ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πέστε ό,τι ξέρετε για την κα Σωτηροπούλου.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Είναι φίλη, γνωστή από τα παιδικά τους χρόνια.
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Τη γνωρίζω από 4,5 χρονών από το 1972, μεγαλώσαμε μαζί, στη συνέχεια η Κική τελείωσε το σχολείο και έφυγε. Εγώ έμεινα εκεί κι άλλα 5 χρόνια και αφού έφυγα εξακολουθήσαμε να έχουμε φιλία, να βλεπόμαστε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτή έφυγε όταν τελείωσε το σχολείο;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Όταν τελειώνεις το σχολείο φεύγεις από εκεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Την ξέρατε εκεί στο ορφανοτροφείο;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Ναι ήμασταν φίλες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι παιδί ήταν;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Η Κική ήταν μια χαρά παιδί, έτσι όπως τη θυμάμαι εγώ σαν παιδί γιατί ήμουν πιο μικρή από την Κική. Ήταν πολύ ζωντανός άνθρωπος, χαρούμενη, κοινωνική, είχε πάρα πολλούς φίλους. Εγώ αυτή την εικόνα έχω σαν παιδί, γιατί ήμουν πιο μικρή.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Να σας ρωτήσω πιο λεπτομερειακά αυτή τη φάση που είναι σημαντική και για τη μετέπειτα προσωπικότητά της. Φαντάζομαι ότι θα ήταν από τα χαρούμενα παιδιά, θα ήταν δύσκολα χρόνια όμως.
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Ναι.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Ήταν η κα Σωτηροπούλου με άλλες δυο αδεφλές;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Ναι. Τη Σοφία και τη Στέλλα.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Ήταν λοιπόν τρεις αδελφές. Η κα Σωτηροπούλου ήταν η μεγαλύτερη;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Η Κική είναι η μικρότερη.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Πως ειδικότερα γνωριστήκατε; Δηλαδή είχατε κάποια συνεργασία, κάνατε μαζί κάποια πράγματα, σας φρόντισαν εκείνες;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Εκεί συνήθως υπήρχε σε κάθε δωμάτιο γιατί μέναμε σε δωμάτια ανά 3 παιδιά μια κοπέλα του Λυκείου, μια κοπέλα του Γυμνασίου και μια κοπέλα του Δημοτικού που πρόσεχαν κάπως τα μικρότερα παιδιά και έπεσα στις αδελφές Σωτηροπούλου και είχα μείνει με την Κική, στην περίοδο που εγώ πήγαινα Γυμνάσιο. Γιατί προηγήθηκε η Σοφία και μετά η Στέλλα. Τυχαία έγινε αυτό.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Και καταλήξατε να έχετε τη φροντίδα της Κικής.
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Ναι.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Πόσα χρόνια σας περνάει;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Γύρω στα 5 χρόνια.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Εκείνη την εποχή η κα Σωτηροπούλου θα ήταν έφηβη τότε.
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Ναι.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Σε σχέση με την φροντίδα που έχει για σας....
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Γενικώς όχι μόνο για μένα. Είχαμε μια πιο ιδιαίτερη σχέση γιατί μπορεί κι εγώ να το επιδίωκα, ίσως εγώ να είχα την ανάγκη δηλαδή. Αλλά γενικώς ήταν πάντα τρυφερή με όλα τα παιδιά, πολύ ευαίσθητη, πάρα πολύ ευαίσθητη αν και αυτό δεν φαίνεται τώρα με όλα τα τελευταία γεγονότα που έχουν γίνει. Νομίζω ότι την έχουν αδικήσει και οι δημοσιογράφοι. Δηλαδή έβγαλαν μία Κική τελείως διαφορετική από αυτή που ξέρω εγώ και που έχω ζήσει. Ένα παιδί στοργικό, ευαίσθητο, που νοιάζεται για τον άνθρωπο γενικώς. Νοιάζεται για τον άνθρωπο.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Ήταν λοιπόν στοργική, ευαίσθητη. Αυτή η ευαισθησία κάπως πνίγηκε τώρα μέσα σε αυτή την ροή των γεγονότων.
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Ναι, δεν βγήκε. Έχει αδικηθεί πάρα πολύ. Δικό μου παράπονο είναι αυτό, όπως ξέρω τον άνθρωπο Κική.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Πείτε μας γι αυτή την ευαισθησία και γιατί δεν φάνηκε; Τί πιστεύετε εσείς;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Δεν φάνηκε γιατί όταν έχεις επί 3 μήνες όλα τα συνεργεία των ΜΜΕ έξω από το σπίτι του και όταν έχεις να προστατεύσεις κι ένα παιδί, νομίζω ότι χωρίς να το θέλεις γίνεσαι επιθετικός. Και εγώ πιστεύω ότι θα το έκανα αυτό. Ο καθένας μας πιστεύω ότι θα το έκανε αυτό.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Πιστεύετε δηλαδή ότι ήταν και οι συνθήκες που δώσανε αυτή την εικόνα;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Σίγουρα. Είμαι σίγουρη γι αυτό.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Καλά, θα ξαναγυρίσουμε σε αυτό. Αυτή η ευαισθησία και η στοργή που εσείς τέλος πάντως εισπράξατε από την σχέση σας με το κορίτσι το μικρό τότε, κόπηκε τότε; Κάποια στιγμή είπατε ότι τελείωσε το Λύκειο και έφυγε.
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Ναι, έφυγε.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Πού πήγε;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Κατέβηκε στην Αθήνα.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Αυτό το ίδρυμα πού ήταν;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Στην Καβάλα.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Όταν τελείωσε και σας άφησε και έφυγε, πού πήγε;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Κατέβηκε στην Αθήνα.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Είχατε επαφή μαζί της;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Ναι.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Παρακολουθήσατε την ζωή της;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Και η ίδια παρακολουθούσε την δική μου και γράμματα αλληλογραφούσαμε. Κατέβαινα πολλές φορές τα Χριστούγεννα ή το Πάσχα ή καλοκαίρι και με φιλοξενούσε στο σπίτι της. Μετά όταν έφυγα κι εγώ από το ίδρυμα κατέβηκα στην Αθήνα. Είχα πάει δύο χρόνια Θεσσαλονίκη γιατί συνέχιζα την μουσική και δεν ήθελα να χάσω τον δάσκαλο. Μετά κατέβηκα στην Αθήνα και εξακολουθούσαμε να βλεπόμαστε, να έχουμε σχέση.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Το επιδιώκατε εσείς ή και εκείνη;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Και οι δύο.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Ήταν αμοιβαίο. Πόσα χρόνια μείνατε σε αυτό το Ορφανοτροφείο εσείς και η Αγγελική;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Εγώ και η Κική 14 χρόνια.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Αυτό λέτε να επέδρασε στον χαρακτήρα της και προς ποιες κατευθύνσεις αυτά τα δύσκολα χρόνια που δεν είχε δικούς της ανθρώπους, που τις έλειπαν άξονες αφοσίωσης; Δώστε μας μια εικόνα πώς αυτό λειτούργησε;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Στην Κική ή γενικώς σε παιδιά όπως....
