Τύπος›, ο Πρόεδρος δεν είναι παντοδύναμος, δε μπορεί να κάνει τίποτα.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Έχει γίνει αντικείμενο κριτικής ο Πρόεδρος, να σας δώσω μια σειρά δημοσιεύματα να τα δείτε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλά κάνουν. ¶μα νομίζουν ότι εγώ δεν κάνω καλά τη δουλειά μου έχουν δικαίωμα να με κρίνουν κι εμένα. Έστω και υβριστικά αλλά καμιά φορά οι ύβρεις πάνε πάνω τους. Ούτε μας νοιάζει τί κάνει ο καθένας. Σας είπα, προστατεύεστε μόνο έτσι. Δεν έχετε άλλο μέσον προστασίας.
Στο σημείο αυτό αναγιγνώσκεται:
1. Περιγραφή τριών κλειδιών
2. Συμπεράσματα
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αύριο θα εξετάσουμε τον γραφολόγο. Ό,τι χαρτιά έχουν όλοι θα τα φέρουν και επιπλέον οι μάρτυρες Πολιτικής Αγωγής Καλατζής Δημήτριος και Παναγιώτης Καμμένος καθώς και οι μάρτυρες Βάγιας Τριανταφυλλάκης (ο Καπράνος έχει έρθει) που έχει προταθεί από την Πολιτική Αγωγή θα έρθουν.
Aρχίζουμε με το γενικό κατάλογο που επίσης θα έρθουν κι αυτοί Γεώργιος Καραμπελιάς, Παναγιώτης Φωτόπουλος, Πισσίας Ευάγγελος, Σταματόπουλος Κώστας, Βιντσέντσο Ρουτζιέρο, Ρομπέρτο Μπεργκάλι. Αυτός είναι ο γενικός μαρτύρων Υπεράσπισης.
Στη συνέχεια με τη σειρά του κατηγορητηρίου θα εξετάζονται οι μάρτυρες, δηλαδή του κ. Κουφοντίνα: ο κ. Νίκος Γιαννόπουλος, ο κ. Καραμπελιάς (είναι όμως γενικός, δεν θα εξεταστεί δυο φορές), ο κ. Βαφειάδης, ο κ. Παντελίδης, ο κ. Βαρβέρης, ο κ. Σειρηνίδης, ο κ. Γιώτης, ο κ. Κουνενάκης, ο κ. Λιόντος, ο κ. Περράκης, ο κ. Ηλιόπουλος, ο κ. Δημητριάδης, ο κ. Καρανίκας και ο κ. Νικήτας Μαραγκός. Αυτοί θα έρθουν.
Η κα Βαγιανού έχει τον λόγο.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Συμμερίζομαι κι εγώ σε μεγάλο βαθμό. Εκκρεμεί το θέμα των πειστηρίων.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα δούμε την Παρασκευή τα πειστήρια. Δεν θα αφήνω εγώ τις μέρες! Εσείς επιμείνατε Παρασκευή, εγώ είπα αύριο. Αλλά δυστυχώς μου είπατε Παρασκευή. Δεν τα θέλουμε όλα δικά μας. Εγώ θα έχω μάρτυρες και θα εξετάζω εδώ πέρα. Διαφορετικά, μην έρχονται όποτε θέλουν.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Νομίζετε ότι είναι σωστός αυτός ο κατακερματισμός;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πολύ σωστός είναι. Αυτά τα είπαμε, τα έχουμε λύσει αυτά.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Νομίζω ένα βασικό στοιχείο αυτή η δίκη να έχει πράγματι αυτό που όλοι προσπαθούμε όλο αυτό τον καιρό: Το χαρακτήρα του δικαίου, είναι πράγματι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να μην τελειώσει ποτέ. Αυτό θα είναι το βασικό χαρακτηριστικό!
