Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Δεν έχω άλλο ερώτημα. Κύριε Πρόεδρε, εκείνο το οποίο υποβάλλω από τώρα –δεν είναι η ώρα να κριθεί αλλά είναι όταν τελειώσει η μάρτυρας– είναι σύμφωνα με το άρθρο 357 προς ημάς να απευθύνεται ερωτήσεις στους κατηγορουμένους Ψαραδέλλη, Γιωτόπουλο, Χριστόδουλο και Βασίλη Ξηρό οι οποίο αναφέρονται και στο απολογητικό υπόμνημα και στις μηνύσεις ότι είδαν τον κ. Τζωρτζάτο να τρώει ξύλο και να υφίσταται πιέσεις. Το επισημαίνω. Δεν έχω την δυνατότητα να απευθύνω ερώτηση απευθείας. Το θέτω στο Δικαστήριο και παρακαλώ να απευθύνει ερώτηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όταν κρίνουμε θα ρωτήσουμε.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Επίσης παρακαλώ μιας και ετέθη η αμφισβήτηση και θέσατε και το θέμα της ορθότητας της διαδικασίας που όμως δεν πρέπει να είναι σε βάρος της ουσίας, να ερωτηθούν όλοι για τις συνθήκες υπό τις οποίες πήγαν στον Ανακριτή και αν υπήρχαν ένοπλοι μέσα στην ανάκριση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα ρωτηθούν στις απολογίες τους. Δεν κρίνω τώρα.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Το αίτημα μου είναι να ρωτηθούν τώρα. Βέβαια εσείς κυριαρχικά αποφασίζεται εάν θα ερωτηθούν ή όχι κι εμείς αξιολογούμε την άρνησή σας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς μπορείτε να τα πείτε όπως τα θέλετε.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, εγώ επειδή αντελήφθην ότι πρόκειται περί συγγενούς δεν θα κάνω ερώτηση γιατί δεν πρόκειται να μιμηθώ την άλλη πλευρά που ερχόντουσαν εδώ χαροκαμένοι και ανάπηροι και χλευάζονταν οι μάρτυρες κατηγορίας.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Πήγαινε σε κανένα «παράθυρο› να ξεχαρμανιάσεις γιατί σου λείπει. Δεν είναι για ξεχαρμάνιασμα εδώ πέρα, κατάλαβέ το.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είπε για σας.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Προσβάλλει επανειλημμένα την υπεράσπιση.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Φτάνει πια. Ένας να ήταν σαν κι εσάς θα παίζαμε ξύλο όλη μέρα εδώ μέσα.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Ουδέποτε χλευάσαμε οποιονδήποτε μάρτυρα. Δεν μπορεί να λέει ότι θέλει ο κύριος. Χθες με εξύβρισε, σήμερα μας συκοφαντεί. Έχει το ακαταλόγιστο; Δεν το κατάλαβα.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Υποστήκαμε 5 μήνες τον κ. Γεωργίου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Μυλωνά, μην μιλάμε έτσι.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Είπε ότι χλευάσαμε τους μάρτυρες τους χαροκαμένους. Δεν έχουμε χλευάσει μάρτυρα.
(Διαλογικές συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Παρασκευόπουλος έχει το λόγο.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, να χειριστώ την μάρτυρα με ηρεμία και νηφαλιότητα. Δεν θέλω να με υποκαθιστά κανένας. Αν καταλαβαίνω καλά από το Παρασκευοδιονύσιος πρέπει να έχετε μία καταγωγή από την Κεφαλονιά.
Μ. ΡΑΠΤΗ: Βεβαίως.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Μιλήσατε για τον αδελφό σας, περιγράψατε την προσωπικότητά του. Ένα παιδί που αγωνίζονταν από μικρός, από 15 χρόνων, σπίτι, σχολείο.
Μ. ΡΑΠΤΗ: Αυτό ζούσα, αυτό έβλεπα, αυτό είπα.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Έπαιζε κιθάρα, είχε ευαισθησίες, του άρεσε η μουσική, μάθαινε αγγλικά, πήγαινε στο σχολείο, το βράδυ εργαζόταν. Πού τον τοποθετείτε; Ήταν ένα έξυπνο, ενεργητικό παιδί από άποψη δείκτη ευφυίας ή ήταν κάποιος μέτριος στην αντίληψή του;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Ούτε κανένα καθυστερημένο παιδί ήταν.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν ρώτησα αν ήταν καθυστερημένο. Δεν ήταν ιδιοφυία αλλά πάντως ήταν ένας δραστήριος άνθρωπος.
Μ. ΡΑΠΤΗ: Ένα συνηθισμένο δραστήριο παιδί, με δραστηριότητες πολλές.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Βλέπω ότι είχατε μία πάρα πολύ στενή σχέση και λέτε ότι όταν ήσασταν στο Αίγιο τηλεφωνούσε ο ένας στον άλλο. Είχαμε μία πάρα πολύ στενή σχέση.
Μ. ΡΑΠΤΗ: Είμαστε όλη οι οικογένεια δεμένη.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Ακούσατε για κάποια σύλληψή του, για κάποια θέμα που προέκυψε στην Κηφισιά το 1993;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Αυτό το είχα ακούσει όταν συνέβη.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Συζητήσατε γι αυτό το θέμα;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Όχι, καθόλου. Δεν συζητούσαμε για πολιτικά και γενικώς για?.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Μα δεν ήταν θέμα αν ήταν πολιτικό ή όχι. Συνελήφθη, είχε μια περιπέτεια.
Μ. ΡΑΠΤΗ: Τί να συζητήσουμε; Μου είπε ότι τον έπιασαν γιατί έγινε κάποια παρεξήγηση.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Η συμπεριφορά των αστυνομικών οργάνων, τί σας είπε, ήταν άψογη, δεν ήταν σωστή, ήταν απειλητική;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Είχε γίνει κάποια ανάκριση. Τον είχαν πάει στην Ασφάλεια και τον είχαν ανακρίνει.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Για αναγνώριση. Η συμπεριφορά των αστυνομικών οργάνων τότε, τί σας είπε;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Δεν ήταν και η καλύτερη αλλά όχι το χάλι το τωρινό.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Πάντως δεν σας παραπονέθηκε για βιαιότητες ή για απειλές ή για κάτι άλλο;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Παραπονέθηκε αλλά όχι?.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Πρώτη φορά το λέτε αυτό. Δεν το έχετε ξαναπεί και δεν το έχει πει και κανένας άλλος. Ούτε ο ίδιος δεν το έχει πει.