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Στην Κική ειδικότερα αν λειτούργησε καλά, αν λειτούργησε κακά;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Πιστεύω ότι λειτούργησε καλά με την άποψη ότι όταν αντιμετωπίζεις καταστάσεις τέτοιες γίνεσαι και πιο ευαίσθητος. Εγώ το πιστεύω αυτό. Το βλέπω και από τον εαυτό μου. Γίνεσαι πιο ευαίσθητος, πιο ευαισθητοποιημένος. Βλέπεις κάποια πράγματα που μπορεί κάποια στιγμή σε άλλες περιπτώσεις να μην μπορούσες να τα συλλάβεις. Βγαίνεις πιο ευαίσθητος μέσα από αυτές τις καταστάσεις.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Μια τάση της Κικής ενδεχομένως να αφοσιώνεται σε ανθρώπους που τον αγαπούν και αγαπάει πηγάζει από αυτά τα χρόνια, τα πέτρινα χρόνια της Κικής;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Ναι, όμως και ο καθένας έχει τον χαρακτήρα του. Μπορεί και από τον χαρακτήρα σου τον ίδιο να πηγάζει αυτό.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Από την άλλη μεριά, από την δυσμενή πλευρά ιδρυματοποιήθηκε η Αγγελική Σωτηροπούλου εκεί; Μήπως αυτό επέδρασε να αποκτήσει.....
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Όχι, καμία σχέση. Με τίποτα δεν βγήκε κάτι τέτοιο.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Είπατε ότι κι εσείς κατεβήκατε στην Αθήνα όταν τελειώσατε τα χρόνια των σπουδών σας εκεί.
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Ναι.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Συνεχίστηκε η σχέση σας και η φιλία σας εδώ στην Αθήνα;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Ναι.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Σε ποια φάση βρήκατε την Κική όταν πια είναι μεγαλωμένη, έχει περάσει την εφηβεία της; Σε ποια φάση την βρίσκετε όταν έρχεστε κι εσείς στην Αθήνα;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Εδώ στην Αθήνα ήταν στην φάση που είχε σχέση με τον Σάββα. Συζούσε με τον Σάββα, ήταν μαζί με την αδελφή της την Στέλλα. Στο Νέο Κόσμο είχαν ένα σπίτι. Από κει εγώ τους είχα δει. Πόσα χρόνια ήταν με τον Σάββα δεν θυμάμαι τώρα.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Βρίσκετε την Κική να έχει ένα δεσμό με ένα επίσης νέο παιδί, τον Σάββα. Κατά τα άλλα τί έκανε; Δούλευε εκείνη την περίοδο;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Ναι. Η Κική είναι από τα άτομα που έχουν δουλέψει πάρα πολύ στη ζωή τους. Δηλαδή έχει κάνει πολλές δουλειές.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Ήταν τότε πόσο χρονών περίπου;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: 20; Δεν θυμάμαι τώρα.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Περίπου. Είπατε για τον δεσμό με τον Σάββα. Αυτός ο δεσμός έχω την εντύπωση.....
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Είχαν παντρευτεί.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Σύντομα ή μετά από χρόνια;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Δεν θυμάμαι.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Στα χρόνια του δεσμού και του πρώτου γάμου της με τον Σάββα Ξηρό πώς ζούσε η Αγγελική; Δούλευε, σπούδαζε; Τί έκανε;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Δούλευε σε ένα τεχνικό γραφείο τότε και ο Σάββας έκανε αγιογραφίες.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Γιατί το λέτε αυτό; Είχε καμία σχέση η Σωτηροπούλου με τις αγιογραφίες;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Εγώ θυμάμαι ότι τον βοηθούσε πολύ. Δηλαδή υπήρχαν βράδια που ξενυχτούσαν. Βοηθούσε τον Σάββα γιατί έπρεπε να δώσουν παραλαβή σε κάποιο μοναστήρι. Συνήθως σε μοναστήρια πουλούσαν τις αγιογραφίες και έπρεπε να παραδώσουν δουλειά. Έπρεπε να βοηθήσει.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Δούλευαν επομένως σκληρά λέτε γύρω από τις εικόνες.
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Ναι, δούλευαν.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Θυμάστε ή είχατε πληροφορηθεί εάν από αυτή την δραστηριότητα κέρδιζαν, έβγαζαν «ψωμί›;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Από αυτό ζούσαν. Περισσότερο από την δουλειά του Σάββα που έκανε αγιογραφίες. Έκανε μεταξοτυπίες. Γενικώς τα χέρια του Σάββα έπιαναν πάρα πολύ. Και σπίτι μπορούσε να χτίσει ο Σάββας. Έκανε πολλές δουλειές.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: ¶λλες δουλειές η κα Σωτηροπούλου την περίοδο εκείνη έκανε;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Σε κάποια μαγαζιά σερβίριζε.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Είπατε σε ένα τεχνικό γραφείο.
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Ναι, σε ένα τεχνικό γραφείο.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: ¶λλες δουλειές;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Σερβίριζε σε κάποια μαγαζιά, σε κάποια μουσικά café. Έκανε καφέδες, έπλενε πιάτα.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Αυτά πώς τα γνωρίζετε; Κάνατε παρέα συχνή εκείνη την περίοδο, είχατε επαφές;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Λόγω απόστασης, εγώ μένω Δραπετσώνα δεν είναι ότι βρισκόμασταν καθημερινά αλλά όμως έχουμε μία στενή φιλία. Δηλαδή τηλεφωνιόμασταν, ήξερε τα πάντα για μένα, τα προβλήματά μου, μου συμπαραστέκονταν. Είχαμε ένα τέτοιο είδος φιλίας, πολύ δεμένη.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Αυτή την περίοδο της ζωής της, του γάμου της με τον Σάββα Ξηρό την βιώσατε επομένως.
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Ναι.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Δηλαδή χωρίς κενά. Ίσως όχι καθημερινά αλλά χωρίς κενά.
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Ναι.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Τί αποκομίσατε από την Κική την περίοδο εκείνη; Διαπιστώσατε να αλλάζει η ύπαρξή της ποιότητα, διαπιστώσατε διαφορά στις απόψεις της, διαπιστώσατε κενά στην ζωή της;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Όχι, η Κική είναι αυτή που είναι. Η Κική από τότε που την ξέρω, από τα 4,5 μέχρι τώρα είναι για μένα ο ίδιος άνθρωπος, δεν έχει αλλάξει. Είναι φοβερά αληθινός χαρακτήρας. Δεν χαρίζεται σε κανέναν η Κική. Ότι είναι να στο πει θα στο πει. Ακόμα κι εγώ που είμαι φίλη της άμα κάνω κάτι που δεν είναι σωστό ή κάτι που είναι κακό για μένα θα μου το πει.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Θα σας πω συγκεκριμένα. Κατηγορείται η κα Σωτηροπούλου και ο κ. Σάββας Ξηρός ότι το ΄86-΄87 περίπου μπήκαν στην Οργάνωση 17Ν και από τότε άρχισε μια δραστηριότητα και τουλάχιστον με την ιδιότητα του μέλους – αυτή είναι η κατηγορία και από την πλευρά της κας Σωτηροπούλου. Σας ρωτώ γι αυτή την περίοδο. Δεν ξέρω τί μπορεί να πείτε, αν έχετε να πείτε κάτι. Δεν μπορώ εγώ να σας πω τί.