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Τα στοιχεία της αθωότητας και οι ισχυρισμοί περί αθωότητας...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι ισχυρισμοί! Αφήστε τα αυτά.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Και τα επιχειρήματα περί αθωότητας των κατηγορουμένων κ. Πρόεδρε όπως προκύπτει...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα επιχειρήματα είναι στο τέλος στις αγορεύσεις. Εδώ δεν γίνονται επιχειρήματα.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Δεν είναι μόνο οι αγορεύσεις. Είναι και όλο αυτό το υλικό το υπερασπιστικό, που νομίζω ότι πρέπει στο τέλος να κυριαρχήσει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ αύριο θα έχω μάρτυρες. Ειδάλλως μην μου τους φέρετε όποτε θέλετε δεν θα τους εξετάζω όποτε θέλετε. Σας το λέω, για να είμαστε εξηγημένοι. Η διαδικασία θα τελειώσει είτε το θέλουμε, είτε δεν το θέλουμε.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Μα δεν είπαμε να μην τελειώσει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εκεί κατατείνουν όμως όλα.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Με τι μέθοδο θα τελειώσει αυτή η δίκη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Με την καλύτερη δικονομική μέθοδο. Όπως γίνεται και μέχρι τώρα.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Η υπερασπιστική ουσία αυτής της δίκης πρέπει να κυριαρχήσει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η ουσία τηρείται μια χαρά, όπως και οι τύποι.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Δηλαδή θα κάνουμε εναλλάξ πειστήρια; Κύριε Πρόεδρε, επιμένω να καταλάβω πρώτα από όλα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι να καταλάβατε;
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Οι μάρτυρες υπεράσπισης θα αλληλοσυμπλέκονται με τα πειστήρια; Πως θα γίνει;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας είπα αυτή είναι η σειρά που ορίζει ο Πρόεδρος. Δεν θέλετε; Μην τους φέρνετε. Αφήστε τους. Δεν με πειράζει εμένα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εσείς τι δουλειά κάνατε προτού να μπείτε στη φυλακή;
Κ. ΚΑΡΑΤΣΩΛΗΣ: Δούλευα για αρκετά χρόνια μηχανικός offset τυπογραφείο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Όταν λέτε αρκετά χρόνια, πότε;
Κ. ΚΑΡΑΤΣΩΛΗΣ: 13 χρόνια. Από το ’87 μέχρι το 2000.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τυπογράφος δηλαδή.
Κ. ΚΑΡΑΤΣΩΛΗΣ: Ναι. Λιθογράφος είναι στην ορολογία τη δική μας.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τι δουλειά ήταν ακριβώς;
Κ. ΚΑΡΑΤΣΩΛΗΣ: Εκτυπώσεις περιοδικών, εφημερίδων, βιβλίων και διαφόρων εντύπων.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Η εκτύπωση τι περιλαμβάνει;
Κ. ΚΑΡΑΤΣΩΛΗΣ: Όταν λέτε τι περιλαμβάνει τι εννοείτε;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τι κάνει εκείνος που εκτυπώνει;
Κ. ΚΑΡΑΤΣΩΛΗΣ: Χειρίζεται μια μηχανή.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δηλαδή;
Κ. ΚΑΡΑΤΣΩΛΗΣ: Είναι μια ολόκληρη διαδικασία. Βάζουμε τους τσίγκους, βάζουμε το μελάνι, το χαρτί, τις μακέτες και τυπώνουμε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Διορθώνουμε;
Κ. ΚΑΡΑΤΣΩΛΗΣ: Όχι τυπώνουμε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν διορθώνουμε;
Κ. ΚΑΡΑΤΣΩΛΗΣ: Όχι δεν διορθώνουμε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ποιος διορθώνει;
Κ. ΚΑΡΑΤΣΩΛΗΣ: Είναι άλλου δουλειά.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αν δείτε λάθος δεν το διορθώνετε;
Κ. ΚΑΡΑΤΣΩΛΗΣ: Εμείς το επισημαίνουμε και γίνεται από τους μακετίστες.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εσείς δεν διορθώνετε;
Κ. ΚΑΡΑΤΣΩΛΗΣ: Όχι εμείς δεν διορθώνουμε. Δεν ήταν ειδικότητά μου αυτή.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τι είναι η μεταξοτυπία;
Κ. ΚΑΡΑΤΣΩΛΗΣ: Δεν το γνωρίζω. Είναι παρεμφερές αλλά δεν το γνωρίζω. Δεν έχω ασχοληθεί καθόλου.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Λιθογράφος και δεν ξέρετε τι θα πει μεταξοτυπία;
Κ. ΚΑΡΑΤΣΩΛΗΣ: Μην σας φαίνεται παράξενο δεν το γνωρίζω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν το έχετε ακούσει;
Κ. ΚΑΡΑΤΣΩΛΗΣ: Έχω ακούσει τη μεταξοτυπία δεν γνωρίζω τι ακριβώς είναι.
