Βεβαίως ενισχύονται και πολλαπλασιάζονται αν θέλετε οι εύλογες ανησυχίες μας. Πως είναι δυνατόν ένα μήνα μετά να προσκομίζονται τρεις σελίδες στις οποίες σημειώνω και πάλι δεν βρέθηκε κανένα δακτυλικό αποτύπωμα, όλως παραδόξως αυτές οι σελίδες στην έκθεση αυτοψίας να μην περιγράφονται με σαφήνεια όπως συμβαίνει με όλες τις άλλες σελίδες και τελικά στις φωτογραφίες να μην υπάρχουν καν αυτές οι σελίδες.
¶ρα από αυτά τα δεδομένα δικαιούμαι να κάνω μια σειρά από σκέψεις. Αναφέρω τις δύο πιο πιθανές. Η πρώτη είναι ότι αυτά τα χαρτιά προσκομίστηκαν από κάποια Όργανα αργότερα, στις 9 Αυγούστου όπως λέει το έγγραφο, στην αρμόδια Υπηρεσία.
Αυτά τα χαρτιά δεν βρέθηκαν στο δάπεδο. Το που βρέθηκαν δεν το ξέρω. Μπορεί να κατασκευάστηκαν από τους χ, ψ αρμοδίους ή μη αρμοδίους ή αν θέλετε μπορεί να έχουν βρεθεί και στην έρευνα που έχει γίνει στο εργαστήριο του κ. Τζωρτζάτου.
Όμως, από το σύνολο των στοιχείων, από την κατάθεση του κ. Γιαννακούρη, από τις φωτογραφίες αυτές, από την εντελώς αόριστη περιγραφή του πειστηρίου Π57, νομίζω ότι τώρα πια προκύπτει με σαφήνεια το εξής: οι συγκεκριμένες τρεις σελίδες επί των οποίων διενεργήθηκε γραφολογική πραγματογνωμοσύνη δεν έχουν βρεθεί στο πάτωμα του δωματίου Νο 6 στην οδό Πάτμου. Αυτό προκύπτει σαφέστατα και από τις φωτογραφίες που έχουν προσκομιστεί στο Δικαστήριο σας.
Υπάρχουν αυτές οι σελίδες, αλλά όπως καταλαβαίνετε έχει εντελώς διαφορετική σημασία αν αυτές οι σελίδες έχουν βρεθεί μέσα στη γιάφκα της οδού Πάτμου και εντελώς άλλη σημασία αν αυτές οι σελίδες ουρανοκατέβατες επιτρέψτε μου την έκφραση κάποια στιγμή, μάλλον 1 μήνα μετά, προσκομίζονται προς διενέργεια πραγματογνωμοσύνης στο αρμόδιο Τμήμα της Δ/νσης Εγκληματολογικών Ερευνών.
Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό σημείο, που νομίζω ότι πρέπει το Δικαστήριο σας να το εκτιμήσει δεόντως πάντως για την υπεράσπιση του κ. Τζωρτζάτου μετά από την προσκόμιση και του εγγράφου από το οποίο προκύπτει ότι μόλις στις 9 Αυγούστου, δηλαδή με καθυστέρηση μεγάλη προσκομίστηκαν αυτές οι σελίδες στο αρμόδιο Τμήμα που διενήργησε την πραγματογνωμοσύνη.
Μάλιστα προκύπτει από την φωτογράφηση ότι αυτές οι σελίδες ήδη είχαν τύχει κάποιας επεξεργασίας γιατί είναι ροζ και ειπώθηκε ότι το ροζ χρώμα είναι από τα υλικά τα οποία χρησιμοποιούνται για να κάνουν τον έλεγχο τους. Αυτές οι σελίδες λοιπόν και τελειώνω στις οποίες δεν βρέθηκε κανένα δακτυλικό αποτύπωμα όπως κατέθεσε ο κ. Γιαννακούρης, σίγουρα δεν βρέθηκαν στο έδαφος του δωματίου Νο 6 στην οδό Πάτμου.
Αυτό βεβαίως θα οδηγήσει σε κάποια συμπεράσματα το Δικαστήριο σας και αντίστοιχα εμάς τα οποία θα αναπτύξουμε στην αγόρευση μας. Πάντως δυστυχώς αν θέλετε επιβεβαιώθηκαν οι αρχικές μας ανησυχίες ότι αυτό το Π57, το οποίο είναι το μόνο που όλως αορίστως περιγράφεται στην έκθεση αυτοψίας, δεν είναι αυτό επί του οποίου διενεργήθηκε η γραφολογική πραγματογνωμοσύνη. Αυτό προκύπτει πανηγυρικά από το ότι στις συγκεκριμένες φωτογραφίες του συγκεκριμένου χώρου κάτω από τον πάγκο δεξιά στην είσοδο δεν υπάρχει κανένα χαρτί.
Βεβαίως δεν μπορούμε να δεχτούμε ότι η φωτογράφηση έγινε αφότου ειδικά αυτά τα τρία χαρτιά είχαν αφαιρεθεί. Στοιχειώδης κανόνας της φωτογράφησης είναι ότι ο χώρος φωτογραφίζεται όπως ακριβώς βρίσκεται. Πρώτα έχουμε μια γενική φωτογράφηση με όλα τα αντικείμενα μέσα και στη συνέχεια σιγά – σιγά απομακρύνονται τα αντικείμενα.
Αυτές οι φωτογραφίες προσκομίστηκαν στο Δικαστήριο σας -είναι οι φωτογραφίες 6, 7 και 8- και από αυτές τις φωτογραφίες προκύπτει ότι δεν υπάρχουν τα τρία λευκά χαρτιά με τις χειρόγραφες σημειώσεις και τα σχεδιαγράμματα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ελάτε κ. Σκυφτούλη παρακαλώ. Ορκιστείτε ότι θα πείτε την αλήθεια.
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Ορκίζομαι στη τιμή και στη συνείδηση μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Αγιοστρατίτη.
