ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λοιπόν συνεχίζουμε.
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Θα μου επιτρέψετε να κάνω ένα πρόλογο. Ο Βασίλης έχει ένα πατέρα πάρα πολύ καλό ο οποίος ήταν πολιτικά στην Αριστερά. Είχε διωχθεί το ’45 είχε ταλαιπωρηθεί. Στη συνέχεια η μητέρα του είναι μια πολύ καλή κυρία, μεγάλωσε τα παιδιά της με πάρα πολύ καλές αρχές. Αυτό το διαπίστωσαν όταν πήρα το Βασιλάκη στη δουλειά μου το ’70. Το ’69 παντρεύτηκα και το ’70 τον πήρα.
Ο Βασιλάκης διαπίστωσα ότι πραγματικά είχε αρχές πολύ καλές από το σπίτι του διότι όταν ένας άνθρωπος πρόθυμος, εργατικός, δεν έλεγε ψέματα ποτέ του, μείναμε μαζί ώσπου πήγε φαντάρος και στη συνέχεια ήρθε πάλι στη δουλειά μου. Τον εκτιμούσα πάρα πολύ γιατί αφού ήταν κουνιάδος μου δεν εκμεταλλευόταν αυτή τη σχέση που είχαμε και δούλευε πιο πολύ από όλους τους άλλους. Μιλούσαμε και πολιτικά μαζί πολλές φορές, βεβαίως όταν μεγάλωσε κι εκείνος ανήκε πολιτικά στην Αριστερά.
Επειδή εγώ δεν ήμουν με κανέναν και ήμουν και είμαι πάντα λάτρης του Σωκράτη και του Χριστού, επειδή πιστεύω στην εσωτερική αλλαγή του ανθρώπου μέσω της αγάπης για να γίνει καλύτερος αυτός ο κόσμος επιτέλους και με κανένα άλλο τρόπο, ο Βασιλάκης συμφωνούσε πάρα πολύ μαζί μου, μονίμως, όταν του λέγαμε γι’ αυτά, γιατί δεν κάναμε μόνο μάθημα εργασίας, αλλά και ηθικής και όχι μόνο στο Βασίλη και τα άλλα παιδιά. Σιγά – σιγά ο Βασίλης αφού έμαθε τη δουλειά, το ’82 έβγαλε την άδειά του και άρχισε να κάνει δουλίτσες σιγά – σιγά μόνος του, πάντα με τη βοήθειά μου.
Από ό,τι ξέρω όταν ένα παιδί έχει καλές αρχές στη ζωή του, ξέρω ότι δεν μπορεί να κάνει ποτέ κακό στο συνάνθρωπό του. Γι’ αυτό πιστεύω ακράδαντα ότι ο Βασίλης δεν πρόκειται να κάνει κακό και ότι στην Οργάνωση αυτή, είχε ένα μικρό ρόλο όπως είπε εκείνος στη δεύτερή του απολογία. Σας ευχαριστώ που με ακούσατε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Παπαδάκης έχει τον λόγο.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ξεκινάω με ερέθισμα κάτι που είπατε εσείς πριν λίγο, κάτι σχετικό είχε πει και η σύζυγός σας που κατέθεσε πριν. Είπατε ότι δούλευε μαζί μου και ποτέ δεν εκμεταλλεύτηκε τη συγγένεια που είχαμε για να δουλεύει λιγότερο αλλά αντιθέτως δούλευε περισσότερο. Ήθελα να μου πείτε σε αυτά τα 30 τόσα χρόνια που έχετε συνεργαστεί μαζί, αν έχετε συνεργαστεί πολλές φορές, αν του έχετε συστήσει άλλους πελάτες, αν είναι γενικά συνεπής όχι μόνο σε εσάς, αλλά και στις άλλες του υποχρεώσεις και συναλλαγές.
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Οι αρχές του Βασίλη ήταν πάρα πολύ καλές και αυτό έχει συνέπεια και η ζωή του μετά να είναι κι αυτή έτσι. Δεν μπορεί να αλλάξει δηλαδή, είναι πολύ δύσκολο να αλλάξει.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Έμεναν ευχαριστημένοι οι πελάτες από αυτόν, από την εξυπηρέτηση, από τις τιμές που τους έκανε;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Βεβαίως. Ήταν πολύ ευχαριστημένοι. Ο Βασίλης είχε ένα ελάττωμα: ήταν μονίμως άφραγκος. Το ελάττωμά του ήταν αυτό.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Γιατί έμενε άφραγκος; Έπαιζε χαρτιά; Τα έτρωγε κάπου;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Γιατί δεν ήταν και πολλές οι δουλειές, είχε και υποχρεώσεις. Εννοώ όχι όταν ήταν μικρό παιδάκι, όταν μεγάλωσε λιγάκι οι υποχρεώσεις του βεβαίως αλλάζουν.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ήταν φιλοχρήματος ή ήταν γαλαντόμος; Δηλαδή αν είχατε μια ανάγκη και είχε πέντε φράγκα στην τσέπη του θα σας βοηθούσε;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Ναι. Τους συνεργάτες που είχα τους αγαπούσε πάρα πολύ. Και άλλους ανθρώπους που είχα πάει μια φορά στη Νάξο που τους είχε γνωρίσει, αγαπούσε όλα τα παιδιά που δούλευαν εκεί. Ήταν άνθρωπος πάρα πολύ καλός.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Μιλήσατε για σωστές αρχές από την οικογένειά του και ήθελα να ρωτήσω το εξής: επειδή η αδελφή του που έχετε παντρευτεί είναι η μεγαλύτερη είστε χρόνια στην οικογένεια αυτή προφανώς θα τον γνωρίσατε μικρό.