Μ. ΡΑΠΤΗ: Για την πρώτη φορά ότι δεν ήταν η συμπεριφορά τους η καλύτερα αλλά όχι για τα χάλια τα τωρινά, το ξύλο και όλα αυτά. Δεν μπορώ να πω ότι μου είπε ότι έφαγε ξύλο. Δεν μου είπε τέτοιο πράγμα.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Είπατε ότι από τα 15 του χρόνια συνεργαζόταν με τον σύζυγό σας. Είχε και δικό του εργαστήριο στην Κηπούπολη;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Από τα 15 του χρόνια όχι. Τα τελευταία χρόνια.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Το ερώτημά μου δεν είναι από τα 15 του χρόνια. Σας ρωτάω γιατί εμένα δεν μου αρέσει να υποβάλλω τις ερωτήσεις και να σας βάζω στο στόμα σας τις απαντήσεις. Ρωτάω γενικά και αόριστα. Εάν είχε ή εάν δεν είχε στην Κηπούπολη συγκεκριμένα δικό του εργαστήριο και πόσα χρόνια;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Μα δεν το κάνει κανένας αυτό, να μου βάλει στο στόμα μου ερώτηση. Δεν θυμάμαι πόσα χρόνια.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Είχε πρώτα-πρώτα στην Κηπούπολη;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Τα τελευταία στην Κηπούπολη είχε εργαστήριο, ναι. Στην Κηπούπολη κάτω από το σπίτι της μητέρας μου.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτοτελώς, χωρίς να συνεργάζεται με τον σύζυγό σας;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Έπαιρναν αρκετές δουλειές μαζί με τον σύζυγό μου. ¶λλες έπαιρνε μόνος του, άλλες μαζί με τον σύζυγό μου όπως και ο σύζυγός μου έχει συνεργασία με αρχιτέκτονες, με πολιτικούς μηχανικούς.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Είχε. Πόσα χρόνια δεν θυμάστε περίπου;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Τί να σας πω τώρα; 5-6 χρόνια; Δεν θυμάμαι.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Τονίσατε με ιδιαίτερη έμφαση ότι φορούσε όταν τον είδατε μία μπλούζα με μακριά μανίκια και τον ρωτήσατε?.
Μ. ΡΑΠΤΗ: Ο καθένας δεν φοράει το κατακαλόκαιρο με 38 βαθμούς θερμοκρασία μπλούζα με μακρύ μανίκι σε ένα χώρο χωρίς κλιματισμό.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Τον ρωτήσατε όπως είπατε «αν κρυώνει›.
Μ. ΡΑΠΤΗ: Όχι, δεν τον ρώτησα αν κρυώνει.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Αλλά;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Του είπα πώς περνάει, μου είπε «καλά›. Αν του φέρονται καλά «καλά, όλα καλά›. Ήταν όλα καλά.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτά τα σημάδια που λέτε, τα είδατε τον Σεπτέμβριο να υπάρχουν;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Τα είδα τέλος Αυγούστου, αρχές Σεπτεμβρίου. Δεν μπορώ να θυμηθώ.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν σας είπα με το δευτερόλεπτο.
Μ. ΡΑΠΤΗ: Όταν ήρθε στις Γυναικείες Φυλακές του Κορυδαλλού.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτά εξακολουθούσαν ακόμα να είναι εμφανή ή ήταν σε αποδρομή;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Ήταν αρκετό καιρό.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Κρατούσαν δηλαδή 1,5 μήνα περίπου.
Μ. ΡΑΠΤΗ: Μια φορά τον είδα. Δεν τον είδα και 2η φορά και 3η φορά για να μπορέσω να δω αν έχουν λιγοστέψει, αν έχουν περάσει οι μώλωπες.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Σας έκανε κατά την γνώμη μου μία πάρα πολύ κρίσιμη ερώτηση και ακούστηκε και ο Σαούλ ή Παύλος που μετάνιωσε μετά, ο κ. Πρόεδρος. Έχει ομολογήσει ο αδελφός σας ότι συμμετείχε καθ’ ον τρόπο συμμετείχε στην Οργάνωση 17Ν. Εσείς αυτή την συμμετοχή στην αρχή είπατε ότι δεν θέλετε να την πιστέψετε.
Μ. ΡΑΠΤΗ: Όχι «δεν θέλω›. Δεν την πιστεύω με τίποτα.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Η άλλη σας αδελφή ότι κι αν συμμετείχε ήταν απλώς περιφερειακός.
Μ. ΡΑΠΤΗ: Προφανώς.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Μπορείτε να μου πείτε τί εννοείτε «περιφερειακός›;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Μήπως παρακολουθούσε κάποιον, μήπως κάποιο αυτοκίνητο μετακινούσε. Εγώ δεν ξέρω, τί να σας πω;
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Να παρακολουθούσε κάποιον, να μετακινούσε ένα αυτοκίνητο, να το έπαιρνε και να το χρησιμοποιούσε;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Να το έπαιρνε και να το χρησιμοποιούσε; Δεν ξέρω. Γι αυτό που είπα «να παρακολουθούσε› κι αυτό δεν ξέρω. Μου φαίνεται περίεργο.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτά τα 9-10 χρόνια περίπου λέτε εσείς, παρόλο που δεν δέχεστε ότι συμμετείχε αλλά ακούσατε, το είπε και η αδελφή σας?.
