ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, ακούγονται ορισμένα πράγματα από την πλευρά εκείνη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί ακούγονται;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αυτά που ακούγονται κ. Πρόεδρε και δεν ακούγεται η κατηγορία η οποία και αυτή έχει λόγο. Ο λόγος είναι ο εξής: ότι τα περί βασανισμού του κ. Τζωρτζάτου δεν έχουν επιβεβαιωθεί από κανένα αντικειμενικό εύρημα. Δεν υπάρχει κανένα αντικειμενικό στοιχείο. Ότι λέγεται, λέγεται από μάρτυρες της υπεράσπισης και όλοι επικαλούνται μαρτυρίες του ιδίου του κ. Τζωρτζάτου. Δηλαδή σε τελική ανάλυση κ. Πρόεδρε μόνο ο κ. Τζωρτζάτος ......
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας παρακαλώ πάρα πολύ. Τον κ. Εισαγγελέα δεν επιτρέπεται να τον διακόπτουμε. Να του απαντήσουμε μπορούμε αλλά όχι να τον διακόπτουμε. Δεν υπάρχει «αλλά›. Τηρούμε την τάξη.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Θα κλείσουν το στόμα του Εισαγγελέα κ. Πρόεδρε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορεί να το θέλουν αυτό φαίνεται. Εγώ παρακάλεσα να μην διακόπτει κανένας κανέναν. Είμαι αντικειμενικός σε αυτό. Δεν θέλω να διακόπτουν.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Θέλουμε να κλείσουμε το στόμα του Εισαγγελέα; Είναι στάδιο της δίκης τώρα που απαντάει στην υπεράσπιση ο κ. Εισαγγελέας;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κάνει αξιολόγηση κ. Ραχιώτη. Δικαιούται και ο Εισαγγελέας. Τώρα ζήτησε τον λόγο. Να μην κάνει αξιολόγηση;
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Αμέσως μετά παρακαλώ να μου δοθεί ο λόγος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλά θα κάνουμε να μην λέμε πολλά πάνω στην αξιολόγηση γιατί δεν θα έχουμε τί να πούμε στις αγορεύσεις μετά.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Θα είχα τελειώσει κ. Πρόεδρε. Τα σχόλια τα δικά μου είναι μονόλεπτα, δίλεπτα. Θέλουν και αυτό να μου το στερήσουν; Κύριε Δικασταί, επαναλαμβάνω. Η πηγή όλων αυτών των ισχυρισμών είναι ο κ. Τζωρτζάτος. Μόνον αυτός τα λέει. Από κει ανοίγονται δηλαδή όλοι για όσα είπαν. Ο κ. Τζωρτζάτος έχει πολλούς λόγους να λέει αυτά τα οποία λέει αφού αρνείται τις απολογίες του, τις ομολογίες του και τις καταθέσεις του. Τις αρνείται διότι εκ των υστέρων έτσι έκρινε. Τότε που τα κατέθετε κ.κ. Δικασταί είχε άλλες απόψεις, άλλες σκέψεις. Είχε κρίνει ότι τον συμφέρει. Μετά ταύτα βρέθηκε σε άλλο κλίμα και λέει αυτά τα οποία λέει τώρα
Κύριε Δικασταί επαναλαμβάνω, είναι αυθαίρετα αυτά με την έννοια ότι δεν ανταποκρίνονται εις την πραγματικότητα. Εάν υπήρχε θέμα κακοποιήσεως ασφαλώς και βεβαίως και οι φυλακές θα το είχαν βεβαιώσει. Οι οποίες μάλιστα φυλακές κατά την είσοδο ερευνούν τα θέματα υγείας των κρατουμένων. Αν υπάρχει και η παραμικρή αμφιβολία κ.κ. Δικαστές είμαι έτοιμος να φέρω σχετικά στοιχεία πάνω σε αυτόν τον ισχυρισμό μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορείτε να τα φέρετε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Συμπέρασμα. Κύριε Δικασταί, όλες αυτές οι απόψεις περί βασανισμών είναι εντελώς αβάσιμες κατ’ ουσίαν και πρέπει να απορριφθούν.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Ένα ερώτημα θέλω. Είναι δεδομένο πότε συνελήφθη ο κ. Τζωρτζάτος. Είναι δεδομένο πότε ο κ. Τζωρτζάτος απολογήθηκε παρουσία δύο συνηγόρων ενώπιον της κας Τακτικής Ανακρίτριας. Επίσης είναι δεδομένο πότε όπως εμφανίστηκαν οι μάρτυρες εδώ άρχισε να αιτιάται ότι δήθεν έγιναν εναντίον του βασανισμοί και υπάρχουν και τα δείγματα.
Το ερώτημά μου, είναι ένα απλοϊκό ερώτημα, επιτρέψατέ μου. Γιατί δεν ζήτησε και δεν εξετάστηκε, που θα μπορούσε να εξεταστεί, ώστε σήμερα να υπάρχει μία ιατροδικαστική έκθεση για να δείχνει αν υπήρχαν αυτά τα δείγματα κακοποίησης, αν ήσαν εν αποδρομή, αν ήσαν ακόμα έντονα. Αυτό είναι το ερώτημα το οποίο το θέτει η απλή λογική, η αδήριτη λογική. Κύριε συνάδελφε, αφήστε και τους άλλους να έχουν το δικαίωμα της ελευθερίας για το οποίο λέτε και κόπτεστε ότι αγωνίζεστε.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Όταν δεν ακούτε αυτά που λέμε και τα διαστρεβλώνετε και λέτε ότι δεν ζητήσαμε, όταν 3΄ λεπτά προηγουμένως έχω αναφέρει ότι ζητήσαμε ιατροδικαστή.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Δεν δέχομαι ότι διαστρεβλώνω. Σας παρακαλώ κ. συνάδελφε.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Δεν παρακολουθείτε τί λέει η υπεράσπιση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είναι επιχείρημα η λέξη «διαστρεβλώνω›.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Επανειλημμένως χρησιμοποιείται αυτή η λέξη ότι η πολιτική αγωγή «διαστρεβλώνει›. Υπάρχουν και κάποια όρια.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, όταν στην προηγούμενή μου τοποθέτηση έχω πει «ζητήσαμε γραπτώς να τον εξετάσει ιατροδικαστής›. Δεν μας άκουσε ο κ. συνάδελφος;
