ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Καπετανάκης έχει τον λόγο.
κ. ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗΣ: Ποιος είχε την αποκλειστική ευθύνη της συνταγογραφίας των φαρμάκων τα οποία χορηγούνται στον κ. Ξηρό;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Οι γιατροί της εντατικής του ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ και όσον αφορά τα μάτια του τη συνταγογραφία την έκαναν οι οφθαλμίατροι.
κ. ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗΣ: Μπορείτε να μου περιγράψετε πως γινόταν η διακίνηση αυτών των φαρμάκων; Να σας πω τι εννοώ. Εγώ π.χ. που θα ήθελα να δώσω στον κ. Ξηρό έστω επιβλαβές για την υγεία του, θα είχα τη δυνατότητα να προσεγγίσω εσάς, να σας χορηγήσω ένα τέτοιο φάρμακο και να σας πω να το δώσετε στον κ. Ξηρό; Ή, η διαδικασία διακίνησης των φαρμάκων ήταν τέτοια που το απαγόρευε;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Η διαδικασία ήταν ως εξής: η προϊσταμένη κάθε μέρα ή κάθε δεύτερη μέρα (ανάλογα με τις ανάγκες) έγραφε το συνταγολόγιο ακριβώς τι φάρμακα χρειαζόταν ο ασθενής, ένας αστυνομικός ή και υπάλληλος του νοσοκομείου -δεν είμαι βέβαιη απόλυτα γι’ αυτό, πολλές φορές έβλεπα αστυνομικό- πήγαιναν αυτό το ατομικό συνταγολόγιο του ασθενούς στο φαρμακείο του νοσοκομείου. Ο υπεύθυνος φαρμακοποιός και τις περισσότερες φορές ο διευθυντής του φαρμακείου έφερνε τα φάρμακα συνοδεία αστυνομικού και τα παρέδιδε στον υπεύθυνο νοσηλευτή που ήταν δίπλα στον ασθενή. Αυτά τα φάρμακα υπήρχαν δίπλα μας. Ο,τι μας έφερναν από το φαρμακείο.
κ. ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗΣ: Σε συνέχεια της ερώτησης που σας έκανε ο κ. Πρόεδρος. Μήπως ήταν κι αυτός ο λόγος για τον οποίο υπήρχαν δύο νοσηλευτές για τη νοσηλεία του κ. Σάββα Ξηρού; Δηλαδή ο ένας να έβλεπε ο άλλος τι χορηγούσε στον ασθενή;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Μπορεί.
κ. ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗΣ: Μας είπατε εδώ ότι ο κ. Ξηρός εμφάνιζε μια εικόνα ενός ανθρώπου ο οποίος έχει συνείδηση των πραττόμενων διότι αφ’ ενός μεν σας ρωτούσε για κάποια σωληνάκια τα οποία έρεαν...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα ρωτήσαμε κ. συνήγορε αυτά.
κ. ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗΣ: Να ρωτήσω το εξής: η γενικότερη εικόνα η οποία έχετε εσείς από τον κ. Ξηρό όσον αφορά τις πνευματικές δυνατότητες που είχε εκείνη την περίοδο και με βάση τα γεγονότα που περιγράψατε στο δικαστήριο, δηλαδή τα σωληνάκια, το τι σας ρωτούσε, πόσο κόστιζε η νοσηλεία του και διάφορα άλλα τέτοια γεγονότα, τι εντύπωση σας προκαλεί;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Τι εννοείτε;
κ. ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗΣ: Εννοώ ότι ο άνθρωπος αυτός είχε συνείδηση των πραττόμενων του μέσα από αυτούς τους διάλογους που περιγράψατε στο δικαστήριο. Ήταν ένας άνθρωπος δηλαδή που ενεργούσε με αναλαμπές; Ήταν ένας άνθρωπος ο οποίος βρισκόταν σε μια πνευματική εγρήγορση ανά πάσα ώρα και στιγμή;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Όσο χρονικό διάστημα τον έβλεπα εγώ, ήταν σε καλή κατάσταση.
κ. ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗΣ: Στο νοσοκομείο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ είναι ελεύθερη η πρόσβαση για τον καθένα, ή λειτουργεί ιδιωτική Αστυνομία;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Υπάρχουν ώρες επισκεπτηρίου.
κ. ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗΣ: Εκτός αυτού. Υπάρχει κάποια ιδιωτική Αστυνομία ακόμη και σήμερα που μιλάμε, η οποία αστυνομεύει το χώρο του νοσοκομείου;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι υπάρχει.
κ. ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗΣ: Οι υπάλληλοι του νοσοκομείου, το νοσηλευτικό προσωπικό και οι γιατροί έχουν κάποιο διακριτικό καρτελάκι το οποίο φέρουν πάνω τους;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Μάλιστα.
κ. ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗΣ: Για να έχει κανείς πρόσβαση στη μονάδα εντατικής θεραπείας απαιτείται να περάσει κάποια στιγμή κάποιο έλεγχο με αυτό το καρτελάκι ή ο καθένας μπορεί να εισέρχεται και να εξέρχεται από τη μονάδα εντατικής θεραπείας ελεύθερα;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Στη μονάδα εντατικής θεραπείας τα πρόσωπα που εργάζονται είναι συγκεκριμένα. Όταν χρειάζεται να έρθουν άλλοι γιατροί άλλων τμημάτων να δουν ασθενείς είναι όλοι γνωστοί και βλέπουμε τις καρτέλες τους. Επομένως εάν κάποιος εισερχόταν στο χώρο τον οποίο εσείς δεν θα γνωρίζετε, είναι αυτονόητο ότι θα δημιουργείται κάποιος θόρυβος και θα λέγατε «ποιος είναι αυτός ο οποίος προσπαθεί να μπει μέσα στη μονάδα›.
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Βεβαίως.