Κ. ΣΤΑΜΟΥΛΗ: Έχω μια ένσταση. Επειδή καταλαβαίνω ότι όλες οι ερωτήσεις σχετίζονται με αυτό που πρόκειται να καταθέσουμε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε πως της επιτρέπετε αυτό το πράγμα;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορείτε απλώς να συμβουλεύσετε τον πελάτη σας να μην απαντάει.
Κ. ΚΑΡΑΤΣΩΛΗΣ: Να σας απαντήσω δεν υπάρχει πρόβλημα κ. Εισαγγελεύς. Δεν γνωρίζω τι είναι η μεταξοτυπία. Δεν ξέρω αν σας ικανοποιεί η απάντηση αυτή, δεν έχω ιδέα τι είναι η μεταξοτυπία. Την έχω ακούσει, δεν ξέρω τι είναι, δεν έχω ασχοληθεί.
Να σας πω τι έχει σχέση πάνω στη λιθογραφία και σε εκτυπώσεις offset τα γνωρίζω άριστα. Το τι είναι μεταξοτυπία δεν το γνωρίζω. Έχω ακούσει τον όρο, δεν τον γνωρίζω. Αν θέλετε να σας πω για πλαστικοποίηση τη γνωρίζω κι αυτή τη δουλειά. Είναι κάτι παρεμφερές που το έχουμε χρησιμοποιήσει πολλές φορές στην εργασία που έκανα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εργαζόσασταν από ’87 μέχρι 2000.
Κ. ΚΑΡΑΤΣΩΛΗΣ: Ναι 13 χρόνια.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Επαγγελματικά;
Κ. ΚΑΡΑΤΣΩΛΗΣ: Ναι. Ήμουν ιδιωτικός υπάλληλος δεν ήταν δική μου η δουλειά.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Στο εργαστήριο ήσασταν πολλοί υπάλληλοι;
Κ. ΚΑΡΑΤΣΩΛΗΣ: Όταν πήγα εγώ ήμασταν γύρω στα 60 με 70 άτομα και τελικά καταλήξαμε γύρω στα 15, όταν έφυγα εγώ.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Η λαμαρίνα είχατε γνώση;
Κ. ΚΑΡΑΤΣΩΛΗΣ: Ναι η δουλειά μου είναι αυτή. Ό,τι έχει σχέση με τσίγκους και λαμαρίνες είναι η δουλειά μου. Εγώ τα χειριζόμουν αυτά, εγώ τα έβαζα στη μηχανή, εγώ έκανα καταμέτρηση στο εργοστάσιο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Στις λαμαρίνες;
Κ. ΚΑΡΑΤΣΩΛΗΣ: Αυτές οι λαμαρίνες είναι πλαστικοποιημένο αλουμίνιο.