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Ακριβώς.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ποια ήταν η οικονομική κατάσταση της οικογένειάς του τότε που τους γνωρίσατε εσείς;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Όχι καλή. Αλλά όμως ήταν πολύ εργατική η μητέρα του, προσπαθούσε πάρα πολύ.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Είναι αλήθεια ότι ο Βασίλης δούλευε από μικρός δηλαδή πριν τα 18 του χρόνια;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Δούλευε σε εμένα από το ’70. Εγώ το ’69 παντρεύτηκα και το ’70 πήρα το Βασιλάκη. Από ό,τι ήξερα και έμαθα πιο μπροστά κάπου αλλού δούλευε, πάλευε και ό,τι οικονομίες είχε τις έδινε στην οικογένειά του.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ήταν κακή η οικονομική κατάσταση. Η διαπαιδαγώγηση του Βασίλη και ο τρόπος με τον οποίο μεγάλωσε, το παιδί αυτό είδε τον πατέρα του για παράδειγμα να ζει σε περιβάλλον δημοκρατίας και να αντιμετωπίζεται δημοκρατικά από την τότε κατάσταση; Τι βιώματα διαμόρφωνε;
Το ’69 – ’70 άλλωστε ήταν δικτατορία, ο πατέρας ήταν Αριστερός ίσως κάτι έχετε να θυμάστε από εκείνη την περίοδο.
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Κατ’ αρχήν ένα παιδί πλάθεται από το περιβάλλον του. Το περιβάλλον ήταν τέτοιο και ο Βασιλάκης φυσικά θα είχε ορισμένες τέτοιες ευαισθησίες περί δημοκρατίας περασμένες από τον πατέρα του και από αυτό τον τρόπο που ζούσε. Μαζί είχαμε πάρα πολύ σχέση φιλική και μιλούσαμε πάρα πολύ για θέματα ηθικά.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Είχε μια αίσθηση κοινωνικής αδικίας και ήταν και σε κακή οικονομική κατάσταση. Ροπή στο να κλέβει, στο να είναι παραβατικός, στο να είναι η συμπεριφορά του εγκληματική διαπιστώσατε να έχει ποτέ;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Όχι.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ή να θέλει να πλουτίσει με διάφορους τρόπους;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Και στη δουλειά του οι τιμές του ήταν πολύ χαμηλές. Αυτό, δεν το λέω γιατί είναι ο Βασίλης, απλώς θέλω να πω ότι ήταν άνθρωπος πολύ ευαίσθητος.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ήταν άνθρωπος που επιδίωκε να ζει σε βάρος άλλων δηλαδή να δανείζεται κλπ;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Πολύ λιτά μέχρι συγκίνησης. Ειδικώς στη Νάξο που ήμασταν με κοίταγε σαν να ήμουν το παιδί του και με συγκινούσε φοβερά, δηλαδή ένας άνθρωπος πολύ ευαίσθητος.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ο χαρακτήρας αυτός ήταν ίδιος όλα αυτά τα χρόνια που τον ξέρετε από μικρό μέχρι τώρα;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Βεβαίως. Μα δεν αλλάζουν οι άνθρωποι.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Εκείνο το οποίο τον κινούσε στη λήψη οποιασδήποτε απόφασης για τη ζωή του, ήταν το συμφέρον, ήταν κάποια ιδιοτέλεια προσωπική, ήταν η εξυπηρέτηση κάποιων ιδανικών;
Θέλω να καταλήξω ευθέως στο ερώτημα: αν πράγματι όπως ο ίδιος δέχεται εντάχθηκε και συμμετείχε στην Οργάνωση αυτή για 7 χρόνια με όποιο ρόλο εν πάση περιπτώσει είχε, κατά τη γνώμη σας το έκανε ορμώμενος από βίαια ένστικτα γιατί ήταν άνθρωπος που ήθελε να σκοτώνει, το έκανε από ιδιοτελή κίνητρα για να τα ‘κονομάει από τις ληστείες και να χτίζει, ή το έκανε γιατί πίστευε ότι έτσι εξυπηρετεί κάποια ιδεολογία;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Επειδή είχε μια ευαισθησία, πίστευε ότι με αυτό τον τρόπο να βοηθήσει το γενικό σύνολο. Εγώ με το δικό μου τρόπο σκέφτομαι αλλιώς.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Το κοινωνικό σύνολο είπατε;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Το κοινωνικό συμφέρον. Εγώ έχω άλλη σκέψη πάνω σε αυτό, αλλά σέβομαι και τη δική του, γιατί κάθε άποψη είναι σεβαστή.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κοινωνικό συμφέρον τι εννοείτε;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Το κοινωνικό σύνολο. Νομίζω ότι ήμουν σαφής, δηλαδή από ιδανικά.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μπαίνω στην Οργάνωση και έτσι βοηθάω το κοινωνικό σύνολο.
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Κάπως έτσι πρέπει να εξηγείται.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ο κ. Τζωρτζάτος σαν χαρακτήρας ήταν άνθρωπος με ροπή προς τη βία; Ήταν απότομος; Ήταν άνθρωπος που γενικά χειροδικούσε, έδερνε; Είχε σχέση με όπλα;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Ήταν ήρεμος.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ήταν σαν προσωπικότητα βίαιος;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Μοιάζει του πατέρα του ο Βασιλάκης, ήταν ένας φοβερός άνθρωπος πράος, πολύ ήρεμος και ο Βασίλης άμα τον κοιτάξετε είναι ήρεμος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν το έχω διαπιστώσει.