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Να πω κάτι;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, ας πει ο κ. Αγιοστρατίτης και μετά στο τέλος θα μας πείτε όλα όσα θέλετε εσείς. Αλλά επειδή σας έφεραν και θέλουν να πείτε ορισμένα που έχουν στο μυαλό τους ας δούμε τι ξέρετε εσείς από αυτά πρώτα.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Κύριε Σκυφτούλη, ας αρχίσουμε με το επάγγελμα σας. Τι επάγγελμα κάνετε;
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Κάνω ιδιαίτερα μαθήματα Κοινωνιολογίας, Πολιτικής Οικονομίας.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Τι σπουδές έχετε κάνει;
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Στο Οικονομικό.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Πείτε μου κατ’ αρχάς πέρα από την δράση σας και τη δραστηριότητα σας σε συγκεκριμένους πολιτικούς χώρους έχετε γίνει γνωστός και για κάποιο άλλο λόγο. Μπορείτε να τον αναφέρετε;
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Ναι. Είναι η εμπλοκή μου σε μια σκευωρία των κρατικών και παρακρατικών μηχανισμών για συμμετοχή μου στη 17Ν το 1992.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Μπορείτε να μας το επεξηγήσετε καλύτερα; Τι είχε συμβεί δηλαδή;
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Είναι ένα ολόκληρο πλέγμα σχέσεων μεταξύ του κράτους της Αστυνομίας όπως εμφανίζεται και όπως χαρακτηρίζεται εδώ στην Ελλάδα, όπου μέσα από μια συμμοριακή τακτική που κάλυπτε ανάγκες που δεν μπορεί να καλυφτούν κι εννοώ τις ανάγκες για Μαφία που έχει κάθε διεφθαρμένη κοινωνία εδώ την κάλυπτε η Αστυνομία.
Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο θα μπορέσουμε να καταλάβουμε τις διώξεις και τη συνέχεια των διώξεων και την εξουσία που ασκεί το ελληνικό κράτος σε όλες αυτές τις διαστάσεις. Πιο συγκεκριμένα, ήταν η εποχή όπου μανιωδώς ένας ολόκληρος συρφετός διεφθαρμένων αστυνομικών και ανώτερων αστυνομικών, συνδεδεμένων με την πολιτική εξουσία, έπαιζε πολύ το θέμα της τρομοκρατίας είτε για να δείξει ότι παράγει πολιτικό έργο, είτε για να δείξει μια πειθήνια υποταγή στα αφεντικά τους στους Αμερικάνους.
Κυρίως όμως επειδή χαρακτηρίζει εδώ την Ελληνική Αστυνομία και κατά κάποιο τρόπο το Σώμα, το έκανε αυτό με βάση τα οικονομικά κίνητρα και με βάση αυτά που αποκαλύφτηκαν εδώ πέρα με την υπόθεση της Ριανκούρ, η οποία είναι μια λεπτομέρεια, δεν είναι ουσιαστικά τίποτα στον βαθμό που όλη η τακτική και η συγκρότηση και η δομή αυτού του μηχανισμού στηριζόταν εκείνη την εποχή στην ιδιοκτησία της πορνείας, στο εμπόριο όπλων και ναρκωτικών. Έπαιζε όμως το θέμα της τρομοκρατίας κατασκευάζοντας γιάφκες.
Γνωστή είναι η σύλληψη του Αργύρη Εκαμίτη, ο οποίος συμμετείχε στην εκτέλεση του Πρέκα το 1987, την ανακάλυψη της γιάφκας που είχε. Είχε και γραφομηχανή. Γνωστή είναι η κατασκευή της 17Ν, γνωστές είναι οι κατασκευές γιαφκών που ανακαλύπτονται για να υπάρξουν τα εύρετρα. Υπάρχει αυτός ο μηχανισμός και μετά την υπόθεση μου με είχε πιάσει. Προσπαθούσε να έρθει σε μια συναλλαγή για να κάνουμε αυτά, για να κονομήσουμε κλπ.
Είναι τόσο έκδηλα διαφθαρμένο αυτό το σύστημα -το σύστημα αντιλαμβάνεστε τι εννοώ, εννοώ δηλαδή η Αστυνομία καθ’ εαυτή στην Ελλάδα- που είναι πταίσματα όλα αυτά που λέμε. Φυσικά με συνέλαβαν με μοναδικό σκοπό να δείξουν ότι παράγουν έργο, ότι δεν πληρώνονται τσάμπα, να δείξουν ότι χτυπάνε την τρομοκρατία και εν πάση περιπτώσει να το πούμε έτσι πιο λαϊκά και να τα κονομήσουν.
Μέσα βέβαια από τη καταστολή, μέσα από την επίδειξη δύναμης να φοβίσουν τον πληθυσμό, τους εργαζόμενους κλπ. Αυτή είναι μια τακτική έτσι κι αλλιώς, η τακτική της Αστυνομίας που έχει από την ίδρυση της μέχρι σήμερα, γιατί είναι τα Όργανα των αφεντικών εν πάση περιπτώσει και του συστήματος.
Φυσικά με συνέλαβαν, φυσικά εγώ δεν κατέθεσα τίποτε, δεν μπορούσα να έρθω σε καμιά επικοινωνία και σε καμιά διαπραγμάτευση με αυτό το Σώμα. Ήρθαν ψευτομάρτυρες, με αναγνώρισαν. Μάλιστα ο τύπος της αναγνώρισης ήταν τελείως αλήτικος. Δηλαδή πάνω στον 13ο όροφο ας πούμε με έβαζαν στον διάδρομο αναμαλλιασμένο ανάμεσα σε κάποιους αστυνομικούς και έλεγαν στους μάρτυρες «δεν τον αναγνωρίζεις αυτόν; Ποιος είναι από αυτούς όλους;›
Εν πάση περιπτώσει μεταξύ χιούμορ και κοροϊδίας κλπ. έπαιζαν ένα παιχνίδι βλακείας και διαφθοράς όπως χαρακτηρίζει την ηγεσία αυτού του Σώματος. Εν πάση περιπτώσει και στον Ανακριτή πήγαμε και οι μάρτυρες επέμεναν και δωροδοκούνταν και τα λεφτά από την τσέπη τους έβγαλαν μέσα στο ανακριτικό γραφείο.
Εν πάση περιπτώσει ένιωσα -να πω ότι δεν υπάρχει κράτος επειδή είμαι αναρχικός δεν θα το πω αυτό- ένιωσα ότι προσπαθεί να αναπαραχθεί η ψυχολογία του μετεμφυλιακού κράτους, το οποίο όμως είχε σβήσει στην ουσία γιατί είχαμε εμφανιστεί εμείς, η γενιά της μεταπολίτευσης.