(Διαλογικές συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν μπορείτε να παρεμβάλλεστε. Μπορεί να συμβουλεύεται το δικηγόρο του, όχι όμως επί ερωτήσεως. Μπορούσε να είχε πει «εγώ κύριε δεν απαντώ›. Εφόσον δέχεται να απαντήσει δεν επιτρέπεται να παρεμβαίνετε. Λυπάμαι αλλά το λέει η δικονομία. Όταν τελειώσει ο κ. Εισαγγελεύς μπορείτε. Δεν απολογείται ο άνθρωπος. Τον ρωτάει γενικές πληροφορίες μετά από ένα έγγραφο που διαβάσαμε. Δεν δικαιούται μετά τα έγγραφα; Γιατί επεμβαίνετε κατά αυτό τον τρόπο; Δηλαδή είναι αντιδικονομικός ο τρόπος σας τελείως.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Καρατσώλη, στο διαμέρισμα Πάτμου 84 πήγατε ποτέ;
Κ. ΚΑΡΑΤΣΩΛΗΣ: Όχι ποτέ. Δεν ξέρω που είναι καν.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ποτέ;
Κ. ΚΑΡΑΤΣΩΛΗΣ: Δεν έχω πάει ποτέ.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Σας κατηγορούν όμως.
Κ. ΚΑΡΑΤΣΩΛΗΣ: Πολλά μπορούν να πουν για εμένα, που δεν τα έχω κάνει. Τι να πω;
Κ. ΣΤΑΜΟΥΛΗ: Συγγνώμη, δεν ήθελα να παρέμβω στον κ. Εισαγγελέα, απλώς είχα μια επιφύλαξη επειδή δεν έχουμε καταθέσει ακόμη αυτό το χαρτί, το οποίο έδωσε την αφορμή και το έναυσμα στον κ. Εισαγγελέα να κάνει αυτές τις ερωτήσεις, πιστεύω ότι θα διευκολυνόταν περισσότερο ο κ. Εισαγγελεύς και η Έδρα, αν είχε το χαρτί πρώτα το συγκεκριμένο έγγραφο. Για να μην γίνει κάποια παρεξήγηση ως προς το συγκεκριμένο έγγραφο. Αυτό ήταν μόνο που ήθελα να πω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα μας φέρετε έγγραφο;
Κ. ΣΤΑΜΟΥΛΗ: Θα φέρουμε τη δικογραφία, δηλαδή δεν είχα κάποιο πρόβλημα να ερωτηθεί ο εντολέας μου. Απλώς να φέρουμε πρώτα το χαρτί. Τίποτα άλλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεκτή η εξήγηση που δώσατε.
Ν. ΝΙΚΑΣ: Κύριε Πρόεδρε να προσκομίσουμε και τον κ. Εισαγγελέα συνεπώς τα στοιχεία τα οποία μας ζήτησε με τα οποία μπορεί και να αναζητηθεί από την εισαγγελική Αρχή η σχετική δικογραφία από το αστυνομικό Τμήμα Μεταμόρφωσης.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το είπε η κα Σταμούλη.
Ο κ. Χρυσικόπουλος έχει τον λόγο.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, αναγνώστηκε ένα έγγραφο για τα κλειδιά και θέλω να κάνω κάποιες παρατηρήσεις μετά την ανάγνωση του εγγράφου σε αυτό το στάδιο της διαδικασίας, γιατί έχουμε κι αργότερα στάδια.
Αυτό το οποίο θα ήθελα να υπογραμμίσω προς το δικαστήριό σας, γιατί τα γενικά τα είπα, δεν θέλω να επανέλθω σε ό,τι έχω πει πριν και γι’ αυτό ζήτησα να αναγνωστεί στη σελ. 8 ότι αυτό το κλειδί είναι κλειδί ασφαλείας. Σαν αυτά εδώ κ. Πρόεδρε. Πάνω γράφει η έκθεση ότι προορίζεται να ανοίγει κλειδαριές GALE και κάτω όταν γράφει τα λοιπά χαρακτηριστικά λέει «το αδιαμόρφωτο κλειδί του profile silka κλπ., χρησιμοποιείται κυρίως για κλειδαριές CISA›. ¶λλο λέει πάνω άλλο λέει κάτω.