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Ίσως τώρα. Ξέρετε πολύ καλύτερα από εμένα εσείς ότι οι συνθήκες αλλάζουν τον άνθρωπο, δυστυχώς. Δηλαδή στιγμιαία, εγώ πάντα το στιγμιαίο δεν το υπολογίζω, το συγχωρώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάντως τον ξέρατε για ήρεμο άνθρωπο.
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Ναι. Ίδιος ο πατέρας του. Ήρεμος, ήσυχος, πράος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό είναι αρκετό.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Κύριε μάρτυς και καλώς ο κ. Πρόεδρος το έθεσε διότι ήμουν κι εγώ διατεθειμένος να το θίξω πράγματι καμιά φορά στη διάρκεια της δίκης και ενώ γενικώς κοιτάζει τις γραφές του -όπως φαντάζομαι ότι κάνει και τώρα- και σημειώνει, ενίοτε έχει κάποια απότομα ξεπετάγματα, κάποιες φορές έχουν παραπονεθεί συνάδελφοι από την άλλη πλευρά ίσως όχι αδίκως ότι σαν τους αγριοκοιτάει, εσείς επειδή τον ξέρετε σαν άνθρωπο δώστε μια εικόνα τι υποκρύπτουν όλα αυτά μέσα του. ¶νθρωπο ο οποίος έχει επιθετικές τάσεις ή διαθέσεις, ή άνθρωπο ο οποίος κάποιες φορές έχει κάποια νευρικά ξεσπάσματα χωρίς αυτό το πράγμα να σημαίνει ότι οι προθέσεις του δεν είναι ήπιες;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Το είπα και προηγούμενα, ότι οι συνθήκες –και δεν θέλω να παρεξηγηθώ- έναν άνθρωπο τον αλλάζουν όσο και να είναι πολλές φορές καλός, μπορεί να γίνει κακός και να λέει «τι έκανα εγώ με αυτό, είναι δυνατόν ποτέ;›. Γι’ αυτό πάντα τα στιγμιαία πράγματα δεν τα υπολογίζω και στους συνανθρώπους μου. Γιατί άνθρωπος είναι. Εκείνη τη στιγμή κάπως έμπλεξε και είπε κάτι. Δεν μπορώ να τον κρίνω από τα στιγμιαία του. Θα κρίνω τη ζωή του όλη. Δεν θα ξεχάσω τα χίλια καλά και θα θυμηθώ μόνο το ένα κακό που μου έκανε.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Μήπως αυτά τα χίλια καλά, γιατί εδώ πραγματικά αναδεικνύεται –βέβαια δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη αλλά νομίζω είναι σαφή τα σημάδια- ένα οικογενειακό περιβάλλον που πραγματικά τον στηρίζει και το κάνει αυτό το πράγμα ανεπιφύλακτα και χωρίς να προσχωρεί στις δικές του –πράγμα, το επεσήμανε και ο κ. Πρόεδρος το είπε και σε εσάς και σε άλλους. Είναι αυτά τα χίλια καλά που σας κάνουν να τον αποδέχεστε και σήμερα και να τον στηρίζετε παρά το γεγονός ότι σίγουρα έχει προκληθεί ένα σοκ στην οικογένειά σας από όλα αυτά τα πράγματα.
Μιλήστε μου λιγάκι για το πως νιώσατε από το καλοκαίρι και μετά και πως νιώθετε γι’ αυτό τον άνθρωπο μέχρι και σήμερα και κάντε μου αυτή την αντιστοίχιση με τα χίλια καλά που είπατε.
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Όταν το έμαθα αυτό στενοχωρήθηκα φοβερά. Δεν πίστευα ότι ο Βασίλης μπορεί να έχει κάνει όλα αυτά γιατί ήξερα το χαρακτήρα του. Δεν μπορούσα να του κρατήσω κακία λόγω της ρήσης «Ο αναμάρτητος πρώτος το λίθο βαλέτο›. Δεν μπορούσα λοιπόν να έχω κακία για το Βασίλη, αφού είμαι κι εγώ αμαρτωλός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ορθώς πράξατε.
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Έτσι είπα στις αδελφές του «να του συμπαρασταθείτε και αν δεν μπορείτε εσείς, θα κάνω μόνος μου τη συμπαράσταση›. Γιατί έτσι πρέπει να κάνουμε. Θυμηθείτε τον άσωτο υιό τι έγινε μετά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο άσωτος υιός έκανε ένα βήμα.
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ξέρετε ποιο είναι το βήμα;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Βεβαίως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το έκανε άραγε τούτος εδώ;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Έκανε και ο Βασίλης βήμα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό θα το δούμε.
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Σταμάτησε να έχει αυτές τις ιδέες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ δεν είμαι υπέρ του «Δηλώνω μετάνοια›. Να κρατάει την παλικαριά του μέχρι το τέλος. Μπορεί να μεταβάλλει άποψη. Αυτό είναι άλλο θέμα.
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Δεν είπα μετάνοια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αλλά μην τον βάζουμε με τον άσωτο υιό.
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Ίσως να ήταν ατυχές λίγο...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επειδή οι μετάνοιες μας παραπέμπουν σε άλλες ιστορίες.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Η Υπεράσπιση του Τζωρτζάτου δεν νομίζω ότι θα μπορούσε ποτέ να κατηγορηθεί ότι υποδεικνύει μετάνοια, ή κάτι τέτοιο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: (Εκτός μικροφώνου)
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Δεν μπορώ να μιλήσω πάνω σε αυτό.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Αν κατάλαβα καλά κι εσείς και η σύζυγός σας και η άλλη του αδελφή είστε άνθρωποι θρήσκοι, γιατί δεν βλέπω ούτε αναρχικά πράγματα να λέτε εδώ πέρα. Είπατε 2-3 φορές για το Ευαγγέλιο.