Μ. ΡΑΠΤΗ: Δεν άκουσα εγώ τί είπε η αδελφή μου. Εγώ δεν ήμουν εδώ όταν μίλησε η αδελφή μου.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν έχετε συζητήσει έξω από το Δικαστήριο;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Έχουμε συζητήσει έξω από το Δικαστήριο. Αυτό το συγκεκριμένο δεν το έχουμε συζητήσει. Έχουμε συζητήσει πάρα πολλά.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ πολύ.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Βλέπω ότι έχετε τετράγωνη λογική, μπορώ εγώ να πλανώμαι επί εννέα ολόκληρα χρόνια και να μην έρχεται κάποια στιγμή που είμαι εναντίον της βίας, που αγαπάω ακόμα και τα ζώα, άμα αγαπάω τα ζώα, αγαπάω οπωσδήποτε πολύ περισσότερο τους ανθρώπους. Δεν νομίζετε ότι μια πλάνη μπορεί να κρατήσει μια μέρα, μια εβδομάδα, ένα μήνα;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Δε ξέρω τι να σας πω.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Μπορεί να κρατάει εννέα, δέκα χρόνια;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Δεν ξέρω τι να σας πω, υπάρχει πλάνη που κρατάει και δεκαπέντε χρόνια και σαράντα χρόνια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει πηγαίνετε στο καλό. Ορίστε κ. Σερίφη.
Π. ΣΕΡΙΦΗΣ: Εγώ τον Νοέμβριο μήνα του 2002 είχα δει τον Τζωρτζάτο Βασίλη στη φυλακή και μου έδειξε τα σημάδια του και τα είδα τα σημάδια του τότε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα ρωτηθείτε όταν θα έρθει η ώρα όλοι. Ελάτε παρακαλώ.
Είστε ο κ. Αναγνωστόπουλος Αντώνιος του Δημητρίου και της Αικατερίνης, υπάλληλος ΗΛΠΑΠ. Γεννηθήκατε στην Αθήνα και κατοικείτε στο Παλαιό Φάληρο.
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια.›
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχετε το λόγο κ. Παπαδάκη για να κάνετε τις ερωτήσεις σας.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Πόσα χρόνια τον ξέρετε τον Βασίλη και τι είδους σχέση έχετε μαζί του;
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Καταρχήν εγώ ήρθα εδώ να καταθέσω γι’ αυτόν τον άνθρωπο που τον θεωρώ φίλο μου και αδελφό μου, δεν θα ερχόμουν σε καμιά άλλη περίπτωση. Τον ξέρω γύρω στα 13 χρόνια. Είναι ένας από τους καλύτερους ανθρώπους που έχω γνωρίσει στην ζωή μου.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Να δούμε πρώτα ποια σχέση έχετε μαζί του με βάση την οποία αισθάνεστε φίλος και αδελφός και μετά να πάμε στα στοιχεία του χαρακτήρα του. Τι σχέση έχετε λοιπόν, είστε φίλοι, κάνετε παρέα, έχετε κάποια συγγένεια;
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κάναμε τον ίδιο τρόπο διακοπών και γνωριστήκαμε κάποιο καλοκαίρι σε ένα νησί. Στην αρχή κάναμε παρέα περιστασιακά και στη συνέχεια και μετά που γνώριζε την κοπελιά και έκανε και το παιδί ήταν πιο συχνή η παρέα μας και πιο ουσιαστική. Κάναμε πολύ παρέα, είναι ένας εξαίρετος άνθρωπος. Ένας άνθρωπος που τον πλουτισμό τον θεωρεί ανήθικη πράξη. Και γι’ αυτό και όλο αυτό το διάστημα, εργαζόταν περιστασιακά, δεν ήθελε να δημιουργήσει πλούτη ενώ θα μπορούσε, λόγω της δουλειάς του, διότι δεν αισθανότανε άνετα, σε σημείο με τους ανθρώπους που δούλευε είχε τύψεις που δεν έπαιρνε τα ίδια λεφτά μ’ αυτούς, τόσο πολύ δηλαδή.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ποια στοιχεία είναι εκείνα που σας κάνουν να πιστεύετε ότι θεωρεί τον πλουτισμό ανήθικη πράξη; Ποια στοιχεία της συμπεριφοράς του σας οδηγούν σ’ αυτό το συμπέρασμα;
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Σας είπα ήταν υπερήφανο άτομο που δεν είχε ζητήσει ποτέ βοήθεια από κανένα, παρόλο που του είχα προσφέρει εγώ και το λέω και τώρα, γιατί είχε βρεθεί ορισμένες φορές σε δύσκολη οικονομική θέση. Τι να πω ένας τρυφερός άνθρωπος, ένας άνθρωπος που αγαπούσε πάρα πολύ και αγαπάει τα παιδιά. Μοναχικό άτομο και εγώ μοναχικό γι’ αυτό και ταιριάξαμε. Δηλαδή ούτε ο ένας ζήταγε από τον άλλον πολλά, βρισκόμαστε, κάναμε παρέα, συζητούσαμε, από εκεί και μετά ούτε ανάκριση έκανε ο ένας στον άλλον, ούτε τίποτα.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Πείτε μου κάτι ήταν εργατικός; Επειδή λέτε κιόλας ότι θεωρούσε τον πλουτισμό ανήθικη πράξη, δούλευε συνέχεια, ή δούλευε μόνο όταν του τελειώνανε τα χρήματα και δεν είχε;
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κοιτάξτε να δείτε όταν σε ένα επάγγελμα δεν είσαι και συνέχεια στο χώρο αυτό δεν μπορείς να βρίσκεις και συνέχεια δουλειά. Είναι μια δουλειά είναι ελεύθερος επιχειρηματίας, οι προσφορές όπως ξέρετε είναι δύσκολες αυτές τις εποχές, χτυπιόνται ?.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Έπαιρνε φθηνά, ακριβά, εξυπηρετούσε τον κόσμο, είχε συνέπεια σαν επαγγελματίας;
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Φθηνά έπαιρνε και είχε συνέπεια.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Τον πλουτισμό γιατί τον θεωρούσε ανήθικη πράξη;
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Γιατί θα μπορούσε αν είχε?.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Το λένε και οι Χριστιανοί ξέρετε αυτό, ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος είχε πει το «ουκ έστι μη αδικούντα πλουτείν›. Και αυτό το λένε και οι Γραφές κλπ, άρα και οι Χριστιανοί τον θεωρούσαν ανήθικη πράξη τον πλουτισμό και είναι σωστό αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αλλά να διαβάζετε και καμιά άλλη σελίδα εκεί από τον Χρυσόστομο έχει και άλλες σελίδες.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Έχει και άλλες σελίδες, αλλά για να μην παραπονείστε ότι λέμε μόνο για τους μαρξιστές εδώ πέρα. Αλλά θέλω να μου πείτε την αντίληψή του, γιατί θέλω να καταλήξω εάν ο άνθρωπος είναι ιδιοτελής, είναι άνθρωπος συμφεροντολόγος, είναι άνθρωπος ο οποίος παίρνει μια πρωτοβουλία, οποιαδήποτε και είναι αυτή στη ζωή του, προκειμένου να εξυπηρετήσει κάποια ίδια συμφέροντα.