Εν πάση περιπτώσει με αυτόν τον τρόπο χλεύασα εγώ. Ποτέ δεν φοβήθηκα μιας και η πορεία μου μέχρι να με συλλάβουν μπορώ να πω ότι βοήθησε στο να σπάσει η κρατική τρομοκρατία. Μπορώ να πω ότι βοήθησε στο να στεκόμαστε πάνω από το κράτος και από τους αστυνομικούς. Μπορούμε να πούμε ότι ζήσαμε με μεγαλύτερη αξιοπρέπεια απέναντι στα καπέλα της Αστυνομίας απ’ ότι οι πατεράδες μας.
Νομίζω ότι καταφέραμε πολύ περισσότερα κι αυτός ήταν ο λόγος που έβλεπα αυτό το φαιδρό πράγμα γύρω μου να καταρρέει. Φυσικά δεν υπήρχε κάποιος από το κράτος και από τους θεσμούς, ούτε εγώ το επικαλούμαι, να βοηθήσει την κοινωνία από τους σύγχρονους κουκουλοφόρους σαν τον Δημόπουλο, σαν τον άλλον τον ταξιτζή, τους ταξιτζήδες αυτούς τους συγκεκριμένους.
Φυσικά κανένα Δικαστής δεν έκανε δίωξη, ούτε εγώ ήθελα να κάνει δίωξη, ούτε να με υπερασπίσει. Εν πάση περιπτώσει επειδή επικαλούνται την δημοκρατία και τη νομιμότητα και επικαλούνται το Σύνταγμα, πάντα βέβαια εκ των υστέρων, πάντα όταν είναι χαλαροί όπως είναι σήμερα, όταν έχουν την πολυτέλεια να το κάνουν το κάνουν.
Αν δεν έχουν την πολυτέλεια να το κάνουν, βλέπουμε το πραγματικό τους πρόσωπο, το πρόσωπο της βίας, της φρίκης, της απόλυτης βίας και της απόλυτης φρίκης και του απόλυτου φόβου που ενσπείρουν στην κοινωνία προκειμένου να την έχουν υποταγμένη και δεμένη στην εκμετάλλευση και υποταγμένη στα αφεντικά.
Αυτή είναι εν ολίγοις η περιπέτεια μου, η οποία νομίζω επαναλαμβάνεται και σήμερα εδώ πέρα με τους παραπάνω από τους μισούς ανθρώπους εδώ να είναι αθώοι. Εδώ εκφράζεται, είναι φανερό και φαίνεται, δηλαδή είναι έκδηλο, κανέναν δεν αφορά αυτό. Βρίσκεται η Σωτηροπούλου στο εδώλιο, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά ότι το κράτος είναι εκδικητικό.
Επειδή εγώ συμμετείχα σε όλες τις εκδηλώσεις μέσα από τη συσπείρωση ενάντια στην κρατική τρομοκρατία και για τη Σωτηροπούλου και πορείες κάναμε και διαδηλώσεις και εκδηλώσεις. Δεν μας άκουσε προς το παρόν κανένας και δεν ξέρουμε ποια θα είναι η κατάληξη αυτής της διαδικασίας. Το λέω αυτό γιατί από μια προηγούμενη εμπειρία το περίφημο δημοκρατικό κράτος φυλάκισε τη γυναίκα και τον γιο του Πρέκα, τον τρίχρονο Πρέκα όταν είχε ήδη εκτελέσει αυτόν.
Αν εμείς δεν αντισταθούμε η βία του κράτους δεν θα σταματήσει, δεν έχει σταματημό. Εν πάση περιπτώσει για να μην φλυαρώ πάνω στο θέμα ?
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Κύριε Σκυφτούλη, νομίζω ότι δεν έγιναν κατανοητά τα γεγονότα που μεσολάβησαν στη δική σας περίπτωση, με αποτέλεσμα να έχετε δύο περιπέτειες νομίζω. Στη μια περίπτωση κατηγορηθήκατε ότι σας είδε αυτός εν πάση περιπτώσει να προσπαθείτε να διαρρήξετε ένα αυτοκίνητο. Οδηγηθήκατε στη δικαιοσύνη, απαλλαγήκατε, αθωωθήκατε. Η δεύτερη είναι η περίπτωση Σεπολίων.
Ο συγκεκριμένος μάρτυρας επειδή ήρθε κι εδώ και αναγνώρισε κάποιους ανθρώπους, ο γνωστός Δημόπουλος, σας αναγνώρισε με βεβαιότητα ότι συμμετείχατε;
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Ναι, 100%.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Αυτό τι συνέπεια είχε; Προφυλακιστήκατε;
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Φυσικά προφυλακίστηκα.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Στη συνέχεια ανετράπη αυτή η άθλια σκευωρία που είχε στηθεί. Πως ανετράπη;
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Ανετράπη λόγω της κοινωνικής αναστάτωσης, λόγω του Κινήματος Αλληλεγγύης, λόγω της στάσης μου. Τι άλλο να πούμε; Εγώ δεν είμαι μόνος μου. Είμαι ενταγμένος στον αναρχικό χώρο, τον αντι-εξουσιαστικό και ευρύτερα συμμαχούμε και με διάφορο κόσμο, αριστερούς κλπ. προκειμένου να αντιμετωπίσουμε αυτές τις καταστάσεις.
Την ξέρουμε αυτή την κατάσταση καλά και ξέρουμε να την αντιμετωπίσουμε και έτσι αντιμετωπίσαμε και τη δικιά μας περίπτωση. Πετώντας στον κάλαθο των αχρήστων όλες τις νομικές διατυπώσεις περί αποχρωσών ενδείξεων, περί διαφόρων πραγμάτων, που είναι το γαρνίρισμα ας πούμε της εκμετάλλευσης και της νομιμότητας της κυριαρχίας.
Εν πάση περιπτώσει ο κ. Δημόπουλος είναι ο τύπος της κοινωνίας, είναι ο τύπος του κουκουλοφόρου της κατοχής, είναι ο τύπος του παρακρατικού της δεκαετίας του ΄60 με τις καρφίτσες κλπ. και είναι και ο σημερινός τύπος που όταν η Αστυνομία θέλει να ξεκουραστεί από τις επαγγελματικές της δραστηριότητες τη νύχτα στην προστασία των μαγαζιών ή των μασαζάδικων ασχολείται με την τρομοκρατία με αυτόν τον τρόπο και μ’ αυτό ακόμα που ασχολείται, ασχολείται με κίνητρο το κέρδος.