(Διαλογικές συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε έναν άνθρωπο που λέει για τον Σωκράτη και τον Χριστό τί να του πούμε; Έχει θέμα αγάπης.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Πολύ ωραία τα είπε. Εσείς λάτρης του Χριστού και του Σωκράτη. Ο Βασίλης είναι ένας άνθρωπος με κάπως διαφορετική ιδεολογία, σ Συνυπήρχατε αρμονικά όλα αυτά τα χρόνια παρά τις διαφορές σας ή τσακωνόσασταν και πώς ήταν του ίδιου η συμπεριφορά και ο σεβασμός στις αντίθετες απόψεις τις δικές σας που είναι διαμετρικά αντίθετες φιλοσοφικά και ιδεολογικά ή φαίνονται να είναι;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Είναι φυσικό. Όταν υπάρχει αγάπη όλα αυτά εξομοιώνονται. Οπότε είχαμε αρμονία. Εκείνος είχε την αγάπη, καταλάβαινε ότι αυτά που έλεγα και τα πίστευα και το έβλεπε. Γι’ αυτό είχαμε αυτή την αγαθή σχέση και την αγάπη. Αυτή είναι που λύνει τα προβλήματα όλα.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Νοιώθατε ότι ο Βασίλης δηλαδή είχε λιγότερο σεβασμό στην αξία της ανθρώπινης ζωής ή στις αξίες της Δημοκρατίας έπ’ αυτών που είχατε εσείς και οι αδελφές του;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Όχι βέβαια. Είχε κι αυτός μεγάλη αγάπη προς την Δημοκρατία και στην ελευθερία.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Πάμε τώρα στην οικονομική του κατάσταση. Συγγενής είστε, προφανώς θα πρέπει να τα ξέρατε. Είπατε ότι δούλευε κλπ. Υπάρχει ένα οικόπεδο στην Χιλιαδού. Το έχει μάθει όλη η Ελλάδα ότι ο κ. Τζωρτζάτος έχει ένα οικόπεδο στην Χιλιαδού.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιος το θυμάται;
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Τα ΕΛΤΑ Αιγάλεω μεταξύ άλλων και άλλοι. Με τί χρήματα αποκτήθηκε, τί αξία είχε, πότε αποκτήθηκε αυτό το οικόπεδο; Τί από αυτά ξέρετε να πείτε στο Δικαστήριο;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Απ’ ότι ξέρω έχει ένα οικόπεδο στην Χιλιαδού το οποίο είναι γνωστό και σας κουράζω που το λέμε συνέχεια. Ο Βασίλης φαίνεται ότι η οικονομική του κατάσταση άλλαξε λίγο από το ΄99 έως που συνελήφθη. Είχε πάρει μια δουλειά μεγάλη. Βοήθησα με την προσφορά να πάρει την δουλειά. Τότε ο Βασιλάκης άρχισε να ορθοποδεί οικονομικά. Από το ΄99 και εν συνεχεία άρχισε να τον βλέπω και να χαίρομαι. Το οικόπεδο αν δεν απατώμαι το είχε πάρει και με την βοήθεια των γονιών του, της μάνας πιο πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παλιότερα. Πότε το πήρε;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Νομίζω το ΄85. Μπορεί να κάνω και λάθος. Τότε άρχισε να ορθοποδεί οικονομικά. Το ΄99 ξεκίνησε τούβλα. Τότε πήρε κάτι δουλειές καλές. Αυτό ήταν το οικονομικό του.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ξέρετε αν λίγες μόλις ημέρες πριν συλληφθεί είχε παραγγείλει ξυλεία για το σπίτι αυτό και αν την παρέλαβε την ημέρα της σύλληψής του;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Βεβαίως, γιατί είχαμε σχέση πολύ και μου έλεγε τί κάνει, μου έλεγε για την ξυλεία, «τώρα θα πάω κάτω να αρχίσω να βάλω το καλούπι, έλα Χρηστάκη καμιά μέρα να καθίσουμε εκεί› γιατί ακόμα δεν είχε γίνει το σπίτι. Τον έπαιρνα στο δικό μου. Βεβαίως το ήξερα.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Η ζωή του τα τελευταία δέκα χρόνια ιδίως από τότε που συνδέθηκε με την γυναίκα του και γεννήθηκε το παιδί τους πώς ήταν επαγγελματικά, οικογενειακά, κοινωνικά;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Σίγουρα μια γυναίκα μας αλλάζει όλους. Γνώρισε την γυναίκα του, έκανε το παιδί του. Ήταν φορτισμένος ακόμα καλύτερα απ’ ότι ήταν. Κατάλαβε του πατέρα την θέση που είναι πολύ σοβαρή και η ζωή του ήταν ακόμα καλύτερα μπορώ να πω.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Πιστεύετε ότι από αυτά τα οποία του αποδίδονται, είναι άνθρωπος που θα μπορούσε να έχει πιάσει όπλο, να έχει πυροβολήσει κάποιον, να έχει σκοτώσει ή να έχει συμμετάσχει άμεσα σε κάποια παρόμοια ενέργεια;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Το είπα και προηγουμένως. Τί θα πω εγώ; Όχι; Αυτή είναι η πραγματικότητα. Δεν μπορούσε ο Βασίλης, απ’ ότι τον ήξερα από μικρό παιδάκι. Ήταν αδύνατον να το κάνει αυτό.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Τον θεωρείτε άνθρωπο ικανό να μπαίνει ένοπλος μέσα σε μία Τράπεζα μαζί με άλλους και να ληστεύει και να απειλεί την ζωή των φρουρών ή των υπαλλήλων;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Όχι, δεν μπορούσε να το κάνει ο Βασίλης αυτό. Είμαι πεπεισμένος.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Τον θεωρείτε άνθρωπο ικανό να τοποθετεί εκρηκτικούς μηχανισμούς σε αυτοκίνητα, διαμερίσματα ή διάφορα άλλα σημεία με κίνδυνο να σκοτώσει ανθρώπους ή να δημιουργήσει ζημιές;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Ακριβώς γι αυτό το λόγο, αν το έκανε μόνο σε ένα σημείο που δεν έχει φόβο μπορεί να το πίστευα. Αλλά ότι φοβόταν να μην χτυπήσει ανθρώπους, δεν θα το έκανε ποτέ. Είναι ο τύπος του τέτοιος.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Είχε ευαισθησία απέναντι στον ανθρώπινο πόνο και στην ζωή; Κάτι είπε η γυναίκα σας για την μητέρα σας. Δεν κατάλαβα για ποια γυναίκα έκανε αιμοκάθαρση.