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Το ακούσαμε.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Τότε γιατί λέτε ότι δεν ζητήσαμε να τον δει γιατρός; Όταν εμείς λέμε «ζητήσαμε γραπτώς να τον δει ιατροδικαστής›. Έρχεστε εσείς και λέτε «γιατί δεν ζήτησε να τον δει γιατρός›.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Υπάρχουν και ιδιώτες γιατροί.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Στις φυλακές ιδιώτες γιατροί; Αν τελείωσε ο κ. συνάδελφος ζητώ το λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Μυλωνάς έχει το λόγο. Ήρεμα όμως, δεν κερδίζουμε τίποτα με το να φωνάζουμε.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Ευχαριστώ. Κύριε Πρόεδρε, εκπλήσσομαι ιδίως με τον τρόπο που παρακολουθεί την διαδικασία ο κ. Εισαγγελέας. Γιατί; Δύο τινά συμβαίνουν. Ή δεν παρακολουθεί με την δέουσα προσοχή το τί λένε οι μάρτυρες – κάτι που βέβαια δεν είναι και τόσο σωστό – είτε διαστρεβλώνει συνειδητά την πραγματικότητα. ¶λλη εκδοχή δεν υπάρχει. Γιατί; Ανέφερε ο κ. Εισαγγελέας δύο φορές «η μόνη πηγή των ιστοριών περί βασανισμού του κ. Τζωρτζάτου είναι τα όσα είπε ο ίδιος›. Λάθος. Τριπλό λάθος. Γιατί; Ήρθε χθες η ανιψιά του κατέθεσε «είδα με τα ίδια μου τα μάτια τα τραύματα›. Ήρθε η μία του αδελφή κατέθεσε «είδα με τα ίδια μου τα μάτια τα τραύματα›. Ήρθε η σύζυγος του κ. Τζωρτζάτου κατέθεσε «είδα με τα ίδια μου τα μάτια τα τραύματα›. Κατέθεσε ο συγκατηγορούμενος κ. Βασίλης Ξηρός «άκουσα να βασανίζεται κάποιος, άκουσα να φωνάζει ωχ μάνα μου και κατόπιν στις φυλακές κατάλαβα ότι ήταν ο κ. Βασίλης Τζωρτζάτος›. Μόνο λοιπόν από τα λόγια του κ. Τζωρτζάτου προκύπτουν τα περί βασανισμού; Ένα σημείο αυτό.
Δεύτερο σημείο. Γι αυτό είπα ότι διαστρεβλώνει την πραγματικότητα ο κ. Εισαγγελέας γιατί δεν μπορώ να δεχθώ ότι δεν παρακολουθεί ο κ. Εισαγγελέας τα όσα λέγονται από τους μάρτυρες. Είμαι βέβαιος ότι παρακολουθεί πολύ προσεκτικά τα όσα λένε οι μάρτυρες και παρά ταύτα παραμερίζει 4 μαρτυρικές καταθέσεις και μας λέει ότι μόνο ο Τζωρτζάτος λέει ότι βασανίστηκε. Αυτό είναι μία διαστρέβλωση της πραγματικότητας.
Έρχομαι και στο άλλο σημείο. Ειπώθηκε και από τον κ. Εισαγγελέα και από τον εκλεκτό συνάδελφος της πολιτικής αγωγής, γιατί δεν ζήτησε ο κ. Τζωρτζάτος να τον δει γιατρός, όταν εγώ μιλώντας πριν από 5΄ λεπτά τόνισα το εξής: «ο κ. Τζωρτζάτος δια του συνηγόρου ζήτησε γραπτώς να εξεταστεί από ιατροδικαστή. Η διαφορά δηλαδή είναι ο γιατρός και ο ιατροδικαστής; Ας μην παίζουμε με τις λέξεις.
Μάλιστα όχι μόνο το έχει ζητήσει με τα υπομνήματά του αλλά πολύ συγκεκριμένα στην μήνυση για βασανιστήρια που έχει καταθέσει. Γιατί βέβαια δεν ήρθε τώρα όψιμα ο κ. Τζωρτζάτος να πει «ξέρετε, με βασάνισαν›. Τα έχει πει 6 μήνες πριν, τέλη Οκτωβρίου. Τον Δεκέμβριο είναι η μήνυση. Στην μήνυση λέει κ. Πρόεδρε σαφέστατα «ζητώ την άμεση εξέτασή μου από ιατροδικαστές για την διαπίστωση .......›.
(Διαλογικές συζητήσεις)
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, αυτό το επιχείρημα είναι ακόμα πιο σημαντικό και ενισχύει την άποψη του κ. Τζωρτζάτο γιατί όχι μόνο τα έχει πει τέλη Οκτωβρίου αλλά και τέλη Δεκεμβρίου επανέρχεται ο κ. Τζωρτζάτος στην μήνυση που έχει κατατεθεί και έχει κατατεθεί και στο Δικαστήριό σας και ακόμα και τον Δεκέμβριο είναι τόσο σοβαρά τα τραύματα που έχει υποστεί που λέει γραπτώς «ζητώ την άμεση εξέτασή μου από ιατροδικαστές για την διαπίστωσης της βασιμότητας των καταγγελιών μου›. Γιατί έστω τον Δεκέμβριο, τον Ιανουάριο οι αρμόδιες Αρχές δεν είπαν «ας δούμε επιτέλους τί μας λέει και αυτός ο μηνυτής. Έχει όντως τραύματα και μάλιστα τόσο σημαντικά που να υπάρχουν ακόμα ίχνη τον Δεκέμβριο και τον Ιανουάριο;›. Παρόλα αυτά τίποτα δεν γίνεται. Είναι αυτό η πρέπουσα αντιμετώπιση μιας μήνυσης, μιας τόσο σημαντικής μήνυσης για το κακούργημα των βασανιστηρίων;
Γιατί δηλαδή έρχονται τώρα και λένε και ο κ. Εισαγγελέας και οι συνήγοροι της πολιτικής αγωγής «μα δεν έκανε τίποτα›. Τί άλλο να κάνει; Μπορούσε να πάρει ο κ. Τζωρτζάτος ή ο Δικηγόρος του τον ιατροδικαστή από το χεράκι και με το ζόρι να τον πάει στο κελί να τον εξετάσει; Όχι βέβαια. Ακολουθούνται οι νόμιμες διαδικασίες και μάλιστα με τον πλέον πανηγυρικό τρόπο με την υποβολή μηνύσεως που μιλάει, καταγγέλλει συγκεκριμένα βασανιστήρια. Όχι απλώς τα καταγγέλλει, λέει: «ζητώ την άμεση εξέτασή μου από ιατροδικαστές›. Τί άλλο να κάνει ο κ. Τζωρτζάτος; Είναι κρατούμενος και μάλιστα στα κελιά στα οποία βρίσκεται απομονωμένος από κάθε άλλον κρατούμενο και ζητάει το μόνο που μπορεί νόμιμα να επικαλεσθεί, να έρθει επιτέλους ακόμη και τον Ιανουάριο, τον Δεκέμβριο ιατροδικαστής να του δείξει τί έχει πάθει στην Ασφάλεια.