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν υπήρχαν τέτοια στοιχεία σ’ αυτόν τον άνθρωπο και ούτε υπάρχουν φαντάζομαι. Είναι πολιτικοποιημένο άτομο. Ένα άτομο που ήθελε να λέει τις απόψεις του, που ήθελε ν’ ανήκει κάπου και ίσως γι’ αυτό βρίσκεται αυτή τη στιγμή τώρα εδώ. Συναισθηματικά ήθελε να ανήκει κάπου, να νομίζει ότι προσφέρει κάτι παραπάνω από έναν άλλον άνθρωπο.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Εάν πράγματι εντάχθηκε στην 17Ν και ήταν εκεί για ένα χρονικό διάστημα, ποιος είναι ο λόγος για τον οποίον πιστεύετε ότι το έκανε;
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Σας είπα, ήθελε συναισθηματικά πιστεύω εγώ, να ανήκει σε κάποιο χώρο.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Είπατε ότι άνθρωπος ιδιοτελής που να κυνηγάει το χρήμα δεν ήταν. Ήταν μήπως άνθρωπος βίαιος, εριστικός, άνθρωπος που του άρεσε να σκοτώνει ή που το επικροτούσε αυτό το πράγμα;
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι βέβαια.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ποια αντίληψη είχε για τον κόσμο, ποια αντίληψη είχε για την δημοκρατία, ποια βιώματα είχε ο ίδιος για όλα αυτά τα πράγματα;
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μερικές φορές γινότανε βαρετός στις συζητήσεις, γιατί όλο για την δημοκρατία συζητούσε, πράγματα δηλαδή που δεν υπάρχουν και τι να πω. Συζητούσε συνέχεια για πολιτικά θέματα. ¶λλους τους ενδιέφερε, άλλους δεν τους ενδιέφερε.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Τώρα πείτε κύριε μάρτυς σας παρακαλώ, αυτά όλα τα χρόνια που τον ξέρετε, η οικονομική του κατάσταση ποια ήταν και ποια είναι;
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν νομίζω ότι είναι τίποτα το ιδιαίτερο, ένας άνθρωπος του μεροκάματου είναι. Βοήθεια είχε από ορισμένους ανθρώπους για να κάνει κάτι, με το ζόρι τα έβγαζε πέρα. Τώρα τελευταία, επειδή μεγάλωσε και το παιδί και μεγαλώσανε και οι υποχρεώσεις και ήταν και τυχερός που βρήκε ορισμένες δουλειές πιο καλές, συνεργάστηκε με κάποιον κύριο εκεί πέρα και είχε ανέβει λίγο οικονομικά και ξεκίνησε να φτιάξει και το σπίτι κλπ.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ξέρετε για κάποιο οικόπεδο που είχε στη Χιλιαδού της Εύβοιας, το έχετε δει, είχατε πάει εκεί πέρα;
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Έχω πάει μια δυο φορές.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Τι πράγμα είναι αυτό, είναι καμιά όπως λέμε βίλα στην Εκάλη, βίλα κοτέτσι τι πράγμα είναι;
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είναι ένα αγροτεμάχιο.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Πόσα λεφτά το είχε πάρει, πότε το είχε πάρει και πού τα βρήκε τα λεφτά;
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτά τώρα είναι και οικογενειακά τους τα θέματα, αλλά εγώ απ’ ότι μου είχε πει, ήταν μια κυρία από τη Χαλκίδα, μέσω γνωστού το πήρε, γύρω στο ένα εκατομμύριο, ένα διακόσια κάτι τέτοιο και τον είχε βοηθήσει ο πατέρας του. Δεν έχει και κάποια αξία.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Κατάφερε στα δέκα χρόνια από τότε που το πήρε να χτίσει τίποτα εκεί πέρα;
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τώρα τελευταία σας είπα που πήρε μια δυο δουλειές καλές, και έβγαλε μερικά χρήματα, ξεκίνησε έριξε τα μπετά, δεν έχω πάει να το δω, έχω να πάω πολλά χρόνια.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Τώρα πείτε μου κάτι, στα 13 αυτά χρόνια που τον ξέρετε, δηλαδή 13 χρόνια από σήμερα, ξεκινάμε στο 1990 περίπου, αν υπολογίζω σωστά, καλοκαίρια είπατε κάνατε διακοπές μαζί και όλα αυτά τα πράγματα. Επειδή υπάρχει ένα θέμα με τα χαρακτηριστικά του, με κάποιες αναγνωρίσεις που υποτίθεται γίνανε εδώ πέρα. Τον θυμάστε ποτέ με καστανά ή με ξανθά μαλλιά;
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Με ίσια μαλλιά;
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι. Όπως είναι τώρα είναι, μόνο όταν τον είχα γνωρίσει είχε μούσι, μετά είχε μουστάκι και μετά το έκοψε.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Με άδειους κροτάφους ή με φαλάκρα στο μέτωπο;
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ποτέ.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Να έχει ύψος 1.67 με 1.70 μάλλον όχι, θα έπρεπε να είναι πολύ μικρός για να τον θυμάστε. Πείτε μου κάτι, έχει γίνει εδώ πέρα επίδειξη και σε άλλους μάρτυρες μιας φωτογραφίας και θέλω να σας την δείξω και σε σας και να την καταθέσω στο Δικαστήριο πλέον να μου πείτε εάν τον αναγνωρίζετε και πότε είναι και ποια είναι τα υπόλοιπα εικονιζόμενα πρόσωπα.