Εκείνο όμως το οποίο είναι πολύ σημαντικό, είναι ότι λέει είναι όμως δυνατό με κατάλληλη κοπή, όπως έγινε με το εξεταζόμενο που σημαίνει ότι δεν έχουμε ίδιο κλειδί αντίγραφο του κλειδιού που βρέθηκε στα χέρια του κ. Σάββα Ξηρού, με κατάλληλη κοπή να χρησιμοποιηθεί.
Θα ήθελα επίσης να υπογραμμίσω ότι υπάρχουν κάποιες διάφορες τεχνικές. Βέβαια εγώ δεν είμαι κλειδαράς να σας τις πω, αλλά ενδεχομένως θα έχω κάτι στην πορεία. Αυτό που λέει η έκθεση η οποία προσκομίζεται υπό αυτές τις συνθήκες, λέει «προσομοιάζει› και μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Χρησιμοποιεί τη λέξη προσομοιάζει.
Δεν είναι ίδια κλειδιά. Είναι διαφορετικά κλειδιά. Υπάρχει το ζήτημα ακριβώς αυτά τα κλειδιά κατά τη γνώμη μου αυτά τα κλειδιά τα οποία περιγράφει εδώ, δεν βρέθηκαν στο σπίτι του κ. Γιωτόπουλου, τουλάχιστον αυτός είναι ο ισχυρισμός του. Αυτά εκ των υστέρων χρησιμοποιήθηκαν και προκύπτει και από στοιχεία ότι δεν πρόκειται για τα ίδια κλειδιά.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: (Εκτός μικροφώνου)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Ραχιώτης έχει τον λόγο.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Ποιο είναι το θέμα εδώ. Ότι ο δαιμόνιος αρχηγός της 17Ν που επί 25 – 30 χρόνια ήταν στην παρανομία και λειτουργούσε παράνομος, επιδεικνύει την εξής συμπεριφορά: έχει τα κλειδιά της γιάφκας σ’ ένα καλαθάκι στο σαλόνι του σπιτιού του, το οποίο ερευνάται από την Αστυνομία στις 17 Ιουλίου του 2002. Η μια γιάφκα έχει πιαστεί στις 3 Ιουλίου η άλλη στις 6 Ιουλίου, έχουν βουίξει οι τηλεοράσεις, οι εφημερίδες και εξακολουθεί να κρατά τα κλειδιά της γιάφκας –ένας που κατά την κατηγορία είναι χρόνια παράνομος και ξέρει από αυτά τα πράγματα- για σουβενίρ επί 15 ημέρες και φεύγει μάλιστα και πάει στους Λειψούς μετά και αφήνει εκεί τα κλειδιά της γιάφκας. Φαίνεται για αναμνηστικούς λόγους! Γιατί πια δεν υπήρχαν οι γιάφκες. Αυτό θέλει να μας πείσει αυτό το έγγραφο.
Ας βάλουμε λίγο τα πράγματα με τη σειρά. Κατασχέθηκαν με μια έκθεση κατασχέσεως στις 17 Ιουλίου συνήθη κλειδιά, 43 κλειδιά αν θυμάμαι καλά μέσα στο σπίτι της κας Πεϊνό. Δεν ξέρω αν σας φαίνεται μεγάλος ή μικρός ο αριθμός των κλειδιών, αρκεί να δείτε ότι τα μισά από αυτά είναι κλειδιά βαλιτσών, λουκέτων και τα συναφή και μιλάμε για ένα σπίτι που είχε ένα parking, μια αποθήκη, μια πόρτα στην ταράτσα. Δηλαδή τα λογικά κλειδιά αυτού του σπιτιού μαζί με ένα εφεδρικό ζευγάρι. Αυτά είναι που κατασχέθηκαν εκεί.