κ. ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗΣ: Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Γεωργίου έχει τον λόγο.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Στις 9/7 λέτε ότι βγήκε από την εντατική και μεταφέρθηκε στο 10ο όροφο. Αυτή η έξοδος από την εντατική συνδέεται με τί;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Με το ότι ο ασθενής είναι καλύτερα και μπορεί να μεταφερθεί σ’ ένα δωμάτιο που δεν είναι εντατικής θεραπείας.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Γιατί χτες άλλη εντύπωση δόθηκε στην έννοια που είπε ο κ. Πιταρίδης «ήταν υπό την ευθύνη της εντατικής›, δηλαδή το δωμάτιο του 10ου ορόφου ήταν υπό την ευθύνη της εντατικής αλλά όχι εντατική κλινική.
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν υπήρξε εξοπλισμός εντατικής θεραπείας, όμως το μόνιτορ καλύπτει τις άμεσες ανάγκες του ασθενή.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Πόσους ασθενείς νοσηλεύατε εσείς;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Κάθε φορά πόσους νοσηλεύω;
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Στη συγκεκριμένη περίπτωση. Εκτός από τον κ. Ξηρό είχατε;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Μόνο τον κ. Ξηρό.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Είσαστε αποκλειστική.
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Μάλιστα.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Υπήρχαν κι άλλες αποκλειστικές βάρδιες;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Σε όλες τις βάρδιες υπήρχε αποκλειστικός νοσηλευτής ή νοσηλεύτρια.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Όλοι οι ασθενείς στον ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ έχουν αποκλειστικό νοσηλευτή;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Μια τελευταία ερώτηση. Το δωμάτιο του 10ου ορόφου που κοίταζε τελικά;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Αυτό το δωμάτιο κοίταζε προς το Χίλτον και στο Κάραβελ.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Εσείς αντιληφθήκατε ότι ο κ. Ξηρός είχε μια αγωνία για το που κοίταζε το δωμάτιο;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Αγιοστρατίτης έχει τον λόγο.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Κυρία Κοκκινοπούλου, είστε έμπειρη, 25ετή πείρα έχετε και στην εντατική, ας ξεκαθαρίσουμε κατ’ αρχάς τι είναι στο 10 όροφο. Έχω μια βεβαίωση εδώ την οποία υπογράφει ο κ. Ρούσσος και ο κ. Πιταρίδης που λέει ότι ο Σάββας Ξηρός του Τριαντάφυλλου νοσηλεύτηκε στη κλινική εντατικής θεραπείας ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ από 30/6/2002 μέχρι τη 2/9/2002 με τη διάγνωση πολλαπλά τραύματα συνεπεία έκρηξης.
Αυτός ο 10ος όροφος στο σημείο που είναι, είναι κλινική εντατικής θεραπείας;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Γιατί; Διαψεύδετε δηλαδή το διευθυντή σας.
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Ο εξοπλισμός μεταφέρθηκε από την εντατική σε εκείνο το διαμορφωμένο χώρο.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Μπράβο. Αυτό λέω: ο εξοπλισμός της εντατικής. Η εντατική είναι κάποιες προδιαγραφές μηχανημάτων. Μεταφέρθηκε ο εξοπλισμός πάνω, διότι και παραπάνω ο κ. Ρούσσος λέει ότι την 9/7/2002 μεταφέρθηκε σε ειδικά διαμορφωμένο θάλαμο του 10ου ορόφου, για περαιτέρω νοσηλεία υπό την εποπτεία της κλινικής εντατικής θεραπείας, όπου συνεχίστηκε το monitoring, αρχικά συστηματικά και μετά την πλήρη κινητοποίηση περιστασιακά.
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Έχετε δίκιο.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Ας πάρουμε κατ’ αρχάς να δούμε πως διαμορφώνονται οι χώροι. Την είσοδο του ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ από την οδό Μαρασλή την ξέρουμε. Στο φυλάκιο που είναι στην έξοδο του ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ υπήρχε τις πρώτες κρίσιμες μέρες ελεύθερη πρόσβαση των επισκεπτών ή τους σταματούσαν και τους έλεγαν «που πάτε, ποιον ασθενή έχετε›.
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Αυτό γίνεται σε όλους καθημερινά.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Στο φυλάκιο αυτό υπήρχαν αστυνομικοί;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Σε ποιο φυλάκιο εννοείτε;
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Έξω στο δρόμο στην κεντρική είσοδο του ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ.
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν θυμάμαι για να είμαι ειλικρινής.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Αρχίζουμε και μπαίνουμε πλέον σ’ ένα δρόμο και προχωράμε ο οποίος είναι 200 μ. (δεν ξέρω πόσο) αυτός ο δρόμος που στο τέλος του είναι αυτό το κτίριο στο οποίο νοσηλεύεται ο Σάββας Ξηρός. Στη διαδρομή αυτή υπάρχουν αστυνομικοί ένοπλοι και κλούβες;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Κατά τη διάρκεια που συζητάτε;
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Ναι.
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Βεβαίως.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Φτάνουμε σε αυτό το κτίριο. Πάμε να μπούμε μέσα γιατί στο βάθος είναι οι ανελκυστήρες, υπάρχουν αστυνομικοί;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Ενας αστυνομικός υπάρχει.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Φτάνουμε στο 10ο όροφο. Όταν κατεβαίνουμε από το ασανσέρ υπάρχει ένα τραπέζι στο οποίο υπάρχουν αστυνομικοί;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Υπάρχει.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Και ελέγχουν αυτούς που βγαίνουν από το ασανσέρ. Αρχίζουμε πάλι πλέον να προχωράμε σ’ ένα μακρύ διάδρομο. Σε αυτό το διάδρομο υπάρχουν αστυνομικοί ένοπλοι;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Υπάρχουν.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Περίπου στη μέση αυτού του διαδρόμου είναι το δικό σας το γραφείο, εκεί που κάθονται οι νοσηλεύτριες;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι είναι το γραφείο των νοσηλευτών εκείνου του ορόφου.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Ναι για το 10ο όροφο μιλάμε. Στο μέσο περίπου του διαδρόμου είναι οι νοσηλευτές. Στο τέρμα του διαδρόμου ακριβώς απέναντι είναι αυτό το δωμάτιο που λέμε.