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Ήταν η μητέρα μου.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Τί ακριβώς συνέβη; Πείτε το γιατί κι εγώ δεν το ξέρω. Το άκουσα πρώτη φορά εδώ πέρα.
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Είναι πτυχές της ζωής του Βασίλη που ήταν πάρα πολύ συγκινητικές προς την μητέρα μου. Την βοήθησε πάρα πολύ.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Όλα αυτά τα χρόνια που τον ξέρετε, τον θυμάστε ποτέ ξανθό;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Όχι, ποτέ.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Καστανό;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Είναι όπως είναι τώρα. Τα μαλλιά ήταν μαύρα.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Με ίσια μαλλιά;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Όχι.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Με άδειους κροτάφους και φαλάκρα;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Όχι. Είναι κανονικά όπως ήταν ο Βασιλάκης. Τα μαλλιά του μαύρα.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, δεν θέλω τίποτε άλλο κ. Πρόεδρε.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Κύριε μάρτυς, ποια είναι η εικόνα που εσείς έχετε από τον κ. Βασίλη Τζωρτζάτο ως πατέρα;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Όπως όλοι οι πατεράδες, «χαζομπαμπάς›, λάτρης της κόρης του και λυπάμαι που δεν την έχει μαζί του.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Ειπώθηκε και από την γυναίκα σας και από την άλλη αδελφή του κ. Τζωρτζάτου ότι αγαπούσε πάρα πολύ την κόρη του και αγαπά την κόρη του και ήταν αφοσιωμένος σε αυτήν. Το έχετε νοιώσει κι εσείς αυτό; Μπορείτε να το επιβεβαιώσετε;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Βεβαίως. Όταν ερχόντουσαν σπίτι μου ήταν κολλητοί, σαν ταινίες μαζί. Τί άλλο να βεβαιώσω; Τί άλλο μπορώ να πω για μια αγάπη κόρης προς πατέρα; Δεν έχει λόγια. Είναι χωρίς λόγια.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Δηλαδή και πάνω από τον μέσο όρο αν θέλετε μιας σχέσης πατέρα με παιδί.
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Δεν έχει λόγια η αγάπη του πατέρα προς το παιδί.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Του συγκεκριμένου πατέρα εννοώ.
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Μα για τον συγκεκριμένο μιλάω, αλλά πιστεύω και ότι σπάνια οι γονείς δεν αγαπούν τα παιδιά τους.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Ένα τελευταίο ερώτημα και νομίζω είναι αρκετά σημαντικό. Εσείς ξέρετε επαγγελματικά τον κ. Βασίλη Τζωρτζάτο 30 χρόνια. Είναι ηλεκτρολόγος. Πείτε όμως ακριβώς στο Δικαστήριο ποιες είναι οι γνώσεις του οι ηλεκτρολογικές. Όλοι ξέρουμε ότι υπάρχει ο απλός ηλεκτρολόγος που μας φτιάχνει τα ηλεκτρολογικά στο σπίτι, υπάρχει ο ηλεκτρολόγος αυτοκινήτων, υπάρχει ο ηλεκτρονικός που ξέρει να συνδέει πολύπλοκα μηχανήματα. Ποιες είναι οι γνώσεις του κ. Βασίλη Τζωρτζάτου;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Ηλεκτρικές εγκαταστάσεις κάνει σε σπίτια. Να σας πω ότι είναι ηλεκτρονικός; Δεν είναι ο άνθρωπος.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Θα μπορούσε να κάνει κάτι πιο πολύπλοκο; Αν καταλαβαίνω καλά το πρώτο επίπεδο του ηλεκτρολόγου είναι να φροντίζει τις εγκαταστάσεις των σπιτιών. Υπάρχουν και πολλά άλλα ανώτερα επίπεδα. Είχε τις γνώσεις ο κ. Βασίλης Τζωρτζάτος να ασχοληθεί με πιο πολύπλοκες ηλεκτρικές συσκευές, με εγκαταστάσεις αυτοκινήτων, ηλεκτρολογικά θέματα αυτοκινήτων ή ακόμα και παραπάνω να φτιάχνει ρουκέτες, ηλεκτρολογικά να κάνει τέτοιου είδους συνδέσεις; Είχε τις γνώσεις;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Για να έχει γνώσεις πρέπει να έχει πάει σε Σχολή Ανώτερη.