Όμως οι αρμόδιες Αρχές κωφεύουν. Γιατί άραγε; Επιλεκτικά αξιολογούμε τις καταγγελίες για εγκλήματα; Αν είναι καταγγελία για το Χ έγκλημα θα λάβουμε αμέσως κάποια μέτρα και αν είναι καταγγελία για το Ψ έγκλημα από κάποιον που κατηγορείται ότι συμμετέχει στην 17Ν εκεί θα αδρανήσουμε; Υπάρχουν δύο ειδών εγκλήματα; Οι απλές νομικές μου γνώσεις λένε ότι όταν κάποιος καταγγέλλει κακούργημα και μάλιστα υποβάλλει μήνυση και την υπογράφει και ζητάει την δίωξη των υπευθύνων και ζητάει να εξεταστεί από ιατροδικαστή, θα πρέπει αυτές οι καταγγελίες να εξεταστούν. Αφού έρθει ο ιατροδικαστής ας μας πει ότι λέει παραμύθια ο Χ κατηγορούμενος.
Πώς είναι δυνατόν να λέμε ότι δεν έκανε τίποτα ο κ. Τζωρτζάτος για να τεκμηριωθούν οι σοβαρότατες καταγγελίες του όταν όχι μόνο έχει υποβάλλει μήνυση αλλά έχει ζητήσει πανηγυρικά ακόμα και τέλη Δεκεμβρίου να εξεταστεί από ιατροδικαστή. Τί άλλο θα μπορούσε να κάνει; Τίποτε άλλο. Το αν οι Αρχές έχουν κωφεύσει είναι ένα άλλο ζήτημα το οποίο θα το αξιολογήσετε και αυτό δεόντως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ασφαλώς.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Πάντως δεν είναι δυνατόν να λέγεται σε αυτή την αίθουσα πρώτον, ότι τίποτα δεν έκανε ο κ. Τζωρτζάτος αλλά απλώς πετάει καταγγελίες ατεκμηρίωτες. Έκανε τα πάντα τα οποία του επέτρεπε το νομικό μας σύστημα και παρόλα αυτά δεν είχε καμία αντιμετώπιση από τις αρμόδιες Αρχές.
Το πιο σημαντικό κ. Πρόεδρε, δεν είναι δυνατόν να λέγεται από Εισαγγελικό Λειτουργό ότι η μόνη πηγή των καταγγελιών είναι ο ίδιος ο κ. Τζωρτζάτος όταν 4 άλλοι άνθρωποι λένε, οι 3 λένε ότι είδαμε με τα μάτια μας τα σοβαρά τραύματα και ο 1 λέει ότι «ναι, άκουσα τις φωνές και είδα τον βασανιστή του να βγαίνει έξω με ματωμένα χέρια›. Αν θεωρούμε ότι όλοι αυτοί λένε ψέματα είναι άλλο θέμα. Αλλά δεν μπορεί να ακούγεται σε αυτή την αίθουσα ότι ο κ. Τζωρτζάτος μόνο αυτός και κανένας άλλος είναι αυτός που λέει ότι δήθεν υπέστη βασανιστήρια. Όχι, έχουμε σαφείς μαρτυρικές καταθέσεις 3 συγγενών που τον είδαν και είδαν οι ίδιοι τα τραύματά του και 1 συγκατηγορουμένου που επιβεβαιώνει ότι κατά το διάστημα που δεν είχε συλληφθεί επισήμως ο κ. Τζωρτζάτος αλλά φιλοξενούνταν στην Ασφάλεια για να τον κεράσουν καφεδάκι, εκεί εκακοποιείτο ανηλεώς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λοιπόν, τελειώσαμε, νομίζω ότι τέθηκαν τα πράγματα και από τις δυο πλευρές με επιχειρήματα.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Συγνώμη, θέλω μια δήλωση να κάνω: Ο τρόπος με τον οποίο παρεμβαίνει η Εισαγγελία στη διαδικασία της εξέτασης των μαρτύρων και του σχολιασμού, δημιουργεί τεράστια παρέλκυση της Δίκης σε σχέση με το θέμα του χρόνου, γιατί αφήνοντας τη σειρά της μονίμως η Εισαγγελία να περάσει και απαντώντας στην Υπεράσπιση, εκ του νόμου προκαλεί δευτερολογίες της Υπεράσπισης και διπλασιάζει το χρόνο σχολιασμού.
Νομίζω ότι εσάς σας αφορά το θέμα της παρέλκυσης της Δίκης, με αφορά κι εμένα και σας το έχω ξαναπεί ότι αυτό το πράγμα αφορά περισσότερο από εσάς και την δική μας την πλευρά. Νομίζω ότι αν συνεχίσετε έτσι, διπλασιάζουμε τους χρόνους της Δίκης.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αφήστε να προχωρήσουμε λίγο σας παρακαλώ. Ακούσαμε τους μάρτυρες κτλ., οι αξιολογήσεις θα γίνουν στο τέλος.
Ελάτε κ. Πιταρίδη. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›
κ. ΠΙΤΑΡΙΔΗΣ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς είστε γιατρός στην Εντατική. Από πότε;
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Εγώ ενοχλήθηκα κ. Πρόεδρε πάρα πολύ, γιατί είμαι επιγραμματικός, ολιγόλογος και μου αφαιρείτε συνέχεια το λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μα μιλάτε από το πρωί.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Δυο λόγια για το θέμα της μεταστροφής Τζωρτζάτου, ότι παρήχθη, ότι δεν ήταν προϊόν ούτε πιέσεως ούτε ενός άλλου γεγονότος, ήταν προϊόν ελευθέρας βουλήσεως η από το ’91 και εντεύθεν συμπεριφορά του η οποία πραγματικά εδράζεται και στηρίχθηκε από τις καταθέσεις τις οποίες ακούσατε εδώ πέρα προηγουμένως, σε πραγματικά γεγονότα.