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Μέχρι το ΄87 ήμουν στην Καβάλα. Εγώ το ΄87 ήρθα στην Αθήνα.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Από το ΄87 αρχίζει αυτό.
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Δεν μπορώ να φανταστώ, η Κική ήταν η ίδια. Δεν είναι κάτι που να μου προξένησε......
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Θυμάστε εκ των υστέρων κάτι, κάποιο γεγονός, κάποια περίσταση που να πείτε «άλλαξε η ζωή της›;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Πραγματικά έχω καθίσει πολλές φορές εγώ με τον εαυτό μου και έχω μιλήσει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορούμε αυτά να τα πούμε σε 3 λεπτά. Φαίνεται τους Δικαστές εκτός από όλα τα άλλα τους έχετε και για πολύ κουτούς. Βάζω στοίχημα δηλαδή θα λέγατε «άμα δεν ήσουν τόσο κουτός Μαργαρίτη αυτή την δουλειά θα έκανες. Θα έβγαινες κάτω και θα έβγαζες εκατομμύρια›. Έτσι λέτε; Δεν είναι έτσι. Έχουμε κι εμείς ένα πιστεύω και έχουμε και την αξιοπρέπειά μας και την ευφυΐα μας την κρατάμε. Δυο λόγια λένε αυτοί οι μάρτυρες «τους ξέραμε, πέσαμε από τα σύννεφα, δεν πιστεύουμε ότι η κα Σωτηροπούλου ποτέ να είχε σχέση› και φεύγουν.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Τον χωρισμό της με τον κ. Σάββα Ξηρό τον ζήσατε καθόλου;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Όχι ιδιαίτερα. Δεν τον έζησα.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Πάντως ζήσατε τον κύριο και ώριμο δεσμό της με τον κ. Κουφοντίνα. Κάνατε παρέα.
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Ναι.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Πώς ήταν πια η ζωή της; Είχε διαφορά;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Μπήκε στη ζωή της ένα παιδί. Όταν κάνεις ένα παιδί η ζωή σου αλλάζει ούτως ή άλλως. Δηλαδή ασχολείσαι περισσότερο με το παιδί, σου τρώει πολλές ώρες. Διαφορά στον χαρακτήρα της όχι. Ίσως λίγο πιο προστατευτική επειδή έκανε το παιδί, γιατί το παιδί είχε και κάποια προβλήματα υγείας. Ήθελε περισσότερη προσοχή.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Όταν ζούσε με τον κ. Κουφοντίνα συνεχίζατε τις επαφές;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Ναι, βέβαια.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Πώς ζούσαν αυτοί οι άνθρωποι; Σας έδιναν κάποια εντύπωση....;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Μια πολύ απλή ζωή, φυσιολογική ζωή. Πολύ απλά παιδιά, πάρα πολύ απλά παιδιά. Πήγαιναν τις διακοπές τους, πολύ απλή ζωή.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Είχατε ποτέ καμία ένδειξη αυτά τα χρόνια της ώριμης σχέσης της με τον κ. Κουφοντίνα και που υπάρχει πια το παιδί τους – το ρωτώ και πάλι – ότι η Κική κάνει δραστηριότητα.....;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Με τίποτα, όχι. Δεν μου πήγαινε ποτέ στο μυαλό.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Βίου τύπου.
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Όχι, με τίποτα.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Γιατί λέτε «με τίποτα›, μπορείτε να το αιτιολογήσετε;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Δεν μου βγαίνει. Με τίποτα δεν μπορούσα να φανταστώ ότι η Κική .... Εξάλλου τις έτρωγε τόσες πολλές ώρες το παιδί. Κι εγώ καμία φορά που της έλεγα να βγούμε, να πάμε κάπου είχε το παιδί. Δεν υπήρχε χρόνος.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Η μεταξύ σας προσωπική επαφή, την εντελώς προσωπική, σας έδωσε ποτέ την εντύπωση ότι την βαραίνει ένα μυστικό, μια σκιά που θα έπρεπε να το κρύψει, να το χειριστεί με έναν πιο δύσκολο τρόπο;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Όχι, γιατί είχε φίλους πολλούς. Ήταν πολύ κοινωνική, ήταν ανοιχτός χαρακτήρας. Δεν μου έδωσε ποτέ την εντύπωση ότι είχε να κρύψει κάτι, ότι ήταν μοναχικό άτομο. Απεναντίας η Κική δεν ήταν μοναχικό άτομο.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Η σχέση της με τον κ. Κουφοντίνα ποια ήταν; Πώς ένοιωθε η Κική απέναντί του;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Ήταν μια πολύ καλή σχέση, μια πολύ τρυφερή σχέση, μια πολύ ζεστή σχέση έτσι όπως την έβλεπα εγώ. Μια πολύ ζηλευτή σχέση. Δηλαδή εγώ την ζήλευα αυτή την σχέση που είχαν.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Ήταν αφοσιωμένοι;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Υπήρχε πολύ καλή επικοινωνία μεταξύ τους, ήταν να αγαπάει ο ένας τον άλλον που στις μέρες μας νομίζω ότι δεν βρίσκεις εύκολα ζευγάρια, σπανίζουν.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Οικονομικά πώς ζούσε αυτό το ζευγάρι;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μια μέτρια ζωή, λιτή. Το είπε.
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Φυσιολογικά όπως όλος ο κόσμος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ακόμη και ο κ. Κουφοντίνας κουνάει το κεφάλι του. Λέει «τί κάθεστε και λέτε τα ίδια και τα ίδια›. Φαίνονται τα πράγματα. Συμπυκνωμένα να λέγονται αυτά για να μας μένει και κάτι.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Πώς ήταν η ζωή τους από οικονομικής πλευράς; Από τί ζούσανε;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Ήξερα ότι ο Δημήτρης έκανε μαθήματα, μαθηματικός. Στην συνέχεια έκαναν τα μελίσσια. Είχε κάνει και κάποια σεμινάρια για μελισσοκομία.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Η Κική ή ο .....;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Εγώ την Κική θυμάμαι που έκανε σεμινάρια.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Κράτησαν πολύ αυτά τα σεμινάρια;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Δεν θυμάμαι καλά. 4 μήνες νομίζω.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Αυτά τα μαθήματα τα ακούσατε εσείς γενικά και αφηρημένα ή είχατε ποτέ κάποια πιο συγκεκριμένη ένδειξη, ένα άκουσμα, μια πληροφορία που να συγκεκριμενοποιεί αυτά τα μαθήματα;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Μου έλεγε. Μάλιστα υπήρχαν και βιβλία στο σπίτι. Εγώ διάβαζα, ξεφύλλιζα καμιά φορά.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Για τα μαθήματα των μαθηματικών ρωτώ.