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είναι όταν είχε γεννηθεί η κόρη του. Στη γιορτή του φίλου μας εδώ του Θανάση.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Τα πρόσωπα που εικονίζονται εδώ ποια είναι τα άλλα δυο;
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ένας φίλος είναι.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Πείτε λοιπόν εάν αυτή τη φωτογραφία την θυμάστε, πότε είναι και ποια είναι τα άλλα πρόσωπα που δείχνει η φωτογραφία.
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είναι του ’93 αυτή στη γιορτή του φίλου μας του Θανάση, είναι δυο μέρες μετά που είχε γεννηθεί το παιδί του Βασίλη.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ο Βασίλης είναι αυτός με το μουστάκι;
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Πείτε μου λοιπόν στην φωτογραφία, ο ένας είναι ο Βασίλης, ο άλλος είναι ο Θανάσης που γιόρταζε, ο τρίτος ποιος είναι;
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ είμαι ο τρίτος.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Εσείς είστε. Εκείνη τη περίοδο, επειδή έχει μια σημασία, τον βλέπατε συχνά; Δηλαδή ένα μήνα πριν απ’ αυτό το περιστατικό το Δεκέμβριο του ’92, αρχές Δεκεμβρίου τον βλέπατε συχνά;
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τον έβλεπα, γιατί η γυναίκα του κόντευε να γεννήσει και είχαμε μια επαφή πιο συχνή.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Το είχε το μουστάκι από το Δεκέμβριο;
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Φυσικά και το είχε και είναι σίγουρα το ’93, γιατί είναι η μόνη χρονιά που βρεθήκαμε μαζί με τον άλλο το φίλο το Θανάση, μετά δεν ξαναβρεθήκαμε.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Για το μουστάκι είστε σίγουρος ότι υπήρχε λοιπόν και ένα μήνα πριν;
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πολύ καιρό πριν υπήρχε και τον κοροϊδεύαμε μέχρι να το κόψει.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Πείτε μου κάτι, τον ξέρετε σαν χαρακτήρα, τον έχετε περιγράψει με ένα τρόπο, ο άνθρωπος αυτός καταρχήν φαντάζομαι κάποια μέρα μάθατε ότι συνελήφθη και κρατείται ως ύποπτος για την υπόθεση 17Ν. Θέλω να μου πείτε πως νιώσατε όταν ακούσατε αυτό το πράγμα, αν σας προκάλεσε έκπληξη.
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μιλάτε για πέρσι;
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ναι για πέρσι.
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ακόμα δεν το πιστεύω τι να σας πω.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Και θέλω ακόμα να μου πείτε εάν πιστεύετε και το εξής: Δίνει μια προανακριτική ομολογία, ομολογεί καμιά 30αριά κακουργήματα αν θυμάμαι καλά, παραιτείται του δικαιώματος να επικοινωνήσει με δικηγόρο, παραιτείται του δικαιώματος να δει τη δικογραφία, παραιτείται του δικαιώματος να πάρει αντίγραφα της δικογραφίας και να πάρει προθεσμία να απολογηθεί και θέλω καταρχήν αυτό να μου πείτε εάν, πριν φθάσουμε στο γιατί γίνανε όλα αυτά, αν είναι κάτι το οποίο συμβαδίζει με το χαρακτήρα του φίλου σας, αν δηλαδή είναι ένας άνθρωπος που έχει την εμπειρία σε ένα αστυνομικό τμήμα, ή σε μια παρόμοια περίσταση να την αντιμετωπίσει μόνος του, ή αν θα κατέφευγε σε κάποιο δικηγόρο και αν θεωρείτε κατόπιν αυτού αληθές ή ψευδές, ότι του συστάθηκε να επικοινωνήσει με δικηγόρο και εκείνος δεν θέλησε.
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Σίγουρα δεν πιστεύω τίποτα απ’ όλα αυτά. Δεν πιστεύω ότι δεν θέλησε να πάρει δικηγόρο, νομίζω ότι κάτι άλλο συνέβη.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Έχει όπως ξέρετε καταγγείλει ο ίδιος πιέσεις, εκβιασμούς, απειλές, βασανιστήρια, χορήγηση ουσιών και διάφορες ανακριτικές μεθόδους με σκοπό να του αποσπάσουν ομολογία. Τον θεωρείτε άνθρωπο σκληρό ή ευάλωτο σε τέτοιου είδους μεταχείριση;
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Η γνώμη μου είναι ότι είναι σκληρό άτομο, δεν μπορεί ούτε με ξύλο ούτε με αυτά να πει. Αν του χορηγήθηκε κάτι άλλο, ή είχε ψυχολογική βία ή οτιδήποτε άλλο, ίσως και να?
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Απειλές;
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι και απειλές φυσικά θα ήταν ευάλωτος.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Πείτε μου κάτι, είναι άνθρωπος απ’ όσο τον ξέρετε είπατε ότι βίαιος δεν ήταν, ήταν άνθρωπος ικανός να παίρνει όπλα, να σκοτώνει, να συμμετέχει σε επιχειρήσεις τέτοιου είδους; Και αν ήταν ψυχολογικά διαθέσιμος, με βάση την συγκρότηση του χαρακτήρα του, να κάνει τέτοια πράγματα.
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν νομίζω ότι είναι ούτε στο χαρακτήρα του, ούτε στη φύση του να πιάσει όπλο και αυτά.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Γνώριζε από όπλα;
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Από όπλα, εγώ συγκεκριμένα που έχω όπλα κυνηγετικά, συλλεκτικά, τον είδα άσχετο. Τώρα δεν ξέρω εάν άλλα όπλα ήξερε.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Δεν έχω άλλη ερώτηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Μυλωνάς έχει τον λόγο.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Μας είπατε ότι κάνατε πολιτικές συζητήσεις με τον Βασίλη Τζωρτζάτο. Τον απασχολούσε η πολιτική νοιαζόταν για την πορεία του κόσμου.