Αν κάποιος αναδυθεί στη δικογραφία όπως γίνεται τις τελευταίες μέρες, θα δει ότι έχουν γίνει πάρα πολλές εκθέσεις δοκιμής κλειδιών, όλων των κατηγορουμένων και επιπλέον και υπόπτων. Αν θυμάμαι καλά είχα δει έκθεση δοκιμής κλειδιών για κάποια κλειδιά κάποιου Πανουσόπουλου, που είχε συλληφθεί ως ύποπτος και τον άφησαν. Όλες αυτές οι δοκιμές υπάρχουν μέσα στη δικογραφία και έγιναν αυτή την περίοδο του καλοκαιριού. Τα κλειδιά του αρχηγού ξεχάστηκαν να δοκιμαστούν. Και ξεχάστηκαν να δοκιμαστούν ακόμη και στην γιάφκα. Δεν ξέρω πόση σοβαρότητα μπορεί να έχουν αυτά τα πράγματα.
Βγαίνει το βούλευμα -δεν υπάρχει καμιά έκθεση δοκιμής κλειδιών για τα κλειδιά που κατασχέθηκαν στο σπίτι του Γιωτόπουλου μπορείτε να τις δείτε τις εκθέσεις στη δικογραφία- που αποδίδει τα κατασχεθέντα στην κα Πεϊνό, αυτό το βούλευμα εκδόθηκε στις 6 Φεβρουαρίου του 2003, η αίτησή της ήταν στις 16 Γενάρη του 2003, αποδίδονται τα κλειδιά στις 4 Απριλίου του 2003 επειδή ακριβώς έπρεπε να γίνει αμετάκλητο αυτό το βούλευμα εν τω μεταξύ.
Σε αυτό το μεσοδιάστημα φέρεται ότι γίνεται εξέταση των κλειδιών σε αντιπαραβολή με τα κλειδιά της γιάφκας, η οποία φέρεται ότι έγινε στις 21 Μαρτίου του 2003 και βγαίνει ότι αυτά τα κλειδιά με μια περίτεχνη διατύπωση μπορούν να ανοίξουν και την κλειδαριά της γιάφκας. Δεν το λέει έτσι, το λέει «το profile μοιάζει, ταιριάζει, θα μπορούσε να ενεργοποιήσει› κρατάει και μια πισινή δηλαδή ο συντάκτης του εγγράφου.
Βγαίνει αυτό το λαμπρό στοιχείο όταν γινόταν η δίκη, το παίρνει ο κ. Κυριακάκης και δεν κάνει τον κόπο να το στείλει στο δικαστήριο το κρατάει 10 μέρες στο συρτάρι του. Φεύγει από τον κ. Σύρο από τη ΔΑΕΒ στις 31 Μαρτίου του 2003 για 10 μέρες δεν τους φάνηκε σοβαρή η ανακάλυψή τους. Έρχεται εδώ και όπως είδατε το κρατάει και ο κ. Εισαγγελέας στο δικό του συρτάρι άλλες 45 μέρες και 13 Μαϊου γνωστοποιείται στο δικαστήριο η ύπαρξη αυτού του εγγράφου.
Αν σας φαίνεται όλο αυτό διαδικασία, που αντιστοιχεί σ’ ένα πραγματικό εύρημα και πιθανώς σαν σοβαρό εύρημα –γιατί σαν τέτοιο υποθέτω ότι το έστειλαν στο δικαστήριο- νομίζω ότι αυτή η διαδικασία μπάζει, είναι τρύπια από την αρχή της σύλληψής της. Και η σύλληψή της αυτής της διαδικασίας δεν είναι ο χρόνος κατάσχεσης των κλειδιών το περασμένο καλοκαίρι, ούτε έπαθαν ξαφνικά αμνησία για τον κ. Γιωτόπουλο. Να μην λέω τα αυτονόητα. Τον Γιωτόπουλο έψαχναν να ενοχοποιήσουν το καλοκαίρι. Τα άλλα ήταν πιο απλά. Έκαναν για όλους τους άλλους εκθέσεις για τον Γιωτόπουλο δεν χρειάστηκε να γίνει αυτό το πράγμα και το θυμήθηκαν στα μισά της δίκης περίπου να γίνει αυτό.