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Ναι, έκανε μαθήματα.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Πώς το ξέρετε εσείς;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Έκανε μαθήματα. Ένα Σαββατοκύριακο που είχα πάει να τους επισκεφθώ στην Πεντέλη, έκανε μαθήματα σε μια κοπελίτσα.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Πού ήταν αυτή η κοπελίτσα;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Νομίζω γειτονοπούλα, κοντά στο μέρος εκείνο.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Εσείς πώς το ξέρετε αυτό;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Τους είδα, ήμουν εκεί. Στο σπίτι των παιδιών είχε έρθει η κοπελίτσα.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Από τα μελίσσια έβγαζαν κάποια χρήματα; Τί ξέρατε εσείς;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Από τα μελίσσια έβγαζαν.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Πώς; Πουλούσαν;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Πουλούσαν.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Πού το πουλούσαν αυτό το μέλι;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Και σε φίλους. Ήταν πολύ καλό το μέλι. Εγώ συγκεκριμένα κατέβαζα σε φίλους μου και έδινα μέλι.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Τί εννοείτε «κατεβάζατε›;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Έδινα μέλι και σε συναδέλφους. Ζητούσαν μέλι.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Το πλήρωναν;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Βέβαια το πλήρωναν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τσάμπα θα το έδινε; Τότε πώς θα ζήσει;
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Επομένως συνοψίζοντας τί θα είχατε να πείτε για την Κική σαν μια εικόνα που την χαρακτηρίζει και γιατί δεν πιστεύετε ότι μπορεί να ήταν αυτά που την κατηγορούν;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Εγώ δεν πιστεύω ότι η Κική έκανε αυτά τα πράγματα που την κατηγορούν γιατί κατά πρώτον είναι μάνα και είναι ένας πολύ σοβαρός λόγος για να μην μπλέξει σε τέτοια πράγματα. Όταν μπλέξεις με τέτοια πράγματα βάζεις το κεφάλι σου ......
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρία μάρτυρα, του κ. Σάββα το ξέρατε το επώνυμό του τότε που ήταν σύζυγοι; Το ξέρατε από τότε;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Ναι.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Του κ. Κουφοντίνα το επώνυμο το ξέρατε;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Όχι.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κανένα;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Όχι.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πώς τον ξέρατε;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Σαν Μήτσο.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν έχω άλλη ερώτηση κ. Πρόεδρε.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Μία διευκρίνηση. Την εποχή που η κα Σωτηροπούλου βοηθούσε τον κ. Σάββα στις αγιογραφίες είπατε ότι ο Σάββας ασχολιόταν με πολλά πράγματα, με αγιογραφίες. Είπατε την λέξη μεταξοτυπίες;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Ναι, έκανε και μεταξοτυπίες.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Είναι σίγουρο αυτό;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Ναι, ναι. Θυμάμαι το μηχάνημα. Υπάρχει ένα ειδικό μηχάνημα. Το θυμάμαι αυτό συγκεκριμένα πολύ καλά.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Καλώς, ευχαριστώ.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρία μάρτυς, την εποχή που γνωρίσατε την κα Σωτηροπούλου ως σύντροφο του κ. Σάββα Ξηρού, δηλαδή το δεύτερο ήμισυ της δεκαετίας του ΄80, έτσι δεν είναι; Το ΄83 συνδέθηκαν.
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Εγώ τότε δεν τον ήξερα τον Σάββα.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Το ΄86; Πότε είπατε;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Εγώ μετά το ΄87 τον γνώρισα.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είναι μια περίοδος όπου η Οργάνωση 17Ν στην οποία συμμετέχει ο κ. Ξηρός κάνει μία σειρά ενεργειών. Για την ακρίβεια κάνει πολλές ενέργειες. Έχει την μια χρονιά 10 ενέργειες, την άλλη 14 και αυτές είναι δολοφονίες, είναι εκρήξεις, είναι ληστείες. Αυτές οι ενέργειες, θα το ξέρετε ή πάρτε το ως δεδομένο, για τη προετοιμασία τους χρειάζονται πολύ χρόνο. Χρειάζονται και εργασία τη νύχτα διότι πρέπει να μεταφερθούν οι ρουκέτες, πρέπει να στηθούν οι ρουκέτες, πρέπει να μπουν οι μηχανισμοί να γίνουν οι καλωδιώσεις, πρέπει να γίνουν πρόβες, να παρακολουθούνται οι στόχοι κλπ.
Αυτά όλα απαιτούν ανάλογη απασχόληση πάρα πολλών ωρών. Έχουμε να κάνουμε με ένα ζευγάρι το οποίο συγκατοικεί, η κατοικία και δουλειά είναι μαζί. Επομένως είναι κοντά ο ένας στον άλλον. Τί λέτε για όλες αυτές τις δραστηριότητες για τις οποίες ο κ. Σάββας Ξηρός έλειπε ήθελε δεν ήθελε; Δεν φαντάζομαι να τις έκανε μέσα στο εργαστήριο. Δεν είχατε δει εσείς ποτέ να συνδέει ρουκέτες μέσα στο εργαστήριο; Να δεχθώ αυτό. Τί λέτε; Η κα Σωτηροπούλου δεν κατάβαλε τίποτε;
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Δηλαδή εκείνος κάπου δεν θα έπρεπε να βρίσκει κάποιο πρόσχημα, ότι κάτι άλλο κάνει για να ασχοληθεί μ’ αυτά που ησχολείτο;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Να σας πω κάτι, εγώ ήξερα και έβλεπα ότι τα παιδιά ήταν πολλές ώρες μαζί.
κ. ΒΛΑΧΟΣ: ¶ρα όταν έλειπε ο ένας, ο άλλος ήξερε ότι λείπει, δεν είναι ότι ο ένας ήταν εδώ, ο άλλος εκεί, άρα δεν μπορούσε να ξέρει τι έκανε όλη την ημέρα; Το πρόγραμμά του της ημέρας και της νύχτας το ήξερε η κα Σωτηροπούλου. Αυτό λοιπόν πάρτε το ως δεδομένο, περιελάμβανε πολύωρη απασχόληση, επί πολλές μέρες για την προετοιμασία τέτοιων ενεργειών. Τι λέτε λοιπόν; Επειδή επικαλείται η άλλη πλευρά σωστά τη λογική σας, την επικαλούμαι και εγώ, βλέπω ότι είστε συγκροτημένος άνθρωπος και ευγενής, τι λέτε λοιπόν ένα ζευγάρι που ζει με τον τρόπο που περιγράψατε, η σύντροφος, η σύζυγος, με την προσωπικότητα που έχετε γνωρίσει, δεν καταλαβαίνει τίποτα; Είναι δυνατόν αυτό να της ξεφύγει;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Δεν μπορώ να ξέρω, δεν πιστεύω ότι η Κική ήταν και αστυνομικός πάνω από το Σάββα τι ώρα θα έρθει, τι ώρα θα φύγει.
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Μα δεν χρειάζεται να είσαι αστυνομικός. Δεν μιλάμε ότι πετάχτηκε για 15 λεπτά ή μισή ώρα στο περίπτερο.
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Δεν μπορώ να ξέρω και την προσωπική τους σχέση.