Εγώ αυτό που έχω να πω είναι ότι τα στοιχεία που ήταν εις βάρος μου ήταν πολύ περισσότερα από τα στοιχεία που έχει ο κ. Γιωτόπουλος. Αυτή την στιγμή είναι σε αυτό το εδώλιο. Εγώ είχα δύο μάρτυρες οι οποίοι ήταν βέβαιοι με σιγουριά ότι εγώ ήμουν στα Σεπόλια. Βέβαια θα μπορούσα να κάτσω 10 χρόνια φυλακή ή να βγω τώρα έξω. Όλα αυτά δεν έγιναν γιατί βρέθηκαν κάποια Δικαστές οι οποίο διώχθηκαν από την εξουσία. Διώχθηκαν είτε επειδή με αθώωσαν για την απόπειρα κλοπής αυτοκινήτου. Εν πάση περιπτώσει αυτή η συμμορία του Νηστικάκη-Γρυλλάκη δεν κράτησε για πολύ και χάρις την μεγαλοντομία του Ανδρέα Παπανδρέου που πήγαιναν και τον «έγλειφαν› δεν μπήκαν και φυλακή. Νομίζω ότι είναι γνωστά στο πανελλήνιο αυτά τα πράγματα. Κάποιες κοινοτυπίες λέω.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Όλη αυτή η κατασκευή εις βάρος σας οδήγησε έναν Πρωθυπουργό – δεν λέω το όνομά του – ένας Πρωθυπουργός γνωστός να κάνει δηλώσεις για σας στην Βουλή, να παρασυρθεί δηλαδή να κάνει δηλώσεις στην Βουλή λέγοντας ότι «έχουμε τον γνωστό τρομοκράτη Σκυφτούλη, επιτέλους πιάσαμε τους τρομοκράτες›. Ατόπημα βέβαια αλλά φταίνε άλλοι άνθρωποι γι αυτό. Έγινε αυτό το γεγονός, μέσα στην Βουλή δηλαδή να γίνει λόγος για σας;
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Αυτή ήταν η πίεση αλλά ήταν τόσο πολύ πρόχειρα συγκροτημένος αυτός ο μηχανισμός που σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα μπήκαν στην φυλακή άνθρωποι από το παρακράτος της Ρηγίλλης οι οποίοι αποκάλυψαν πολλά πράγματα και τα έχει μάθει όλη η κοινωνία. Δηλαδή ήταν αστεία και φαιδρή η συγκρότηση αυτού του συμμοριακού μηχανισμού και κατέρρευσε γρήγορα.
Τί να πούμε για τον κ. Μητσοτάκη; Είναι γνωστό ότι έγινε Πρωθυπουργός όπως έγινε και ασκούσε την εξουσία όπως την ασκούσε. Φυσικά παρενέβαινε παντού και όχι μόνο ορατά αλλά και αόρατα. Δηλαδή είναι γνωστές οι δραστηριότητές του με τις υποκλοπές κλπ. Μην κάνουμε τώρα πολιτική.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Για το συγκεκριμένο εγώ ρώτησα, αν έγινε αναφορά στην Βουλή από τον Πρωθυπουργό της χώρας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γι αυτό μπορούσε να πει. Να μην επεκτεινόμαστε περαιτέρω.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Πάμε στο θέμα της συγκεκριμένης Οργάνωσης. Εν αρχή μπορείτε με λίγα λόγια να μου περιγράψετε τις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες υπό τις οποίες γεννήθηκε μετά το ΄74 η Οργάνωση αυτή και πώς εξελίχθηκε σε σχέση πάντα με την εξέλιξη αυτή των κοινωνικοπολιτικών συνθηκών και ενδεχομένως αν κατά την γνώμη σας συμβαίνει αυτό, αν υπήρχε κάποια αιτιολόγηση στις πράξεις τις συγκεκριμένες τις οποίες είχε προβεί σε σχέση πάντα με μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα, με μια επιδοκιμασία της κοινής γνώμης. Ας αρχίσουμε από το ΄74-΄75.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πότε είστε γεννημένος;
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Το 1957.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: (Εκτός μικροφώνου)
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Προ την σύλληψή μου είναι 12 ετών. Εγώ θα μιλήσω και λίγο βιωματικά πάνω σε αυτό και να αποφύγουμε τις κοινωνιολογικές αναλύσεις.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, να ζητήσω συγγνώμη από τον κ. συνήγορο.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Δεν διαμαρτυρήθηκε κ. Εισαγγελεύ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν νομίζω ότι ο κ. συνήγορος είχε λόγο να θιγεί. Κύριε μάρτυς, έχετε το λόγο.
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Εδώ πρέπει να πούμε και να ακούσετε αν θέλετε κάποιες αλήθειες. Ήδη από την εποχή της δικτατορίας είχε εκκολαφθεί ο καινούριος τύπος του Αριστερού. Ήμασταν εμείς, η γενιά της μεταπολίτευσης όπου βλέπαμε να παίρνουν τους πατεράδες μας εξορία και συγκεκριμένα τον δικό μου τον πατέρα εξορία, να βασανίζεται σαν «τέντι μπόις› με το νόμο περί τεντιμποϊσμού, να πηγαίνει εξορία, να προαναγγέλλονται συλλήψεις γυναικών με τον κίνδυνο να πάει και η μητέρα μας εξορία κλπ.
Φυσικά μόλις έφυγε ο πατέρας μου για εξορία το μόνο που έκανα ήταν ξεσκονίσω τα συρτάρια του. Είδα το καταστατικό της ΕΔΑ. Ήμουν 10 ετών. Το διάβασα. Κατάλαβα ότι είναι άθλιο αυτό το καταστατικό και το πέταξα. Κατάλαβα γιατί έγραφε μέσα και το θυμάμαι –δεν το έχω ξαναδιαβάσει από τότε– ότι εμείς δεν έχουμε σχέση με το Κομμουνισμό Κόμμα. Εγώ το θεώρησα αυτό πολύ υβριστικό επειδή μίλαγε ενάντια στον Κομμουνισμό γιατί ήξερα ότι μάλλον είμαστε Κομμουνιστές εμείς.