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Μάλιστα.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Διαχωρίζεται από το διάδρομο με μια συρταρωτή σιδερένια με πλέγμα σιδερένιο;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Μάλιστα.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Το βεβαιώνετε κι αυτό. Μπαίνουμε σε ένα θάλαμο που έχει κι ένα καναπέ, τον λέω προθάλαμο αυτό του δωματίου.
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Μπαίνουμε σε ένα προθάλαμο που δίπλα είναι το σαλόνι με τον καναπέ και από τη δεξιά το δωμάτιο του κ. Ξηρού.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Μπαίνουμε λοιπόν σ’ ένα προθάλαμο, δίπλα έχει ένα μεγαλύτερο σαλόνι με ένα καναπέ και δεξιά είναι το δωμάτιο αυτό που είναι ο κ. Ξηρός. Σε το δωμάτιο μέσα σ’ αυτό τον προθάλαμο υπήρχαν αστυνομικοί;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Υπήρχαν στην πόρτα.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Στο σαλόνι μέσα εκεί στον καναπέ;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Υπήρχαν.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Μέσα στο δωμάτιο υπήρχε όλο το 24ωρο αστυνομικός;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Υπήρχε στην πόρτα του δωματίου.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Ήταν ένοπλος;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν ξέρω να σας πω.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Μεταξύ αυτών των αστυνομικών που κυκλοφορούσαν στο σαλόνι, υπήρχαν αστυνομικοί με πολιτικά;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Μάλιστα.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Είχατε διαπιστώσει εσείς ποτέ, σας υπέδειξαν κάποια ταυτότητα ότι είναι αστυνομικοί ή οτιδήποτε άλλο;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Λέτε στην κατάθεσή σας ότι κάποια μέρα είδατε κι έναν Εισαγγελέα άλλο από τον κ. Διώτη –δεν είχε δουλειά άλλος Εισαγγελέας εκεί, εν πάση περιπτώσει- ο οποίος πήγε μέσα μαζί μ’ έναν αστυνομικό. Ο Εισαγγελέας βέβαια ήταν με πολιτικά.
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Μάλιστα.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Σας έδειξε ταυτότητα ότι είναι Εισαγγελέας;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι δεν μου έδειξε. Μου είπε το όνομά του και την ιδιότητά του και τον συνόδευε αστυνομικός.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Σας είπε «με Νικολόπουλο και είμαι Εισαγγελέας›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θυμάστε όνομα;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Δυστυχώς δεν το θυμάμαι.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Το λέει και στην ΕΔΕ. Πάντως βεβαιώνετε ότι μέσα σε αυτό το προθάλαμο υπήρχαν κάποιοι με πολιτικά οι οποίοι κυκλοφορούσαν δεν ήταν όλοι με στολή. Συνήθως ήταν νεαροί αυτοί με τη στολή και με τα μεγάλα όπλα, οι άλλοι ήταν λιγάκι πιο μεγάλοι στην ηλικία.
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι απαραίτητα.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Τέλος πάντων. Κυκλοφορούσαν και διάφοροι με πολιτικά.
Εσείς –για να συνεχίσω την ερώτηση του κ. Εισαγγελέα- είχατε την αίσθηση ότι ο Σάββας Ξηρός εκεί είναι ελεύθερος, δηλαδή μπορεί να φύγει αν θέλει; Τι σας είχε δημιουργηθεί; Αν ήθελε να φύγει και να πάει σ’ ένα ιδιωτικό νοσοκομείο μόνος του. Να σηκωθεί, να πάρει τα πράγματά του και να φύγει.
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Κανένας ασθενής δεν φεύγει μόνος του. Γιατί ο ασθενής εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να το κάνει μόνος του.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Ας πούμε ότι βελτιωνόταν κάπως η κατάστασή του, τον βαστούσε ο παπάς και η παπαδιά, μπορούσαν να πάρουν τα μπογαλάκια τους και να φύγουν;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν το ξέρω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Υπήρχε τέτοιο θέμα;
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Ποιο;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να ήθελε να φύγει και να μην μπορούσε.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Κύριε Εισαγγελέα πιστεύω ότι δεν έχει κανένας καμιά αμφιβολία ότι ο Σάββας Ξηρός, ανεξάρτητα αν είχε συλληφθεί ή όχι, τυπικά ήταν κρατούμενος εκεί.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εγώ ενδιαφέρομαι κ. συνήγορε.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Εγώ χαίρομαι να ακούω ότι σας ενδιαφέρει. Χαίρομαι πραγματικά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορούμε να τον ρωτήσουμε αν κάποια στιγμή θέλησε να πάει σ’ ένα άλλο νοσοκομείο, να πει «εγώ θα πάω στο ΥΓΕΙΑ›. Αν το είπε δηλαδή και δεν τον άφησαν.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Θα ήταν και ανέκδοτο αν το έλεγε.
(Διαλογικές συζητήσεις)
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: (Εκτός μικροφώνου)
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Σας το διαβεβαιώνω εγώ. Ποτέ δεν διανοήθηκε να ζητήσει τέτοιο πράγμα, ήξερε ότι είναι κρατούμενος. Έναν άνθρωπο που τον αναζητούσαν 27 χρόνια και τον είχαν στα χέρια τους, αυτό έλειπε να τον αφήσουν να φύγει, να πάει στο ΥΓΕΙΑ ή να πάει στο Λονδίνο να θεραπευτεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τότε γιατί τα ρωτάμε κ. Αγιοστρατίτη;
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Διότι έχουμε την άποψη ότι ο Σάββας Ξηρός ήταν κρατούμενος από την πρώτη μέρα και δυστυχώς το ένταλμα συλλήψεως εξεδόθη 31 Ιουλίου, τον αναζητούσε η αντιτρομοκρατική υπηρεσία επί 7 μέρες να τον βρει, φυσικά ήξερε ότι είναι στον ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ και σε 7 μέρες, στις 7 Ιουλίου όταν ετοιμάστηκε ο κ. Ζερβομπεάκος για να του πάρει ανάκριση, συνελήφθη. Αυτά, ασφαλώς αντιλαμβάνεστε εσείς ως έμπειροι δικαστές τι σημαίνουν και εμείς τα αντιλαμβανόμαστε. Αν θέλουμε να τα αποσιωπήσουμε, δεν ξέρω. Συνεχίζω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τέλος πάντων.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Σας λέω ότι ένταλμα συλλήψεως εξεδόθη στις 31 Ιουλίου και εκτελέστηκε μετά από 7 μέρες. Όλα αυτά είναι χαρακτηριστικά.