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Καλά, ας προχωρήσουμε τώρα. Είχατε ποτέ συζητήσει, τον κ. Κουφοντίνα τον ξέρατε ως Μήτσο μόνο;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Ναι Μήτσο, εγώ έτσι τον φώναζα.
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Δεν σας είχε πει ποτέ το επίθετό του;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Δεν το είχα ρωτήσει ούτε και εγώ.
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Είναι πολλά τα χρόνια γι’ αυτό σας ρωτάω, τον γνωρίζει από το ’89 και μιλάμε για 13 χρόνια.
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Να πω την αλήθεια και εγώ μετά τα γεγονότα που γίνανε, αναρωτήθηκα και εγώ με τον εαυτό μου, πώς και δεν ρώτησα ποτέ το όνομά του; Και μετά τα γεγονότα που γίνανε και όλα αυτά που έχουν συμβεί το είπα και εγώ.
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Ακούστε τώρα κάτι άλλο, είναι δεδομένο ότι ο κ. Κουφοντίνας, δεν κυκλοφορούσε με το όνομά του, η ίδια η κα Σωτηροπούλου λέει ότι ως Λαμπρόπουλο τον γνώρισε και αργότερα πληροφορήθηκε άλλα στοιχεία και προβάλει ως δικαιολογία η κα Σωτηροπούλου ότι απέφευγε και τον στρατό και μάλιστα όταν έγινε η έκρηξη στο Πειραιά, σκέφθηκε ότι μπορεί να είχε κανένα πρόβλημα ο σύντροφός της εξαιτίας του ότι δεν είχε πάει στο στρατό. Είχε γίνει ποτέ συζήτηση επί παρουσίας σας όπως ήσασταν φίλοι, για το ότι δεν είχε υπηρετήσει και θέλει να το αποφύγει αυτό;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Όχι, εγώ το έμαθα από τις ειδήσεις αυτό το πράγμα, από την τηλεόραση.
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Τώρα σε ένα ζευγάρι το να ζει κάποιος χωρίς τα πραγματικά στοιχεία του για να αποφύγει τον στρατό, το θεωρείτε αυτό που είναι σύνηθες και φυσιολογικό;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Αυτό είναι και προσωπικό.
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Τώρα εσείς πιστεύετε και εκτιμάτε ότι, αν η κα Σωτηροπούλου είχε συμμετοχή στην Οργάνωση αυτή, αυτό είναι κάτι που εσείς θα είχατε αντιληφθεί έστω και με την εκ των υστέρων γνώση που έχετε; Γιατί μας είπατε εδώ στις ερωτήσεις της υπερασπίσεως, ότι την βλέπατε να είναι ο ίδιος σωστός και συγκροτημένος ήρεμος άνθρωπος. Αν λοιπόν είχε συμμετοχή σ’ αυτή την Οργάνωση με ότι συνεπάγεται, εκτιμάτε ότι θα το είχατε αντιληφθεί αυτό; Για να δω τι αξία έχει αυτό που λέτε, δεν διαπίστωσα καμία διαφορά. Θα την διαπιστώνατε αν ήταν μέλος;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Αυτό τώρα δεν ξέρω. Πρέπει να το ζήσω για να σας δώσω κάποια απάντηση.
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Να σας ρωτήσω κάτι διαφορετικό. Στους κυρίους Ξηρό και Κουφοντίνα, που ήσαν μέλη αυτής της Οργάνωσης και κάνανε ένα σωρό δουλειές γι’ αυτή την οργάνωση, είχατε δει εσείς τίποτα το αφύσικο στη συμπεριφορά;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Όχι, όχι.
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Επομένως, γιατί αν η κα Σωτηροπούλου είχε ανάμιξη θα το είχατε παρατηρήσει αυτό ρωτάω. Η επιφάνεια του ζευγαριού ήταν καθόλα κανονική και φυσιολογική.
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Ναι.
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Δεν έχω άλλη ερώτηση.
Ι. ΣΙΔΕΡΗΣ: Σ’ όλο αυτό το διάστημα που είχατε φιλικές σχέσεις και στενές, άλλα πρόσωπα στις παρέες τους βρίσκατε;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Ναι βέβαια φίλους αρκετούς φίλους.
Ι. ΣΙΔΕΡΗΣ: Φίλους μπορείτε να μας πείτε μερικούς;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Τώρα δεν ξέρω εάν πρέπει να ακουστούν τα ονόματά τους.
Ι. ΣΙΔΕΡΗΣ: Γιατί, αν δεν είναι κατηγορούμενοι δεν είναι κατηγορούμενοι, να δούμε τι ζωή κάνανε.
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Είχαν αρκετούς και μουσικούς πολλούς, φέρνανε όργανα μέσα στο σπίτι.
Ι. ΣΙΔΕΡΗΣ: Μεταξύ των συγκατηγορουμένων είχατε δει ποτέ κανέναν άλλον;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Όχι απ’ αυτούς εδώ όχι.
Ι. ΣΙΔΕΡΗΣ: Θα θεωρούσα πολύ φυσικό αν βρίσκατε τον Χριστόδουλο.
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Τον Χριστόδουλο τον είχα γνωρίσει κάποια στιγμή.
Ι. ΣΙΔΕΡΗΣ: Γιατί λοιπόν τα αποκλείετε όλα από πριν;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Δεν κατάλαβα την ερώτηση.
Ι. ΣΙΔΕΡΗΣ: Δεν πειράζει απαντήσατε ότι είδατε μόνο τον Χριστόδουλο.
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Τον Χριστόδουλο τον είχα γνωρίσει παλιά.
Ι. ΣΙΔΕΡΗΣ: Ορισμένους μουσικούς είπατε είχατε γνωρίσει και γιατί διστάζετε να πείτε ότι υπήρχαν και άλλοι; Απλώς θέλουμε να δούμε πώς ζούσαν στην κοινωνική τους ζωή.
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Όχι απλά μου ζητήσατε ονόματα και σας είπα δεν ξέρω εάν πρέπει.
Ι. ΣΙΔΕΡΗΣ: Απλώς για να δούμε τι κοινωνικό περίγυρο είχαν. Να δούμε αν είχαν ανοιχτή κοινωνική ζωή και αν είχαν άλλους γνωστούς.
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Και με τους γείτονες κάνανε παρέα, τα σπίτια τους ήταν ανοιχτά συνέχεια και με τους γείτονες είχαν σχέση.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: ?μη φοβάσαι πες την αλήθεια. 30-40 άτομα αρκούν μέσα σε ένα σπίτι και να ανοιγοκλείνει η πόρτα?.
Ι. ΣΙΔΕΡΗΣ: Γιατί θυμώνετε, δεν θέλετε να τα ρωτήσουμε αυτά;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Βεβαίως, να μην νομίζει ότι κάτι πρέπει να κρύψει, όλα να τα πει.