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πολύ.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Στο πλαίσιο αυτών των συζητήσεων σας είπε ποτέ, ξέρεις Αντώνη πρέπει να πάρουμε το όπλο και να σκοτώσουμε, τον έναν, τον άλλον, τον τρίτο;
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι, όχι.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Θεωρούσε ότι η ατομική βία και η δολοφονία, μεμονωμένων ανθρώπων είναι μια λύση για τα προβλήματα τα πολιτικά;
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι δεν νομίζω ότι το θεωρούσε αυτό.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Παρόλο που κουβεντιάζατε συστηματικά και συχνά για πολιτικά, και είχατε έτσι, ήρθαν οι αδελφές του και μας είπαν ότι, εμείς δεν κουβεντιάζαμε πολιτικά, εσείς όμως κουβεντιάζατε πολιτικά, παρόλα αυτά λέτε τώρα, ότι ποτέ δεν σας είπε, ότι ναι θα ήταν μια λύση να πάρουμε το όπλο και να σκοτώσουμε τον έναν ή τον άλλον.
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Θα ήθελα να κάνω μια παρένθεση εδώ, όσον αφορά τα πολιτικά. Ο Βασίλης είναι από τη φύση του έτσι, δηλαδή να είναι προβληματισμένος και να τον ενδιαφέρει η πολιτική. Τώρα δεν ξέρω εάν ξέρετε από διακοπές, είναι πολλοί που διαβάζουν ένα βιβλίο και πάνε μετά στην παραλία για να εντυπωσιάσουν. Ερχόντουσαν τέτοια άτομα και ανοιγόταν αυτή η συζήτηση και επενέβαινε ο Βασίλης, τώρα μερικές άλλες συζητήσεις στο σπίτι είχαμε κάνει πολιτικές.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Πάντως δεν σας είπε ποτέ ότι ναι, θα είναι μια λύση να σκοτώσουμε τον άλφα ή τον βήτα ή τον τρίτο;
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι ποτέ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για να τον ρωτήσω και εγώ, για πείτε μου λοιπόν, ένας άνθρωπος λοιπόν που έχει τόσο ωραίες αντιλήψεις για την πολιτική για όλα μπορεί να μετάσχει σε μια Οργάνωση έστω και σε βοηθητικούς ρόλους, όχι να πάρει πιστόλι ο ίδιος; Συμβιβάζεται με έναν άνθρωπο τέτοιο; Δώστε μου μια εξήγηση για να καταλάβω και εγώ.
Ένας άνθρωπος με τόσο καλό χαρακτήρα, ένας συμπονετικός όπως μας είπατε, και φίλος καλός και μοναχικός παρότι οι αδελφές του είπαν ότι είχε μια κοινωνικότητα, εγώ τον δέχομαι μοναχικό είναι και αυτό μια έκφραση της ζωής και μια επιλογή, μπορεί να συμβιβαστεί ένας τέτοιος χαρακτήρας, με το να μπει σε μια οργάνωση η οποία βαρύνεται με ανθρωποκτονίες, σκότωνε ανθρώπους, «για το καλό της κοινωνίας› ενδεχομένως, λένε αυτοί, αλλά σκότωνε.
Ένας λοιπόν με τέτοιο χαρακτήρα, μπορούσε να μετάσχει σε τέτοια οργάνωση και μάλιστα για ένα χρονικό διάστημα, όχι για δυο – τρεις μέρες να μπει και να είπε, α! παιδιά με συγχωρείτε εσείς είστε άλλοι, εγώ είμαι άλλος. Λέει από το ’85 μέχρι το ’92 νομίζω, πώς συμβιβάζεται αυτό; Γιατί και εμένα πραγματικά μου κάνει εντύπωση.
Ακούω εδώ πέρα και πραγματικά μπορεί να είναι έτσι, δεν αντιλέγω, να είναι τέτοιος άνθρωπος καλός, όπως και άλλοι που μετέχουν σε τέτοιες οργανώσεις, μπορεί να έχουν μια καλοσύνη μια κοινωνικότητα, αλλά πώς συμβιβάζεται αν περνάνε σε ένα τέτοιο βήμα; Να πάνε σε μια οργάνωση με τέτοιους στόχους; Αφαιρούμε ανθρώπινες ζωές, πώς το βλέπετε εσείς; Γιατί σας βλέπω ένας εργατικός άνθρωπος είστε και εσείς και θέλω να ακούσω την γνώμη σας.
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Καταρχήν η γνώμη μου αν την θέλετε να την ακούσετε κ. Πρόεδρε, είναι ότι εγώ δε θεωρώ αυτή την οργάνωση τρομοκρατική. Θεωρώ ότι είναι μια οργάνωση ένοπλη πολιτικής πάλης. Αν ήταν τρομοκρατική δεν θα βρισκόντουσαν ούτε οι κύριοι εδώ, ούτε εμείς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αφαιρούσε όμως ανθρώπινες ζωές. Ο κ. Τζωρτζάτος λέτε, ότι ήταν εναντίον της βίας. Πώς συμβιβάζεται σε μια οργάνωση έστω με καλούς σκοπούς, σας το είπα και εγώ, δέχομαι προσωρινά αυτή τη στιγμή για να μην έχουμε αδιέξοδο ότι ήταν πολύ καλοί οι σκοποί. Πώς συμβιβάζεται ένας άνθρωπος που δεν θέλει τη βία, γιατί να μετάσχει;
Γιατί σε μια οργάνωση που να λέει βάζουμε κανένα καλαθάκι, ή κάνουμε καμιά έτσι φασαρία κλπ, εκεί να πούμε εντάξει δεν σου αρέσει η βία, αλλά μια μορφή βίας άντε η κοινωνία την θέλει τη βία. Εδώ όμως μιλάμε για ένα βήμα πολύ μεγάλο, αφαιρούμε ανθρώπινη ζωή. Όχι ο ίδιος, λέει δεν πήρε όπλο κλπ. Ας πούμε ότι έχει δίκιο. Πάς όμως σε μια τέτοια οργάνωση; Εσείς θα μπορούσατε να πάτε σε μια οργάνωση που αφαιρούσε ανθρώπινες ζωές;
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τώρα ο Τζωρτζάτος που ήταν και αυτός έτσι όπως και εσείς καλός, πώς το έκανε και έμεινε τόσα χρόνια; Με έχει προβληματίσει ειλικρινά σήμερα που ακούω εδώ τους μάρτυρες και δεν ήρθε κανένας φανατισμένος εδώ για να αρχίσει να μου λέει εμείς είμαστε αυτοί κλπ και η κοινωνία θέλει βία και ότι η ανθρώπινη ζωή είναι σχετικό αγαθό κλπ, αυτά είναι άλλες θεωρίες. Εσείς όμως είστε ο καθημερινός άνθρωπος.