Οι πρώτες μου κινήσεις ήταν να γράψω τρεις πρόχειρες με καρμπόν ανακοινώσεις, αντάρτικα τραγούδια ήταν. Ένα αντάρτικο τραγούδι σε τρία και το έβαλε στην πόρτα του Διοικητή των ΤΕΕΑ, στον Διοικητή Ασφάλειας Αγρινίου και σε ένα επιφανή χουντικό στέλεχος της κοινωνίας. Δεν πήγα να το μοιράσω δηλαδή στο λαό για να τον πείσω.
Ήταν βέβαιο ότι σύγκορμος αυτό που ένοιωθα ήταν η εκδίκηση, ήταν κάτι άλλο. Δηλαδή μέσα μας και αυτό συνέβαινε όχι σε μένα αλλά και σε χιλιάδες νέους, είχε γεννηθεί ο καινούριος τύπος του Αριστερού που είχε αποφασίσει ότι δεν θα ξαναφάει η Αριστερά σφαλιάρα και καρπαζιά. Δεν θα ξανασκοτώσουν τον Λαμπράκη, δεν θα ξανασκοτώσουν τους πατεράδες μας. Δεν θα ξαναζήσουμε σε αναξιοπρέπεια, δεν θα ξαναζήσουμε σε υποταγή. Πράγματι είμαι στην ευτυχή συγκυρία μετά από τόσα χρόνια να σας πω ότι συνέβη αυτό. Ουδέποτε ξαναφάγαμε σφαλιάρες.
Το 1974 αν και εκεί που εκκολάπτονταν αυτή η λογική του ένοπλου μέσα μας, παρακολουθώντας όλα τα στρατόπεδα της περιοχής μας έπεσε νωρίς η δικτατορία. Δεν προλάβαμε. Ωστόσο όμως υπήρχε αυτή η λογική σε μένα και σε χιλιάδες νέους. Η λογική που σας ανέφερα προηγουμένως. Πράγμα το οποίο κι αν δούμε το περιβάλλον τότε θα αντιληφθείτε δηλαδή ότι έγιναν τα μίνιμουμ. Δηλαδή η 17Ν ήταν μία Οργάνωση του μέτρου σε αυτά τα επίπεδα. Δηλαδή δεν το είχαν καταλάβει αυτό οι εχθροί μας.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Είχατε πάρει φόρα.
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Φόρα πολύ. Πέφτει η δικτατορία και μας έκοψε την φόρα. Ξανασκεφτήκαμε τί θα κάνουμε. Σε αυτό το στάδιο ήμασταν, θα σας πω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δηλαδή η φόρα παραμένει.
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Η φόρα παραμένει. Αυτόν τον τύπο του ανθρώπου, αυτή την φόρα που ήταν από κοντά δεν την είχε καταλάβει ο κ. Μάλλιος, όπου δήλωνε στο «ΒΗΜΑ› το 1976 βγαίνοντας από αυτή την αίθουσα αθωωμένος: «Σήμερα μας δίκασε το ΚΚΕ Εξωτερικού. Στην Χαλκίδα θα μας δικάσει το ΚΚΕ Εσωτερικού›. Στην μία περίπτωση έλεγε έξω, στην άλλη περίπτωση έλεγε έσω.
Ήταν φανερό ότι ο άνθρωπος δεν είχε καταλάβει πού βρισκόταν. Νόμιζε ότι είχε να κάνει με ΕΔΑήτες καρπαζοεισπράκτορες πριν από την χούντα. Εκτελέστηκε. Στην κηδεία του ο Μπάμπαλης λέει παρηγορώντας «θα έρθει και σε μένα η σειρά μου›. Πράγματι σε μια βδομάδα εκτελέστηκε και αυτός. Υπήρχαν χιλιάδες νέοι όπου συνωστίζονταν στις ένοπλες οργανώσεις εκείνη την περίοδο και μάλιστα το έντονο αυτό φαινόμενο εμφανίστηκε κατά την κατάρρευση της άκρας Αριστεράς τέλη ΄78 αρχές ΄79 και κράτησε μέχρι το ΄80. Χιλιάδες νέοι συνωστιζόμασταν, βάζω και τον εαυτό μου φυσικά μέσα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κι εσείς;
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Κι εγώ. Συνωστιζόμασταν να πάρουμε μέρος στον ένοπλο αγώνα 1978-1979.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: (Εκτός μικροφώνου)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Εισαγγελεύ, αφήστε τον να τα πει σας παρακαλώ. Θα του κάνουμε ερώτηση στο τέλος.
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Την ύπαρξη σας σαν Εισαγγελέας την οφείλετε στις γκιλοτίνες της Γαλλικής Επανάστασης. Δεν ξέρω αν το γνωρίζετε αυτό; Αλλιώς θα δικάζαμε στο όνομα του Θεού ακόμη. Τώρα δικάζετε στο όνομα του λαού. Τα ξέρετε αυτά;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αν άκουσα καλά είπατε ότι το 1978....;
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Τέλη ΄78-΄79. Δεν λέω κάτι σοφό. Η άκρα Αριστερά άρχισε να καταρρέει. Γινόταν καταλήψεις στα Πανεπιστήμια κλπ. Θέλετε να σας πω για μένα συγκεκριμένα;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Όχι για σας συγκεκριμένα.
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Συνωστιζόμασταν στις ένοπλες οργανώσεις. Κατά 30-40 ερχόμασταν να βρούμε επαφή.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δηλαδή υπήρχαν ένοπλες οργανώσεις. Οργανώσεις νέων και νεανίδων με όπλα.
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Ναι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Οι οποίοι συνωστίζονταν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είπε για τις νεανίδες τίποτα. Μην τις φορτώνουμε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αυτοί οι οποίοι συνωστίζονταν ήταν νέοι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Εισαγγελεύ, να τελειώσει την κατάθεσή του.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πού να μπει;
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Να μπει στις ένοπλες οργανώσεις. Νομίζω ότι είμαι σαφής. Δηλαδή ή να μπούμε στην 17Ν ή να μπούμε στον ΕΛΑ ή να μπούμε στον Οκτώβρη τάδε, παντού.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Επαμεινώνδα, να κάνει τί;
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Να κάνει ότι έκανε η 17Ν κ. Εισαγγελέα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δηλαδή;
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Δεν ξέρετε τί έχει κάνει η 17Ν;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κατηγορούνται βέβαια αλλά ....
