Αιχμηρός τόσο προς τη Βρετανία, όσο και προς τη Γερμανία, εμφανίσθηκε ο γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ, σε ομιλία του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, δύο ημέρες πριν τη Σύνοδο Κορυφής για τον κοινοτικό προϋπολογισμό 2014-2020.
Δεν μπορεί να υπάρξει συμπεριφορά α λα καρτ έναντι της ενωμένης Ευρώπης, σημείωσε, μιλώντας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ο πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ.
Ο γάλλος πρόεδρος απηύθυνε κάλεσμα για μία Ευρώπη στην οποία θα χωρούν «πολλαπλές φυσιογνωμίες», αλλά η οποία δεν θα χαρακτηρίζεται «ούτε από τις δύο ταχύτητες, ούτε από τη συμπεριφορά α λα καρτ».
Επισήμανε επίσης τον κίνδυνο τα εθνικά συμφέροντα κάθε χώρας να αποδειχθούν τροχοπέδη για την ευρωπαϊκή ενότητα, εάν τίθενται μονίμως σε προτεραιότητα σε σχέση με τα συμφέροντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως συνόλου.
Οι αιχμές Ολάντ απευθύνονταν κατά κύριο λόγο στο βρετανό πρωθυπουργό Ντέιβιντ Κάμερον, ο οποίος άνοιξε πρόσφατα τη συζήτηση για το ευρωπαϊκό μέλλον του Ηνωμένου Βασιλείου.
Υπενθυμίζεται ότι ο κ. Κάμερον ανακοίνωσε, νωρίτερα μέσα στον Ιανουάριο, ότι, σε περίπτωση που οι Συντηρητικοί κερδίσουν και στις επόμενες εκλογές στη Μεγάλη Βρετανία, το 2015, θα ακολουθήσει δημοψήφισμα στο οποίο οι Βρετανοί θα αποφανθούν για την παραμονή ή μη της χώρας στα πλαίσια της ΕΕ.
Η ομιλία Ολάντ έρχεται δύο ημέρες πριν την έναρξη της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ για τον προϋπολογισμό της επταετίας 2014-2020, στην οποία αναμένεται να ανακύψουν σοβαρότατες διαφορές στην προσέγγιση πολλών από τους 27 ευρωπαίους ηγέτες.
Ο σοσιαλιστής γάλλος πρόεδρος έθεσε τις γαλλικές προτεραιότητες για την επερχόμενη διαπραγμάτευση, μεταξύ άλλων τη διατήρηση ενός ύψους δαπανών το οποίο να επιτρέπει «την κοινοτική άσκηση πολιτικής», καθώς και την εφαρμογή «ενός πλάνου συνοχής για ολόκληρη την ένωση και όχι μόνον για τις ανεπτυγμένες οικονομίες».
Ο Ολάντ κάλεσε επιπλέον σε μία αγροτική πολιτική η οποία «να ευνοεί τη βιομηχανική ανάπτυξη» και «να σέβεται το περιβάλλον».
Ο πρόεδρος της Γαλλίας εμφανίσθηκε ιδιαίτερα επικριτικός έναντι της λογικής της «αέναης λιτότητας», ζητώντας προσανατολισμό σε «πολιτικές ανάπτυξης».
Κάλεσε τέλος σε επαναπροσδιορισμό της πολιτικής ισοτιμιών του ευρώ από τις χώρες της Ευρωζώνης, καθώς, όπως υπογράμμισε, ελλοχεύει ο κίνδυνος «η ευρωζώνη να υποτάσσεται σε διεθνείς ισοτιμίες οι οποίες δεν αντανακλούν την πραγματική κατάσταση της ευρωπαϊκής οικονομίας».