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Η μόνη εξήγηση που υπάρχει κ. Πρόεδρε είναι ότι, αν αυτοί οι άνθρωποι που είχαν αυτή την οργάνωση, ήταν το συναίσθημα αυτό που είχαν ως προς την ανθρώπινη ζωή το υπερέβαινε τα όλα όσα συνέβαιναν γύρω τους, τους άγγιζε περισσότερο. Δηλαδή όταν έβλεπαν τα θύματα του ΣΑΜΙΝΑ, Παλαιστίνη, Ιράκ, τον άνθρωπο αυτόν που ήταν μέσα στα χωράφια και μάζευε τα υπολείμματα από το παιδί του. Είναι απίστευτα πράγματα αυτά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι όλοι οι άλλοι, ο κ. Τζωρτζάτος μπορούσε όμως να έχει μια τέτοια υπέρβαση, λόγω αυτών των συμβάντων;
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ είμαι σίγουρος ότι δεν είχε τέτοια υπέρβαση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Τζωρτζάτος μπορούσε να έχει τέτοια υπέρβαση;
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τότε πώς βρέθηκε εκεί; Αυτό είναι τώρα, η εξήγηση του καθένα, ομολογώ με ένα μεγάλο ερωτηματικό, γιατί όπως παρουσιάζεται η ψυχοδομή αυτού του ανθρώπου, δεν φαίνεται να συμβιβάζεται με όλα αυτά τα πράγματα.
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ πιστεύω ότι είχε κάποιο ρόλο στην οργάνωση αλλά τίποτα περισσότερο?
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Παρακαλώ με αφορμή ποιο γεγονός έγινε αυτή η συνάντηση;
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ο κύριος που φαίνεται στη φωτογραφία λέγεται Θανάσης και ήταν η γιορτή του και είχαμε πάει εκεί, ήταν και η μόνη χρονιά που πήγαμε δηλαδή.λ
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Είπατε και κάτι άλλο, μετά την γέννηση;
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι είχε γεννηθεί πριν δυο μέρες το παιδί του Βασίλη. Στις 16 Ιανουαρίου.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Του 1993.
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είναι 11 χρονών τώρα.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Εδώ έχει άλλη ημερομηνία?.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι έχει και κάτι άλλο, που κάπου ένα τεσσάρι φαίνεται για ’94, τέλος πάντων εμείς ότι μας φέρνετε αυτά που βλέπουμε λέμε.
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Θα μπορούσα να βρω και εγώ, πρέπει να έχω και εγώ κάποια αντίστοιχη φωτογραφία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλύτερα εάν έχετε θα την θέλαμε, για να ενισχυθεί η πλευρά Ι. της υπεράσπισης.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Κύριε Πρόεδρε για εξηγήστε το λιγάκι, τι σας προβληματίζει από τη φωτογραφία;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπάρχουν αποσβέσεις, που φαίνεται ότι κάτι είχε εδώ από κάτω.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ρωτήστε τον ίδιο το Τζωρτζάτο γιατί αυτός μας τις έδωσε να σας δώσει εξηγήσεις.
Β. ΤΖΩΡΤΖΑΤΟΣ: Αυτά που είναι σβησμένα από πίσω, είχε γράψει κάτι η Ασφάλεια κάτι υπογραφές δικές της, το ’93 που με είχαν στην Ασφάλεια και μου την ξαναδώσανε την φωτογραφία και τα έσβησα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλώς, είναι εξήγηση αυτή. Ερωτήσεις ο κ. Πρόεδρος.
Β. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ : Σε ποιο νησί αρχίσατε να κάνετε τις διακοπές σας;
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Σε ένα μικρό νησί στους Φούρνους Ικαρίας.
Β. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Και άλλο ένα που θέλω να σας ρωτήσω είναι το εξής, είπατε τον πλουτισμό ο κ Τζωτζάτος τον θεωρεί ανήθικη πράξη, ανήθικη πράξη για οποιονδήποτε επιδιώκει να πλουτίσει; Ή για τον εαυτό του;
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Για τον εαυτό του προφανώς.
Β. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τους άλλους που προσπαθούν να πλουτίσουν; Εμένα μου φτάνει, δηλαδή για τον εαυτό του το θεωρούσε ανήθικη πράξη;
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι και γι’ αυτό δεν είχε κάνει κάτι περισσότερο όλα αυτά τα χρόνια που τον ήξερα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε μάρτυς είπατε ότι η 17Ν είναι τρομοκρατική Οργάνωση. Το κατάλαβα καλά;
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αυτή η Οργάνωση βρέθηκε με δυο γιάφκες, με πολλά όπλα.
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Γι’ αυτό το είπα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δηλαδή ρουκέτες, πάρα πολλά όπλα. Εναντίον τίνος είχε σκοπό να χρησιμοποιήσει αυτά τα όπλα; Ποιον ήθελε να σκοτώσει δηλαδή;
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είπαν ότι αν ήθελαν να κάνουν τρομοκρατικές ενέργειες, δεν θα βρίσκονταν εδώ. Θα είχαν πέντε ρουκέτες που θα σκότωναν δεκάδες ή χιλιάδες άτομα και τελείωσε η ιστορία. Δεν θα πήγαιναν να αναβάλλουν μια εκτέλεση πέντε και δέκα φορές, με κίνδυνο να συλληφθούν, αν ήθελαν να είναι τρομοκράτες και να προσπαθούν να γλιτώσουν.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ποιον να σκοτώσουν;
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό που να το ξέρω; Τι να σας πω πάνω σε αυτό;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αν αυτοί τους οποίους πήγαν να σκοτώσουν απαντούσαν κι αυτοί με όπλα και εκείνοι ανταπαντούσαν πάλι. Πότε είστε γεννημένος;
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Το ’53.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Για τον εμφύλιο έχετε ακούσει τίποτα.