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Τί σπουδές είχε ο κ. Βασίλης Τζωρτζάτος;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Είχε πάει σε Σχολή Ηλεκτρολόγων. Αυτές τις γνώσεις τις είχα εγώ. Μπορούσα να τις κάνω εγώ αυτές, δηλαδή ηλεκτρονικά λόγω της εργασίας που έχω. Έχω βγάλει Μηχανικών Σχολή. ¶ρα ο Βασίλης δεν μπορούσε να κάνει τέτοιες δουλειές. Τί να κάνει ο Βασίλης; Να ασχοληθεί με τέτοια πράγματα; Δεν νομίζω.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Κύριε μάρτυς, αυτό είναι το σημαντικό γιατί ξέρετε τις γνώσεις του τις επαγγελματικές, τις ηλεκτρολογικές 30 χρόνια, από τότε που ξεκίνησε 15χρονο παιδάκι μέχρι τώρα. Έχετε συνεργαστεί επανειλημμένα μαζί του και επαγγελματικά. Οι γνώσεις που είναι οι ηλεκτρολογικές του επέτρεπαν αν το ήθελε να ασχοληθεί με κάτι παραπάνω ή ακόμα κι αν το ήθελε ή αν του έλεγαν κάποιοι άλλοι «κάνε αυτό› δεν είχε τις γνώσεις να ασχοληθεί;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Με ρωτάτε κάτι που αν θα απαντήσω ίσως να λένε ο κ. Πρόεδρος και οι άλλοι ότι βοηθάω τον Βασίλη. Γι αυτό ήρθα. Αλλά είναι αληθινό αυτό που λέω.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Είναι ένα αντικειμενικό γεγονός. Τί γνώσεις ηλεκτρολογικές είχε;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Γράμματα ξέρει ο κ. Τζωρτζάτος;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Βέβαια, Κατωτέρα Σχολή Ηλεκτρολόγων. Γυμνάσιο δεν έχει τελειώσει. Τεχνική Σχολή.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Και να διαβάζει βιβλία ξέρει και να γράφει.
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Μάλιστα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Στα βιβλία μέσα αυτά μπορεί κάποιος να πάρει γνώσεις ηλεκτρολογίας από τα άλλα;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Για να διαβάσεις ένα σχέδιο αν δεν έχεις γνώσεις ηλεκτρονικές δεν μπορείς να το διαβάσεις. Δηλαδή μπορεί να διαβάσετε ένα βιβλίο κι εσείς και όταν φτάσετε στο σχέδιο να «κολλήσετε›. Το να διαβάσεις σχέδιο είναι πολύ δύσκολο. Δηλαδή πρέπει να έχεις γνώσεις λίγο ανώτερες να μπορείς να δεις το σχέδιο αυτό τί λέει. ¶μα δεν ξέρεις τί λέει δεν μπορείς να το εφαρμόσεις. Θέλει λοιπόν γνώσεις πιο υψηλές. Αυτοματισμούς κλπ μέχρι τελευταία ο Βασιλάκης εμένα ρώταγε. «Πώς θα κάνω αυτοματισμό αυτό, πώς θα κάνω εκείνο Χρήστο;›. Εννοούμε για τους καυστήρες κλπ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για να μην βρισκόμαστε σε αδιέξοδο. Εξαρτάται τί είναι αυτό το οποίο θα φτιάξουμε. Αν είναι να σχεδιάσουμε έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή, όχι. Εγώ προσωπικά το αυτοκίνητό μου της παλιάς τεχνολογίας μέχρι το 1990 το έφτιαχνα μόνος μου. Δεν είχε ούτε κομπρεσέρ, ούτε τίποτα. Ηλεκτρολογικά συστήματα απλά. Μόνος μου άλλαζα τα μπουζί μου, όλα μόνος μου. Δεν είχα μείνει ποτέ στο δρόμο, τα καθάριζα, τα έφτιαχνα. Το πλυντήριο που είχα στο σπίτι, ότι χαλούσε κοίταγα το κύκλωμα, πήγαινα το άλλαζα και το έβαζα. Το θέμα είναι να έχεις λίγο λογική διότι όλα αυτά είναι η λογική της φυσικής. Δεν είναι τόσο δύσκολο.
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Να έχεις μεράκι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όποιος έχει όρεξη για ζωή έχει και για τα αυτοκίνητα, έχει και για τα ηλεκτρικά. Όταν είμαι ηλεκτρολόγος δεν μπορώ να φτιάξω κάτι παραπάνω; Αυτά τα μικροπραγματάκια θα τα έφτιαχνα.
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Επειδή μίλησε για ρουκέτα ο κ. υπερασπιστής, αυτό θέλει υψηλές γνώσεις.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γι αυτό θέλω να εξειδικεύσει ο κ. συνήγορος τί ακριβώς πράγμα ήταν εκείνο το οποίο του αποδίδεται ότι έφτιαξε και δεν θα μπορούσε με τις γνώσεις που έχει να το φτιάξει.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Εγώ θέλω να πω κάτι διαφορετικό. Από τις εφημερίδες βέβαια έχει αποδοθεί το τίτλος ότι «ναι, ο κ. Τζωρτζάτος είναι ο ηλεκτρονικός της 17Ν που έφτιαχνε όλα τα τεχνικά θέματα, το πώς θα συνδεθεί ο μηχανισμός ο πολύπλοκος για να έχουμε την έκρηξη του μηχανισμού που θα χτυπήσει τον έναν ή τον άλλον›.