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Εγώ θυμάμαι και στα Βριλήσσια και στην Πεντέλη που μένανε, με τους γείτονες ήταν μια πόρτα, συνέχεια μαζί ήταν, τρώγανε μαζί, τα παιδιά τους παίζανε μαζί. Τα παιδιά τους συνέχεια από το ένα σπίτι στο άλλο ήταν, βγαίνανε με τους γονείς, κάνανε πάρτι με τους γονείς των παιδιών, κάνανε κάθε χρόνο πάρτι γενεθλίων και έρχονταν όλοι οι γονείς, γινότανε γιορτή μεγάλη.
Ι. ΣΙΔΕΡΗΣ: Καλώς δεν θέλω τίποτα άλλο.
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Μια ερώτηση απλώς, επειδή δένει με την ερώτηση που έκανε ο κ. Πρόεδρος, εγώ θέλω να σας ρωτήσω κα μάρτυς τον κ. Χριστόδουλο Ξηρό έναν εκ των συγκατηγορουμένων τον είχατε γνωρίσει;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Ναι.
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Μπορείτε να θυμηθείτε σε ποιο χρονικό διάστημα τον γνωρίσατε;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Νομίζω τότε που είχα γνωρίσει και τον Σάββα εκείνη την εποχή.
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Μπορείτε να το ορίσετε αυτό χρονικά, ποια χρονιά ήταν περίπου;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: ‘ 88, ’89 εκεί υπολογίζω περίπου κάπου εκεί.
κ. ΒΛΑΧΟΣ.: Και μετά τι έγινε τον ξαναείδατε;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Όχι τον Χριστόδουλο δεν τον ξαναείδα μετά όχι.
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Να σας κάνω πιο ευθέως την ερώτηση, τον είχατε δει στο σπίτι των παιδιών?
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Ναι εκεί με τον Σάββα, γιατί ήταν αδέλφια και κάνανε παρέα.
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Από το ’90 και μετά που η κα Σωτηροπούλου ήταν με τον κ. Κουφοντίνα, έτυχε ποτέ σε καμιά συναναστροφή, ή καμιά κοινωνική εκδήλωση να δείτε τον κ. Χριστόδουλο Ξηρό, ή εάν έτυχε να αναφερθεί το όνομά του αργότερα με οποιαδήποτε αφορμή;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Όχι, όχι. Καμιά φορά με τα όργανα που έφτιαχνε, έφτιαχνε πολύ ωραίους μπαγλαμάδες και τέτοια και είχαν φτιάξει τα παιδιά και μας είχε πει η Κική ότι τους τα είχε φτιάξει ο Χριστόδουλος και μάλιστα ήταν πολύ καλή δουλειά.
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπάρχει άλλη ερώτηση;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εγώ κύριε Πρόεδρε?ως μουσικός το λέτε αυτό, ότι σας έκανε πολύ καλή δουλειά ως μουσικός μ’ αυτή την ιδιότητα
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Ναι, ναι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κυρία μάρτυς να ρωτήσω σε σχέση μ’ αυτά που είπατε πριν, είπατε ότι ήταν ένα σπίτι ανοιχτό. Αν κατάλαβα καλά, εγώ δεν σας είχα ακούσει?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ δεν είμαι κουρασμένος, αλλά πιστεύω ότι δεν πρόκειται να τελειώσουμε μ’ αυτούς τους μάρτυρες.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: θα τελειώσουμε, μην αγχώνεστε κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν πρόκειται να τελειώσουμε. Εγώ το θεωρώ κατά ένα τρόπο και σκόπιμο ότι δεν θέλει κανένας να τελειώσει. Με συγχωρείτε πάρα πολύ, μπορώ και εγώ να υποθέτω ότι θέλω. Γιατί ομολογώ ότι πραγματικά δεν θέλει κανένας να τελειώσει η διαδικασία. Ορίστε κάντε όσες ερωτήσεις θέλετε, δεν θέλετε να τελειώσει η διαδικασία, πολύ ωραία. Τι να κάνουμε; Έχουμε άλλους 5.
ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: Να μην εξετάσουμε κανέναν;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι να μην παραιτηθείτε, να εξετάσετε. Αλλά επειδή βλέπω ότι είναι άλλοι πέντε, γιατί να μην τους εξετάσομε όλους από λίγο; Μου δώσατε κατάλογο με άλλους πέντε.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Είναι πέντε συνολικά οι μάρτυρες, οι οποίοι οι υπόλοιποι θα εξεταστούν αύριο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶ρα λοιπόν άμα φάμε μια δυο μέρες, είμαστε πολύ ωραία.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κύριε Πρόεδρε θα είχα τελειώσει όμως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι αν δεν μίλαγα κιόλας θα είχατε τελειώσει. Αυτή η δίκη έπρεπε να είχε τελειώσει τέλη Ιουλίου όλη, όλη. Αλλά όπως την πάτε όλοι δεν θα τελειώσει ποτέ. Προχωρήστε.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αν μου επιτρέπετε κύριε Πρόεδρε, τους υπερασπιστικούς μας ισχυρισμούς δεν είναι δική μας ευθύνη επί 5 μέρες εξετάζετε μια επιταγή. Καλώς την εξετάζετε, αλλά εάν εξετάζετε επί πέντε μέρες, έπρεπε να εξετάζετε και εκείνο τον μάρτυρα που ήρθε και σας είπε ότι αναγνωρίζει έναν κατηγορούμενο ως προς το όνομα και έδειχνε άλλον. Αυτό δεν τον εξετάσατε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Του κ. Κωστάρη ήταν θέμα άλλοθι γι’ αυτό το ψάχνουμε τόσο πολύ.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ναι κύριε Πρόεδρε, τον άλλον όμως που τον αναγνώριζε ως όνομα και σας έδειχνε έναν άλλον, δεν τον εξετάσατε. Τέλος πάντων?πέντε μέρες έχω τους μάρτυρες απέξω και περιμένουν να τελειώσετε με την επιταγή και να εξεταστούν μάρτυρες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ρωτήστε παρακαλώ.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κυρία Σταματούκου είπατε ότι το σπίτι ήταν ανοιχτό, ήταν ανοιχτό έτσι όπως το κατάλαβα, ήταν ανοιχτή και η πόρτα μόνιμα για να μπανοβγαίνουν τα παιδιά από τα διπλανά διαμερίσματα;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Ναι, ναι, παίζανε τα παιδιά.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Υπήρχε κάτι σ’ αυτό το σπίτι, για να καταλάβω, πού ήταν κρυφό; Είχαν κλειδωμένες πόρτες, κλειδωμένες κρύπτες;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Όχι, όχι, τρία δωμάτια είχε όλα κι όλα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Σας είπαν ποτέ, μη πλησιάζετε εκεί ?
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Όχι, μα είχε τρία δωμάτια αυτό το σπίτι όλο και όλο.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Έλεγχε κανένας εάν μπαίνατε στο ένα δωμάτιο ή στο άλλο;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Όχι, όχι, ποτέ.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να ρωτήσω κάτι δεύτερο. Είπατε κάτι πριν, περιγράψατε τον χαρακτήρα της Αγγελικής και είπατε ότι ήταν ένας άνθρωπος που σας τα έλεγε, ότι είχε να πει, το είπε και κάποιος άλλος προηγούμενος αυτό.
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Συγκεκριμένα σε μένα, μιλούσαμε και από τότε που ήμασταν στην Καβάλα?