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ξέρω πολλά.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Την ωφέλησε ο εμφύλιος την Ελλάδα;
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είπατε προηγούμενα αν ανταπαντούσαν. Στην Αθήνα προχθές έπεσαν πυροβολισμοί και ήταν παιδική χαρά μέσα στην πλατεία, δηλαδή δεν έχει να κάνει αυτό. Κάθε μέρα γίνονται τέτοια.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δηλαδή είστε υπέρ της βίας;
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι σίγουρα δεν είμαι υπέρ της βίας. Αλλά δεν μπορείς να προστατέψεις τον καθένα ή να μην τον παροτρύνεις να κάνει κάτι όπως το σκέφτεται.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Ρωτήστε τον αν είναι υπέρ της βίας και αν καταδικάζει τη βία. Τι πράγματα είναι αυτά;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Κουφοντίνα, σας έχω παρακαλέσει να μην παρεμβαίνετε να ζητάτε τον λόγο. Μπορούμε να ρωτάμε χωρίς να στενοχωριέστε εσείς.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε μάρτυς στους Φούρνος πότε πήγατε διακοπές;
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Καλοκαίρι του ’89. Πήγα μόνος μου με τη σύζυγό μου. Μετά ήρθε ο κ. Τζωρτζάτος με την κοπελιά του.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πολλές μέρες;
Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Γύρω στις 15 μέρες. Εμείς είχαμε εκεί πάλι από άλλο νησί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να πάτε στην ευχή του Θεού.
Ο κ. Βασίλης Ξηρός έχει τον λόγο.
Β. ΞΗΡΟΣ: Έχω να πω κάτι για το «ξύλο της αρκούδας› που λέγαμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όταν έρθει η ώρα σας θα σας ρωτήσουμε.
Β. ΞΗΡΟΣ: Θέλω να το πω τώρα. Όταν με πήγαν στην Ασφάλεια στις 17 του μηνός....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ήρθε η ώρα σας να μου τα πείτε. Δεν με ενδιαφέρουν αυτά.
Β. ΞΗΡΟΣ: Είναι για τον Τζωρτζάτο και χρειάζεται.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν με ενδιαφέρουν καθόλου. Καθίστε.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Δεν σας ενδιαφέρει το αν υπάρχει άλλη μαρτυρία ότι εδάρει ο κ. Τζωρτζάτος;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είναι μάρτυρας.
Β. ΞΗΡΟΣ: Όταν είναι για βασανιστήρια για μας, δεν πρέπει να μιλάμε;
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Όταν υπάρχει θέμα ότι πέφτει ξύλο στην Ασφάλεια, αυτό δεν σας ενδιαφέρει;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα τον ρωτήσω εγώ όταν θα έρθει η ώρα του.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Έχει δικαίωμα ο κάθε κατηγορούμενος να κάνει δήλωση. Δεν βοηθάει την εκτίμηση της Αστυνομίας;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι μας ενδιαφέρει εμάς η Αστυνομία; Δεν έχετε καταλάβει ότι δεν μας ενδιαφέρει κανένας;
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Οδηγήθηκε στο να ομολογήσει στα όσα δεν έκανε. Αυτό μας ενδιαφέρει όλους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όταν θα έρθει η ώρα θα τα πούμε. Θα σας ρωτήσω εγώ.
Β. ΞΗΡΟΣ: Την άλλη μέρα το πρωί που ήμουν στο γραφείο αυτό έπεφτε ξύλο στο διπλανό γραφείο και το άκουγα. ¶κουγα τις βρισιές, άκουγα κάποιον που φώναζε «ωχ φώναζε μάνα μου› συνέχεια, ταρακουνιόταν οι μεσοτοιχίες γιατί ήταν γυψοσανίδα και άκουγα τι γινόταν δίπλα. Έμπαινε ένας τύπος, ένας σγουρομάλλης αγριεμένος κάθε τόσο και σκούπιζε τα χέρια του με κάτι χαρτιά και με ματωμένα χέρια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ματωμένα;
Β. ΞΗΡΟΣ: Ναι. Εκ των υστέρων, μετά από πολλές ώρες ξύλο είχε μπει αυτός με τα ματωμένα χέρια και πήγαινε δίπλα μετά. Αυτό έγινε στις 18 του μηνός το πρωί. Όταν γνώρισα τον Τζωρτζάτο εδώ και άκουσα την φωνή του και ήταν αυτός που φώναζε «ως μάνα μου› γιατί έχει πολύ χαρακτηριστική φωνή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει.
Να προσέλθει ο κ. Χρήστος Ράπτης. Είστε ο κ. Χρήστος Ράπτης.
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι σχέση έχετε με τον κ. Τζωρτζάτο;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Είναι κουνιάδος μου.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε έχω μια απορία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βεβαίως.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε κατηγορούμενε, μου δημιουργήσατε μια απορία. Ακούσατε το πρωί της 18ης το «ως μάνα μου›;
Β. ΞΗΡΟΣ: ¶κουγα το ξύλο, τις μπουνιές, τις κλωτσιές, κουνιόταν η μεσοτοιχία.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Αυτά τα κατάλαβα. Ήταν πρωί στις 18 Ιουλίου;
Β. ΞΗΡΟΣ: Ναι.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Ποιος τα έλεγε;
Β. ΞΗΡΟΣ: Ο Βασίλης. Ήταν η φωνή του.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Γνωρίσατε τη φωνή του;
Β. ΞΗΡΟΣ: Όχι εκεί επί τόπου.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Είπατε «άκουσα τη φωνή του Τζωρτζάτου›. Την ξέρατε από πριν;
Β. ΞΗΡΟΣ: Όχι. ¶κουγα μια φωνή που φώναζε «ως μάνα μου› και ήρθα εδώ στον Κορυδαλλό και γνώρισα τον Τζωρτζάτο και επειδή έχει πολύ χαρακτηριστική φωνή, κατάλαβα ότι ήταν αυτός.