Σας ανέφερα συγκεκριμένα στοιχεία, αυτό είναι το ένα. Το δεύτερο, αυτό το οποίο σας εξόργισε, κακώς σας εξόργισε από την αρχή, μίλησε για κηδεμονία των δικαστικών, της δικαιοσύνης γενικότερα, όχι ειδικότερα δι’ υμάς, η οποία πραγματικά έγινε κατά την προανάκριση και μάλιστα παρουσία δικαστικού λειτουργού. Είναι ανακριβές αυτό ή αληθές;
Το τρίτο, με το οποίο θα τελειώσω, είναι το θέμα των παρακολουθήσεων. Είναι ανακριβές ότι παρακολουθούντο τα τηλέφωνα λεπτό προς λεπτό; Και δεν παρακολουθούντο διότι ήθελαν ακριβώς να επικοινωνούν οι κατηγορούμενοι, αν ήθελαν να επικοινωνούν θα άφηναν ελεύθερη την επικοινωνία με τους δικηγόρους. Ήθελαν τα τηλέφωνα που υποτίθεται ότι κάτι θα τους ξέφευγε, κάτι θα έλεγαν που δεν γνώριζαν ακριβώς τί σημαίνει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Συνεχίζουμε με τον μάρτυρα.
κ. ΠΙΤΑΡΙΔΗΣ: Υπηρετώ στην Εντατική του ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ 13 ολόκληρα χρόνια και είμαι νοσοκομειακός γιατρός 25 χρόνια. Την εποχή που εισήχθη ο κ. Σάββας Ξηρός στην Εντατική ήμουν αρμόδιος γιατρός των ορόφων. Αυτό σημαίνει ότι ήμουν υπεύθυνος για όλα τα περιστατικά τα οποία ήπτοντο Εντατικής, είτε γιατί έπρεπε να μπουν στην Εντατική, είτε γιατί είχαν ήδη διασωληνωθεί και δεν υπήρχε κρεβάτι να μπουν στην Εντατική, είτε γιατί είχαν βγει από την Εντατική και ήταν στους ορόφους.
Με αυτή μου λοιπόν την αρμοδιότητα, έχοντας παράλληλα και όλες τις άλλες αρμοδιότητες ως υπ’ αυτήν την ιδιότητα, παρέλαβα τον κ. Ξηρό στις 9 Ιουλίου, ημέρα Τρίτη, το βράδυ στις 11 η ώρα, όταν μεταφέρθηκε στον 10ο όροφο. Επίσης, στο διάστημα αυτό απουσίασα λόγω κανονικής άδειας τέσσερις εβδομάδες συνολικά. Να πω ότι το πρόγραμμα το οποίο είχε εκπονηθεί, αυτό που έχω εδώ μπροστά μου, που είχε τοιχοκολληθεί από 10/6/2002 –τυχαίνει να βγάζω εγώ αυτά τα προγράμματα- τηρήθηκε απαρέγκλιτα, χωρίς να γίνει καμία αλλαγή, τόσο από εμάς, από εμένα, από τους άλλους και από τους κατώτερους της κλινικής, τους εξειδικευόμενους και τους ειδικευόμενους.
Επίσης, στο διάστημα το τελευταίο του Αυγούστου που τον είχα, παράλληλα με την υποχρέωση των ορόφων, ήμουν υπεύθυνος, σαν Διευθύνων δηλαδή, και της κάτω Μονάδας Εντατικής Θεραπείας των 12 κλινών στο παλαιό κτίριο. Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν, δεν ήμουν αποκλειστικός γιατρός για τον κ. Ξηρό, είχα παράλληλα και άλλους. Επίσης δεν ήμουν ο μόνος γιατρός στην ομάδα, υπήρχε μαζί μου και εξειδικευόμενος και ειδικευόμενος. Πάνω δε από μένα, υπήρχε ο Αναπληρωτής του Καθηγητού ο οποίος έκανε τακτικά επισκέψεις μαζί μου, όπως επίσης υπήρχε και ο ίδιος ο Καθηγητής ο οποίος επίσης έκανε πολύ τακτικά επισκέψεις μαζί μου.
Τα διαστήματα λοιπόν που αναφέρω είναι: Από τις 9 έως τις 14 Ιουλίου, δηλαδή μέχρι και την επομένη που χειρουργήθηκε για το μάτι του. Εν συνεχεία έλειψα με άδεια και επέστρεψα στις 22 Ιουλίου και διατήρησα τη θέση αυτή πάλι για τον Σάββα και τους υπόλοιπους μέχρι τις 28 Ιουλίου. Έλειψα τρεις εβδομάδες λόγω κανονικής άδειας και επέστρεψα στις 19 Αυγούστου, όπου και πάλι συνέχισα, όπως σας είπα προηγουμένως, μέχρι την έξοδο του ασθενούς.
Η αντίληψη που έχω όσον αφορά τα γεγονότα για τον Σάββα, πηγάζουν βέβαια και από τον φάκελό του, διότι από τη στιγμή που τον παρέλαβα, παρέλαβα και όλα τα στοιχεία του αρρώστου. Επίσης ήμουν ο γιατρός ο οποίος έκλεισα τον φάκελο του αρρώστου και συνέταξα το ενημερωτικό σημείωμα το οποίο απευθύνετο προς τους γιατρούς που θα συνέχιζαν την αντιμετώπισή του από κει και πέρα.
Επίσης όταν ο ασθενής χρειάστηκε να επανέλθει στον ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ ως εξωτερικός ασθενής προκειμένου να εξεταστεί από τις διάφορες ειδικότητες, ήμουν πάλι εγώ ο συντονιστής.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εμάς δεν μας ενδιαφέρουν τα από κει και πέρα. Μας ενδιαφέρει, όταν ήρθε για πρώτη φορά σε επικοινωνία με ανακριτικές αρχές και έδωσε κάποια απολογία που υπάρχει μέσα στη δικογραφία μας, αν μπορούσε να έχει πλήρη τη βούλησή του, το δικαίωμα επιλογής, να πει ή να μην πει, να μιλήσει ή να μη μιλήσει. Ήταν δηλαδή σε θέση εκείνη την ώρα να έχει αντίσταση, να πει ότι «εγώ αρνούμαι, δε θέλω να πω τίποτα› ή να πει «ρε παιδιά, θα σας τα πω›. Εμείς αυτό ψάχνουμε.