Εσείς εκτός από τις ιατρικές εντολές τις οποίες προφανώς παίρνατε από τους προϊσταμένους σας είχατε πάρει άλλες εντολές; Δηλαδή: δεν θα μιλάτε μέσα πολιτικά, δεν θα λέτε πληροφορίες αν σας ανοίγει κουβέντα, θα μιλάτε μόνο για τις πληγές, για τον καιρό ότι είναι καλός κλπ. Είχατε πάρει τέτοιες οδηγίες;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Ποτέ.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Εσείς από μόνη σας καταλαβαίνατε ότι δεν μπορείτε να συζητάτε τέτοια πράγματα; Δηλαδή να πάτε να του πείτε «ξέρετε, ο Κουφοντίνας συνελήφθη, ο Σερίφης....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Συγγνώμη να σας διακόψω κ. Αγιοστρατίτη. Κύριε Σταμούλη μισό λεπτό, σας χρωστάμε κάτι. Έχετε κάνει ένα αίτημα στις 9/6 και την άλλη μέρα κάναμε διάσκεψη μέσα και τα είπαμε, αλλά δεν σας το ανακοινώσαμε διότι δεν ήσασταν εδώ.
Απορρίπτεται το αίτημα περί διεξαγωγής πραγματογνωμοσύνης πάνω στα δαχτυλικά αποτυπώματα.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Από μόνη σας δηλαδή δεν ανοιγόσασταν σε συζητήσεις αυτού του είδους. Τότε όλη η Ελλάδα συζητούσε ο Κουφοντίνας κλπ., εσείς από μόνη σας αυτο-περιοριζόσασταν.
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι μόνο στον κ. Ξηρό, σε κανέναν ασθενή μου δεν ανοίγω συζητήσεις αν δεν μου δώσει το δικαίωμα ο ίδιος ο ασθενής.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Σας έδωσε ο κ. Ξηρός, σας ρωτούσε αν πληρώνεστε καλά κι όλα αυτά.
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Μόνο αυτά. Όλα αυτά τα απαντούσα.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Επειδή έχετε πολλά χρόνια, σας έχει τύχει σε αυτή την πολλών δεκαετιών θητεία σας στον ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ να νοσηλευτούν άλλοι κρατούμενοι μέσα; Να έχετε άλλους φυλακισμένους;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι έτυχε.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Σε αυτή την περίπτωση υπήρξε ποτέ, επετράπη από τον ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ να μπουν μέσα ανακριτές και να ανακρίνουν τον ασθενή, το νοσηλευόμενο μάλιστα στην εντατική;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν θυμάμαι να είχα τέτοιους ασθενείς. Μάλλον ήταν ασθενείς που ήδη ήταν στις φυλακές και ερχόταν εκεί και τους φύλαγε ένας αστυνομικός.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Γνωρίζετε αν υπάρχει κάτι μέσα στην ιατρική και νοσοκομειακή δεοντολογία στα ισχύοντα στα νοσοκομεία αν αυτοί οι κρατούμενοι ασθενείς δεν παραδίδονται σε οποιαδήποτε άλλη Αρχή, είτε ανακριτική, είτε μια Αρχή του τμήματος αλλοδαπών για να τους απελάσει πριν δώσει εξιτήριο ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Αυτό δεν το γνωρίζω ούτε έτυχε να το ακούσω σε κανένα συνέδριο.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Οι συγγενείς είχαν πρόσβαση τις πρώτες μέρες; Ήταν κάποιοι γονείς που ανησυχούσαν, είχαν ένα παιδί πολτοποιημένο και ήθελαν να το δουν. Εσείς σαν ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ είχατε κανένα λόγο να τους απαγορεύσετε;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Τέτοιο πράγμα δεν γνωρίζω. Ξέρω ότι υπήρχε επισκεπτήριο από κάποια στιγμή και μετά.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Από κάποιο χρόνο και μετά υπήρξε επισκεπτήριο των συγγενών.
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Μάλιστα.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Συγγενών εννοώ η μάνα, ο πατέρας και η μνηστή μετά από κάποιο διάστημα. Αυτή την απαγόρευση ποιος την είχε επιβάλλει; Διότι ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ την άλλη μέρα πάει ένας από τροχαίο μετά από 2 ώρες πάνε οι συγγενείς του πάνω κλπ.
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν το γνωρίζω.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Πιθανολογείτε ποιος την επέβαλλε αυτή την απαγόρευση; Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ο ίδιος είχε κανένα λόγο να απαγορεύσει να μπουν μέσα οι συγγενείς του; Αφού το επιτρέπει σε όλους. Από που μπορεί να προήλθε αυτή η απαγόρευση;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν μπορώ να το ξέρω.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Εγώ πιθανολογώ εν πάση περιπτώσει ότι προήλθε από την Αστυνομία αυτή η απαγόρευση.