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Σε γενικές γραμμές να γίνουμε ο τρόμος του κεφαλαίου και των αφεντικών όπως έγινε η 17Ν 30 χρόνια. Τώρα έχουμε χαλαρώσει. Έπιασαν την 17Ν, μπορούμε να μιλάμε, να συζητάμε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Να γίνετε ο τρόμος. Θέλετε να κουβεντιάσουμε τώρα; Σας πειράζει;
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Όχι, δεν με πειράζει.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ρωτάω εγώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο άνθρωπος συζητάει. Ότι του λέτε απαντάει.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Σκυφτούλη, δεν σας ενοχλεί τί σας ερωτώ.
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Καθόλου δεν με ενοχλεί.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Συνωστιζόσασταν λοιπόν να κάνετε ένοπλη πάλη;
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Ναι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Να σκοτώσετε το κεφάλαιο; ¶λλους;
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Τί εννοείτε να σκοτώσουμε το κεφάλαιο; Το κεφάλαιο δεν σκοτώνεται, είναι συντελεστής παραγωγής.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ορισμένους εκπροσώπους του κεφαλαίου.
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Εν πάση περιπτώσει, να επιταχύνουμε τις διαδικασίες αποδιοργάνωσης του κοινωνικού συστήματος και ανατροπής του καπιταλισμού. Νομίζω ότι είμαστε σαφείς.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Για να πάτε πού;
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Πού θα πηγαίναμε τότε;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Βέβαια.
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Θέλετε να πείτε ότι διαψευστήκαμε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Όχι, δεν θέλω να πω τίποτε εγώ. Εσείς πείτε μου. Γκρεμίζω και μετά τί κάνω; Μένω άστεγος και τελειώνει;
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Εμείς ήμασταν νέοι και δεν μας ενδιέφερε το τέλος. Μας ενδιέφερε ο δρόμος που θα ακολουθήσουμε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν μου απαντάτε τώρα.
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Τί να σας πω; Για τον σοσιαλισμό; ¶λλος για τον σοσιαλισμό, ο καθένας είχε τις πολιτικές του ιδιαιτερότητες. Εγώ το 1980 γίνομαι αναρχικός και δεν μπαίνω σε αυτή την διαδικασία.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εσείς και όσοι είχαν τις ίδιες απόψεις γκρεμίζετε, σκοτώνετε. Μετά;
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Νομίζω ότι είμαι σαφής. Ο ένοπλος αγώνας που εμφανίζεται στην Ελλάδα με 2-3 Οργανώσεις εμφανίζεται με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και με συγκεκριμένους στόχους και σκοπούς. Σε αυτή την λογική θέλαμε να ενταχθούμε κι εμείς τότε ως νέοι για να ακολουθήσουμε αυτόν τον δρόμο. Το δρόμο δηλαδή της ένοπλης πάλης.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Με αποτέλεσμα;
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Τί αποτέλεσμα; Με αποτέλεσμα όχι μόνο να αντιστρέψουμε αλλά και να επιβάλλουμε τις αξίες και τους κανόνες που είχαμε σαν αρχές.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ποιες αξίες και ποιους κανόνες;
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Τις αξίες της κοινωνικής απελευθέρωσης.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δηλαδή;
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Τους κανόνες της ισότητας, της ανταλλαγής και της αδελφότητας. Τα λέμε λίγο γενικά τώρα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μόνο αυτά; Ποιον θα ρωτούσατε για όλα αυτά;
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Να ρωτούσαμε κάποιον λέτε;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Βέβαια και ποιον; Με το έτσι θέλω;
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Σας εξήγησα ότι αυτά έγιναν σε μια ιστορική σειρά και ιστορική συνέχεια. Κανέναν δεν ρώτησε ο Δαντόν, ο μετριοπαθέστερος της Γαλλικής Επανάστασης όταν έλεγε «θα σκοτώνουμε 100 αριστοκράτες την ημέρα, τα Σαββατοκύριακα. Ξέρουμε πού θα τους βρούμε. Αν έχουμε πέσει μέσα σε 5 ενόχους έχουμε πετύχει›. Αυτή είναι η τρομοκρατία. Κύριε Πρόεδρε, έτσι γίνεται στις επαναστάσεις. Μην νομίζετε ότι κατέχετε την Εισαγγελική Έδρα δωρεάν. Έχει χυθεί αίμα, γκιλοτίνες. Έτσι έλεγε το δικό σας ο Δαντόν. Δεν ήταν αυτός Αριστερός.
Ο ρόλος της βίας στην κοινωνία είναι πασίγνωστος. Μην καθόμαστε με ερωτήσεις του στυλ «reality show›. Είμαι υπέρ του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου; Είναι η 17Ν υπέρ της βίας και εμείς είμαστε υπέρ της ειρήνης; Μην λέμε τώρα τέτοια. Η οπλική ποσότητα της 17Ν ούτε μισό τανκ σε επίπεδο οπλικής μάζας δεν είναι. Μην κοροϊδευόμαστε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μήπως θυμάστε αν σας είπαν για τον εμφύλιο τίποτα ο πατέρας σας ή η μητέρα σας; Γιατί εγώ το αναγνωρίζω το έντιμο.
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Γι αυτό σας λέω, βλέπετε και εμφύλιοι γίνονται. Μην αδημονούμε «μα πώς υπάρχει τόση βία›.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Να πάμε σε άλλον εμφύλιο; Διότι κάπου εκεί πάει το πράγμα. Διαφωνείτε;
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Δεν διαφωνώ. Δεν υπάρχει λόγος να γίνει εμφύλιος πόλεμος. Εμείς φτιάχνουμε τους στρατούς.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Η ένοπλη πάλη κ. Σκυφτούλη πού πάει, τί σημαίνει; Όταν σηκώσω το όπλο εγώ εναντίον σας κι εσείς εναντίον μου αυτό τί είναι; Αδελφός εναντίον αδελφού ή δεν είμαστε αδέλφια; Είμαστε αδέλφια ή όχι;
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Αδέλφια. Μόνο αδέλφια; Όχι μόνο εμείς, όλο το ανθρώπινο γένος είμαστε. Οι Έλληνες είμαστε πιο ιδιαίτερα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Η επαναστατική πάλη που είπατε;
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Μην σταυρώνετε εμάς τώρα και την 17Ν για βία. Είναι κοροϊδία αυτό τώρα. Έχουν πέσει ατομικές βόμβες. Εν πάση περιπτώσει, ξέρετε κανέναν από εδώ από τους κατηγορουμένους να παράγει όπλα;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Όχι, κατηγορούνται ότι έκλεψαν όπλα.