κ. ΠΙΤΑΡΙΔΗΣ: Δυστυχώς εγώ αυτό που ξέρω από αυτή την περίοδο είναι μόνο τα γεγονότα της προηγούμενης μέρας, πριν δηλαδή αρχίσει η διαδικασία των εξετάσεών του και συγκεκριμένα την ημέρα που αποσωληνώθηκε. Εκείνη την ημέρα εφημέρευα εγώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από ποια μέρα δηλαδή;
κ. ΠΙΤΑΡΙΔΗΣ: Την Πέμπτη, στις 4 Ιουλίου αποσωληνώθηκε και εκείνη τη μέρα εφημέρευα εγώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πότε έδωσε την κατάθεσή του;
κ. ΠΙΤΑΡΙΔΗΣ: Απ’ ότι ξέρω, -διότι τον Σάββα τον είδα ξανά μετά από την Πέμπτη μέχρι Παρασκευή ξημερώματα που τον παρέδωσα στην εφημερία, τον ξαναείδα μετά την Τρίτη το βράδυ- απ’ αυτά που λέγονταν στην κλινική, ότι ξεκίνησα να μιλά με τον Εισαγγελέα, τον κ. Διώτη, την Παρασκευή προς Σάββατο ξημερώματα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί ημερομηνία;
κ. ΠΙΤΑΡΙΔΗΣ: 5 προς 6. Στην ουσία 6 του μηνός, μετά τις νυχτερινές ώρες. Αυτό που είχα ακούσει τότε να λένε, είναι ότι είχε ζητήσει ο ίδιος να μιλήσει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν σε θέση, την ημέρα που τον εξέτασε ο κ. Διώτης ή οι αστυνομικοί, δεν ξέρω ποιοι ήταν που πήραν αυτή την απολογία, ήταν σε θέση αυτός να έχει δυνάμεις εσωτερικές αντίστασης και να πει «όχι, δεν απολογούμαι, δε θέλω› ή να πει ότι «θέλω δικηγόρο αλλιώς δε μιλάω καθόλου›, μπορούσε να τα πει ή ήταν σε τέτοια κατάσταση που είχε ηλαττωμένη βούληση ούτως ώστε ήταν έρμαιο όπως λέμε και ότι του λένε.....
Δε με νοιάζει αν λέει αλήθεια ή όχι, έτσι; Αυτά που λέει μπορεί να είναι και αλήθεια, αυτό δεν το εξετάζω εγώ, ούτε με νοιάζει αν είναι αλήθεια. Εμένα με νοιάζει αν μπορούσε εκείνη την ώρα να αρνηθεί να απολογηθεί ή να πει κάτι άλλο από εκείνα τα οποία ήταν η αλήθεια. Διότι ο κατηγορούμενος έχει δικαίωμα να λέει και ψέματα όπως ξέρετε. Προκειμένου να επιβαρυνθεί κάποιος δεν είναι υποχρεωμένος να πει την αλήθεια και δεν είναι υποχρεωμένος και να επιβαρύνει κι άλλους όταν κάνει απολογία.
Αλλά αν όμως μέσα στην απολογία του περιλάβει κι άλλους, αυτό πιάνεται σαν μαρτυρία πλέον έναντι τρίτων. Είχε λοιπόν τότε τη βούληση, την ισχύ της βούλησης, που να μπορεί να πει ψέματα αν ήθελε, ή να αρνηθεί τελείως ή να πει ότι «εγώ δεν μου φέρετε δικηγόρο δεν απολογούμαι›;
κ. ΠΙΤΑΡΙΔΗΣ: Εγώ να σας πω ότι από την Παρασκευή το πρωί 8 η ώρα που παρέδωσα την εφημερία μου μέχρι και την Τρίτη, δεν είχα άμεση γνώση, διότι δεν ήμουν αρμόδιος τότε εγώ στην Εντατική. Δεν ξέρω, αυτό όμως που ξέρω είναι πώς ήταν η κατάστασή του την προηγούμενη μέρα, όταν αποσωληνώθηκε. Τότε ξέρω πώς ήταν η κατάστασή του και βάσει αυτών μπορεί να βγάλει κάποιος ένα συμπέρασμα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πείτε λοιπόν για την προηγούμενη μέρα.
κ. ΠΙΤΑΡΙΔΗΣ: Εκείνη την ημέρα που αποσωληνώθηκε, μου παραδόθηκε το μεσημέρι στις 3:30 η ώρα που ανέλαβα την εφημερία, ότι ο ασθενής εκτελούσε εντολές αλλά δεν είχε στοιχειώδη επαφή. Δηλαδή ότι έλεγε λέξεις τις οποίες δεν τις καταλάβαινε κανένας και επομένως τον χαρακτηρίζαμε ότι ήταν ακόμα σε φάση που δεν είχε ξυπνήσει λόγω της καταστολής που έπαιρνε τις προηγούμενες μέρες.
Ο λόγος που επέβαλλαν τη διακοπή της καταστολής και το να προχωρήσει ο άρρωστος να βγει από τον αναπνευστήρα, ήταν διότι η ακτινογραφία του πνεύμονά του ήταν κάτασπρη από αίματα τα οποία στις βρογχοσκοπήσεις ήταν παλιά αίματα από το ωστικό κύμα είχε κάνει πνευμονορραγία και από τα οποία κινδύνευε διότι ήμαστε στη φάση ήδη 4-5 μέρες μετά την κάκωση, εάν εκεί έπιανε πνευμονία, η ζωή για τον Σάββα θα είχε τελειώσει εκεί. Πάνω σε μια θλάση να αναπτυχθεί πνευμονία συνήθως είναι θανατηφόρα.
Επομένως, είχε αποφασισθεί από την κλινική ότι έπρεπε πάση θυσία να προχωρήσει, να βγει από την καταστολή και από τα μηχανήματα ούτως ώστε να βήξει και να μπορέσει να βγάλει αυτά τα αίματα όλα. Όμως τα αέριά του, αυτά που μετρούσαμε, το οξυγόνο του δεν ήταν καλό και ο λόγος που εγώ ήμουν πάρα πολύ στενά, από την ώρα που ανέλαβα την εφημερία μέχρι την άλλη μέρα το πρωί κοντά του, ήταν κυρίως αυτός, φοβόμαστε ότι κατά πάσα πιθανότητα ο ασθενής θα ξαναδιασωληνωθεί.
Αυτό λοιπόν που έβλεπα εγώ ήταν ότι υπήρχε η δράση ακόμα των κατασταλτικών φαρμάκων, τα οποία σημειωτέον είχαν ξεκινήσει να αναστρέφονται από την προηγούμενη μέρα το πρωί. Δηλαδή το φάρμακο που έπαιρνε για να καταστέλλεται, ήταν το Dormicum και από την Τετάρτη το πρωί ξεκίνησε να παίρνει Anexade, είναι το φάρμακο το οποίο είναι αντίδοτο του Dormicum με σκοπό να προχωρήσει στο ξύπνημα και να μπει σε αυτή τη διαδικασία.
Εν τούτοις, επειδή η καταστολή αυτή ήταν βαριά που έπαιρνε, με σκοπό να μπορεί να συνεργάζεται με τον αναπνευστήρα –όταν ένας έχει μια τέτοια βλάβη κι έχει κακά αέρια, πρέπει να είναι τελείως παραλυμένος, τελείως κατεσταλμένος για να μπορεί να τον αερίσει ο μηχανικός αερισμός- έτσι λοιπόν ο άρρωστος μπήκε σε αναστροφή της καταστολής και επομένως την άλλη μέρα ένα μέρος από τη δράση που έβλεπα εγώ ήταν η επίδραση της καταστολής που δεν είχε ακόμα μεταβολισθεί και των αντιδότων τα οποία είχαν δοθεί.