Μια τελευταία ερώτηση: το γραφείο του κ. Πιταρίδη σε πόση απόσταση είναι από αυτό το δωμάτιο που λέμε;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Είναι στο άλλο κτίριο, στο από κάτω.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Το δικό σας το γραφείο σε πόση απόσταση είναι;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Εγώ δεν είχα κανένα γραφείο.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Αυτό των νοσηλευτών. Σε πόση απόσταση είναι;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Από που;
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Στη μέση περίπου του διαδρόμου δεν είναι αυτό το γραφείο;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Μάλιστα.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Πόση απόσταση είναι από αυτό το δωμάτιο;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: 10 μ.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Είχαν ορατότητα οι νοσηλευτές μέσα στο δωμάτιο του Ξηρού από το σημείο που βρίσκονται;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Εκείνο δεν είχε σχέση όσο ήμουν εγώ. Εκείνη η στάση που λέτε, δεν είχε καμία σχέση. Οι νοσηλευτές που νοσήλευαν τον κ. Ξηρό ήμασταν μέσα.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Που μέσα;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Στο δωμάτιο.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Στο σαλόνι εννοείτε; Όχι την ώρα της νοσηλείας. Φυσικά την ώρα της νοσηλείας μέσα στο δωμάτιο θα ήσασταν. Αλλά το υπόλοιπο 24ωρο;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Εγώ προσωπικά δεν έφυγα ποτέ.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Από που;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Από το διπλανό ακριβώς χώρο.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Αυτός ο χώρος είχε πλήρη ορατότητα μέσα; Διότι αν θυμάστε το κεφάλι του Ξηρού μπαίνοντας στο δωμάτιό του, είναι αριστερά.
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν έβλεπα τον ασθενή.
Θα σας πω πρώτα πόσο έλειπα από τον ασθενή. Από τον ασθενή έλειπα όταν χρειαζόταν να γράψω ή να διαλύσω τα φάρμακα. Για να γράψω, καθόμουν σε τέτοιο σημείο, έβλεπα μέσα στο δωμάτιο αλλά δεν έβλεπα τον ασθενή οπωσδήποτε άκουγα το μόνιτορ. Για να διαλύσω τα φάρμακα, το τραπεζάκι που ήταν με τα φάρμακα, ήταν σε τέτοιο σημείο που πράγματι δεν μπορούσα να δω καθόλου.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: ¶ρα είστε σε μια απόσταση στον προθάλαμο, απουσιάζετε κατά διαστήματα αν χρειάζεται να διαλύσετε κάποια φάρμακα και ευθεία οπτική επαφή με τον ασθενή δεν έχετε, διότι βλέπετε από την απέναντι πολυθρόνα.
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Μάλιστα.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Εγώ θέλω να σας ευχαριστήσω και για τη λιτότητα και για την ειλικρίνεια της κατάθεσής σας.
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάντως μπροστά εδώ στη μάρτυρα βλέπουμε ότι οι νοσηλευτές έχουν και γλυκύτητα και καλοσύνη.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Εγώ πραγματικά έχω εκπλαγεί από τη μάρτυρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Εισαγγελεύς έχει τον λόγο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Επέτρεπε η υγεία του κ. Σάββα να φύγει;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι. Κατά τα δικά μου μέτρα. Τι εννοείτε; Να φύγει να πάει σπίτι του;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ναι πάει σπίτι του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορούσε να πάει σε άλλο νοσοκομείο; Στο ΥΓΕΙΑ ας πούμε;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ή, θα ήταν σε κίνδυνο η υγεία του;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Είναι δύσκολο να σας απαντήσω εγώ σε αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ζήτησε ο άνθρωπος να φύγει. Και ο κ. Σάββας Ξηρός φαντάζομαι δεν θα είπε ότι εγώ ζήτησα να φύγω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πάντως δεν μπορούσε να πάει σπίτι του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στο σπίτι του; Είπε όχι. Δεν του επέτρεπε να πάει στο σπίτι του, δηλαδή δεν μπορούσε να πάει σπίτι του να πει ότι «εγώ είμαι μια χαρά παιδιά τι με κρατάτε εδώ πέρα, έχω αφήσει κάτι εκκρεμότητες έξω περαιτέρω›.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Μεταφέρθηκα από το Τζάννειο για λόγους ανάγκης στον ΕΑΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ. Μεταφέρθηκα από τον ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ -ενώ ήμουν στην εντατική μαζί με τα μόνιτορ κι όλα τα μηχανήματα- στο ΚΟΠΚΑ, νομίζω ότι θα μπορούσα να μεταφερθώ και στο ΥΓΕΙΑ άμα είχα δυνατότητα, αν είχαν μια πρόσβαση οι συγγενείς σε κάποιο συνήγορο να το ζητήσει.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τα χρήματα της νοσηλείας σας; Αν πηγαίνατε στο ΥΓΕΙΑ θα είχατε χρήματα;
(Διαλογικές συζητήσεις)
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Είπατε και καταθέσατε και δεν χρειάζεται να το ρωτήσω πλέον, ότι υπήρχε κάποιος αστυνομικός υποθέσατε χωρίς να έχετε ελέγξει, ή να έχετε τη δυνατότητα αν πράγματι ήταν αστυνομικός εν πάση περιπτώσει κάποιος που υποθέσατε ότι ήταν αστυνομικός με πολιτικά μέσα στο δωμάτιο της εντατικής.
Είναι συνηθισμένο πράγμα να βρίσκονται τρίτα άτομα μέσα στο χώρο της εντατικής θεραπείας;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Εννοείτε γενικώς τρίτα άτομα;
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Ναι γενικώς.
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Συμβαίνει.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Να βρίσκονται τρίτα άτομα; Με τι αποστολή;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Εξαρτάται τι μου λέτε. Να μένουν συνέχεια; Τι θέλετε να μου πείτε ακριβώς;
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Συνηθίζεται στα δωμάτια της εντατικής όπου νοσηλεύονται ασθενείς σε κώμα, ή σε καταστολή να βρίσκονται τρίτα άτομα εκεί;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι μονίμως.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Να παίρνουν μια καρέκλα και να κάθονται μια – δυο ώρες.