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Τις βιομηχανίες όπλων ποιος τις παράγει; Εδώ έχουμε «πάτριοτ›. Νομίζω ότι είναι κοροϊδία. Θα δικάσουμε την 17Ν, θα τους καταδικάσουμε, αλλά να είμαστε και σοβαροί. Μην λέμε τώρα «καταδικάζονται επειδή είναι εγκληματίες›. Τί εγκληματίες δηλαδή είναι; Έκαναν ληστείες, είναι ποινική. Δηλαδή εδώ αδικούμε. Εγώ διαφωνούσα με αυτή την λογική πολιτική και ποινική. Εν πάση περιπτώσει μέσα από την συσπείρωση ενάντια στην κρατική τρομοκρατία πέρασε ότι συμπαραστεκόμαστε στους πολιτικούς κρατούμενους και ότι η δίκη είναι πολιτική. Είναι αυτονόητο ότι η δίκη είναι πολιτική. Τί είναι δηλαδή;
Εδώ όμως αδικούμε το 90% των ποινικών παραβατικοτήτων οι οποίες έχουν καθαρά ταξική προέλευση και πολιτική προέλευση. Δεν ξέρουμε κανέναν ληστή τραπεζών ο οποίος να είναι ανιψιός του Βαρδινογιάννη. Είναι από κατώτερα στρώματα. Δηλαδή είναι κυρίως στην Β΄ Περιφέρεια Αθηνών για να μην πούμε στην Γ΄. Δηλαδή εδώ δεν είναι θέμα ότι αδικείται η 17Ν. Αδικούμε και την παραβατικότητα, την άμεση ταξική πάλη, την πάλη μεταξύ των τάξεων που γίνεται κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή στην κοινωνία μας.
Υπό αυτή την έννοια λέμε εμείς εδώ ότι η 17Ν είναι ποινική. Ήταν με αυτό που πήγαινε ο πατέρας μου. Δύο πράγματα έκανε στη ζωή του, στο Εργατικό Κέντρο και στο σπίτι. Δεν πήγαινε ποτέ σε καφενείο, δεν έχει πιει ποτέ. Εμείς μπάλα μάθαμε στο Εργατικό Κέντρο απ’ έξω και δίκαζαν τον πατέρα μου για τεντιμποϊσμό. Ήταν αστείο. Ένας άνθρωπος ο οποίος δεν έχει πιει ποτέ, δεν είχε έρθει ποτέ μεθυσμένος στο σπίτι. Μην πούμε μετά ότι τον άρπαξαν 60 χρονών άνθρωπο. Δεν θα πέρναγαν αυτά. Είχε τελειώσει αυτό το παραμύθι κ. Πρόεδρε. Δεν υπήρχε περίπτωση ούτε σφαλιάρα να ξαναφάμε, ούτε στην αναξιοπρέπεια να ζήσουμε. Έτσι την πάτησε ο Μάλλιος και ο Μπάμπαλης.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εκείνη η φόρα...
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Θα σας πω για κείνη την φόρα. Η ηγεμονία στο ένοπλο ο οποία διατήρηση η 17Ν κάνει ένοπλη κριτική, κριτική των όπλων που λέμε είτε στο σύστημα υγείας, είτε σε διαφθαρμένα αφεντικά, είτε στο σκάνδαλο Κοσκωτά, είτε για να εκδικηθεί εκ νέου με πολύ μέτρια απάντηση το φόνο του 15χρονου Καλτεζά. Με πολύ μέτρια απάντηση. Εγώ συμμετείχα στον αναρχικό χώρο όπως ξέρετε κι εκείνη την εποχή όλοι ψαχνόμασταν πώς θα απαντήσουμε.
Η 17Ν με το μέτρο που την διέκρινε απάντησε πολύ μετριοπαθέστατα. Τί να κάνουν δηλαδή τα παιδιά; Τί να κάνει η 17Ν; Γι αυτό αισθανόμαστε μεγάλη ευγνωμοσύνη και απόρροια του γεγονότος αυτού είναι ότι καταθέτω εγώ σήμερα εδώ.
¶λλο γεγονός. Η απόπειρα ενάντια στον Καψαλάκη γέμισε την Ελλάδα αξονικούς τομογράφους. Όταν οι Διευθυντές και οι Υποδιευθυντές του ΙΚΑ πήγαιναν για να κάνουν πλειστηριασμούς για τους αξονικούς τομογράφους, είτε τα πιστόλια των «μπράβων›, είτε οι εκβιασμοί δεν μπορούσε το ΙΚΑ να αγοράσει. Μετά από αυτή την ενέργεια άνοιξαν οι ασκοί του Αιόλου και γέμισε η Ελλάδα αξονικούς τομογράφους. Δηλαδή αντί να είμαστε ευγνώμονες; Ο λαός είναι ευγνώμων στην 17Ν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο ασκός του Αιόλου. Ήταν ένας, όχι οι ασκοί.
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Νομίζω ότι δεν μας μένει τίποτε άλλο παρά να πούμε ότι δικάζουμε την 17Ν γιατί είναι ταξικά αντίπαλοί μας. Εμείς είμαστε με αυτή την πλευρά, αυτοί είναι με την άλλη πλευρά. Τώρα θα επικαλεστούμε ποινικά αδικήματα κλπ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶μα δεν υπήρχαν αυτά θα καθόμουν εγώ να ασχοληθώ με τις ιδεολογίες; Ούτε θα πέρναγα από εδώ μέσα.