Όμως όσο προχωρούσαν οι ώρες ως το βράδυ, ο άρρωστος είχε αρχίσει να συνέρχεται. Συγκεκριμένα, όταν έκανα τη βραδινή επίσκεψη, παρουσία όλης της ομάδας, δηλαδή ήταν οι εφημερεύοντες της ημέρας εκείνης, ο εξειδικευόμενος....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποια ημερομηνία;
κ. ΠΙΤΑΡΙΔΗΣ: 4η Ιουλίου, ημέρα Πέμπτη. Πρέπει να ήταν 7:30-8:00 η ώρα, έκανα τακτική επίσκεψη, είχα ξεκινήσει από νωρίς και βρισκόμουν στο κρεβάτι που ήταν ο κ. Ξηρός ενώ πιο μπροστά είχα ασχοληθεί με άλλους αρρώστους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί διαπιστώσατε;
κ. ΠΙΤΑΡΙΔΗΣ: Αυτό που διαπίστωσα μόλις μπήκα στο θάλαμο και του είπα: «Πώς είσαι Σάββα;› μου είπε «Καλά›. Επομένως επικοινώνησε αμέσως. «Πονάς;› «Όχι πολύ›. «Να μη φοβάσαι, είσαι ήδη εκτός κινδύνου και από δω και πέρα τα πράγματα θα πηγαίνουν όλο και καλύτερα. Ξέρεις πού βρίσκεσαι;› Μου απάντησε «Στο ΤΖΑΝΝΕΙΟ›. Του είπα «Βρίσκεται στην Εντατική Θεραπεία› δεν θυμάμαι αν του είπα του ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ. Μου λέει: «Εσείς με χειρουργήσατε;› Του λέω «Δε σε χειρούργησα εγώ, δεν είμαι ορθοπεδικός εγώ, είμαι ο γιατρός της Εντατικής, ξέρω όμως ότι το χειρουργείο πήγε πάρα πολύ καλά. Μη φοβάσαι, όλα έχουν τελειώσει τώρα›.
Εκεί ψιθύρισε: «Έχουν τελειώσει ή αρχίζουν›. Εκεί άρχισα να ψυλλιάζομαι και λέω «Τί γίνεται τώρα; Έχει όρεξη να μιλήσει›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί σας είπε ακριβώς;
κ. ΠΙΤΑΡΙΔΗΣ: Εγώ εννοούσα ότι τελείωσαν τα ιατρικά και αυτός απάντησε: «Τελείωσαν ή αρχίζουν›. Το ξεπέρασα αυτό το πράγμα και προχώρησα στην εξέτασή μου, η οποία συμπεριλάμβανε το αναπνευστικό, το τραύματά του, την κοιλιά, την κατάσταση την εγκεφαλική και του έκανα τις συνήθεις ερωτήσεις σε έναν άρρωστο ο οποίος ξυπνά από κόμμα και πιθανών να έχει και κρανιοεγκεφαλική κάκωση.
Πρέπει να σας πω ότι στην αξονική τομογραφία υπήρχαν κατάγματα σπλαχνικού κρανίου. Αυτό σημαίνει ότι το ωστικό κύμα μετέφερε πολύ μεγάλη βία στο πρόσωπό του, είναι εξάλλου αυτό το οποίο του έκανε και τις βλάβες στα μάτια, του έκανε βλάβες στους σφηνοειδείς κόλπους, κατάγματα στα οστά όλα και στα αυτιά του. Αυτή λοιπόν η βία που πέρασε μέσα από το κρανίο, από τον σκελετό του κρανίου, πιθανότατα πέρασε και μέσα στον εγκέφαλο.
Επομένως μέχρι εκείνη την ώρα δε μπορούσαμε να ξέρουμε τί είδους εγκεφαλική βλάβη πιθανό να υπήρχε, παρά το ότι οι αξονικές τομογραφίες ήταν καλές και δεν ήταν συμβατές. Όμως είναι πολύ σύνηθες στην Εντατική να έχουμε μία καλή αξονική τομογραφία και όμως να υπάρχει εγκεφαλική βλάβη. Υπάρχουν βλάβες δηλαδή οι οποίες δεν φαίνονται στην αξονική, παρά μόνο πολύ αργότερα και ενδεχομένως σε μαγνητική πάλι αργότερα.
Επομένως ήταν χρήσιμο να εκτιμήσω το επίπεδο συνείδησης. Γι αυτό ακριβώς τον ρώτησα και αν ξέρει πού βρίσκεται, αν είναι προσανατολισμένος στο χώρο, αν θυμάται το όνομά του κτλ. Στην ερώτηση «πώς λέγεσαι›, μου είπε «στο μικρό μου όνομα›. Του λέω «ότι εδώ πέρα σε ξέρουμε Σάββα. Εσύ θυμάσαι το επίθετό σου;› «Το θυμάμαι› μου λέει «αλλά δε θα στο πω›. «Εντάξει› του λέω, «απλώς θέλω να μάθω αν το θυμάσαι›.
Εκείνη την ημέρα σκέφτηκα να διακόψω την περαιτέρω εξέταση έχοντας το άγχος αυτό της πρώτης που είπε ότι τώρα αρχίζουν. Όμως με ρώτησε εν συνεχεία αν έχουν πει κάτι τα κανάλια. Του είπα «γιατί να ασχοληθούν μαζί σου τα κανάλια;›
Σημειωτέον ότι μέχρι εκείνη την ώρα και τουλάχιστον μέχρι εκείνη την ημέρα που ξέρω εγώ οι αστυνομικοί δεν έμπαιναν μέσα στον θάλαμο. Επειδή υπήρχαν τα εγκαύματα χημικά κα θερμικά στο δέρμα του, είχαμε απαγορεύσει την παραμονή μη ιατρών και μη νοσηλευτών μέσα. Όχι εγώ, είχε απαγορέψει η κλινική.
Οι αστυνομικοί δεν έμπαιναν μέσα, αλλά όμως δεν μας άφηναν και να κάνουμε μόνοι μας τη δουλειά μας. Ήταν πάντοτε παρόντες. Επομένως με ανοιχτή την πόρτα, την οποία δεν μπορούσαμε να κλείσουμε, άκουγαν τι λέγαμε. Επομένως ο πανικός ο δικός μου εκείνη την ώρα ήταν ότι ενδεχομένως άθελα μου τον προκαλώ σε έναν δρόμο ή προκαλεί ο ίδιος με αυτά που έλεγε να ξεκινήσουν ανακρίσεις.