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι. Μόνο οι συγγενείς των ασθενών όταν έχουμε ένα νέο παιδί που μας πεθαίνει δεν περιμένουμε το επισκεπτήριο μόνο. Τη μητέρα του παιδιού ή τον πατέρα τους αφήνουμε κι άλλες ώρες να το δουν.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Από ό,τι ξέρω και επιβεβαιώστε το εσείς, ή αν κάνω λάθος διορθώστε με, νομίζω ότι ο χώρος της εντατικής είναι πολύ ευαίσθητος και για μολύνσεις και για μικρόβια, γι’ αυτό πολλές φορές φορούν γάντια, παπούτσια ειδικά. Έτσι δεν είναι;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Βεβαίως.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: ¶ρα δεν ήταν κάτι εξαιρετικό να είναι ένας τρίτος άνθρωπος συνέχεια μέσα στο δωμάτιο της εντατικής;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Για το συγκεκριμένο ασθενή θέλετε να σας απαντήσω ή για τον κάθε ασθενή αν επιτρέπεται, αν δεν επιτρέπεται;
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Απαντήστε μου πρώτα για τον κάθε ασθενή. Επιτρέπεται να είναι άτομα τρίτα τα οποία ούτε καν γνωρίζετε την ακριβή ιδιότητα, που δεν είναι συγγενείς;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Αν δεν γνωρίζουμε την ιδιότητα πως θα περάσει κάποιος;
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Αυτοί οι οποίοι έχουν πρόσβαση κατ’ εξοχήν στους χώρους της εντατικής, πιστεύω ότι είναι το νοσηλευτικό προσωπικό και οι γιατροί. Έτσι δεν είναι;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Βεβαίως.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Η ερώτησή μου είναι η εξής: διαμαρτυρήθηκε κανείς από τους γιατρούς, ή από το νοσηλευτικό προσωπικό για την παρουσία τρίτου, ασχέτου ατόμου στο χώρο αυτό;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν το άκουσα.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Εσείς δεν διαμαρτυρηθήκατε να πείτε «συγγνώμη, αλλά τώρα τι γίνεται εδώ, ποιος είναι αυτός ο άνθρωπος;›.
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Ούτε εγώ διαμαρτυρήθηκα. Βρήκα μια δεδομένη κατάσταση.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Το σκεφτήκατε;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Δεν σκεφτήκατε να διαμαρτυρηθείτε μετά από 27 χρόνια στην εντατική;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν είμαι τέλεια. Προσπαθώ κάθε φορά.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Το δωμάτιο της ΜΕΘ γιατί μετά πήγε στη ΜΑΦ....
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι δεν υπάρχει τέτοιος όρος. Ήταν εντατική.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Τι εννοείτε; Δεν υπάρχει Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Τώρα έγινε αυτή η μονάδα.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Πότε έγινε δηλαδή;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: ¶νοιξε στις 4/10 και την ανέλαβα εγώ. Αυτός ο όρος όμως που λέτε, ονομαζόταν ΜΑΦ αυτή η μονάδα εντατικής θεραπείας που ήταν ένας παρεξηγημένος όρος που είχε μείνει από παλιά.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Γιατί κι όταν πήγα στον ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ δεν κατάλαβα ακριβώς, αλλά δεν έχει σημασία.
Πριν μεταφερθεί ο Σάββας Ξηρός στο 10ο όροφο το δωμάτιο στο οποίο νοσηλευόταν σε ποιο μέρος του ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ βρισκόταν; Ήταν προς το εσωτερικό προαύλιο;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Προς την οδό Αλοπεκής.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Είπατε προηγουμένως -επαναλαμβάνω αυτό που είπατε- ότι ήθελε ο Σάββας Ξηρός προφανώς να είστε συνέχεια δίπλα του γιατί επικρατούσε ησυχία.
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Αυτό είναι υπόθεση δική μου.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Ναι, το είπατε όμως.
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Το είπα.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Επικρατούσε ησυχία είπατε. Αυτό μου δίνει το δικαίωμα να υποθέσω ότι δεν υπήρχε φασαρία σ’ αυτόν τον χώρο.
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν θυμάμαι να υπήρχε φασαρία.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Μόνη σας είπατε ότι επικρατούσε ησυχία.
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Γι’ αυτό ακριβώς. Εν τη ρίμη του λόγου .
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Ωραία. Η μονάδα της Εντατικής, τα δωμάτια που νοσηλεύονται οι ασθενείς, ένα από τα χαρακτηριστικά που έχουν είναι και η ησυχία;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι, εξαρτάται πάντα από τα περιστατικά που υπάρχουν.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Δηλαδή τι εννοείτε; Ότι κάποιους τους μεταφέρουν σε δωμάτιο με ησυχία και άλλους σε λιγότερη ησυχία;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι, υπάρχουν ώρες και ώρες. Μπορεί να δουλεύουμε όλοι ήσυχα γιατί οι ασθενείς μας είναι ρυθμισμένοι και μπορεί ξαφνικά να γίνει κάτι και να γίνει πανικός.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Α, από σας να προκληθεί θόρυβος.
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Βεβαίως.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Ναι, αλλά γενικά η εντύπωση που έχω είναι ότι η Εντατική θεραπεία είναι ένας χώρος, όποτε περνάω απέξω από το διάδρομο και μόνο, επικρατεί πλήρης σιγή και είναι και απαραίτητο για να μπορέσει ο άνθρωπος να ηρεμήσει.