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ήταν ένας άνθρωπος δηλαδή ευθύς και ακέραιος και ειλικρινής;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Ναι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αυτός ο άνθρωπος, τον πιάσατε να σας λέει ψέματα, να κρύβεται να προσπαθεί να σας μπερδέψει πράγματα ποτέ;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Όχι, όχι, ποτέ, ποτέ.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Στη ζωή σας την καθημερινή;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Όχι όχι
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ήταν μια ευθύτητα που ήταν αποκλειστική έτσι όπως την λέτε και εσείς, έως και επιθετική ευθύτητα;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Εγώ την θαυμάζω αυτή την ευθύτητα της Αγγελικής, γιατί μπορεί να μην την έχω εγώ.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να ρωτήσω κάτι ακόμα. Στα τελευταία χρόνια, τα μαλλιά της Αγγελικής πώς είναι;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Έτσι όπως είναι τώρα, μακριά.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Πόσα χρόνια είναι έτσι τα μαλλιά της Αγγελικής;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Αρκετά χρόνια, πέντε, τέσσερα, δεν θυμάμαι τώρα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Τα έκοψε ποτέ σ’ αυτό το διάστημα τα μαλλιά της;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Νομίζω όχι, όχι, όχι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Τα μακραίνει δηλαδή εδώ και πέντε χρόνια;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Ναι ,ναι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αυτή η φωτογραφία είναι η Κική;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Ναι η Κική είναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για να την δούμε και εμείς.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Σας την έχουμε ξαναδείξει κύριε Πρόεδρε και την είχαμε δείξει στη μάρτυρα την κα?είναι με το παιδάκι. Μπορείτε να δείτε ή να καταλάβετε πότε είναι;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Είναι στα Βριλήσσια αυτή από το σπίτι που βλέπω.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Μπορείτε να καταλάβετε πότε είναι;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Είναι το 2000, πρόπερσι νομίζω.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εξηγήστε γιατί;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Στα γενέθλια είναι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ήταν έτσι τα μαλλιά της Κικής τότε;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Ναι, ναι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Τα έκοψε ποτέ από τότε;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Όχι, όχι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Υπάρχει βέβαια και μια φωτογραφία ,ξεχάσαμε να ρωτήσουμε τον κ. μάρτυρα τον προηγούμενο, την επιδεικνύω και μετά θα την δείξουμε και στους υπόλοιπους. Και μια τελευταία ερώτηση κ. Πρόεδρε, το σπίτι στο Βαρνάβα το έχετε δει;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Ναι
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Τι σπίτι είναι, έχετε δει και τα δημοσιεύματα στις εφημερίδες;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Ναι, οι εφημερίδες νομίζω μιλούσαν με υπερβολή, για ένα σπίτι διακοσίων εκατομμυρίων και εγώ τρελάθηκα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Τι σπίτι είναι αυτό;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Είναι ένα σπίτι οικολογικό μεν, αλλά είναι απλό σπίτι. Μέσα έχει πολύ απλά έπιπλα, δεν έχει φτιαχτεί όλο, δεν υπάρχουν πόρτες, μπαλκόνια, θέλει δουλειά ακόμα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Το σπίτι αυτό ξέρετε πώς, παρακολουθήσατε το πώς φτιάχτηκε;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Ναι, τα παιδιά πήρανε δάνειο γι’ αυτό το σπίτι και τους βοήθησε νομίζω και η αδελφή της η Σοφούλα, τους έστειλε κάποια λεφτά από την Αμερική.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ποια είναι η Σοφούλα;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Είναι η μεγαλύτερη αδελφή που είναι στην Αμερική.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Βοηθούσε η Σοφία από την Αμερική την Κική;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Ναι βέβαια και τις δυο αδελφές βοηθάει η Σοφία.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Είχε οικονομική δυνατότητα;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Ναι έχει πολύ καλή δουλειά και ο σύζυγός της δουλεύει, παιδιά δεν έχουν, ο Έκτορας είναι το μοναδικό παιδί στην οικογένεια.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ξέρετε πού είναι εγκατεστημένη;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Στο Σαν Φραντζίσκο νομίζω, Καλιφόρνια.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Μια ερώτηση μόνο τελευταία. Ο Μήτσος τι άνθρωπος ήταν;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Ο Δημήτρης είναι το πιο τρυφερό άτομο που έχω γνωρίσει ποτέ στην ζωή μου. Πολύ στοργικός, και πολύ καλός φίλος.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ήταν καλός άνθρωπος;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Ναι ,για μένα ήταν πολύ καλός φίλος.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ήταν καλός άνθρωπος στις σχέσεις του, στον περίγυρό του;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Ναι. Ο Δημήτρης μεγάλωσε τον Έκτορα με καταπληκτικό τρόπο, να του μάθει να σέβεται την ζωή, την φύση, να αγαπάει τα ζώα, με ένα καταπληκτικό τρόπο.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Στους άλλους πέρα από την οικογένειά του ήταν ένας καλός άνθρωπος;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Ναι πολύ καλός. Τον αγαπούσαμε τον Δημήτρη, τον Μήτσο που τον φωνάζαμε όλοι μας.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Γιατί όταν σας είχα ρωτήσει μια φορά όταν προσφερθήκατε να καταθέσετε για την Αγγελική μου είχατε πει μια φράση, «ήταν ο καλύτερος άνθρωπος στο κόσμο›.
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Για μένα ναι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Θα την λέγατε και εδώ στο Δικαστήριο ότι ήταν για σας όπως τον γνωρίσατε;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Ναι για μένα ναι. Όπως τον γνώρισα εγώ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα πιστεύατε ποτέ ότι αυτός ο άνθρωπος, ήταν σε μια οργάνωση που σκότωνε κόσμο;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Και ο ίδιος έχει σκοτώσει κόσμο, ο ίδιος;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Εγώ έπαθα σοκ στην αρχή?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι ας μην το λέμε έτσι, η οργάνωση σκότωνε κόσμο?