Είπε για τα καράβια αυτό το πράγμα πάλι δεν του απάντησα και συνέχισε. Δεν θυμάμαι αν του έκανα την ερώτηση αν του συνέβη, ενδεχομένως να του την έκανα, ή να το είπε σε αυτό το σημείο μόνος του. Είπε ότι «πήγα να κατουρήσω σε κάτι μπλε κουτιά και εκεί έγινε μια έκρηξη και πιθανό να ήταν βόμβα και να έγινε βραχυκύκλωμα›, του είπα «Σάββα, δεν είναι δυνατόν να θυμάσαι τώρα εσύ τι έγινε μετά από μια τέτοια βαριά κάκωση που έχεις τόσα βαριά τραύματα κι έχεις περάσει ένα τέτοιο εφιάλτη δεν είναι δυνατό να θυμάσαι τι σου συνέβη›, μου λέει «όχι ήταν βόμβα›, του λέω «έκρηξη δεν γίνεται μόνο από βόμβες γίνεται από πολλούς τρόπους, ακόμη και από ένα τροχαίο μπορεί να γίνει έκρηξη. Θα το θυμηθείς αύριο καλύτερα› μου λέει «ναι μάλλον ήταν τροχαίο από μια σακαράκα που έπεσε σ’ ένα στύλο›. Έτσι ικανοποιηθήκαμε και οι δύο και τελείωσε αυτό το μαρτύριο.
Προχώρησα στη συνέχεια στην εκτίμηση της κατάστασής του. Ένα σημαντικό είναι να διαπιστώσουμε αν έχει δυνατότητα προστασίας αεραγωγών, δηλαδή αν μπορεί να προφυλάξει τους αεραγωγούς του από αυτό που θα πιει ή από αυτό που θα φάει.
Ζήτησε να του φέρουν νερό και εκεί μου είπε «διψώ αλλά δεν θέλω να πιω›, του λέω «να πιεις, μην φοβάσαι είμαι γιατρός δεν είμαι τίποτα άλλο, θα είμαστε όλο το βράδυ μαζί, έχω την ευθύνη τη δική σου και μη φοβάσαι. Θες να πιω εγώ πρώτος;› και λέω στο νοσηλευτή που ήταν βάρδια μαζί μας εκεί, «φέρε νερό από τον ψύκτη›. Ήρθε ήπιε και είχε πολύ καλή κατάπωση και με ευχαρίστησε.
Είναι χαρακτηριστικό του Σάββα ότι είναι ένας άνθρωπος ευγενέστατος, δεν υπάρχει καμία περίπτωση να του προσφέρεις οτιδήποτε, μιας δεκάρας βοήθεια και να μην σου πει χίλια ευχαριστώ. Έτσι έγινε εκείνο το βράδυ. Όσες φορές ξαναμπήκα μέσα το βράδυ για να τον ξαναδώ, πάλι ευχαριστώ έλεγε.
Τελειώσαμε από εκεί, συνεχίσαμε την επίσκεψη και πήγαμε σε άλλα περιστατικά. Σε εκείνη τη φάση με πήρε ο Καθηγητής τηλέφωνο, πρέπει να είχαν περάσει περίπου 20 λεπτά και μου είπε ότι «είναι αληθές ότι ο κ. Ξηρός επικοινωνεί;› «μάλιστα› του λέω, «έχει καλό επίπεδο επικοινωνίας;› του λέω «όσο μπορεί να έχει μετά από την καταστολή είναι καλό›, μου λέει «εκφράζονται φόβοι ότι πιθανώς να προχωρήσει σε απόπειρα εναντίον του› του λέω «δηλαδή; Τι εννοείτε;› μου λέει «πολλές φορές άνθρωποι οι οποίοι κατηγορούνται για τρομοκρατία όταν πέσουν στα χέρια της Αστυνομίας μπορεί να κάνουν μια απόπειρα να απελευθερωθούν από την Αστυνομία αυτοκτονώντας› του λέω «πως το συνάγετε αυτό;› μου λέει «με πήραν τηλέφωνο και είναι πολύ προβληματισμένοι γι’ αυτό›.
Του λέω «Εγώ από τη δική μου τη σκοπιά θα προσπαθήσω όσο το δυνατό να μην αφήσω να μπορέσει να γίνει τέτοιο πράγμα› μου λέει «πρόσεξε διότι αν συμβεί κάτι τέτοιο, καταλαβαίνεις ότι αύριο το πρωί θα είμαστε το πρώτο θέμα σε όλο τον κόσμο›.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αυτό ποιος το είπε;
κ. ΠΙΤΑΡΙΔΗΣ: Ο Καθηγητής μου ο κ. Ρούσσος.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ότι δηλαδή;
κ. ΠΙΤΑΡΙΔΗΣ: Ότι εκφράζονται φόβοι προφανώς από τις Αρχές ότι ο άρρωστος θα μπορούσε...
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Να δραπετεύσει.
κ. ΠΙΤΑΡΙΔΗΣ: Όχι να δραπετεύσει. Να αυτοκτονήσει. Τον ενημέρωσα ότι ο μόνος τρόπος που θα μπορούσε να κάνει κάτι αν ήθελε να κάνει τέτοιο πράγμα, θα ήταν να βγάλει την αρτηριακή γραμμή την οποία όμως εγώ την είχα ήδη αφαιρέσει από νωρίς διότι δεν χρειαζόταν. Ο άρρωστος αιμοδυναμικά ήταν καλός. Μου λέει «τέλος πάντων θα σε πάρει τηλέφωνο κάποιος να μιλήσετε μαζί›.
Με πήρε ο Εισαγγελέα κ. Διώτης αργότερα και μου είπε ακριβώς τα ίδια πράγματα, ότι από τη διεθνή εμπειρία υπάρχει τέτοιος φόβος και είναι σε αναμμένα κάρβουνα. Του λέω «μην φοβάστε κ. Εισαγγελέα έχω την ευθύνη του περιστατικού θα είμαι δίπλα του για όλα τα προβλήματα και φυσικά είναι δική μου ευθύνη να προστατέψω τον άρρωστο από ένα τέτοιο πράγμα›.
Βέβαια εδώ πρέπει κανείς να συνεκτιμήσει ότι όλοι οι Έλληνες για 28 χρόνια διαβάζαμε και ακούγαμε συζητήσεις για πάμπολλα πράγματα και όταν ακούει κανείς τέτοιες λέξεις, αρχίζει και σκέφτεται πολλές φορές και στραβά. Δεν ήξερα αν θα έπρεπε να προφυλάγομαι μόνο από το Σάββα ή και από άλλους.