Επειδή λοιπόν έχει αποδοθεί στον κ. Τζωρτζάτο, έχει σχηματιστεί η εικόνα ότι αυτός ήταν όχι ένας απλός ηλεκτρολόγος αλλά ένας γνώστης των ηλεκτρολογικών και ηλεκτρονικών θεμάτων των πλέον πολύπλοκων που μπορούσε να φτιάχνει όλους τους πιθανούς συνδυασμούς ηλεκτρολογικής φύσεως που είναι απαραίτητοι για να γίνουν οι ενέργειες της 17Ν που αφορούν την εκτόξευση ρουκετών και όλων των μηχανισμών που χρειάζονται μία ηλεκτρολογική υποστήριξη. Έχει βγει προς τα έξω αυτή η εικόνα. Εσείς που τον ξέρετε 30 χρόνια και έχετε το αντικείμενο το ηλεκτρολογικό, οι γνώσεις του Βασίλη που έχει τελειώσει μία Τεχνική Σχολή του επέτρεπαν να κάνει κάτι πιο σύνθετο πέρα από το να εγκαθιστά στα σπίτια τις ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Αυτό το άκουσα κι εγώ από τις εφημερίδες. Διαβάζω τον Τύπο και λέω στην γυναίκα μια φορά «τί λένε για το Βασίλη›. Όλοι μπορούν να πουν ένα τέτοιο πράγμα, ανθρώπινο είναι αυτό. Δεν τους κατηγορώ. Δεν κατηγορώ κανέναν. Λέω τί γράφουν ότι είναι ηλεκτρονικός ο άνθρωπος αφού δεν ξέρει; Με εντυπωσίασε. Μια φορά διάβασα εσάς που του είπατε «φτιάξε το μικρόφωνο που έχει χαλάσει Τζωρτζάτο›. Πάλι γέλασα. Αφού δεν ξέρει ο Βασίλης να ασχοληθεί με τέτοια πράγματα, με ηλεκτρονικά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν ηλεκτρονικά αυτά; Ξέρετε ποιο ήταν το κύκλωμα και πώς έκλεινε με έναν ωρολογιακό μηχανισμό ή με πυροδότηση εκείνη την ώρα;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Δεν έχω ασχοληθεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έχετε ασχοληθεί. Να ξέρουμε για ποιο αντικείμενο μιλάμε. Ξέρετε τί ακριβώς είναι;
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, για να γίνω ακόμη πιο σαφής. Κάποιος στην Οργάνωση έπρεπε να κατασκευάσει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί να κατασκευάσει;
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Απ’ ότι έχω διαβάσει και με πατέντες δικές τους να κατασκευάσει όλους αυτούς τους μηχανισμούς. Δεν ήταν απλώς ότι συνδέω ένα καλώδιο με ένα άλλο. Μιλάμε για πιο σύνθετους ηλεκτρολογικούς μηχανισμούς. Το ερώτημά μου είναι σαφές. Είχε αυτές τις τεχνικές γνώσεις ο κ. Βασίλης Τζωρτζάτος; Μιλάμε για κατασκευή σύνθετων μηχανημάτων που οδηγούν στην εκτόξευση ρουκετών και μάλιστα με πατέντες ειδικές της Οργάνωσης.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μια ηλεκτρολογική πλακέτα έτοιμη ήταν. Μπορούσε να την βάλω κι εγώ ίσως.
(Διαλογικές συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στην δικτατορία εγώ δεν έκανα πουθενά πλακέτες και βόμβες. Δεν ασχολήθηκα ποτέ. Μην με βγάλετε και αρχηγό στο τέλος. Σας παρακαλώ πολύ. Με βόμβες εγώ δεν έχω ασχοληθεί. Για όνομα του Θεού. Μην δημιουργείτε ιλαρότητα. Εμένα με ενδιαφέρει τώρα εδώ εάν ένας μπορούσε αυτά τα συγκεκριμένα πράγματα να πάρει δυο πλακέτες που λέει ο κ. Κουφοντίνας, να τις βάλεις κοντά-κοντά, να βάλει και μια μπαταρία ή μεγαλύτερη ή τις μικρότερες της γιαπωνέζικες που τις τυλίγαμε μαζί με λίγη μονωτική, μπορούσε να τα κάνει ένας απλός ηλεκτρολόγος;
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Δεν είναι τόσο απλές οι κατασκευές.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έπειτα είχαμε και κάτι άλλες όχι απλούστερες. Αυτές με το σύστημα της γκαραζόπορτας, δηλαδή τον τηλεχειρισμό όπως λέμε. Χτυπάω εδώ πέρα, έχει το ίδιο μήκος εκεί, ανταποκρίνεται εκείνο, κλείνει το κύκλωμα.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Κατασκευή εκρηκτικών μηχανισμών που θα ενεργοποιηθούν βάσει ηλεκτρολογικών γνώσεων.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό να απαντήσετε που σας λέει. Το εξειδικεύω. Δεν είναι ο ίδιος ειδικός αλλά επειδή ξέρει το τί ξέρει ο κ. Τζωρτζάτος μπορεί να μας κάνει μία αναγωγή, εάν είναι στον γνωστικό χώρο ή στην δυνατότητα να αποκτήσει γνώσεις.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Κύριε μάρτυς, για να γίνω ακόμα πιο σαφής, μία από τις κατηγορίες εις βάρος του κ. Τζωρτζάτου είναι ότι τοποθετήθηκε κάποιος εκρηκτικός μηχανισμός ο οποίος θα μπορούσε να ενεργοποιηθεί μόνο με ένα ειδικό τηλεχειριστήριο και μετά από κάποια ειδική ηλεκτρολογική επενέργεια, την οποία εγώ δεν ξέρω γιατί δεν έχω καμία σχέση με τα ηλεκτρολογικά. Θα μπορούσαν οι γνώσεις του κ. Τζωρτζάτου που ήταν όπως μας είπατε να φτιάχνει εγκαταστάσεις σε σπίτια, οι γνώσεις που είχε έφταναν, ήταν τόσο υψηλές ώστε να μπορεί να φτιάχνει τηλεκατευθυνόμενους χειρισμούς που θα ενεργοποιούν εκρηκτικούς μηχανισμούς με ηλεκτρολογικά μέσα;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Είπατε προηγουμένως κ. Πρόεδρε ότι εσείς φτιάχναμε το αυτοκίνητό σας μόνος σας. Κι άλλοι φίλοι που έχω ακούσει κάνουν εγκαταστάσεις πολλές φορές, μικρομερεμετάκια μόνοι τους. Τους αρέσει, έχουν μεράκι. Δεν ξέρουν τον κίνδυνο. Όταν φοβάσαι δεν το κάνεις ποτέ και είναι λάθος αυτό που κάνουν πολλοί. Εσείς κάνετε το αυτοκινητάκι σας, δεν έχετε φόβο. Αλλά φτιάχνουν πολλοί σπίτια, διάφορα μερεμέτια απλά και το λέει κιόλας.