Αυτό που ήθελα να πω εγώ είναι ότι πρόκειται απλώς για εκδηλώσεις πανικού. Πανικός στη διάρκεια της δίκης. Βλέπουν ότι μπορεί να μην τους βγαίνει η κατηγορία για τον Γιωτόπουλο και κοιτούν να σας τροφοδοτήσουν με μια σειρά από στοιχεία. Πιθανώς θα έχουμε κι άλλα τέτοια στοιχεία, τα εργαστήρια όπως λένε δουλεύουν, παράγουν και το αποτέλεσμά τους μας ταχυδρομείται κατά καιρούς εδώ. Διατηρούν και στον εαυτό τους το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού.
Καταδικάστε τον Γιωτόπουλο αν νομίζετε ότι πρέπει να καταδικαστεί και αν αυτή η κατηγορία μπορεί να στηριχθεί. Αλλά καταδικάστε τον δίκαια, καθαρά, όχι με αυτή την τροφοδοσία, με αυτή την αλληλογραφία με τη δίκη.
Υπάρχει δηλαδή σήμερα ένας κύκλος ο οποίος παρακολουθεί πως πάει η δίκη και αναλόγως στέλνει χαρτιά, είτε με υπογραφές κάποιου αστυνομικού που κάνει τον κλειδαρά εδώ, είτε χωρίς υπογραφές -όπως είναι αυτό που βλέπετε σήμερα- ανώνυμων γαλλικών κύκλων πληροφορίας, που ανώνυμοι έβαλαν στη δικογραφία και με αόριστο τρόπο περιήλθαν εις γνώση του κ. Εισαγγελέα.
Δεν νομίζω ότι μας αξίζει να δικάζουμε με τέτοιο τρόπο. Μας αξίζει, σαν κοινωνία εννοώ. Δεν νομίζω ότι αξίζει ούτε στο δικαστικό Σώμα, ούτε στη δικαστική εξουσία να ανέχεται τέτοια στοιχεία και με αυτά τα στοιχεία να πηγαίνει να δικάσει ανθρώπους. Εγώ σας είπα, από εκεί και πέρα αν νομίζετε ότι πατάνε οι κατηγορίες αν αποδεικνύουν, καταδικάστε τους.
Αλλά μην δημιουργούμε τέτοια προηγούμενα που αυτοί που μπορεί να μείνουν φυλακή, αλλά εμείς όλοι θα τα βρούμε μπροστά μας και θα έρχονται οι διάφοροι και θα τα επικαλούνται. Γιατί αυτά θα μείνουν τελικά εδώ.
Ένα τελευταίο τεχνικής φύσης. Ας φέρουμε και τα κλειδιά του Ξηρού εδώ πέρα να τα δει και ο Ξηρός. Τα έχω ζητήσει από μέρες.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Όταν τελειώσετε θα μετανιώσετε γι αυτά που λέτε.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Θα μετανιώσω;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ναι, θα στεναχωρηθείτε γιατί μας αδικείτε. Αδικείτε την πραγματικότητα, αυτό θέλω να πω.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Μπορεί κάποιος να αδικήσει ή τον κατηγορούμενο ή τον συνήγορο, ή ο συνήγορος να αδικεί την Έδρα, αλλά θα παρακαλούσα να μην ανταλλάσσουμε τέτοιες φράσεις. Δηλαδή τώρα απειλείτε τον συνήγορο ότι θα μετανιώσει;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Όχι, για τ’ όνομα του Θεού.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Πώς να το εκλάβω αυτό;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επιφυλάσσεται να απαντήσει. Τί να κάνω; Διευκρίνιση έκανε ο κ. Εισαγγελεύς, απ’ ό,τι είδατε είναι πολύ ευγενής άνθρωπος, ούτε έχει απειλήσει κανέναν ούτε έχει μιλήσει άσχημα σε κανέναν. Σας παρακαλώ λοιπόν μη βάζουμε πράγματα στο στόμα του. Είναι πολύ ευγενής άνθρωπος και το έχει δείξει.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πάλι με αδικείτε.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Θέλω να πω δυο κουβέντες, διότι αυτή η πλευρά, όπως είχαμε πει και από παλαιότερα, πρέπει να αντιμετωπίζει μια μεγαλύτερη ανοχή διότι στη διάρκεια της προδικασίας στερηθήκαμε πολλά πράγματα και δεν είναι δυνατό να τα αναπληρώσουμε τώρα και να κάνουμε κατάχρηση της καλοσύνης που επέδειξε το Δικαστήριό σας να μας χορηγήσει ό,τι ζητάμε από τη δικογραφία.