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Όχι, δεν σας καταλογίζω πρόθεση. Εκεί στηρίζεται, εσείς δεν μπορείτε να δικάσετε ή να μη δικάσετε. Σιγά τώρα μην έβαζαν φυλακή τον κ. Λάτση ή τον κ. Βαρδινογιάννη για τις εκτελέσεις των εργατών. Οι εργάτες δουλεύουν όλη τη μέρα στις οξυγονοκολλήσεις, σκοτώνονται στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη, ποιος θα ενδιαφερθεί γι αυτούς; ¶μα δεν ενδιαφερθεί η 17Ν, άμα δεν ενδιαφερθούμε εμείς, ποιος θα ενδιαφερθεί;
Γι αυτό όταν πάμε κάτω εκεί μας κερνάνε ούζα, γι αυτό η 17Ν ήταν το κουράγιο και ο αναστεναγμός της φτωχολογιάς. Τί άλλο ήταν δηλαδή; Έτσι ήταν η 17Ν, αυθαιρεσία; Του ήρθε του Σάββα ξαφνικά και είπε «εγώ θα πάρω τα κουμπούρια›; Όχι, δεν τα παίρνεις έτσι τα κουμπούρια.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Στη φόρα του ’78-’79 τί εγινε;
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Αν άνοιγε η 17Ν ή ο ΕΛΑ, καταρχήν θα είχατε γνωρίσει τη μεγαλύτερη λαίλαπα της ιστορίας.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δηλαδή;
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Δηλαδή ένα φαινόμενο διπλάσιο σε μέγεθος από το ιταλικό. Επειδή είχε καταρρεύσει και δεν υπήρχε διάδοχη κατάσταση της άκρας Αριστεράς, η διάδοχη κατάσταση και η επιλογή εκείνη τη στιγμή ήταν να ανοίξουν ένοπλες Οργανώσεις. Δεν το έκαναν και προσχωρήσαμε όλοι εμείς στην αναρχία.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν έγινε ένοπλος αγώνας αλλά έγινε αναρχία.
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Ναι, πήγαμε στην αναρχία εμεί. Τώρα μη μου πείτε τί είναι αναρχία και τέτοια, μην κάνω προπαγάνδα εδώ στο Δικαστήριο, δεν κάνει.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Σκυφτούλη, εγώ είμαι άσχετος.
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Όταν πήγαινα στον ανακριτή εγώ και έλεγα «είμαι αναρχικός, δεν είμαι 17Ν› -στην Ιταλία για παράδειγμα λένε «ναι παιδί μου, εντάξει, δε μπορεί να είσαι και μαρξιστής και λενινιστής και αναρχικός, φύγε›.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εγώ σας ακούω. Σας ρωτώ λοιπόν, αναρχικός ή –πώς το είπατε το άλλο;
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Ένοπλος. Ένοπλη θεσμημένη Οργάνωση εννοούμε. Δηλαδή οι αναρχικοί είναι υπέρ της ατομικής τρομοκρατίας. Οι αναρχικοί ήταν αυτοί που ολοκλήρωσαν κατά κάποιον τρόπο τη γαλλική επανάσταση εξολοθρεύοντας όλους τους βασιλικούς οίκους τον περασμένο αιώνα, είναι η λεγόμενη ατομική τρομοκρατία. Δεν υπήρχε πρίγκιπας, δεν υπήρχε οίκος κτλ., που να μην έχει πληγεί από το απελευθερωτικό χέρι των αναρχικών εκείνης της περιόδου. Αυτό είναι η ατομική τρομοκρατία. Η άλλη τρομοκρατία είναι κάπως πιο συλλογική, πιο συμμαζεμένη, πιο οργανωμένη κτλ., πιο θεσμημένη.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τώρα τί γίνεται, το 2003; Αν θέλετε απαντάτε.
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Είναι εύστοχος πολλές φορές ο ρεαλισμός και ο ρεαλισμός πάντα από τα λόγια ενός κ. Εισαγγελέα μπορεί να έρθει, ωστόσο θα μπω στον πειρασμό να απαντήσω. Το Κίνημα της κοινωνικής απελευθέρωσης εδώ και χρόνια βρίσκεται σε ήττα. Η σύλληψη της 17Ν είναι μια ήττα. Όμως, η γενικευμένη ασημαντότητα που ζούμε είναι μια πραγματικότητα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Είναι αυτή η 17Ν;
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Η αυτοκρατορία της βλακείας που βιώνουμε όλοι από τον Ατλαντικό, είναι γεγονός. Οι σημασίες και οι αξίες στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα είναι φαιδρές. Αυτά όμως είναι προάγγελος ενός νέου τύπου εξεγερμένου ανθρώπου που αργά ή γρήγορα θα κάνει την εμφάνισή του. Μη νομίζετε δηλαδή ότι θα τη βγάλουμε καθαρή γενικά επειδή πιάσαμε τη 17Ν. πιάσαμε τη 17Ν, σημαντικό γεγονός, να χαλαρώσουμε, να ξεσφίξουμε τις γραβάτες μας, να κάνει χιούμορ ο κ. Βαρδινογιάννης....
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Σκυφτούλη είναι η 17Ν αυτοί οι κύριοι;
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Μερικοί που έχουν αναλάβει την ευθύνη, ναι. Γι αυτούς μιλώ εγώ. Τους άλλους τους θεωρώ αθώους τους ανθρώπους, δεν το συζητάμε αυτό. Δε μιλάμε για τον κ. Σερίφη τώρα. Δηλαδή το ότι κάθεται στο εδώλιο είναι και ευθύνη δική σας, ο κ. Ψαραδέλλης το ίδιο. Μην αρχίσουμε και λέμε ονόματα. Και φτάνουμε στον επίμαχο, τη συμπάθειά σας, τον κ. Γιωτόπουλο, όπως διαβάζουμε στις εφημερίδες, που προσπαθείτε με χίλιους τρόπους να τον κλείσετε μέσα.
Η κα Σωτηροπούλου γιατί είναι στο εδώλιο; Επειδή είναι η γυναίκα του Κουφοντίνα; Είναι φανερά αυτά τα πράγματα. Ευτυχώς το παιδί είναι μεγάλο και είναι κι αυτό στη φυλακή. Έχουν γίνει αυτά. Η Βαγγελιώ Βογιατζή είχε στις γυναικείες φυλακές το παιδί της. Το κράτος δεν έχει ευαισθησία. Δεν έχει καμία ευαισθησία το κράτος, το κράτος είναι απρόσωπο πράγμα. Μπορεί μέσα από απρόσωπη διαδικασία να σε εξοντώσει κι εσύ να φωνάζει στο υπερπέραν.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Σκυφτούλη, κι εμείς παιδιά του λαού είμαστε σαν κι εσάς.
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Δεν είναι το ζήτημα αυτό.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Διαφωνείτε;
Ε. ΣΚΥΦΤΟΥΛΗΣ: Όχι βέβαια, τί να διαφωνήσω;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σαν τον Ξανθόπουλο, παιδιά του λαού...
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, μην το διακωμωδείτε..