Ένας που ξέρει την δουλειά π.χ. εγώ ή ο Βασίλης, εγώ θα μπορούσα να κάνω αυτόν τον μηχανισμό που λέει ο κύριος, οτιδήποτε θα μπορούσα να φτιάξω λόγω των γνώσεων που έχω. Όταν όμως ο Βασίλης είναι ηλεκτρολόγος απλός θα φοβόταν σίγουρα 100% να κάνει τέτοιο πράγμα για να μην σκοτωθεί. Εγώ ξέρετε πώς φοβάμαι ακόμα;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο τολμών νικά κύριε.
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Όταν ξέρεις τί μπορείς να πάθεις; Όταν έχει άγνοια δεν φοβάσαι. Όταν μάθεις τότε πια...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όσα περισσότερα μαθαίνουμε τόσο περισσότερο φοβόμαστε. Λένε ότι η γνώση διώχνει το φόβο. Έτσι λένε.
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Και η άγνοια φέρνει το φόβο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η απάντησή σας είναι ότι ο κ. Τζωρτζάτος δεν τα ήξερε αυτά τα πράγματα.
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Λογικά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από το επίπεδο των γνώσεων που γνωρίζετε εσείς.
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Ακριβώς. Εγώ θα μπορούσα να το κάνω γιατί μπορώ να διαβάσω σχέδια, έχω βγάλει Μηχανολόγων Σχολή. Ο Βασίλης έχει βγάλει Κατωτέρα Σχολή.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Ο κ. Τζωρτζάτος δεν έχει βεβαίως τις δικές σας γνώσεις. Είναι πολύ πιο χαμηλές.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Θα ήθελα να ρωτήσω έπ’ αυτού του θέματος κάτι.
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Ευχαρίστως.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Ως υπόθεση θα έλεγα. Θέλουμε να φτιάξουμε κάτι τέτοιο και είμαστε τρεις άνθρωποι. Ο ένας είναι ζωγράφος, ο άλλος είναι γεωργός και ο τρίτος είναι ηλεκτρολόγος. Ποιος έχει τα περισσότερα στοιχεία να προσεγγίσει και να λύσει αυτό το πρόβλημά μας.
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Η ημιμάθεια είναι χειρότερη της αμάθειας. Όταν λοιπόν μπλέξουν τρεις αμαθείς σίγουρα θα βγει κάτι κακό.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Θεωρείτε ότι και ο ηλεκτρολόγος σε αυτό το θέμα του πώς θα ενώσουμε μία μπαταρία με κάποια καλώδια να έχει έναν σπινθήρα για να προκαλέσει μία έκρηξη, ποιος προσεγγίζει σε αυτό το πρόβλημα και την λύση;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Αυτό είναι η απλούστερη μορφή που λέτε. Αλίμονο να μην σας πω «ναι›. Και ο κ. Μαργαρίτης το κάνει αυτό να βάλει δυο καλώδια και ο ζωγράφος το κάνει. Εμείς μιλάμε για πιο υψηλά πράγματα. Για να μην είμαστε απόλυτοι. Προς Θεού. Σας μιλάω αληθινά.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Ξέρετε ότι στο δημοτικό φωτισμό, στις κολόνες σε κάποιο σημείο υπάρχει κάποια ασφάλεια;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Παλιά συνήθως έβαζαν. Τώρα τις βάζουν σε πινακάκι από κάτω χαμηλά για να είναι πιο προσιτές, για να μην ανεβαίνουν επάνω.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Ένας άνθρωπος που δεν ασχολείται με ηλεκτρολογικά κλπ τα ξέρει αυτά;
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Μπορεί να το έχει ακούσει στην κουβέντα. Τώρα σας το είπα εγώ.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Μόνο αν το έχει ακούσει σε μια κοινωνική συναναστροφή.
Χ. ΡΑΠΤΗΣ: Ακριβώς. Πολλές φορές οι άνθρωποι παπαγαλίζουμε, ακούμε κάτι και το λέμε κι εμείς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να διακόψουμε για μισή ώρα.
ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