Δεν πέρασαν ούτε 2 – 3 ώρες –είχα τελειώσει πάντως επίσκεψη, ήμουν πάνω, δεν απομακρύνθηκα καθόλου- όπου άκουσα να φωνάζει και προσπαθούσε ο νοσηλευτής να συνεννοηθεί μαζί του. Ήθελε να τηλεφωνήσουμε σε κάποια δικά του πρόσωπα.
Με ρώτησε αν θα έπρεπε να τον βοηθήσει σε αυτό ή όχι και του λέω «Τι του απάντησες› μου λέει «ότι το τηλέφωνο δεν φτάνει μέχρι το θάλαμο›, σκέφτηκα μέσα μου ότι προδίδει ήδη άλλους ανθρώπους δεν ξέρει προφανώς ότι τον παρακολουθεί η Αστυνομία από κοντά, επομένως μπορεί αυτά που λέει τώρα να χρησιμοποιηθούν εναντίον του. Μπήκα λοιπόν μέσα στο θάλαμο και του λέω «Σάββα δεν γίνεται τέτοια ώρα να τηλεφωνήσουμε σε κανένα δικό σου άνθρωπο γιατί είναι πολύ περασμένη η ώρα›, μου λέει «όχι είναι άνθρωποι δικοί μου, να μάθουν οι δικοί μου ότι είμαι εδώ›, του λέω «εσύ δεν είπες ότι δεν θέλεις να μάθουν οι δικοί σου; Δεν ήθελες να πεις το όνομά σου πιο μπροστά στην πρώτη εξέταση; Οι συγγενείς σου είναι εδώ› μου λέει «αφού οι συγγενείς μου είναι εδώ και το ξέρουν γιατί με ξαναρωτάς το όνομά μου;› του λέω «Δεν σε ρώτησα εγώ για το όνομά σου άλλη φορά, απλώς σου λέω ότι είναι εδώ, να μην ανησυχείς. Το ξέρουν οι δικοί σου›.
Τον πίεσα λιγάκι, του είπα «θα σου δώσουν καταστολή εν ανάγκη για να κοιμηθείς› και τον ρώτησα αν ήθελε ο ίδιος να πάρει κάποιο ελαφρό ηρεμιστικό για να τον βοηθήσει, είπε όχι. Του λέω «γιατί δεν θέλεις να κοιμηθείς να ξεκουραστείς. Ένας τραυματίας πρέπει να ξεκουράζεται›, μου λέει «προτιμώ να ελέγχω τι γίνεται μην τυχόν πάθω κάτι›, του λέω «δεν πρόκειται να πάθεις τίποτα, είμαι εγώ εδώ›.
Εν πάση περιπτώσει δεν του έδωσα ηρεμιστικό, έμεινε έτσι, αλλά μου υποσχέθηκε ότι από εκεί και πέρα θα ήταν ήρεμος και πράγματι μέχρι το πρωί έδειχνε να είναι ήρεμος, δηλαδή όσες φορές τον έβλεπα νομίζω ότι κοιμήθηκε έστω για λίγο. Δεν δημιούργησε άλλο πρόβλημα και μου ζήτησε συγγνώμη και για την αναστάτωση.
Αυτά συνέβησαν εκείνο το βράδυ. Τη Παρασκευή το πρωί παρέδωσα την εφημερία μου στους θεράποντες γιατρούς της ημέρας και αποχώρησα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Από τις 4/7 από 8:30 έως το πρωί;
κ. ΠΙΤΑΡΙΔΗΣ: Από 4/7 τις 3:50 που ήμουν εγώ υπεύθυνος μέχρι την Παρασκευή το πρωί στις 8 η ώρα που αποχώρησα, έγιναν αυτά. Δεν είχα έκτοτε άλλη επαφή με τον ίδιο τον άρρωστο μέχρι τη Τρίτη το βράδυ. Εκτός από ένα ιατρικό συμβούλιο που έγινε τη Δευτέρα το μεσημέρι. Σε αυτό το συμβούλιο κλήθηκα από τον Καθηγητή μου τον κ. Ρούσσο να παρίσταμαι επειδή η δική μου ειδικότητα είναι χειρουργός και σε ορισμένα τέτοια περιστατικά θέλει τη γνώμη μου.
Είχαν κληθεί οι ορθοπεδικοί, οι οφθαλμίατροι, οι αξονολόγοι του νοσοκομείου, δεν θυμάμαι αν ήταν και οι ογκολόγοι σε αυτή τη σύσκεψη όπου καθίσαμε και κουβεντιάσαμε όλα τα προβλήματα του αρρώστου και στο τέλος της συζήτησης πήραμε αποφάσεις να κάνουμε την ίδια μέρα νέα αξονική τομογραφία για κάποιο έλεγχο, η οποία έγινε το βράδυ της ίδιας μέρας και εκεί μου ανακοινώθηκε ότι θα ανέβει στον 10ο όροφο και επομένως θα είμαι εγώ ο επόμενος θεράπων ιατρός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποια ημερομηνία ήταν αυτό;
κ. ΠΙΤΑΡΙΔΗΣ: Αυτό ήταν τη Δευτέρα στις 8 του μηνός.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: 9 το μηνός είπατε.
κ. ΠΙΤΑΡΙΔΗΣ: 8 του μηνός έγινε το συμβούλιο και τον ανέλαβα στις 9 του μηνός. Αλλά μου ανακοινώθηκε από τις 8 του μηνός.
Την επόμενη μέρα στις 9 του μηνός ειδοποιήθηκα το μεσημέρι από το διοικητή του νοσοκομείου ότι θα με ενημερώσουν κάποια στιγμή της ημέρας, ένα τέταρτο πριν, ότι θα ανέβει πάνω και να τον παραλάβω από τη μονάδα. Διαμαρτυρήθηκα ότι δεν εφημέρευα και δεν ήταν δυνατό σε ένα τέταρτο να πάω στον ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ, όμως με παρακάλεσε να μείνω και να περιμένω. Αυτή η αναμονή κράτησε μέχρι τις 11 το βράδυ.
11 παρά τέταρτο ειδοποιήθηκα ότι μεταφέρεται, πήγα τον παρέλαβα από τη μονάδα για να το συνοδεύσω στο 10ο όροφο σ’ ένα ειδικά διαμορφωμένο δωμάτιο. Ο γιατρός ο οποίος μου τον παρέδωσε ο κ. Πολίτης ήταν ο υπεύθυνος επιμελητής της προηγούμενης εβδομάδας που τον είχε. Εφημέρευε εκείνη την ημέρα και τον συνοδεύσαμε μαζί πάνω.