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Βεβαίως.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: ¶ρα λοιπόν στην Εντατική δεν είναι χώρος όπου υπάρχουν δυνατοί εξωτερικοί θόρυβοι, ή που μπορούν να εισέλθουν απέξω δυνατοί εξωτερικοί θόρυβοι σύμφωνοι;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν ξέρω τι θόρυβοι μπορούν να έρθουν από τους δρόμους.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Εσείς λοιπόν θυμάστε εκείνες τις ημέρες που λέμε τις πρώτες ημέρες που αναλάβατε τον Σάββα Ξηρό, 5, 6, 7 να υπάρχει συνεχώς ένας θόρυβος κομπρεσέρ εκεί γύρω;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι τέτοιος θόρυβος, όμως αυτοκίνητα από την Αλωπεκής ακούγονται.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Όχι τέτοιος θόρυβος. Ευχαριστώ. Τώρα όταν είπατε ότι είδατε στις 6 Ιουλίου που αναλάβατε τον Σάββα Ξηρό τους ανακριτικούς υπαλλήλους να φεύγουν από την Μονάδα, πόσο συχνά τους βρήκατε αργότερα στον χώρο που νοσηλευόταν ο Ξηρός; Πόσο συχνά;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Εγώ δεν τους ξαναείδα, τους είδα μόνο μια φορά ακόμα αργότερα προς το τέλος Ιουλίου αν θυμάμαι καλά.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Ακούσατε όμως αν ερχόντουσαν;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: ¶κουσα από τους συναδέλφους μου όταν ερχόντουσαν.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Όταν ήταν οι ανακριτικοί υπάλληλοι μέσα, το νοσηλευτικό προσωπικό, εκτός από την νοσηλεία που παρείχε είχε τη δυνατότητα ,έμενε μέσα στο δωμάτιο ή έβγαινε έξω;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν το γνωρίζω αυτό, εγώ θα σας πω για μένα. Όταν ήρθε ο κ. Διώτης με τον κ. Σύρο με ρώτησαν αν έχω να κάνω νοσηλεία. Και αν έχω πότε τελειώνω.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: ¶ρα την ώρα που ήταν αυτοί μέσα, εσείς δεν ήσασταν μέσα.
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Μου εξήγησαν επίσης ότι εμείς θέλουμε να απασχολήσουμε τον ασθενή για ένα τέταρτο είκοσι λεπτά, έχετε αυτό το περιθώριο της νοσηλείας;
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Αρα για να μην τους ενοχλήσετε λοιπόν. Για πείτε μου τώρα, είπατε για την αλλαγή του ενδοφλέβιου καθετήρα και ότι προκλήθηκε σοκ αλλεργικό?
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι αλλεργικό σοκ για όνομα του Θεού.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Είχε ασθματικό επεισόδιο εκείνη την ώρα;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι, όχι.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Όταν ρίχνετε το φάρμακο?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μα αλλεργικό σοκ?
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Βεβαίως κύριε Πρόεδρε, προέρχεται και από τσίμπημα μέλισσας ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η αλλεργία στο δέρμα, δεν είναι το ίδιο τώρα με το αλλεργικό σοκ. Αλλεργικό σοκ μένω.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Κύριε Πρόεδρε δεν υπάρχει αλλεργία στο δέρμα και αλλεργικό σοκ, ή έχεις αλλεργία ή δεν έχεις.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Α, έτσι λέτε; Κάνετε λάθος τότε. Κάνετε πολύ μεγάλο λάθος.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Όταν έχεις αλλεργία έχεις αλλεργία, η οποία μπορεί να είναι σε μεγάλο βαθμό ή μπορεί να είναι περιορισμένη. Τέλος πάντων. Όταν ρίχνατε το φάρμακο που λέτε ότι πήγαινα και έριχνα φάρμακο στους ορούς που ήταν συνδεδεμένοι με τον ασθενή, κάθε φορά που ρίχνατε φάρμακο χτυπούσε το μόνιτορ;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Το μόνιτορ όχι.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Και μια τελευταία ερώτηση, πόσες φορές έχει τύχει, στην Εντατική που είστε εσείς τόσες πολλές δεκαετίες να ζητήσει ένας ασθενής εξομολόγο;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Καταρχήν από μένα δεν ζήτησε ο κ. Ξηρός.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Όχι ο Ξηρός, γενικά συμβαίνει;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Συμβαίνει, συμβαίνει. Κυρίως το ζητάνε οι συγγενείς για τους ασθενείς.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Όταν ζητάει λοιπόν κάπως εξομολόγο συνηθίζεται να του στέλνουν ψυχίατρο;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν μπορώ να σας πω σ’ αυτό το πράγμα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι να ρωτήσει πρώτα ο κ. Σάββας Ξηρός και μετά ρωτάτε εσείς ότι θέλετε.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Καταρχήν είναι δεδομένη η ευγνωμοσύνη μου, ειδικά στο πρόσωπό σας, γιατί έχετε υπερβεί και τα καθήκοντά σας, κατά τη διάρκεια της νοσηλείας μου. Αυτό ήθελα και αισθάνομαι άσχημα που σας έχω ταλαιπωρήσει αυτές τις μέρες, αλλά πρέπει να λεχθούν κάποια πράγματα. Ως προς την κατάσταση που υπήρχε, επειδή υπάρχουν κάποιες ένορκες καταθέσεις, υπάρχει π.χ. του Βαγιάκη Εμμανουήλ, ιατρού που λέει, υπήρχαν ειδικές συνθήκες για λόγους εθνικού συμφέροντος. Υπάρχει και μια κατάθεση της κας Σταθάτου Ελένης νοσηλεύτριας, που λέει μπαινόβγαιναν στην Εντατική άνδρες με στολή και πολιτικά. Και παράλληλα δεν μου έλεγαν τι γίνεται έξω, αυτό το έχει πει ο κ. Πιταρίδης στην ένορκη εξέταση, επίσης δεν με άφηναν να επικοινωνήσω με τους έξω, αυτό το λέει ο κ. Τσακισμένος Κωνσταντίνος, νοσηλευτής και ο κ. Πιταρίδης επίσης λέει το ίδιο και μάλιστα στην ΕΔΕ προσπαθεί να πει κάποιο λόγο για τον οποίον δεν με αφήνανε και το διαγράφει αυτός που διενεργεί την ΕΔΕ.