Γι αυτό λοιπόν αναγκαζόμαστε και επισημαίνουμε κάποια πράγματα τώρα, όποτε έχουμε την ευκαιρία να καταλαβαίνουμε κάποια πράγματα γιατί δεν είμαστε και ιδιαίτερα ευφυείς από αυτά τα οποία διαδραματίζονται εδώ μέσα. Κι επειδή εγώ νομίζω ότι αυτή η δίκη δεν αποτελεί απλώς αντικείμενο επιβεβαίωσης ενός παραπεμπτικού βουλεύματος αλλά πρέπει να ανοίξει κι άλλους δρόμους αν χρειαστεί, ρωτώ: Εκτός από τις ορφανές γραφές, υπάρχουν και ορφανά κλειδιά; Δηλαδή το σύνολο των κλειδιών τα οποία έχουν κατασχεθεί από οποιονδήποτε, βρέθηκε σε τί αναλογούν;
Θα πει μετά ο κ. Παρασκευόπουλος αυτό που θέλει, τί ψάχνω, αλλά εγώ ρωτώ: ΄Ολα τα κλειδιά αυτά βεβαιώθηκαν σε τί αναλογούν; Υπάρχουν κλειδιά που να μην έχει βρεθεί σε τί αναλογούν και που μπορεί να ανήκουν άλλα πράγματα που δεν τα έχουμε βρει ακόμη;
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, με την άδειά σας μόνο δυο λόγια: Κύριε Γεωργίου αυτό με ευχαριστεί που λέτε γιατί πραγματικά αν υπάρχει μια άλλη 17Ν, ενδεχομένως θα απαλλαγούν όλοι οι άνθρωποι αυτοί εδώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λοιπόν το Δικαστήριο βρίσκεται σε πολύ δυσχερή θέση διότι δεν έχουμε αυτή τη στιγμή άλλο υλικό διότι δεν μας ήρθε κανένας ούτε τίποτα, παρά τις εκκλήσεις μας τις διαρκείς. Όμως, είπα ποια θα είναι η σειρά εξέτασης και παρακαλώ να τηρηθεί.
Αύριο όσα έγγραφα έχουμε, μετά τον γραφολόγο, μάρτυρες πολιτικής αγωγής και στη συνέχεια τους γενικούς μάρτυρες της υπεράσπισης, όχι του καθενός.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, ραντεβού έγιναν στους μάρτυρες πολιτικής αγωγής αν θυμάστε, δεν ευθυνόμαστε εμείς γι αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν θέλουν ας έρθουν, αν δεν έρθουν οι μάρτυρες τί θέλετε να κάνω; Θα εξετάσω τους επόμενους κι άμα θέλω θα τους πω «δε σας εξετάζω πια τώρα εσάς›.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Πάντως επιμένω, είναι ένας κατακερματισμός, παρά το πνεύμα της δίκης .
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όλοι έχουμε τον προβληματισμό μας αλλά ο προβληματισμός ο μεγάλος είναι ότι πρέπει η Δίκη να προχωρά. Καταλαβαίνετε, είναι νιχιλιστική η άποψη ότι δεν πρέπει να προχωρήσουμε. Θα προχωρούμε έτσι.
Αύριο στις 09:00 θα συνεχίσουμε.