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κύριε Εισαγγελέα, πειστήκατε ότι σκότωσε κάποιον;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Εισαγγελεύ αφήστε να το ρωτήσω εγώ. Θα πιστεύατε τότε, ότι είναι σε μια οργάνωση που σκοτώνει ανθρώπους, πετάει ρουκέτες, ληστεύει τράπεζες μια οργάνωση; Μπορούσατε να πιστέψετε εσείς τότε που τον ξέρατε αυτά τα πράγματα;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Τότε όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τώρα;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Έχω καθίσει και έχω σκεφθεί πάρα πολύ με τον εαυτό μου, πώς ένας τέτοιος άνθρωπος μπορεί να το κάνει αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και τι λέτε;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Νομίζω όσο και παράλογο αν μπορεί να ακουστεί εδώ στην αίθουσα, ότι όταν νοιάζεσαι τόσο πολύ για τον άνθρωπο, όταν πραγματικά θέλεις να κάνεις κάτι, γιατί νοιάζεσαι για τον πόνο του ανθρώπου και ο Δημήτρης είναι ένα άτομο που νοιάζεται για τον πόνο του διπλανού του, δηλαδή δεν τον ενδιαφέρει να περνάει καλά, δεν ήταν από τα άτομα που έλεγε, θέλω να περάσω καλά και δεν με νοιάζει. Εάν μπορεί σε κάποιο σημείο όταν έχεις μπει μέσα σ’ αυτό, ίσως κάποια στιγμή μπορεί να μπορέσεις και να σηκώσεις το όπλο. Έτσι έχω πει εγώ στον εαυτό μου. Ίσως μπορείς, όταν φθάσεις σ’ αυτό το σημείο μπορείς να σηκώσεις το όπλο, πιστεύοντας βέβαια ότι κάνεις κάτι καλό, όχι βέβαια ότι?.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η κυρία Σωτηροπούλου κάτι θέλει να ρωτήσει.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Σου μίλησα δυο φορές στο τηλέφωνο;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Ναι.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Πάντα για το παιδί και τι κάνει;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Ναι, ναι.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Σου ζήτησα εγώ να έρθεις;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Όχι.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Σου ζήτησα να πεις αυτό ή εκείνο;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Όχι, όχι με τίποτα.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Σου είπα να μην πεις για μεταξοτυπίες;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Όχι.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Γιατί είχαμε στο σπίτι και το είπες. Δεν της είπα, ξέρεις «καίει μη το πεις› και το είπε. Όχι σας το λέω αυτό, εγώ το λέω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κυρία Σωτηροπούλου δεν βλέπομε με κακή πίστη κανέναν εδώ. Απλώς ξέρετε, έχετε καταλάβει το εξής, εμείς θέλουμε ένα σεβασμό, όπως σεβόμαστε και τους άλλους, να μας σέβονται.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι, δεν είπα για σας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όποιος δεν μας σέβεται, μαχαιριές θα ακούει.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν είπα για σας, ούτε υπονόησα. Να με αφήσετε όμως και εμένα γιατί εγώ είμαι στη φυλακή. Εγώ δεν είπα για σας τίποτα, ούτε υπονόησα. Είπα όμως, όπως έχουν αμφισβητηθεί άλλοι μάρτυρες, καλά τι μας λες τώρα, φίλος σου είναι, αδελφός σου είναι, τα δικά σου θα πεις, ορίστε.
Τουλάχιστον έπρεπε να της πω, γιατί εγώ το είχα σκεφθεί, κοίτα μη μπλέξω μεταξοτυπίες ακούγονται εδώ, μεταξοτυπίες είχαμε εμείς, δεν της είπα μη το πεις αυτό. Και αν της το έλεγα, δεν θα το έλεγε να είστε σίγουρος. ¶ρα ότι είπε, καλό μου ή κακό μου είναι αλήθεια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έχω αντίρρηση καμιά κα Σωτηροπούλου ότι λέει η γυναίκα.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Μήπως μπορείς να θυμηθείς, πότε δεν μπορείς, σε ποιο σπίτι να το συνδυάσεις έτσι συνάντησες τον Χριστόδουλο; Εκεί που μαζευόμαστε και ερχότανε ως αδελφός του Σάββα, σε ποιο σπίτι μπορείς να το θυμηθείς;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Δυστυχώς δεν θυμάμαι.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Σε σχέση με το όταν ήρθες από την Καβάλα, πότε σύντομα τον γνώρισες, χρόνια μετά, σε ποιο σπίτι;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Όταν είχε γνωριστεί με τον Σάββα. Όταν είχε γνωριστεί με τον Σάββα, σε ένα σπίτι ,αλλά δεν θυμάμαι περιοχή ήμουν μικρή τότε.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Πρώτα ήρθες επίσκεψη σπίτι μου και μετά ήρθε ο Σάββας, το ’83 στο Νέο Κόσμο. Έχει σημασία αυτό. Διότι αργότερα εγώ δεν το συναντώ καν τον Χριστόδουλο. Θα σας το πω άλλη ώρα αυτό.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Έχουμε ένα αίτημα για αύριο κύριε Πρόεδρε. Έχω μια παράκληση αν συμφωνεί και η άλλη πλευρά και αν το Δικαστήριο βεβαίως το εγκρίνει, επειδή αύριο κωλύομαι δεν μπορώ να είμαι εδώ, αν είναι δυνατόν οι μάρτυρες της κας Σωτηροπούλου να εξεταστούν?.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι τελειώσανε αυτά.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ακούστε με κύριε Πρόεδρε. Είμαι ο μόνος ο οποίος έχει παράσταση πολιτικής αγωγής κατά της κας Σωτηροπούλου, το ξέρετε αυτό. Εξ αυτού του λόγου έχω καθήκον και απέναντι στην εντολή η οποία μου έχει δοθεί, να είμαι παρών. Δεν έχω ποτέ ζητήσει οτιδήποτε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γιατί δεν το λέγατε νωρίτερα ώστε να πούμε να έρθουν άλλοι μάρτυρες κάποιου άλλου;
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μα ήξερα κύριε Πρόεδρε ποιοι θα έρθουν σήμερα; Έγινε ποτέ προαναγγελία ποιοι θα είναι οι σημερινοί μάρτυρες;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πείτε μου που να το ξέρω και εγώ, σε μια τεράστια δίκη πώς μπορεί ο Πρόεδρος ?.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε μου επιτρέπετε; Υπάρχουν μάρτυρες που έχουν μείνει στη μέση του κ. Γιωτόπουλου, ήσαν εδώ χθες, προχθές και δεν εξετάστηκαν. Αν αυτό είναι δυνατόν κ. Πρόεδρε, υποβάλω ένα αίτημα, να γίνει μεθαύριο η συνέχεια της εξέτασης των μαρτύρων της κας Σωτηροπούλου.
(Διαλογικές Συζητήσεις)
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι κύριε Πρόεδρε αλλά δεν αναγγέλλονται ποτέ οι μάρτυρες και εμείς όπως καταλαβαίνετε, δεν είμαστε υπεράνθρωποι κάθε μέρα να είμαστε εδώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όπως είδατε αρχίσαμε από σήμερα, δηλαδή θέλατε ένα μήνα νωρίτερα να ξέρω εγώ ποιος μάρτυρας; Κοιτάξτε εδώ δεν είναι οδοντιατρείο να κάνουμε ραντεβού. Εδώ όποιος έρχεται, εξετάζεται και φεύγει.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είναι θέμα ακρόασης κύριε Πρόεδρε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πάντως κύριε Πρόεδρε καλό είναι να ικανοποιηθεί το αίτημά του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶μα μπορεί, άμα δεν μπορεί τι να κάνω εγώ; Πάντως κ. Αναγνωστόπουλε εγώ εάν έχω άλλους μάρτυρες θα τους προτάξω για να προχωράνε οι άλλοι, άλλο τίποτα δεν μπορώ να κάνω. Γι’ αυτό είπα να έχετε καλές σχέσεις οι συνήγοροι για να διευκολύνετε αλλήλοις εσείς θέλετε να πιάνετε όλοι σας εδώ πέρα κλεφτοπόλεμο.
Διακόπτουμε γι’ αύριο στις 09:00.