Ήθελα να κάνω μερικές διευκρινιστικές ερωτήσεις πάνω στο τι επικράτησε στην Εντατική και αυτό γιατί με ενδιαφέρει αυτό το πρώτο μέρος, γιατί υπάρχουν, παρόλο που ο κ. Πρόεδρος λέει ότι μας ενδιαφέρει στις 11 η κατάστασή μου, γιατί υπάρχουν εκτός από τη δική σας κατάθεση που λέει ποια μέρα αρχίσανε οι ανακρίσεις, που λέει μια μέρα πριν το Σάββατο. Υπάρχει και του Γιάννη, Γιάννης Γιώργος νοσηλευτής που λέει 5 και 6 Ιουλίου, υπάρχει και της κας Θεοδωρακοπούλου Μαρίας ειδικευόμενης γιατρού που λέει μια δυο μέρες μετά την αποσωλήνωση.
Υπάρχει επίσης του κ. Βαγιάκη Εμμανουήλ, επίσης γιατρού, ο οποίος λέει στις?.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Σάββα Ξηρέ θα έλεγα να κάνετε ερώτηση γιατί η γυναίκα κάθεται όρθια και ταλαιπωρείται, να μην την παιδεύουμε, να της διαβάζουμε τι λένε στην κατάθεση; Να μας πει αυτή τι ξέρει η ίδια. Τι είπαν οι άλλοι; Θεωρητικά οι άλλοι μπορεί να λένε όλοι ψέματα. Εδώ αυτή τι θα μας πει όμως σήμερα να προσέξουμε.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Ναι αλλά εσείς κύριε Πρόεδρε υποβάλλετε ερωτήσεις, με δεδομένο ότι εμάς μας ενδιαφέρει η 11η Ιουλίου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, είπα ότι εγώ υποβάλω ερωτήσεις για την 11η Ιουλίου, αλλά οι άλλοι ρωτήσανε και για τις άλλες μέρες.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Πρέπει να λαμβάνετε υπόψη και τις ένορκες καταθέσεις.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα τις λάβω υπόψη, αφού είπατε ότι θέλετε θα τα διαβάσουμε, δεν είπαμε όχι για τίποτα.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Είπατε προηγουμένως ότι υπήρχε πάντα κάποιος φρουρός μέσα στην Εντατική, καθότανε σε μια καρέκλα κλπ. Και όποτε έμπαινε κάποιος γιατρός ή νοσηλευτής μέσα, ήταν κάτω από το άγρυπνο βλέμμα βέβαια του φρουρού αυτού. Ήθελα να ρωτήσω εγώ εάν είχε συμβεί το αντίθετο, δηλαδή εάν όταν ήταν μέσα οι ανακριτές για παράδειγμα, ή κάποιος αστυνομικός, να μην έχει γνώση κάποιος νοσηλευτής ή γιατρός τι γίνεται μέσα.
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν το ξέρω, γιατί δεν ήμουν.
Σ .ΞΗΡΟΣ Ρωτάω γιατί για παράδειγμα κάποιες καταθέσεις μου, για παράδειγμα αυτές οι φερόμενες ως καταθέσεις δικές μου, στις 11 στις 20 κλπ, στις 11 έχει διαρκέσει πεντέμιση ώρες χωρίς διακοπή από κανένα νοσηλευτή, στις 20 έχει διαρκέσει 12 ώρες από τις δυόμισι το μεσημέρι μέχρι τις δυόμισι το βράδυ χωρίς να διακοπεί από κανένα νοσηλευτή. Στις 21 έχει διαρκέσει οκτώ ώρες χωρίς να διακοπεί και την επόμενη ημέρα 22 έχει διαρκέσει 6 ώρες περίπου νομίζω, αλλά αυτό το 12ωρο τουλάχιστον αποκλείεται να μην αντιλήφθηκε κάποιος, ή εσείς σαν νοσηλεύτρια, ότι ήταν μέσα οι ανακριτές κεκλεισμένων των θυρών, χωρίς να έχει επαφή κανένας και σ’ αυτό το διάστημα κατά καιρούς χτυπούσε το μόνιτορ, σφύριζε το μόνιτορ όταν έπεφτε το οξυγόνο ή έφευγε από το σωληνάκι η επαφή, και κάποιες φορές αναγκαζόταν ενδεχομένως να μπει κάποιος.
Ήθελα να μου πείτε εάν γνωρίζετε αυτό το συμβάν, ότι δηλαδή κάποιες ανακρίσεις, ή πιο πολλές, όλες λέω εγώ, κάποιες που αντιληφθήκατε εσείς, γίνανε κεκλεισμένων των θυρών, χωρίς να έχει επαφή κανένας νοσηλευτής ή γιατρός στο θάλαμο;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Αυτή τη φορά που ήμουν εγώ Σάββα, την μια αυτή φορά, ήταν πράγματι κλειστή η πόρτα. Δεν διήρκεσε όμως πολύ, διήρκεσε πολύ λίγο.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Ήθελα να ρωτήσω επίσης, για το εάν γνωρίζετε εάν ζητούσα εγώ να τηλεφωνήσω στους συγγενείς, να μιλήσω σε κάποιον.
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Σε μένα όχι.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Αν ακούσατε αν ζήτησα εγώ κάποιον να με ανακρίνει, αν ζήτησα εγώ να έρθει κάποιος να με ανακρίνει;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Σε μένα δεν είπες ποτέ τίποτα.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Γιατί έχει ειπωθεί ότι ζήτησα κάποιον και εμφανίστηκε όπως λέει ο κ. Διώτης, κάποιος με άλλη ιδιότητα, όχι εισαγγελέας, με άλλη ιδιότητα εμφανίστηκε να με ανακρίνει, γι’ αυτό το ρωτάω αν έχετε ακούσει κάτι. Έχει ειπωθεί και σήμερα και χθες.
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν γνωρίζω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πείτε τι μας είπατε προηγουμένως, ότι σας είπε κάποια συνάδελφος τι ότι;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Η συνάδελφός μου, μου παρέδωσε στις 6/7 το πρωί που ήρθα, ότι είχες ζητήσεις να μιλήσεις, μου το παρέδωσε η συνάδελφός μου.